Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:42
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 11:14

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Język JavaScrypt umożliwia obsługę

A. wysyłania ciastek z identycznymi informacjami do wielu klientów strony

B. obiektów DOM

C. klas abstrakcyjnych

D. funkcji wirtualnych

JavaScript to język programowania, który ma silne wsparcie dla obiektów DOM (Document Object Model), co pozwala na dynamiczne manipulowanie strukturą HTML oraz stylami CSS w czasie rzeczywistym. DOM jest interfejsem programowania aplikacji, który reprezentuje strukturę dokumentów HTML oraz XML jako zhierarchizowane drzewo obiektów. Dzięki JavaScript, programiści mogą dodawać, usuwać oraz modyfikować elementy na stronie internetowej, co prowadzi do interaktywnych i responsywnych doświadczeń użytkowników. Na przykład, za pomocą metody document.getElementById() można uzyskać dostęp do konkretnego elementu HTML, a następnie zmienić jego zawartość lub styl. Możliwości manipulacji DOM w JavaScript są szerokie, obejmują takie operacje jak dodawanie klas CSS, obsługa zdarzeń użytkownika, czy tworzenie nowych elementów. Standardy, takie jak W3C DOM, definiują sposób, w jaki te operacje powinny być realizowane, zapewniając interoperacyjność w różnych przeglądarkach. Zrozumienie obsługi DOM w JavaScript jest kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć nowoczesne aplikacje internetowe, ponieważ umożliwia pełne wykorzystanie możliwości interakcji na stronach WWW.

Pytanie 2

W języku JavaScript funkcja document.getElementById() ma na celu

A. pobrać dane z pola formularza i zapisać je do zmiennej id

B. zwrócić odnośnik do pierwszego elementu HTML o określonym id

C. sprawdzić poprawność formularza z identyfikatorem id

D. umieścić tekst o treści 'id' na stronie internetowej

Metoda document.getElementById() jest jedną z kluczowych funkcji w JavaScript, używaną do interakcji z elementami HTML w dokumentach DOM (Document Object Model). Jej głównym zadaniem jest zwrócenie odniesienia do pierwszego elementu w dokumencie HTML, który posiada określony atrybut id. Atrybut ten powinien być unikalny w obrębie dokumentu, co pozwala na jednoznaczną identyfikację elementu. Przykładowo, jeśli mamy element <div id='myElement'>Witaj świecie</div>, to użycie document.getElementById('myElement') zwróci nam ten konkretny element. Można następnie manipulować tym elementem, zmieniając jego zawartość, styl lub atrybuty, co jest nieocenione w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych. Warto zaznaczyć, że ta metoda jest częścią specyfikacji DOM Level 1 i jest szeroko wspierana przez wszystkie nowoczesne przeglądarki. W kontekście optymalizacji wydajności, uzyskiwanie dostępu do elementów za pomocą ich id jest znacznie szybsze i bardziej efektywne niż stosowanie selektorów CSS. W praktyce, użycie tej metody w kodzie JavaScript jest kluczowe dla wielu operacji DOM, co sprawia, że jest to fundament, na którym opiera się wiele aplikacji webowych.

Pytanie 3

Jakie będzie wyjście programu napisanego w języku JavaScript, umieszczonego w ramce, po podaniu wartości 5 na wejściu?

A. 120

B. 125

C. 60

D. 625

Pytanie dotyczy obliczenia silni liczby podanej przez użytkownika w języku JavaScript. Program przy użyciu pętli for oblicza silnię liczby n, zaczynając od wartości a równej 1. Silnia liczby, oznaczana jako n!, to iloczyn wszystkich liczb naturalnych od 1 do n. W tym przypadku, użytkownik podaje liczbę 5, co oznacza że program oblicza 5! czyli 5 * 4 * 3 * 2 * 1. Wynik tego działania to 120, co jest poprawną odpowiedzią. Silnia jest często wykorzystywana w kombinatoryce i statystyce, a także w algorytmach związanych z analizą permutacji. Wykorzystanie pętli for w tym kontekście jest powszechną praktyką w programowaniu, umożliwiającą iterację poprzez określony zakres liczb oraz wykonywanie logicznych działań w złożonych obliczeniach algorytmicznych. Dobrą praktyką jest zrozumienie, jak działają pętle i jawne przypisywanie wartości początkowych zmiennych, co ułatwia debugowanie i rozwój kodu. Tego typu operacje matematyczne są podstawą wielu zaawansowanych zastosowań, od teoretycznych podstaw algorytmów do praktycznych implementacji w analizach danych.

Pytanie 4

Jakie zdarzenie umożliwia uruchomienie kodu w języku JavaScript w momencie przesyłania formularza HTML oraz kontrolowanie tego, czy ma on zostać wysłany?

A. onSubmit

B. onChange

C. onClick

D. onEnter

Odpowiedź onSubmit jest rzeczywiście na miejscu, bo to zdarzenie uruchamia się, gdy wysyłasz formularz HTML. Dzięki temu można wprowadzić kod JavaScript, który pozwoli na przeprowadzenie dodatkowych walidacji przed wysłaniem danych na serwer. To super sprawa, bo jeśli coś jest nie tak, to można zablokować wysłanie formularza. Można też zrobić inne rzeczy, na przykład zapisać dane lokalnie albo pokazać jakiś komunikat użytkownikowi. Weźmy na przykład formularz logowania – sprawdzamy, czy hasło i login są odpowiednie przed wysłaniem. Takie podejście to norma w branży, bo walidacja danych po stronie klienta naprawdę poprawia doświadczenia użytkownika i zmniejsza obciążenie serwera. Fajnie jest też korzystać z metod asynchronicznych, jak AJAX, żeby przetwarzać formularze bez potrzeby przeładowywania strony, co naprawdę dodaje interaktywności aplikacjom webowym.

Pytanie 5

Które z poniższych poleceń JavaScript zmieni kolor tekstu na niebieski w paragrafie oznaczonym w HTML?

<p id="jeden">Kwalifikacja EE.01</p>

A. document.getElementById("jeden").background-color = "blue";

B. document.getElementById("jeden").style.background-color = "blue";

C. document.getElementById("jeden").style.color = "blue";

D. document.getElementById("jeden").color = "blue";

W języku JavaScript do zmiany stylu elementu HTML używamy obiektu style powiązanego z danym elementem. W przypadku zmiany koloru tekstu w akapicie używamy właściwości color. Poprawna składnia to document.getElementById("jeden").style.color = "blue";. Funkcja getElementById pobiera element o podanym identyfikatorze w tym przypadku jeden. Następnie poprzez przypisanie wartości blue do style.color zmieniamy kolor tekstu wewnątrz tego elementu na niebieski. Jest to zgodne z praktykami programowania w JavaScript ponieważ separacja stylów od treści jest istotna dla czytelności i utrzymania kodu a użycie style pozwala na bezpośrednią modyfikację właściwości CSS. Dobre praktyki sugerują aby stylowanie umieszczać w plikach CSS jednak JavaScript daje możliwość dynamicznej modyfikacji stylów co jest użyteczne w interaktywnych aplikacjach webowych. Przykładowo podczas tworzenia dynamicznych interfejsów użytkownika możemy reagować na różne zdarzenia zmieniając style elementów w odpowiedzi na działania użytkownika co zwiększa responsywność i atrakcyjność aplikacji.

Pytanie 6

Jakie znaki lub sekwencje oznaczają początek komentarza w języku JavaScript?

A. <!--

B. //

C. #

D. <?

W języku JavaScript komentarze są oznaczane na dwa podstawowe sposoby. Najbardziej powszechnym sposobem jest użycie podwójnego ukośnika, co wygląda jak '//' i jest stosowane do tworzenia komentarzy jednolinijkowych. Komentarze te są ignorowane przez interpreter JavaScript, co oznacza, że nie mają wpływu na działanie kodu. Na przykład, w kodzie można napisać: // To jest komentarz, który nie wpływa na wykonanie kodu. Oprócz tego, JavaScript obsługuje też komentarze wielolinijkowe, które rozpoczynają się od '/*' i kończą na '*/'. Umożliwiają one wstawienie dłuższego opisu, obejmującego kilka linii. Przykład: /* To jest komentarz, który zajmuje kilka linii. */ Komentarze w kodzie są niezwykle istotne, ponieważ poprawiają czytelność skryptu, umożliwiają dokumentację oraz ułatwiają pracę z zespołem. Warto zaznaczyć, że zgodność z ECMAScript, standardem, na którym oparty jest JavaScript, wymaga użycia tych znaczników w celu prawidłowego komentowania kodu.

Pytanie 7

Jaki jest efekt działania programu w JavaScript?

var osoba = prompt("Podaj imię", "Adam");

A. pojawi się okno z pustym polem do edycji

B. uzyskanie z formularza wyświetlonego na stronie HTML imienia "Adam"

C. otwarcie okna z polem do edycji, w którym znajduje się domyślny tekst "Adam"

D. przypisanie do zmiennej osoba wartości "Adam"

Kod var osoba = prompt('Podaj imię' 'Adam') używa funkcji prompt która jest specyficznym mechanizmem w JavaScript. Funkcja ta nie przypisuje bezpośrednio wartości Adam do zmiennej osoba w sposób jawny ale prezentuje użytkownikowi okno dialogowe z domyślną wartością. To okno dialogowe zawiera pole tekstowe które umożliwia edycję przez użytkownika. Użytkownik może pozostawić sugerowaną wartość Adam lub ją zmienić wprowadzając dane. W przypadku gdy użytkownik kliknie anuluj zmienna osoba zostanie ustawiona na null. Z tego powodu odpowiedź sugerująca bezpośrednie przypisanie wartości do zmiennej nie jest poprawna. Koncepcja pobrania imienia z formularza HTML również jest błędna ponieważ nie jest to forma interakcji z formularzem a z oknem dialogowym. Formularze HTML mają swoją własną strukturę i sposób manipulacji danymi który różni się od metody używanej w przypadku prompt. Kolejnym błędnym założeniem jest twierdzenie że okno dialogowe jest puste. Prompt oferuje możliwość podania domyślnej wartości co zostało zrealizowane w przykładzie poprzez umieszczenie Adama jako drugiego argumentu funkcji. Zrozumienie różnic w działaniu funkcji JavaScript oraz ich ograniczeń jest kluczowe w projektowaniu efektywnych interfejsów użytkownika na stronach internetowych. Programiści powinni być świadomi standardów i dobrych praktyk związanych z używaniem różnych metod interakcji w aplikacjach webowych by zapewnić optymalne doświadczenia użytkownika i kompatybilność z nowoczesnymi przeglądarkami internetowymi. Funkcje takie jak prompt są wygodne lecz ich użycie wymaga zrozumienia kontekstu i potencjalnych ograniczeń bezpieczeństwa oraz kompatybilności z przeglądarkami które mogą wpływać na sposób ich obsługi w bardziej złożonych aplikacjach webowych. Dlatego nowoczesne rozwiązania często korzystają z bardziej złożonych mechanizmów jak formularze HTML z dynamicznymi stylami i skryptami które pozwalają na większą kontrolę i elastyczność w interakcji z użytkownikiem.

Pytanie 8

W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której zmienne a i b są większe od zera, przy czym zmienna b nie przekracza wartości 100. Taki warunek powinien być zapisany w następujący sposób:

A. if (a>0 || b> 0 || b > 100) ...

B. if (a > 0 && b > 0 && b < 100) ...

C. if (a > 0 && b > 0 || b > 100) ...

D. if (a>0 || (b> 0 && b<100)) ...

Warunek zapisany jako 'if (a > 0 && b > 0 && b < 100)' jest prawidłowy, ponieważ spełnia wszystkie wymagane kryteria. Składnia tego wyrażenia logicznego wskazuje, że zarówno zmienna 'a' musi być większa od zera, jak i zmienna 'b' musi być większa od zera oraz mniejsza od 100. Użycie operatora '&&' (AND) oznacza, że wszystkie warunki muszą być spełnione, aby blok kodu wewnątrz instrukcji 'if' został wykonany. To jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, które zalecają, aby warunki były wyraźnie zdefiniowane i logicznie powiązane, aby uniknąć nieporozumień i błędów. W praktycznych zastosowaniach, jeśli chcemy np. przyznać użytkownikowi dostęp do systemu tylko wtedy, gdy spełnione są konkretne kryteria, takie podejście zapewnia, że nasze instrukcje są wykonywane tylko w odpowiednich okolicznościach. Dodatkowo, definiując precyzyjnie nasze warunki, zwiększamy czytelność kodu, co jest kluczowe w projektach zespołowych, gdzie wiele osób może pracować nad tym samym kodem.

Pytanie 9

W JavaScript zdarzenie onKeydown zostanie wywołane, gdy klawisz

A. myszki będzie zwolniony

B. klawiatury będzie zwolniony

C. klawiatury będzie wciśnięty

D. myszki będzie wciśnięty

Odpowiedź, że zdarzenie onKeydown jest wywoływane, gdy klawisz klawiatury został naciśnięty, jest prawidłowa, ponieważ onKeydown jest zdarzeniem, które reaguje na pierwszą interakcję użytkownika z klawiaturą. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik naciśnie dowolny klawisz na klawiaturze, np. literę, cyfrę lub klawisz funkcyjny, zdarzenie onKeydown zostanie wywołane. Jest to kluczowe w kontekście tworzenia interaktywnych aplikacji webowych, ponieważ pozwala programistom na obsługę wejścia użytkownika w czasie rzeczywistym. Na przykład, w aplikacji do edycji tekstu, można wykorzystać onKeydown do aktualizacji zawartości edytora na podstawie wprowadzanego tekstu, co zapewnia płynne doświadczenie użytkownika. Dobrym przykładem zastosowania tego zdarzenia jest również implementacja gier, w których ruchy postaci lub akcje są wykonywane w odpowiedzi na naciśnięcia klawiszy. W standardach W3C dotyczących dostępu i interakcji z użytkownikiem, zdarzenie onKeydown uwzględnia również kwestie dostępności, co jest istotne dla projektowania inkluzywnych aplikacji.

Pytanie 10

Jakie wartości zostaną wyświetlone kolejno w wyniku wykonania podanego skryptu?

<script language = "JavaScript">
 var x = 1;
 var y;
 ++y;
 document.write(++x);
 document.write(" ");
 document.write(x--);
 document.write(" ");
 document.write(x);
 </script>

A. 2 1 1

B. 2 2 1

C. 1 2 1

D. 1 2 2

Skrypt operuje na zmiennej x używając zarówno preinkrementacji jak i postdekrementacji co może być mylące jeśli nie jest się zaznajomionym z ich działaniem. W przypadku preinkrementacji ++x wartość zmiennej x jest najpierw zwiększana zanim zostanie wykorzystana w dalszym wyrażeniu. To jest kluczowe ponieważ oznacza że już przy pierwszym wypisaniu wartość x to 2 co jest często błędnie interpretowane jako 1 jeśli nie uwzględni się preinkrementacji. Z kolei postdekrementacja x-- oznacza że obecna wartość zmiennej jest używana zanim zostanie ona zmniejszona. To często jest źródłem błędów logicznych gdyż programista może oczekiwać że wartość zmiennej została już zaktualizowana. W efekcie druga wartość jest również 2 ponieważ dekrementacja następuje po użyciu wartości w wyrażeniu a dopiero trzecia instrukcja wypisuje wynik dekrementacji czyli 1. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe w kontekście pisania wydajnego i poprawnego kodu zwłaszcza w językach takich jak JavaScript gdzie operacje na zmiennych są powszechne. Warto zatem zwrócić uwagę na różnicę między pre- a post- operacjami aby uniknąć potencjalnych błędów w logice aplikacji i lepiej zarządzać przepływem danych w programach. Dobre praktyki programistyczne zalecają również konsystencję w korzystaniu z tych operatorów co pomaga w utrzymaniu czytelności i zrozumiałości kodu przez współpracowników i samego autora post factum. Tego rodzaju błędy należą do typowych wśród początkujących programistów i podkreślają znaczenie dokładnego testowania i dokumentowania kodu dla zapewnienia jego niezawodności i poprawności działania w różnorodnych kontekstach środowiskowych i użytkowych. Weryfikacja takich operacji w trakcie testów jednostkowych pozwala na wcześniejsze wykrycie i korektę błędów logicznych co jest zgodne z najlepszymi praktykami w inżynierii oprogramowania. Przy tym podejściu zmniejsza się również ryzyko nieoczekiwanych zachowań aplikacji w środowiskach produkcyjnych co może mieć kluczowe znaczenie w przypadku aplikacji o krytycznym znaczeniu dla biznesu.

Pytanie 11

W języku JavaScript, w celu przekształcenia specjalnie przygotowanego tekstu w tablicę, można wykorzystać metodę

A. slice()

B. replace()

C. trim()

D. split()

Metoda split() w języku JavaScript jest niezwykle użyteczna do dzielenia łańcucha tekstowego na elementy tablicy na podstawie określonego separatora. Gdy weźmiemy pod uwagę kontekst przetwarzania tekstu, na przykład możemy mieć ciąg znaków reprezentujący listę imion oddzielonych przecinkami, taki jak "Jan,Kasia,Piotr". Używając funkcji split(',', 2), możemy uzyskać tablicę ['Jan', 'Kasia'], co pozwala nam na łatwe manipulowanie i przetwarzanie tych danych. Metoda ta jest zgodna z zasadami programowania funkcyjnego, umożliwiając praktyczne podejście do przetwarzania danych. Warto również zauważyć, że split() może być wykorzystywana w różnorodnych kontekstach, takich jak praca z danymi z formularzy, analizowanie tekstów czy rozdzielanie argumentów w funkcjach. Stosując tę metodę, programiści powinni pamiętać o dobrych praktykach, takich jak walidacja danych wejściowych oraz zarządzanie sytuacjami, gdy ciąg wejściowy jest pusty lub nie zawiera separatora, co można osiągnąć poprzez dodatkowe sprawdzenia. W kontekście nowoczesnych aplikacji webowych, efektywne zarządzanie danymi tekstowymi jest kluczowe dla optymalizacji wydajności oraz poprawy UX, co czyni metodę split() fundamentalnym narzędziem w arsenale programisty JavaScript.

Pytanie 12

Jakie metody są związane z predefiniowanym obiektem Date w języku JavaScript?

A. fromCodePoint()

B. getMonth() oraz getDay()

C. concat() oraz pop()

D. row()

W języku JavaScript obiekt Date jest predefiniowanym obiektem, który umożliwia operacje związane z datami i czasem. Metody getMonth() oraz getDay() są kluczowymi funkcjami, które pozwalają na uzyskanie informacji o dacie. Metoda getMonth() zwraca miesiąc danej daty, przy czym wartości są indeksowane od 0 (styczeń) do 11 (grudzień). Z kolei metoda getDay() zwraca dzień tygodnia, gdzie wartości wynoszą od 0 (niedziela) do 6 (sobota). Przykładowe użycie tych metod może wyglądać następująco: var date = new Date('2023-10-05'); var month = date.getMonth(); var day = date.getDay(); console.log(month); // 9, console.log(day); // 4. Zgodnie z dokumentacją ECMAScript, obiekt Date i jego metody są standardem w JavaScript, co czyni je niezbędnymi w programowaniu webowym oraz aplikacjach. Dzięki tym metodom programiści mogą efektywnie zarządzać datami w różnych kontekstach, od planowania wydarzeń po analizy czasowe.

Pytanie 13

Fragment kodu HTML z JavaScript spowoduje, że po kliknięciu przycisku

<img src="obraz1.png">
<img src="obraz2.png" id="id1">
<button onclick="document.getElementById('id1').style.display='none'">Przycisk</button>

A. obraz2.png zostanie schowany

B. obraz2.png zastąpi obraz1.png

C. obraz1.png zostanie schowany

D. obraz1.png zastąpi obraz2.png

Poprawna odpowiedź dotyczy ukrycia obrazu obraz2.png poprzez jego identyfikację za pomocą unikalnego atrybutu id. W kodzie HTML każdy element może być zidentyfikowany przez atrybut id, co pozwala na bezpośrednią manipulację jego własnościami w JavaScript. Funkcja document.getElementById służy do wyszukiwania elementu o podanym id w strukturze DOM dokumentu. Następnie, używając stylowania CSS poprzez właściwość style, możliwe jest zmienienie wartości display na 'none', co skutkuje ukryciem elementu w przeglądarce. Taka technika jest często wykorzystywana w interaktywnych aplikacjach webowych, gdzie użytkownik musi mieć możliwość dynamicznego manipulowania elementami interfejsu. Praktyka ta jest zgodna ze standardami W3C i pozwala na tworzenie responsywnych, przyjaznych użytkownikowi aplikacji. Dobrym przykładem zastosowania jest tworzenie galeria obrazów, gdzie tylko wybrane zdjęcia są wyświetlane w danym momencie. Taka funkcjonalność sprzyja również poprawie czytelności strony, ponieważ użytkownik może ukrywać i odkrywać treści według własnych potrzeb. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla każdego, kto chce budować nowoczesne strony internetowe z użyciem HTML, CSS i JavaScript.

Pytanie 14

W języku JavaScript, w programowaniu obiektowym, zapis this.zawod w przedstawionym kodzie oznacza

function Uczen(){
   this.imie = "";
   this.nazwisko = "";
   this.technik = 'informatyk';
   this.zawod = function(){
     return this.technik;
   };
 }

A. właściwość

B. metodę

C. konstruktor

D. klasę

W JavaScript programowanie obiektowe działa trochę inaczej niż w innych językach. W tym kodzie, zapis this.zawod wskazuje, że mamy do czynienia z metodą obiektu. Po prostu, metoda to funkcja przypisana do właściwości obiektu, która może korzystać z danych w obiekcie. Używając this, mamy dostęp do innych właściwości. W tym przypadku, funkcja pod this.zawod zwraca wartość this.technik, co ładnie pokazuje, jak metody mogą zmieniać dane obiektu. To jest właśnie cała filozofia programowania obiektowego, gdzie logika jest umieszczona w funkcjach związanych z danymi. To sprawia, że kod jest bardziej modułowy i łatwiejszy do ogarnięcia. W pracy w zespole dobrze jest, jak nazwy metod mówią, co robią, bo to bardzo pomaga innym zrozumieć, co się dzieje w kodzie.

Pytanie 15

Jaką wartość zobaczymy po wykonaniu poniższego kodu JavaScript?

<script> 
 document.write(Math.round(4.51)+Math.pow(2,3)); 
 </script>

A. 12

B. 13

C. 11

D. 14

Analizując różne odpowiedzi na pytanie dotyczące wartości wyświetlanej przez kod JavaScript musimy zrozumieć podstawowe operacje matematyczne i funkcje wbudowane w języku JavaScript. Jednym z typowych błędów jest niewłaściwe zrozumienie działania funkcji Math.round oraz Math.pow. Math.round odpowiada za zaokrąglenie liczby do najbliższej liczby całkowitej co może prowadzić do błędnych wniosków jeśli nie uwzględnimy specyfiki jej działania. Na przykład liczba 4.51 zostanie zaokrąglona do 5 ponieważ przekracza połowę wartości między 4 a 5. Kolejna funkcja Math.pow wykonuje działania potęgowe co oznacza że przychodzące argumenty traktuje jako podstawę i wykładnik. W przypadku Math.pow(2 3) podnosimy 2 do trzeciej potęgi co daje 8. Jeśli pominiemy tę operację lub niewłaściwie ją zrozumiemy możemy błędnie oszacować wynik jako mniejszy lub większy niż jest w rzeczywistości. Innym błędem może być nieprawidłowe zsumowanie wyników z powyższych funkcji co może prowadzić do wyświetlenia wartości innych niż oczekiwane. Kluczowe jest rozumienie podstawowych zasad matematyki i ich implementacji w kodzie JavaScript co pozwala na precyzyjne tworzenie logiki aplikacji i unikanie typowych błędów logicznych które mogą wpływać na działanie całego programu. Praktyczne podejście do testowania i debugowania takich operacji pomaga w unikaniu pomyłek i gwarantuje poprawne działanie kodu w różnych sytuacjach.

Pytanie 16

Wskaż prawidłową definicję funkcji w języku JavaScript?

A. new nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

B. nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

C. function nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

D. typ_funkcji nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}

Definicja funkcji w języku JavaScript przy użyciu słowa kluczowego 'function' jest standardowym sposobem deklaracji funkcji. Poprawny zapis 'function nazwa_funkcji(argumenty) {instrukcje;}' jasno wskazuje, że tworzona jest nowa funkcja, której nazwa oraz argumenty są zdefiniowane. Przykładowo, można stworzyć funkcję dodającą dwie liczby: 'function dodaj(a, b) { return a + b; }'. Funkcje w JavaScript mogą być wywoływane w dowolnym miejscu w kodzie, co czyni je niezwykle elastycznymi. Dodatkowo, dzięki temu, że JavaScript obsługuje funkcje jako obiekty pierwszej klasy, można je przekazywać jako argumenty do innych funkcji, przypisywać do zmiennych oraz zwracać z innych funkcji. Warto również zauważyć, że w kontekście dobrych praktyk, używanie funkcji z jasnymi nazwami i dobrze zdefiniowanymi argumentami zwiększa czytelność oraz utrzymanie kodu, co jest istotne w pracy zespołowej oraz przy rozwijaniu większych aplikacji.

Pytanie 17

Fragment skryptu w języku JavaScript umieszczony w ramce

t = "Ala ma kota.";
 s = t.length;

A. przypisze zmiennej s długość tekstu z zmiennej t

B. przypisze zmiennej s część tekstu z zmiennej t, o długości określonej przez zmienną length

C. wyświetli długość tekstu z zmiennej t

D. przypisze zmiennej s zmienną t

W podanym kodzie zmiennej t przypisano wartość ciągu znaków Ala ma kota.. Następnie zmiennej s przypisano wynik wywołania właściwości length na zmiennej t. W JavaScript length jest właściwością obiektów String używaną do określenia długości łańcucha znaków czyli liczby znaków w napisie. W tym przypadku t.length zwróci liczbę 12 ponieważ włącznie ze spacjami i kropką ciąg Ala ma kota. składa się z 12 znaków. Przypisanie tego wyniku do zmiennej s oznacza że s będzie miało wartość 12. Takie wykorzystanie właściwości length jest zgodne z dobrymi praktykami i często stosowane w programowaniu w JavaScript. Pozwala na dynamiczne określanie długości łańcuchów co jest przydatne przy przetwarzaniu danych tekstowych. Umiejętność manipulacji łańcuchami znaków jest kluczowa w tworzeniu aplikacji webowych i skryptów które muszą obsługiwać dane użytkowników. Prawidłowe zrozumienie jak działa właściwość length pozwala na efektywne zarządzanie i przetwarzanie tekstu co jest istotne w pracy każdego programisty.

Pytanie 18

O obiekcie zdefiniowanym w języku JavaScript można stwierdzić, że zawiera

var obiekt1 = {
   x: 0,
   y: 0,
   wsp: functon() { … }
 }

A. trzy metody

B. trzy właściwości

C. dwie właściwości oraz jedną metodę

D. dwie metody oraz jedną właściwość

Odpowiedź, że obiekt w JavaScript ma dwie właściwości i jedną metodę, jest poprawna. Przykład obiektu `obiekt1` zawiera dwie właściwości: `x` i `y`, które są liczbowymi wartościami. Dodatkowo, metoda `wsp` jest poprawnie zdefiniowana jako funkcja, co czyni ją metodą obiektu. W praktyce obiekty w JavaScript służą do grupowania danych i funkcji, co jest przydatne w programowaniu obiektowym. Wprowadzenie do obiektów i ich właściwości oraz metod jest kluczowym elementem zrozumienia, jak JavaScript operuje na danych. Standardowe praktyki zalecają, aby metody były używane do definiowania zachowań obiektów, co jest zgodne z zasadami programowania zorientowanego obiektowo, gdzie obiekt jest zbiorem właściwości i metod, które operują na tych właściwościach. W kontekście dbałości o czystość kodu, warto zwrócić uwagę na stosowanie dobrej nazewnictwa dla metod i właściwości, co zwiększa czytelność i zrozumienie kodu. Przykładowo, jeśli `wsp` miała by reprezentować funkcję obliczającą współrzędne, dobrze by było, aby jej nazwa była bardziej opisowa, na przykład `obliczWspolrzedne`.

Pytanie 19

Prezentowany fragment dokumentu HTML z użyciem JavaScript spowoduje, że po naciśnięciu przycisku

<img src="obraz1.png">
<img src="obraz2.png" id="id1">
<button onclick="document.getElementById('id1').style.display='none'">Przycisk</button>

A. obraz2.png zostanie zniknięty

B. obraz1.png zostanie zniknięty

C. obraz1.png zostanie wymieniony przez obraz2.png

D. obraz2.png zostanie wymieniony przez obraz1.png

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ przycisk w kodzie JavaScript powoduje, że po jego kliknięciu element HTML o identyfikatorze 'id1', który jest obrazem 'obraz2.png', zostanie ukryty. Wartość 'style.display' zmienia się na 'none', co jest standardowym sposobem na ukrycie elementu w dokumentach HTML. W praktyce takie podejście jest szeroko stosowane w interaktywnych aplikacjach webowych, aby poprawić doświadczenia użytkowników, umożliwiając im dynamiczne ukrywanie lub wyświetlanie treści w odpowiedzi na ich działania. Ukrywanie elementów zamiast ich usuwania z DOM ma swoje zalety, ponieważ umożliwia ich późniejsze przywrócenie, co jest bardziej efektywne w kontekście wydajności. Dobrym przykładem może być rozwijane menu na stronie, gdzie po kliknięciu na dany element, jego zawartość jest ukrywana lub pokazywana bez potrzeby przeładowywania całej strony.

Pytanie 20

Na listingu kodu JavaScript w wykropkowanej części definicji obiektu osoba należy wpisać kod, który prawidłowo obsłuży instrukcję osoba.j = "PL"; Który to będzie kod?

 var osoba = {
    imie: "Jan",
    jezyk: "EN",
    set j(nazwa) {  ...  }
};

A. this.jezyk = nazwa;

B. return this.j;

C. this.j = nazwa;

D. return this.jezyk;

Niepoprawne odpowiedzi w tym pytaniu wynikają z niezrozumienia roli setterów i sposób, w jaki są one używane do zarządzania stanem obiektu w JavaScript. Odpowiedź 'this.j = nazwa;' jest nieprawidłowa, ponieważ próbuje przypisać wartość bezpośrednio do właściwości 'j', która nie istnieje w obiekcie 'osoba'. Z kolei 'return this.j;' i 'return this.jezyk;' nie są prawidłowe, ponieważ setter nie powinien zwracać wartości. Jego zadaniem jest ustawienie wartości, a nie jej zwrócenie. Zrozumienie roli setterów w zarządzaniu stanem obiektu jest kluczowe dla prawidłowego używania JavaScript. Setter powinien zawsze przypisywać wartość do właściwości obiektu, a nie próbować zwrócić wartość lub przypisać wartość do nieistniejącej właściwości.

Pytanie 21

W jakiej technologii niemożliwe jest przetwarzanie danych wprowadzanych przez użytkownika na stronie WWW?

A. AJAX

B. CSS

C. PHP

D. JavaScript

PHP, AJAX i JavaScript to technologie, które mają zdolność do przetwarzania danych użytkownika wprowadzanych na stronach WWW. PHP jest językiem skryptowym po stronie serwera, który może obsługiwać dane użytkowników z formularzy, przetwarzać je, a następnie zwracać odpowiedzi do klienta. Dzięki PHP można na przykład zbierać dane z formularzy rejestracyjnych, walidować je i przechowywać w bazach danych. AJAX, będący technologią asynchronicznego przetwarzania danych, pozwala na komunikację z serwerem bez potrzeby przeładowywania strony. Dzięki AJAX użytkownicy mogą wprowadzać dane w formularzach i otrzymywać na bieżąco odpowiedzi z serwera, co poprawia interaktywność aplikacji internetowych. JavaScript, jako język skryptowy po stronie klienta, umożliwia manipulację danymi wprowadzanymi przez użytkowników i wykonuje walidację danych w czasie rzeczywistym. Przykładowo, JavaScript może kontrolować poprawność danych w formularzach przed ich wysłaniem na serwer, co zapobiega błędom i zwiększa użyteczność aplikacji. Dlatego, w przeciwieństwie do CSS, te technologie są kluczowe dla przetwarzania i interakcji z danymi użytkowników, co sprawia, że są niezbędne w nowoczesnym web developmencie.

Pytanie 22

W przedstawionym kodzie JavaScript występuje błąd logiczny. Program zamiast informować, czy liczby są równe, nie działa prawidłowo. Wskaż, jaka odpowiedź dotyczy tego błędu

var x = 5;
 var y = 3;
 if (x = y)
   document.getElementById("demo").innerHTML = "zmienne są równe";
 else
   document.getElementById("demo").innerHTML = "zmienne się różnią";

A. Przed instrukcją else nie powinno być średnika

B. Zmienne zostały błędnie zadeklarowane

C. Polecenia w sekcjach if i else powinny zostać zamienione miejscami

D. W instrukcji if znajduje się przypisanie zamiast operacji porównania

W tym przypadku mamy do czynienia z częstym błędem w programowaniu, gdzie zamiast porównania użyto operatora przypisania. W języku JavaScript operator przypisania '=' służy do przypisywania wartości do zmiennej, natomiast do porównania dwóch wartości używa się operatora '==' dla równości lub '===' dla równości i sprawdzania typu. Użycie '=' w warunku if powoduje przypisanie wartości y do x, co zawsze zwróci true, jeśli y jest różne od zera. To prowadzi do nieoczekiwanych rezultatów w logice programu. Poprawnym zapisem w tym kontekście jest if (x == y). Warto pamiętać o dobrych praktykach, które zalecają używanie '===' zamiast '==' dla uzyskania lepszej precyzji i uniknięcia błędów spowodowanych niejawnych konwersji typów. To podejście minimalizuje ryzyko błędów logicznych i poprawia czytelność kodu. Regularne stosowanie takich dobrych praktyk zwiększa jakość kodu i ułatwia jego późniejszą konserwację oraz rozwój.

Pytanie 23

W języku JavaScript zapisano fragment kodu. Po wykonaniu skryptu zmienna x

<script>
 var x = 10;
 x++;
 console.log(x);
 </script>

A. będzie równa 10 i zostanie wypisana w głównym oknie przeglądarki internetowej.

B. będzie równa 10 i zostanie wypisana w dokumencie HTML.

C. będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej.

D. będzie równa 11 i zostanie wypisana w oknie popup.

Gratulacje, twoja odpowiedź jest poprawna! Odpowiedź 'będzie równa 11 i zostanie wypisana w konsoli przeglądarki internetowej' jest prawidłowa, ponieważ po zainicjalizowaniu zmiennej x wartością 10 następuje inkrementacja, która zwiększa wartość zmiennej o 1, dając w wyniku 11. Następnie wartość zmiennej x jest wypisywana w konsoli przeglądarki internetowej za pomocą metody console.log(). Jest to standardowa metoda w języku JavaScript do debugowania i śledzenia wartości zmiennych podczas wykonywania kodu. W praktyce, zrozumienie pracy z konsolą przeglądarki jest kluczowe dla efektywnego programowania JavaScript. To umiejętność, która pozwala na szybkie zlokalizowanie i rozwiązanie problemów z kodem. Dobrą praktyką jest również umiejętne korzystanie z operacji inkrementacji, które są podstawą sterowania przepływem i manipulowania danymi w JavaScript.

Pytanie 24

W języku JavaScript poniższy fragment funkcji ma na celu

wynik = 0;
for (i = 0; i < tab.length; i++) {
  wynik += tab[i];
}

A. wyświetlić wszystkie elementy tablicy

B. obliczyć sumę wszystkich elementów tablicy

C. dodać do każdego elementu tablicy ustaloną wartość

D. wprowadzić do każdego elementu tablicy bieżącą wartość zmiennej i

Funkcja w podanym fragmencie rzeczywiście ma na celu policzenie sumy wszystkich elementów tablicy. Przy inicjalizacji zmiennej 'wynik' na 0, kod iteruje przez każdy element tablicy 'tab' przy użyciu pętli for. W każdej iteracji do 'wynik' dodawana jest wartość bieżącego elementu tablicy, co prowadzi do skumulowania wszystkich wartości. Tego typu operacje są powszechnie stosowane w programowaniu, szczególnie w analizie danych, gdzie często zachodzi potrzeba obliczenia sumy, średniej lub innych statystyk na podstawie zebranych danych. Ważne jest również, aby pamiętać o typach danych w JavaScript – elementy tablicy powinny być liczbami, aby suma była poprawna. Zastosowanie tej techniki jest standardem w wielu algorytmach i jest fundamentalne dla zrozumienia bardziej zaawansowanych koncepcji, jak np. funkcje redukujące.

Pytanie 25

Wyrażenie JavaScript:

document.write(5==='5');

Co zostanie wyświetlone?

A. 0

B. 1

C. true

D. false

Odpowiedź 'false' jest jak najbardziej na miejscu, bo operator '===' w JavaScript sprawdza nie tylko wartość, ale i typ danych. Przykład 'document.write(5 === '5');' pokazuje, że porównujemy liczbę (5) z ciągiem znaków ('5'). To są różne typy, więc nie mogą być równe! Generalnie, lepiej używać '===' w programowaniu, bo to eliminuje niejasności, które mogą się pojawić przy '=='. Ten drugi lubi zamieniać typy, co czasami prowadzi do chaosu. Dobrze jest mieć na uwadze, że w obiektowym programowaniu ważne jest, by typy danych się zgadzały. Używając '===', mamy pewność, że unikniemy niechcianych błędów związanych z typami.

Pytanie 26

Aby zrealizować opisane czynności w JavaScript, konieczne jest umieszczenie poniższego kodu w znaczniku <script>

A. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: ".A)

B. A << prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

C. A = prompt("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

D. A = alert("Podaj kwalifikację: "); document.write("Kwalifikacja: "+A)

Rozważając podane odpowiedzi warto zauważyć kilka typowych błędów koncepcyjnych związanych z używaniem funkcji w JavaScript. Po pierwsze, w jednej odpowiedzi użyto kropki zamiast operatora konkatenacji przy próbie łączenia łańcuchów znaków, co jest błędne w JavaScript. W tym języku operator + jest standardowym sposobem na łączenie tekstu z wartościami zmiennych. Użycie kropki w tym kontekście jest błędne, ponieważ odnosi się do operacji obiektowych, nie do konkatenacji łańcuchów. Innym błędem jest wykorzystanie operatora <<, który w rzeczywistości służy do przesunięć bitowych, a nie do przypisywania wartości czy wywoływania funkcji. Takie pomyłki mogą wynikać z niezrozumienia różnic między operacjami bitowymi a przypisaniem wartości. Kolejna opcja sugerowała użycie alert() zamiast prompt(), co oznaczałoby wyświetlenie jedynie komunikatu bez możliwości wprowadzenia danych przez użytkownika, co nie spełnia założeń zadania polegających na pobraniu wartości od użytkownika. Wszystkie te błędne odpowiedzi wynikają z nieznajomości lub niepoprawnego użycia podstawowych funkcji i operatorów języka JavaScript co podkreśla znaczenie dokładnego zrozumienia podstaw języka oraz ich praktycznego zastosowania. Poprawne użycie prompt() i document.write() jest kluczowe w implementacji interaktywnych elementów na stronach internetowych, co pozwala na dynamiczne przetwarzanie danych użytkowników w aplikacjach webowych. Dobrze jest stosować się do standardów i dobrych praktyk, aby unikać podobnych błędów w przyszłości oraz by tworzyć aplikacje, które są zarówno funkcjonalne, jak i bezpieczne.

Pytanie 27

Liczba 0x142, przedstawiona w skrypcie JavaScript, jest zapisywana w postaci

A. szesnastkowej

B. ósemkowej

C. dwójkowej

D. dziesiętnej

Odpowiedzi sugerujące, że liczba 0x142 jest zapisana w systemie dziesiętnym, dwójkowym lub ósemkowym, są błędne z kilku powodów. System dziesiętny, bazujący na podstawie 10, używa cyfr od 0 do 9. Gdyby 0x142 byłoby w systemie dziesiętnym, nie miałby prefiksu '0x', a jego wartość wynosiłaby 322, co jest całkowicie inną reprezentacją. Z kolei system dwójkowy, znany również jako binarny, używa tylko dwóch cyfr: 0 i 1. Liczba 0x142 w systemie binarnym wynosi 101000010, co jest zupełnie inną formą niż przedstawienie szesnastkowe. Na koniec, system ósemkowy, mający podstawę 8, obejmuje cyfry od 0 do 7. Aby wyrazić 0x142 w systemie ósemkowym, należałoby najpierw przekonwertować ją na dziesiętną, co dałoby 322, a następnie na ósemkowy, co dawałoby 502. Tak więc żadna z tych odpowiedzi nie jest poprawna, ponieważ 0x142 jest jednoznacznie zapisane w systemie szesnastkowym.

Pytanie 28

W jakim formacie zostanie przedstawiona data po wykonaniu podanego kodu?

A. 10, poniedziałek lipca 2017

B. Poniedziałek, 10th lipca 17

C. Poniedziałek, 10 lipca 2017

D. Poniedziałek, 10th lipca 2017

Pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że data zostanie wyświetlona jako 'Monday, 10 July 2017'. Problem polega na tym, że brak suffixu 'th' w przypadku dnia 10 jest niewłaściwy według standardowego angielskiego zapisu dat. W kontekście drugiej odpowiedzi, '10, Monday July 2017', należy zauważyć, że kolejność elementów jest nieprawidłowa. W angielskim zapisie dat i zgodnie z konwencjami formatowania, najpierw występuje nazwa dnia, następnie dzień miesiąca, a później miesiąc i rok. Co więcej, brak przecinka po dniu miesiąca także wpływa na poprawność tej formy. Trzecia odpowiedź, 'Monday, 10th July 17', jest błędna z powodu nieprawidłowego skrótu roku; w standardowym zapisie dat w formalnym kontekście powinno się używać pełnego roku, czyli '2017', a nie jego skrótu. Zatem wszystkie te odpowiedzi są niepoprawne, ponieważ nie spełniają standardowych zasad formatowania dat w języku angielskim, co jest kluczowe dla zachowania jasności i poprawności w komunikacji.

Pytanie 29

Jakiego języka należy użyć, aby stworzyć skrypt realizowany po stronie klienta w przeglądarki internetowej?

A. Perl

B. JavaScript

C. PHP

D. Python

JavaScript to język skryptowy, który super nadaje się do interakcji z użytkownikami w przeglądarkach. Właściwie to jedyny język z tej całej paczki, który działa po stronie klienta. To znaczy, że skrypty w JavaScript są interpretowane przez przeglądarkę, a nie przez serwer. Można go używać na przykład do zmieniania treści stron w locie, walidacji formularzy, animacji i różnych interaktywnych elementów. Jest też ważnym elementem w technologiach internetowych, obok frameworków jak React, Angular czy Vue.js, które pomagają tworzyć nowoczesne aplikacje webowe. Uważam, że każdy programista webowy powinien znać JavaScript przynajmniej na poziomie średnim, żeby wdrażać dobre praktyki dotyczące wydajności i UX. Standardy takie jak ECMAScript mówią, jak ten język ma działać, a jego wszechstronność sprawia, że obecnie jest jednym z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Ostatnio dużo mówi się też o używaniu go po stronie serwera z Node.js.

Pytanie 30

Który zapis w języku JavaScript daje jednakowy rezultat do przedstawionego kodu?

x = 0;
x += 10;

A. x = 0; x++; x = x + 9;

B. x = 10; x = 0;

C. x = 0; x--; x *= 9;

D. x = 10; x = x + 10;

Doskonale! Wybrałeś prawidłową odpowiedź, która jest zgodna z przykładem kodu przedstawionym na zdjęciu. W JavaScript, zapis 'x = 0; x++; x = x + 9;' działa w następujący sposób: najpierw zmienna 'x' jest inicjalizowana wartością 0. Następnie, operator inkrementacji '++', zwiększa wartość zmiennej 'x' o 1. Końcowa instrukcja dodaje 9 do obecnej wartości zmiennej 'x', która wynosi 1. W rezultacie końcowa wartość zmiennej 'x' wynosi 10, co jest zgodne z kodem przedstawionym na zdjęciu. To jest praktyczne zastosowanie operatorów inkrementacji oraz dodawania w JavaScript, umożliwiające manipulację wartościami zmiennych. To jest ważne w kontekście algorytmów i operacji matematycznych. Warto zwrócić uwagę, że operator '++' jest skrótem dla 'x = x + 1', co jest zgodne ze standardami JavaScript.

Pytanie 31

W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a leży w przedziale (0,100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Odpowiedni zapis warunku jest następujący:

A. if (a > 0 || a < 100 && b > 0 )

B. if (a > 0 && a < 100 || b < 0 )

C. if (a > 0 && a < 100 && b > 0 )

D. if (a > 0 || a < 100 || b < 0 )

Gdy patrzymy na błędne odpowiedzi, to wychodzi na jaw parę rzeczy, które mogą być mylące, jeśli chodzi o operacje logiczne. Na przykład, w tej opcji, gdzie użyto '||' (OR), pojawia się problem, bo warunek 'a > 0 || a < 100 || b < 0' nie trzyma się kupy. Daje nam to możliwość zaakceptowania wartości, które są poza tym, co chcieliśmy. Z kolei w odpowiedzi 'if (a > 0 || a < 100 && b > 0)' mamy mieszankę operatorów, co może wprowadzić chaos. Lepiej się postarać i trzymać się jednego typu operatorów, żeby uniknąć zamieszania. W innej opcji, 'if (a > 0 && a < 100 || b < 0)', znowu pojawia się ten problem z '||', co sprawia, że logika jest niejasna. Jak się pisze kod, dobrze jest być precyzyjnym, by uniknąć takich błędów, które mogą potem skomplikować sprawę.

Pytanie 32

Który z poniższych sposobów na komentarz jednoliniowy jest akceptowany w języku JavaScript?

A. #

B. //

C. <!

D. !

W JavaScript, jeśli chcesz dodać komentarz jednoliniowy, musisz użyć podwójnych ukośników, czyli '//' na początku linii. Te komentarze są naprawdę przydatne, bo pozwalają ci opisać, co robi dany kawałek kodu, albo czasami wyłączyć fragmenty podczas testowania. Co fajne, to że wszystko, co napiszesz za '//' zostanie zignorowane przez interpreter, więc nie będzie miało wpływu na działanie skryptu. Przykład: masz linijkę 'let x = 5; // Ustawia wartość x na 5', i wszystko po '//' nie będzie brane pod uwagę przez JavaScript. Komentarze są zgodne z ECMAScript, który jest takim standardem dla tego języka. Szczerze mówiąc, dobrze jest używać komentarzy do dokumentacji, bo to ułatwia czytanie kodu i pracę z innymi programistami. Pamiętaj, żeby robić je zwięzłe, ale muszą też dobrze tłumaczyć, co miał na myśli autor kodu.

Pytanie 33

Jaką wartość zwróci poniższa instrukcja w JavaScript?

document.write(5==='5');

A. true

B. 1

C. 0

D. false

Instrukcja JavaScript użyta w tym przykładzie wykorzystuje operator potrójnego równości === który jest używany do porównywania wartości i typu danych. W przeciwieństwie do podwójnego równości == który porównuje tylko wartości potrójne równości wymaga aby zarówno typ jak i wartość były identyczne. W przedstawionym kodzie porównywana jest liczba 5 z ciągiem znaków '5'. Chociaż mają tę samą widoczną wartość ich typy danych są różne. Liczba jest typem numericznym podczas gdy '5' jest ciągiem znaków. Ponieważ typy danych nie są identyczne operator === zwróci wartość false. Operator potrójnego równości jest preferowany w dobrych praktykach branżowych JavaScript ponieważ eliminuje problemy wynikające z niejawnej konwersji typów co może prowadzić do nieoczekiwanych wyników. Użycie potrójnego równości poprawia czytelność kodu i jego niezawodność ponieważ zmusza programistę do świadomego zwracania uwagi na typy danych co jest szczególnie ważne w złożonych aplikacjach gdzie takie błędy mogą skutkować trudnymi do wykrycia problemami. Praktyka ta jest zalecana w celu utrzymania wysokiej jakości i przewidywalności działania aplikacji webowych.

Pytanie 34

W grze komputerowej można przejść do kolejnego poziomu, gdy spełnione są trzy warunki: zdobycie 20 punktów, zebranie co najmniej 3 paczek oraz przebycie dystansu 200 m. Wyrażenie logiczne, które weryfikuje te warunki w języku JavaScript, to

A. punkty == 20 || paczki >= 3 || dystans == 200

B. punkty == 20 && paczki >= 3 && dystans == 200

C. punkty == 20 && paczki == 3 && dystans == 200

D. punkty == 20 || paczki == 3 || dystans == 200

Wybrana odpowiedź 'punkty == 20 && paczki >= 3 && dystans == 200' jest prawidłowa, ponieważ wykorzystuje operator logiczny AND ('&&'), co oznacza, że wszystkie trzy warunki muszą być spełnione jednocześnie, aby przejść do następnego poziomu w grze. W kontekście programowania, a zwłaszcza w JavaScript, zrozumienie operatorów logicznych jest kluczowe dla podejmowania decyzji w oparciu o różne warunki. Na przykład, jeśli gracz zdobył dokładnie 20 punktów, zebrał 3 paczki i przebył 200 metrów, to wszystkie te warunki są spełnione, co pozwala na kontynuację gry. Dobrą praktyką jest stosowanie operatora >= (większe lub równe) dla paczek, ponieważ pozwala to graczowi na zbieranie większej liczby paczek, co dodaje elementy strategii i rozwoju w grze. Używanie odpowiednich operatorów logicznych jest fundamentalne w programowaniu, zapewniając, że aplikacje działają zgodnie z oczekiwaniami użytkowników. Przykład zastosowania to wprowadzenie logiki do gier, gdzie gracz musi wykonać określone zadania, aby przejść do kolejnych poziomów, co jest podstawą mechaniki wielu gier komputerowych.

Pytanie 35

Ile razy powtórzy się pętla w JavaScript?

var x=1, i=0;
do{
    x*=3;
    i++;
}
while(x!=27);

A. 27 razy

B. 2 razy

C. 3 razy

D. 26 razy

W przedstawionym kodzie JavaScript, pętla do-while wykonuje się do momentu, gdy zmienna x nie jest równa 27. Zaczynając od wartości x równej 1, przy każdym przejściu przez pętlę zmienna x jest mnożona przez 3. Kolejno, x przyjmuje wartości: 3, 9, 27. Zatem pętla wykonuje się trzy razy, ponieważ dopiero po trzecim cyklu x osiąga wartość 27, co powoduje zakończenie pętli. Do-while zawsze wykonuje przynajmniej jedno przejście, niezależnie od warunku końcowego, dzięki czemu jest przydatna w sytuacjach, gdy operacja musi być przeprowadzona co najmniej raz. Dobrym przykładem wykorzystania tego mechanizmu jest oczekiwanie na spełnienie określonego warunku, np. uzyskanie poprawnej odpowiedzi od użytkownika. Warto zwrócić uwagę, że w przypadku operacji matematycznych wymagających określonej liczby iteracji, pętla do-while zapewnia prostotę i przejrzystość implementacji, zgodnie z dobrymi praktykami zapewniającymi łatwość w czytaniu i utrzymaniu kodu.

Pytanie 36

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p id="akapit">akapit2</p>

B. <p href="/akapit">akapit3</p>

C. <p>akapit</p>

D. <p class="akapit">akapit4</p>

Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.

Pytanie 37

W języku JavaScript zdefiniowano funkcję o nazwie liczba_max, która porównuje trzy liczby naturalne przekazane jako argumenty i zwraca największą z nich. Prawidłowa forma wywołania tej funkcji, razem z przypisaniem jej wyniku, powinna wyglądać następująco

A. liczba_max(a, b, c);

B. liczba_max(a, b, c) = wynik;

C. var wynik = liczba_max(a, b, c);

D. liczba_max(a, b, c, wynik);

Wywołanie funkcji 'liczba_max' w postaci 'var wynik = liczba_max(a, b, c);' jest prawidłowe, ponieważ stosuje syntaksę języka JavaScript do przypisania wartości zwróconej przez funkcję do zmiennej. Zdefiniowana funkcja 'liczba_max' przyjmuje trzy argumenty, które są porównywane, a maksymalna z nich jest zwracana jako wynik. W tym przypadku 'var wynik' tworzy nową zmienną, która przechowuje tę wartość, co jest zgodne z najlepszymi praktykami programowania, gdzie wyniki operacji są przypisywane do zmiennych dla dalszego wykorzystania. Użycie 'var' (lub 'let', 'const' w nowszych wersjach JavaScript) jest kluczowe, aby jasno określić zakres zmiennej. Przykładowo, jeśli a = 5, b = 10, c = 3, to po wywołaniu 'var wynik = liczba_max(a, b, c);', zmienna 'wynik' będzie miała wartość 10. Tego typu konstrukcje są podstawą programowania w JavaScript i są niezwykle przydatne w tworzeniu dynamicznych aplikacji webowych, gdzie operacje na danych są na porządku dziennym.

Pytanie 38

Funkcja
fun1(a,b) {
if(a % 2 != 0) a++;
for(let n = a; n <= b; n+=2) document.write(n);
}
ma na celu

A. wypisanie liczb parzystych w zakresie od a do b

B. sprawdzenie, czy liczba a jest nieparzysta; w przypadku pozytywnej odpowiedzi, jej wypisanie

C. zwrócenie parzystych wartości liczb od a do b

D. wypisanie wszystkich liczb w przedziale od a do b

W przypadku pierwszej błędnej odpowiedzi, najważniejszy błąd to myślenie, że funkcja zwraca wartości parzyste jak zwykły wynik. W rzeczywistości funkcja wypisuje te liczby na stronie za pomocą document.write(), więc to jest kluczowy szczegół. Druga niepoprawna odpowiedź jest na dobrej drodze, ale myli się w interpretacji 'wypisania liczb parzystych z przedziału od a do b'. Funkcja nie tylko wypisuje liczby parzyste, ale też sprawdza, czy a jest nieparzyste, i wtedy zmienia tę wartość. Co do trzeciej błędnej odpowiedzi, sugeruje ona, że funkcja wypisuje wszystkie liczby między a a b, co jest zupełnie błędne, bo pętla for zwiększa n o 2, więc tylko parzyste liczby się pojawią. Rozumienie jak działa pętla for oraz operator modulo jest kluczowe, żeby dobrze zrozumieć tę funkcję. Jeśli nie ogarniasz tych podstaw, ciężko będzie analizować kod w JavaScript i pisać lepsze programy.

Pytanie 39

Jaki jest cel zapisu w języku JavaScript?

var napis1 = new napisy();

A. wykonanie metody obiektu napisy

B. stworzenie obiektu napis1 z klasy napisy

C. założenie nowej klasy napis1

D. zainicjowanie zmiennej napis1 oraz wywołanie funkcji, której argumentem jest napis1

Prawidłowa odpowiedź dotyczy utworzenia obiektu napis1 klasy napisy. W języku JavaScript, aby stworzyć nowy obiekt na podstawie istniejącej klasy lub funkcji konstruktora, używamy słowa kluczowego new. Wyrażenie var napis1 = new napisy() inicjalizuje nowy obiekt napis1, który jest instancją klasy napisy. Taki zapis jest kluczowy w programowaniu obiektowym, które pozwala na tworzenie wielu instancji obiektów z podobnymi właściwościami i metodami. Praktyczne zastosowanie tego podejścia jest szerokie od modelowania danych po tworzenie modularnych i łatwych do zarządzania aplikacji. Dobra praktyka nakazuje, aby klasy były dobrze zdefiniowane z jasno określonymi właściwościami i metodami, co ułatwia ich ponowne wykorzystanie i rozszerzanie. W programowaniu funkcjonalnym JavaScript często wykorzystuje się prototypowe dziedziczenie, które pozwala na zmniejszenie liczby powtarzalnych kodów oraz efektywne zarządzanie pamięcią. Warto także pamiętać, że w nowoczesnych wersjach JavaScript stosowane są klasy ES6, które wprowadzają bardziej zrozumiałą składnię dla tworzenia klas i obiektów co poprawia czytelność i strukturę kodu.

Pytanie 40

W języku JavaScript zadeklarowano funkcję.
function absValue(f) {
return Math.abs(f);
}

A. zwrócić wartość przeciwną do f

B. wypisać wartość bezwzględną z f

C. zwrócić wartość bezwzględną z f

D. wypisać wartość przeciwną do f

To niepoprawna odpowiedź. Funkcja absValue(f) w języku JavaScript została zapisana w taki sposób, że zwraca wartość bezwzględną przekazanego argumentu f, a nie jego wartość przeciwną ani nie wypisuje żadnego wyniku na ekran. Wewnątrz funkcji użyto polecenia return Math.abs(f);, które powoduje zwrócenie liczby zawsze nieujemnej. Metoda Math.abs() automatycznie sprawdza, czy podana liczba jest ujemna, i jeśli tak, zamienia ją na dodatnią, pozostawiając bez zmian liczby dodatnie. Opcja „wypisać wartość przeciwną do f” jest błędna, ponieważ funkcja nie używa instrukcji wypisującej (console.log()), a ponadto nie tworzy liczby przeciwnej (czyli o przeciwnym znaku). Podobnie niepoprawna jest opcja „zwrócić wartość przeciwną do f”, gdyż funkcja nie odwraca znaku liczby poprzez -f, tylko korzysta z wbudowanego mechanizmu obliczania wartości bezwzględnej. Również opcja „wypisać wartość bezwzględną z f” jest błędna, ponieważ działanie return nie powoduje wypisania wartości, lecz jej zwrócenie. Poprawna odpowiedź to „zwrócić wartość bezwzględną z f”. Właśnie to robi funkcja absValue(f) — zwraca wynik obliczeń, który może być dalej użyty w programie, np. do porównań, analiz danych lub obliczeń matematycznych. Rozumienie różnicy między „zwracaniem” a „wypisywaniem” jest bardzo istotne w programowaniu, ponieważ pozwala odróżnić operacje wewnętrzne w kodzie od tych, które mają wpływ na to, co użytkownik zobaczy na ekranie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej