Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 17:10
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 17:21

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na mineralizację kości wpływają:

A. wapń, fosfor, witamina D

B. wapń, potas, witamina D

C. wapń, magnez, witamina A

D. potas, fosfor, witamina A

No to super, że wskazałeś wapń, fosfor i witaminę D! Te składniki naprawdę są mega ważne dla zdrowia naszych kości. Wapń to jakby budulec, bez niego kości nie byłyby twarde i mocne. Fosfor? To też kluczowy gracz, bo łączy się z wapniem, by tworzyć coś, co nazywamy hydroksyapatytem – to główny składnik kości. A witamina D to must-have, bo bez niej organizm nie wchłonie wapnia jak należy. Jak nam brakuje tych rzeczy, to kości mogą się osłabiać i łatwiej je złamać. Dlatego warto jeść zbilansowane posiłki, szczególnie w dzieciństwie i starości. Dobrze jest mieć w diecie mleko, ryby, orzechy i te zielone warzywa. A pamiętaj też o słońcu, bo witaminę D można też złapać na zewnątrz. To wszystko ma ogromne znaczenie dla zdrowia naszych kości.

Pytanie 2

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. B1

B. B12

C. E

D. D3

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 3

Rysunek przedstawia

A. obcinacz do pazurów.

B. nożyce boczne do korekcji racic.

C. obcęgi do obcinania puszki kopytowej.

D. kleszcze czołowe do korekcji racic.

Nożyce boczne do korekcji racic, które widzisz na rysunku, to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga w pielęgnacji zwierząt. Mają długie rękojeści, co sprawia, że łatwiej można je obsługiwać i robić precyzyjne cięcia w twardych racicach. To ważne, bo nie możesz sobie pozwolić na zrobienie krzywdy zwierzakowi. Ostrza są dobrze zaprojektowane, więc cięcie jest dokładne i bezpieczne. Z mojego doświadczenia, weterynarze i specjaliści w tej dziedzinie bez nich się nie obejdą, bo naprawdę ułatwiają pracę. Regularna pielęgnacja pomogą w zdrowiu zwierząt, więc warto mieć dobre narzędzia. Użycie niewłaściwego narzędzia, jak obcinacz do pazurów, może skończyć się fatalnie, dlatego nożyce boczne to niemal standard w takiej pracy.

Pytanie 4

Najwięcej pęcherzyków jajnikowych rozwija się równocześnie

A. u krowy

B. u maciorki

C. u lochy

D. u suki

Locha, czyli samica świni, jest znana z wyjątkowej zdolności do jednoczesnego dojrzewania wielu pęcherzyków jajnikowych. U loch może dojrzewać nawet 20-25 pęcherzyków w jednym cyklu estralnym, co jest niezwykle korzystne z praktycznego punktu widzenia w hodowli świń. Taki mechanizm pozwala na zwiększenie szans na zapłodnienie oraz produkcję większej liczby prosiąt w jednym miocie. W praktyce, hodowcy zwracają szczególną uwagę na cykle estralne loch, by maksymalizować wydajność reprodukcyjną i efektywność produkcji mięsa. Warto zaznaczyć, że umiejętność monitorowania i zarządzania cyklami reprodukcyjnymi jest kluczowa w nowoczesnej hodowli trzody chlewnej, co odpowiada standardom w branży zwierzęcej, takimi jak bioasekuracja oraz odpowiednie żywienie, które wpływają na zdrowie samic i ich zdolności rozrodcze.

Pytanie 5

Gdy zajdzie potrzeba użycia leków klasycznych w gospodarstwie zajmującym się produkcją żywności metodami ekologicznymi, to czas karencji wydłuża się w porównaniu do obowiązującego?

A. pięciokrotnie

B. czterokrotnie

C. trzykrotnie

D. dwukrotnie

Odpowiedź 'dwukrotnie' jest poprawna, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych, okres karencji dla produktów ekologicznych ulega wydłużeniu. W praktyce oznacza to, że jeżeli standardowy okres karencji wynosi na przykład 7 dni, to w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych ten okres wydłuża się do 14 dni. Takie podejście ma na celu minimalizowanie ryzyka obecności resztek substancji chemicznych w produktach spożywczych, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości ekologicznej. Warto zauważyć, że w wielu krajach przepisy dotyczące ekologicznych gospodarstw rolnych, takie jak rozporządzenie (WE) nr 834/2007, jasno definiują te zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz ochronę środowiska. Przykładem może być sytuacja, w której rolnik zmuszony jest do użycia chemicznych środków ochrony roślin w przypadku poważnego zagrożenia dla upraw, jednak musi on z góry planować i informować o wydłużonym czasie przed zbiorami, aby spełnić wymagania prawne i etyczne związane z produkcją ekologiczną.

Pytanie 6

Owulacja wywoływana przez kopulację zachodzi

A. u królicy

B. u lochy

C. u maciorki

D. u suki

Owulacja prowokowana aktem kopulacji występuje u królicy, co jest zjawiskiem znanym w zoologii jako owulacja indukowana. U samic królików, kontakt seksualny z samcem powoduje, że jajniki zaczynają produkować komórki jajowe. To proces, który jest kluczowy dla reprodukcji tej grupy zwierząt, ponieważ królice nie mają regularnego cyklu estralnego, jak to ma miejsce u innych gatunków. W praktyce, hodowcy zwierząt gospodarskich i zoologicznych wykorzystują tę naturalną właściwość do planowania hodowli i zwiększenia efektywności rozmnażania. Przykładowo, w przypadku komercyjnej hodowli królików, znajomość tego zjawiska pozwala na optymalizację czasu krycia, co przekłada się na wyższe wskaźniki urodzeń. Dlatego też zrozumienie mechanizmu owulacji indukowanej u królicy jest nie tylko interesujące z perspektywy zoologicznej, lecz także praktyczne w kontekście hodowli zwierząt.

Pytanie 7

Która z wymienionych struktur anatomicznych nie wchodzi w skład jelita cienkiego?

A. Dwunastnica

B. Jelito ślepe

C. Jelito biodrowe

D. Jelito czcze

Jelito ślepe, znane również jako cecum, nie jest częścią jelita cienkiego, lecz należy do jelita grubego. Jelito cienkie składa się z trzech głównych segmentów: dwunastnicy, jelita czczego i jelita biodrowego. Dwunastnica, jako pierwszy odcinek jelita cienkiego, jest kluczowa dla trawienia, gdyż to tutaj następuje mieszanie treści pokarmowej z sokami trzustkowymi i żółcią. Jelito czcze i jelito biodrowe, będące dalszymi odcinkami jelita cienkiego, odgrywają istotną rolę w absorpcji składników odżywczych oraz wchłanianiu wody. Dlatego zrozumienie struktury i funkcji tych części układu pokarmowego jest istotne nie tylko dla studentów medycyny, ale i dla dietetyków oraz specjalistów zajmujących się zdrowiem publicznym. Wiedza ta ma praktyczne zastosowanie w diagnostyce i leczeniu chorób układu pokarmowego, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy zespół jelita drażliwego.

Pytanie 8

Wskaż paszę zawierającą w swoim składzie najwięcej białka.

A. Wysłodki buraczane.

B. Makuch rzepakowy.

C. Śruta jęczmienna.

D. Kiszonka z kukurydzy.

Patrząc na wymienione w pytaniu pasze, łatwo popełnić błąd i założyć, że każda z nich dostarcza podobną ilość białka, ale to nieprawda. Wysłodki buraczane i kiszonka z kukurydzy są przede wszystkim źródłem energii – zawierają dużo łatwostrawnych węglowodanów, ale białka mają naprawdę mało, często nawet mniej niż 10%. Kiszonka kukurydziana to pasza objętościowa, kluczowa w żywieniu bydła, ale jej białko jest zbyt rozcieńczone, by mogła konkurować z paszami wysokobiałkowymi. Śruta jęczmienna bywa myląca – w końcu zboża kojarzą się z energią i trochę białka też mają, ale jego ilość nie przekracza zwykle 10-13%. Z mojego doświadczenia, często spotykam się z myśleniem, że każda śruta zbożowa jest dobra na białko – niestety, to nie jest prawda, bo ich główna rola to jednak dostarczenie energii, a nie białka. W praktyce hodowlanej klucz do sukcesu to zbilansowanie dawek pod względem białka i energii, ale trzeba wyraźnie oddzielić pasze energetyczne od białkowych. Makuch rzepakowy, mimo że jest produktem ubocznym wytłaczania oleju, zostaje po nim bardzo dużo białka o przyzwoitej jakości i strawności. Zawartość białka w makuchu rzepakowym jest nawet trzykrotnie wyższa niż w śrucie zbożowej czy wysłodkach. Błędne przekonania biorą się często z tego, że rolnicy kojarzą śruty z pojęciem białka ogólnie, bez rozróżniania ich rodzaju oraz wartości odżywczej. Standardy żywieniowe (np. INRA, NRC) jasno wskazują makuchy jako kluczowy komponent białkowy. Z punktu widzenia praktyki żywieniowej, jeżeli chcemy zwiększyć udział białka w dawce, nie obejdzie się bez dodatku komponentów takich jak właśnie makuch rzepakowy lub śruta sojowa, bo tylko one spełniają wymagania białkowe szybko rosnących lub wysoko wydajnych zwierząt gospodarskich. Pozostałe pasze z tej listy mogą świetnie uzupełniać energię, ale nie zastąpią prawdziwego komponentu białkowego.

Pytanie 9

Aby uniknąć wystąpienia tężyczki pastwiskowej, zwierzęta powinny otrzymać

A. magnez

B. karoten

C. żelazo

D. wapń

Magnez jest kluczowym minerałem, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie zwierząt, a zwłaszcza w profilaktyce tężyczki pastwiskowej, która może wystąpić w wyniku niedoboru tego pierwiastka. Tężyczka pastwiskowa to stan spowodowany skurczami mięśni szkieletowych, często wywołany niskim poziomem magnezu we krwi. Magnez wpływa na przewodnictwo nerwowe i funkcjonowanie mięśni, w tym na regulację skurczów. W praktyce, aby zapobiec temu schorzeniu, zwierzęta hodowlane, szczególnie bydło, powinny otrzymywać suplementację magnezu, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu traw na pastwiskach, kiedy ich zawartość magnezu może być obniżona. Dobre praktyki obejmują monitorowanie poziomu magnezu w diecie zwierząt oraz stosowanie preparatów wspomagających, takich jak sole magnezowe, które są łatwo przyswajalne. Właściwe zarządzanie paszami oraz ich składnikami odżywczymi jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej zwierząt, a także dla ograniczenia ryzyka wystąpienia poważnych schorzeń, takich jak tężyczka pastwiskowa.

Pytanie 10

Możliwości ograniczenia emisji substancji odorotwórczych do atmosfery, wynikających z chów wielkostadny świń, obejmują

A. dezynfekcję

B. dezodoryzację

C. dezynsekcję

D. deratyzację

Dezodoryzacja to proces, który skutecznie redukuje emisję związków odorotwórczych, co jest kluczowe w kontekście chowu wielkostadnego świń. Emisje te są wynikiem metabolizmu zwierząt oraz rozkładu ich odchodów, które mogą emitować uciążliwe zapachy, szczególnie amoniak i siarkowodór. W praktyce dezodoryzacja może obejmować stosowanie substancji chemicznych, które neutralizują zapachy, jak również biologicznych środków, takich jak mikroorganizmy, które rozkładają związki odpowiedzialne za nieprzyjemne zapachy. Dobre praktyki w branży rolniczej zalecają również stosowanie technik wentylacyjnych i systemów filtracji powietrza, aby zmniejszyć stężenie odorów w obiektach inwentarskich. Ważne jest także, aby zastosowane metody były zgodne z normami ochrony środowiska i zdrowia publicznego, co może obejmować regularne monitorowanie jakości powietrza w okolicy fermy. Zastosowanie skutecznej dezodoryzacji nie tylko poprawia komfort życia mieszkańców pobliskich obszarów, ale także podnosi standardy hodowli zwierząt, co przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne.

Pytanie 11

Skąd pobiera się próbki do analizy w kierunku BSE?

A. z istoty szarej kory mózgowej

B. z rdzenia kręgowego

C. z rogów Ammona

D. z pnia mózgu

Wybór odpowiedzi dotyczącej rogów Ammona, rdzenia kręgowego lub istoty szarej kory mózgowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące anatomii i funkcji układu nerwowego. Rogi Ammona są częścią hipokampa, a ich główną rolą jest uczestniczenie w procesach pamięci i uczenia się. Nie mają one jednak związku z badaniami nad BSE i nie są odpowiednie do pobierania próbek w tym kontekście. Rdzeń kręgowy, z kolei, jest odpowiedzialny za przewodzenie sygnałów nerwowych między mózgiem a resztą ciała, ale nie jest miejscem, gdzie występują charakterystyczne zmiany patologiczne związane z BSE. Istota szara kory mózgowej, choć istotna dla przetwarzania informacji i wyższych funkcji poznawczych, nie jest lokalizacją, w której można skutecznie wykrywać zmiany wynikające z obecności prionów. Typowym błędem jest zakładanie, że każda część mózgu może być równie przydatna w diagnostyce chorób neurodegeneracyjnych, podczas gdy w rzeczywistości tylko specyficzne struktury, takie jak pień mózgu, są odpowiednie do analizy w przypadku BSE. Zrozumienie różnic między tymi strukturami oraz ich rolą w patogenezie chorób prionowych jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i leczenia.

Pytanie 12

Do grupy soczystych pasz objętościowych zaliczają się

A. okopowe, maślanka świeża

B. młóto, plewy

C. wysłodki buraczane, otręby

D. ekspelery, zielonki

Pasze objętościowe soczyste to grupa pasz, która zawiera znaczną ilość wody i jest stosowana w żywieniu zwierząt, szczególnie w hodowli bydła. Do tej grupy zaliczają się pasze okopowe, takie jak buraki cukrowe, marchew czy ziemniaki, które dostarczają nie tylko energii, ale również cennych składników odżywczych. Maślanka świeża, z kolei, jest produktem ubocznym z przemysłu mleczarskiego, bogatym w białko, które wspiera wzrost i regenerację zwierząt. W praktyce, pasze objętościowe soczyste są kluczowe w diecie bydła mlecznego, gdzie ich stosowanie prowadzi do zwiększenia produkcji mleka oraz poprawy zdrowia zwierząt. Warto zauważyć, że stosowanie takich pasz powinno być zgodne z zasadami żywienia zwierząt, uwzględniając ich potrzeby pokarmowe i kondycję zdrowotną. Dbanie o zrównoważoną dietę zwierząt przyczynia się nie tylko do ich dobrej kondycji, ale również do efektywności produkcji rolnej.

Pytanie 13

W składzie dobrego siana łąkowego nie może znajdować się

A. tymotka łąkowa.

B. rajgras wyniosły.

C. wiechlina łąkowa.

D. skrzyp polny.

Tymotka łąkowa, rajgras wyniosły czy wiechlina łąkowa to rośliny, które wręcz powinny dominować w dobrze przygotowanym sianie łąkowym. Wszystkie te gatunki należą do podstawowych, wysokowartościowych traw pastewnych wykorzystywanych w żywieniu bydła, koni czy owiec. To właśnie one zapewniają dużą zawartość białka, łatwostrawnych węglowodanów oraz niezbędnych mikroelementów, co przekłada się na zdrowie i wydajność zwierząt. Tymotka łąkowa jest bardzo ceniona za swoją smakowitość, rajgras wyniosły za szybki odrost i wysoką plenność, a wiechlina za długotrwałe utrzymywanie runi i odporność na udeptywanie. Częstym błędem w myśleniu jest utożsamianie wszystkich dziko rosnących roślin łąkowych z niewłaściwym składem siana. Tymczasem, to obecność chwastów, roślin trujących lub wybitnie twardych (jak właśnie skrzyp polny) powinna być eliminowana. W praktyce, wielu rolników przez nieuwagę lub nieznajomość botaniki wprowadza do siana niewłaściwe rośliny, co obniża jego wartość żywieniową lub wręcz może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierząt. Dobre praktyki zalecają regularne przeglądy botaniczne łąk i kontrolę składu botanicznego runi, by zapewnić najwyższą jakość paszy. Skrzyp polny, w przeciwieństwie do wymienionych traw pastewnych, jest traktowany jako roślina szkodliwa i świadczy o niskiej jakości użytkowania łąki. Wybór którejkolwiek z trzech wymienionych szlachetnych traw jako odpadu czy zagrożenia jest więc błędny – to właśnie one powinny być podstawą dobrego siana.

Pytanie 14

Wiosenne dokarmianie pszczół polega na dostarczaniu im

A. cukru

B. pyłku

C. wosku

D. nektaru

Dokarmianie pszczół wiosną polega na podawaniu im cukru, ponieważ w tym okresie, gdy temperatura zaczyna rosnąć, pszczoły budzą się z zimowego snu i potrzebują energii do wznowienia aktywności. Cukier, najczęściej w postaci syropu cukrowego, jest łatwo przyswajalny i szybko dostarcza pszczołom niezbędnych węglowodanów. W praktyce, zaleca się przygotowanie syropu w proporcji 1:1 (jedna część wody do jednej części cukru) lub 2:1, zależnie od temperatury otoczenia. Podawanie takiego syropu wspomaga rozwój rodzin pszczelich, co jest kluczowe dla produkcji miodu i zapylania. Warto również wspomnieć, że wczesne dokarmianie pszczół przyczynia się do wzmocnienia kolonii, co pozwala na lepsze przetrwanie sezonu i zwiększenie wydajności produkcji. Ważne jest, aby monitorować stan pszczół i dostosowywać ilość pokarmu w zależności od ich potrzeb oraz warunków atmosferycznych, co jest zgodne z dobrymi praktykami pszczelarskimi.

Pytanie 15

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 4 miesiące

B. 12 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 2 miesiące

Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.

Pytanie 16

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. granulocyty

B. monocyty

C. limfocyty

D. erytrocyty

Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.

Pytanie 17

Hormonem niezbędnym do utrzymania ciąży jest

A. prolaktyna.

B. testosteron.

C. progesteron.

D. oksytocyna.

Progesteron to absolutna podstawa, jeśli chodzi o utrzymanie ciąży — jego rola jest wręcz nie do przecenienia. Ten hormon, wydzielany głównie przez ciałko żółte, a potem przez łożysko, przygotowuje błonę śluzową macicy do zagnieżdżenia zarodka i hamuje jej skurcze przez praktycznie cały okres ciąży. Moim zdaniem właśnie przez to nazywany jest „hormonem ciąży”. W praktyce, bez odpowiedniego poziomu progesteronu, rozwijający się zarodek nie miałby szans na przetrwanie, bo macica nie byłaby wystarczająco „przyjazna”. Lekarze, gdy widzą zbyt niski poziom tego hormonu u ciężarnych, często przepisują suplementację, bo to naprawdę bardzo ważne! Programy nauczania w szkołach medycznych i wytyczne takich instytucji jak Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zawsze podkreślają, jak istotne jest monitorowanie progesteronu w przypadku problemów z utrzymaniem ciąży. W praktyce laboratoryjnej oznaczanie stężenia progesteronu jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych w ciąży. Często spotyka się przypadki, gdzie właśnie terapia progesteronem pozwala na donoszenie ciąży, dlatego warto zapamiętać, jak kluczowa jest jego funkcja.

Pytanie 18

Jedną z metod redukcji emisji amoniaku w chlewni jest

A. zmniejszenie zawartości białka w paszy

B. zwiększenie zawartości włókna w paszy

C. utrzymywanie zwierząt na głębokiej ściółce

D. utrzymywanie w chlewni temperatury o 2 °C wyższej niż norma

Obniżenie poziomu białka w paszy jest skutecznym sposobem ograniczania emisji amoniaku w chlewni, ponieważ nadmiar białka w diecie świń prowadzi do jego niecałkowitego wykorzystania przez organizm zwierząt. Niewykorzystane białko ulega fermentacji w jelitach, co skutkuje produkcją amoniaku jako produktu ubocznego. Dlatego zmniejszenie zawartości białka w paszy, na przykład poprzez zastosowanie pasz o niższej zawartości białka lub zastąpienie ich alternatywnymi źródłami białka, może znacząco zredukować emisję amoniaku. Przykładem praktycznym może być wprowadzenie do diety świń pasz z dodatkiem białka roślinnego, które może być lepiej przyswajalne. Zgodnie z dobrymi praktykami w hodowli zwierząt, zaleca się regularne monitorowanie zawartości białka w paszy oraz dostosowywanie jej do rzeczywistych potrzeb zwierząt w różnych fazach ich rozwoju. Takie działania są zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, przyczyniając się do zmniejszenia negatywnego wpływu hodowli zwierząt na otoczenie.

Pytanie 19

Trymowanie u psów to

A. obcinanie pazurów.

B. usuwanie martwej sierści.

C. usuwanie kamienia nazębnego.

D. usuwanie z uszu woskowiny i włosów.

Trymowanie u psów to proces techniczny, który polega na usuwaniu martwej, najczęściej sztywnej sierści, głównie u ras szorstkowłosych. To nie jest zwykłe strzyżenie, tylko bardzo specyficzna czynność – polega na ręcznym lub specjalistycznym narzędziem wyciąganiu włosów, które już obumarły i nie pełnią funkcji ochronnych. Trymowanie pozwala sierści prawidłowo odrastać, stymuluje jej wzrost i poprawia wygląd okrywy włosowej. Z mojego doświadczenia, psy regularnie trymowane mają dużo zdrowszą, gładszą sierść i lepszy komfort termiczny, bo nie zalega im martwy włos. Co ciekawe, trymowanie jest zalecane przez większość groomerów i hodowców dla ras takich jak teriery, sznaucery, czy niektóre spaniele. Praktyka ta ma też wpływ na zdrowie skóry – martwa sierść często powoduje swędzenie, łuszczenie lub nawet drobne stany zapalne. No i jeszcze jedno: nie można tego mylić z wyczesywaniem czy strzyżeniem maszynką – trymowanie naprawdę wymaga wprawy i wiedzy o strukturze włosa konkretnej rasy. Fachowcy często podkreślają, że trymowanie to podstawa pielęgnacji psów szorstkowłosych, bo to nie tylko estetyka, ale i profilaktyka zdrowotna.

Pytanie 20

Która z wymienionych pasz ma właściwości mlekopędne?

A. Ziemniaki parowane

B. Siemię lniane

C. Śruta żytnia

D. Otręby pszenne

Otręby pszenne wykazują działanie mlekopędne, co czyni je cennym składnikiem diety kobiet karmiących. Zawierają one błonnik, który wspomaga perystaltykę jelit i przyczynia się do poprawy wchłaniania składników odżywczych. Dzięki temu mogą wspierać laktację, poprawiając zarówno ilość, jak i jakość mleka. W praktyce, otręby pszenne mogą być stosowane jako dodatek do różnych potraw, jak jogurty, musli czy wypieki, co ułatwia ich włączenie do codziennej diety. Rekomenduje się ich spożycie w umiarkowanych ilościach, aby uniknąć nadmiernego obciążenia układu pokarmowego. Warto również pamiętać, że ich wpływ na laktację może być wspierany przez odpowiednią podaż płynów oraz zrównoważoną dietę bogatą w inne składniki odżywcze. Ponadto, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem specjalizującym się w żywieniu matek karmiących. Zgodnie z wytycznymi organizacji zdrowotnych, włączenie otrębów pszennych do diety może być korzystne, jednak zawsze powinno odbywać się z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb organizmu.

Pytanie 21

Okres parzenia w życiu matki pszczelej trwa do momentu jej unasiennienia i występuje

A. przed każdym czerwieniem.

B. raz w każdym roku użytkowania.

C. na początku i na końcu każdego sezonu użytkowania.

D. raz w ciągu życia.

Okres godowy matki pszczelej, który trwa do jej unasiennienia, to kluczowy etap w cyklu życia pszczół. W przeciwieństwie do innych owadów, matki pszczele mają unikalny cykl reprodukcyjny, który ma miejsce tylko raz w życiu. Ten moment jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia i efektywności całej kolonii. Po tym okresie matka pszczela jest zdolna do składania jaj, co jest fundamentalne dla dalszego rozwoju rodziny pszczelej. To zjawisko jest zgodne z praktykami w pszczelarstwie, gdzie hodowcy często monitorują cykle godowe matek, aby zaplanować odpowiednie unasiennianie. Zachowanie to jest zgodne z zaleceniami Wydziału Biologii Uniwersytetu w Zurychu, który podkreśla znaczenie przeprowadzania unasienniania w odpowiednim czasie dla zwiększenia wydajności pszczół. Wiedza na temat okresu godowego matki pszczelej jest niezbędna dla efektywnego zarządzania pasieką, co prowadzi do lepszej produkcji miodu i zdrowia pszczół.

Pytanie 22

Rasą owiec w typie użytkowym mięsnym, używaną na całym świecie jako rasa ojcowska do produkcji jagniąt rzeźnych metodą krzyżowania towarowego, jest

A. wrzosówka.

B. suffolk.

C. fryzyjska.

D. karakuł.

Rasa suffolk jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych na świecie, jeśli chodzi o produkcję mięsa jagnięcego. Dlaczego właśnie suffolk? Otóż, ta rasa została selekcjonowana przez lata właśnie pod kątem cech mięsnych – szybki przyrost masy ciała, doskonała mięsność, bardzo dobre umięśnienie i stosunkowo mała ilość tłuszczu w tuszy. To wszystko sprawia, że suffolk jest nazywany typową rasą ojcowską. Powszechnie wykorzystuje się ją w tak zwanym krzyżowaniu towarowym, czyli wtedy, gdy samce (tryki) tej rasy kryją maciorki innych ras – najczęściej matecznych, o dobrych cechach rozrodczych, mleczności albo odporności. Takie połączenie zapewnia jagnięta, które szybko rosną, mają świetną wydajność rzeźną i spełniają wysokie wymagania rynku, zwłaszcza europejskiego. Z mojego doświadczenia wynika, że profesjonalne gospodarstwa stawiają często właśnie na suffolka jako gwarancję dobrego efektu krzyżowania. Co ciekawe, rasa ta nie jest zbyt wymagająca w utrzymaniu, a tryki suffolka charakteryzują się bardzo dobrą płodnością. W branżowych standardach uznaje się, że użycie suffolka pozwala na uzyskanie jagniąt spełniających wymagania mięsne bez nadmiernego otłuszczenia, co w praktyce przekłada się na lepsze ceny sprzedaży. Warto też dodać, że to jedna z najczęściej stosowanych ras ojcowskich nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiającym narządy jamy brzusznej bydła, strzałka wskazuje

A. jajnik.

B. nerkę.

C. pęcherz moczowy.

D. wątrobę.

Nerka, wskazana przez strzałkę na rysunku narządów jamy brzusznej bydła, jest kluczowym organem w układzie moczowym tego zwierzęcia. Charakteryzuje się ona wyraźnym, pobrużdżonym kształtem, który jest typowy dla nerek bydła. Taki wygląd jest wynikiem specyficznej struktury korowej i rdzennej, co zwiększa powierzchnię filtracyjną nerki i umożliwia efektywniejsze usuwanie toksyn z organizmu. Wiedza na temat anatomii nerek bydła jest istotna, ponieważ właściwe funkcjonowanie tego narządu ma bezpośredni wpływ na zdrowie zwierzęcia oraz jego wydajność produkcyjną. W praktyce weterynaryjnej, ocena stanu nerek jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu chorób układu moczowego. Dodatkowo, hodowcy bydła powinni być świadomi, że zdrowe nerki wpływają na ogólną kondycję zwierząt, co ma znaczenie w kontekście produkcji mięsa oraz mleka. Zrozumienie anatomii i fizjologii nerek jest zatem niezbędne dla każdego, kto zajmuje się hodowlą bydła.

Pytanie 24

Wybierz rasę kóz odpowiednią do hodowli mięsnej?

A. Saaneńska

B. Burska

C. Kaszmirska

D. Alpejska

Burska koza jest jedną z najlepszych ras do użytkowania mięsnego, ze względu na swoje walory produkcyjne oraz wysoką jakość mięsa. Rasa ta charakteryzuje się dużą masą ciała, co wpływa na wydajność rzeźną. Burskie kozy osiągają wagę do 90 kg, a ich mięso jest cenione za delikatność i intensywny smak. W hodowli zwraca się uwagę na ich odporność na choroby oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach klimatycznych. Dodatkowo, burskie kozy są stosunkowo łatwe w utrzymaniu, co sprawia, że są popularne wśród rolników zajmujących się produkcją mięsa. Dobre praktyki związane z ich hodowlą obejmują odpowiednią dietę bogatą w białko oraz regularne kontrole weterynaryjne, co przekłada się na zdrowie zwierząt oraz jakość uzyskiwanego mięsa. Hodowcy, którzy decydują się na Burskie kozy, powinni również brać pod uwagę aspekty etyczne związane z dobrostanem zwierząt, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zrównoważonego rozwoju produkcji mięsnej.

Pytanie 25

Zaburzenie dotyczące zstępowania jąder do moszny, które polega na zatrzymaniu jednego lub obu jąder w jamie brzusznej lub kanale pachwinowym, to

A. wnętrostwo

B. trzebienie

C. dekapacytacja

D. hermafrodytyzm

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to stan, w którym jedno lub oba jądra nie zstępują do moszny podczas rozwoju płodowego. Zjawisko to jest istotne z punktu widzenia zdrowia mężczyzn, ponieważ prawidłowe umiejscowienie jąder w mosznie jest kluczowe dla ich funkcji, w tym produkcji plemników i hormonów płciowych. Bez tego zstąpienia, jądra pozostają w cieple jamy brzusznej, co prowadzi do podwyższenia temperatury, a to z kolei może powodować uszkodzenia komórek Leydiga i Sertoliego, co negatywnie wpływa na spermatogenezę. W praktyce, wnętrostwo może być diagnozowane podczas rutynowych badań urologicznych, a leczenie, zazwyczaj chirurgiczne, polega na orchidektomii, czyli umiejscowieniu jądra w mosznie. Standardy leczenia podkreślają, że interwencja powinna być przeprowadzona najszybciej jak to możliwe, najlepiej przed ukończeniem pierwszego roku życia, aby zminimalizować ryzyko późniejszych problemów zdrowotnych.

Pytanie 26

Maść konia przedstawiona na zdjęciu jest

A. bułana.

B. tarantowata.

C. srokata.

D. dereszowata.

Maść konia przedstawiona na zdjęciu to maść tarantowata, która charakteryzuje się unikalnym wzorem białej sierści z nieregularnymi, ciemnymi plamami. Taki wzór jest bardzo ceniony w hodowli koni, zwłaszcza w kontekście ras, gdzie maść odgrywa znaczącą rolę estetyczną i identyfikacyjną. Tarantowata maść jest często spotykana u koni rasy Appaloosa, gdzie różnorodność wzorów jest jedną z cech charakterystycznych. W praktyce, hodowcy zwracają uwagę na maści swoich koni nie tylko ze względów estetycznych, ale także z powodu ich wpływu na wartość rynkową zwierzęcia. Dobrze dobrane połączenie cech genetycznych i wyglądu maści może znacząco zwiększyć zainteresowanie potencjalnych nabywców. Ponadto, znajomość różnych maści u koni może być przydatna w kontekście wystaw i zawodów jeździeckich, gdzie specyficzne cechy wyróżniają konia na tle innych.

Pytanie 27

Osoba odpowiedzialna za punkt kopulacyjny świń przechowuje

A. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

B. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez 3 lata od daty dokonania zabiegu

C. kserokopię dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

D. oryginał dokumentu potwierdzającego pokrycie przez rok od daty dokonania zabiegu

Wybór oryginału świadectwa pokrycia przez 3 lata od dnia wykonania zabiegu jest nieprawidłowy, ponieważ przekracza wymagany czas przechowywania dokumentacji. W praktyce, oryginały dokumentów powinny być zarządzane zgodnie z określonymi normami prawnymi oraz standardami branżowymi. Przechowywanie oryginału przez tak długi okres może prowadzić do nieefektywności w zarządzaniu dokumentacją, a także stwarzać ryzyko utraty lub uszkodzenia ważnych dokumentów. Z kolei przechowywanie kopii przez 3 lata jest również nadmiarowe; rok jest wystarczający do celu audytów i kontroli, które mogą się odbywać po zakończeniu sezonu rozrodczego. Ponadto, wybór przechowywania kopii świadectwa przez rok zamiast oryginału może wynikać z błędnego przekonania, że oryginały są bardziej wartościowe dla celów administracyjnych. W rzeczywistości, przepisy prawne nie nakładają obowiązku przechowywania oryginałów, a ich dostępność w formie kopii jest wystarczająca dla potrzeb związanych z dokumentacją hodowlaną. Kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zarządzaniu dokumentacją, kierować się aktualnymi regulacjami prawnymi oraz najlepszymi praktykami w branży, co przyczynia się do efektywności i przejrzystości całego procesu hodowlanego.

Pytanie 28

Pepsyna jest enzymem trawiennym rozkładającym

A. laktozę.

B. białko.

C. skrobię.

D. tłuszcz.

Pepsyna to jeden z najważniejszych enzymów trawiennych w ludzkim organizmie, szczególnie jeśli mówimy o trawieniu białek. W praktyce, jej działanie rozpoczyna się w żołądku, gdzie w kwaśnym środowisku soku żołądkowego rozkłada długie łańcuchy białkowe na krótsze peptydy. Dzięki temu białka pochodzące np. z mięsa, jajek czy produktów mlecznych stają się bardziej przyswajalne dla organizmu. Moim zdaniem, zrozumienie działania pepsyny mega się przydaje nie tylko na lekcjach, ale też w kuchni – dlatego właśnie niektóre osoby z problemami trawiennymi, na przykład z niedokwasotą żołądka, mogą odczuwać trudności po zjedzeniu dużej ilości białka. Warto wiedzieć, że pepsyna działa tylko w środowisku kwaśnym, więc jej aktywność zanika dalej w przewodzie pokarmowym, gdy pH się podnosi. To jest zgodne z podstawowymi zasadami fizjologii – dlatego na przykład leki zobojętniające sok żołądkowy mogą pośrednio wpływać na trawienie białek. Z mojego doświadczenia wynika, że znajomość tych mechanizmów jest bardzo przydatna przy analizie różnych diet wysokobiałkowych, bo nie każdemu taka dieta służy, zwłaszcza przy problemach żołądkowych. W każdym laboratorium żywienia podstawową dobrą praktyką jest rozróżnianie enzymów działających na białka od tych, które trawią inne związki – specyfika działania pepsyny to świetny przykład takiej specjalizacji w enzymologii.

Pytanie 29

Narzędzie przedstawione na ilustracji służy do

A. kastracji.

B. dekomizacji.

C. kurtyzowania.

D. trokarowania.

Trokarowanie to procedura medyczna, która wykorzystuje narzędzie zwane trokar, przedstawione na ilustracji. Trokar jest wyposażony w ostry koniec, który umożliwia przebić ścianę jamy ciała i odprowadzenie nadmiaru płynów lub gazów, co jest szczególnie istotne w przypadku wzdęcia u zwierząt przeżuwających, takich jak krowy czy owce. W sytuacjach klinicznych, kiedy dochodzi do gromadzenia się gazów w jamie brzusznej, trokarowanie pozwala na szybkie uwolnienie ciśnienia, co może uratować życie zwierzęcia. Jest to procedura, która powinna być przeprowadzana przez wykwalifikowanych specjalistów, ponieważ niewłaściwe wykonanie może prowadzić do poważnych powikłań, w tym infekcji czy uszkodzenia narządów wewnętrznych. Warto również zaznaczyć, że trokarowanie powinno być wykonywane zgodnie z określonymi standardami weterynaryjnymi oraz z zachowaniem zasad aseptyki, aby minimalizować ryzyko wystąpienia powikłań.

Pytanie 30

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. śledziona

B. aorta

C. serce

D. żyła wątrobowa

Serce jest narządem odpowiedzialnym za pompowanie krwi w organizmie, a nie jej magazynowanie. Jego funkcja polega na utrzymywaniu krążenia krwi, co jest kluczowe dla dostarczania tlenu i składników odżywczych do komórek oraz usuwania dwutlenku węgla i innych produktów przemiany materii. W kontekście krążenia, serce nie ma zdolności do gromadzenia krwi, lecz jest ciągłym pompy, której działanie opiera się na cyklicznych skurczach mięśnia sercowego. Warto zauważyć, że żyła wątrobowa i aorta również nie pełnią roli magazynów krwi. Żyła wątrobowa transportuje krew z wątroby do serca, a aorta jest główną tętnicą, która rozprowadza krew z serca do reszty ciała. Te struktury są niezbędne dla prawidłowego krążenia krwi, ale nie są odpowiedzialne za jej przechowywanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji tych narządów, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich roli w organizmie. W rzeczywistości, wiedza o tym, jakie struktury pełnią funkcję magazynowania krwi, jest kluczowa dla zrozumienia dynamiki układu krwionośnego oraz jego odpowiedzi na różne stany patologiczne.

Pytanie 31

Jakie jest przeznaczenie stosowania ziarna owsa w żywieniu tryków w okresie przed stanówką?

A. Pomoc w trawieniu pokarmów

B. Zwiększenia jakości ich nasienia

C. Zagwarantowania im poczucia sytości

D. Poprawienia jakości ich wełny

Odpowiedź dotycząca poprawy jakości nasienia tryków jest właściwa, ponieważ owies jest źródłem cennych składników odżywczych, które mają kluczowe znaczenie dla jakości spermy. Zawiera on białka, tłuszcze i węglowodany, a także witaminy i minerały, które wspierają procesy metaboliczne w organizmach zwierząt. Owies dostarcza również kwasów tłuszczowych omega-3, które są niezbędne do produkcji hormonów płciowych, a ich odpowiedni poziom wpływa na jakość nasienia. W praktyce, hodowcy tryków często wprowadzają owies do diety na kilka miesięcy przed planowanym okresem krycia, co pozwala na optymalizację kondycji zwierząt oraz poprawę ich zdolności rozrodczych. Zastosowanie owsa zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz normami żywieniowymi może przynieść korzyści nie tylko w kontekście zwiększenia jakości nasienia, ale także ogólnej zdrowotności tryków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt.

Pytanie 32

Mocz zebrany w pęcherzu moczowym, usuwany jest na zewnątrz organizmu przez cewkę moczową, w procesie

A. defekacji.

B. sekrecji.

C. resorpcji.

D. mikcji.

Proces usuwania moczu z pęcherza moczowego przez cewkę moczową to właśnie mikcja. Tak się to fachowo nazywa w branży medycznej i każda osoba pracująca w opiece zdrowotnej musi to pojęcie znać. Mikcja jest naturalnym, fizjologicznym odruchem kontrolowanym przez ośrodkowy układ nerwowy, głównie przez rdzeń kręgowy i mózg. Podczas mikcji mięsień wypieracz pęcherza kurczy się, a zwieracz cewki moczowej rozluźnia, co umożliwia wydalenie moczu na zewnątrz. To pojęcie pojawia się nie tylko na egzaminach, ale jest często używane w praktyce – na przykład pielęgniarki czy technicy medyczni zawsze dokumentują ilość mikcji u pacjentów po operacjach, przy niewydolności nerek lub w stanach odwodnienia. Moim zdaniem, rozumienie tego procesu pomaga ogarnąć, jak działają leki moczopędne albo w jaki sposób diagnozuje się choroby dróg moczowych. Warto pamiętać, że zaburzenia mikcji są częste np. u osób starszych czy po urazach neurologicznych. To naprawdę podstawa w pracy z ludźmi i w ochronie zdrowia – bez tej wiedzy trudno byłoby właściwie ocenić stan nawodnienia czy wydolność układu moczowego. Dobrze to wiedzieć nawet poza medycyną: chociażby żeby rozumieć, czemu nie powinno się długo „wstrzymywać” mikcji, bo może to prowadzić do zakażeń czy innych powikłań.

Pytanie 33

Zgodnie z "Normami żywienia" zapotrzebowanie kur niosek wynosi: 16,5% białka ogólnego oraz 2700 kcal energii metabolicznej na 1 kg paszy pełnowartościowej. Kura zjada dziennie od 100 do 120 g paszy. Jaką minimalną ilość białka spożywa stado składające się z 50 kur?

A. 5000

B. 990

C. 6000

D. 825

Prawidłowa odpowiedź wynika z analizy norm żywieniowych dla kur niosek. Kura, zgodnie z 'Normami żywienia', wymaga 16,5% białka ogólnego w jednej kilogramie paszy. Przy założeniu, że każda kura pobiera od 100 do 120 g paszy dziennie, weźmy średnią wartość, czyli 110 g. Dla stada 50 kur, całkowita dzienna konsumpcja paszy wynosi 50 kur x 110 g = 5500 g. Następnie, aby obliczyć ilość białka, należy pomnożyć całkowitą masę paszy przez procent białka: 5500 g x 16,5% = 907,5 g. W praktyce skupiamy się na minimalnym spożyciu, więc przyjmując założenie, że stado powinno mieć co najmniej 825 g białka, jest to zgodne z zaleceniami. Przestrzeganie norm żywieniowych jest kluczowe dla zdrowia i wydajności produkcyjnej kur, co wpływa na jakość jaj oraz ogólny stan stada.

Pytanie 34

Aby prawidłowo wytwarzać erytrocyty, konieczne jest

A. witamina K

B. witamina B12

C. witamina C

D. witamina D3

Witaminy D3, C i K, chociaż ważne dla zdrowia, nie są bezpośrednio związane z produkcją erytrocytów. Witamina D3, znana głównie z roli w metabolizmie wapnia i zdrowiu kości, nie wpływa na syntezę krwinek czerwonych. Jej główną funkcją jest regulacja poziomu wapnia we krwi oraz wspieranie układu odpornościowego. Witamina C, z kolei, pełni kluczową rolę w procesach antyoksydacyjnych oraz syntezie kolagenu, ale nie jest niezbędna w procesie tworzenia erytrocytów. Choć witamina C wspiera wchłanianie żelaza, które jest kluczowym składnikiem hemoglobiny w erytrocytach, sama w sobie nie jest wystarczająca do ich produkcji. Witamina K jest z kolei ważna dla krzepliwości krwi, odgrywając istotną rolę w procesach koagulacji przez aktywację białek krzepnięcia, jednak nie ma wpływu na produkcję erytrocytów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków często wynikają z mylenia roli różnych witamin w organizmie oraz nieznajomości ich funkcji. Dla prawidłowego zrozumienia mechanizmów biologicznych niezbędne jest rozróżnienie między funkcjami witamin a ich rolą w różnych procesach metabolicznych. Wiedza na temat specyficznych funkcji witamin wpływa na planowanie diety i może pomóc w unikaniu niedoborów oraz związanych z nimi problemów zdrowotnych.

Pytanie 35

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. nadnercze

B. wątrobę

C. trzustkę

D. śledzionę

Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.

Pytanie 36

Żwacz położony jest

A. w okolicy lędźwiowej jamy brzusznej.

B. w środku jamy brzusznej bezpośrednio za przeponą.

C. w całej lewej połowie jamy brzusznej.

D. w całej prawej połowie jamy brzusznej.

Żwacz, czyli rumen, to największy z przedżołądków u przeżuwaczy, np. u krów czy owiec. W praktyce weterynaryjnej i zootechnicznej zawsze podkreśla się, że zajmuje on niemal całą lewą połowę jamy brzusznej zwierzęcia. To miejsce nie jest przypadkowe — właśnie po lewej stronie, pod żebrami, łatwo wyczuć i osłuchać pracę żwacza podczas badania klinicznego. Moim zdaniem ta wiedza jest bardzo przydatna nie tylko w teorii, ale przede wszystkim podczas codziennej pracy w gospodarstwie. Osoby, które potrafią poprawnie zlokalizować żwacz, szybciej rozpoznają na przykład wzdęcia czy inne zaburzenia trawienia. Takie umiejscowienie żwacza związane jest z jego rozmiarami (czasami nawet ponad 100 litrów pojemności!) oraz funkcją — stanowi główną komorę fermentacyjną do rozkładu włókna roślinnego przez mikroorganizmy. Podczas badania palpacyjnego, osłuchiwania, a nawet prostych zabiegów weterynaryjnych, znajomość tej lokalizacji jest kluczowa. W dobrych praktykach zaleca się, by każda osoba pracująca z bydłem czy owcami umiała szybko wskazać, gdzie znajduje się żwacz i ocenić jego pracę – to podstawa diagnostyki stanu zdrowia przeżuwaczy.

Pytanie 37

Przed wycieleniem krowy ograniczają interakcje socjalne i szukają odosobnienia. W jakim czasie przed porodem krowy częściej ryczą, oglądają się za siebie, często kładą się i wstają?

A. 1–2 tygodnie.

B. 5–6 tygodni.

C. 3–4 tygodnie.

D. 7–8 tygodni.

To jest właśnie ten czas – 1–2 tygodnie przed porodem u krów najczęściej zaczynają być widoczne zmiany w zachowaniu, które dość dobrze można zaobserwować nawet na większej fermie. Typowe objawy to nie tylko ograniczenie kontaktów z innymi zwierzętami, ale też wyraźne poszukiwanie odosobnienia. Krowy stają się bardziej nerwowe, częściej ryczą, oglądają się za siebie, a także wielokrotnie się kładą i wstają – moim zdaniem to taki ich sposób na złagodzenie napięcia związanego z nadchodzącym porodem. W praktyce hodowlanej umiejętność zauważenia tych zmian jest bardzo istotna, bo pozwala lepiej przygotować zwierzę do wycielenia, np. przenieść ją do odpowiedniego boksu wycieleniowego. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które już trochę pracowały w oborze, szybko uczą się wyłapywać te sygnały i dzięki temu rzadziej mają sytuacje nagłych, nieoczekiwanych porodów w nieodpowiednich miejscach. Według standardów dobrostanu, np. normy Welfare Quality, zaleca się zapewnienie krowie spokoju i indywidualnego miejsca właśnie w tym krótkim okresie przed wycieleniem. To bardzo praktyczna wiedza, bo dzięki niej ograniczamy stres u zwierząt i poprawiamy nie tylko ich komfort, ale też wyniki produkcyjne. Taka obserwacja – choć wymaga wprawy – jest jednym z podstawowych narzędzi każdego dobrego hodowcy.

Pytanie 38

Aby poprawić skład mikroflory jelitowej oraz ograniczyć rozwój patogennych bakterii, do karmy wprowadza się

A. witaminy

B. antyoksydanty

C. minerały

D. probiotyki

Minerały, antyoksydanty oraz witaminy pełnią ważne, ale różne funkcje w organizmach zwierząt. Minerały są niezbędne do wielu procesów metabolicznych, a ich niedobór może prowadzić do różnych schorzeń. Wprowadzenie minerałów do paszy wpływa na ogólny stan zdrowia zwierząt, ale nie ma bezpośredniego wpływu na skład flory bakteryjnej. Antyoksydanty, takie jak witamina E czy selen, pomagają w ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym, co jest istotne dla ogólnej kondycji zwierząt, jednak ich rola w modyfikacji flory bakteryjnej jest ograniczona. Witamina, jako kluczowy element diety, wspiera szereg procesów biochemicznych, ale nie wpływa na zachowanie równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym w sposób, w jaki czynią to probiotyki. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie suplementacji tych składników z poprawą zdrowia jelit, co nie jest poparte dowodami naukowymi. W rzeczywistości, aby skutecznie wspierać florę jelitową i hamować rozwój patogenów, kluczowe jest wprowadzenie probiotyków, które są wyspecjalizowanymi mikroorganizmami zwalczającymi niekorzystne bakterie, a nie tylko dodatkami mineralnymi czy witaminowymi.

Pytanie 39

Czym jest okrężnica?

A. środkowy fragment jelita cienkiego

B. ostatnia część jelita cienkiego

C. początkowy odcinek jelita grubego

D. centralny fragment jelita grubego

Okrężnica to taki ważny kawałek naszego układu pokarmowego, który zajmuje się wchłanianiem wody i elektrolitów. To właśnie tu formuje się i transportuje stolec do odbytnicy. Można powiedzieć, że to środkowy odcinek jelita grubego i składa się z kilku części, jak kątnica, okrężnica wstępująca czy zstępująca. Wiedza o tym, jak działa okrężnica, jest naprawdę istotna, zwłaszcza w diagnostyce różnych problemów z jelitami, jak zapalenie jelita grubego czy nowotwory. Na przykład, podczas kolonoskopii, lekarze mogą sprawdzić, co się dzieje w okrężnicy, co jest mega ważne, żeby zapobiegać nowotworom jelita grubego. Rozumienie roli okrężnicy w trawieniu i wydalaniu może pomóc lepiej dobierać dietę i dbać o zdrowie jelit.

Pytanie 40

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. dwukrotnie

B. pięciokrotnie

C. trzykrotnie

D. czterokrotnie

Odpowiedź "dwukrotnie" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, okres karencji po zastosowaniu antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym wynosi co najmniej dwukrotność standardowego okresu karencji. Przykładowo, jeśli standardowy okres karencji dla danego antybiotyku wynosi 7 dni, w produkcji ekologicznej będzie to 14 dni. Wydłużenie okresu karencji ma na celu zapewnienie, że pozostałości substancji czynnych nie trafią do żywności, co jest kluczowe dla zachowania standardów ekologicznych oraz bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Zastosowanie antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym powinno być również bardzo ograniczone, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Dlatego rolnicy ekologiczni są zobowiązani do stosowania alternatywnych metod leczenia i zarządzania zdrowiem zwierząt, minimalizując tym samym potrzebę stosowania antybiotyków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej