Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:01
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:20

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na ilustracji przedstawiona jest karta

A. kontrolera SCSI

B. kontrolera RAID

C. sieciowa Token Ring

D. sieciowa Fibre Channel

Token Ring to starsza technologia sieciowa, która działała w oparciu o metodę przesyłania danych za pomocą tokena. Była popularna w latach 80. i 90. XX wieku, jednak w dużej mierze została wyparta przez standard Ethernet, który oferuje prostszą implementację i wyższą prędkość przesyłu danych. Token Ring stosował topologię pierścieniową, co oznaczało, że każda stacja musiała przechodzić przez inne, co mogło prowadzić do problemów z niezawodnością i skalowalnością w większych sieciach. Kontrolery SCSI natomiast są używane do podłączania urządzeń peryferyjnych, takich jak dyski twarde i taśmy, do komputerów. Standard SCSI jest szeroko stosowany w serwerach i stacjach roboczych, ale nie jest to technologia sieciowa. Kontrolery te pozwalają na zarządzanie i przesył danych w systemach pamięci masowej, lecz ich funkcja jest bardziej związana z lokalnym przechowywaniem danych niż z przesyłaniem ich w sieci. Z kolei kontrolery RAID są używane do zarządzania grupami dysków twardych w celu zwiększenia wydajności i zapewnienia redundancji danych. RAID (Redundant Array of Independent Disks) jest techniką, która łączy wiele dysków w jedną jednostkę logiczną, co pozwala na zwiększenie szybkości odczytu i zapisu danych oraz ochronę przed utratą danych w przypadku awarii jednego z dysków. Podobnie jak SCSI, RAID koncentruje się na przechowywaniu danych, a nie na ich przesyłaniu w sieci. Dlatego obie technologie, SCSI i RAID, nie są właściwie związane z funkcjami sieciowymi, co czyni odpowiedź dotyczącą sieciowej karty Fibre Channel jako najbardziej odpowiednią w kontekście przesyłu danych w sieci wysokiej wydajności.

Pytanie 2

Jakie informacje można uzyskać dzięki programowi Wireshark?

A. Ruch pakietów sieciowych

B. Krótkie spięcia w przewodach

C. Połączenia par żył przewodów

D. Usterki w okablowaniu

Wybór odpowiedzi związanych z zwarciem przewodów, połączeniami par przewodów i przerwami w okablowaniu wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania narzędzi do analizy sieci. Zwarcie przewodów jest problemem fizycznym, który dotyczy uszkodzeń kabli i może być diagnozowane za pomocą narzędzi pomiarowych, ale nie przy użyciu oprogramowania takiego jak Wireshark. Chociaż Wireshark oferuje korzyści w analizie ruchu sieciowego, nie jest w stanie zidentyfikować problemów związanych z fizycznym uszkodzeniem kabli. Połączenia par przewodów dotyczą specyfikacji i standardów okablowania, takich jak kable Ethernet, ale Wireshark nie dostarcza informacji na temat stanu tych połączeń. Podobnie, przerwy w okablowaniu są problemem, który wymaga fizycznych inspekcji oraz narzędzi do testowania kabli, a nie analizy ruchu danych. Stąd, wybór tych opcji może wynikać z braku zrozumienia, jak różne narzędzia i techniki są używane w diagnostyce sieci. Aby skutecznie diagnozować problemy z siecią, należy połączyć umiejętności analizy pakietów z technikami testowania kabli, co jest zgodne z najnowszymi standardami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 11801 dla okablowania strukturalnego.

Pytanie 3

Jaki protokół jest stosowany przez WWW?

A. FTP

B. IPSec

C. HTTP

D. SMTP

Protokół HTTP (HyperText Transfer Protocol) jest kluczowym elementem komunikacji w sieci WWW, umożliwiającym przesyłanie danych pomiędzy serwerami a klientami (przeglądarkami internetowymi). Jest to protokół aplikacyjny, który działa na warstwie aplikacji modelu OSI. HTTP definiuje zasady, jakimi posługują się klienci i serwery do wymiany informacji. W praktyce oznacza to, że gdy użytkownik wpisuje adres URL w przeglądarkę, przeglądarka wysyła zapytanie HTTP do serwera, który następnie odpowiada przesyłając żądane zasoby, takie jak strony HTML, obrazy czy pliki CSS. Protokół ten obsługuje różne metody, takie jak GET, POST, PUT, DELETE, co pozwala na różne sposoby interakcji z zasobami. Warto również zwrócić uwagę na rozwinięcie tego protokołu w postaci HTTPS (HTTP Secure), który dodaje warstwę szyfrowania dzięki zastosowaniu protokołu TLS/SSL, zwiększając bezpieczeństwo przesyłanych danych. Znajomość HTTP jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się tworzeniem aplikacji internetowych oraz zarządzaniem treścią w sieci, ponieważ umożliwia efektywne projektowanie interfejsów oraz lepsze zrozumienie działania serwisów internetowych.

Pytanie 4

Jakie urządzenie NIE powinno być serwisowane podczas korzystania z urządzeń antystatycznych?

A. Dysk twardy

B. Zasilacz

C. Pamięć

D. Modem

Zasilacz jest urządzeniem, które powinno być naprawiane tylko wtedy, gdy jest całkowicie odłączone od zasilania. W trakcie pracy z urządzeniami antystatycznymi istotne jest, aby unikać wszelkich potencjalnych źródeł uszkodzeń. Zasilacze są źródłem wysokiego napięcia oraz mogą w sobie przechowywać ładunki elektryczne, które mogą być niebezpieczne podczas jakiejkolwiek interakcji. W przypadku naprawy zasilacza w czasie jego działania, istnieje ryzyko zwarcia oraz uszkodzenia podzespołów. W branży serwisowej standardy BHP oraz procedury dotyczące pracy z urządzeniami elektrycznymi wymagają, by każdy zasilacz był odpowiednio odłączony i uziemiony przed przystąpieniem do jakiejkolwiek naprawy. Przykładem dobrej praktyki jest zastosowanie narzędzi antystatycznych, takich jak maty czy paski, które pomagają w eliminacji ładunków statycznych, ale nie zabezpieczają przed ryzykiem związanym z napięciem zasilania.

Pytanie 5

Przynależność komputera do konkretnej wirtualnej sieci nie może być ustalona na podstawie

A. adresu MAC karty sieciowej komputera

B. nazwa komputera w sieci lokalnej

C. numeru portu przełącznika

D. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

Nazwa komputera w sieci lokalnej, znana również jako hostname, jest używana do identyfikacji urządzenia w kontekście komunikacji użytkownik-człowiek. Niemniej jednak, nie ma bezpośredniego związku z przynależnością do konkretnej wirtualnej sieci (VLAN). Wirtualne sieci są definiowane na poziomie sprzętu sieciowego, a ich identyfikacja opiera się na oznaczeniach ramki Ethernet 802.1Q, które umożliwiają segregację ruchu sieciowego w infrastrukturze z wykorzystaniem tagów VLAN. Przydzielony adres MAC karty sieciowej również nie wpływa na przynależność do VLAN, ale jest używany w procesie komunikacji w sieci lokalnej. Natomiast numer portu przełącznika, do którego podłączony jest komputer, ma kluczowe znaczenie w definiowaniu przynależności do VLAN. Przykładem może być środowisko, w którym różne VLANy są skonfigurowane dla różnych działów w firmie – wówczas odizolowanie komunikacji między nimi jest kluczowe dla bezpieczeństwa i zarządzania ruchem sieciowym. Zrozumienie tych różnic jest istotne podczas projektowania sieci.

Pytanie 6

Zamiana taśmy barwiącej jest związana z eksploatacją drukarki

A. laserowej

B. igłowej

C. termicznej

D. atramentowej

Odpowiedzi związane z drukarkami termicznymi, atramentowymi i laserowymi są oparte na mylnych przesłankach dotyczących technologii druku. Drukarki termiczne stosują specjalny papier, który zmienia kolor pod wpływem wysokiej temperatury, eliminując potrzebę użycia taśmy barwiącej. Technologia ta jest powszechnie stosowana w kasach fiskalnych oraz drukarkach etykiet, gdzie szybkość i niskie koszty eksploatacji są kluczowe. W przypadku drukarek atramentowych, zamiast taśm barwiących stosuje się wkłady z atramentem, które są spryskiwane na papier, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości kolorowych wydruków. Ta metoda jest bardziej elastyczna, ponieważ pozwala na uzyskanie różnych efektów wizualnych, ale generuje wyższe koszty eksploatacji w porównaniu do drukarek igłowych. Drukarki laserowe natomiast wykorzystują technologię elektrofotograficzną, w której toner jest nanoszony na papier za pomocą elektryczności statycznej i utrwalany poprzez zastosowanie wysokiej temperatury. Nie wymagają one taśm barwiących, co sprawia, że są bardziej efektywne w biurach drukujących duże ilości dokumentów. Błędne przekonanie, że te technologie również polegają na użyciu taśmy barwiącej, jest często wynikiem niepełnego zrozumienia zasad ich funkcjonowania oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 7

Metoda przesyłania danych między urządzeniem CD/DVD a pamięcią komputera w trybie bezpośredniego dostępu do pamięci to

A. SATA

B. IDE

C. PIO

D. DMA

DMA, czyli Direct Memory Access, to sposób na przesyłanie danych między urządzeniami, jak napędy CD/DVD, a pamięcią RAM, bez angażowania procesora. To świetna sprawa, bo dzięki temu procesor może skupić się na innych rzeczach, co podnosi wydajność całego systemu. W praktyce DMA przydaje się szczególnie, kiedy przesyłasz sporo danych, na przykład podczas oglądania filmów czy kopiowania plików. W systemach operacyjnych, które wykorzystują DMA, transfer odbywa się w trybie burst, co znaczy, że dane przesyłane są w większych blokach, co zmniejsza czas oczekiwania. Standardy jak IDE mogą wspierać DMA, ale pamiętaj, że sama technika DMA nie zależy od żadnych interfejsów. Dlatego znajomość DMA i tego, jak można go wykorzystać w architekturze komputerowej, jest naprawdę ważna, żeby poprawić wydajność systemu i lepiej zarządzać zasobami.

Pytanie 8

Liczbie 16 bitowej 0011110010101110 wyrażonej w systemie binarnym odpowiada w systemie szesnastkowym liczba

A. 3DAE

B. 3DFE

C. 3CBE

D. 3CAE

Liczba 16-bitowa 0011110010101110 zapisana w systemie dwójkowym odpowiada liczbie szesnastkowej 3CAE. Aby przeliczyć liczbę z systemu binarnego na szesnastkowy, możemy podzielić dane na grupy po cztery bity, co jest standardową praktyką, ponieważ każda cyfra szesnastkowa odpowiada czterem bitom. W tym przypadku mamy: 0011 (3), 1100 (C), 1010 (A), 1110 (E). Tak więc 0011 1100 1010 1110 daje nam 3CAE w systemie szesnastkowym. Umiejętność konwersji liczb między systemami liczbowymi jest niezwykle ważna w dziedzinie informatyki i programowania, szczególnie w kontekście niskopoziomowego programowania, obliczeń w systemach wbudowanych oraz przy pracy z protokołami sieciowymi. Przykładowo, w programowaniu w języku C, często korzysta się z konwersji między tymi systemami przy manipulacji danymi w pamięci. Wiedza na temat systemów liczbowych jest również istotna w zakresie kryptografii oraz analizy danych, gdzie precyzyjna reprezentacja wartości jest kluczowa.

Pytanie 9

Poprzez użycie polecenia ipconfig /flushdns można przeprowadzić konserwację urządzenia sieciowego, która polega na

A. zwolnieniu dzierżawy adresu pozyskanego z DHCP

B. aktualizacji ustawień nazw interfejsów sieciowych

C. odnowieniu dzierżawy adresu IP

D. wyczyszczeniu bufora systemu nazw domenowych

Polecenie 'ipconfig /flushdns' jest używane w systemach operacyjnych Windows do wyczyszczenia pamięci podręcznej systemu nazw domenowych (DNS). Gdy użytkownik odwiedza stronę internetową, komputer zapisuje w pamięci podręcznej wpisy DNS, co przyspiesza czas ładowania stron przy kolejnych wizytach. Jednakże, jeśli adres IP serwera ulegnie zmianie lub dane DNS są aktualizowane, mogą wystąpić problemy z połączeniem. Wykonanie polecenia 'ipconfig /flushdns' rozwiązuje te problemy, usuwając stare lub nieaktualne wpisy z bufora, co pozwala na pobranie aktualnych informacji z serwera DNS. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zaobserwować, gdy użytkownik nie może uzyskać dostępu do strony, mimo że adres URL jest poprawny. W takich sytuacjach, po wyczyszczeniu bufora DNS, użytkownik może ponownie spróbować załadować stronę, co często rozwiązuje problem. W kontekście dobrych praktyk, regularne czyszczenie bufora DNS może być rekomendowane w sieciach o dużym natężeniu ruchu, aby zapewnić aktualność i wiarygodność przetwarzanych informacji DNS.

Pytanie 10

Jaki jest adres broadcastowy dla sieci posiadającej adres IP 192.168.10.0/24?

A. 192.168.10.0

B. 192.168.0.255

C. 192.168.0.0

D. 192.168.10.255

Adres rozgłoszeniowy sieci o adresie IP 192.168.10.0/24 to 192.168.10.255, ponieważ w przypadku adresu klasy C z maską /24 ostatni bajt (osiem bitów) jest używany do identyfikacji hostów w sieci. Maski sieciowe, takie jak /24, oznaczają, że pierwsze 24 bity adresu (czyli trzy pierwsze bajty) są stałe dla danej sieci, a ostatnie 8 bitów może być zmieniane, co oznacza, że mamy 2^8 = 256 możliwych adresów hostów w tej sieci, od 192.168.10.0 do 192.168.10.255. Adres 192.168.10.0 jest zarezerwowany jako adres identyfikujący sieć, a adres 192.168.10.255 jest używany jako adres rozgłoszeniowy, który pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Użycie adresów rozgłoszeniowych jest istotne, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie sieciami lokalnymi oraz komunikację między urządzeniami. Przykładem zastosowania adresów rozgłoszeniowych jest wysyłanie informacji o aktualizacjach do wszystkich komputerów w lokalnej sieci jednocześnie, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.

Pytanie 11

Jak zapisuje się liczbę siedem w systemie ósemkowym?

A. 7(H)

B. 7(o)

C. 7(B)

D. 7(D)

Zapis liczby siedem w systemie ósemkowym to 7(o), co oznacza, że liczba ta jest przedstawiona w systemie pozycyjnym z podstawą 8. System ósemkowy używa cyfr od 0 do 7, a liczby w tym systemie są reprezentowane w sposób podobny do innych systemów pozycyjnych, takich jak dziesiętny (podstawa 10) czy binarny (podstawa 2). W praktyce, system ósemkowy znajduje zastosowanie w programowaniu i w systemach komputerowych, gdzie może być używany do reprezentacji danych w bardziej kompaktowy sposób. Przykładowo, w niektórych językach programowania, takich jak C czy Java, liczby ósemkowe zaczynają się od zera, co oznacza, że 07 to liczba siedem w systemie ósemkowym. Ponadto, użycie systemu ósemkowego może być korzystne w kontekście konwersji danych, gdzie każdy oktet (8-bitowa jednostka) może być reprezentowany jako liczba ósemkowa. Zrozumienie tego systemu jest kluczowe dla programistów i inżynierów zajmujących się systemami wbudowanymi oraz aplikacjami niskopoziomowymi.

Pytanie 12

Jakie zdanie charakteryzuje SSH Secure Shell?

A. Sesje SSH nie umożliwiają stwierdzenia, czy punkty końcowe są autentyczne

B. Bezpieczny protokół terminalowy oferujący usługi szyfrowania połączenia

C. Protokół do pracy zdalnej na odległym komputerze, który nie zapewnia kodowania transmisji

D. Sesje SSH powodują wysłanie zwykłego tekstu, niezaszyfrowanych danych

Niektóre pomysły zawarte w alternatywnych odpowiedziach mogą wprowadzać w błąd i mogą prowadzić do złego zrozumienia funkcji protokołu SSH. Na przykład, twierdzenie, że protokół nie zapewnia szyfrowania transmisji, jest nieprawdziwe, ponieważ jednym z kluczowych celów SSH jest właśnie ochrona danych przed nieautoryzowanym dostępem poprzez szyfrowanie. Protokół ten wykorzystuje silne metody szyfrowania, co oznacza, że dane przesyłane między klientem a serwerem są chronione przed podsłuchiwaniem i manipulacją. Innym błędnym stwierdzeniem jest to, że sesje SSH przesyłają niezaszyfrowane dane. W rzeczywistości, każda sesja SSH jest zabezpieczona, co jest kluczowym elementem jego działania. Również nieprawdziwe jest stwierdzenie, że sesje SSH nie umożliwiają weryfikacji autentyczności punktów końcowych. Protokół SSH implementuje mechanizmy weryfikacji, takie jak klucze publiczne, które pozwalają na potwierdzenie tożsamości serwera i klienta. Te błędne przekonania mogą wynikać z niezrozumienia podstawowych zasad działania protokołu SSH oraz roli, jaką odgrywa w zabezpieczaniu komunikacji w sieciach komputerowych. W związku z tym kluczowe jest, aby zrozumieć, że SSH nie tylko zapewnia zdalny dostęp, ale także chroni poufność i integralność danych, co jest fundamentalne w dzisiejszym świecie technologii informacyjnych.

Pytanie 13

Jak wygląda układ przewodów w złączu RJ45 zgodnie z kolejnością połączeń T568A?

A. Biało-brązowy Brązowy Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony

B. Biało-pomarańczowy Pomarańczowy Biało-zielony Niebieski Biało-niebieski Zielony Biało-brązowy Brązowy

C. Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Niebieski Biało-niebieski Pomarańczowy Biało-brązowy Brązowy

D. Biało-niebieski Niebieski Biało-brązowy Brązowy Biało-zielony Zielony Biało-pomarańczowy Pomarańczowy

Zrozumienie standardów połączeń w wtykach RJ45 jest naprawdę istotne jeśli chcemy, żeby nasza sieć działała dobrze. Złe sekwencje mogą namieszać w transmisji danych, bo mogą powodować różne zakłócenia. Jak się pomyli z T568A i T568B, to wszystko może źle działać, zwłaszcza gdy urządzenia wymagają określonej sekwencji okablowania. Jeśli przewody zostaną źle połączone, na przykład w kolejności: biało-niebieski, niebieski, biało-brązowy, brązowy, to może pojawić się problem z sygnałami. Takie błędne układy mogą sprawić, że jakość sygnału się pogorszy, co nie jest fajne, szczególnie w aplikacjach wymagających większej przepustowości jak gigabitowy Ethernet. Dlatego warto stosować się do tych standardów TIA/EIA, żeby mieć pewność, że wszystko będzie działało sprawnie. Nasza sieć będzie lepiej działać, gdy będziemy dbać o prawidłowe okablowanie, bo to ogranicza błędy i zapewnia stabilność całego systemu. Dbałość o połączenia sieciowe to klucz do bezpieczeństwa i efektywności działania całej komunikacji.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Windows należy użyć, aby ustalić liczbę ruterów pośrednich znajdujących się pomiędzy hostem źródłowym a celem?

A. tracert

B. ipconfig

C. arp

D. routeprint

Polecenie 'tracert' to naprawdę fajne narzędzie w systemie Windows. Dzięki niemu możesz sprawdzić, jak pakiety danych wędrują od jednego komputera do drugiego w sieci. Używając tego polecenia, dostajesz wgląd w wszystkie ruterów, przez które przechodzą twoje dane. To bardzo pomocne, gdy masz problemy z łącznością. Na przykład, jeśli zauważasz opóźnienia, 'tracert' pomoże ci zobaczyć, na którym etapie coś się psuje. Możesz więc szybko ustalić, czy problem leży w twojej lokalnej sieci, w jakimś ruterze, czy może na serwerze, z którym się łączysz. Działa to na zasadzie ICMP, czyli Internet Control Message Protocol. Wysyła pakiety echo request i potem czeka na odpowiedzi, co pozwala sprawdzić, jak długo pakiety lecą do każdego ruteru. Warto regularnie korzystać z 'tracert', bo pomaga to w optymalizacji sieci i wykrywaniu ewentualnych zagrożeń. Dla administratorów i osób zajmujących się IT to naprawdę kluczowe narzędzie.

Pytanie 15

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

Materiał	Cena jednostkowa	Koszt
Skrętka UTP	1,00 zł/m	25 zł
Gniazdo RJ45	5,00 zł/szt.	25 zł
Wtyk RJ45	3,00 zł/szt.	30 zł

A. 75 zł

B. 50 zl

C. 90 zł

D. 80 zł

Koszt wykonanych materiałów do sieci komputerowej obliczamy na podstawie jednostkowych cen podanych w tabeli. Wykorzystano 25 metrów skrętki UTP, co przy cenie 1 zł za metr daje 25 zł. Następnie mamy 5 gniazd RJ45, które kosztują 10 zł za sztukę, co daje łącznie 50 zł. Jeśli chodzi o wtyki RJ45, musimy zarobić 5 kabli patchcord, a każdy kabel wymaga jednego wtyku na każdym końcu, co oznacza, że potrzebujemy 10 wtyków. Cena jednego wtyku wynosi 0,50 zł, więc 10 wtyków kosztuje 5 zł. Teraz sumując wszystkie koszty: 25 zł (skrętka UTP) + 50 zł (gniazda) + 5 zł (wtyki) = 80 zł. To podejście ilustruje, jak ważne jest dokładne przeliczenie kosztów materiałów w projektach sieciowych oraz zastosowanie praktycznej znajomości cen jednostkowych w budżetowaniu. Dobrze jest również mieć świadomość, że w branży IT i telekomunikacyjnej, precyzyjne szacowanie kosztów materiałów przyczynia się do efektywnego zarządzania budżetami projektów.

Pytanie 16

Interfejs SATA 2 (3Gb/s) oferuje prędkość transferu

A. 375 MB/s

B. 750 MB/s

C. 300 MB/s

D. 150 MB/s

W przypadku podanych wartości, 300 MB/s, 375 MB/s, 750 MB/s oraz 150 MB/s, ważne jest zrozumienie, na czym opierają się te liczby i jakie są ich źródła. Odpowiedź 300 MB/s może wydawać się logiczna, jednak wynika to z nieporozumienia dotyczącego konwersji jednostek i rzeczywistej przepustowości interfejsu SATA 2. Rekomendowany standard SATA 2, z prędkością 3 Gb/s, po odpowiedniej konwersji daje 375 MB/s, co oznacza, że 300 MB/s jest po prostu zaniżoną wartością. Odpowiedź na poziomie 750 MB/s jest również myląca, ponieważ taka przepustowość dotyczy standardu SATA 3, który oferuje transfer danych do 6 Gb/s, a nie interfejsu SATA 2. Kolejna wartość, 150 MB/s, to maksymalna przepustowość dla standardu SATA 1, co może wprowadzać w błąd, jeśli nie zostanie uwzględniona odpowiednia przeszłość technologii. Powszechnym błędem jest mylenie różnych standardów SATA oraz ich rzeczywistych możliwości, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji przy wyborze sprzętu i architekturze systemów. Przestrzeganie norm i standardów branżowych jest kluczowe, aby zapewnić optymalną wydajność oraz kompatybilność sprzętu.

Pytanie 17

Określ, jaki jest rezultat wykonania powyższego polecenia.

netsh advfirewall firewall add rule name="Open" dir=in action=deny protocol=TCP localport=53

A. Blokowanie działania usługi DNS opartej na w protokole TCP

B. Zlikwidowanie reguły o nazwie Open w zaporze sieciowej

C. Zaimportowanie konfiguracji zapory sieciowej z folderu in action

D. Umożliwienie dostępu do portu 53 dla protokołu TCP

Polecenie netsh advfirewall firewall add rule name='Open' dir=in action=deny protocol=TCP localport=53 dodaje regułę zapory sieciowej, która blokuje ruch przychodzący na porcie 53 dla protokołu TCP. Port 53 jest standardowo używany przez usługi DNS, które mogą działać zarówno w oparciu o protokół TCP, jak i UDP. Blokowanie portu 53 dla TCP może być częścią strategii bezpieczeństwa sieci mającej na celu zapobieganie nieautoryzowanym połączeniom DNS, które mogłyby być wykorzystywane do ataków typu DNS tunneling lub innych rodzajów nadużyć. Zgodnie z dobrymi praktykami bezpieczeństwa sieci, kontrola nad ruchem DNS jest kluczowym elementem ochrony infrastruktury IT. W środowiskach korporacyjnych często stosuje się taką kontrolę, aby uniemożliwić nieautoryzowanym aplikacjom nawiązywanie połączeń z zewnętrznymi serwerami DNS, co mogłoby prowadzić do przecieków danych. Warto również zaznaczyć, że blokowanie TCP na porcie 53 nie wpływa na typowe zapytania DNS, które w większości przypadków używają protokołu UDP, chyba że dane zapytanie przekracza limity rozmiaru dla UDP.

Pytanie 18

Do przechowywania fragmentów dużych plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci, wykorzystuje się

A. plik stronicowania

B. menadżer zadań

C. edytor rejestru

D. schowek systemowy

Plik stronicowania jest kluczowym elementem zarządzania pamięcią w systemach operacyjnych, który umożliwia przechowywanie części plików programów i danych, które nie mieszczą się w pamięci RAM. Jest to technika, która pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej pamięci, ponieważ zamiast załadować cały program do pamięci, system operacyjny może załadować tylko niezbędne fragmenty, a resztę przechowywać na dysku twardym. Dzięki temu, aplikacje mogą działać płynnie nawet przy ograniczonej pamięci RAM. Przykładowo, w systemie Windows plik stronicowania nazywany jest plikiem stronicowania (pagefile.sys) i znajduje się na partycji systemowej. Użytkownik może dostosować jego rozmiar w ustawieniach systemu, co jest dobrą praktyką w przypadku uruchomienia wymagających aplikacji. Warto również dodać, że plik stronicowania jest stosowany w kontekście technologii wirtualizacji, gdzie również odgrywa rolę w zarządzaniu zasobami. Standardy dotyczące zarządzania pamięcią, takie jak te określone przez ISO/IEC, podkreślają znaczenie efektywnego wykorzystania pamięci fizycznej i wirtualnej.

Pytanie 19

W jaki sposób oznaczona jest skrętka bez zewnętrznego ekranu, mająca każdą parę w osobnym ekranie folii?

A. F/STP

B. S/FTP

C. U/FTP

D. F/UTP

Odpowiedzi F/STP, S/FTP i F/UTP są niepoprawne, ponieważ różnią się one istotnie od właściwej definicji U/FTP. F/STP oznacza skrętkę z zewnętrznym ekranem, co nie jest zgodne z warunkami pytania. W przypadku F/STP, ekran obejmuje cały kabel, co może być korzystne w niektórych aplikacjach, ale w sytuacjach, gdzie każda para wymaga osobnej ochrony, nie sprawdza się to. S/FTP, z kolei, stosuje zarówno ekran na przewody parowe, jak i na cały kabel, co zwiększa ochronę, ale nie odpowiada na pytanie o brak zewnętrznego ekranu, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą. F/UTP oznacza brak ekranowania całego kabla, ale z ekranowaniem par przewodów, co również nie spełnia kryteriów opisanych w pytaniu. Często błędnie myśli się, że większa ilość ekranowania zawsze przekłada się na lepszą jakość sygnału, co nie jest prawdą w każdym przypadku. Właściwy dobór typu skrętki powinien być uzależniony od specyficznych warunków zastosowania oraz środowiska, w którym będzie działać sieć. Użycie niewłaściwego standardu może prowadzić do problemów z zakłóceniami oraz zmniejszenia efektywności transmisji danych.

Pytanie 20

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz

B. nie nowsze niż Athlon XP 3000+

C. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz

D. zgodnie z mobile Athlon 64

Odpowiedź, że płyta główna obsługuje procesory nie nowsze niż Athlon XP 3000+ jest poprawna, ponieważ zapis w dokumentacji technicznej wskazuje na maksymalny poziom wsparcia dla procesorów w tej rodzinie. Oznacza to, że płyta główna została zaprojektowana do pracy z procesorami Athlon XP do modelu 3000+, który jest określony jako górna granica. W praktyce oznacza to, że przy użyciu tej płyty głównej można zainstalować procesory o niższej wydajności, takie jak Athlon XP 2800+ czy 2500+, ale nie ma gwarancji, że procesory wydane po tym modelu (np. Athlon 64) będą działały prawidłowo. W kontekście budowy komputera, znajomość specyfikacji płyty głównej jest kluczowa przy wyborze odpowiednich komponentów, aby uniknąć problemów z kompatybilnością, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Warto również zauważyć, że procesory Athlon XP są bardziej energochłonne, co również może mieć wpływ na wybór zasilacza, a tym samym na stabilność systemu.

Pytanie 21

Użytkownik o nazwie Gość należy do grupy o nazwie Goście. Grupa Goście jest częścią grupy Wszyscy. Jakie ma uprawnienia użytkownik Gość w folderze test1?

A. Użytkownik Gość posiada tylko uprawnienia zapisu do folderu test1

B. Użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

C. Użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

D. Użytkownik Gość ma pełne uprawnienia do folderu test1

W systemach operacyjnych, takich jak Windows, uprawnienia do folderów i plików są zarządzane poprzez przypisywanie ich użytkownikom i grupom. Użytkownik Gość, jako członek grupy Goście, dziedziczy uprawnienia przypisane tej grupie. Na załączonym obrazku widać, że grupa Goście ma odmówione wszelkie uprawnienia do folderu test1. W praktyce oznacza to, że żadna operacja, taka jak odczyt, zapis czy zmiana, nie jest dozwolona dla użytkowników tej grupy. Zasada dziedziczenia uprawnień oznacza, że jeśli grupa, do której należy użytkownik, ma odmówione uprawnienia, to pojedynczy użytkownik także ich nie posiada, chyba że ma nadane uprawnienia indywidualne, co tutaj nie ma miejsca. To podejście do zarządzania uprawnieniami jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają minimalizację dostępu do niezbędnego minimum, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Dzięki temu administracja dostępem do zasobów jest bardziej przewidywalna i łatwiejsza w zarządzaniu, a użytkownicy nie mają niepotrzebnych lub nieintencjonalnych uprawnień.

Pytanie 22

Na początku procesu uruchamiania sprzętowego komputera, wykonywany jest test

A. MBR

B. BIOS

C. DOS

D. POST

Wybór BIOS jako odpowiedzi może prowadzić do nieporozumień dotyczących roli tego systemu w procesie rozruchu. BIOS (Basic Input/Output System) jest oprogramowaniem niskiego poziomu, które zarządza komunikacją pomiędzy systemem operacyjnym a sprzętem, ale nie jest odpowiedzialny za wykonywanie testów sprzętowych. BIOS jest aktywowany po zakończeniu testu POST, co oznacza, że jego rola w uruchamianiu komputera jest wtórna wobec POST. W przypadku odpowiedzi DOS, która odnosi się do systemu operacyjnego, użytkownicy mogą mylnie sądzić, że to on jest pierwszym elementem procesu uruchamiania, co jest nieprawidłowe, ponieważ DOS wymaga, aby BIOS i POST zakończyły swoje operacje przed jego załadowaniem. Odpowiedź MBR (Master Boot Record) jest również niewłaściwa, ponieważ MBR jest odpowiedzialny za inicjowanie ładowania systemu operacyjnego, ale dopiero po zakończeniu POST. Te mylne koncepcje mogą wynikać z braku zrozumienia kolejności procesów uruchamiania oraz różnicy między oprogramowaniem sprzętowym a systemem operacyjnym. Kluczowe jest zrozumienie, że POST jest pierwszym krokiem w procesie rozruchu, a jego rola polega na zapewnieniu, że system jest gotowy do załadowania oprogramowania.

Pytanie 23

Jakie polecenie w systemie Linux jest używane do planowania zadań?

A. top

B. shred

C. taskschd

D. cron

Wybór 'top' jako narzędzia do harmonogramowania zadań w systemie Linux jest błędny, ponieważ 'top' jest aplikacją służącą do monitorowania procesów działających w systemie w czasie rzeczywistym. Umożliwia ona użytkownikom obserwację zużycia CPU, pamięci oraz innych zasobów przez uruchomione procesy, jednak nie ma zdolności do automatycznego uruchamiania zadań w określonym czasie. Oznacza to, że choć 'top' może być użyteczny w diagnostyce i monitorowaniu, nie jest narzędziem do harmonogramowania jak 'cron'. Ponadto, użycie 'shred' jako narzędzia do harmonogramowania zadań również jest mylące. 'Shred' to program służący do bezpiecznego usuwania plików, co oznacza, że jego funkcjonalność nie dotyczy harmonogramowania zadań, lecz raczej ochrony prywatności danych poprzez ich nadpisywanie. Wreszcie, 'taskschd' to narzędzie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i nie ma zastosowania w kontekście systemu Linux. Typowym błędem jest mylenie funkcji narzędzi związanych z zarządzaniem systemem, co prowadzi do niewłaściwych wniosków o ich zastosowaniach. Właściwe zrozumienie ról i funkcji narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym jest kluczowe dla efektywnej administracji oraz automatyzacji zadań.

Pytanie 24

Symbolika tego procesora wskazuje na

A. bardzo niskie zużycie energii przez procesor

B. jego niewielkich wymiarach obudowy

C. brak blokady mnożnika (unlocked)

D. mobilnej wersji procesora

Fajnie, że wskazałeś na brak blokady mnożnika (unlocked). To prawda, że procesory z oznaczeniem K, jak Intel Core i7-6700K, mają odblokowany mnożnik. Dzięki temu można je łatwiej podkręcać, co jest super sprawą, zwłaszcza w intensywnych zadaniach, jak renderowanie grafiki 3D czy granie w wymagające gry. Taki procesor to prawdziwy skarb dla tych, którzy chcą dostosować komputer do swoich potrzeb. Intel i inni producenci też dają różne programy do monitorowania i regulacji, co jest zgodne z tym, co mówi się w branży. Z mojej perspektywy, umiejętność podkręcania CPU, z uwzględnieniem jego ograniczeń, to klucz do maksymalnej wydajności. Dzięki temu można uzyskać więcej z naszej platformy komputerowej bez potrzeby całkowitej wymiany sprzętu. W końcu, wykorzystywanie potencjału odblokowanego mnożnika daje przewagę zarówno profesjonalistom z branży IT, jak i zapalonym graczom.

Pytanie 25

Na płycie głównej uszkodzona została zintegrowana karta sieciowa. Komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani żadnych innych napędów, takich jak stacja dysków czy CD-ROM. Klient informuje, że w firmowej sieci komputery nie mają napędów, a wszystko "czyta" się z serwera. W celu przywrócenia utraconej funkcji należy zainstalować

A. dysk twardy w komputerze

B. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Postboot Execution Enumeration w gnieździe rozszerzeń

C. napęd CD-ROM w komputerze

D. kartę sieciową samodzielnie wspierającą funkcję Preboot Execution Environment w gnieździe rozszerzeń

Odpowiedź dotycząca zainstalowania karty sieciowej wspierającej funkcję Preboot Execution Environment (PXE) jest poprawna, ponieważ PXE pozwala na uruchamianie systemu operacyjnego z serwera poprzez sieć. W przypadku, gdy komputer nie ma zainstalowanego dysku twardego ani napędów optycznych, PXE staje się kluczowym rozwiązaniem, umożliwiającym klientowi korzystanie z zasobów dostępnych na serwerze. Karta sieciowa z obsługą PXE pozwala na zdalne bootowanie i ładowanie systemów operacyjnych oraz aplikacji bez potrzeby posiadania lokalnych nośników pamięci. Przykłady zastosowania tej technologii można znaleźć w środowiskach korporacyjnych, gdzie często korzysta się z centralnych serwerów do zarządzania i aktualizacji systemów operacyjnych na wielu komputerach. Implementacja PXE znacząco upraszcza proces instalacji oraz zarządzania oprogramowaniem, zgodnie z najlepszymi praktykami IT oraz standardami branżowymi, jak na przykład ITIL.

Pytanie 26

Określ rezultat wykonania zamieszczonego polecenia

net user Test /expires:12/09/20

A. Ustawiona data wygaśnięcia konta Test

B. Wymuszenie zmiany hasła na koncie Test w wskazanym terminie

C. Sprawdzona data ostatniego logowania do konta Test

D. Ustawiony czas aktywacji konta Test

Polecenie 'net user Test /expires:12/09/20' odnosi się do zarządzania kontami użytkowników w systemach Windows. W tym przypadku kluczowym elementem jest przełącznik '/expires', który określa datę wygaśnięcia konta użytkownika o nazwie 'Test'. Jest to praktyczne narzędzie w administracji systemami, pozwalające na automatyczne dezaktywowanie konta po określonym czasie, co może być przydatne w kontekście kontroli dostępu i bezpieczeństwa. Na przykład, w środowiskach korporacyjnych często stosuje się tymczasowe konta dla zewnętrznych konsultantów czy pracowników sezonowych, które powinny wygasać po zakończeniu ich okresu pracy. Ustalanie daty wygaśnięcia pozwala na uniknięcie sytuacji, w których dostęp do zasobów pozostaje niepotrzebnie otwarty dla osób, które już nie potrzebują dostępu. To także zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania dostępem i bezpieczeństwa danych, które zalecają minimalizowanie ryzyka poprzez ograniczanie aktywnych kont użytkowników do tych, które są faktycznie potrzebne. Poprawne ustawienie daty wygaśnięcia konta jest kluczowym elementem polityki zarządzania tożsamością i dostępem IAM w wielu organizacjach.

Pytanie 27

Matryce monitorów typu charakteryzują się najmniejszymi kątami widzenia

A. IPS/S-IPS

B. TN

C. PVA

D. MVA

Matryce IPS, MVA i PVA mają lepsze kąty widzenia niż TN, to jedna z ich większych zalet. Technologia IPS, na przykład, pozwala na szersze kąty widzenia, co daje lepsze kolory i kontrast. Jak robisz coś graficznego, jak projektowanie czy edytowanie zdjęć, to matryce IPS są często lepszym wyborem dzięki ich wiernemu odwzorowaniu kolorów. Matryce MVA i PVA też oferują lepsze kąty widzenia niż TN, ale IPS i tak jest górą. Jak wybierasz monitor, warto na to zwrócić uwagę, bo jak włożysz TN do pracy z kolorem, to możesz na tym źle wyjść. Czasami ludzie koncentrują się na czasie reakcji, zapominając o jakości obrazu pod różnymi kątami, co potem powoduje, że nie są zadowoleni z użytkowania monitora.

Pytanie 28

Jak w systemie Windows Professional można ustalić czas działania drukarki oraz jej uprawnienia do drukowania?

A. parametry drukarki

B. dzielenie wydruku

C. ustawienia drukowania

D. katalog wydruku

Odpowiedź "właściwości drukarki" jest prawidłowa, ponieważ to właśnie w tym miejscu można skonfigurować kluczowe ustawienia dotyczące drukowania, w tym czas pracy drukarki oraz uprawnienia drukowania. Właściwości drukarki pozwalają na dostosowanie parametrów, takich jak dostępność drukarki w określonych godzinach, co jest istotne w kontekście zarządzania zasobami w biurze. Użytkownik może ustawić, aby drukarka była dostępna tylko w wyznaczonych porach, co może zredukować koszty eksploatacji i zwiększyć efektywność. Ponadto, w sekcji właściwości drukarki można również określić, którzy użytkownicy mają prawo do korzystania z drukarki, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie dostęp do drukarek jest ograniczony do pracowników. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania drukiem, które promują efektywność i bezpieczeństwo. Przykład zastosowania to biura, gdzie wielu pracowników korzysta z jednej drukarki – dzięki odpowiedniej konfiguracji można zminimalizować czasy oczekiwania i zapewnić, że drukarka jest wykorzystywana zgodnie z zapotrzebowaniem.

Pytanie 29

Jaka jest podstawowa funkcja protokołu SMTP?

A. Wysyłanie wiadomości e-mail

B. Odbieranie wiadomości e-mail

C. Przeglądanie stron WWW

D. Przesyłanie plików

Odpowiedź wskazująca na odbieranie wiadomości e-mail jako funkcję SMTP wynika z mylnego zrozumienia ról protokołów pocztowych. SMTP jest odpowiedzialny za wysyłanie wiadomości, podczas gdy odbieranie obsługują protokoły takie jak POP3 (Post Office Protocol) i IMAP (Internet Message Access Protocol). POP3 pobiera wiadomości z serwera i często usuwa je po pobraniu, natomiast IMAP umożliwia dostęp do wiadomości bez ich przenoszenia z serwera. Popularnym błędem jest także przypisywanie SMTP funkcji przesyłania plików. Tego typu zadania są realizowane przez protokoły takie jak FTP (File Transfer Protocol) czy SFTP (Secure File Transfer Protocol), które są zoptymalizowane do przesyłu plików z serwera na serwer. Natomiast przeglądanie stron WWW to domena protokołu HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który umożliwia komunikację między przeglądarką internetową a serwerem WWW. HTTP jest odpowiedzialny za przesyłanie dokumentów hipertekstowych, które są podstawą stron internetowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w pracy z sieciami komputerowymi, ponieważ pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem danych i jego poprawne kierowanie. Każdy z tych protokołów ma specyficzne zastosowanie i jest zoptymalizowany pod kątem zadań, do których został stworzony.

Pytanie 30

Podczas instalacji systemu operacyjnego Linux należy wybrać odpowiedni typ systemu plików

A. NTFS 4

B. ReiserFS

C. FAT32

D. NTFS 5

Wybór systemu plików jest kluczowy przy instalacji systemu operacyjnego Linux, a odpowiedzi takie jak FAT32, NTFS 4 oraz NTFS 5 są nieodpowiednie w kontekście używania tego systemu operacyjnego. FAT32, choć szeroko stosowany w systemach Windows oraz urządzeniach przenośnych, nie obsługuje plików większych niż 4 GB, co stawia go w niekorzystnej pozycji, gdy w dzisiejszych czasach potrzeba przechowywania dużych plików jest powszechna. NTFS, będący systemem plików opracowanym przez Microsoft, jest zoptymalizowany dla systemów Windows i nie zapewnia pełnej kompatybilności oraz wsparcia dla funkcji specyficznych dla Linuxa. Choć NTFS 4 i NTFS 5 mogą być technicznie dostępne na platformie Linux, ich użycie jest ograniczone i często wiąże się z problemami z danymi oraz wydajnością. W praktyce, użytkownicy mogą napotkać trudności związane z dostępem do plików lub ich integracją z aplikacjami w Linuxie. Takie podejście może prowadzić do nieefektywnego zarządzania danymi oraz zwiększonego ryzyka utraty informacji, co w dłuższej perspektywie jest niekorzystne. Dobry wybór systemu plików na Linuxa, takiego jak ReiserFS, wpływa na stabilność, szybkość i niezawodność systemu operacyjnego, co jest niezbędne dla wydajnego działania aplikacji i serwerów.

Pytanie 31

W celu zbudowania sieci komputerowej w danym pomieszczeniu wykorzystano 25 metrów kabli UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią liczbę wtyków RJ45 potrzebnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt zastosowanych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe materiałów są przedstawione w tabeli.

Material	Jednostka miary	Cena
Skrętka UTP	m	1 zł
Gniazdo RJ45	szt.	10 zł
Wtyk RJ45	szt.	50 gr

A. 50 zł

B. 80 zł

C. 90 zł

D. 75 zł

Odpowiedź 80 zł jest poprawna ponieważ przy obliczaniu kosztów sieci komputerowej musimy uwzględnić wszystkie elementy i ich koszty jednostkowe Zgodnie z tabelą skrętka UTP kosztuje 1 zł za metr a potrzebujemy 25 metrów co daje 25 zł Koszt 5 gniazd RJ45 to 5 x 10 zł czyli 50 zł Wtyki RJ45 kosztują 50 groszy za sztukę a potrzebujemy ich 10 więc łączny koszt to 5 zł Dodając wszystkie koszty 25 zł za skrętkę 50 zł za gniazda i 5 zł za wtyki otrzymujemy 80 zł Budowa sieci komputerowej wymaga znajomości standardów takich jak ANSI TIA EIA 568 w zakresie projektowania i instalacji okablowania Ważne jest dobranie odpowiednich materiałów co wpływa na jakość sygnału i trwałość instalacji Skrętka UTP i złącza RJ45 są standardowymi komponentami używanymi w sieciach komputerowych Dzięki temu prawidłowo wykonana instalacja zapewnia stabilne i szybkie połączenia co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach IT

Pytanie 32

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient-serwer

A. wyspecjalizowane komputery pełnią rolę serwerów oferujących zasoby, a inne komputery z tych zasobów korzystają

B. wszystkie komputery klienckie mają możliwość dostępu do zasobów komputerowych

C. każdy komputer udostępnia i korzysta z zasobów innych komputerów

D. żaden z komputerów nie ma nadrzędnej roli względem pozostałych

W architekturze typu klient-serwer kluczowym elementem jest rozróżnienie pomiędzy rolami komputerów w sieci. Odpowiedzi, w których twierdzi się, że wszystkie komputery klienckie mają równy dostęp do zasobów, są mylne, ponieważ w rzeczywistości dostęp do zasobów jest kontrolowany przez serwery. Koncepcja, że każdy komputer zarówno udostępnia, jak i korzysta z zasobów innych komputerów, odnosi się bardziej do architektury peer-to-peer, gdzie wszystkie maszyny mają równorzędny status. Twierdzenie, że żaden z komputerów nie pełni roli nadrzędnej, również jest błędne, ponieważ w modelu klient-serwer serwery mają nie tylko rolę nadrzędną, ale również odpowiedzialność za zarządzanie i przechowywanie danych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że w takiej architekturze wszystkie komputery mogą działać w tej samej roli, co prowadzi do nieporozumień dotyczących efektywności i bezpieczeństwa. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura klient-serwer jest zbudowana wokół zależności pomiędzy serwerami a klientami, co umożliwia centralizację usług i danych, co jest niezbędne w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 33

Jaki protokół stosują komputery, aby informować router o zamiarze dołączenia lub opuszczenia konkretnej grupy rozgłoszeniowej?

A. Ipconfig /registrdns

B. Nslookup

C. Ipconfig /release

D. Tracert

W twojej odpowiedzi jest kilka pomyłek odnośnie działania narzędzi sieciowych. 'Ipconfig /registrdns' to polecenie, które dotyczy rejestracji DNS, czyli przypisywania nazw do adresów IP, ale nie ma nic wspólnego z protokołami grupowymi. Z kolei 'Ipconfig /release' zwalnia przydzielony adres IP, ale to też nie jest to, co nas interesuje przy grupach multicastowych. 'Tracert' pomoże ci śledzić trasy, jakie pokonują pakiety w sieci, ale nie zajmuje się zarządzaniem grupami. W pytaniu chodzi o IGMP, a nie o te narzędzia konfiguracyjne czy diagnostyczne, które wymieniłeś. Kluczowy błąd polega na myleniu funkcji związanych z komunikacją grupową z innymi działaniami w sieci. Musisz to zrozumieć, żeby uniknąć nieporozumień, gdy mowa o sieciach komputerowych i zarządzaniu ich zasobami w firmach.

Pytanie 34

Na ilustracji pokazano interfejs w komputerze dedykowany do podłączenia

A. skanera lustrzanego

B. plotera tnącego

C. drukarki laserowej

D. monitora LCD

Złącza w komputerach pełnią różne funkcje i są projektowane z myślą o konkretnych zastosowaniach. Ploter tnący, drukarka laserowa oraz skaner lustrzany wymagają specjalistycznych interfejsów do komunikacji z komputerem. Ploter tnący często korzysta z interfejsów takich jak USB lub Ethernet, które umożliwiają przesyłanie danych sterujących potrzebnych do precyzyjnego cięcia materiałów. Drukarki laserowe zazwyczaj wykorzystują złącza USB, Ethernet lub czasami Wi-Fi do przesyłania dokumentów do druku, co jest zgodne z protokołami drukowania sieciowego. Skanery lustrzane, które działają na zasadzie odbijania światła od dokumentu w celu digitalizacji obrazu, najczęściej łączą się z komputerami za pomocą USB, co umożliwia szybkie przesyłanie dużych plików graficznych. Błędne identyfikowanie złącza DVI jako odpowiedniego dla tych urządzeń wynika z nieporozumienia na temat ich funkcji i specyfikacji technicznych. Każde z tych urządzeń wymaga interfejsu spełniającego określone wymagania dotyczące transmisji danych i kompatybilności sprzętowej, co jest kluczowe dla ich prawidłowego działania. Dlatego zrozumienie specyfikacji i zastosowań różnych złącz jest istotne przy konfigurowaniu systemów komputerowych i ich peryferiów. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniego interfejsu wpływa na efektywność i jakość pracy tych urządzeń.

Pytanie 35

Jaka jest maska dla adresu IP 192.168.1.10/8?

A. 255.0.255.0

B. 255.0.0.0

C. 255.255.255.0

D. 255.255.0.0

Wszystkie pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, a każda z nich ilustruje typowe nieporozumienia dotyczące działania masek podsieci. Odpowiedź 255.0.255.0 sugeruje, że pierwsze 16 bitów jest wykorzystywanych do identyfikacji sieci, co jest błędne w przypadku maski /8. Taka struktura maski jest charakterystyczna dla większych podsieci, co nie ma miejsca tutaj. Odpowiedź 255.255.255.0, z kolei, jest typowa dla klasy C, gdzie 24 bity są przeznaczone na identyfikację sieci, co jest zbyt szerokim zakresem dla adresu klasy A. Użycie tej maski w kontekście adresu 192.168.1.10 wprowadza w błąd, ponieważ nie wykorzystuje ono potencjału adresacji klasy A. Odpowiedź 255.255.0.0 również przypisuje zbyt wiele bitów do identyfikacji sieci, co skutkowałoby zbyt małą liczbą dostępnych adresów dla hostów. Typowym błędem myślowym w podejściu do masek podsieci jest założenie, że większa liczba bitów w masce zawsze oznacza lepszą kontrolę nad siecią. W rzeczywistości, odpowiednia maska powinna być dostosowana do rozmiaru i wymagań konkretnej sieci, co w przypadku maski /8 oznacza, że 8 bitów jest wystarczające na identyfikację sieci, a pozostałe bity powinny być przeznaczone na hosty.

Pytanie 36

Polecenie uname -s w systemie Linux służy do identyfikacji

A. dostępnego miejsca na dysku twardym.

B. stanu aktywnych interfejsów sieciowych.

C. ilości dostępnej pamięci.

D. nazwa jądra systemu operacyjnego.

Polecenie 'uname -s' w systemie Linux jest narzędziem, które pozwala na uzyskanie informacji o nazwie jądra systemu operacyjnego. Użycie tego polecenia zwraca nazwę systemu, co jest niezwykle przydatne w kontekście diagnostyki, konfiguracji oraz zarządzania systemami. Na przykład, administratorzy systemów mogą używać tego polecenia, aby upewnić się, że działają na odpowiedniej wersji jądra dla wymagań aplikacji lub środowiska wirtualnego. Również w procesie automatyzacji zadań, skrypty mogą wykorzystywać wynik tego polecenia do podejmowania decyzji o dalszych krokach, np. instalacji pakietów zależnych od konkretnej wersji jądra. Znajomość systemu operacyjnego, w tym nazwy jądra, jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa, stabilności oraz wydajności systemu. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że polecenie 'uname' ma różne opcje, które umożliwiają uzyskanie bardziej szczegółowych informacji, takich jak wersja jądra czy architektura, co jeszcze bardziej wzbogaca jego zastosowanie w administracji systemowej.

Pytanie 37

Czym jest patchcord?

A. kabel krosowy wykorzystywany do łączenia urządzeń lub gniazd

B. pasywny komponent będący elementem wyposażenia szafy krosowniczej do instalacji gniazd

C. ekranowane złącze RJ45

D. krótki fragment światłowodu z fabrycznie wykonanym zakończeniem

Patchcord to kabel krosowy, który odgrywa kluczową rolę w infrastrukturze sieciowej, służąc do połączeń między urządzeniami lub gniazdami. Dzięki swojej konstrukcji, patchcordy umożliwiają szybkie i niezawodne zestawienie połączeń w szafach krosowniczych, co jest istotne w kontekście organizacji przestrzeni i zarządzania kablami. Zazwyczaj mają one standardowe długości, co pozwala na łatwą integrację w systemach sieciowych, a ich jakość jest kluczowa dla minimalizowania strat sygnału. W zależności od zastosowania, mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak miedź lub światłowód, co wpływa na ich zastosowanie w różnych topologiach sieci. Stosowanie patchcordów zgodnych z normami, takimi jak TIA/EIA-568, zapewnia wysoką jakość transmisji danych, co jest niezbędne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu danych, takich jak centra danych czy biura. Praktyczne zastosowania patchcordów obejmują łączenie switchy z routerami, podłączanie punktów dostępowych czy też łączenie serwerów z infrastrukturą sieciową. Właściwe dobranie patchcordu pod względem długości i typu (np. ekranowany lub nieekranowany) jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i stabilności sieci.

Pytanie 38

Podczas wymiany uszkodzonej karty graficznej, która współpracowała z monitorem posiadającym jedynie wejście analogowe, jaką kartę należy wybrać?

A. Sapphire Radeon R7 250, 1GB GDDR5 (128 Bit), microHDMI, DVI, miniDP LP, BULK

B. Sapphire Radeon R7 250X FLEX, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, 2xDVI, DP, LITE

C. ZOTAC GeForce GT 730 Synergy Edition, 4GB DDR3 (128 Bit), 2xDVI, miniHDMI

D. Gigabyte GeForce GT 740 OC, 1GB GDDR5 (128 Bit), HDMI, DVI, D-Sub

Wybór innych kart graficznych, takich jak Sapphire Radeon R7 250X FLEX, ZOTAC GeForce GT 730 Synergy Edition czy Sapphire Radeon R7 250, jest błędny ze względu na brak analogowego złącza D-Sub. Karty te oferują różne porty, takie jak HDMI, DVI czy DisplayPort, ale nie zapewniają połączenia, które jest niezbędne do współpracy z monitorami mającymi jedynie wejście analogowe. Użytkownicy często mogą mylnie sądzić, że DVI to wystarczające złącze, nie zdając sobie sprawy, że typ DVI-D nie obsługuje sygnału analogowego, co czyni go nieodpowiednim dla starszych monitorów bez wbudowanego dekodera. Często popełnianym błędem jest niedostateczne zrozumienie różnicy pomiędzy analogowymi a cyfrowymi sygnałami wideo; nie wszystkie porty DVI są stworzone do przekazywania sygnałów analogowych. Ponadto, mimo że karty z portem HDMI mogą współpracować z odpowiednimi adapterami, to złącze D-Sub pozostaje kluczowym elementem w kontekście starszej technologii. Dlatego wybierając kartę graficzną, warto skupić się na jej specyfikacji i dostępnych złączach, by uniknąć problemów podczas podłączania sprzętu. Pominięcie tego aspektu może prowadzić do frustracji oraz dodatkowych kosztów związanych z zakupem niezbędnych adapterów lub całkowitą wymianą monitorów.

Pytanie 39

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

B. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

C. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

D. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

W kontekście polecenia 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' istnieje wiele nieporozumień dotyczących jego działania oraz celu. W pierwszej kolejności, odpowiedzi sugerujące przyłączenie zasobów do dysku Z: są mylne, ponieważ użycie słowa '/delete' jednoznacznie wskazuje na operację usunięcia, a nie dodania. Osoby mogące mylić te pojęcia mogą sądzić, że wykonując operację, nawiązują nowe połączenie z zasobem, co jest fundamentalnym błędem w rozumieniu działania tego polecenia. Ponadto, istotnym aspektem jest zrozumienie, że 'data92' nie jest katalogiem, który odnosi się do zasobu wskazanego w pytaniu. Brak precyzyjnego określenia ścieżek i zasobów w pytaniach o połączenia sieciowe może prowadzić do nieporozumień, a w konsekwencji do błędnych decyzji. Często użytkownicy są nieświadomi, że litery dysków przypisuje się dla wygody i organizacji, a ich nieprawidłowe zarządzanie może prowadzić do utraty dostępu do ważnych zasobów. Ważne jest, aby przed wykonaniem operacji upewnić się, jakie zasoby są aktualnie połączone i jakie są ich przypisania, co jest kluczowym elementem zarządzania w sieci. Wpływa to na efektywność operacyjną oraz bezpieczeństwo systemu, więc zrozumienie tych zależności jest niezbędne dla każdego administratora systemu.

Pytanie 40

Sieć, w której funkcjonuje komputer o adresie IP 192.168.100.50/28, została podzielona na 4 podsieci. Jakie są poprawne adresy tych podsieci?

A. 192.168.100.50/28; 192.168.100.52/28; 192.168.100.56/28; 192.168.100.60/28

B. 192.168.100.48/30; 192.168.100.52/30; 192.168.100.56/30; 192.168.100.60/30

C. 192.168.100.48/27; 192.168.100.52/27; 192.168.100.56/27; 192.168.100.58/27

D. 192.168.100.48/29; 192.168.100.54/29; 192.168.100.56/29; 192.168.100.58/29

Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych błędów koncepcyjnych. Odpowiedzi, które wykorzystują maski /29 lub /27, nie są adekwatne do opisanego problemu, ponieważ nie prowadzą do utworzenia czterech odrębnych podsieci z dostępnego zakresu adresów. W przypadku maski /29, każda z podsieci ma 8 adresów (6 użytecznych dla hostów), co oznacza, że w rezultacie można by utworzyć jedynie dwie podsieci z początkowego zakresu 192.168.100.48/28. Z kolei maska /27, która oferuje 32 adresy (30 użytecznych), również nie odpowiada na potrzebę utworzenia czterech podsieci; zamiast tego, prowadziłaby do nieefektywnego wykorzystania dostępnych adresów. Dodatkowo, wszystkie podane odpowiedzi błędnie próbują użyć istniejącego adresu 192.168.100.50/28 jako podstawy do podziału, co jest mylące, ponieważ to prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Kluczowym błędem myślowym jest niezrozumienie, jak właściwie dzielić sieci na mniejsze podsieci, co jest fundamentalną umiejętnością w administracji sieci. Zrozumienie zasad podziału adresów IP oraz efektywnego wykorzystania dostępnych zasobów jest niezmiernie ważne dla inżynierów sieciowych i administratorów, zwłaszcza w kontekście zarządzania dużymi infrastrukturami sieciowymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej