Pytanie 1
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Wyniki egzaminu
Informacje o egzaminie:
- Zawód: Technik logistyk
- Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
- Data rozpoczęcia: 24 października 2025 09:53
- Data zakończenia: 24 października 2025 10:08
Egzamin niezdany
Wynik: 18/40 punktów (45,0%)
Wymagane minimum: 20 punktów (50%)
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 2
Przedsiębiorstwo wynajęło suwnicę do przeprowadzenia załadunku. Zaplanowano 5 dni wynajmu urządzenia bez operatora, jednak przedsiębiorstwo nie zrealizowało zadania w planowanym terminie 1 nastąpiło opóźnienie zwrotu urządzenia o 1 dzień. Koszt wynajmu, który zgodnie z cennikiem poniesie przedsiębiorstwo, jest równy
| Cennik usług (obejmuje podatek VAT): | |
| − | każdy dzień wynajmu bez operatora: 100 zł |
| − | każdy dzień wynajmu z operatorem: 100 zł + 20 zł za każdą godzinę pracy operatora |
| − | cena za jednorazowy próbny (obowiązkowy) rozruch urządzenia: 20 zł |
| − | kara umowna za każdy dzień opóźnienia związanego ze zwrotem przedmiotu umowy: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem |
A. 600 zł
B. 720 zł
C. 500 zł
D. 620 zł
Błędne odpowiedzi mogą wynikać z niepełnej analizy całkowitych kosztów związanych z wynajmem suwnicy. W przypadku 620 zł, można zauważyć, że nie uwzględniono kary za opóźnienie, co jest kluczowym elementem obliczeń. Każdy dzień opóźnienia powinien być traktowany jako dodatkowy koszt, a brak jego uwzględnienia prowadzi do zaniżenia całkowitych wydatków. Wynik 500 zł wskazuje na jedynie koszt podstawowego wynajmu na 5 dni, ale pomija opóźnienie oraz dodatkowe koszty, które są nieodłącznym elementem tego typu transakcji. Odpowiedź 600 zł sugeruje, że osoba udzielająca tej odpowiedzi mogła uwzględnić karę, ale błędnie oszacowała kwoty, nie dodając pełnego kosztu wynajmu oraz obowiązkowego rozruchu. Kluczowe jest zrozumienie, że wszelkie dodatkowe koszty, takie jak kary za opóźnienie, są standardową praktyką w branży wynajmu sprzętu budowlanego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu budżetu oraz potencjalnych sporów z dostawcami. Dlatego dla prawidłowego zarządzania kosztami, istotne jest dokładne zapoznanie się z regulaminem wynajmu, aby nie narazić się na dodatkowe wydatki.
Pytanie 3
Z fizycznych, chemicznych oraz biologicznych właściwości i cech przewożonych ładunków wynika
A. naturalna podatność transportowa
B. ładunkowa podatność transportowa
C. techniczna podatność transportowa
D. ekonomiczna podatność transportowa
Naturalna podatność transportowa odnosi się do cech fizycznych, chemicznych i biologicznych towarów, które mają bezpośredni wpływ na ich transport. Oznacza to, że różne materiały mają swoje unikalne właściwości, które mogą wpływać na sposób ich pakowania, przechowywania i transportu. Na przykład, towary wrażliwe na temperaturę, takie jak leki czy żywność, wymagają specjalnych warunków transportowych, aby zachować swoje właściwości. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, zwracają uwagę na zarządzanie jakością w procesie transportowym, co obejmuje również odpowiednie zabezpieczenie towarów w zależności od ich naturalnych cech. Zrozumienie naturalnej podatności transportowej pozwala na optymalizację procesów logistycznych, redukcję ryzyka uszkodzeń oraz zwiększenie efektywności dostaw. Przykładowo, transport żywności wymaga przestrzegania przepisów dotyczących temperatury, co jest kluczowe dla zachowania jej świeżości i bezpieczeństwa konsumpcji.
Pytanie 4
Przewóz węgla z Wrocławia do Gdańska barką, która jest zarejestrowana pod niemiecką banderą, można określić jako
A. kabotażowy
B. specjalistyczny
C. zunifikowany
D. tranzytowy
Transport węgla z Wrocławia do Gdańska barką zarejestrowaną pod niemiecką banderą nie może być zaklasyfikowany jako transport specjalizowany, tranzytowy ani zunifikowany. Transport specjalizowany odnosi się do przewozu towarów wymagających szczególnej technologii lub przystosowań, takich jak przewóz materiałów niebezpiecznych czy ładunków ponadnormatywnych. W przypadku węgla, który jest standardowym surowcem, nie będzie to transport specjalizowany. Tranzytowy z kolei dotyczy przewozu towarów, które przechodzą przez terytorium danego kraju bez załadunku ani rozładunku w tym kraju. W opisywanym przypadku, węgiel jest transportowany między dwoma polskimi miastami, co wyklucza klasyfikację jako tranzytowy. Zunifikowany transport odnosi się do stosowania standaryzowanych kontenerów oraz narzędzi w logistyce, co ma na celu uproszczenie procesów transportowych, ale nie ma zastosowania w kontekście przewozu kabotażowego, który koncentruje się na operacjach wewnętrznych w obrębie jednego kraju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie pojęć związanych z międzynarodowym i krajowym transportem, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie stosowanych regulacji i standardów w branży transportowej.
Pytanie 5
Wózek widłowy z mechanicznym systemem podnoszenia może być eksploatowany, jeśli uzyska decyzję o dopuszczeniu do użytkowania wydaną przez
A. Państwową Inspekcję Dozoru
B. Urząd Dozoru Technicznego
C. Inspekcję Transportu Drogowego
D. Państwową Inspekcję Pracy
Wózek widłowy z mechanicznym napędem podnoszenia musi mieć zgodę od Urzędu Dozoru Technicznego (UDT), bo to jest zgodne z przepisami prawa w Polsce. UDT to ważny organ, który sprawdza, czy wszystkie maszyny, w tym wózki widłowe, spełniają normy bezpieczeństwa. Regularne kontrole techniczne wózków to przykład, jak te regulacje działają w praktyce. Dzięki temu można wychwycić ewentualne usterki i zadbać, żeby wszystko działało jak należy. Zanim wózek zacznie pracować, operatorzy muszą pokazać dokumenty, które potwierdzają, że wszystko jest zgodne z wymaganiami UDT. To również obejmuje szkolenia dla ludzi, którzy będą obsługiwać te urządzenia. W mojej opinii, regularne przeglądy i serwisowanie wózków są bardzo ważne nie tylko dla bezpieczeństwa, ale też dla efektywności pracy.
Pytanie 6
W systemie kodowania EAN-13 trzeci zestaw cyfr reprezentuje numer
A. jednostki kodującej
B. systemu
C. kraju
D. indywidualny towaru
W kodzie EAN-13, który jest powszechnie stosowanym systemem kodowania produktów, trzecia grupa cyfr rzeczywiście odnosi się do numeru indywidualnego towaru. Pierwsze trzy cyfry kodu EAN-13 identyfikują kraj pochodzenia produktu, natomiast kolejne cztery cyfry, w tym trzecia grupa, mają na celu jednoznaczną identyfikację konkretnego artykułu w ramach danego producenta. Jest to kluczowe w kontekście zarządzania zapasami, sprzedaży detalicznej oraz logistyki. Przykładowo, w przypadku dużych sieci handlowych, każdy produkt ma przypisany unikalny kod EAN-13, co umożliwia jego szybką identyfikację przy kasie oraz efektywne prowadzenie inwentaryzacji. Ponadto, zgodnie z międzynarodowymi standardami ISO, zapewnia to jednolitą i spójną identyfikację towarów na rynku globalnym. Takie podejście nie tylko ułatwia handel, ale również zwiększa przejrzystość danych w systemach zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 7
Kierowca transportujący substancje niebezpieczne na terytorium kraju powinien dysponować
A. świadectwem wymaganym zgodnie z konwencją ATP.
B. zezwoleniem wspólnotowym na transport.
C. zaświadczeniem ADR.
D. dokumentem certyfikacyjnym EURO 1.
Posiadanie licencji wspólnotowej na przewozy, certyfikatu EURO 1 oraz świadectwa wymagane zgodnie z konwencją ATP nie jest wystarczające dla kierowcy przewożącego towary niebezpieczne. Licencja wspólnotowa dotyczy ogólnych zasad przewozu towarów na terenie Unii Europejskiej, jednak nie uwzględnia specyficznych wymagań dotyczących materiałów, które mogą stanowić zagrożenie. Certyfikat EURO 1 jest dokumentem potwierdzającym pochodzenie towarów oraz ich preferencje celne, co ma znaczenie dla handlu międzynarodowego, ale nie odnosi się do transportu niebezpiecznych substancji. Z kolei konwencja ATP reguluje przewóz towarów wymagających kontrolowanej temperatury, co dotyczy głównie żywności i nie ma zastosowania w kontekście towarów niebezpiecznych. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących transportu towarów. Nie każdy dokument związany z transportem towarów jest odpowiedni dla przewozu materiałów niebezpiecznych, co może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i bezpieczeństwa. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jakie konkretne kwalifikacje i dokumenty są wymagane do transportu towarów niebezpiecznych, aby zapewnić zgodność z przepisami oraz ochronę zdrowia i życia ludzi oraz środowiska.
Pytanie 8
W transporcie morskim do przewozu towarów wykorzystywany jest dokument
A. FIATA Warehause Receipt
B. Master Air Waybil
C. FIATA Forwarding Instruction
D. Bill of Lading
Master Air Waybill (MAWB), FIATA Forwarding Instruction oraz FIATA Warehouse Receipt to dokumenty stosowane w różnych kontekstach transportu, jednak żaden z nich nie jest przeznaczony do przewozu ładunku morskiego. Master Air Waybill jest ściśle związany z transportem lotniczym i służy jako umowa między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym. Jego funkcje są analogiczne do Bill of Lading, ale dotyczą wyłącznie przewozu lotniczego. Z kolei FIATA Forwarding Instruction to dokument, który służy do przekazywania instrukcji dotyczących przesyłki lub ładunku do spedytora, a nie do przewozu towaru. Dokument ten jest bardziej związany z organizacją transportu niż z samym przewozem. FIATA Warehouse Receipt odnosi się do potwierdzenia przechowywania towarów w magazynie i nie ma zastosowania w kontekście transportu morskiego. Powszechny błąd myślowy polegający na utożsamianiu dokumentów związanych z różnymi rodzajami transportu może prowadzić do zamieszania i błędnych decyzji w procesie logistycznym. Dlatego istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi dokumentami oraz ich właściwe zastosowania w kontekście branży transportowej.
Pytanie 9
Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?
A. 246 zł
B. 223 zł
C. 200 zł
D. 264 zł
Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.
Pytanie 10
Firma zrealizowała 340 dostaw, z czego 30 było niepełnych, a 4 opóźnionych. Oblicz wskaźnik niezawodności dostaw, które zostały zrealizowane?
A. 0,95
B. 0,90
C. 0,10
D. 0,06
Wskaźnik niezawodności dostaw oblicza się jako stosunek liczby dostaw zrealizowanych w sposób kompletny i terminowy do łącznej liczby dostaw. W analizowanym przypadku mamy 340 dostaw, z czego 30 było niekompletnych, co oznacza, że 310 dostaw było kompletnych. Ponadto, z 340 dostaw, 4 były nieterminowe, co oznacza, że 336 dostaw zostało zrealizowanych na czas. W związku z tym, liczba dostaw zrealizowanych zarówno kompletnie, jak i terminowo wynosi 310 (kompletne) - 4 (nieterminowe) = 306. Zatem wskaźnik niezawodności obliczamy jako 306/340 = 0,90. Praktycznie, wskaźnik ten pozwala ocenić efektywność logistyczną przedsiębiorstwa oraz identyfikować obszary do poprawy. W kontekście standardów jakości, takich jak ISO 9001, monitorowanie wskaźników niezawodności dostaw jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu satysfakcji klientów i ciągłego doskonalenia procesów. Warto również zauważyć, że wysoka wartość wskaźnika niezawodności może być czynnikiem konkurencyjnym na rynku.
Pytanie 11
Dokumentem, który potwierdza odbiór towaru przez załadowcę do magazynu portowego w celu załadunku na statek, jest
A. nota bukingowa
B. umowa czarterowa
C. nota gotowości
D. kwit dokowy
Nota gotowości, umowa czarterowa oraz nota bukingowa, mimo że są istotnymi dokumentami w procesach logistycznych i transportowych, nie pełnią roli potwierdzenia przyjęcia towaru do składu portowego. Nota gotowości jest dokumentem, który informuje o przygotowaniu statku do załadunku, ale nie potwierdza, że towar został fizycznie przyjęty przez załadowcę. Jej zastosowanie jest bardziej związane z koordynacją procesu załadunku niż z udokumentowaniem samego przyjęcia towaru. Umowa czarterowa to dokument regulujący warunki przewozu, który dotyczy relacji pomiędzy czarterującym a czarterobiorcą, a nie potwierdzenia przyjęcia towaru do transportu. Nota bukingowa to dokument wydawany przez agencję frachtową, potwierdzający rezerwację miejsca na statku, lecz nie stanowi dowodu na przyjęcie towaru przez załadowcę. Typowym błędem jest mylenie tych dokumentów z kwitem dokowym, co może prowadzić do nieporozumień w procedurach logistycznych. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie, jednak nie zastępuje on funkcji kwitu dokowego, który jest wyraźnie zdefiniowany w międzynarodowych regulacjach dotyczących transportu morskiego.
Pytanie 12
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 13
Który typ kontenera ma funkcję podgrzewania?
A. Kontener grzewczy
B. Kontener chłodniczy
C. Kontener ocieplany
D. Kontener termiczny
Odpowiedź "Heated container" jest prawidłowa, ponieważ kontenery te są zaprojektowane do przechowywania i transportu produktów wymagających podwyższonej temperatury. W przeciwieństwie do innych typów kontenerów, takich jak kontenery chłodnicze, które mają za zadanie utrzymywać niską temperaturę, kontenery grzewcze są wyposażone w systemy grzewcze, które regulują temperaturę wewnętrzną. Przykładem zastosowania kontenerów grzewczych są przesyłki farmaceutyczne, w których leki muszą być transportowane w ściśle określonym zakresie temperatur, aby zachować ich skuteczność. Zgodnie z normami, takimi jak GMP (Good Manufacturing Practices), transport leków w odpowiednich warunkach jest kluczowy dla zapewnienia ich jakości. Kontenery te są także używane w branży spożywczej, na przykład do transportu czekolady w klimacie o niskich temperaturach, aby zapobiec krystalizacji. W praktyce ich użycie pozwala na bezpieczne i efektywne dostarczanie produktów wymagających specyficznych warunków temperaturowych.
Pytanie 14
Jaki będzie współczynnik wykorzystania pojemności pojazdu, który w zeszłym miesiącu wykonał 20 przejazdów, przewożąc łącznie 100 ton ładunku, jeśli jego ładowność wynosi 10 ton?
A. 0,10
B. 0,20
C. 0,05
D. 0,50
Współczynnik wykorzystania ładowności pojazdu oblicza się, dzieląc przewożony ładunek przez maksymalną ładowność pojazdu, a następnie mnożąc przez liczbę kursów. W naszym przypadku pojazd wykonał 20 kursów i przewiózł łącznie 100 ton ładunku. Jego maksymalna ładowność wynosi 10 ton. Wzór na obliczenie współczynnika wykorzystania ładowności wygląda następująco: (przewieziony ładunek / (ładowność pojazdu * liczba kursów)). Podstawiając wartości, otrzymujemy: (100 ton / (10 ton * 20)) = 0,5. Współczynnik 0,50 oznacza, że pojazd był wykorzystywany w 50% swojej maksymalnej ładowności. Taki współczynnik wykorzystania jest istotny w logistyce, ponieważ pozwala na ocenę efektywności transportu oraz optymalizację kosztów operacyjnych. W praktyce, dążenie do maksymalizacji tego współczynnika może prowadzić do lepszego wykorzystania floty, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży transportowej.
Pytanie 15
Wymiary palety EUR wynoszą 1 200 x 800 x 144 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) można umieścić w jednej warstwie na naczepie o rozmiarach 13 620 x 2 460 mm (dł. x szer.)?
A. 27 pjł
B. 34 pjł
C. 26 pjł
D. 32 pjł
Aby obliczyć maksymalną liczbę paletowych jednostek ładunkowych (pjł) na naczepie, musimy najpierw sprawdzić wymiary palety EUR i naczepy. Paleta EUR ma wymiary 1200 mm x 800 mm, co daje 0,96 m² powierzchni. Naczepa ma wymiary 13620 mm x 2460 mm, co daje 33,54 m² powierzchni. Dzieląc powierzchnię naczepy przez powierzchnię palety, otrzymujemy: 33,54 m² / 0,96 m² = 34,92. Oznacza to, że w naczepie możemy pomieścić maksymalnie 34 palety w jednej warstwie. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w logistyce, gdzie optymalizacja przestrzeni ładunkowej jest kluczowa dla efektywności transportu. W standardach branżowych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie optymalizacji wymiarów ładunków dla redukcji kosztów transportu i zwiększenia efektywności operacyjnej. Dlatego znajomość wymiarów i umiejętność obliczania takich wartości jest niezbędna w pracy każdego specjalisty zajmującego się logistyką i transportem.
Pytanie 16
Pojazd z jedną osobą na pokładzie, który musi przestrzegać przepisów o czasie pracy kierowcy, wyruszył od nadawcy o godzinie 7:45. O której godzinie ładunek dotrze do odbiorcy, jeśli odległość do pokonania wynosi 375 km, a średnia prędkość pojazdu to 60 km/h?
A. O godzinie 14:10
B. O godzinie 14:55
C. O godzinie 14:00
D. O godzinie 14:45
Podawanie godzin 14:10, 14:00 oraz 14:55 jako czasów dostawy można tłumaczyć różnymi błędami w obliczeniach. W przypadku godziny 14:10, mogło dojść do niepoprawnego założenia zbyt wysokiej prędkości lub zbyt krótkiego czasu przejazdu, co jest klasycznym błędem w obliczeniach związanych z transportem. Przy średniej prędkości 60 km/h, nie da się pokonać 375 km w tak krótkim czasie. Z kolei odpowiedź 14:00, choć zbliżona w obliczeniach, nie uwzględnia pełnego czasu przejazdu. Problem tkwi w nieuwzględnieniu dodatkowych 15 minut, które wynikają z rozkładu godzinowego. Godzina 14:55 z kolei mogła wynikać z błędnego założenia dotyczącego prędkości lub opuszczenia kluczowego elementu, jakim są przerwy w czasie jazdy. Każdy z tych błędów pokazuje, jak łatwo można się pomylić przy planowaniu trasy, dlatego tak ważne jest zawsze weryfikowanie obliczeń. Ustalając czas dostawy, warto korzystać z systemów zarządzania flotą, które mogą automatycznie uwzględniać różne czynniki wpływające na transport, takie jak ruch drogowy czy zmiany w przepisach dotyczących czasu pracy kierowców.
Pytanie 17
Jaki rodzaj nadwozia pojazdu ciężarowego powinien być użyty do transportu paliwa w stanie luzem?
A. Specjalistyczny
B. Izotermiczny.
C. Boks.
D. Wszechstronny.
Odpowiedź 'Specjalizowany' jest poprawna, ponieważ pojazdy ciężarowe przeznaczone do transportu paliw luzem muszą spełniać surowe normy bezpieczeństwa i ochrony środowiska. Typ nadwozia specjalizowanego, w szczególności cysterny, jest zaprojektowany z myślą o przewozie substancji niebezpiecznych. Cysterny są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, takie jak systemy minimalizujące ryzyko wycieków oraz wzmocnioną konstrukcję, która jest w stanie wytrzymać wysokie ciśnienie związane z transportowanym paliwem. Ponadto, zgodnie z przepisami ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), transport paliw wymaga przestrzegania ściśle określonych wytycznych dotyczących zarówno pojazdów, jak i ich wyposażenia. Przykłady zastosowania to przewóz benzyny, oleju napędowego czy innych cieczy łatwopalnych, gdzie ryzyko związane z wyciekiem musi być minimalizowane przez odpowiednie zabezpieczenia i procedury transportowe.
Pytanie 18
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 19
Na podstawie danych zawartych w tabeli, wskaż, które przedsiębiorstwo transportowe osiągnęło najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw.
| Przedsiębiorstwo transportowe | Liczba zrealizowanych przewozów [szt.] | Liczba terminowo zrealizowanych przewozów [szt.] | Liczba nieterminowo zrealizowanych przewozów [szt.] |
|---|---|---|---|
| A. | 890 | 860 | 30 |
| B. | 1 450 | 1 310 | 140 |
| C. | 570 | 500 | 70 |
| D. | 2 380 | 2 050 | 330 |
A. Przedsiębiorstwo transportowe D
B. Przedsiębiorstwo transportowe B
C. Przedsiębiorstwo transportowe C
D. Przedsiębiorstwo transportowe A
Przedsiębiorstwo transportowe A osiągnęło najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw, wynoszący około 96.63%. Wskaźnik ten jest kluczowym parametrem w branży transportowej, który mierzy efektywność operacyjną i zdolność przedsiębiorstwa do realizacji przewozów w ustalonym terminie. Przy obliczaniu wskaźnika niezawodności dostaw, zazwyczaj stosuje się wzór, w którym procent terminowo zrealizowanych przewozów dzieli się przez całkowitą liczbę zrealizowanych przewozów. Wysoki wskaźnik niezawodności jest nie tylko wskaźnikiem jakości usług, ale również istotnym atutem w konkurencji rynkowej. Firmy z wysokim wskaźnikiem niezawodności często zyskują przewagę nad konkurentami, co może prowadzić do zwiększenia zaufania klientów oraz długoterminowych relacji biznesowych. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe dążą do optymalizacji swoich procesów logistycznych i usprawnienia zarządzania łańcuchem dostaw, aby osiągać jak najwyższe wskaźniki niezawodności. Stosowanie zaawansowanych systemów zarządzania transportem (TMS) oraz monitorowanie wyników w czasie rzeczywistym to elementy, które mogą przyczynić się do poprawy efektywności operacyjnej.
Pytanie 20
Statki morskie z poziomym systemem przeładunkowym, przeznaczone do transportu znormalizowanych kontenerów, określane są jako
A. drobnicowcami
B. ro-ro
C. masowcami
D. lo-lo
Odpowiedzi 'drobnicowce', 'lo-lo' oraz 'masowce' są nietrafione z kilku powodów. Drobnicowce to statki zaprojektowane do transportu niewielkich, różnorodnych ładunków, które są zazwyczaj od siebie oddzielone. W związku z tym ich konstrukcja różni się od statków ro-ro, które umożliwiają transport dużych jednostek, takich jak pojazdy. Statki drobnicowe nie mają poziomego systemu przeładunkowego, co ogranicza ich zastosowanie w kontekście przewozu kontenerów. Z kolei statki typu lo-lo (lift-on/lift-off) są również używane do transportu kontenerów, lecz różnią się metodą załadunku; wymagają podnoszenia ładunków za pomocą dźwigów, co wiąże się z większymi kosztami i czasem przeładunku. Masowce natomiast są przystosowane do transportu dużych ilości jednorodnych surowców, takich jak węgiel, ruda żelaza czy zboża, co oznacza, że ich konstrukcja również nie jest dostosowana do przewozu kontenerów. Rozróżnienie pomiędzy tymi kategoriami statków jest kluczowe w logistyce morskiej oraz w planowaniu transportu, a nieznajomość tych różnic może prowadzić do nieefektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 21
Dwuosobowa ekipa otrzymała zadanie przewiezienia ładunku do portu w Gdyni. Pojazd przemieszcza się z przeciętną prędkością 70 km/h, a odległość pomiędzy miejscem załadunku a portem wynosi 630 km. O której godzinie najpóźniej zespół powinien wyruszyć, aby zdążyć na odprawę promową o godz. 19:00?
A. O godzinie 10:00
B. O godzinie 9:15
C. O godzinie 9:45
D. O godzinie 9:00
Odpowiedź 'O godzinie 10:00' jest prawidłowa, ponieważ aby dotrzeć do portu w Gdyni na odprawę promową o godzinie 19:00, należy obliczyć czas podróży. Przy średniej prędkości 70 km/h, całkowity czas potrzebny na pokonanie dystansu 630 km wynosi 9 godzin. Zatem, aby dotrzeć na czas, załoga musi wyjechać o godzinie 10:00, co zapewnia dotarcie do portu na godzinę 19:00. W praktyce, w transporcie drogowym zawsze warto uwzględnić dodatkowy czas na ewentualne opóźnienia, takie jak korki czy nieprzewidziane przystanki. Dobre praktyki w branży logistycznej zalecają planowanie wyjazdu z wyprzedzeniem oraz uwzględnianie buforów czasowych, aby uniknąć stresu związanego z dotarciem na czas. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność operacyjną, ale także poprawia obsługę klienta, co jest kluczowe w branży transportowej.
Pytanie 22
Umowa ATP dotyczy przewozów drogowych na poziomie międzynarodowym?
A. żywych zwierząt
B. ładunków, które nie mieszczą się w normach
C. artykułów spożywczych szybko psujących się
D. materiałów niebezpiecznych w małych ilościach
Umowa ATP, czyli ta o Międzynarodowym Przewozie Drogowym Szybko Psujących Się Artykułów Żywnościowych, jest naprawdę ważnym dokumentem. Jej celem jest regulowanie przewozu żywności, która szybko się psuje. Dzięki tej umowie mamy pewność, że artykuły takie jak mięso, ryby czy owoce są transportowane w odpowiednich warunkach. To znaczy, że muszą być przestrzegane konkretne normy, jak kontrola temperatury, co jest kluczowe, żeby uniknąć ich zepsucia. W branży spożywczej, gdzie te zasady są naprawdę rygorystyczne, producenci muszą pilnować, aby wszystko było zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi. Dodatkowo, umowa ATP pomaga też w handlu międzynarodowym, upraszczając wiele procedur celnych i przyspieszając dostawy. A co ciekawe, jest zharmonizowana z innymi regulacjami, jak na przykład HACCP, które zajmują się analizą zagrożeń w łańcuchu dostaw. Myślę, że bez tego transporty artykułów szybko psujących się byłyby znacznie trudniejsze.
Pytanie 23
Korzystając z danych zamieszczonych w tabeli ustal, który typ wymienionych kontenerów ma najmniejszą powierzchnię ładunkową.
| Typ kontenera | Długość zewnętrzna [mm] | Długość wewnętrzna [mm] | Szerokość zewnętrzna [mm] | Szerokość wewnętrzna [mm] | Wysokość zewnętrzna [mm] | Wysokość wewnętrzna [mm] |
|---|---|---|---|---|---|---|
| A. | 12192 | 11998 | 2438 | 2330 | 2438 | 2197 |
| B. | 9125 | 8931 | 2438 | 2330 | 2438 | 2197 |
| C. | 6058 | 5867 | 2438 | 2330 | 2438 | 2197 |
| D. | 2991 | 2802 | 2438 | 2330 | <2438 | - |
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Niezrozumienie kluczowych parametrów kontenerów może prowadzić do błędnych decyzji w zakresie wyboru odpowiedniego typu kontenera. Wybór kontenera nie powinien opierać się wyłącznie na jego ogólnych właściwościach, takich jak objętość, ale także na specyfice ładunku, który ma być transportowany. Kontenery typu A, B oraz C mogą posiadać różnorodne wymiary, które mogą sugerować większą efektywność niż kontener typu D. Przyjmując błędne założenia o powierzchni ładunkowej, można dojść do wniosku, że większe kontenery są zawsze bardziej opłacalne. Takie myślenie prowadzi do typowych błędów przy planowaniu logistycznym, gdzie niewłaściwie dobrany kontener skutkuje marnotrawieniem przestrzeni oraz wyższymi kosztami transportu. Kluczowe jest zrozumienie, że kontener o większej powierzchni ładunkowej nie zawsze zapewni lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni, zwłaszcza w przypadku towarów o nietypowych kształtach lub rozmiarach. Dobrze jest kierować się zasadą, że każdy ładunek powinien być transportowany w kontenerze, który najlepiej pasuje do jego specyfikacji, co poprawia efektywność transportu oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Dlatego kluczowe jest przywiązywanie uwagi do szczegółowej analizy powierzchni ładunkowej różnych typów kontenerów, aby podejmować świadome decyzje o wyborze najbardziej odpowiedniego kontenera do transportu.
Pytanie 24
Aby przeprowadzić transport łatwo psujących się produktów spożywczych, konieczne jest zastosowanie przepisów zgodnych z konwencją
A. ADR
B. CMR
C. INTERBUS
D. ATP
Odpowiedzi takie jak ADR, CMR oraz INTERBUS odnoszą się do różnych aspektów transportu i logistyki, jednak nie są odpowiednie w kontekście przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Konwencja ADR dotyczy międzynarodowego przewozu materiałów niebezpiecznych, a jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas transportu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska. Wiedza na temat ADR jest z pewnością przydatna, ale nie obejmuje ona specyfiki transportu żywności. Z kolei CMR reguluje zasady międzynarodowego przewozu towarów drogą lądową, jednak nie zawiera szczegółowych przepisów dotyczących wymagań temperaturowych i warunków transportu dla łatwopsujących się produktów. INTERBUS natomiast dotyczy międzynarodowego transportu pasażerskiego autobusami i nie ma zastosowania w kontekście przewozu towarów. Użycie tych konwencji w kontekście transportu żywności pokazuje typowe błędy myślowe, takie jak mylenie różnych regulacji i ich zastosowań. Istotne jest rozróżnianie między różnymi konwencjami oraz ich ograniczeniami, co jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa żywności.
Pytanie 25
Transport towarów z linii produkcyjnej do oddzielnego magazynu wyrobów gotowych w tym samym przedsiębiorstwie zalicza się do zadań transportu
A. wewnątrzwydziałowego
B. międzystanowiskowego
C. międzywydziałowego
D. stanowiskowego
Wiem, że tematy związane z transportem wewnętrznym są często mylone, co może prowadzić do błędnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi jak "stanowiskowego" czy "międzystanowiskowego" sugerują, że transport odbywa się w obrębie jednego miejsca pracy lub między różnymi stanowiskami, a to nie pasuje do definicji transportu międzywydziałowego. Transport stanowiskowy to zazwyczaj przesuwanie elementów w obrębie jednego stanowiska pracy, co widzimy na przykład w montażu, gdzie każdy element przechodzi do kolejnego etapu. Z kolei "wewnątrzwydziałowego" odnosi się tylko do transportu w jednym dziale, co też nie odpowiada twojemu pytaniu. Trzeba zrozumieć różnice między tymi terminami, bo to jest kluczowe w logistyce. Dobre zrozumienie rodzajów transportu pomaga lepiej zarządzać procesami i poprawia łańcuch dostaw. Gdybyśmy źle przypisali transport, to mogłoby to prowadzić do problemów czy opóźnień, a to na dłuższą metę na pewno nie jest korzystne dla firmy.
Pytanie 26
Jaką kwotę należy uiścić za przewóz towaru na dystansie 300 km, jeśli podstawowa stawka za kilometr wynosi 4,00 zł/km, a klient otrzymuje zniżkę w wysokości 10%?
A. 1 080,00 zł
B. 1 200,00 zł
C. 1 180,00 zł
D. 1 320,00 zł
Aby obliczyć opłatę za przewóz ładunku na odległość 300 km przy podstawowej stawce 4,00 zł/km i rabacie 10%, najpierw należy obliczyć całkowity koszt transportu przed zastosowaniem rabatu. Koszt ten wynosi 300 km * 4,00 zł/km = 1 200,00 zł. Następnie należy obliczyć wysokość rabatu, który wyniesie 10% z 1 200,00 zł, co daje 120,00 zł. Ostateczny koszt po uwzględnieniu rabatu to 1 200,00 zł - 120,00 zł = 1 080,00 zł. Takie operacje są standardem w branży transportowej i są podstawą dla firm zajmujących się przewozem ładunków, umożliwiając im nie tylko obliczenie kosztów, ale także skuteczne zarządzanie rabatami i promocjami dla klientów. Praktyka ta nie tylko poprawia relacje z klientami, ale również zwiększa konkurencyjność firmy na rynku. Warto zaznaczyć, że znajomość procedur związanych z obliczaniem kosztów transportu jest kluczowa dla osób pracujących w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw.
Pytanie 27
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 28
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 29
Zgodnie z regulacjami odnoszącymi się do czasu pracy kierowców, dozwolone jest dwa razy w tygodniu wydłużenie dobowego czasu jazdy do
A. 10 godzin
B. 9 godzin
C. 12 godzin
D. 11 godzin
Zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, dopuszczalny maksymalny dobowy czas jazdy wynosi 9 godzin, jednak dwukrotnie w tygodniu można go wydłużyć do 10 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drodze oraz ochronę zdrowia kierowców. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że kierowca, który realizuje dłuższą trasę, może skorzystać z tego wydłużenia, co pozwoli mu na efektywne planowanie czasu pracy i odpoczynku. Ważne jest, aby przestrzegać tych norm, aby uniknąć zarówno kar, jak i potencjalnych wypadków spowodowanych zmęczeniem. Zastosowanie tych zasad wymaga od pracodawców oraz kierowców znajomości i ścisłego przestrzegania przepisów, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego standardu bezpieczeństwa w transporcie drogowym.
Pytanie 30
Która norma określa międzynarodowy transport materiałów niebezpiecznych koleją?
A. RID
B. ADR
C. ATP
D. CIM
ATP, czyli Umowa dotycząca międzynarodowego transportu towarów niebezpiecznych, jest regulacją, która koncentruje się głównie na przewozach drogowych, a nie kolejowych. W związku z tym, zastosowanie ATP w kontekście transportu kolejowego może prowadzić do błędnych praktyk oraz nieprzestrzegania odpowiednich norm bezpieczeństwa. Jest to częsty błąd w myśleniu, gdzie użytkownicy mylą regulacje dotyczące różnych środków transportu. CIM, z drugiej strony, odnosi się do Międzynarodowej Umowy dotyczącej przewozu towarów koleją, ale nie obejmuje specyfiki materiałów niebezpiecznych, co czyni ją niewłaściwą w kontekście tego pytania. Natomiast ADR, czyli Umowa o międzynarodowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych, również odnosi się do transportu drogowego, a nie kolejowego, co wprowadza w błąd w kontekście regulacji dotyczących przewozu kolejowego. Błędy te wynikają z nieznajomości specyfiki regulacji międzynarodowych i ich zastosowania w różnych środkach transportu, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności z przepisami. Właściwe zrozumienie, które regulacje odnoszą się do konkretnego środka transportu, jest niezbędne dla prawidłowej organizacji przewozów materiałów niebezpiecznych.
Pytanie 31
Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę może być wydłużony do 10 godzin nie częściej niż
A. trzy razy w tygodniu
B. dwa razy w miesiącu
C. trzy razy w miesiącu
D. dwa razy w tygodniu
Odpowiedź "dwa razy w tygodniu" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym w Unii Europejskiej, kierowcy mogą przedłużać dzienny czas prowadzenia pojazdu do maksymalnie 10 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której kierowca transportu towarowego, mimo standardowego limitu 9 godzin jazdy, musi zrealizować dłuższy kurs z powodu nagłej potrzeby dostarczenia towaru. W takich przypadkach, aby zapewnić zgodność z przepisami, kierowca powinien zaplanować te dodatkowe jazdy tak, aby nie przekroczyć limitu dwóch razy na tydzień. Dobre praktyki w branży transportowej obejmują staranne planowanie trasy i harmonogramu pracy kierowcy, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem pracy i odpoczynku, a także unikanie ryzyka nadmiernego zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie tych przepisów jest monitorowane przez inspektoraty ruchu drogowego oraz systemy tachografów, które rejestrują czas jazdy i odpoczynku kierowców.
Pytanie 32
Oblicz na podstawie cennika całkowity koszt usługi załadunku i przewozu 20 m3 benzyny 95 na odległość 220 km.
| Cennik Przedsiębiorstwa Transportowego TRANS | ||
|---|---|---|
| Rodzaj usługi | Wyszczególnienie | Cena jednostkowa |
| Załadunek | ładunek sformowany | 2,00 zł/pjt |
| ładunek sypki luzem | 0,20 zł/kg | |
| ładunek płynny luzem | 15,00 zł/m3 | |
| Przewóz | do 100 km | 4,00 zł/km |
| do 200 km | 3,80 zł/km | |
| do 300 km | 3,70 zł/km | |
| do 400 km | 3,60 zł/km | |
| powyżej 400 km | 3,50 zł/km | |
| Opłaty za przewóz materiałów niebezpiecznych wymienionych w ADR oblicza się na podstawie Cennika z podwyższeniem o 60%. | ||
A. 1 302,40 zł
B. 814,00 zł
C. 1 782,40 zł
D. 1 602,40 zł
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia kosztów związanych z transportem materiałów niebezpiecznych, co jest szczególnie ważne w przypadku benzyny. Koszt przewozu wynoszący 814 zł jest podstawowym kosztem, który nie uwzględnia dodatkowych wymogów, które wynikają z transportu substancji objętych regulacjami ADR. Ignorowanie 60% dodatkowej opłaty za przewóz materiału niebezpiecznego jest typowym błędem myślowym, który może prowadzić do zaniżenia całkowitych kosztów usługi. Podobnie, nie uwzględnienie kosztu załadunku 20 m³ benzyny, który wynosi 300 zł, prowadzi do błędnej kalkulacji. Każda operacja transportowa, szczególnie związana z substancjami niebezpiecznymi, wymaga starannego planowania i obliczeń, aby uniknąć nieprzewidzianych kosztów. Warto również zauważyć, że w przypadku przewozu materiałów niebezpiecznych istotne jest przestrzeganie wszystkich regulacji bezpieczeństwa, które mogą wpłynąć na całkowity koszt usługi. Dobrą praktyką w branży jest zawsze dokładne sprawdzanie wszystkich składników kosztów, aby nie narazić się na nieprzyjemne niespodzianki.
Pytanie 33
Spedytor utracił ładunek o masie brutto 140 kg. Ile wynosi maksymalna kwota odszkodowania, którą może zapłacić spedytor, zgodnie z przedstawionym fragmentem OPWS, jeżeli kurs SDR w dniu powstania szkody kształtował się na poziomie 1 SDR = 5,7665 PLN?
| Fragment Ogólnych Polskich Warunków Spedycyjnych (OPWS) 2010 |
|---|
| § 23 |
| 23.1. Wypłacone przez spedytora odszkodowanie, należne osobie uprawnionej z tytułu zawartej umowy spedycji, ograniczone jest do zwykłej wartości towaru, określonej w fakturze handlowej, a w razie jej braku, określonej w kolejności na podstawie ceny giełdowej, rynkowej lub w oparciu o normalną wartość rzeczy tego samego rodzaju i jakości. W żadnym przypadku jednak wypłacone przez spedytora odszkodowanie nie może przekroczyć kwoty 2 SDR za 1 kilogram wagi brutto przesyłki brakującej lub uszkodzonej, a łącznie kwoty 50.000 SDR za każde zdarzenie, chyba że od osoby, za którą spedytor ponosi odpowiedzialność, uzyskane zostanie odszkodowanie w kwocie wyższej. |
A. 1 614,62 PLN
B. 11,53 PLN
C. 807,31 PLN
D. 288 325,00 PLN
Odpowiedzi, które nie wskazują na wartość 1 614,62 PLN, mogą wynikać z kilku błędnych założeń. Na przykład, odpowiedź 807,31 PLN może sugerować, że osoba obliczająca odszkodowanie myli się w przyjętej stawce za kilogram lub w obliczeniach związanych z przeliczeniem SDR na PLN. Przyjęcie wartości 1 SDR na kilogram byłoby błędne, ponieważ nie uwzględnia maksymalnych limitów określonych w OPWS. Z kolei odpowiedź 11,53 PLN nie jest nawet bliska wartości wynikającej z przeliczeń, co może sugerować całkowite pominięcie procedur obliczeniowych lub niewłaściwe zrozumienie pojęć związanych z odszkodowaniami. Utrata ładunku o masie 140 kg powinna prowadzić do znacznie wyższej kwoty, a nie do tak małej, co wskazuje na brak wiedzy na temat odpowiedzialności spedytora. Odpowiedź 288 325,00 PLN wskazuje na dramatyczne przeszacowanie wartości, co może świadczyć o błędnej interpretacji jednostek lub stawek. W praktyce, aby uniknąć takich pomyłek, kluczowe jest zrozumienie zasad odpowiedzialności w transporcie oraz właściwe stosowanie przeliczeń walutowych zgodnie z obowiązującymi stawkami. Warto pamiętać, że każdy kilogram ładunku ma swoją wartość odszkodowawczą, która jest ściśle określona w przepisach, co potwierdza konieczność staranności w obliczeniach.
Pytanie 34
To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.
Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.
Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.
Pytanie 35
Do transportu naczep siodłowych przy użyciu kolei w systemie "na barana" należy wykorzystać wagony
A. samowyładowcze
B. platformy
C. kłonicowe
D. kieszeniowe
Wybór wagonów kłonicowych lub samowyładowczych do transportu naczep siodłowych w systemie 'na barana' nie jest odpowiedni z kilku powodów. Wagony kłonicowe, choć przystosowane do przewozu ładunków o większych wymiarach, nie są zaprojektowane do wsparcia naczep w taki sposób, jak wagony kieszeniowe. Brak odpowiedniego dno w wagonach kłonicowych często prowadzi do niestabilności ładunku, co może skutkować uszkodzeniem naczepy oraz zwiększonym ryzykiem wypadków. Samowyładowcze wagony, z kolei, są przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co czyni je zupełnie nieodpowiednimi do przewozu naczep, które wymagają stabilnego i bezpiecznego podparcia. Ponadto, platformy, mimo że są często używane do transportu różnorodnych ładunków, nie posiadają wbudowanych mechanizmów zabezpieczających naczepy w układzie 'na barana', co może prowadzić do przesunięć ładunku w trakcie jazdy. Wybór odpowiedniego typu wagonu jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla efektywności operacji transportowych. Niewłaściwe podejście do doboru wagonów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z uszkodzeniem ładunku, opóźnieniami w dostawach oraz obniżeniem zaufania klientów do świadczonych usług transportowych.
Pytanie 36
Jaką objętość ma paletowa jednostka ładunkowa utworzona na palecie o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 150 mm, na której znajduje się 8 kartonów o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 600 x 500 x 850 mm?
A. 1,200 m3
B. 2,220 m3
C. 2,040 m3
D. 1,776 m3
W przypadku niepoprawnych odpowiedzi ważne jest zrozumienie przyczyn, które prowadzą do błędnych obliczeń. Na przykład, nieprawidłowe podejście do obliczeń objętości może wynikać z braku uwzględnienia wszystkich wymiarów palety lub kartonów. Zdarza się, że osoby obliczają objętość tylko na podstawie jednego z wymiarów, co prowadzi do znaczących błędów. W praktyce, każdy wymiar odgrywa kluczową rolę, a pominięcie któregoś z nich skutkuje zaniżeniem lub zawyżeniem wyników. Ponadto, istotnym błędem jest brak konwersji jednostek. W przypadku tego pytania, aby uzyskać objętość w metrach sześciennych, trzeba podzielić przez 1 000 000 000. Ignorując ten krok, można uzyskać wyniki w milimetrach sześciennych, co jest nieodpowiednie dla kontekstu. Analiza przestrzeni magazynowej oraz planowanie transportu wymagają precyzyjnych obliczeń, dlatego zrozumienie podstawowych zasad obliczania objętości jest kluczowe. Standardy branżowe wymagają, aby wszystkie wymiary były dokładnie uwzględniane, a metody obliczeniowe były zgodne z najlepszymi praktykami, aby uniknąć kosztownych błędów oraz optymalizować procesy logistyczne.
Pytanie 37
Aby przewieźć olej napędowy luzem koleją, należy użyć wagonu
A. silosu
B. cysterny
C. platformy
D. węglarki
Cysterny to specjalistyczne wagony kolejowe zaprojektowane do przewozu płynów, w tym substancji chemicznych, paliw oraz innych cieczy. W przypadku oleju napędowego luzem, cysterny są optymalnym wyborem ze względu na ich zdolność do bezpiecznego transportu dużych ilości płynnych substancji. Cysterny są wyposażone w hermetyczne zamknięcia, co minimalizuje ryzyko wycieków oraz kontaminacji przewożonego ładunku. Przykłady zastosowania cystern obejmują transport ropy naftowej z rafinerii do stacji paliw oraz dystrybucję oleju napędowego do dużych użytkowników, takich jak branża transportowa. Zgodnie z normami międzynarodowymi, transport płynnych substancji powinien odbywać się w specjalistycznych pojazdach, które spełniają określone standardy bezpieczeństwa, co czyni cysterny najlepszym rozwiązaniem w tym przypadku.
Pytanie 38
Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?
A. Promienisty
B. Sztafetowy
C. Obwodowy
D. Wahadłowy
Wybór modelu promienistego nie jest właściwy, ponieważ zakłada on, że towar jest dostarczany z centralnego punktu do punktów peryferyjnych w sposób promienisty, co nie odpowiada opisanej sytuacji. W przypadku przewozu obwodowego towar jest dostarczany do kilku punktów na jednej trasie, co nie jest prawdą w kontekście promieniowym, gdzie droga prowadzi od punktu centralnego do kilku punktów zewnętrznych bez powrotu do centralnego punktu. Model wahadłowy również nie jest odpowiedni, ponieważ dotyczy on transportu, który odbywa się w sposób cykliczny między dwoma punktami, co nie pasuje do opisanego scenariusza, gdzie towar jest dostarczany do wielu różnych punktów. Sztafetowy model przewozu z kolei implikuje współpracę wielu pojazdów, które przekazują ładunki pomiędzy sobą, co nie ma zastosowania, gdy jeden pojazd dostarcza towary do kilku miejsc w ramach jednej trasy. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych modeli przewozu, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zastosowań w praktyce. Dlatego ważne jest, aby szczegółowo analizować każdą sytuację logistyczną oraz dobierać odpowiednie modele przewozu zgodnie z ich charakterystyką i zastosowaniem w praktyce.
Pytanie 39
W przedsiębiorstwie transportowym, miesięczny dystans pokonywany przez pojazd to 20 000 km, a koszty związane z jego użytkowaniem w danym miesiącu wynoszą 62 000,00 zł. Jaką stawkę przewozową za 1 km powinno się uwzględnić w ofercie, przy założeniu zysku na poziomie 20% w odniesieniu do poniesionych wydatków?
A. 3,72 zł
B. 3,10 zł
C. 2,48 zł
D. 3,41 zł
Obliczenie stawki przewozowej może być mylące, gdyż niektóre z odpowiedzi mogą sugerować niewłaściwe podejście do kalkulacji kosztów i zysków. Na przykład, jeśli ktoś obliczy stawkę na poziomie 3,10 zł, może to wynikać z pominięcia kluczowego elementu, jakim jest zysk. Oszacowanie kosztów bez uwzględnienia zysku prowadzi do sytuacji, gdzie firma nie jest w stanie pokryć rzeczywistych wydatków, co może zagrażać jej stabilności finansowej. Inna błędna odpowiedź, na przykład 2,48 zł, sugeruje, że kwota ta może być wystarczająca do pokrycia tylko części kosztów użytkowania pojazdu, co jest niezgodne z praktycznymi standardami branżowymi. Firmy transportowe muszą zawsze kalkulować stawki, biorąc pod uwagę wszystkie koszty, w tym amortyzację, paliwo, ubezpieczenia oraz inne wydatki operacyjne. Ustalenie stawki na poziomie 3,41 zł również nie uwzględnia odpowiedniego zysku, co może skomplikować sytuację finansową firmy. Właściwe podejście do kalkulacji stawki przewozowej powinno zawsze obejmować kompleksową analizę kosztów i planowany zysk, co zapewnia długoterminową rentowność i stabilność operacyjną."
Pytanie 40
Zgodnie z regulacjami umowy dotyczącej transportu substancji niebezpiecznych, cysterna do przewozu benzyny 95-oktanowej może być załadowana maksymalnie w 92%. Wskaż cysternę o najmniejszej pojemności, do której da się załadować 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej?
A. Cysterna o pojemności 31 500 litrów
B. Cysterna o pojemności 30 000 litrów
C. Cysterna o pojemności 20 200 litrów
D. Cysterna o pojemności 23 000 litrów
Cysterna o pojemności 20 200 litrów oraz inne większe pojemności, takie jak 30 000 litrów czy 31 500 litrów, nie są odpowiednie do przewozu 20 000 litrów benzyny 95-oktanowej z uwagi na przekroczenie dopuszczalnego poziomu napełnienia. Cysterna o pojemności 20 200 litrów, po załadunku 20 000 litrów, przekroczyłaby 92% pojemności, co narusza przepisy dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych, a według przepisów, maksymalna dozwolona objętość 92% z tej cysterny wynosi zaledwie 18 584 litry. Prowadzi to do potencjalnych problemów związanych z bezpieczeństwem, w tym z ryzykiem wycieków i zagrożeniem dla środowiska. Zastosowanie cystern o większej pojemności, takich jak 30 000 litrów czy 31 500 litrów, również nie jest uzasadnione, ponieważ choć ich pojemność pozwala na przewóz tej ilości paliwa, ich objętość znacznie przekracza wymogi napełnienia. Tego typu błędy w obliczeniach są często wynikiem nieodpowiedniego zrozumienia zasad dotyczących maksymalnego wypełnienia cystern oraz brak odpowiednich szkoleń w zakresie przepisów transportowych. Wiedza o standardach i przepisach, takich jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Transportcie Drogowym Towarów Niebezpiecznych), jest kluczowa dla skutecznego i bezpiecznego transportu substancji niebezpiecznych.