Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Asystentka stomatologiczna
  • Kwalifikacja: MED.01 - Asystowanie lekarzowi dentyście i utrzymanie gabinetu w gotowości do pracy
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:49
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po wyjęciu kleszczy ekstrakcyjnych, torebkę papierowo-foliową należy włożyć do worka o kolorze

A. bordowego
B. żółtego
C. czerwonego
D. niebieskiego
Odpowiedź 'niebieskiego' jest poprawna, ponieważ zgodnie z wytycznymi dotyczącymi segregacji odpadów medycznych, torebki papierowo-foliowe, w których przechowywano kleszcze ekstrakcyjne, powinny być umieszczane w niebieskich workach przeznaczonych do zbierania odpadów na wskroś kontaminowanych biologicznie. Właściwe zarządzanie odpadami medycznymi jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka zakażeń i ochrony zdrowia publicznego. Przykładami takich praktyk są obowiązkowe szkolenia personelu medycznego w zakresie segregacji odpadów, a także regularne audyty związane z zarządzaniem odpadami w placówkach medycznych. Zastosowanie kolorów worków do segregacji ma na celu uproszczenie i ustandaryzowanie procesów zbierania i utylizacji odpadów, co jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak WHO, które promują odpowiedzialne praktyki w zakresie ochrony środowiska oraz zdrowia. Warto pamiętać, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zdrowotnych, dlatego edukacja w tym zakresie jest niezwykle istotna.
Pytanie 2

Który z materiałów przygotowuje się w ten sposób: należy nałożyć proszek na bloczek woskowany, podzielić go na dwie części, dodać odpowiednią ilość kropel płynu, zmieszać jedną część proszku z płynem i energicznie miksować szpatułką przez około 10 sekund, wytrzeć szpatułkę do czysta o płytkę, następnie dodać pozostały proszek i kontynuować mieszanie przez około 30 sekund?

A. Lakier podkładowy
B. Wodorotlenek wapnia
C. Cement polikarboksylowy
D. Amalgamat
Cement polikarboksylowy jest materiałem, który wymaga szczególnej metody mieszania, aby uzyskać optymalne właściwości mechaniczne i estetyczne. Proces opisany w pytaniu, polegający na nałożeniu proszku na bloczek woskowany i następnie połączeniu go z płynem, jest zgodny z zaleceniami producentów cementów polikarboksylowych. Mieszanie energiczne przez około 10 sekund umożliwia prawidłowe połączenie składników, co jest kluczowe dla uzyskania jednorodnej konsystencji. Po dodaniu pozostałej części proszku i kontynuowaniu mieszania, uzyskujemy cement, który charakteryzuje się doskonałymi właściwościami adhezyjnymi i wytrzymałościowymi. Cement polikarboksylowy jest często stosowany w stomatologii jako materiał wiążący do cementowania wkładów, koron oraz mostów zębnych. Jego właściwości biokompatybilne oraz zdolność do wchłaniania niewielkich ilości wody sprawiają, że jest idealny do zastosowań w obszarze stomatologii zachowawczej, gdzie wymagane są wysokie standardy estetyki i trwałości. Przykłady zastosowania to cementowanie koron porcelanowych, gdzie estetyka i funkcjonalność są kluczowe dla zadowolenia pacjenta.
Pytanie 3

Celem testu Helix jest udowodnienie

A. skuteczności penetracji pary do wnętrza kapilarnych wsadów
B. stopnia zdemineralizowania wody w autoklawie
C. faktu zniszczenia drobnoustrojów Geobacillus stearothermophilus
D. osiągnięcia wymaganej temperatury wsadu w autoklawie klasy B
Test Helix jest istotnym narzędziem w procesie sterylizacji, które pozwala ocenić skuteczność penetracji pary do wnętrza kapilarnych wsadów. Kapilarne wsady często zawierają materiały, które mogą utrudniać przenikanie pary, co może prowadzić do niepełnej sterylizacji. Dlatego kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem właściwego procesu sterylizacji, przeprowadzić test, który potwierdzi, że para dotarła do wszystkich zakamarków wsadu. W praktyce, stosowanie Testu Helix jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi sterylizacji, takimi jak normy ISO 17665, które podkreślają znaczenie testowania skuteczności procesu sterylizacji. Dzięki odpowiednim testom możemy zminimalizować ryzyko zakażeń, co jest kluczowe, szczególnie w branży medycznej, gdzie bezpieczeństwo pacjentów ma priorytetowe znaczenie. Właściwe przeprowadzenie Testu Helix i jego interpretacja mogą znacząco wpłynąć na jakość procesu sterylizacji, zapewniając, że wszystkie mikroorganizmy zostały skutecznie zniszczone.
Pytanie 4

Jaką pozycję powinien zająć pacjent z rozedmą płuc podczas wizyty u dentysty?

A. w pozycji leżącej relaksacyjnej
B. w pozycji siedzącej
C. z nosem na niższej wysokości od kolan
D. z głową w poziomie z kolanami
Odpowiedź 'siedząca' jest prawidłowa, ponieważ pacjenci z rozedmą płuc, która charakteryzuje się przewlekłym obstrukcyjnym zapaleniem oskrzeli oraz zwiększoną wentylacją, często mają trudności z oddychaniem w pozycji leżącej. Siedząca pozycja pozwala na lepszą wentylację płuc, co jest kluczowe w przypadku osób z chorobami układu oddechowego. Ułożenie pacjenta w pozycji siedzącej minimalizuje ucisk na przeponę oraz umożliwia swobodniejsze oddychanie. W praktyce, dentysta powinien także zadbać o wsparcie dla pleców pacjenta, co może dodatkowo zwiększyć komfort i ułatwić oddychanie. Warto również zwrócić uwagę na to, że pacjenci z rozedmą płuc mogą mieć zwiększone ryzyko hipoksemii, dlatego monitorowanie ich stanu podczas zabiegów dentystycznych jest niezbędne. Warto zaznaczyć, że obowiązujące standardy leczenia stomatologicznego zalecają, aby w przypadku pacjentów z problemami oddechowymi stosować pozycję siedzącą jako jedną z pierwszych metod zapewniających bezpieczeństwo i komfort podczas zabiegów.
Pytanie 5

Nadmierne wysunięcie do przodu zębów siecznych określane jest jako

A. protruzją
B. zgryzem krzyżowym
C. retruzją
D. zgryzem przewieszonym
Odpowiedź 'protruzja' jest poprawna, ponieważ odnosi się do stanu, w którym zęby sieczne, szczególnie górne, są nadmiernie wysunięte do przodu w stosunku do zębów dolnych. W praktyce stomatologicznej protruzja jest często związana z zjawiskiem ortodontycznym, które może prowadzić do nieprawidłowego zgryzu. Może to wpływać na funkcję żucia oraz estetykę twarzy. Ważne jest, aby lekarze dentyści byli w stanie zidentyfikować ten stan, ponieważ nieleczona protruzja może prowadzić do wyraźnych problemów z zębami, takich jak ich przemieszczenie, a także do problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym. Leczenie protruzji może obejmować aparaty ortodontyczne, które pomagają w odpowiednim ustawieniu zębów oraz poprawie zgryzu, co jest zgodne z aktualnymi standardami i wytycznymi w ortodoncji.
Pytanie 6

Jakie rodzaje tkanek budują przyzębie?

A. Błona śluzowa, zęby, wyrostki podniebienne
B. Korona, korzeń, wyrostek zębodołowy
C. Cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego, dziąsło
D. Dziąsło, wyrostki podniebienne, zęby
Odpowiedź, która wskazuje na cement korzeniowy, ozębna, kość wyrostka zębodołowego oraz dziąsło, jest prawidłowa, ponieważ te tkanki są kluczowymi składnikami przyzębia. Przyzębie pełni istotną rolę w utrzymaniu zębów w ich właściwej pozycji oraz w ich stabilności, co jest niezbędne dla prawidłowej funkcji żucia i estetyki. Cement korzeniowy, który pokrywa korzenie zębów, jest odpowiedzialny za ich przyczepność do ozębnej, tkanki łącznej, która otacza korzeń zęba. Kość wyrostka zębodołowego wspiera zęby, zapewniając im odpowiednią stabilizację, natomiast dziąsło chroni i wspiera zęby, tworząc barierę dla drobnoustrojów. W praktyce stomatologicznej znajomość tych strukturalnych elementów jest kluczowa w diagnostyce oraz leczeniu chorób przyzębia, takich jak paradontoza, która może prowadzić do utraty zębów. Z punktu widzenia standardów stomatologicznych, ważne jest regularne monitorowanie zdrowia tkanek przyzębia, co może pomóc w zapobieganiu poważnym komplikacjom. Właściwa higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty u stomatologa są kluczem do utrzymania zdrowia tych tkanek.
Pytanie 7

Zjawisko prowadzące do pojawiania się ubytków niepróchnicowych, które są efektem działania kwasów na szkliwo zębów, to

A. atrycja
B. resorpcja
C. erozja
D. abrazja
Erozja to proces, w którym szkliwo zębów ulega uszkodzeniu na skutek działania kwasów, które mogą pochodzić z diety (np. kwasowe napoje, owoce) lub z refluksu żołądkowego. W przeciwieństwie do próchnicy, która jest związana z działaniem bakterii, erozja jest wynikiem chemicznych reakcji, które prowadzą do demineralizacji zębów. Erozję można zminimalizować, stosując odpowiednią higienę jamy ustnej oraz ograniczając spożycie kwasów. W praktyce, dentysta może zalecić stosowanie past do zębów z fluorem, które wspomagają remineralizację szkliwa. Wiedza na temat erozji jest kluczowa w profilaktyce dentystycznej, ponieważ jej skutki mogą prowadzić do nadwrażliwości, estetycznych problemów z uzębieniem oraz zwiększonego ryzyka wystąpienia próchnicy. Często zaleca się także korzystanie z metod powstrzymujących erozję, takich jak picie wody po spożyciu kwasów oraz unikanie szczotkowania zębów bezpośrednio po posiłkach bogatych w kwasy.
Pytanie 8

W metodzie na sześć rąk, jaka jest godzina pracy drugiej asysty?

A. 9:00 a 10:00
B. 8:30 a 12:30
C. 2:00 a 4:00
D. 3:00 a 9:00
Odpowiedź 9:00 a 10:00 jest poprawna, ponieważ w metodzie na sześć rąk druga asysta rzeczywiście działa w tym czasie, co jest zgodne z ustalonymi procedurami w praktyce. W metodzie na sześć rąk, stosowanej w stomatologii oraz w wielu procedurach medycznych, kluczowe jest odpowiednie koordynowanie działań zespołu, co wymaga precyzyjnego określenia ról i czasu pracy poszczególnych asystentów. W godzinach 9:00 a 10:00 asysta druga ma za zadanie wspierać lekarza w kluczowych momentach zabiegu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami, które przewidują, że asysta powinna być zaangażowana w najbardziej krytyczne etapy pracy, aby zminimalizować ryzyko opóźnień i zapewnić najwyższy standard opieki. Na przykład, w trakcie wykonywania skomplikowanych procedur, takich jak leczenie kanałowe, wsparcie drugiej asysty w tym czasie jest niezbędne, aby zapewnić płynność i efektywność całego zabiegu.
Pytanie 9

Test Bowie-Dicka sprawdza możliwości autoklawu w

A. likwidacji powietrza i zdolności do utrzymania go w autoklawie oraz ujednolicenia próżni
B. napełnieniu komory powietrzem
C. usunięciu powietrza z komory i zachowaniu jego rezerwy
D. wydobyciu powietrza z komory oraz osiągnięciu próżni w trakcie cyklu sterylizacji
Niewłaściwe odpowiedzi wskazują na pewne niedopowiedzenia w zrozumieniu funkcji autoklawu oraz znaczenia usuwania powietrza z komory. Odpowiedzi dotyczące wypełnienia komory powietrzem lub utrzymania jego rezerwy są mylące, ponieważ skuteczna sterylizacja wymaga całkowitego usunięcia powietrza, by para wodna mogła skutecznie penetrować wszystkie powierzchnie. Dodatkowo, koncepcje związane z usuwaniem powietrza i jednoczesnym utrzymywaniu go w autoklawie są sprzeczne, ponieważ celem jest stworzenie próżni, a nie rezerwy powietrza. Tego rodzaju błędy myślowe mogą wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat procesów fizycznych zachodzących podczas sterylizacji. Kluczowe jest zrozumienie, że obecność powietrza w autoklawie może prowadzić do nieefektywnej sterylizacji i zagrażać bezpieczeństwu pacjentów. Standardy dotyczące sterylizacji, takie jak ISO 17665, podkreślają znaczenie zachowania odpowiednich warunków w autoklawie, aby zapewnić pełną skuteczność procesu. W związku z tym, każdy pracownik medyczny powinien być odpowiednio przeszkolony w zakresie technik sterylizacji oraz regularnego monitorowania skuteczności autoklawów.
Pytanie 10

Abrazja jest efektem działania

A. wpływu czynników chemicznych
B. ścierania zębów za pomocą twardych materiałów
C. ciężarów zgryzowych oddziałujących na ząb
D. reakcji chemicznej bez obecności bakterii
Abrazja to proces usuwania tkanek zęba spowodowany mechanicznymi czynnikami, takimi jak ścieranie zębów przez twarde przedmioty. W codziennej praktyce stomatologicznej, abrazja często występuje u pacjentów, którzy stosują niewłaściwe techniki szczotkowania zębów, używają zbyt twardych szczoteczek lub past do zębów o dużej ścieralności. Przykładem może być pacjent, który używa szczoteczki o zbyt twardym włosiu, co prowadzi do nadmiernego ścierania szkliwa. Warto zaznaczyć, że abrazja może prowadzić do poważnych problemów, takich jak odsłonięcie zębiny czy zwiększona wrażliwość zębów. Dlatego zaleca się przestrzeganie zaleceń stomatologów dotyczących techniki szczotkowania oraz używania produktów o niskiej ścieralności, aby minimalizować ryzyko abrazji. Dobre praktyki obejmują regularne kontrole dentystyczne, które mogą pomóc w identyfikacji wczesnych oznak abrazji i podjęciu odpowiednich działań zapobiegawczych.
Pytanie 11

Ewidencja pacjentów w systemie chronologicznym polega na rejestrowaniu pacjentów według

A. nazwiska pacjenta
B. kolejności zapisu
C. daty urodzenia w systemie PESEL
D. adresu zamieszkania
Dokumentacja ewidencyjna pacjentów prowadzona w systemie chronologicznym, oparta na dacie urodzenia w systemie PESEL, jest standardem w polskiej ochronie zdrowia. Umożliwia to uporządkowanie danych pacjentów w sposób, który jest zgodny z wymogami prawnymi oraz standardami organizacyjnymi. System PESEL, będący centralnym rejestrem danych osobowych, zapewnia unikalność identyfikacji pacjentów, co jest kluczowe w kontekście ochrony danych osobowych oraz prowadzenia ewidencji medycznej. Przykładem praktycznego zastosowania takiego systemu może być łatwość w wyszukiwaniu pacjentów w systemie ewidencyjnym, co przyspiesza proces rejestracji i obsługi. Ponadto, prowadzenie dokumentacji w oparciu o datę urodzenia pozwala na łatwe sortowanie i identyfikowanie pacjentów w kontekście ich wieku, co może być istotne w przypadku określonych procedur medycznych czy programów profilaktycznych. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie standardów dokumentacji ewidencyjnej jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości usług zdrowotnych oraz skutecznej komunikacji między różnymi podmiotami systemu ochrony zdrowia.
Pytanie 12

Jaki materiał powinno się zastosować do trwałego osadzenia korony porcelanowej?

A. Cement glassjonomerowy
B. Transparentny lak szczelinowy
C. Pastę jodoformową
D. Cement cynkowo-siarczanowy
Cement glassjonomerowy jest materiałem, który jest powszechnie stosowany do osadzania koron porcelanowych na stałe ze względu na swoje korzystne właściwości fizyczne i chemiczne. Jego wysokie właściwości adhezyjne oraz zdolność do uwalniania fluoru sprawiają, że jest idealny do stosowania w stomatologii, szczególnie w przypadku zębów, które są narażone na próchnicę. Cement glassjonomerowy dobrze współpracuje z tkankami zęba, co minimalizuje ryzyko powikłań takich jak nadwrażliwość czy zapalenie miazgi. Ponadto jego właściwości estetyczne pozwalają na uzyskanie korzystnego efektu wizualnego, co jest niezmiernie ważne w przypadku koron porcelanowych. Zastosowanie tego materiału jest zgodne z zaleceniami American Dental Association, które podkreślają jego znaczenie w rekonstrukcji zębów. W praktyce, cement glassjonomerowy można łatwo aplikować, a jego czas wiązania jest dostosowany do procedur klinicznych, co znacząco ułatwia pracę stomatologów. Dodatkowo, jego odporność na działanie kwasów i zasadowość sprawiają, że jest to materiał trwały i niezawodny w długoterminowym stosowaniu.
Pytanie 13

Zakładając, że zespół stomatologiczny pracujący w technice duo jest umiejscowiony na tarczy zegara, dentysta, wykonując zabieg na powierzchni językowej przyśrodkowego siekacza dolnego w bezpośrednim polu widzenia, powinien zajmować pozycję na godzinie

A. 12:00
B. 9:00
C. 10:00
D. 11:00
W przypadku zespołu stomatologicznego pracującego metodą duo, ważne jest, aby lekarz dentysta zajmował odpowiednią pozycję podczas wykonywania zabiegu. W kontekście opracowywania powierzchni językowej przyśrodkowego siekacza dolnego, idealne miejsce dla dentysty to godzina 12:00 na tarczy zegara. Ta pozycja umożliwia łatwy dostęp do zęba oraz wygodne ustawienie narzędzi, co jest kluczowe dla precyzyjności i komfortu pacjenta. Ustawienie się na godzinie 12:00 pozwala również na optymalne wykorzystanie pola widzenia, co jest istotne dla zapobiegania błędom w technice. W praktyce, lekarze często stosują tę metodę, aby zapewnić sobie i asystentowi efektywną współpracę, co przekłada się na jakość przeprowadzanych zabiegów. Warto również zauważyć, że zgodnie z zasadami ergonomii, odpowiednia pozycja pozwala na minimalizację zmęczenia i dyskomfortu podczas długotrwałych procedur stomatologicznych.
Pytanie 14

Aparat ultradźwiękowy, piaskarka, kątnica Profin, kirety oraz ręczne skalery stanowią kluczowe elementy wyposażenia gabinetu

A. chirurgicznego
B. periodontologicznego
C. protetycznego
D. ortodontycznego
Aparat ultradźwiękowy, piaskarka, kątnica Profin, kirety i skalery ręczne to kluczowe narzędzia w periodontologii, dziedzinie stomatologii zajmującej się diagnozowaniem i leczeniem chorób tkanek otaczających zęby. Aparat ultradźwiękowy służy do usuwania kamienia nazębnego i osadów, co jest niezbędne w terapii chorób przyzębia. Piaskarka z kolei pozwala na skuteczne oczyszczanie zębów z osadów, co jest istotne przed rozpoczęciem leczenia. Kątnica Profin jest narzędziem wykorzystywanym do precyzyjnego wykonywania zabiegów, a kirety i skalery ręczne umożliwiają dokładne usuwanie zanieczyszczeń z kieszonek dziąsłowych. Właściwe wykorzystanie tych narzędzi zgodnie z zaleceniami standardów pracy jest kluczowe dla osiągnięcia pozytywnych efektów terapeutycznych i minimalizowania ryzyka powikłań. Przykładem ich zastosowania jest procedura scalingu, która ma na celu redukcję stanów zapalnych poprzez usunięcie bakterii i ich produktów metabolicznych z kieszeni przyzębowych, co jest fundamentem zdrowego przyzębia.
Pytanie 15

Po jakim zabiegu pacjent powinien przerwać szczotkowanie zębów w dniu wykonania procedury?

A. Po lakierowaniu
B. Po skalingu
C. Po piaskowaniu
D. Po wybielaniu zębów
Lakierowanie zębów jest zabiegiem profilaktycznym, który ma na celu wzmocnienie szkliwa oraz ochronę przed próchnicą. Po wykonaniu tego zabiegu, pacjentom zaleca się zaprzestanie szczotkowania zębów przez co najmniej cztery godziny, aby lakier miał czas na pełne wchłonięcie się w strukturę szkliwa. Przez ten czas zaleca się również unikanie spożywania posiłków i napojów, które mogą zmyć świeżo nałożoną warstwę lakieru. Lakierowanie jest szczególnie wskazane w przypadku pacjentów z wysokim ryzykiem rozwoju próchnicy, takich jak dzieci i osoby dorosłe z niewystarczającą higieną jamy ustnej. Wdrożenie takiej praktyki jest zgodne z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, które podkreśla znaczenie profilaktyki w stomatologii. Dobre praktyki obejmują również regularne wizyty kontrolne u stomatologa, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów i podejmowanie odpowiednich działań.
Pytanie 16

Jakiego materiału powinna użyć asystentka stomatologiczna, aby pomóc dentyście w remineralizacji szkliwa w przypadku początkowej próchnicy?

A. Płynny lapis
B. Tlenek cynku
C. Wodorotlenek wapnia
D. Lakier fluorowy
Lakier fluorowy jest najskuteczniejszym materiałem stosowanym w remineralizacji szkliwa w przypadku próchnicy początkowej. Zawiera fluor, który nie tylko wzmacnia strukturę szkliwa, ale również przyczynia się do jego remineralizacji poprzez procesy biochemiczne, które zwiększają odporność na kwasy produkowane przez bakterie próchnicotwórcze. Zastosowanie lakieru fluorowego jest szeroko zalecane w praktyce stomatologicznej, szczególnie w przypadku dzieci i młodzieży, gdzie ryzyko demineralizacji szkliwa jest wyższe. Proces aplikacji jest prosty i szybki, co czyni go idealnym rozwiązaniem w codziennej praktyce stomatologicznej. Po nałożeniu lakieru pacjent nie powinien jeść ani pić przez co najmniej 30 minut, aby zapewnić optymalne wchłanianie fluoru. Istotnym aspektem jest również to, że lakier fluorowy tworzy na powierzchni zęba barierę ochronną, co skutecznie ogranicza dalszy rozwój próchnicy. Warto również pamiętać, że regularne stosowanie lakierów fluorowych w połączeniu z higieną jamy ustnej oraz odpowiednią dietą stanowi klucz do zachowania zdrowych zębów.
Pytanie 17

Aby zredukować stres u czteroletniego pacjenta, asystentka powinna zarejestrować go jako

A. pierwszego pacjenta, żeby nie musiał czekać i nie niepokoił się
B. następnego pacjenta, by mógł przyzwyczaić się do atmosfery gabinetu
C. ostatniego pacjenta, aby mieć możliwość poświęcenia mu dużo czasu
D. jednego pacjenta w tym dniu, żeby nie miał styczności z innymi pacjentami
Rejestracja 4-letniego pacjenta jako pierwszego pacjenta w dniu wizyty jest kluczowa dla zminimalizowania stresu, z jakim może się zetknąć w gabinecie. Dzieci w tym wieku często odczuwają niepokój związany z nowym otoczeniem, obcymi ludźmi oraz procedurami medycznymi. Serwisy zdrowotne zalecają, aby dzieci były przyjmowane w jak najmniej stresujących warunkach, co w praktyce oznacza, że powinny mieć możliwość uniknięcia długiego oczekiwania. Przyjęcie ich na samym początku dnia pozwala skrócić czas spędzony w stresującym środowisku, co może znacznie wpłynąć na ich komfort psychiczny podczas wizyty. Warto również zauważyć, że dzieci szybciej adaptują się do sytuacji, gdy nie są poddawane długiemu oczekiwaniu oraz nie muszą obserwować innych pacjentów. Taka praktyka jest zgodna z najlepszymi standardami pediatrycznymi, które podkreślają potrzebę tworzenia przyjaznego i bezstresowego środowiska dla najmłodszych pacjentów, co w dłuższej perspektywie może przyczynić się do pozytywnego nastawienia do przyszłych wizyt lekarskich.
Pytanie 18

W jakiej metodzie mycia zębów szczoteczka powinna być ustawiona pod kątem 45° w obrębie szyjki zęba, tak aby włosie dotykało zarówno dziąsła, jak i korony zęba, skierowane w stronę brzegu siecznego lub powierzchni żującej?

A. Chartersa
B. Bassa
C. Roll
D. Stillmanna
Metoda Chartersa jest jedną z niewielu technik szczotkowania zębów, która kładzie szczególny nacisk na prawidłowe czyszczenie miejsc w okolicach dziąseł. Ułożenie szczoteczki pod kątem 45° umożliwia efektywne usuwanie płytki nazębnej zarówno z korony zęba, jak i z powierzchni dziąsła. Włókna szczoteczki, leżące częściowo na dziąśle i częściowo na zębie, docierają do trudnych miejsc, co jest szczególnie istotne w prewencji chorób przyzębia. Przykładem zastosowania metody Chartersa jest szczotkowanie zębów w obrębie bocznych zębów trzonowych, gdzie przestrzenie międzyzębowe oraz okolice dziąseł są bardziej narażone na gromadzenie się płytki. Kluczową zaletą tej techniki jest także jej zgodność z aktualnymi wytycznymi i standardami higieny stomatologicznej, które zalecają kierowanie uwagi na zdrowie dziąseł oraz profilaktykę chorób przyzębia. Regularne stosowanie metody Chartersa pozwala na osiągnięcie lepszej higieny jamy ustnej oraz zmniejszenie ryzyka wystąpienia stanów zapalnych.
Pytanie 19

Która technika polega na aplikacji 2% fluorku sodu na zęby czterokrotnie w odstępach tygodniowych?

A. Metoda Torella
B. Metoda Brudevold' a
C. Metoda Berggrena-Welandera
D. Metoda Knutsona
Wybór metodologii profilaktyki próchnicy jest kluczowy dla zapewnienia zdrowia jamy ustnej pacjentów. Metoda Brudevold'a, chociaż wspierająca zastosowanie fluorku, nie koncentruje się na regularnej aplikacji, a zamiast tego proponuje ogólne zalecenia dotyczące stosowania fluorów w diecie. Ta podejście nie uwzględnia jednak specyficznych potrzeb pacjentów, co może prowadzić do niewystarczającej ochrony zębów. Z kolei metoda Torella, skupiająca się na zastosowaniu specjalnych past i żelów, nie odnosi się do systematyczności, co również osłabia jej skuteczność. Metoda Berggrena-Welandera, która opiera się na wprowadzeniu fluoru za pomocą różnych form aplikacji, również nie uwzględnia schematu czterech aplikacji w odstępach tygodniowych, co jest kluczowe dla maksymalizacji efektów terapeutycznych. Każdy z tych systemów może wprowadzać pacjentów w błąd, sugerując, że wystarczy sporadyczne stosowanie fluoru, co nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Prawidłowe podejście do profilaktyki wymaga konsekwencji oraz spełnienia określonych standardów, takich jak regularne monitorowanie stanu zębów oraz dostosowywanie metody do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Pytanie 20

W celu zabezpieczenia wycisku alginatowego do przewozu do pracowni techniki dentystycznej, należy go

A. owinąć wilgotną ligniną i włożyć do torby foliowej
B. umieścić w naczyniu z wodą
C. zdezynfekować i umieścić w torbie foliowej
D. zapakować w pojemnik z środkiem dezynfekującym
Odpowiedź, która mówi o dezynfekcji i pakowaniu wycisku alginatowego w torebkę foliową, jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami w technice dentystycznej, kluczowe jest zapewnienie odpowiednich warunków transportu materiałów biologicznych. Wyciski alginatowe są szczególnie podatne na zanieczyszczenia mikrobiologiczne, dlatego przed ich transportem do laboratorium technicznego powinny być poddane dezynfekcji, aby zminimalizować ryzyko przeniesienia patogenów. Dezynfekcja wycisku polega na zastosowaniu odpowiednich preparatów, które nie uszkadzają materiału, ale skutecznie eliminują bakterie i wirusy. Po dezynfekcji, wycisk należy starannie zapakować w torebkę foliową, co chroni go przed mechanicznymi uszkodzeniami oraz kontaktami z innymi materiałami, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Przykładem może być użycie torebek z zamkiem strunowym, które zapewniają dodatkową szczelność. Takie podejście nie tylko zabezpiecza wycisk, ale również spełnia wymogi sanitarno-epidemiologiczne dotyczące transportu materiałów diagnostycznych.
Pytanie 21

Aby zneutralizować warstwę mazistą zębiny podczas przygotowania ubytku zęba do nałożenia wypełnienia kompozytowego, lekarz powinien zastosować

A. adhesive
B. conditioner
C. coupling
D. primer
Wybór odpowiedzi typu conditioner, coupling czy adhesive to niestety trochę nieporozumienie, bo te substancje nie działają tak jak powinny w kontekście przygotowania zębiny do wypełnienia kompozytowego. Conditioner w stomatologii służy do usuwania warstwy mazistej, ale nie działa jako primer, bo nie zawiera składników, które by sprzyjały adhezji. Coupling, chociaż bywa używany w kontekście materiałów kompozytowych, dotyczy głównie procesów zwiększających interakcję między różnymi substancjami, a nie przy przygotowaniu zębiny. Adhesive to ogólne pojęcie i obejmuje różne substancje w stomatologii, ale nie ma na celu neutralizacji warstwy mazistej zębiny. Te odpowiedzi mogą wydawać się na pierwszy rzut oka w porządku, ale nie biorą pod uwagę specyfiki procesu adhezyjnego w stomatologii. Klucz do sukcesu to nie mylić funkcji i zastosowania poszczególnych preparatów, bo można sobie wybrać coś, co nie zrobi roboty w kontekście przygotowania zęba do wypełnienia. W stomatologii ważne jest, żeby używać odpowiednich materiałów zgodnie z aktualnymi wytycznymi, co ma spory wpływ na efektywność leczenia i trwałość wypełnień. Przykłady takich błędnych praktyk można zaobserwować, gdy ignoruje się znaczenie primera, co niestety może prowadzić do osłabienia adhezji i wyższego ryzyka niepowodzenia zabiegu.
Pytanie 22

Aby uzyskać kęsek zgryzowy, konieczne jest przygotowanie

A. cementu tymczasowego
B. wosku modelarskiego
C. gipsu odlewniczego
D. masy hydrokoloidalnej
Wybór wosku modelowego do pobrania kęska zgryzowego jest uzasadniony ze względu na jego właściwości, które idealnie odpowiadają potrzebom stomatologii. Wosk modelowy charakteryzuje się odpowiednią plastycznością, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie kształtu zgryzu pacjenta. Po podgrzaniu, wosk staje się miękki i łatwy do formowania, a po schłodzeniu sztywnieje, co umożliwia uzyskanie stabilnego odcisku. W praktyce, wosk jest często wykorzystywany w technice protetycznej oraz ortodontycznej do tworzenia modeli, a także w sytuacjach, gdy wymagane jest tymczasowe odtworzenie kształtu zgryzu. Ponadto, zastosowanie wosku modelowego jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które podkreślają znaczenie obowiązkowego uzyskiwania dokładnych i precyzyjnych odcisków w celu zapewnienia wysokiej jakości leczenia stomatologicznego. Wykorzystując wosk, można również elastycznie dostosowywać formy i kształty, co jest kluczowe w pracy z różnymi pacjentami i ich indywidualnymi potrzebami.
Pytanie 23

Cement należy do materiałów stosowanych jako podkłady

A. krzemowy
B. glassjonomerowy
C. prowizoryczny
D. cynkowo-siarczanowy
Odpowiedź glassjonomerowy jest poprawna, ponieważ materiały te są szczególnie cenione w stomatologii ze względu na swoje właściwości chemiczne i biokompatybilność. Glassjonomery, będące połączeniem szkła i kwasu, są używane jako materiały podkładowe, które nie tylko wspierają zęby, ale także uwalniają fluor, co przyczynia się do remineralizacji zębów. Ich stosowanie jest zgodne z wytycznymi światowych organizacji stomatologicznych, takich jak FDI World Dental Federation, które zalecają użycie materiałów o wysokiej biokompatybilności w celu zapewnienia długotrwałych efektów leczenia. Glassjonomery są idealne w przypadkach, gdzie wymagana jest dobra przyczepność do zęba oraz minimalna inwazyjność. Przykładem praktycznego zastosowania jest ich użycie w wypełnieniach ubytków w zębach mlecznych, gdzie zapewniają zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. Dodatkowo glassjonomery mogą być stosowane jako materiały podkładowe pod wypełnienia kompozytowe, co zwiększa ich trwałość oraz redukuje ryzyko okaleczenia miazgi zęba.
Pytanie 24

Podczas podawania lekarzowi strzykawki do znieczulenia miejscowego asystent, pracując w metodzie czterech rąk, znajduje się w pozycji

A. o godzinie 12:00
B. o godzinie 3:00
C. pomiędzy godziną 1:00 a 2:00
D. pomiędzy godziną 12:00 a 1:00
Wybór odpowiedzi wskazującej godzinę 3:00 jest właściwy, ponieważ w trakcie zabiegów znieczulania miejscowego asysta powinna zajmować pozycję, która umożliwia lekarzowi swobodne operowanie narzędziami oraz zapewnia jej bliskość do pacjenta. Pozycja ta, czyli 'godzina 3:00', oznacza umiejscowienie asysty na prawo od lekarza, co sprzyja efektywnej współpracy. Taki układ pozwala na swobodne przekazywanie strzykawki oraz innych niezbędnych narzędzi w sposób intuicyjny i niedelikatny, minimalizując ryzyko zakłócenia procesu znieczulania. W praktyce asysta powinna być dobrze przeszkolona w zakresie technik przekazywania narzędzi oraz powinna znać procedury bezpieczeństwa, aby nie narażać pacjenta na niebezpieczeństwo. Standardy dotyczące pracy w zespole operacyjnym, takie jak zasady dotyczące aseptyki i bezpieczeństwa, powinny być stosowane jako fundament dla efektywnej współpracy w trakcie zabiegów medycznych.
Pytanie 25

Podczas zszywania niezanieczyszczonej rany lekarz wykorzystał jedynie krótki kawałek nici. Jakie powinno być prawidłowe postępowanie z pozostałym odcinkiem nici wraz z igłą?

A. Zamknięcie w oryginalnym opakowaniu foliowym i umieszczenie w pojemniku na odpady medyczne zakaźne
B. Starannie zamknięcie w opakowaniu fabrycznym i umieszczenie w pojemniku na odpady komunalne, wyłożonym czerwonym workiem
C. Umieszczenie w pojemniku na odpady medyczne zakaźne o sztywnych ściankach bez dodatkowego przygotowania
D. Umieszczenie w pojemniku do wstępnej dezynfekcji oraz przygotowanie do ponownej sterylizacji
Włożenie pozostałego fragmentu nici do pojemnika na odpady medyczne zakaźne z twardymi ściankami to dokładnie to, co powinno się robić. Takie pojemniki są zaprojektowane, żeby bezpiecznie przechowywać rzeczy, które mogą być niebezpieczne, zwłaszcza w kontekście zdrowia. Nici chirurgiczne mogą mieć kontakt z krwią, więc ich odpowiednie składowanie jest istotne, żeby zminimalizować ryzyko zakażenia dla personelu i innych pacjentów. W praktyce powinno to być standardem w każdym szpitalu. Zgodnie z wytycznymi WHO i lokalnymi przepisami odpady medyczne muszą być dobrze segregowane, co pozwala na ich bezpieczną obróbkę później, jak spalanie czy inna utylizacja, nie szkodząc przy tym środowisku. Nie zapominaj, że każdy pracownik medyczny musi wiedzieć, jak postępować z odpadami, bo to wpływa na bezpieczeństwo w całej placówce.
Pytanie 26

Jakiego strącalnika należy użyć po wcześniejszym nasączeniu zęba azotanem srebra przez dentystę?

A. 2% roztwór fluorku sodu
B. 5% roztwór jodku potasu
C. Kamfenol
D. Eugenol
Eugenol jest substancją, która wykazuje silne działanie przeciwbólowe oraz wspomaga gojenie tkanek. Po nasączeniu zęba azotanem srebra, który działa jako środek o właściwościach antyseptycznych i może powodować przebarwienia, eugenol jest stosowany, aby złagodzić podrażnienia oraz ułatwić proces leczenia. Jego właściwości przeciwzapalne oraz zdolność do tworzenia ochronnego filmu na tkankach sprawiają, że jest doskonałym wyborem w praktyce stomatologicznej. Eugenol jest często stosowany w mieszankach na bazie cementu dentystycznego, co zwiększa jego zastosowanie w różnych procedurach stomatologicznych. Na przykład, może być używany jako składnik w cementach do wypełnień lub jako środek znieczulający w procedurach stomatologicznych. Zgodnie z wytycznymi organizacji stomatologicznych, stosowanie eugenolu w połączeniu z innymi środkami, takimi jak azotan srebra, wpisuje się w najlepsze praktyki w zakresie leczenia i ochrony tkanek zębowych oraz dziąseł.
Pytanie 27

W pozycji leżącej nie wykonuje się czynności związanej z

A. ustaleniem wysokości zwarcia
B. zabiegiem piaskowania
C. leczeniem kanałowym
D. odbudową zniszczonego zęba
Ustalenie wysokości zwarcia to proces, który polega na ocenie i dostosowaniu kontaktu zębów w trakcie zgryzu. W przypadku gdy pacjent znajduje się w pozycji leżącej, może być trudne do dokładnego pomiaru, ponieważ pozycja ta nie odzwierciedla naturalnej postawy ciała oraz interakcji zębowych w trakcie normalnej aktywności, jak mówienie czy jedzenie. W praktyce stomatologicznej, ustalenie wysokości zwarcia powinno być przeprowadzane w pozycji siedzącej, co umożliwia lepszą ocenę i precyzję. Używane techniki, takie jak testy zgryzowe lub korekcja za pomocą elementów tymczasowych, są bardziej efektywne w pozycji, która naśladuje naturalny zgryz. Dzięki tym metodom, stomatolog może również zidentyfikować potencjalne problemy z zgryzem lub jego nieprawidłowości, co może prowadzić do dalszych działań terapeutycznych. Odpowiednie ustalenie wysokości zwarcia jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu w leczeniu stomatologicznym, jak protetyka czy ortodoncja, ponieważ błędnie ustalony zgryz może prowadzić do dyskomfortu, bólu oraz uszkodzenia zębów i stawów skroniowo-żuchwowych.
Pytanie 28

W skład kompletu do znieczulenia przewodowego zęba wchodzi środek znieczulający oraz

A. długa igła, strzykawka śródwięzadłowa
B. krótka igła i strzykawka jednorazowego użytku
C. długa igła i strzykawka jednorazowego użytku
D. krótka igła oraz strzykawka typu Karpula
W skład zestawu do znieczulenia przewodowego zęba wchodzą igła długa oraz strzykawka jednorazowa, co jest zgodne z zaleceniami praktyki stomatologicznej. Igła długa pozwala na skuteczne dotarcie do głębiej położonych nerwów, co jest kluczowe w procesie znieczulenia. Strzykawka jednorazowa zapewnia wysoki poziom sterylności oraz minimalizuje ryzyko zakażeń. Według standardów WHO i ADA, użycie igły o odpowiedniej długości oraz strzykawki jednorazowej jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjenta i skuteczności zabiegu. Przykładowo, w przypadku znieczulenia zębów trzonowych, igła długa umożliwia dostęp do nerwu zębodołowego dolnego, co jest istotne dla skuteczności analgezji. Stosując te elementy, dentysta może precyzyjnie i bezpiecznie przeprowadzić procedury dentystyczne, minimalizując dyskomfort pacjenta i ryzyko powikłań.
Pytanie 29

Igła Lentulo jest narzędziem wykorzystywanym do

A. znieczuleń śródwięzadłowych
B. znieczuleń przewodowych
C. osuszania kanałów
D. wypełniania kanałów
Igła Lentulo to specjalistyczne narzędzie dentystyczne, które służy do wypełniania kanałów korzeniowych w procesie leczenia endodontycznego. Jej unikalny kształt i konstrukcja umożliwiają precyzyjne aplikowanie materiałów wypełniających, takich jak gutaperka, do wnętrza kanałów zębowych. Wypełnianie kanałów jest kluczowym etapem w leczeniu endodontycznym, ponieważ pozwala na skuteczne zamknięcie przestrzeni, co z kolei zapobiega ponownemu zakażeniu oraz sprzyja prawidłowemu gojeniu. Przykładem praktycznego zastosowania igły Lentulo jest sytuacja, gdy stomatolog musi uzupełnić kanał korzeniowy po jego oczyszczeniu i dezynfekcji. Właściwe zastosowanie tego narzędzia, zgodne z przyjętymi standardami, znacząco wpływa na sukces całego leczenia, co jest ujęte w wytycznych takich jak te wydane przez American Association of Endodontists (AAE).
Pytanie 30

Aby przeprowadzić ekstrakcję górnego prawego kła z zachowaniem korony, należy użyć kleszczy Tomesa-Bertena

A. esowate
B. esowate z rękojeścią
C. bagnetowe
D. proste
W przypadku ekstrakcji górnego prawego kła z zachowaną koroną zębową, zastosowanie kleszczy prostych jest najbardziej odpowiednie. Kleszcze proste, dzięki swojej konstrukcji, pozwalają na precyzyjne uchwycenie zęba i skuteczne działanie w obszarze, gdzie ząb jest mocno osadzony w kości. Umożliwiają one lekarzowi dentystycznemu zastosowanie odpowiedniej siły w kierunku wzdłuż osi długiej zęba, co jest kluczowe, aby uniknąć złamań korony zębowej podczas ekstrakcji. W praktyce, kleszcze proste są standardowo używane w gabinetach stomatologicznych do usuwania zębów z zachowaną koroną, a ich użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie stomatologii. Warto również zauważyć, że odpowiednie przygotowanie narzędzi, w tym kleszczy, przed zabiegiem, jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu i minimalizacji ryzyka powikłań, takich jak uszkodzenia okolicznych tkanek czy niepełne usunięcie zęba.
Pytanie 31

Artykaina oraz mepiwakaina stanowią składniki preparatów

A. impregnujących
B. odkażających
C. znieczulających
D. hemostatycznych
Artykaina i mepiwakaina to dwa znane anestetyki miejscowe, które są powszechnie stosowane w praktyce stomatologicznej oraz medycynie ogólnej. Oba te związki chemiczne należą do grupy amidów, co zapewnia im specyficzne właściwości farmakologiczne, takie jak szybkie działanie i stosunkowo krótkotrwały efekt znieczulający. Ich zastosowanie obejmuje zabiegi stomatologiczne, w których precyzyjne znieczulenie jest kluczowe dla komfortu pacjenta. Przykładem może być ekstrakcja zęba, gdzie znieczulenie miejscowe jest niezbędne, aby zminimalizować ból i stres związany z zabiegiem. Ponadto, artykaina charakteryzuje się lepszą penetracją tkanek i szybszym działaniem w porównaniu do innych anestetyków, co czyni ją preferowanym wyborem w wielu procedurach. Użycie tych anestetyków jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak American Dental Association, które podkreślają znaczenie odpowiedniego znieczulenia w praktyce stomatologicznej dla poprawy doświadczeń pacjentów i efektywności zabiegów.
Pytanie 32

U pacjenta podczas zabiegu zaobserwowano następujące symptomy: ból w okolicy mostka w klatce piersiowej, promieniujący do lewego ramienia, nudności i nadmierne pocenie się, uczucie duszności. Symptomy te mogą wskazywać

A. na zawał mięśnia sercowego
B. na udar mózgowy
C. na ostry atak astmy
D. na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc
Objawy prezentowane przez pacjenta, takie jak ból zamostkowy promieniujący do lewego ramienia, nudności, poty oraz uczucie braku powietrza, są typowe dla zawału mięśnia sercowego. Zawał serca, znany również jako zawał mięśnia sercowego, najczęściej wynika z niedokrwienia serca spowodowanego zatorami w naczyniach wieńcowych. Ból zamostkowy jest klasycznym objawem, który można porównać do uczucia ucisku lub ciężaru, a jego promieniowanie do lewego ramienia jest spowodowane wspólnym unerwieniem obszarów serca i ramion. Przy tak poważnych objawach niezwykle ważne jest szybkie działanie, aby zapewnić odpowiednią interwencję medyczną. W praktyce, rozpoznanie zawału serca wymaga natychmiastowego wykonania EKG, a także badań biochemicznych, takich jak oznaczanie troponiny sercowej, co jest standardem w diagnostyce kardiologicznej. Wczesne rozpoznanie i interwencja mogą uratować życie pacjenta i zmniejszyć ryzyko powikłań.
Pytanie 33

W dokumentacji medycznej pacjenta przy dacie ostatniej konsultacji zapisano: pacjent zgłosi się za tydzień w celu leczenia zęba 45 (MOD). Przed wizytą tego pacjenta należy przygotować kształtkę na ząb.

A. drugi przedtrzonowiec dolny prawy
B. drugi trzonowiec dolny prawy
C. pierwszy przedtrzonowiec górny lewy
D. pierwszy trzonowiec górny lewy
Odpowiedź 'drugi przedtrzonowiec dolny prawy' jest prawidłowa, ponieważ ząb 45 odnosi się do drugiego przedtrzonowca dolnego po prawej stronie w międzynarodowej numeracji zębów, która jest zgodna z normami określonymi przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Przygotowanie kształtki dla zęba 45 jest kluczowe w kontekście leczenia, gdyż odpowiednia forma kształtki zapewnia optymalne warunki do przeprowadzenia zabiegu stomatologicznego. Kształtka może być użyta do przygotowania ubytku, co jest istotne dla skuteczności leczenia, zwłaszcza w przypadkach wymagających odbudowy materialnej. W praktyce stomatologicznej zawsze należy zwracać uwagę na prawidłowe przygotowanie narzędzi i materiałów, aby zminimalizować ryzyko komplikacji oraz zapewnić pacjentowi komfort podczas wizyty. Ponadto, znajomość prawidłowej numeracji zębów jest niezbędna dla efektywnej komunikacji w zespole dentystycznym i przy planowaniu leczenia.
Pytanie 34

Zapora językowa jest wykorzystywana do rehabilitacji funkcji

A. żucia
B. mowy
C. oddychania
D. połykania
Zapora na język, znana również jako aparat ortopedyczny, jest istotnym narzędziem wykorzystywanym w rehabilitacji połykania. Jej zastosowanie polega na wspieraniu pacjentów w nauce prawidłowej koordynacji ruchów języka i mięśni gardła, co jest kluczowe dla skutecznego i bezpiecznego połykania. W terapii zaburzeń połykania, znanych jako dysfagia, zapora pomaga w stabilizacji języka oraz poprawia kontrolę nad przełykiem, co jest niezbędne, aby uniknąć zachłyśnięć i innych powikłań. Przykładem praktycznego zastosowania tego narzędzia może być terapia logopedyczna, gdzie pacjenci wykonują ćwiczenia polegające na kontrolowanym ruchu języka przy użyciu zapory. Tego typu ćwiczenia są zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia dotyczącymi rehabilitacji pacjentów z dysfagią. Warto również zauważyć, że zapora na język nie tylko poprawia zdolności połykania, ale także przyczynia się do ogólnej poprawy jakości życia pacjentów, umożliwiając im bezpieczne spożywanie pokarmów i napojów.
Pytanie 35

W jakiej podstrefie pracy asysty odbywa się obsługa jamy ustnej pacjenta oraz przekazywanie narzędzi i materiałów w strefie transferowej?

A. II
B. IV
C. I
D. III
Odpowiedź I jest poprawna, ponieważ odnosi się do podstrefy pracy asysty, w której wykonywane są zadania związane z jamą ustną pacjenta oraz ze strefą transferową. W praktyce asysta stomatologiczna w tej podstrefie obejmuje zarówno przygotowanie pacjenta do zabiegów, jak i przekazywanie niezbędnych materiałów oraz instrumentów lekarzowi. Przykładowo, asystentka stomatologiczna w podstrefie I może przekazywać narzędzia, takie jak skalery, wiertła czy materiały kompozytowe, podczas zabiegów dentystycznych, co jest zgodne z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Ważne jest również, aby asystentka dbała o aseptykę i porządek w miejscu pracy, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa pacjenta. W efekcie prawidłowa organizacja pracy w tej podstrefie przyczynia się do skuteczności leczenia oraz komfortu pacjenta.
Pytanie 36

Okrągłe podkładki służące do wyznaczania roboczej długości narzędzia działającego w kanale to

A. endometr
B. endogrip
C. endostop
D. endobox
Endostop to innowacyjne narzędzie wykorzystywane w stomatologii, które służy do oznaczania roboczej długości narzędzi w trakcie leczenia kanałowego. Dzięki swojej konstrukcji, endostop umożliwia precyzyjne ustawienie narzędzi endodontycznych na odpowiedniej głębokości, co jest kluczowe dla skuteczności leczenia oraz minimalizacji ryzyka uszkodzenia tkanki okołowierzchołkowej. Przykładowo, podczas pracy z narzędziami rotacyjnymi, zastosowanie endostopu pozwala lekarzowi na skuteczne ograniczenie wnikania narzędzia w głąb kanału, co z kolei zmniejsza ryzyko perforacji. Dobre praktyki w endodoncji zalecają korzystanie z endostopów w celu zapewnienia powtarzalności i precyzji zabiegów. Warto również podkreślić, że techniki oznaczania długości roboczej z użyciem endostopów są zgodne z aktualnymi standardami stomatologicznymi, co przyczynia się do poprawy jakości leczenia i zadowolenia pacjentów.
Pytanie 37

Pasta endodontyczna mająca właściwości uszczelniające to

A. coupling
B. liner
C. sealer
D. primer
Uszczelniająca pasta endodontyczna, znana jako sealer, pełni kluczową rolę w procesie leczenia kanałowego. Jej głównym celem jest szczelne wypełnienie przestrzeni pomiędzy gutaperką a ścianami kanału korzeniowego, co zapobiega ponownemu zakażeniu. W praktyce stomatologicznej sealer jest stosowany po wypełnieniu kanału korzeniowego, aby zapewnić długotrwałe i stabilne uszczelnienie. W zależności od używanego materiału, uszczelniacze mogą mieć różne właściwości, takie jak czas wiązania, elastyczność czy odporność na działanie substancji chemicznych. Ważne jest, aby stosować materiały zgodne z aktualnymi standardami, takimi jak ISO 6876, które określają wymagania dotyczące uszczelniaczy endodontycznych. Praktyczne zastosowanie w klinice wymaga umiejętności precyzyjnego aplikowania sealerów, co z kolei wpływa na sukces całego leczenia.
Pytanie 38

Jakie narzędzie służy do pomiaru głębokości kieszonki dziąsłowej?

A. raspator
B. zgłębnik chirurgiczny
C. zgłębnik periodontologiczny
D. lemiesz
Zgłębnik periodontologiczny to narzędzie o kluczowym znaczeniu w diagnostyce chorób przyzębia, stosowane do oceny głębokości kieszonek dziąsłowych. Jego konstrukcja pozwala na precyzyjne pomiary, co jest istotne dla określenia stanu zdrowia tkanek otaczających zęby. Zgłębniki te często wyposażone są w skalę milimetrową, co umożliwia dokładne pomiary głębokości kieszonek od 1 do 10 mm. W praktyce dentystycznej, regularne pomiary głębokości kieszonek dziąsłowych pozwalają na monitorowanie postępów leczenia oraz wczesne wykrywanie problemów, takich jak paradontoza. W zgodzie z aktualnymi standardami branżowymi, takich jak wytyczne American Academy of Periodontology, systematyczne badania periodontalne są niezbędne dla skutecznego zarządzania zdrowiem jamy ustnej pacjentów. Często stosuje się je w połączeniu z innymi metodami diagnostycznymi, jak rentgenowskie badania obrazowe, co umożliwia kompleksową ocenę stanu przyzębia.
Pytanie 39

W trakcie inspekcji wsadu w procesie sterylizacji z wykorzystaniem wskaźników biologicznych nie wolno

A. stosować wskaźników zapakowanych w ładunku składającym się z materiałów opakowanych
B. określać najtrudniej dostępne miejsce załadunku dla czynnika sterylizującego
C. umieszczać wskaźników w różnych lokalizacjach komory sterylizatora
D. używać wskaźników w pustej komorze sterylizatora
Używanie wskaźników biologicznych w pustej komorze sterylizatora jest nieodpowiednie, ponieważ biologiczne wskaźniki mają na celu ocenę skuteczności procesu sterylizacji poprzez monitorowanie, czy czynnik sterylizujący dotarł do wszystkich miejsc w załadunku. W sytuacji, gdy komora jest pusta, nie ma rzeczywistego procesu sterylizacji, co uniemożliwia uzyskanie wiarygodnych wyników. Biologiczne wskaźniki powinny być umieszczane w różnych miejscach załadunku, aby odzwierciedlić trudności w dotarciu czynnika sterylizującego do najtrudniej dostępnych obszarów. Praktyka ta jest zgodna z normami takimi jak ISO 11138, które podkreślają znaczenie monitorowania procesu w rzeczywistych warunkach eksploatacyjnych. W sytuacjach klinicznych, gdzie sterylność ma kluczowe znaczenie, stosowanie biologicznych wskaźników w odpowiednich warunkach jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów.
Pytanie 40

Objawy takie jak zaczerwienienie i swędzenie skóry, szybko postępujący obrzęk oraz trudności w oddychaniu wskazują na rodzaj wstrząsu

A. kardiogennego
B. krwotocznego
C. anafilaktycznego
D. septycznego
Zaczerwienienie, świąd skóry, szybko narastający obrzęk oraz utrudnione oddychanie to klasyczne objawy wstrząsu anafilaktycznego, który jest ciężką reakcją alergiczną. Reakcja ta zachodzi w wyniku kontaktu z alergenem, co prowadzi do gwałtownego uwolnienia histaminy i innych mediatorów zapalnych z komórek tucznych. W praktyce klinicznej, w przypadku podejrzenia wstrząsu anafilaktycznego, najważniejsze jest szybkie rozpoznanie i natychmiastowe działanie. Kluczowym krokiem jest podanie adrenaliny, która działa rozszerzająco na oskrzela oraz zwężająco na naczynia krwionośne, co może uratować życie pacjenta. W przypadku osób z alergiami, odpowiednie szkolenie dla personelu medycznego oraz dostępność zestawów z adrenaliną są zgodne z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, które podkreślają znaczenie szybkiej interwencji w tego typu sytuacjach. Wiedza o objawach wstrząsu anafilaktycznego i umiejętność szybkiego reagowania to kluczowe elementy w zapewnieniu bezpieczeństwa pacjentów z alergiami.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej