Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik geodeta
  • Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
  • Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 01:42
  • Data zakończenia: 13 listopada 2025 01:45

Egzamin niezdany

Wynik: 3/40 punktów (7,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakim kolorem zaznacza się numery nowych działek na mapie z projektem podziału gruntów?

A. Brązowym
B. Czarnym
C. Czerwonym
D. Zielonym
Odpowiedź 'Czerwonym' jest prawidłowa, ponieważ w procesie podziału nieruchomości oraz w kreśleniu map projektowych, kolorem czerwonym oznacza się nowe działki. Takie podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami w zakresie planowania przestrzennego i geodezji. Czerwony kolor wyróżnia nowe obszary, co pozwala na łatwiejsze ich zidentyfikowanie w kontekście istniejącej infrastruktury oraz zagospodarowania terenu. Przykładowo, w praktyce geodezyjnej, podczas aktualizacji mapy ewidencyjnej, nowo wydzielone działki są zazwyczaj wrysowywane na czerwono, co ułatwia ich późniejsze odnajdywanie i identyfikację przez zainteresowane strony, takie jak inwestorzy czy organy administracyjne. Stosowanie czerwonego koloru ma na celu nie tylko estetykę, ale przede wszystkim funkcjonalność mapy, co jest istotne w planowaniu urbanistycznym i zarządzaniu gruntami. Ponadto, w kontekście standardów kartograficznych, kolorystyka map powinna być spójna, co wpływa na czytelność i interpretację danych przestrzennych.

Pytanie 2

Który z poniższych zapisów stanowi identyfikator działki ewidencyjnej?

A. 135101_2.0143.25.15_BUD
B. 115781_2
C. 157001_3.0163.45
D. 105301_4.0123
Zerknijmy na inne odpowiedzi i widać, że są tu spore nieporozumienia co do formatów identyfikatorów działek ewidencyjnych. Na przykład, zapis 105301_4.0123 wygląda na poprawny, ale nie jest, bo nie zawiera pełnego numeru działki. To jest istotne w polskich standardach ewidencji. Takie pomyłki najczęściej wynikają z nie do końca zrozumiałej struktury identyfikatorów, gdzie każdy kawałek ma swoje znaczenie. Odpowiedź 115781_2 też się nie nadaje, bo znowu brakuje szczegółowego numeru działki, więc nie wiadomo, do której nieruchomości to przypisać. Jest jeszcze 135101_2.0143.25.15_BUD, gdzie 'BUD' to dodatkowe oznaczenie, które nie powinno być w identyfikatorze działki ewidencyjnej. Takie oznaczenia mogą być używane w kontekście budynków, ale nie powinny być w samej ewidencji działek. Dla ludzi pracujących w administracji publicznej, geodetów i wszystkich zajmujących się nieruchomościami, umiejętność poprawnego korzystania z tych identyfikatorów to kluczowa sprawa, żeby wszystko było precyzyjnie udokumentowane.

Pytanie 3

Jakim kolorem powinny być oznaczone wyniki wywiadu terenowego na kopii mapy zasadniczej?

A. Czarnym
B. Brązowym
C. Zielonym
D. Czerwonym
Wybór czarnego koloru do naniesienia wyników wywiadu terenowego na kopii mapy zasadniczej jest niewłaściwy, ponieważ czarny często kojarzy się z podstawowymi i ustalonymi informacjami na mapie. Używanie czarnego może prowadzić do zamieszania, gdyż nie wyróżnia nowych danych. Ponadto, w kontekście praktyków geodezji, czarny kolor jest zarezerwowany do przedstawiania granic działek, dróg i innych stałych elementów, co stwarza ryzyko błędnej interpretacji. Zielony kolor, używany w niektórych kontekstach do oznaczania obszarów zieleni czy terenów rolniczych, również nie jest odpowiedni do zaznaczania danych uzyskanych w wyniku wywiadu terenowego. Użycie zielonego mogłoby sugerować, że występują zmiany w terenach naturalnych, co jest mylące. Brązowy kolor, z kolei, w kartografii zazwyczaj odnosi się do rzeźby terenu, co stanowi dodatkowe źródło nieporozumień w interpretacji danych. Wszelkie błędy w doborze kolorów mogą prowadzić do niejasności w komunikacji wizualnej, co jest kluczowe w analizach przestrzennych. Dlatego ważne jest, aby stosować standardowe kolory przy oznaczaniu danych, co zapewnia czytelność i spójność wszystkich dokumentów geodezyjnych.

Pytanie 4

Aby wydzielić rozjazd zwykły, niezbędne jest określenie w terenie

A. punktu startowego, dzioba krzyżownicy oraz punktu końcowego
B. punktu początkowego, środkowego i dwóch punktów końcowych
C. skosu rozjazdu, jego początkowego punktu oraz dwóch punktów końcowych
D. osi toru głównego i bocznego w pięciu miejscach
Tyczenie rozjazdu zwyczajnego wymaga precyzyjnego wyznaczenia kilku kluczowych punktów. Poprawna odpowiedź wskazuje na to, że istotne jest wyznaczenie punktu początkowego, środkowego oraz dwóch punktów końcowych. Taki układ punktów jest zgodny z zasadami inżynierii kolejowej, które podkreślają znaczenie precyzyjnego określenia geometrii toru dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania rozjazdu. W praktyce oznacza to, że punkt początkowy wskazuje miejsce, w którym rozjazd się zaczyna, punkt środkowy pomaga w ustaleniu linii prowadzącej do kolejnych elementów infrastruktury, a dwa punkty końcowe definiują końce toru odgałęźnego oraz zasadniczego. Dzięki temu, że wszystkie te punkty są wyznaczane w terenie, możliwe jest zachowanie odpowiednich tolerancji geometrii toru, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i płynności ruchu pociągów. Wykonanie tyczenia z zachowaniem tych zasad pozwala minimalizować ryzyko błędów podczas dalszej budowy lub modernizacji infrastruktury kolejowej.

Pytanie 5

Dokumentem, na podstawie którego nie da się ustalić lokalizacji punktu granicznego, jest

A. szkic pomiarowy z pomiaru granic.
B. protokół graniczny.
C. rysunek graniczny.
D. odpis z księgi wieczystej.
Odpis z księgi wieczystej jest dokumentem prawnym, który nie zawiera szczegółowych informacji geodezyjnych, które są niezbędne do określenia położenia punktu granicznego. Księgi wieczyste zawierają dane dotyczące własności nieruchomości, takie jak prawa do nieruchomości, ale nie wskazują dokładnych granic działek. W praktyce, aby ustalić położenie punktów granicznych, konieczne jest posiadanie dokumentów takich jak zarys pomiarowy, protokół graniczny lub szkic graniczny, które dostarczają informacji na temat pomiarów i lokalizacji. Przykładowo, w przypadku sporządzania mapy ewidencyjnej lub przygotowania do sprzedaży działki, geodeta korzysta z protokołów granicznych, które jednoznacznie wyznaczają granice działki, co stanowi zgodność z wymaganiami prawa geodezyjnego i kartograficznego. W związku z tym, zrozumienie roli i ograniczeń odpisów z księgi wieczystej jest kluczowe dla wszelkich prac związanych z ustalaniem granic nieruchomości.

Pytanie 6

Wyznacz współrzędne prostokątne dla punktu na prostoliniowej trasie drogowej o kilometrażu 0,8+50, mając dane, że współrzędne punktu o kilometrze 0,8 to: x = 1000,00; y = 800,00, a punktu o kilometrze 0,9 to: x = 1086,60; y = 850,00?

A. x = 1086,60; y = 800,00
B. x = 1043,30; y = 825,00
C. x = 1000,00; y = 850,00
D. x = 1043,30; y = 850,00

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenia współrzędnych prostokątnych dla punktu o kilometrze 0,8+50 są oparte na analizie współrzędnych punktów granicznych, czyli punktu 0,8 i 0,9. W przypadku tej trasy, mamy: dla kilometra 0,8 współrzędne x = 1000,00 oraz y = 800,00, a dla kilometra 0,9 współrzędne x = 1086,60 oraz y = 850,00. Aby obliczyć współrzędne dla punktu 0,8+50, należy określić dokładną lokalizację, co oznacza, że jesteśmy 50 metrów w odległości od punktu 0,8 w kierunku punktu 0,9. Możemy obliczyć różnice w x i y pomiędzy tymi punktami, co daje: Δx = x(0,9) - x(0,8) = 1086,60 - 1000,00 = 86,60 oraz Δy = y(0,9) - y(0,8) = 850,00 - 800,00 = 50,00. Proporcjonalnie do odległości (50 m w stosunku do 100 m, które dzieli te punkty), obliczamy zmiany we współrzędnych: x(0,8+50) = x(0,8) + (50/100) * Δx = 1000,00 + 43,30 = 1043,30 i y(0,8+50) = y(0,8) + (50/100) * Δy = 800,00 + 25,00 = 825,00. Zatem prawidłowe współrzędne to x = 1043,30 i y = 825,00, co ilustruje zastosowanie metody interpolacji liniowej, powszechnie stosowanej w inżynierii transportu i geodezji.

Pytanie 7

Do podstawowych raportów przedstawiających dane ewidencyjne należą

A. zestawienie gruntów
B. skorowidz działek ewidencyjnych
C. rejestr gruntów
D. spis gruntów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rejestr gruntów jest kluczowym elementem systemu ewidencji gruntów i budynków w Polsce, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami. To formalny dokument, który zawiera szczegółowe informacje na temat wszystkich działek ewidencyjnych, w tym ich lokalizacji, powierzchni, sposobu użytkowania oraz właścicieli. Rejestr gruntów jest niezbędny do prowadzenia skutecznej polityki zarządzania nieruchomościami, a także do wykonywania różnych czynności prawnych, takich jak sprzedaż, dzierżawa czy obciążenie hipoteką. Przykładowo, w przypadku zakupu działki, notariusz zawsze odnosi się do rejestru gruntów, aby potwierdzić stan prawny nieruchomości. Ponadto, rejestr gruntów służy jako źródło danych dla analizy rynku nieruchomości oraz planowania przestrzennego, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie urbanistyki i zarządzania przestrzenią.

Pytanie 8

Powierzchnie działek ewidencyjnych, wyliczane na podstawie prostokątnych współrzędnych punktów granicznych, powinny być zapisywane z dokładnością

A. 0,001 ha
B. 0,0001 ha
C. 0,01 ha
D. 1 ha

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,0001 ha jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu pól powierzchni działek ewidencyjnych z wykorzystaniem współrzędnych prostokątnych punktów granicznych, precyzja 0,0001 ha (czyli 1 m²) jest standardem wymaganym w geodezji. W praktyce oznacza to, że w przypadku pomiarów geodezyjnych oraz dokumentacji gruntowej, istotne jest osiągnięcie jak najmniejszej wartości błędu pomiarowego. Przykładowo, w przypadku podziału działek, precyzyjne obliczenie powierzchni jest kluczowe dla określenia wartości działki oraz dla celów podatkowych. Zgodnie z normami geodezyjnymi, zaleca się, aby szczegółowość pomiarów była dostosowana do zamierzeń projektowych i warunków terenowych, co sprawia, że pomiary o precyzji 0,0001 ha są nie tylko akceptowalne, ale wręcz zalecane w profesjonalnych pracach geodezyjnych. Utrzymanie wysokiej precyzji obliczeń pozwala także na minimalizację sporów dotyczących granic działek, co jest kluczowe zwłaszcza w obszarze zarządzania nieruchomościami oraz planowania przestrzennego.

Pytanie 9

W sytuacji, gdy strona ma uzasadnione niestawiennictwo na gruncie, geodeta może wstrzymać postępowanie rozgraniczeniowe na maksymalny czas w wyznaczonym terminie ustalania przebiegu granic wynoszący

A. 7 dni
B. 14 dni
C. 2 miesiące
D. 1 miesiąc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '1 miesiąc' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku usprawiedliwionego niestawiennictwa strony na gruncie, geodeta jest zobowiązany do wstrzymania postępowania rozgraniczeniowego na maksymalnie 30 dni. Przepisy dotyczące postępowania w sprawach rozgraniczeniowych, w tym terminy wstrzymania, są określone w odpowiednich regulacjach prawnych. W praktyce oznacza to, że w sytuacji, gdy jedna ze stron nie może wziąć udziału w wyznaczonym terminie, geodeta ma obowiązek dostosować się do tej sytuacji, co pozwala na uzyskanie pełnej reprezentacji interesów obu stron. Wstrzymanie postępowania na dłuższy okres mogłoby skutkować naruszeniem praw procesowych oraz negatywnie wpłynąć na efektywność rozgraniczeń, co jest kluczowe w zapewnieniu stabilności granic nieruchomości. Przykładowo, jeśli właściciel działki z powodu choroby nie może stawić się na pomiarach, geodeta powinien odroczyć działania, co umożliwi kontynuację na późniejszym etapie, gdy strona będzie mogła uczestniczyć. Zachowanie tych terminów to część dobrych praktyk w pracy geodety, które mają na celu zapewnienie rzetelności i sprawiedliwości w postępowaniach geodezyjnych.

Pytanie 10

Jakie informacje nie określają lokalizacji działki?

A. Oznaczenie obrębu.
B. Nazwa jednostki ewidencyjnej.
C. Numer arkusza mapy.
D. Powierzchnia działki.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pole powierzchni działki jest istotnym parametrem w kontekście obrotu nieruchomościami oraz planowania przestrzennego, jednak nie jest bezpośrednim czynnikiem determinującym jej położenie. Położenie działki określają takie dane jak oznaczenie obrębu, numer arkusza mapy oraz nazwa jednostki ewidencyjnej, które wskazują konkretne miejsce w systemie geodezyjnym. Przykładowo, w procesie podziału nieruchomości kluczowe jest zrozumienie, że pole powierzchni może się zmieniać w wyniku zmian w użytkowaniu czy podziału, ale sama lokalizacja pozostaje stała, a jej identyfikacja opiera się na precyzyjnych oznaczeniach geodezyjnych. Zastosowanie odpowiednich narzędzi geoinformacyjnych, takich jak systemy GIS, pozwala na wizualizację i analizę danych przestrzennych, co jest istotne w kontekście zarządzania nieruchomościami oraz planowania przestrzennego. Tak więc, wiedza o tym, że pole powierzchni nie definiuje położenia, jest kluczowa dla geodetów, urbanistów oraz inwestorów.

Pytanie 11

Podczas ustalania lokalizacji znaków granicznych działki nr 123 geodeta zauważył, że jeden ze znaków został przestawiony. W sytuacji, gdy dostępna jest dokumentacja, która umożliwia ustalenie pierwotnego miejsca tego znaku, geodeta powinien przeprowadzić

A. tylko scalenie gruntów
B. wznowienie znaków granicznych
C. scalenie i podział nieruchomości
D. rozgraniczenie nieruchomości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wznowienie znaków granicznych to proces, który ma na celu przywrócenie pierwotnego położenia znaków granicznych, które uległy przesunięciu. W sytuacji, gdy istnieje dokumentacja geodezyjna, która precyzuje oryginalne położenie znaku, geodeta jest zobowiązany do wykonania wznowienia. Przykładem zastosowania tej procedury może być sytuacja, w której podczas prac budowlanych doszło do zniekształcenia granicy działki, co może prowadzić do sporów z sąsiadami. Wznowienie znaków granicznych opiera się na zasadach dobrej praktyki geodezyjnej, które wymagają precyzyjnego i rzetelnego określenia granic nieruchomości. Podczas wznowienia, geodeta powinien opierać się na istniejącej dokumentacji geodezyjnej, takich jak mapy ewidencyjne, protokoły pomiarowe oraz inne materiały, które potwierdzają pierwotne położenie granic. Umożliwia to nie tylko prawidłowe ustalenie granic, ale również minimalizuje ryzyko przyszłych konfliktów prawnych związanych z granicami działki.

Pytanie 12

Jakie informacje powinny być umieszczone na szkicu dokumentacyjnym?

A. Dane terenowe zrealizowanego projektu zagospodarowania terenu
B. Dane z geodezyjnego opracowania zagospodarowania terenu lub działki
C. Dane z odrysu projektu architektoniczno-budowlanego
D. Wyniki pomiarów inwentaryzacyjnych inżynieryjnych obiektów budowlanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dane z geodezyjnego opracowania zagospodarowania terenu lub działki są kluczowym elementem dokumentacji projektowej, ponieważ dostarczają informacji o aktualnym stanie terenu, ukształtowaniu, granicach działki oraz istniejących przeszkodach. Zgodnie z normami branżowymi, takie dane są niezbędne do prawidłowego zaplanowania i realizacji projektów budowlanych. Przykładowo, w przypadku projektowania infrastruktury drogowej, dane geodezyjne umożliwiają określenie, jakie prace ziemne będą potrzebne, a także jakie ograniczenia mogą wystąpić na danym terenie. Opracowania geodezyjne są także niezbędne w kontekście przepisów prawa budowlanego, które wymagają ich załączenia do wniosków o pozwolenie na budowę. Dobrze przygotowane opracowanie geodezyjne powinno zawierać mapy, opisy oraz szczegółowe pomiary, co pozwala na minimalizację ryzyka błędów podczas realizacji projektu.

Pytanie 13

Jakie wielkości można określić przy użyciu aliniometru podczas pomiaru punktów kontrolnych?

A. Różnice wysokości pomiędzy punktami kontrolnymi
B. Kąty pionowe
C. Przemieszczenia metodą stałej prostej
D. Kąty poziome

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca pomiaru przemieszczeń metodą stałej prostej przy użyciu aliniometru jest prawidłowa, ponieważ aliniometr jest narzędziem umożliwiającym precyzyjne określenie położenia punktów kontrolnych w przestrzeni. Metoda ta polega na ustaleniu linii odniesienia między dwoma punktami, co pozwala na pomiar nie tylko odległości, ale również ewentualnych przemieszczeń tych punktów. Przykładem zastosowania mogą być badania geodezyjne na terenach budowlanych, gdzie ścisłe monitorowanie przemieszczeń jest kluczowe dla zapewnienia stabilności konstrukcji. Zgodnie z normami geodezyjnymi, takimi jak PN-EN ISO 17123, aliniometry są wykorzystywane do monitorowania zjawisk osuwiskowych oraz deformacji gruntów, co podkreśla ich rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i efektywności projektów budowlanych. W praktyce, aliniometr przyczynia się do minimalizacji błędów związanych z pomiarami niwelacyjnymi, co z kolei wpływa na jakość i dokładność danych geodezyjnych.

Pytanie 14

Jakie rozporządzenie określa zasady przeprowadzania pomiarów osnów realizacyjnych?

A. Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 2 listopada 2015 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej
B. Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych
C. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 listopada 2011 r. w sprawie bazy danych obiektów topograficznych oraz bazy danych obiektów ogólnogeograficznych, a także standardowych opracowań kartograficznych
D. Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 listopada 2011 r. jest poprawna, gdyż to właśnie to rozporządzenie określa standardy techniczne dotyczące wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych. W kontekście osnów realizacyjnych, istotne jest, aby pomiary te były przeprowadzane zgodnie z określonymi normami, co zapewnia ich dokładność oraz niezawodność. Rozporządzenie to wprowadza szczegółowe wytyczne dotyczące metod pomiarowych, narzędzi oraz procedur, które należy stosować, aby wyniki pomiarów mogły być skutecznie wprowadzone do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Przykładowo, w przypadku pomiarów osnów realizacyjnych, standardy definiują wymagania dotyczące precyzji instrumentów, sposobu ich kalibracji oraz technik obliczeniowych, które powinny być zastosowane. Dobre praktyki branżowe sugerują, że przestrzeganie tych standardów jest kluczowe dla utrzymania integralności danych geodezyjnych, co z kolei wpływa na jakość projektów budowlanych, planowania przestrzennego oraz wszelkich działań wymagających precyzyjnych informacji o terenie.

Pytanie 15

Jakie jest pikietaż punktu początkowego P łuku kołowego, jeśli pikietaż punktu końcowego K wynosi PIK K = 795,75 m, a długość łuku L to 356,35 m?

A. PIK P = 356,35 m
B. PIK P = 439,40 m
C. PIK P = 1152,10 m
D. PIK P = 795,75 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź to PIK P = 439,40 m. Aby obliczyć pikietaż punktu początkowego P łuku kołowego, należy od pikietażu punktu końcowego K (795,75 m) odjąć długość łuku L (356,35 m). Zatem, PIK P = PIK K - L, co daje: 795,75 m - 356,35 m = 439,40 m. Obliczenia te są zgodne z praktykami stosowanymi w inżynierii lądowej i geodezji, gdzie precyzyjne określenie pikietażu jest kluczowe dla prawidłowego wykonania dokumentacji budowlanej oraz planowania tras komunikacyjnych. Ustalanie pikietażu pozwala na jednoznaczną identyfikację punktów na trasie, co jest istotne podczas realizacji projektów infrastrukturalnych. Warto pamiętać, że właściwe obliczenia pikietażu są fundamentem do dalszych prac, takich jak pomiary geodezyjne, projektowanie i budowa dróg, a także innych obiektów inżynieryjnych, gdzie precyzja jest kluczowa.

Pytanie 16

Jakie urządzenia powinny być wykorzystane do przeniesienia wysokości "w górę" lub "w dół"?

A. Dalmierz, ruletka, łata
B. Węgielnica, tyczka, taśma
C. Niwelator, taśma, łata
D. Niwelator, tyczka, szpilka

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór zestawu przyrządów składającego się z niwelatora, taśmy i łaty jest optymalny do przenoszenia wysokości w terenie budowlanym. Niwelator to precyzyjne urządzenie służące do pomiaru różnic wysokości, umożliwiające ustalenie poziomu w różnych punktach. W połączeniu z łatą, która jest długim i płaskim elementem, pozwala na dokładne określenie różnic w wysokości. Taśma pomiarowa jest niezbędna do określenia odległości między punktami, co jest kluczowe w procesie pomiaru. Przykładowo, w przypadku budowy fundamentów lub innych elementów infrastruktury, należy precyzyjnie przenieść wysokość z jednego punktu do drugiego, aby zachować odpowiednie rzędne. Stosowanie tego zestawu narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, zapewniając dokładność i efektywność pracy. Ponadto, w praktyce budowlanej, niwelatory mogą być używane w połączeniu z teodolitem w celu bardziej zaawansowanych pomiarów kątowych i wysokościowych, co further zwiększa precyzję działania.

Pytanie 17

Jakie zmiany nie muszą być zgłaszane w ewidencji gruntów i budynków?

A. Wywłaszczenie nieruchomości
B. Scalenie gruntów
C. Zmiana klasy bonitacyjnej gruntu
D. Zmiana liczby mieszkańców w lokalu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zmiana liczby mieszkańców w lokalu nie podlega zgłoszeniu w ewidencji gruntów i budynków, ponieważ nie ma wpływu na stan prawny nieruchomości ani na jej klasyfikację. Zmiany demograficzne, takie jak liczba mieszkańców, są traktowane jako zmiany o charakterze użytkowym, które nie mają znaczenia w kontekście ewidencji gruntów. Praktycznym przykładem może być sytuacja, w której lokal mieszkalny jest wynajmowany przez różne osoby w różnych okresach. Mimo iż liczba mieszkańców może się zmieniać, nie wpływa to na formalny stan prawny nieruchomości. Właściciele nieruchomości są zobowiązani do zgłaszania zmian, które dotyczą m.in. powierzchni użytkowej, rodzaju i przeznaczenia budynku, co związane jest z różnymi aspektami prawnymi oraz podatkowymi. Zmiana liczby mieszkańców nie wchodzi w ten zakres i nie wymaga aktualizacji w ewidencji.

Pytanie 18

Osnowę realizacyjną wyrównuje się metodą najmniejszych kwadratów, przy jednoczesnym określeniu błędów średnich?

A. pomiaru długości
B. utrwalenia punktów
C. położenia punktów
D. pomiaru kątów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "położenia punktów" jest prawidłowa, ponieważ osnowa realizacyjna w geodezji odnosi się do zestawu punktów pomiarowych, które są używane do ustalenia położenia innych obiektów w terenie. Metoda najmniejszych kwadratów jest techniką statystyczną, która pozwala na optymalizację pomiarów poprzez minimalizację sumy kwadratów błędów. W praktyce, gdy mierzysz położenie punktów, mogą występować błędy związane z pomiarami, które należy skorygować. Używając tej metody, można uzyskać dokładniejsze oszacowania położenia punktów, co jest kluczowe w pracach geodezyjnych, takich jak wytyczanie granic działek, projektowanie infrastruktury czy tworzenie map. W kontekście standardów branżowych, stosowanie metody najmniejszych kwadratów jest powszechnie akceptowane w geodezji, co podkreśla jej znaczenie w osiąganiu wysokiej precyzji pomiarów. Dodatkowo, wynikowe błędy średnie są istotnym parametrem, który informuje o jakości przeprowadzonych pomiarów oraz wiarygodności pozyskanych danych.

Pytanie 19

W jakiej sekwencji powinny być obliczane pola powierzchni obiektów ewidencyjnych w trakcie tworzenia ewidencji gruntów i budynków?

A. Działka ewidencyjna – kontur użytku gruntowego – obręb ewidencyjny
B. Działka ewidencyjna – obręb ewidencyjny – kontur użytku gruntowego
C. Obręb ewidencyjny – działka ewidencyjna – kontur użytku gruntowego
D. Kontur użytku gruntowego – obręb ewidencyjny – działka ewidencyjna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'Obręb ewidencyjny – działka ewidencyjna – kontur użytku gruntowego' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą hierarchię w procesie zakładania ewidencji gruntów i budynków. Obręb ewidencyjny to podstawowa jednostka podziału terytorialnego, która definiuje obszar, w którym znajdują się działki ewidencyjne. Przede wszystkim, obręb stanowi kontekst dla dalszych działań, ponieważ umożliwia organizację i systematyzację danych o gruntach. Następnie, w ramach obrębu, identyfikuje się poszczególne działki ewidencyjne, które są zbiorami gruntów o określonych granicach i charakterystyce. Ostatnim krokiem jest określenie konturów użytków gruntowych, które wskazują, jakie rodzaje użytków są przypisane do danej działki. Taki porządek jest zgodny z praktykami stosowanymi w geodezji oraz w standardach ewidencji gruntów, co zapewnia spójność i jednoznaczność danych ewidencyjnych. Przykładowo, w praktyce geodezyjnej, niewłaściwe ustalenie kolejności może prowadzić do błędów w wyznaczaniu granic działek czy niewłaściwej klasyfikacji użytków, co z kolei wpływa na zarządzanie nieruchomościami.

Pytanie 20

Do którego terminu geodeta powinien najpóźniej dostarczyć Pani Annie Wilk zamieszczone wezwanie do stawienia się na gruncie w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych?

Jan Kowalski
(Nazwisko i imię geodety)

Nr upr. zawod. 123456
Wysoka, dn. 15.06.2019 r.
 
Pani Anna Wilk
ul. Ładna 36/5
38-500 Dobra
W E Z W A N I E
do stawienia się na gruncie w celu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych

Na podstawie Art.32, ust. 1-4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz zgłoszenia pracy geodezyjnej przyjętego w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej w Dobrej wzywam Panią Annę Wilk do stawienia się na gruncie (dz. 25, m. Dobra, pow. Wysoka) w dniu 17.07.2019 r. o godz. 9:00.

W interesie Pani jest udział w tych czynnościach, osobiście lub przez swojego przedstawiciela.

Osoby biorące udział w czynnościach ustalenia granic powinny posiadać dokument tożsamości, a w przypadku występowania w charakterze przedstawiciela – pełnomocnictwo na piśmie. Dokument świadczący o pełnomocnictwie jednorazowym zostanie dołączony do akt. W przypadku współwłasności, współużytkowania wieczystego, małżeńskiej wspólności ustawowej – uczestnikami postępowania są wszystkie strony.

Zgodnie z art.32 ust.3 ww. ustawy nieusprawiedliwione niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych.

Jan Kowalski
podpis geodety
A. Do 02.07.2019 r.
B. Do 26.06.2019 r.
C. Do 17.06.2019 r.
D. Do 10.07.2019 r.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 10.07.2019 r. Zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego, wezwanie do stawienia się na gruncie musi być dostarczone przynajmniej 7 dni przed wyznaczonym terminem. Tutaj termin stawienia się to 21.07.2019 r., więc wezwanie powinno dotrzeć do Pani Anny Wilk najpóźniej do 14.07.2019 r. Ale pamiętaj, że 14.07.2019 r. to niedziela. Z dobrej praktyki wynika, że doręczenie powinno być w dzień roboczy, co przesuwa nas do daty 12.07.2019 r. Więc ostatecznie, aby spełnić wymagania, odpowiedź to 10.07.2019 r. Takie procedury są standardem w pracy geodetów, bo musimy dbać o zgodność z przepisami i szanować prawa wszystkich zaangażowanych.

Pytanie 21

Aby możliwe było ustalenie błędów w położeniu punktów osnowy realizacyjnej, należy

A. powtórzyć pomiar w późniejszym terminie
B. sprawdzić dokładności instrumentu w instrukcji
C. samodzielnie wyznaczyć położenie punktów nawiązania
D. przeprowadzić obserwacje nadliczbowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykonanie obserwacji nadliczbowych jest kluczowym procesem w geodezji, który pozwala na dokładniejsze określenie błędów położenia punktów osnowy realizacyjnej. Takie obserwacje są wykonywane, aby zwiększyć wiarygodność wyników pomiarów, a także umożliwić statystyczną analizę błędów. Przykładowo, w przypadku pomiarów GPS, dodatkowe obserwacje mogą być użyte do eliminacji błędów systematycznych, takich jak wielodrożność czy efekty atmosferyczne. Zgodnie z dobrymi praktykami w geodezji, zaleca się stosowanie co najmniej trzech niezależnych pomiarów, co pozwala na wyciągnięcie średniej i tym samym zmniejsza wpływ przypadkowych błędów. Ponadto, odpowiednia metoda analizy danych, np. metoda najmniejszych kwadratów, pozwala na precyzyjne określenie wartości punktów oraz ocenę ich dokładności. Wykonywanie obserwacji nadliczbowych jest zatem nie tylko wymogiem technicznym, ale także standardem w rzetelnym prowadzeniu prac geodezyjnych, co zapewnia wiarygodność uzyskanych wyników.

Pytanie 22

Powierzchnia wynosząca 899 m2 jest równa powierzchni

A. 0,899 ara
B. 0,899 hektara
C. 89,90 arów
D. 0,0899 hektara

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Powierzchnia 899 m² odpowiada 0,0899 hektara, ponieważ przeliczenie jednostek miary dla powierzchni wymaga znajomości podstawowych przeliczników. 1 hektar to 10 000 m², co oznacza, że aby przeliczyć metry kwadratowe na hektary, należy podzielić wartość w metrach przez 10 000. W tym przypadku, 899 m² / 10 000 = 0,0899 hektara. W praktyce wiedza ta jest niezwykle istotna w różnych dziedzinach, takich jak rolnictwo, planowanie przestrzenne czy geodezja, gdzie precyzyjne określenie powierzchni ma kluczowe znaczenie. Poznanie przeliczników jednostek pozwala na skuteczne porównywanie powierzchni działek, co jest istotne w kontekście zakupu ziemi, ustalania podatków czy realizacji inwestycji. Standardy branżowe, takie jak te stosowane w Głównym Urzędzie Statystycznym, podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach powierzchni.

Pytanie 23

Podstawowym raportem w systemie ewidencji gruntów jest

A. zestawienie nieruchomości
B. indeks działek
C. rejestr gruntów
D. spis budynków

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rejestr gruntów jest podstawowym aktem ewidencyjnym, który zawiera szczegółowe informacje dotyczące wszystkich gruntów znajdujących się w danym obszarze. Zawiera on dane takie jak lokalizacja, powierzchnia, rodzaj użytków, a także informacje o właścicielach i prawach do tych gruntów. W praktyce rejestr gruntów jest niezbędny dla zarządzania nieruchomościami, planowania przestrzennego oraz prowadzenia inwestycji budowlanych. Na przykład, w procesie uzyskiwania pozwolenia na budowę, inwestorzy muszą odwoływać się do rejestru gruntów, aby upewnić się, że ich plany są zgodne z obowiązującymi przepisami i rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości. Zgodnie z ustawą o ewidencji gruntów i budynków, rejestr gruntów powinien być regularnie aktualizowany i prowadzony zgodnie z normami określonymi przez odpowiednie organy administracji. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również współpracę z geodetami i innymi specjalistami, aby zapewnić dokładność i aktualność danych.

Pytanie 24

Jakie jednostki oraz z jaką dokładnością należy podać pole powierzchni działki w Wykazie zmian danych ewidencyjnych, który jest załącznikiem do mapy projektu podziału nieruchomości?

A. 0,0001 m2
B. 0,0001 ha
C. 0,01 ha
D. 0,01 m2

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '0,0001 ha' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami dotyczącymi ewidencji gruntów oraz planowania przestrzennego, pole powierzchni działki w dokumentach takich jak Wykaz zmian danych ewidencyjnych powinno być zapisywane w hektarach. Zastosowanie precyzji do czterech miejsc po przecinku (0,0001 ha) jest istotne, ponieważ umożliwia dokładne i jednoznaczne określenie powierzchni, co jest kluczowe dla prawidłowej klasyfikacji nieruchomości oraz pełnienia funkcji ewidencyjnych. W praktyce, takie podejście jest stosowane zwłaszcza przy podziałach nieruchomości, gdzie nawet drobne różnice w powierzchni mogą wpływać na wartość działek oraz ich przeznaczenie. Przykładem może być sytuacja, w której działka o powierzchni 0,0001 ha i większa musi być odpowiednio oznaczona w dokumentacji, aby uniknąć późniejszych nieporozumień. Ponadto, zapisywanie danych w takich jednostkach poprawia przejrzystość oraz umożliwia zautomatyzowane procesy przetwarzania informacji w systemach GIS (Geographic Information Systems), co jest standardem w nowoczesnym zarządzaniu danymi przestrzennymi.

Pytanie 25

Do jakiej klasy rejestrowej przyporządkowane są nieruchomości kościołów oraz innych związków wyznaniowych?

A. Klasa 7
B. Klasa 9
C. Klasa 1
D. Klasa 14

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Grunty należące do kościołów i związków wyznaniowych zaliczają się do grupy 9, co wynika z przepisów dotyczących klasyfikacji gruntów w systemie ewidencji. Grupa ta obejmuje wszystkie nieruchomości, które są własnością jednostek religijnych i nie są wykorzystywane do działalności gospodarczej. Przykładem praktycznym może być grunt pod budynkiem kościelnym, który jest używany wyłącznie w celach liturgicznych. Zgodnie z obowiązującymi standardami, grunty te nie powinny być traktowane jako nieruchomości komercyjne, co ma swoje uzasadnienie zarówno w aspekcie prawnym, jak i społecznym. Warto również zaznaczyć, że w przypadku tych gruntów stosuje się preferencyjne zasady opodatkowania, co jest odzwierciedleniem ich statusu jako nieruchomości przeznaczonych do celów społecznych i religijnych. Taka klasyfikacja wpływa na sposób, w jaki są one zarządzane oraz jakie obowiązki ciążą na ich właścicielach, co podkreśla znaczenie prawidłowego zaklasyfikowania tych nieruchomości.

Pytanie 26

Dokumentacja szkicowa nie zawiera

A. rysunków istniejących obiektów w terenie i ich opisów
B. miar odłożonych oraz pomierzonych w terenie podczas tyczenia
C. rysunków projektowanych obiektów
D. obliczonych miar kontrolnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szkic dokumentacyjny nie zawiera miar odłożonych i pomierzonych w terenie w trakcie tyczenia, ponieważ ten etap procesu projektowego koncentruje się na przedstawieniu założeń projektowych oraz rysunków, które są niezbędne do realizacji danego przedsięwzięcia. Miary odłożone i pomierzone w terenie są elementem, który można znaleźć w dokumentacji wykonawczej, a nie w szkicach koncepcyjnych. W praktyce, szkic dokumentacyjny powinien zawierać rysunki obiektów projektowanych, które obrazują, jak dany obiekt ma wyglądać oraz jego podstawowe parametry. Przykładowo, w branży budowlanej, szkic dokumentacyjny może zawierać rysunki architektoniczne oraz schematy instalacji, które pomagają w zrozumieniu całego projektu. Stosowanie standardów branżowych, takich jak Eurokod czy normy ISO, zapewnia, że wszelkie istotne informacje są odpowiednio uwzględnione, podczas gdy szczegóły dotyczące pomiarów terenowych są zarezerwowane dla późniejszych etapów, takich jak tyczenie i realizacja budowy.

Pytanie 27

Które punkty graniczne, wyznaczone podczas ustalania przebiegu granic działek ewidencyjnych, mogą być trwale stabilizowane na koszt zainteresowanych stron?

A. Punkty graniczne, których lokalizację wskazały strony
B. Punkty ustalone na podstawie zgodnego wyrażenia woli stron
C. Punkty uszkodzone lub zniszczone, których lokalizacja jest niezgodna z obowiązującą dokumentacją
D. Punkty ustalone według ostatniego stanu posiadania bez zakłóceń

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Punkty ustalone według zgodnego oświadczenia stron są jedynymi punktami granicznymi, które mogą być trwale zastabilizowane na koszt zainteresowanych podmiotów, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa geodezyjnego. Zgodne oświadczenie stron oznacza, że wszyscy właściciele gruntów lub ich reprezentanci zgodzili się co do położenia granic. Taki proces ustalenia granic jest szczególnie istotny w kontekście unikania sporów i nieporozumień w przyszłości, gdyż strony samodzielnie decydują o lokalizacji granicy, co wzmocnia ich poczucie własności i zaufania do ustaleń. Praktycznym zastosowaniem tego podejścia jest sytuacja, w której sąsiedzi ustalają granice swoich działek w sposób polubowny, co pozwala na uniknięcie późniejszych konfliktów. Dobrą praktyką jest dokumentacja tego procesu w formie protokołów, które następnie mogą być wykorzystane jako dowód w przypadku sporów. Ustalenia te powinny być również potwierdzone przez odpowiednią jednostkę geodezyjną, co zapewnia ich formalną akceptację i zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Pytanie 28

W rejestrze gruntów oraz budynków powierzchnia działek ewidencyjnych wyrażana jest w hektarach z dokładnością zapisu do

A. 0,001 ha
B. 0,01 ha
C. 0,0001 ha
D. 0,00001 ha

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,0001 ha jest jak najbardziej na miejscu. W ewidencji gruntów i budynków powierzchnie działek muszą być określane z dokładnością do czterech miejsc po przecinku, czyli to jest właśnie to, co mamy tutaj. Taka precyzja jest super ważna, bo pomaga w obliczeniach podatkowych, planowaniu przestrzennym i zarządzaniu nieruchomościami. Na przykład, jeśli podzielisz działkę na mniejsze części, to musisz wiedzieć, jaką one mają powierzchnię, żeby dobrze wycenić każdą z nich. Dodatkowo, te normy w Polsce są zgodne z przepisami prawa i pozwalają na pewność, że wszelkie dokumenty, jak operaty szacunkowe, będą mieć dokładne dane. Dokładność w ewidencji gruntów jest kluczowa dla przejrzystości całego systemu.

Pytanie 29

Produkcja glebowa jest czynnikiem decydującym o klasyfikacji gleb na

A. użytki gruntowe
B. użytki rolne
C. klasy bonitacyjne
D. użytki zielone

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zdolność produkcyjna gleb jest kluczowym czynnikiem wpływającym na ich klasyfikację w systemie klas bonitacyjnych. Klasy bonitacyjne to zestawienie, które ocenia zdolności gleb do produkcji rolniczej, uwzględniając takie aspekty jak struktura, tekstura, przepuszczalność, zawartość materii organicznej oraz pH. Przykładowo, gleby klasy I są uznawane za najlepsze pod względem zdolności do upraw, podczas gdy gleby klasy V i VI mają ograniczone możliwości produkcyjne. Wiedza na temat klasyfikacji gleb jest podstawą zrównoważonego zarządzania gruntami rolnymi, co pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów oraz adaptację do zmieniających się warunków klimatycznych. Dobrą praktyką w rolnictwie jest regularne monitorowanie i ocena stanu gleb, co wspiera decyzje dotyczące upraw, nawożenia i zarządzania wodami. Takie podejście pozwala nie tylko na zwiększenie plonów, ale również na ochronę środowiska.

Pytanie 30

Jakim kolorem zaznacza się elementy tworzone na mapach w celach prawnych?

A. Czerwonym
B. Czarnym
C. Zielonym
D. Fioletowym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czerwony kolor na mapach do celów prawnych jest standardem przyjętym w wielu krajach, w tym w Polsce, jako sposób oznaczania treści istotnych z punktu widzenia prawa. Oznaczenia te mogą obejmować granice działek, strefy ochronne, obszary zabudowy oraz inne ważne informacje geograficzne i prawne. W praktyce, stosowanie czerwonego koloru ułatwia identyfikację krytycznych elementów mapy, co jest niezwykle istotne w kontekście planowania przestrzennego, inwestycji budowlanych oraz w procesach administracyjnych. Dzięki temu, osoby zajmujące się projektowaniem, architekturą czy urbanistyką, mogą szybko odnaleźć kluczowe dane. Również w dokumentacji prawnej, kolor czerwony jest używany do podkreślenia ważnych informacji, co zapewnia ich lepszą widoczność. Przykładem mogą być mapy do celów projektowych, gdzie czerwony wskazuje obszary wymagające szczególnej uwagi, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz obowiązującymi normami w geodezji i kartografii.

Pytanie 31

Grunty, które są zadrzewione lub zakrzewione w klasyfikacji użytków gruntowych, to takie, które pokryte są roślinnością leśną, a ich maksymalna powierzchnia wynosi

A. 0,1000 ha
B. 1,0000 ha
C. 0,0100 ha
D. 0,0010 ha

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,1000 ha jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z definicją gruntów zadrzewionych lub zakrzewionych, są to tereny pokryte roślinnością leśną, których powierzchnia nie przekracza 0,1000 ha. Grunty te odgrywają istotną rolę w ekosystemach, przyczyniając się do bioróżnorodności oraz ochrony gleby. Przykładem mogą być niewielkie tereny zielone w miastach, które pełnią funkcję parków, a także obszary wiejskie, gdzie zadrzewienia wykorzystywane są do ochrony przed erosion oraz jako miejsca rekreacyjne. W kontekście planowania przestrzennego oraz zarządzania zasobami naturalnymi, znajomość tych definicji jest kluczowa dla właściwego klasyfikowania gruntów, co pozwala na efektywne zarządzanie nimi zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa i standardami ochrony środowiska. Wiedza ta jest również niezbędna w kontekście pozyskiwania funduszy z Unii Europejskiej na projekty związane z ochroną przyrody i zrównoważonym rozwojem.

Pytanie 32

Jakie dokumenty powinien przygotować geodeta w trakcie podziału nieruchomości?

A. Akt ugody
B. Projekt ogólny
C. Protokół z przyjęcia granic
D. Skorowidz działek

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół z przyjęcia granic to naprawdę ważny dokument, który geodeta tworzy podczas dzielenia nieruchomości. Głównie chodzi o to, żeby potwierdzić ustalone granice nowych działek i upewnić się, że wszystko zgadza się z dokumentami. Ten protokół powinien mieć szczegółowe info o tym, jak przebiegają granice, gdzie są punkty graniczne i oczywiście podpisy wszystkich właścicieli, którzy brali udział w ustalaniu granic. W praktyce, ten dokument jest niezbędny, żeby uniknąć późniejszych kłopotów związanych z granicami działek. Jeżeli chodzi o przepisy, to zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, taki protokół jest obowiązkowy. Brak takiego dokumentu może spowodować, że cały proces podziału będzie nieważny. W dzisiejszych czasach geodeci korzystają z nowoczesnych technologii, jak GPS czy systemy CAD, co znacząco ułatwia im precyzyjne ustalanie granic. To z kolei znacząco podnosi jakość tych protokołów.

Pytanie 33

Jaką metodę obliczania powierzchni działki ewidencyjnej stosuje się bez korzystania z danych uzyskanych z pomiarów na mapie?

A. Kombinowanej
B. Mechanicznej
C. Graficznej
D. Analitycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda analityczna do liczenia pola powierzchni działki ewidencyjnej jest dość sprytna, bo nie wymaga skomplikowanych pomiarów bezpośrednich na mapie. W porównaniu do metod graficznych czy mechanicznych, które opierają się na pomiarach w terenie czy też wizualizacji na mapie, ta metoda wykorzystuje dane z inwentaryzacji i wcześniejsze informacje o granicach działki. Weźmy przykład działki prostokątnej – wystarczy znać długości boków i zastosować odpowiednie wzory, żeby szybko obliczyć pole. Moim zdaniem, jest to naprawdę wygodne w sytuacjach, gdy dokładne pomiary są trudne do zrealizowania. W branży geodezyjnej to podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, co zapewnia, że wyniki są dokładne i wiarygodne.

Pytanie 34

Zagospodarowanie działki obejmuje dwie zasadnicze części:

A. opisową oraz rysunkową
B. rysunkową oraz realizacyjną
C. rysunkową oraz inwentaryzacyjną
D. opisową oraz realizacyjną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź opisowa i rysunkowa jest poprawna, ponieważ projekt zagospodarowania działki powinien zawierać zarówno szczegółowe opisy dotyczące charakterystyki terenu, jak i rysunki przedstawiające plan zagospodarowania. Część opisowa skupia się na aspektach takich jak analiza lokalnych uwarunkowań, zagadnienia związane z ochroną środowiska oraz funkcje, jakie będą pełniły poszczególne strefy w projekcie. Rysunki z kolei ilustrują układ przestrzenny, rozmieszczenie obiektów, infrastrukturę drogową oraz zieleni. Zgodnie z obowiązującymi normami, taki projekt powinien być zgodny z Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP), a jego wykonanie wymaga współpracy z architektami, urbanistami oraz innymi specjalistami. Przykładowo, w projektach urbanistycznych często wykorzystuje się rysunki w postaci mapy sytuacyjnej, która ułatwia zrozumienie planowanych zmian oraz ich wpływu na otoczenie i społeczność lokalną.

Pytanie 35

Który z wymienionych budynków powinien być oznaczony na mapie zasadniczej symbolem k4, umieszczonym wewnątrz obrysu obiektu?

A. Budynek muzeum z 4 piętrami
B. Budynek szpitala z 4 kondygnacjami
C. Budynek biblioteki z 4 kondygnacjami
D. Budynek szkoły z 4 piętrami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota z odpowiedzią 'Budynek biblioteki o 4 kondygnacjach'! To jest faktycznie prawidłowe, bo na mapach zasadniczych symbol k4 oznacza obiekty z czterema kondygnacjami. Trzeba je tak oznaczać, żeby było łatwiej je rozpoznać i zrozumieć, co dany budynek sobą reprezentuje. W praktyce, na przykład w dokumentacji związanej z urbanistyką, budynki są klasyfikowane według ich wysokości i przeznaczenia, co naprawdę ułatwia planowanie przestrzenne. Oznaczenia na mapie muszą być zgodne z normami ISO i wytycznymi Głównego Urzędu Geodezji, żeby wszyscy mogli je zrozumieć. Wiedza na ten temat jest przydatna, na przykład przy lokalizacji nowych inwestycji, bo pozwala lepiej analizować lokalne warunki urbanistyczne.

Pytanie 36

Numer identyfikacyjny działki 335 znajdującej się w obrębie pierwszym Gminy Miejskiej Aleksandrów Kujawski w województwie kujawsko-pomorskim to 040101_1.0001.335. Podaj identyfikator działki 925 znajdującej się w tym samym mieście, ale w obrębie trzecim?

A. 040301_1.3001.925
B. 040101_3.0031.925
C. 040103_1.0301.925
D. 040101_1.0003.925

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Identyfikator działki nr 925 położonej w obrębie trzecim Gminy Miejskiej Aleksandrów Kujawski to 040101_1.0003.925. Rozkład identyfikatorów działek w Polsce opiera się na ustalonym formacie, który składa się z kilku części: kodu województwa, numeru gminy, obrębu, numeru działki oraz dodatkowych informacji o podziale. W przypadku omawianego identyfikatora, '040101' oznacza województwo kujawsko-pomorskie oraz gminę Miejską Aleksandrów Kujawski. '1' odnosi się do pierwszego obrębu, a '0003' to numer obrębu, w którym znajduje się działka nr 925. W praktyce, znajomość struktury identyfikatorów działek jest niezbędna dla urzędników oraz osób zajmujących się obrotem nieruchomościami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne odnalezienie informacji o konkretnej nieruchomości w systemach katastralnych. Właściwe użycie identyfikatorów działek jest zgodne z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz innymi regulacjami prawnymi, co zapewnia przejrzystość i zgodność danych w systemach ewidencyjnych.

Pytanie 37

Jakie kroki powinien podjąć geodeta, gdy podczas rozgraniczenia działki wystąpił konflikt graniczny i nie doszło do zawarcia ugody?

A. Zatrzymać postępowanie rozgraniczeniowe
B. Sporządzić opinię dotyczącą przebiegu granic
C. Sporządzić akt ugody pomiędzy stronami
D. Ustalić granice na podstawie stanu użytkowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opracowanie opinii dotyczącej przebiegu granic jest kluczowym działaniem w przypadku sporu granicznego podczas rozgraniczenia nieruchomości. Geodeta, jako ekspert w dziedzinie pomiarów i ustalania granic, ma obowiązek dostarczyć jasną i rzeczową opinię, która opiera się na analizie dokumentacji oraz wyników pomiarów geodezyjnych. Przykładowo, w sytuacji, gdy strony nie osiągnęły porozumienia, geodeta powinien szczegółowo zbadać dostępne akta, takie jak mapy katastralne, akty notarialne czy decyzje administracyjne, które mogą wpłynąć na ustalenie granic. W praktyce oznacza to, że geodeta powinien wykonać precyzyjne pomiary na terenie, a następnie sporządzić dokumentację, która zawiera interpretację wyników oraz uzasadnienie dla proponowanego przebiegu granic. Tego rodzaju opinie są często wykorzystywane w dalszym postępowaniu sądowym, a ich solidność i rzetelność są kluczowe dla rozstrzygania sporów. Takie działanie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają, aby geodeci działali zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz przepisami prawa geodezyjnego.

Pytanie 38

Jakie znaki naziemne nie powinny być stosowane do stabilizacji punktów granicznych?

A. Betonowe
B. Namalowane
C. Żelbetowe
D. Kamienne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Namalowane znaki graniczne, takie jak linie lub strzałki, są często stosowane do oznaczania granic w terenie, jednak ze względu na swoją naturę, nie są odpowiednie do stabilizowania punktów granicznych. W przeciwieństwie do znaków kamiennych, betonowych czy żelbetowych, namalowane oznaczenia mogą ulegać szybkiemu zatarciu, co powoduje, że nie spełniają one swojej funkcji. W praktyce, znaki te mogą być skuteczne w krótkoterminowym oznaczaniu obszarów, ale ich trwałość jest znacznie ograniczona, co czyni je niewłaściwymi do stabilizacji punktów granicznych, które powinny być widoczne przez długi czas. Standardy w geodezji i oznaczaniu granic wskazują na konieczność stosowania materiałów trwałych i odpornych na warunki atmosferyczne, co potwierdza, że namalowane znaki mogą nie spełniać tych wymogów i powinny być traktowane jedynie jako tymczasowe rozwiązanie.

Pytanie 39

Która technika wyznaczania powierzchni działki umożliwia uzyskanie najbardziej precyzyjnego wyniku?

A. Analityczna
B. Mechaniczna
C. Kombinowana
D. Graficzna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda analityczna obliczania pola powierzchni działki jest uznawana za najbardziej dokładną, ponieważ opiera się na precyzyjnych formułach matematycznych i geometrycznych. W przypadku tej metody, pole powierzchni oblicza się za pomocą dokładnych pomiarów długości krawędzi oraz kątów w przypadku bardziej skomplikowanych kształtów. Zastosowanie metod analitycznych, takich jak wzory Herona dla wielokątów czy wzory dla figur płaskich, pozwala na uniknięcie błędów związanych z subiektywnym rysowaniem lub pomiarami manualnymi. Przykładem zastosowania metody analitycznej jest obliczanie powierzchni działek w planowaniu przestrzennym i inżynierii lądowej, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla poprawności projektów budowlanych. Ponadto, standardy takie jak ISO 19152 dotyczące geoinformacji promują wykorzystanie metod analitycznych do określania powierzchni, co potwierdza ich wysoką jakość i wiarygodność w kontekście danych przestrzennych.

Pytanie 40

Jakie parametry są konieczne do wyznaczenia punktów projektowanych metodą biegunową, odnosząc się do punktów osnowy?

A. Kierunek oraz przewyższenie do punktów projektowanych
B. Kierunek i odległość do punktów projektowanych
C. Rzędna oraz odcięta do punktów projektowanych
D. Odległość oraz przewyższenie do punktów projektowanych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kierunek i odległość to podstawowe wielkości potrzebne do wytyczenia punktów obiektów projektowanych metodą biegunową. Metoda ta polega na wytyczeniu punktów poprzez określenie ich położenia względem punktów osnowy, co wymaga ustalenia zarówno kierunku, jak i odległości. Kierunek odnosi się do azymutu, czyli kąta pomiędzy linią łączącą punkt osnowy z punktem projektowanym a północą, co jest kluczowe dla prawidłowego umiejscowienia punktu. Z kolei odległość jest mierzona w metrach i określa fizyczną odległość między punktem osnowy a punktem projektowanym. Przykładem zastosowania tej metody może być wytyczenie granic działki budowlanej, gdzie geodeta używa teodolitu do zmierzenia kąta i dalmierza do określenia odległości. Zgodnie z obowiązującymi standardami w geodezji, poprawne określenie tych dwóch parametrów jest niezbędne dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników w pracach projektowych.