Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:01
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:22

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Porównującą
B. Pełną
C. Przyrostową
D. Różnicową
Pełna kopia bezpieczeństwa to najskuteczniejsza metoda archiwizacji danych, ponieważ umożliwia zarchiwizowanie wszystkich plików i folderów w danym momencie. Bez względu na to, kiedy ostatnio wykonano archiwizację, pełna kopia bezpieczeństwa zapewnia, że wszystkie dane są aktualne i dostępne. W praktyce, podczas tworzenia pełnej kopii, wszystkie pliki są kopiowane do zewnętrznego nośnika lub chmury, co minimalizuje ryzyko utraty danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 27001, podkreślają znaczenie regularnych pełnych kopii zapasowych w zarządzaniu bezpieczeństwem informacji. Przykładem zastosowania pełnej kopii bezpieczeństwa może być sytuacja, w której organizacja planuje migrację danych do nowego systemu lub infrastruktury, a pełna kopia zapewnia zabezpieczenie przed utratą danych podczas tego procesu. Ponadto, pełne kopie zapasowe są idealne w sytuacjach awaryjnych, gdy konieczne jest przywrócenie wszystkich danych do stanu sprzed awarii lub incydentu. W związku z tym, wdrażanie polityki regularnych pełnych kopii zapasowych powinno być kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji.
Pytanie 2

Prawo majątkowe twórcy dotyczące oprogramowania komputerowego

A. nie jest prawem, które można zbyć
B. można je przekazać innej osobie
C. obowiązuje przez 25 lat od daty pierwszej publikacji
D. nie jest ograniczone czasowo
Autorskie prawo majątkowe do programu komputerowego jest często mylone z innymi rodzajami praw, co prowadzi do nieporozumień. Przede wszystkim, nie jest prawdą, że autorskie prawo majątkowe nie jest zbywalne. Wręcz przeciwnie, prawa te można przenosić na inne osoby lub podmioty, co jest kluczowe w kontekście komercyjnego wykorzystania oprogramowania. Ponadto, twierdzenie, że autorskie prawo majątkowe nie jest ograniczone w czasie, jest również nieprawidłowe. Prawo to wygasa po 70 latach od śmierci twórcy, co oznacza, że po tym czasie program może być swobodnie wykorzystywany przez innych bez konieczności uzyskiwania zgody. Wreszcie, czas trwania praw autorskich, który wskazano jako 25 lat, jest również błędny. W rzeczywistości prawa autorskie do programu komputerowego trwają znacznie dłużej. Dlatego w kontekście prawa autorskiego ważne jest, aby znać nie tylko ogólne zasady, ale także konkretne regulacje dotyczące czasu trwania praw oraz ich możliwości przenoszenia. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla każdego twórcy oprogramowania, który pragnie skutecznie zarządzać swoimi prawami i zabezpieczyć swoje interesy w branży technologicznej.
Pytanie 3

Dostosowywanie parametrów TCP/IP hosta w oparciu o adres MAC karty sieciowej to funkcjonalność jakiego protokołu?

A. DNS
B. HTTP
C. DHCP
D. FTP
Wybierając inny protokół zamiast DHCP, można naprawdę narobić sobie kłopotów, bo inne protokoły jak FTP, DNS czy HTTP mają zupełnie inne zadania w sieci. FTP służy do przesyłania plików między komputerami, więc kompletnie nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP ani zarządzaniem konfiguracją. Podobnie DNS jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw stron na adresy IP, ale też nie ma nic wspólnego z dynamiczną konfiguracją. HTTP, to z kolei odpowiada za przesyłanie danych w Internecie - głównie chodzi o strony WWW. Myślę, że wybór tych protokołów jako odpowiedzi może być wynikiem pomylenia ich z funkcją DHCP. Często mylimy te różne protokoły i myślimy, że pełnią tę samą rolę, co prowadzi do bałaganu w zarządzaniu siecią. Właściwie, żeby skutecznie zarządzać adresami IP i hostami, trzeba znać protokoły takie jak DHCP, które są stworzone specjalnie do tego celu. Każdy protokół ma swoją specyfikę i zastosowanie, co jest bardzo ważne w inżynierii sieciowej.
Pytanie 4

Jaką usługą można pobierać i przesyłać pliki na serwer?

A. FTP
B. CP
C. ICMP
D. DNS
FTP, czyli File Transfer Protocol, to standardowy protokół wykorzystywany do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci. Umożliwia on zarówno pobieranie, jak i przesyłanie plików na serwer. FTP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient wysyła żądania do serwera, a ten odpowiada na nie, umożliwiając przesył danych. Przykładami zastosowania FTP są przesyłanie plików na serwery internetowe, zarządzanie plikami na serwerach zdalnych oraz synchronizacja danych. W praktyce, wiele aplikacji do zarządzania treścią (CMS) oraz platform e-commerce wykorzystuje FTP do aktualizacji plików i obrazów. Standardy branżowe, takie jak RFC 959, definiują zasady działania FTP, co czyni go niezawodnym narzędziem w zarządzaniu plikami w sieci. Dobrą praktyką jest również stosowanie FTPS (FTP Secure) lub SFTP (SSH File Transfer Protocol), które zapewniają dodatkowe zabezpieczenia w postaci szyfrowania przesyłanych danych, co jest istotne w kontekście ochrony danych wrażliwych.
Pytanie 5

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na dodanie istniejącego użytkownika nowak do grupy technikum?

A. usergroup -g technikum nowak
B. grups -g technikum nowak
C. useradd -g technikum nowak
D. usermod -g technikum nowak
Niestety, żadna z pozostałych opcji nie jest prawidłowa i każda z nich zawiera merytoryczne błędy. Polecenie "grups -g technikum nowak" nie istnieje w systemie Linux. Istnieje polecenie "groups", ale jego funkcja polega na wyświetlaniu grup, do których należy dany użytkownik, a nie na przypisywaniu go do grupy. Wykorzystanie "useradd -g technikum nowak" jest również błędne, ponieważ polecenie "useradd" jest stosowane do tworzenia nowych kont użytkowników, a nie do modyfikacji istniejących. Opcja "-g" w tym przypadku również odnosiłaby się do przypisania nowego użytkownika do grupy, co nie jest zgodne z zamierzeniem pytania. "usergroup -g technikum nowak" jest całkowicie niepoprawne, ponieważ "usergroup" nie jest standardowym poleceniem w systemach Linux. W praktyce, pomylenie tych poleceń można przypisać do braku zrozumienia funkcji dostępnych narzędzi do zarządzania użytkownikami oraz odpowiednich opcji, które można im nadać. Kluczowe jest, aby administratorzy systemów poznali dokumentację i standardy poleceń w Linuxie, aby skutecznie zarządzać użytkownikami i ich uprawnieniami oraz uniknąć błędów, które mogą prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i dostępem do zasobów.
Pytanie 6

Podczas tworzenia sieci kablowej o maksymalnej prędkości przesyłu danych wynoszącej 1 Gb/s, w której maksymalna odległość między punktami sieci nie przekracza 100 m, należy zastosować jako medium transmisyjne

A. kabel UTP kategorii 5e
B. kabel koncentryczny o średnicy 1/4 cala
C. fale radiowe o częstotliwości 5 GHz
D. fale radiowe o częstotliwości 2,4 GHz
Kabel UTP kategorii 5e to naprawdę dobry wybór, jeśli chodzi o sieci przewodowe. Jego maksymalna prędkość to 1 Gb/s na odległości do 100 metrów, co jest całkiem spoko. Ten kabel działa według standardu 1000BASE-T, który jest częścią tych wszystkich norm IEEE 802.3. Co ciekawe, jak użyjesz go w sieci, to zapewni ci stabilność, a przesył danych będzie bardzo wysokiej jakości. W biurach i różnych instytucjach, gdzie potrzebna jest szybka komunikacja, ten kabel sprawdza się świetnie. W praktyce często widzę, że w biurach instalują go zgodnie z normami TIA/EIA-568. Dzięki temu można łatwo zaktualizować sieć do wyższych kategorii kabli, jak kategoria 6, co jest na pewno fajne na przyszłość.
Pytanie 7

Jaką funkcję pełni punkt dostępowy, aby zabezpieczyć sieć bezprzewodową w taki sposób, aby jedynie urządzenia z wybranymi adresami MAC mogły się do niej łączyć?

A. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)
B. Przydzielenie SSID
C. Filtrowanie adresów MAC
D. Autoryzacja
Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczająca sieć bezprzewodową poprzez umożliwienie jedynie urządzeniom z określonymi adresami MAC na dostęp do sieci. Każde urządzenie sieciowe posiada unikalny adres MAC, który jest stosowany do identyfikacji i komunikacji w lokalnej sieci. Dzięki filtrowaniu adresów MAC administratorzy mogą tworzyć listy dozwolonych urządzeń, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo sieci. W praktyce, użytkownik, którego urządzenie nie znajduje się na liście, nie będzie mógł się połączyć z siecią, nawet jeśli zna hasło. Ta metoda jest szczególnie skuteczna w małych środowiskach, takich jak biura czy domy, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest niezawodne, ponieważ adresy MAC mogą być łatwo sklonowane przez nieautoryzowane urządzenia. Dlatego powinno być stosowane w połączeniu z innymi metodami bezpieczeństwa, takimi jak WPA3, aby zapewnić kompleksową ochronę. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie listy dozwolonych adresów MAC, aby dostosować się do zmieniającego się środowiska sieciowego.
Pytanie 8

Nawiązywanie szyfrowanych połączeń pomiędzy hostami w sieci publicznej Internet, wykorzystywane w kontekście VPN (Virtual Private Network), to

A. mapowanie
B. mostkowanie
C. tunelowanie
D. trasowanie
Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki, które w kontekście sieci komputerowych mają różne zastosowania, ale nie są odpowiednie w kontekście tworzenia zaszyfrowanych połączeń przez publiczne sieci, takie jak Internet. Trasowanie odnosi się do procesu określania ścieżki, jaką pakiety danych pokonują w sieci, a nie do ich bezpieczeństwa. Kluczowym błędem w tym podejściu jest mylenie funkcji trasowania z funkcją zapewniania bezpieczeństwa. Trasowanie jest niezbędne do przesyłania danych, ale samo w sobie nie zapewnia ochrony przed nieautoryzowanym dostępem. Mapowanie, z kolei, to proces przypisywania adresów IP do lokalnych zasobów, co również nie ma bezpośredniego związku z szyfrowaniem danych. Można pomyśleć, że mapowanie mogłoby pomóc w lokalizacji zasobów, ale nie chroni danych w ruchu. Mostkowanie natomiast odnosi się do łączenia różnych segmentów sieci lokalnej, co jest niezbędne dla komunikacji wewnętrznej, ale nie odnosi się do przesyłania danych przez publiczne sieci. Błędem jest zatem założenie, że te techniki mogą zapewnić bezpieczeństwo równorzędne z tunelowaniem. Rozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania i wdrażania bezpiecznych rozwiązań sieciowych.
Pytanie 9

Wynikiem przeprowadzenia polecenia arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. listy bieżących połączeń sieciowych
B. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego
C. adresu MAC urządzenia o określonym IP
D. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP
Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do adresu fizycznego urządzenia, wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji i działania protokołu ARP. Ustawienia TCP/IP interfejsu sieciowego to zestaw konfiguracyjnych parametrów, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna, które definiują, jak urządzenie łączy się z siecią. To nie jest to, co zwraca polecenie arp -a, ponieważ to polecenie nie modyfikuje ani nie wyświetla tych ustawień. Z drugiej strony, lista aktywnych połączeń sieciowych zazwyczaj pochodzi z innych poleceń, takich jak netstat, które pokazują aktualnie otwarte połączenia i porty. Natomiast kontrola połączenia z komputerem o podanym IP to bardziej funkcjonalność polecenia ping, które sprawdza dostępność danego hosta w sieci. ARP działa na poziomie łącza danych w modelu OSI, co oznacza, że jego głównym celem jest rozwiązywanie adresów, a nie monitorowanie połączeń czy wyświetlanie ustawień. Typowym błędem jest mylenie różnych instrukcji sieciowych i ich funkcji, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, co dana komenda rzeczywiście wykonuje. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią.
Pytanie 10

W systemie Windows do przeprowadzania aktualizacji oraz przywracania sterowników sprzętowych należy wykorzystać narzędzie

A. certmgr.msc
B. fsmgmt.msc
C. devmgmt.msc
D. wmimgmt.msc
Devmgmt.msc to narzędzie, które otwiera Menedżera urządzeń w systemie Windows. Jest to kluczowa przystawka do zarządzania sprzętem zainstalowanym w komputerze, umożliwiająca użytkownikom instalację, aktualizację, a także przywracanie sterowników urządzeń. W praktyce, Menedżer urządzeń pozwala na identyfikację problemów ze sprzętem, takich jak nieprawidłowo działające urządzenia czy brakujące sterowniki. Na przykład, jeśli zainstalujesz nową drukarkę, ale nie działa ona poprawnie, możesz użyć devmgmt.msc do zaktualizowania sterownika lub przywrócenia go do wcześniejszej wersji. Dobrą praktyką jest regularne sprawdzanie stanu urządzeń oraz aktualizowanie sterowników, aby zapewnić optymalną wydajność sprzętu. W kontekście standardów branżowych, zarządzanie sterownikami z wykorzystaniem Menedżera urządzeń jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi utrzymania systemu operacyjnego, co wpływa na stabilność i bezpieczeństwo całego środowiska komputerowego.
Pytanie 11

Które z poniższych urządzeń jest przykładem urządzenia peryferyjnego wejściowego?

A. Drukarka
B. Monitor
C. Projektor
D. Klawiatura
Urządzenie peryferyjne wejściowe to sprzęt, który służy do wprowadzania danych do systemu komputerowego. Klawiatura jest doskonałym przykładem takiego urządzenia. Umożliwia użytkownikowi wprowadzanie danych tekstowych, poleceń oraz interakcji z oprogramowaniem. Jest niezbędna w wielu zastosowaniach, od codziennego użytku po profesjonalne programowanie. Klawiatury mogą mieć różne układy i funkcje, w tym klawiatury numeryczne, multimedialne, czy mechaniczne, które są popularne wśród graczy i programistów. Klawiatura jest jednym z najważniejszych narzędzi w arsenale każdego użytkownika komputera. Wprowadza dane w sposób precyzyjny i szybki, co jest kluczowe w świecie informatyki. Przy projektowaniu interfejsów użytkownika oraz oprogramowania, uwzględnia się ergonomię i funkcjonalność klawiatur, co odzwierciedla ich znaczenie w codziennym użytkowaniu komputerów. W kontekście administracji systemów komputerowych, klawiatura jest fundamentalna, umożliwiając zarządzanie systemem, wprowadzanie poleceń i konfigurację urządzeń.
Pytanie 12

Aby połączyć projektor multimedialny z komputerem, należy unikać użycia złącza

A. HDMI
B. SATA
C. D-SUB
D. USB
SATA, czyli Serial ATA, to interfejs wykorzystywany głównie do podłączania dysków twardych i napędów optycznych do płyty głównej komputera. Trochę nie na miejscu jest go używać w kontekście projektorów multimedialnych, bo SATA nie przesyła ani wideo, ani audio. Jak chcesz przesłać obraz i dźwięk z komputera do projektora, to lepiej sięgnąć po D-SUB albo HDMI. D-SUB, znane też jako VGA, obsługuje tylko sygnał wideo, więc przy projektorach sprawdza się całkiem nieźle. Z kolei HDMI to nowszy standard, który daje ci zarówno wideo, jak i audio w naprawdę wysokiej jakości. Z mojego doświadczenia wynika, że używając odpowiednich złączy, można znacząco poprawić jakość obrazu i dźwięku, co jest bardzo ważne, gdy prezentujesz coś przed publicznością. Fajnie jest rozumieć, jak działają różne interfejsy, bo to pomaga uniknąć niepotrzebnych problemów podczas konfiguracji sprzętu.
Pytanie 13

Jak można skonfigurować interfejs sieciowy w systemie Linux, modyfikując plik

A. /etc/hosts
B. /etc/resolv.conf
C. /etc/network/interfaces
D. /etc/host.conf
Wskazanie innych plików konfiguracyjnych, takich jak /etc/hosts, /etc/host.conf czy /etc/resolv.conf, może doprowadzić do poważnych nieporozumień dotyczących roli, jaką pełnią te pliki w systemie Linux. Plik /etc/hosts jest używany do lokalnej mapy nazw hostów na adresy IP, co pozwala na rozwiązywanie nazw w sieci lokalnej, ale nie definiuje interfejsów sieciowych ani ich parametrów. Z kolei /etc/host.conf zawiera ustawienia dotyczące rozwiązywania nazw, ale również nie ma nic wspólnego z konfiguracją interfejsów. Plik /etc/resolv.conf służy do definiowania serwerów DNS, które są wykorzystywane do rozwiązywania nazw domen, a nie do ustawiania parametrów sieciowych interfejsów. Typowym błędem jest mylenie tych plików ze względu na ich związki z konfiguracją sieci, co prowadzi do fałszywego przekonania, że pełnią one podobną rolę jak /etc/network/interfaces. W rzeczywistości każdy z tych plików ma swoją specyfikę i funkcję w ekosystemie systemu operacyjnego, a nieprawidłowe postrzeganie ich znaczenia może skutkować brakiem komunikacji sieciowej lub niewłaściwym działaniem usług sieciowych. Dlatego tak istotne jest, aby użytkownicy systemu Linux znali różnice pomiędzy tymi plikami i ich specyfiką, aby skutecznie zarządzać konfiguracją sieciową.
Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Windows przeznaczonym dla stacji roboczej umożliwia ustalenie wymagań logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji?

A. Net session
B. Net file
C. Net accounts
D. Net computer
Polecenie 'Net accounts' w systemie Windows służy do zarządzania kontami użytkowników oraz definiowania polityki haseł. Umożliwia administratorowi dostosowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich kont użytkowników na danej stacji roboczej. Dzięki temu można ustawić takie aspekty jak minimalna długość hasła, maksymalny czas ważności hasła oraz liczba nieudanych prób logowania przed zablokowaniem konta. Na przykład, administrator może wprowadzić polecenie 'net accounts /minpwlen:8 /maxpwage:30', co zdefiniuje minimalną długość hasła na 8 znaków oraz maksymalny okres ważności hasła na 30 dni. Tego rodzaju zarządzanie polityką haseł jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT, które rekomendują regularne zmiany haseł oraz ich odpowiednią długość i złożoność, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do systemu.
Pytanie 15

Na rysunku ukazano diagram

Ilustracja do pytania
A. zasilacza impulsowego
B. przetwornika DAC
C. karty graficznej
D. przełącznika kopułkowego
Schematy elektroniczne mogą być mylące, zwłaszcza gdy brak jest doświadczenia w ich interpretacji. Zasilacz impulsowy, jak przedstawiony na rysunku, różni się znacząco od innych urządzeń takich jak karta graficzna, przetwornik DAC czy przełącznik kopułkowy. Karta graficzna składa się z elementów takich jak procesor graficzny (GPU), pamięć RAM i układy zasilania, ale nie zawiera typowych elementów zasilacza impulsowego, jak mostek prostowniczy czy tranzystor kluczujący. Przetwornik DAC (Digital-to-Analog Converter) to urządzenie zamieniające sygnał cyfrowy na analogowy, używane w systemach audio i wideo, które nie wymaga kondensatorów filtrujących i diod prostowniczych charakterystycznych dla zasilaczy. Przełącznik kopułkowy, stosowany w klawiaturach, to mechaniczny element składający się z kopułki przewodzącej, który nie ma związku z przetwarzaniem sygnałów elektrycznych jak zasilacz impulsowy. Typowym błędem jest mylenie komponentów, co podkreśla znaczenie zrozumienia funkcji każdego elementu w schemacie. Kluczowe jest skupienie się na sygnaturze działania zasilacza, takiej jak przetwornica DC-DC, aby poprawnie identyfikować urządzenia na podstawie ich schematów i zastosowań.
Pytanie 16

Osoba korzystająca z systemu Linux, która chce odnaleźć pliki o konkretnej nazwie przy użyciu polecenia systemowego, może wykorzystać komendę

A. pwd
B. search
C. find
D. pine
Odpowiedzi 'search', 'pine' i 'pwd' są niewłaściwe w kontekście wyszukiwania plików w systemie Linux ze względu na różne funkcje, jakie pełnią. 'search' nie jest standardowym poleceniem w systemach Unix/Linux i może wprowadzać w błąd, sugerując, że istnieje uniwersalne narzędzie do wyszukiwania, podczas gdy w rzeczywistości użytkownicy mają do dyspozycji konkretne komendy, takie jak 'find' czy 'locate'. Wykorzystanie niepoprawnych terminów może prowadzić do frustracji i nieefektywnego rozwiązywania problemów. 'pine' to z kolei program do obsługi poczty elektronicznej, a jego funkcjonalność nie ma nic wspólnego z przeszukiwaniem plików w systemie plików. Użytkownicy mogą mylnie zakładać, że programy do obsługi poczty mogą również mieć funkcje wyszukiwania, co jest błędnym wnioskiem. 'pwd' natomiast to polecenie, które służy do wyświetlania bieżącego katalogu roboczego. Jego użycie w kontekście wyszukiwania plików jest całkowicie nieadekwatne, ponieważ nie ma on żadnych możliwości przeszukiwania zawartości systemu plików. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla efektywnego poruszania się w środowisku Linux i wydajnego zarządzania systemem, dlatego warto skupić się na nauce prawidłowych narzędzi i ich zastosowań.
Pytanie 17

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. DHCP
B. DNS
C. FTP
D. TCP/IP
Protokół DHCP to naprawdę ważny element w sieciach lokalnych, bo to on sprawia, że przydzielanie adresów IP do urządzeń jest łatwe i szybkie. Kiedy podłączasz komputer albo smartfona, to wysyła on do serwera DHCP zapytanie. A ten serwer odpowiada, przydzielając wolny adres IP oraz inne dane, jak maska podsieci czy brama domyślna. To mega ułatwia życie administratorom, bo nie muszą ręcznie przydzielać adresów, co mogłoby skończyć się błędami. Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w dużych sieciach, gdzie jest masa urządzeń, DHCP naprawdę robi różnicę. I jeszcze, co jest super, to daje możliwość rezerwacji adresów IP dla konkretnych urządzeń, co jest przydatne, gdy musisz mieć urządzenia zawsze dostępne w sieci.
Pytanie 18

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

Ilustracja do pytania
A. netstat
B. ipconfig
C. ping
D. tracert
Polecenie ping jest używane do testowania połączeń w sieciach komputerowych. Działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) do wybranego hosta sieciowego oraz oczekiwania na odpowiedzi. W praktyce ping pozwala określić, czy dany host jest osiągalny oraz mierzyć czas odpowiedzi, co jest kluczowe dla diagnostyki opóźnień w sieci. Wyniki zawierają informacje o liczbie wysłanych bajtów, czasie potrzebnym na przesłanie pakietu oraz wartość TTL (Time To Live), która wskazuje, ile routerów może jeszcze przenosić dany pakiet. Ping jest powszechnie stosowany podczas rozwiązywania problemów z siecią oraz przy monitorowaniu dostępności serwerów i wydajności łączy. Na przykład administratorzy często używają polecenia ping do sprawdzenia, czy serwery są online przed przeprowadzeniem aktualizacji systemowych. Poprawne zrozumienie i interpretacja wyników ping jest umiejętnością kluczową dla specjalistów IT, ponieważ pozwala na szybką identyfikację potencjalnych problemów z połączeniami sieciowymi i podejmowanie odpowiednich działań naprawczych zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.
Pytanie 19

Który standard sieci lokalnej określa dostęp do medium w oparciu o token (żeton)?

A. IEEE 802.1
B. IEEE 802.5
C. IEEE 802.3
D. IEEE 802.2
Standard IEEE 802.5 definiuje metodę dostępu do medium, która opiera się na koncepcji token ring, czyli ringi z żetonem. W tej architekturze, urządzenia w sieci są połączone w formie okręgu, a dostęp do medium jest kontrolowany przez specjalny token, który krąży w sieci. Tylko urządzenie, które posiada token, może przesyłać dane, co znacząco zmniejsza ryzyko kolizji, które jest powszechne w sieciach opartych na metodzie CSMA/CD, jak w przypadku standardu IEEE 802.3 (Ethernet). Przykładem zastosowania IEEE 802.5 są lokalne sieci, w których wymagana jest większa kontrola nad transmisją danych, co sprawia, że są szczególnie korzystne w środowiskach o wysokiej dostępności, takich jak banki czy instytucje finansowe. Dodatkowo, metoda token ring pozwala na łatwiejszą diagnostykę i zarządzanie ruchem w sieci, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów rozproszonych. Warto również zauważyć, że chociaż Ethernet zyskał na popularności, standard IEEE 802.5 wciąż ma swoje zastosowanie w niektórych niszowych aplikacjach.
Pytanie 20

Substancją używaną w drukarkach 3D jest

A. ciekły materiał.
B. środek katalityczny.
C. proszek węglowy.
D. filament.
Filament to materiał eksploatacyjny wykorzystywany w drukarkach 3D, najczęściej w technologii FDM (Fused Deposition Modeling). Jest to tworzywo w postaci cienkiego włókna, które jest podgrzewane i wytłaczane przez głowicę drukarki, tworząc obiekt warstwa po warstwie. Najpopularniejsze rodzaje filamentów to PLA (kwas polilaktyczny), ABS (akrylonitryl-butadien-styren) oraz PETG (tereftalan etylenu). Każdy z tych materiałów ma swoje unikalne właściwości: PLA jest biodegradowalny i łatwy w obróbce, ABS charakteryzuje się większą wytrzymałością i odpornością na wysokie temperatury, natomiast PETG łączy w sobie łatwość drukowania z wytrzymałością i odpornością chemiczną. Wybór odpowiedniego filamentu ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości wydruków oraz dla ich finalnego zastosowania, co czyni znajomość specyfiki różnych filamentów niezbędną dla każdego użytkownika drukarki 3D.
Pytanie 21

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej
B. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć
C. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej
D. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup
W przypadku sygnalizacji błędu odczytu/zapisu pamięci CMOS podczas procedury POST, właściwym krokiem jest wymiana baterii układu lub ewentualna wymiana płyty głównej. Bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS, które są kluczowe dla uruchamiania systemu. Kiedy bateria jest słaba lub rozładowana, ustawienia te mogą zostać utracone, co skutkuje błędem przy starcie komputera. W praktyce oznacza to, że po wymianie baterii komputer zazwyczaj wraca do normalnego działania, pozwalając na poprawne odczytanie i zapis konfiguracji. W przypadku, gdy wymiana baterii nie przynosi efektu, konieczne może być rozważenie wymiany płyty głównej, zwłaszcza jeśli inne komponenty są w dobrym stanie. Standardy branżowe zalecają regularne monitorowanie stanu baterii CMOS, a dla użytkowników domowych czy firmowych warto wypracować procedury konserwacyjne, które zapewnią ciągłość pracy urządzeń.
Pytanie 22

Bez zgody właściciela praw autorskich do oprogramowania jego legalny użytkownik, zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co może zrobić?

A. nie ma możliwości wykonania żadnej kopii programu
B. może stworzyć jedną kopię, jeśli jest to konieczne do korzystania z programu
C. może dystrybuować program
D. może wykonać dowolną ilość kopii programu na swój użytek
Wybór odpowiedzi, że użytkownik może wykonać dowolną liczbę kopii programu na własny użytek, jest błędny, ponieważ narusza zasady prawa autorskiego. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim, użytkownik ma prawo do wykonania jedynie jednej kopii programu w celu jego używania, a nie tworzenia wielokrotnych kopii, które mogłyby prowadzić do rozpowszechnienia programu. Wykonywanie dowolnej liczby kopii może prowadzić do nieautoryzowanego użytkowania, co jest sprzeczne z intencjami twórcy oprogramowania i narusza jego prawa do kontrolowania rozpowszechniania swojego dzieła. Po prostu posiadanie kopii na własny użytek nie zwalnia z obowiązku przestrzegania umowy licencyjnej, która zazwyczaj ogranicza liczbę dozwolonych kopii. Z kolei odpowiedź, że użytkownik może rozpowszechniać program, jest także mylna, ponieważ wymaga zezwolenia od posiadacza praw autorskich. Każde nieautoryzowane rozpowszechnianie może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym do odpowiedzialności cywilnej i karnej. Ponadto, stwierdzenie, że użytkownik nie może wykonać żadnej kopii programu, jest zbyt restrykcyjne i niezgodne z prawem, ponieważ użytkownik rzeczywiście ma prawo do wykonania jednej kopii, jeśli jest to niezbędne do korzystania z programu. Tego rodzaju nieporozumienia często wynikają z braku wiedzy na temat przepisów prawa autorskiego i zasad użytkowania oprogramowania, co może prowadzić do nieświadomego łamania prawa.
Pytanie 23

W systemie Windows za pomocą komendy assoc można

A. wyświetlić właściwości plików
B. zmienić powiązania dla rozszerzeń plików
C. sprawdzić zawartość dwóch plików
D. dostosować listę kontroli dostępu do plików
Wszystkie pozostałe odpowiedzi są błędne, ponieważ wykazują fundamentalne nieporozumienia dotyczące funkcji polecenia 'assoc'. Rozpocznijmy od pierwszej niepoprawnej koncepcji, która sugeruje, że 'assoc' służy do wyświetlania atrybutów plików. W rzeczywistości, aby uzyskać informacje o atrybutach plików, użytkownicy powinni korzystać z polecenia 'attrib', które pozwala na wyświetlanie i edycję atrybutów takich jak ukryty, tylko do odczytu czy systemowy. Kolejna propozycja, mówiąca o porównywaniu zawartości dwóch plików, jest zupełnie nieadekwatna, gdyż do tego celu stosuje się polecenie 'fc' (file compare), które jest zaprojektowane specjalnie do analizy różnic między plikami. Z kolei twierdzenie, że 'assoc' pozwala na modyfikację listy kontroli dostępu do plików, również jest błędne; za to odpowiadają narzędzia takie jak 'icacls' lub 'cacls', które zajmują się uprawnieniami dostępu do plików. W konsekwencji, mylenie tych narzędzi prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować nieefektywnym zarządzaniem plikami w systemie operacyjnym, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie administrowania systemem.
Pytanie 24

W systemie Windows XP, aby zmienić typ systemu plików z FAT32 na NTFS, należy użyć programu

A. convert.exe
B. attrib.exe
C. subst.exe
D. replace.exe
Odpowiedź 'convert.exe' jest prawidłowa, ponieważ jest to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia konwersję systemu plików z FAT32 na NTFS bez utraty danych. Program 'convert.exe' działa w wierszu poleceń i jest stosunkowo prosty w użyciu, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla administratorów systemu oraz użytkowników domowych. Aby użyć tego narzędzia, wystarczy otworzyć wiersz poleceń z uprawnieniami administratora i wpisać polecenie 'convert D: /FS:NTFS', gdzie 'D:' to litera napędu, który chcemy skonwertować. Przed wykonaniem konwersji zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty. Konwersja z FAT32 do NTFS przynosi wiele korzyści, takich jak zwiększona wydajność, obsługa większych plików oraz lepsze zarządzanie uprawnieniami i bezpieczeństwem. Warto zaznaczyć, że NTFS jest bardziej stabilnym i elastycznym systemem plików, co czyni go bardziej odpowiednim do zastosowań w środowiskach, gdzie wymagana jest większa niezawodność i możliwość przydzielania różnych poziomów dostępu do plików.
Pytanie 25

Jakie jest zadanie usługi DNS?

A. weryfikacja poprawności adresów domenowych
B. konwersja adresów IP na nazwy domenowe
C. konwersja nazw domenowych na adresy IP
D. weryfikacja poprawności adresów IP
Usługa DNS (Domain Name System) jest fundamentalnym elementem infrastruktury internetu, odpowiadającym za translację nazw domenowych na adresy IP. Dzięki DNS użytkownicy mogą korzystać z łatwych do zapamiętania nazw domen, takich jak www.przyklad.pl, zamiast skomplikowanych ciągów liczb, które są adresami IP (np. 192.168.1.1). Proces ten nie tylko ułatwia korzystanie z internetu, ale również zwiększa efektywność, ponieważ umożliwia szybsze i bardziej intuicyjne przeszukiwanie zasobów online. W praktycznym zastosowaniu, gdy użytkownik wpisuje adres strony w przeglądarkę, jego komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, który następnie odpowiada odpowiednim adresem IP. W odpowiedzi zawarte jest również zarządzanie strefami DNS, co pozwala na delegowanie odpowiedzialności za różne poddomeny. Warto zaznaczyć, że standardy DNS (RFC 1034 i RFC 1035) definiują sposób działania tego systemu, co zapewnia jego interoperacyjność i stabilność. Zrozumienie roli DNS jest kluczowe dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, ponieważ błędne skonfigurowanie usług DNS może prowadzić do problemów z dostępem do stron internetowych czy usług online.
Pytanie 26

Jakie informacje o wykorzystywaniu pamięci wirtualnej można uzyskać, analizując zawartość pliku w systemie Linux?

A. /etc/inittab
B. /proc/vmstat
C. pagefile.sys
D. xload
Plik /proc/vmstat jest kluczowym źródłem informacji dotyczących pamięci wirtualnej w systemie Linux. Zawiera dane o aktualnym stanie pamięci, w tym statystyki dotyczące wirtualnej pamięci, takich jak ilość pamięci swap, liczba stron wymienianych, czy też liczba stron w pamięci fizycznej. Analizowanie zawartości tego pliku pozwala na głębsze zrozumienie zarządzania pamięcią przez system, co jest niezbędne w kontekście optymalizacji wydajności i monitorowania zasobów. Na przykład, jeśli zauważysz, że liczba stron wymienianych na dysk jest wysoka, może to wskazywać na zbyt małą ilość pamięci RAM, co prowadzi do spowolnienia systemu. Dlatego umiejętność interpretacji danych z /proc/vmstat jest niezwykle ważna dla administratorów systemów oraz programistów zajmujących się wydajnością aplikacji. Dobrymi praktykami są regularne monitorowanie tego pliku oraz konfigurowanie systemu tak, aby optymalizować użycie pamięci, co jest kluczowe dla stabilności i wydajności systemu.
Pytanie 27

Podczas konserwacji i czyszczenia drukarki laserowej, która jest odłączona od zasilania, pracownik serwisu komputerowego może zastosować jako środek ochrony indywidualnej

A. element kotwiczący
B. ściereczkę do usuwania zanieczyszczeń
C. komputerowy odkurzacz ręczny
D. rękawiczki ochronne
Rękawiczki ochronne są kluczowym elementem środków ochrony indywidualnej podczas pracy z urządzeniami elektronicznymi, takimi jak drukarki laserowe. Ich stosowanie nie tylko zapewnia ochronę przed kontaktem z zabrudzeniami, takimi jak pył tonera, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń delikatnych komponentów sprzętu. Podczas konserwacji, serwisant powinien nosić rękawiczki, aby uniknąć zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość druku oraz funkcjonalność urządzenia. Oprócz tego, rękawiczki chronią skórę przed potencjalnymi substancjami chemicznymi, które mogą być obecne w materiałach eksploatacyjnych lub czyszczących. Przykłady dobrych praktyk w tej dziedzinie to korzystanie z rękawiczek lateksowych lub nitrylowych, które są odporne na substancje chemiczne oraz oferują dobrą chwytność, co jest istotne podczas manipulacji drobnymi częściami. Pamiętaj, że każdy serwisant powinien przestrzegać procedur BHP oraz standardów ISO dotyczących bezpieczeństwa w miejscu pracy, co obejmuje odpowiednie stosowanie środków ochrony osobistej.
Pytanie 28

Jaką maksymalną liczbę podstawowych partycji na dysku twardym z tablicą MBR można utworzyć za pomocą narzędzia Zarządzanie dyskami dostępnego w systemie Windows?

A. 4
B. 2
C. 3
D. 1
Odpowiedź '4' jest poprawna, ponieważ tablica MBR (Master Boot Record) pozwala na utworzenie maksymalnie czterech partycji podstawowych na dysku twardym. W praktyce oznacza to, że każda z tych partycji może być używana do przechowywania systemów operacyjnych lub danych. W przypadku potrzeby utworzenia większej liczby partycji, można skonwertować jedną z partycji podstawowych na partycję rozszerzoną, która może zawierać dodatkowe partycje logiczne. Taki sposób zarządzania partycjami jest zgodny z dobrymi praktykami w administracji systemami, gdzie optymalizacja korzystania z dostępnej przestrzeni dyskowej jest kluczowa. Warto również zaznaczyć, że MBR jest ograniczony do dysków o maksymalnej pojemności 2 TB, dlatego w przypadku nowoczesnych systemów i dysków twardych o większej pojemności zaleca się użycie systemu GPT (GUID Partition Table), który nie tylko pozwala na więcej partycji, ale także obsługuje dużo większe dyski. Właściwe zrozumienie różnic między tymi systemami partycji jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami w środowisku IT.
Pytanie 29

Jakie zakresy adresów IPv4 mogą być używane jako adresy prywatne w lokalnej sieci?

A. 127.0.0.0 ÷ 127.255.255.255
B. 172.16. 0.0 ÷ 172.31.255.255
C. 200.186.0.0 ÷ 200.186.255.255
D. 168.172.0.0 ÷ 168.172.255.255
Zakres adresów IPv4 od 172.16.0.0 do 172.31.255.255 jest jednym z trzech standardowo zarezerwowanych zakresów adresów prywatnych, które mogą być używane w sieciach lokalnych. Zgodnie z dokumentem RFC 1918, te adresy nie są routowane w Internecie, co oznacza, że ich użycie wewnątrz sieci lokalnej nie wpływa na globalny ruch internetowy. Przykład zastosowania to stworzenie lokalnej sieci w biurze, gdzie wszystkie urządzenia (komputery, drukarki, smartfony) mogą korzystać z adresów w tym zakresie. Dzięki temu możliwe jest zbudowanie infrastruktury sieciowej, która nie wymaga wykupu publicznych adresów IP, co może znacząco obniżyć koszty. Użycie prywatnych adresów IP wymaga jednak zastosowania mechanizmów, takich jak NAT (Network Address Translation), aby umożliwić dostęp tych urządzeń do Internetu. Warto zauważyć, że inne zarezerwowane zakresy adresów prywatnych to 10.0.0.0 do 10.255.255.255 oraz 192.168.0.0 do 192.168.255.255. Te standardy są powszechnie stosowane w praktyce, co sprawia, że ich znajomość jest kluczowa dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.
Pytanie 30

Na schemacie przedstawiono konfigurację protokołu TCP/IP pomiędzy serwerem a stacją roboczą. Na serwerze zainstalowano rolę DNS. Wykonanie polecenia ping www.cke.edu.pl na serwerze zwraca pozytywny wynik, natomiast na stacji roboczej jest on negatywny. Jakie zmiany należy wprowadzić w konfiguracji, aby usługa DNS na stacji funkcjonowała poprawnie?

Ilustracja do pytania
A. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.10
B. adres bramy na stacji roboczej na 192.168.1.10
C. adres serwera DNS na stacji roboczej na 192.168.1.11
D. adres bramy na serwerze na 192.168.1.11
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ konfiguracja DNS na stacji roboczej powinna wskazywać na serwer DNS w sieci lokalnej, który jest poprawnie skonfigurowany na adresie 192.168.1.10. W sieci komputerowej serwer DNS odpowiada za tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co umożliwia komunikację z odpowiednimi serwerami w sieci. Jeśli serwer DNS jest błędnie skonfigurowany na stacji roboczej lub wskazuje na adres, który nie jest serwerem DNS, użytkownik nie będzie w stanie rozwiązać nazw domenowych, co skutkuje niepowodzeniem polecenia ping. W tym przypadku serwer ma przypisany adres IP 192.168.1.10 i pełni rolę serwera DNS, dlatego stacja robocza powinna być skonfigurowana, aby korzystać z tego adresu jako swojego DNS. Dobrą praktyką jest zawsze zapewnienie, że konfiguracja DNS wskazuje na dostępne i poprawnie skonfigurowane serwery DNS w ramach tej samej sieci, co minimalizuje opóźnienia i problemy z rozwiązywaniem nazw w sieci lokalnej. Serwery DNS często działają na statycznych adresach IP, aby zapewnić stabilność i przewidywalność w sieci, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych, gdzie dostępność usług jest kluczowa.
Pytanie 31

Na przedstawionym schemacie urządzeniem, które łączy komputery, jest

Ilustracja do pytania
A. regenerator
B. ruter
C. przełącznik
D. most
Ruter to urządzenie sieciowe, które łączy różne sieci komputerowe i kieruje ruchem danych między nimi. W przeciwieństwie do przełączników, które działają na poziomie drugiej warstwy modelu OSI i zajmują się przesyłaniem danych w obrębie tej samej sieci lokalnej, rutery funkcjonują w trzeciej warstwie, co pozwala im na międzysegmentową komunikację. Ruter analizuje nagłówki pakietów i decyduje o najlepszej ścieżce przesłania danych do ich docelowego adresu. Jego użycie jest kluczowe w sieciach rozległych (WAN), gdzie konieczna jest efektywna obsługa ruchu pomiędzy różnymi domenami sieciowymi. Rutery wykorzystują protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, umożliwiając dynamiczną adaptację tras w odpowiedzi na zmiany w topologii sieci. Dzięki temu zapewniają redundancję i optymalizację trasy danych, co jest niezbędne w środowiskach o dużym natężeniu ruchu. W praktyce ruter pozwala również na nadawanie priorytetów i zarządzanie przepustowością, co jest istotne dla utrzymania jakości usług w sieciach obsługujących różnorodne aplikacje i protokoły.
Pytanie 32

Urządzeniem wykorzystywanym do formowania kształtów oraz grawerowania m.in. w materiałach drewnianych, szklanych i metalowych jest ploter

A. solwentowy
B. laserowy
C. tnący
D. bębnowy
Odpowiedź "laserowy" jest poprawna, ponieważ plotery laserowe są zaawansowanymi urządzeniami służącymi do precyzyjnego wycinania oraz grawerowania w różnych materiałach, takich jak drewno, szkło czy metal. Działają one na zasadzie technologii laserowej, która generuje skoncentrowany promień światła zdolny do cięcia i grawerowania. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie bardzo skomplikowanych kształtów oraz detali, które byłyby trudne do osiągnięcia przy użyciu innych metod. Przykładowe zastosowania ploterów laserowych obejmują produkcję elementów dekoracyjnych, personalizowanych przedmiotów, oznaczeń oraz prototypów w różnych branżach, w tym w reklamie, rzemiośle i inżynierii. Ponadto, w kontekście standardów branżowych, plotery laserowe często spełniają normy dotyczące bezpieczeństwa i precyzji, co czyni je niezastąpionym narzędziem w nowoczesnym wytwarzaniu.
Pytanie 33

Jaki jest adres broadcastowy dla sieci posiadającej adres IP 192.168.10.0/24?

A. 192.168.10.0
B. 192.168.0.255
C. 192.168.10.255
D. 192.168.0.0
Adres rozgłoszeniowy sieci o adresie IP 192.168.10.0/24 to 192.168.10.255, ponieważ w przypadku adresu klasy C z maską /24 ostatni bajt (osiem bitów) jest używany do identyfikacji hostów w sieci. Maski sieciowe, takie jak /24, oznaczają, że pierwsze 24 bity adresu (czyli trzy pierwsze bajty) są stałe dla danej sieci, a ostatnie 8 bitów może być zmieniane, co oznacza, że mamy 2^8 = 256 możliwych adresów hostów w tej sieci, od 192.168.10.0 do 192.168.10.255. Adres 192.168.10.0 jest zarezerwowany jako adres identyfikujący sieć, a adres 192.168.10.255 jest używany jako adres rozgłoszeniowy, który pozwala na wysyłanie pakietów do wszystkich urządzeń w tej sieci. Użycie adresów rozgłoszeniowych jest istotne, gdyż umożliwia efektywne zarządzanie sieciami lokalnymi oraz komunikację między urządzeniami. Przykładem zastosowania adresów rozgłoszeniowych jest wysyłanie informacji o aktualizacjach do wszystkich komputerów w lokalnej sieci jednocześnie, co pozwala na oszczędność czasu i zasobów.
Pytanie 34

Instalacja serwera stron www w rodzinie systemów Windows Server jest możliwa dzięki roli

A. serwera sieci Web
B. usług plików
C. usług pulpitu zdalnego
D. serwera aplikacji
Serwer sieci Web w systemie Windows Server to rola, która umożliwia hostowanie aplikacji internetowych oraz stron WWW. W praktyce oznacza to, że administrator może zainstalować i skonfigurować serwer IIS (Internet Information Services), co jest standardem dla hostingu stron w środowiskach Windows. IIS jest nie tylko łatwy w użyciu, ale również oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak zarządzanie certyfikatami SSL, obsługa ASP.NET, czy integracja z bazami danych. Warto zaznaczyć, że standardowa konfiguracja serwera sieci Web pozwala na efektywne zarządzanie ruchem, monitorowanie wydajności oraz zabezpieczanie zasobów. Dzięki prawidłowej konfiguracji, przedsiębiorstwa mogą świadczyć usługi online, co wpisuje się w aktualne trendy digitalizacji i transformacji cyfrowej. Dodatkowo, administratorzy mogą korzystać z narzędzi takich jak Web Deploy do automatyzacji wdrożeń, co znacznie usprawnia proces aktualizacji aplikacji na serwerze.
Pytanie 35

Aby zminimalizować wpływ zakłóceń elektromagnetycznych na przesyłany sygnał w projektowanej sieci komputerowej, co należy zastosować?

A. ekranowaną skrętkę
B. cienki przewód koncentryczny
C. światłowód
D. gruby przewód koncentryczny
Wybór ekranowanej skrętki jako metody przesyłu sygnału w sieci komputerowej może wydawać się atrakcyjny, jednakże nie jest to rozwiązanie idealne w kontekście zakłóceń elektromagnetycznych. Ekranowana skrętka, mimo iż oferuje pewien poziom ochrony przed zakłóceniami, nadal jest podatna na interferencje, zwłaszcza w intensywnie zakłóconych środowiskach. Podobnie, cienki i gruby przewód koncentryczny, choć mają swoje zastosowanie w transmisji sygnałów, w przypadku sieci komputerowych charakteryzują się ograniczoną szerokością pasma i większą podatnością na zakłócenia. Przewody koncentryczne, szczególnie te cienkie, mogą wprowadzać zniekształcenia sygnału oraz ograniczać odległości efektywnego przesyłania. Wiele osób może zakładać, że przewody te są wystarczające dla standardowych aplikacji, jednak w praktyce, zwłaszcza przy rosnących wymaganiach dotyczących przepustowości, stają się one niewystarczające. Błąd myślowy polega na niepełnym zrozumieniu, że w erze szybko rozwijających się technologii transmisji danych, takich jak 5G czy IoT, standardy przesyłu muszą być dostosowywane do rosnących potrzeb, a światłowody oferują elastyczność i wydajność, której żadne z pozostałych rozwiązań nie są w stanie zapewnić.
Pytanie 36

W systemie Windows, aby założyć nową partycję podstawową, trzeba skorzystać z przystawki

A. gpedit.msc
B. diskmgmt.msc
C. fsmgmt.msc
D. certmgr.msc
Aby w systemie Windows utworzyć nową partycję podstawową, należy użyć przystawki diskmgmt.msc, która jest narzędziem do zarządzania dyskami i partycjami. To narzędzie pozwala użytkownikom na łatwe zarządzanie dyskami twardymi, w tym na tworzenie, usuwanie, formatowanie oraz przekształcanie partycji. Użytkownicy mogą uzyskać dostęp do diskmgmt.msc poprzez wpisanie 'diskmgmt.msc' w oknie dialogowym Uruchom (Win + R) lub przez panel sterowania w sekcji Zarządzanie komputerem. Przykładowo, aby stworzyć nową partycję, najpierw należy zlokalizować nieprzydzieloną przestrzeń na dysku, kliknąć prawym przyciskiem myszy i wybrać opcję 'Nowa partycja'. Następnie można ustalić rozmiar partycji oraz przypisać jej literę dysku. Dobre praktyki wskazują, że przed przystąpieniem do tych operacji warto wykonać kopię zapasową danych oraz upewnić się, że pracujemy na odpowiedniej partycji, aby uniknąć niepożądanych skutków.
Pytanie 37

Zaprezentowany komputer jest niepełny. Który z komponentów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla poprawnego funkcjonowania zestawu i powinien być dodany?

Lp.Nazwa podzespołu
1.Cooler Master obudowa komputerowa CM Force 500W czarna
2.Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, TRAY/OEM
4.Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.Seagate BarraCuda, 3,5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD
A. Zasilacz
B. Pamięć RAM
C. Karta graficzna
D. Wentylator procesora
Zasilacz, karta graficzna oraz pamięć RAM to również kluczowe komponenty każdego komputera, ale w kontekście tego pytania ich brak nie jest przyczyną niekompletności zestawu w odniesieniu do chłodzenia procesora. Zasilacz zapewnia niezbędne zasilanie dla całego systemu, a jego parametry muszą być dobrane odpowiednio do specyfikacji energetycznej wszystkich zainstalowanych komponentów. Karta graficzna, choć nie jest wymieniona w tabeli, to w przypadku niektórych konfiguracji może być zintegrowana z procesorem, jak ma to miejsce w przypadku układów Intel HD Graphics. Pamięć RAM jest niezbędna do przechowywania i szybkiego dostępu do danych, ale jej brak w zestawie uniemożliwiłby w ogóle działanie systemu operacyjnego, co nie jest przedmiotem tego pytania. Typowym błędem myślowym jest niedocenianie znaczenia odpowiedniego chłodzenia procesora, zwłaszcza w przypadku zestawów bez dołączonych fabrycznie systemów chłodzących, co może prowadzić do poważnych problemów termicznych, a w konsekwencji do uszkodzenia sprzętu lub znaczącego obniżenia jego wydajności.
Pytanie 38

Klawiatura w układzie QWERTY, która pozwala na wpisywanie znaków typowych dla języka polskiego, jest znana jako klawiatura

A. maszynistki
B. diakrytyczna
C. programisty
D. polska
Odpowiedź 'programisty' jest poprawna, ponieważ klawiatura QWERTY, która umożliwia wprowadzanie polskich znaków diakrytycznych, określana jest jako klawiatura programisty. W praktyce oznacza to, że ta odmiana klawiatury została zaprojektowana z myślą o ułatwieniu pisania kodu oraz wprowadzaniu tekstu w języku polskim, co jest kluczowe dla programistów pracujących w środowiskach, gdzie użycie znaków takich jak ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ź, ż jest niezbędne. Aby skorzystać z tej klawiatury, użytkownicy mogą na przykład łatwo wprowadzać polskie znaki bez konieczności korzystania z dodatkowych skrótów czy aplikacji. To znacznie przyspiesza pracę oraz minimalizuje ryzyko błędów typograficznych, co jest szczególnie istotne w branży IT, gdzie precyzja i efektywność są kluczowe. Klawiatura ta jest zgodna z normami i standardami ergonomii, co sprawia, że jest wygodna w użyciu przez dłuższy czas.
Pytanie 39

Który z wymienionych protokołów umożliwia nawiązanie szyfrowanego połączenia z witryną internetową?

A. TCP
B. SPX
C. NetBEUI
D. HTTPS
HTTPS, czyli Hypertext Transfer Protocol Secure, to rozszerzenie protokołu HTTP, które zapewnia szyfrowanie danych przesyłanych pomiędzy przeglądarką a serwerem. Dzięki zastosowaniu protokołów SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), HTTPS chroni integralność i poufność danych. W praktyce oznacza to, że informacje takie jak hasła, dane osobowe czy numery kart kredytowych są szyfrowane i nie mogą być łatwo przechwycone przez osoby trzecie. Użycie HTTPS jest szczególnie istotne w przypadku stron internetowych, które przetwarzają dane wrażliwe lub umożliwiają logowanie użytkowników. Warto również zauważyć, że wiele przeglądarek internetowych oznacza strony korzystające z HTTPS jako bezpieczne, co zwiększa zaufanie użytkowników. W kontekście standardów branżowych, Google promuje użycie HTTPS jako element SEO, co wpływa na widoczność strony w wynikach wyszukiwania. W związku z tym, każda organizacja powinna dążyć do implementacji HTTPS na swoich stronach, aby zapewnić bezpieczeństwo danych oraz zgodność z aktualnymi standardami najlepszych praktyk w dziedzinie bezpieczeństwa informacji.
Pytanie 40

Osoba korzystająca z systemu operacyjnego Linux pragnie przypisać adres IP 152.168.1.200 255.255.0.0 do interfejsu sieciowego. Jakie polecenie powinna wydać, mając uprawnienia administratora?

A. netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add
B. ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1
C. netsh interface IP 152.168.1.200 255.255.0.0 /add
D. ip addr add 152.168.1.200/16 dev eth1
Wszystkie inne podane odpowiedzi zawierają istotne błędy w kontekście administracji systemami Linux. W pierwszej z błędnych odpowiedzi, 'netsh interface IP 152.168.1.200/16 /add', wykorzystywane jest polecenie 'netsh', które jest dedykowane dla systemów Windows, a nie Linux. Tego rodzaju podejście prowadzi do nieporozumień, ponieważ administratorzy mogą mylnie sądzić, że polecenia są uniwersalne, co jest dalekie od prawdy. Drugą błędną koncepcją jest użycie formatu adresu IP z maską w tradycyjny sposób, jak w trzeciej odpowiedzi 'ip addr add 152.168.1.200 255.255.0.0 dev eth1'. Choć polecenie 'ip addr add' jest poprawne, sposób zdefiniowania maski jest przestarzały i niezgodny z praktykami używania notacji CIDR, co może prowadzić do błędów konfiguracji w bardziej złożonych sieciach. W czwartej odpowiedzi z kolei, również wykorzystano narzędzie 'netsh', co ponownie wskazuje na niewłaściwe zrozumienie dostępnych narzędzi w systemie operacyjnym Linux. Przykłady te ilustrują typowe błędy w myśleniu, takie jak założenie, że znajomość jednego systemu operacyjnego automatycznie przekłada się na umiejętności w innym, co może prowadzić do poważnych problemów w zarządzaniu infrastrukturą IT.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej