Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:01
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:17

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie przedstawione na rysunku

A. pełni rolę w przesyłaniu ramki pomiędzy segmentami sieci, dobierając port, na który jest ona kierowana

B. jest odpowiedzialne za generowanie sygnału analogowego na wyjściu, który stanowi wzmocniony sygnał wejściowy, kosztem energii pobieranej ze źródła prądu

C. jest wykorzystywane do przechwytywania oraz rejestrowania pakietów danych w sieciach komputerowych

D. umożliwia zamianę sygnału pochodzącego z okablowania miedzianego na okablowanie światłowodowe

Błędne odpowiedzi wynikają z niepoprawnego zrozumienia funkcji urządzenia przedstawionego na rysunku. Konwerter mediów nie służy do przechwytywania i nagrywania pakietów danych w sieciach komputerowych, co jest zadaniem snifferów sieciowych lub narzędzi do monitorowania sieci. Przechwytywanie pakietów wymaga specjalistycznego oprogramowania działającego na poziomie aplikacji, które analizuje ruch sieciowy w celach diagnostycznych lub bezpieczeństwa. Urządzenie to nie odpowiada również za przekazywanie ramek między segmentami sieci z doborem portu, co jest typowym zadaniem przełączników sieciowych (switchy), które działają w warstwie drugiej modelu OSI i kierują ruch na podstawie adresów MAC. Zadanie wytworzenia sygnału analogowego będącego wzmocnionym sygnałem wejściowym jest charakterystyczne dla wzmacniaczy, które potrafią zwiększać amplitudę sygnałów elektrycznych, ale nie dotyczy to konwerterów mediów. Konwertery mediów, jak pokazane urządzenie, mają wyraźnie określoną rolę w sieciach: konwersję sygnałów miedzianych na światłowodowe, co umożliwia łączność na większe odległości bez utraty jakości sygnału, a więc odpowiedzi te nie dotyczą właściwego zastosowania tego urządzenia.

Pytanie 2

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. odłączyć zasilanie komputera

B. otworzyć obudowę komputera

C. zdemontować uszkodzony moduł pamięci

D. wyłączyć monitor ekranowy

Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 3

Który z dynamicznych protokołów rutingu został stworzony jako protokół bramy zewnętrznej do łączenia różnych dostawców usług internetowych?

A. IS - IS

B. BGP

C. RIPng

D. EIGRP

BGP, czyli Border Gateway Protocol, jest protokołem routingu zaprojektowanym z myślą o wymianie informacji o trasach między różnymi systemami autonomicznymi (AS). To kluczowy element funkcjonowania internetu, ponieważ umożliwia współpracę między różnymi dostawcami usług internetowych (ISP). BGP jest protokołem bramy zewnętrznej, co oznacza, że operuje na granicach sieci różnych organizacji, a nie wewnątrz pojedynczej sieci. Dzięki BGP, ISP mogą wymieniać informacje o dostępnych trasach, co pozwala na optymalizację ścieżek przesyłania danych oraz zapewnia redundancję. W praktyce, BGP jest wykorzystywane w dużych, rozproszonych sieciach, gdzie konieczne jest zarządzanie wieloma połączeniami i zabezpieczanie stabilności routingowej. Zgodnie z najlepszymi praktykami, operatorzy sieci często implementują BGP w połączeniu z innymi protokołami routingu wewnętrznego, aby zwiększyć elastyczność i efektywność transmisji danych. BGP również wspiera różne mechanizmy polityki routingu, co pozwala administratorom sieci na dostosowywanie tras w zależności od wymagań biznesowych.

Pytanie 4

Jakie porty powinny być odblokowane w firewallu komputera, aby uzyskać dostęp do zainstalowanej usługi FTP?

A. 80 i 443

B. 25 i 110

C. 53 i 137

D. 20 i 21

Odpowiedź 20 i 21 jest poprawna, ponieważ są to domyślne porty używane przez protokół FTP (File Transfer Protocol). Port 21 jest portem kontrolnym, za pomocą którego nawiązywane są połączenia i przesyłane są polecenia między klientem a serwerem. Port 20 natomiast jest używany do przesyłania danych, gdyż połączenia FTP operują w trybie aktywnym. W praktyce oznacza to, że klient FTP otwiera port 20, na który serwer FTP wysyła dane. Odblokowanie tych portów w zaporze sieciowej jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania FTP, co z kolei umożliwia przesyłanie plików między komputerami w sposób bezpieczny i efektywny. W związku z tym, aby korzystać z usługi FTP, administratorzy powinni stosować się do standardów branżowych, które zalecają otwieranie tych portów oraz monitorowanie aktywności, aby minimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto również pamiętać o korzystaniu z bezpiecznych wersji protokołu, takich jak FTPS czy SFTP, które oferują szyfrowanie przesyłanych danych.

Pytanie 5

Jaki jest poprawny adres podsieci po odjęciu 4 bitów od części hosta w adresie klasowym 192.168.1.0?

A. 192.168.1.44/28

B. 192.168.1.80/27

C. 192.168.1.88/27

D. 192.168.1.48/28

Wybór adresów 192.168.1.80/27, 192.168.1.88/27 oraz 192.168.1.44/28 wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad maskowania adresów IP oraz obliczania podsieci. Adres 192.168.1.80/27 jest nieprawidłowy, ponieważ maska /27 (255.255.255.224) wskazuje, że pierwsze 27 bitów jest używane do identyfikacji sieci, co prowadzi do adresu sieci 192.168.1.64 i rozgłoszeniowego 192.168.1.95, a więc adres 192.168.1.80 jest poza tą podsiecią. Analogicznie, adres 192.168.1.88/27 również nie jest prawidłowy z tych samych powodów, ponieważ również leży poza przypisaną przestrzenią adresową dla maski /27. Jeśli chodzi o adres 192.168.1.44/28, maska /28 oznacza, że mamy 16 adresów, co jest zgodne, ale adres sieci wynosi 192.168.1.32, a adres rozgłoszeniowy to 192.168.1.47, przez co 192.168.1.44 jest wciąż wykorzystywany jako adres hosta, co jest wadą w tym kontekście. Kluczowym błędem w tych odpowiedziach jest zrozumienie, że przy pożyczaniu 4 bitów z części hosta, zmieniając maskę na /28, musimy zwrócić uwagę na zakresy adresów, które są możliwe do przypisania w danej podsieci. Prawidłowe podejście do adresacji IP polega na zrozumieniu relacji między maską podsieci a rzeczywistymi adresami, co jest fundamentalne dla zarządzania sieciami.

Pytanie 6

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) służy do

A. odbierania wiadomości e-mail

B. przydzielania adresów IP, bramy oraz DNS-a

C. szyfrowania połączenia terminalowego z komputerami zdalnymi

D. konfiguracji urządzeń sieciowych i zbierania informacji o nich

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu sieciami komputerowymi, umożliwiającym administratorom monitorowanie i konfigurację urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki czy serwery. SNMP działa na zasadzie modelu klient-serwer, gdzie agent SNMP na urządzeniu zbiera dane o stanie i wydajności oraz wysyła je do menedżera SNMP, który gromadzi i analizuje te informacje. Dzięki temu administratorzy mogą na bieżąco śledzić parametry takie jak wykorzystanie pasma, stany portów czy błędy urządzeń. Praktycznym zastosowaniem SNMP jest automatyczne tworzenie raportów oraz alertów w przypadku awarii, co podnosi efektywność zarządzania infrastrukturą IT. Standardowe wersje protokołu, takie jak SNMPv1, SNMPv2c i SNMPv3, różnią się poziomem zabezpieczeń, co daje możliwość wyboru odpowiedniego rozwiązania w zależności od wymagań bezpieczeństwa w danej organizacji. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się stosowanie SNMPv3, który wprowadza silniejsze mechanizmy autoryzacji i szyfrowania, co jest niezbędne w dzisiejszych, coraz bardziej złożonych środowiskach sieciowych.

Pytanie 7

Aby skopiować katalog c: est z podkatalogami na dysk przenośny f: w systemie Windows 7, jakie polecenie należy zastosować?

A. xcopy f: est c: est/E

B. copy c: est f: est/E

C. xcopy c: est f: est/E

D. copy f: est c: est/E

Wybór polecenia copy c:\est f:\est /E jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, narzędzie copy jest przeznaczone głównie do kopiowania plików, a nie katalogów, co sprawia, że w kontekście tego zadania nie jest ono odpowiednie. Copy nie jest w stanie obsłużyć podkatalogów, co prowadziłoby do utraty struktury folderów podczas kopiowania. Dodatkowo, jeżeli użytkownik próbuje użyć /E z copy, napotyka na problem, ponieważ ta flaga nie jest obsługiwana przez to polecenie. Taki błąd może wynikać z nieznajomości różnic między podstawowymi a bardziej zaawansowanymi poleceniami systemu Windows. Odpowiedzi oparte na poleceniach, które wykorzystują copy w kontekście kopiowania katalogów, często nie uwzględniają, że dla tego konkretnego zadania wymagane jest zastosowanie bardziej złożonego narzędzia, jak xcopy, które jest specjalnie zaprojektowane do zarządzania zarówno plikami, jak i strukturą folderów. Warto również zauważyć, że pewne nieporozumienia mogą wynikać z przyzwyczajenia do używania prostych poleceń, co może ograniczać zdolność użytkownika do efektywnego zarządzania systemem plików. W praktyce, dla użytkowników zarządzających danymi w bardziej złożony sposób, kluczowe jest zrozumienie, kiedy i jak używać odpowiednich narzędzi oraz technik, aby uniknąć niezamierzonych błędów w trakcie operacji kopiowania. Zachęcam do eksploracji dokumentacji Windows w celu lepszego zrozumienia różnic między tymi poleceniami.

Pytanie 8

W jakim gnieździe należy umieścić procesor INTEL CORE i3-4350- 3.60 GHz, x2/4, 4MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150?

A. rys. B

B. rys. D

C. rys. C

D. rys. A

Wybór nieodpowiedniego gniazda dla procesora Intel Core i3-4350 może skutkować nieprawidłowym funkcjonowaniem komputera lub nawet fizycznym uszkodzeniem procesora bądź płyty głównej. Procesory te wymagają gniazda LGA 1150 co oznacza że jakiekolwiek inne gniazda takie jak LGA 1151 lub LGA 1155 nie będą kompatybilne z tym modelem. Gniazdo LGA 1150 charakteryzuje się specyficznym układem styków i mechanizmem mocującym który nie pasuje do innych rodzajów gniazd. Próba montażu w nieodpowiednim gnieździe może prowadzić do niebezpiecznych zwarć i trudności ze stabilnością systemu. Pomyłki te często wynikają z braku znajomości specyfikacji technicznych oraz z mylenia podobnie wyglądających gniazd co podkreśla znaczenie dokładnego sprawdzania dokumentacji technicznej. Świadomość poprawnego standardu gniazda jest kluczowa nie tylko dla zapobiegania uszkodzeniom ale także dla maksymalizacji wydajności systemu i wykorzystania pełnego potencjału procesora co jest szczególnie istotne w profesjonalnych zastosowaniach gdzie wymagana jest wysoka niezawodność i wydajność.

Pytanie 9

Sygnatura (ciąg bitów) 55AA (w systemie szesnastkowym) kończy tablicę partycji. Jaka jest odpowiadająca jej wartość w systemie binarnym?

A. 1,0100101101001E+015

B. 101010110101010

C. 1,0101010010101E+015

D. 101101001011010

Patrząc na błędne odpowiedzi, widać, że występują typowe zawirowania przy konwersji z szesnastkowych na binarne. Na przykład liczby 1,0100101101001E+015 oraz 1,0101010010101E+015 mają fragmenty wyglądające jak notacja naukowa, która tu nie pasuje. Ta notacja służy do przedstawiania bardzo dużych lub małych liczb, a nie do cyfr w różnych systemach liczbowych. Te błędne konwersje mogły wynikać z niepewności co do tego, jak szesnastkowe cyfry przechodzą na bity. I jeszcze odpowiedzi jak 101101001011010 czy inne w pytaniu nie trzymają standardów konwersji. Wiadomo, że każda cyfra szesnastkowa to cztery bity w binarnym systemie, co jest kluczowe. Często pomija się poszczególne kroki w konwersji, co kończy się błędami. Przy 55AA każda cyfra musi być przeliczona z dokładnością, żeby wyszła dobra reprezentacja binarna, co wymaga staranności i znajomości reguł konwersji.

Pytanie 10

Jaka jest maksymalna liczba komputerów, które mogą być zaadresowane w podsieci z adresem 192.168.1.0/25?

A. 510

B. 126

C. 62

D. 254

Odpowiedź 126 jest poprawna, ponieważ w podsieci o adresie 192.168.1.0/25 mamy do czynienia z maską sieciową, która umożliwia podział adresów IP na mniejsze grupy. Maska /25 oznacza, że pierwsze 25 bitów jest używane do identyfikacji sieci, co pozostawia 7 bitów na adresowanie urządzeń w tej podsieci. W praktyce oznacza to, że liczba dostępnych adresów do przypisania urządzeniom oblicza się według wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na adresowanie hostów. W tym przypadku 2^7 - 2 = 128 - 2 = 126. Odejmujemy 2, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany dla adresu sieci (192.168.1.0) a drugi dla adresu rozgłoszeniowego (192.168.1.127). Taki podział jest kluczowy w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnych adresów IP oraz organizację ruchu sieciowego. W praktyce ten rodzaj podsieci często wykorzystuje się w małych lub średnich firmach, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 126. Umożliwia to efektywne zarządzanie zasobami oraz minimalizuje ryzyko konfliktów adresów IP, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki w inżynierii sieciowej.

Pytanie 11

Z jakim protokołem związane są terminy "Sequence number" oraz "Acknowledgment number"?

 Sequence number: 117752 (relative sequence number)
Acknowledgment number: 33678 (relative ack number)
Header Length: 20 bytes
Flags: 0x010 (ACK)
Window size value: 258

A. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

B. TCP (Transmission Control Protocol)

C. UDP (User Datagram Protocol)

D. IP (Internet Protocol)

Protokół TCP czyli Transmission Control Protocol jest kluczowy dla niezawodnej transmisji danych w sieciach komputerowych Ponieważ TCP zapewnia kontrolę przepływu i potwierdzanie danych Sequence number i Acknowledgment number są fundamentalnymi koncepcjami w TCP Sequence number określa kolejność bajtów które są przesyłane co pozwala odbiorcy na zrekomponowanie danych w ich pierwotnej kolejności Jest to niezbędne dla aplikacji które wymagają porządku w danych Acknowledgment number z kolei jest używany do potwierdzania odbioru danych przez odbiorcę co pozwala na wykrywanie utraty pakietów i retransmisję TCP jest protokołem połączeniowym co oznacza że przed rozpoczęciem transmisji danych nawiązywane jest połączenie między nadawcą a odbiorcą Zabezpiecza to integralność danych i pozwala na kontrolę nad przepływem danych co jest niezwykle ważne w środowiskach sieciowych gdzie mogą wystąpić zakłócenia lub utrata pakietów W praktyce TCP jest szeroko stosowany w aplikacjach wymagających wysokiej niezawodności takich jak przeglądarki internetowe klienty poczty elektronicznej i komunikatory internetowe Protokół TCP stosuje różne techniki optymalizacji takie jak kontrola przeciążeń co przyczynia się do jego powszechnego zastosowania w branży

Pytanie 12

Który algorytm służy do weryfikacji, czy ramka Ethernet jest wolna od błędów?

A. LLC (Logical Link Control)

B. CRC (Cyclic Redundancy Check)

C. CSMA (Carrier Sense Multiple Access)

D. MAC (Media Access Control)

Cyclic Redundancy Check (CRC) to technika wykrywania błędów, która jest kluczowym elementem w zapewnieniu integralności danych przesyłanych w sieci. Algorytm CRC generuje skrót na podstawie danych (np. ramki Ethernet) i dołącza go do ramki. Odbiorca może ponownie obliczyć skrót z odebranych danych, porównując go z dołączonym. Jeśli skróty się różnią, oznacza to, że wystąpiły błędy w transmisji. To podejście jest szeroko stosowane w standardach IEEE 802, w tym w Ethernet, gdzie błędy mogą wynikać z zakłóceń elektromagnetycznych lub uszkodzeń fizycznych. CRC ma kilka zalet: jest efektywny obliczeniowo, potrafi wykrywać wiele typów błędów i jest stosunkowo prosty do zaimplementowania. W praktyce, w urządzeniach sieciowych, takich jak przełączniki i routery, CRC jest automatycznie stosowane podczas przesyłania danych, co znacząco zwiększa niezawodność komunikacji w sieciach komputerowych.

Pytanie 13

Ile wyniesie całkowity koszt wymiany karty sieciowej w komputerze, jeżeli cena karty to 40 zł, czas pracy serwisanta wyniesie 90 minut, a koszt każdej rozpoczętej roboczogodziny to 60 zł?

A. 200 zł

B. 160 zł

C. 130 zł

D. 40 zł

Koszt wymiany karty sieciowej można pomylić, gdyż nie uwzględnia się wszystkich elementów składających się na ostateczną cenę. Odpowiedzi, które oscylują wokół kwot 40 zł, 130 zł czy 200 zł, nie przywiązują odpowiedniej wagi do kalkulacji czasu pracy technika oraz jego wpływu na całkowity koszt usługi. Na przykład, wybierając 40 zł, można pomylić się, sądząc, że wystarczy tylko zakupić nową kartę. W rzeczywistości jednak usługa wymiany wymaga czasu, co powinno być wzięte pod uwagę. W przypadku odpowiedzi 130 zł, błąd polega na niewłaściwym oszacowaniu czasu robocizny, gdzie nie uwzględniono pełnych dwóch godzin pracy technika, co jest standardem przy takich operacjach. Wreszcie, odpowiedź 200 zł wynika z nadmiernego zaokrąglenia lub błędnego policzenia czasu pracy, co jest typowym błędem w ocenie kosztów. Doświadczeni technicy serwisowi zawsze podchodzą do wyceny w sposób systematyczny, uwzględniając zarówno koszty materiałów, jak i czasu pracy, co jest kluczowe dla rzetelnego zarządzania finansami w obszarze IT.

Pytanie 14

Jakie polecenie w systemie Linux jest potrzebne do stworzenia archiwum danych?

A. tar

B. grep

C. date

D. cal

Polecenie 'tar' to naprawdę przydatne narzędzie w systemach Unix i Linux, które pozwala na tworzenie archiwów danych. Możesz zgrupować mnóstwo plików i folderów w jeden, co jest mega pomocne, gdy chcesz zaoszczędzić miejsce lub przenieść je gdzieś indziej. Na przykład, żeby stworzyć archiwum, możesz użyć czegoś takiego jak 'tar -cvf archiwum.tar /ścieżka/do/katalogu'. Opcja '-c' oznacza, że tworzysz archiwum, '-v' pokaże ci, co się dzieje, a '-f' pozwala nadać nazwę temu archiwum. Dodatkowo, fajnie jest to połączyć z kompresją, na przykład z gzip, używając '-z' ('tar -czvf archiwum.tar.gz /ścieżka/do/katalogu'). To jest naprawdę dobre podejście do zarządzania danymi, bo pozwala na efektywne przechowywanie oraz szybkie przywracanie danych, co jest super ważne przy backupach i migracjach.

Pytanie 15

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Clonezilla

B. Norton Ghost

C. Acronis True Image

D. FileCleaner

FileCleaner to narzędzie, które służy głównie do czyszczenia dysków z niepotrzebnych plików, usuwania historii przeglądania, plików tymczasowych oraz innych danych, które mogą zajmować miejsce na dysku. Nie jest to program przeznaczony do odzyskiwania danych. W przypadku utraty danych ważne jest posiadanie kopii zapasowej, a narzędzia takie jak Acronis True Image, Clonezilla czy Norton Ghost są dedykowane do tworzenia i przywracania kopii zapasowych. Acronis True Image, na przykład, umożliwia tworzenie pełnych obrazów systemu lub pojedynczych plików, co pozwala na łatwe przywrócenie danych w razie ich utraty. Clonezilla jest narzędziem open-source, które również oferuje funkcje klonowania dysków i przywracania danych, a Norton Ghost to klasyczny program do tworzenia kopii zapasowych, który był popularny w przeszłości. Dlatego FileCleaner nie jest odpowiednim rozwiązaniem w kontekście odzyskiwania danych z kopii zapasowej, podczas gdy inne wymienione programy są specjalnie do tego zaprojektowane.

Pytanie 16

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

B. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

C. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

D. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

Odpowiedź 'ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0' jest poprawna, ponieważ używa właściwego polecenia do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Linux. Komenda 'ifconfig' jest standardowym narzędziem do zarządzania interfejsami sieciowymi, a parametr 'netmask' jest używany do określenia maski podsieci. W tym przypadku, przypisanie adresu IP 172.16.31.1 z maską 255.255.0.0 oznacza, że wszystkie adresy IP od 172.16.0.1 do 172.16.255.254 będą traktowane jako część tej samej podsieci, co jest powszechnie stosowane w sieciach lokalnych. Praktyczne zastosowanie tego polecenia można zauważyć w konfiguracji serwerów, gdzie przypisanie statycznych adresów IP zapewnia stabilność i łatwość w zarządzaniu urządzeniami w sieci. Ponadto, znajomość tego polecenia jest istotna w kontekście administracji serwerami i sieciami, gdzie często wymagane jest szybkie i efektywne konfigurowanie interfejsów sieciowych.

Pytanie 17

Symbol umieszczony na urządzeniach, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej i ekologicznych norm, został przedstawiony na ilustracji

A. C

B. D

C. B

D. A

Rozważając inne możliwe odpowiedzi ważne jest zrozumienie czym są przedstawione symbole i dlaczego nie spełniają wymagań opisanych w pytaniu Oznaczenie z symbolem C zazwyczaj odnosi się do certyfikacji związanej z bezpieczeństwem elektrycznym i kompatybilnością elektromagnetyczną ale nie obejmuje tak szerokiego zakresu jak TCO dotyczącego ergonomii i ekologii Symbol B często jest używany w kontekście znaków jakości lub zgodności ale jego specyfikacja nie obejmuje wszystkich aspektów poruszonych w pytaniu dotyczących emisji promieniowania czy ekologii Z kolei symbol D oznacza certyfikat TÜV SÜD który jest znakiem jakości i bezpieczeństwa technicznego służącym do oznaczania produktów które przeszły testy niezależnej jednostki certyfikującej TÜV Mimo że TÜV SÜD ma szerokie zastosowanie w certyfikacji to jednak skupia się bardziej na bezpieczeństwie i niezawodności technicznej niż na pełnej zgodności z wymogami ergonomicznymi czy ekologicznymi jakie definiuje TCO Ważne jest aby przy wyborze certyfikacji dla produktów elektronicznych dokładnie rozważyć które aspekty są kluczowe dla danego zastosowania oraz jakie standardy najlepiej odpowiadają tym potrzebom To zrozumienie pozwoli unikać typowych błędów takich jak wybór certyfikatu który nie spełnia wszystkich oczekiwanych kryteriów co może prowadzić do nieporozumień i niepełnego zabezpieczenia interesów użytkowników w zakresie ochrony zdrowia oraz środowiska naturalnego

Pytanie 18

Program w wierszu poleceń systemu Windows, który pozwala na konwersję tablicy partycji z GPT na MBR, to

A. diskpart

B. cipher

C. gparted

D. bcdedit

Odpowiedź 'diskpart' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie wiersza poleceń w systemie Windows, które pozwala na zarządzanie wolumenami dysków oraz partycjami. W przypadku konwersji tablicy partycji GPT na MBR, 'diskpart' oferuje odpowiednie polecenia, takie jak 'convert mbr', które umożliwiają przekształcenie struktury partycji. GPT (GUID Partition Table) jest nowoczesnym sposobem organizacji danych na dysku, który oferuje wiele zalet w porównaniu do starszej metody MBR (Master Boot Record), jednak w niektórych sytuacjach, na przykład w przypadku starszych systemów operacyjnych, może być konieczna konwersja na MBR. Praktyczne zastosowanie 'diskpart' wymaga uruchomienia go z uprawnieniami administratora, a użytkownik powinien być ostrożny, ponieważ niewłaściwe użycie tego narzędzia może prowadzić do utraty danych. Standardowe praktyki bezpieczeństwa zalecają tworzenie kopii zapasowych przed przeprowadzaniem takich operacji. 'Diskpart' jest szeroko stosowany w administracji systemami oraz w sytuacjach, gdy zachodzi konieczność dostosowania struktury partycji do wymagań oprogramowania lub sprzętu.

Pytanie 19

Jaka liczba hostów może być podłączona w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 6 hostów

B. 12 hostów

C. 16 hostów

D. 8 hostów

Adres IP 192.168.1.128/29 oznacza, że masz maskę podsieci z 29 bitami. Dzięki temu można mieć 2^(32-29) = 2^3 = 8 adresów w tej podsieci. Z tych 8 adresów, dwa są zajęte – jeden to adres sieci (192.168.1.128), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.1.135). Pozostałe 6 adresów, czyli od 192.168.1.129 do 192.168.1.134, można przypisać różnym urządzeniom w sieci. Takie podsieci często spotykamy w małych biurach czy w domach, gdzie zazwyczaj nie ma więcej niż 6 urządzeń. Można to sobie wyobrazić jako sieć, gdzie masz komputery, drukarki i inne sprzęty, co wymaga dokładnego zaplanowania adresów IP, żeby nie było konfliktów. Zrozumienie, jak działa adresacja IP i maskowanie podsieci, jest mega ważne dla każdego administratora sieci lub specjalisty IT. Dzięki temu można efektywnie zarządzać siecią i dbać o jej bezpieczeństwo.

Pytanie 20

Na przedstawionym zdjęciu złącza pozwalają na

A. zapewnienie dodatkowego zasilania dla kart graficznych

B. zapewnienie zasilania dla urządzeń PATA

C. zapewnienie zasilania dla urządzeń SATA

D. zapewnienie zasilania dla urządzeń ATA

Złącza zasilania przedstawione na fotografii nie są przeznaczone do urządzeń ATA PATA ani do podłączania dodatkowego zasilania kart graficznych. ATA to starszy standard interfejsu równoległego który używa szerokich 40-pinowych kabli i dużych złączy Molex do zasilania. PATA (Parallel ATA) jest wcześniejszą wersją SATA i nie jest kompatybilna z nowoczesnymi złączami zasilania SATA. Ponadto zasilanie kart graficznych odbywa się za pomocą specjalnych złączy PCI-Express które posiadają większą ilość pinów zdolnych do dostarczenia większej mocy. Karty graficzne o wyższej wydajności mogą wymagać dodatkowego zasilania które nie jest dostarczane przez standardowe złącza SATA. Złącza PCI-Express mogą występować w konfiguracjach 6-pinowych i 8-pinowych co pozwala na dostarczenie odpowiedniej ilości energii do wymagających kart graficznych. Wybierając zasilacz warto zwrócić uwagę na ilość i rodzaj dostępnych złączy aby dopasować je do specyfikacji technicznej posiadanego sprzętu. Przy projektowaniu systemu komputerowego należy brać pod uwagę kompatybilność złączy zasilania z poszczególnymi komponentami co jest kluczowe dla stabilności i bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 21

W interfejsie graficznym systemów Ubuntu lub SuSE Linux, aby zainstalować aktualizacje programów systemowych, można zastosować aplikacje

A. Synaptic lub YaST

B. Shutter lub J-Pilot

C. Pocket lub Dolphin

D. Chromium lub XyGrib

Odpowiedź 'Synaptic lub YaST' jest poprawna, ponieważ oba te programy są dedykowane do zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux, w tym Ubuntu i SuSE Linux. Synaptic to graficzny menedżer pakietów, który pozwala użytkownikom na przeglądanie, instalowanie i usuwanie aplikacji oraz aktualizacji w sposób przyjazny dla użytkownika. Umożliwia on korzystanie z repozytoriów oprogramowania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux. Z drugiej strony, YaST (Yet another Setup Tool) to wszechstronny narzędzie, które jest częścią dystrybucji SuSE i oferuje funkcje administracyjne, w tym zarządzanie pakietami, konfigurację systemu oraz ustawienia sprzętowe. Oba narzędzia wspierają użytkowników w utrzymaniu aktualności systemu operacyjnego, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności. Przykładowo, regularne aktualizacje systemu z wykorzystaniem Synaptic lub YaST mogą pomóc w eliminacji znanych luk bezpieczeństwa oraz w poprawieniu wydajności systemu. Praktyka ta jest zgodna z zaleceniami wielu organizacji dotyczących utrzymania systemów operacyjnych w najnowszych wersjach.

Pytanie 22

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli dotyczącej twardego dysku, ustal, który z wniosków jest poprawny?

Wolumin (C:)
    Rozmiar woluminu            = 39,06 GB
    Rozmiar klastra             =  4 KB
    Zajęte miejsce              = 31,60 GB
    Wolne miejsce               =  7,46 GB
    Procent wolnego miejsca     = 19 %
    
    Fragmentacja woluminu
    Fragmentacja całkowita       =  9 %
    Fragmentacja plików          = 19 %
    Fragmentacja wolnego miejsca =  0 %

A. Defragmentacja nie jest potrzebna, całkowita fragmentacja wynosi 9%

B. Dysk należy zdefragmentować, ponieważ fragmentacja wolnego miejsca wynosi 19%

C. Defragmentacja jest niepotrzebna, fragmentacja plików wynosi 0%

D. Wymagana jest defragmentacja dysku, całkowita fragmentacja wynosi 19%

Defragmentacja nie jest konieczna w przypadku, gdy fragmentacja całkowita wynosi jedynie 9%. Fragmentacja dysku twardego polega na rozproszeniu danych, co może spowolnić odczyt i zapis. Jednak poziom 9% jest uznawany za niski i nie wpływa znacząco na wydajność. Współczesne systemy operacyjne często mają wbudowane mechanizmy zarządzania fragmentacją, które automatycznie optymalizują strukturę danych. Przy tak niskim poziomie fragmentacji użytkownicy nie zauważą różnicy w działaniu systemu, dlatego zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, defragmentacja nie jest konieczna w tym przypadku. Warto też zrozumieć, że nadmierna defragmentacja może skracać żywotność dysku, szczególnie w przypadku dysków SSD, które działają inaczej niż tradycyjne dyski HDD. W przypadku SSD defragmentacja może być wręcz szkodliwa. Dostosowanie się do standardów, które zalecają przeprowadzanie analizy przed defragmentacją, pozwala na wydłużenie żywotności sprzętu i oszczędność zasobów systemowych. W tym kontekście lepiej skupić się na regularnym monitorowaniu stanu dysku oraz ocenie konieczności działań optymalizacyjnych.

Pytanie 23

Który z początkowych znaków w nazwie pliku w systemie Windows wskazuje na plik tymczasowy?

A. *

B. #

C. ~

D. &

Poprawna odpowiedź to znak tyldy (~), który w systemie Windows oznacza plik tymczasowy. Pliki tymczasowe są tworzone przez różne aplikacje w celu przechowywania danych tymczasowych, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie pamięcią i przyspiesza procesy obliczeniowe. Znak ~ jest powszechnie stosowany w systemach operacyjnych do oznaczania plików, które mogą być używane przez aplikacje, ale nie są przeznaczone do trwałego przechowywania. Przykładem zastosowania plików tymczasowych może być edytor tekstu, który tworzy plik tymczasowy podczas edytowania dokumentu, co pozwala na przywrócenie danych w przypadku awarii programu. Stosowanie plików tymczasowych zgodnie z dobrą praktyką informatyczną zwiększa wydajność systemu oraz zabezpiecza przed utratą danych. Wiedza na temat plików tymczasowych jest istotna dla administratorów systemów, którzy chcą optymalizować działanie serwerów i stacji roboczych. Zrozumienie roli, jaką odgrywają pliki tymczasowe, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania danymi i zasobami w środowiskach komputerowych.

Pytanie 24

Kto jest odpowiedzialny za alokację czasu procesora dla konkretnych zadań?

A. System operacyjny

B. Pamięć RAM

C. Chipset

D. Cache procesora

System operacyjny jest kluczowym oprogramowaniem, które zarządza zasobami sprzętowymi komputera, w tym przydzielaniem czasu procesora do różnych zadań. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie efektywnej i sprawnej komunikacji między sprzętem a aplikacjami, co obejmuje zarządzanie procesami, pamięcią i urządzeniami wejściowymi oraz wyjściowymi. Zarządzanie czasem procesora, nazywane również planowaniem procesów, odbywa się poprzez różne algorytmy, takie jak planowanie priorytetowe czy równoważenie obciążenia. Na przykład, w systemach operacyjnych Windows i Linux stosowane są różne strategie planowania, które dostosowują się do wymagań aplikacji, co pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów. Oprócz tego, systemy operacyjne implementują mechanizmy, które pozwalają na przełączanie kontekstu pomiędzy różnymi procesami, dzięki czemu użytkownik może jednocześnie uruchamiać wiele aplikacji. Dobrą praktyką w zarządzaniu procesami jest minimalizowanie czasu, w którym CPU jest nieaktywny, co poprawia wydajność systemu.

Pytanie 25

Ramka z informacjami przesyłanymi z komputera PC1 do serwera www znajduje się pomiędzy routerem R1 a routerem R2 w punkcie A). Jakie adresy są w niej zawarte?

A. Źródłowy adres IP routera R1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

B. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC routera R1, adres docelowy MAC routera R1

C. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP routera R2, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

D. Źródłowy adres IP komputera PC1, docelowy adres IP serwera, adres źródłowy MAC komputera PC1, adres docelowy MAC serwera

Pierwszy błąd logiczny polega na niewłaściwej interpretacji adresów IP i MAC w kontekście trasowania danych pomiędzy ruterami. Adres IP komputera PC1 i serwera WWW pozostają niezmienione podczas całej podróży pakietu, niezależnie od liczby ruterów, które napotkają po drodze. Wprowadzenie zmienności w odniesieniu do adresów IP rutera R1 i R2, jak w niektórych błędnych odpowiedziach, jest nieporozumieniem, ponieważ adresy IP w nagłówku IP pakietu nie zmieniają się. Kluczowe jest zrozumienie, że rolą rutera jest przetwarzanie i przesyłanie danych na podstawie adresów IP, ale na poziomie warstwy łącza danych adresy MAC są aktualizowane w każdej sieci lokalnej. Dlatego źródłowy i docelowy adres MAC mogą zmieniać się przy każdym przeskoku, w przeciwieństwie do adresów IP. Również błędne jest założenie, że adres MAC komputera PC1 lub serwera WWW mógłby pojawić się bezpośrednio w tej ramce, ponieważ adresy MAC są związane z najbliższym urządzeniem przeskokowym. Te nieporozumienia mogą być wynikiem pomylenia pojęć dotyczących modelu OSI i konkretnych funkcji ruterów oraz switchów. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi, a unikanie takich błędów zapewnia skuteczną i bezpieczną komunikację sieciową.

Pytanie 26

Wprowadzając w wierszu poleceń systemu Windows Server komendę convert, można wykonać

A. defragmentację dysku

B. zmianę systemu plików

C. naprawę logicznej struktury dysku

D. reparację systemu plików

Polecenie 'convert' w systemie Windows Server ma na celu zmianę systemu plików partycji. Umożliwia ono przekształcenie partycji formatowanej w systemie plików FAT32 na NTFS bez utraty danych. Przykładowo, gdy użytkownik ma pewne ograniczenia związane z pojemnością lub bezpieczeństwem danych w systemie FAT32, przekształcenie na NTFS pozwala na korzystanie z większych plików oraz zastosowanie bardziej zaawansowanych funkcji, takich jak szyfrowanie i uprawnienia dostępu. W kontekście administracji serwerami, znajomość polecenia 'convert' oraz jego zastosowania jest kluczowa, zwłaszcza w scenariuszach, gdzie dochodzi do migracji danych czy zmiany wymagań dotyczących przechowywania. Warto zaznaczyć, że przed przystąpieniem do użycia tego polecenia, zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu danymi.

Pytanie 27

Serwer Apache to rodzaj

A. WWW

B. DHCP

C. DNS

D. baz danych

Odpowiedź 'WWW' jest prawidłowa, ponieważ Apache jest najczęściej używanym serwerem WWW, odpowiedzialnym za obsługę stron internetowych. Apache HTTP Server, znany po prostu jako Apache, jest oprogramowaniem serwerowym, które umożliwia użytkownikom publikowanie treści w Internecie, zarządzanie żądaniami HTTP oraz generowanie odpowiedzi w postaci stron internetowych. Dzięki elastyczności i rozbudowanym możliwościom konfiguracji, Apache może być używany zarówno w małych projektach, jak i w dużych aplikacjach webowych. Jako przykład zastosowania, wiele popularnych platform, takich jak WordPress czy Drupal, bazuje na Apache, co podkreśla jego znaczenie w branży. Zgodnie z najlepszymi praktykami, serwer Apache można łączyć z różnymi modułami, co umożliwia rozszerzenie jego funkcji, na przykład poprzez obsługę SSL/TLS dla bezpiecznych połączeń. Warto również pamiętać, że Apache jest zgodny z wieloma systemami operacyjnymi, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w różnych środowiskach. Z tego względu, wybór Apache jako serwera WWW to często rekomendowane podejście w kontekście tworzenia i zarządzania stronami internetowymi.

Pytanie 28

Na schemacie procesora rejestry mają za zadanie przechowywać adres do

A. przechowywania argumentów obliczeń

B. kolejnej instrukcji programu

C. zarządzania wykonywanym programem

D. wykonywania operacji arytmetycznych

W kontekście architektury procesora rejestry pełnią określone funkcje, które nie obejmują wykonywania działań arytmetycznych lecz przygotowanie do nich poprzez przechowywanie danych. Samo wykonywanie operacji arytmetycznych odbywa się w jednostce arytmetyczno-logicznej (ALU), która korzysta z danych zapisanych w rejestrach. Rejestry są także mylone z pamięcią operacyjną, co może prowadzić do błędnego przekonania, że służą do przechowywania adresu następnej instrukcji programu. W rzeczywistości za to zadanie odpowiada licznik rozkazów, który wskazuje na kolejną instrukcję do wykonania. Sterowanie wykonywanym programem natomiast jest rolą jednostki sterującej, która interpretuje instrukcje i kieruje przepływem danych między różnymi komponentami procesora. Typowe błędy myślowe wynikają z nieświadomości specyficznych ról poszczególnych elementów CPU. Zrozumienie, że rejestry są używane do przechowywania tymczasowych danych do obliczeń, jest kluczowe dla poprawnej interpretacji działania procesorów i ich efektywnego programowania. Rozróżnienie tych funkcji jest istotne nie tylko dla teoretycznego zrozumienia, ale także praktycznych zastosowań w optymalizacji kodu i projektowaniu sprzętu komputerowego.

Pytanie 29

Jakie narzędzie pozwala na zarządzanie menadżerem rozruchu w systemach Windows od wersji Vista?

A. LILO

B. GRUB

C. BCDEDIT

D. AFFS

BCDEDIT to naprawdę przydatne narzędzie w Windowsie, zwłaszcza od wersji Vista. Dzięki niemu można dość łatwo ogarnąć ustawienia związane z uruchamianiem systemu – to znaczy, że można ustawić, ile czasu system ma czekać na wybór, czy zmienić parametry startowe. To jest mega ważne, gdy działa się z wieloma systemami operacyjnymi. Na przykład, jeżeli chcesz uruchomić system w trybie awaryjnym albo dodać jakieś nowe opcje do rozruchu, BCDEDIT jest złotym środkiem. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie i dopasowywanie tych ustawień to klucz do stabilności i wydajności systemu. Dobrze też, że to narzędzie trzyma się zasad Microsoftu, co sprawia, że zarządzanie rozruchem w różnych wersjach Windowsa jest spójne.

Pytanie 30

Nie jest możliwe wykonywanie okresowych kopii zapasowych dysków serwera na nośnikach wymiennych typu

A. płyty CD-RW

B. karty MMC

C. karty SD

D. płyty DVD-ROM

Płyty DVD-ROM to nośniki danych, które są zaprojektowane do przechowywania informacji w sposób stały, co oznacza, że nie można na nich ani zmieniać ani dodawać danych po ich zapisaniu. W kontekście tworzenia okresowych kopii zapasowych dysków serwera, kluczowe jest posiadanie nośników, które pozwalają na wielokrotne zapisywanie i aktualizowanie danych. Dobre praktyki w zakresie tworzenia kopii zapasowych zalecają używanie nośników, które umożliwiają regularne aktualizacje oraz łatwą wymianę danych, co jest szczególnie ważne w środowiskach produkcyjnych i serwerowych. Przykładem mogłyby być karty SD lub karty MMC, które są często wykorzystywane do przechowywania i transferu danych, ponieważ pozwalają na wielokrotne zapisywanie informacji. W przypadku płyty DVD-ROM, po zapisaniu danych, nośnik staje się statyczny, co uniemożliwia jego wykorzystanie w procesie regularnych kopii zapasowych. Właściwe podejście do przechowywania danych, zgodne z rekomendacjami ITIL oraz innymi standardami zarządzania danymi, wymaga stosowania nośników, które spełniają te wymagania.

Pytanie 31

Jakie działanie nie przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana koloru lub kilku współczesnych kolorów jako tło pulpitu

B. Konfigurowanie opcji wyświetlania pasków menu i narzędziowych

C. Wybór domyślnej przeglądarki internetowej

D. Ustawienie rozmiaru pliku wymiany

Wybór odpowiedzi związanych z ustawieniem koloru tła, pasków menu oraz domyślnej przeglądarki internetowej są związane z aspektami personalizacji systemu operacyjnego Windows. Personalizacja to proces dostosowywania interfejsu użytkownika do indywidualnych preferencji, co znacząco wpływa na komfort korzystania z systemu. Ustawienie koloru tła pulpitu pozwala na stworzenie przyjemniejszego środowiska pracy, co może przyczynić się do lepszej koncentracji oraz efektywności. Przykładowo, użytkownik może wybrać stonowane kolory, które nie będą męczyć jego wzroku w długich godzinach pracy. Zmiana opcji wyświetlania pasków menu i pasków narzędziowych to kolejny element, który wpływa na łatwość dostępu do najczęściej używanych funkcji. Umożliwia to użytkownikowi organizację interfejsu w sposób, który odpowiada jego stylowi pracy. Ustawienie domyślnej przeglądarki internetowej również jest kluczowym krokiem w personalizacji, ponieważ określa, z jakiej aplikacji użytkownik korzysta do przeglądania internetu. Wybierając ulubioną przeglądarkę, użytkownik ma kontrolę nad tym, jak surfuje po sieci, co dodatkowo może wpływać na jego doświadczenia w korzystaniu z systemu. Każda z wymienionych czynności jest zatem związana z dostosowaniem interfejsu do osobistych preferencji, co jest istotą personalizacji, w przeciwieństwie do technicznych ustawień związanych z wydajnością i pamięcią systemową, takich jak plik wymiany.

Pytanie 32

Który z zapisów stanowi pełną formę maski z prefiksem 25?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.192

C. 255.255.0.0

D. 255.255.255.128

Zarówno odpowiedź 255.255.0.0, 255.255.255.0, jak i 255.255.255.192 są błędne w kontekście pytania o pełną maskę o prefiksie 25. W przypadku 255.255.0.0, mamy do czynienia z maską o prefiksie 16, co oznacza, że tylko 16 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, a pozostałe 16 bitów pozwala na alokację hostów. Tak szeroka maska nie jest odpowiednia dla sieci o prefiksie 25, w której to liczba dostępnych adresów IP dla hostów jest dużo mniejsza. Z kolei odpowiedź 255.255.255.0 ma prefiks 24, co oznacza, że 24 bity są zarezerwowane dla identyfikacji sieci, a jedynie 8 bitów dla hostów. W rzeczywistości pozwala to na utworzenie 256 adresów, z czego 254 są dostępne dla hostów - znacznie więcej, niż potrzeba w przypadku podsieci z prefiksem 25. Odpowiedź 255.255.255.192 również jest niepoprawna, jako że odpowiada prefiksowi 26, co oznacza, że 26 bitów jest przeznaczone na identyfikację sieci, dając możliwość utworzenia tylko 64 adresów IP, z czego 62 mogą być przypisane hostom. Warto zauważyć, że powszechnym błędem jest mylenie wartości prefiksu i maski podsieci, co prowadzi do nieodpowiedniego planowania adresacji IP w sieciach komputerowych. Zrozumienie tych podstawowych różnic jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 33

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. będzie miał możliwość usunięcia go

B. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu

C. będzie miał możliwość jego odczytu

D. będzie miał możliwość jego uruchomienia

Wykonanie polecenia chmod 400 nazwa_pliku ustawia uprawnienia pliku w systemie Linux w taki sposób, że właściciel pliku ma pełne prawo do jego odczytywania, ale nie ma możliwości jego zapisu ani wykonywania. Wartość 400 oznacza, że właściciel ma prawo do odczytu (4), natomiast grupa i inni użytkownicy nie mają żadnych uprawnień (00). Jest to często stosowane w kontekście plików konfiguracyjnych lub skryptów, które nie powinny być modyfikowane przez innych użytkowników systemu, co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Przykładem może być plik klucza SSH, który powinien być dostępny tylko dla jego właściciela, aby zapewnić autoryzację przy połączeniach zdalnych. Dobrą praktyką jest stosowanie ograniczonych uprawnień, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu do wrażliwych danych. Warto również pamiętać, że ustawienie uprawnień w ten sposób jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, która jest kluczowa w zarządzaniu bezpieczeństwem w systemach operacyjnych.

Pytanie 34

W przypadku planowania wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania oraz udostępniania danych, takich jak pliki oraz aplikacje dostępne w internecie, a także ich zarządzania, komputer powinien być skonfigurowany jako

A. serwer aplikacji

B. serwer terminali

C. serwer DHCP

D. serwer plików

Serwer plików to dedykowane urządzenie lub oprogramowanie, które umożliwia przechowywanie, zarządzanie i udostępnianie plików w sieci. Jego główną funkcją jest archiwizacja i udostępnianie danych, co czyni go kluczowym elementem w wielu organizacjach. Użytkownicy mogą z łatwością uzyskiwać dostęp do plików z różnych urządzeń. Typowym przykładem zastosowania serwera plików jest przechowywanie dokumentów, zdjęć czy multimediów w centralnej lokalizacji, z której mogą one być udostępniane wielu użytkownikom jednocześnie. W praktyce, konfigurując serwer plików, można korzystać z protokołów takich jak SMB (Server Message Block) lub NFS (Network File System), które są standardami w branży. Dobre praktyki obejmują regularne tworzenie kopii zapasowych danych, aby zapobiec ich utracie, oraz stosowanie systemów uprawnień, które kontrolują, kto ma dostęp do określonych plików. Serwery plików są również często implementowane w architekturze NAS (Network-Attached Storage), co zwiększa ich dostępność w sieci.

Pytanie 35

Jak nazywa się interfejs wewnętrzny w komputerze?

A. AGP

B. PCMCIA

C. D-SUB

D. IrDA

Interfejsy IrDA, D-SUB i PCMCIA są wykorzystywane w różnych kontekstach, ale nie pełnią roli interfejsu wewnętrznego komputera w taki sposób, jak AGP. IrDA (Infrared Data Association) to standard komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia przesyłanie danych za pomocą promieniowania podczerwonego. Jego zastosowanie obejmuje głównie bezprzewodowe połączenia między urządzeniami, co sprawia, że nie jest on związany z wewnętrzną architekturą komputerów stacjonarnych. D-SUB, z kolei, to typ złącza analogowego używanego do podłączenia monitorów, które także nie odnosi się do komunikacji wewnętrznej systemu komputerowego. Wreszcie, PCMCIA (Personal Computer Memory Card International Association) jest standardem dla kart rozszerzeń w laptopach, co również dotyczy bardziej zewnętrznych rozszerzeń niż komunikacji wewnętrznej. Stąd wynika mylne przekonanie, że te interfejsy mogą być klasyfikowane jako wewnętrzne; w rzeczywistości zajmują one różne miejsca w ekosystemie komputerowym, wypełniając inne funkcje niż AGP, który jest zoptymalizowany do bezpośredniej współpracy z kartami graficznymi w kontekście wewnętrznej architektury komputera.

Pytanie 36

Rozmiar pliku wynosi 2 KiB. Co to oznacza?

A. 2000 bitów

B. 2048 bitów

C. 16000 bitów

D. 16384 bitów

Odpowiedzi, które wskazują na 16000 bitów, 2048 bitów i 2000 bitów, są oparte na błędnych założeniach dotyczących przeliczania jednostek danych. W przypadku pierwszej z tych odpowiedzi, 16000 bitów nie ma podstaw w standardowych jednostkach miary danych. Obliczenia, które prowadzą do tej wartości, mogą wynikać z niepoprawnego przeliczenia bajtów lub nieporozumienia co do definicji KiB. Dla porównania, 2048 bitów wynikałoby z założenia, że 1 KiB to 256 bajtów, co jest błędne, gdyż 1 KiB to 1024 bajty. Zastosowanie tej nieprawidłowej definicji prowadzi do znacznego zaniżenia rzeczywistej wartości. Ostatecznie, 2000 bitów jest wynikiem dalszego błędnego przeliczenia, być może opartego na ogólnych jednostkach, zamiast na standardach, które powinny być stosowane w informatyce. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych konkluzji, obejmują ignorowanie faktu, że jednostki binarne (kibibyte, mebibyte) różnią się od jednostek dziesiętnych (kilobyte, megabyte). W praktyce, ważne jest, aby dobrze rozumieć różnice między tymi jednostkami, ponieważ ich pomylenie może prowadzić do krytycznych błędów w obliczeniach dotyczących przechowywania danych czy wydajności systemu.

Pytanie 37

Które złącze w karcie graficznej nie stanowi interfejsu cyfrowego?

A. D-SUB 15pin

B. DVI-D

C. HDMI

D. Display Port

D-SUB 15pin, znany również jako VGA (Video Graphics Array), to analogowe złącze, które zostało wprowadzone w 1987 roku. W przeciwieństwie do złączy cyfrowych, takich jak DVI-D, DisplayPort czy HDMI, D-SUB przesyła sygnał w postaci analogowej. Oznacza to, że sygnał wideo jest przesyłany jako zmieniające się wartości napięcia, co może prowadzić do degradacji jakości obrazu na większych odległościach. Mimo to, D-SUB wciąż jest używane w wielu starszych monitorach i projektorach, a także w zastosowaniach, gdzie wysoka rozdzielczość nie jest kluczowa. W przypadku nowszych technologii, które wymagają wyższej jakości obrazu i lepszej wydajności, stosuje się złącza cyfrowe. Przykłady zastosowania D-SUB obejmują starsze komputery i monitory, które nie obsługują nowszych interfejsów cyfrowych. Dobrą praktyką w branży jest unikanie użycia złącza D-SUB w nowoczesnych instalacjach wideo, gdzie preferowane są interfejsy cyfrowe, ze względu na ich wyższą jakość sygnału i większą odporność na zakłócenia.

Pytanie 38

Aby sprawdzić dostępną przestrzeń na dysku twardym w systemie Linux, można wykorzystać polecenie

A. df

B. cd

C. tr

D. ln

Polecenie 'df' (disk free) jest standardowym narzędziem w systemach Linux, które umożliwia użytkownikom sprawdzenie ilości wolnego miejsca na dyskach twardych oraz wszelkich podłączonych urządzeniach pamięci masowej. Działa ono poprzez zbieranie i prezentowanie danych z pliku systemowego /proc/mounts, co pozwala na uzyskanie informacji o dostępnej przestrzeni dyskowej, użytej przestrzeni, a także o systemach plików. Przykładowe użycie polecenia to 'df -h', gdzie '-h' oznacza wyświetlanie rozmiarów w formacie czytelnym dla człowieka (np. w MB lub GB), co ułatwia interpretację wyników. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie przestrzeni dyskowej, aby unikać problemów z brakiem miejsca, co mogłoby prowadzić do błędów w działaniu aplikacji. W kontekście zarządzania systemami, umiejętność korzystania z 'df' jest kluczowa dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą mieć kontrolę nad zasobami swojego systemu.

Pytanie 39

Na początku procesu uruchamiania sprzętowego komputera, wykonywany jest test

A. MBR

B. DOS

C. POST

D. BIOS

Odpowiedź POST (Power-On Self-Test) jest prawidłowa, ponieważ jest to proces, który odbywa się zaraz po włączeniu komputera. Podczas POST system sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe, takie jak pamięć RAM, procesor, karta graficzna oraz inne urządzenia peryferyjne, aby upewnić się, że wszystkie są poprawnie podłączone i działają. Jeśli testy te zakończą się pomyślnie, BIOS przechodzi do uruchomienia systemu operacyjnego z dysku twardego lub innego nośnika. Praktyczne zastosowanie tego mechanizmu ma kluczowe znaczenie dla stabilności i niezawodności systemu komputerowego, ponieważ pozwala zidentyfikować ewentualne problemy sprzętowe na wczesnym etapie. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie i diagnostyka sprzętu, co może zapobiec poważnym awariom. Wiedza na temat POST jest istotna dla specjalistów IT, którzy muszą być w stanie szybko diagnozować problemy z uruchamianiem komputerów.

Pytanie 40

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

A. OR

B. AND

C. NOR

D. NAND

Zrozumienie działania bramek logicznych jest kluczowe dla projektowania układów cyfrowych. W tym pytaniu trzy z czterech odpowiedzi dotyczą bramek które są często mylone z bramką AND. Bramka NAND jest odwrotnością bramki AND i działa na zasadzie że wyjście jest w stanie logicznym 0 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są w stanie 1. Jest szeroko stosowana w generowaniu sygnałów resetujących i układach pamięci ponieważ jej działanie pozwala na efektywne implementowanie funkcji logicznych. Bramka NOR z kolei to odwrotność bramki OR i jej wyjście jest 1 tylko wtedy gdy wszystkie wejścia są 0 co jest przydatne w projektowaniu pamięci i przerzutników. Bramka OR przekazuje stan logiczny 1 na wyjściu gdy przynajmniej jedno z wejść jest w stanie 1 co jest użyteczne w obwodach wyboru sygnałów. Mylenie bramek NAND NOR i OR z bramką AND wynika często z podobieństw w ich symbolach graficznych oraz złożoności ich funkcji logicznych. Ważne jest aby inżynierowie dokładnie analizowali zarówno działanie jak i zastosowania każdej z tych bramek aby unikać błędów w projektowaniu i implementacji układów cyfrowych. Dobra znajomość tych różnic jest niezbędna do tworzenia poprawnych i efektywnych rozwiązań technologicznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej