Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:38
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:51

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak wiele razy przepływność jednostki transportowej STM-16 w systemie SDH (Synchronous Digital Hierarchy) przewyższa przepływność jednostki STM-4?

A. Cztery razy

B. Dwanaście razy

C. Dwa razy

D. Trzydzieści dwa razy

Przyczyną błędnych odpowiedzi może być niepełne zrozumienie struktury przepływności w systemie SDH oraz relacji między różnymi jednostkami transportowymi. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak dwanaście razy czy dwa razy, mogą wynikać z mylnego oszacowania wartości przepływności bez znajomości rzeczywistych danych. Na przykład, odpowiedź dwanaście razy może sugerować, że jednostka STM-16 ma przepływność 7,44 Gbit/s, co jest niezgodne z oficjalnymi specyfikacjami. Podobnie, odpowiedzi takie jak dwa razy bazują na założeniu, że przepływności jednostek są wprost proporcjonalne, co nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości technicznej. W rzeczywistości, przepływność jednostki STM-4 (622 Mbit/s) jest znacznie niższa niż ta przypisana do STM-16. Standardy SDH są zaprojektowane w taki sposób, aby maksymalizować efektywność przesyłu danych i minimalizować straty, dlatego zrozumienie hierarchii przepływności i odpowiednich jednostek jest kluczowe dla inżynierów telekomunikacyjnych. Każde niepoprawne podejście do tego zagadnienia może prowadzić do błędów w projektowaniu sieci oraz wyborze odpowiednich komponentów, co w konsekwencji wpływa na jakość i niezawodność usług.

Pytanie 2

Sygnał o częstotliwości (400 ÷ 450) Hz, który ma rytm: 50 ms sygnału i 50 ms przerwy, wysyłany do abonenta inicjującego w trakcie zestawiania połączenia, określany jest jako sygnał

A. marszrutowania

B. zwrotnym wywołania

C. natłoku

D. zajętości

Sygnał o częstotliwości od 400 do 450 Hz oraz rytmie 50 ms emisji i 50 ms ciszy, stosowany w czasie zestawiania drogi połączeniowej, nazywany jest sygnałem marszrutowania. Jest to kluczowy element w procesie nawiązywania połączeń w systemach telekomunikacyjnych, który umożliwia odpowiednią identyfikację i trasowanie sygnału do abonenta wywołującego. W praktyce, sygnał ten jest używany w różnego rodzaju systemach telefonicznych, w tym w sieciach analogowych i cyfrowych, oraz podczas realizacji połączeń w sieciach VoIP. Przykładowo, sygnał marszrutowania informuje centralę telefoniczną o tym, że dzwoniący abonent chce połączyć się z określoną linią, co pozwala na szybką reakcję i zestawienie połączenia. W branży telekomunikacyjnej, stosowanie standardów dotyczących sygnałów, takich jak sygnał marszrutowania, jest zgodne z międzynarodowymi normami i najlepszymi praktykami, co zapewnia wysoką jakość usług i niezawodność systemów komunikacyjnych.

Pytanie 3

Zanim przystąpimy do wymiany pamięci RAM w komputerze, powinniśmy

A. odłączyć komputer od zasilania

B. usunąć system operacyjny

C. wyłączyć komputer przyciskiem POWER znajdującym się na panelu przednim

D. zdjąć zasilacz

Odłączenie komputera od sieci zasilającej przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy wewnątrz obudowy jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa i ochrony sprzętu. W momencie, gdy komputer jest podłączony do zasilania, istnieje ryzyko porażenia prądem elektrycznym oraz uszkodzenia podzespołów, w tym płyty głównej i pamięci RAM, na skutek przepięć. Standardy BHP w branży informatycznej zalecają, aby użytkownicy zawsze odłączały zasilanie przed rozpoczęciem wszelkich prac serwisowych. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest wymiana RAM-u, gdzie niewłaściwe podejście może prowadzić do uszkodzenia nowych modułów pamięci lub innych komponentów. Rekomenduje się również użycie opaski antystatycznej, aby zapobiec uszkodzeniom elektrostatycznym, które mogą wystąpić w trakcie manipulacji podzespołami. W związku z tym, odpowiedź ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i eksploatacji komputerów.

Pytanie 4

W modemach ADSL ocena jakości połączenia mierzona jest parametrem SNR (określającym relację sygnału do szumu). Aby nawiązać połączenie w kanale downstream, wartość tego parametru powinna wynosić przynajmniej

A. 60 dB

B. 2 dB

C. 20 dB

D. 6 dB

Odpowiedzi wskazujące na wartości takie jak 60 dB, 2 dB czy 20 dB są niepoprawne i mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego znaczenia parametru SNR w kontekście ADSL. Na przykład 60 dB to niezwykle wysoki poziom SNR, który jest praktycznie nieosiągalny w standardowych warunkach domowych. SNR na tym poziomie sugerowałby niemal idealne połączenie, co jest rzadkością w typowych instalacjach. Z drugiej strony, wartość 2 dB jest zdecydowanie zbyt niska, co prowadziłoby do niestabilności połączenia i dużych szans na wystąpienie zakłóceń oraz błędów transmisji. W przypadku ADSL, 20 dB również jest wyższą wartością, której osiągnięcie może nie być możliwe w wielu sytuacjach. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwych odpowiedzi obejmują nadmierne uproszczenie dotyczące wpływu szumów na sygnał, a także nieznajomość standardów dotyczących minimalnych wartości SNR. Kluczowe jest zrozumienie, że istnieje określona granica, poniżej której jakość sygnału ulega pogorszeniu, co w praktyce potwierdzają badania i analizy związane z wydajnością modemów ADSL. Dlatego istotne jest, aby użytkownicy i technicy znali te zasady, aby mogli efektywnie diagnozować problemy z połączeniem i dążyć do ich rozwiązania.

Pytanie 5

Jaki zapis nie stanowi adresu IPv6?

A. 2003:dba::1535:43cd

B. 2003:0dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

C. 2003:0dba:::::1535:43cd

D. 2003:dba:0000:0000:0000:0000:1535:43cd

Odpowiedź 2003:0dba:::::1535:43cd jest niepoprawnym adresem IPv6, ponieważ zawiera zbyt wiele zastępczych dwukrotnych dwukropków (':::::'). W standardzie IPv6, który jest określony w dokumencie RFC 5952, stosowanie podwójnego dwukropka jest dozwolone wyłącznie raz w adresie, aby zastąpić sekwencję zer. W tym przypadku, zbyt wiele podwójnych dwukropków sprawia, że adres staje się niejednoznaczny i nieprawidłowy. Aby poprawnie zdefiniować adres IPv6, należy zastosować zasady skracania, które obejmują eliminację wiodących zer oraz zastosowanie podwójnego dwukropka do zastąpienia ciągów zer. Przykładowo, adres 2003:dba:0:0:0:0:1535:43cd można skrócić do 2003:dba::1535:43cd. Użycie takich narzędzi i technik jest nie tylko zgodne z normami, ale również ułatwia zarządzanie i rozumienie adresów w sieciach komputerowych.

Pytanie 6

Interfejs, który pozwala na bezprzewodowe połączenie myszy z komputerem to

A. IEEE_284

B. Bluetooth

C. RS 232

D. DVI

Bluetooth to taki standard komunikacji bezprzewodowej, który pozwala na przesyłanie danych na krótkie odległości. Dzięki temu idealnie nadaje się do łączenia różnych urządzeń, jak np. myszki, klawiatury czy słuchawki z komputerami. Działa w paśmie 2.4 GHz, co sprawia, że zakłócenia są minimalne i połączenie jest stabilne. Co jest fajne, to to, że urządzenia peryferyjne łatwo się rozpoznają przez system operacyjny dzięki protokołom, takim jak HID. Oznacza to, że wystarczy podłączyć myszkę Bluetooth i od razu można z niej korzystać, co jest super wygodne! W praktyce, używanie myszek bez kabli daje więcej swobody w ruchach i eliminacja kabli sprawia, że praca staje się przyjemniejsza. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest szeroko wspierany w różnych urządzeniach, co czyni go bardzo uniwersalnym rozwiązaniem dla osób, które szukają mobilności. W dzisiejszych czasach, szczególnie w biurach i przy pracy zdalnej, technologia ta nabiera naprawdę sporego znaczenia, bo umożliwia szybkie i łatwe połączenia w różnych sytuacjach.

Pytanie 7

Jaką trasę należy ustawić, aby zapewnić najwyższą wiarygodność informacji o ścieżkach uzyskanych przez ruter?

A. Trasę bezpośrednio podłączoną

B. Trasę dynamiczną z protokołem BGP

C. Trasę statyczną

D. Trasę dynamiczną z protokołem OSPF

Wybór tras dynamicznych protokołów takich jak BGP czy OSPF, a także tras statycznych, może budzić wątpliwości pod względem wiarygodności. Trasę statyczną skonfigurować można ręcznie, co z jednej strony daje administratorowi pełną kontrolę nad trasami, jednak z drugiej, nie uwzględnia dynamicznych zmian w sieci. Statyczne trasy nie aktualizują się automatycznie, co czyni je mniej wiarygodnymi w środowiskach, gdzie zmiany mogą występować często. Trasę dynamiczną OSPF charakteryzuje bardziej złożony mechanizm pełen protokołów, który wymaga okresowych aktualizacji stanu sieci i może prowadzić do opóźnień w propagacji informacji. Choć OSPF jest protokołem wewnętrznym, który zapewnia szybką konwergencję, to jednak może generować większe obciążenie na routerach, co nie zawsze przekłada się na wyższą wiarygodność. BGP, z drugiej strony, to protokół zewnętrzny, który, mimo że jest niezwykle ważny dla routingu w Internecie, może być zbyt skomplikowany dla mniejszych sieci, a jego decyzje dotyczące wyboru tras mogą być oparte na politykach, a nie na rzeczywistej dostępności. W praktyce, wybór tras dynamicznych wiąże się z ryzykiem, że mogą one nie być zawsze najefektywniejsze, szczególnie w kontekście wiarygodności, gdyż polegają na wielu czynnikach zewnętrznych. W rezultacie, zrozumienie, jak działają te różne typy tras, jest kluczowe dla projektowania stabilnych i niezawodnych sieci.

Pytanie 8

Ocena jakości izolacji pomiędzy żyłami w kablu miedzianym może być przeprowadzona przez dokonanie pomiaru

A. amperomierzem

B. megaomomierzem

C. oscyloskopem

D. miliwoltomierzem

Pomiar jakości izolacji między żyłami w kablu miedzianym z użyciem megaomomierza jest standardową praktyką w branży elektrycznej. Megaomomierz to urządzenie służące do pomiaru rezystancji izolacji, które jest niezbędne do oceny stanu izolacji kabli. Użycie megaomomierza pozwala na wykrycie potencjalnych uszkodzeń izolacji, które mogą prowadzić do przebicia elektrycznego. Przykładem zastosowania megaomomierza jest przeprowadzanie pomiarów w instalacjach elektrycznych przed ich oddaniem do użytkowania, a także w trakcie regularnych przeglądów technicznych. Zgodnie z normą IEC 60364, zaleca się, aby wartości rezystancji izolacji były wyższe niż 1 MΩ w przypadku instalacji o napięciu znamionowym do 1 kV oraz 2 MΩ dla instalacji o napięciu powyżej 1 kV. Wartości te zapewniają bezpieczeństwo użytkowników oraz minimalizują ryzyko awarii systemu. W praktyce, odbiorcy instalacji często wymagają dostarczenia raportu z pomiarów izolacji, co stanowi dowód na spełnienie wymagań normatywnych.

Pytanie 9

Maska blankietowa odpowiadająca notacji kropkowo dziesiętnej 255.255.255.0 to

A. 0.0.255.255

B. 0.255.255.255

C. 0.0.0.255

D. 0.0.0.0

Odpowiedź 0.0.0.255 jest poprawna, ponieważ maska podsieci odpowiadająca notacji kropkowo dziesiętnej 255.255.255.0 w formacie binarnym ma 24 bity ustawione na 1, co oznacza, że maska ta pozwala na 256 adresów IP w danej podsieci. Właściwa maska w formacie kropkowo-dziesiętnym odpowiadająca temu zakresowi to 0.0.0.255, co w praktyce oznacza, że adresy hostów w tej podsieci mogą mieć wartości od 0.0.0.1 do 0.0.0.254. Jest to często stosowane w małych sieciach lokalnych, gdzie wystarczająca liczba adresów jest potrzebna do podłączenia urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy inne złącza sieciowe. Przykładowo, w sieciach domowych i małych biurach, taka maska pozwala na skuteczne zarządzanie i organizowanie zasobów sieciowych, zapewniając jednocześnie odpowiednią izolację i bezpieczeństwo. Użycie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) umożliwia efektywne zarządzanie adresacją IP i pozwala na elastyczne przypisywanie adresów do podsieci, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.

Pytanie 10

W systemie Windows 7 operacje związane z partycjonowaniem oraz formatowaniem dysków twardych można wykonać za pomocą narzędzia

A. aktualizacja systemu Windows

B. zarządzanie systemem plików

C. zarządzanie dyskami

D. menedżer sprzętu

Odpowiedź "zarządzanie dyskami" jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe w Windows 7, które umożliwia użytkownikom efektywne partycjonowanie i formatowanie dysków twardych. Dzięki temu narzędziu można zarządzać przestrzenią dyskową poprzez tworzenie nowych partycji, usuwanie istniejących, a także zmienianie rozmiarów podzielonych już dysków. Przykładowo, jeśli nowy dysk twardy jest podłączony do komputera, użytkownik może użyć zarządzania dyskami do utworzenia partycji, co pozwoli na lepsze zorganizowanie danych. Narzędzie to pozwala również na formatowanie partycji w różnych systemach plików, takich jak NTFS czy FAT32, co jest kluczowe dla zapewnienia kompatybilności z różnymi systemami operacyjnymi. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się regularne przeglądanie i optymalizowanie przestrzeni dyskowej, aby zapobiec fragmentacji i utracie danych, co jest możliwe właśnie dzięki funkcjom oferowanym przez zarządzanie dyskami.

Pytanie 11

Który z segmentów światłowodu jednomodowego o długości L oraz tłumieniu T ma najmniejszą wartość tłumienności jednostkowej?

A. L = 2,5 km, T = 0,45 dB

B. L = 4,0 km, T = 0,40 dB

C. L = 3,5 km, T = 0,65 dB

D. L = 2,7 km, T = 0,59 dB

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich ma wyższą tłumienność jednostkową niż najniższa wartość w odpowiedzi poprawnej. Wybór L = 2,5 km, T = 0,45 dB, choć wydaje się korzystny ze względu na krótszą długość, ma wyższą tłumienność jednostkową, co oznacza większe straty sygnału na dłuższych dystansach. Tłumienie 0,45 dB/km jest już wyższe niż 0,40 dB/km, co w praktyce skutkuje większymi spadkami mocy optycznej i potencjalnymi problemami z jakością sygnału. Z kolei odpowiedzi z L = 2,7 km, T = 0,59 dB oraz L = 3,5 km, T = 0,65 dB mają jeszcze wyższe wartości tłumienia, co czyni je jeszcze mniej odpowiednimi do zastosowań wymagających wysokiej jakości przesyłu. W praktyce, wybierając światłowody, inżynierowie muszą uwzględniać zarówno długość, jak i tłumienność, aby minimalizować straty i zapewnić stabilność połączeń. Typowym błędem w myśleniu jest skupianie się wyłącznie na długości odcinka, bez uwzględnienia jego wpływu na tłumienność, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań w projektowaniu sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 12

Narzędzie diskmgmt.msc w systemie MMC (Microsoft Management Console) pozwala na

A. weryfikację sterowników zainstalowanych na dysku

B. przeglądanie zdarzeń systemu Windows

C. zarządzanie kontami użytkowników

D. zarządzanie partycjami oraz woluminami prostymi

Odpowiedź dotycząca zarządzania woluminami prostymi i partycjami za pomocą przystawki diskmgmt.msc jest prawidłowa, ponieważ narzędzie to jest integralną częścią systemu Windows, umożliwiającą administratorom systemów efektywne zarządzanie dyskami twardymi oraz ich partycjami. Dzięki diskmgmt.msc użytkownicy mogą tworzyć, modyfikować oraz usuwać partycje, co jest kluczowe w procesie organizacji przestrzeni dyskowej. Na przykład, jeśli użytkownik potrzebuje utworzyć nową partycję dla dodatkowego systemu operacyjnego lub w celu przechowywania danych, diskmgmt.msc pozwala na szybkie i intuicyjne wykonanie tych operacji. Ponadto, narzędzie to umożliwia zmianę litery dysku, co może być istotne dla aplikacji, które wymagają konkretnego oznaczenia dysku. W praktyce, umiejętność korzystania z diskmgmt.msc jest niezbędna dla administratorów IT, aby zapewnić optymalne wykorzystanie zasobów dyskowych i zarządzanie danymi zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 13

Serwery SIP (ang. Session Initiation Protocol) są stosowane do nawiązywania połączeń w technologii

A. UMTS

B. VoIP

C. PSTN

D. ISDN

Serwery SIP (Session Initiation Protocol) są kluczowym elementem nowoczesnych systemów komunikacji VoIP (Voice over Internet Protocol), które umożliwiają zestawianie, modyfikowanie oraz kończenie połączeń głosowych i wideo przez internet. SIP to protokół sygnalizacyjny, który zarządza sesjami multimedialnymi, co oznacza, że odpowiedzialny jest za negocjowanie parametrów połączenia, takich jak kodeki, czy inne aspekty techniczne. Przykładem zastosowania SIP są popularne aplikacje do komunikacji, takie jak Skype czy Zoom, które wykorzystują ten protokół do nawiązywania połączeń między użytkownikami. Dzięki SIP, możliwe jest także integrowanie różnych form komunikacji, takich jak głos, wideo oraz przesyłanie tekstu w jednym interfejsie. Protokół ten jest zgodny z wieloma standardami branżowymi, co sprawia, że jest szeroko stosowany w telekomunikacji i pozwala na interoperacyjność różnych systemów. W praktyce stosowanie SIP zwiększa elastyczność i skalowalność rozwiązań telekomunikacyjnych, umożliwiając firmom dostosowanie usług do ich indywidualnych potrzeb.

Pytanie 14

Aby użytkownik mógł skorzystać z funkcji tonowej sygnalizacji, konieczne jest włączenie wsparcia dla jego konta usługi oznaczonej skrótem

A. DTMF

B. CONF

C. CLIR

D. MCID

DTMF, czyli Dual-Tone Multi-Frequency, to system sygnalizacji tonowej używany w telekomunikacji, który pozwala na przesyłanie informacji przy pomocy dźwięków generowanych przez klawiaturę telefonu. Użytkownik może wysyłać sygnały przy użyciu tonów, co umożliwia interakcję z automatycznymi systemami, takimi jak IVR (Interactive Voice Response). Włączenie obsługi DTMF dla konta abonenta pozwala na korzystanie z funkcji, takich jak wybieranie opcji w menu głosowym, a także zdalne sterowanie urządzeniami. Przykładem zastosowania DTMF może być bankowość telefoniczna, gdzie abonent używa tonów, aby wprowadzać dane lub wybierać opcje, co czyni interakcję bardziej efektywną. DTMF jest standardem w większości współczesnych systemów komunikacyjnych, co świadczy o jego uniwersalności i przydatności w codziennym użytkowaniu. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie DTMF, konieczne jest odpowiednie skonfigurowanie sprzętu i oprogramowania, co powinno być zgodne z branżowymi standardami, takimi jak ITU-T Recommendation Q.23.

Pytanie 15

Jak nazywa się aplikacja, która startuje jako pierwsza po tym, jak BIOS (ang. Basic Input/Output System) przeprowadzi procedurę POST (Power On Self Test), a jej celem jest wczytanie systemu operacyjnego do pamięci RAM komputera?

A. BootLoader

B. Master BootRecord

C. Jądro Systemu

D. Scan Disc

BootLoader, znany również jako program rozruchowy, to kluczowa komponenta w procesie uruchamiania komputera. Po zakończeniu procedury POST (Power On Self Test) przez BIOS, który weryfikuje podstawowe funkcje sprzętowe, BootLoader jest pierwszym programem, który się uruchamia. Jego głównym zadaniem jest załadowanie systemu operacyjnego do pamięci operacyjnej komputera, co umożliwia użytkownikowi korzystanie z systemu. Przykłady BootLoaderów to GRUB dla systemów Linux czy Windows Boot Manager dla systemów Windows. BootLoader musi być odpowiednio skonfigurowany, aby mógł odnaleźć i załadować jądro systemu operacyjnego. Dobrym przykładem zastosowania BootLoadera jest sytuacja, w której użytkownik ma zainstalowane wiele systemów operacyjnych na jednym komputerze. W takim przypadku BootLoader umożliwia wybór, który system ma być uruchomiony. W praktyce, nieprawidłowa konfiguracja BootLoadera może prowadzić do problemów z uruchamianiem systemu, co podkreśla znaczenie jego poprawnej konfiguracji i aktualizacji zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi.

Pytanie 16

Jakie urządzenie pozwala na wykonywanie pomiarów tłumienia, częstotliwości oraz intensywności sygnału w linii abonenckiej?

A. megaomomierz

B. tester telekomunikacyjny

C. multimetr cyfrowy

D. selektywny miernik sygnału

Wybór innych urządzeń pomiarowych, takich jak megaomomierz, selektywny miernik poziomu sygnału czy multimetr cyfrowy, nie zapewnia pełnej funkcjonalności wymaganej do pomiarów w linii abonenckiej. Megaomomierz jest narzędziem używanym do pomiaru oporu izolacji, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa elektrycznego, jednak nie dostarcza informacji o tłumienności czy poziomie sygnału. Selektywny miernik poziomu sygnału, chociaż przydatny w niektórych zastosowaniach, nie jest wystarczający do kompleksowej analizy parametrów telekomunikacyjnych, ponieważ jego funkcjonalność jest ograniczona do pomiaru poziomu sygnału w określonym zakresie częstotliwości, bez analizy innych kluczowych parametrów. Multimetr cyfrowy, z kolei, to ogólne narzędzie pomiarowe, które służy do pomiaru napięcia, prądu i oporu, jednak nie jest przystosowane do testowania linii telekomunikacyjnych, zwłaszcza z uwagi na brak możliwości analizy sygnałów modulowanych oraz parametrów specyficznych dla transmisji danych. W rezultacie, korzystanie z tych urządzeń może prowadzić do niepełnych lub błędnych wyników, co z kolei może skutkować niewłaściwą diagnozą problemów z siecią i obniżeniem jakości świadczonych usług. Dlatego kluczowe jest stosowanie testera telekomunikacyjnego, który jest zaprojektowany z myślą o specyficznych potrzebach branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 17

Błąd przesunięcia zera w konwerterze A/C definiowany jest przez wartość napięcia

A. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości

B. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wyjściowego do kolejnej większej wartości

C. wyjściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości

D. wejściowego, niezbędną do przekształcenia od zerowej wartości słowa wejściowego do kolejnej większej wartości

Odpowiedź wskazująca na napięcie wejściowe, które jest potrzebne do przejścia od zerowej wartości słowa wyjściowego do następnej większej wartości, jest poprawna, ponieważ definiuje błąd przesunięcia zera w kontekście pracy przetworników A/C. Błąd ten odnosi się do różnicy między rzeczywistym poziomem napięcia wejściowego a teoretycznym, który powinien odpowiadać zerowej wartości wyjściowej. W praktyce, jeśli przetwornik A/C ma błąd przesunięcia zera, wymaga on wprowadzenia określonego napięcia wejściowego, aby osiągnąć wyjście na poziomie zerowym. Takie sytuacje często występują w aplikacjach pomiarowych, gdzie precyzyjność jest kluczowa, na przykład w systemach automatyki przemysłowej. W standardach takich jak IEC 61000-4-2 (odnoszących się do odporności na zakłócenia elektryczne) podkreśla się znaczenie dokładności pomiarów, co czyni eliminację błędów przesunięcia zera kluczowym elementem projektowania systemów pomiarowych. Właściwe zrozumienie tego błędu i jego wpływu na końcowe wyniki pomiarowe jest niezbędne, aby zapewnić wysoką jakość i wiarygodność danych.

Pytanie 18

W przypadku wystąpienia fizycznego uszkodzenia połączenia między routerami stosującymi ruting statyczny, co powinien zrobić administrator?

A. przywrócić ustawienia fabryczne routerów

B. odłączyć routery od zasilania

C. ustawić alternatywną trasę, jeśli taka jest dostępna

D. nie podejmować żadnych działań, ponieważ routery utworzą alternatywną trasę

W przypadku fizycznego uszkodzenia łącza pomiędzy ruterami, ważne jest, aby administrator sieci reagował odpowiednio, konfigurując alternatywną trasę, jeżeli taka istnieje. Ruting statyczny, w przeciwieństwie do dynamicznego, nie ma wbudowanej funkcji automatycznego dostosowywania tras w przypadku awarii. Dlatego administrator musi samodzielnie przeanalizować dostępne trasy i wprowadzić zmiany w konfiguracji, aby zapewnić ciągłość działania sieci. Na przykład, jeśli istnieje inna, mniej bezpośrednia ścieżka do celu, administrator może skonfigurować nową trasę statyczną, która przekieruje ruch przez inne łącze, minimalizując przestoje. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie i aktualizowanie konfiguracji, aby zapewnić optymalną wydajność oraz dostępność. Takie działania są zgodne ze standardami zarządzania siecią, które kładą nacisk na proaktywne podejście do konfiguracji i monitorowania tras.

Pytanie 19

W dokumentacji zestawu komputerowego zapisano: nośnik pamięci, nazwany recovery disc, został dołączony do zestawu komputerowego. Co oznacza ten zapis?

A. oprogramowanie wykorzystywane do tworzenia kopii zapasowej systemu operacyjnego

B. oprogramowanie stosowane do odzyskiwania systemu operacyjnego

C. nośnik pamięci zawierający materiały promocyjne

D. nośnik pamięci zawierający sterownik dysku twardego

Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące funkcji recovery disc. Wybór nośnika zawierającego materiały promocyjne sugeruje, że użytkownik nie rozumie, że recovery disc jest narzędziem w celu przywracania systemu, a nie marketingowym dodatkiem. Takie myślenie może prowadzić do niewłaściwego przygotowania się na ewentualne awarie, co jest kluczowym błędem w kontekście zarządzania IT. Poza tym, nośnik sterownika dysku twardego jest ważnym elementem, ale nie jest tożsamy z recovery disc, który ma na celu przywracanie systemu do stanu operacyjnego. Współczesne systemy operacyjne często zawierają wbudowane mechanizmy odzyskiwania, ale nośnik recovery jest niezastąpiony w przypadku poważnych awarii. Ponadto, zrozumienie różnicy między oprogramowaniem do odzyskiwania a tworzeniem kopii zapasowych jest istotne; recovery disc koncentruje się na przywracaniu systemu do poprzedniego stanu, podczas gdy kopie zapasowe są procesem mającym na celu zabezpieczenie danych przed utratą. Takie zamieszanie może prowadzić do nieprzygotowania w sytuacjach kryzysowych, dlatego warto jest zainwestować czas w zgłębianie tematu zarządzania systemami operacyjnymi oraz różnic pomiędzy tymi funkcjami.

Pytanie 20

Funkcja HDD S.M.A.R.T. Capability (Self Monitoring, Analysis and Reporting Technology) w BIOS-ie

A. zapewnia ochronę przed usunięciem danych z twardego dysku

B. chroni przed nadpisywaniem plików na dysku

C. obserwuje i informuje o stanie dysku twardego

D. nadzoruje komunikację pomiędzy dyskiem a płytą główną

Funkcja S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis and Reporting Technology) jest istotnym komponentem nowoczesnych dysków twardych, który ma za zadanie monitorowanie ich stanu i wydajności. Dzięki S.M.A.R.T. możliwe jest wczesne wykrycie potencjalnych problemów z dyskiem, co pozwala na podjęcie działań zapobiegawczych, zanim dojdzie do awarii. System ten gromadzi różnorodne dane, takie jak liczba uruchomień, temperatura, czas pracy, a także inne parametry, które mogą świadczyć o degradowaniu dysku. Przykładem praktycznego zastosowania S.M.A.R.T. może być sytuacja, w której użytkownik otrzymuje powiadomienie o nadmiernej temperaturze dysku. W takim przypadku może on podjąć kroki, aby poprawić wentylację obudowy komputera, co może zapobiec poważnej awarii. S.M.A.R.T. jest uważany za standard w branży, a jego implementacja w BIOS-ie umożliwia monitorowanie dysków na poziomie sprzętowym, co zwiększa niezawodność przechowywania danych.

Pytanie 21

Jakim skrótem nazywa się licencja, która pozwala instytucjom komercyjnym oraz organizacjom w sektorze administracji publicznej i edukacji na zakup oprogramowania firmy Microsoft na korzystnych warunkach grupowych?

A. CPL

B. APSL

C. MOLP

D. OEM

Wybór APSL, OEM lub CPL jako odpowiedzi na pytanie o program licencyjny Microsoft jest błędny, ponieważ każda z tych opcji odnosi się do innych aspektów licencjonowania oprogramowania. APSL, czyli Apple Public Source License, jest oddzielnym typem licencji używanym głównie przez Apple dla oprogramowania open source, nie ma więc związku z ofertą Microsoft. OEM odnosi się do licencji 'Original Equipment Manufacturer', co oznacza, że oprogramowanie jest sprzedawane z urządzeniami komputerowymi, ale nie umożliwia elastycznego zarządzania licencjami w kontekście grupowym. Wybór OEM nie daje instytucjom możliwości korzystania z oprogramowania na korzystnych warunkach grupowych, ponieważ te licencje są przypisane do konkretnego sprzętu. CPL, czyli Common Public License, to kolejny typ licencji open source, który również nie jest związany z programem licencyjnym Microsoft. Wybierając te odpowiedzi, można pomylić różne modele licencjonowania, nie zwracając uwagi na ich specyfikę i przeznaczenie. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie skróty odnoszą się do programów wspierających licencjonowanie oprogramowania w kontekście instytucjonalnym. W rzeczywistości, MOLP jest jedynym z wymienionych programów, który skupia się na elastyczności i korzyściach dla organizacji, podczas gdy pozostałe skróty dotyczą zupełnie innych koncepcji licencyjnych.

Pytanie 22

Jaką maksymalną wartość powinna mieć tłumienność światłowodu telekomunikacyjnego w trzecim oknie optycznym?

A. 0,025 dB/km

B. 0,250 dB/km

C. 0,005 dB/km

D. 0,050 dB/km

Tłumienność światłowodu telekomunikacyjnego w trzecim oknie optycznym, które obejmuje zakres długości fal od 1260 nm do 1330 nm, nie powinna przekraczać wartości 0,250 dB/km. Jest to zgodne z obowiązującymi standardami, takimi jak IEC 60793-2-50, które określają wymagania dla światłowodów używanych w telekomunikacji. Wartość ta jest istotna, ponieważ im niższa tłumienność, tym lepsza jakość sygnału i większy zasięg transmisji bez potrzeby stosowania dodatkowych wzmacniaczy. W praktyce, światłowody o tłumienności na poziomie 0,250 dB/km są często wykorzystywane w sieciach dostępowych oraz długodystansowych, co przyczynia się do efektywności przesyłu danych. Przykładem mogą być sieci FTTH (Fiber To The Home), gdzie niskotłumiennościowe światłowody pozwalają na dostarczenie szybkiego Internetu na dalekie odległości bez znacznych strat sygnału. Wybór odpowiedniego światłowodu jest kluczowy dla zapewnienia niezawodności i wydajności nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 23

Jeśli moc sygnału na początku łącza wynosi 1 000 mW, a na końcu 100 mW, to jaka jest tłumienność tego łącza?

A. 40 dB

B. 30 dB

C. 10 dB

D. 20 dB

Tłumienność łącza oblicza się na podstawie różnicy poziomów mocy sygnału na wejściu i wyjściu łącza. W tym przypadku moc sygnału na wejściu wynosi 1 000 mW, a na wyjściu 100 mW. Tłumienność (L) oblicza się ze wzoru: L = 10 * log10(Pin/Pout), gdzie Pin to moc na wejściu, a Pout to moc na wyjściu. Podstawiając wartości: L = 10 * log10(1000/100) = 10 * log10(10) = 10 * 1 = 10 dB. Tłumienność o wartości 10 dB oznacza, że sygnał został osłabiony dziesięciokrotnie w porównaniu do jego pierwotnej mocy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w telekomunikacji, gdzie tłumienie sygnału wpływa na jakość transmisji. Przykłady zastosowania obejmują projektowanie systemów komunikacyjnych, w których kluczowe jest utrzymanie tłumienia na akceptowalnym poziomie, aby zapewnić odpowiednią jakość sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652, określają maksymalne wartości tłumienia dla różnych typów światłowodów, aby zapewnić wydajną transmisję danych.

Pytanie 24

W cyfrowych łączach abonenckich do transmisji danych pomiędzy stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym stosuje się sygnalizację

A. R2

B. DSS1

C. R1

D. SS7

R1, R2 i SS7 to inne standardy sygnalizacji, ale nie nadają się do przesyłania informacji między stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym w cyfrowych łączach. R1 i R2 to starsze systemy, które głównie były wykorzystywane w analogowych łączach. R1 był spoko kiedyś, ale teraz to już nie to. R2 też, nie spełnia wymagań nowoczesnych systemów, więc w zasadzie jest do niczego w cyfrowych łączach. Co do SS7, to jest trochę bardziej zaawansowany, ale działa na innym poziomie sieci i nie jest wykorzystywany do bezpośredniej sygnalizacji. Obsługuje różne funkcje związane z siecią, jak np. roaming, ale nie załatwi sprawy, jeśli chodzi o połączenia abonenckie. Jak dla mnie, to może to wynikać z nieporozumień na temat tego, jak te różne protokoły działają i gdzie są używane w nowoczesnej telekomunikacji.

Pytanie 25

Wskaźniki stosowane przez protokoły routingu nie biorą pod uwagę

A. opóźnień

B. obciążenia

C. liczby skoków

D. odległości administracyjnej

Niektóre z metryk stosowanych w protokołach rutingu, takie jak opóźnienia, liczba przeskoków i obciążenie, są kluczowe dla określenia jakości i efektywności tras w sieci. Opóźnienie odnosi się do czasu, jaki zajmuje pakietowi dotarcie z jednego punktu do drugiego, co jest istotne w kontekście aplikacji wymagających niskiego czasu reakcji, takich jak VoIP czy transmisje wideo. Liczba przeskoków to prosty wskaźnik, który pokazuje, ile routerów musi być przeskoczonych, aby dotrzeć do celu. Zbyt wiele przeskoków może powodować większe opóźnienia, co negatywnie wpływa na wydajność. Obciążenie z kolei wskazuje na ilość wykorzystywanych zasobów na danym łączu, co pozwala na optymalizację tras w przypadku przeciążenia. Często mylenie pojęć związanych z metrykami i odległością administracyjną prowadzi do nieporozumień. Warto zrozumieć, że AD nie jest metryką porównawczą dla tras, lecz parametrem używanym do określenia, które informacje o trasach są bardziej wiarygodne. Domena AD jest szczególnie ważna, gdy istnieją różne źródła informacji o trasach, a router musi podjąć decyzję, które z nich wybrać. Dlatego błędne postrzeganie AD jako metryki może prowadzić do nieprawidłowego konfigurowania routingu, co w efekcie może obniżyć wydajność sieci i prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem sieciowym.

Pytanie 26

Jaką instytucję reprezentuje skrót ITU-T?

A. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Normalizacji Telekomunikacji

B. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Rozwoju Telekomunikacji

C. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Członkowie Sektorowi

D. Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny – Sektor Radiokomunikacji

Wybór odpowiedzi związanych z innymi sektorami Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego wskazuje na niepełne zrozumienie struktury tej instytucji. Sektor Radiokomunikacji, który także jest częścią ITU, koncentruje się na regulacji i zarządzaniu zasobami radiowymi, co jest kluczowe dla rozwoju technologii bezprzewodowych, natomiast Sektor Rozwoju Telekomunikacji zajmuje się wspieraniem krajów rozwijających się w budowie i modernizacji ich systemów telekomunikacyjnych. Z kolei odpowiedź mówiąca o członkach sektorowych nie odnosi się do konkretnego sektora, a raczej do sposobu organizacji i zaangażowania w działalność ITU, co również nie jest zgodne z pytaniem o skrót ITU-T. Problemy z poprawnym zrozumieniem tego zagadnienia mogą wynikać z powierzchownej wiedzy na temat roli poszczególnych sektorów w strukturze ITU. Należy pamiętać, że każdy z sektorów podlega określonym zadaniom i ma wyraźnie zdefiniowany zakres odpowiedzialności, co jest kluczowe dla zrozumienia ich funkcji w globalnym systemie telekomunikacyjnym. W myśleniu o standardyzacji technologii, istotne jest rozróżnienie działań związanych z normowaniem, regulacją oraz wspieraniem rozwoju, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście pytania o ITU-T.

Pytanie 27

Który z dostępnych standardów zapewnia najszybszy transfer danych?

A. RS-232C

B. USB 2.0

C. LPT

D. SCSI-SAS

LPT (Line Print Terminal) to starszy standard komunikacyjny, który pierwotnie był używany do podłączenia drukarek do komputerów. Jego maksymalna prędkość transferu wynosi zaledwie 1,5 MB/s, co czyni go znacznie wolniejszym w porównaniu do nowoczesnych standardów, takich jak SCSI-SAS. USB 2.0, chociaż bardziej nowoczesny, osiąga prędkości do 480 Mb/s, co nadal jest znacznie niższe niż wydajność SCSI-SAS. Natomiast RS-232C to standard komunikacji szeregowej, który był popularny w latach 70-tych i 80-tych, ale jego prędkości transferu nie przekraczają 115,2 kbit/s. Posiadając tak niską wydajność, RS-232C jest obecnie stosowany głównie w aplikacjach, które nie wymagają dużej przepustowości, takich jak połączenia z modemami. Błąd w wyborze odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnicy w technologii; wiele osób myli zastosowania różnych interfejsów, nie uwzględniając ich specyfikacji oraz kontekstu użycia. Współczesne wymagania dotyczące transferu danych w systemach serwerowych i macierzach dyskowych wymagają rozwiązań o wysokiej wydajności, takich jak SCSI-SAS, które są w stanie obsługiwać większe wolumeny danych w krótszym czasie.

Pytanie 28

Jaką technologię stosuje się do automatycznej identyfikacji i instalacji urządzeń?

A. AGP

B. PnP

C. HAL

D. NMI

PnP, czyli Plug and Play, to technologia, która umożliwia automatyczną identyfikację i instalację urządzeń podłączanych do komputera. Dzięki niej, użytkownicy nie muszą ręcznie konfigurować sprzętu, co znacznie upraszcza proces instalacji nowych komponentów, takich jak drukarki, karty graficzne czy dyski twarde. System operacyjny, po podłączeniu nowego urządzenia, automatycznie wykrywa je, instaluje odpowiednie sterowniki i konfiguruje ustawienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sprzętem. Technologia ta jest szeroko stosowana w środowiskach biurowych i domowych, ponieważ znacząco podnosi komfort użytkowania komputerów. PnP działa w oparciu o standardy, takie jak ACPI (Advanced Configuration and Power Interface), co pozwala na efektywne zarządzanie energią oraz konfiguracją sprzętową. W praktyce, użytkownicy mogą bezproblemowo podłączać nowe urządzenia, co przyspiesza proces pracy oraz zwiększa wydajność systemu, minimalizując czas potrzebny na instalację i konfigurację sprzętu.

Pytanie 29

Która sygnalizacja nie jest przeznaczona do stosowania w sieciach IP?

A. R1

B. SS7

C. SIP

D. H.323

Wybór SS7, H.323 lub SIP jako odpowiedzi na pytanie o sygnalizację nieprzeznaczoną dla sieci IP jest błędny, ponieważ wszystkie te protokoły mają zastosowanie w środowiskach, które mogą obejmować technologie IP. SS7 (Signaling System No. 7) to złożony system sygnalizacji, który jest szeroko stosowany w tradycyjnych sieciach telefonicznych, ale również ma zastosowanie w nowoczesnych architekturach, gdzie wspiera usługi takie jak SMS oraz operacje przełączania w sieciach IP. H.323 i SIP to protokoły stworzony z myślą o komunikacji w sieciach IP, co czyni je kluczowymi dla rozwoju usług VoIP. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie zakładają, że protokoły IP są jedynie dodatkiem do istniejących systemów, podczas gdy w rzeczywistości są one integralną częścią nowoczesnej telekomunikacji. W rezultacie, ich właściwe zrozumienie i umiejętne zastosowanie są kluczowe dla inżynierów telekomunikacyjnych, którzy muszą projektować i wdrażać rozwiązania, które są zarówno zgodne ze standardami branżowymi, jak i efektywne w działaniu. Właściwe wykorzystanie danych protokołów pozwala na optymalizację usług oraz zapewnia ich niezawodność w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 30

Jaką rolę pełni Zapora Systemu Windows w komputerze?

A. Uruchamianie aplikacji stworzonych dla wcześniejszych wersji systemu

B. Pobieranie dostępnych aktualizacji dla systemu

C. Przekazywanie pakietów z sieci źródłowej do sieci docelowej

D. Filtrowanie połączeń przychodzących oraz wychodzących

Zapora Systemu Windows, znana również jako firewall, pełni kluczową rolę w zabezpieczaniu systemu komputerowego przed nieautoryzowanym dostępem oraz zagrożeniami pochodzącymi z sieci. Jej główną funkcją jest filtrowanie połączeń wchodzących i wychodzących, co oznacza, że analizuje dane przesyłane przez sieć i decyduje, które z nich mają być dopuszczone do systemu a które zablokowane. Dzięki temu zapora może chronić użytkowników przed atakami hakerskimi, złośliwym oprogramowaniem oraz innymi zagrożeniami. Działa na zasadzie reguł, które można dostosować do indywidualnych potrzeb użytkownika. Na przykład, jeżeli użytkownik korzysta z oprogramowania do pracy zdalnej, może skonfigurować zaporę tak, aby zezwalała na połączenia tylko z określonymi adresami IP. W standardach branżowych, takich jak ISO/IEC 27001, zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji zaleca wdrażanie rozwiązań takich jak zapory sieciowe, aby minimalizować potencjalne zagrożenia. Zastosowanie zapory jest zatem niezbędne w każdym systemie operacyjnym, aby zapewnić integralność, poufność oraz dostępność danych.

Pytanie 31

Zestaw urządzeń składający się z łącznicy, przełącznicy oraz urządzeń pomiarowych i zasilających, to

A. przełącznik sieciowy

B. centrala telefoniczna

C. ruter sieciowy

D. koncentrator sieciowy

Centrala telefoniczna to złożony zespół urządzeń, który pełni kluczową rolę w systemach telekomunikacyjnych. Zawiera łącznice, które umożliwiają połączenia między różnymi liniami telefonicznymi, przełącznice, które kierują sygnałami do odpowiednich odbiorców, oraz urządzenia badawcze i zasilające, które zapewniają stabilność oraz funkcjonalność całego systemu. Przykładem zastosowania centrali telefonicznej mogą być systemy PBX (Private Branch Exchange), które służą do zarządzania wewnętrznymi połączeniami w firmach. Warto również zauważyć, że nowoczesne centrale telefoniczne mogą integrować się z Internetem, co pozwala na korzystanie z VoIP (Voice over Internet Protocol), znacznie obniżając koszty komunikacji. W kontekście standardów branżowych, centrale telefoniczne muszą spełniać wymagania określone w normach ITU-T, co zapewnia ich interoperacyjność oraz bezpieczeństwo przesyłanych danych. Z tego powodu zrozumienie funkcji centrali telefonicznej jest niezbędne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji.

Pytanie 32

Który nośnik, biorąc pod uwagę jego pojemność, najlepiej nadaje się do przechowywania kopii zapasowej dysku twardego o wielkości powyżej 1 TB?

A. Dysk zewnętrzny

B. Płyta BluRay

C. FIashdrive

D. Płyta DVD

Dysk zewnętrzny jest najodpowiedniejszym nośnikiem do przechowywania kopii zapasowych dysku twardego o pojemności powyżej 1 TB z kilku kluczowych powodów. Po pierwsze, dyski zewnętrzne oferują znacznie większą pojemność w porównaniu do innych wymienionych opcji, co czyni je idealnym rozwiązaniem do archiwizacji dużych zbiorów danych. Wiele modeli dysków zewnętrznych dostępnych na rynku ma pojemności sięgające 2 TB, 4 TB, a nawet 10 TB, co zapewnia wystarczającą przestrzeń na przechowywanie pełnych kopii zapasowych. Ponadto, dyski te są łatwe w użyciu, ponieważ wystarczy je podłączyć do komputera przez port USB, co czyni proces tworzenia kopii zapasowej szybkim i wygodnym. Dodatkowo, korzystając z oprogramowania do tworzenia kopii zapasowych, możemy zaplanować regularne zabezpieczanie danych, co jest jedną z najlepszych praktyk w zarządzaniu danymi. Należy również wspomnieć o mobilności dysków zewnętrznych, co umożliwia ich łatwe przenoszenie i użycie w różnych lokalizacjach, co zwiększa bezpieczeństwo przechowywanych danych. Biorąc pod uwagę wszystkie te czynniki, dysk zewnętrzny stanowi najlepsze rozwiązanie do archiwizacji dużych zbiorów danych.

Pytanie 33

Wartość współczynnika fali stojącej SWR (Standing Wave Ratio) w linii transmisyjnej, która jest dopasowana falowo na końcu, wynosi

A. ∞

B. 0

C. 0,5

D. 1

Wartości SWR, które są inne niż 1, wskazują na obecność fal odbitych w linii transmisyjnej, co prowadzi do strat energii i potencjalnych uszkodzeń komponentów systemu. Odpowiedzi sugerujące SWR równe 0 lub 0,5 są mylące. SWR równy 0 sugerowałby, że w systemie nie ma żadnej energii przekazywanej ani odbitej, co w rzeczywistości jest niemożliwe, ponieważ każda linia transmisyjna ma jakieś obciążenie, które absorbuje część energii. Odpowiedź 0,5 również jest nieprawidłowa, ponieważ wskazuje na sytuację, w której energia jest przekazywana w bardzo dużej ilości, a odbicia są minimalne, co w praktyce rzadko występuje w tradycyjnych systemach transmisyjnych. Odpowiedź sugerująca nieskończoność (∞) jest skrajnym przypadkiem, który występuje, gdy całkowicie odbija się energia, co jest niepożądane i wskazuje na dużą impedancję na końcu linii. Dlatego każdy z tych niepoprawnych wyborów odzwierciedla błędne zrozumienie dynamiki fali w linii transmisyjnej oraz wpływu impedancji na efektywność systemu. Zrozumienie SWR jest kluczowe dla inżynierów zajmujących się projektowaniem i wdrażaniem systemów RF oraz telekomunikacyjnych, ponieważ pozwala na optymalizację pracy linii transmisyjnych i minimalizację strat energii.

Pytanie 34

Jaka licencja oprogramowania jest związana z urządzeniem?

A. Shareware

B. Freeware

C. OEM

D. GNU

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) jest przypisana do sprzętu i dotyczy oprogramowania, które jest sprzedawane razem z urządzeniem. Oznacza to, że licencja jest związana z konkretnym produktem i nie może być przenoszona na inne urządzenia. Przykładem może być wersja systemu operacyjnego Windows, która jest preinstalowana na laptopie. Klient nabywa sprzęt wraz z licencją, co często wiąże się z niższą ceną w porównaniu do wersji detalicznych. Licencje OEM są popularne w branży komputerowej, ponieważ pozwalają producentom sprzętu na oferowanie konkurencyjnych cen, a użytkownikom na uzyskanie oprogramowania, które jest dostosowane do ich systemu. Ważne jest, aby pamiętać, że takie licencje mają ograniczenia, np. w zakresie wsparcia technicznego, które może być świadczone tylko przez producenta sprzętu, a nie przez dostawcę oprogramowania. Znajomość licencji OEM jest kluczowa dla osób zajmujących się zakupem i integracją oprogramowania z sprzętem, w kontekście rachunkowości, audytów IT oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 35

System komunikacji sygnalizacyjnej, powszechnie używany m. in. w sieciach szerokopasmowych, mobilnych i IP, to

A. SS7

B. SS9

C. R2

D. R1

SS7, czyli Signaling System No. 7, to kluczowy protokół stosowany w telekomunikacji, który umożliwia wymianę informacji sygnalizacyjnych między węzłami sieci. Jego głównym celem jest zarządzanie połączeniami telefonicznymi oraz przesyłanie informacji o usługach, takich jak SMS, roaming czy identyfikacja numerów. SS7 jest szeroko stosowany w sieciach telefonii komórkowej, a także w sieciach stacjonarnych, ponieważ zapewnia nie tylko efektywność, ale także bezpieczeństwo przesyłanych danych. Protokół ten oparty jest na architekturze, która pozwala na odseparowanie sygnalizacji od samego przesyłania głosu, co przekłada się na lepszą skalowalność i elastyczność sieci. Przykładem zastosowania SS7 jest proces zestawiania połączenia, w którym system sygnalizacji przesyła informacje o dostępności abonentów oraz wykonuje procedury związane z autoryzacją i fakturowaniem. Standard ten jest uznawany za fundament współczesnych sieci telekomunikacyjnych i jest zgodny z normami ITU-T.

Pytanie 36

Technologia o wysokiej przepustowości SDH (Synchronous Digital Hierarchy) stanowi rozwinięcie technologii

A. ISDN (Integrated Services Digital Network)

B. POTS (Plain Old Telephone Service)

C. PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy)

D. ATM (Asynchronous Transfer Mode)

Technologia SDH (Synchronous Digital Hierarchy) jest bezpośrednim rozwinięciem technologii PDH (Plesiochronous Digital Hierarchy), która była jedną z pierwszych prób standaryzacji przesyłu danych w sieciach telekomunikacyjnych. SDH wprowadza synchronizację w przesyłaniu danych, co pozwala na bardziej efektywne zarządzanie pasmem i minimalizację opóźnień. Przykładem zastosowania SDH jest infrastruktura telekomunikacyjna w systemach transportu danych, gdzie przesyłają one sygnały w różnych formatach, takich jak voice, video i data. SDH jest podstawą dla wielu nowoczesnych sieci, umożliwiając szybkie przesyłanie dużych ilości danych przy użyciu standardów takich jak STM-1, STM-4 czy STM-16. W praktyce, SDH umożliwia tworzenie hierarchicznych struktur sieci, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania ruchem oraz elastyczności w dostosowywaniu przepustowości w zależności od potrzeb użytkowników. Dodatkowo, wprowadzenie SDH przyczyniło się do większej niezawodności i łatwiejszego rozwiązywania problemów w sieciach, co jest istotne w kontekście świadczenia usług telekomunikacyjnych na szeroką skalę.

Pytanie 37

Jaką wartość ma impedancja falowa kabla UTP CAT 5?

A. 50 Ohm

B. 100 Ohm

C. 10 Ohm

D. 250 Ohm

Impedancja falowa kabla UTP CAT 5 wynosi 100 Ohm, co jest standardową wartością dla kabli skrętkowych przeznaczonych do transmisji danych w sieciach Ethernet. Impedancja falowa ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia efektywnego przesyłania sygnałów, minimalizując refleksje i straty sygnału. W praktyce, stosowanie kabli o odpowiedniej impedancji falowej jest istotne dla zachowania jakości połączeń sieciowych, co wpływa na ich wydajność. W przypadku UTP CAT 5, wartość ta została ustalona w zgodzie z normami TIA/EIA-568, które definiują wymagania dotyczące kabli i ich zastosowań w sieciach lokalnych. Dzięki poprawnie dobranym kablom, możemy osiągnąć prędkości transmisji danych do 1000 Mbps na odległość do 100 metrów, co jest kluczowe w nowoczesnych zastosowaniach biurowych i domowych, gdzie zróżnicowanie urządzeń i zapotrzebowanie na szybkie połączenia są na porządku dziennym.

Pytanie 38

Kanał klasy D, który występuje w systemach ISDN z interfejsem BRI, odnosi się do kanału sygnalizacyjnego o przepustowości

A. 32 kbit/s

B. 64 kbit/s

C. 16 kbit/s

D. 128 kbit/s

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumień dotyczących struktury i funkcji kanałów w systemie ISDN. Na przykład, wybór 128 kbit/s sugeruje, że użytkownik może mylić przepływność kanału D z łączną przepustowością interfejsu BRI, która rzeczywiście wynosi 128 kbit/s, ale obejmuje to dwa kanały B po 64 kbit/s każdy oraz jeden kanał D. Z kolei 32 kbit/s to wartość, która nie odnosi się do żadnego z kanałów w standardzie ISDN i może być wynikiem błędnego przypisania przepływności do funkcji sygnalizacji. Odpowiedź 64 kbit/s może być myląca, ponieważ dotyczy ona przepustowości jednego kanału B, a nie kanału D. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich pomyłek, obejmują niewłaściwe zrozumienie architektury ISDN oraz nieznajomość różnic między kanałami B i D. Warto zaznaczyć, że kanał D, mimo iż ma mniejszą przepustowość, pełni kluczową rolę w zarządzaniu połączeniami oraz zapewnieniu wysokiej jakości usług, co jest zgodne z wymaganiami standardów telekomunikacyjnych.

Pytanie 39

Według obowiązujących norm minimalna rezystancja izolacji każdej żyły kabla XzTKMXpw na długości 1000 m powinna wynosić

A. 10 MΩ

B. 1 000 MΩ

C. 100 MΩ

D. 1 500 MΩ

Wybór niewłaściwej wartości rezystancji izolacji może prowadzić do wielu niebezpieczeństw w instalacjach elektrycznych. Odpowiedzi sugerujące wartości 100 MΩ, 10 MΩ lub 1000 MΩ nie spełniają wymogów określonych w normach dla kabli XzTKMXpw. Przykładowo, rezystancja 100 MΩ jest zdecydowanie zbyt niska dla kabli długich na odcinku 1000 m, co zwiększa ryzyko zetknięcia z prądem i potencjalnych niebezpieczeństw. Wartość 10 MΩ jest wręcz nieakceptowalna, ponieważ na takim poziomie można spodziewać się poważnych problemów z izolacją, które mogą prowadzić do awarii systemu, a w skrajnych przypadkach narażenia użytkowników na porażenie prądem. Z kolei 1000 MΩ, chociaż wydaje się być lepszą opcją, wciąż nie osiąga wymaganej wartości, co oznacza, że system nie jest w stanie zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa. W kontekście praktycznym, każdy operator instalacji elektrycznych powinien być świadomy tych norm oraz ryzyk związanych z ich niespełnieniem, aby móc odpowiednio reagować i podejmować działania zapobiegawcze dla zapewnienia bezpieczeństwa. Regularne kontrole i pomiary rezystancji izolacji są zatem kluczowe w każdej instalacji elektrycznej, aby minimalizować ryzyko awarii i zapewniać długotrwałe, niezawodne funkcjonowanie systemów elektrycznych.

Pytanie 40

GPRS (General Packet Radio Services) definiuje się jako

A. analogowy system łączności komórkowej

B. technologię pakietowej transmisji danych w telefonii komórkowej

C. globalny system określania lokalizacji obiektów

D. protokół komunikacyjny stosowany w sieciach bezprzewodowych WiFi

GPRS, czyli General Packet Radio Service, to technologia, która umożliwia pakietową transmisję danych w systemach telefonii komórkowej, co stanowi kluczowy element architektury sieci 2G i 2.5G. Dzięki GPRS użytkownicy mogą przesyłać dane w sposób efektywny, co oznacza, że informacje są dzielone na pakiety, które są następnie przesyłane przez sieć. To rozwiązanie zwiększa efektywność wykorzystania dostępnych zasobów sieciowych i pozwala na ciągłe połączenia, co jest szczególnie istotne w aplikacjach wymagających stałego dostępu do internetu, takich jak poczta elektroniczna, przeglądanie stron www, czy aplikacje mobilne. Wprowadzenie GPRS zrewolucjonizowało sposób, w jaki użytkownicy korzystają z usług mobilnych, pozwalając na transfer danych z prędkościami teoretycznymi do 171,2 kbit/s. Technologia ta stała się fundamentem dla późniejszych standardów, takich jak EDGE i UMTS, które oferują jeszcze wyższe prędkości i większe możliwości. GPRS jest często stosowane w systemach IoT, gdzie urządzenia komunikują się ze sobą i z chmurą, a pakietowa transmisja danych zapewnia oszczędność energii i efektywność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej