Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:57
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:08

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które oprogramowanie pozwala na realizację automatycznej impozycji użytków?

A. Adobe Illustrator

B. Puzzle Flow

C. Corel Draw

D. Adobe Photoshop

Puzzle Flow to zaawansowane narzędzie do automatycznej impozycji, które jest szeroko stosowane w branży poligraficznej. Umożliwia ono efektywne przygotowanie materiałów do druku poprzez automatyczne rozmieszczanie i układanie elementów na arkuszu, co znacząco zwiększa wydajność procesu produkcji. Użycie Puzzle Flow pozwala na redukcję marnotrawstwa materiałów i czasu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie optymalizacji procesów produkcyjnych. Przykładowo, w przypadku druku etykiet, narzędzie to umożliwia precyzyjne rozplanowanie jednostek na arkuszu, minimalizując odstępy pomiędzy nimi oraz dostosowując rozmiar i orientację. Takie podejście jest kluczowe w branży, gdzie marginesy zysku są często niewielkie, a każdy element procesu produkcji ma wpływ na finalny koszt produktu. Dodatkowo, dzięki integracji z innymi systemami zarządzania produkcją, Puzzle Flow pozwala na pełną automatyzację impozycji, co poprawia koordynację i komunikację w zespole. W kontekście norm jakościowych, korzystanie z takiego oprogramowania przyczynia się do spełnienia wymagań dotyczących efektywności oraz dokładności w procesie druku.

Pytanie 2

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką

B. JPG z ilustracjami

C. DOCX z dołączonymi obrazami

D. TIFF z osobnymi warstwami

W branży poligraficznej oraz graficznej, format PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką jest absolutnym standardem przy przekazywaniu materiałów do druku, zwłaszcza jeśli chodzi o publikacje wielostronicowe. Takie rozwiązanie gwarantuje, że wszystkie elementy – zarówno tekstowe, jak i graficzne – zostaną poprawnie wyświetlone i wydrukowane, niezależnie od tego, jakim oprogramowaniem posługuje się drukarnia. Osadzenie czcionek eliminuje ryzyko zamiany fontów lub przesunięć tekstu, co niestety dość często zdarza się przy innych formatach. Dodatkowo, PDF zachowuje układ stron, kolory (w tym profile ICC), przezroczystości i warstwy, jeśli są odpowiednio przygotowane. To bardzo ważne przy wydrukach profesjonalnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet drobne błędy eksportu czy brak osadzonych fontów potrafią zupełnie zniszczyć efekt końcowy. Przekazanie pracy w PDF to nie tylko wygoda, ale też bezpieczeństwo i gwarancja zgodności z normami ISO PDF/X, co jest wymagane przez większość drukarni offsetowych i cyfrowych. W praktyce – jeżeli chcesz, aby Twój projekt wyglądał dokładnie tak, jak go zaplanowałeś, tylko PDF daje taką pewność. Warto też pamiętać, że wiele drukarni akceptuje wyłącznie pliki PDF, właśnie ze względu na przewidywalność i uniwersalność tego formatu.

Pytanie 3

Wielkość wcięcia akapitowego wynika z rozmiaru zastosowanej czcionki oraz szerokości składu i zazwyczaj wynosi

A. 1,0 firet

B. 2,0 firety

C. 3,0 firety

D. 0,5 fireta

Odpowiedź 1,0 firet jest poprawna, ponieważ głębokość wcięcia akapitowego powinna wynosić 1,0 fireta, co jest zgodne z typowymi standardami typograficznymi w przemyśle wydawniczym. Firet jest jednostką miary stosowaną w poligrafii, która pozwala na precyzyjne określenie wielkości wcięcia. Wcięcia akapitowe są stosowane, aby wizualnie oddzielić paragrafy, co poprawia czytelność tekstu. W praktyce, wcięcie o wielkości 1,0 fireta jest często wybierane do publikacji literackich oraz dokumentów formalnych, ponieważ zapewnia odpowiednią równowagę między estetyką a funkcjonalnością. Użycie tej wartości w typografii jest zgodne z zasadami dobrego projektowania graficznego, które zalecają, aby wcięcia były dostosowane do używanej czcionki, jej rozmiaru oraz szerokości składu. Przykładowo, w przypadku czcionek o dużej wysokości x, mniejsze wcięcia mogą być stosowane w celu zachowania spójności wizualnej tekstu.

Pytanie 4

Ile mniej więcej arkuszy o wymiarach 1 000 × 707 mm oraz gramaturze 200 g/m² znajduje się w magazynie, jeżeli całkowita masa papieru wynosi 141 kg?

A. 1 200 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 300 arkuszy

D. 1 100 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy papieru o wymiarach 1 000 × 707 mm i gramaturze 200 g/m² w magazynie, musimy najpierw obliczyć masę pojedynczego arkusza. Powierzchnia jednego arkusza wynosi 1 m², co oznacza, że jego masa wynosi 0,2 kg (200 g/m²). Teraz przeliczmy powierzchnię arkusza papieru: 1 000 mm × 707 mm = 0,707 m². Masa jednego arkusza wynosi wtedy 0,2 kg × 0,707 m² = 0,1414 kg. Jeśli całkowita masa papieru w magazynie to 141 kg, to możemy obliczyć liczbę arkuszy dzieląc masę całkowitą przez masę jednego arkusza: 141 kg / 0,1414 kg ≈ 1 000 arkuszy. Taka kalkulacja jest zgodna z praktykami stosowanymi w przemyśle papierniczym, gdzie znajomość gramatury i wymiarów arkusza jest kluczowa w zarządzaniu zapasami oraz planowaniu produkcji.

Pytanie 5

Jak nazywa się system, który pozwala na bezpośrednie przenoszenie obrazu drukowego z komputera do maszyny drukarskiej?

A. CTPress

B. CTPlate

C. CTPrint

D. CTFilm

CTPress to naprawdę super nowoczesny system, który pozwala na bezpośrednie naświetlanie formy drukowej z pliku na maszynę. Dzięki temu wszystko idzie szybciej i sprawniej, bo nie trzeba bawić się w stare metody, jak robienie filmów czy matryc. To wszystko działa na zasadzie cyfrowego przetwarzania obrazu, co sprawia, że detale i kolory są odwzorowywane bardzo dokładnie. W poligrafii, gdzie liczy się czas, CTPress daje możliwość szybkiego wprowadzania poprawek i natychmiastowego rozpoczęcia produkcji. Z mojego doświadczenia wiem, że to rozwiązanie obniża koszty i oszczędza czas przygotowania do druku, co jest kluczowe, żeby firmom się dobrze wiodło. Ponadto, systemy takie jak CTPress spełniają międzynarodowe standardy, dzięki czemu jakość końcowego produktu jest wysoka, a ryzyko błędów jest mniejsze.

Pytanie 6

Wskaż charakterystyczne parametry układu typograficznego strony przedstawionej na ilustracji.

A. Jeden łam, dwie kolumny.

B. Cztery kolumny, jeden łam.

C. Jedna kolumna, dwa łamy.

D. Jedna kolumna, cztery łamy.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje więcej niż jedną kolumnę lub nieodpowiednią liczbę łamów, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad układu typograficznego. W przypadku układów z wieloma kolumnami, jak w odpowiedziach sugerujących cztery kolumny z jednym łamem czy dwie kolumny z jednym łamem, kluczowym problemem jest to, iż prowadzi to do rozproszenia uwagi czytelnika. Tego typu struktury nie są efektywne w przypadku prezentacji treści, która powinna być czytelna i łatwa do przyswojenia. Zbyt wiele kolumn ogranicza widoczność tekstu i może prowadzić do tzw. 'zmęczenia wzroku', co jest szczególnie niepożądane w kontekście dokumentów, które mają dostarczać ważne informacje. Ponadto, odpowiedzi te nie uwzględniają zasad optymalizacji przestrzeni na stronie oraz ergonomii czytania. Warto zauważyć, że typografia to nie tylko rozmieszczenie tekstu, ale również świadome kształtowanie doświadczeń użytkowników. Dlatego też należy przestrzegać norm i praktyk, które promują czytelność i zrozumiałość, zamiast koncentrować się na bardziej skomplikowanych układach, które w rzeczywistości mogą obniżać jakość prezentacji treści. Osoby projektujące układy typograficzne, powinny mieć na uwadze, że prostota często sprzyja efektywności komunikacji wizualnej, w zgodzie z zasadami stosowanymi w najlepszych praktykach projektowania.

Pytanie 7

Liczba egzemplarzy plakatu formatu Al ustalona została na 1 500 sztuk. Oblicz, ile zadrukowanych arkuszy powinien otrzymać dział introligatorni, jeśli naddatek materiału na procesy krojenia wynosi 2%?

A. 1 520

B. 1 580

C. 1 620

D. 1 530

Aby obliczyć liczbę zadrukowanych arkuszy, należy uwzględnić nakład plakatu oraz naddatek materiałowy przeznaczony na procesy krojenia. W tym przypadku nakład wynosi 1 500 sztuk, a naddatek materiałowy to 2%. Obliczenia można przeprowadzić według wzoru: liczba arkuszy = nakład + (naddatek * nakład). W tym przypadku: 1 500 + (0,02 * 1 500) = 1 500 + 30 = 1 530. W praktyce oznacza to, że dział introligatorni powinien otrzymać 1 530 zadrukowanych arkuszy, co zapewni odpowiednią ilość materiału do dalszej obróbki. Tego typu obliczenia są kluczowe w produkcji poligraficznej, ponieważ pozwalają na uniknięcie niedoborów materiału i zapewniają płynność procesu produkcyjnego. Warto także pamiętać, że standardy branżowe zalecają uwzględnianie naddatków materiałowych, aby zminimalizować ryzyko strat oraz zwiększyć efektywność operacyjną. Przykładem może być produkcja większych nakładów, gdzie naddatek może być koniecznością, by zrekompensować potencjalne błędy w obróbce czy cięciu.

Pytanie 8

Gdzie w publikacji znajduje się informacja dotycząca materiałów ikonograficznych?

A. W bibliografii uzupełniającej

B. W przypisach do bibliografii

C. Na stronie redakcyjnej

D. Na stronie ofertowej

Informacja o materiałach ikonograficznych zazwyczaj umieszczana jest na stronie redakcyjnej publikacji, ponieważ to właśnie tam znajdują się szczegóły dotyczące zawartości i charakterystyki publikacji. Strona redakcyjna pełni rolę informacyjną, w której autorzy i redaktorzy prezentują nie tylko tytuł, ale także kontekst i zawartość, co obejmuje również materiały wizualne. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk edytorskich, takie informacje są kluczowe dla czytelników, którzy mogą być zainteresowani źródłami ikonograficznymi, ich pochodzeniem oraz zastosowaniem. Na stronie redakcyjnej mogą być zawarte także informacje na temat praw autorskich związanych z wykorzystywanymi obrazami lub ilustracjami. Przykładem praktycznego zastosowania jest publikacja naukowa, w której ilustracje są kluczowe dla zrozumienia omawianych zagadnień, a czytelnik powinien mieć możliwość szybkiego dostępu do tych informacji.

Pytanie 9

Skrót dpi odnosi się do jednostki miary związanej z

A. zapisem danych dotyczących impozycji

B. liniaturą rastra autotypowego

C. zapisem grafiki wektorowej

D. rozdzielczością przy naświetlaniu i skanowaniu

Skrót dpi (dots per inch) odnosi się do rozdzielczości obrazu, określając liczbę punktów na cal, które są używane do analizy i rejestracji szczegółów w obrazie. W kontekście skanowania i naświetlania, wyższa wartość dpi oznacza większą ilość szczegółów i wyższą jakość obrazu. Przykładowo, podczas skanowania dokumentów czy zdjęć w wysokiej rozdzielczości, wartości dpi mogą sięgać 300 lub nawet 600, co pozwala na uchwycenie drobnych detali. W drukarstwie, z kolei, standardowa wartość dpi dla druku kolorowego to zazwyczaj 300, co zapewnia optymalną jakość wydruku. Używając odpowiednich ustawień dpi, profesjonaliści mogą dostosować jakość do potrzeb projektu, co jest zgodne z branżowymi standardami jakości. Dlatego znajomość i umiejętność zarządzania ustawieniami dpi jest kluczowa w procesach związanych z grafiką, drukiem oraz publikacją cyfrową.

Pytanie 10

Ile arkuszy netto w formacie A2 jest potrzeba do wydrukowania 15 000 egzemplarzy broszur składających się z 12 stron i mających wymiary 180 x 180 mm?

A. 12 000 arkuszy

B. 18 000 arkuszy

C. 21 000 arkuszy

D. 15 000 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy netto formatu A2 potrzebnych do wydrukowania 15 000 sztuk 12-stronicowych broszur formatu 180 x 180 mm, należy najpierw zrozumieć, jak te elementy współdziałają. Broszura składa się z 12 stron, co oznacza, że do jej wydrukowania potrzeba 12 stron papieru. Przy formatowaniu do formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, można uzyskać wiele broszur na jednym arkuszu. Obliczając, ile broszur może być wydrukowanych na jednym arkuszu A2, możemy stwierdzić, że w zależności od układu, zazwyczaj można zmieścić 4 broszury 180 x 180 mm na jednym arkuszu A2. Dlatego do wydrukowania 15 000 broszur potrzebujemy 15 000 / 4 = 3 750 arkuszy A2. Wydaje się, że odpowiedź 15 000 arkuszy jest nieprawidłowa, co wskazuje na konieczność ponownego rozważenia układu i wykorzystania arkuszy. W praktyce, przy projektowaniu broszur i ich wydruku, niezwykle ważne jest zrozumienie efektywności wykorzystania papieru oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w branży poligraficznej.

Pytanie 11

Na rysunku zaznaczono błąd w składzie tekstu nazywany

A. rozspacjowaniem.

B. złożeniem.

C. interlinią.

D. korytarzem.

Odpowiedź "korytarz" jest poprawna, ponieważ odnosi się do zjawiska typowego dla składów typograficznych, szczególnie w przypadku tekstów złożonych. Korytarz to przestrzeń między słowami, która jest zbyt duża, co prowadzi do nieestetycznego wyglądu tekstu. W profesjonalnym składzie tekstu, ważne jest, by zachować odpowiednie odstępy między wyrazami, aby tekst był czytelny i estetyczny. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy odnosi się do procesu składania dokumentów, gdzie nieprawidłowe ustawienie interlinii lub odstępów między słowami może wpłynąć na odbiór tekstu przez czytelnika. W branży graficznej, stosowanie odpowiednich narzędzi i technik, takich jak precyzyjne ustawienia typograficzne w programach do składu tekstu, jest kluczowe. Standardy takie jak ISO 12647 określają wymagania dla produkcji druków, w tym zasady dotyczące typografii, co podkreśla znaczenie unikania korytarzy.

Pytanie 12

Na podstawie kalkulacji wydatków związanych z wydrukiem 20 000 akcydensów na arkuszowej maszynie offsetowej ustalono, że jednostkowy koszt jednego akcydensu wynosi 3,00 zł. W przypadku, gdy zamówienie wzrośnie o 40%, jaki będzie koszt pojedynczego akcydensu?

A. spadnie, ponieważ wykorzystana zostanie ta sama liczba form drukowych

B. wzrośnie z powodu większej liczby zmian w pracy drukarza

C. nie zmieni się z uwagi na zbyt mały przyrost nakładu

D. wzrośnie, ponieważ zwiększy się nakład

Dobra robota! Odpowiedź, że koszt jednostkowy akcydenstu zmniejszy się przy zamówieniu większym o 40%, jest jak najbardziej trafna. To wszystko przez zasadę ekonomii skali. Generalnie, gdy zamawiamy więcej, to jednostkowy koszt produkcji często spada. Na przykład w druku – jeśli zwiększamy zamówienie, ale liczba form pozostaje taka sama, to koszty stałe, jak przygotowanie czy obsługa maszyny, dzielą się na więcej wydruków. Idealnie widać to przy drukowaniu broszur. Przygotowanie formy druku jest drogie, ale przy większej liczbie kopii koszt jednostkowy maleje. Klient wychodzi na tym lepiej, a wiele drukarni chętnie daje rabaty na większe zamówienia, co też zachęca do składania takich. To naprawdę fajna strategia, zwłaszcza w branży, gdzie liczy się efektywność.

Pytanie 13

Jaką kolejność powinny mieć karty tytułowe w czwórce tytułowej?

A. Strona: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna

B. Strona: tytułowa, redakcyjna, przedtytułowa, przytytułowa

C. Strona: redakcyjna, przedtytułowa, tytułowa, przytytułowa

D. Strona: przytytułowa, przedtytułowa, redakcyjna, tytułowa

Poprawna odpowiedź to kolejność: przedtytułowa, przytytułowa, tytułowa, redakcyjna. Taka struktura jest zgodna z ogólnie przyjętymi normami w zakresie formatowania publikacji naukowych i technicznych. Strona przedtytułowa zawiera informacje wstępne, takie jak tytuł pracy, autor oraz nazwa instytucji; jest to pierwsza strona, na której czytelnik zapoznaje się z podstawowymi danymi. Następnie znajduje się strona przytytułowa, która często zawiera dodatkowe informacje kontekstowe, takie jak podtytuł, cel pracy lub datę. Na stronie tytułowej znajduje się główny tytuł pracy, co czyni ją kluczowym elementem w identyfikacji publikacji. Ostatnia w kolejności jest strona redakcyjna, która zawiera informacje takie jak numer ISBN, prawa autorskie oraz informacje o wydawcy. Taka kolejność pozwala na logiczne i przejrzyste zaprezentowanie informacji, co jest szczególnie istotne w kontekście publikacji akademickich i literackich, gdzie klarowność i organizacja informacji mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia treści.

Pytanie 14

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 600 lpi

B. 170 lpi

C. 70 lpi

D. 1 200 lpi

Liniatura rastra to kluczowy parametr w technologii druku offsetowego, który wpływa na jakość wydrukowanych materiałów. Odpowiednia liniatura rastra dla wysokojakościowych materiałów reklamowych wynosi zazwyczaj 170 lpi (lines per inch). Taki poziom liniatury umożliwia uzyskanie wyraźnych i szczegółowych obrazów, co jest niezbędne w przypadku druku fotografii oraz materiałów graficznych, gdzie jakość jest na pierwszym miejscu. Przykładami zastosowania 170 lpi mogą być broszury, plakaty lub reklamy, gdzie detale grafiki oraz gładkość tonalna są istotne dla odbiorcy. W branży druku offsetowego przyjęto, że dla standardowych publikacji używa się liniatury od 150 do 200 lpi, co oznacza, że 170 lpi jest idealnym kompromisem pomiędzy jakością a wydajnością produkcji. Wysoka liniatura jest wynikiem zastosowania precyzyjnych matryc i farb, a także nowoczesnych technologii druku, które pozwalają na osiągnięcie doskonałych rezultatów przy odpowiednich parametrach druku.

Pytanie 15

Model kolorów oparty na addytywnym łączeniu trzech barw podstawowych jest określany akronimem

A. HSB

B. HSL

C. RGB

D. CIE

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ model ten opiera się na addytywnym mieszaniu trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. W modelu RGB, kombinacje tych trzech barw tworzą wszystkie inne kolory, co jest kluczowe w kontekście technologii wyświetlaczy, takich jak monitory i telewizory. Każdy z kolorów jest reprezentowany przez wartość od 0 do 255, co daje łącznie 16,7 miliona możliwych kolorów, co jest niezwykle istotne w projektowaniu graficznym i web designie. W praktyce, ten model jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach multimedialnych, od edytorów zdjęć po oprogramowanie do tworzenia wideo. Standardy takie jak sRGB (standard RGB) zapewniają jednolitą reprodukcję kolorów w różnych urządzeniach, co jest niezbędne dla zachowania spójności wizualnej. Dodatkowo, zrozumienie modelu RGB jest kluczowe dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej czy projektowania interfejsów użytkownika, ponieważ pozwala na precyzyjne dobieranie kolorów w zależności od ich zastosowania.

Pytanie 16

Nadrukowanie warstwy farby nadającej drukowi efekt wypukłości przedstawionej na ilustracji, wymaga przygotowania w pliku graficznym

A. maski przycinającej dla elementów nie wymagających kolejnych warstw farby.

B. montażu wszystkich użytków projektu.

C. osobnych warstw z elementami nadrukowywanymi jako kolejne wypukłości druku.

D. elementów wypukłych w trybie RGB.

Odpowiedź dotycząca przygotowania osobnych warstw z elementami nadrukowywanymi jako kolejne wypukłości druku jest poprawna, ponieważ uzyskanie efektu wypukłości w druku wymaga starannego podejścia do projektowania pliku graficznego. W praktyce oznacza to stworzenie różnych warstw, z których każda reprezentuje inną część projektu, która ma być nadrukowana z różną grubością farby, co pozwala na uzyskanie efektu trójwymiarowości. Na przykład, w przypadku drukowania wizytówek z efektem wypukłym, projektanci często stosują techniki takie jak embossing, gdzie różne warstwy farby są aplikowane w odpowiednich miejscach, aby uzyskać wyraźne detale. Dobrą praktyką jest również wykorzystanie oprogramowania graficznego, które umożliwia przeglądanie i edytowanie warstw, co pozwala na precyzyjne dostosowanie wyglądu finalnego produktu. Tego rodzaju podejście jest szeroko stosowane w branży, ponieważ zapewnia wysoką jakość końcowego produktu oraz zgodność z wymaganiami klientów.

Pytanie 17

Do prawidłowego odtwarzania barw w produkcji poligraficznej jest stosowany CMS – system zarządzania kolorami, a podstawą jego działania jest określenie

A. przestrzeni barwnej, profilu ICC.

B. modułu dopasowania kolorów, jasności kolorów.

C. składu kolorów RGB, nasycenia kolorów.

D. profilu ICC, skali szarości.

Systemy zarządzania kolorem (CMS) w poligrafii opierają się głównie na precyzyjnym określeniu przestrzeni barwnej oraz użyciu profili ICC. To właśnie profil ICC (International Color Consortium) jest takim „paszportem” koloru – opisuje, jak dany urządzenie (monitor, drukarka, skaner) interpretuje i prezentuje kolory w konkretnej przestrzeni barwnej, dajmy na to sRGB, Adobe RGB czy CMYK. Moim zdaniem, bez tego praktycznie nie da się osiągnąć powtarzalności kolorów, zwłaszcza przy zaawansowanych wydrukach – raz coś ładnie wygląda na monitorze, a później na wydruku już zupełnie inaczej. W praktyce, w drukarni najpierw kalibruje się urządzenia, potem tworzy i stosuje profile ICC, które są zgodne z normami branżowymi, np. ISO 12647. Dzięki temu projektant czy operator DTP nie musi się zastanawiać, jak przełożyć swoje pomysły na rzeczywisty wydruk – system robi to za niego, korzystając z odpowiedniej przestrzeni barwnej i profilu ICC. To jest taka podstawa profesjonalnej pracy z kolorem – właściwie w każdej większej drukarni taki proces to standard. Warto pamiętać, że profile ICC można aktualizować, testować i wymieniać, żeby jeszcze lepiej dostosować kolory do oczekiwań klientów. Dobrze działający CMS to spokój podczas przekazywania plików do druku i mniej nerwów przy odbiorze gotowych materiałów.

Pytanie 18

Jaką rozdzielczość powinno mieć skanowanie wielobarwnego oryginału, jeśli jego powiększenie podczas drukowania wyniesie 6 razy?

A. 1 800 dpi

B. 6 000 dpi

C. 216 dpi

D. 600 dpi

Aby uzyskać wysoką jakość wydruku, ważne jest, aby rozdzielczość skanowania oryginału była odpowiednio dobrana w stosunku do planowanego powiększenia. W tym przypadku, jeśli planujemy powiększenie oryginału 6-krotnie, to przyjmuje się, że minimalna rozdzielczość skanowania powinna wynosić 300 dpi dla druku w jakości wysokiej. Zatem, aby uzyskać optymalną jakość przy powiększeniu 6-krotnym, konieczne jest pomnożenie wymaganej rozdzielczości przez współczynnik powiększenia. 300 dpi x 6 = 1800 dpi. Oznacza to, że dla uzyskania wysokiej jakości druku z zachowaniem szczegółów i wyrazistości, skanowanie oryginału wielobarwnego powinno odbywać się z rozdzielczością 1 800 dpi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie grafiki i druku, gdzie odpowiednia rozdzielczość skanowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania satysfakcjonującego efektu wizualnego.

Pytanie 19

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego formatu A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł

B. 25 zł

C. 40 zł

D. 30 zł

Odpowiedź 25 zł jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć koszt kartonu potrzebnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 x 90 mm, musimy najpierw obliczyć, jak wiele takich zaproszeń zmieści się na jednym arkuszu A1. Format A1 ma wymiary 594 x 841 mm, co daje nam pole o powierzchni 0,5 m². Jedno zaproszenie ma powierzchnię 0,018 m² (0,2 m x 0,09 m). Na arkuszu A1 zmieści się 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; przy czym bierzemy pod uwagę pełne zaproszenia). W związku z tym, aby wydrukować 120 zaproszeń, potrzebujemy 5 arkuszy A1 (120/27 = 4,44, zaokrąglając w górę do 5). Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc całkowity koszt wynosi 5 arkuszy x 5 zł = 25 zł. Takie obliczenia są standardem w branży poligraficznej i pozwalają na efektywne planowanie kosztów produkcji, co jest niezwykle istotne w kontekście zamówień komercyjnych.

Pytanie 20

Grafika wektorowa to tworzenie obrazu, w którym każdy element graficzny rysunku jest

A. zbiorem pikseli o określonej wielkości, oddalonych od siebie w ściśle określony sposób.

B. sekwencją następujących po sobie obrazów tworzących iluzję ruchu pod warunkiem, że kolejne obrazy są wyświetlane odpowiednio szybko.

C. opisany przez równanie matematyczne, składający się z punktów o określonych współrzędnych połączonych liniami.

D. obiektem budowanym z płaskich wielokątów (najczęściej trójkątów lub czworokątów), które mają wspólne wierzchołki i krawędzie.

Grafika wektorowa to coś, z czym na pewno spotkasz się, jeśli planujesz zajmować się projektowaniem graficznym, DTP albo tworzeniem ilustracji komputerowych. Cała idea polega na tym, że każdy element obrazu – linia, krzywa, kształt czy nawet tekst – jest opisany za pomocą matematycznych wzorów i współrzędnych, a nie przez „kolorowe kropki” jak w grafice rastrowej. Dzięki temu takie grafiki można skalować praktycznie bez końca, nie tracąc przy tym jakości (nie pojawiają się piksele ani zniekształcenia). To dlatego logotypy, ikony czy mapy zazwyczaj robi się właśnie w wektorach (najczęściej w formacie SVG, AI albo EPS). Dobrą praktyką w branży jest używanie narzędzi takich jak Adobe Illustrator czy darmowy Inkscape do tego typu projektów. Moim zdaniem super sprawą jest to, że w grafice wektorowej można łatwo zmieniać kolory, grubości linii czy proporcje bez ryzyka, że coś się zepsuje. Dla porównania – grafika rastrowa (np. zdjęcia w JPG lub PNG) opiera się na pikselach i bardzo szybko traci jakość przy powiększaniu. Warto pamiętać, że grafika wektorowa świetnie się nadaje do druku wielkoformatowego, bo niezależnie od rozmiaru wszystko zawsze wygląda ostro. To chyba jeden z tych tematów, które wydają się trudne, dopóki nie zobaczysz, jak elastyczne i praktyczne jest to podejście.

Pytanie 21

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 70 zł

B. 60 zł

C. 40 zł

D. 50 zł

W przypadku obliczeń kosztów wydruku, istnieje wiele typowych pułapek, które mogą prowadzić do błędnych wniosków. Często zakłada się, że całościowy koszt wydruku jest prostą sumą kosztów jednostkowych bez uwzględnienia faktu, że różne formaty papieru oraz techniki druku mogą wpływać na ostateczną cenę. Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 60 zł, 40 zł czy 70 zł, mogą wynikać z mylnego przeliczenia kosztów drukowania na podstawie błędnych założeń. Na przykład, jeśli ktoś założy, że koszt druku ulotki A5 jest równy kosztowi druku pełnego arkusza A4 pomnożonego przez 10 000, to nie uwzględnia faktu, że z jednego arkusza A4 można uzyskać aż dwie ulotki A5. Tego rodzaju myślenie prowadzi do znacznie wyższych wartości całkowitych. Dodatkowo, istotne jest, aby zrozumieć różnice między kosztami druku jednostronnego i dwustronnego. W tym przypadku kolorystyka 1 + 0 oznacza tylko jeden kolor na jednej stronie, co powinno obniżać koszty. W branży poligraficznej kluczowe jest posługiwanie się właściwym językiem opisu procesów drukarskich oraz umiejętność dokładnego oszacowania kosztów, co w praktyce przekłada się na skuteczną i ekonomiczną produkcję. Ignorowanie tych elementów prowadzi do błędnych kalkulacji i w efekcie do problemów finansowych lub operacyjnych w realizacji projektów.

Pytanie 22

Oblicz koszt złamywania 10 000 arkuszy formatu A2 w składki formatu A5, jeżeli cena za 1 złam wynosi 1 grosz.

A. 100 zł

B. 300 zł

C. 400 zł

D. 200 zł

Jeśli pojawiły się inne wyniki niż 300 zł, to najczęściej problem tkwi w niepełnym zrozumieniu procesu złamywania arkuszy na wskazany format docelowy. W poligrafii szczególnie ważne jest rozróżnianie, ile właściwie złamów trzeba wykonać, żeby duży arkusz uzyskał format końcowy – w tym przypadku z A2 do A5 trzeba przeprowadzić aż trzy złamania, bo A2 → A3, potem A3 → A4 i na końcu A4 → A5. Niektórzy mylą się, sądząc, że wystarczy jedno lub dwa złamania, co skutkuje znacznym zaniżeniem kosztów (stąd odpowiedzi typu 100 zł czy 200 zł). To typowy błąd, wynikający z mechanicznego liczenia bez rozrysowania drogi formatów. Zdarza się też przeceniać liczbę złamów lub mylić się w cenie jednostkowej – niektórzy zakładają złe przeliczniki lub sumują koszty niezgodnie z rzeczywistą liczbą operacji, co prowadzi do zawyżonych wyników, jak np. 400 zł. Praca w introligatorni często wymaga dokładności i świadomości, że każda operacja – nawet jeśli wydaje się prosta – jest policzalna i sumuje się, co bezpośrednio przekłada się na końcową wycenę dla klienta. Branżowe standardy zakładają, że liczymy każdą czynność osobno i nie uogólniamy procesu. Moim zdaniem, najlepiej przed przystąpieniem do wyceny rozrysować sobie schemat złamań i krok po kroku prześledzić drogę arkusza przez wszystkie etapy. Takie podejście pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i sprawia, że kalkulacja jest zgodna z rzeczywistością produkcyjną. Praktyka pokazuje, że weryfikacja zadań krok po kroku jest kluczowa dla osób pracujących z kosztorysami i planowaniem produkcji.

Pytanie 23

Dokument tekstowy zawierający 120 000 znaków typograficznych oraz 6 000 cm2 powierzchni obrazów odpowiada

A. 4 arkuszom wydawniczym

B. 6 arkuszom wydawniczym

C. 5 arkuszom wydawniczym

D. 3 arkuszom wydawniczym

Odpowiedź 5 arkuszom wydawniczym jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte na standardowych normach typograficznych oraz wymogach dotyczących wydawnictw pomagają określić, ile arkuszy będzie potrzebnych do publikacji danego tekstu. Standardowo, jeden arkusz wydawniczy ma powierzchnię 1 m2, co odpowiada 10000 cm2. Przy powierzchni ilustracji wynoszącej 6000 cm2, co oznacza 0,6 arkusza, oraz 120000 znaków typograficznych, które odpowiadają około 240 stronom (przy założeniu 500 znaków na stronę), otrzymujemy 4 arkusze tekstu. W sumie, 0,6 arkusza ilustracji plus 4 arkusze tekstu daje razem 4,6, co w praktyce zaokrągla się do 5 arkuszy. Ta zasada jest stosowana w branży wydawniczej, aby prawidłowo oszacować ilość materiału potrzebnego do druku, co ma kluczowe znaczenie dla kosztów produkcji oraz czasu realizacji projektu. Wydawcy powinni zawsze brać pod uwagę zarówno tekst, jak i materiały graficzne przy planowaniu nakładów, aby uniknąć błędów w produkcji i zapewnić efektywność procesu wydawniczego.

Pytanie 24

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 000 odbitek, jeśli wydajność maszyny drukującej to 10 000 odbitek na godzinę?

A. 2 h

B. 5 h

C. 3 h

D. 10 h

Aby obliczyć czas potrzebny do wydrukowania 50 000 odbitek przy wydajności maszyny drukującej wynoszącej 10 000 odbitek na godzinę, należy zastosować prostą formułę: czas = liczba odbitek / wydajność. W tym przypadku czas = 50 000 / 10 000, co daje 5 godzin. Taka kalkulacja jest kluczowa w branży poligraficznej, gdzie kontrola czasu produkcji ma istotne znaczenie dla efektywności operacyjnej. Przykładowo, w planowaniu produkcji, znajomość wydajności maszyn pozwala na lepsze zarządzanie harmonogramem i optymalizację procesów. Dodatkowo, zrozumienie tego procesu jest fundamentem w tworzeniu ofert dla klientów oraz w wycenie zleceń. Stosowanie tej metody obliczeń jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie precyzyjne prognozowanie czasów produkcji przekłada się na zadowolenie klientów oraz efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 25

Czynnikami pozwalającymi na bezpośrednią modyfikację kształtu obiektów wektorowych są

A. punkty kontrolne i ścieżki

B. wypełnienia oraz grupy ścieżek

C. kontur i ścieżki przycinania

D. warstwy oraz grupy ścieżek

Punkty kontrolne i ścieżki są kluczowymi elementami umożliwiającymi bezpośrednią edycję kształtu obiektów wektorowych. Punkty kontrolne, znane również jako węzły, są specyficznymi punktami na ścieżce, które definiują jej kształt. Użytkownicy mogą przesuwać te punkty, aby zmieniać kontur obiektu, co jest niezwykle przydatne w grafice wektorowej, gdzie precyzyjne dostosowanie kształtów jest kluczowe. Ścieżki, z kolei, to linie łączące te punkty, które mogą być prostymi odcinkami lub krzywymi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej, które rekomendują korzystanie z narzędzi wektorowych dla ich elastyczności i możliwości edycyjnych. Na przykład, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, umiejętność manipulacji punktami kontrolnymi i ścieżkami pozwala na tworzenie złożonych ilustracji oraz precyzyjne odwzorowywanie zamierzonych kształtów. Zrozumienie, jak działają te elementy, jest podstawą efektywnej pracy z grafiką wektorową, a ich zastosowanie jest niezbędne w projektowaniu logo, ikon czy wszelkiego rodzaju ilustracji, które wymagają wysokiej jakości i skalowalności bez utraty detali.

Pytanie 26

Ile form drukarskich trzeba przygotować do wydrukowania ulotki A4 w kolorystyce 4 + 4 na maszynie półformatowej, korzystając z metody odwracania przez boczny margines?

A. 8 form

B. 4 formy

C. 2 formy

D. 6 form

Wybór innej liczby form drukowych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad druku wielokolorowego. Wiele osób może myśleć, że potrzebują jedynie jednej formy na każdy kolor, co prowadzi do błędnego wniosku o konieczności przygotowania dwóch lub nawet sześciu form. Takie podejście jest jednak nieprawidłowe w kontekście druku ulotek w kolorystyce 4 + 4. W rzeczywistości, proces druku wymaga oddzielnych form dla każdej strony ulotki i dla każdego używanego koloru. Dla ulotki A4, która jest drukowana na dwóch stronach, każdy kolor wymaga swojej formy. W przypadku, gdybyśmy zastosowali niepoprawne podejście, mogłoby to prowadzić do niekompletnego odwzorowania kolorów na ulotce, co z kolei wpływałoby na estetykę oraz jakość końcowego produktu. Należy również zwrócić uwagę, że w branży druku, standardy zakładają pełne pokrycie kolorów przez wszystkie używane formy, co wymaga starannego przemyślenia liczby form, aby uniknąć błędów w druku i zapewnić wysoką jakość usługi. Dlatego ważne jest, aby stosować się do sprawdzonych praktyk oraz standardów w procesie produkcji materiałów drukowanych. Zrozumienie tych zasad oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce to klucz do sukcesu w branży poligraficznej.

Pytanie 27

Aby przeprowadzić automatyczną impozycję użytków na arkuszu, wymagany jest plik wyjściowy w formacie

A. FLA

B. PDF

C. PNG

D. TIFF

Wybór formatu PDF jako pliku wyjściowego dla automatycznej impozycji użytków na arkuszu jest uzasadniony z kilku powodów. PDF (Portable Document Format) jest standardowym formatem pliku, który zapewnia wysoką jakość reprodukcji oraz zachowuje integralność dokumentu niezależnie od platformy, na której jest wyświetlany. Umożliwia to użytkownikowi uzyskanie pewności, że przygotowane materiały będą wyglądać identycznie zarówno na ekranie, jak i w druku. W praktyce, PDF jest szeroko stosowany w branży graficznej, ponieważ pozwala na osadzenie czcionek, grafiki wektorowej oraz bitmapowej, a także metadanych, co jest kluczowe podczas procesu impozycji. Dodatkowo, wiele programów do druku oraz oprogramowania do DTP (Desktop Publishing) korzysta z plików PDF jako formatu roboczego, co sprawia, że jest on zgodny z wieloma standardami branżowymi, takimi jak PDF/X, który jest zoptymalizowany do drukowania. Przykładem zastosowania może być przygotowanie katalogu lub broszury, gdzie kluczowe jest utrzymanie jakości oraz spójności wizualnej, co PDF zapewnia. Używając tego formatu, można mieć pewność, że każdy detal projektu zostanie wiernie odwzorowany w finalnym produkcie.

Pytanie 28

Na zdjęciu pokazano zastosowanie zasady kompozycji w fotografii określanej jako

A. złota spirala.

B. trójpodział.

C. piramida.

D. złota proporcja.

Trójpodział to absolutna podstawa w kompozycji fotograficznej – i nie tylko w fotografii, bo przecież malarze czy filmowcy również lubią z niego korzystać. Chodzi tutaj o podział kadru na dziewięć równych części za pomocą dwóch poziomych i dwóch pionowych linii. Najważniejsze elementy zdjęcia najlepiej umieszczać właśnie na przecięciach tych linii albo wzdłuż nich. Dzięki temu scena zyskuje naturalną równowagę, wygląda przyjaźniej dla oka i przyciąga uwagę odbiorcy w sposób zupełnie intuicyjny. Z moich doświadczeń wynika, że wielu początkujących fotografów wręcz automatycznie ustawia główny motyw centralnie, a potem – jak poeksperymentują z trójpodziałem – nagle zdjęcia zaczynają żyć własnym życiem. Standardy branżowe (np. podręczniki fotograficzne, kursy online) regularnie zachęcają do stosowania tej zasady, bo to po prostu działa w 90% przypadków. Oczywiście czasem warto ją przełamać, ale najpierw dobrze ją opanować. Przykłady? Portret z oczami na górnej linii, krajobraz z horyzontem na dole i coś ciekawego po jednej stronie – to zawsze się sprawdza. Trójpodział ułatwia szybkie kadrowanie, także za pomocą siatek dostępnych w większości aparatów i smartfonów. No i najważniejsze – ta zasada pomaga budować dynamikę i prowadzić wzrok widza tam, gdzie naprawdę chcemy.

Pytanie 29

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2

B. Tektura lita 420 g/m2

C. Papier syntetyczny 60 g/m2

D. Karton powlekany 250 g/m2

Karton powlekany 250 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydrukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, karton powlekany charakteryzuje się wysoką jakością powierzchni, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i żywych kolorów, które są niezwykle ważne w materiałach reklamowych. Ponadto, grubość 250 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność, co jest istotne dla folderów, które mają być estetyczne i trwałe. Zastosowanie druku elektrofotograficznego na tym podłożu wyniknie w doskonałej rejestracji detali, co jest niezbędne w przypadku skomplikowanych grafik czy zdjęć. W branży reklamowej ważne jest także, aby materiały były odporne na zniszczenia i zarysowania; karton powlekany spełnia te wymagania, dzięki czemu foldery zachowują swoją atrakcyjność wizualną przez dłuższy czas. Dodatkowo, stosowanie kartonu powlekanego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, a także z normami jakości, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji. Przykładem zastosowania takiego podłoża mogą być foldery promujące wydarzenia, które wymagają wysokiej jakości wizualnej oraz odporności na uszkodzenia podczas transportu.

Pytanie 30

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 300,00 zł

B. 540,00 zł

C. 600,00 zł

D. 480,00 zł

Poprawna odpowiedź to 600,00 zł, co wynika z konieczności wykonania 20 form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5. Przemnażając 20 form przez koszt jednostkowy jednej formy, który wynosi 30,00 zł, otrzymujemy 600,00 zł. W praktyce, przy druku książek, istotne jest, by zrozumieć, że liczba form potrzebnych do wydruku zależy od liczby stron oraz formatu druku. Użycie maszyn półformatowych może wpłynąć na efektywność produkcji i koszty, dlatego znajomość technologii druku oraz analizy kosztów jest kluczowa dla branży poligraficznej. Zgodnie z dobrymi praktykami, przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszty form, ale także inne elementy, takie jak materiały eksploatacyjne, czas pracy oraz zużycie energii. Wiedza ta jest niezbędna do optymalizacji kosztów i zapewnienia efektywności ekonomicznej przedsięwzięcia.

Pytanie 31

Oprawa książki przedstawionej na rysunku to oprawa

A. prosta.

B. zeszytowa.

C. złożona.

D. specjalna.

Zła klasyfikacja oprawy książki może wynikać z nieznajomości podstawowych cech poszczególnych typów opraw stosowanych w poligrafii. Oprawy złożone charakteryzują się wieloetapowym procesem produkcyjnym – często obejmują twardą okładkę, kapitałkę, wyklejki, czasem nawet dodatkowe zdobienia lub obwolutę. Takie rozwiązania są stosowane głównie w literaturze pięknej, albumach, książkach kolekcjonerskich czy pozycjach, które mają przetrwać wiele lat intensywnego użytkowania. Oprawa specjalna natomiast to najczęściej bardzo nietypowe rozwiązania, np. z elementami metalowymi, nietypową techniką szycia, materiałami o wyjątkowych właściwościach lub dodatkowymi funkcjami, które praktycznie nie występują w masowej produkcji szkolnej. Oprawa zeszytowa z kolei polega na zszyciu kartek drutem na środku – taka konstrukcja sprawia, że grzbiet pozostaje miękki, a całość zachowuje się jak zwykły zeszyt i nie jest stosowana w pozycjach o większej liczbie stron jak ta na zdjęciu. Często myli się oprawę prostą z zeszytową, bo obie mają elastyczną i cienką okładkę, ale w przypadku prostych zeszytowych materiałów grzbiet jest płaski, a liczba stron ograniczona. W rzeczywistości, jeśli książka ma grubszy grzbiet i okładkę miękką, ale klejoną lub zszywaną, to prawie zawsze będzie to oprawa prosta. Warto o tym pamiętać, bo w branży poligraficznej dobór odpowiedniej oprawy jest kluczowy dla funkcjonalności oraz ceny końcowej produktu.

Pytanie 32

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. paser

B. sygnatura

C. pagina

D. punktura

Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 33

W systemie Didota długość punktu typograficznego wynosi

A. 0,367 mm

B. 0,673 mm

C. 0,676 mm

D. 0,376 mm

Jeśli wybrałeś długość punktu typograficznego inną niż 0,376 mm w systemie Didota, to może być to spowodowane nieporozumieniem co do tego, jak działają jednostki miary w typografii. Inne wartości, jak 0,367 mm czy 0,676 mm mogą wprowadzać w błąd, bo są związane z innymi systemami, które funkcjonują w różnych częściach świata. Na przykład system pica, popularny w Stanach Zjednoczonych, ma swoją własną definicję punktów. Takie błędy mogą prowadzić do złego doboru czcionek czy rozmieszczenia tekstu, co wpływa na jakość druku i czytelność dokumentów. Często ludzie zakładają, że wszystkie systemy typograficzne są takie same lub że różnice w jednostkach nie mają większego znaczenia. Dlatego mega istotne jest, żeby dobrze rozumieć, co to znaczy punkt typograficzny w kontekście Didota, bo to klucz do używania typografii w projektach graficznych. Jak się dobrze dobierze wielkość czcionek i interlinia, to to naprawdę wpływa na jakość tekstu, a to pokazuje, jak ważne jest stosowanie solidnych standardów w branży.

Pytanie 34

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 4 szt.

B. 12 szt.

C. 8 szt.

D. 16 szt.

Aby obliczyć liczbę form drukowych B2 potrzebnych do wydrukowania wielobarwnej broszury składającej się z 32 stron w formacie B5, należy uwzględnić kilka kluczowych aspektów technologii druku. Format B2 ma wymiary 500 x 707 mm, a format B5 to 176 x 250 mm. Jedna forma B2 może pomieścić 4 strony B5 na jednej stronie. W przypadku broszury 32-stronicowej potrzebujemy więc 32 podzielić przez 4, co daje nam 8 form B2. Jednakże, w przypadku druku wielobarwnego, uwzględniając dodatkowe warunki produkcyjne, takie jak możliwość podziału zadań na różne przybory drukarskie i optymalizację obiegu pracy, zazwyczaj zleca się druk dwóch zestawów po 8 form, co prowadzi do ostatecznej liczby 16 form. Taki sposób organizacji pracy zwiększa efektywność i jakość produkcji, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, zwłaszcza w dużych nakładach. Dlatego poprawna odpowiedź to 16 sztuk form B2.

Pytanie 35

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. zainstalowania stalowych oczek

B. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca

C. przeszycia tunelu na tkaninie

D. wzmocnienia krawędzi kapitałką

Przeszycie tunelu na tkaninie jest kluczowym procesem w przygotowaniu materiału reklamowego do ekspozycji na maszcie windera. Tworzenie tunelu umożliwia wprowadzenie masztu, co jest istotne dla stabilności i prawidłowego wyeksponowania reklamy. Użycie techniki przeszycia zapewnia trwałe połączenie, które lepiej znosi różnorodne warunki atmosferyczne, w tym silny wiatr. Dobre praktyki branżowe wskazują, że materiał powinien być wykonany z tkanin odpornych na działanie promieni UV, co także zwiększa jego żywotność. Przykładowo, w reklamach outdoorowych często stosuje się tkaniny poliestrowe z powłoką PVC, które nie tylko są elastyczne, ale również odporne na rozdarcia. Ponadto, przeszyty tunel pozwala na płynny ruch materiału na maszcie, co z kolei umożliwia optymalną ekspozycję reklamy oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Warto pamiętać, że odpowiednie przygotowanie materiału do zamocowania na maszcie windera ma fundamentalne znaczenie dla efektywności kampanii reklamowej.

Pytanie 36

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. 3/8 x ilość punktów.

B. 8/11 x ilość punktów.

C. 9/3 x ilość punktów.

D. 3/8 x ilość punktów.

Wybór odpowiedzi, która nie jest odpowiedzią A, wskazuje na nieporozumienie dotyczące przeliczeń jednostek typograficznych na metryczne. W typografii kluczowe jest zrozumienie, że punkt typograficzny nie jest jednostką stałą w każdym kontekście, a jego wartość może się różnić w zależności od używanego systemu. Wybierając inne odpowiedzi, można błędnie przyjąć, że inne proporcje lub wzory, jak np. stosowanie punktu calowego lub przeliczania w oparciu o inne wartości, są odpowiednie. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wniosków, to na przykład założenie, że przeliczenia z jednostek anglosaskich na metryczne można stosować w sposób sacrosanktywny, bez uwzględnienia specyfiki danego kontekstu typograficznego. Ponadto, nie rozumienie różnicy pomiędzy różnymi systemami pomiaru może prowadzić do niezgodności w projektach graficznych oraz ich późniejszej produkcji. Zła interpretacja jednostek może skutkować niedokładnościami w finalnych materiałach, co wpływa na ich jakość. W świecie typografii, gdzie precyzja jest kluczowa, znajomość właściwych wzorów przeliczeniowych oraz ich zastosowań w praktyce jest niezbędna dla osiągnięcia profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 37

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien być

A. większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.

B. równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki.

C. mniejszy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.

D. równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie.

Wiele osób myli pojęcia związane z formatem naświetlania i formatem projektu, przez co pojawiają się różne nieporozumienia w praktyce poligraficznej. Często wydaje się, że najlepiej, jeśli forma kopiowa jest dokładnie taka sama jak strona w projekcie, ale to tylko pozory – w rzeczywistości taka sytuacja prowadzi do poważnych problemów przy cięciu, montażu i kontroli jakości. Jeśli forma jest równa zdefiniowanemu formatowi strony, nie zostaje miejsca na spady ani marginesy technologiczne, które są absolutnie niezbędne w każdej profesjonalnej drukarni. Z drugiej strony, wybieranie największego możliwego formatu naświetlarki też nie ma sensu, bo to marnotrawstwo materiału i zupełnie niepotrzebna komplikacja przy dalszej obróbce – forma powinna być funkcjonalnie większa, ale tylko o tyle, ile wymagają tego procesy technologiczne. Błędem jest również przekonanie, że forma może być mniejsza niż strona z projektu. Wtedy po prostu nie da się poprawnie odwzorować całego projektu na formie i część treści zostaje utracona, a efekt końcowy jest nieakceptowalny z punktu widzenia klienta i branżowych standardów. Tego typu rozumowanie zazwyczaj wynika z braku doświadczenia lub nieznajomości zasad rządzących przygotowaniem materiałów do druku, zwłaszcza w kontekście technologii CtF, gdzie precyzja i przewidywanie kolejnych etapów obróbki naprawdę mają kluczowe znaczenie. W każdej szanującej się drukarni stosuje się zapasy technologiczne, żeby uniknąć błędów produkcyjnych i zapewnić wysoką jakość produktu końcowego. Zawsze warto zwracać uwagę na wytyczne producentów sprzętu oraz standardy ISO, które jednoznacznie wskazują na konieczność zapewnienia odpowiednich nadmiarów w formacie formy kopiowej względem ostatecznego projektu.

Pytanie 38

Jaki będzie całkowity koszt zrealizowania plakatu o wymiarach 4 m x 4 m, jeśli ploter działa z prędkością 48 m2/h, cena materiałów za 1 m2 druku wynosi 5 zł, a wydatki związane z pracą maszyny i operatora szacowane są na 45 zł/h?

A. 110 zł

B. 125 zł

C. 140 zł

D. 95 zł

Czasem ludzie źle odpowiadają na to pytanie przez różne błędy w obliczeniach lub po prostu nie rozumieją danych. Na przykład odpowiedzi jak 110 zł, 140 zł czy 125 zł mogą się wziąć z błędnego policzenia kosztów materiałów lub pracy. Bardzo łatwo można źle policzyć powierzchnię plakatu, co sprawia, że koszty materiałów wychodzą za wysokie. Jeżeli ktoś źle zmierzy, może dojść do 100 zł na materiały, bo pomnożył złą cenę za metr przez niewłaściwą powierzchnię. Kolejny typowy błąd to pomijanie kosztów pracy maszyny, przez co szacuje się wydatki na 80 zł, nie licząc operatora i maszyny. Ważne, żeby do takich obliczeń podchodzić z uwagą i zrozumieniem, bo ten cały proces jest dość skomplikowany. W reklamie, gdzie ważna jest wydajność i koszt, dokładne obliczenia i analiza to konieczność. Śledzenie kosztów i czasów produkcji pozwala lepiej zarządzać i poprawia wydajność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej branży.

Pytanie 39

Jaką barwę uzyskamy, łącząc składowe CMYK: C100, M96, Y20, K7?

A. granatową

B. czerwoną

C. żółtą

D. zieloną

Połączenie składowych CMYK: C100, M96, Y20, K7 rzeczywiście prowadzi do uzyskania koloru granatowego. W systemie kolorów CMYK, C oznacza cyjan, M magentę, Y żółty, a K czarny. W tym przypadku wysoka wartość magenty (96) oraz cyjanu (100) dominują nad niską zawartością żółtego (20) i czarnego (7), co skutkuje kolorem o tonacji granatowej. Zrozumienie składowych CMYK jest kluczowe w grafice komputerowej oraz druku, gdzie precyzyjne mieszanie kolorów przekłada się na jakość finalnego produktu. W praktyce, takie mieszanie kolorów jest używane w materiałach drukowanych, jak broszury, plakaty czy opakowania, gdzie barwy muszą być zgodne z zamierzonym projektem. Dla projektantów istotne jest także testowanie i kalibrowanie drukarek, aby uzyskać optymalne wyniki kolorystyczne, zgodne z przyjętymi standardami branżowymi, takim jak ISO 12647. Takie praktyki pozwalają na osiąganie spójności kolorystycznej w druku komercyjnym i poprawiają efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 40

Narzędzie "Lasso" w aplikacji Adobe Photoshop służy do przeprowadzania na bitmapie operacji graficznej zwanej

A. rozmyciem

B. kadrowaniem

C. wypełnianiem

D. selekcją

Narzędzie 'Lasso' w Adobe Photoshop jest kluczowym elementem w procesie selekcji, co oznacza, że pozwala użytkownikowi na precyzyjne wybieranie obszarów bitmapy do dalszej obróbki. Selekcja umożliwia wydzielanie konkretnych fragmentów obrazu, które można następnie edytować niezależnie od reszty. Przykładowe zastosowania narzędzia Lasso obejmują wycinanie obiektów z tła, umożliwiające stworzenie montażu lub nałożenie efektów na wybrane fragmenty obrazu. Standardy branżowe w grafice komputerowej podkreślają znaczenie precyzyjnej selekcji, ponieważ wpływa to na jakość końcowego produktu. W praktyce, umiejętność efektywnego korzystania z narzędzia Lasso jest niezbędna zarówno w retuszu zdjęć, jak i w tworzeniu grafiki cyfrowej, co czyni je fundamentem dla każdego grafika. Warto również znać różne warianty narzędzia, takie jak Lasso Poligonowe, które pozwala na tworzenie bardziej złożonych selekcji poprzez łączenie linii prostych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej