Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 19:07
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:07

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. USB 2.0

B. SATA 2

C. SATA 3

D. USB 3.0

Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 2

Jakie jest IPv4 urządzenia znajdującego się w sieci 10.100.0.0/18?

A. 10.100.64.254

B. 10.100.192.254

C. 10.100.32.254

D. 10.100.128.254

Adresy 10.100.64.254, 10.100.128.254 oraz 10.100.192.254 są nieprawidłowe w kontekście podsieci 10.100.0.0/18, ponieważ nie mieszczą się w zdefiniowanym zakresie adresów tej podsieci. Zakres adresów IP dla podsieci 10.100.0.0/18 wynosi od 10.100.0.1 do 10.100.63.254, co oznacza, że adresy, które są większe niż 10.100.63.254, są poza przypisanym zakresem i nie powinny być używane w tej konkretnej sieci. Typowe błędy w myśleniu, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych odpowiedzi, to brak zrozumienia koncepcji maski podsieci, a także mylenie adresów IP z różnymi klasami adresacji. Warto zwrócić uwagę na to, że adresacja IP w modelu TCP/IP jest ściśle związana z maskowaniem i wydzielaniem podsieci, co pozwala na efektywne zarządzanie siecią i optymalizację ruchu. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w obszarze sieci komputerowych. Niewłaściwe przypisanie adresów może prowadzić do problemów z komunikacją, takich jak kolizje adresów czy nieprawidłowe trasowanie pakietów. Dlatego ważne jest, aby przy udzielaniu odpowiedzi na pytania dotyczące adresacji IP, mieć świadomość granic podsieci oraz potrafić je poprawnie określić.

Pytanie 3

W systemie Linux zarządzanie parametrami transmisji w sieciach bezprzewodowych jest możliwe dzięki

A. ifconfig

B. ipconfig

C. winipcfg

D. iwconfig

Odpowiedzi 'ifconfig', 'ipconfig' i 'winipcfg' są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych opcji ma inny zakres zastosowania i nie spełnia funkcji zarządzania parametrami transmisji bezprzewodowej w systemie Linux. 'ifconfig' jest narzędziem używanym do konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach UNIX i Linux, ale koncentruje się głównie na interfejsach przewodowych oraz ogólnych ustawieniach sieciowych, a nie zarządzaniu specyficznymi parametrami sieci bezprzewodowej. 'ipconfig' jest powiązane z systemem Windows i służy do wyświetlania lub zmiany konfiguracji pamięci IP, co również nie obejmuje funkcji dla połączeń bezprzewodowych w systemie Linux. Z kolei 'winipcfg' to starsze narzędzie, również dedykowane systemowi Windows, które pozwala zobaczyć informacje o konfiguracji IP, ale nie jest używane w kontekście sieci bezprzewodowych w Linuxie. Te błędne odpowiedzi wynikają z nieporozumienia dotyczącego funkcji narzędzi sieciowych oraz z pomylenia systemów operacyjnych. Ważne jest, aby znać różnice pomiędzy tymi narzędziami i ich zastosowaniem w odpowiednich środowiskach, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 4

Jakie korzyści płyną z zastosowania systemu plików NTFS?

A. możliwość zapisywania plików z nazwami dłuższymi niż 255 znaków

B. opcja formatowania nośnika o niewielkiej pojemności (od 1,44 MB)

C. funkcja szyfrowania folderów oraz plików

D. przechowywanie jedynie jednej kopii tabeli plików

Zgłoszona odpowiedź na temat szyfrowania folderów i plików w NTFS jest całkiem trafna. NTFS, czyli New Technology File System, naprawdę ma kilka super fajnych funkcji zabezpieczeń, w tym szyfrowanie danych przez EFS (Encrypting File System). Dzięki temu można szyfrować pojedyncze pliki albo nawet całe foldery, co znacznie podnosi bezpieczeństwo danych, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie informacje są narażone na nieautoryzowany dostęp. Na przykład w firmach, które przetwarzają wrażliwe dane, szyfrowanie staje się wręcz koniecznością, aby spełniać regulacje, jak RODO. Poza tym NTFS ma też inne ciekawe funkcje, jak zarządzanie uprawnieniami, więc można precyzyjnie kontrolować kto ma dostęp do różnych zasobów. W praktyce szyfrowanie w NTFS to coś, co może bardzo pomóc w ochronie danych, a to jest zgodne z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 5

Jakie protokoły są klasyfikowane jako protokoły transportowe w modelu ISO/OSI?

A. ARP, DNS

B. FTP, POP

C. ICMP, IP

D. TCP, UDP

TCP (Transmission Control Protocol) i UDP (User Datagram Protocol) to kluczowe protokoły warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. TCP jest protokołem połączeniowym, co oznacza, że zapewnia niezawodność transmisji danych poprzez segmentację, retransmisję utraconych pakietów i kontrolę błędów. Przykładem zastosowania TCP jest przeglądanie stron internetowych, gdzie ważne jest, aby wszystkie dane dotarły w odpowiedniej kolejności i nie były uszkodzone. Z kolei UDP jest protokołem bezpołączeniowym, co sprawia, że jest szybszy, ale mniej niezawodny. Używa się go w aplikacjach, gdzie szybkość jest kluczowa, na przykład w transmisji strumieniowej wideo czy w grach online, gdzie niewielkie opóźnienia są akceptowalne, a utrata pojedynczych pakietów danych nie jest krytyczna. Zarówno TCP, jak i UDP są zgodne z normami IETF (Internet Engineering Task Force) i są standardowymi protokołami w komunikacji sieciowej.

Pytanie 6

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. ICMP

B. MRTG

C. SMTP

D. CDP

Wybór innych akronimów, takich jak CDP, ICMP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych protokołów w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. CDP, czyli Cisco Discovery Protocol, jest używany do zbierania informacji o urządzeniach Cisco w sieci, ale nie służy do graficznego przedstawiania danych o ruchu. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest protokołem używanym głównie do diagnostyki i informowania o błędach w transmisji danych, a nie do monitorowania obciążenia interfejsów. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem do wysyłania wiadomości e-mail i nie ma żadnego zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Wybierając niewłaściwy akronim, możemy popełnić podstawowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych warstw i funkcji protokołów w architekturze sieci. Zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między tymi technologiami oraz ich rolą w zarządzaniu siecią, jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i optymalizacji zasobów sieciowych. Uczy to również, jak ważne jest właściwe dobieranie narzędzi oraz protokołów do konkretnego zadania, co stanowi fundament efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 7

Na ilustracji zaprezentowano porty, które są częścią karty

A. telewizyjnej

B. dźwiękowej

C. faksmodemowej

D. sieciowej

Gniazda przedstawione na zdjęciu to typowe porty RJ-45, które są powszechnie stosowane w kartach sieciowych. Karty sieciowe (NIC - Network Interface Card) to urządzenia, które umożliwiają komputerowi komunikację z siecią komputerową, zarówno przewodową jak i bezprzewodową. Standardowe gniazdo RJ-45 jest używane do podłączania kabla Ethernet, który jest najczęściej używanym medium transmisyjnym w sieciach lokalnych (LAN). Dzięki temu połączeniu możemy uzyskać dostęp do internetu lub innych zasobów sieciowych, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak praca zdalna, dostęp do baz danych czy przesyłanie plików. W nowoczesnych kartach sieciowych, oprócz standardowego portu RJ-45, mogą być także dostępne diody LED informujące o statusie połączenia, co pozwala na szybkie zdiagnozowanie problemów z siecią. Karty sieciowe mogą obsługiwać różne prędkości transmisji, takie jak 100 Mbps, 1 Gbps, czy nawet 10 Gbps, co pozwala na dostosowanie się do wymagań użytkownika i infrastruktury sieciowej. Poprawne zrozumienie funkcji i zastosowania kart sieciowych jest kluczowe dla każdego specjalisty IT, ponieważ sieć jest fundamentem współczesnej komunikacji cyfrowej.

Pytanie 8

Aby zwiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać kółkiem myszy, jednocześnie trzymając klawisz

A. ALT

B. SHIFT

C. TAB

D. CTRL

Użycie klawisza CTRL w połączeniu z kręceniem kółkiem myszy to całkiem standardowy sposób w Windowsie na powiększanie lub zmniejszanie ikon na pulpicie. To fajna funkcjonalność, bo pozwala każdemu łatwo dostosować widok do swoich potrzeb. Na przykład, jeśli chcesz powiększyć ikonę, wystarczy przytrzymać CTRL i kręcić kółkiem myszy w górę. A jeśli kręcisz w dół, to ikona zrobi się mniejsza. To jest zgodne z zasadami użyteczności, czyli z tym, żeby wszystko było intuicyjne i łatwe do ogarnięcia. Co ciekawe, ta metoda nie tylko działa na pulpicie, ale też w wielu aplikacjach, jak edytory tekstu czy przeglądarki, gdzie możesz powiększać lub zmniejszać tekst. Dzięki temu masz większą kontrolę nad tym, co widzisz na ekranie, a to zdecydowanie poprawia komfort korzystania z komputera.

Pytanie 9

Jakie zagrożenie nie jest eliminowane przez program firewall?

A. Ataki powodujące zwiększony ruch w sieci

B. Dostęp do systemu przez hakerów

C. Szpiegowanie oraz kradzież poufnych informacji użytkownika

D. Wirusy rozprzestrzeniające się za pomocą poczty e-mail

Każda z wymienionych odpowiedzi, które sugerują, że firewall może chronić przed różnymi zagrożeniami, prowadzi do błędnych wniosków i zrozumienia roli tego narzędzia w architekturze zabezpieczeń. Uzyskanie dostępu do komputera przez hakerów, szpiegowanie oraz wykradanie poufnych danych użytkownika, a nawet ataki generujące wzmożony ruch w sieci, to scenariusze, na które firewalle mogą reagować, ale nie są one w stanie skutecznie zapobiegać. Na przykład, firewalle filtrują ruch sieciowy i mogą blokować nieautoryzowane połączenia, ale nie są wystarczające do ochrony przed atakami typu social engineering, które często są wykorzystywane przez hakerów do uzyskania dostępu do systemów. Ponadto, wirusy rozprzestrzeniające się pocztą e-mail mogą być zainstalowane na komputerze użytkownika poprzez otwarcie zainfekowanego załącznika, co pokazuje, że firewalle, które nie analizują treści wiadomości, nie mają możliwości zapobiegania takim incydentom. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że firewalle są tylko jednym z wielu elementów składających się na kompleksowy system bezpieczeństwa, a ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 10

Zamieszczone atrybuty opisują rodzaj pamięci

Maksymalne taktowanie	1600 MHz
Przepustowość	PC12800 1600MHz
Opóźnienie	Cycle Latency CL 9,0
Korekcja	Nie
Dual/Quad	Dual Channel
Radiator	Tak

A. RAM

B. SD

C. flash

D. SWAP

Pamięć RAM jest kluczowym elementem komputera, odpowiadającym za tymczasowe przechowywanie danych, które są aktualnie używane przez procesor. Parametry takie jak maksymalne taktowanie 1600 MHz, przepustowość PC12800, opóźnienie CL 9,0 oraz obsługa trybu Dual Channel odnoszą się do typowych cech nowoczesnych modułów RAM. Taktowanie 1600 MHz oznacza częstotliwość pracy pamięci, co wpływa na szybkość przetwarzania danych. Przepustowość PC12800 pokazuje maksymalną ilość danych, jakie mogą być przesyłane w jednostce czasu, co jest istotne w przypadku zadań wymagających dużej ilości operacji na danych. Opóźnienie CL 9,0 określa czas potrzebny do rozpoczęcia dostępu do danych, co wpływa na ogólną wydajność systemu. Obsługa Dual Channel oznacza możliwość używania dwóch modułów pamięci jednocześnie, co podwaja efektywną przepustowość. Pamięć RAM nie przechowuje danych po wyłączeniu zasilania, co odróżnia ją od pamięci masowej. Radiator zapewnia efektywne odprowadzanie ciepła, co jest istotne dla stabilnej pracy przy wyższych częstotliwościach. Wybór odpowiedniej pamięci RAM zgodnie z tymi parametrami może znacząco poprawić wydajność i responsywność systemu komputerowego

Pytanie 11

Elementem eksploatacyjnym drukarki laserowej jest wszystko oprócz

A. lampy czyszczącej

B. bębna

C. głowicy

D. wałka grzewczego

Poprawne zrozumienie struktury i funkcji drukarki laserowej jest kluczowe dla efektywnego jej użytkowania. Bęben, lampa czyszcząca i wałek grzewczy to fundamentalne elementy eksploatacyjne, które odpowiadają za prawidłowy proces drukowania. Bęben, zazwyczaj pokryty warstwą fotoczułą, naświetla obraz przy użyciu lasera, a następnie przenosi na papier toner, który jest utrwalany przez wałek grzewczy. Lampa czyszcząca usuwająca resztki tonera z bębna, zapewnia czystość i poprawność działania, co jest istotne dla jakości wydruku. Dla wielu użytkowników istnieje powszechne przekonanie, że wszystkie elementy w drukarce muszą być traktowane jako eksploatacyjne, co prowadzi do mylenia głowicy drukującej w drukarkach atramentowych z bębnem w laserowych. Głowica w technologii atramentowej to urządzenie, które aplikacyjnie nanosi atrament na papier, co jest całkowicie inną metodą, niż w przypadku drukowania laserowego. Dlatego ważne jest, by dostrzegać te różnice i unikać uogólnień, które mogą prowadzić do niewłaściwego użytkowania sprzętu lub niepotrzebnych wydatków na wymiany komponentów, które nie są konieczne w technologii laserowej. Znajomość właściwych terminów i komponentów pomoże lepiej zarządzać eksploatacją urządzenia oraz zrozumieć jego zasady działania.

Pytanie 12

Które z wymienionych oznaczeń wskazuje, że jest to kabel typu skrętka z podwójnym ekranowaniem?

A. SFTP

B. FTP

C. S-STP

D. UTP

Wybór odpowiedzi spośród dostępnych opcji może prowadzić do pewnych nieporozumień związanych z terminologią używaną do opisania różnych typów kabli sieciowych. UTP (Unshielded Twisted Pair) to typ skrętki, który nie ma dodatkowego ekranowania, co czyni go bardziej podatnym na zakłócenia elektromagnetyczne. UTP jest powszechnie stosowany w standardowych aplikacjach sieciowych, ale nie nadaje się do środowisk o dużym poziomie zakłóceń. FTP (Foiled Twisted Pair) natomiast, stosuje ekran na poziomie całego kabla, co zapewnia pewną ochronę przed zakłóceniami, ale nie oferuje tak wysokiego poziomu izolacji jak S-STP. Z kolei odpowiedź SFTP (Shielded Foiled Twisted Pair) odnosi się do kabla, który ma ekran na poziomie par oraz dodatkowy ekran na poziomie całego kabla, ale nie jest to ekranowanie podwójne, jak w przypadku S-STP. Wybierając kabel do konkretnego zastosowania, istotne jest zrozumienie różnic między tymi typami, ponieważ niewłaściwy wybór może prowadzić do problemów z jakością sygnału, stabilnością połączeń oraz zwiększonym ryzykiem utraty danych. Konsekwencje mogą być szczególnie dotkliwe w zastosowaniach krytycznych, gdzie stabilność i jakość transmisji są kluczowe.

Pytanie 13

Serwis serwerowy, który pozwala na udostępnianie usług drukowania w systemie Linux oraz plików dla stacji roboczych Windows, to

A. Vsftpd

B. Samba

C. CUPS

D. Postfix

Vsftpd, Postfix i CUPS to narzędzia, które posiadają różne funkcje i zastosowania, ale żadna z nich nie jest odpowiednia do zadania opisanego w pytaniu. Vsftpd jest serwerem FTP, który służy do przesyłania plików przez protokół FTP. Jest to bardzo wydajne i bezpieczne narzędzie do takiej wymiany, ale nie oferuje wsparcia dla udostępniania zasobów sieciowych między systemami Linux a Windows. Z drugiej strony, Postfix to system pocztowy, który zarządza przesyłaniem wiadomości email. Oferuje funkcje takie jak filtrowanie poczty i zarządzanie adresami, ale również nie ma związków z udostępnianiem plików czy drukarek. CUPS, choć jest systemem do zarządzania drukowaniem w systemach Unix i Linux, nie oferuje wsparcia dla udostępniania tych usług w kontekście stacji roboczych Windows. Użytkownicy mogą zainstalować sterowniki CUPS oraz skonfigurować drukarki, ale aby umożliwić dostęp do tych drukarek z systemu Windows, potrzebna jest dodatkowa konfiguracja oraz często integracja z Sambą. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych narzędzi do zarządzania zasobami z funkcjami, które nie są ze sobą bezpośrednio powiązane, co prowadzi do mylnych wniosków na temat ich możliwości i zastosowania. W kontekście zintegrowanych środowisk IT, kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie do konkretnego zadania oraz jakie protokoły i standardy zapewniają ich efektywne działanie.

Pytanie 14

Czym jest parametr, który określa, o ile moc sygnału w danej parze przewodów zmniejszy się po przejściu przez cały tor kablowy?

A. przenik zdalny

B. tłumienie

C. przenik zbliżny

D. długość

Pojęcia jak długość, przenik zdalny i przenik zbliżny są często mylone z tłumieniem, jednak nie są one odpowiednie do opisu wpływu na moc sygnału w torze kablowym. Długość przewodów ma wpływ na tłumienie, ale sama w sobie nie jest parametrem definiującym spadek sygnału. Tłumienie to właściwość materiałowa i konstrukcyjna kabla, niezależna od jego długości, choć oczywiście im dłuższy przewód, tym większe tłumienie. Przenik zdalny i przenik zbliżny to terminy odnoszące się do zakłóceń elektromagnetycznych, które mogą wpływać na jakość sygnału, ale nie odnoszą się bezpośrednio do mocy sygnału po przejściu przez kabel. Przenik zdalny odnosi się do zakłóceń, które mogą wpływać na sygnały w pobliskich kablach, natomiast przenik zbliżny dotyczy zakłóceń w sąsiednich przewodach. Te zjawiska są ważne w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych, ale nie są one kluczowe w kontekście samego tłumienia sygnału. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie tych pojęć i nieprzywiązywanie odpowiedniej wagi do czynnika tłumienia, który ma fundamentalne znaczenie w utrzymaniu jakości i integralności przesyłanego sygnału.

Pytanie 15

Zestaw komputerowy, który został przedstawiony, jest niepełny. Który z elementów nie został wymieniony w tabeli, a jest kluczowy dla prawidłowego funkcjonowania zestawu?

Lp.	Nazwa podzespołu
1.	Zalman Obudowa R1 Midi Tower bez PSU, USB 3.0
2.	Gigabyte GA-H110M-S2H, Realtek ALC887, DualDDR4-2133, SATA3, HDMI, DVI, D-Sub, LGA1151, mATX
3.	Intel Core i5-6400, Quad Core, 2.70GHz, 6MB, LGA1151, 14nm, 65W, Intel HD Graphics, VGA, BOX
4.	Patriot Signature DDR4 2x4GB 2133MHz
5.	Seagate BarraCuda, 3.5", 1TB, SATA/600, 7200RPM, 64MB cache
6.	LG SuperMulti SATA DVD+/-R24x,DVD+RW6x,DVD+R DL 8x, bare bulk (czarny)
7.	Gembird Bezprzewodowy Zestaw Klawiatura i Mysz
8.	Monitor Iiyama E2083HSD-B1 19.5inch, TN, HD+, DVI, głośniki
9.	Microsoft OEM Win Home 10 64Bit Polish 1pk DVD

A. Karta graficzna

B. Pamięć RAM

C. Zasilacz

D. Wentylator procesora

Zestaw komputerowy wymaga do swojego działania kilku kluczowych komponentów, ale nie wszystkie elementy są równie niezbędne w podstawowej konfiguracji. Pamięć RAM, choć istotna dla wydajności systemu, nie jest elementem, który można pominąć w kontekście podstawowego uruchomienia komputera. Podobnie, karta graficzna jest wymagana tylko w sytuacjach, gdy komputer jest używany do zaawansowanych aplikacji graficznych lub gier, ale większość nowoczesnych procesorów posiada zintegrowane układy graficzne, które pozwalają na podstawowe użycie komputera. Wentylator procesora, choć zalecany, szczególnie dla utrzymania optymalnej temperatury procesora i zapewnienia jego długowieczności, nie jest absolutnie niezbędny do samego uruchomienia systemu komputerowego, pod warunkiem, że procesor nie osiągnie krytycznych temperatur. Typowy błąd myślowy polega na nieświadomym ignorowaniu roli zasilacza, ponieważ jest on mniej widoczny na poziomie użytkownika niż na przykład karta graficzna czy układ chłodzenia. Zasilacz jest jednak nieodzowny, ponieważ bez niego żaden inny komponent nie będzie mógł działać. To on zasila komputer, dostarczając niezbędną energię do funkcjonowania wszystkich komponentów, a jego brak uniemożliwia jakiekolwiek operacje, nawet te najbardziej podstawowe, jak uruchomienie systemu operacyjnego.

Pytanie 16

Co należy zrobić w pierwszej kolejności, gdy dysza w drukarce atramentowej jest zaschnięta z powodu długotrwałych przestojów?

A. oczyścić dyszę wacikiem nasączonym olejem syntetycznym

B. wymienić cały mechanizm drukujący

C. przeprowadzić oczyszczenie dyszy za pomocą odpowiedniego programu

D. ustawić tryb wydruku ekonomicznego

Wymiana mechanizmu drukującego jest drastycznym krokiem, który zazwyczaj nie jest konieczny w przypadku problemów z zaschniętymi dyszami. Taki proces wiąże się z wysokimi kosztami oraz czasem przestoju urządzenia, co czyni go mało praktycznym rozwiązaniem w sytuacjach, które można z łatwością naprawić przy użyciu prostszych metod. Z kolei ustawienie wydruku ekonomicznego nie ma bezpośredniego wpływu na problem z zasychającymi tuszami, a jedynie może zmniejszyć ilość zużywanego tuszu podczas druku, co w przypadku problemów z jakością druku nie przyniesie pożądanych rezultatów. Kiedy nie wykorzystuje się drukarki przez dłuższy czas, tusz może wysychać w dyszach, co skutkuje słabszą jakością wydruków. Użycie wacika nasączonego olejem syntetycznym jest również niewłaściwą koncepcją, ponieważ olej nie jest substancją przeznaczoną do czyszczenia elementów drukujących. W rzeczywistości, może on zatykać dysze i pogarszać sytuację, prowadząc do uszkodzeń, które mogą być trudne i kosztowne do naprawienia. Kluczowym błędem myślowym jest więc założenie, że można rozwiązać problem z zaschniętymi tuszami w sposób, który może wprowadzić dodatkowe komplikacje lub koszty, zamiast skorzystać z dostępnych, efektywnych metod konserwacji i czyszczenia.

Pytanie 17

W systemie Linux polecenie chmod 321 start spowoduje przyznanie poniższych uprawnień plikowi start:

A. odczyt, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy oraz odczyt dla innych

B. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

C. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla innych

D. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla innych

W analizowaniu błędnych odpowiedzi można dostrzec kilka istotnych nieporozumień związanych z funkcjonowaniem systemu uprawnień w systemie Linux. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi często pojawia się mylne założenie, że uprawnienia są przyznawane w sposób uniwersalny, a nie według konkretnej struktury, jaką definiują wartości ósemkowe. Na przykład, błędne twierdzenie, że właściciel pliku ma pełną kontrolę, ignoruje fakt, że w prezentowanym przypadku uprawnienia dla właściciela to tylko zapis i wykonanie. Ponadto, niektóre odpowiedzi sugerują, że grupa ma uprawnienia do wykonywania, co jest sprzeczne z nadanymi uprawnieniami, gdzie grupa może jedynie modyfikować plik, ale nie mieć możliwości jego uruchamiania. Typowym błędem jest również mylenie uprawnień dla pozostałych użytkowników. Wartości przypisane do pozostałych użytkowników są ograniczone do wykonywania, podczas gdy w niepoprawnych odpowiedziach występują sugestie dotyczące pełnych uprawnień, co w praktyce może prowadzić do nieautoryzowanego dostępu. Zrozumienie, jak działa system chmod, jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania uprawnieniami, dlatego ważne jest, aby nie tylko znać wartości, ale także umieć je poprawnie interpretować i stosować w praktyce.

Pytanie 18

Komputer powinien działać jako serwer w sieci lokalnej, umożliwiając innym komputerom dostęp do Internetu poprzez podłączenie do gniazda sieci rozległej za pomocą kabla UTP Cat 5e. Na chwilę obecną komputer jest jedynie połączony ze switchem sieci lokalnej również kablem UTP Cat 5e oraz nie dysponuje innymi portami 8P8C. Jakiego komponentu musi on koniecznie nabrać?

A. O drugą kartę sieciową

B. O większą pamięć RAM

C. O szybszy procesor

D. O dodatkowy dysk twardy

Komputer, żeby móc działać jako serwer i dzielić połączenie z Internetem, musi mieć dwie karty sieciowe. Jedna z nich służy do komunikacji w lokalnej sieci (LAN), a druga przydaje się do łączenia z Internetem (WAN). Dzięki temu można spokojnie zarządzać przesyłem danych w obie strony. Takie rozwiązanie jest super ważne, bo pozwala np. na utworzenie serwera, który działa jak brama między komputerami w domu a Internetem. Warto wiedzieć, że posiadanie dwóch kart sieciowych to dobra praktyka, zwiększa to bezpieczeństwo i wydajność. Jeżeli chodzi o standardy IT, to takie podejście pomaga też w segregowaniu ruchu lokalnego i zewnętrznego, co ma duże znaczenie dla ochrony danych i wykorzystania zasobów. Dodatkowo, sporo systemów operacyjnych i rozwiązań serwerowych, takich jak Windows Server czy Linux, wspiera konfiguracje z wieloma kartami.

Pytanie 19

Element oznaczony cyfrą 1 na diagramie blokowym karty graficznej?

A. zawiera matrycę znaków w trybie tekstowym

B. przechowuje dane wyświetlane w trybie graficznym

C. konwertuje sygnał cyfrowy na analogowy

D. generuje sygnał RGB na wyjściu karty graficznej

W niepoprawnych odpowiedziach znajdują się pewne nieporozumienia dotyczące funkcjonowania elementów karty graficznej. Generowanie sygnału RGB na wyjście karty graficznej jest odpowiedzialnością generatora sygnałów który przetwarza dane wideo na sygnał odpowiedni dla monitorów. Jest to kluczowy proces w trybie graficznym gdzie informacje o kolorze i jasności każdego piksela muszą być dokładnie przetworzone aby uzyskać poprawny obraz. Przechowywanie danych wyświetlanych w trybie graficznym odnosi się do pamięci wideo gdzie wszystkie informacje o obrazie są przechowywane zanim zostaną przekazane do przetworzenia przez GPU. Pamięć wideo jest kluczowym komponentem w zarządzaniu dużymi ilościami danych graficznych szczególnie w aplikacjach wymagających wysokiej rozdzielczości. Zamiana sygnału cyfrowego na sygnał analogowy dotyczy przetworników DAC (Digital-to-Analog Converter) które są używane w starszych systemach z analogowymi wyjściami wideo. Nowoczesne systemy używają głównie cyfrowych interfejsów takich jak HDMI czy DisplayPort eliminując potrzebę konwersji na sygnał analogowy. Rozumienie ról poszczególnych elementów jest kluczowe dla projektowania i diagnozowania systemów graficznych w nowoczesnym sprzęcie komputerowym.

Pytanie 20

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. zgodnie z mobile Athlon 64

B. nie nowsze niż Athlon XP 3000+

C. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz

D. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz

Odpowiedź, że płyta główna obsługuje procesory nie nowsze niż Athlon XP 3000+ jest poprawna, ponieważ zapis w dokumentacji technicznej wskazuje na maksymalny poziom wsparcia dla procesorów w tej rodzinie. Oznacza to, że płyta główna została zaprojektowana do pracy z procesorami Athlon XP do modelu 3000+, który jest określony jako górna granica. W praktyce oznacza to, że przy użyciu tej płyty głównej można zainstalować procesory o niższej wydajności, takie jak Athlon XP 2800+ czy 2500+, ale nie ma gwarancji, że procesory wydane po tym modelu (np. Athlon 64) będą działały prawidłowo. W kontekście budowy komputera, znajomość specyfikacji płyty głównej jest kluczowa przy wyborze odpowiednich komponentów, aby uniknąć problemów z kompatybilnością, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Warto również zauważyć, że procesory Athlon XP są bardziej energochłonne, co również może mieć wpływ na wybór zasilacza, a tym samym na stabilność systemu.

Pytanie 21

Z jakiego typu pamięci korzysta dysk SSD?

A. pamięć optyczną

B. pamięć półprzewodnikową flash

C. pamięć ferromagnetyczną

D. pamięć bębnową

Wybór odpowiedzi związanej z pamięcią bębnową jest niepoprawny, ponieważ ta technologia opiera się na mechanicznych elementach, które obracają się, aby odczytać i zapisać dane na magnetycznym bębnie. Takie dyski, znane z przestarzałych systemów, są wolniejsze i bardziej podatne na awarie niż nowoczesne rozwiązania. Pamięć ferromagnetyczna, która również pojawia się w zestawieniu, odnosi się do technologii wykorzystywanej w tradycyjnych dyskach twardych, gdzie dane są przechowywane na wirujących talerzach, co wprowadza dodatkowe opóźnienia w dostępie do informacji. Pamięć optyczna, jak płyty CD czy DVD, różni się zasadniczo od pamięci flash, ponieważ wykorzystuje laser do odczytu i zapisu danych, co sprawia, że jest znacznie wolniejsza i mniej elastyczna w zastosowaniach, które wymagają szybkiego dostępu do dużych ilości danych. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można nieświadomie wpłynąć na decyzje technologiczne, prowadząc do wyboru mniej efektywnych i przestarzałych rozwiązań. Zrozumienie różnic między tymi rodzajami pamięci jest kluczowe w kontekście optymalizacji wydajności systemów komputerowych oraz wyboru odpowiednich narzędzi do przechowywania danych, które spełnią wymagania nowoczesnych aplikacji.

Pytanie 22

Gniazdo na tablicy interaktywnej jest oznaczone tym symbolem. Które złącze powinno być wykorzystane do połączenia tablicy z komputerem?

A. D-SUB VGA

B. FireWire

C. HDMI

D. USB A-A

Odpowiedź D-SUB VGA jest prawidłowa ponieważ wiele starszych tablic interaktywnych korzysta z tego standardu do przesyłania sygnału wideo z komputera PC. D-SUB VGA to złącze analogowe powszechnie używane do przesyłania sygnału wideo do monitorów projektorów i tablic interaktywnych. Jest to standardowe złącze 15-pinowe które umożliwia przesyłanie sygnału wideo o wysokiej rozdzielczości. Choć technologia cyfrowa zyskała na popularności VGA nadal jest obecna w wielu starszych urządzeniach edukacyjnych ze względu na swoją niezawodność i wszechstronność. W środowisku edukacyjnym tablice interaktywne często wymagają podłączenia do komputerów w celu wyświetlania obrazu i użycie złącza VGA pozwala na łatwą integrację z istniejącą infrastrukturą. Ważne jest aby znać różne rodzaje złączy i ich zastosowania aby móc skutecznie korzystać z tablic interaktywnych i innych urządzeń multimedialnych. Rozumienie tych standardów jest kluczowe w projektowaniu i wdrażaniu rozwiązań audiowizualnych w edukacji

Pytanie 23

Który z poniższych zapisów stanowi właściwy adres w wersji IPv6?

A. 2001.DB8.BAF.FE94

B. 2001-DB8-BAF-FE94

C. 2001:DB8::BAF::FE94

D. 2001:DB8::BAF:FE94

Adres IPv6, który wybrałeś, 2001:DB8::BAF:FE94, jest poprawnym zapisem, ponieważ spełnia wszystkie normy określone w standardzie RFC 4291. Adresy IPv6 są reprezentowane jako osiem bloków szesnastkowych oddzielonych dwukropkami, przy czym każdy blok może mieć od 1 do 4 cyfr szesnastkowych. W tym przypadku użycie podwójnego dwukropka (::) do reprezentowania sekwencji zer jest poprawne, co pozwala na skrócenie adresu i uczynienie go bardziej zwięzłym. Warto zauważyć, że adresy IPv6 są kluczowe w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu, gdzie adresacja IPv4 staje się niewystarczająca. Użycie poprawnych adresów IPv6 jest istotne dla prawidłowej komunikacji w sieci i zgodności z nowoczesnymi standardami sieciowymi, co jest szczególnie ważne w kontekście rozwoju Internetu rzeczy (IoT) oraz zastosowań w chmurze. Przykładem zastosowania adresów IPv6 są usługi hostingowe, które wymagają unikalnych adresów IP dla każdego z hostów, co pozwala na efektywne zarządzanie i kierowanie ruchem w sieci.

Pytanie 24

Aby w systemie Windows nadać użytkownikowi możliwość zmiany czasu systemowego, potrzebna jest przystawka

A. secpol.msc

B. certmgr.msc

C. eventvwr.msc

D. services.msc

Odpowiedzi takie jak 'eventvwr.msc', 'certmgr.msc' oraz 'services.msc' nie są właściwe w kontekście przydzielania praw użytkownikom do zmiany czasu systemowego. 'Eventvwr.msc' odnosi się do Podglądu zdarzeń, który służy do monitorowania i analizy zdarzeń systemowych i aplikacyjnych, co nie ma związku z przydzielaniem uprawnień użytkowników. Może być używane do diagnostyki, ale nie do zarządzania politykami bezpieczeństwa. Z kolei 'certmgr.msc' to narzędzie do zarządzania certyfikatami, które nie ma zastosowania w kontekście uprawnień związanych z czasem systemowym. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że certyfikaty mają wpływ na czas systemowy, ale w rzeczywistości certyfikaty są używane głównie do zapewnienia bezpieczeństwa komunikacji. 'Services.msc' z kolei umożliwia zarządzanie usługami systemowymi, co również nie dotyczy przydzielania praw użytkownikom. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie przystawki do zarządzania systemem mają podobne funkcje, podczas gdy każda z nich odpowiada za zupełnie inny aspekt funkcjonowania systemu. Kluczowe jest zrozumienie, że przydzielanie praw użytkownikom wymaga odwołania do narzędzi zarządzających politykami bezpieczeństwa, a nie do narzędzi monitorujących czy zarządzających usługami.

Pytanie 25

Aby poprawić bezpieczeństwo prywatnych danych sesji na stronie internetowej, zaleca się dezaktywację w ustawieniach przeglądarki

A. bloku wyskakujących okienek

B. funkcji zapamiętywania haseł

C. bloku uruchamiania skryptów

D. powiadamiania o wygasłych certyfikatach

Wyłączenie funkcji zapamiętywania haseł w przeglądarkach internetowych jest kluczowym krokiem w kierunku zwiększenia bezpieczeństwa prywatnych danych sesji. Funkcja ta, chociaż wygodna, może stać się wektorem ataku, jeśli urządzenie zostanie skradzione lub jeśli osoba nieupoważniona uzyska dostęp do konta użytkownika. W momencie, gdy przeglądarka zapisuje hasła, istnieje ryzyko, że w przypadku jakiejkolwiek podatności na atak, te dane mogą być łatwo przechwycone przez złośliwe oprogramowanie. Dodatkowo, w przypadku korzystania z publicznych komputerów, zapamiętane hasła mogą być dostępne dla innych użytkowników. Dobre praktyki bezpieczeństwa, takie jak korzystanie z menedżerów haseł, które oferują szyfrowanie danych oraz autoryzację wieloskładnikową, są zdecydowanie preferowane. Zastosowanie takich metod zabezpieczających pozwala użytkownikom na przechowywanie haseł w sposób bardziej bezpieczny, bez konieczności polegania na funkcjach przeglądarki. Ostatecznie, świadome podejście do zarządzania hasłami ma fundamentalne znaczenie w ochronie prywatnych danych użytkowników.

Pytanie 26

Ile symboli routerów i przełączników występuje na diagramie?

A. 4 przełączniki i 3 rutery

B. 8 przełączników i 3 rutery

C. 4 przełączniki i 8 ruterów

D. 3 przełączniki i 4 rutery

Prawidłowa odpowiedź wskazuje 4 przełączniki i 3 rutery. To kluczowe, by zrozumieć strukturę sieci komputerowej i jej komponenty. Przełączniki służą do łączenia urządzeń w tej samej podsieci i pracują na warstwie 2 modelu OSI. Rutery natomiast działają na warstwie 3 i są używane do łączenia różnych sieci. Na schemacie widzimy wyraźne rozgraniczenie między tymi urządzeniami dzięki ich symbolom. Prawidłowe rozpoznanie ich ilości jest istotne dla prawidłowej konfiguracji i diagnozowania sieci. W praktyce, wiedza o liczbie i rodzaju użytych urządzeń pozwala na ich efektywne zarządzanie, a także planowanie rozbudowy infrastruktury. Używanie właściwych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak te opisane w dokumentach IEEE, zapewnia stabilność i wydajność sieci. Dlatego znajomość funkcji i umiejętność rozróżniania przełączników i ruterów jest niezbędna dla każdego specjalisty IT, co może bezpośrednio wpływać na jakość i bezpieczeństwo sieci komputerowej.

Pytanie 27

Najskuteczniejszym sposobem na codzienną archiwizację pojedynczego pliku o objętości 4,8 GB, na jednym komputerze bez dostępu do sieci, jest

A. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików NTFS

B. spakowaniem i umieszczeniem w lokalizacji sieciowej

C. nagraniem na płytę DVD-5 w formacie ISO

D. zastosowaniem pamięci USB z systemem plików FAT

Użycie pamięci USB z systemem plików NTFS to najbardziej efektywny sposób archiwizacji pliku o rozmiarze 4,8 GB. System plików NTFS obsługuje pliki większe niż 4 GB, co jest kluczowe w tej sytuacji, ponieważ rozmiar pliku przekracza limit systemu plików FAT32, który wynosi 4 GB. NTFS oferuje również dodatkowe funkcje, takie jak zarządzanie uprawnieniami, kompresję danych oraz wsparcie dla dużych partycji, co czyni go bardziej elastycznym i bezpiecznym rozwiązaniem w porównaniu do FAT32. Przykładowo, podczas przenoszenia plików multimedialnych o dużych rozmiarach, użytkownicy mogą polegać na NTFS, aby uniknąć problemów z ograniczeniami rozmiaru pliku. Warto również zauważyć, że NTFS jest standardem w systemach Windows, co sprawia, że jest to naturalny wybór dla użytkowników tych systemów operacyjnych. Dobre praktyki zalecają korzystanie z NTFS w sytuacjach, gdzie wymagana jest archiwizacja dużych plików, aby zapewnić ich integralność i dostępność.

Pytanie 28

Podczas uruchamiania komputera wyświetla się komunikat CMOS checksum error press F1 to continue press DEL to setup. Naciśnięcie klawisza DEL spowoduje

A. usunięcie pliku konfiguracyjnego

B. wyczyszczenie pamięci CMOS

C. przejście do ustawień systemu Windows

D. wejście do BIOS-u komputera

Wciśnięcie klawisza DEL podczas uruchamiania komputera prowadzi do wejścia w BIOS (Basic Input/Output System). BIOS jest podstawowym oprogramowaniem, które odpowiada za uruchomienie sprzętu i systemu operacyjnego. W BIOSie można konfigurować różne ustawienia sprzętowe, takie jak kolejność bootowania, które urządzenie ma być pierwsze do uruchomienia, oraz parametry związane z pamięcią i procesorem. Ponadto, w przypadku błędów, takich jak komunikat CMOS checksum error, BIOS umożliwia resetowanie ustawień do domyślnych, co może pomóc w rozwiązaniu problemów z konfiguracją sprzętową. Wiedza o BIOSie jest istotna, ponieważ wiele problemów z uruchamianiem komputera można rozwiązać właśnie tam. Użytkownicy powinni być świadomi, że zmiany w BIOSie mogą wpływać na działanie systemu operacyjnego, dlatego zaleca się ostrożność podczas modyfikacji tych ustawień.

Pytanie 29

W ustawieniach haseł w systemie Windows Server aktywowano opcję, że hasło musi spełniać wymagania dotyczące złożoności. Z jakiej minimalnej liczby znaków musi składać się hasło użytkownika?

A. 5 znaków

B. 12 znaków

C. 6 znaków

D. 10 znaków

Hasło użytkownika w systemie Windows Server, gdy włączona jest opcja wymuszająca złożoność, musi składać się z co najmniej 6 znaków. To wymóg, który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa kont użytkowników. Złożone hasła powinny zawierać kombinację wielkich i małych liter, cyfr oraz znaków specjalnych, co sprawia, że są trudniejsze do odgadnięcia. Na przykład, silne hasło może wyglądać jak 'P@ssw0rd!' i zawierać wszystkie te elementy. Warto pamiętać, że stosowanie złożonych haseł jest zalecane przez wiele organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, w tym NIST (National Institute of Standards and Technology). Zastosowanie takiego podejścia przyczynia się do ochrony przed atakami słownikowymi oraz innymi formami nieautoryzowanego dostępu, co jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych jest priorytetem.

Pytanie 30

Diagnozowanie uszkodzonych komponentów komputera przez sprawdzenie stanu wyjściowego układu cyfrowego umożliwia

A. kalibrator.

B. sonda logiczna.

C. impulsator.

D. sonometr.

W świecie serwisu komputerowego i elektroniki bardzo łatwo pomylić narzędzia o zbliżonych nazwach albo podobnym sposobie użycia, ale zupełnie innej funkcji. Sonometr jest narzędziem do pomiaru natężenia dźwięku, wykorzystywany raczej przez akustyków czy inżynierów od środowiska, a nie przez elektroników naprawiających układy cyfrowe. Kalibrator natomiast służy do ustawiania, weryfikacji i regulacji dokładności urządzeń pomiarowych, na przykład multimetrów czy przetworników, ale nie pozwala diagnozować stanu linii logicznych ani wyjść układów cyfrowych. Impulsator, choć brzmi nieco komputerowo, to narzędzie generujące impulsy elektryczne o określonych parametrach – faktycznie czasem bywa przydatny do testowania reakcji układów cyfrowych na sygnały wejściowe, ale sam z siebie nie umożliwia bezpośredniego sprawdzenia, jaki jest stan logiczny na wyjściu układu. W praktyce, typowym błędem jest myślenie, że każdy sprzęt generujący sygnały wystarczy do diagnozy – a to tak nie działa. Sonda logiczna jest wyjątkowa, bo nie ingeruje w badany układ, tylko „podgląda” i daje jednoznaczną informację o stanie logicznym (0, 1, czasem stan nieustalony). To właśnie ta zdolność pasywnej obserwacji odróżnia ją od innych narzędzi. Moim zdaniem, wiele nieporozumień bierze się z nieprecyzyjnego rozumienia nazw – impulsator i sonda logiczna to zupełnie inne instrumenty, choć oba pojawiają się w laboratoriach elektroniki. Dla pełnej diagnozy układów cyfrowych nie wystarczy głośność dźwięku ani precyzja kalibracji urządzeń, tylko możliwość śledzenia sygnałów logicznych w czasie rzeczywistym. Takie możliwości daje wyłącznie sonda logiczna.

Pytanie 31

Wskaż podzespół niekompatybilny z płytą główną o przedstawionych w tabeli parametrach.

Podzespół	Parametry
Płyta główna GIGABYTE	4x DDR4, 4x PCI-E 16x, RAID, HDMI, D-Port, D-SUB, 2x USB 3.1, 8x USB 2.0, S-AM3+

A. Procesor: INTEL CORE i3-4350, 3.60 GHz, x2/4, 4 MB, 54W, HD 4600, BOX, s-1150

B. Monitor: Dell, 34”, 1x DisplayPort, 1x miniDP, 2x USB 3.0 Upstream, 4x USB 3.0 Downstream

C. Pamięć RAM: Corsair Vengeance LPX, DDR4, 2x16GB, 3000MHz, CL15 Black

D. Karta graficzna: Gigabyte GeForce GTX 1050 OC, 2GB, GDDR5, 128 bit, PCI-Express 3.0 x16

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Procesor INTEL CORE i3-4350 nie jest kompatybilny z płytą główną GIGABYTE o oznaczeniu S-AM3+, ponieważ posiada złącze socket LGA 1150. W kontekście budowy komputera, wybór odpowiedniego procesora jest kluczowy, gdyż każda płyta główna obsługuje określone modele procesorów, które muszą pasować do jej gniazda. Zastosowanie procesora niezgodnego ze standardem płyty głównej skutkuje brakiem możliwości jego zainstalowania i funkcjonowania. W branży IT przyjęto, że dobrą praktyką jest zawsze sprawdzanie tabeli zgodności komponentów przed zakupem. Na przykład, użycie procesora AMD na płycie głównej zaprojektowanej dla procesorów Intel jest niemożliwe bez względu na inne parametry. Dlatego zawsze należy zwracać uwagę na specyfikacje techniczne i upewnić się, że wszystkie komponenty są ze sobą kompatybilne, co zapewnia prawidłowe działanie systemu oraz optymalną wydajność.

Pytanie 32

Licencja Office 365 PL Personal (jedno stanowisko, subskrypcja na rok) ESD jest przypisana do

A. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych i niekomercyjnych

B. wyłącznie jednego użytkownika, na jednym komputerze, jednym tablecie i jednym telefonie, tylko do celów niekomercyjnych

C. wyłącznie jednego użytkownika na jednym komputerze oraz jednym urządzeniu mobilnym do celów komercyjnych i niekomercyjnych

D. dowolnej liczby użytkowników, jedynie na jednym komputerze do celów komercyjnych

Wiele osób myli zasady licencjonowania oprogramowania, co może prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, przypisanie licencji do "dowolnej liczby użytkowników" jest nieprawidłowe w kontekście Office 365 PL Personal, ponieważ licencja ta jest ściśle ograniczona do jednego użytkownika. Użytkownicy mogą mieć tendencję do interpretacji licencji jako możliwości dzielenia się oprogramowaniem z innymi, co jest niezgodne z jej warunkami. Kolejnym powszechnym błędem jest przekonanie, że licencja może być używana na kilku urządzeniach przez różnych użytkowników, co jest sprzeczne z zasadą przypisania licencji do jednej osoby. Warto również zauważyć, że wiele osób może błędnie założyć, że licencje do celów komercyjnych i niekomercyjnych są wymienne, co jest mylnym podejściem. Licencje na oprogramowanie często mają różne warunki użycia, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do naruszenia umowy licencyjnej, co z kolei może skutkować konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Kluczowe jest zatem dokładne zapoznanie się z zapisami umowy licencyjnej, aby uniknąć problemów związanych z jej naruszeniem. W kontekście zarządzania oprogramowaniem, znajomość modeli licencjonowania oraz ich praktyczne zastosowanie w codziennej pracy ma kluczowe znaczenie dla efektywności oraz zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 33

Aby użytkownik systemu Linux mógł sprawdzić zawartość katalogu, wyświetlając pliki i katalogi, oprócz polecenia ls może skorzystać z polecenia

A. man

B. tree

C. pwd

D. dir

W systemach Linux, żeby sprawdzić zawartość katalogu i wyświetlić pliki oraz foldery, polecenie ls jest najbardziej znane, ale istnieje też alternatywa w postaci dir. Często spotykam się z tym, że początkujący próbują użyć polecenia pwd albo nawet man, co wynika chyba z niejasnej nazwy albo mylenia pojęć. Pwd w rzeczywistości służy do wypisania pełnej ścieżki katalogu bieżącego, czyli po prostu pokazuje, gdzie się aktualnie znajdujesz w strukturze katalogów — nie wyświetla wcale plików ani katalogów w tym miejscu. Man natomiast uruchamia system pomocy manuali Linuksa i wyświetla dokumentację do danego polecenia (np. man ls). To zupełnie inne narzędzie — przydatne, ale kompletnie nie służy do przeglądania katalogów. Jeszcze jest tree, które rzeczywiście pokazuje strukturę katalogów, ale robi to w formie graficznego drzewa i nie jest standardowym poleceniem z każdej dystrybucji — trzeba je często doinstalować osobno. Tree pokazuje całą strukturę podkatalogów, a nie po prostu listę plików w pojedynczym katalogu. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób myli funkcje tych poleceń przez ich podobne angielskie nazwy, jednak każde ma swoje ściśle określone zastosowanie w pracy z powłoką. Dobra praktyka to zawsze wybierać narzędzia przeznaczone konkretnie do zadania, a do wyświetlania zawartości katalogu najlepiej sprawdzają się ls lub dir, bo są najprostsze i najszybsze. Warto przećwiczyć wszystkie polecenia na żywo, żeby zobaczyć, jak się różnią i które jest najwygodniejsze w codziennej pracy.

Pytanie 34

Jakiego typu rozbudowa serwera wymaga zainstalowania dodatkowych sterowników?

A. Montaż kolejnej karty sieciowej

B. Instalacja kolejnego procesora

C. Dodanie pamięci RAM

D. Dodanie dysków fizycznych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Montaż kolejnej karty sieciowej wymaga dodatkowych sterowników, ponieważ każda nowa karta sieciowa zazwyczaj posiada własny zestaw sterowników, które muszą być zainstalowane w systemie operacyjnym, aby zapewnić pełną funkcjonalność urządzenia. Sterowniki te pozwalają systemowi na komunikację z kartą, umożliwiając przesyłanie danych przez sieć. Na przykład, jeśli dodasz kartę sieciową obsługującą technologię Ethernet, musisz zainstalować odpowiednie sterowniki, aby system operacyjny mógł korzystać z jej funkcji, takich jak szybkie przesyłanie danych czy obsługa protokołów sieciowych. W praktyce, po zainstalowaniu nowej karty, użytkownicy często korzystają z płyty CD lub instalatorów dostępnych w Internecie, aby pobrać i zainstalować najnowsze sterowniki, co jest zgodne z zaleceniami producentów sprzętu. Ważne jest również, aby upewnić się, że sterowniki są aktualne, aby uniknąć problemów z kompatybilnością oraz zapewnić najwyższą wydajność i bezpieczeństwo systemu. Niektóre systemy operacyjne mogą automatycznie wykrywać i instalować niezbędne sterowniki, ale zawsze warto sprawdzić ich wersje i aktualizacje manualnie.

Pytanie 35

Zbiór zasad określających metodę wymiany danych w sieci to

A. standard.

B. protokół.

C. zasada.

D. reguła.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół to zestaw reguł i standardów, które definiują sposób komunikacji między urządzeniami w sieci. Umożliwia on przesyłanie danych w sposób zrozumiały dla obu stron, co jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji internetowych. Przykładem protokołu jest HTTP (Hypertext Transfer Protocol), który jest fundamentem działania stron internetowych. Dzięki niemu przeglądarki mogą pobierać i wyświetlać zawartość z serwerów. Inne istotne protokoły to TCP/IP, które odpowiadają za niezawodne przesyłanie danych w sieci. Dobre praktyki w zakresie projektowania protokołów obejmują zapewnienie ich elastyczności, bezpieczeństwa oraz efektywności, co jest niezbędne w dzisiejszym złożonym środowisku sieciowym. W miarę rozwoju technologii i zwiększania się liczby urządzeń podłączonych do internetu, znaczenie protokołów będzie tylko rosło, co sprawia, że znajomość tego tematu jest niezbędna dla każdego specjalisty IT.

Pytanie 36

Komputer wyposażony w BIOS firmy Award wygenerował komunikat o treści Primary/Secondary master/slave hard disk fail. Komunikat ten może oznaczać konieczność wymiany

A. karty graficznej.

B. dysku twardego.

C. klawiatury.

D. pamięci operacyjnej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Komunikat generowany przez BIOS Award o treści „Primary/Secondary master/slave hard disk fail” bezpośrednio wskazuje na problem z dyskiem twardym podłączonym do płyty głównej – dokładniej chodzi tu o urządzenie wykrywane jako główny lub pomocniczy napęd na konkretnej taśmie IDE lub SATA. Takie ostrzeżenie BIOS-u zwykle oznacza, że dysk twardy nie odpowiada na sygnały inicjalizacyjne podczas POST, czyli procedury testowania sprzętu przy starcie komputera. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęściej przyczyną bywa fizyczna awaria dysku, jego zużycie, a czasem uszkodzenie elektroniki. Dobrą praktyką w takiej sytuacji jest najpierw sprawdzenie okablowania, zasilania oraz podłączenia dysku, ale jeśli to nie pomaga, wymiana dysku twardego jest sensownym i często nieuniknionym krokiem. Standardy branżowe – zwłaszcza te dotyczące diagnostyki sprzętowej – jasno mówią, że komunikaty BIOS-u są pierwszą, najbardziej wiarygodną informacją na temat awarii urządzeń bazowych. Warto dodać, że podobne komunikaty mogą się pojawić również w przypadku uszkodzenia kontrolera na płycie głównej, ale statystycznie winny jest sam dysk. W praktyce serwisowej zawsze trzeba też pamiętać o backupie danych, bo awarie dysków rzadko pojawiają się bez ostrzeżenia. Moim zdaniem umiejętność interpretacji takich komunikatów to podstawa pracy technika informatyk – pozwala od razu zawęzić pole poszukiwań i nie tracić czasu na sprawdzanie sprzętu niezwiązanego z problemem.

Pytanie 37

Narzędziem do zarządzania usługami katalogowymi w systemach Windows Server, które umożliwia przeniesienie komputerów do jednostki organizacyjnej wskazanej przez administratora, jest polecenie

A. redircmp

B. redirusr

C. dcdiag

D. dsrm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie redircmp jest narzędziem wykorzystywanym w systemach Windows Server do przekierowywania komputerów do określonej jednostki organizacyjnej (OU) w Active Directory. Umożliwia to administratorom automatyzację procesu przypisywania nowych komputerów do odpowiednich OU, co jest kluczowe dla utrzymywania porządku w strukturze katalogowej oraz zapewniania właściwych zasad grupowych na poziomie kolejnych jednostek. Przykładowo, jeśli w organizacji istnieje potrzeba, aby wszystkie nowe komputery były automatycznie przypisywane do OU odpowiedzialnej za dział IT, administrator może użyć polecenia redircmp, aby skonfigurować to przekierowanie. Umożliwia to również uproszczenie zarządzania politykami grupowymi, ponieważ każda jednostka organizacyjna może mieć przypisane odmienne zasady. Dobre praktyki w zakresie zarządzania Active Directory zalecają stosowanie takich narzędzi, aby minimalizować błędy ludzkie i usprawniać procesy administracyjne. W skrajnych przypadkach, brak prawidłowego przypisania komputerów do OU może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów czy zastosowaniem polityk bezpieczeństwa.

Pytanie 38

W systemie Linux wykonanie polecenia chmod 321 start spowoduje przyznanie następujących uprawnień plikowi start:

A. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

B. czytanie, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy i czytanie dla pozostałych

C. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla pozostałych

D. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje na nadanie uprawnień wykonania i zapisu dla właściciela pliku, zapisu dla grupy oraz wykonania dla pozostałych użytkowników jest poprawna. W systemie Linux uprawnienia są reprezentowane przez trzy grupy: właściciel pliku, grupa i inni użytkownicy. Wartości w systemie chmod są określane w formacie oktalnym, gdzie każda cyfra reprezentuje poziom dostępu dla odpowiedniej grupy. W przypadku chmod 321 pierwsza cyfra '3' oznacza, że właściciel pliku ma uprawnienia do zapisu (2) i wykonania (1), co w sumie daje 3. Druga cyfra '2' wskazuje, że grupa ma jedynie prawo do zapisu, a ostatnia cyfra '1' oznacza, że pozostali użytkownicy mają uprawnienie do wykonania pliku. Takie ustawienia są często stosowane w sytuacjach, gdzie pliki muszą być edytowane przez określoną grupę użytkowników, podczas gdy inni mogą je jedynie uruchamiać. Przykładem może być skrypt wykonywalny, który użytkownicy mogą uruchamiać, ale tylko wybrana grupa ma możliwość jego edytowania.

Pytanie 39

Metoda przekazywania tokena (ang. token) jest wykorzystywana w strukturze

A. pierścienia

B. gwiazdy

C. kraty

D. magistrali

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Technika przekazywania żetonu, znana również jako token passing, jest kluczowym elementem topologii pierścienia. W tej topologii wszystkie urządzenia sieciowe są połączone w zamknięty pierścień, co oznacza, że dane przemieszczają się w jednym kierunku od jednego urządzenia do drugiego. Przekazywanie żetonu polega na tym, że tylko urządzenie, które posiada token (żeton), ma prawo do wysyłania danych. Taki mechanizm zapobiega kolizjom, które mogą wystąpić, gdy dwa lub więcej urządzeń próbuje przesłać dane jednocześnie. Przykładem zastosowania tej techniki jest protokół Token Ring, który był szeroko stosowany w latach 80. i 90. XX wieku. Chociaż obecnie jego popularność maleje na rzecz szybszych i bardziej elastycznych technologii, takich jak Ethernet, znajomość tej koncepcji jest nadal ważna, szczególnie w kontekście projektowania i analizy sieci. W artykułach dotyczących standardów IEEE 802.5 można znaleźć szczegółowe informacje na temat implementacji tego rozwiązania, które zapewniało stabilność i przewidywalność w ruchu sieciowym.

Pytanie 40

W systemie plików NTFS uprawnienie umożliwiające zmianę nazwy pliku to

A. zapis.

B. odczyt i wykonanie.

C. modyfikacja.

D. odczyt.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'modyfikacji' jest prawidłowa, ponieważ w systemie plików NTFS uprawnienie do modyfikacji pliku obejmuje obie operacje: zarówno zmianę zawartości pliku, jak i jego nazwę. Uprawnienie to pozwala użytkownikowi na manipulowanie plikiem w szerszym zakresie, co jest kluczowe w zarządzaniu plikami i folderami. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której użytkownik potrzebuje zmienić nazwę dokumentu tekstowego w celu lepszego zorganizowania swoich zasobów. Bez odpowiednich uprawnień modyfikacji, ta operacja byłaby niemożliwa, co może prowadzić do chaosu w gospodarowaniu plikami. Ponadto, standardy bezpieczeństwa i zarządzania danymi zalecają, aby tylko użytkownicy z odpowiednimi uprawnieniami modyfikacji mogli wprowadzać zmiany w ważnych dokumentach, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany istotnych informacji. Praktyki branżowe wskazują, że właściwe przydzielenie uprawnień jest kluczowe dla zachowania integralności danych oraz skutecznego zarządzania systemami plików, szczególnie w środowiskach korporacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej