Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik robót wykończeniowych w budownictwie
  • Kwalifikacja: BUD.11 - Wykonywanie robót montażowych, okładzinowych i wykończeniowych
  • Data rozpoczęcia: 20 listopada 2025 23:40
  • Data zakończenia: 21 listopada 2025 00:07

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakiej długości wkręty do drewna są potrzebne do przykręcenia 15 mm płyt OSB do drewnianej podłogi z desek o grubości 25 mm?

A. 25 mm
B. 35 mm
C. 55 mm
D. 45 mm
Podczas wyboru długości wkrętów do przykręcania płyt OSB do desek drewnianych, nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z niepełnego uwzględnienia wszystkich warunków montażu. Wkręty o długości 25 mm są niewystarczające, ponieważ nie wnikają dostatecznie głęboko w drewno podłogi, co może prowadzić do luźnych połączeń i osłabienia strukturalnego połączenia. Z drugiej strony, długość 45 mm jest zbyt długa, co może powodować przebić wkrętu na wylot z drugiej strony desek, co stwarza ryzyko uszkodzenia dolnych warstw podłogi lub obniżenia estetyki wykończenia. Długość 55 mm również jest nieodpowiednia, ponieważ znacznie przekracza potrzebną długość i może prowadzić do niepotrzebnego marnowania materiału oraz zwiększenia ryzyka uszkodzenia narzędzi przy wkręcaniu. Według standardów budowlanych, odpowiednia długość wkrętów powinna uwzględniać zarówno grubość montowanego materiału, jak i materiału podłoża. W tym przypadku, optymalną długością wkrętów jest 35 mm, co zapewnia efektywność i trwałość połączenia, a także zgodność z zaleceniami dotyczącymi jakości wykonania w budownictwie.

Pytanie 2

Powierzchnia pod okładzinę z paneli ściennych powinna być

A. równa i zagruntowana
B. równa i sucha
C. gładka i odtłuszczona
D. gładka i alkaliczna
Podłoże pod okładzinę z paneli ściennych powinno być równe i suche, aby zapewnić odpowiednie warunki dla trwałości oraz estetyki wykończenia. Równa powierzchnia eliminuje ryzyko powstawania nierówności w finalnym wyglądzie okładziny, co jest istotne nie tylko z perspektywy wizualnej, ale także funkcjonalnej. Nierówności mogą prowadzić do mechanicznych uszkodzeń paneli, a także do problemów z ich montażem. W praktyce, przed przystąpieniem do instalacji paneli, zaleca się użycie poziomicy do sprawdzenia równości podłoża oraz, w razie potrzeby, wyrównania go za pomocą materiałów takich jak gładź szpachlowa. Dodatkowo, podłoże powinno być suche, aby uniknąć problemów z wilgocią, które mogą prowadzić do deformacji paneli, ich odklejania się, a nawet rozwoju pleśni. W tym kontekście, standardy budowlane, takie jak normy PN-EN, wskazują na konieczność przeprowadzania odpowiednich pomiarów wilgotności przed rozpoczęciem prac wykończeniowych, co jest kluczowe dla uzyskania długotrwałego efektu. Znając te zasady, można znacząco podnieść jakość wykonania oraz trwałość zastosowanych materiałów.

Pytanie 3

Tapety najlepiej maskują nierówności, które występują w podłożu

A. rauhfazer
B. tekstylne
C. papierowe
D. winylowe
Tapety rauhfazer, znane również jako tapety strukturalne, są doskonałym rozwiązaniem do maskowania nierówności występujących na ścianach. Ich charakterystyczna, chropowata struktura sprawia, że doskonale ukrywają drobne defekty podłoża, takie jak zarysowania czy niewielkie wgłębienia. Dzięki grubszej warstwie materiału, rauhfazer nie tylko estetycznie poprawia wygląd ścian, ale również zapewnia dodatkową warstwę izolacyjną, co może wpłynąć na akustykę pomieszczenia. Tapety rauhfazer są dostępne w różnych wzorach i kolorach, co daje możliwość indywidualnego dopasowania do stylu wnętrza. Warto również zauważyć, że są one łatwe w aplikacji, a po ich nałożeniu można je malować, co pozwala na dalsze modyfikacje kolorystyczne w przyszłości. W praktyce, zastosowanie tapet rauhfazer w pomieszczeniach o dużym natężeniu ruchu, takich jak korytarze czy biura, jest szczególnie polecane, ponieważ ich trwałość i odporność na zarysowania przewyższają inne rodzaje tapet.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Podkład pod cienkie tapety papierowe powinien być w pierwszej kolejności

A. suchy i niealkaliczny
B. bardzo gładki i suchy
C. szorstki i zneutralizowany
D. lekko wilgotny
Podłoże pod cienkie tapety papierowe powinno być przede wszystkim bardzo gładkie i suche, ponieważ to zapewnia optymalną przyczepność kleju oraz estetyczny wygląd tapety po jej nałożeniu. Gładka powierzchnia minimalizuje ryzyko powstawania nierówności i fałd, które mogą wpłynąć na końcowy efekt wizualny. W przypadku tapet papierowych, ich struktura jest tak delikatna, że wszelkie niedoskonałości podłoża mogą być widoczne. Dobrze przygotowane podłoże powinno być również suche, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości kleju. Wilgoć może powodować odklejanie się tapety oraz rozwój pleśni, co znacząco obniża trwałość i estetykę wykończenia. Przykładem dobrych praktyk jest zagruntowanie ściany odpowiednim preparatem, aby wzmocnić jej właściwości adhezyjne. Dlatego przed przystąpieniem do tapetowania warto przeprowadzić dokładny audyt podłoża, aby upewnić się, że jest ono odpowiednio przygotowane na przyjęcie tapety.

Pytanie 6

Zgodnie z cennikiem podanym w tabeli koszt paneli podłogowych klasy AC 3, które będą układane bezklejowo w pomieszczeniu o wymiarach posadzki 5 × 2 m, wyniesie

Cennik paneli podłogowych
Lp.KlasaSposób montażuCena
[zł/m²]
1.AC 1klej20,00
klik25,00
2.AC 2klej23,50
klik28,50
3.AC 3klej39,00
klik43,00
4.AC 4klej52,50
klik60,00
A. 430,00 zł
B. 235,00 zł
C. 200,00 zł
D. 600,00 zł
Odpowiedź 430,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowity koszt paneli podłogowych klasy AC 3, należy najpierw ustalić cenę za metr kwadratowy. W tym przypadku wynosi ona 43,00 zł. Pomieszczenie ma wymiary 5 × 2 m, co daje łączną powierzchnię 10 m2. Mnożąc cenę za metr kwadratowy przez powierzchnię pomieszczenia (43,00 zł/m2 × 10 m2), otrzymujemy 430,00 zł. Zastosowanie takiego podejścia jest zgodne z normami kosztorysowania w budownictwie, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla właściwego planowania budżetu. Wiedza na temat takich kalkulacji jest niezbędna dla profesjonalistów zajmujących się aranżacją wnętrz, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny, co przekłada się na efektywność zarządzania projektami budowlanymi. W praktyce, umiejętność szybkiego i dokładnego obliczania kosztów materiałów może pomóc w uniknięciu przekroczenia budżetu i poprawić satysfakcję klienta.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

Jakie narzędzia i sprzęt używa się do układania płytek ceramicznych?

A. Wiertarkę z mieszadłem i szlifierkę bębnową
B. Kielnię, wiertarkę, gilotynę oraz wyrzynarkę
C. Maszynkę do cięcia płytek oraz pacę zębatą
D. Nóż z wymiennymi ostrzami oraz liniał stalowy
Maszynka do cięcia płytek oraz paca zębata to podstawowe narzędzia wykorzystywane w procesie układania płytek ceramicznych. Maszynka do cięcia płytek umożliwia precyzyjne cięcie płytek w różnych kształtach i rozmiarach, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego wykończenia. Użycie maszynki z odpowiednim ostrzem pozwala na uzyskanie czystych krawędzi i minimalizuje ryzyko pęknięcia płytek podczas cięcia. Z kolei paca zębata jest wykorzystywana do aplikacji kleju na powierzchnię, co zapewnia równomierne rozprowadzenie materiału oraz odpowiednią przyczepność płytek. Poprawne stosowanie tych narzędzi zgodnie z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi, takimi jak normy EN dotyczące montażu płytek, znacząco podnosi jakość wykonania oraz trwałość okładzin. Na przykład, stosując pacę z odpowiednią wielkością zębów w zależności od formatu płytek, można zoptymalizować zużycie kleju i osiągnąć lepsze efekty końcowe.

Pytanie 9

Przed nałożeniem powłoki emulsyjnej na ścianę z płyt gipsowo-kartonowych należy ją zagruntować.

A. mlekiem wapiennym
B. roztworem emulsji
C. szkłem wodnym
D. roztworem oleju lnianego
Zagrunowanie ściany z płyt gipsowo-kartonowych roztworem emulsji jest kluczowym krokiem przed nałożeniem powłoki emulsyjnej. Roztwory emulsji, zarówno wodne, jak i olejne, tworzą na powierzchni odpowiednią warstwę, która poprawia przyczepność farby, co zapobiega łuszczeniu się i pękaniu powłok malarskich. Emulsja działa jako mostek łączący pomiędzy chłonącą powierzchnią płyty gipsowo-kartonowej a farbą, co jest szczególnie istotne w kontekście różnic w porowatości tych materiałów. W praktyce, przed zastosowaniem emulsji, należy odpowiednio przygotować powierzchnię, czyszcząc ją z kurzu i zanieczyszczeń. Zastosowanie roztworu emulsji zgodnie z zaleceniami producenta zwiększa trwałość powłoki malarskiej oraz zabezpiecza przed powstawaniem plam i przebarwień. Warto również zwrócić uwagę, że przed nałożeniem jakiejkolwiek farby emulsja powinna wyschnąć, co zapewnia optymalne warunki do dalszych prac malarskich.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

Jaką funkcję pełni woda w farbie emulsyjnej?

A. wypełniania
B. tworzenia powłoki
C. utwardzania
D. rozcieńczania
Woda w farbie emulsyjnej pełni kluczową rolę jako rozcieńczalnik, co ma zasadnicze znaczenie dla właściwości aplikacyjnych i estetycznych farby. W procesie produkcji farb emulsyjnych, woda pozwala na uzyskanie odpowiedniej konsystencji, co ułatwia aplikację na powierzchniach. Dzięki temu farba może być łatwiej nakładana pędzlem, wałkiem czy natryskiem, co wpływa na efektywność pracy malarzy i wykonawców. Ponadto, woda jako rozcieńczalnik umożliwia uzyskanie pożądanej lepkości, co jest krytyczne dla równomiernego pokrycia powierzchni oraz zapewnienia odpowiedniej grubości powłoki. Woda również wpływa na czas schnięcia i właściwości krycia farby. Zgodnie z normami branżowymi, stosowanie wody w farbach emulsyjnych jest standardem, co czyni je bardziej ekologicznymi, w porównaniu do farb rozpuszczalnikowych. Warto również zauważyć, że po wyschnięciu farby woda odparowuje, a pozostałe składniki tworzą trwałą, elastyczną powłokę, co jest szczególnie istotne w kontekście długoterminowej trwałości i odporności na warunki atmosferyczne.

Pytanie 13

Maksymalne ugięcie sufitu podwieszanego wynosi L/300, gdzie L to rozstaw punktów mocowania. Jakie jest maksymalne ugięcie elementu sufitowego, gdy odległość między punktami mocowania wynosi 1500 mm?

A. 5mm
B. 6mm
C. 4mm
D. 3mm
Podczas analizy dopuszczalnego ugięcia sufitu podwieszanego ważne jest zrozumienie zastosowanego wzoru L/300, gdzie L oznacza rozstaw punktów mocowania. Wiele osób może błędnie interpretować ten wzór, myśląc, że wynik może być większy niż rzeczywiste obliczenia sugerują. Przykładowo, odpowiedzi wskazujące na 6 mm, 4 mm czy 3 mm bazują na nieprawidłowym rozumieniu tego, jak oblicza się dopuszczalne ugięcie. Odpowiedzi 6 mm i 4 mm mogą sugerować, że większe ugięcia są akceptowalne, co w rzeczywistości jest sprzeczne z zasadami inżynieryjnymi, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i funkcjonalności konstrukcji. Proponowanie wartości mniejszych niż 5 mm, jak 3 mm, może wynikać z nadmiernie konserwatywnego podejścia do projektowania, które nie uwzględnia rzeczywistych parametrów materiałów budowlanych oraz zasadniczych standardów budowlanych. W takich przypadkach istotne jest, by inżynierowie i projektanci zdawali sobie sprawę z znaczenia odpowiednich tolerancji oraz znać praktyczne implikacje nadmiernego szacowania ugięć. Stosowanie właściwego współczynnika L/300 nie tylko wpływa na estetykę i funkcjonalność sufitu, ale również na jego trwałość, dlatego kluczowe jest, aby znać i stosować się do ustalonych norm oraz praktyk w budownictwie.

Pytanie 14

Okładziną wykonaną z surowców mineralnych jest okładzina

A. z płyt MDF
B. z płyt PVC
C. z płytek kamiennych
D. z płytek korkowych
Okładzina z płytek kamiennych jest przykładem okładziny mineralnej, ponieważ kamień naturalny, taki jak granit, marmur czy piaskowiec, wykazuje właściwości mineralne, które są cenione w budownictwie oraz wykończeniach wnętrz. Płytki kamienne charakteryzują się trwałością, odpornością na działanie wysokich temperatur oraz łatwością w utrzymaniu czystości. W praktyce, stosowane są w różnych miejscach, takich jak podłogi, ściany, blaty oraz elementy dekoracyjne, co czyni je uniwersalnym materiałem. Zastosowanie płytek kamiennych jest zgodne z aktualnymi standardami budowlanymi, które promują wykorzystanie naturalnych materiałów ze względu na ich trwałość i ekologiczny charakter. Warto również wspomnieć, że odpowiednio pielęgnowane płytki kamienne mogą służyć przez dziesięciolecia, co czyni je długoterminowym wyborem, zarówno estetycznym, jak i ekonomicznym.

Pytanie 15

Aby zweryfikować poprawność wykonania powierzchni podłogi, potrzebne są

A. niwelator oraz węgielnica
B. taśma zmiernicza i poziomica
C. liniał stalowy i łata z drewna
D. poziomica oraz łata o długości 2 m
Poziomica i łata o długości 2 m to podstawowe narzędzia używane do sprawdzania równości powierzchni posadzki. Poziomica pozwala ocenić, czy podłoga jest w poziomie, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i estetyki wykończenia. Z kolei łata o długości 2 m umożliwia sprawdzenie równych odległości w dłuższych odcinkach, co jest szczególnie ważne w przypadku większych powierzchni. Używając tych narzędzi, można wykryć nierówności, które mogą prowadzić do problemów z układaniem płytek czy paneli, a także wpływać na późniejszą eksploatację podłogi. W branży budowlanej zaleca się regularne stosowanie tych narzędzi, aby zapewnić zgodność z normami budowlanymi oraz dobry stan techniczny posadzki. Warto również wspomnieć, że zgodnie z wytycznymi producentów materiałów podłogowych, dopuszczalne odchylenia w poziomie nie powinny przekraczać 3 mm na długości 2 m, co można skutecznie zweryfikować przy użyciu poziomicy i łaty.

Pytanie 16

Co należy zrobić, gdy dojdzie do pęknięcia płytki terakotowej?

A. zdemontować uszkodzoną płytkę i wstawić nową w jej miejsce
B. usunąć wadliwą część płytki i uzupełnić ją kitem epoksydowym
C. zastosować zaprawę spoinową do wypełnienia pęknięcia
D. użyć zaprawy klejowej do wypełnienia pęknięcia
W przypadku pęknięcia płytki terakotowej najskuteczniejszym i najbardziej profesjonalnym rozwiązaniem jest wykuć uszkodzoną płytkę i wstawić w to miejsce nową. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, ponieważ pozwala na zachowanie integralności powierzchni oraz estetyki podłogi. W przypadku pęknięcia, zaprawy spoinowe, klejowe czy kit epoksydowy mogą jedynie tymczasowo maskować problem, ale nie przywrócą one pełnej funkcjonalności ani wytrzymałości uszkodzonego fragmentu. W praktyce, proces wymiany płytki polega na starannym wyjęciu uszkodzonego elementu, co często wymaga użycia specjalistycznych narzędzi, takich jak dłuto i młotek, aby uniknąć uszkodzenia sąsiednich płytek. Następnie należy przygotować podłoże do przyjęcia nowej płytki, co może obejmować oczyszczenie, nałożenie nowego kleju oraz precyzyjne osadzenie nowej płytki w odpowiedniej pozycji. Zastosowanie nowego materiału zapewnia nie tylko estetyczny wygląd, ale również długotrwałą trwałość oraz odporność na dalsze uszkodzenia, co jest szczególnie istotne w miejscach o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Po nałożeniu kleju na bryt cienkiej tapety papierowej konieczne jest

A. pozostawienie go do nasiąknięcia bez składania przez około 3 minuty
B. zostawienie go do wyschnięcia, a później nałożenie drugiej warstwy kleju
C. złożenie go na co najmniej 3 minuty, aby nasiąkł
D. natychmiastowe przymocowanie go do podłoża
Złożenie brytu tapety na minimum 3 minuty do nasiąknięcia jest kluczowym krokiem w procesie tapetowania. Pozwala to na równomierne wchłonięcie kleju przez materiał, co zwiększa przyczepność tapety do podłoża. W praktyce, złożenie tapety do nasiąknięcia zapobiega zniekształceniom i pęcherzykom powietrza, które mogą wystąpić, gdy klej jest nałożony zbyt szybko. Dobre praktyki w branży tapetowania podkreślają znaczenie tego etapu, szczególnie w przypadku cienkich tapet papierowych, które mogą być bardziej wrażliwe na nadmiar wilgoci. Użycie odpowiednich narzędzi, takich jak wałek do kleju, oraz stosowanie techniki klejenia od góry do dołu mogą dodatkowo wspierać skuteczność aplikacji. Ponadto, warto pamiętać, że różne rodzaje tapet i klejów mogą wymagać dostosowania czasu nasiąkania, dlatego zawsze warto zapoznać się z zaleceniami producenta. Właściwie przygotowana tapeta przyczyni się do trwałości i estetyki wykończenia pomieszczenia.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Przedstawiony na ilustracji zestaw otwornic służy do wykonywania otworów

Ilustracja do pytania
A. w wykładzinach dywanowych.
B. w panelach podłogowych.
C. w płytkach gresowych.
D. w płytkach betonowych.
Wielu użytkowników może błędnie sądzić, że otwornice są uniwersalnym narzędziem do pracy z różnorodnymi materiałami, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich zastosowaniu. W przypadku wykładzin dywanowych, ich struktura jest na tyle miękka i elastyczna, że nie jest wymagana precyzyjna obróbka mechaniczna, a często wystarczające są proste narzędzia do cięcia. Stosowanie otwornic w tym przypadku byłoby nieefektywne i mogłoby prowadzić do zniszczenia materiału. W odniesieniu do płytek betonowych i gresowych, które są twardymi materiałami, otwornice tego typu nie są odpowiednie, ponieważ ich konstrukcja nie jest przystosowana do radzenia sobie z dużym oporem, co skutkuje nieefektywnym cięciem i może prowadzić do uszkodzenia narzędzia. Właściwe podejście do wyboru narzędzi w pracy z różnymi materiałami wymaga zrozumienia ich właściwości i zastosowań. Stosowanie nieodpowiednich narzędzi może prowadzić do problemów z jakością wykonania, a także zwiększać ryzyko wypadków związanych z obróbką. Dlatego tak ważne jest, aby przed przystąpieniem do pracy zapoznać się z właściwościami materiałów i odpowiednimi narzędziami, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych efektów w pracy budowlanej.

Pytanie 21

Kiedy wykonujemy w łazience okładzinę ścienną z płytek ceramicznych przed ułożeniem posadzki, od czego powinniśmy zacząć układanie płytek?

A. pierwszego rzędu od górnej krawędzi okładziny
B. drugiego rzędu od górnej krawędzi okładziny
C. drugiego rzędu od dolnej krawędzi okładziny
D. pierwszego rzędu od dolnej krawędzi okładziny
Układanie płytek ceramicznych w łazience to proces wymagający precyzyjnego podejścia, a rozpoczęcie od drugiego rzędu od dolnej krawędzi okładziny to uznawana praktyka w branży budowlanej. Rozpoczynając od drugiego rzędu, możemy zapewnić, że główna linia płytek będzie równoległa do linii podłogi, co jest kluczowe dla estetyki i funkcjonalności. Umożliwia to również dostosowanie płytek w dolnym rzędzie do ewentualnych nierówności ścian, które mogą występować w rzeczywistości budowlanej. W praktyce, jeśli zaczniemy od dolnej krawędzi, wszelkie błędy w poziomie mogą prowadzić do widocznych i estetycznych problemów z układaniem płytek. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie poziomicy oraz sznura murarskiego, aby upewnić się, że wszystkie płytki są układane w linii prostej. Takie podejście jest zgodne z zasadami sztuki budowlanej, co przyczynia się do długowieczności i estetyki wykończenia.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 23

Wykończenie ściany w pomieszczeniu o zwiększonej wilgotności powinno być wykonane z płyt gipsowo-kartonowych rodzaju

A. A, z kartonem w kolorze szarym
B. DF, z kartonem w kolorze szarym
C. F, z kartonem w kolorze czerwonym
D. H2, z kartonem w kolorze zielonym
Poprawna odpowiedź to płyta gipsowo-kartonowa typu H2, która jest przeznaczona do stosowania w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności, takich jak łazienki, kuchnie czy piwnice. Płyty typu H2 posiadają specjalne właściwości, które chronią je przed działaniem wilgoci i pleśni, co czyni je idealnym rozwiązaniem w takich warunkach. Karton tych płyt ma kolor zielony, co jest standardowym oznaczeniem w branży budowlanej. Dzięki temu łatwo można zidentyfikować płyty przeznaczone do wilgotnych miejsc. W praktyce, użycie płyt H2 w takich pomieszczeniach zwiększa trwałość ścian, a także poprawia jakość powietrza w pomieszczeniu, zapobiegając rozwojowi grzybów. Wybierając płyty gipsowo-kartonowe, warto również zwrócić uwagę na normy PN-EN 520, które definiują wymagania dla różnych typów płyt, w tym H2, oraz ich zastosowania. Właściwy dobór materiałów budowlanych jest kluczowy dla utrzymania zdrowego i komfortowego środowiska w budynkach.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

W budowie podłogi na gruncie, do izolacji przed wilgocią, wykorzystuje się

A. papę asfaltową
B. piankę polietylenową
C. styropian
D. beton
Chociaż inne materiały mogą być stosowane w budownictwie, ich zastosowanie jako izolacja przeciwwilgociowa w konstrukcjach podłóg na gruncie nie jest odpowiednie. Pianka polietylenowa, mimo że jest materiałem izolacyjnym, nie ma właściwości hydroizolacyjnych. Jest to materiał, który dobrze izoluje termicznie, ale nie zapobiega przenikaniu wilgoci. Wszelkie dążenia do zastosowania tego materiału jako bariery przeciwwilgociowej mogą prowadzić do poważnych problemów z wilgocią w pomieszczeniach. Z kolei beton, chociaż jest często używany jako materiał budowlany, nie spełnia roli izolacji przeciwwilgociowej. W rzeczywistości, beton może absorbować wodę, co prowadzi do jego degradacji oraz problemów z wilgocią w budynku. Natomiast styropian, mimo że ma doskonałe właściwości izolacyjne, również nie jest materiałem przeciwwilgociowym. Jego zastosowanie w konstrukcji podłogi na gruncie powinno być ograniczone do roli izolacji termicznej, a nie jako bariery przeciwwilgociowej. Dlatego istotne jest, aby przy projektowaniu i realizacji budynków zwracać szczególną uwagę na odpowiednie materiały izolacyjne, zgodnie z zaleceniami standardów budowlanych.

Pytanie 27

Na podstawie informacji zamieszczonych w tabeli dobierz właściwy typ styropianu do wykonania izolacji termicznej podłogi.

Możliwość zastosowaniaTyp styropianu
EPS
50
EPS
70
EPS
80
EPS
100
EPS
200
Izolacja ścian zewnętrznychxx
Izolacja stropodachu niewentylowanegoxx
Izolacja stropodachu wentylowanegox
Izolacja podłógxx
Izolacja fundamentówxx
A. EPS 50
B. EPS 70
C. EPS 100
D. EPS 80
Styropian EPS 100 jest odpowiedni do izolacji termicznych podłóg, co potwierdzają normy dotyczące materiałów izolacyjnych. Charakteryzuje się on doskonałymi właściwościami izolacyjnymi oraz odpornością na obciążenia, co czyni go idealnym wyborem do zastosowań, gdzie wymagana jest wysoka jakość izolacji. W praktyce zastosowanie EPS 100 znajduje się w budynkach mieszkalnych oraz komercyjnych, gdzie istotne jest zapewnienie komfortu termicznego oraz oszczędności energii. Zgodnie z normą PN-EN 13163, EPS 100 zapewnia odporność na obciążenia dynamiczne, co jest kluczowe w przypadku podłóg, które muszą wytrzymać różnorodne obciążenia od mebli i użytkowników. Dodatkowo, dobór odpowiedniego styropianu ma znaczenie dla efektywności energetycznej budynku, a EPS 100 spełnia wymagania w tym zakresie, co wpisuje się w trendy zrównoważonego budownictwa. Warto również wspomnieć, że styropian ten jest łatwy w obróbce i montażu, co przyspiesza proces budowlany.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 29

Tapety wykonane z naturalnych włókien zaliczają się do kategorii tapet

A. papierowych
B. płynnych
C. tekstylnej
D. winylowych
Wybór tapet papierowych czy winylowych zamiast tkanych z naturalnych włókien, to nie najlepszy pomysł. Możliwe, że tu chodzi o jakieś nieporozumienie na temat różnych rodzajów tapet i ich właściwości. Tapety papierowe są popularne, bo są tanie i łatwe do naklejenia, ale nie mają takiej trwałości i estetyki jak te tekstylne. Poza tym, tapety papierowe łatwiej się niszczą i nie są za dobre do wilgotnych pomieszczeń. Tapety płynne to zupełnie inny temat, bo nie są w formie zwykłych arkuszy, tylko nakłada się je jak masę na ściany. Choć dają ciekawe efekty, nie możemy ich wrzucić do tej samej kategorii co tapety tekstylne, bo są zrobione na bazie syntetyków, a nie naturalnych włókien. Tapety winylowe wprawdzie są trwałe i odporne na wilgoć, ale do estetyki i regulacji wilgotności naturalnych włókien raczej się nie umywają. Rozumienie tych różnic jest mega ważne, jeśli chcemy podejmować mądre decyzje o wyborze materiałów wykończeniowych, które będą nie tylko ładne, ale też praktyczne na dłuższą metę.

Pytanie 30

Tapetę, która nie jest objęta raportem, należy przyciąć na długość równą wysokości pomieszczenia, uwzględniając zapas wynoszący

A. 6 ÷ 10 cm
B. 3 ÷ 5 cm
C. 10 ÷ 20 cm
D. 1 ÷ 2 cm
Nieprawidłowe odpowiedzi opierają się na niepełnym zrozumieniu zasady przycinania tapety oraz na błędnych założeniach dotyczących wymaganego zapasu. Odpowiedzi, które sugerują zapas 3 ÷ 5 cm, 1 ÷ 2 cm czy 10 ÷ 20 cm, mogą prowadzić do problemów w procesie tapetowania. Zapas 3 ÷ 5 cm jest zbyt mały i może nie wystarczyć na skorygowanie ewentualnych nierówności ścian, co skutkuje niedopasowaniem krawędzi tapety. Z kolei zbyt mały zapas, jak 1 ÷ 2 cm, nie daje praktycznie żadnej furtki na błędy podczas montażu, co w konsekwencji może doprowadzić do konieczności ponownego przycinania, a tym samym marnotrawienia materiału. Natomiast za duży zapas, jak 10 ÷ 20 cm, nie jest zalecany, ponieważ może prowadzić do zbędnego zmarnowania tapety oraz nieestetycznego wyglądu, w szczególności w przypadku wzorów, które powinny być precyzyjnie dopasowane. W praktyce niezbędne jest, aby każdy tapeciarz miał na uwadze te aspekty i stosował się do standardów, które zalecają dodawanie zapasu w zakresie 6 ÷ 10 cm. Takie podejście nie tylko zwiększa efektywność pracy, ale również przyczynia się do uzyskania lepszego efektu wizualnego końcowego projektu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 32

Przeciętne zużycie gładzi szpachlowej dla wykonania 1 m spoiny wynosi 0,5 kg. W celu zaszpachlowania 4 spoin o długości 2,5 m każda, jaka ilość gładzi powinna zostać przygotowana?

A. 2,00 kg
B. 0,50 kg
C. 1,25 kg
D. 5,00 kg
Poprawna odpowiedź to 5,00 kg, co można obliczyć, mnożąc średnie zużycie gładzi szpachlowej na 1 m spoiny przez całkowitą długość spoin. W tym przypadku średnie zużycie wynosi 0,5 kg na metr, a długość jednej spoiny to 2,5 m. Ponieważ mamy 4 spoiny, całkowita długość wynosi 4 x 2,5 m = 10 m. Zatem potrzebna ilość gładzi to 10 m x 0,5 kg/m = 5 kg. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży budowlanej, gdzie precyzyjne oszacowanie materiałów jest kluczowe dla efektywności kosztowej i czasowej realizacji projektu. Warto pamiętać, że różne rodzaje gładzi mogą mieć różne właściwości i wymagania aplikacyjne, co może wpływać na ich zużycie. Dobre praktyki wskazują na przeprowadzanie próbnych aplikacji przed przystąpieniem do głównego zadania, aby lepiej poznać specyfikę używanego materiału. Zrozumienie tych podstawowych obliczeń nie tylko pomaga w efektywnym planowaniu, ale również w unikaniu marnotrawstwa materiałów.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Wskaż regułę, która nie dotyczy przygotowania lakieru akrylowego do malowania.

A. Lakier należy rozcieńczyć przed malowaniem natryskowym
B. Lakier powinien być dokładnie wymieszany ręcznie tuż przed użyciem
C. Lakier z utwardzaczem należy dokładnie wymieszać
D. Niezużyty lakier powinien być przechowywany w zamkniętych puszkach "do góry dnem"
Odpowiedź 'Należy przechowywać niezużyty lakier w zamkniętych puszkach "do góry dnem"' jest prawidłowa, ponieważ taka praktyka nie jest standardem w przygotowaniu lakieru akrylowego do malowania. W rzeczywistości, lakier powinien być przechowywany w pozycji normalnej, aby uniknąć problemów z uszczelnieniem oraz osadzeniem się pigmentów na dnie puszki. Warto zwrócić uwagę, że przechowywanie lakieru 'do góry dnem' może prowadzić do kontaktu powietrza z materiałem, co może skutkować jego utlenieniem. Należy również pamiętać, że odpowiednie przechowywanie lakieru w suchym, chłodnym miejscu z dala od źródeł ciepła jest kluczowe dla utrzymania jego jakości. Przykładowo, zamknięte puszki powinny być szczelnie zamknięte, co zapobiega parowaniu rozpuszczalników i utracie właściwości aplikacyjnych. Takie praktyki są zgodne z dobrymi standardami przechowywania materiałów lakierniczych, co przyczynia się do uzyskania lepszych efektów końcowych podczas malowania.

Pytanie 35

Po usunięciu zamokniętej okładziny ściennej z paneli w trakcie naprawy podłoża po powodzi, jakie kolejności czynności należy wykonać?

A. zdezynfekowanie podłoża, usunięcie uszkodzonego tynku, naniesienie na podłoże preparatów pleśniobójczych i grzybobójczych, sprawdzenie wilgotności podłoża, zamontowanie nowej okładziny
B. zdezynfekowanie podłoża, naniesienie na podłoże preparatów pleśniobójczych i grzybobójczych, usunięcie uszkodzonego tynku, sprawdzenie wilgotności podłoża, zamontowanie nowej okładziny
C. sprawdzenie wilgotności podłoża, naniesienie na podłoże preparatów pleśniobójczych i grzybobójczych, usunięcie uszkodzonego tynku, zdezynfekowanie podłoża, zamontowanie nowej okładziny
D. usunięcie uszkodzonego tynku, zdezynfekowanie podłoża, naniesienie na podłoże preparatów pleśniobójczych i grzybobójczych, sprawdzenie wilgotności podłoża, zamontowanie nowej okładziny
Właściwe usunięcie uszkodzonego tynku jest kluczowym krokiem w procesie naprawy podłoża po powodzi, ponieważ tynk, który został nasiąknięty wodą, może nie tylko nie spełniać swojej funkcji, ale także stwarzać ryzyko rozwoju pleśni i grzybów. Po usunięciu należy zdezynfekować podłoże, co skutecznie eliminuje wszelkie patogeny, które mogły się rozwijać w wyniku kontaktu z wodą. Następnie zastosowanie preparatów pleśniobójczych i grzybobójczych to niezbędny krok, który zabezpiecza powierzchnię przed przyszłym rozwojem mikroorganizmów. Kolejnym istotnym etapem jest sprawdzenie wilgotności podłoża. Umożliwia to ocenę, czy powierzchnia jest odpowiednio sucha i gotowa do montażu nowej okładziny. Proces ten jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, gdzie kluczowe jest zapewnienie, że podłoże jest stabilne, czyste i suche przed dalszymi pracami. Właściwe wykonanie tego procesu ma ogromne znaczenie dla długoterminowej trwałości i estetyki wykończenia ściany.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

W celu uzyskania odpowiedniego krycia podczas malowania, należy wykonywać pociągnięcia pędzlem

A. od dołu do góry.
B. na krzyż.
C. od góry do dołu.
D. w poziomie.
Malowanie na krzyż to naprawdę świetna technika, bo dzięki niej farba lepiej pokrywa powierzchnię. W praktyce chodzi o to, żeby poruszać pędzlem w różnych kierunkach - to sprawia, że farba się równomiernie rozprowadza i dobrze wnika w strukturę. Jak malujesz dużą powierzchnię, na przykład ściany, ważne jest, aby pędzel przesuwał się zarówno na boki, jak i w górę oraz w dół. Dzięki temu unikniesz smug, a farba lepiej trzyma się podłoża, co wydłuża jej trwałość i poprawia wygląd. Z tego, co widzę, profesjonaliści też często polecają malowanie w sekcjach, bo to ułatwia kontrolowanie efektu. Osobiście, radzę najpierw nałożyć farbę w jednym kierunku, a potem w drugim, krzyżowym - wtedy zmniejszasz ryzyko nieestetycznych zacieków i nierówności. Jak to dobrze zrobisz, możesz zaoszczędzić czas i materiały, co jest super przy większych projektach malarskich.

Pytanie 39

Jaką grupę narzędzi, w tym nóż z wymiennymi ostrzami oraz sprzęt kontrolno-pomiarowy, powinno się zastosować do instalacji ściany działowej w systemie suchej zabudowy?

A. Szpachelka, liniał, wkrętarka i poziomnica
B. Szpachelka, liniał, wkrętarka i warstwomierz
C. Kielnia, liniał, wkrętarka i warstwomierz
D. Kielnia, pilarka, wkrętarka i poziomnica
Odpowiedź "Szpachelka, liniał, wkrętarka i poziomnica" jest prawidłowa, ponieważ narzędzia te są kluczowe w procesie montażu ścian działowych w systemie suchej zabudowy. Szpachelka służy do aplikacji i wygładzania materiałów takich jak gips czy masa szpachlowa, co jest niezwykle istotne w uzyskaniu gładkiej powierzchni. Liniał, jako narzędzie pomiarowe, pozwala na precyzyjne wyznaczenie linii, co jest niezbędne przy ustawianiu profili i płyt gipsowo-kartonowych. Wkrętarka jest niezbędna do szybkiego i efektywnego wkręcania śrub, co przyspiesza proces montażu i zapewnia stabilność konstrukcji. Poziomnica zaś pozwala na kontrolowanie poziomu i pionu, co jest kluczowe dla zachowania odpowiedniej geometrii ściany. Przykładowo, podczas montażu należy regularnie sprawdzać poziom profili, aby uniknąć późniejszych problemów z wykończeniem. Stosując te narzędzia zgodnie z ich przeznaczeniem, można zapewnić wysoką jakość i trwałość wykonanego montażu zgodnie z normami budowlanymi.

Pytanie 40

Aby podwiesić sufit, konieczne jest użycie minimalnie 2,5 szt./m2 wieszaków obrotowych. Ile wieszaków będzie potrzebnych do podwieszenia sufitu o wymiarach 6 x 3 m?

A. 35 szt.
B. 55 szt.
C. 45 szt.
D. 25 szt.
Aby obliczyć minimalną liczbę wieszaków obrotowych potrzebnych do podwieszenia sufitu o wymiarach 6 x 3 m, należy najpierw obliczyć powierzchnię sufitu. Powierzchnia ta wynosi 6 m * 3 m = 18 m². Zgodnie z podanymi wymaganiami, minimalna liczba wieszaków wynosi 2,5 szt./m². W związku z tym, całkowita liczba wieszaków, jaką należy zastosować, to 18 m² * 2,5 szt./m² = 45 szt. Ta wartość jest zgodna z dobrymi praktykami w zakresie podwieszania sufitów, co zapewnia odpowiednią stabilność i nośność konstrukcji. W przypadku większych powierzchni lub zastosowania bardziej skomplikowanych konstrukcji, takich jak sufity podwieszane z różnymi kształtami, może być konieczne zastosowanie większej liczby wieszaków, aby zapewnić ich odpowiednią sztywność i zapobiec odkształceniom. Zastosowanie odpowiedniej liczby wieszaków jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa całej konstrukcji.