Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 30 grudnia 2025 16:34
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 16:45

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Sprawdzanie mięsa pod kątem obecności włośni jest wymagane po dokonaniu uboju?

A. bydła oraz strusi

B. dzików oraz danieli

C. nutrii oraz koni

D. świń oraz zajęcy

Badanie mięsa na obecność włośni po uboju nutrii i koni jest obowiązkowe ze względu na ryzyko wystąpienia włośnicy, choroby wywoływanej przez pasożytnicze larwy włośnia. Włośnie są obecne w mięsie tych gatunków, a ich obecność stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzi, którzy spożywają zarażone mięso. Obowiązek kontrolowania mięsa wynika z przepisów prawa oraz standardów bezpieczeństwa żywności, które nakładają na zakłady mięsne konieczność przeprowadzania badań weterynaryjnych w celu zapewnienia jakości i bezpieczeństwa produktów mięsnych. Przykładowo, w Polsce, zgodnie z przepisami weterynaryjnymi, przeprowadzane są regularne kontrole w zakładach przetwórstwa mięsa, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych zagrożeń zdrowotnych, a tym samym unikanie zatrucia pokarmowego w społeczeństwie. Z tego powodu, badania włośnie są kluczowym elementem systemu zapewnienia higieny i bezpieczeństwa w produkcji żywności.

Pytanie 2

Dezynsekcja polega na eliminacji

A. owadów biegających i gryzoni

B. bakterii oraz gryzoni

C. owadów biegających i bakterii

D. owadów biegających i latających

Dezynsekcja to jakby proces, który ma na celu pozbycie się różnych owadów, a szczególnie tych, które biegają albo latają. W skrócie, można to robić na kilka sposobów – używając chemicznych środków owadobójczych, różnych pułapek, czy też naturalnych drapieżników, które pomogą nam w tej walce. Przykładowo, w restauracjach serio ważne jest, żeby regularnie przeprowadzać dezynsekcję, żeby nie mieć problemu z takimi owadami jak karaluchy czy muszki, bo to może zepsuć reputację i jakość jedzenia. Dodatkowo, fajnie jest trzymać się pewnych norm, jak te ISO, które gwarantują, że stosowane metody są skuteczne i bezpieczne. Planowanie dezynsekcji w zgodzie z najlepszymi praktykami to klucz do długotrwałego pozbywania się szkodników.

Pytanie 3

Bydło podlega tuberkulinizacji po upływie

A. 28. dnia życia

B. 42. dnia życia

C. 36. dnia życia

D. 24. dnia życia

Chociaż niektóre z podanych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, to jednak nie są zgodne z aktualnymi standardami przeprowadzania tuberkulinizacji bydła. Tuberkulinizacja na wcześniejszych etapach, takich jak 28., 24. czy 36. dzień życia, może prowadzić do niedoszacowania ryzyka wystąpienia gruźlicy, ponieważ odporność zwierząt dopiero się kształtuje. Przeprowadzanie testów przed 42. dniem życia zwierząt może skutkować fałszywie negatywnymi wynikami, co w konsekwencji prowadzi do niewłaściwego zarządzania zdrowiem stada. W praktyce, stosowanie nieodpowiednich terminów do przeprowadzenia tuberkulinizacji może skutkować rozprzestrzenieniem się choroby, ponieważ nieodkryte zakażenia mogą przenosić się na inne osobniki w stadzie. Właściwe podejście powinno opierać się na aktualnych wytycznych weterynaryjnych, które zalecają wykonanie testów w odpowiednim czasie, co pozwala na skuteczne monitorowanie oraz kontrolę zdrowia bydła. Kluczowe jest, aby hodowcy byli świadomi znaczenia terminów i procedur związanych z tuberkulinizacją, aby zapewnić zdrowie zwierząt i bezpieczeństwo produktów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 4

W skrócie analizę zagrożeń oraz kluczowe punkty kontrolne nazywa się

A. CHACCP

B. PCCAH

C. HACCP

D. HCCP

HACCP, czyli Hazard Analysis and Critical Control Points, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który ma na celu identyfikację, ocenę i kontrolę zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności. System ten jest szczególnie istotny w branży spożywczej, ponieważ umożliwia producentom wdrażanie skutecznych strategii prewencyjnych, które minimalizują ryzyko wystąpienia zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych. Przykładem zastosowania HACCP może być zakład produkcji mięsa, który identyfikuje krytyczne punkty kontroli, takie jak temperatura przechowywania, proces obróbki czy pakowania, i wprowadza odpowiednie procedury monitorowania oraz działania korygujące w przypadku wykrycia odchyleń. System ten jest zgodny z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, i stanowi fundament dla wielu regulacji prawnych dotyczących bezpieczeństwa żywności na całym świecie. Dzięki wdrożeniu HACCP przedsiębiorstwa mogą nie tylko poprawić jakość swoich produktów, ale także zwiększyć zaufanie konsumentów oraz zmniejszyć ryzyko prawnych konsekwencji związanych z niewłaściwym zarządzaniem bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 5

Co należy zrobić z próbką krwi zbieraną do badań biochemicznych surowicy, których realizacja nie jest możliwa w krótkim czasie?

A. odwirować i pozostawić surowicę w temperaturze pokojowej

B. zamrozić

C. pozostawić w temperaturze pokojowej

D. odwirować i zamrozić surowicę

Odpowiedź 'odwirować i surowicę zamrozić' jest prawidłowa, ponieważ proces odwirowania krwi jest niezbędny do separacji surowicy od komórek krwi, co jest kluczowe w badaniach biochemicznych. Po odwirowaniu, surowicę należy natychmiast zamrozić, aby zatrzymać wszelkie metaboliczne zmiany, które mogłyby wpłynąć na wyniki analizy. Przechowywanie surowicy w temperaturze pokojowej może prowadzić do degradacji składników biochemicznych, co skutkuje błędnymi wynikami. W praktyce, próbki krwi przechowywane w temperaturze -20°C lub niższej mogą być stabilne przez dłuższy czas, co jest zgodne z zaleceniami laboratoriów analitycznych i standardami ISO. Dodatkowo, zamrożona surowica może być łatwiej transportowana do innych laboratoriów, co zwiększa efektywność procesów diagnostycznych. Warto również pamiętać, że przed użyciem zamrożonej surowicy, należy ją dokładnie rozmrozić w kontrolowanej temperaturze, aby uniknąć uszkodzenia składników chemicznych.

Pytanie 6

Do jakiego typu oszałamiania stosuje się aparat Radical?

A. postrzałowego

B. elektrycznego

C. farmakologicznego

D. uderzeniowego

Wybór innych opcji, takich jak udarowe, elektryczne czy farmakologiczne oszałamanie, nie jest trafny z kilku powodów. Udarowe oszałamanie, które polega na wprowadzeniu pacjenta w nieprzytomność przez intensywne działanie mechaniczne, w ogóle nie jest standardem w medycynie ratunkowej. To może narazić pacjenta na dodatkowe ryzyko i nie ma sensu w kontekście szybkiej pomocy. Oszałamanie elektryczne, chociaż czasami się go używa w psychiatrii, w przypadku urazów postrzałowych jest totalnie nieodpowiednie. W takich sytuacjach liczy się szybkie i bezpieczne przeprowadzenie procedur, a nie ryzykowanie z kontrowersyjnymi metodami. Z farmakologicznymi metodami oszałamania też bywa różnie, ale w nagłych przypadkach postrzału, gdzie liczy się każdy moment, to nie jest idealne. Lepiej postawić na szybkość działania, jakie oferuje aparat Radical. Zrozumienie różnic między tymi metodami to klucz do podejmowania odpowiednich decyzji w kryzysowych sytuacjach, co pokazuje, jak ważna jest wiedza o technologii i procedurach w medycynie ratunkowej.

Pytanie 7

Podczas sekcji psa, po otwarciu jamy brzusznej, gdzie należy poszukiwać śledziony?

A. pomiędzy pęcherzem moczowym a prawą nerką

B. bezpośrednio pod przeponą po lewej stronie

C. pomiędzy pęcherzem moczowym a lewą nerką

D. bezpośrednio pod przeponą po prawej stronie

Śledziona psa znajduje się tuż pod przeponą po lewej stronie, co jest zgodne z anatomiczną lokalizacją tego narządu. Jest to istotna informacja dla weterynarzy i techników weterynaryjnych, którzy wykonują zabiegi chirurgiczne lub diagnostyczne. Wiedza o położeniu śledziony jest kluczowa w przypadku wykonywania zabiegów takich jak splenektomia, podczas której należy dokładnie zlokalizować śledzionę w celu jej bezpiecznego usunięcia. Dodatkowo, podczas diagnostyki obrazowej, takiej jak ultrasonografia, prawidłowe zrozumienie anatomicznej lokalizacji może pomóc w skuteczniejszym identyfikowaniu patologii tego narządu. Praktykowanie właściwej lokalizacji narządów wewnętrznych zgodnie z anatomią jest standardem w medycynie weterynaryjnej, co przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa pacjentów oraz skuteczności przeprowadzanych procedur.

Pytanie 8

W trakcie uboju bydła pobiera się rdzeń przedłużony w celu przeprowadzenia analizy na temat

A. brucelozy

B. gąbczastej encefalopatii

C. enzootycznej białaczki bydła

D. listeriozy

Enzootyczna białaczka bydła, bruceloza oraz listerioza to choroby, które również mogą wpływać na bydło, jednak pobieranie rdzenia przedłużonego nie jest standardową procedurą dla ich diagnozowania. Enzootyczna białaczka bydła, która jest nowotworem wirusowym, jest zazwyczaj diagnozowana poprzez badania serologiczne, poszukujące obecności wirusa w organizmie lub przeciwciał przeciwko niemu. Bruceloza, będąca chorobą zakaźną wywołaną przez bakterie z rodzaju Brucella, również wymaga innych metod diagnostycznych, takich jak testy serologiczne lub mikrobiologiczne, a nie pobierania rdzenia przedłużonego. Natomiast listerioza, wywołana przez bakterię Listeria monocytogenes, jest szczególnie niebezpieczna dla ciężarnych kobiet i noworodków, a jej diagnoza opiera się na badaniach laboratoryjnych krwi lub próbki tkankowej, a nie na badaniu rdzenia przedłużonego. Wskazuje to na nieporozumienie dotyczące charakterystyki tych chorób. Często występuje mylne przekonanie, że wszystkie choroby zakaźne wymagają takich samych metod diagnostycznych. Różnorodność patogenów wymaga zastosowania odpowiednich procedur w zależności od podejrzewanej choroby, co jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i kontroli zdrowia zwierząt. Dlatego zrozumienie specyfiki każdej z chorób oraz odpowiednich metod diagnostycznych jest istotne w praktyce weterynaryjnej i w kontekście bezpieczeństwa zdrowotnego.

Pytanie 9

Czynnością pielęgnacyjną u koni nie jest

A. tarnikowanie zębów.

B. zwalczanie endopasożytów.

C. czyszczenie skóry.

D. kucie kopyt.

Odpowiedź "zwalczanie endopasożytów" jest prawidłowa, ponieważ nie jest to bezpośredni zabieg pielęgnacyjny, ale element szeroko pojętej profilaktyki zdrowotnej. Zabiegi pielęgnacyjne u koni obejmują działania mające na celu utrzymanie zwierzęcia w dobrym stanie fizycznym i estetycznym, a do takich działań należy tarnikowanie zębów, czyszczenie skóry oraz kucie kopyt. Tarnikowanie zębów, na przykład, jest kluczowe dla zapewnienia koniowi komfortu żucia i zapobiegania problemom zdrowotnym w obrębie jamy ustnej. Czyszczenie skóry pozwala na usunięcie brudu, potu i pasożytów, co przyczynia się do poprawy zdrowia skóry. Kucie kopyt jest natomiast niezbędne dla zdrowia kopyt, zapewniając odpowiednią ochronę oraz wsparcie dla koni w trakcie pracy. Zwalczanie endopasożytów, choć jest niezwykle ważne, należy do działań weterynaryjnych i profilaktycznych, a nie bezpośrednio do pielęgnacji.

Pytanie 10

Aby zobaczyć światło oskrzeli, trzeba przeprowadzić

A. artroskopię

B. bronchoskopię

C. cystoskopię

D. laparoskopię

Bronchoskopia to procedura diagnostyczna i terapeutyczna, która umożliwia bezpośrednią obserwację dróg oddechowych, w tym oskrzeli. Wykonuje się ją przy użyciu bronchoskopu, cienkiego, giętkiego instrumentu wyposażonego w kamerę, co pozwala lekarzowi na dokładną inspekcję śluzówki oskrzeli oraz na identyfikację ewentualnych nieprawidłowości, takich jak guzy, stany zapalne czy inne zmiany patologiczne. Bronchoskopia jest kluczowym narzędziem w diagnostyce chorób płuc, a także w terapii, umożliwiając na przykład usunięcie ciał obcych, biopsję tkanki czy aspirację wydzieliny. Standardy medyczne podkreślają, że bronchoskopia powinna być przeprowadzana przez wyspecjalizowanych lekarzy w warunkach odpowiedniej opieki medycznej, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjenta oraz uzyskać jak najdokładniejsze wyniki. Przykładem zastosowania bronchoskopii jest diagnostyka nowotworów płuc, gdzie wczesne wykrycie zmian ma kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia.

Pytanie 11

Człowiek może zostać zarażony tasiemcem uzbrojonym poprzez spożycie wągrów obecnych w mięsie

A. drobiu

B. ryb

C. świń

D. bydła

Spożycie wągrów w mięsie bydła, ryb czy drobiu jest niezgodne z wiedzą na temat epidemiologii tasiemca uzbrojonego. W przypadku bydła, tasiemiec uzbrojony nie rozwija się w tym gatunku, ponieważ cykl życiowy tego pasożyta jest ściśle związany z ssakami, w szczególności ze świniami. Wągry tasiemca uzbrojonego są specyficzne dla tego gatunku, co oznacza, że nie można ich znaleźć w mięsie bydła. Z kolei ryby są gospodarzem innych rodzajów tasiemców, takich jak Diphyllobothrium latum, ale nie są związane z tasiemcem uzbrojonym. Jeśli chodzi o drób, jest to także niewłaściwy źródło zakażenia, ponieważ tasiemce uzbrojone nie wykorzystują ptaków jako żywicieli. Zrozumienie cyklu życiowego tasiemców jest kluczowe dla unikania błędów w diagnozowaniu i zapobieganiu zakażeniom. W praktyce, mylenie źródeł zakażeń może prowadzić do niewłaściwych działań prewencyjnych oraz braku skutecznej edukacji w zakresie bezpieczeństwa żywności. Właściwe podejście obejmujące zastosowanie zasad higieny i odpowiedniego gotowania mięsa świń jest niezbędne w celu ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 12

Arytmia oddechowa, czyli spowolnienie pracy serca podczas wydechu oraz jej przyspieszenie w trakcie wdechu, jest zjawiskiem naturalnym

A. u koni

B. u bydła

C. u psów

D. u kotów

W przypadku kotów, koni i bydła, nie obserwuje się arytmii oddechowej w takim samym stopniu, jak ma to miejsce u psów. U kotów, chociaż mogą występować różnice w rytmie serca, wpływ oddechu na akcję serca jest mniej wyraźny. W kontekście koni, mechanizmy regulacyjne są bardziej złożone, a ich rytm serca jest znacznie mniej podatny na wpływ faz oddechowych. W przypadku bydła, u których częstość akcji serca jest stosunkowo stała, zmiany rytmu związane z oddechem są minimalne, co może być mylnie interpretowane jako brak arytmii oddechowej. Często spotykaną pomyłką jest utożsamianie różnic w reakcjach serca zwierząt z patologią, podczas gdy w rzeczywistości są one wynikiem różnorodności biologicznej. Zrozumienie, że nie wszystkie gatunki wykazują arytmię oddechową, jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia różnych zwierząt. Właściwe podejście do diagnostyki weterynaryjnej wymaga znajomości fizjologii poszczególnych gatunków oraz ich reakcji na bodźce zewnętrzne, co pozwala na uniknięcie błędnych wniosków i diagnoz.

Pytanie 13

Diagnostyka RTG nie pozwala na wykrycie

A. ciała obcego w żołądku

B. odmy płuc

C. skrętu jelit

D. zapalenia trzustki

Zapalenie trzustki to stan zapalny trzustki, który w większości przypadków wymaga diagnostyki obrazowej innego typu, ponieważ badanie RTG nie jest w stanie dokładnie zobrazować tej struktury. W przypadku zapalenia trzustki, istotne są szczegóły dotyczące zmian zapalnych, obrzęków oraz obecności płynu wokół trzustki, co lepiej uwidaczniają badania ultrasonograficzne (USG) lub tomografia komputerowa (TK). Te metody umożliwiają nie tylko ocenę trzustki, ale również identyfikację potencjalnych powikłań, takich jak torbiele lub ropnie. Standardem w diagnostyce zapalenia trzustki jest także oznaczanie poziomu enzymów trzustkowych w surowicy krwi, co przyczynia się do całościowego obrazu klinicznego. Zrozumienie, dlaczego RTG nie jest odpowiednim narzędziem w tej kwestii, podkreśla znaczenie stosowania właściwych metod diagnostycznych zależnych od podejrzewanych schorzeń, co jest kluczowe w medycynie.

Pytanie 14

Przekazanie przeciwciał przez matkę do dziecka określane jest jako odporność

A. bierną naturalną

B. czynną naturalną

C. bierną sztuczną

D. czynną sztuczną

Wybór odpowiedzi "czynną naturalną" jest mylący, ponieważ odnosi się do innego typu odporności, która polega na wytwarzaniu przeciwciał przez organizm w odpowiedzi na infekcję lub szczepienie. Proces ten zachodzi po kontakcie z patogenem, co skutkuje aktywacją układu odpornościowego i wytwarzaniem specyficznych przeciwciał, które pozostają w organizmie na dłużej, zapewniając pamięć immunologiczną. W kontekście "biernej sztucznej" oraz "czynnej sztucznej", obie te odpowiedzi również zawierają błędne koncepty. Bierna sztuczna odporność dotyczy sytuacji, w której przeciwciała są podawane bezpośrednio, na przykład w postaci surowic, co jest stosowane w leczeniu niektórych chorób, a nie przekazywania przez matkę. Czynna sztuczna odporność odnosi się do sytuacji, gdy organizm jest stymulowany do wytwarzania przeciwciał przez szczepienia. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie tych dwóch rodzajów odporności oraz nieodróżnianie przekazywania naturalnych przeciwciał przez matkę od aktywacji własnego układu odpornościowego organizmu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania mechanizmów immunologicznych oraz ich implementacji w praktyce klinicznej.

Pytanie 15

Gazowe oszałamianie jest dozwolone w przypadku

A. drobiu i bydła

B. trzody i drobiu

C. bydła i trzody

D. koni i bydła

Wybór odpowiedzi dotyczących bydła i koni jako zwierząt, dla których oszałamianie gazowe jest dopuszczone, opiera się na niepełnym zrozumieniu regulacji prawnych oraz praktycznych aspektów związanych z dobrostanem zwierząt. Oszałamianie gazowe nie jest zalecane dla bydła oraz koni z kilku powodów. Po pierwsze, te gatunki mają różne fizjologiczne reakcje na stres i ból. W przypadku bydła, przy metodach uboju, często stosuje się oszałamianie elektryczne, które jest bardziej skuteczne i szybkie. U bydła i koni stosowanie gazów może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak opóźnione utraty przytomności, co w konsekwencji może powodować zwiększone cierpienie zwierząt. Dodatkowo, standardy dobrostanu zwierząt, w tym wytyczne zawarte w dokumentach takich jak Rozporządzenie (WE) nr 1099/2009, jasno określają, że metody oszałamiania powinny być dostosowane do specyfiki konkretnego gatunku. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest mylenie wymagań dotyczących różnych zwierząt oraz uproszczone podejście do kwestii humanitarnego traktowania zwierząt. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby skutecznie implementować praktyki zgodne z najlepszymi standardami etyki w uboju.

Pytanie 16

TSE to zbiór schorzeń wywoływanych przez

A. priony

B. pasożyty

C. wirusy

D. bakterie

TSE, czyli transmisyjne encefalopatie gąbczaste, to grupa chorób neurodegeneracyjnych, które są wywoływane przez priony. Priony to niekonwencjonalne cząsteczki białkowe, które mają zdolność do wywoływania patologicznych zmian w normalnych białkach mózgowych, prowadząc do ich denaturacji i agregacji. Przykładem TSE jest choroba Creutzfeldta-Jakoba oraz choroby zakaźne u zwierząt, takie jak BSE (choroba szalonych krów). Zrozumienie mechanizmu działania prionów jest kluczowe w kontekście profilaktyki i diagnozowania tych schorzeń. Stosowanie odpowiednich standardów w diagnostyce, takich jak testy Western blot czy immunohistochemiczne, jest niezbędne do wykrywania prionów w tkankach mózgowych. Wiedza na temat TSE i ich patogenezy jest również istotna w kontekście bioetyki oraz regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności, zwłaszcza w przypadku mięsa pochodzącego od potencjalnie zakażonych zwierząt. Priony stanowią unikalny przykład chorób zakaźnych, które nie są wywoływane przez standardowe patogeny, a ich zrozumienie ma kluczowe znaczenie dla medycyny i weterynarii.

Pytanie 17

Wzrost liczby leukocytów to

A. mielofibroza

B. leukocytoza

C. erytrocytoza

D. trombocytoza

Leukocytoza to stan charakteryzujący się zwiększoną liczbą leukocytów (krwinek białych) we krwi, co jest często odpowiedzią organizmu na różnorodne bodźce, takie jak infekcje, stany zapalne, stres czy reakcje alergiczne. W praktyce klinicznej, monitorowanie liczby leukocytów jest istotnym elementem oceny stanu zdrowia pacjenta. Zwiększenie ich poziomu może wskazywać na aktywną odpowiedź immunologiczną, co jest kluczowe w diagnostyce wielu schorzeń. Na przykład, w przypadku pacjentów z infekcją bakteryjną, leukocytoza może być jednym z głównych wskaźników, które pomagają lekarzom w ustaleniu diagnozy oraz w podjęciu decyzji o dalszym leczeniu. Warto zauważyć, że leukocytoza może być także wynikiem stresu fizycznego lub emocjonalnego, co sprawia, że jej interpretacja wymaga kontekstu klinicznego. Dlatego lekarze często korzystają z dodatkowych badań, takich jak morfologia krwi czy ocena obrazu klinicznego, aby dokładniej zrozumieć przyczyny tego zjawiska.

Pytanie 18

Aby zidentyfikować motylicę podczas badania poubojowego, należy wykonać nacięcie w

A. nerkach

B. języku

C. płucach

D. wątrobę

W wykrywaniu motylicy w badaniach poubojowych ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, jak działa anatomia i patofizjologia zwierząt. Motylica wątrobowa, znana jako Fasciola hepatica, to jeden z najczęściej występujących pasożytów, które mogą zaatakować wątrobę zwierząt, na przykład bydła czy owiec. Weterynarze, podczas badań poubojowych, sprawdzają wątrobę, bo to tam motylica się osiedla i rozwija, co prowadzi do różnych zmian, które można zauważyć. Jak już znajdą motylicę, lekarze patrzą na charakterystyczne zmiany, jak zwłóknienie czy jajka pasożyta. Zgodnie z wytycznymi OIE, ważne jest, żeby wykrywać takie pasożyty, bo to ma bezpośredni wpływ na zdrowie żywności oraz bezpieczeństwo zwierząt. Dzięki tej wiedzy możemy stosować odpowiednie leczenie i profilaktykę, by zmniejszyć ryzyko infestacji wśród zwierząt.

Pytanie 19

Na podstawie fragmentu ulotki leku określ, ile mg substancji czynnej będzie zawarte w 10 ml roztworu.

1 ml roztworu zawiera 2 mg iwermektyny

A. 20 mg

B. 2 mg

C. 10 mg

D. 1 mg

Odpowiedź 20 mg jest poprawna, ponieważ aby obliczyć ilość substancji czynnej w danej objętości roztworu, należy pomnożyć stężenie substancji w jednostkowej objętości przez całkowitą objętość roztworu. W tym przypadku, jeśli 1 ml roztworu zawiera 2 mg substancji czynnej, to w 10 ml roztworu będzie to 10 * 2 mg, co daje 20 mg. Takie obliczenia są rutynową praktyką w farmacji i medycynie, gdzie precyzyjne dawkowanie jest kluczowe dla skuteczności leczenia i bezpieczeństwa pacjentów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przygotowanie roztworów do iniekcji, gdzie błędne obliczenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Dlatego ważne jest, aby zawsze podchodzić do tego typu obliczeń z należytą starannością, stosując zasady dobrej praktyki farmaceutycznej (GMP), które wymagają ścisłej kontroli jakości i dokładności w przygotowywaniu leków.

Pytanie 20

Rozlane, aseptyczne zapalenie tkanki kopytowej u konia, które może być spowodowane między innymi napojeniem go bezpośrednio po wysiłku, to

A. ochwat

B. kulawka

C. mięśniochwat

D. nagwożdżenie

Ochwat to stan zapalny tworzywa kopytowego u koni, który może być spowodowany wieloma czynnikami, w tym niewłaściwym żywieniem oraz nieodpowiednim nawadnianiem, zwłaszcza po intensywnym wysiłku fizycznym. W przypadku ochwatu, dochodzi do zastoju krwi w kopycie, co prowadzi do obrzęku i silnego bólu. Odpowiednia diagnostyka i leczenie są kluczowe dla poprawy stanu zdrowia konia. W praktyce, aby zapobiec ochwatowi, wskazane jest, aby koń miał stały dostęp do świeżej wody, a także aby unikać nagłych zmian w diecie oraz nadmiernego wysiłku. W przypadku podejrzenia ochwatu, należy niezwłocznie skontaktować się z weterynarzem, który może zalecić odpowiednie leczenie, takie jak leki przeciwbólowe, obniżające stany zapalne, czy terapie fizyczne. Odpowiednie postępowanie w przypadku ochwatu może znacząco wpłynąć na powrót konia do zdrowia oraz jego przyszłą wydolność fizyczną.

Pytanie 21

Do naczynia z aktywatorem krzepnięcia wprowadza się krew w celu przeprowadzenia analizy w

A. surowicy

B. krwi pełnej

C. krwi tętniczej

D. osoczu

Odpowiedź 'surowicy' jest poprawna, ponieważ próbki krwi pobierane do probówek z aktywatorem krzepnięcia są używane w celu uzyskania surowicy, która jest płynem pozostającym po krzepnięciu krwi. Surowica nie zawiera komórek krwi ani czynników krzepnięcia, które zostały aktywowane i wykorzystane podczas procesu krzepnięcia. Jest to kluczowe w wielu analizach biochemicznych oraz immunologicznych, gdzie konieczne jest uzyskanie czystego materiału do dalszego badania. Na przykład, surowica wykorzystywana jest w testach na poziom glukozy, cholesterolu czy markerów nowotworowych. W laboratoriach stosuje się standardowe protokoły, które zalecają używanie takich probówek, aby zapewnić spójność wyników i eliminację ewentualnych zakłóceń związanych z obecnością komórek krwi. Dlatego też, w kontekście diagnostyki laboratoryjnej, wybór surowicy jest kluczowy dla uzyskania wiarygodnych wyników.

Pytanie 22

Niezborność ruchowa stanowi rodzaj zaburzenia

A. ginekologicznego

B. kardiologicznego

C. neurologicznego

D. dermatologicznego

Niezborność ruchowa to zaburzenie, które jest klasyfikowane jako neurologiczne. Oznacza to, że jest związane z dysfunkcją w układzie nerwowym, która może wpływać na zdolności motoryczne i koordynację ruchową pacjenta. Przykłady takich schorzeń obejmują ataksję, która charakteryzuje się utratą koordynacji ruchów, oraz inne zaburzenia, które mają swoje źródło w uszkodzeniach układu nerwowego, takich jak stwardnienie rozsiane czy choroba Parkinsona. Znajomość tego rodzaju zaburzeń jest kluczowa dla specjalistów zajmujących się neurologią, rehabilitacją oraz terapią zajęciową, gdyż pozwala na wdrożenie odpowiednich metod terapeutycznych. W praktyce, zrozumienie przyczyn i objawów niezborności ruchowej umożliwia lepsze dostosowanie interwencji do potrzeb pacjentów, co jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi holistycznego podejścia do zdrowia.

Pytanie 23

Dziedzina nauk medycznych opisana w ramce to

Jest to część immunologii zajmująca się interakcją pomiędzy antygenami i przeciwciałami. Umożliwia identyfikację patogenów lub przeciwciał, a tym samym diagnostykę niektórych chorób.

A. parazytologia.

B. bakteriologia.

C. serologia.

D. wirusologia.

Wybór wirusologii, parazytologii czy bakteriologii jako odpowiedzi na to pytanie nie uwzględnia kluczowych różnic w zakresie badania i analizy, które charakteryzują te dziedziny. Wirusologia jest nauką zajmującą się wirusami, ich strukturą, funkcjami i interakcjami z organizmami gospodarzy. Choć wirusologia może wykorzystywać techniki serologiczne do wykrywania przeciwciał przeciwko wirusom, to sama w sobie nie koncentruje się bezpośrednio na badaniu surowicy ani interakcji antygen-przeciwciało. Z kolei parazytologia dotyczy pasożytów i ich interakcji z gospodarzem, co również jest zupełnie innym aspektem niż serologia, która bada odpowiedzi immunologiczne w kontekście surowicy krwi. Bakteriologia zajmuje się badaniem bakterii, ich klasyfikacją, właściwościami oraz patogenezą, ale także nie koncentruje się na analizie surowicy krwi w kontekście interakcji z przeciwciałami. Takie nieprawidłowe wybory mogą wynikać z mylnych założeń, że te dziedziny są ze sobą blisko związane. W rzeczywistości każdy z tych obszarów ma swoje unikalne metody badawcze i cele, a ich mylenie może prowadzić do błędnych wniosków w kontekście diagnostyki i leczenia chorób. Ignorowanie specyfiki serologii i jej kluczowej roli w diagnostyce immunologicznej oraz pomijanie jej praktycznych zastosowań w medycynie jest poważnym błędem myślowym, który może wpłynąć na jakość zrozumienia procesów chorobowych oraz ich identyfikacji.

Pytanie 24

Zgodnie z ustawą z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, do materiału biologicznego nie zalicza się

A. nasienia reproduktorów

B. jaj konsumpcyjnych

C. komórek jajowych

D. zarodków zwierząt

Komórki jajowe, nasienie reproduktorów oraz zarodki zwierząt są klasyfikowane jako materiały biologiczne, ponieważ mają bezpośredni związek z procesami reprodukcji i hodowli zwierząt. Mylne jest myślenie, że wszystkie rodzaje jaj są traktowane jednakowo w kontekście ustawy. Jajka, które są przeznaczone do konsumpcji, to produkt końcowy procesu hodowli i nie są objęte regulacjami dotyczącymi biologicznych materiałów hodowlanych. Zrozumienie tego podziału jest kluczowe w kontekście przepisów dotyczących ochrony zdrowia zwierząt oraz bioasekuracji. Powszechnym błędem jest utożsamianie jaj konsumpcyjnych z jajami wykorzystywanymi w procesach hodowlanych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich regulacji. Należy zwrócić uwagę, że komórki jajowe i nasienie reproduktorów są ściśle monitorowane w ramach przepisów prawnych, aby zapewnić ich jakość i pochodzenie, co jest niezbędne dla zachowania zdrowia genetycznego populacji zwierząt. Ustawa ma na celu nie tylko regulację hodowli, ale również ochronę przed chorobami oraz zapewnienie dobrostanu zwierząt, co wymaga odpowiedniego podejścia do materiałów biologicznych wykorzystywanych w tym procesie. Dlatego właściwe zrozumienie klasyfikacji materiałów biologicznych jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży hodowlanej.

Pytanie 25

Jeśli zwierzę jest w pełni zdrowe, ale doznało urazu, który uniemożliwia transport do rzeźni z powodów związanych z jego dobrostanem, wówczas na terenie gospodarstwa zostanie przeprowadzone jego uboju

A. rytualnemu

B. sanitarnemu

C. rutynowemu

D. z konieczności

Odpowiedź 'z konieczności' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do sytuacji, w której zdrowe zwierzę zostało narażone na wypadek, uniemożliwiający jego transport do rzeźni. W takich przypadkach, zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, niezbędne jest podjęcie działań, które zapewnią minimalizację cierpienia zwierzęcia. Ubojowi z konieczności można poddać zwierzęta, które nie mogą być transportowane bez narażania ich zdrowia lub życia. Przykładem może być sytuacja, w której zwierzę doznało poważnych obrażeń, a jego stan zdrowia uniemożliwia dalszy transport. Praktyki te są zgodne z przepisami prawa, a także z zasadami dobrostanu zwierząt, które kładą nacisk na humanitarne traktowanie zwierząt oraz ograniczenie ich cierpienia. Z tego powodu ubój z konieczności jest nie tylko standardem w branży, ale również koniecznością w przypadku niespodziewanych zdarzeń, które wpływają na zdrowie zwierząt.

Pytanie 26

W weterynaryjnym numerze identyfikacyjnym kod województwa reprezentują które cyfry?

A. piąta i szósta

B. trzecia i czwarta

C. pierwsza i druga

D. siódma i ósma

Kod województwa w weterynaryjnym numerze identyfikacyjnym rzeczywiście oznaczają pierwsza i druga cyfra. W systemie identyfikacji weterynaryjnej stosowane są unikalne numery, które pozwalają na łatwe przyporządkowanie do konkretnego województwa, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zdrowiem zwierząt oraz ich identyfikacją w przypadku różnorodnych procedur administracyjnych. Przykładowo, dla codziennej pracy weterynarzy i inspekcji weterynaryjnej, znajomość tych kodów jest niezbędna. Umożliwia to szybkie i precyzyjne porównywanie danych dotyczących zwierząt oraz ich historii zdrowotnych przypisanych do odpowiednich regionów. Dodatkowo, zgodnie z unijnymi standardami dotyczącymi identyfikacji zwierząt i ochrony ich zdrowia, numery identyfikacyjne muszą być jednoznacznie przypisane do poszczególnych lokalizacji. To podejście nie tylko ułatwia pracę urzędników, ale także zwiększa transparentność i bezpieczeństwo w obrocie zwierzętami.

Pytanie 27

Leptospiroza to schorzenie, które powoduje uszkodzenie

A. śledziony oraz jajników

B. jąder i macicy

C. wątroby oraz nerek

D. szpiku kostnego oraz mózgu

Leptospiroza jest chorobą wywołaną przez bakterie z rodzaju Leptospira, które mają zdolność do uszkadzania narządów wewnętrznych, w tym wątroby i nerek. Zakażenie najczęściej następuje poprzez kontakt z zainfekowaną wodą lub glebą. Bakterie te mogą prowadzić do ostrego zapalenia wątroby, które objawia się żółtaczką, a także do uszkodzenia nerek, co może skutkować ich niewydolnością. W przypadku niewłaściwego leczenia, leptospiroza może prowadzić do ciężkich powikłań, takich jak zespół białkowo-energetyczny, który jest stanem zagrażającym życiu. W praktyce, leczenie leptospirozy polega na zastosowaniu antybiotyków, co wczesne wykrycie i interwencja są kluczowe dla ograniczenia uszkodzeń narządów. Zgodnie z wytycznymi WHO, profilaktyka obejmuje edukację na temat unikania kontaktu z potencjalnie zainfekowanymi źródłami oraz odpowiednie zabezpieczenia w środowiskach wysokiego ryzyka, takich jak tereny rolnicze i wody stojące.

Pytanie 28

W trakcie pielęgnacji owiec roztwór siarczanu miedzi wykorzystuje się w celu zapobiegania

A. grzybicom

B. kulawce

C. ektopasożytom

D. endopasożytom

Chociaż odpowiedzi dotyczące endopasożytów, grzybic i ektopasożytów mogą wydawać się logiczne w kontekście ogólnej pielęgnacji owiec, nie odnoszą się one bezpośrednio do zastosowania siarczanu miedzi. Endopasożyty, takie jak robaki jelitowe, są eliminowane poprzez stosowanie leków antypasożytniczych, które działają głównie w obrębie przewodu pokarmowego. Siarczan miedzi nie ma wpływu na organizmy wewnętrzne, dlatego jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. W odniesieniu do grzybic, chociaż siarczan miedzi ma pewne właściwości fungicydowe, to jego główne zastosowanie w hodowli owiec nie koncentruje się na zwalczaniu grzybów, lecz na prewencji kulawki, co jest związane z patogenami bakteryjnymi. Ektopasożyty, takie jak pchły czy wszy, są zwalczane za pomocą preparatów zewnętrznych, które są skierowane na skórę zwierzęcia, co również różni się od zastosowania siarczanu miedzi. Każde z tych podejść wymaga innego rodzaju środków i strategii, co podkreśla znaczenie dokładnej analizy i zrozumienia specyfiki działania stosowanych substancji. Zrozumienie, jakie schorzenia są spowodowane przez konkretne patogeny, jest kluczowe dla skutecznej pielęgnacji i zdrowia owiec.

Pytanie 29

W zaawansowanym stadium tej choroby u ptaków zauważa się takie symptomy jak: biegunka z dodatkiem śluzu i krwi, brak apetytu oraz osłabienie. W tym etapie choroby często występują upadki zwierząt. Jaką chorobę opisano?

A. glistnica przewodu pokarmowego

B. kokcydioza

C. inwazja motylicy wątrobowej

D. tasiemczyca przewodu pokarmowego

Wybór inwazji motylicy wątrobowej, tasiemczycy przewodu pokarmowego lub glistnicy przewodu pokarmowego jako odpowiedzi na pytanie o chorobę drobiu jest wynikiem błędnego zrozumienia objawów i etiologii tych schorzeń. Inwazja motylicy wątrobowej, wywoływana przez pasożyty z rodziny Fasciolidae, prowadzi do uszkodzenia wątroby, a objawy obejmują głównie osłabienie, anemię oraz zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego, ale nie manifestuje się w postaci biegunki z krwią. Tasiemczyca przewodu pokarmowego, spowodowana obecnością tasiemców, również prowadzi do problemów trawiennych, jednak symptomy są zazwyczaj mniej dramatyczne i obejmują wymioty oraz spadek masy ciała, a nie krwawą biegunkę. Glistnica, będąca konsekwencją zarażenia glistami, zazwyczaj objawia się wolniejszym wzrostem oraz problemami z wydolnością pokarmową, ale nie powoduje manifestacji krwi w stolcu. Typowym błędem myślowym jest mylenie objawów różnych chorób pasożytniczych, co może wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki każdego z tych schorzeń. Rozpoznawanie chorób u drobiu wymaga precyzyjnej analizy objawów oraz znajomości ich przyczyn, co stanowi podstawę skutecznego leczenia i profilaktyki.

Pytanie 30

Podczas fizykalnego badania psa zaobserwowano bladość błon śluzowych w jamie ustnej, co sugeruje

A. niedotlenienie

B. alergię

C. paradontozę

D. anemię

Bladość błon śluzowych w pysku psa to dość ważny sygnał, który często mówi nam o możliwej anemii. To stan, kiedy brakuje czerwonych krwinek albo hemoglobiny. Tak naprawdę, anemia może być spowodowana różnymi rzeczami, jak na przykład niedoborem żelaza, pasożytami, krwawieniami wewnętrznymi czy przewlekłymi chorobami. Dobrze wiedzieć, że w weterynarii ocena koloru błon śluzowych to kluczowy krok w badaniu. Pomaga to szybko znaleźć potencjalne problemy zdrowotne. Jak weterynarz zauważy bladość, na pewno zleci jakieś badania, przykładowo morfologię krwi, żeby dowiedzieć się, co jest nie tak i jak leczyć psa. Ważne też, żeby właściciele zwierząt rozumieli, że bladość może iść w parze z innymi objawami jak letarg, osłabienie, brak apetytu czy duszność, co powinno ich skłonić do wizyty u weterynarza. Szybka reakcja w takich sytuacjach może uratować życie psa.

Pytanie 31

Analiza danego stada bydła pod kątem brucelozy odbywa się

A. co trzy lata

B. co pięć lat

C. raz na rok

D. dwa razy w roku

Badanie stada bydła w kierunku brucelozy dwa razy w roku, raz w roku czy co trzy lata, mimo że mogą wydawać się sensownymi opcjami, nie odzwierciedlają aktualnych standardów epidemiologicznych ani praktyk weterynaryjnych. Częstsze badania, takie jak dwa razy w roku, mogą prowadzić do niepotrzebnych kosztów i stresu dla zwierząt. W praktyce, organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt uznają, że pięcioletni interwał pozwala na efektywne monitorowanie stanu zdrowia stada przy minimalnych zakłóceniach w hodowli. Z kolei przeprowadzanie badań co trzy lata również nie jest uzasadnione, ponieważ może prowadzić do opóźnień w wykrywaniu ewentualnych ognisk choroby, co zwiększa ryzyko jej rozprzestrzenienia. Nieadekwatne podejście do tych kwestii może wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat dynamiki chorób zakaźnych w hodowli bydła. Aby skutecznie zarządzać zdrowiem stada, hodowcy powinni kierować się sprawdzonymi wytycznymi oraz regularnie podejmować działania prewencyjne, które będą zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się zdrowiem zwierząt. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych zarówno dla bydła, jak i dla ludzi, co czyni kwestię brucelozy istotnym problemem zdrowotnym publicznym.

Pytanie 32

Jakie narzędzie służy do przymocowania serwet w obrębie pola operacyjnego?

A. Burdiso

B. Kochera

C. Peana

D. Backhausa

Kleszcze Backhausa to instrument chirurgiczny, który jest szeroko stosowany do przymocowywania serwet wokół pola operacyjnego. Ich budowa charakteryzuje się długim uchwytem oraz końcówkami, które posiadają ząbkowane powierzchnie, co pozwala na pewne i stabilne chwytanie tkanin. Użycie kleszczy Backhausa jest zgodne z najlepszymi praktykami w chirurgii, gdzie zapewnienie odpowiedniego dostępu do pola operacyjnego oraz minimalizacja ryzyka zakażeń są kluczowe. Przykładowo, podczas operacji brzusznych, kleszcze te mogą utrzymać serwetę w odpowiedniej pozycji, co ułatwia chirurgowi dostęp do wnętrza jamy brzusznej. Warto również zaznaczyć, że dzięki ich konstrukcji, kleszcze te mogą być łatwo usunięte bez zakłócania pracy zespołu chirurgicznego. Właściwe wykorzystanie kleszczy Backhausa przyczynia się do zwiększenia efektywności operacji oraz poprawy bezpieczeństwa pacjenta, co jest fundamentem współczesnej chirurgii.

Pytanie 33

Ketoza jest rodzajem zaburzenia

A. hormonalnego

B. metabolicznego

C. sensorycznego

D. behawioralnego

Jak popatrzysz na inne odpowiedzi, to zauważysz, że każda z nich dotyczy zupełnie innych rzeczy związanych ze zdrowiem. Odpowiedź, która mówi o zaburzeniach behawioralnych, nie ma nic wspólnego z ketoza, bo to głównie sprawa fizjologii, a nie psychiki czy zachowań. Ketoza nie jest też zaburzeniem sensorycznym, bo to by sugerowało, że coś zmienia w odczuwaniu smaków czy zapachów. W rzeczywistości, nie zmienia się nic w percepcji, tylko w metabolizmie. Z kolei odpowiedź o zaburzeniach hormonalnych myli się, bo ketoza nie jest związana bezpośrednio z problemami hormonalnymi, a raczej jest reakcją organizmu. Ważne, żeby dobrze rozumieć, czym jest ketoza jako proces metaboliczny, żeby nie popełniać typowych błędów, takich jak mylenie jej z psychologicznymi lub hormonalnymi problemami. W dietetyce dobrze jest używać konkretnego języka i opierać się na solidnych badaniach, żeby właściwie rozumieć różne stany zdrowotne.

Pytanie 34

Zawartość układu pokarmowego zwierząt rzeźnych klasyfikowana jest jako materiał

A. kategorii 2

B. kategorii 1

C. SRM

D. kategorii 3

Odpowiedź "kategorii 2" odnosi się do klasyfikacji materiałów pochodzenia zwierzęcego, której celem jest zapewnienie odpowiednich standardów bezpieczeństwa zdrowotnego. Materiał kategorii 2 obejmuje odpady zwierzęce, które mogą być wykorzystywane w procesach przemysłowych, takich jak produkcja pasz czy nawozów. Przykłady tego materiału to resztki pochodzące z ubojni oraz nieprzydatne części zwierząt, które jednak nie są skażone chorobami zakaźnymi. W praktyce, przetwarzanie tego typu materiałów odbywa się zgodnie z rygorystycznymi normami, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe. W Unii Europejskiej klasyfikacja materiałów pochodzenia zwierzęcego jest ściśle regulowana, co wspiera zdrowie publiczne oraz ochronę środowiska. Wiedza na temat tych klasyfikacji jest kluczowa dla osób pracujących w branży spożywczej, weterynaryjnej oraz w zarządzaniu odpadami zwierzęcymi, ponieważ zapewnia zgodność z przepisami i dobre praktyki w zakresie utylizacji i przetwarzania materiałów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 35

Martwe zwierzęta towarzyszące powinny być odpowiednio zagospodarowane

A. do wytwarzania karmy dla zwierząt

B. jako nawóz organiczny

C. jako surowiec do biogazowni

D. poprzez spalenie

Padłe zwierzęta towarzyszące powinny być zagospodarowane w sposób zgodny z obowiązującymi normami sanitarnymi i ekologicznymi. Spalenie jest najbezpieczniejszą metodą, gdyż zapewnia całkowite zniszczenie patogenów oraz minimalizuje ryzyko roznoszenia chorób, które mogą być przenoszone przez martwe zwierzęta, takie jak wirusy, bakterie czy pasożyty. Ta metoda jest też zgodna z wytycznymi zawartymi w przepisach dotyczących utylizacji odpadów zwierzęcych. W praktyce proces ten odbywa się w piecach przystosowanych do tego celu, które działają w wysokotemperaturowych warunkach, co skutecznie eliminuje wszelkie zagrożenia zdrowotne. Przykładem może być spalanie w piecach przemysłowych, które zostały zaprojektowane do tego typu działalności, zapewniając pełną kontrolę nad emisją gazów i substancji szkodliwych. Dzięki temu proces spalania jest również zgodny z zasadami ochrony środowiska, co czyni go najlepszym sposobem na bezpieczne zagospodarowanie padłych zwierząt.

Pytanie 36

Aby zapobiec ranieniu matki przez prosięta podczas ssania mleka, należy im przyciąć

A. przedtrzonowce

B. siekacze

C. kły

D. trzonowce

Wybór kłów jako odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ to właśnie te zęby są odpowiedzialne za potencjalne rany, które prosięta mogłyby zadać matce podczas ssania mleka. Kły, będące długimi i ostrymi zębami, umożliwiają prosiętom chwytanie i trzymanie sutków matki, co może prowadzić do urazów jej skóry, szczególnie w przypadku, gdy prosięta są agresywne lub niezdarne. Przycinanie kłów to powszechnie stosowana praktyka w hodowli trzody chlewnej, która ma na celu ochronę matki przed obrażeniami. W praktyce, hodowcy często wykonują ten zabieg w pierwszych dniach życia prosiąt, aby zminimalizować ryzyko rany. Ponadto, ta procedura nie ma negatywnego wpływu na zdrowie prosiąt, a jej przeprowadzenie zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi przyczynia się do zapewnienia harmonijnego rozwoju zarówno prosiąt, jak i ich matki. Zgodnie z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt, ważne jest również monitorowanie zachowań prosiąt po zabiegu, aby upewnić się, że nie występują późniejsze problemy zdrowotne związane z karmieniem.

Pytanie 37

Analiza osadu z moczu umożliwia ustalenie obecności

A. wałeczków

B. mocznika

C. białka

D. ciał ketonowych

Badanie osadu moczu jest kluczowym elementem diagnostyki laboratoryjnej, pozwalającym na identyfikację różnych składników moczu, w tym wałeczków. Wałeczki to struktury białkowe, które mogą być obecne w moczu w wyniku patologicznych procesów zachodzących w nerkach. Ich obecność może wskazywać na różne schorzenia, takie jak ostre uszkodzenie nerek, zapalenie kłębuszków nerkowych lub inne formy nefropatii. Przykładowo, wałeczki erytrocytarne sugerują uszkodzenie kłębuszków nerkowych, podczas gdy wałeczki leukocytarne mogą wskazywać na infekcję nerek. Regularne badanie osadu moczu w praktyce klinicznej umożliwia monitorowanie stanu zdrowia pacjentów oraz ocenę skuteczności terapii nefrologicznych. Dlatego zrozumienie i umiejętność interpretacji wyników badania osadu moczu jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się diagnostyką i leczeniem chorób układu moczowego.

Pytanie 38

Kolczyk dla bydła nie zawiera

A. numeru siedziby stada

B. kraj pochodzenia

C. kodu kreskowego

D. logo ARiMR

Odpowiedzi, które wskazuje się jako niepoprawne, zawierają istotne elementy, które są obecne na kolczyku bydła i mają kluczowe znaczenie w kontekście identyfikacji zwierząt. Logo ARiMR odgrywa fundamentalną rolę w identyfikacji zwierząt w Polsce, gdyż jest to dowód na to, że zwierzęta są zarejestrowane w odpowiednich systemach. Wprowadzenie takich identyfikatorów pozwala na skuteczne zarządzanie stadem oraz monitorowanie stanu zdrowia zwierząt. Kraj pochodzenia jest kolejnym ważnym elementem, który umożliwia śledzenie źródła pochodzenia produktów zwierzęcych. Ma to ogromne znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności, ponieważ pozwala na identyfikację ewentualnych zagrożeń i szybkie działania w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Kod kreskowy z kolei, jako część nowoczesnego systemu zarządzania, ułatwia śledzenie produktów w łańcuchu dostaw, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności. Wnioskując, mylenie tych elementów z numerem siedziby stada może prowadzić do nieporozumień w zakresie przepisów dotyczących identyfikacji i monitorowania zwierząt gospodarskich, co może mieć poważne konsekwencje w praktyce hodowlanej.

Pytanie 39

Surowicę odpornościową, która jest używana w terapii kociąt podejrzewanych o panleukopenię, należy przechowywać w

A. lodówce

B. ciekłym azocie

C. temperaturze pokojowej

D. inkubatorze

Surowice odpornościowe, takie jak surowica stosowana w leczeniu panleukopenii u kociąt, powinny być przechowywane w lodówce, gdzie temperatura wynosi od 2 do 8 stopni Celsjusza. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest kluczowe dla zachowania stabilności i skuteczności immunoglobulin zawartych w surowicy. W warunkach pokojowych lub w cieplejszym otoczeniu, surowice mogą tracić swoje właściwości, co prowadzi do ich nieefektywności. W praktyce, przetrzymywanie surowicy w lodówce, obok innych preparatów biologicznych, pozwala na łatwy dostęp oraz minimalizuje ryzyko przypadkowego uszkodzenia ich struktury. Warto również pamiętać, że surowice powinny być transportowane w kontrolowanych warunkach temperaturowych, aby zachowały swoją skuteczność do momentu ich użycia. Zgodnie z zaleceniami wielu instytucji weterynaryjnych, surowice powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, aby chronić je przed światłem i zanieczyszczeniami.

Pytanie 40

Ciąża rzekoma najczęściej występuje u

A. suk.

B. krów.

C. macior.

D. koteczek.

Ciąża urojona, albo jak się to inaczej mówi, pseudociąża, to zjawisko, które najczęściej zdarza się u suk. To tak jakby pieski miały objawy ciąży, mimo że nie były w ciąży. Mogą mieć powiększony brzuszek, zachowywać się inaczej, na przykład opiekować się jakimiś przedmiotami przypominającymi szczenięta, a nawet produkować mleko. To wszystko wiąże się z ich cyklem hormonalnym, szczególnie ze wzrostem progesteronu po owulacji. Dobrze, żeby właściciele psów mieli świadomość tego tematu, bo uniknie to mylnych diagnoz i niepotrzebnego stresu dla zwierzaka i jego opiekuna. Jak zauważysz takie objawy, lepiej skonsultować się z weterynarzem. On oceni, co się dzieje z sunią i podejmie jakieś kroki, jeśli trzeba. Właśnie dlatego warto uczyć właścicieli psów o cyklach reprodukcyjnych ich pupili, bo to naprawdę jest ważne.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej