Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.01 - Wykonywanie robót zbrojarskich i betoniarskich
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:44
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:12

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie przekroju poprzecznego połączenia ściany zewnętrznej ze stropem Teriva określ wymiary wieńca stropowego.

A. 20×24 cm

B. 25×30 cm

C. 11,5×30 cm

D. 30×36,5 cm

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wynika często z błędnej interpretacji rysunku technicznego oraz niewłaściwego podejścia do analizy wymagań konstrukcyjnych. W przypadku odpowiedzi 20×24 cm, która wskazuje na zbyt małe wymiary, nie uwzględnia się standardów, które określają minimalne wymiary wieńców stropowych w zależności od obciążeń działających na konstrukcję. Zdecydowanie zbyt małe wymiary mogą prowadzić do osłabienia konstrukcji, co jest niezgodne z zasadami bezpieczeństwa budowlanego. Odpowiedź 11,5×30 cm również wydaje się myląca, ponieważ chociaż wysokość jest zgodna z wymaganiami, to szerokość jest niewystarczająca do prawidłowego podparcia stropu, co może skutkować deformacjami. Z kolei odpowiedź 30×36,5 cm, mimo że może wydawać się atrakcyjna, w rzeczywistości przekracza typowe wymiary wienców stropowych w systemie Teriva, co może generować niepotrzebne koszty i problemy wykonawcze. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór odpowiednich wymiarów powinien być oparty na analizie obciążeń oraz zgodności z normami budowlanymi, co zapewnia nie tylko stabilność, ale i minimalizuje ryzyko uszkodzeń budynku na przestrzeni lat.

Pytanie 2

Udoskonalenie urabialności mieszanki betonowej bez zwiększania ilości wody i cementu w niej jest możliwe dzięki wykorzystaniu domieszek

A. uplastyczniających

B. przeciwmrozowych

C. przyspieszających wiązanie

D. opóźniających wiązanie

Wybór niewłaściwych domieszek do poprawy urabialności mieszanki betonowej często wiąże się z mylnym rozumieniem ich funkcji. Domieszki przyspieszające wiązanie są zaprojektowane do skracania czasu, w którym beton osiąga początkowe parametry wytrzymałościowe. Ich zastosowanie w kontekście poprawy urabialności jest błędne, gdyż mogą one prowadzić do szybszego związania mieszanki, co utrudnia jej formowanie i obróbkę. Z kolei domieszki przeciwmrozowe są stosowane w celu ochrony betonu przed negatywnym wpływem niskich temperatur, a nie do polepszania jego urabialności. Ich funkcją jest zapewnienie, że beton nie zamarznie podczas wiązania, co jest kluczowe w zimowych warunkach budowlanych, ale nie wpływają na łatwość obróbki mieszanki. Domieszki opóźniające wiązanie, choć mogą wydawać się atrakcyjne w kontekście wydłużania czasu pracy z mieszanką, mogą prowadzić do problemów z uzyskaniem odpowiedniej wytrzymałości na wczesnym etapie, co również nie jest pożądane w kontekście poprawy urabialności. Wybór odpowiednich domieszek powinien być oparty na ich specyficznych właściwościach oraz zastosowaniu, a nie na ogólnych założeniach. Rozumienie funkcji poszczególnych domieszek oraz ich wpływu na mieszankę betonową jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w praktyce budowlanej.

Pytanie 3

Na miejsce wbudowania należy docelowo przewieźć 96 m³ mieszanki betonowej. Zgodnie z danymi podanymi w tabeli najniższy koszt transportu tej ilości mieszanki będzie przy wykorzystaniu

Lp.	Pojemność betoniarki m³	Koszt zł
1	4	1200
2	6	1500
3	10	1800
4	12	2000

A. 24 betoniarek samochodowych o pojemności 4 m3

B. 16 betoniarek samochodowych o pojemności 6 m3

C. 8 betoniarek samochodowych o pojemności 12 m3

D. 10 betoniarek samochodowych o pojemności 10 m3

Wybór 8 betoniarek o pojemności 12 m3 jako najbardziej opłacalnego rozwiązania do transportu 96 m3 mieszanki betonowej jest doskonale uzasadniony ekonomicznie. Przy wykorzystaniu 8 betoniarek o takiej pojemności łączny koszt transportu wynosi 16000 zł, co czyni tę opcję najtańszą. W praktyce, optymalizacja kosztów transportu w budownictwie jest kluczowa dla efektywności całego projektu. Wybierając mniejszą liczbę większych betoniarek, nie tylko zmniejszamy koszty, ale również czas transportu, co jest istotne w kontekście harmonogramu prac budowlanych. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, transport materiałów budowlanych powinien być planowany z uwzględnieniem nie tylko kosztów, ale także efektywności operacyjnej. W tym przypadku, mniejsza liczba betoniarek oznacza również mniejsze ryzyko opóźnień związanych z transportem, co ma istotne znaczenie w kontekście dostarczania materiałów na czas. Warto również zauważyć, że wybór odpowiedniego sprzętu transportowego powinien być dostosowany do specyfiki projektu oraz dostępnych zasobów.

Pytanie 4

Na rysunku przedstawiono deskowanie systemowe tunelowe przeznaczone do

A. betonowania wysokich konstrukcji o niezmiennym przekroju.

B. jednoczesnego betonowania ścian i płyty stropowej.

C. betonowania słupów o przekroju prostokątnym.

D. jednoczesnego betonowania belek stropowych i słupów.

Jeśli wybrałeś odpowiedzi mówiące o betonowaniu konstrukcji o stałym przekroju, takich jak prostokątne słupy czy betonowanie belek ze słupami, no to trochę się mylisz. Deskowanie tunelowe jest zaprojektowane do jednoczesnego betonowania ścian i stropu, co jest kluczowe dla stabilności. Jakbyś użył deskowania do innego typu konstrukcji, to mogłoby być naprawdę problematyczne, bo brakowało by wsparcia. Betonowanie prostokątnych słupów wymaga innych typów deskowania, które nie nadają się do tego jednoczesnego betonowania. No i ta koncepcja betonowania belek ze słupami to już kompletnie inna sprawa, tutaj mogą się pojawić komplikacje z czasem wiązania betonu. Wydaje mi się, że te pomyłki biorą się z braku zrozumienia procesów budowlanych i analizy parametrów projektowych. Zrozumienie, jak właściwie stosować deskowanie, jest kluczowe, żeby projekty budowlane były lepiej zoptymalizowane i żeby zminimalizować ryzyko w trakcie realizacji.

Pytanie 5

Aby wykonać 1 m² żelbetowej płyty stropowej o grubości 15 cm, potrzebne jest 0,153 m³ mieszanki betonowej. Ile wyniesie koszt mieszanki betonowej niezbędnej do stworzenia płyty o powierzchni 100 m², jeśli cena jednostkowa mieszanki wynosi 230,00 zł/m³?

A. 3 450,00 zł

B. 2 300,00 zł

C. 5 278,50 zł

D. 3 519,00 zł

Aby obliczyć koszt mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania płyty o powierzchni 100 m², najpierw należy obliczyć objętość betonu, która jest potrzebna do wykonania stropu. Grubość płyty wynosi 15 cm, co daje 0,15 m. Zatem objętość betonu dla 1 m² płyty wynosi: 1 m² * 0,15 m = 0,15 m³. Dla 100 m² płyty będzie to: 100 m² * 0,15 m³/m² = 15 m³. Następnie, znając jednostkowy koszt mieszanki betonowej wynoszący 230,00 zł/m³, możemy obliczyć całkowity koszt: 15 m³ * 230,00 zł/m³ = 3 450,00 zł. Koszt mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania płyty o powierzchni 100 m² wynosi 3 519,00 zł, co potwierdza poprawność odpowiedzi. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w planowaniu budżetu budowlanego, gdzie dokładne obliczenia kosztów materiałów są kluczowe dla efektywności projektu oraz minimalizacji strat finansowych. Standardy branżowe zalecają weryfikację obliczeń materiałowych przez kilku wykonawców, aby zapewnić optymalizację nakładów na materiały budowlane.

Pytanie 6

Na rysunku przedstawiono układanie mieszanki betonowej przy użyciu

A. leja spustowego.

B. pompy pneumatycznej.

C. rynny spustowej.

D. rury teleskopowej.

Rynna spustowa to naprawdę ważny element podczas układania betonu. Patrząc na zdjęcie, widać, że jest zrobiona najczęściej z metalu lub plastiku i świetnie pomaga w przenoszeniu betonu z betoniarki na miejsce pracy. Dzięki temu można uniknąć rozlania mieszanki, a beton trafia tam, gdzie ma być. To, że używamy rynny spustowej, jest zgodne z tym, co mówią eksperci w branży budowlanej. Rynna jest szczególnie przydatna, gdy mamy do czynienia z większymi ilościami betonu. W porównaniu do innych opcji, jak leje spustowe czy pompy pneumatyczne, rynna daje większą kontrolę nad tym, gdzie i jak beton się układa. Poza tym, mniejsze ryzyko kontuzji przez ograniczenie ręcznego transportu betonu to kolejny plus. Wiadomo, że bezpieczeństwo na budowie jest priorytetem, więc rynna spustowa ma sporo zalet.

Pytanie 7

Zgodnie ze specyfikacją cement workowany powinien być magazynowany

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót – wyciąg

Warunki magazynowania cementu.

Dla cementu pakowanego (workowanego):

− składowiska otwarte (wydzielone miejsca zadaszone na otwartym terenie zabezpieczone z boków przed opadami),

− magazyny zamknięte (budynki lub pomieszczenia o szczelnym dachu i ścianach).

Dla cementu luzem:

− magazyny specjalne (zbiorniki stalowe, żelbetowe lub betonowe przystosowane do pneumatycznego załadowania i wyładowania cementu luzem).

A. na składowiskach otwartych - w dołach.

B. w specjalnych stalowych zbiornikach.

C. w specjalnych żelbetowych zbiornikach.

D. na składowiskach otwartych - pod zadaszeniem.

Odpowiedź "na składowiskach otwartych - pod zadaszeniem" jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi magazynowania cementu, ważne jest, aby cement pakowany był przechowywany w warunkach chroniących go przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Magazynowanie cementu na składowiskach otwartych, ale pod zadaszeniem, zapewnia skuteczną ochronę przed opadami deszczu i śniegu, co jest kluczowe dla utrzymania jego właściwości chemicznych i fizycznych. W przypadku składowania cementu w dołach bez zadaszenia, istnieje ryzyko, że woda może wpłynąć do worków, co prowadzi do ich uszkodzenia oraz zmiany parametrów cementu. Dobre praktyki w tej dziedzinie wskazują, że składowiska powinny być również odpowiednio wentylowane, aby uniknąć kondensacji i związanego z tym ryzyka pojawienia się pleśni. Ponadto, odpowiednie zabezpieczenie z boków składowiska pomaga w ochronie przed wiatrem oraz innymi czynnikami zewnętrznymi, co zwiększa bezpieczeństwo i jakość przechowywanego materiału.

Pytanie 8

W recepturze roboczej określono ilość suchych składników mieszanki betonowej w stosunku objętościowym 1 : 2 : 4. Jaką ilość m żwiru należy zastosować, zakładając użycie 4 m3 piasku do przygotowania tej mieszanki?

A. 8 m3

B. 1 m3

C. 2 m3

D. 4 m3

Obliczanie proporcji składników mieszanki betonowej, takich jak cement, piasek i żwir, wymaga zrozumienia ich wzajemnych relacji. Jeśli ktoś twierdzi, że do 4 m³ piasku potrzebne jest 2 m³ żwiru, to myli się, ponieważ nie uwzględnia proporcji 1:2:4. Proporcje te wskazują, że na każdą jednostkę cementu przypadają odpowiednio dwie jednostki piasku i cztery jednostki żwiru. Przy 4 m³ piasku, zgodnie z prawidłowym obliczeniem, potrzebujemy 8 m³ żwiru, co wynika z tego, że ilość żwiru jest czterokrotnością ilości cementu, a nie tylko jednostkową relacją. Istotne jest zrozumienie, że każdy składnik ma swoje przypisane proporcje w przygotowywaniu betonu. Podobnie, odpowiedzi takie jak 1 m³ czy 4 m³ również są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają właściwej proporcji wynikającej z obliczeń. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia zasad mieszania składników, co jest kluczowe w inżynierii materiałowej. Właściwe podejście do proporcji jest nie tylko podstawą skutecznego przygotowania betonu, ale także wpływa na jego wytrzymałość, co jest niezwykle istotne w budownictwie. Wiedza na temat tych proporcji jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się budową, aby zapewnić, że końcowy produkt spełni oczekiwania jakościowe oraz wytrzymałościowe.

Pytanie 9

Przyspieszenie procesu dojrzewania betonu poprzez autoklawizację polega na

A. naparzaniu świeżego betonu w foremce korzystając z prądu

B. podgrzewaniu świeżego betonu w foremce za pomocą pary

C. podgrzewaniu składników betonu przy użyciu pary

D. naparzaniu gotowej konstrukcji pod zwiększonym ciśnieniem

Mówiąc o podgrzewaniu składników mieszanki betonowej za pomocą pary, to jest to coś, co nie do końca wpisuje się w autoklawizację. Te metody polegają na dodawaniu ciepła do mieszanki lub świeżego betonu, co może przyspieszyć pewne procesy, ale nie ma tu wysokiego ciśnienia, które jest kluczowe w autoklawizacji. A podgrzewanie świeżego betonu prądem to zupełnie inna sprawa i nie ma nic wspólnego z autoklawizacją. Takie podejście może nawet prowadzić do nierównomiernego podgrzewania betonu, co jest raczej niepożądane. Warto pamiętać, że wiele osób myli różne metody przyspieszania dojrzewania betonu, co może prowadzić do wielu nieporozumień. Autoklawizacja to z kolei konkretny proces, który wymaga i wysokiej temperatury, i ciśnienia, żeby beton miał świetne właściwości mechaniczne.

Pytanie 10

Rozstaw strzemion na odcinku równym wysokości stopy fundamentowej żelbetowej, przedstawionej na rysunku, wynosi

A. 300 mm

B. 400 mm

C. 200 mm

D. 150 mm

Poprawna odpowiedź to 200 mm, co jest zgodne z oznaczeniami na rysunku przedstawiającym stopę fundamentową żelbetową. Strzemiona, oznaczone jako '8 x Ø12 200', wskazują, że mają one średnicę 12 mm i są rozmieszczone co 200 mm. W praktyce, właściwe rozmieszczenie strzemion jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej nośności i stabilności konstrukcji. Strzemiona w konstrukcjach żelbetowych pełnią istotną rolę w przenoszeniu sił i redukcji pęknięć w betonie. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak Eurokod 2, zaleca się staranne określenie rozstawu strzemion, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz trwałość obiektu. W przypadku stóp fundamentowych, które przenoszą duże obciążenia, poprawne rozmieszczenie strzemion jest niezbędne do równomiernego rozkładu tych obciążeń oraz do zapobiegania degradacji materiałów budowlanych.

Pytanie 11

Jakie jest zapotrzebowanie na roboczogodziny do zrealizowania zbrojenia stopy fundamentowej ważącej 40 kg, jeśli normatywne nakłady pracy do wykonania 1 tony zbrojenia wynoszą 40 r-g?

A. 16,0 r-g

B. 40,0 r-g

C. 4,0 r-g

D. 1,6 r-g

Problemy z obliczeniami wynikają z nieprawidłowej interpretacji danych oraz z braku zrozumienia matematycznych zasad związanych z normami robocizny. Na przykład, odpowiedzi takie jak 4,0 r-g czy 16,0 r-g mogą wydawać się uzasadnione, jednak opierają się na błędnym założeniu dotyczącym przeliczeń masy stali zbrojeniowej na tonę. 4,0 r-g sugeruje, że obliczenia opierają się na błędnej proporcji, traktując masę 40 kg jako zbliżoną do 0,1 tony, co prowadzi do zawyżenia wyniku. Z kolei 16,0 r-g wydaje się być rezultatem pomyłki w zrozumieniu, że należy pomnożyć masę przez 400% normy robocizny, co jest niezgodne z zasadami proporcjonalności. Tego typu błędy myślowe mogą wynikać z braku umiejętności przeliczania jednostek oraz nieznajomości standardów branżowych. W praktyce, w celu uniknięcia takich pomyłek, kluczowe jest, aby przed przystąpieniem do obliczeń dokładnie zrozumieć powiązania między jednostkami miary, a także stosować się do powszechnie uznawanych norm i standardów w budownictwie. Właściwe podejście do tego typu obliczeń nie tylko pozwala uniknąć błędów, ale także wpływa na efektywność całego procesu budowlanego.

Pytanie 12

Pręt nośny prosty belki oznaczono na rysunku cyfrą

A. 3

B. 1

C. 2

D. 4

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli różnych elementów w belkach oraz ich oznaczeń. Pręt oznaczony numerem 2 nie jest głównym elementem nośnym, co jest kluczowe w analizie konstrukcji. Elementy nośne powinny być odpowiednio identyfikowane na podstawie ich funkcji i położenia w strukturze. Pręt 2, który można uznać za mniejszy, może być jedynie elementem pomocniczym, który nie przenosi głównych obciążeń konstrukcyjnych. To błędne rozumienie może prowadzić do sytuacji, w których projektanci niewłaściwie oceniają wytrzymałość konstrukcji, co w praktyce może skutkować poważnymi problemami bezpieczeństwa. Kolejnym typowym błędem jest pomylenie prętów ze względu na ich wizualne cechy, takie jak grubość czy długość, co nie zawsze odzwierciedla ich prawdziwą funkcję nośną. Proces analizy statycznej wymaga dokładnego zrozumienia, które elementy są kluczowe dla ogólnej stabilności konstrukcji. Ważne jest, aby nie tylko segmentować elementy według ich wyglądu, ale również zrozumieć ich znaczenie w kontekście całej struktury, co jest fundamentalne w inżynierii budowlanej oraz projektowaniu konstrukcji. Aby unikać takich błędów, warto stosować się do uznawanych standardów i praktyk inżynierskich, które podkreślają potrzebę dokładnej analizy i weryfikacji wszystkich komponentów, zanim nastąpi ich końcowe zatwierdzenie do użycia.

Pytanie 13

Zmierzono długości 4 szkieletów zbrojeniowych belek o przewidzianych w dokumentacji długościach 5 m.
Na podstawie podanych w tabeli dopuszczalnych odchyleń wskaż wymiar szkieletu belki wykonany prawidłowo.

Dopuszczalne odchylenia wymiarów zbrojenia
Wymiar tolerowany zbrojenia	Dopuszczalne wartości odchyłki od wymiaru nominalnego
długość siatek i szkieletów	± 10 mm
szerokość siatek, szerokość i wysokość szkieletów: – przy wymiarze do 1 m – przy wymiarze ponad 1 m	± 5 mm ± 10 mm

A. 5015 mm

B. 4980 mm

C. 5005 mm

D. 4985 mm

Odpowiedź '5005 mm' jest uznawana za prawidłową, ponieważ znajduje się w dopuszczalnym zakresie odchylenia od nominalnego wymiaru 5 m, który wynosi od 4990 mm do 5010 mm. W inżynierii budowlanej i projektowaniu konstrukcji, precyzyjne wykonanie wymiarów jest kluczowe dla bezpieczeństwa i funkcjonalności obiektów. Dopuszczalne odchylenia wynikają z norm, które mają na celu uwzględnienie naturalnych tolerancji materiałów oraz możliwości ich obróbki. Długość 5005 mm, będąca w granicach normy, zapewnia, że szkielet belki będzie odpowiednio współpracował z innymi elementami konstrukcyjnymi, co jest niezbędne dla zachowania integralności strukturalnej. W praktyce, stosowanie takich wymiarów w projektach budowlanych jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 1992-1-1, które odnoszą się do projektowania konstrukcji żelbetowych. Poprawne pomiary i ich kontrola są również częścią procesu zapewnienia jakości, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do obniżenia kosztów eksploatacji i naprawy konstrukcji.

Pytanie 14

Na podstawie przedstawionej receptury oblicz ilość cementu potrzebnego do wykonania 400 dm³ mieszanki betonowej.

Receptura na 1 m³ mieszanki betonowej
Beton klasy C 12/15
cement CEM I 32,5	- 280 kg
piasek 0-2 mm	- 420 dm³
żwir 2-16 mm	- 740 dm³
woda	- 180 dm³

A. 112 kg

B. 72 kg

C. 168 kg

D. 296 kg

Wybierając jedną z niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć powszechny błąd w podejściu do przeliczania ilości materiałów budowlanych, jakimi są cement i inne składniki mieszanki betonowej. Często mylnie zakłada się, że objętość mieszanki (w tym przypadku 400 dm³) jest proporcjonalna do masy cementu bez uwzględnienia rzeczywistych proporcji w recepturze. Na przykład, wybierając odpowiedzi takie jak 72 kg czy 168 kg, można myśleć, że są one wynikiem prostych przeliczeń, jednak nie uwzględniają one kluczowego faktu, że dla uzyskania odpowiedniej jakości betonu konieczne jest dążenie do optymalnych proporcji. W przypadku 72 kg, niewłaściwie zakłada się, że na mniejszą objętość potrzeba znacznie mniej cementu, co skutkuje zbyt słabą mieszanką. Z kolei wybór 168 kg, mimo że wydaje się logiczny, nie uwzględnia realnych proporcji składników i prowadzi do nadmiaru cementu, co może skutkować negatywnymi efektami, takimi jak pęknięcia czy zmniejszona odporność na czynniki atmosferyczne. Pamiętajmy, że każda receptura ma swoje określone wartości, a ich zmiana może wpływać na właściwości końcowego produktu. Z tego powodu kluczowe jest przestrzeganie zalecanych proporcji oraz zrozumienie, dlaczego każde z obliczeń ma znaczenie w kontekście trwałości i jakości betonu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Ile pojazdów transportowych o ładowności 7 t potrzeba do przetransportowania zbrojenia o wadze 140 000 kg?

A. 200 szt.

B. 20 szt.

C. 2 szt.

D. 100 szt.

W przypadku niepoprawnych podejść do tego problemu, kluczowym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie zasad dotyczących obliczeń ładunków i dopuszczalnych mas przewozowych. Przykładowo, niektórzy mogą próbować zaokrąglać masę ładunków lub przyjmować błędne wartości ładowności, co prowadzi do rozbieżności w wynikach. Odpowiedzi takie jak 2 sztuki czy 200 sztuk sugerują, że nie uwzględniono dokładnych obliczeń, a jedynie oszacowano liczbę transportów bez odpowiednich podstaw matematycznych. Kolejnym typowym błędem jest nieuwzględnienie jednostek miary – na przykład podanie masy w tonach, a następnie nieprzeliczenie jej na kilogramy, co prowadzi do mylnych wniosków. Takie pomyłki są nie do przyjęcia w branży transportowej, gdzie precyzyjne kalkulacje mają kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej. Niezrozumienie relacji pomiędzy masą ładunku a ładownością pojazdów prowadzi do nieprawidłowego planowania i może skutkować niepotrzebnymi opóźnieniami oraz kosztami. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do takich zadań z należytym zrozumieniem zasad matematycznych oraz norm branżowych, które regulują transport ładunków.

Pytanie 17

Aby przygotować 1 m3 mieszanki betonowej potrzebne jest 300 kg cementu. Należy do niej dodać domieszkę uplastyczniającą w ilości 0,5% masy cementu. Oblicz, jaką ilość domieszki uplastyczniającej trzeba dodać do każdego 100-litrowego zarobu betoniarki?

A. 0,15 kg

B. 0,50 kg

C. 1,5 kg

D. 3,0 kg

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota z tą odpowiedzią. Żeby policzyć, ile tego uplastyczniacza dać, najpierw musimy ogarnąć, ile cementu jest w 100 litrach betonu. Mamy tak, że do 1 m3 (czyli 1000 litrów) potrzeba 300 kg cementu. Więc w 100 litrach to wyjdzie 30 kg cementu (300 kg podzielone przez 1000 litrów i pomnożone przez 100 litrów). Następnie bierzemy pod uwagę, że domieszka ma być 0,5% masy cementu. To wychodzi 0,5% z 30 kg, co daje nam 0,15 kg. Takie dodanie domieszki jest mega istotne, bo wpływa na to, jak mieszanka się zachowuje, jej plastyczność i jak łatwo się ją obrabia. W branży budowlanej często stosuje się takie dodatki, żeby poprawić parametry betonu, co jest zgodne z tym, co mówią normy budowlane i producenci materiałów.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Przedstawione na ilustracji narzędzie przeznaczone jest do

A. cięcia prętów żebrowanych o średnicy do 12 mm.

B. odginania prętów gładkich wymagających zakotwienia.

C. wiązania i cięcia drutu wiązałkowego.

D. łączenia prętów w celu ich przedłużenia.

Szczypce do drutu wiązałkowego, przedstawione na ilustracji, są narzędziem niezwykle istotnym w praktykach budowlanych, szczególnie przy wiązaniu zbrojeń. Ich charakterystyczna budowa, w tym szeroki i płaski przedni koniec, umożliwia efektywne chwytanie oraz skręcanie drutu wiązałkowego, co jest kluczowe dla uzyskania trwałych połączeń. Takie narzędzie jest szczególnie przydatne w pracach z żelbetem, gdzie precyzyjne wiązanie prętów zbrojeniowych jest niezbędne dla stabilności konstrukcji. Zgodnie z branżowymi standardami, stosowanie odpowiednich narzędzi do wiązania zbrojeń nie tylko przyspiesza pracę, ale także zapewnia bezpieczeństwo i jakość wykonania. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie szczypiec do drutu wiązałkowego w połączeniu z odpowiednim drutem, co zapewnia jednolitą i mocną konstrukcję. Warto zauważyć, że odpowiednie techniki wiązania przy użyciu tego narzędzia mogą znacząco wpłynąć na efektywność prac budowlanych.

Pytanie 20

Z rysunku przekroju belki wspornikowej wynika, że do wykonania zbrojenia nośnego tej belki należy zastosować

A. 2 pręty Ø 10 i 2 pręty Ø 12

B. 3 pręty Ø 12

C. 2 pręty Ø 10

D. 2 pręty Ø 10 i 3 pręty Ø 12

Odpowiedź prawidłowa to 3 pręty Ø 12, co jest zgodne z rysunkiem przekroju belki wspornikowej. W projektowaniu konstrukcji betonowych zbrojenie odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu nośności i trwałości elementów. Zgodnie z normami PN-EN 1992-1-1, odpowiednie zbrojenie powinno być dostosowane do obciążeń, które będą działać na belkę. W przypadku belki wspornikowej, obciążenia mogą powodować znaczne momenty zginające, co wymaga zastosowania prętów o większej średnicy. Pręty Ø 12 mm zapewniają odpowiednią wytrzymałość oraz elastyczność, co jest istotne w kontekście zmiennych warunków obciążeniowych. Dodatkowo, zastosowanie trzech prętów tej średnicy umożliwia lepsze rozmieszczenie sił wewnętrznych, zmniejszając ryzyko pęknięć w betonowej tkance. Takie podejście odpowiada najlepszym praktykom inżynieryjnym, które podkreślają znaczenie właściwego doboru zbrojenia w zależności od specyfikacji projektu.

Pytanie 21

Który z elementów żelbetowych można wykonać w przedstawionym na rysunku deskowaniu?

A. Stopę fundamentową trapezową.

B. Stopę fundamentową schodkową.

C. Ścianę oporową.

D. Głowicę słupa.

Wybór odpowiedzi dotyczący ściany oporowej jest błędny, ponieważ kształt deskowania na rysunku nie odpowiada geometrii tego elementu. Ściany oporowe mają zazwyczaj prostokątny lub trapezowy kształt, ale ich konstrukcja wymaga bardziej skomplikowanego deskowania, które zapewnia odpowiednią stabilność i nośność, co nie jest przedstawione w tym przypadku. Z kolei głowice słupów są elementami, które zwykle mają kształt prostokątny lub kwadratowy, a ich wymogi dotyczące deskowania są zupełnie inne, związane z koniecznością przenoszenia dużych obciążeń z konstrukcji górnych na słupy. W przypadku stóp fundamentowych schodkowych, choć również są to elementy stosowane w fundamentach, ich kształt i wymiary różnią się od kształtu trapezowego, co sprawia, że nie mogą być realizowane w przedstawionym deskowaniu. Wybór nieprawidłowych odpowiedzi często wynika z mylenia kształtów oraz funkcji poszczególnych elementów konstrukcyjnych, co prowadzi do nieścisłości w projektowaniu i wykonawstwie. Właściwe zrozumienie kształtów deskowania jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz jakości wykonania konstrukcji betonowych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Aby uzyskać właściwe uziarnienie kruszywa, proces sortowania przeprowadza się poprzez

A. obróbkę chemiczną

B. usuwanie zanieczyszczeń

C. kruszenie

D. przesiewanie

Wybór kruszenia jako metody uzyskania odpowiedniego uziarnienia kruszywa jest błędny, ponieważ ten proces ma na celu redukcję wielkości cząstek materiału, a nie ich klasyfikację. Kruszenie jest procesem mechanicznym, który polega na łamaniu dużych bloków skalnych na mniejsze fragmenty. Chociaż kruszenie jest istotnym etapem w procesie produkcji kruszyw, nie dostarcza informacji na temat uzyskania konkretnego uziarnienia. Prawidłowo przeprowadzone kruszenie powinno być zawsze uzupełnione procesem przesiewania, aby oddzielić różne frakcje wielkościowe. Usuwanie zanieczyszczeń, mimo że jest ważne w kontekście poprawy jakości materiału, również nie prowadzi do uzyskania pożądanej struktury granulometrycznej. Zanieczyszczenia mogą wpływać na właściwości mechaniczne kruszywa, ale sama ich eliminacja nie zmienia rozkładu wielkości cząstek. Obróbka chemiczna, choć może mieć zastosowanie w niektórych procesach związanych z kruszywami, najczęściej nie odnosi się do uziarnienia. W tej sytuacji, techniki chemiczne mogą wprowadzać zmiany w mineralogii lub właściwościach powierzchniowych materiałów, ale nie są bezpośrednio związane z segregowaniem cząstek na podstawie ich wielkości. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami w branży budowlanej i materiałowej.

Pytanie 25

Zbrojenie monolitycznego słupa żelbetowego o prostokątnym przekroju powinno zawierać co najmniej

A. 6 prętów montażowych i strzemion

B. 6 prętów nośnych i uzwojenia

C. 4 prętów nośnych i strzemion

D. 4 prętów montażowych i uzwojenia

Odpowiedzi, które wskazują na inne zestawienia prętów i strzemion, nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących projektowania zbrojenia słupów żelbetowych. W przypadku odpowiedzi opartych na prętach montażowych, istnieje nieporozumienie dotyczące ich funkcji. Pręty montażowe są stosowane w inny sposób, najczęściej do tymczasowego podtrzymywania zbrojenia podczas betonowania, ale nie są one przeznaczone do przenoszenia obciążeń. Wprowadzenie ich do zbrojenia słupa, zamiast prętów nośnych, prowadziłoby do znacznego osłabienia konstrukcji. Ponadto, wspominanie o uzwojeniu w kontekście zbrojenia żelbetowego nie ma podstaw technicznych, ponieważ uzwojenie nie jest elementem stosowanym w klasycznych technologiach zbrojeniowych. Odpowiedzi wskazujące na zbyt małą liczbę prętów nośnych mogą prowadzić do suboptymalnego rozkładu sił w słupie, co w konsekwencji zwiększa ryzyko wystąpienia pęknięć czy zniszczeń. Warto również podkreślić, że projektowanie zbrojenia powinno być oparte na szczegółowych obliczeniach statycznych oraz analizy warunków eksploatacyjnych, co jest zgodne z regulacjami budowlanymi i standardami branżowymi. Ignorowanie powyższych zasad może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych.

Pytanie 26

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ, ile wynosi masa pręta o średnicy 12 mm, którego kształt przedstawiono na rysunku.

Średnica pręta [mm]	6	8	10	12	14	16
Masa jednostkowa [kg/m]	0,222	0,395	0,617	0,888	1,210	1,579

A. 3,552 kg

B. 4,840 kg

C. 6,316 kg

D. 4,598 kg

W przypadku podania błędnej odpowiedzi na pytanie dotyczące masy pręta, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych kwestii merytorycznych. Wyliczenie masy pręta wymaga precyzyjnego określenia jego długości oraz masy jednostkowej, które są fundamentalnymi krokami w tego typu obliczeniach. Wiele osób myli się, zakładając, że masa pręta zależy jedynie od jego średnicy lub długości, ignorując istotne czynniki, takie jak gęstość materiału. Różne materiały mają różne masy jednostkowe, co oznacza, że dla prętów wykonanych z różnych surowców, takich jak stal, aluminium czy miedź, obliczenia będą się różnić. Dlatego też, przy obliczaniu masy, należy zawsze odwoływać się do specyfikacji materiałowych, które zawierają informacje o masie jednostkowej. Unikanie takich standardów prowadzi do błędnych obliczeń, jak w przypadku wybrania nieodpowiedniej masy jednostkowej lub błędnej długości pręta. Ważne jest też, aby upewnić się, że długość pręta została zmierzona dokładnie, co jest często pomijane w praktyce. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do poprawnego wykonywania obliczeń inżynieryjnych oraz do zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w projektach budowlanych.

Pytanie 27

Na podstawie tabeli Katalogu Nakładów Rzeczowych, oblicz ile cementu portlandzkiego należy przygotować do wykonania 2 m³ mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej.

Mieszanka betonu zwykłego C16/20 w warunkach przeciętnych; cement 35
Nakłady na 1 m3 mieszanki betonowej		Wyciąg z KNR 2-02 Tablica 1708
Rodzaj materiału	Jedn. miary	Konsystencja
		wilgotna	gęstoplastyczna	plastyczna
Cement portlandzki 35	t	0,279	0,330	0,374
Piasek do betonów zwykłych	m³	0,526	0,496	0,470
Żwir do betonów zwykłych	m³	0,732	0,690	0,654
Woda	m³	0,221	0,261	0,296

A. 748 kg

B. 279 kg

C. 660 kg

D. 558 kg

Wybór błędnej odpowiedzi może być wynikiem kilku typowych nieporozumień przy liczeniu ilości cementu w mieszance betonowej. Na przykład, niektóre opcje mogą sugerować, że potrzebujemy znacznie więcej cementu na 1 m³, co nie jest zgodne z normami branżowymi. Za dużo cementu w przypadku betonu wilgotnego może prowadzić do problemów, jak np. zbyt duża skurczliwość po wyschnięciu, a to już może szkodzić trwałości konstrukcji. Czasem ludzie zapominają, że różne typy betonu wymagają różnych proporcji składników, co wpływa na wyniki. Warto przed liczeniem skorzystać z pewnych źródeł danych i norm, jak PN-EN 206, które jasno określają ilości składników. Źle przeprowadzone obliczenia mogą nas dużo kosztować i spowodować opóźnienia w projekcie, więc lepiej zrozumieć podstawowe zasady przygotowania mieszanki betonowej.

Pytanie 28

Na podstawie danych zawartych w tabeli określ najkrótszy czas mieszania mieszanki betonowej o konsystencji S4 (oznaczonej wg opadu stożka), w betoniarce o pojemności 250 litrów.

Pojemność robocza betoniarki [litry]	Najkrótszy czas mieszania mieszanki o konsystencji *wg opadu stożka [minuty]
Pojemność robocza betoniarki [litry]	S4 i S5*	S3*	S1 i S2*
do 500	1,0	1,5	ustalić doświadczalnie, nie mniej niż 2 minuty
od 500 do 1000	1,5	2,0
od 1000 do 2000	2,0	2,5

A. 2,0 minuty.

B. 2,5 minuty.

C. 1,0 minuta.

D. 1,5 minuty.

Odpowiedź 1,0 minuta jest jak najbardziej poprawna. Wynika to z danych, które znajdziesz w tabeli dotyczącej czasów mieszania betonu o konsystencji S4 w betoniarkach do 500 litrów. Normy PN-EN 206-1 mówią, że czas mieszania jest super ważny, bo wpływa na to, jak jednorodna będzie mieszanka betonowa i jakie będzie miała właściwości wytrzymałościowe. Konsystencja S4 oznacza, że mieszanka jest dosyć płynna, dlatego ważne jest, żeby czas mieszania był krótszy, żeby nie stracić za dużo wody i żeby jakość była na dobrym poziomie. W praktyce budowlanej, czas mieszania często dostosowujemy do konkretnego projektu, ale zawsze warto kierować się tym, co mówią producenci sprzętu i ogólnie branżowe wytyczne. Jeśli użyjesz dobrego czasu mieszania, to możesz poprawić efektywność pracy i jakość betonu, a to jest kluczowe dla trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 29

Na podstawie przedstawionej receptury oblicz ilość cementu i piasku potrzebną do wykonania 250 dm³ mieszanki betonowej.

Beton C 12/15
Receptura na 1 m³ mieszanki betonowej
cement CEM I 32,5	– 280 kg
piasek (0/2mm)	– 420 dm³
żwir (powyżej 2mm)	– 740 dm³
woda	– 180 dm³

A. Cement – 70 kg, piasek – 105 dm3

B. Cement – 45 kg, piasek – 84 dm3

C. Cement – 90 kg, piasek – 100 dm3

D. Cement – 140 kg, piasek – 200 dm3

Poprawna odpowiedź to 70 kg cementu i 105 dm3 piasku. Aby obliczyć ilość materiałów potrzebnych do wykonania 250 dm3 mieszanki betonowej, należy skorzystać z proporcji. W recepturze podano ilości dla 1 m3 betonu, co odpowiada 1000 dm3. Zatem, aby znaleźć ilości dla 250 dm3, stosujemy współczynnik 0,25. W wyniku tego obliczenia uzyskujemy: 1 m3 = 280 kg cementu i 420 dm3 piasku, co po pomnożeniu przez 0,25 daje odpowiednio 70 kg cementu i 105 dm3 piasku. Zastosowanie proporcji jest kluczowe w budownictwie, szczególnie przy mieszaniu materiałów budowlanych, ponieważ pozwala na zachowanie odpowiednich właściwości mieszanki, takich jak jej wytrzymałość i trwałość. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie betonu na budowie, gdzie precyzyjne obliczenia ilości składników są niezbędne do zapewnienia, że końcowy produkt spełnia wymagania norm budowlanych.

Pytanie 30

Aby uzyskać wymagane parametry wytrzymałościowe betonu wytworzonego z cementu portlandzkiego, konieczne jest utrzymanie świeżego betonu w stałej wilgotności w trakcie procesu wiązania oraz twardnienia przez co najmniej

A. 7 dni

B. 14 dni

C. 3 dni

D. 11 dni

Odpowiedź "7 dni" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z praktykami branżowymi oraz normami dotyczącymi betonu, takich jak PN-EN 206, świeży beton, aby osiągnąć optymalne parametry wytrzymałościowe, powinien być utrzymywany w odpowiednich warunkach wilgotności przez co najmniej 7 dni. W tym czasie zachodzi proces hydratacji, kluczowy dla związania cząsteczek cementu z wodą, co prowadzi do tworzenia struktury krystalicznej, znacząco podnoszącej wytrzymałość betonu. Utrzymanie wilgotności jest szczególnie istotne w pierwszych dniach po odlewie, gdyż to właśnie wtedy beton jest najbardziej narażony na skurcz i pękanie. Przykłady praktycznych zastosowań obejmują stosowanie mat mokrych, folii polietylenowych czy systemów nawadniających, które pomagają utrzymać odpowiedni poziom wilgotności. Dobrą praktyką jest również unikanie nagłych zmian temperatury, które mogą wpłynąć na proces twardnienia. Warto pamiętać, że odpowiednie utrzymanie wilgotności nie tylko zapewnia wymagane parametry wytrzymałościowe, ale również wpływa na trwałość i odporność betonu na czynniki atmosferyczne.

Pytanie 31

Zgodnie z zamieszczonym rysunkiem do montażu zbrojenia nośnego żelbetowej stopy fundamentowej należy przygotować

A. 14 prętów φ16

B. 3 pręty φ6

C. 7 prętów φ16

D. 4 pręty φ16

Wybór niepoprawnej odpowiedzi, takiej jak "3 pręty φ6", "4 pręty φ16" czy "7 prętów φ16", może wynikać z kilku błędów analitycznych. Po pierwsze, pominięcie aspektu wielowarstwowego zbrojenia, które jest kluczowe w przypadku większych konstrukcji, może prowadzić do znacznego niedoszacowania potrzebnych materiałów. Zbrojenie fundamentów musi być odpowiednio zaprojektowane, aby sprostać obciążeniom, jakie będą na nie oddziaływać, a także by zapewnić trwałość całej konstrukcji. Przykładowo, zbrojenie w postaci "4 prętów φ16" jest niewystarczające, ponieważ nie uwzględnia wymaganej liczby prętów dla dwóch warstw. W praktyce stosuje się również różne średnice prętów w zależności od specyfiki konstrukcji, a ich niewłaściwy dobór prowadzi do osłabienia fundamentów. Ponadto, błędy w obliczeniach dotyczących ilości prętów często wynikają z braku znajomości norm i zasad projektowania zbrojenia, takich jak PN-EN 1992-1-1. Kluczowe jest, aby podczas projektowania zbrojenia brać pod uwagę zarówno przenoszone obciążenia, jak i sposób rozmieszczenia prętów w elemencie konstrukcyjnym. Ignorowanie tych zasad może skutkować poważnymi problemami w przyszłości, takimi jak pęknięcia betonu czy osłabienie całej struktury.

Pytanie 32

Do wykonania podciągu przygotowano 10 prętów zbrojeniowych wykonanych zgodnie z rysunkiem. Ile wynosi łączna długość prętów zbrojeniowych?

A. 24,4 m

B. 25,6 m

C. 20,0 m

D. 22,4 m

Poprawna odpowiedź wynosząca 25,6 m opiera się na sumarycznej długości wszystkich 10 prętów zbrojeniowych, które zostały przygotowane zgodnie z rysunkiem. W praktyce, przy projektowaniu konstrukcji inżynieryjnych, kluczowe jest dokładne obliczenie ilości materiałów zbrojeniowych, aby zapewnić stabilność i bezpieczeństwo całej konstrukcji. Długość prętów zbrojeniowych dobiera się na podstawie wymagań projektowych oraz norm budowlanych, takich jak Eurokod 2 czy PN-EN 1992, które regulują zasady projektowania i wykonawstwa konstrukcji stalowych i betonowych. W przypadku obliczeń długości prętów warto także uwzględnić ewentualne straty materiałowe związane z cięciem i spawaniem. Dodatkowo, stosując odpowiednie metody obliczeniowe, można optymalizować zużycie stali, co przekłada się na efektywność kosztową projektu. W tym przypadku, wiedza na temat właściwego pomiaru i ustalania potrzebnej ilości prętów zbrojeniowych jest niezbędna dla inżynierów budowlanych, którzy dążą do realizacji bezpiecznych i trwałych konstrukcji.

Pytanie 33

Na podstawie danych zawartych w tablicy z KNR 2-02 oblicz liczbę godzin pracy wyciągu zastosowanego do transportu pionowego 750 kg prętów żebrowanych w czasie zbrojenia stropów żelbetowych.

A. 0,60 m-g

B. 0,54 m-g

C. 0,80 m-g

D. 0,72 m-g

Odpowiedź, którą wybrałeś, jest niestety błędna. To może wynikać z kilku nieporozumień, na przykład źle zinterpretowane dane albo jakieś błędy w obliczeniach. Odpowiedzi takie jak 0,54 m-g, 0,72 m-g czy 0,80 m-g są pomyłkami, ponieważ nie biorą pod uwagę przeliczenia masy prętów na tony oraz poprawnego zastosowania nakładu pracy z KNR 2-02. Często pojawia się błąd, gdzie ktoś myśli, że nakład pracy na 1 tonę można od razu zastosować do 750 kg, co oczywiście nie działa, jeśli nie przeliczymy tego na tony. W przypadku 0,80 m-g można się pomylić zakładając, że masa prętów to 1 tona, co prowadzi do złego wyniku. Ważne jest, żeby każdy kilogram przeliczać na tony, bo tylko wtedy wyliczymy właściwy nakład pracy. Dodatkowo, złe odpowiedzi mogą pokazywać, że nie do końca rozumiesz, jak działają wyciągi i ich rola w budownictwie. Kluczowe jest, żeby myśleć logicznie i mieć pełne zrozumienie dotyczące masy materiałów, które transportujemy. To wszystko jest ważne dla efektywności i bezpieczeństwa naszych projektów budowlanych.

Pytanie 34

W jakiej sekwencji dodaje się komponenty do betonu, wytwarzanego w sposób przemysłowy?

A. Cement z wodą, drobne kruszywo, a na końcu grube kruszywo

B. Drobne kruszywo z wodą, a następnie cement z grubym kruszywem

C. Grube kruszywo z wodą, a następnie cement z drobnym kruszywem

D. Drobne kruszywo, grube oraz cement, a potem woda

Twoje pomysły na dozowanie składników mieszanki betonowej nie do końca się zgadzają z tym, jak to powinno wyglądać. Na przykład, mieszanie kruszywa drobnego z wodą i potem cementu z kruszywem grubym nie zadziała najlepiej. To, że najpierw dodajesz kruszywo, a potem cement, może sprawić, że nie pokryje ono dobrze cząstek zaczynu, co potem wpływa na wytrzymałość betonu. Warto zapamiętać, że kolejność ma znaczenie, bo kruszywo drobne może utrudnić mieszanie z wodą. W praktyce, jeśli źle dobierzesz kolejność, możesz mieć problemy z jakością betonu, co potem wiąże się z kosztami napraw. Dlatego dobrze jest trzymać się tych zasad i praktyk, żeby wyeliminować błędy w produkcji.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Metoda opadu stożka wykorzystywana jest w warunkach budowlanych do oceny

A. gęstości objętościowej zaprawy

B. szczelności mieszanki betonowej

C. konsystencji mieszanki betonowej

D. czasu wiązania zaprawy

Wybór gęstości objęściowej zaprawy jako celu pomiaru jest mylący, ponieważ to nie jest główny aspekt oceniany za pomocą metody opadu stożka. Gęstość objętościowa jest parametrem, który można określić za pomocą innych metod, takich jak pomiar masy próbki w stosunku do jej objętości. Z kolei szczelność mieszanki betonowej mierzy się poprzez inne testy, takie jak test na przepuszczalność, które oceniają zdolność mieszanki do zatrzymywania wody. Czas wiązania zaprawy, który jest również uwzględniony w odpowiedziach, jest mierzony za pomocą odmiennych testów, takich jak próba Vicata, która pozwala na określenie momentu, w którym zaprawa zaczyna twardnieć. Wykorzystywanie metody opadu stożka do tych celów jest więc nieadekwatne i może prowadzić do błędnych wniosków na temat właściwości materiałów budowlanych. Warto zrozumieć, że każdy z tych parametrów wymaga różnych podejść i metod pomiarowych, a ich mylne interpretowanie może prowadzić do poważnych problemów w praktyce budowlanej, w tym do obniżenia jakości konstrukcji.

Pytanie 37

Na którym rysunku przedstawiono użebrowanie prętów zbrojeniowych o najwyższej klasie wytrzymałości?

A. Na rysunku 2.

B. Na rysunku 4.

C. Na rysunku 3.

D. Na rysunku 1.

Rysunek 3 został wybrany jako przedstawiający pręty zbrojeniowe o najwyższej klasie wytrzymałości ze względu na jego złożoną strukturę użebrowania. Użebrowanie prętów zbrojeniowych odgrywa kluczową rolę w ich zdolności do przenoszenia obciążeń oraz zapewnienia przyczepności do betonu. W przypadku rysunku 3, złożona geometria użebrowania sugeruje, że pręty te będą miały lepsze właściwości mechaniczne, w tym większą wytrzymałość na rozciąganie i odporność na zginanie. Zgodnie z normą PN-EN 1992-1-1, odpowiednia przyczepność zbrojenia do betonu jest kluczowym czynnikiem wpływającym na trwałość i nośność elementów betonowych. W praktyce, zastosowanie prętów o wyższej klasie wytrzymałości jest korzystne zwłaszcza w konstrukcjach wymagających dużej odporności na działanie sił dynamicznych, takich jak mosty czy budynki wysokie, gdzie ryzyko deformacji jest znaczące. Wybór odpowiednich prętów zbrojeniowych jest zatem podstawą dla zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji budowlanych.

Pytanie 38

Zgodnie z przedstawioną tabelą minimalna ilość cementu potrzebna do wykonania 1 m³ normowego betonu recepturowego NBR 20 klasy konsystencji S3 wynosi

Nakład na 1 m³
Normowy beton recepturowy	Klasy konsystencji
Normowy beton recepturowy	S1	S2	S3
NBR 10	210	230	260
NBR 15	270	300	330
NBR 20	290	320	360

A. 330 kg

B. 260 kg

C. 360 kg

D. 290 kg

Odpowiedź 360 kg jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli dotyczącym betonu normowego, minimalna ilość cementu potrzebna do przygotowania 1 m³ betonu NBR 20 klasy konsystencji S3 wynosi właśnie 360 kg. Przygotowując beton, kluczowe znaczenie ma nie tylko ilość cementu, ale także jego jakość oraz odpowiedni dobór innych składników, takich jak kruszywa czy dodatki chemiczne. W praktyce, właściwe proporcje materiałów zapewniają nie tylko wytrzymałość na ściskanie, ale także odporność na czynniki atmosferyczne oraz trwałość budowli. W przypadku betonu NBR 20, który jest często stosowany w konstrukcjach wymagających większej nośności, zachowanie odpowiedniej ilości cementu jest niezbędne dla osiągnięcia wymaganych parametrów wytrzymałościowych. Warto również pamiętać o standardach budowlanych, takich jak PN-EN 206, które precyzują normy dotyczące produkcji betonu, a także wskazują na znaczenie jego właściwego dozowania i mieszania.

Pytanie 39

Oblicz na postawie tabeli Katalogu Nakładów Rzeczowych liczbę roboczogodzin pracy zbrojarzy grupy II, którą należy zaplanować podczas wykonania montażu zbrojenia konstrukcji monolitycznej budowli z wykorzystaniem 500 kg stali gładkiej i 1 000 kg stali żebrowanej.

Zbrojenie konstrukcji. Przygotowanie i montaż zbrojenia
Nakłady na 1 tonę zbrojenia	Wyciąg z KNR 2-02	Tablica 0290
Rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	Jedn. miary	Konstrukcje monolityczne budowli
Rodzaje zawodów, materiałów i maszyn	Jedn. miary	Pręty gładkie	Pręty żebrowane
Zbrojarze-grupa II	r-g	39,82	47,75

A. 63,70 r-g

B. 43,80 r-g

C. 67,66 r-g

D. 87,57 r-g

Wiesz co? Właściwa odpowiedź to 67,66 roboczogodzin (r-g) dla zbrojarzy z grupy II. Wynika to z dokładnych obliczeń nakładów pracy, które przyjdzie Ci wykonać dla konkretnej ilości stali gładkiej i żebrowanej. W katalogu nakładów rzeczowych zobaczysz, że dla stali mamy różne wartości w zależności od masy, liczonej w tonach. Mamy tu 500 kg stali gładkiej, czyli 0,5 tony, oraz 1000 kg stali żebrowanej, co daje 1 tonę. Trzeba te liczby połączyć, używając odpowiednich współczynników dla każdego typu stali. Moim zdaniem, te kalkulacje są naprawdę ważne dla planowania budowy. Dzięki nim możesz dokładnie oszacować, ile ludzi potrzebujesz i jak podzielić pracę, co z kolei wpływa na to, jak wygląda harmonogram i koszty całego projektu. Fajnie byłoby też pamiętać, że znajomość tych nakładów i umiejętność ich zastosowania to kluczowe elementy, jeśli chodzi o przepisy budowlane i normy jakościowe w branży.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż minimalny czas pielęgnacji świeżego betonu wykonanego z cementu CEM II, jeżeli wilgotność względna powietrza utrzymuje się na poziomie 85%.

A. 5 dni.

B. 2 dni.

C. 3 dni.

D. 4 dni.

Poprawna odpowiedź to 2 dni, co jest zgodne z danymi zawartymi w tabeli. Przy wilgotności względnej powietrza wynoszącej 85%, minimalny czas pielęgnacji świeżego betonu wykonanego z cementu CEM II wynosi 2 dni. W praktyce pielęgnacja betonu jest kluczowym etapem w procesie budowlanym, ponieważ odpowiednia pielęgnacja wpływa na trwałość, wytrzymałość i estetykę końcowego produktu. Pielęgnacja betonu polega na utrzymaniu odpowiednich warunków wilgotności i temperatury, co jest szczególnie ważne w początkowych fazach jego wiązania i twardnienia. W przypadku betonu CEM II, przy wilgotności powyżej 80%, skrócenie tego okresu do 2 dni jest możliwe dzięki korzystnym warunkom atmosferycznym. Warto zaznaczyć, że przy niskiej wilgotności lub wysokiej temperaturze może być konieczne wydłużenie tego okresu, co pokazuje, jak istotne są lokalne warunki podczas prac budowlanych. Dlatego zawsze należy stosować się do wytycznych producenta oraz obowiązujących norm, takich jak PN-EN 13670 czy PN-EN 206, które szczegółowo określają zasady pielęgnacji betonu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej