Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik żywienia i usług gastronomicznych
Kwalifikacja: HGT.02 - Przygotowanie i wydawanie dań
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:25
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:43

Egzamin niezdany

Wynik: 11/40 punktów (27,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z zamieszczonego normatywu surowcowego, należy sporządzić

Normatyw surowcowy na 5 porcji
Nazwa surowca	Ilość
Wołowina bez kości	700 g
Mąka	10 g
Smalec	50 g
Masło	20 g

A. szaszłyki.

B. bryzole.

C. befsztyki.

D. kotlety.

Odpowiedzi takie jak befsztyki, kotlety czy szaszłyki są niezgodne z normatywem surowcowym, który szczegółowo określa składniki i metody przygotowania bryzoli. W przypadku befsztyków, danie to opiera się na stosunkowo dużych kawałkach mięsa, które zazwyczaj są grillowane lub smażone w całości, co odbiega od charakterystyki bryzoli. Kotlety, z drugiej strony, mogą przywoływać na myśl różne rodzaje mięsa oraz różne metody przygotowania, ale nie odpowiadają specyfice bryzoli, które wymaga obtaczania w mące i smażenia na smalcu. Szaszłyki to potrawa, która składa się z kawałków mięsa i warzyw, pieczonych na rożnie lub na patyku, co również nie pasuje do normatywu dotyczącego bryzoli. Typowym błędem myślowym jest mylenie kategorii mięsnych, gdzie zamiast koncentrować się na specyfikach dania, można skupić się na ogólnych cechach potraw. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ potrawy ma swoje unikalne właściwości i metody przygotowania. Tylko poprzez szczegółowe zapoznanie się z normatywami surowcowymi można skutecznie i poprawnie przygotować potrawy, które będą odpowiadały wymaganiom zarówno gastronomicznym, jak i oczekiwaniom klientów.

Pytanie 2

Do podgrzewania produktów należy używać

A. patelni

B. bemaru

C. szybkowaru

D. salamander

Patelnia, bemar i szybkowar to rzeczywiście ciekawe urządzenia kuchenne, ale nie nadają się do zapiekania. Patelnie są super do smażenia czy duszenia, ale nie osiągniesz na nich efektu zapiekania z charakterystyczną chrupiącą skórką, bo brakuje im górnego źródła ciepła. Bemar służy do podgrzewania potraw w wodzie, więc zapiekanie odpada, bo to działa jak gotowanie. A szybkowar to w ogóle inna bajka, bo gotuje pod ciśnieniem, co też nie daje suchego ciepła potrzebnego do zapiekania. W kuchni ważne jest, by wiedzieć, jak różne sprzęty działają, żeby dobrze je wykorzystać i nie marnować jedzenia.

Pytanie 3

Aby uzyskać puszystość sufletu, należy używać

A. przesianej mąki

B. piany z białek

C. namoczonej bułki

D. sody oczyszczonej

Soda oczyszczona, przesianą mąkę oraz namoczoną bułkę można spotkać w różnych recepturach, jednak nie są one odpowiednie do spulchniania sufletu. Soda oczyszczona działa jako środek spulchniający, ale jej zastosowanie w sufletach nie jest właściwe, ponieważ nie wprowadza powietrza w sposób, w jaki robi to piana z białek. W sufletach kluczowe jest uzyskanie lekkości poprzez wprowadzenie powietrza, a soda oczyszczona, mimo że może powodować wzrost ciasta, nie ma tej samej funkcji. Przesiana mąka, z kolei, jest stosowana w celu usunięcia zanieczyszczeń i poprawienia struktury ciasta, ale sama w sobie nie ma zdolności do spulchniania. Ponadto, namoczona bułka również nie jest odpowiednia w kontekście sufletów, ponieważ jej główną funkcją jest nawilżenie, co nie wspiera efektu lekkości. Właściwe zrozumienie, dlaczego piana z białek jest preferowana, pozwala na uniknięcie błędów w przygotowywaniu bardzo delikatnych potraw, gdzie struktura i tekstura odgrywają kluczową rolę. Użycie niewłaściwych składników prowadzi do ciężkich i zbitych wypieków, co jest sprzeczne z oczekiwaniami dotyczącymi sufletów.

Pytanie 4

Ile kcal dostarczy ser topiony?

Skład II śniadania: bułka pszenna 40 g, masło 10 g, ser topiony 20 g, pomidory 50 g
Produkt	Zawartość w 100 g produktu
Produkt	białko (g)	tłuszcz (g)	węglowodany (g)
bułka pszenna	7,3	1,5	58
masło	0,7	82,5	0,7
ser topiony	13,5	27,0	1,2
pomidor	0,9	0,2	3,6

A. 60,3 kcal

B. 48,6 kcal

C. 50,3 kcal

D. 10,8 kcal

Wybór niewłaściwych wartości kalorycznych dla sera topionego może wynikać z nieprecyzyjnych założeń dotyczących jego składu. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na 48,6 kcal, 50,3 kcal czy 10,8 kcal nie uwzględniają rzeczywistego profilu makroskładników. Przykładowo, 10,8 kcal to zbyt niska wartość, która mogłaby sugerować jedynie minimalny kawałek sera, podczas gdy przeciętny ser topiony jest znacznie bardziej kaloryczny. Odpowiedzi 48,6 kcal i 50,3 kcal również nie oddają rzeczywistego wkładu energetycznego, ponieważ w przypadku standardowej porcji sera, kaloryczność jest zazwyczaj wyższa. Często, przy obliczaniu kalorii, mogą pojawiać się nieporozumienia związane z pomijaniem lub błędnym interpretowaniem wartości odżywczych. Kluczowe jest więc, aby zrozumieć, że ser topiony, będący produktem przetworzonym, może zawierać różne dodatki, które wpływają na jego kaloryczność. Dlatego ważne jest, aby uwzględniać pełny zakres składników i ich wartości kaloryczne w diecie, aby uniknąć nieporozumień i błędnych wniosków dotyczących ilości spożywanych kalorii. Zrozumienie wartości energetycznej produktów spożywczych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania dietą i zbilansowanego odżywiania.

Pytanie 5

Mąka pobrana z magazynu, w której stwierdzono obecność szkodników

A. może być wykorzystana do wypieków

B. nie może być wprowadzona do produkcji

C. musi być przesiana dwukrotnie przed użyciem

D. może być użyta do produkcji ciasta gotowanego

Pobrana z magazynu mąka, która wykazuje ślady obecności szkodników, nie może być dopuszczona do produkcji z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, obecność szkodników jest oznaką niewłaściwego przechowywania surowca, co może prowadzić do zanieczyszczenia całej partii mąki. Zgodnie z normami jakościowymi, takimi jak ISO 22000 czy HACCP, każdy etap produkcji żywności powinien być kontrolowany, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów. Użycie mąki z obecnością szkodników może skutkować nie tylko pogorszeniem jakości produktu, ale również zagrożeniem zdrowotnym. W praktyce oznacza to, że taka mąka nie nadaje się ani do wypieków, ani do produkcji ciasta gotowanego, a jej użycie może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kontaminacja nawzajem innych składników. W związku z tym, przedsiębiorstwa powinny stosować się do rygorystycznych standardów oceny jakości surowców, aby unikać potencjalnych strat finansowych i reputacyjnych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Jaka jest cena soku pomarańczowego sprzedawanego w barze w szklance (200 ml), jeśli literowy koszt tego soku w hurcie wynosi 2,50 zł, a marża wynosi 150%, a stawka VAT na napoje wynosi 22%? Cenę zaokrąglić do jednego miejsca po przecinku?

A. 2,0 zł

B. 1,5 zł

C. 2,5 zł

D. 1,0 zł

W przypadku, gdy odpowiedzi są błędne, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych aspektów procesu kalkulacji ceny sprzedaży. Na przykład, w przypadku podania ceny 1,0 zł, można zauważyć, że jest to zbyt niska kwota, która nie uwzględnia ani marży, ani podatku VAT. Podobnie, odpowiedź 2,0 zł może sugerować, że obliczenia były prowadzone bez poprawnego uwzględnienia marży. Każdy z tych błędów myślowych prowadzi do niepoprawnych wniosków, które mogą być spowodowane brakiem zrozumienia, jak marże wpływają na cenę sprzedaży po dodaniu podatku VAT. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi mogą ignorować kluczową zasadę zaokrąglania, co również prowadzi do nieprawidłowych wyników. W kontekście działalności barowej, stosowanie poprawnych metod kalkulacji cen jest kluczowe dla utrzymania rentowności. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć cały proces, od kosztów zakupu, przez marżę, aż po ostateczne ustalenie ceny z uwzględnieniem podatku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 8

Ile gramów mąki ziemniaczanej powinno się przygotować do wyrobu klusek śląskich z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, jeśli stosunek mąki ziemniaczanej do ziemniaków w cieście wynosi 1:5?

A. 400 g mąki

B. 300 g mąki

C. 200 g mąki

D. 500 g mąki

Aby przygotować kluski śląskie z 1,5 kg ugotowanych ziemniaków, stosując proporcję mąki ziemniaczanej do ziemniaków wynoszącą 1:5, należy obliczyć ilość potrzebnej mąki. Wzór to: ilość ziemniaków (w gramach) podzielona przez 5. W przypadku 1,5 kg ziemniaków, co odpowiada 1500 g, obliczenia wyglądają następująco: 1500 g ziemniaków / 5 = 300 g mąki ziemniaczanej. Kluski śląskie to tradycyjna potrawa, której jakość zależy od precyzyjnego stosowania proporcji składników, co jest kluczowe w procesie kulinarnym. W praktyce, zbyt mała ilość mąki może prowadzić do kleistej konsystencji, zaś nadmiar mąki sprawi, że kluski będą twarde. Dlatego znajomość prawidłowych proporcji jest niezbędna do osiągnięcia odpowiedniej tekstury i smaku. Takie podejście, oparte na precyzyjnych obliczeniach, jest zgodne z najlepszymi praktykami kulinarnymi, które uwzględniają nie tylko smak, ale także wygląd i konsystencję potrawy.

Pytanie 9

Jaką metodę obróbki cieplnej powinno się zastosować do przygotowania ragoût?

A. Duszenie

B. Smażenie

C. Gotowanie

D. Pieczenie

Smażenie, pieczenie oraz gotowanie to techniki obróbki cieplnej, które różnią się od duszenia i każda z nich ma swoje unikalne zastosowania oraz efekty w kontekście przygotowywania potraw. Smażenie to proces, w którym składniki są wystawiane na działanie wysokiej temperatury w obecności tłuszczu. O ile może to dawać potrawom chrupkość, nie jest to technika, która sprzyja miękkości mięsa, co jest istotne w przypadku ragoût. Pieczenie to metoda, która polega na obróbce cieplnej potraw w piekarniku, co również nie zapewnia odpowiedniego nawilżenia i nie pozwala na wydobycie pełni smaków, jak ma to miejsce w duszeniu. Gotowanie, z drugiej strony, jest procesem, w którym składniki są zanurzone w wodzie lub bulionie, ale zazwyczaj nie odbywa się to w szczelnie zamkniętym naczyniu, co prowadzi do utraty aromatów i soków. W kontekście przygotowywania ragoût, kluczowym błędem może być myślenie, że te techniki mogą zastąpić duszenie; w rzeczywistości ich efekty są diametralnie różne, a nieprzemyślane wykorzystanie tych metod może skutkować potrawą, która nie spełni oczekiwań smakowych. Duszenie to nie tylko technika, ale także sposób na harmonizację smaków i aromatów, co jest niezbędne, aby uzyskać autentyczne ragoût.

Pytanie 10

Daną potrawą kuchni włoskiej, przygotowaną z dużych kawałków makaronu wypełnionego nadzieniem i zapiekanego, jest

A. ravioli

B. polenta

C. spaghetti

D. lasagne

Lasagne to tradycyjna potrawa kuchni włoskiej, która składa się z dużych, płaskich płatków makaronu, które są przekładane różnorodnymi farszami, zwykle na bazie mięs, warzyw oraz serów, a następnie zapiekane w piekarniku. Kluczowym elementem lasagne jest zastosowanie sosu beszamelowego i sosu pomidorowego, które nadają potrawie charakterystyczny smak i konsystencję. Warto zaznaczyć, że lasagne może być przygotowywana na wiele sposobów, w tym w wersji wegetariańskiej z warzywami. Potrawa ta doskonale ilustruje zasady kuchni włoskiej, które kładą nacisk na świeże składniki, prostotę przy przygotowaniu oraz harmonię smaków. Przygotowując lasagne, warto pamiętać o tym, aby nie przesadzić z ilością sosu, co może wpłynąć na konsystencję dania. Przykładowo, popularne jest dodawanie do farszu ricotty, co nie tylko poprawia smak, ale także teksturę potrawy. Lasagne jest idealnym daniem na specjalne okazje, takie jak rodzinne obiady czy święta.

Pytanie 11

Jaką wartość brutto ma cena gastronomiczna jednej porcji wina o objętości 100 ml, jeśli koszt zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l wynosi 14 zł, marża gastronomiczna to 50%, a podatek VAT to 23%?

A. 3,69 zł

B. 25,83 zł

C. 3,07 zł

D. 21,48 zł

Cena gastronomiczna brutto jednej porcji wina w ilości 100 ml wynosi 3,69 zł. Aby obliczyć tę wartość, należy najpierw ustalić cenę zakupu butelki wina o pojemności 0,7 l, która wynosi 14 zł. Z tej butelki otrzymujemy 7 porcji po 100 ml każda (0,7 l = 700 ml, a 700 ml / 100 ml = 7). Cena zakupu jednej porcji wynosi zatem 14 zł / 7 = 2 zł. Następnie przystępujemy do obliczenia marży gastronomicznej. Przy marży wynoszącej 50%, cena porcji z marżą wynosi 2 zł + 50% z 2 zł, co daje 2 zł + 1 zł = 3 zł. Na koniec uwzględniamy podatek VAT, który w tym przypadku wynosi 23%. Obliczamy zatem: 3 zł + 23% z 3 zł = 3 zł + 0,69 zł = 3,69 zł. To pokazuje, jak ważne jest uwzględnianie wszystkich czynników, takich jak koszty zakupu, marża oraz podatki, które wpływają na finalną cenę gastronomiczną. W praktyce, zrozumienie tych obliczeń pozwala restauratorom prawidłowo ustalać ceny, co jest kluczowe dla rentowności lokalu.

Pytanie 12

Jakie warzywa powinny być uznawane za owocowe?

A. Endywia oraz cieciorka

B. Jarmuż oraz brukselka

C. Bakłażan i patison

D. Karczoch oraz ogórek

Endywia i cieciorka nie są klasyfikowane jako owoce. Endywia to liściasta roślina, która jest używana głównie w sałatkach i nie spełnia wymogów botaniki do klasyfikacji jako owoc. Cieciorka, z kolei, to roślina strączkowa, a jej nasiona, chociaż odżywcze, są częścią rośliny, ale nie mają struktury owocu. Karczoch to kwiatostan rośliny, który również nie mieści się w definicji owoców, a ogórek, choć często traktowany jako warzywo w kuchni, jest w rzeczywistości owocem, co może prowadzić do nieporozumień. Jarmuż i brukselka to warzywa liściaste oraz pąki, które również nie są zaliczane do owoców. Pojęcia owoców i warzyw różnią się w zależności od kontekstu kulinarnego i botanicznego, co bywa mylące. Kluczowym błędem myślowym jest utożsamianie warzyw z owocami tylko na podstawie ich zastosowania w kuchni, co prowadzi do nieprecyzyjnych klasyfikacji. Warto zatem poznać botaniczne definicje, aby lepiej zrozumieć, jakie rośliny kwalifikują się do danej kategorii i dlaczego to ma znaczenie w kontekście zdrowego odżywiania oraz przygotowywania posiłków.

Pytanie 13

Podczas udzielania pierwszej pomocy osobie, która straciła przytomność, co należy zrobić w pierwszej kolejności?

A. ulegować osobę na plecach, obrócić głowę na bok, lekko unieść nogi do góry

B. położyć osobę na plecach, wachlować okolice czoła

C. przenieść osobę do chłodnego miejsca, podać zimny napój

D. wykonać sztuczne oddychanie

Przeniesienie pracownika do chłodnego pomieszczenia i podanie mu chłodnego płynu może wydawać się logicznym rozwiązaniem, jednak nie jest to właściwe podejście w przypadku omdlenia. Tego typu działania mogą być stosowane w sytuacjach przegrzania organizmu, natomiast przy omdleniu kluczowe jest zapewnienie drożności dróg oddechowych i stabilizacji pozycji ciała. Nawet jeśli osoba jest w środowisku gorącym, przeniesienie jej bezpośrednio do chłodnego miejsca może prowadzić do dalszych komplikacji, zwłaszcza jeśli straciła przytomność. Wachlowanie czoła jest bardziej działaniem doraźnym i nie ma potwierdzonej skuteczności w poprawie stanu pacjenta. Co więcej, jeśli osoba nie jest w stanie samodzielnie regulować drożności dróg oddechowych, jest to niezwykle ryzykowne. Dodatkowo, zastosowanie sztucznego oddychania w przypadku omdlenia, gdy nie występują objawy zatrzymania krążenia, może prowadzić do niepotrzebnego stresu i nieprawidłowego działania. Ponadto, w niektórych sytuacjach, niewłaściwe manipulacje mogą wręcz zaszkodzić pacjentowi, dlatego tak ważne jest, aby postępować zgodnie z uznawanymi standardami pierwszej pomocy w celu zapewnienia bezpieczeństwa i wsparcia osobie poszkodowanej.

Pytanie 14

Czy mycie mięsa przed umieszczeniem go w lodówce przyczynia się do

A. pęcznienia substancji białkowych

B. wypłukiwania składników mineralnych

C. twardnienia mięsa

D. rozwoju drobnoustrojów

Mylenie mycia mięsa z jego twardnieniem, wypłukiwaniem składników mineralnych czy pęcznieniem substancji białkowych może prowadzić do nieporozumień w zakresie prawidłowego przygotowania żywności. W przypadku mycia mięsa, twardnienie jest procesem, który zachodzi w wyniku nieodpowiedniego gotowania lub obróbki cieplnej, a nie w wyniku mycia. Mycie może rzeczywiście prowadzić do pewnych zmian w strukturze białek, jednak nie jest to główny efekt, jaki należy rozważać. Co więcej, wypłukiwanie składników mineralnych jest problemem bardziej związanym z gotowaniem w wodzie niż z myciem, gdyż to długotrwałe gotowanie może prowadzić do strat minerałów. Warto zauważyć, że mycie mięsa nie jest zalecane przez specjalistów ds. żywności, ponieważ woda nie eliminuje bakterii, a w niektórych przypadkach może je rozprzestrzenić, co stwarza ryzyko dla zdrowia. Ponadto, pęcznienie białek jest zjawiskiem, które występuje w wyniku działania soli lub wysokiej temperatury, a nie mycia. W praktyce, nieprawidłowe podejście do mycia mięsa może prowadzić do wzrostu drobnoustrojów, a przez to do zagrożenia dla zdrowia. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do norm higieny i przechowywania żywności zgodnie z zaleceniami, aby zminimalizować ryzyko związane z patogenami w surowym mięsie.

Pytanie 15

Wskaż grupę trzech artykułów spożywczych, których konsumowanie powinno być ograniczone, aby uniknąć otyłości?

A. Drób, ryż brązowy, jogurt

B. Cielęcina, masło, ziemniaki

C. Podroby, oliwa z oliwek, brokuły

D. Wieprzowina, sery podpuszczkowe, makarony

Wybór wieprzowiny, serów podpuszczkowych i makaronów jako produktów, których spożycie należy ograniczyć, jest uzasadniony ich wysoką kalorycznością oraz zawartością tłuszczów nasyconych. Wieprzowina, zwłaszcza w postaci przetworzonej, często ma wysoką zawartość tłuszczu, co może przyczyniać się do nadmiaru kalorii w diecie. Sery podpuszczkowe, takie jak cheddar czy gouda, są bogate w tłuszcze i kalorie, co sprawia, że ich nadmierne spożycie może prowadzić do otyłości. Makarony, zwłaszcza te z białej mąki, mają wysoki indeks glikemiczny, co może powodować szybki wzrost poziomu cukru we krwi, a następnie uczucie głodu, co prowadzi do dalszego jedzenia. Ograniczając te produkty, warto zastąpić je zdrowszymi alternatywami, takimi jak pełnoziarniste zboża, chude białka i warzywa. Dbanie o zrównoważoną dietę i kontrola porcji to kluczowe elementy w prewencji otyłości. Zgodnie z wytycznymi WHO, zdrowa dieta powinna być bogata w owoce, warzywa oraz pełnoziarniste produkty, a ograniczać tłuszcze nasycone i cukry prosty.

Pytanie 16

Jaką właściwość mąki można ocenić, przesuwając próbkę między palcami?

A. Zapach

B. Granulację

C. Barwę

D. Wilgotność

Granulacja mąki jest kluczowym parametrem, który można ocenić przez przesuwanie próbki między palcami. Granulacja odnosi się do wielkości cząstek mąki, co ma istotny wpływ na jej właściwości technologiczne i końcowy produkt. Gdy próbka mąki jest przesuwana między palcami, można wyczuć jej teksturę i grubość cząstek. Mąki o różnej granulacji mają różne zastosowania; na przykład, mąka chlebowa powinna mieć większą granulację, aby zapewnić odpowiednią strukturę ciasta, podczas gdy mąka tortowa powinna być drobno mielona, co wpływa na delikatność wypieków. Przesuwanie mąki między palcami jest jedną z podstawowych metod oceny, stosowaną w piekarnictwie i przemyśle spożywczym, zgodnie z normami jakości, które podkreślają znaczenie odpowiedniej granulacji dla uzyskania pożądanych cech organoleptycznych i funkcjonalnych produktów spożywczych. Warto również zwrócić uwagę na to, że granulacja mąki wpływa na jej zdolność do absorpcji wody, co jest kluczowe podczas procesu mieszania i wyrabiania ciasta.

Pytanie 17

Nieulegający rozpadowi i gęsty miąższ ziemniaka po ugotowaniu jest zalecany

A. do wytwarzania suszu ziemniaczanego

B. jako dodatek do sernika

C. jako składnik sałatek

D. do przygotowania puree ziemniaczanego

Miąższ ziemniaka, który po ugotowaniu jest rozgotowany lub zbyt miękki, nie nadaje się do zastosowań, jakie sugerują inne odpowiedzi. Na przykład, puree ziemniaczane wymaga, aby ziemniaki były odpowiednio ugotowane, ale niekoniecznie muszą być w formie zwięzłej. Zbyt miękki miąższ sprawi, że puree stanie się wodniste i nieapetyczne, co jest sprzeczne z oczekiwaniami gastronomicznymi. Przy produkcji sernika, dodawanie ziemniaków nie ma uzasadnienia, ponieważ struktura i smak ziemniaków mogą zdominować delikatny smak sernika, a ich użycie w tym kontekście jest niepraktyczne. Ziemniaki nie są również typowym składnikiem sałatek, gdyż ich zbyt miękka konsystencja sprawi, że sałatka straci na atrakcyjności wizualnej i teksturalnej. Ostatecznie, produkcja suszu ziemniaczanego również wymaga odpowiedniego miąższu, który nie rozpadnie się podczas procesu suszenia. Nieodpowiedni wybór ziemniaków lub ich złe przygotowanie prowadzi do niezgodności z normami jakościowymi w branży spożywczej, co jest kluczowe dla uznania dania przez klientów oraz jego opłacalności w kontekście gastronomicznym.

Pytanie 18

Jaką fizyczną metodę stosuje się do konserwacji żywności?

A. fermentacja

B. pasteryzacja

C. solenie

D. dymienie

Kiszenie, wędzenie i peklowanie to metody utrwalania żywności, które opierają się na innych zasadach chemicznych i biologicznych niż pasteryzacja. Kiszenie to proces fermentacji, w którym naturalne bakterie kwasu mlekowego przekształcają cukry zawarte w warzywach w kwas mlekowy. Choć skutkuje to zwiększeniem trwałości żywności, jest to proces biologiczny, a nie fizyczny. Wędzenie, z kolei, polega na poddawaniu żywności działaniu dymu z palonego drewna, co nie tylko nadaje charakterystyczny smak, ale również działa antybakteryjnie dzięki substancjom chemicznym zawartym w dymie. Peklowanie to proces, w którym mięso poddawane jest działaniu soli oraz często azotanów, co pozwala na konserwację produktów mięsnych, ale jest również metodą chemiczną. Wartościowe jest zrozumienie, że metody te, mimo że skuteczne, nie eliminują drobnoustrojów w ten sam sposób jak pasteryzacja, co czyni pasteryzację skuteczniejszą w zapewnieniu mikrobiologicznego bezpieczeństwa żywności. Efektywnie zrozumiane, różnice między tymi metodami pomagają w dokonywaniu świadomych wyborów w zakresie bezpieczeństwa i jakości żywności.

Pytanie 19

Aby zapobiec kontuzjom palców podczas mielenia mięsa przy użyciu urządzenia wilk, pracownik powinien

A. popychać mięso na obracający się ślimak dłonią.

B. stosować popychacz do mięsa na obracający się ślimak.

C. używać łopatki do popychania mięsa na obracający się ślimak.

D. korzystać z rękawic stalowych do popychania mięsa na obracający się ślimak.

Popychanie mięsa dłonią na obracający się ślimak stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa pracowników. Bezpośredni kontakt dłoni z ruchomymi częściami urządzenia zwiększa ryzyko urazów mechanicznych, co jest sprzeczne z zasadami bezpieczeństwa w przemyśle spożywczym. W miarę jak ślimak obraca się, może on nie tylko zgnieść, ale także przyciąć palce, co może prowadzić do poważnych obrażeń wymagających interwencji medycznej. Ponadto, stosowanie łopatki do popychania mięsa również nie jest zalecane, ponieważ może to utrudniać kontrolę nad procesem mielenia i nie zapewnia wystarczającego zabezpieczenia przed urazami. Co więcej, rękawice stalowe, choć zapewniają pewien poziom ochrony, nie eliminują ryzyka uszkodzenia dłoni, gdyż niewłaściwe użytkowanie takich rękawic może prowadzić do dodatkowych urazów, zwłaszcza gdy pracownik nie ma pełnej kontroli nad narzędziem. Prawidłowe podejście wymaga użycia odpowiednich narzędzi popychających, które są zgodne z normami BHP, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy w przemysłowej obróbce mięsa. Wybór odpowiednich metod i narzędzi jest kluczowy dla minimalizacji ryzyka w miejscu pracy.

Pytanie 20

Rokfor klasyfikowany jest jako ser

A. kwasowy

B. miękki pleśniowy

C. twardy podpuszczkowy

D. solankowy

Rokfor to ser, który należy do grupy serów miękkich pleśniowych, co oznacza, że jest produkowany przy użyciu kultury pleśni Penicillium roqueforti. Ser ten ma charakterystyczny, intensywny smak i zapach, a jego niepowtarzalny wygląd z niebieskimi żyłkami pleśni sprawia, że wyróżnia się wśród innych serów. Proces produkcji rokforu wymaga precyzyjnego zarządzania temperaturą i wilgotnością w czasie dojrzewania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w produkcji serów pleśniowych. Rokfor jest często wykorzystywany w gastronomii jako dodatek do sałatek, sosów oraz jako składnik wykwintnych dań. Z uwagi na swoje właściwości organoleptyczne i unikalną teksturę, jest także popularnym serów do desek serów. Warto również zwrócić uwagę, że rokfor, podobnie jak inne sery pleśniowe, zawiera probiotyki, które mogą wspierać zdrowie układu pokarmowego. Wiedza o klasyfikacji serów oraz ich właściwościach sensorycznych jest kluczowa dla profesjonalnych kucharzy i sommelierów, którzy pragną tworzyć zrównoważone i smakowite potrawy.

Pytanie 21

Kuchnia staropolska jest znana

A. z bigosu i blinów gryczanych

B. z zupy cebulowej oraz karpia na szaro

C. z zupy gulaszowej oraz zrazów zawijanych

D. z żuru oraz schabu pieczonego ze śliwkami

Odpowiedzi, które nie uznają żuru i schabu pieczonego ze śliwkami jako reprezentatywnych dla tradycyjnej kuchni staropolskiej, często wskazują na potrawy, które nie mają tak silnego związku z polskimi tradycjami. Na przykład zupa gulaszowa, choć popularna w niektórych regionach, jest bardziej związana z kuchnią węgierską niż polską. Również zrazy zawijane, mimo że mogą być podawane w Polsce, są interpretacją międzynarodową, a nie autentycznym daniem staropolskim. Bigos, który pojawia się w niektórych odpowiedziach, to rzeczywiście tradycyjne danie, ale bliny gryczane są bardziej typowe dla kuchni wschodniosłowiańskiej, a nie staropolskiej. Zupa cebulowa, z kolei, to danie, które ma swoje korzenie w kuchni francuskiej i nie jest charakterystyczne dla Polski. Warto zrozumieć, że staropolska kuchnia opiera się na głęboko zakorzenionych lokalnych tradycjach, które kształtowały się przez wieki, a wybrane potrawy powinny reprezentować tę unikalną historię. Przy wyborze potraw do tradycyjnych kuchni, istotne jest uwzględnienie ich kulturowego kontekstu oraz autentyczności, co jest kluczowe dla prawidłowego rozumienia dziedzictwa kulinarnego danego regionu.

Pytanie 22

Białka z jaj używa się do przygotowywania

A. zup kremów

B. zup zabielanych

C. sufletów

D. mleczek

Wybór mleczek jako zastosowania białek jaj jest błędny, ponieważ mleczka w kuchni odnosi się do płynnych komponentów, z reguły zawierających składniki takie jak mleko lub śmietana, a nie do białek jaj. Białka jaj nie są typowym składnikiem mleczek, które wymagają innego rodzaju emulsji. Z kolei zupy zabielane, które są potrawami bazującymi na bulionach, najczęściej wykorzystują śmietanę lub mąkę do uzyskania odpowiedniej konsystencji, a nie białka jaj. Użycie białek w zupach zabielanych nie przynosi pożądanych efektów, ponieważ nie wytwarzają one kremowej struktury, a ich dodatek mógłby jedynie wprowadzić nieprzyjemną teksturę. W przypadku zup kremów, ich podstawą są z reguły gotowane warzywa zmiksowane z bulionem bądź śmietaną. Białka jaj nie są typowym składnikiem w tym kontekście, z kolei ich zastosowanie może prowadzić do niepożądanych rezultatów w postaci nieodpowiedniej konsystencji. Dla uzyskania kremowej i gładkiej struktury, kluczowe jest używanie śmietany lub masła, a nie białek, które mają inne właściwości kulinarne. Błąd polegający na przypisaniu białek do tych potraw może wynikać z niepełnego zrozumienia ich właściwości fizykochemicznych oraz ich funkcji w procesach przygotowywania dań, co jest istotnym aspektem w kształtowaniu profesjonalnych umiejętności kulinarnych.

Pytanie 23

Jakie rośliny zalicza się do warzyw strączkowych?

A. ciecierzycę i soję

B. cykorię i soję

C. cykorię i rukolę

D. ciecierzycę i rukolę

Rukola i cykoria, które pojawiają się w różnych odpowiedziach, są warzywami liściastymi, a nie strączkowymi. Rukola, znana z charakterystycznego, lekko pikantnego smaku, jest często stosowana w sałatkach, ale nie ma właściwości ani charakterystyki warzyw strączkowych. Cykoria, z kolei, jest warzywem o wyrazistym smaku, używanym głównie w sałatkach lub jako dodatek do dań, jednak również nie należy do tej samej kategorii co ciecierzyca czy soja. Strączki, do których zaliczają się ciecierzyca, soja, fasola czy groch, charakteryzują się tym, że wytwarzają nasiona w strąkach, co jest ich istotną cechą. Często mylone są z warzywami liściastymi ze względu na różnorodność zastosowań kulinarnych, jednak różnice w składzie odżywczym, wartościach białkowych oraz sposobie uprawy są wyraźne. Typowym błędem myślowym jest nieprawidłowe klasyfikowanie produktów spożywczych na podstawie ich zastosowania w kuchni, zamiast opierać się na ich rzeczywistej botanicznej klasyfikacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla tych, którzy chcą świadomie komponować zdrową i zrównoważoną dietę.

Pytanie 24

Wskaż, ile mąki pszennej i jaj należy użyć do sporządzenia 45 porcji klusek, jeżeli do sporządzenia 10 porcji klusek zużywa się 400 g mąki pszennej i 2 jaj.

	Ilość mąki pszennej (w kg)	Ilość jaj (w szt.)
A.	1,8	9
B.	1,8	10
C.	4,5	9
D.	4,5	10

A. B.

B. D.

C. C.

D. A.

Zły wybór odpowiedzi często bierze się z tego, że nie do końca rozumiemy proporcje i źle przeliczamy składniki. Często jest tak, że nie zauważamy, jak zmienia się przepis, gdy mówimy o większej ilości, czyli w tym przypadku o 45 porcjach. Zamiast porządnie skalować składniki, niektórzy próbują jakoś sztucznie zmniejszać wartości i potem brakuje im składników. Często też zakładają, że ilości rosną liniowo, co prowadzi do błędnych obliczeń, zwłaszcza w większych ilościach. Ważne, żeby pamiętać o zasadzie proporcjonalności, bo to podstawowa kwestia w gotowaniu. Jeśli nie ogarniesz tej zasady, to może się okazać, że potrawa nie wyjdzie. W kuchni każdy przepis powinien być sprawdzony pod kątem różnych ilości porcji, bo inaczej możemy się tylko zdziwić. Ignorowanie tych wskazówek prowadzi do błędów i rozczarowań, dlatego warto podejść do przepisów z rozwagą i ćwiczyć umiejętności przeliczania.

Pytanie 25

Jaką mąkę należy wykorzystać do przygotowania sosu beszamelowego?

A. Pszenną-typ 500

B. Żytnią-typ 1850

C. Pszenną-typ 2000

D. Żytnią-typ 580

Wybór mąk pszennej typu 2000 i 500 do produkcji sosu beszamelowego nie jest właściwy. Mąka pszenna typ 2000, znana ze swojej wysokiej zawartości białka i grubszej struktury, prowadzi do uzyskania sosu o nieodpowiedniej konsystencji. W przypadku sosów, zwłaszcza beszamelu, kluczowe jest, aby mąka była w stanie tworzyć gładką emulsję. Wyższa zawartość białka w mące typ 2000 powoduje, że sos może stać się zbyt gęsty i trudny do rozprowadzenia. Z kolei mąki żytnie typu 1850 i 580, choć mogą być wykorzystywane w piekarnictwie, nie nadają się do sosów beszamelowych. Mąka żytnia zawiera inne białka oraz skrobię, która nie tworzy tak stabilnej emulsji jak mąka pszenna. Dodatkowo, może wprowadzać specyficzny posmak, który zaburza klasyczny smak sosu. Często błędne przekonania dotyczące stosowania mąki żytniej w klasycznych sosach wynikają z mylenia jej zastosowań w pieczeniu i gotowaniu. Również stosunkowo niska zawartość glutenu w mąkach żytnich sprawia, że zachowują się one inaczej podczas gotowania, co prowadzi do uzyskania sosu o niezadowalających parametrach sensorycznych. Dlatego do przyrządzania sosu beszamelowego najlepiej jest stosować mąkę pszenną typu 500, która łączy w sobie odpowiednią strukturę i smak.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Jaką cenę gastronomiczną ma jedna porcja pierogów, jeśli koszt surowców do przygotowania 10 porcji wynosi 30 zł, a marża to 50%?

A. 3,50 zł

B. 3,00 zł

C. 4,50 zł

D. 2,50 zł

Aby obliczyć cenę gastronomiczną jednej porcji pierogów, należy najpierw ustalić całkowity koszt surowców potrzebnych do przygotowania 10 porcji, który wynosi 30 zł. Następnie, aby uzyskać koszt jednej porcji, dzielimy ten koszt przez liczbę porcji: 30 zł / 10 = 3 zł. Kolejnym krokiem jest uwzględnienie marży, która wynosi 50%. Marża to procentowy zysk, który dodajemy do kosztu. W tym przypadku, aby obliczyć cenę gastronomiczną, należy pomnożyć koszt jednej porcji przez (1 + marża): 3 zł * (1 + 0,5) = 3 zł * 1,5 = 4,50 zł. Ostatecznie cena gastronomiczna jednej porcji pierogów wynosi 4,50 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu restauracją i pomagają w ustaleniu cen, które pokrywają koszty surowców oraz zapewniają odpowiedni zysk. Rekomenduje się regularne analizowanie kosztów oraz marż, aby zachować rentowność i konkurencyjność w branży gastronomicznej.

Pytanie 28

Jakie dodatki należy wykorzystać przy przygotowywaniu kawy po irlandzku?

A. Śmietanę i lody waniliowe

B. Rum i cukier

C. Cukier puder oraz whisky

D. Cukier brunatny i whisky

Tak naprawdę, gdy się przyjrzy innym odpowiedziom, to widać, że niektóre z nich mogą wprowadzać w błąd, jeśli chodzi o składniki kawy po irlandzku. Na przykład dodanie śmietanki i lodów waniliowych to nie to, co powinno być w tym napoju, bo te składniki pasują bardziej do kawowych deserów. Whisky to kluczowy składnik, który nadaje charakter, a nie jakieś słodkie dodatki, które mogą zdominować smak kawy. Cukier puder, mimo że jest bardzo słodki, rozpuszcza się szybko, co może zepsuć efekt i konsystencję napoju. Natomiast rum i cukier to też nie jest dobry wybór, bo rum to zupełnie inny alkohol, który nie pasuje do irlandzkiej kawy. Właściwe dobranie składników jest mega ważne, żeby uzyskać dobrą harmonię smaków. Często ludzie mylą smak kawy po irlandzku z innymi trunkami, co prowadzi do nieudanych kompozycji. Dlatego używanie whisky i cukru brunatnego to klucz do autentycznego smaku kawy.

Pytanie 29

Jaką kwotę brutto należy zapłacić za puszkę coca-coli w gastronomii, jeśli cena detaliczna wynosi 3 zł, marża gastronomiczna to 60%, a podatek VAT wynosi 22%?

A. 3,66 zł

B. 3,10 zł

C. 5,86 zł

D. 4,81 zł

Wiele osób popełnia błąd w obliczeniach, gdy przystępuje do wyznaczania ceny gastronomicznej. Typowym błędem jest pominięcie etapu dodawania marży do ceny detalicznej lub niewłaściwe obliczenie całkowitego kosztu po uwzględnieniu VAT. Na przykład, niektórzy mogą przyjąć, że cena detaliczna wynosi 3 zł i bezpośrednio dodają podatek VAT, co skutkuje wynikiem 3,66 zł (3 zł + 22% VAT), ale to nie uwzględnia marży. Inni mogą błędnie obliczyć marżę, sądząc, że należy ją dodać bezpośrednio do ceny brutto. W rzeczywistości kluczowe jest, aby najpierw dodać marżę do ceny netto, a następnie obliczyć VAT od nowej kwoty. Wartości te muszą być dokładnie przemyślane, aby uniknąć strat finansowych, co jest kluczowe w zarządzaniu gastronomią. Niezrozumienie tego procesu może prowadzić do niewłaściwego ustalania cen, co może wpłynąć negatywnie na rentowność firmy oraz zadowolenie klientów, którzy mogą uważać ceny za nieadekwatne. Prawidłowe wyliczenia są nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także podstawą skutecznej strategii cenowej, która musi być zrozumiała dla każdego pracownika zajmującego się sprzedażą i marketingiem produktów gastronomicznych.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Jakiej potrawy nie powinno się serwować na półmisku platerowym?

A. Jaj nadziewanych

B. Terriny drobiowej

C. Rolady serowej

D. Schabu pieczonego

Jaja nadziewane to taka potrawa, którą lepiej nie serwować na dużych półmiskach. Zastanawiając się nad tym, można zauważyć, że ich delikatna konsystencja łatwo ulega uszkodzeniu, gdy próbujemy je przenieść czy nałożyć. Widać, że wygląd jest tutaj kluczowy, bo jaja mają być nie tylko smaczne, ale i ładne. Na tych dużych talerzach jest ryzyko, że mogą się zsuwać czy zbytnio stykać, co psuje cały efekt. Z mojego doświadczenia wynika, że w restauracjach i cateringach lepiej unikać takich potraw na półmiskach serwisowych. Warto postawić na dania, które można estetycznie podać i które zachowają swoją strukturę. W końcu dobre praktyki kulinarne mówią, że potrawy powinny pasować do formy serwowania, a z jajami nadziewanymi to może być wyzwanie.

Pytanie 32

Który zestaw dań na śniadanie można uznać za pełnowartościowy posiłek?

A. Chleb mieszany, masło, szynka, pomidory, kakao.

B. Chleb pszenny, masło, pomidor, bawarka.

C. Chleb mieszany, ser twarogowy, dżem, herbata.

D. Chleb pszenny, masło, ser żółty, herbata z cytryną.

Analizując pozostałe zestawy śniadaniowe, można dostrzec istotne braki w zakresie zrównoważenia składników odżywczych oraz ich wartości odżywczej. W pierwszym zestawie, pieczywo mieszane z twarożkiem, dżemem i herbatą, mimo że zawiera pieczywo, które dostarcza węglowodanów, brakuje w nim białka oraz zdrowych tłuszczów. Twarożek może być źródłem białka, ale w połączeniu z dżemem, który jest często bogaty w cukry proste, posiłek ten staje się mało sycący i nie dostarcza pełnej gamy niezbędnych składników odżywczych. Drugi zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, serem żółtym i herbatą z cytryną, również zawiera elementy, które są do siebie niekomplementarne. Ser żółty, choć bogaty w białko i wapń, w połączeniu z masłem prowadzi do nadmiaru tłuszczów nasyconych, co nie jest zalecane w codziennej diecie. Herbata z cytryną, choć orzeźwiająca, nie dostarcza istotnych wartości odżywczych. Ostatni zestaw, z pieczywem pszennym, masłem, pomidorem i bawarką, znowu wykazuje braki w białku oraz może mieć nadmiar tłuszczów nasyconych. Bawarka, jako napój mleczny, dostarcza pewnej ilości białka, ale całość pozostaje zbyt uboga w składniki odżywcze, które mogłyby zapewnić długotrwałe uczucie sytości i energii. Takie zestawy mogą prowadzić do braku równowagi w diecie, co jest sprzeczne z zaleceniami zdrowego żywienia.

Pytanie 33

Wskaż optymalne warunki przechowywania produktów zbożowych.

	Temperatura	Wilgotność względna
A.	0-4°C	ok. 60%
B.	0-4°C	ok. 95%
C.	10-14°C	ok. 60%
D.	10-14°C	ok. 95%

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Wybór innej odpowiedzi może być wynikiem niepełnego zrozumienia fundamentalnych zasad przechowywania produktów zbożowych. Wiele osób może mylnie sądzić, że wyższe temperatury sprzyjają lepszemu przechowywaniu, co jest nieprawdziwe. Zbyt niska lub zbyt wysoka temperatura może prowadzić do szkód w jakości zboża. Zboża przechowywane w temperaturach powyżej 14°C są bardziej narażone na rozwój szkodników i pleśni, co w dłuższej perspektywie prowadzi do strat ekonomicznych. Również nieodpowiednia wilgotność może być źródłem problemów; zbyt wysoka wilgotność sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, podczas gdy zbyt niska może prowadzić do degradacji enzymatycznej i obniżenia wartości odżywczych. Osoby, które wybierają nieprawidłowe odpowiedzi, często nie zdają sobie sprawy z tego, że każdy z czynników – temperatura, wilgotność i wentylacja – odgrywają kluczową rolę w całym procesie przechowywania. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do błędnych praktyk, które negatywnie wpływają na jakość i bezpieczeństwo produktów zbożowych. Zrozumienie tych zależności jest kluczowe dla efektywnego zarządzania magazynem zbóż i zapobiegania stratom, które mogą wynikać z niewłaściwych warunków przechowywania.

Pytanie 34

Do przygotowania jednej porcji pierogów potrzebne jest 160 g ugotowanej wołowiny. Ile surowej wołowiny trzeba zamówić, aby przygotować 40 porcji pierogów, biorąc pod uwagę, że straty podczas obróbki cieplnej wynoszą 20%?

A. 7,20 kg

B. 6,40 kg

C. 8,00 kg

D. 5,00 kg

Kiedy próbujemy obliczyć ilość surowej wołowiny, jaką potrzebujemy do przygotowania 40 porcji pierogów, nie możemy przeoczyć istotnego aspektu, jakim są straty podczas obróbki cieplnej. Niektóre błędne podejścia do rozwiązania tego problemu mogą polegać na pomijaniu tego czynnika lub na niepoprawnym obliczaniu ilości surowca. Na przykład, jeśli ktoś obliczyłby tylko 6400 g ugotowanej wołowiny jako potrzebną ilość, a następnie nie uwzględniłby strat, doszedłby do wniosku, że zamówienie 6,4 kg surowej wołowiny będzie wystarczające. Takie podejście jest błędne, ponieważ nie uwzględnia, że tylko 80% surowej wołowiny staje się gotowym produktem. Dlatego musimy podzielić wymaganą ilość ugotowanej wołowiny przez współczynnik wydajności, czyli 0,8. Inne błędy mogą wynikać z nieprawidłowego przeliczenia jednostek miary lub z braku znajomości zasad dotyczących obróbki cieplnej mięsa. Ważne jest, aby w procesie gotowania i przygotowania potraw dokładnie analizować, jakie straty mogą wystąpić, co pomaga w optymalizacji kosztów i zasobów. Udoskonalenie umiejętności kalkulacyjnych oraz znajomości procesów technologicznych to kluczowe elementy w każdej kuchni, które wpływają na jakość serwowanych dań oraz ich rentowność.

Pytanie 35

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, która ryba zawiera najwięcej niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych.

	Art. spożywcze (na 100g części jadalnych)	Tłuszcze ogółem [g]	NNKT [g]	Cholesterol [mg]
I	Sardynka	9,6	4,10	80
II	Śledź	10,7	7,24	64
III	Makrela	11,9	7,28	75
IV	Łosoś	13,6	10,31	70

A. I

B. II

C. IV

D. III

Wybierając inną odpowiedź, możesz się więc pomylić co do tego, jakie ryby zawierają najwięcej tych nienasyconych kwasów tłuszczowych. Nie wszyscy wiedzą, że niektóre ryby mogą mieć ich dużo mniej, co prowadzi do mylnych przekonań na temat ich zdrowotnych właściwości. Często można usłyszeć, że ryby są zdrowe, ale każda ma inną zawartość NNKT. Na przykład ryby o niskiej zawartości tłuszczu mogą nie mieć za wiele tych wartościowych kwasów, co może być problematyczne. Warto wiedzieć, że jakość tłuszczu rybnego też ma znaczenie. Dlatego dobrze jest wybierać ryby, które są bogate w omega-3, jak łosoś, makrela czy sardynki, a unikać tych mniej wartościowych. Znajomość zawartości NNKT w rybach jest naprawdę ważna, żeby móc dobrze wybierać to, co jemy, bo wpływa na nasze zdrowie na dłuższą metę.

Pytanie 36

Aby przygotować omlet biszkoptowy, oprócz jajek, masła i soli, co jeszcze powinno być użyte?

A. ciepła woda

B. szynka

C. napój mleczny

D. mąka

Wybierając mleko, wodę lub szynkę jako dodatkowe składniki omletu biszkoptowego, można wprowadzić kilka błędnych założeń dotyczących procesu kulinarnego. Mleko, choć często dodawane do jajek w tradycyjnych omletach, nie jest składnikiem koniecznym w omlecie biszkoptowym; jego obecność może wpłynąć na strukturę i teksturę dania, sprawiając, że będzie ono bardziej wilgotne, ale jednocześnie cięższe. Dlatego w kontekście biszkoptowego omletu, który ma być lekki i puszysty, mleko nie jest zalecane. Woda, z drugiej strony, jest całkowicie zbędnym dodatkiem, ponieważ może spowodować rozrzedzenie masy jajecznej i uniemożliwić osiągnięcie pożądanej konsystencji. Wprowadzenie wody do przepisu może również zakłócić proces utleniania białek jaj, co jest kluczowe dla zachowania ich struktury. Szynka jako składnik nie jest odpowiednia, ponieważ nie jest tradycyjnym dodatkiem do omletu biszkoptowego, który powinien koncentrować się na lekkiej, delikatnej strukturze. W rzeczywistości, dodanie cięższych składników może prowadzić do zagęszczenia dania, co jest sprzeczne z celem przygotowywania omletu biszkoptowego. Takie nieporozumienia dotyczące składników mogą wynikać z mylnego postrzegania omletów jako jednorodnej grupy potraw, co prowadzi do błędnych wniosków o ich przygotowywaniu.

Pytanie 37

Celem filetowania ryb jest

A. usunięcie wnętrzności oraz skrzeli

B. oddzielenie mięsa od kręgosłupa i ości

C. podział na dzwonka i półdzwonka

D. usunięcie łusek i płetw

Usunięcie wnętrzności i skrzeli, choć ważne w procesie przygotowania ryby, nie jest równoznaczne z filetowaniem. Proces ten dotyczy przede wszystkim oczyszczania ryby, a nie uzyskiwania filetów. Dodatkowo, dzielenie ryby na dzwonka i półdzwonka również nie jest tożsame z filetowaniem, ponieważ te techniki służą do uzyskania większych fragmentów rybiego mięsa, które zawierają zarówno mięso, jak i kości. Kluczowym elementem filetowania jest natomiast precyzyjne oddzielenie mięsa od kręgosłupa oraz ości, co pozwala na uzyskanie czystych filetów. Usuwanie łusek i płetw odnosi się do etapu wstępnego przygotowania ryby, który jest oddzielny od filetowania. W praktyce, nieprawidłowe rozumienie tych procesów może prowadzić do obniżenia jakości produktów rybnych oraz zwiększenia ryzyka błędów kulinarnych. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice pomiędzy tymi technikami oraz ich prawidłowe zastosowanie w gastronomii.

Pytanie 38

Ile wynosi wartość energetyczna 1 porcji pierogów z truskawkami?

Nazwa potrawy: Pierogi z truskawkami
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Zawartość w 100 g produktu
Lp	Nazwa produktu	Ilość na 1 porcję [g]	Białka [g]	Tłuszcze [g]	Węglowodany [g]	Energia [kcal]
2.	Mąka pszenna	100	10	1,2	74	343
3.	Jaja	5	12	97	0,6	140
4.	Truskawki	150	1	–	7	28
5.	Masło	20	1	74	1	660
6..	Bułka tarta	20	10	2	78	345
7.	Cukier	10	–	–	100	400

A. 593 kcal

B. 633 kcal

C. 293 kcal

D. 343 kcal

Odpowiedzi inne niż 633 kcal mogą wynikać z kilku typowych nieprawidłowych założeń dotyczących obliczania wartości kalorycznej potraw. Często zdarza się, że osoby obliczają wartość energetyczną z pominięciem kluczowych składników lub nie uwzględniają odpowiednich proporcji. Na przykład, jeżeli ktoś oszacuje wartość kaloryczną pierogów z truskawkami jedynie na podstawie mąki i nadzienia, a zignoruje inne składniki, takie jak masło czy śmietana, może łatwo dojść do błędnych wniosków. Kolejnym błędem jest bazowanie na ogólnych wartościach kalorycznych bez uwzględnienia specyficznych różnic między produktami, takich jak ich jakość czy sposób przygotowania. Na przykład, gdyby ktoś pomylił się i przypisał wartości kaloryczne dla surowych truskawek zamiast gotowanych lub pieczonych pierogów, wyniki również byłyby mylne. Warto również zwrócić uwagę na to, że takie zjawiska jak różnice w wielkości porcji mogą znacząco wpłynąć na ostateczną wartość energetyczną. Dlatego obliczenia wartości odżywczych powinny być przeprowadzane z niezwykłą starannością i z uwzględnieniem wszystkich składników oraz ich właściwości, co stanowi najlepszą praktykę w zakresie opracowywania zrównoważonych i zdrowych planów żywieniowych.

Pytanie 39

Co to jest nerkówka?

A. gatunek handlowy białej fasoli

B. zupa z cielęcych nerek o kwaśnym smaku z dodatkiem śmietany

C. potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie

D. część lędźwiowo-brzuszna cielęcej półtuszy

Fasola biała, zupa z nerek cielęcych i potrawka z nerek wieprzowych to elementy zupełnie odrębne od pojęcia nerkówki, co może prowadzić do mylnych skojarzeń. Fasola biała, jako gatunek handlowy, jest rośliną strączkową, która nie ma żadnego związku z mięsem cielęcym ani jego przetworami. Pomimo jej wszechstronności w kuchni, nie może być mylona z mięsem, które pochodzi z narządów wewnętrznych zwierząt. Zupa z nerek cielęcych, znana z kwaśnego smaku i dodatku śmietany, to danie, które wykorzystuje nerki, ale nie ma żadnego związku z lędźwiowo-brzuszną częścią cielęciny. Wreszcie, potrawka z nerek wieprzowych duszonych w czerwonym winie, choć smakowita, odnosi się do zupełnie innego typu przetworów mięsnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, obejmują zbytnie upraszczanie pojęć kulinarnych oraz brak zrozumienia różnic pomiędzy różnymi częściami tuszy zwierzęcej. To pokazuje, jak istotne jest, aby w pełni zrozumieć terminologię kulinarną oraz różnorodność przetworów mięsnych w kontekście ich zastosowania w kuchni.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej