Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik robót wykończeniowych w budownictwie
Kwalifikacja: BUD.11 - Wykonywanie robót montażowych, okładzinowych i wykończeniowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:57
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:11

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do realizacji izolacji przeciwwilgociowej podłogi na gruncie nie wykorzystuje się

A. papy asfaltowej

B. folii poliuretanowej

C. lepiku na zimno

D. sklejki wodoodpornej

Izolacja przeciwwilgociowa podłogi na gruncie jest niezbędnym elementem zapewniającym trwałość oraz bezpieczeństwo konstrukcji budowlanej. Wybór odpowiednich materiałów do takiej izolacji jest kluczowy, ponieważ ich właściwości będą determinować skuteczność ochrony przed wilgocią. Lepik na zimno jest materiałem, który rzeczywiście może być stosowany w izolacji, ale jego zastosowanie wymaga pewnych zastrzeżeń. Lepiki mogą być skuteczne w warunkach, gdzie nie występuje zbyt duża presja wody, natomiast w przypadku podłóg na gruncie, gdzie woda gruntowa może zagrażać fundamentom, lepik samodzielnie nie zawsze zapewni wystarczającą ochronę. Papa asfaltowa, podobnie jak lepik, również jest powszechnie stosowana w systemach izolacyjnych, ale jej efektywność zależy od odpowiedniego montażu oraz jakości materiału. Z kolei folia poliuretanowa, przy odpowiednich parametrach, może być skuteczna, jednak nie jest to materiał, który należy stosować w każdych warunkach. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie te materiały mogą być stosowane zamiennie, co prowadzi do nieprawidłowego zrozumienia ich właściwości i zastosowań. Prawidłowe podejście do izolacji przeciwwilgociowej obejmuje analizę warunków gruntowych, poziomu wód gruntowych oraz zastosowanych materiałów, co pozwala na efektywne zabezpieczenie konstrukcji przed wilgocią.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Gruntowania nie potrzebują podłoża

A. twarde, pylące

B. gładkie, absorpcyjne

C. słabe oraz zarysowane

D. nośne, niepylące

Gruntowanie podłoży mocnych i pylących, gładkich i chłonnych oraz słabych i zarysowanych może prowadzić do poważnych problemów w procesie budowlanym. Podłoża mocne i pylące, takie jak te wykonane z luźno związanego materiału, mogą skutkować osłabieniem przyczepności gruntów, co prowadzi do kruszenia się i łuszczenia powłok malarskich lub tynkarskich. Z kolei gładkie i chłonne podłoża, takie jak niektóre rodzaje gipsu, mogą absorbowane zbyt dużą ilością gruntu, co prowadzi do nierównomiernego wysychania i osłabienia struktury powłok. W przypadku słabych i zarysowanych powierzchni, gruntowanie może nie być wystarczające, aby naprawić uszkodzenia, a wręcz przeciwnie, może pogłębić problemy, ponieważ grunt nie zwiąże się odpowiednio z kruchymi fragmentami. Przykłady te ilustrują typowe błędy w ocenianiu jakości podłoża do gruntowania, co jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych. Ignorowanie tych istotnych elementów prowadzi do nieodwracalnych uszkodzeń, a także do przekroczenia kosztów remontów.

Pytanie 4

Zanim na drewnianym podłożu nałożona zostanie powłoka lakiernicza z lakieru chemoutwardzalnego, konieczne jest przygotowanie warstwy izolacyjnej z

A. bejcy spirytusowej

B. roztworu szelaku

C. lakieru nitrocelulozowego

D. lakieru olejnego

Wybór lakieru nitrocelulozowego jako warstwy izolacyjnej przed nałożeniem lakieru chemoutwardzalnego wynika z jego wyjątkowych właściwości. Odpowiedzi takie jak roztwór szelaku, lakier olejny czy bejca spirytusowa w kontekście izolacji przed lakierem chemoutwardzalnym są błędne. Szelak, mimo że można go stosować jako podkład, nie zapewnia wystarczającej ochrony przed agresywnymi składnikami chemicznymi zawartymi w lakierach chemoutwardzalnych. Szelak może rozpuścić się pod wpływem rozpuszczalników, co z kolei prowadzi do uszkodzenia podłoża. Lakier olejny z kolei, chociaż dobrze zabezpiecza drewno, wymaga znacznie dłuższego czasu schnięcia, a także może nie zapewniać odpowiedniej warstwy izolacyjnej, przez co substancje chemiczne przenikają do drewna, co prowadzi do osłabienia jego struktury. Bejca spirytusowa jest w zasadzie barwnikiem, który zmienia kolor drewna, ale nie spełnia funkcji izolacyjnej. Stosowanie bejcy przed nałożeniem lakieru chemoutwardzalnego może skutkować problemami z przyczepnością, a także negatywnie wpływać na estetykę i trwałość ostatecznego wykończenia. Prawidłowy dobór materiałów i technik jest kluczowy dla uzyskania trwałej i estetycznej powłoki lakierniczej, dlatego warto zwracać szczególną uwagę na właściwości używanych produktów.

Pytanie 5

Podłoga z płytek ceramicznych w salonie nie spełnia wymagań technicznych, jeśli

A. odległość między łatą a powierzchnią podłogi wynosi 1 mm

B. podłoga jest na poziomie

C. spoiny pomiędzy płytkami są równe

D. płaszczyzna podłogi ma nachylenie 2 %

Odpowiedź, że płaszczyzna posadzki ma spadek 2 %, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami budowlanymi, posadzki w pomieszczeniach wewnętrznych, takich jak pokoje dzienne, powinny być poziome, aby zapewnić odpowiednią funkcjonalność oraz estetykę. Spadek wynoszący 2 % może być dopuszczalny w przypadku posadzek w miejscach, gdzie istnieje konieczność odprowadzania wody, ale w kontekście pokoju dziennego, taki spadek jest nieodpowiedni. W praktyce, posadzki ceramiczne powinny być wykonane na idealnie równym poziomie, co pozwala na równomierne rozkładanie obciążenia oraz ułatwia układanie płytek. W przypadku wystąpienia niepożądanych spadków, ryzyko pojawienia się zjawisk takich jak gromadzenie się wody czy odkształcenie płytek wzrasta, co może prowadzić do uszkodzeń. Dlatego ważne jest, aby przed rozpoczęciem prac budowlanych przeprowadzać odpowiednie pomiary i zapewniać, że powierzchnia posadzki będzie odpowiednia do dalszych prac wykończeniowych.

Pytanie 6

Aby zamocować płytki ceramiczne na podłodze balkonu, należy zastosować klej

A. jedynie wodoodporny

B. mrozoodporny i wodoodporny

C. zwykły

D. tylko mrozoodporny

Użycie kleju tylko mrozoodpornego lub tylko wodoodpornego, a także zwykłego kleju, nie zapewni odpowiednich właściwości dla płytek ceramicznych na balkonie. Klej mrozoodporny, choć doskonale sprawdza się w niskich temperaturach, nie ma właściwości wodoodpornych, co oznacza, że woda może przenikać do podłoża, prowadząc do uszkodzeń. Z kolei klej wodoodporny, stosowany samodzielnie, nie wytrzyma mroźnych warunków, co może skutkować pękaniem płytek lub ich odklejaniem. Zastosowanie zwykłego kleju w warunkach zewnętrznych jest wysoce niezalecane, ponieważ nie spełnia on wymagań dotyczących odporności na warunki atmosferyczne. Tego typu kleje są odpowiednie jedynie do stosowania w pomieszczeniach z kontrolowanym mikroklimatem. Prawidłowy wybór kleju jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki powierzchni. Właściwy klej powinien być zgodny z normami i standardami branżowymi, co zapewnia pewność, że przyklejone płytki przetrwają wiele sezonów, zachowując swoją funkcjonalność i wygląd. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do kosztownych napraw i wymiany płytek, co podkreśla znaczenie edukacji na tym polu.

Pytanie 7

Zanim przystąpi się do przyklejania na betonowej ścianie monolitycznej okładziny z kamienia, konieczne jest wykonanie

A. warstwy kontaktowej

B. tynku pocienionego

C. izolacji termicznej

D. tynku cementowego

Warstwa kontaktowa jest kluczowym elementem przygotowującym powierzchnię monolitycznej ściany betonowej przed przyklejeniem okładziny z kamienia. Działa jako rodzaj mostka, który zwiększa przyczepność kleju do powierzchni, co jest istotne dla zapewnienia trwałości i odporności na odspajanie. Warstwa ta często składa się z specjalnych preparatów chemicznych, które poprawiają adhezję oraz mogą zawierać dodatki ułatwiające wnikanie kleju w strukturę betonu. Przykładowo, w praktyce budowlanej, stosuje się preparaty zawierające żywice epoksydowe lub akrylowe, które tworzą trwałą i mocną więź między betonem a kamieniem. Należy również zwrócić uwagę na odpowiednie przygotowanie powierzchni przed nałożeniem warstwy kontaktowej, co obejmuje oczyszczenie betonu z kurzu, tłuszczu oraz innych zanieczyszczeń, aby zapewnić maksymalną skuteczność przyczepności. Standardy budowlane, takie jak PN-EN 12004, wskazują na konieczność stosowania odpowiednich produktów do poprawy przyczepności w tego typu zastosowaniach, co wpływa na jakość finalnego efektu i trwałość konstrukcji.

Pytanie 8

Jakie urządzenie wykorzystuje się do precyzyjnego cięcia listew przyściennych pod określonym kątem?

A. pilarki stołowe

B. pilarki ukosowe

C. frezarki

D. wyrzynarki

Pilarki ukosowe to świetne narzędzia, które naprawdę sprawdzają się przy precyzyjnym cięciu różnorodnych materiałów pod różnymi kątami. Są super przydatne, zwłaszcza przy obróbce listew przyściennych, bo dzięki możliwości ustawienia kąta cięcia można osiągnąć estetyczne połączenia. Kąt 45 stopni? To kluczowa sprawa, szczególnie w rogach pomieszczeń, gdzie wszystko musi pasować do siebie idealnie. Pamiętaj, żeby zawsze dobrze zamocować materiał, bo to zmniejsza ryzyko przesunięć i zapewnia bezpieczeństwo. Te pilarki mają też różne funkcje, jak na przykład regulację głębokości cięcia, co czyni je bardziej wszechstronnymi w różnych projektach. W obróbce drewna i materiałów kompozytowych sprawdzają się doskonale, co tylko dowodzi ich znaczenia w budowlance i wykończeniach.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Co uznawane jest za naturalny pigment?

A. proszek cynkowy

B. biały cynk

C. ultramaryna

D. kreda pławiona

Kreda pławiona to naturalny pigment, który jest szeroko stosowany w przemyśle malarskim i artystycznym. Jest to biały, drobno zmielony minerał, który pochodzi głównie z węglanu wapnia. Jej zastosowanie jako pigment opiera się na doskonałych właściwościach kryjących oraz stabilności chemicznej. Kreda pławiona jest często wykorzystywana w farbach do malowania wnętrz, jak również w powłokach zewnętrznych, ze względu na swoją odporność na działanie czynników atmosferycznych. W przemyśle artystycznym kreda pławiona jest stosowana w akwarelach oraz jako dodatek do olejnych farb malarskich, co zwiększa ich biel i poprawia konsystencję. Ponadto, kreda pławiona wpisuje się w standardy ekologiczne, jako pigment pochodzenia naturalnego, co czyni ją preferowanym wyborem dla artystów i producentów dbających o środowisko. Z uwagi na swoje właściwości, kreda pławiona jest znaczącym komponentem w szerokim zakresie aplikacji, zapewniając trwałość oraz estetykę wykończenia.

Pytanie 11

Przy malowaniu elementów stalowych emalią ftalową za pomocą pędzla należy używać

A. rękawic ochronnych

B. masek ochronnych

C. ochraniaczy słuchu

D. okularów ochronnych

Stosowanie okularów ochronnych, ochraniaczy słuchu oraz masek ochronnych podczas malowania emalią ftalową, choć ważne w kontekście ochrony osobistej, nie odnosi się bezpośrednio do głównego zagrożenia, jakim jest kontakt chemiczny. Okulary ochronne są niezbędne w sytuacjach, gdy istnieje ryzyko dostania się substancji drażniących do oczu, jednak w przypadku malowania pędzlem najważniejsza jest ochrona rąk przed kontaktem z farbą, która może powodować podrażnienia. Ochraniacze słuchu są zazwyczaj wymagane w hałaśliwych środowiskach pracy, ale w kontekście malowania, ich zastosowanie jest mało uzasadnione. Z kolei maski ochronne, które chronią przed wdychaniem szkodliwych oparów, są istotne, ale to rękawice zapewniają bezpośrednią ochronę przed kontaktami chemicznymi, które są najczęstszym zagrożeniem w pracy z emalią. Często można spotkać mylne przekonanie, że wystarczająca jest tylko jedna forma ochrony, podczas gdy skuteczne zabezpieczenie wymaga kompleksowego podejścia, które uwzględnia wszystkie możliwe ryzyka związane z procesem malowania.

Pytanie 12

Z jaką resztką deski podłogowej o długości większej niż 40 cm, pozostającą z pierwszego pasa układanej posadzki, mamy do czynienia?

A. kończy się układanie kolejnego pasa desek

B. kończy się układanie całej posadzki

C. rozpoczyna się układanie ostatniego pasa desek

D. rozpoczyna się układanie kolejnego pasa desek

Zrozumienie kontekstu układania desek podłogowych jest fundamentalne dla uniknięcia błędów w ocenie odpowiedzi. Twierdzenie, że kończy się układanie następnego pasa desek lub całej posadzki, wskazuje na niewłaściwe podejście do optymalizacji materiałowej. Użycie resztek o długości przekraczającej 40 cm do rozpoczęcia nowego pasa jest zgodne z najlepszymi praktykami w układaniu podłóg. Brak świadomości, że dłuższe fragmenty mogą być wykorzystane do kontynuacji pracy, prowadzi do niepotrzebnych strat. W przypadku układania posadzek, kluczowe jest, aby nie marnować materiałów, a wykorzystanie dłuższych desek jako rozpoczęcie nowego pasa sprzyja efektywności. Z kolei pomysł, że można skończyć układanie całej posadzki, jest mylny, ponieważ proces ten zazwyczaj angażuje wiele etapów i strategii, w tym precyzyjne planowanie układu desek w celu zapewnienia ich optymalnego dopasowania i estetyki. Niepoprawne interpretacje mogą wynikać z nieznajomości zasad dotyczących układania, co skutkuje niewłaściwym wykorzystaniem materiałów i obniżeniem jakości finalnego produktu.

Pytanie 13

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż maksymalny rozstaw profili CW 50 dla ścianki działowej wykonanej z płyt gipsowo-kartonowych o grubości 9,5 mm w układzie podłużnym.

Rozstaw profili nośnych
grubość płyty	sufity podwieszane w układzie		ścianki działowe w układzie
grubość płyty	podłużnym	poprzecznym	podłużnym	poprzecznym

9,5 mm	30 cm	20 cm	40 cm	X
12,5 mm	40 cm	50 cm	60 cm	X

A. 50 cm

B. 30 cm

C. 40 cm

D. 60 cm

Wybór niewłaściwego maksymalnego rozstawu profili CW 50 dla ścianki działowej wykonanej z płyt gipsowo-kartonowych o grubości 9,5 mm może mieć poważne konsekwencje dla stabilności i funkcjonalności ściany. Odpowiedzi sugerujące rozstawy, takie jak 30 cm, 60 cm czy 50 cm, są błędne z kilku powodów. Po pierwsze, zbyt mały rozstaw, np. 30 cm, może prowadzić do nadmiernego usztywnienia konstrukcji, co nie tylko generuje dodatkowe koszty, ale również może utrudniać montaż płyt gipsowo-kartonowych. Zbyt mały rozstaw nie jest zgodny z praktykami zalecanymi przez producentów, co może skutkować niedoszacowaniem obciążeń. Z drugiej strony, wybór zbyt dużego rozstawu, na przykład 60 cm czy 50 cm, naraża konstrukcję na ryzyko deformacji pod wpływem obciążeń, co jest szczególnie istotne w kontekście ścianek działowych, które mają pełnić funkcję nośną. Warto również zauważyć, że w zależności od zastosowania (np. w zakresie akustyki lub ochrony przeciwpożarowej), maksymalny rozstaw profili powinien być dostosowany do specyficznych wymagań projektu. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze opierać decyzje na solidnych podstawach wiedzy technicznej oraz aktualnych regulacjach budowlanych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Jak należy nakładać i rozprowadzać lakier podczas malowania podłogi wykonanej z dębowych desek?

A. Wzdłuż słojów drewna

B. W poprzek słojów drewna

C. W różnych kierunkach

D. Metodą krzyżową

Nakładanie lakieru wzdłuż włókien drewna jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i trwałego wykończenia podłogi z dębowych desek. Drewno, jako materiał naturalny, ma określoną kierunkowość włókien, która wpływa na jego reakcję na różne produkty chemiczne, w tym lakiery. Malując wzdłuż włókien, zapewniamy lepszą penetrację lakieru, co zwiększa jego przyczepność i pozwala na równomierne pokrycie. W rezultacie, powierzchnia jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne i nie wchłania nadmiaru lakieru, co mogłoby prowadzić do powstawania nieestetycznych smug czy zacieków. Dodatkowo, nałożenie lakieru wzdłuż włókien pozwala na lepsze uwydatnienie naturalnego rysunku drewna, co jest szczególnie cenione w przypadku dębu. W praktyce, dobrym zwyczajem jest stosowanie narzędzi takich jak wałki lub pędzle dostosowane do pracy z lakierami, które umożliwiają precyzyjne nakładanie warstwy wykończeniowej, a także zapewniają odpowiednią ilość lakieru na deski. Zgodność z tym podejściem jest zgodna z zaleceniami producentów lakierów oraz ogólnymi normami w branży wykończeniowej.

Pytanie 16

Nieocieplone poddasze w obiekcie zostało zaplanowane do przekształcenia na przestrzeń mieszkalną. Jakiego rodzaju izolacja jest konieczna, aby utrzymać właściwą temperaturę wewnątrz?

A. Paroprzepuszczalna

B. Akustyczna

C. Termiczna

D. Przeciwwodna

Izolacja termiczna to naprawdę ważna kwestia, gdy myślimy o przekształceniu nieocieplonego poddasza w wygodne mieszkanie. Dzięki niej zimą nie tracimy ciepła, a latem wnętrze nie nagrzewa się nadmiernie. Materiały izolacyjne, takie jak wełna mineralna, styropian czy pianka poliuretanowa, działają jak bariera, która zmniejsza przewodnictwo ciepła. To skutkuje niższymi rachunkami za ogrzewanie i większym komfortem. Jeśli spojrzymy na standardy budowlane, takie jak Eurokod EN 12831, znajdziemy tam wymagania dotyczące współczynnika przenikania ciepła dla różnych budynków. Dobre ocieplenie poddasza nie tylko zwiększa komfort cieplny, ale też wpływa na efektywność energetyczną całego budynku, co jest super ważne w kontekście ochrony środowiska. Dodatkowo, dobrze wykonana izolacja zapobiega kondensacji pary wodnej, co może prowadzić do pleśni i uszkodzeń. Użycie materiałów paroprzepuszczalnych może być strzałem w dziesiątkę, bo pozwala na odprowadzanie wilgoci na zewnątrz, przy zachowaniu izolacyjności termicznej.

Pytanie 17

Przed przymocowaniem profili UW do podłoża należy je okleić

A. taśmą papierową

B. paskiem papy

C. paskiem styropianu

D. taśmą polietylenową

Oklejenie profili UW taśmą polietylenową przed zamocowaniem do podłoża jest kluczowym krokiem w procesie budowlanym, który zapewnia odpowiednią izolację oraz ochronę przed wilgocią. Taśma polietylenowa charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wody i pary, co sprawia, że jest idealnym materiałem do tego typu zastosowań. W praktyce, stosowanie taśmy polietylenowej pozwala na zminimalizowanie ryzyka powstawania pleśni i grzybów, które mogą zagrażać integralności konstrukcji oraz zdrowiu mieszkańców. Warto również zwrócić uwagę, że taśma polietylenowa jest łatwa w aplikacji oraz dobrze przylega do różnych powierzchni, co znacząco ułatwia proces montażu. W kontekście standardów budowlanych, wiele wytycznych zaleca stosowanie materiałów, które zapewniają długotrwałą ochronę przed czynnikami zewnętrznymi, co czyni taśmę polietylenową optymalnym wyborem w tej kwestii, wspierając praktyki budowlane zgodne z normami jakości.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Jaką metodę montażu płyty gipsowo-kartonowej do ściany nośnej powinno się zastosować w rejonie instalacji umywalki?

A. Z zastosowaniem dodatkowych łączników

B. Przy użyciu kleju w aplikacji punktowej

C. Przy pomocy kleju ułożonego powierzchniowo

D. Z wykorzystaniem dodatkowych profili

Wybór sposobu mocowania płyty suchego tynku w okolicach umywalki ma kluczowe znaczenie dla trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji. Użycie dodatkowych profili może wydawać się atrakcyjną metodą, jednak w kontekście mocowania na przegrodach, gdzie występuje większe obciążenie, może prowadzić do niepotrzebnego zwiększenia grubości ściany, co jest mało praktyczne. Dodatkowe łączniki, z kolei, mogą nie zapewniać odpowiedniej stabilności w tej specyficznej lokalizacji, a ich obecność może być zbędna, jeśli zastosujemy odpowiednie metody klejenia. Ponadto, klej ułożony punktowo jest również niewłaściwym rozwiązaniem, ponieważ taki sposób aplikacji nie zapewnia równomiernego rozkładu obciążenia, co może prowadzić do ryzyka odkształceń lub pęknięć w miejscach narażonych na działanie wody. W praktyce, klej punktowy zmniejsza powierzchnię kontaktu między materiałami, co jest niewystarczające w przypadku intensywnego użytkowania, jak ma to miejsce w łazienkach. Stosowanie kleju ułożonego powierzchniowo jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi, które zalecają pełne przyleganie w miejscach narażonych na działanie wilgoci, co zapewnia lepszą trwałość i bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Ile litrów wody jest potrzebne do rozrobienia 25-kilogramowego worka samopoziomującej zaprawy, jeśli na 1 kg suchej mieszanki potrzeba 0,5 litra?

A. 1,0 l

B. 0,5 l

C. 12,5 l

D. 25,0 l

Odpowiedź 12,5 l jest poprawna, ponieważ przy rozrabianiu 25 kg samopoziomującej zaprawy, wykorzystujemy przeliczniki dotyczące ilości wody potrzebnej na kilogram suchej mieszanki. Według podanych danych, na 1 kg suchej mieszanki potrzeba 0,5 litra wody. Aby obliczyć ilość wody potrzebnej do rozrobienia całego worek, należy pomnożyć masę woreka (25 kg) przez ilość wody potrzebnej na 1 kg. Tak więc: 25 kg * 0,5 l/kg = 12,5 l. W praktyce, prawidłowe rozrobienie zaprawy jest kluczowe dla jej właściwości użytkowych, takich jak odporność na pękanie i przyczepność do podłoża. Zgodnie z normami branżowymi, takich jak PN-EN 13813, odpowiednie przygotowanie materiałów budowlanych ma fundamentalne znaczenie dla trwałości konstrukcji. Warto także podkreślić, że nadmiar wody może prowadzić do obniżenia wytrzymałości oraz zmniejszenia jakości zaprawy. Dlatego zawsze warto stosować się do zaleceń producenta dotyczących proporcji mieszania.

Pytanie 22

Jakiego materiału używa się do wypełniania bruzd powstałych podczas instalacji elektrycznej?

A. gładź szpachlowa

B. zaprawa wyrównawcza

C. tynk silikonowy

D. gips szpachlowy

Zaprawa wyrównawcza jest materiałem stosowanym przede wszystkim do wyrównywania dużych powierzchni, takich jak podłogi, a nie do precyzyjnego wypełniania bruzd. Jej zastosowanie w kontekście bruzd elektrycznych może prowadzić do problemów z estetyką oraz trwałością wykończenia. Zaprawy wyrównawcze są często zbyt szorstkie do uzyskania gładkiej powierzchni, co jest istotne przed dalszymi pracami wykończeniowymi. Tynk silikonowy, z kolei, jest używany głównie do wykończenia elewacji, gdzie jego właściwości wodoodporne i elastyczność są korzystne. Nie jest on jednak odpowiedni do uzupełniania bruzd w pomieszczeniach, ponieważ ma tendencję do pękania w wąskich szczelinach. Gładź szpachlowa, mimo że może wydawać się odpowiednia, jest bardziej przeznaczona do wygładzania powierzchni po tynkowaniu, a nie do uzupełniania bruzd. W praktyce, stosowanie tych nieodpowiednich materiałów może prowadzić do pęknięć, łuszczenia się oraz innych problemów estetycznych, co świadczy o braku zrozumienia specyfiki aplikacji materiałów budowlanych. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest, aby zrozumieć właściwości i zastosowania poszczególnych materiałów budowlanych oraz ich wpływ na finalny efekt pracy.

Pytanie 23

Z jakiego materiału należy wykonać izolację przeciwwilgociową pod suchym jastrychem gipsowym?

A. folii polietylenowej

B. folii kubełkowej

C. maty flizelinowej

D. pianki polipropylenowej

Izolacja przeciwwilgociowa pod płytami suchego jastrychu gipsowego jest kluczowym elementem zapewniającym trwałość i funkcjonalność całego systemu podłogowego. Właściwym materiałem do wykonania tej izolacji jest folia polietylenowa, która charakteryzuje się wysoką odpornością na wilgoć oraz doskonałymi właściwościami barierowymi. Stosowanie folii polietylenowej zapobiega przenikaniu wody z podłoża do jastrychu, co mogłoby prowadzić do degradacji materiałów budowlanych, a w konsekwencji do powstawania pleśni i grzybów. Przykładowo, w budownictwie mieszkalnym zaleca się układanie folii polietylenowej, aby chronić podłogę przed wilgocią, co jest zgodne z normami PN-EN 1264-4, które regulują zasady projektowania i wykonania podłóg ogrzewanych. Dzięki tej metodzie, zapewnia się długoterminową trwałość i komfort użytkowania pomieszczeń, co jest istotne w kontekście zachowania zdrowia mieszkańców oraz ochrony inwestycji budowlanej.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 25

Podkłady samopoziomujące powinny mieć dylatację względem ścian?

A. folią aluminiową

B. taśmą wiskozową

C. folią polietylenową

D. taśmą polipropylenową

Podkłady samopoziomujące powinny być oddylatowane od ścian taśmą polipropylenową. Dlaczego? Bo ta taśma daje elastyczność i stabilność, co jest super ważne przy ich układaniu. Polipropylen jest odporny na wodę i różne chemikalia, więc spokojnie można go używać w wilgotnych miejscach, jak łazienki czy kuchnie. Dzięki elastyczności taśma pomaga radzić sobie z ruchami podłoża, a to kluczowe dla tego, żeby podkłady nie pękały. Na przykład, gdy układasz podłogę w budynku, gdzie są różnice temperatur, to taśma zapobiega powstawaniu pęknięć w masie samopoziomującej. Warto też dodać, że producenci materiałów budowlanych polecają taśmę polipropylenową i jest to ogólnie uważane za najlepszą praktykę w branży, co widać w normach budowlanych.

Pytanie 26

Aby pokryć ścianę o wymiarach 5,0 × 2,5 m, potrzebne będzie 13,0 m² płyt gipsowo-kartonowych. Jaki koszt będą miały te płyty, jeśli ich cena za metr kwadratowy wynosi 12,00 zł/m²?

A. 65,00 zł

B. 390,00 zł

C. 156,00 zł

D. 50,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z precyzyjnego obliczenia kosztu płyt gipsowo-kartonowych na podstawie ich powierzchni i ceny jednostkowej. Powierzchnia okładziny wynosi 13,0 m², a cena jednostkowa za metr kwadratowy to 12,00 zł. Aby obliczyć całkowity koszt, należy pomnożyć powierzchnię przez cenę jednostkową: 13,0 m² * 12,00 zł/m² = 156,00 zł. Takie obliczenia są kluczowe w branży budowlanej, gdzie precyzyjne określenie kosztów materiałów jest niezbędne dla planowania budżetu. Dzięki właściwym kalkulacjom można uniknąć nieprzewidzianych wydatków oraz zapewnić właściwe zarządzanie finansami projektu. Użycie gipsu kartonowego jako materiału wykończeniowego jest powszechną praktyką, gdyż jest on lekki, łatwy w montażu i umożliwia uzyskanie gładkiej powierzchni, co jest ważne przy dalszym malowaniu czy tapetowaniu. Warto także zwrócić uwagę na standardy dotyczące montażu płyt, które wpływają na ich trwałość i estetykę.

Pytanie 27

Którą wadę powłoki olejnej przedstawia rysunek?

A. Grudki farby powstałe na skutek zastosowania przeterminowanej farby.

B. Spęcznienie powłoki powstałe na skutek działania deszczu.

C. Pęcherze powstałe na skutek odparowania rozpuszczalników.

D. Pęcherze powstałe na skutek wykonania powłoki na wilgotnym podłożu.

Odpowiedź jest trafna, bo dotyczy tego, jak pęcherze w olejnej powłoce powstają. To przez wilgoć, która zostaje uwięziona pod powierzchnią. Kiedy paruje, tworzy pęcherze, co często jest problemem w malarstwie i wpływa na przyczepność farby. Zasadniczo, zanim zacznie się malować, trzeba sprawdzić, czy wszystko jest dobrze wysuszone i czyste. Przykładowo, malując elewację, warto najpierw spróbować na małym kawałku, żeby zobaczyć, czy nie ma problemów z wilgocią. Jeśli się to zignoruje, można potem wydawać pieniądze na poprawki, co nie jest fajne. Również trzeba mieć na uwadze pogodę, a zwłaszcza wilgotność powietrza, bo może to wpłynąć na czas schnięcia. Obserwowanie tych warunków i stosowanie się do norm, jak ISO 12944, to klucz do trwałych efektów malarskich.

Pytanie 28

Które z poniższych rodzajów cieczy nie rozpuszczają substancji tworzących powłokę, a jedynie je rozcieńczają?

A. Emulsje

B. Rozcieńczalniki

C. Rozpuszczalniki

D. Dyspersje

Rozcieńczalniki są substancjami, które służą do redukcji lepkości cieczy powłokotwórczych, a ich główną funkcją nie jest rozpuszczanie, lecz rozrzedzanie. Zazwyczaj stosuje się je w kontekście farb, lakierów i innych materiałów powłokotwórczych, gdzie pozwalają na osiągnięcie odpowiedniej konsystencji przed aplikacją. Na przykład, w przypadku farb na bazie rozpuszczalników organicznych, dodanie rozcieńczalnika umożliwia łatwiejsze nanoszenie produktu na powierzchnię, poprawiając jego rozprowadzanie i przyczepność. W branży malarskiej standardy jakości wymagają, aby rozcieńczalniki były zgodne z przepisami i normami ochrony środowiska, co ma na celu zminimalizowanie emisji lotnych związków organicznych (LZO). Dobrze dobrany rozcieńczalnik może również wpływać na czas schnięcia i trwałość powłoki, dlatego ważne jest, aby stosować materiały rekomendowane przez producentów.

Pytanie 29

Jaką maksymalną ilość wody można dodać do 20 litrów farby emulsyjnej, jeśli maksymalne stężenie wody do rozcieńczenia farby wynosi 15% jej objętości?

A. 3,0 litry

B. 1,5 litra

C. 20,0 litrów

D. 15,0 litrów

Poprawna odpowiedź to 3,0 litry, ponieważ maksymalna ilość wody, jaką można dodać do 20 litrów farby emulsyjnej, wynosi 15% objętości farby. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: 15% z 20 litrów to 0,15 * 20 = 3 litry. Ważne jest, aby przestrzegać tego ograniczenia, ponieważ dodanie zbyt dużej ilości wody może wpłynąć na właściwości farby, takie jak krycie, przyczepność oraz trwałość. W praktyce, stosując się do tego zalecenia, zapewniamy, że farba zachowa swoje właściwości fizyczne i chemiczne, co jest kluczowe dla jakości finalnego efektu malarskiego. W branży malarskiej standardy dotyczące rozcieńczania farb emulsyjnych są ściśle określone przez producentów, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów. Dlatego też zaleca się zawsze zapoznanie się z instrukcją producenta przed rozpoczęciem pracy.

Pytanie 30

Podkład utworzony z suchego jastrychu gipsowego w pomieszczeniu mieszkalnym, przed przymocowaniem do niego płytek klinkierowych, wymaga

A. wyszlifowania

B. zaimpregnowania

C. zagruntowania

D. wyszpachlowania

Wybór opcji wyszpachlowania, wyszlifowania lub zaimpregnowania jako alternatyw dla zagruntowania nie uwzględnia specyfiki procesu przygotowania podłoża pod płytki klinkierowe. Wyszpachlowanie, polegające na nałożeniu masy szpachlowej, ma na celu wyrównanie powierzchni, jednak nie zapewnia odpowiedniej przyczepności pomiędzy podłożem a klejem. W praktyce, jeśli podkład nie jest gruntowany, może to prowadzić do problemów z adhezją, a w konsekwencji do odspajania się płytek. Z kolei wyszlifowanie, które polega na mechanicznym wygładzaniu powierzchni, nie rozwiązuje problemu chłonności jastrychu, a jedynie może poprawić estetykę podłoża, co w przypadku płytek, które wymagają stabilnej i dobrze przygotowanej powierzchni, nie jest wystarczające. Impregnacja, natomiast, ma na celu ochronę podłoża przed wilgocią i zanieczyszczeniami, ale nie jest to działanie, które zastąpi gruntowanie. Impregnaty nie zapewniają odpowiedniej przyczepności dla klejów do płytek, co może prowadzić do poważnych problemów po zakończeniu prac budowlanych. W kontekście standardów budowlanych i dobrych praktyk, zagruntowanie jest jedyną metodą, która gwarantuje prawidłowe przygotowanie podłoża, co jest kluczowe dla uzyskania trwałego i funkcjonalnego wykończenia.

Pytanie 31

Jakie właściwości antyseptyczne posiadają powłoki malowane metodą

A. klejową

B. wapienną

C. olejną

D. kazeinową

Powłoki malowane techniką wapienną charakteryzują się właściwościami antyseptycznymi dzięki zastosowaniu naturalnych składników, takich jak wapno. Wapno ma zdolność do neutralizacji bakterii oraz grzybów, co czyni tę technikę szczególnie przydatną w miejscach narażonych na wilgoć oraz zagrzybienie, na przykład w łazienkach czy piwnicach. Stosowanie powłok wapiennych jest zgodne z ekologicznymi standardami wykończeniowymi, ponieważ materiały te są nietoksyczne i przyjazne dla środowiska. W praktyce, powłoka wapienna nie tylko poprawia estetykę pomieszczeń, ale również wpływa na zdrowie mieszkańców, redukując ryzyko alergii i chorób związanych z grzybami. Warto również zauważyć, że technika ta była stosowana od wieków w architekturze, co potwierdza jej skuteczność i trwałość.

Pytanie 32

Aby zlikwidować alkaliczność świeżego tynku przed nałożeniem powłoki emulsyjnej, należy przeprowadzić jego

A. impregnację

B. gruntowanie

C. ługowanie

D. fluatowanie

Fluatowanie to ważny proces, który pozwala pozbyć się alkaliczności ze świeżego tynku. To kluczowy krok, zanim nałożymy powłokę emulsyjną. Jeśli tynk jest zasadowy, farba może się źle trzymać i potem łatwo odchodzi albo łuszczy. W fluatacji używa się roztworu fluoru, co neutralizuje pH tynku i stabilizuje jego strukturę. Kiedy malujemy, to przygotowanie powierzchni jest bardzo istotne, zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na trwałych efektach. Dlatego warto to robić, żeby materiał wykończeniowy dobrze się trzymał i żeby ściany wyglądały estetycznie. Każdy profesjonalista w budownictwie powinien mieć to na uwadze, bo fluatacja naprawdę ma wpływ na jakość i wygląd malowania, a także minimalizuje ryzyko pojawiania się plam.

Pytanie 33

Aby określić wysokość profili słupkowych CW, należy zmierzyć wysokość pomieszczenia w świetle profili UW, a następnie odjąć od tej wartości 0,5÷2,0 cm. Jeśli wysokość pomieszczenia w świetle profili UW wynosi 250 cm, to jaka powinna być długość, na którą należy przyciąć profile CW 50?

A. 235 cm

B. 230 cm

C. 248 cm

D. 245 cm

Wysokość profili słupkowych CW oblicza się, mierząc wysokość pomieszczenia w świetle profili UW i odejmując od tej wartości pewną różnicę, która pozwala na prawidłowe osadzenie profili. W przypadku, gdy wysokość pomieszczenia wynosi 250 cm, a zgodnie z praktykami branżowymi stosuje się redukcję o 1,5 cm (co znajduje się w zakresie 0,5÷2,0 cm), otrzymujemy wysokość do przycięcia równą 248 cm. To podejście zapewnia, że profile CW będą odpowiednio osadzone, co jest kluczowe dla stabilności i funkcjonalności całej konstrukcji. Wartości te są zgodne z normami budowlanymi, które podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów i odpowiednich tolerancji. Dlatego w praktyce należy zawsze uwzględniać te różnice, aby uniknąć problemów przy montażu, takich jak odkształcenia czy nierówności, które mogą wpłynąć na końcowy efekt estetyczny i funkcjonalny budynku.

Pytanie 34

Niska przyczepność warstwy malarskiej jest charakterystyczna dla podłoża

A. ze świeżego tynku

B. z metali nieżelaznych

C. z płyt gipsowo-kartonowych

D. betonowego

Słaba przyczepność powłoki malarskiej na podłożach takich jak beton, płyty gipsowo-kartonowe czy świeży tynk nie jest typowym problemem związanym z ich właściwościami. W przypadku betonu, który jest porowaty, malowanie wymaga zastosowania odpowiednich gruntów, które poprawiają przyczepność farby. Standardy budowlane wskazują, że beton powinien być dobrze utwardzony i wysuszony przed nałożeniem powłok malarskich, co zapewnia odpowiednią adhezję. Płyty gipsowo-kartonowe również wymagają starannego przygotowania powierzchni poprzez szpachlowanie i szlifowanie, co w konsekwencji poprawia przyczepność. Z kolei świeży tynk, ze względu na swoją wilgotność i skład chemiczny, wymaga odczekania pewnego czasu przed malowaniem, co również ma na celu zapewnienie lepszej przyczepności. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszelkie podłoża o gładkiej powierzchni będą miały problemy z przyczepnością bez uwzględnienia kontekstu ich przygotowania i specyfiki. Przykłady dobrych praktyk w branży malarskiej obejmują dokładne analizowanie rodzaju podłoża, stosowanie odpowiednich materiałów gruntujących oraz przestrzeganie instrukcji producentów farb, co z kolei prowadzi do wyeliminowania problemów z przyczepnością.

Pytanie 35

Aby zapobiec niekontrolowanemu pękaniu podkładu z zaprawy cementowej, należy

A. wykonać dylatację

B. zazbroić podkład prętami

C. ułożyć zaprawę w kilku warstwach

D. zwilżać jego powierzchnię wodą podczas wylewania zaprawy

Wykonanie dylatacji w podkładzie z zaprawy cementowej jest kluczowym elementem, który pozwala na kontrolowanie pęknięć, które mogą powstać w wyniku skurczu materiału, różnic temperatur, czy też ruchów podłoża. Dylatacje pozwalają na swobodne przesuwanie się elementów budowlanych, co ogranicza ryzyko pęknięć. W praktyce dylatacje powinny być wykonane według standardów budowlanych, które wskazują na konieczność ich stosowania w określonych miejscach, takich jak zmiany kierunku podłog, przy przejściach przez konstrukcje, czy w dużych powierzchniach, które są narażone na skurcz. Warto również pamiętać, że odpowiednie szerokości dylatacji powinny być dobrane w zależności od powierzchni i zastosowanego materiału, co może być ustalone na podstawie norm, takich jak PN-EN 1992-1-1. Przykładem może być wykorzystanie dylatacji w budynku użyteczności publicznej, gdzie zastosowanie takich rozwiązań znacząco podnosi trwałość podkładu oraz zmniejsza koszty późniejszych napraw.

Pytanie 36

Panele boazeryjne montuje się bezpośrednio na

A. murze ceglanym na kołki rozporowe

B. murze ceglanym na śruby

C. drewnianym szkieletcie na klej mocznikowy

D. drewnianym szkieletcie na uchwyty do paneli

Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że panele boazeryjne mocuje się do szkieletu drewnianego na uchwyty do paneli, co jest najlepszą praktyką w procesie montażu. Użycie uchwytów do paneli umożliwia pewne i stabilne zamocowanie, które minimalizuje ryzyko uszkodzeń zarówno paneli, jak i samego szkieletu. Szkielet drewniany, odpowiednio przygotowany, zapewnia wymagane wsparcie dla paneli, a uchwyty umożliwiają łatwą wymianę uszkodzonych elementów w przyszłości, co jest istotne w kontekście konserwacji. W standardach budowlanych zaleca się, aby montaż paneli odbywał się w taki sposób, że pozostawia się możliwość ich demontażu, co jest kluczowe w przypadku renowacji wnętrz. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że drewno, z którego wykonany jest szkielet, jest odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią i szkodnikami, aby wydłużyć żywotność całej konstrukcji. Ponadto, przy wyborze uchwytów, warto zwrócić uwagę na ich materiał i nośność, aby były one zgodne z wymaganiami projektowymi.

Pytanie 37

Na rysunku przedstawiono fragment ścianki działowej na

A. pojedynczym ruszcie z pojedynczym opłytowaniem.

B. podwójnym ruszcie z podwójnym opłytowaniem.

C. podwójnym ruszcie z pojedynczym opłytowaniem.

D. pojedynczym ruszcie z podwójnym opłytowaniem.

Wybór odpowiedzi, niestety, nie jest poprawny, bo pokazuje, że nie do końca zrozumiałeś, jak wygląda konstrukcja ścianki działowej na rysunku. Pojedynczy ruszt, nawet z pojedynczym czy podwójnym opłytowaniem, nie będzie tak samo skuteczny w izolacji akustycznej jak podwójny ruszt. Na przykład, pojedynczy ruszt z pojedynczym opłytowaniem, które wybrałeś, zdecydowanie nie ma wystarczającej izolacji dźwiękowej oraz stabilności, co jest mega ważne w mieszkaniach czy biurach. Również ruszt z podwójnym opłytowaniem nie zadziała dobrze, bo to nie opłytowanie, a ruszt powinien być podwójny, żeby efekty akustyczne były zadowalające. Jeśli wybrałeś opcję z podwójnym rusztem i pojedynczym opłytowaniem, to niestety nie wykorzystujesz w pełni zalet podwójnych rusztów. W praktyce, dobierając odpowiednią konstrukcję ścianki, powinno się opierać na zasadach akustyki budowlanej oraz na normach budowlanych, które polecają podwójne ruszty dla lepszej ochrony akustycznej. Wiele projektów architektonicznych zwraca uwagę na takie rozwiązania, które naprawdę poprawiają komfort użytkowników. To jest istotne w dzisiejszym budownictwie.

Pytanie 38

Jakiego narzędzia używa się przy instalacji płyt gipsowo-kartonowych w konstrukcji stelaża ścianki?

A. Pił elektrycznych.

B. Wiertarek.

C. Wkrętarek.

D. Mieszadeł.

Zastosowanie mieszadeł, wiertarek oraz pił elektrycznych w kontekście montażu płyt gipsowo-kartonowych wprowadza w błąd. Mieszadła są narzędziem do mieszania materiałów, takich jak gips czy farby, ale nie mają zastosowania w montażu płyt gipsowych, które wymagają precyzyjnego umiejscowienia na stelażu. Użycie wiertarek również nie jest właściwe, ponieważ służą one przede wszystkim do wiercenia otworów, a nie do wkręcania. Choć można wykorzystać wiertarkę z funkcją wkrętarki, to standardową praktyką w branży jest stosowanie dedykowanych wkrętarek, które oferują większą kontrolę i efektywność. Z kolei piły elektryczne są niezbędne do cięcia płyt gipsowych na odpowiednie wymiary, ale nie odgrywają roli w ich montażu. Typowy błąd myślowy polegający na utożsamianiu narzędzi cięcia z wkręcaniem prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że różne narzędzia mają swoje specyficzne zastosowania, a skuteczny montaż wymaga stosowania odpowiednich narzędzi do odpowiednich zadań.

Pytanie 39

W trakcie przygotowywania podłoża pod posadzkę z masy samopoziomującej, należy zastosować

A. wałek kolczasty.

B. zacieraczka.

C. szczotkę o miękkim włosiu.

D. łaty wibracyjne.

Stosowanie łaty wibracyjnej do aplikacji masy samopoziomującej jest błędnym podejściem, ponieważ ten typ narzędzia jest przeznaczony do zagęszczania i wyrównywania świeżo wylanej betonu, a nie do pracy z masami samopoziomującymi. Wibracja może powodować, że masa straci swoje właściwości samopoziomujące, co prowadzi do nierównomiernych powierzchni. Zacieraczka, chociaż używana w procesie wygładzania podłóg betonowych, nie jest odpowiednia do mas samopoziomujących, ponieważ może wpłynąć na ich płynność oraz koherencję, co z kolei pogarsza jakość wykończenia. W przypadku szczotek o miękkim włosiu, ich zastosowanie jest w ogóle nieadekwatne dla tego typu prac, gdyż nie są w stanie efektywnie ułatwić procesu samopoziomowania, a wręcz mogą prowadzić do wprowadzenia zanieczyszczeń lub nierówności. Zrozumienie właściwych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, takich jak stosowanie narzędzi niewłaściwych dla danego materiału. Wiedza na temat odpowiednich technik aplikacji masy samopoziomującej jest niezwykle ważna dla jakości końcowego produktu oraz trwałości wykonanego wykończenia.

Pytanie 40

Deski wykonane z jakiego rodzaju drewna cechują się najwyższą odpornością na ścieranie?

A. dębowego

B. modrzewiowego

C. sosnowego

D. lipowego

Wybór drewna lipowego, sosnowego lub modrzewiowego jako materiałów charakteryzujących się wysoką odpornością na ścieranie jest błędny, gdyż każde z tych gatunków ma zdecydowanie niższą twardość i gęstość w porównaniu do drewna dębowego. Drewno lipowe jest miękkie i ma małą odporność na uszkodzenia mechaniczne, co sprawia, że jest bardziej podatne na zarysowania i wgniecenia, co czyni je nieodpowiednim do zastosowań wymagających wytrzymałości. Podobnie, drewno sosnowe, choć popularne i łatwe w obróbce, ma tendencję do szybszego zużywania się w przypadku intensywnego użytkowania. Z kolei drewno modrzewiowe, mimo że wykazuje pewne właściwości odporności na wilgoć, nie dorównuje dębowemu pod względem twardości. Często myślenie o drewnie jako materiale łatwym do zamiany w zależności od dostępności prowadzi do niepoprawnych wyborów, ponieważ trwałość materiału powinna być kluczowym czynnikiem w jego doborze. W przypadku zastosowań przemysłowych lub intensywnych, jak podłogi czy meble, nie można lekceważyć znaczenia twardości i odporności na ścieranie, co jasno pokazuje, że dąb jest najlepszym wyborem w takich sytuacjach. Wybór innego gatunku bez uwzględnienia tych parametrów może skutkować wysokimi kosztami napraw, wymian oraz niewłaściwym użytkowaniem, co jest istotnym błędem w planowaniu zakupów materiałów drewnianych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej