Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik bezpieczeństwa i higieny pracy
Kwalifikacja: BPO.01 - Zarządzanie bezpieczeństwem w środowisku pracy
Data rozpoczęcia: 15 grudnia 2025 11:18
Data zakończenia: 15 grudnia 2025 11:43

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Krzesło przeznaczone do stanowiska pracy z monitorem ekranowym powinno mieć możliwość regulacji kąta pochylenia oparcia

A. do przodu, w prawo, w lewo

B. w prawo, w lewo

C. do tyłu, w prawo, w lewo

D. do przodu, do tyłu

Odpowiedź "do przodu, do tyłu" jest prawidłowa, ponieważ ergonomiczne krzesło do pracy przy monitorze ekranowym powinno umożliwiać regulację oparcia w tych kierunkach. Kluczowym aspektem regulacji oparcia krzesła jest zapewnienie wsparcia dla naturalnej krzywizny kręgosłupa oraz umożliwienie użytkownikowi dostosowania pozycji siedzącej do indywidualnych potrzeb. W praktyce oznacza to, że podczas długotrwałego siedzenia, użytkownik powinien mieć możliwość przesunięcia oparcia, by odciążyć dolną część pleców i utrzymać właściwą postawę ciała. W ramach standardów ergonomicznych, takich jak normy ISO 9241-5, zwraca się uwagę na znaczenie regulacji oparcia, które powinno być dostosowane do różnych kształtów ciała oraz preferencji użytkowników. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest sytuacja, gdy użytkownik odczuwa dyskomfort po kilku godzinach pracy – możliwość regulacji oparcia pozwala na natychmiastowe dostosowanie pozycji, co może przyczynić się do poprawy wygody i redukcji zmęczenia. Warto także wspomnieć, że odpowiednia regulacja oparcia może zapobiegać powstawaniu dolegliwości bólowych oraz problemów z postawą, co jest istotne dla długoterminowego zdrowia pracowników.

Pytanie 2

Elementy ryzykowne w miejscu zatrudnienia prowadzą do

A. spadku sprawności psychicznej

B. spadku sprawności fizycznej

C. chorób zawodowych

D. urazów

Czynniki niebezpieczne w środowisku pracy mogą prowadzić do urazów, które są zdefiniowane jako wszelkie obrażenia ciała spowodowane działaniem niebezpiecznych elementów w miejscu pracy. Urazy mogą mieć różnorodne formy, od drobnych skaleczeń po poważne wypadki skutkujące trwałym uszczerbkiem na zdrowiu. Przykładowo, w branży budowlanej pracownicy narażeni są na upadki z wysokości, co może prowadzić do złamań lub innych ciężkich urazów. Z punktu widzenia ergonomii oraz zdrowia i bezpieczeństwa pracy, kluczowe jest wdrażanie odpowiednich procedur, takich jak ocena ryzyka, szkolenia BHP oraz stosowanie środków ochrony osobistej (ŚO). Zgodnie z normami ISO 45001, organizacje powinny systematycznie identyfikować oraz oceniać ryzyka w celu minimalizacji zagrożeń, co pozwala na skuteczne zarządzanie bezpieczeństwem pracowników oraz redukcję liczby wypadków.

Pytanie 3

Przedstawione na rysunku oznaczenie informuje o dopuszczalnej wartości

A. odchyłki walcowości.

B. zbieżności.

C. chropowatości.

D. odchyłki płaskości.

Odpowiedź 'odchyłki walcowości' jest jak najbardziej ok! To oznaczenie, które widzisz na rysunku, rzeczywiście dotyczy walcowości elementu. Te dwa koncentryczne okręgi, które tam są, mówią nam o tym, jakie odchyłki kształtu są dopuszczalne. To naprawdę ważne w inżynierii mechanicznej, bo kiedy montujemy różne części, jak łożyska czy wały, precyzyjne dopasowanie ma ogromne znaczenie. Na przykład, wartość '0,02/300' mówi, że na danej długości elementu odchyłka nie powinna być większa niż 0,02 mm – to zapewnia, że wszystko działa jak należy. Normy takie jak PN-ISO 1101 ułatwiają nam życie, bo dzięki nim wiadomo, jakie są wymagania dotyczące geometrii technicznej. Każdy inżynier powinien wiedzieć, jak interpretować te oznaczenia, bo to klucz do dobrego projektowania i kontroli jakości komponentów maszyn.

Pytanie 4

Zabezpieczenie prania odzieży roboczej zanieczyszczonej chemikaliami powinno być realizowane przez

A. pracownika, pod warunkiem, że pracodawca wypłaci mu ekwiwalent pieniężny w wysokości kosztów poniesionych przez pracownika

B. pracodawcę

C. pracownika, pod warunkiem, że pracodawca wypłaci mu ekwiwalent pieniężny w wysokości wydatków poniesionych przez pracownika i za jego zgodą

D. pracownika, po przekazaniu mu przez pracodawcę odpowiednich środków do prania

Udzielona odpowiedź, że pranie odzieży roboczej skażonej chemicznie powinno być zapewnione przez pracodawcę, jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami BHP. Pracodawca jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpieczeństwa i zdrowia swoich pracowników w miejscu pracy, co obejmuje również zapewnienie odpowiednich warunków do prania i dezynfekcji odzieży roboczej. Zgodnie z ustawą o bezpieczeństwie i higienie pracy, pracodawca ma obowiązek dostarczenia pracownikom odzieży ochronnej oraz czuwania nad jej właściwym stanem. W praktyce oznacza to, że pracodawca powinien organizować proces prania odzieży skażonej, co nie tylko zapewnia odpowiedni poziom higieny, ale również minimalizuje ryzyko dla zdrowia pracowników. Przykładem dobrych praktyk jest współpraca z wyspecjalizowanymi firmami zajmującymi się praniem odzieży roboczej, które stosują odpowiednie metody i środki chemiczne, aby skutecznie usunąć zanieczyszczenia. Tego rodzaju działania są nie tylko zgodne z przepisami, ale także świadczą o odpowiedzialności pracodawcy w zakresie ochrony zdrowia swoich pracowników.

Pytanie 5

Jakim terminem określamy obszar pracy, wraz z wyposażeniem w narzędzia i przedmioty konieczne do pracy, w którym pracownik lub grupa pracowników realizuje swoje zadania?

A. Stanowisko pracy

B. Pomieszczenie robocze

C. Obszar zakładu pracy

D. Miejsce zatrudnienia

Odpowiedź 'Stanowisko pracy' jest prawidłowa, ponieważ termin ten odnosi się do konkretnego miejsca, w którym pracownik wykonuje swoje zadania, przy użyciu odpowiednich narzędzi i sprzętu. Stanowisko pracy obejmuje nie tylko fizyczne miejsce, ale także wyposażenie oraz organizację przestrzeni, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności wykonywanej pracy. Przykładem może być biuro, w którym pracownik posiada dostęp do komputera, dokumentów oraz innych narzędzi niezbędnych do realizacji zadań. Zgodnie z normą ISO 45001:2018, odpowiednie zaprojektowanie stanowiska pracy jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia pracowników. Prawidłowe stanowisko pracy wpływa na wydajność, komfort oraz redukcję ryzyka kontuzji, co jest kluczowe w każdym środowisku zawodowym. Dlatego ważne jest, aby pracodawcy regularnie oceniali i dostosowywali stanowiska pracy do potrzeb pracowników, co może przyczynić się do poprawy ogólnej atmosfery w miejscu pracy oraz zwiększenia satysfakcji zawodowej.

Pytanie 6

W pracy kipera, czyli specjalisty zajmującego się organoleptyczną oceną i klasyfikowaniem różnych potraw i napojów (zwłaszcza win), kluczową rolę odgrywają zmysły

A. dotyku, smaku i wzroku

B. dotyku, zapachu i wzroku

C. smaku, węchu i wzroku

D. smaku i dotyku

Odpowiedź 'smaku, węchu i wzroku' jest właściwa, ponieważ te trzy zmysły są kluczowe w pracy kipera. Smak pozwala na ocenę charakterystyki potraw i napojów, odzwierciedlając ich słodycz, kwasowość, gorzkość i umami. Węch jest niezwykle istotny, ponieważ większość doświadczeń smakowych pochodzi z aromatów, które są wyczuwalne w nosie. Wzrok natomiast pomaga ocenić kolor, klarowność i prezentację potraw oraz napojów, co wpływa na pierwsze wrażenia. W praktyce, podczas degustacji win, kiper wykorzystuje te zmysły do analizy ich struktury i profilu smakowego, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami oceny. Dobre praktyki w branży wymagają, aby kiperzy regularnie ćwiczyli swoje zmysły, na przykład poprzez degustacje różnych win i potraw, co pozwala na rozwijanie umiejętności oraz na lepsze rozpoznawanie subtelnych różnic między nimi. Takie podejście wspiera profesjonalizm i dokładność w klasyfikacji produktów.

Pytanie 7

Czym jest identyfikacja zagrożeń w miejscu pracy?

A. przygotowaniem spisu zagrożeń występujących na danym stanowisku oraz określeniem ich cech

B. oceną stanowiska w kontekście wypadków i chorób zawodowych, które miały miejsce na tym stanowisku

C. przygotowaniem spisu maszyn, które stwarzają zagrożenie

D. przygotowaniem wykazu przepisów bhp, które są stosowane na danym stanowisku

Identyfikacja zagrożeń na stanowisku pracy jest kluczowym elementem systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Sporządzenie listy zagrożeń oraz określenie ich charakterystyk pozwala na zrozumienie, jakie czynniki mogą wpływać na zdrowie i bezpieczeństwo pracowników. W praktyce, ta procedura obejmuje analizę ryzyk związanych z różnymi aspektami stanowiska, takimi jak używane materiały, maszyny, narzędzia oraz warunki środowiskowe. Na przykład, w zakładzie produkcyjnym, identyfikacja zagrożeń może obejmować ocenę hałasu, wibracji, chemikaliów używanych w procesie produkcyjnym oraz ryzyka ergonomiczne związane z długotrwałym siedzeniem lub stojącym trybem pracy. Zgodnie z normą PN-N-18001, organizacje powinny regularnie przeprowadzać taką identyfikację, aby tworzyć bezpieczne środowisko pracy, co również może przyczynić się do zmniejszenia liczby wypadków i chorób zawodowych. Ponadto, znajomość zagrożeń umożliwia wprowadzenie odpowiednich środków kontroli, co jest zgodne z zasadą prewencji w zarządzaniu ryzykiem.

Pytanie 8

Wskaż na podstawie informacji podanych w tabeli, jaka jest wartość napięcia bezpiecznego dla obsługi elektronarzędzia zasilanego prądem przemiennym w warunkach placu budowy.

Rodzaj prądu	Wartości napięcia bezpiecznego[V]
Rodzaj prądu	Warunki środowiskowe, w których rezystancja ciała ludzkiego do ziemi wynosi min. 1 kΩ. Ma to miejsce np. w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie przekraczającej 75% i podłodze nieprzewodzącej.	Warunki środowiskowe, w których rezystancja ciała ludzkiego do ziemi wynosi mniej niż 1 kΩ. Ma to miejsce np. w pomieszczeniach o wilgotności względnej nie przekraczającej 75% i podłodze przewodzącej, na terenach otwartych, placach budowy, itp.
Prąd przemienny o częstości 15-500Hz	50	25
Prąd stały	120	60

A. 25 V

B. 60 V

C. 120 V

D. 50 V

Odpowiedź 25 V jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, w tym normą PN-EN 61140 dotyczącą bezpieczeństwa elektrycznego, napięcie bezpieczne dla obsługi elektronarzędzi zasilanych prądem przemiennym na terenach budowy wynosi 25 V. Wartość ta została określona w celu minimalizacji ryzyka porażenia prądem elektrycznym, szczególnie w warunkach wilgotnych, typowych dla placów budowy. Zastosowanie napięcia 25 V pozwala na redukcję napięcia do poziomu, który jest mniej niebezpieczny dla ludzi, a jednocześnie wystarczający do efektywnego zasilania elektronarzędzi. W praktyce, elektronarzędzia zasilane tym napięciem mogą być używane z zastosowaniem odpowiednich transformatorów obniżających, co zwiększa bezpieczeństwo pracy. Przykładem mogą być narzędzia takie jak wiertarki czy szlifierki, które są używane w różnych warunkach, gdzie dostęp do zasilania może być ograniczony. Zastosowanie napięcia 25 V w takich sytuacjach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej, co potwierdzają także normy IEC.

Pytanie 9

Młodociany pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego po upływie

A. 6 miesięcy od chwili rozpoczęcia pierwszej pracy, w wymiarze 12 dni roboczych

B. 6 miesięcy od daty rozpoczęcia pierwszej pracy, w wymiarze 26 dni roboczych

C. miesiąca od momentu rozpoczęcia pierwszej pracy, w wymiarze 20 dni roboczych

D. miesiąca od chwili rozpoczęcia pierwszej pracy, w wymiarze 2 dni roboczych

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących urlopu wypoczynkowego dla młodocianych pracowników. Niektórzy mogą myśleć, że prawo do urlopu wypoczynkowego nabywa się po miesiącu pracy, co jest niezgodne z obowiązującym prawem. W rzeczywistości, młodociani pracownicy nabywają prawo do urlopu dopiero po 6 miesiącach pracy, co jest kluczowe dla ich rozwoju. Kolejna pomyłka polega na myśleniu, że wymiar urlopu wynosi 20 lub 26 dni roboczych. W rzeczywistości, młodociani mogą korzystać tylko z 12 dni urlopu rocznie, co jest zgodne z Kodeksem pracy. Takie podejście do zagadnienia świadczy o braku znajomości przepisów dotyczących zatrudnienia młodocianych. Pracodawcy mają obowiązek informować młodocianych pracowników o ich prawach, w tym o urlopach, co jest niezwykle istotne w kontekście ich edukacji i przygotowania do przyszłej kariery zawodowej. Ignorowanie tych przepisów może prowadzić do naruszenia praw pracowników i niekorzystnych skutków dla zdrowia psychicznego i fizycznego młodych ludzi.

Pytanie 10

Pracownik zatrudniony na stanowisku administracyjno-biurowym ma obowiązek odbyć pierwsze szkolenie okresowe w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w czasie (licząc od momentu zatrudnienia)

A. 12 miesięcy

B. 1 miesiąca

C. 6 miesięcy

D. 3 miesięcy

Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracownik zatrudniony na stanowisku administracyjno-biurowym jest zobowiązany do odbycia pierwszego szkolenia okresowego w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy w ciągu 12 miesięcy od daty zatrudnienia. Przypisanie takiego terminu wynika z regulacji zawartych w Kodeksie Pracy oraz w odpowiednich rozporządzeniach wykonawczych, co ma na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu wiedzy dotyczącej zagrożeń w miejscu pracy oraz środków ochrony zdrowia. W praktyce, szkolenie takie obejmuje m.in. zasady ergonomii, pierwszą pomoc oraz procedury dotyczące ewakuacji. Pracownicy sektora administracyjno-biurowego, chociaż narażeni na inne zagrożenia niż np. pracownicy produkcji, również muszą być świadomi potencjalnych ryzyk związanych z ich stanowiskami. Regularne aktualizowanie wiedzy poprzez szkolenia jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 11

Kto ma prawo wyrazić zgodę na przeprowadzenie modyfikacji dźwigu w miejscu pracy?

A. Producent maszyny

B. Główny Inspektor Pracy

C. Kierownik techniczny

D. Urząd Dozoru Technicznego

Choć dyrektor techniczny, producent urządzenia i Główny Inspektor Pracy odgrywają istotne role w procesie eksploatacji i nadzoru nad dźwigami, nie mają oni kompetencji do zatwierdzania przeróbek tych urządzeń. Dyrektor techniczny w firmie odpowiada za ogólny nadzór techniczny oraz bezpieczeństwo operacyjne, ale jego decyzje muszą być zgodne z regulacjami prawnymi i normami, które są ustalane przez odpowiednie organy, jak UDT. Producent dźwigu ma wpływ na projekt i może zalecać zmiany, jednak ostateczna decyzja o ich wprowadzeniu należy do UDT, który ocenia, czy modyfikacje są zgodne z zasadami bezpieczeństwa. Główny Inspektor Pracy, jako organ nadzorujący przestrzeganie przepisów BHP, może interweniować w przypadku zagrożeń, ale nie jest odpowiedzialny za zatwierdzanie przeróbek technicznych. Tego rodzaju nieporozumienia mogą wynikać z błędnego zrozumienia ról poszczególnych organów w systemie nadzoru technicznego. Ważne jest, aby rozróżniać kompetencje i odpowiedzialności, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji i zapewnić pełne bezpieczeństwo użytkowników dźwigów.

Pytanie 12

Niedostateczna aktywność fizyczna prowadzi do

A. poprawy zdrowia psychicznego i samopoczucia

B. wzrostu liczby wypadków w miejscu pracy

C. zmniejszenia ryzyka wystąpienia chorób serca

D. zwiększenia ryzyka otyłości lub nadwagi

Ograniczona aktywność fizyczna ma bezpośredni wpływ na zwiększenie ryzyka otyłości lub nadwagi. Regularne ćwiczenia pomagają w regulacji masy ciała poprzez spalanie kalorii oraz przyspieszanie metabolizmu. Gdy aktywność fizyczna jest ograniczona, organizm spala mniej energii, co może prowadzić do nadwyżki kalorycznej i w konsekwencji do przyrostu masy ciała. Przykładowo, osoby prowadzące siedzący tryb życia, takie jak pracownicy biurowi, mogą zauważyć znaczący wzrost masy ciała, jeśli nie włączą regularnej aktywności fizycznej do swojej rutyny. Zgodnie z wytycznymi WHO, dorośli powinni dążyć do co najmniej 150 minut umiarkowanej lub 75 minut intensywnej aktywności fizycznej tygodniowo, aby utrzymać zdrową masę ciała i minimalizować ryzyko otyłości. Warto również zauważyć, że otyłość wiąże się z wieloma chorobami współistniejącymi, takimi jak cukrzyca typu 2, choroby serca czy depresja, co podkreśla znaczenie aktywności fizycznej w profilaktyce zdrowotnej.

Pytanie 13

Osoba idąca do pracy poślizgnęła się na chodniku, który nie został odśnieżony, przed jednym z budynków. W związku z tym może ubiegać się o odszkodowanie

A. z Narodowego Funduszu Zdrowia

B. z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

C. od pracodawcy

D. od właściciela chodnika

Odpowiedź "od właściciela chodnika" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku wypadków na chodnikach, odpowiedzialność za ich utrzymanie spoczywa na właścicielu nieruchomości, przy której się znajdują. Zgodnie z polskim prawem cywilnym, właściciele posesji są zobowiązani do dbania o bezpieczeństwo na terenach przyległych do ich nieruchomości, co obejmuje między innymi odpowiednie odśnieżanie i usuwanie lodu. W przypadku, gdy osoba trzecia dozna szkody w wyniku zaniedbania w tym zakresie, ma prawo do dochodzenia odszkodowania. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik, idąc do pracy, ulega wypadkowi na nieodśnieżonym chodniku przed domem. W takim przypadku, poszkodowany może zgłosić roszczenie do ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej właściciela posesji.

Pytanie 14

Czym jest resuscytacja krążeniowo-oddechowa?

A. tylko wykonywaniem sztucznego oddychania

B. poleganiem na wykonywaniu sztucznego oddychania oraz masażu serca

C. oceną drożności dróg oddechowych oraz stanu akcji serca

D. wykonywaniem masażu serca

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO) to kluczowa procedura stosowana w przypadku zatrzymania krążenia, której celem jest przywrócenie krążenia i oddychania u osoby poszkodowanej. Polega ona na jednoczesnym wykonywaniu sztucznego oddychania oraz masażu serca. W sytuacjach nagłych, takich jak zawał serca czy utrata przytomności, RKO przyczynia się do zwiększenia szans na przeżycie ofiary. Sztuczne oddychanie dostarcza tlen do płuc, natomiast masaż serca mechanicznie utrzymuje krążenie krwi, co jest kluczowe dla dostarczenia tlenu do najważniejszych narządów, w tym mózgu. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, każda minuta bezkrążenia skutkuje spadkiem szans na przeżycie o około 10%. Dlatego tak istotne jest, aby osoby świadome potrafiły rozpoznać sytuację krytyczną i natychmiast przystąpiły do RKO, co może znacząco poprawić rokowania pacjenta. Warto również zaznaczyć, że RKO powinno być kontynuowane do momentu przybycia służb medycznych lub do momentu, gdy poszkodowany zacznie wykazywać oznaki życia.

Pytanie 15

Jakie czynniki biologiczne występują w miejscu pracy?

A. makroorganizmy i mikroorganizmy roślinne

B. kancerogeny oraz pyły nieorganiczne

C. gorący mikroklimat i organizmy bezkomórkowe

D. substancje chemiczne oraz kancerogeny

Makroorganizmy i mikroorganizmy roślinne stanowią istotny element czynników biologicznych w środowisku pracy. Biologiczne czynniki ryzyka to wszelkie organizmy żywe, które mogą wpływać na zdrowie pracowników. Przykłady makroorganizmów to grzyby i owady, które mogą wywoływać alergie oraz inne reakcje chorobowe. Mikroorganizmy roślinne, takie jak bakterie i wirusy, mogą być odpowiedzialne za różne schorzenia, które są szczególnie istotne w branżach rolniczych czy spożywczych. W kontekście zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, pracodawcy powinni identyfikować i kontrolować te czynniki, aby minimalizować ryzyko wystąpienia chorób zawodowych oraz dolegliwości zdrowotnych. Dobre praktyki obejmują regularne szkolenia dla pracowników, wdrażanie procedur higienicznych oraz monitorowanie zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy, co jest zgodne z normami ISO 45001, które określają wymagania dotyczące systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

Pytanie 16

Zgodnie z wytycznymi normy ISO 9241-6 odnośnie do wymagań ergonomicznych stanowisk komputerowych, w sytuacji wykonywania trudnych oraz złożonych zadań poziom hałasu nie powinien być wyższy niż

A. 35-60 dB

B. 25-50 dB

C. 45-65 dB

D. 35-55 dB

Jeśli wybrałeś inne poziomy dźwięku, jak 35-60 dB, 25-50 dB czy 45-65 dB, to może być mylące, bo każdy z tych zakresów może negatywnie wpływać na komfort i wydajność pracy. Odpowiedź 35-60 dB nie jest precyzyjna – czasami taki hałas może być za głośny, zwłaszcza jak mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi zadaniami, gdzie potrzebna jest pełna koncentracja. Kiedy dźwięk przekracza 55 dB, wielu ludzi czuje stres i trudniej im się skupić. Z drugiej strony, wybór 25-50 dB też nie działa, bo dolna granica 25 dB jest zbyt cicha – w takim otoczeniu słyszysz każdy najmniejszy szmer. A 45-65 dB to znowu zbyt duży zakres, bo przy 65 dB robi się hałas zbliżony do głośnej rozmowy, a to może przeszkadzać w pracy. Dobrze jest, jak środowisko pracy utrzymuje dźwięk w komfortowym zakresie, dzięki czemu stres się zmniejsza i ludzie lepiej pracują, zgodnie z zaleceniami norm ISO dotyczących ergonomii.

Pytanie 17

Jaki rodzaj rysunku technicznego jest zamieszczony poniżej?

A. wykonawczy

B. złożeniowy

C. zestawieniowy

D. zabiegowy

Rysunek złożeniowy to kluczowy typ dokumentacji technicznej, który przedstawia gotowy produkt w całości. Charakteryzuje się on szczegółowym opisem elementów składowych, zazwyczaj poprzez ich numerację, co umożliwia łatwe ich zidentyfikowanie i zrozumienie ich roli w konstrukcji. Takie rysunki są niezbędne w procesach produkcyjnych, gdzie montaż elementów wymaga precyzyjnych instrukcji. W praktyce, rysunek złożeniowy jest niezwykle przydatny w branży inżynieryjnej oraz mechanicznej, ponieważ pozwala inżynierom i technikom na zrozumienie jak poszczególne części współdziałają ze sobą. Zgodnie z normami ISO dotyczących rysunków technicznych, rysunki złożeniowe powinny być przejrzyste, z odpowiednimi opisami i legendami, by zapewnić ich jednoznaczność i czytelność. Znajomość rysunków złożeniowych jest kluczowa dla osób pracujących w inżynierii, ponieważ stanowią one fundament dla skutecznego montażu i konserwacji produktów. Warto również zwrócić uwagę, że tego typu rysunki mogą być wykorzystywane w procesach certyfikacji i inspekcji, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu wysokiej jakości produktów.

Pytanie 18

W trakcie instruktażu na stanowisku pracy

A. przekazywane są dane dotyczące produkcji w całym zakładzie

B. realizowany jest przegląd stanu technicznego urządzeń przez pracownika służb bhp

C. przeprowadza się próbne wykonanie pracy przez pracownika na danym stanowisku

D. zapoznaje się pracownika z charakterystyką produkcji całego przedsiębiorstwa

Podczas instruktażu stanowiskowego kluczowym elementem jest przeprowadzenie próbnego wykonania pracy przez pracownika na danym stanowisku. Takie podejście pozwala na praktyczne zapoznanie się z obowiązkami oraz wymaganiami związanymi z nowym miejscem pracy. Przykładem może być sytuacja, w której nowy operator maszyny ma okazję osobiście przetestować urządzenie pod nadzorem doświadczonego pracownika. Tego rodzaju praktyczne przygotowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wprowadzania nowych pracowników, które podkreślają znaczenie nauki przez działanie. Próbne wykonanie pracy pozwala także na natychmiastowe identyfikowanie potencjalnych trudności oraz niepewności, co może znacznie przyspieszyć proces adaptacji. Dodatkowo, tego typu instruktaż wzmacnia bezpieczeństwo pracy, ponieważ pracownik ma okazję zapoznać się z procedurami ewakuacyjnymi oraz zasadami BHP w kontekście konkretnego stanowiska, co jest zgodne z normami ISO 45001.

Pytanie 19

Jakie działania należy podjąć w przypadku udzielania pomocy osobie zatrutej gazami?

A. przeniesieniu poszkodowanego w miejsce z dostępem do świeżego powietrza i zastosowaniu sztucznego oddychania

B. wyniesieniu poszkodowanego z obszaru zagrożenia i wezwaniu lekarza, a w przypadku ustania funkcji oddechowych na rozpoczęciu reanimacji poprzez wykonywanie ucisków klatki piersiowej

C. powiadomieniu osoby odpowiedzialnej i oczekiwanie na instrukcje

D. niezwłocznym przystąpieniu do resuscytacji

Wyniesienie poszkodowanego z rejonu zagrożenia oraz wezwanie lekarza to kluczowe kroki w udzielaniu pomocy osobie zatrutej gazami. W pierwszej kolejności, należy zabezpieczyć miejsce zdarzenia oraz ocenić sytuację – jeśli istnieje ryzyko dla ratownika, nie powinien on wchodzić do strefy niebezpiecznej. Po przeniesieniu osoby poszkodowanej na świeże powietrze, ważne jest, aby monitorować jej stan zdrowia. W przypadku zaniku czynności oddechowych, zgodnie z aktualnymi wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, należy natychmiast rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową, skupiając się na uciśnięciach klatki piersiowej, co jest szczególnie istotne w sytuacjach, gdy nie można przeprowadzić sztucznego oddychania. Prawidłowe podejście do takiego zdarzenia powinno bazować na aktualnych wytycznych dotyczących pierwszej pomocy oraz procedurach ratunkowych, zapewniając maksymalne bezpieczeństwo i efektywność udzielanej pomocy. Ważne jest również, aby po wezwaniu służb medycznych, nie przerywać działań reanimacyjnych aż do momentu, gdy wykwalifikowany personel przejmie odpowiedzialność za poszkodowanego.

Pytanie 20

W sytuacji, gdy z powodów technicznych nie ma możliwości obniżenia hałasu poniżej dopuszczalnych norm higienicznych, pracownicy

A. nie powinni podejmować pracy

B. powinni być dodatkowo przeszkoleni

C. powinni podjąć działania naprawcze

D. są zobowiązani używać ochronników słuchu

W sytuacji, gdy hałas w miejscu pracy przekracza dopuszczalne normy higieniczne, pracodawcy oraz pracownicy są zobowiązani do wdrażania środków ochrony zdrowia. Ochronniki słuchu stanowią kluczowy element profilaktyki zdrowotnej, gdyż chronią przed uszkodzeniem słuchu oraz innymi negatywnymi skutkami hałasu. Standardy takie jak PN-N-01307:2006 określają wymagania dotyczące ochrony słuchu w obszarze narażenia na hałas. W praktyce, stosowanie ochronników słuchu powinno być częścią szerszego programu zarządzania ryzykiem w miejscu pracy, obejmującego również regularne szkolenia dla pracowników oraz monitorowanie poziomu hałasu. Warto również wspomnieć o różnych typach ochronników, takich jak nauszniki i wkładki douszne, które można dostosować do specyficznych warunków pracy oraz indywidualnych potrzeb pracowników. Implementacja tych rozwiązań nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także przyczynia się do poprawy komfortu i bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 21

Jak długo, licząc od daty ostatniego zapisu, pracodawca lub kompetentny inspektor sanitarny powinien przechowywać dokumentację dotyczącą czynników szkodliwych dla zdrowia oraz karty badań i pomiarów tychże czynników?

A. 10 lat

B. 40 lat

C. 50 lat

D. 20 lat

Wybór odpowiedzi wskazującej na krótszy okres przechowywania dokumentacji, jak 10 lat, 20 lat czy nawet 50 lat, może wynikać z niepełnego zrozumienia wymogów prawnych dotyczących ochrony zdrowia pracowników oraz dokumentacji w miejscu pracy. Przechowywanie rejestru czynników szkodliwych przez 10 lub 20 lat może wydawać się wystarczające, jednak nie uwzględnia długoterminowego wpływu narażenia na zdrowie, co w kontekście niektórych chorób zawodowych może mieć poważne konsekwencje. Choroby te mogą się rozwijać przez wiele lat, a dostępność danych dotyczących wcześniejszych narażeń jest kluczowa dla ich diagnozy oraz leczenia. Odpowiedź 50 lat, mimo że może wydawać się rozsądna, jest nieuzasadniona, ponieważ taka długość przechowywania nie znajduje odzwierciedlenia w obowiązujących przepisach prawnych. Z punktu widzenia praktycznego, organizacje powinny koncentrować się na zgodności z aktualnymi standardami dotyczącymi ochrony zdrowia w miejscu pracy, które nakładają na nich obowiązek systematycznego gromadzenia i archiwizacji danych przez 40 lat. Właściwe zrozumienie i przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zdrowiem w organizacji oraz zapewnienia bezpieczeństwa pracowników.

Pytanie 22

Czynnik, którego wpływ na pracownika może doprowadzić do wystąpienia choroby zawodowej, określa się jako

A. szkodliwy

B. niebezpieczny

C. urazowy

D. chorobowy

Odpowiedź "szkodliwym" jest poprawna, ponieważ odnosi się do czynników, które mogą powodować negatywny wpływ na zdrowie pracowników w miejscu pracy. Czynnik szkodliwy to wszelkie substancje, warunki lub czynniki fizyczne, które mogą prowadzić do rozwoju chorób zawodowych. Przykładami mogą być substancje chemiczne, takie jak opary rozpuszczalników, które mogą wywoływać choroby układu oddechowego, lub hałas w miejscu pracy, który może prowadzić do uszkodzenia słuchu. W kontekście standardów BHP, ochrona zdrowia pracowników przed szkodliwymi czynnikami jest kluczowa i regulowana przez różne przepisy prawne oraz normy, takie jak Dyrektywa Unii Europejskiej 89/391/EWG. Pracodawcy są zobowiązani do identyfikacji i oceny ryzyka związanego z czynnikami szkodliwymi, a następnie wdrażania odpowiednich środków ochrony, co może obejmować szkolenia, dostarczenie odpowiednich środków ochrony osobistej, czy też wprowadzenie zmian w organizacji pracy.

Pytanie 23

W etapie projektowania optymalizacją interakcji człowiek - maszyna - otoczenie zajmuje się

A. ergonomia koncepcyjna

B. socjologia

C. fizjologia

D. ergonomia korekcyjna

Ergonomia koncepcyjna to dziedzina zajmująca się projektowaniem systemów, w których człowiek, maszyna i środowisko współdziałają w najbardziej efektywny sposób. W fazie projektowania, ergonomia koncepcyjna skupia się na analizie wymagań użytkowników i dostosowywaniu produktów oraz procesów do ich potrzeb, co ma na celu minimalizację ryzyka błędów oraz poprawę komfortu pracy. Przykładowo, w przemyśle motoryzacyjnym projektowanie wnętrza samochodu uwzględnia ergonomiczne aspekty, takie jak układ przycisków i ekranów, co pozwala na łatwiejszą obsługę pojazdu bez rozpraszania uwagi kierowcy. Istotne jest również przestrzeganie standardów takich jak ISO 9241, które definiują wymagania dotyczące ergonomii w kontekście interakcji człowiek-komputer. Dobre praktyki w ergonomii koncepcyjnej dla projektantów obejmują prototypowanie, testowanie z użytkownikami oraz iteracyjne wprowadzanie poprawek na podstawie uzyskanych informacji, co zapewnia, że końcowy produkt będzie przyjazny dla użytkownika i dostosowany do jego potrzeb.

Pytanie 24

Zgodnie z przepisami prawa pracy, w przypadku nieprzestrzegania przez pracownika zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, norm przeciwpożarowych, opuszczenia miejsca pracy bez usprawiedliwienia, przybycia do pracy w stanie nietrzeźwości lub picia alkoholu w trakcie pracy, pracodawca ma prawo

A. rozwiązać umowę z pracownikiem.

B. zmienić pracownikowi stanowisko na niższe.

C. nałożyć karę finansową.

D. odebrać pracownikowi premię.

Odpowiedzi sugerujące zwolnienie pracownika z pracy, pozbawienie go premii lub przeniesienie na niższe stanowisko są niepoprawne z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, zwolnienie z pracy jest najbardziej drastyczną formą kary, która powinna być stosowana tylko w przypadku poważnych naruszeń, jak np. kradzież czy wielokrotne łamanie przepisów. W przypadkach naruszeń BHP, pracodawcy powinni najpierw zastosować łagodniejsze środki, takie jak kara pieniężna, co jest zgodne z zasadą proporcjonalności w prawie pracy. Po drugie, pozbawienie premii, choć teoretycznie możliwe, nie jest bezpośrednią odpowiedzią na naruszenie przepisów i może być postrzegane jako wprowadzenie niejasnych zasad, co może prowadzić do nieporozumień i konfliktów. W sytuacjach nadużycia, takich jak picie alkoholu w pracy, kluczowe jest jednak podjęcie działań, które jednoznacznie wskazują na wagi naruszenia zasad. Przenoszenie pracownika na niższe stanowisko, mimo że teoretycznie możliwe, może nie być zgodne z zasadami sprawiedliwości i może prowadzić do osłabienia morale w zespole. Ważne jest, aby pracodawcy stosowali zasady sprawiedliwości i przejrzystości, w przeciwnym razie ryzykują pogorszenie atmosfery w miejscu pracy oraz utratę zaufania ze strony pracowników.

Pytanie 25

Praca związana z obsługą zmechanizowanych narzędzi takich jak młot pneumatyczny, wiertarka udarowa czy szlifierka elektryczna może prowadzić do

A. urazów ciśnieniowych

B. choroby dekompresyjnej

C. uszkodzenia nerwu strzałkowego

D. choroby wibracyjnej

Choroba wibracyjna, znana również jako zespół wibracyjny, jest schorzeniem wywołanym długotrwałym narażeniem na drgania mechaniczne, które mogą występować podczas pracy z narzędziami takimi jak młot pneumatyczny, wiertarka udarowa czy szlifierka elektryczna. Działanie tych narzędzi generuje wysokie częstotliwości wibracji, które mogą prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych, nerwów oraz tkanek miękkich w obrębie rąk i kończyn. Objawy choroby wibracyjnej obejmują m.in. drętwienie palców, utratę czucia, a w poważniejszych przypadkach mogą prowadzić do zmian w ukrwieniu oraz problemów z motoryką. W branżach, gdzie praca z narzędziami wibracyjnymi jest powszechna, zaleca się stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej, takich jak rękawice antywibracyjne oraz organizowanie pracy w sposób minimalizujący czas ekspozycji na drgania. Dobrym praktykom sprzyja również regularne szkolenie pracowników, które zwiększa ich świadomość na temat zagrożeń związanych z drganiami oraz zachęca do przestrzegania procedur bezpieczeństwa.

Pytanie 26

Na podstawie tabeli określ minimalną wartość oświetlenia dla stanowiska szlifierza.

Rodzaj wykonywanej pracy	E	UGR	R_a
Spawanie	300	25	60
Obróbka skrawaniem zgrubna i średnia (toczenie, frezowanie)	300	22	60
Obróbka skrawaniem precyzyjna (szlifowanie)	500	19	60
Trasowanie, sprawdzanie	750	19	60
Lakierowanie	750	25	80

E - natężenie światła
UGR - granica ujednoliconej oceny olśnienia
R_a - wskaźnik oddawania barw

A. 60 lx

B. 22 lx

C. 500 lx

D. 300 lx

Poprawna odpowiedź to 500 lx, co wynika z obowiązujących norm dotyczących oświetlenia w miejscu pracy, w tym dla stanowisk zajmujących się obróbką skrawaniem, takich jak szlifowanie. Zgodnie z normą PN-EN 12464-1:2011, oświetlenie na stanowisku pracy powinno być dostosowane do specyfiki wykonywanych zadań. Praca szlifierza, wymagająca dużej precyzji i dokładności, wymaga znacznego poziomu oświetlenia, aby zminimalizować ryzyko błędów oraz wypadków. Przy odpowiednim oświetleniu, operator jest w stanie lepiej dostrzegać detale, co zwiększa jakość wykonywanej pracy oraz komfort pracy. W praktyce, wartość ta powinna być monitorowana i utrzymywana w odpowiednich granicach, aby zapewnić długotrwałe i bezpieczne warunki pracy. Dodatkowo, zaleca się regularne kontrole systemu oświetlenia oraz jego dostosowywanie do zmieniających się warunków pracy, co jest elementem ogólnej dbałości o ergonomię w miejscu pracy.

Pytanie 27

Szkolenie cykliczne dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach robotniczych powinno odbywać się w formie

A. seminarium.

B. kursu.

C. instruktażu.

D. samokształcenia z kierunkiem.

Samokształcenie, kursy i seminaria mogą być przydatne, ale w pracy na stanowiskach robotniczych to nie do końca wystarcza. Te metody są fajne, ale często brakuje im praktycznych wskazówek. Uczenie się na własną rękę może prowadzić do luk w wiedzy, co w kontekście bezpieczeństwa pracy jest ryzykowne. Pracownicy mogą mieć kłopoty z oceną tego, co już wiedzą, albo nie rozumieć nowych zagadnień. Kursy często są za szerokie i nie dostosowane do potrzeb ludzi pracujących fizycznie. Seminaria natomiast zazwyczaj polegają na gadaniu, a to nie zawsze wystarcza. W pracy, gdzie wypadki mogą się zdarzyć, naprawdę trzeba czegoś więcej niż tylko teorii. Nawet najfajniejsza teoria, jeśli nie jest połączona z praktyką, nie zadziała. Ignorowanie tego w szkoleniach to, moim zdaniem, przepis na kłopoty zarówno dla pracowników, jak i dla firmy.

Pytanie 28

Analiza czynników o działaniu rakotwórczym lub mutagennym przy stężeniach od 0,1 do 0,5 wartości NDS musi być przeprowadzana co najmniej raz w ciągu

A. 9 miesięcy

B. 5 miesięcy

C. 12 miesięcy

D. 6 miesięcy

Odpowiedź wskazująca na 6 miesięcy jako minimalny okres przeprowadzania badań czynników rakotwórczych lub mutagennych o stężeniach od 0,1 do 0,5 wartości NDS (Najwyższe Dopuszczalne Stężenie) jest zgodna z przepisami prawa oraz standardami branżowymi w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracy. Regularne monitorowanie stężenia substancji niebezpiecznych ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia pracowników. W praktyce, tego rodzaju badania pozwalają na wczesne wykrycie zmian w środowisku pracy, co umożliwia podejmowanie działań naprawczych, zanim dojdzie do poważnych skutków zdrowotnych. Przykładem mogą być zakłady przemysłowe, gdzie substancje chemiczne mogą powodować długotrwałe skutki zdrowotne. W takich przypadkach, badania co 6 miesięcy są ujęte w regulacjach prawnych oraz w wytycznych dotyczących ochrony zdrowia w miejscu pracy, co pozwala na utrzymanie bezpiecznego środowiska pracy oraz zgodności z normami prawnymi.

Pytanie 29

Pracę fizyczną, w której mięśnie dokonują ruchu (kurczenia i rozciągania), określa się mianem pracy

A. dynamicznej

B. statycznej

C. wymuszonej

D. wysiłkowej

Choć istnieje wiele sposobów klasyfikacji pracy mięśniowej, odpowiedzi na to pytanie, które nie odnoszą się do pracy dynamicznej, są niepoprawne w kontekście opisu ruchu. Praca statyczna, w której mięśnie są napięte, ale nie wykonują ruchu, jest typowa dla ćwiczeń izometrycznych, takich jak utrzymywanie pozycji w przysiadzie czy desce. W takich przypadkach, choć mięśnie są aktywne, nie ma ruchu, co czyni tę odpowiedź błędną. Wysiłek fizyczny, z kolei, może odnosić się do ogólnego zaangażowania mięśni, ale nie definiuje specyfiki ruchu, który jest kluczowy dla rozróżnienia pracy dynamicznej, dlatego ta odpowiedź jest niewłaściwa. Odpowiedź dotycząca pracy wymuszonej sugeruje, że ruch jest prowokowany zewnętrznymi siłami, co jest w rzeczywistości inny aspekt aktywności fizycznej, ale nie odnosi się bezpośrednio do mechaniki mięśni. Praca wymuszonej nie oddaje istoty ruchu mięśniowego, gdzie ich kurczenie i rozciąganie jest naturalnym procesem, a nie wynikiem zewnętrznej interwencji. W związku z tym, wiedza na temat różnych typów pracy mięśniowej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko ich funkcji, ale również dla poprawnego stosowania metod treningowych, które mogą wpływać na osiąganie lepszych wyników sportowych.

Pytanie 30

Dokumentem, który uprawnia do wypłaty świadczeń z powodu wypadku przy pracy jest

A. protokół powypadkowy

B. karta wypadku

C. zaświadczenie lekarskie

D. statystyczna karta wypadku

Protokół powypadkowy to naprawdę ważny dokument, którego potrzebujesz, gdy chcesz ubiegać się o świadczenia po wypadku przy pracy. Zgodnie z przepisami prawa pracy, musi być on sporządzony zaraz po wypadku. Zawiera najważniejsze informacje o okolicznościach zdarzenia, a także o obrażeniach i tym, co się właściwie wydarzyło. Dzięki niemu pracownicy mogą starać się o świadczenia, ale jest to też ważne dla pracodawcy oraz instytucji zajmujących się ubezpieczeniami. Na podstawie tego protokołu ZUS wypłaca różne świadczenia, jeśli ktoś jest czasowo niezdolny do pracy. W praktyce najlepiej jest, kiedy protokół spisuje zespół powypadkowy, w skład którego wchodzą osoby upoważnione i świadkowie. Warto, żeby dokument był zrozumiały i dokładny, bo to przyspiesza proces wypłaty świadczeń. No i jeszcze jedno - ten protokół może pomóc w analizie bezpieczeństwa w pracy oraz w podejmowaniu działań mających na celu zapobieganie przyszłym wypadkom.

Pytanie 31

W przypadku wystąpienia wypadku przy pracy, co jest najpierw w obowiązku pracodawcy?

A. poinformowanie Państwowej Inspekcji Pracy

B. udzielenie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym

C. zamknięcie zakładu

D. zwolnienie pracownika, który ponosi winę za zdarzenie

Udzielenie pierwszej pomocy w razie wypadku w pracy to naprawdę ważny obowiązek dla każdego pracodawcy. Według przepisów prawa pracy, każda osoba, która pracuje, musi być przeszkolona w tym zakresie. Jak dojdzie do wypadku, to pracodawca powinien jak najszybciej zareagować, bo to często może uratować życie lub przynajmniej zapobiec większym obrażeniom. Na przykład, jeśli pracownik dozna urazu, to ważne, żeby ktoś na miejscu umiał ocenić sytuację i wiedział, co robić, jak na przykład kontrolować krwawienie albo zabezpieczyć poszkodowanego przed dalszymi zagrożeniami. Dobrze jest organizować regularne szkolenia z pierwszej pomocy i mieć w pracy odpowiednie rzeczy, jak apteczki. Szybka reakcja przy wypadkach nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też buduje lepszą atmosferę i zaufanie w zespole.

Pytanie 32

Kobieta została zatrudniona na umowę o pracę na sześć miesięcy. W czwartym miesiącu zatrudnienia przedstawiła zaświadczenie lekarskie potwierdzające, że jest w ciąży. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, taka umowa o pracę

A. staje się umową na czas nieokreślony

B. powinna zostać zmieniona na czas nieokreślony

C. ulega przedłużeniu do momentu porodu

D. rozwiązuje się po upływie okresu, na który została zawarta

Odpowiedź, że umowa o pracę ulega przedłużeniu do dnia porodu, jest zgodna z przepisami prawa pracy w Polsce. Przepisy Kodeksu pracy jasno wskazują, że w przypadku, gdy pracownica dostarczy zaświadczenie lekarskie potwierdzające ciążę, umowa na czas określony automatycznie ulega przedłużeniu do dnia porodu. Oznacza to, że pracownica nie może być zwolniona w trakcie trwania ciąży, co ma na celu zapewnienie ochrony jej praw oraz stabilności zatrudnienia w tym szczególnym okresie. Praktyczne zastosowanie tej zasady jest widoczne w wielu firmach, które przestrzegają przepisów dotyczących ochrony kobiet w ciąży. Pracodawcy powinni być świadomi tych regulacji, aby w sposób prawidłowy zarządzać zatrudnieniem i tworzyć odpowiednie polityki HR, które wspierają pracowników w sytuacjach rodzinnych. Ponadto, umowa o pracę w takiej sytuacji staje się ważnym dokumentem, który powinien być odpowiednio zarchiwizowany oraz monitorowany w kontekście dalszych obowiązków pracodawcy. Ważne jest również, aby pracownice znały swoje prawa i mogły je egzekwować, co wpływa na ich poczucie bezpieczeństwa w miejscu pracy.

Pytanie 33

Jakie rodzaje drzwi przesuwnych mogą być zainstalowane przy wyjściu ewakuacyjnym z obiektu?

A. Automatycznie otwierane i zamykane.

B. Otwierane automatycznie oraz ręcznie bez możliwości blokady.

C. Otwierane i zamykane przy pomocy klucza.

D. Ręcznie odblokowywane za pomocą przycisku.

Odpowiedź "otwierane automatycznie i ręcznie bez możliwości ich blokowania" jest w porządku. Chodzi o to, że drzwi ewakuacyjne muszą być łatwo dostępne, zwłaszcza w nagłych sytuacjach. Muszą dawać możliwość otwarcia w każdej chwili, niezależnie od tego, co się dzieje. Dlatego nie mogą być w żaden sposób blokowane. Z tego co wiem, normy, jak PN-EN 1125 i PN-EN 179, mówią, że takie drzwi powinny mieć mechanizmy, które same się otwierają, gdy alarm się włącza lub gdy ktoś jest blisko. Przykład? W galeriach handlowych drzwi otwierają się automatycznie, kiedy wyczuwają alarm pożarowy. To naprawdę pomaga w ewakuacji ludzi z budynku. Tego rodzaju rozwiązania naprawdę zwiększają bezpieczeństwo i są zgodne z przepisami budowlanymi.

Pytanie 34

Oświetlenie awaryjne jest stosowane w celu

A. informowania pracownika o zbliżającym się zagrożeniu (niebezpieczeństwie)

B. zapewnienia awaryjnego oświetlenia, które pozwala na bezpieczne zakończenie, a w niektórych sytuacjach kontynuację wykonywanych zadań

C. zwiększenia poczucia bezpieczeństwa osób poprzez wybór ciepłej barwy światła

D. wyznaczenia bezpiecznej ścieżki ewakuacyjnej

Oświetlenie bezpieczeństwa pełni kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa osób przebywających w obiektach budowlanych, szczególnie w sytuacjach awaryjnych. Jego zasadniczym celem jest umożliwienie bezpiecznego dokończenia bieżących czynności lub ewakuacji w przypadku zagrożenia. W zależności od specyfiki obiektu i rodzaju zagrożeń, oświetlenie to może być stosowane w różnych formach, takich jak oświetlenie ewakuacyjne czy oświetlenie awaryjne. Przykładem zastosowania jest oświetlenie w budynkach użyteczności publicznej, które automatycznie włącza się w momencie awarii głównego zasilania, wskazując bezpieczne trasy ewakuacji oraz umożliwiając osobom znajdującym się w obiekcie kontynuowanie działań do momentu opuszczenia budynku. Zgodnie z normami, takimi jak PN-EN 1838, oświetlenie bezpieczeństwa musi być odpowiednio zaprojektowane, aby spełniało wymagania dotyczące poziomu luminancji oraz widoczności w warunkach ograniczonego widzenia. Dobrze zaprojektowane oświetlenie bezpieczeństwa może znacząco wpłynąć na zwiększenie poczucia bezpieczeństwa oraz zmniejszenie ryzyka wypadków.

Pytanie 35

Zespół zajmujący się analizą wypadków, po ustaleniu przyczyn oraz okoliczności zdarzenia, ma obowiązek przygotować protokół powypadkowy w terminie

A. 7 dni od dnia zgłoszenia o wypadku

B. 30 dni od dnia zgłoszenia o wypadku

C. 14 dni od dnia zgłoszenia o wypadku

D. 5 dni od dnia zgłoszenia o wypadku

Zespół powypadkowy, po dokładnym ustaleniu wszystkich okoliczności oraz przyczyn wypadku, rzeczywiście ma obowiązek sporządzić protokół powypadkowy w ciągu 14 dni od daty zawiadomienia o wypadku. Zgodnie z przepisami prawa, ten termin ma na celu zapewnienie rzetelności i dokładności dokumentacji związanej z wypadkiem, co jest kluczowe dla dalszych działań, takich jak ewentualne roszczenia odszkodowawcze, analizy ryzyka, czy wprowadzenie działań zapobiegawczych. W praktyce, odpowiedni czas na sporządzenie protokołu pozwala na zebranie wszystkich niezbędnych informacji oraz dokumentów, w tym zeznań świadków, które mogą być istotne dla oceny sytuacji. Dobre praktyki w zarządzaniu wypadkami w miejscu pracy sugerują, że dokumentacja powinna być nie tylko terminowo sporządzona, ale również precyzyjnie odzwierciedlać wszystkie aspekty incydentu. Przykładowo, w przypadku wypadku przy pracy, protokół powinien zawierać opis zdarzenia, nazwiska osób zaangażowanych oraz wszelkie okoliczności mogące wpływać na bezpieczeństwo w danym obszarze pracy.

Pytanie 36

Do zadań zespołu zajmującego się wypadkami nie należy

A. analiza przyczyn wypadku

B. analiza okoliczności wypadku

C. przygotowanie protokółu powypadkowego

D. zatwierdzenie protokółu powypadkowego

Zatwierdzenie protokołu powypadkowego to proces, który nie należy do zadań zespołu powypadkowego. Głównym celem zespołu powypadkowego jest badanie zarówno przyczyn, jak i okoliczności wypadku, co jest kluczowe dla ustalenia, jak doszło do zdarzenia i co można zrobić, aby zapobiec podobnym incydentom w przyszłości. Badanie przyczyn wypadku obejmuje analizę czynników ludzkich, technicznych i organizacyjnych, co pozwala na lepsze zrozumienie mechanizmów prowadzących do wypadków. Zespół powypadkowy zbiera dane, przeprowadza wywiady oraz analizuje dokumentację w celu sporządzenia rzetelnego raportu. Sporządzenie protokołu powypadkowego, który dokumentuje wyniki tych badań, jest również zadaniem tego zespołu. Natomiast zatwierdzenie protokołu następuje na późniejszym etapie, zazwyczaj przez kierownictwo lub inne odpowiednie organy, które dokonują przeglądu i akceptacji przedstawionych wniosków. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w pracy oraz standardami, takimi jak ISO 45001, które definiują procesy związane z zarządzaniem ryzykiem zawodowym.

Pytanie 37

W sytuacji zmian w technologii oraz organizacji pracy konieczne jest przeprowadzenie szkolenia

A. okresowego

B. stanowiskowego

C. indywidualnego

D. ogólnego

Wybór odpowiedzi stanowiskowy jest właściwy, ponieważ dotyczy on bezpośredniego przeszkolenia pracowników w kontekście konkretnych zadań i procedur związanych z ich stanowiskiem pracy. Wprowadzenie zmian w procesie technologicznym czy organizacyjnym często wiąże się z nowymi obowiązkami, metodami pracy czy też narzędziami, które muszą być znane pracownikom. Przykładami mogą być zmiany w obsłudze maszyny, nowa procedura bezpieczeństwa czy wprowadzenie nowego oprogramowania. Podczas instruktażu stanowiskowego przekazywana jest wiedza specyficzna dla danej roli, co zwiększa efektywność pracy oraz minimalizuje ryzyko błędów. Zgodnie z normami ISO, każda organizacja powinna wdrażać systematyczne podejście do szkoleń, które uwzględnia indywidualne potrzeby pracowników. Kluczowe jest również monitorowanie skuteczności takich szkoleń, aby upewnić się, że pracownicy są odpowiednio przygotowani do realizacji nowych zadań.

Pytanie 38

Pracodawca ma obowiązek niezwłocznie zgłosić każdy przypadek choroby zawodowej

A. lekarzowi/orzecznikowi ZUS

B. właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu oraz odpowiedniemu okręgowemu inspektorowi pracy

C. właściwemu terytorialnie staroście

D. właściwemu prokuratorowi

Zgłoszenie każdego przypadku choroby zawodowej do właściwego państwowego inspektora sanitarnego oraz okręgowego inspektora pracy jest obowiązkiem pracodawcy, wynikającym z przepisów prawa pracy oraz regulacji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Inspektorzy ci są odpowiedzialni za kontrolę warunków pracy oraz ochronę zdrowia pracowników, co oznacza, że mają kluczową rolę w monitorowaniu i reagowaniu na sytuacje związane z zagrożeniami zawodowymi. Przykładowo, jeżeli pracownik zgłosi, że zachorował na chorobę zawodową, np. pylicę płuc spowodowaną długotrwałym wdychaniem pyłów, to pracodawca powinien niezwłocznie przekazać tę informację do właściwych instytucji, co pozwoli na podjęcie działań prewencyjnych oraz ochronnych. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko wystąpienia podobnych przypadków w przyszłości, a także umożliwić tym instytucjom prowadzenie odpowiednich badań i działań kontrolnych. Ponadto, takie zgłoszenie jest również istotne z punktu widzenia ewidencji chorób zawodowych, co jest kluczowe dla statystyki epidemiologicznej oraz oceny skuteczności programów ochrony zdrowia w miejscu pracy.

Pytanie 39

Czym zajmuje się ergonomia korekcyjna?

A. badaniem elementów wpływających na funkcjonowanie mięśni w różnych warunkach otoczenia

B. projektowaniem narzędzi, urządzeń, maszyn oraz miejsc pracy w celu ich dostosowania do fizjologicznych wymagań człowieka

C. przeanalizowaniem obecnych maszyn i urządzeń, miejsc pracy w kontekście ich dostosowania do psychofizycznych zdolności pracowników

D. zapewnieniem ochrony zdrowia pracowników

Ergonomia korekcyjna koncentruje się na analizie maszyn, urządzeń oraz stanowisk pracy, aby dostosować je do psychofizycznych możliwości pracowników. Oznacza to, że uwzględnia zarówno aspekty fizyczne, takie jak siła, wytrzymałość i mobilność, jak i psychiczne, jak poziom stresu czy zdolności do koncentracji. Przykładem zastosowania ergonomii korekcyjnej może być modyfikacja stanowiska pracy w biurze. Zastosowanie regulowanych biurek, które umożliwiają pracownikom pracę zarówno na siedząco, jak i na stojąco, jest doskonałym przykładem. Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO), projektowanie stanowisk pracy powinno brać pod uwagę ergonomiczne normy, co przyczynia się do zwiększenia komfortu oraz wydajności pracowników. Dobrze zaprojektowane miejsce pracy minimalizuje ryzyko urazów oraz wyczerpania, co jest kluczowe w dłuższej perspektywie dla zdrowia pracowników.

Pytanie 40

Określ na podstawie danych z tabeli, jaki może być dopuszczalny poziom hałasu w pomieszczeniach działu kadr, którego pracownicy używają komputerów i maszyn do pisania.

Przeznaczenie pomieszczenia i rodzaj pracy	Dopuszczalny poziom hałasu w dB(A)*
Gabinety i pomieszczenia do pracy umysłowej bez mechanicznych i elektrycznych źródeł hałasu	45-50
Pomieszczenia do prac administracyjnych z użyciem maszyn liczących, piszących	55-60
Stanowiska pracy, na których wymagany jest poprawny odbiór mowy i sygnałów akustycznych	65-70
Pomieszczenia central i kabin dyspozytorskich, biur mistrzów	70-75
Inne stanowiska pracy, na których należy chronić pracownika przed uszkadzającym narząd słuchu działaniem hałasu	85
* Ucho ludzkie nie jest jednakowo wrażliwe na dźwięk o różnych częstotliwościach, np. jest bardziej wrażliwe na dźwięki o wysokich częstotliwościach; dB(A) oznacza, że poziom dźwięku mierzony jest miernikiem o

A. 65-70 dB

B. 55-60 dB

C. 70-75 dB

D. 45-50 dB

Poprawna odpowiedź to 55-60 dB, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi poziomu hałasu w pomieszczeniach biurowych, takie wartości są uznawane za odpowiednie dla miejsc, w których wykonywana jest praca administracyjna, w tym obsługa komputerów i maszyn do pisania. Standardy, takie jak PN-B-02151-3, wskazują, że poziom hałasu powinien być na tyle niski, aby nie zakłócał koncentracji pracowników, co jest szczególnie istotne w pracy wymagającej skupienia. Przykładowo, w biurach, gdzie wykonuje się analizy danych lub przygotowuje dokumenty, poziom hałasu nie powinien przekraczać 60 dB, aby zapewnić komfort pracy. Utrzymanie hałasu w tym zakresie może także przyczynić się do lepszego samopoczucia pracowników oraz zwiększenia ich wydajności. Dodatkowo, warto zauważyć, że długotrwałe narażenie na wyższe poziomy hałasu może prowadzić do stresu i zmniejszenia efektywności pracy, dlatego ważne jest, aby w pomieszczeniach biurowych przestrzegać tych zaleceń.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej