Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 11:48
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:03

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zwiększenie częstotliwości sygnału w kablach teleinformatycznych wieloparowych

A. nie oddziałuje na zakłócenia w kablu, nawet jeżeli kabel nie jest ekranowany
B. nie wpływa na zakłócenia w kablu, jeśli kabel jest ekranowany
C. może prowadzić do redukcji zakłóceń wywołanych przenikami
D. może prowadzić do zakłóceń wywołanych przenikami
Wzrost częstotliwości sygnału w wieloparowych kablach teleinformatycznych rzeczywiście może powodować zakłócenia spowodowane przenikami, co jest zjawiskiem znanym jako crosstalk. Crosstalk występuje, gdy sygnały z jednej pary przewodów w kablu wpływają na sygnały w innej parze, co może prowadzić do degradacji jakości sygnału. W miarę zwiększania częstotliwości, zjawisko to staje się bardziej wyraźne, ponieważ wyższe częstotliwości są bardziej podatne na interferencje. Przykładowo, w zastosowaniach sieciowych, takich jak Ethernet, standardy takie jak IEEE 802.3 definiują maksymalne długości kabli i częstotliwości sygnałów, aby minimalizować crosstalk. W praktyce, stosowanie kabli z wyższymi kategoriami, jak Cat 6 czy Cat 7, pozwala na lepsze zarządzanie tymi zakłóceniami dzięki zastosowaniu lepszej konstrukcji ekranowania i skręcania żył. Konsekwentne przestrzeganie dobrych praktyk przy instalacji kabli, takich jak unikanie zginania kabli w ostrych kątów i stosowanie odpowiednich złączek, również przyczynia się do redukcji zakłóceń.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Jakie komunikaty w protokole SNMP są standardowo przesyłane na port 162 TCP lub UDP?

A. Response
B. Get
C. Set
D. Trap
Zdecydowanie wybór innych opcji może wprowadzać zamieszanie w kwestii działania protokołu SNMP. Komunikat 'Get' jest używany, gdy menedżer sieci chce zdobyć konkretne informacje z agenta SNMP, ale nie jest to coś, co wychodzi z urządzenia do menedżera. 'Set' służy do zmiany wartości jakiegoś parametru na urządzeniu, co też nie ma nic wspólnego z pytaniem o komunikaty wysyłane na port 162. Komunikat 'Response' to odpowiedź agenta na zapytania 'Get' czy 'Set', więc również nie jest wysyłany w sposób asynchroniczny, jak Trap. Myślę, że te błędne odpowiedzi mogą brać się z nieporozumień co do roli różnych komunikatów w SNMP. Ważne jest, żeby wiedzieć, że komunikaty inicjowane przez menedżera, takie jak Get i Set, różnią się od tych, które agent wysyła, aby informować menedżera o zdarzeniach, które się dzieją, bez zadawania pytań. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe do skutecznego zarządzania i monitorowania systemów w sieci.

Pytanie 4

Jakie kryterium musi zostać spełnione, aby współczynnik odbicia linii długiej wynosił zero?

A. Impedancja wejściowa przewyższa impedancję wyjściową
B. Impedancja wejściowa ma wartość 0
C. Impedancja wejściowa jest równa impedancji wyjściowej
D. Impedancja wyjściowa wynosi 0
Odpowiedzi, w których impedancja wyjściowa jest równa zero lub impedancja wejściowa jest równa zeru, opierają się na błędnym założeniu, że brak impedancji świadczy o idealnym dopasowaniu. W rzeczywistości, jeśli impedancja wyjściowa wynosi zero, oznacza to, że nie ma oporu dla fal elektromagnetycznych, co w konsekwencji prowadzi do pełnego odbicia energii, a więc współczynnik odbicia staje się równy jeden. Analogicznie, stwierdzenie, że impedancja wejściowa jest równa zeru, również jest błędne, ponieważ w takim przypadku nie można by mówić o zasilaniu jakiegokolwiek obwodu – system nie miałby możliwości przyjmowania sygnałów. Kolejne nieprawidłowe podejście, które zakłada, że impedancja wejściowa jest większa od impedancji wyjściowej, prowadzi do wzrostu współczynnika odbicia, co w rzeczywistości skutkuje stratami sygnału i zniekształceniem. Typowym błędem w myśleniu jest przeświadczenie, że niskie wartości impedancji automatycznie prowadzą do efektywnego przesyłania sygnału, co jest mylne. W praktyce, aby uniknąć strat, należy dążyć do dokładnego dopasowania impedancji w całym systemie, co zapewnia optymalną transmisję i minimalizację strat sygnału.

Pytanie 5

Określ rodzaj licencji, która pozwala na darmowe dystrybuowanie aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego oraz nieodpłatne użytkowanie oprogramowania, przy czym można pobierać opłaty za produkty stworzone z jego wykorzystaniem?

A. Donationware
B. Trial
C. Freeware
D. Demo
Odpowiedzi takie jak demo, donationware czy trial nie pasują do tego pytania o freeware. Licencje demo to tylko ograniczona wersja na jakiś czas, co nie jest tym samym, co dostęp do aplikacji za darmo. Jeżeli chodzi o trial, to też jest krótka zabawa z pełną wersją, ale potem musisz płacić, co znowu nie jest freeware. Z donationware to w ogóle jest tak, że niby możesz korzystać, ale w dłuższej perspektywie nie masz pewności, że to będzie darmowe. Często ludzie mylą te modele monetizacji, a to prowadzi do błędów. Nie każda darmowa aplikacja to freeware, bo mogą być różne ograniczenia, więc warto dobrze zrozumieć te różnice, żeby nie mieć potem problemów. Z prawami autorskimi też trzeba być na bieżąco, bo to ważne dla każdego, kto chce tworzyć oprogramowanie.

Pytanie 6

Jaką wartość szacunkową ma międzyszczytowe (peak-to-peak) napięcie sygnału sinusoidalnego o wartości skutecznej (RMS) wynoszącej 10 V?

A. 20 V
B. 14,1 V
C. 28,3 V
D. 10 V
Wartość międzyszczytowa (peak-to-peak) napięciowego sygnału sinusoidalnego jest związana z jego wartością skuteczną (RMS). Dla sygnałów sinusoidalnych, wartość szczytowa (peak) jest określona jako iloczyn wartości RMS i pierwiastka z dwóch, co można zapisać jako V_peak = V_RMS * √2. W przypadku podanej wartości skutecznej 10 V, wartość szczytowa wynosi zatem 10 V * √2 ≈ 14,14 V. Wartość międzyszczytowa to różnica między maksymalnym a minimalnym napięciem, co oznacza, że jest to podwójna wartość szczytowa (2 * V_peak). Zatem wartość międzyszczytowa wynosi 2 * 14,14 V ≈ 28,28 V, co w przybliżeniu daje 28,3 V. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak projektowanie układów elektronicznych, gdzie prawidłowe wartości napięcia są istotne dla stabilności i bezpieczeństwa systemów. Dodatkowo, znajomość tych wartości jest niezbędna w diagnostyce i konserwacji urządzeń, aby zapewnić ich prawidłowe funkcjonowanie.

Pytanie 7

Jakie są miesięczne wydatki na energię elektryczną wykorzystaną przez zestaw komputerowy działający 10 godzin dziennie przez 20 dni w miesiącu, jeśli komputer zużywa 250 W, monitor 50 W, a cena 1 kWh to 0,50 zł?

A. 30 zł
B. 60 zł
C. 120 zł
D. 20 zł
Aby obliczyć miesięczny koszt energii elektrycznej zużywanej przez zestaw komputerowy, należy najpierw ustalić całkowite zużycie mocy. Komputer pobiera 250 W, a monitor 50 W, co łącznie daje 300 W. Jeśli zestaw pracuje przez 10 godzin dziennie przez 20 dni w miesiącu, obliczamy zużycie energii w kWh: 300 W = 0,3 kW, więc dzienne zużycie wynosi 0,3 kW * 10 h = 3 kWh. Miesięczne zużycie to 3 kWh * 20 dni = 60 kWh. Koszt energii obliczamy mnożąc zużycie przez cenę 1 kWh: 60 kWh * 0,50 zł = 30 zł. W praktyce, znajomość kosztów energii elektrycznej jest kluczowa dla zarządzania budżetem operacyjnym w firmach oraz w domach. Regularne monitorowanie zużycia energii pozwala na identyfikację nieefektywnych urządzeń i optymalizację kosztów eksploatacyjnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu energią.

Pytanie 8

Charakterystyczną cechą pamięci ROM w routerze jest to, że

A. zachowuje zawartość po wymianie lub ponownym uruchomieniu rutera
B. przechowuje program uruchomieniowy (bootstrap) i kluczowe oprogramowanie systemu operacyjnego
C. przechowuje pliki konfiguracji początkowej oraz ich kopie zapasowe
D. zawiera pamięć podręczną dla protokołu ARP
Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje na przechowywanie programu uruchomieniowego w pamięci ROM, prowadzi do kilku typowych nieporozumień dotyczących funkcji i zastosowania tej pamięci w ruterach. Odpowiedź sugerująca, że pamięć ROM utrzymuje zawartość po wymianie lub restarcie rutera jest nieprecyzyjna, ponieważ pamięć ROM jest z natury niezmienna i nie zmienia swojej zawartości w wyniku operacji włączenia lub wyłączenia urządzenia. Oto kluczowe pojęcia, które warto wyjaśnić. Pamięć RAM (Random Access Memory) jest odpowiedzialna za przechowywanie dynamicznych danych i konfiguracji, które mogą być zmieniane podczas pracy urządzenia. W przeciwieństwie do niej, pamięć ROM przechowuje stałe dane, takie jak oprogramowanie systemowe, które nie są modyfikowane w trakcie normalnego funkcjonowania rutera. Nieprawidłowe jest także postrzeganie pamięci ROM jako miejsca, gdzie przechowywane są pliki konfiguracji początkowej; te pliki zazwyczaj znajdują się w pamięci flash lub innej formie pamięci z możliwością zapisu. Ponadto, wbudowana pamięć podręczna protokołu ARP (Address Resolution Protocol) zazwyczaj nie jest przechowywana w pamięci ROM, lecz w pamięci RAM, co pozwala na dynamiczne zarządzanie adresami IP i MAC w sieci. Rozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji funkcji poszczególnych rodzajów pamięci w urządzeniach sieciowych, a także dla skutecznej konfiguracji i zarządzania nimi.

Pytanie 9

Które z poniższych zdań dotyczy usługi NAT (Network Address Translation)?

A. NAT to system serwerów, które przechowują informacje o adresach domen
B. NAT pozwala na dostęp do sieci większej liczbie hostów niż liczba dostępnych adresów IP
C. NAT jest stosowana do centralnego zarządzania adresami IP oraz konfiguracją protokołu TCP w komputerach klienckich
D. NAT wykonuje funkcję kontroli sprzętowej i programowej w sieci lokalnej
Wiele osób myli NAT z innymi technologiami sieciowymi, co często prowadzi do błędnych interpretacji jego funkcji. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji wskazuje na centralizowane zarządzanie adresami IP oraz konfigurację protokołu TCP w komputerach klienckich. NAT nie jest mechanizmem zarządzania adresami w sensie centralizacji, lecz techniką translacji, która operuje na poziomie pakietów. Oznacza to, że NAT nie zajmuje się konfiguracją protokołu TCP ani nie zarządza adresami IP w całej sieci, a jedynie przekształca adresy IP w momencie przesyłania danych. Kolejna zafałszowana koncepcja dotyczy roli NAT jako systemu serwerów przechowujących dane na temat adresów domen. NAT nie działa na poziomie nazw domen, lecz na poziomie adresów IP, co oznacza, że nie ma związku z ich przechowywaniem. NAT nie jest także kontrolą sprzętową ani programową sieci wewnętrznej; jego głównym zadaniem jest umożliwienie komunikacji pomiędzy prywatnymi adresami IP a światem zewnętrznym w sposób, który ukrywa wewnętrzną strukturę sieci przed nieautoryzowanymi użytkownikami. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby właściwie ocenić funkcjonalność NAT i jego znaczenie w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Maksymalna wartość tłumienia dla poprawnie wykonanych spawów światłowodów telekomunikacyjnych wynosi

A. 0,15 dB
B. 0,2 dB
C. 0,5 dB
D. 0,3 dB
Odpowiedź 0,3 dB jest poprawna, ponieważ maksymalna bezwzględna wartość tłumienia dla prawidłowo wykonanego spawu światłowodu telekomunikacyjnego, zgodnie z normami branżowymi, wynosi właśnie 0,3 dB. W praktyce oznacza to, że spaw powinien charakteryzować się minimalnym tłumieniem, co przekłada się na lepszą jakość sygnału przesyłanego przez światłowód. Wartości te są kluczowe dla zapewnienia wysokiej wydajności systemów telekomunikacyjnych, ponieważ każde dodatkowe tłumienie może prowadzić do osłabienia sygnału, co w konsekwencji wpływa na jakość połączenia. W standardzie ITU-T G.652, który dotyczy światłowodów jednomodowych, wskazuje się na wymagania dotyczące tłumienia spawów, co jest istotne dla projektowania i eksploatacji sieci telekomunikacyjnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie tras światłowodowych w dużych sieciach miejskich, gdzie minimalizacja tłumienia jest kluczowa dla zachowania optymalnej przepustowości, zwłaszcza w kontekście rosnących wymagań dotyczących pasma transmisyjnego.

Pytanie 12

Usługa UUS (User to User Signalling) stanowi przykład usługi w obszarze technologii

A. VoIP (Voice over Internet Protocol)
B. ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line)
C. ISDN (Integrated Services Digital Network)
D. GPS (Global Positioning System)
Wybór technologii VoIP (Voice over Internet Protocol) jako odpowiedzi jest nietrafiony, ponieważ choć VoIP również obsługuje przesyłanie sygnałów użytkowników, jest to technologia bazująca na transmisji danych przez Internet, a nie na tradycyjnych liniach telekomunikacyjnych, jak to ma miejsce w ISDN. VoIP działa na zasadzie pakietowej transmisji danych, co wprowadza dodatkowe zmienne, takie jak opóźnienia i jitter, co może wpływać na jakość połączenia. Z kolei ISDN, zintegrowany system cyfrowej sieci telefonicznej, oferuje stabilność oraz wyższą jakość przez dedykowane linie. Zastosowanie technologii GPS (Global Positioning System) w kontekście UUS jest również mylące, ponieważ GPS służy do określania pozycji geograficznej, a nie do przesyłania sygnałów użytkowników. Technologia ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) również nie jest odpowiednia, ponieważ jest to technologia szerokopasmowego dostępu do Internetu, która ma na celu zwiększenie prędkości transmisji danych, a nie zarządzanie sygnałem użytkowników. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z pomylenia funkcji i zastosowań różnych technologii telekomunikacyjnych, co podkreśla znaczenie zrozumienia ich specyfikacji oraz kontekstu zastosowań w praktyce.

Pytanie 13

Gdy użytkownik wprowadza adres URL w przeglądarce, jaki protokół jest używany do przetłumaczenia tego adresu na adres IP?

A. SNMP (Simple Network Management Protocol)
B. DNS (Domain Name System)
C. ARP (Address Resolution Protocol)
D. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)
DNS, czyli Domain Name System, to kluczowy element działania internetu. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie przyjaznych dla użytkownika nazw domenowych, takich jak przykładowo www.przyklad.com, na odpowiadające im numeryczne adresy IP, które są wymagane do nawiązania połączenia sieciowego. Proces ten jest niezbędny, ponieważ komputery i inne urządzenia komunikują się w sieci za pomocą adresów IP, a nie nazw domenowych. Wyobraź sobie, że DNS działa jak książka telefoniczna dla internetu - wpisujesz nazwę, a DNS podaje Ci numer, czyli adres IP urządzenia, z którym chcesz się połączyć. Bez DNS korzystanie z internetu byłoby znacznie mniej przyjazne, ponieważ użytkownicy musieliby zapamiętywać skomplikowane adresy IP każdej strony, którą chcą odwiedzić. DNS pozwala na łatwe zarządzanie nazwami domenowymi oraz ich powiązaniami z adresami IP, co jest fundamentem działania sieci internetowej. Warto również wspomnieć, że system DNS obsługuje kaskadowe zapytania, co oznacza, że jeśli jeden serwer DNS nie zna odpowiedzi, to zapytanie jest przekazywane do kolejnego serwera, aż do uzyskania odpowiedniej odpowiedzi. To zapewnia elastyczność i niezawodność w rozwiązaniu kwestii translacji nazw domenowych.

Pytanie 14

Do styku R w strukturze dostępowej sieci cyfrowej ISDN można podłączyć

A. telefon systemowy ISDN
B. komputer z kartą ISDN
C. faks klasy 4
D. telefon analogowy
Posługiwanie się odpowiedziami, które nie uwzględniają charakterystyki połączeń ISDN, może prowadzić do nieporozumień. W przypadku komputera z kartą ISDN, mimo że technologia ta umożliwia połączenie z siecią, karta ISDN jest zaprojektowana do współpracy z cyfrowymi sygnałami, a nie analogowymi, co wyklucza jej bezpośrednie podłączenie do styku R bez odpowiedniego konwertera. Faks grupy 4 również nie może być bezpośrednio podłączony do styku R, ponieważ jest to urządzenie, które wykorzystuje specyficzne protokoły komunikacyjne, a jego integracja wymaga zastosowania odpowiednich bramek lub adapterów, które nie są standardowo dostępne na styku R. Telefon systemowy ISDN, mimo że jest stworzony z myślą o współpracy z ISDN, nie ma możliwości podłączenia do analogowych linii telefonicznych bezpośrednio. Kluczowe jest zrozumienie, że różne urządzenia mają różne wymagania dotyczące protokołów komunikacyjnych i typów sygnałów. Dlatego błędne jest założenie, że wszystkie wymienione urządzenia mogą być podłączane zamiennie do tego samego portu bez odpowiednich dodatkowych komponentów. Właściwe rozróżnienie urządzeń i ich interakcji z systemem ISDN jest niezbędne dla zapewnienia efektywności i jakości komunikacji.

Pytanie 15

W systemie ADSL do oddzielania analogowego sygnału głosowego od sygnału danych stosuje się

A. switch
B. serwer
C. splitter
D. sniffer
W technologii ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) do rozdzielania sygnału głosowego od sygnału danych stosuje się splitter, który jest kluczowym elementem infrastruktury sieciowej. Splitter działa na zasadzie separacji dwóch różnych częstotliwości: sygnał głosowy operuje w niższym zakresie częstotliwości, podczas gdy dane internetowe są przesyłane w wyższym zakresie. Dzięki temu użytkownicy mogą jednocześnie prowadzić rozmowy telefoniczne i korzystać z Internetu bez zakłóceń. W praktyce, splitter jest instalowany w miejscu, gdzie linia telefoniczna wchodzi do budynku, co pozwala na podłączenie zarówno telefonu, jak i modemu ADSL. Zastosowanie splitterów jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi i standardami, co zapewnia optymalną jakość usług telekomunikacyjnych. Dodatkowo, splittery przyczyniają się do zmniejszenia zakłóceń sygnału oraz poprawy stabilności połączenia, co jest istotne w kontekście rosnącego zapotrzebowania na szybki internet i jakość usług głosowych.

Pytanie 16

Interfejs, który pozwala na bezprzewodowe połączenie myszy z komputerem to

A. IEEE_284
B. RS 232
C. Bluetooth
D. DVI
Bluetooth to taki standard komunikacji bezprzewodowej, który pozwala na przesyłanie danych na krótkie odległości. Dzięki temu idealnie nadaje się do łączenia różnych urządzeń, jak np. myszki, klawiatury czy słuchawki z komputerami. Działa w paśmie 2.4 GHz, co sprawia, że zakłócenia są minimalne i połączenie jest stabilne. Co jest fajne, to to, że urządzenia peryferyjne łatwo się rozpoznają przez system operacyjny dzięki protokołom, takim jak HID. Oznacza to, że wystarczy podłączyć myszkę Bluetooth i od razu można z niej korzystać, co jest super wygodne! W praktyce, używanie myszek bez kabli daje więcej swobody w ruchach i eliminacja kabli sprawia, że praca staje się przyjemniejsza. Warto też pamiętać, że Bluetooth jest szeroko wspierany w różnych urządzeniach, co czyni go bardzo uniwersalnym rozwiązaniem dla osób, które szukają mobilności. W dzisiejszych czasach, szczególnie w biurach i przy pracy zdalnej, technologia ta nabiera naprawdę sporego znaczenia, bo umożliwia szybkie i łatwe połączenia w różnych sytuacjach.

Pytanie 17

W jakiej modulacji zarówno fala nośna, jak i sygnał modulujący mają postać przebiegów analogowych?

A. ASK (Amplitude Shift Keying)
B. PAM (Pulse Amplitude Modulation)
C. PCM (Pulse Code Modulation)
D. FM (Frequency Modulation)
Odpowiedzi inne niż FM wskazują na różne techniki modulacji, które nie spełniają kryteriów dotyczących analogowości zarówno fali nośnej, jak i sygnału modulującego. PAM (modulacja amplitudy impulsów) polega na zmianie amplitudy impulsów w odpowiedzi na sygnał analogowy, ale sama modulacja jest cyfrowa, co oznacza, że wynikowy sygnał nie jest analogowy. ASK (modulacja klucza amplitudy) również wykorzystuje cyfrowe zmiany amplitudy, reprezentując bity danych jako różne poziomy amplitudy, co zbliża ją do kategorii sygnałów cyfrowych. PCM (modulacja kodowania impulsów) to technika, w której analogowy sygnał jest próbkowany i kodowany w postaci dyskretnych wartości, co czyni go całkowicie cyfrowym procesem. Wszelkie nieporozumienia mogą wynikać z błędnego założenia, że modulacja może zachować analogowy charakter w tych technikach, podczas gdy rzeczywistość wymaga, aby obie składowe były analogowe w kontekście FM. Zrozumienie różnicy między modulacjami analogowymi a cyfrowymi jest kluczowe dla projektowania systemów komunikacyjnych, gdzie dobór odpowiedniej techniki wpływa na jakość sygnału, efektywność przesyłu oraz odporność na zakłócenia.

Pytanie 18

Urządzenie elektroniczne, które stosuje procesy modulacji oraz demodulacji w celu przekształcenia sygnałów cyfrowych na analogowe i odwrotnie, to

A. modem
B. hub
C. karta sieciowa
D. router
Wybór karty sieciowej jako odpowiedzi na to pytanie wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji i zastosowania różnych urządzeń w sieci komputerowej. Karta sieciowa jest komponentem, który umożliwia komputerowi komunikację z innymi urządzeniami w sieci, ale nie ma zdolności konwersji sygnałów. Pełni rolę interfejsu, który łączy urządzenie z lokalną siecią, ale nie ma zastosowania w kontekście modulacji i demodulacji sygnałów. Z kolei router to urządzenie, które zarządza ruchem danych w sieci, a jego zadaniem jest kierowanie pakietami danych na podstawie informacji o adresach IP. Routery nie przekształcają sygnałów analogowych na cyfrowe ani vice versa, co jest kluczową funkcją modemu. Hub to jeszcze inny typ urządzenia, które działa jako punkt połączenia dla wielu urządzeń w sieci lokalnej, ale nie ma on zaawansowanych funkcji zarządzania czy konwersji sygnałów. Typowe błędy myślowe w wyborze tych odpowiedzi polegają na myleniu podstawowych funkcji urządzeń sieciowych oraz braku zrozumienia, jak różne technologie współdziałają w ramach infrastruktury internetowej. Zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest kluczowe dla właściwego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 19

Jaka jest najwyższa prędkość przesyłu danych w urządzeniach działających według standardu 802.11g?

A. 100 Mbps
B. 11 Mbps
C. 54 Mbps
D. 1 Gbps
Standard 802.11g, który jest częścią rodziny standardów IEEE 802.11, oferuje maksymalną prędkość transmisji danych wynoszącą 54 Mbps. Jest to technologia bezprzewodowa, która działa w paśmie 2,4 GHz, co zapewnia kompatybilność wsteczną z wcześniejszym standardem 802.11b, który obsługiwał prędkości do 11 Mbps. Standard 802.11g wprowadza technologię modulacji OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing), co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie dostępnego pasma i zwiększenie prędkości transmisji. W praktyce, 802.11g jest często wykorzystywany w domowych sieciach bezprzewodowych oraz w małych biurach, gdzie użytkownicy potrzebują stabilnego i szybkiego dostępu do Internetu. Ważne jest, aby pamiętać, że rzeczywiste prędkości mogą być niższe z powodu różnych czynników, takich jak zakłócenia sygnału, odległość od punktu dostępowego czy liczba jednocześnie podłączonych urządzeń. Ponadto, mimo że standard ten został już w dużej mierze zastąpiony przez szybsze rozwiązania, jak 802.11n czy 802.11ac, wciąż znajduje zastosowanie w wielu starszych urządzeniach i aplikacjach.

Pytanie 20

W jakich okolicznościach utrata napięcia w sieci elektrycznej abonenta nie wpłynie na działanie Internetu w modemie VDSL?

A. Nigdy ponieważ modem jest związany z linią telefoniczną
B. Gdy modem będzie podłączony do UPS-a
C. Gdy modem zostanie powiązany z komputerem przez UPS za pośrednictwem kabla UTP
D. Nigdy ponieważ modem dysponuje wewnętrznym źródłem zasilania
Zarówno stwierdzenie, że modem nigdy nie zostanie odłączony od Internetu, ponieważ jest podłączony do linii telefonicznej, jak i sugestia, że modem ma wewnętrzne podtrzymanie zasilania, wynikają z nieporozumienia dotyczącego działania modemów VDSL. Modem VDSL, mimo że jest podłączony do linii telefonicznej, wymaga zasilania elektrycznego do funkcjonowania. Gdy zaniknie napięcie w sieci, modem przestaje działać, co prowadzi do utraty łączności z Internetem. W odniesieniu do wewnętrznego podtrzymania, większość modemów nie jest wyposażona w akumulatory, które mogłyby zapewnić zasilanie w przypadku braku energii elektrycznej. To podejście opiera się na błędnym założeniu, że linie telefoniczne mogą dostarczać energię do urządzenia, co w rzeczywistości dotyczy jedynie starych technologii telefonicznych, takich jak linie analogowe. Współczesne modemy wymagają stałego zasilania, a ich odłączenie od sieci elektrycznej skutkuje natychmiastowym brakiem dostępu do Internetu. Kluczowym błędem jest więc mylenie pojęć zasilania i sygnału telekomunikacyjnego. Dla zapewnienia ciągłości działania, szczególnie w przypadku modemów VDSL, zaleca się używanie UPS-ów, które zabezpieczą urządzenia przed nagłymi przerwami w zasilaniu.

Pytanie 21

Jaką antenę należy wybrać, aby uzyskać maksymalny zysk energetyczny przy realizacji bezprzewodowej transmisji typu punkt – punkt?

A. Kolinearną
B. Dookólną
C. Izotropową
D. Kierunkową
Zastosowanie anteny kolinearnej, kierunkowej lub izotropowej w kontekście bezprzewodowej transmisji typu punkt-punkt może wydawać się atrakcyjne, jednak każda z tych opcji ma swoje ograniczenia w kontekście maksymalizacji zysku energetycznego. Anteny kolinearnej, które łączą kilka dipoli w linii prostej, mogą poprawić zasięg w kierunku, w którym są skierowane, ale ich zasięg w pozostałych kierunkach jest ograniczony. W przypadku komunikacji punkt-punkt, gdzie kluczowe jest skoncentrowanie energii w kierunku odbiorcy, wykorzystanie anten kolinearnych może prowadzić do strat sygnału w innych kierunkach. Anteny kierunkowe, choć oferują wysoki zysk w określonym kierunku, mogą być trudne w stosowaniu, gdy źródło sygnału lub odbiornik nie jest precyzyjnie ustawiony. W rzeczywistości, niewłaściwe wymierzenie kierunku może prowadzić do znacznego osłabienia sygnału. Z kolei anteny izotropowe, mimo że teoretycznie rozprzestrzeniają sygnał we wszystkich kierunkach, są jedynie w modelach teoretycznych; w praktyce żadna antena nie jest całkowicie izotropowa, co oznacza, że ich zastosowanie jest ograniczone i nie przynosi realnych korzyści w zakresie efektywności energetycznej. Wybór niewłaściwej anteny może więc skutkować nieefektywnym przesyłem sygnału, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów komunikacji bezprzewodowej.

Pytanie 22

Podstawowa usługa telefoniczna, która umożliwia analogowy przesył dźwięku przez komutowane łącza telefoniczne, realizowana w zakresie 300 Hz do 3400 Hz, jest oznaczana skrótem

A. POTS
B. ISDN
C. PTSM
D. UMTS
POTS, czyli Plain Old Telephone Service, jest podstawową usługą telefoniczną, która umożliwia analogowy przekaz głosu przez komutowane łącza telefoniczne. Obejmuje pasmo częstotliwości od 300 Hz do 3400 Hz, co jest wystarczające do zachowania jakości głosu w typowych rozmowach telefonicznych. Dzięki analogowej technologii, POTS stał się fundamentem komunikacji głosowej na całym świecie. W praktyce, usługa ta jest używana w domach i biurach, zapewniając niezawodne połączenia telefoniczne. POTS odnosi się do technologii, która była używana przez dziesięciolecia, zanim wprowadzono nowocześniejsze rozwiązania, takie jak cyfrowe usługi telefoniczne. Mimo postępu technologicznego, POTS wciąż jest ważnym elementem infrastruktury telekomunikacyjnej, zwłaszcza w obszarach wiejskich, gdzie nowoczesne technologie mogą być mniej dostępne. Ta usługa jest zgodna z międzynarodowymi standardami telekomunikacyjnymi i zapewnia podstawowe połączenia, które są niezbędne do codziennej komunikacji.

Pytanie 23

Urządzenie elektroniczne, które stosuje procesy modulacji oraz demodulacji, a jego rolą jest konwersja danych cyfrowych na analogowe sygnały elektryczne i odwrotnie, to

A. karta sieciowa
B. router
C. modem
D. hub
Karta sieciowa to urządzenie, które umożliwia komputerowi komunikację z siecią komputerową, ale jej zadaniem nie jest bezpośrednia konwersja sygnałów analogowych i cyfrowych. Karta sieciowa przesyła i odbiera dane w formie sygnałów cyfrowych, a więc działa na wyższym poziomie niż modem, który jest odpowiedzialny za przekształcanie formatów sygnałów. Router, z kolei, jest urządzeniem, które kieruje pakiety danych między różnymi sieciami, często łącząc sieci lokalne z Internetem. Jego funkcjonalność polega głównie na przeprowadzaniu analiz tras oraz zarządzaniu ruchem w sieci, ale nie zajmuje się konwersją sygnałów. Hub to proste urządzenie sieciowe, które łączy wiele urządzeń w sieci lokalnej, działające na zasadzie rozsyłania sygnałów do wszystkich podłączonych urządzeń, co prowadzi do nadmiernego obciążenia sieci i braku efektywności. Wszystkie te odpowiedzi pomijają kluczową rolę, jaką odgrywa modem w procesie komunikacji, a ich funkcje nie obejmują przekształcania danych między różnymi formatami sygnałów, co jest istotne dla zrozumienia działania współczesnych systemów telekomunikacyjnych. W efekcie, błędne zrozumienie funkcji tych urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania ich roli w infrastrukturze sieciowej.

Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

Która z metod polega na tworzeniu na żądanie połączenia między dwiema lub więcej stacjami końcowymi, które pozostaje do ich wyłącznego użytku aż do momentu rozłączenia?

A. Komórek
B. Łączy
C. Pakietów
D. Wiadomości
Odpowiedź "Łączy" jest poprawna, ponieważ odnosi się do pojęcia komutacji łączy, które polega na zestawieniu dedykowanej drogi komunikacyjnej między stacjami końcowymi na czas trwania połączenia. W tym modelu zasoby są przydzielane na wyłączność dla danej komunikacji, co zapewnia stabilność i przewidywalność transmisji danych. Przykładem są tradycyjne systemy telefoniczne, gdzie zestawienie połączenia zajmuje linię telefoniczną aż do zakończenia rozmowy. Komutacja łączy jest szczególnie przydatna w zastosowaniach wymagających gwarantowanej jakości usługi, w tym transmisji głosu i wideo. Standardy takie jak ITU-T G.711 dla głosu oraz H.264 dla wideo korzystają z tego modelu, aby zapewnić optymalne parametry transmisji. W kontekście sieci telekomunikacyjnych, komutacja łączy różni się od komutacji pakietów, gdzie ruch jest dzielony na mniejsze pakiety i przesyłany w różnych kierunkach, co może wprowadzać opóźnienia. Zrozumienie tego modelu jest kluczowe dla projektowania systemów komunikacyjnych, które muszą spełniać rygorystyczne wymagania dotyczące jakości i niezawodności.

Pytanie 26

Jaka modulacja jest wykorzystywana w transmisji modemowej protokołu V.90?

A. PCM (Pulse Code Modulation)
B. QAM (Quadrature Amplitude Modulation)
C. FSK (Frequency-Shift Keying)
D. ASK (Amplitude Shift Keying)
Wybór FSK (Frequency-Shift Keying) jako modulacji dla protokołu V.90 jest błędny, ponieważ FSK jest techniką modulacji stosowaną w innych zastosowaniach, głównie w transmisji danych o niższych prędkościach, na przykład w systemach radiowych i telemetrii. FSK polega na zmianie częstotliwości nośnej w zależności od przesyłanych danych, co jest mniej efektywne w kontekście wysokiej jakości transmisji wymaganej przez protokoły takie jak V.90. PCM, w porównaniu do FSK, oferuje lepszą jakość sygnału oraz większą odporność na zniekształcenia. PCM jest także bardziej odpowiednie dla komunikacji wymagającej dużej wydajności. Z kolei wybór ASK (Amplitude Shift Keying) również jest niepoprawny, gdyż ta technika polega na modulacji amplitudy nośnej, co jest bardziej podatne na zakłócenia, zwłaszcza w środowisku o dużych szumach. Natomiast QAM (Quadrature Amplitude Modulation), choć również używana w kontekście transmisji danych, jest bardziej skomplikowaną metodą, która łączy aspekty zarówno modulacji amplitudy, jak i fazy, co powoduje, że jest stosowana głównie w nowoczesnych technologach szerokopasmowych, a nie w protokole V.90. W ten sposób, niepoprawne wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie techniki modulacji są zamienne, podczas gdy każda z nich ma swoje specyficzne zastosowania i preferencje w zależności od wymagań sygnałowych i jakości transmisji.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Fizyczny punkt styku z siecią PSTN (Public Switching Telephone Network) nazywany jest

A. POTS (Plain Old Telephone Service)
B. NTP (Network Termination Point)
C. TE (Terminal Equipment)
D. CA (Centrala Abonencka)
NTP, czyli Network Termination Point, to kluczowy element w architekturze sieci telekomunikacyjnych, szczególnie w kontekście połączeń z Public Switching Telephone Network (PSTN). NTP stanowi fizyczny punkt styku, w którym terminują sygnały telefoniczne oraz dane, umożliwiając ich dalszą transmisję w sieciach lokalnych lub innych systemach. Przykładem zastosowania NTP jest integracja telefonii stacjonarnej z usługami VoIP, gdzie urządzenie NTP jest używane do konwersji sygnałów analogowych na cyfrowe, zapewniając jednocześnie odpowiednie protokoły komunikacyjne. NTP spełnia również szereg standardów, takich jak ITU-T G.703, który definiuje warunki fizycznej transmisji sygnałów w sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce, prawidłowe rozwiązania NTP zapewniają nie tylko efektywność, ale też bezpieczeństwo i niezawodność w przesyłaniu informacji, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie komunikacji. Właściwe zrozumienie roli NTP jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się telekomunikacją, aby móc projektować i wdrażać systemy, które są zgodne z obowiązującymi standardami branżowymi.

Pytanie 29

Sygnalizacja abonencka z użyciem prądu przemiennego, która korzysta z sygnałów w zakresie częstotliwości 300 ÷ 3400 Hz, to sygnalizacja

A. poza pasmem
B. poza szczeliną
C. w szczelinie
D. w paśmie
Odpowiedź "w paśmie" jest poprawna, ponieważ sygnalizacja abonencka prądem przemiennym, która operuje na częstotliwościach 300 ÷ 3400 Hz, jest zgodna z normami telekomunikacyjnymi, które definiują pasmo mowy. W tym zakresie częstotliwości znajdują się sygnały wykorzystywane do przesyłania informacji głosowej, co czyni je idealnymi do stosowania w systemach telekomunikacyjnych. Przykładem praktycznego zastosowania jest telefonia analogowa, która wykorzystuje te częstotliwości do przesyłania dźwięku. Zastosowanie sygnałów w tym paśmie pozwala na efektywne kodowanie i przesyłanie sygnału, co jest kluczowe dla jakości rozmów telefonicznych. Zgodnie z normą ITU-T G.711, która reguluje kompresję i kodowanie dźwięku w telefonii, sygnalizacja w paśmie jest preferowana, ponieważ zapewnia optymalną jakość i zrozumiałość rozmów. Możliwości tej sygnalizacji są szerokie, a jej zastosowanie wpływa na stabilność i jakość usług telekomunikacyjnych.

Pytanie 30

Nawiązanie połączenia pomiędzy urządzeniami końcowymi przed przesłaniem informacji odbywa się w przypadku komutacji

A. pakietów w trybie datagram
B. łączy
C. ramek
D. wiadomości
Wybór odpowiedzi związanej z ramkami, pakietami w trybie datagram czy wiadomościami może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi metodami przesyłania danych w sieciach komputerowych. Komutacja ramek jest techniką, która pozwala na przesyłanie danych w postaci ramek, jednak nie przewiduje ona wcześniejszego ustanowienia połączenia. Ramki są wysyłane na zasadzie „bezpołączeniowej”, co oznacza, że nie jest zapewniana stała ścieżka komunikacji ani gwarancje dostarczenia. Z kolei pakiety w trybie datagram działają na zasadzie przesyłania informacji bez ustalania połączenia, co jest charakterystyczne dla protokołów takich jak UDP (User Datagram Protocol), gdzie każdy pakiet jest traktowany jako niezależna jednostka. Ostatecznie wybór wiadomości również nie jest trafny, ponieważ sposób ten również nie wymaga ustanowienia trwalej sesji między nadawcą a odbiorcą. W kontekście sieci komputerowych, błędne myślenie może prowadzić do mylnego przekonania, że wszystkie formy komunikacji muszą opierać się na połączeniach, podczas gdy wiele nowoczesnych protokołów i metod komunikacji działa efektywnie w trybie bezpołączeniowym. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej metody komunikacji powinien być dostosowany do wymagań aplikacji oraz charakterystyki przesyłanych danych.

Pytanie 31

Jaki protokół służy do przesyłania formatów PCM, GSM, MP3 (audio) oraz MPEG i H263 (wideo)?

A. RTP
B. HELO
C. PPoE
D. SSL
Protokół RTP (Real-time Transport Protocol) jest kluczowym standardem stosowanym w transmisji danych multimedialnych, w tym dźwięku i wideo. Jego głównym celem jest dostarczanie danych w czasie rzeczywistym, co jest niezbędne w aplikacjach takich jak wideokonferencje, strumieniowanie audio oraz transmisja wideo. RTP obsługuje różne formaty kodowania, takie jak PCM, GSM, MP3 dla audio oraz MPEG i H.263 dla wideo, co czyni go wszechstronnym narzędziem w kontekście nowoczesnych systemów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania RTP może być strumieniowanie muzyki w aplikacjach takich jak Spotify, gdzie audio jest przesyłane w czasie rzeczywistym do użytkownika. RTP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak RTCP (RTP Control Protocol), który umożliwia monitorowanie jakości transmisji oraz synchronizację strumieni audio i wideo. W praktyce, przestrzeganie standardów RTP zapewnia wysoką jakość usług (Quality of Service, QoS) oraz niskie opóźnienia, co jest niezbędne w komunikacji na żywo.

Pytanie 32

W systemie Windows funkcja znana jako quota służy do ograniczania

A. przestrzeni dyskowej
B. czasu logowania
C. aktywności konta
D. ważności hasła
Twoja odpowiedź dotycząca narzędzia quota jest na właściwym torze. To narzędzie w Windows faktycznie pomaga w zarządzaniu przestrzenią na dysku, co jest bardzo przydatne, szczególnie w środowiskach, gdzie sporo osób korzysta z tych samych zasobów. Dzięki limitom administratorzy mogą pilnować, żeby nie było tak, że jedna osoba zajmuje za dużo miejsca. W firmach często używa się quota, żeby uniknąć sytuacji, gdzie jeden użytkownik "zajmuje" cały dysk, co może być frustrujące dla innych. Ustalając limity, można też zmotywować ludzi, by lepiej zarządzali swoimi plikami i nie trzymali niepotrzebnych danych. Takie zarządzanie przestrzenią to też regularne sprawdzanie, jak wygląda wykorzystanie dysku i dostosowywanie tych limitów, żeby wszyscy mieli co trzeba, ale też nie za dużo. Naprawdę dobre podejście!

Pytanie 33

Który typ zdarzenia w linii miedzianej na ekranie reflektometru TDR jest zobrazowany w sposób pokazany na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Rozwarcie.
B. Zwarcie.
C. Naciągnięty przewód.
D. Niepełna przerwa.
Zgłoszona odpowiedź, wskazująca na zwarcie, jest całkowicie poprawna. Wykres reflektometru TDR (Time Domain Reflectometer) rzeczywiście ukazuje gwałtowny spadek sygnału, co jest bezpośrednim rezultatem wystąpienia zwarcia w linii miedzianej. Zwarcie powoduje, że sygnał nie jest w stanie przejść przez dany punkt w obwodzie, co skutkuje natychmiastowym spadkiem jego poziomu. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe w kontekście diagnozowania i naprawy sieci miedzianych, zwłaszcza w infrastruktury telekomunikacyjnej i energetycznej. W praktyce, technicy często wykorzystują reflektometry TDR do lokalizacji problemów w instalacjach. Zgodnie z dobrymi praktykami, zaleca się regularne przeprowadzanie takich pomiarów, aby zminimalizować przestoje w działaniu systemu i zapewnić wysoką jakość sygnału. Odpowiednia interpretacja wyników z reflektometrów TDR pozwala na szybkie zidentyfikowanie uszkodzeń oraz ich lokalizację, co może znacznie przyspieszyć proces naprawy.

Pytanie 34

Jaką maksymalną liczbę hostów można przydzielić w sieci z prefiksem /26?

A. 26 hostów
B. 510 hostów
C. 254 hosty
D. 62 hosty
Niepoprawne odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie koncepcji adresacji IP i obliczeń związanych z ilością dostępnych hostów w danej sieci. Odpowiedź 26 hostów jest mylną interpretacją, która pomija fakt, że w adresacji IP do obliczenia liczby hostów należy uwzględnić również zarezerwowane adresy. Odpowiedź 254 hosty błędnie odnosi się do sieci z prefiksem /24, gdzie liczba adresów hostów wynosi 256, z czego dwa są zarezerwowane, co daje 254. Z kolei odpowiedź 510 hostów wskazuje na nieprawidłowy sposób obliczeń, który nie jest zgodny z zasadami klasyfikacji CIDR (Classless Inter-Domain Routing). W rzeczywistości nie można mieć więcej niż 62 hosty w sieci z prefiksem /26. Typowym błędem myślowym jest zapominanie o zarezerwowanych adresach (adres sieci oraz adres rozgłoszeniowy), co prowadzi do zawyżonych obliczeń. W kontekście projektowania sieci, zrozumienie tych zasad jest kluczowe, aby prawidłowo zaplanować użycie adresów IP, co przekłada się na efektywność i skalowalność sieci.

Pytanie 35

Jakie kodowanie jest używane na styku S w ISDN BRA?

A. Millera
B. Zmodyfikowany AMI
C. Manchester
D. RZ bipolarny
Wybór innych metod kodowania, takich jak Manchester, Millera czy RZ bipolarny, nie jest właściwy w kontekście zastosowania w ISDN BRA. Kodowanie Manchester stosuje zmianę sygnału w każdym bicie, co może prowadzić do wyższej przepływności potrzebnej do zachowania synchronizacji, ale nie jest optymalne dla aplikacji, które wymagają długich sesji bez przerywania. W praktyce, takie podejście może wiązać się z większymi wymaganiami na pasmo oraz złożonością w implementacji, co czyni je mniej efektywnym w kontekście ISDN. Z kolei kodowanie Millera, które łączy cechy kodowania AMI i Manchester, wprowadza bardziej skomplikowane mechanizmy, które są mniej intuicyjne i mogą prowadzić do większej ilości błędów w systemach, które nie są odpowiednio przygotowane. RZ bipolarny (Return-to-Zero) również nie jest zalecany, ponieważ charakteryzuje się tym, że sygnał wraca do zera w połowie bitu, co może prowadzić do problemów z detekcją poziomów logicznych w dłuższej perspektywie czasowej, powodując trudności w synchronizacji. Powszechnym błędem jest przekonanie, że wszystkie te metody są równoważne, podczas gdy różnice w ich działaniu i efektywności w praktycznych zastosowaniach telekomunikacyjnych są znaczące. Właściwe zrozumienie tych kodowań i ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnej implementacji systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

W jakich jednostkach przedstawiamy wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time)?

A. s
B. Hz
C. m
D. dB
Wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time) podawany jest w sekundach (s), co jest jednostką czasu w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI). RTT jest kluczowym parametrem w analizie opóźnień w sieciach komputerowych, który mierzy czas potrzebny na przesłanie pakietu danych z jednego punktu do drugiego i z powrotem. Pomiar ten jest szczególnie istotny w kontekście jakości usług (QoS) w sieciach transmisyjnych, gdzie niskie opóźnienia są niezbędne dla aplikacji w czasie rzeczywistym, takich jak gry online, wideokonferencje czy VoIP. Na przykład, w testach wydajności sieci, takich jak ping, użytkownicy mogą zaobserwować czasy RTT, co pozwala na ocenę responsywności połączenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, monitorowanie RTT jest integralną częścią zarządzania wydajnością sieci i jest wykorzystane w różnych protokołach, takich jak TCP, co podkreśla jego znaczenie w optymalizacji komunikacji sieciowej.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Węzeł w systemie telekomunikacyjnym to

A. urządzenie, które odbiera, wysyła i przekazuje dane przez kanał komunikacyjny
B. punkt łączenia sieci pasywnych klienta i operatora telekomunikacyjnego
C. koniec sieci u klienta z gniazdem telefonicznym
D. główna przełącznica
Próba zdefiniowania węzła sieci telekomunikacyjnej jako zakończenia sieci u abonenta gniazdkiem telefonicznym prowadzi do mylnego zrozumienia roli i funkcji, jakie węzły pełnią w strukturze sieci. Gniazdko telefoniczne, choć jest istotnym komponentem w domowej infrastrukturze telekomunikacyjnej, nie jest autonomicznym urządzeniem do przetwarzania danych. Nie działa jako węzeł, ponieważ nie ma zdolności do aktywnego zarządzania danymi; jedynie łączy użytkownika z siecią. W kontekście operacji telekomunikacyjnych, węzeł musi mieć zdolność do kierowania, odbierania oraz przetwarzania informacji, co jest możliwe jedynie przez skomplikowane urządzenia, takie jak routery czy przełączniki. Inna błędna koncepcja definiuje węzeł jako punkt styku sieci pasywnych abonenta i operatora telekomunikacyjnego. Tego rodzaju definicja nie uwzględnia aktywnych funkcji węzłów, które są kluczowe dla efektywnego przesyłania informacji. W sieciach telekomunikacyjnych, zwłaszcza w architekturze zorientowanej na usługi, węzły muszą być zdolne do analizy i zarządzania ruchem, co nie ma miejsca w przypadku punktów styku pasywnych. Przełącznica główna jest kolejnym nieodpowiednim określeniem, gdyż nie obejmuje pełnej funkcjonalności węzła. Przełącznice służą głównie do łączenia różnych segmentów sieci, ale nie są synonimem węzła, który ma znacznie szersze zastosowanie w kontekście telekomunikacji. Zatem, ważne jest rozumienie, że węzeł w sieci telekomunikacyjnej jest złożonym urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu i przesyłaniu danych, a nie tylko prostym zakończeniem lub elementem łączącym.