Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:44
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:12

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie przedstawione na obrazie jest przeznaczone do

A. montażu modułu Krone w gniazdach

B. ściągania izolacji

C. zaciskania wtyków RJ45

D. wykonania zakończeń kablowych w złączach LSA

Narzędzie przedstawione na zdjęciu to punch down tool, które jest używane do wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA, a nie do innych zadań wymienionych w pozostałych odpowiedziach. Narzędzia do zaciskania wtyków RJ45 charakteryzują się inną konstrukcją i są wykorzystywane do tworzenia końcówek kabli sieciowych kategorii 5e, 6 i wyższych, gdzie wtyki RJ45 są zaciskane na przewodach przy pomocy specjalnych szczęk. Ściąganie izolacji wymaga zupełnie innego narzędzia, które jest wyposażone w ostrza do precyzyjnego usuwania powłoki izolacyjnej z przewodów, nie naruszając ich struktury. Montaż modułu Krone w gniazdach również wymaga specjalistycznego narzędzia, które jest dopasowane do specyficznych wymagań tego typu złączy, jednakże punch down tool jest bardziej uniwersalnym rozwiązaniem w zastosowaniach telekomunikacyjnych. Częstym błędem jest mylenie różnych rodzajów narzędzi sieciowych ze względu na ich podobieństwo i złożoność funkcji. Kluczowe jest zrozumienie specyficznych zastosowań każdego narzędzia i przeszkolenie w zakresie ich prawidłowego użycia, co z kolei umożliwia zachowanie standardów jakości sieci i eliminację problemów związanych z połączeniami elektrycznymi. Dobre praktyki branżowe wymagają, aby instalatorzy dokładnie wiedzieli, które narzędzie odpowiada za jakie zadanie, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zapewnia spójność instalacji sieciowych.

Pytanie 2

Zestaw narzędzi do instalacji okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci komputerowej powinien obejmować:

A. komplet wkrętaków, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania, lutownicę

B. ściągacz izolacji, zaciskarkę złączy modularnych, nóż monterski, miernik uniwersalny

C. zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe, tester okablowania

D. narzędzie uderzeniowe, nóż monterski, spawarkę światłowodową, tester okablowania

Zestaw narzędzi do montażu okablowania miedzianego typu "skrętka" w sieci lokalnej powinien obowiązkowo zawierać zaciskarkę złączy modularnych, ściągacz izolacji, narzędzie uderzeniowe oraz tester okablowania. Zaciskarka służy do precyzyjnego zakładania złączy RJ-45 na końcach przewodów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania sieci. Użycie ściągacza izolacji pozwala na bezpieczne usunięcie izolacji z przewodów bez ich uszkodzenia, co jest niezbędne przed ich zaciśnięciem. Narzędzie uderzeniowe jest używane do zakończenia przewodów w panelach krosowych lub gniazdkach, co jest częścią standardowego procesu instalacji. Tester okablowania umożliwia sprawdzenie poprawności połączeń, co zapewnia, że sieć działa zgodnie z wymaganiami technicznymi. Stosowanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co podkreśla ich znaczenie w każdym projekcie związanym z montażem sieci lokalnych. Na przykład, w przypadku sieci biurowej, prawidłowe zakończenie przewodów może zapobiec problemom z transmisją danych i zakłóceniami sygnału.

Pytanie 3

Komputer uzyskuje dostęp do Internetu za pośrednictwem sieci lokalnej. Gdy użytkownik wpisuje w przeglądarkę internetową adres www.wp.pl, nie może otworzyć strony WWW, natomiast podanie adresu IP, przykładowo 212.77.100.101, umożliwia otwarcie tej strony. Jakie mogą być tego powody?

A. Brak serwera PROXY

B. Brak serwera DNS

C. Brak serwera WINS

D. Brak adresu bramy

Brak serwera DNS jest kluczowym problemem w tej sytuacji, ponieważ DNS (Domain Name System) odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP. Kiedy użytkownik wpisuje adres strony, np. www.wp.pl, system operacyjny żąda od serwera DNS przetłumaczenia tej nazwy na odpowiadający jej adres IP. Jeśli serwer DNS nie działa lub jest niedostępny, komputer nie jest w stanie nawiązać połączenia z odpowiednim serwerem, co skutkuje brakiem dostępu do strony. W przypadku wpisania bezpośredniego adresu IP, system omija proces DNS, co pozwala na nawiązanie połączenia z serwerem. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe działanie aplikacji internetowych i dostęp do zasobów w sieci, ważne jest, aby konfiguracja serwera DNS była poprawna oraz aby urządzenia w sieci miały odpowiednie ustawienia DNS. Standardy branżowe, takie jak RFC 1035, definiują mechanizmy działania DNS, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania internetu.

Pytanie 4

Informacje ogólne na temat zdarzeń systemowych w systemie Linux są zapisywane w

A. programie perfmon

B. pliku messages

C. rejestrze systemowym

D. bibliotece RemoteApp

Ogólne informacje o zdarzeniach systemowych w systemie Linux są przechowywane w pliku messages, który znajduje się zazwyczaj w katalogu /var/log/. Plik ten gromadzi różnorodne komunikaty systemowe, które są generowane przez jądro oraz różne usługi działające w systemie. Wiele dystrybucji Linuxa używa systemu logowania syslog, który umożliwia centralne zarządzanie logami. Przykładem może być analiza pliku messages w celu monitorowania stabilności systemu, diagnozowania problemów z urządzeniami czy usługami. Praktyka polegająca na regularnym przeglądaniu i analizowaniu zawartości pliku messages jest niezbędna w administracji systemami Linux, ponieważ pozwala na wczesne wykrywanie usterek i zapobieganie poważniejszym awariom. Ponadto, wykorzystanie narzędzi takich jak grep czy less w połączeniu z plikiem messages umożliwia efektywne wyszukiwanie i przeglądanie określonych zdarzeń, co jest kluczowe w codziennym zarządzaniu systemem. Dobre praktyki sugerują także rotację logów oraz ich archiwizację, aby nie dopuścić do przepełnienia miejsca na dysku.

Pytanie 5

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do pomiaru mapy połączeń w okablowaniu strukturalnym sieci lokalnej?

A. Przyrząd do monitorowania sieci

B. Analizator protokołów

C. Analizator sieci LAN

D. Reflektometr OTDR

Analizator sieci LAN to urządzenie, które jest kluczowe dla pomiarów i monitorowania okablowania strukturalnego sieci lokalnej. Jego głównym zadaniem jest analiza ruchu w sieci, co pozwala na identyfikację problemów związanych z wydajnością, takich jak zatory, opóźnienia czy konflikty adresów IP. Dzięki zastosowaniu analizatora sieci LAN, administratorzy mogą uzyskać szczegółowe informacje o przepustowości łącza, typach ruchu oraz wykrywać ewentualne błędy w konfiguracji sieci. Przykładowo, jeżeli w sieci występują problemy z opóźnieniami, analizator może wskazać konkretne urządzenia lub segmenty sieci, które są odpowiedzialne za te problemy. W praktyce, korzystanie z analizatora LAN jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ umożliwia proaktywną diagnostykę i optymalizację zasobów. Standardy takie jak IEEE 802.3 definiują wymagania dotyczące sieci Ethernet, co sprawia, że posiadanie odpowiednich narzędzi do monitorowania tych parametrów jest niezbędne dla zapewnienia ciągłości działania usług sieciowych.

Pytanie 6

Do kategorii oprogramowania określanego mianem malware (ang. malicious software) nie zalicza się oprogramowania typu

A. exploit

B. keylogger

C. scumware

D. computer aided manufacturing

Odpowiedź 'computer aided manufacturing' (CAM) jest poprawna, ponieważ odnosi się do narzędzi i oprogramowania wspierającego procesy produkcyjne w przemyśle, a nie do oprogramowania szkodliwego. CAM jest wykorzystywane do projektowania, planowania oraz optymalizacji procesów produkcyjnych, co ma na celu zwiększenie efektywności i jakości wytwarzanych produktów. Przykładem zastosowania CAM może być automatyzacja obróbki CNC, gdzie oprogramowanie steruje maszynami w sposób precyzyjny, minimalizując błędy ludzkie. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie zintegrowanych procesów produkcyjnych, co czyni CAM kluczowym elementem strategii zarządzania jakością. W przeciwieństwie do oprogramowania typu malware, które ma na celu szkodzenie systemom informatycznym, CAM przyczynia się do rozwoju i innowacji w przemysłowych zastosowaniach.

Pytanie 7

Komunikat, który pojawia się po uruchomieniu narzędzia do naprawy systemu Windows, może sugerować

A. uszkodzenie sterowników

B. wykrycie błędnej adresacji IP

C. konieczność zrobienia kopii zapasowej systemu

D. uszkodzenie plików startowych systemu

Komunikat wskazujący na użycie narzędzia do naprawy systemu Windows, często oznacza problem z plikami startowymi systemu. Pliki te są niezbędne do uruchomienia systemu operacyjnego, a ich uszkodzenie może prowadzić do sytuacji, gdzie system nie jest w stanie się poprawnie uruchomić. Narzędzie Startup Repair jest zaprojektowane do automatycznego wykrywania i naprawiania takich problemów. Jest ono częścią środowiska odzyskiwania systemu Windows, które pomaga przywrócić funkcjonalność systemu bez konieczności instalacji od nowa, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie utrzymania systemów IT. Przyczyn uszkodzenia plików startowych może być wiele, w tym nagłe wyłączenia prądu, ataki złośliwego oprogramowania lub błędy w systemie plików. Regularne wykonywanie kopii zapasowych i korzystanie z narzędzi ochronnych może zminimalizować ryzyko takich problemów. Wiedza o tym jak działa i kiedy używać narzędzia Startup Repair jest kluczowa dla każdego specjalisty IT, umożliwiając szybkie przywracanie działania systemów komputerowych i minimalizowanie przestojów.

Pytanie 8

Liczba FAFC w systemie heksadecymalnym odpowiada wartości liczbowej

A. 175376 (8)

B. 1111101011111100 (2)

C. 1111101011011101 (2)

D. 64256(10)

Odpowiedzi niepoprawne wynikają z błędnego rozumienia konwersji między systemami liczbowymi. W przypadku pierwszej z błędnych odpowiedzi, 64256(10), konwersja z systemu heksadecymalnego na dziesiętny jest niepoprawna, ponieważ liczba FAFC w systemie heksadecymalnym to 64268 w systemie dziesiętnym, a nie 64256. Druga odpowiedź, 175376(8), wskazuje na system ósemkowy, co wprowadza jeszcze większe zamieszanie. Heksadecymalna liczba FAFC nie ma swojej reprezentacji w systemie ósemkowym, ponieważ systemy te są oparte na różnych podstawach. Z kolei liczby podane w systemie binarnym (1111101011011101 i 1111101011111100) również mogą wprowadzać w błąd. Chociaż jedna z nich jest bliska, to nie jest poprawna reprezentacja liczby FAFC. Głównym błędem w tych odpowiedziach jest nieuwzględnienie, jak różne systemy liczbowe konwertują się nawzajem. Często mylący jest również proces przeliczania między systemami, gdzie zapomnienie o odpowiednich podstawach (szesnastkowej, dziesiętnej, ósemkowej czy binarnej) prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie tych koncepcji jest kluczowe, aby uniknąć podobnych pomyłek w przyszłości.

Pytanie 9

Podstawowym warunkiem archiwizacji danych jest

A. kompresja danych

B. kopiowanie danych

C. kompresja i kopiowanie danych z równoczesnym ich szyfrowaniem

D. kompresja oraz kopiowanie danych

Kopiowanie danych jest kluczowym elementem archiwizacji, ponieważ bez wykonania kopii zapasowej oryginalnych danych, nie ma możliwości ich odtworzenia w przypadku utraty, uszkodzenia lub awarii. Archiwizacja polega na przeniesieniu danych do bezpiecznego miejsca, gdzie mogą być przechowywane przez dłuższy czas. Standardowe praktyki archiwizacji, takie jak te określone w ISO 27001 dotyczące zarządzania bezpieczeństwem informacji, podkreślają znaczenie ochrony danych poprzez ich regularne kopiowanie. Przykłady obejmują tworzenie kopii zapasowych na zewnętrznych nośnikach, takich jak dyski twarde lub chmury obliczeniowe, co umożliwia dostęp do danych w przypadku awarii systemu. W kontekście przepisów o ochronie danych osobowych, takich jak RODO, obowiązek archiwizacji danych staje się jeszcze ważniejszy, aby zapewnić ich integralność i dostępność. Właściwe procedury kopiowania danych są kluczowe dla organizacji, ponieważ chronią przed utratą danych i zapewniają ciągłość działania.

Pytanie 10

Który z wymienionych komponentów jest częścią mechanizmu drukarki igłowej?

A. Lustro

B. Traktor

C. Filtr ozonowy

D. Soczewka

Traktor jest kluczowym elementem mechanizmu drukarki igłowej, odpowiedzialnym za przesuwanie papieru przez urządzenie. W przeciwieństwie do innych typów drukarek, takich jak atramentowe czy laserowe, drukarki igłowe wykorzystują mechanizm, który fizycznie uderza w taśmę barwiącą, a następnie w papier, tworząc wydruk. Traktor, jako część systemu podawania, zapewnia dokładne przesuwanie papieru, co jest istotne dla uzyskania precyzyjnych wydruków, zwłaszcza w przypadku dokumentów, które wymagają dużej dokładności w formacie i wyrównaniu. Przykładem zastosowania drukarek igłowych z traktorem są środowiska, w których wymagana jest produkcja dokumentów takich jak faktury, raporty lub etykiety, gdzie wytrzymałość i niezawodność są istotne. Standardy jakości w branży drukarskiej zazwyczaj podkreślają znaczenie precyzyjnego podawania papieru, co sprawia, że mechanizmy takie jak traktor są niezbędne dla utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 11

Programem wiersza poleceń w systemie Windows, który umożliwia kompresję oraz dekompresję plików i folderów, jest aplikacja

A. DiskPart.exe

B. Expand.exe

C. CleanMgr.exe

D. Compact.exe

Compact.exe to fajne narzędzie w Windowsie, które pozwala na kompresję i dekompresję plików oraz folderów. Dzięki temu zaoszczędzisz trochę miejsca na dysku, co często się przydaje, szczególnie jak mamy mało przestrzeni. Działa głównie na systemach plików NTFS, które właśnie to wspierają. Możesz na przykład użyć komendy 'compact /c folder', żeby skompresować wybrany folder. A jak chcesz sprawdzić, co jest skompresowane, po prostu wpisz 'compact' bez żadnych dodatkowych opcji. Z mojego doświadczenia, administratorzy korzystają z tego narzędzia, żeby lepiej zarządzać przestrzenią dyskową, a to też może podnieść wydajność systemu. Ogólnie, kompresja danych to dobra praktyka, zwłaszcza jeśli mamy do czynienia z serwerami czy archiwizowaniem istotnych danych - to na pewno pomoże lepiej uporządkować i zabezpieczyć informacje.

Pytanie 12

Jakie pojęcia wiążą się z terminami „sequence number” oraz „acknowledgment number”?

A. IP (Internet Protocol)

B. TCP (Transmission Control Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. UDP (User Datagram Protocol)

Wybór innych protokołów niż TCP w kontekście pojęć sequence number i acknowledgment number wynika z nieporozumienia związanych z ich funkcjonalnością. HTTP, choć bardzo powszechny, jest protokołem warstwy aplikacji służącym głównie do przesyłania dokumentów hipertekstowych. Nie zajmuje się on kontrolą przepływu danych ani ich sekwencjonowaniem jak TCP dlatego sequence number i acknowledgment number nie mają w nim zastosowania. UDP jest protokołem warstwy transportowej podobnie jak TCP jednak różni się tym że jest protokołem bezpołączeniowym. UDP nie zapewnia mechanizmów do śledzenia kolejności czy potwierdzania odbioru danych dlatego jest używany w aplikacjach gdzie czas dostarczenia jest ważniejszy niż niezawodność jak w przypadku transmisji wideo czy gier online. IP natomiast działa na warstwie sieciowej i służy do przesyłania pakietów danych pomiędzy różnymi urządzeniami w sieci. IP nie dba o porządek pakietów ani nie zapewnia ich dostarczenia dlatego sequence number i acknowledgment number są poza jego zakresem działania. Wybór protokołów innych niż TCP często wynika z braku zrozumienia ich roli i zastosowań co może prowadzić do błędnego przypisywania im cech charakterystycznych dla TCP.

Pytanie 13

Na ilustracji widoczne jest urządzenie służące do

A. zaciskania złącz BNC

B. zaciskania złącz RJ-45

C. usuwania izolacji z przewodów

D. instalacji okablowania w gniazdku sieciowym

Odpowiedzi wskazujące na inne funkcje tego urządzenia wynikają z nieporozumień dotyczących jego konstrukcji i zastosowania. Użytkowanie narzędzia do montażu okablowania w gnieździe sieciowym wymaga użycia innego specjalistycznego sprzętu takiego jak punch down tool które umożliwia poprawne osadzenie przewodów w złączach typu keystone. Z kolei zaciskanie złącz BNC jest procesem mechanicznym obejmującym użycie kompresji za pomocą dedykowanych zaciskarek które są zaprojektowane do obsługi grubszego kabla koncentrycznego. Natomiast zaciskanie złącz RJ-45 to operacja wymagająca narzędzi typu crimping tool które nie tylko zdejmują izolację ale także zaciskają metalowe styki w odpowiedniej sekwencji na przewodach skrętki. Błędne przypisanie tych funkcji do urządzenia do zdejmowania izolacji wynika z braku zrozumienia specyfikacji technicznej oraz pominięcia instrukcji obsługi różnych narzędzi co może prowadzić do awarii instalacji elektrycznych lub telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie że każde narzędzie ma swoje specyficzne zastosowanie zgodne z normami bezpieczeństwa i standardami wykonania jak np. TIA/EIA-568 dla instalacji sieciowych co minimalizuje ryzyko uszkodzeń i zapewnia efektywność pracy w branży IT i elektrycznej. Prawidłowe rozpoznanie narzędzi i ich funkcji jest podstawą skutecznej pracy technika oraz osiągnięcia profesjonalnych standardów w wykonywaniu instalacji.

Pytanie 14

Aby zweryfikować integralność systemu plików w systemie Linux, które polecenie powinno zostać użyte?

A. fsck

B. fstab

C. man

D. mkfs

Polecenie 'fsck' (file system check) jest kluczowym narzędziem w systemach Linux, służącym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików. Użycie 'fsck' pozwala na wykrycie uszkodzeń, które mogą powstać na skutek nieprawidłowego zamknięcia systemu, błędów sprzętowych lub błędów w oprogramowaniu. Przykładowo, gdy system plików zostanie zamontowany w trybie tylko do odczytu, 'fsck' może być użyte do sprawdzenia integralności systemu plików, co jest kluczowe dla zachowania danych. Narzędzie to obsługuje różne typy systemów plików, takie jak ext4, xfs czy btrfs, co czyni je wszechstronnym narzędziem w zarządzaniu serwerami i stacjami roboczymi. Dobre praktyki wskazują, że regularne korzystanie z 'fsck' jako części procedur konserwacyjnych może znacząco podnieść stabilność i bezpieczeństwo danych przechowywanych w systemach plików. Należy pamiętać, aby przed uruchomieniem 'fsck' odmontować system plików, co zapobiegnie dalszym uszkodzeniom.

Pytanie 15

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

C. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury

D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s

W odniesieniu do analizy narzędzi stosowanych w inżynierii światłowodowej, wiele odpowiedzi może na pierwszy rzut oka wydawać się logicznych, jednak w rzeczywistości nie odpowiadają one wymaganiom technicznym stawianym przed procesem łączenia włókien światłowodowych. Zastosowanie przedłużacza kategorii 5e z pasywnymi kablami Ethernet, mimo że ma swoje zastosowanie w sieciach lokalnych, nie jest w ogóle związane z technologią światłowodową, ponieważ dotyczy przewodów miedzianych, a nie optycznych. Użycie stacji lutowniczej, choć przydatne w innych dziedzinach elektroniki, nie jest odpowiednie do łączenia włókien światłowodowych, gdzie niezbędne jest spawanie włókien, a nie lutowanie. Narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, z kolei, służy do montażu złącz miedzianych, a nie do operacji związanych z włóknami światłowodowymi. Tego rodzaju pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między technologiami transmisji danych oraz z braku znajomości dedykowanych narzędzi i standardów związanych z instalacją systemów światłowodowych. Wiedza na temat właściwych narzędzi jest kluczowa, aby zrealizować skuteczne i trwałe połączenia, które spełniają wymagania wydajnościowe nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 16

Komenda "mmc" w systemach Windows 2000 oraz Windows XP uruchamia aplikację do tworzenia, zapisywania i otwierania

A. katalogu oraz jego podkatalogów na partycji sformatowanej w systemie plików NTFS

B. zestawu narzędzi administracyjnych zwanych konsolami, służących do zarządzania sprzętem i oprogramowaniem

C. plików multimedialnych, zawierających filmy

D. dziennika operacji dyskowych w systemie plików NTFS

Polecenie "mmc" (Microsoft Management Console) w systemie Windows 2000 i Windows XP uruchamia platformę umożliwiającą zarządzanie różnymi aspektami systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Konsola MMC jest narzędziem, które pozwala administrującym na tworzenie i organizowanie narzędzi zarządzania, zwanych 'snap-in'. Przykłady zastosowania obejmują dodawanie narzędzi takich jak Menedżer dysków, Usługi, Zasady grupy, a także wiele innych, co znacznie ułatwia centralne zarządzanie systemami. Dzięki elastyczności konsoli, administratorzy mogą dostosowywać swe środowisko pracy według własnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT. Umożliwia to efektywne monitorowanie, konfigurowanie i zarządzanie sprzętem oraz oprogramowaniem w środowisku Windows, co z kolei przekłada się na zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 17

W technologii Ethernet 100BaseTX do przesyłania danych wykorzystywane są żyły kabla UTP podłączone do pinów

A. 1, 2, 3, 6

B. 4, 5, 6, 7

C. 1, 2, 3, 4

D. 1, 2, 5, 6

W standardzie Ethernet 100BaseTX do transmisji danych wykorzystywane są żyły kabla UTP połączone z pinami 1 2 3 i 6. Standard ten jest jednym z najczęściej używanych w sieciach lokalnych LAN bazujących na przewodach miedzianych. Piny 1 i 2 są używane do transmisji danych co oznacza że są odpowiedzialne za wysyłanie sygnału. Natomiast piny 3 i 6 są używane do odbierania danych co oznacza że są odpowiedzialne za odbiór sygnału. W praktyce taka konfiguracja umożliwia dwukierunkową komunikację między urządzeniami sieciowymi. Warto zaznaczyć że 100BaseTX działa z przepustowością 100 megabitów na sekundę co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla większości zastosowań biurowych i domowych. Standard 100BaseTX jest częścią specyfikacji IEEE 802.3u i wykorzystuje kabel kategorii 5 lub wyższej co zapewnia niezawodność i kompatybilność z nowoczesnymi urządzeniami sieciowymi. Wiedza na temat poprawnego okablowania jest kluczowa dla techników sieciowych ponieważ błędne połączenia mogą prowadzić do zakłóceń w transmisji danych i problemów z wydajnością sieci. Poprawne zrozumienie tej topologii zapewnia efektywne i stabilne działanie infrastruktury sieciowej.

Pytanie 18

Zaproponowany fragment ustawień zapory sieciowej umożliwia przesył danych przy użyciu protokołów ```iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A INPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 443 -j ACCEPT iptables -A OUTPUT --protocol tcp --dport 143 -j ACCEPT```

A. POP3, TFTP

B. HTTPS, IMAP

C. FTP, SSH

D. HTTP, SMPT

Fragment konfiguracji zapory sieciowej wskazuje na zezwolenie na ruch dotyczący protokołów HTTPS oraz IMAP. W szczególności reguły iptables określają porty TCP 443 oraz 143. Port 443 jest standardowym portem używanym przez protokół HTTPS, który zapewnia bezpieczną komunikację w sieci, chroniąc dane przesyłane między klientem a serwerem za pomocą szyfrowania SSL/TLS. W kontekście praktycznym, jest on szeroko stosowany w serwisach internetowych wymagających zabezpieczenia danych, takich jak bankowość online czy e-commerce. Z kolei port 143 jest używany przez protokół IMAP, który umożliwia dostęp do wiadomości e-mail na serwerze, pozwalając na zarządzanie nimi w czasie rzeczywistym. IMAP jest preferowany w środowiskach, gdzie użytkownicy potrzebują dostępu do swoich wiadomości z różnych urządzeń, co przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy. Znajomość tych protokołów oraz ich właściwe konfigurowanie w zaporze sieciowej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz właściwego działania aplikacji webowych.

Pytanie 19

Zadana jest sieć z adresem 172.16.0.0/16. Które z adresów w sieci 172.16.0.0/16 są poprawne, jeżeli zostaną utworzone cztery podsieci z maską 18 bitów?

A. 172.16.0.0, 172.16.64.0, 172.16.128.0, 172.16.192.0

B. 172.16.0.0, 172.16.0.64, 172.16.0.128, 172.16.0.192

C. 172.16.64.0, 172.16.0.128, 172.16.192.0, 172.16.0.255

D. 172.16.64.0, 172.16.64.64, 172.16.64.128, 172.16.64.192

Wybór innych adresów podsieci pokazuje typowe nieporozumienia dotyczące zasad podziału sieci. Na przykład, adres 172.16.0.64 wydany w odpowiedzi nie jest początkiem nowej podsieci w schemacie podsieci 18-bitowej. Przy masce 18 bitowej, każda podsieć zaczyna się od adresu, który jest wielokrotnością 64 (2^(32-18)), co prowadzi do błędnych wniosków o lokalizacji adresów sieciowych. W odpowiedzi, gdzie wymieniono 172.16.0.128, również brakuje zrozumienia, że ten adres nie jest pierwszym adresem w żadnej z czterech podsieci, ale stanowi pośrednią lokalizację, co prowadzi do zamieszania. Co więcej, adres 172.16.0.255 jest zarezerwowany jako adres rozgłoszeniowy w podsieci 172.16.0.0, co dodatkowo wynika z błędnych założeń. Kluczowym błędem jest brak znajomości konsekwencji podziału adresów IP zgodnie z zasadami CIDR. Daleko idąca nieznajomość reguł obliczania adresów podsieci, a także mylne założenia dotyczące adresów rozgłoszeniowych, mogą prowadzić do poważnych problemów w praktycznych zastosowaniach, takich jak konflikty adresowe czy błędne konfiguracje w sieciach, co jest krytyczne w kontekście projektowania i administracji sieci.

Pytanie 20

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci mającej adres IPv4 192.168.0.0/20?

A. 192.168.255.255

B. 192.168.15.254

C. 192.168.255.254

D. 192.168.15.255

Adresem rozgłoszeniowym w podsieci IPv4 192.168.0.0/20 jest 192.168.15.255. Aby zrozumieć, dlaczego ta odpowiedź jest poprawna, należy przyjrzeć się strukturze adresacji IPv4 oraz zasadom tworzenia podsieci. Adres 192.168.0.0/20 oznacza, że mamy 20 bitów przeznaczonych na część sieci, co pozostawia 12 bitów na część hosta. Obliczając zakres adresów, możemy stwierdzić, że adresy hostów w tej podsieci zaczynają się od 192.168.0.1 i kończą na 192.168.15.254, gdzie 192.168.15.255 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest wykorzystywany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci. W praktyce, gdy urządzenie w sieci chce skomunikować się z innymi urządzeniami jednocześnie, wykorzystuje ten adres. Uwzględniając standardy IETF, takie jak RFC 791, właściwe określenie adresów sieciowych i rozgłoszeniowych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i konfiguracji sieci.

Pytanie 21

Ustawienia wszystkich kont użytkowników na komputerze znajdują się w gałęzi rejestru oznaczonej akronimem

A. HKCR

B. HKLM

C. HKCC

D. HKU

Wybór HKCC, HKLM czy HKCR, mimo że związane z rejestrem Windows, nie dotyczą profili użytkowników. HKCC, to "HKEY_CURRENT_CONFIG" i tam są informacje o bieżącej konfiguracji sprzętowej, więc to nie ma wpływu na indywidualne ustawienia. Rozumienie tej gałęzi jest ważne przy monitorowaniu sprzętu, ale nie znajdziesz tam profili użytkowników. HKLM, czyli "HKEY_LOCAL_MACHINE", to dane o konfiguracji systemu oraz sprzętu, które są wspólne dla wszystkich, więc również nie dotyczy konkretnego konta. Rola HKLM w zarządzaniu systemem jest istotna, ale nie dla personalizacji. Z kolei HKCR, czyli "HKEY_CLASSES_ROOT", przechowuje informacje o typach plików i ich skojarzeniach, co też nie dotyczy użytkowników. Dlaczego tak się dzieje? Myślę, że można tu pomylić kontekst informacji w rejestrze i nie do końca zrozumieć, jak to działa. Dobra znajomość tych gałęzi rejestru jest kluczowa, żeby skutecznie zarządzać systemem Windows.

Pytanie 22

Procesor RISC to procesor o

A. rozbudowanej liście instrukcji

B. głównej liście instrukcji

C. pełnej liście instrukcji

D. zmniejszonej liście instrukcji

Procesor RISC (Reduced Instruction Set Computer) charakteryzuje się zredukowaną listą rozkazów, co oznacza, że implementuje mniejszą liczbę instrukcji w porównaniu do procesorów CISC (Complex Instruction Set Computer). Dzięki temu architektura RISC może oferować większą efektywność poprzez uproszczenie cyklu wykonania instrukcji, co prowadzi do zwiększenia wydajności. Zredukowana liczba rozkazów pozwala na łatwiejszą optymalizację kodu oraz szybsze dekodowanie i wykonywanie instrukcji, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komputerowych. W praktyce procesory RISC często mają jednolitą długość rozkazów, co ułatwia ich dekodowanie, a także umożliwia wykonanie wielu instrukcji w jednym cyklu zegara. Powszechnie stosowane architektury RISC obejmują takie procesory jak ARM, MIPS czy PowerPC, które znalazły zastosowanie w wielu urządzeniach mobilnych, wbudowanych systemach czy serwerach. Architektura ta jest często wykorzystywana w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności oraz niskiego zużycia energii, co jest zgodne z aktualnymi trendami w projektowaniu układów scalonych.

Pytanie 23

W laserowej drukarce do utrwalania wydruku na papierze stosuje się

A. rozgrzane wałki

B. głowice piezoelektryczne

C. promienie lasera

D. taśmy transmisyjne

W drukarce laserowej do utrwalenia obrazu na kartce wykorzystuje się rozgrzane wałki, które nazywane są również wałkami utrwalającymi. Proces ten polega na podgrzewaniu tonera, który został nałożony na papier. Gdy papier przechodzi przez wałki, ich wysoka temperatura powoduje, że toner topnieje i wnika w strukturę papieru, co sprawia, że wydruk staje się trwalszy i odporniejszy na ścieranie. Takie rozwiązanie jest kluczowe do uzyskania wysokiej jakości wydruków, ponieważ zapewnia równomierne pokrycie tonera oraz zapobiega zacieraniu się drukowanych obrazów. W nowoczesnych drukarkach laserowych stosuje się technologie, które pozwalają na osiąganie różnych temperatur w zależności od rodzaju papieru oraz wymagań dotyczących jakości wydruku. Dobre praktyki w branży drukarskiej zalecają regularne konserwowanie wałków utrwalających, aby zapewnić ich efektywne działanie i przedłużyć żywotność urządzenia, co jest istotne zarówno w biurach, jak i w drukarniach komercyjnych.

Pytanie 24

Jak należy ustawić w systemie Windows Server 2008 parametry protokołu TCP/IP karty sieciowej, aby komputer mógł jednocześnie łączyć się z dwiema różnymi sieciami lokalnymi posiadającymi odrębne adresy IP?

A. Wprowadzić dwie bramy, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

B. Wprowadzić dwa adresy serwerów DNS

C. Wprowadzić dwa adresy IP, korzystając z zakładki "Zaawansowane"

D. Wybrać opcję "Uzyskaj adres IP automatycznie"

Poprawna odpowiedź to wpisanie dwóch adresów IP w zakładce 'Zaawansowane', co pozwala na konfigurację karty sieciowej do pracy w dwóch różnych sieciach lokalnych. W systemie Windows Server 2008, aby dodać drugi adres IP, należy otworzyć właściwości karty sieciowej, przejść do zakładki 'Ogólne', a następnie kliknąć 'Właściwości protokołu internetowego (TCP/IP)'. W otwartym oknie należy wybrać 'Zaawansowane' i w sekcji 'Adresy IP' można dodać dodatkowy adres IP. Taka konfiguracja jest przydatna w środowiskach, gdzie serwer musi komunikować się z różnymi podsieciami, na przykład w przypadku integracji z różnymi systemami lub wirtualizacją. Zgodnie z najlepszymi praktykami, użycie wielu adresów IP na jednej karcie sieciowej jest często stosowane w serwerach, które obsługują usługi oparte na protokołach TCP/IP, co zwiększa ich elastyczność i możliwości administracyjne.

Pytanie 25

Jakie stwierdzenie dotyczące konta użytkownika Active Directory w systemie Windows jest właściwe?

A. Nazwa logowania użytkownika nie może mieć długości większej niż 100 bajtów

B. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 20 znaków

C. Nazwa logowania użytkownika musi mieć mniej niż 21 znaków

D. Nazwa logowania użytkownika może mieć długość większą niż 100 bajtów

Wielu użytkowników może mieć trudności z interpretacją wymagań dotyczących długości nazwy logowania użytkownika w Active Directory, co prowadzi do powszechnych nieporozumień. Stwierdzenie, że nazwa logowania musi mieć mniej niż 20 lub 21 znaków, jest mylące, ponieważ w rzeczywistości ograniczenia są znacznie bardziej elastyczne. Warto zauważyć, że maksymalna długość nazwy logowania użytkownika w Active Directory wynosi 256 znaków, co stanowi istotny element praktyk administracyjnych dla dużych instytucji. Zastosowanie zbyt krótkich nazw logowania może prowadzić do sytuacji, w których identyfikacja użytkowników staje się problematyczna, zwłaszcza w przypadku, gdy w organizacji działa wiele osób z podobnymi imionami i nazwiskami. Ograniczenia długości nazwy mogą również wpływać na integrację z innymi systemami, gdzie dłuższe identyfikatory są wymagane. Wreszcie, błędne przekonania na temat ograniczeń długości mogą skutkować nieefektywnym zarządzaniem kontami użytkowników, co z kolei może prowadzić do nieporozumień, zwiększenia ryzyka bezpieczeństwa oraz utrudnień w audytach. Dlatego ważne jest, aby administratorzy byli dobrze poinformowani o faktycznych możliwościach oraz standardach dotyczących długości nazw logowania w systemie Active Directory.

Pytanie 26

Aby zweryfikować połączenia kabla U/UTP Cat. 5e w systemie okablowania strukturalnego, jakiego urządzenia należy użyć?

A. woltomierza

B. analizatora protokołów sieciowych

C. reflektometru optycznego OTDR

D. testera okablowania

Tester okablowania to narzędzie służące do weryfikacji poprawności połączeń w kablach U/UTP, w tym w standardzie Cat. 5e. Umożliwia on sprawdzenie ciągłości przewodów, identyfikację uszkodzeń oraz ocenę jakości sygnału. Przykładowo, tester wykrywa błędy takie jak zgięcia, przerwy lub zwarcia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. W praktyce, tester okablowania jest często używany do instalacji oraz konserwacji sieci strukturalnych, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów i minimalizowanie przestojów. Zgodnie z normami EIA/TIA, regularne testowanie okablowania jest zalecane, aby zapewnić wysoką jakość i niezawodność instalacji. Zatem, stosowanie testera okablowania w kontekście kabla U/UTP Cat. 5e wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe i jest niezbędne do utrzymania sprawności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 27

Parametry katalogowe przedstawione w ramce dotyczą dysku twardego

ST31000528AS

Seagate Barracuda 7200.12 ,32 MB,

Serial ATA/300, Heads 4, Capacity 1TB

A. posiadającego cztery talerze

B. z pamięcią podręczną 12 MB

C. o pojemności 32 MB

D. o maksymalnym transferze zewnętrznym 300 MB/s

Pojemność dysku wskazywana jako 32 MB jest myląca. Powszechnie dyski twarde oferują pojemności rzędu gigabajtów (GB) i terabajtów (TB), a 32 MB to wartość zbyt niska na dzisiejsze standardy użytkowe. Może to oznaczać raczej pamięć cache dysku, która tymczasowo przechowuje dane, aby przyspieszyć dostęp do nich. Z kolei pamięć cache 12 MB nie jest poprawnie wskazana, ponieważ obraz sugeruje pamięć cache 32 MB, co jest typowe dla dysków twardych, które korzystają z bufora do zwiększenia wydajności podczas odczytu i zapisu danych. Posiadanie 4 talerzy to inna kwestia, która odnosi się do fizycznej konstrukcji dysku talerzowego, gdzie dane są zapisywane na obrotowych dyskach magnetycznych. Liczba talerzy wpływa na fizyczną pojemność dysku, ale nie odnosi się bezpośrednio do transferu danych, który jest definiowany przez interfejs komunikacyjny, jak SATA. Wszystkie powyższe niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia specyfikacji technicznych, co może prowadzić do niewłaściwego doboru sprzętu w kontekście potrzeb użytkowych. Zrozumienie różnic między pojemnością, pamięcią cache oraz specyfikacją interfejsu jest kluczowe w ocenie wydajności i zastosowania dysków twardych w praktyce IT.

Pytanie 28

Każdy następny router IP na ścieżce pakietu

A. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

B. zmniejsza wartość TTL przekazywanego pakietu o jeden

C. obniża wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

D. podnosi wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Odpowiedź, że każdy kolejny router zmniejsza wartość TTL (Time to Live) pakietu o jeden, jest poprawna i opiera się na standardach protokołu IP. TTL jest polem w nagłówku pakietu, które określa maksymalną liczbę skoków (routerów), jakie pakiet może przejść w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy router, który odbiera pakiet, zmniejsza jego TTL o jeden przed dalszym przekazaniem. Przykładowo, jeśli pakiet wychodzi z hosta z TTL ustawionym na 64, to po przetworzeniu przez pierwszy router jego wartość będzie wynosić 63, po drugim 62, i tak dalej. Taka praktyka zapewnia, że pakiety nie krążą w sieci w nieskończoność w przypadku wystąpienia pętli routingu, co mogłoby prowadzić do przeciążenia sieci. Zmniejszanie TTL jest kluczowe w zarządzaniu ruchem sieciowym oraz w diagnostyce, co widać w narzędziach takich jak traceroute, które pokazują ścieżkę pakietów przez sieć, opierając się na wartościach TTL.

Pytanie 29

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. usunięcia zanieczyszczeń

B. zwiększenia komfortu naprawy

C. polepszenia warunków higienicznych serwisanta

D. neutralizacji ładunków elektrostatycznych

Mata antystatyczna oraz opaska antystatyczna są kluczowymi elementami ochrony podczas pracy z wrażliwymi podzespołami elektronicznymi. Głównym celem ich stosowania jest neutralizacja ładunków elektrostatycznych, które mogą powstać podczas manipulacji komponentami. Ładunki te mogą prowadzić do uszkodzenia delikatnych układów elektronicznych, co jest szczególnie istotne w przypadku sprzętu komputerowego, telefonów czy innych urządzeń wysokiej technologii. Przykładem praktycznym jest użycie maty antystatycznej w warsztacie podczas składania lub naprawy sprzętu. Dzięki jej zastosowaniu, serwisant ma pewność, że potencjalne ładunki elektrostatyczne są skutecznie uziemione, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia podzespołów. W branży elektroniki stosuje się normy, takie jak IEC 61340-5-1, które podkreślają konieczność ochrony przed elektrycznością statyczną w obszarach pracy z komponentami wrażliwymi. Takie procedury są standardem w profesjonalnych serwisach i laboratoriach, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 30

Który z portów na pokazanej płycie głównej pozwala na podłączenie zewnętrznego dysku za pośrednictwem interfejsu e-SATA?

A. 4

B. 3

C. 2

D. 1

Interfejs e-SATA, który jest przedstawiony pod numerem 2 na zdjęciu, jest specjalnym portem umożliwiającym podłączanie zewnętrznych dysków twardych oraz innych urządzeń pamięci masowej, oferując wyższe prędkości transferu danych niż standardowy USB. Standard e-SATA został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szybkiego i stabilnego połączenia z urządzeniami zewnętrznymi, co jest szczególnie korzystne w przypadku pracy z dużymi plikami czy w środowisku wymagającym wysokiej wydajności. W odróżnieniu od standardowego SATA, e-SATA zapewnia lepszą ochronę przed zakłóceniami elektromagnetycznymi, co jest kluczowe w sytuacjach, gdy urządzenia są podłączane i odłączane często. Warto zauważyć, że e-SATA nie dostarcza zasilania, w przeciwieństwie do niektórych wersji USB, co oznacza, że zewnętrzne dyski podłączane przez e-SATA często wymagają osobnego źródła zasilania. Jest to zgodne z praktykami branżowymi, gdzie e-SATA jest wykorzystywane w profesjonalnych rozwiązaniach do przechowywania danych, takich jak serwery NAS czy systemy do edycji video. Znajomość tego portu i jego zastosowań pozwala na lepsze projektowanie rozwiązań IT, które wymagają niezawodnego i szybkiego dostępu do danych.

Pytanie 31

Który protokół umożliwia rozproszoną wymianę i ściąganie plików?

A. Radius

B. HTTPS

C. BitTorrent

D. FTP

FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem zaprojektowanym do przesyłania plików między komputerami w sieci, jednak jest oparty na architekturze klient-serwer, co oznacza, że wszystkie pliki są przesyłane z jednego centralnego serwera do klientów. Taki model ma swoje ograniczenia, szczególnie w przypadku dużych plików lub w sytuacjach, gdy wiele osób próbuje pobrać te same dane, co prowadzi do przeciążenia serwera. RADIUS (Remote Authentication Dial-In User Service) to protokół służący do autoryzacji i uwierzytelniania użytkowników w sieciach komputerowych, a nie do przesyłania plików, więc jego zastosowanie w tym kontekście jest błędne. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) to z kolei protokół używany do bezpiecznego przesyłania danych w sieci, zazwyczaj w kontekście przeglądania stron internetowych, a nie do rozproszonego transferu plików. Często przyczyną błędnej odpowiedzi jest mylenie różnych protokołów i ich funkcji, co może wynikać z braku wiedzy na temat ich specyfiki. Ważne jest, aby zrozumieć, jakie konkretne funkcje i zastosowania mają poszczególne protokoły, aby uniknąć nieporozumień. W przypadku potrzeby efektywnego i skali transferu plików, BitTorrent jest rozwiązaniem, które wykorzystuje rozproszone podejście, co czyni je o wiele bardziej wydajnym dla dużych zbiorów danych.

Pytanie 32

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 3072 bajty

B. 2048 bajtów

C. 4096 bajtów

D. 8192 bajty

Wybór jednostki alokacji ma kluczowe znaczenie dla efektywności przechowywania danych. W przypadku jednostek alokacji wynoszących 8192 bajty, 4096 bajtów oraz 2048 bajtów pojawiają się poważne problemy związane z marnotrawstwem przestrzeni dyskowej. Zastosowanie 8192 bajtów oznacza, że każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie pełne 8192 bajty, co prowadzi do ogromnego marnotrawstwa, ponieważ dla każdego pliku pozostaje aż 5622 bajty niewykorzystanego miejsca. Taka duża jednostka alokacji jest niepraktyczna, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużą liczbą małych plików. Z kolei jednostka o wielkości 4096 bajtów również nie rozwiązuje problemu, ponieważ każdy plik nadal zajmie 4096 bajtów, co zwiększa marnotrawstwo, zostawiając 1526 bajtów niewykorzystanych. Zastosowanie jednostki 2048 bajtów, chociaż może wydawać się korzystne z perspektywy redukcji marnotrawstwa, w rzeczywistości prowadzi do problemu, gdzie na każdym pliku pozostanie 522 bajty nieprzydzielonej przestrzeni. W praktyce, w środowiskach, gdzie zarządza się dużą ilością małych plików, jak na przykład w systemach plików dla aplikacji webowych lub w bazach danych, wykorzystanie większej jednostki alokacji niż 3072 bajty staje się nieopłacalne. Kluczowym błędem jest pomijanie wpływu jednostki alokacji na całkowitą efektywność przechowywania, co może prowadzić do znacznych kosztów związanych z infrastrukturą dyskową oraz spadku wydajności operacyjnej.

Pytanie 33

W protokole IPv4 adres broadcastowy, zapisany w formacie binarnym, bez podziału na podsieci, w sekcji przeznaczonej dla hosta zawiera

A. sekwencję zer z jedynką na końcu

B. wyłącznie jedynki

C. naprzemiennie jedynki oraz zera

D. tylko zera

Jeśli myślisz, że w części hosta adresu broadcast mogą być naprzemiennie jedynki i zera, albo że mogą być tam zera z jedynką na końcu, to nie jest to dobre myślenie. Musisz wiedzieć, że adres broadcast ma docierać do wszystkich urządzeń w sieci, więc muszą tam być same jedynki. Jakby były tam zera, to niektóre hosty by się nie połączyły, co jest sprzeczne z ideą adresu broadcast. Wprowadzenie pomyłki o jedynkach i zerach może skutkować poważnymi problemami w sieci, wiec lepiej tego unikać. Zera na końcu adresu też są złe, bo to są adresy sieciowe, a nie broadcast. Tak samo pomysł na sekwencje zer z jedynką na końcu jest totalnie nietrafiony. Adresy IPv4 działają na określonych zasadach i warto je znać, zwłaszcza różnice między unicast, multicast a broadcast, żeby nie mieć bałaganu w sieci.

Pytanie 34

Jakie polecenie umożliwia uzyskanie danych dotyczących bieżących połączeń TCP oraz informacji o portach źródłowych i docelowych?

A. lookup

B. ipconfig

C. ping

D. netstat

Polecenie 'netstat' jest kluczowym narzędziem w diagnostyce sieci komputerowych, pozwalającym administratorom na uzyskanie szczegółowych informacji o aktualnych połączeniach TCP, a także o źródłowych i docelowych portach. Umożliwia ono monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych, co jest niezbędne do analizy wydajności sieci i identyfikacji potencjalnych zagrożeń. Przykładowo, polecenie 'netstat -an' wyświetla wszystkie aktywne połączenia TCP oraz UDP, pokazując ich status, co pozwala na szybką diagnozę problemów związanych z łącznością. Zgodnie z najlepszymi praktykami, administratorzy systemów powinni regularnie korzystać z 'netstat' w celu audytu i monitorowania bezpieczeństwa sieci. Dodatkowo, narzędzie to dostarcza informacji, które mogą być użyteczne w kontekście analizy ruchu sieciowego oraz w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń, co jest kluczowe w utrzymaniu bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 35

W architekturze sieci lokalnych opartej na modelu klient - serwer

A. wszyscy klienci mają możliwość dostępu do zasobów innych komputerów.

B. żaden z komputerów nie odgrywa dominującej roli wobec innych.

C. każdy z komputerów zarówno dzieli się pewnymi zasobami, jak i korzysta z zasobów pozostałych komputerów.

D. wydzielone komputery pełnią funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, podczas gdy inne komputery z tych zasobów korzystają.

Architektura sieci lokalnych typu klient-serwer opiera się na podziale ról pomiędzy komputerami w sieci. W tej konfiguracji wyodrębnia się komputery pełniące funkcję serwerów, które udostępniają zasoby, takie jak pliki, aplikacje czy drukarki, oraz komputery klienckie, które z tych zasobów korzystają. Serwery są zazwyczaj skonfigurowane w taki sposób, aby były w stanie obsługiwać jednocześnie wiele połączeń od różnych klientów, co zwiększa wydajność i efektywność zarządzania zasobami. Przykładami zastosowania tej architektury są serwery plików w biurach, które umożliwiają pracownikom dostęp do wspólnych dokumentów, oraz serwery baz danych, które zarządzają danymi wykorzystywanymi przez aplikacje klienckie. Warto również zaznaczyć, że ta struktura sieciowa jest zgodna z najlepszymi praktykami branżowymi dotyczącymi zarządzania sieciami, co przyczynia się do ich stabilności i bezpieczeństwa.

Pytanie 36

Jakie narzędzie służy do obserwacji zdarzeń w systemie Windows?

A. dfrg.msc

B. eventvwr.msc

C. gpedit.msc

D. tsmmc.msc

Odpowiedzi tsmmc.msc, gpedit.msc oraz dfrg.msc są błędne z kilku powodów. Tsmmc.msc odnosi się do narzędzia Microsoft Terminal Services Manager, które jest używane do zarządzania sesjami zdalnymi i nie ma związku z monitorowaniem zdarzeń. Gpedit.msc to edytor zasad grupy, który pozwala na zarządzanie politykami zabezpieczeń w systemie Windows, ale nie oferuje funkcji monitorowania zdarzeń. Dfrg.msc to narzędzie do defragmentacji dysków, które również nie ma związku z rejestrowaniem czy analizowaniem zdarzeń systemowych. Użytkownicy często mylą te narzędzia ze względu na ich techniczne nazewnictwo, co prowadzi do nieporozumień w kontekście ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, które narzędzia odpowiadają za konkretne funkcje w systemie operacyjnym, co jest niezbędne w kontekście efektywnego zarządzania i zabezpieczania środowiska IT. Wiedza o tym, jakie narzędzia służą do monitorowania, a jakie do zarządzania lub konfiguracji, jest fundamentalna dla administratorów systemów, a jej brak może skutkować poważnymi lukami w bezpieczeństwie lub nieefektywnym zarządzaniem zasobami.

Pytanie 37

Jakie wbudowane narzędzie w systemie Windows służy do identyfikowania problemów związanych z animacjami w grach oraz odtwarzaniem filmów?

A. cacls

B. userpasswords2

C. fsmgmt

D. dxdiag

dxdiag, czyli Diagnostyka DirectX, to narzędzie wbudowane w system Windows, które umożliwia użytkownikom diagnozowanie problemów związanych z multimediami, takimi jak animacje w grach czy odtwarzanie filmów. Narzędzie to zbiera informacje o zainstalowanych komponentach systemowych, takich jak karty graficzne, dźwiękowe oraz inne urządzenia, które mogą wpływać na wydajność multimediów. Dzięki dxdiag użytkownik może sprawdzić, czy odpowiednie sterowniki są zainstalowane i aktualne, co jest kluczowe dla płynnego działania aplikacji graficznych. Przykładowo, jeśli gra nie uruchamia się lub działa z opóźnieniem, użycie dxdiag pozwala na szybkie sprawdzenie zgodności sprzętu oraz ewentualnych problemów z DirectX. Narzędzie to jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, ponieważ umożliwia użytkownikom samodzielne diagnozowanie i rozwiązywanie problemów, co jest istotne w kontekście wsparcia technicznego. Zrozumienie wyników analizy dxdiag może również pomóc w planowaniu przyszłych aktualizacji sprzętu lub oprogramowania, co jest kluczowe w zachowaniu optymalnej wydajności systemu.

Pytanie 38

Wskaż ilustrację przedstawiającą materiał eksploatacyjny charakterystyczny dla drukarek żelowych?

A. rys. D

B. rys. B

C. rys. C

D. rys. A

Odpowiedź rys. C jest poprawna, ponieważ przedstawia kasetę z tuszem żelowym, która jest charakterystycznym materiałem eksploatacyjnym dla drukarek żelowych. Drukarki te, znane również jako drukarki z technologią GelJet, wykorzystują specjalny tusz o żelowej konsystencji. Tusz żelowy pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków, szczególnie w kontekście kolorowych dokumentów, gdzie kluczowe jest uzyskanie żywych kolorów i ostrości. Jest on mniej podatny na rozmazywanie i szybciej schnie w porównaniu do tradycyjnych tuszy wodnych. Technologia ta jest często wykorzystywana w środowiskach biurowych, gdzie wymaga się szybkiego i ekonomicznego druku w kolorze. Ponadto, drukarki żelowe są cenione za swoją efektywność energetyczną i niski koszt eksploatacji. Zastosowanie tuszów żelowych wpisuje się w dobre praktyki redukcji odpadów związanych z materiałami eksploatacyjnymi, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej.

Pytanie 39

Wykonanie na komputerze z systemem Windows kolejno poleceń ```ipconfig /release``` oraz ```ipconfig /renew``` umożliwi zweryfikowanie, czy usługa w sieci funkcjonuje poprawnie

A. rutingu

B. serwera DNS

C. Active Directory

D. serwera DHCP

Polecenia ipconfig /release i ipconfig /renew to naprawdę ważne narzędzia, jeśli chodzi o zarządzanie IP w systemie Windows, zwłaszcza w kontekście DHCP, czyli dynamicznego przydzielania adresów IP. Kiedy używasz ipconfig /release, komputer oddaje aktualny adres IP, co oznacza, że serwer DHCP może go przydzielić innym urządzeniom. Potem, jak użyjesz ipconfig /renew, zaczyna się proces ponownego uzyskiwania adresu IP od serwera. Jeśli wszystko działa jak należy, komputer dostaje nowy adres IP oraz inne ważne dane, jak maska podsieci czy serwery DNS. Używanie tych poleceń jest super przydatne, jeśli napotykasz problemy z połączeniem w sieci. Regularne ich stosowanie może pomóc w zarządzaniu adresami IP w twojej sieci, co jest naprawdę przydatne.

Pytanie 40

Systemy operacyjne należące do rodziny Linux są dystrybuowane na mocy licencji

A. GNU

B. MOLP

C. komercyjnej

D. shareware

Wybór licencji komercyjnej jako odpowiedzi na to pytanie jest nieprawidłowy, ponieważ systemy Linux są z definicji projektami otwartymi, które nie są sprzedawane na zasadzie tradycyjnego modelu komercyjnego. Licencje komercyjne regulują prawa do korzystania z oprogramowania w sposób, który ogranicza dostęp do kodu źródłowego i zwykle nie pozwala na modyfikacje. Przykładem mogą być niektóre komercyjne systemy operacyjne, gdzie użytkownicy muszą płacić za licencję, co nie jest przypadkiem Linuxa. Z kolei termin shareware odnosi się do modeli dystrybucji oprogramowania, w których użytkownik może przetestować program, ale musi zapłacić za jego pełną wersję, co również jest sprzeczne z filozofią Linuxa. Licencje typu MOLP (Managed Open License Programs) są związane z zarządzaniem licencjami w środowiskach korporacyjnych i nie mają zastosowania do otwartego oprogramowania. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z niepełnego zrozumienia różnic między modelami licencjonowania oprogramowania. Warto zauważyć, że otwarte licencje, takie jak GNU GPL, promują współpracę i transparentność, co jest podstawą rozwoju systemów Linux, podczas gdy inne modele licencyjne mogą ograniczać te wartości.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej