Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 26 listopada 2025 15:29
Data zakończenia: 26 listopada 2025 15:46

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tynk dekoracyjny, będący gładką warstwą zaprawy gipsowej na podstawie wapienno-gipsowej, to

A. tynk cyklinowany

B. sgraffito

C. sztablatura

D. tynk zmywalny

Tynk cyklinowany to technika, która nie odnosi się do gładkiej wyprawy zaczynu gipsowego, lecz dotyczy drewnianych powierzchni. Cyklinowanie polega na szlifowaniu drewna w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni, co jest zupełnie inną procedurą niż nakładanie tynku. Sgraffito to technika zdobnicza, w której na tynku nakłada się różne warstwy kolorów, a następnie z jednej warstwy zdejmuje się wierzchnią warstwę, aby odsłonić dolną, co tworzy wzory. Z kolei tynk zmywalny odnosi się do tynków, które posiadają właściwości umożliwiające ich czyszczenie, co również nie jest zgodne z definicją sztablatury. Często mylnie łączy się te pojęcia z tynkowaniem gipsowym, nie dostrzegając istotnych różnic w zastosowaniu i właściwościach materiałów. Dobrze jest pamiętać, że dobór odpowiedniego tynku zależy od specyfiki projektu oraz wymagań estetycznych i użytkowych, dlatego warto zgłębiać temat, aby unikać nieporozumień i błędnych decyzji w realizacji prac budowlanych.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Bloczki silikatowe to wyroby poddawane autoklawizacji?

A. z betonu komórkowego

B. z zaczynu gipsowego

C. wapienno-piaskowe

D. cementowo-piaskowe

Choć odpowiedzi cementowo-piaskowe, z zaczynu gipsowego oraz z betonu komórkowego mogą budzić pewne skojarzenia z bloczkami silikatowymi, są to jednak zupełnie różne materiały, które nie mogą być traktowane jako ich substytuty. Cementowo-piaskowe wyroby są produkowane z cementu i piasku, co skutkuje różnymi właściwościami mechanicznymi i izolacyjnymi. Podczas gdy bloczki silikatowe charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie i dobrą izolacyjnością, materiały cementowo-piaskowe z reguły nie osiągają tak dobrych wyników w tych parametrach, co może prowadzić do nieefektywności w budownictwie. Zaczyn gipsowy jest stosowany głównie do wykonywania tynków i nie nadaje się do produkcji bloczków, ponieważ nie zapewnia wymaganej trwałości i stabilności strukturalnej. Gips jest materiałem bardziej kruchym, co czyni go nieodpowiednim do zastosowań wymagających dużej wytrzymałości. Z kolei beton komórkowy, chociaż ma dobre właściwości izolacyjne, różni się od bloczków silikatowych zarówno pod względem składu, jak i procesu produkcji. Beton komórkowy wytwarzany jest na bazie cementu, wody, piasku oraz dodatków chemicznych, które wspomagają tworzenie porów, co prowadzi do odmiennych właściwości fizycznych. W efekcie te różnice mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie zastosowania i wydajności materiałów budowlanych, dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie właściwości i charakterystyki posiada każdy z tych materiałów.

Pytanie 5

Jakiej zaprawy nie wykorzystuje się w miejscach, gdzie styka się z elementami stalowymi, z powodu ryzyka pojawienia się korozji stali?

A. Cementowo-wapiennej

B. Szamotowej

C. Cementowej

D. Gipsowo-wapiennej

Gipsowo-wapienna zaprawa nie jest stosowana w miejscach styku z elementami stalowymi, ponieważ jej skład chemiczny sprzyja korozji stali. Gips, jako mineralny składnik, zawiera wodę krystaliczną oraz siarczany, które w obecności wilgoci mogą prowadzić do reakcji chemicznych z materiałami stalowymi. W praktyce oznacza to, że w miejscach, gdzie gipsowo-wapienna zaprawa styka się ze stalą, może dochodzić do korozji i osłabienia konstrukcji. W związku z tym, w przemyśle budowlanym, szczególnie w obiektach narażonych na działanie wilgoci, zaleca się stosowanie zapraw, które są bardziej odporne na korozję, takich jak zaprawy cementowe czy cementowo-wapienne. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 6, podkreślają znaczenie doboru materiałów w kontekście ich właściwości chemicznych i fizycznych, co ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 6

Które z poniższych właściwości materiałów budowlanych uznajemy za cechy mechaniczne?

A. Gęstość

B. Nasiąkliwość

C. Porowatość

D. Twardość

Twardość to jedna z kluczowych cech mechanicznych materiałów budowlanych, która odnosi się do zdolności materiału do opierania się odkształceniom pod wpływem sił mechanicznych. W praktyce twardość jest istotna przy wyborze materiałów do konstrukcji, w tym w budownictwie, gdzie wytrzymałość na działanie różnych obciążeń jest kluczowa. Twardość materiału może być mierzona różnymi metodami, takimi jak skala Mohsa, Brinella czy Rockwella, co pozwala na precyzyjne określenie jego właściwości. Na przykład, beton, który jest szeroko stosowany w budownictwie, musi mieć odpowiednią twardość, aby wytrzymać obciążenia konstrukcyjne. W rzeczywistych aplikacjach, materiały o wysokiej twardości, jak np. stal, są wykorzystywane w miejscach narażonych na intensywne zużycie, podczas gdy materiał o niższej twardości może być stosowany w obszarach, gdzie nie występują tak duże obciążenia. Również normy budowlane, takie jak Eurokod, wskazują na znaczenie twardości w kontekście trwałości i bezpieczeństwa konstrukcji, co podkreśla jej fundamentalne znaczenie w inżynierii budowlanej.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Jakiego typu tynkiem jest tynk kategorii 0 nazywany "rapowany"?

A. Zwykłym

B. Specjalistycznym

C. Wyborowym

D. Surowym

Tynk surowy, znany również jako tynk rapowany, jest tynkiem kategorii 0, który charakteryzuje się minimalnym przetworzeniem i brakiem dodatkowych dodatków chemicznych, co sprawia, że jest przyjazny dla środowiska. Tynki surowe są stosowane głównie w obiektach, gdzie estetyka powierzchni nie jest kluczowa, a głównym celem jest ochrona konstrukcji budynku przed wpływem wilgoci oraz innych czynników atmosferycznych. Dzięki swojej naturalnej strukturze, tynki te pozwalają na swobodne oddychanie murów, co z kolei przyczynia się do regulacji wilgotności w pomieszczeniach. W praktyce, tynk surowy jest często stosowany w budownictwie ekologicznym oraz w renowacji obiektów zabytkowych, gdzie zachowanie oryginalnych materiałów i technik budowlanych jest szczególnie ważne. Ponadto, tynk rapowany zapewnia dobrą przyczepność do późniejszych warstw wykończeniowych, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem w pracach budowlanych.

Pytanie 9

Jaką ilość kg suchej mieszanki trzeba zakupić do realizacji tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, jeżeli zużycie wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm?

A. 15,0 kg

B. 25,0 kg

C. 2,5 kg

D. 1,5 kg

Aby obliczyć ilość suchej mieszanki potrzebnej do wykonania tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, należy zacząć od przeliczenia grubości tynku z milimetrów na centymetry. Grubość 10 mm to 1 cm. Znając zużycie mieszanki, które wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm, możemy łatwo obliczyć całkowite zużycie na 15 m2. Wzór jest następujący: 1 kg/m2 * 15 m2 = 15 kg. Takie obliczenie jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi i praktyką w zakresie tynkowania. Warto pamiętać, że dokładność w obliczeniach jest kluczowa, aby uniknąć niedoboru materiału, co mogłoby prowadzić do opóźnień w pracy. W praktyce często stosuje się również margines zapasu, zwłaszcza w przypadku większych projektów budowlanych, aby zminimalizować ryzyko przestojów związanych z brakiem materiałów. Dlatego, w tym przypadku, 15,0 kg to optymalna ilość do zakupu.

Pytanie 10

Jakie materiały wykorzystuje się do łączenia warstw papy asfaltowej stosowanych jako izolacja ław fundamentowych?

A. lepikiem asfaltowym

B. kitem asfaltowym

C. emulsją asfaltową

D. roztworem asfaltowym

Lepik asfaltowy jest najczęściej stosowanym materiałem do łączenia warstw papy asfaltowej, ponieważ zapewnia doskonałą przyczepność i szczelność. Jego właściwości hydroizolacyjne są kluczowe przy izolacji ław fundamentowych, ponieważ zapobiegają przenikaniu wody do konstrukcji. Lepik asfaltowy, będący płynnym materiałem, pod wpływem ciepła staje się lepki, co umożliwia łatwe łączenie poszczególnych warstw papy. W praktyce, stosując lepik, można uzyskać ciągłość izolacji, co jest istotne dla długotrwałej ochrony fundamentów. Dobrą praktyką jest również przestrzeganie norm budowlanych, takich jak PN-EN 13707, które definiują wymagania dla materiałów hydroizolacyjnych. Dzięki zastosowaniu lepika asfaltowego na ławach fundamentowych, inwestorzy mogą mieć pewność, że ich struktury są odpowiednio zabezpieczone przed negatywnym działaniem wody i wilgoci, co w dłuższej perspektywie przekłada się na trwałość budowli.

Pytanie 11

Na rysunku przedstawiono fragment stropu gęstożebrowego typu

A. Teriva.

B. Ceram.

C. Fert.

D. Akermana.

Wybór odpowiedzi spośród dostępnych opcji, takich jak Akermana, Fert czy Ceram, wskazuje na szereg nieporozumień dotyczących systemów stropowych. System Akermana, chociaż również stosowany w budownictwie, charakteryzuje się inną konstrukcją i sposobem montażu. Zawiera elementy, które nie są zgodne z przedstawionym rysunkiem, a jego zastosowanie jest ograniczone do specyficznych warunków budowlanych, co sprawia, że nie pasuje do kontekstu pytania. Fert to system, który bazuje na innych materiałach prefabrykowanych i nie jest popularny w polskim budownictwie jednorodzinnym. Natomiast Ceram to nazwa odnosząca się do pustaków ceramicznych, które mogą być stosowane w różnych systemach stropowych. Jednakże nie wskazuje to na powiązanie z systemem gęstożebrowym jak Teriva. Wybór nieodpowiednich systemów stropowych może prowadzić do poważnych konsekwencji w kontekście bezpieczeństwa konstrukcji oraz efektywności energetycznej budynku. Warto pamiętać, że każdy system ma swoje specyficzne zastosowania, normy i standardy, które powinny być dokładnie analizowane przed podjęciem decyzji o wyborze konkretnego rozwiązania budowlanego. Dlatego kluczowe jest umiejętne rozróżnianie pomiędzy różnymi systemami oraz ich właściwościami, aby uniknąć pomyłek w ocenie ich zastosowania.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Na podstawie fragmentu specyfikacji technicznej określ, w których miejscach na elewacji budynku, nie należy wykonywać przerw technologicznych podczas wykonywania tynków mozaikowych.

n n nn n nn

n Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych
n Wykonanie tynków mozaikowych
n (fragment)n

n „(...) Materiał należy nakładać metodą „mokre na mokre", nie dopuszczając do zaschnięcia zatartej partii przed nałożeniem kolejnej. W przeciwnym razie miejsce tego połączenia będzie widoczne. Przerwy technologiczne należy z góry zaplanować na przykład: w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp. Czas wysychania tynku zależnie od podłoża, temperatury i wilgotności względnej powietrza wynosi od ok. 12 do 48 godzin. W warunkach podwyższonej wilgotności i temperatury około +5°C czas wiązania tynku może być wydłużony. Podczas wykonywania i wysychania tynku min. temperatura otoczenia powinna wynosić +5°C, a max. +25°C.(...)"

A. W załamaniach budynku.

B. W narożnikach budynku.

C. Na środku ściany.

D. Na styku kolorów.

Odpowiedź "Na środku ściany" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z fragmentem specyfikacji technicznej, przerwy technologiczne powinny być planowane w miejscach, które są naturalnymi punktami podziału tynku, takimi jak narożniki budynków, załamania, odprowadzanie wody czy styki kolorów. Przerwy te są niezbędne, aby uniknąć pęknięć i deformacji, które mogą pojawić się w wyniku różnic w rozszerzalności termicznej oraz osiadania budynku. Na środku ściany, tworzenie przerw technologicznych może prowadzić do nieestetycznych połączeń i widocznych linii, które negatywnie wpływają na estetykę elewacji. W praktyce architektonicznej i budowlanej, ważne jest, aby przerwy były umieszczane w tak zwanych punktach krytycznych, które mogą zminimalizować ryzyko uszkodzeń tynku. Warto również zwrócić uwagę na zalecane praktyki, takie jak stosowanie odpowiednich materiałów do wypełnienia przerw, co zapewnia długowieczność i odporność na czynniki atmosferyczne.

Pytanie 16

Oblicz całkowity koszt wykonania tynku mozaikowego na obu stronach ściany o wymiarach 8×4 m, jeśli jednostkowy koszt robocizny wynosi 21,00 zł/m², a koszt materiałów to 14,00 zł/m²?

A. 1 120,00 zł

B. 1 792,00 zł

C. 2 240,00 zł

D. 2 420,00 zł

Przy obliczeniach kosztów wykonania tynku mozaikowego, istotne jest zrozumienie podstawowych zasad kalkulacji. Niewłaściwe podejście do problemu może prowadzić do błędnych wyników. Wiele osób może błędnie obliczyć powierzchnię ściany, nie uwzględniając, że tynk jest nakładany po obu stronach. Niezrozumienie tego aspektu może skutkować pominięciem znacznej części powierzchni, co prowadzi do niedoszacowania kosztów. Ponadto, niektórzy mogą mylnie brać pod uwagę tylko koszty materiałów lub robocizny, zamiast sumować oba te elementy, co jest kluczowe dla uzyskania całkowitego kosztu. To zjawisko jest często spowodowane brakiem znajomości standardów branżowych, które jasno określają, że całkowite koszty powinny obejmować wszystkie aspekty realizacji projektu. W praktyce, aby uzyskać dokładny kosztorys, warto zasięgnąć informacji u specjalistów lub korzystać z kalkulatorów budowlanych, które uwzględniają różnorodne czynniki. Zakładając, że koszt robocizny jest znacznie wyższy niż koszt materiałów, można sądzić, że to on powinien dominować w końcowej kalkulacji, co może być mylnym przekonaniem. Kluczowe jest, aby mieć na uwadze, że każdy projekt budowlany jest unikalny, a odpowiednie przygotowanie i zrozumienie kosztów są podstawą sukcesu.

Pytanie 17

Przed dodaniem płynnych dodatków chemicznych, takich jak przeciwmrozowe, do zaprawy, należy je wcześniej wymieszać

A. z wodą

B. ze spoiwem

C. ze spoiwem i wodą

D. z kruszywem

Dodawanie płynnych dodatków chemicznych, takich jak środki przeciwmrozowe, do zaprawy budowlanej powinno odbywać się poprzez ich wcześniejsze wymieszanie z wodą. Taki proces jest kluczowy, ponieważ pozwala na równomierne rozprowadzenie dodatku w całej objętości wody, co zwiększa skuteczność jego działania. Dodatki chemiczne są często skoncentrowane, a ich bezpośrednie dodawanie do suchych składników, takich jak kruszywo czy spoiwo, może prowadzić do ich nierównomiernego rozkładu, co z kolei może osłabić właściwości zaprawy. W praktyce, na przykład przy przygotowywaniu zaprawy do muru w zimnych warunkach, dokładne wymieszanie dodatku z wodą zapewnia, że wszystkie składniki są odpowiednio aktywowane i zapobiega tworzeniu się lokalnych stref o różnej wytrzymałości. To podejście jest zgodne z zasadami stosowanymi w budownictwie, które podkreślają konieczność dokładnego przygotowania materiałów budowlanych dla zapewnienia ich funkcjonalności oraz trwałości.

Pytanie 18

Który sposób przygotowania klejowej zaprawy wapiennej jest zgodny z przedstawioną instrukcją producenta?

Instrukcja producenta
PRZYGOTOWANIE KLEJOWEJ ZAPRAWY MURARSKIEJ
Należy przygotować 6 ÷ 7 litrów wody, do której wsypujemy zawartość worka (25 kg), a następnie za pomocą wiertarki z mieszadłem lub ręcznie urabiamy do momentu uzyskania odpowiedniej konsystencji. Zaprawę należy co pewien czas przemieszać. Tak przygotowaną mieszankę należy zużyć w ciągu 4 godzin

A. Wymieszać część suchej mieszanki z wodą, a następnie dodać pozostałą ilość suchej mieszanki.

B. Do porcji suchej mieszanki dodać wodę, a następnie wymieszać składniki.

C. Wymieszać część suchej mieszanki z małą ilością wody, a następnie dolewać stopniowo wodę i dodawać pozostałą ilość suchej mieszanki.

D. Do wody dodać całą porcję suchej mieszanki i razem wymieszać.

Generalnie, to dodawanie całej porcji suchej mieszanki do wody to najlepszy sposób, aby uzyskać idealną konsystencję zaprawy. Jest to zgodne z tym, co mówi producent, więc nie ma co z tym dyskutować. Ważne, żeby te suche składniki trafiły do wody, bo wtedy ładnie się rozprowadzają i nie ma mowy o grudkach. W budownictwie to jest dość istotne, bo jak zaprawa jest dobrze wymieszana, to lepiej się trzyma i dłużej wytrzymuje. Przykład? Przy murowaniu, gdzie równa konsystencja ma ogromne znaczenie dla przyczepności. Pamiętaj też, żeby nie lać za dużo wody, bo to może zepsuć cały efekt. Ogólnie rzecz biorąc, dobrze jest trzymać się wskazówek producenta i czasami warto sobie przeprowadzić kilka prób, żeby uniknąć kłopotów w trakcie pracy.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Do pomiaru objętościowego kruszywa oraz wody powinno się użyć

A. łopatę

B. czerpaka szufelkowego

C. taczki

D. wiadra z podziałką

Kiedy rozważamy inne narzędzia do dozowania kruszywa i wody, takie jak taczki czy łopaty, istotne staje się zrozumienie ich ograniczeń w kontekście precyzyjnego dozowania. Taczki, mimo że są praktycznym narzędziem do transportu materiałów, nie oferują dokładnego pomiaru objętości. Ich pojemność może się różnić w zależności od konstrukcji oraz sposobu napełnienia, co wprowadza niepewność w procesie dozowania. Używanie łopaty również wiąże się z ryzykiem błędów, ponieważ objętość materiału, który można nałożyć na łopatę, jest niezwykle trudna do oceny i może się różnić w zależności od techniki załadunku. Czerpak szufelkowy, choć jest użyteczny do pobierania materiałów sypkich, nie pozwala na precyzyjne odmierzanie potrzebnych ilości. W każdym z tych przypadków brak dokładności może prowadzić do niezgodności w mieszankach, co w konsekwencji wpływa na właściwości mechaniczne i trwałość końcowego produktu. Dlatego w kontekście objętościowego dozowania materiałów budowlanych najlepszym wyborem pozostaje wiadro z podziałką, które zapewnia kontrolę i precyzję, eliminując ryzyko związane z innymi narzędziami.

Pytanie 21

Szczeliny powietrzne w murach murowanych wprowadza się, aby poprawić

A. grubość ściany

B. izolacyjność akustyczną

C. izolacyjność termiczną ściany

D. ognioodporność ściany

Szczeliny powietrzne w ścianach murowanych są kluczowym elementem, który znacząco zwiększa izolacyjność termiczną tych ścian. Dzięki odpowiedniej konstrukcji, powietrze w szczelinach działa jako izolator, co redukuje wymianę ciepła między wnętrzem a otoczeniem. Zjawisko to jest szczególnie istotne w budownictwie energooszczędnym, gdzie celem jest minimalizacja strat ciepła. W praktyce, odpowiednia szerokość i umiejscowienie szczelin powietrznych mogą znacznie poprawić współczynniki przenikania ciepła (U), spełniając normy określone w przepisach budowlanych, takich jak Warunki Techniczne. Na przykład, w budynkach jednorodzinnych, stosowanie szczelin powietrznych może pomóc w osiągnięciu efektywności energetycznej zgodnej z wymaganiami dla budynków pasywnych. Warto również zauważyć, że skuteczne wykorzystanie szczelin powietrznych wpływa pozytywnie na komfort termiczny mieszkańców, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju budownictwa.

Pytanie 22

Do czego jest używana poziomica wężowa?

A. Do kontrolowania grubości muru w ścianie

B. Do sprawdzania pionowości murowanej ściany

C. Do określania zewnętrznej krawędzi warstw muru

D. Do wyznaczania i przenoszenia poziomu murowanej ściany na odległość

Rozumienie, jak działa poziomica wężowa, jest naprawdę ważne w budownictwie. Wiele osób myśli, że służy ona do mierzenia grubości murów, ale tak nie jest. Ta poziomica skupia się na wyznaczaniu poziomu, a nie na pomiarze odległości czy grubości. Na pewno lepiej do tego użyć miarki albo kątownika. Również pomysł, że poziomica wężowa kontroluje pion murowanych ścian, jest błędny. Do tego są inne narzędzia, jak pion, które są stworzone do takich zadań. Jeśli chodzi o wyznaczanie krawędzi murowanych warstw, to znów lepszą opcją będą łaty murarskie albo poziomice libelowe, bo są bardziej precyzyjne. Często ludzie mylą funkcje różnych narzędzi, co może prowadzić do późniejszych problemów na budowie. Dlatego trzeba wiedzieć, do czego służy każde narzędzie, żeby uniknąć błędów w pracy.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Aby przygotować zaprawę cementowo-wapienną w proporcjach objętościowych 1:2,5:10,5, jakie składniki należy użyć?

A. 1 część wapna, 2,5 części cementu oraz 10,5 części wody

B. 1 część cementu, 2,5 części wapna oraz 10,5 części piasku

C. 1 część wapna, 2,5 części cementu oraz 10,5 części piasku

D. 1 część cementu, 2,5 części wapna oraz 10,5 części wody

Wybór innych odpowiedzi jest błędny z kilku powodów. W szczególności, zastosowanie wody w zaprawie nie może być traktowane jako jeden z głównych składników w proporcjach objętościowych 1:2,5:10,5. Woda jest niezbędna do aktywacji cementu i wapna, ale nie jest wymieniana jako osobny składnik proporcji. Jej ilość powinna być ustalana na podstawie konsystencji zaprawy, a nie jako stała część mieszanki. Wskazywanie wapna lub cementu jako pierwszego składnika w oferowanych odpowiedziach prowadzi do nieporozumienia, ponieważ cement jest kluczowym spoiwem w tej mieszance. Dodatkowo, podawanie większej ilości wapna niż cementu w kombinacjach, które nie są zgodne z normami, może skutkować zaprawą o osłabionych właściwościach mechanicznych. W przypadku nieprawidłowych proporcji, zaprawa może być zbyt krucha lub zbyt plastyczna, co prowadzi do problemów w trakcie aplikacji i w czasie eksploatacji budowli. Warto podkreślić, że przy planowaniu prac budowlanych kluczowe jest przestrzeganie standardów określających odpowiednie proporcje składników zapraw, co zapewnia ich efektywność oraz trwałość. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, że prawidłowe przygotowanie mieszanki ma kluczowe znaczenie dla późniejszych rezultatów budowlanych.

Pytanie 25

Po jakim czasie od rozpoczęcia twardnienia powinno się przeprowadzić badanie wytrzymałości na ściskanie próbek zaprawy cementowo-wapiennej, aby określić jej markę/klasę?

A. Po 14 dniach

B. Po 28 dniach

C. Po 1 dniu

D. Po 7 dniach

Poprawna odpowiedź, wskazująca na 28-dniowy okres twardnienia zaprawy cementowo-wapiennej, opiera się na ogólnie przyjętych standardach branżowych w zakresie oceny wytrzymałości materiałów budowlanych. Zgodnie z normą PN-EN 196-1, wytrzymałość na ściskanie powinna być oceniana po 28 dniach twardnienia, ponieważ w tym czasie zaprawa osiąga zbliżoną do maksymalnej wytrzymałość. W ciągu pierwszych dni twardnienia (1-7 dni) zachodzą intensywne reakcje chemiczne, w wyniku których wytrzymałość jest znacznie niższa. Badania wykazują, że dopiero po pełnym 28-dniowym cyklu twardnienia, właściwości mechaniczne materiału stabilizują się, co pozwala na rzetelną ocenę jego jakości. Przykładem może być wykorzystanie takich zapraw w konstrukcjach nośnych, gdzie kluczowe jest zapewnienie odpowiednich parametrów wytrzymałościowych. Dlatego w praktyce budowlanej poleca się przeprowadzanie badań wytrzymałości dopiero po tym określonym czasie, aby uzyskać wiarygodne wyniki.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Wykorzystanie deskowania pełnego jest kluczowe przy realizacji stropu?

A. Fert

B. DZ-3

C. Teriva

D. Akermana

Systemy DZ-3, Fert i Teriva, mimo że są powszechnie stosowane w budownictwie, nie wymagają pełnego deskowania przy wykonywaniu stropów w taki sposób, jak ma to miejsce w systemie Akermana. W przypadku DZ-3, który jest systemem stropowym opartym na prefabrykowanych elementach, zastosowanie deskowania pełnego nie jest konieczne, ponieważ elementy te są odpowiednio przystosowane do przenoszenia obciążeń i zapewniają sztywność konstrukcji. To podejście może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż brak deskowania nie oznacza braku stabilności, ale raczej zastosowanie dostosowanych rozwiązań technologicznych. W systemie Fert, który również oparty jest na elementach prefabrykowanych, strop wykonuje się z betonu sprężonego, co dodatkowo eliminuje potrzebę pełnego deskowania, ponieważ sprężenie zapewnia odpowiednią nośność. Podobnie w systemie Teriva, który wykorzystuje pustaki ceramiczne, znaczenie deskowania jest ograniczone do zapewnienia odpowiedniej formy, ale nie wymaga pełnego deskowania. Użytkownicy często mylą wymagania dotyczące deskowania z wymaganiami konstrukcyjnymi, co może prowadzić do nieprawidłowego doboru metod budowlanych i zastosowania nieodpowiednich technik. Kluczowe jest zrozumienie, że różne systemy stropowe mają różne wymagania i dostosowanie technologii do specyfiki zastosowania jest fundamentalnym aspektem pracy w budownictwie.

Pytanie 28

Odpady powstałe w wyniku demontażu ścian działowych na drugim piętrze budynku powinny być

A. wydobywane na zewnątrz przez okna do podstawionych pojemników

B. zbierane w jednym miejscu w obiekcie

C. układane na stropach w rejonie okien

D. transportowane na zewnątrz z wykorzystaniem obudowanych zsypów

Usuwanie gruzu powstałego podczas rozbiórki ścian działowych na drugiej kondygnacji w budynku przy użyciu obudowanych zsypów jest najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia bezpieczeństwo oraz efektywność procesu. Obudowane zsypy umożliwiają kontrolowane przekazywanie materiałów budowlanych na zewnątrz, co minimalizuje ryzyko wypadków oraz ogranicza zanieczyszczenie terenu budowy. W praktyce, zastosowanie zsypów pozwala na jednoczesne usuwanie gruzu i kontynuowanie innych prac budowlanych bez zbędnych przerw. Ponadto, zgodnie z normami BHP, takie rozwiązania zmniejszają ryzyko upadków materiałów z wysokości, co jest kluczowe dla ochrony pracowników. Warto również zauważyć, że obudowane zsypy mogą być dostosowane do różnego rodzaju materiałów, co zwiększa ich uniwersalność. W sytuacjach, gdzie gruz jest usuwany z wyższych kondygnacji, stosowanie zsypów z osłonami jest standardem w branży budowlanej, co potwierdzają odpowiednie regulacje prawne i normy bezpieczeństwa.

Pytanie 29

Z jakiego surowca wykonane są komponenty systemu YTONG?

A. Z polistyrenu

B. Z żelbetonu

C. Z betonu komórkowego

D. Z gipsobetonowej masy

Wybór materiałów budowlanych jest kluczowy w kontekście trwałości, efektywności energetycznej i funkcjonalności budynków. Styropian jest stosowany głównie jako materiał izolacyjny, a nie jako element strukturalny nośny. Jego zastosowanie ogranicza się do ociepleń budynków, gdzie pełni rolę izolatora, ale nie jest w stanie unieść ciężaru budowli. Gipsobeton, z drugiej strony, jest materiałem o większej masie, często stosowanym do produkcji płyt gipsowo-kartonowych lub do wykonywania podłóg, ale nie jest głównym materiałem konstrukcyjnym, jak beton komórkowy. Żelbet, czyli beton zbrojony stalą, jest stosowany w konstrukcjach wymagających wysokiej wytrzymałości, takich jak fundamenty czy stropy, jednak również nie jest materiałem YTONG. Istotnym błędem myślowym jest mylenie tych materiałów z betonem komórkowym, który jest unikalny dzięki swojej strukturze kompozytowej. Zrozumienie różnic między tymi materiałami jest kluczowe dla inżynierów i architektów, aby mogli dobierać odpowiednie materiały do konkretnych zastosowań budowlanych, zachowując normy oraz dobre praktyki w branży budowlanej.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Reperacja pojedynczych uszkodzeń oraz niewielkich pęknięć na powierzchni tynku ściany nośnej polega na klinowym usunięciu tynku oraz

A. wzmocnieniu konstrukcji klamrowo i ponownym otynkowaniu

B. nasączeniu pękniętych miejsc wodą i uzupełnieniu ubytków zaprawą taką jak tynk

C. wprowadzeniu zaczynu cementowego pod ciśnieniem

D. uzupełnieniu ubytków zaprawą cementową

Odpowiedź dotycząca nasączenia miejsc spękań wodą i wypełnienia ubytków zaprawą tynkarską jest poprawna, ponieważ taka procedura pozwala na skuteczne zminimalizowanie ryzyka dalszych uszkodzeń oraz zapewnienie właściwej przyczepności materiału naprawczego. Przed przystąpieniem do naprawy, ważne jest, aby dokładnie oczyścić uszkodzoną powierzchnię z luźnych fragmentów tynku oraz zanieczyszczeń, co pozwoli na lepsze wnikanie wody do spękań. Następnie, nasączenie wodą umożliwia aktywację drobnych cząsteczek cementu w zaprawie, co w połączeniu z odpowiednim wypełnieniem ubytków zaprawą tynkarską przyczynia się do uzyskania trwałej i estetycznej naprawy. Zgodnie z normą PN-EN 998-1, właściwe przygotowanie powierzchni oraz użycie odpowiednich materiałów budowlanych jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej jakości wykończenia. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i renowacji, co potwierdza jego skuteczność w zakresie zachowania estetyki oraz integralności konstrukcyjnej ścian. Przykładowo, w budynkach zabytkowych, gdzie estetyka ma kluczowe znaczenie, podejście to jest szczególnie istotne, aby zachować autentyczność i charakter oryginalnych materiałów.

Pytanie 33

Gdy podłoże przeznaczone do tynkowania składa się z różnych materiałów, należy zabezpieczyć miejsce ich styku przed nałożeniem tynku

A. taśmą z papieru laminowanego folią

B. pasem z siatki z włókna szklanego

C. kształtką z plastiku

D. listwą aluminiową

Wybór pasa z siatki z włókna szklanego jako materiału do zakrywania miejsc styku różnych podłoży przed tynkowaniem jest uzasadniony z kilku powodów. Siatka z włókna szklanego charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wilgoci oraz stabilnością wymiarową, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w kontekście różnorodnych materiałów budowlanych. Umieszczenie siatki w miejscu styku materiałów pozwala na zminimalizowanie ryzyka pęknięć tynku, które mogą powstać w wyniku różnej rozszerzalności cieplnej tych materiałów. Dodatkowo, siatka wzmacnia połączenie krawędzi, co jest szczególnie ważne w przypadku tynków cienkowarstwowych, które są bardziej wrażliwe na uszkodzenia. Przykładem praktycznego zastosowania może być przygotowanie elewacji budynku, gdzie różne materiały, takie jak beton, cegła czy płyty gipsowo-kartonowe, są ze sobą połączone. W takich sytuacjach zastosowanie siatki z włókna szklanego jest kluczowe dla trwałości i estetyki wykończenia. Siatka powinna być również zgodna z normami budowlanymi, co zapewnia jej wysoką jakość i funkcjonalność.

Pytanie 34

Jakie spoiwo powoduje korozję stali?

A. Wapienne

B. Cementowe

C. Gipsowe

D. Cementowo-wapienne

Spoiwo gipsowe wywołuje korozję stali ze względu na swoje właściwości chemiczne i fizyczne. Gips, jako materiał krystaliczny, w obecności wody może wydzielać kwas siarkowy, który reaguje z metalami, prowadząc do ich utlenienia. W praktyce, w budownictwie, gipsowe tynki i gipsowe elementy konstrukcyjne są stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, co zwiększa ryzyko korozji stali zbrojeniowej, jeśli nie są odpowiednio zabezpieczone. Zastosowanie odpowiednich powłok antykorozyjnych oraz zastosowanie stali o podwyższonej odporności na korozję to standardy, które powinny być przestrzegane, aby minimalizować ryzyko uszkodzeń konstrukcji. W branży budowlanej rekomenduje się także regularne przeglądy stanu technicznego konstrukcji, aby wczesne wykrywanie korozji mogło umożliwić podjęcie odpowiednich działań naprawczych.

Pytanie 35

Jaką część konstrukcyjną należy umieścić bezpośrednio nad otworem okiennym?

A. Filar międzyokienny

B. Nadproże

C. Gzyms

D. Ławę podokaenną

Nadproże to naprawdę istotny element w budowie, który montujemy tuż nad oknem. Jego głównym zadaniem jest przenoszenie obciążeń z góry, żeby ściana była stabilna i nie zaczęły się robić pęknięcia. Z praktyki wiem, że najczęściej robimy je z betonu, stali, a czasami też z drewna, zależnie od tego, co jest w projekcie. Ważne, żeby nadproże było dobrze zaprojektowane, bo jego rozmiar i nośność muszą pasować do obciążeń, które będzie musiało wytrzymać. W budownictwie mamy takie normy, jak Eurokody, które podkreślają, że trzeba przeprowadzić obliczenia, aby upewnić się, że wszystko będzie bezpieczne i trwałe. Dobrze też pamiętać o izolacji termicznej nadproża, bo to znacznie poprawia efektywność energetyczną budynku.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaki jest minimalny czas, po którym można zaczynać budowę muru na zaprawie cementowo-wapiennej, nad świeżo wykonaną kondygnacją?

A. 5 dni

B. 10 dni

C. 3 dni

D. 7 dni

Wznoszenie murów na zaprawie cementowo-wapiennej po świeżo wykonanej kondygnacji wymaga zachowania odpowiedniego czasu technologicznego, aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość i stabilność konstrukcji. Zgodnie z normami budowlanymi, najkrótszy czas, po którym można rozpocząć wznoszenie murów, wynosi 5 dni. W tym okresie zaprawa powinna osiągnąć wystarczający poziom twardości i wytrzymałości, co jest kluczowe dla dalszych prac budowlanych. Przykładowo, podczas budowy budynku wielorodzinnego, zbyt szybkie wznoszenie murów może prowadzić do pęknięć i osiadania ścian, co z kolei może wpłynąć na bezpieczeństwo całej konstrukcji. Warto również pamiętać, że czynniki takie jak temperatura otoczenia i wilgotność mogą wpływać na czas wiązania zaprawy, dlatego w praktyce budowlanej często wykonuje się testy wytrzymałościowe, aby zweryfikować gotowość materiałów do dalszych prac. Wprowadzenie takiego aspektu do harmonogramu budowlanego jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży budowlanej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej