Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 23:33
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 00:23

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Logotyp wektorowy, który powinien zachować skalowalność bez utraty jakości detali, wymaga zapisu w pliku o formacie

A. JPG
B. PSD
C. PHP
D. AI
Odpowiedź z formatem AI (Adobe Illustrator) jest na pewno trafiona. To plik wektorowy, co znaczy, że możesz go powiększać czy pomniejszać bez obaw o utratę jakości. Wektory są jakby tworzone na podstawie matematyki, więc zawsze detale będą wyraźne. W praktyce, sporo projektantów korzysta z formatu AI przy robieniu logo, bo jest super elastyczny. Możesz go używać do różnych rzeczy, od wizytówek po ogromne reklamy. Pliki AI mają też to do siebie, że działają z innymi programami Adobe, więc są naprawdę wszechstronne. W branży mówi się, że logo najlepiej robić w formacie wektorowym, żeby było uniwersalne i długotrwałe. Zresztą, znane marki mają swoje logotypy w tym formacie, co pozwala im być używanymi wszędzie i w różnych rozmiarach bez strachu o jakość.

Pytanie 2

Aby katalogować i archiwizować duże pliki graficzne, należy użyć programu

A. Eset Nod32
B. ArtiosCad
C. Audacity
D. WinRar
WinRar to program do kompresji i archiwizacji, który jest szeroko stosowany do zarządzania plikami graficznymi, szczególnie gdy mają one dużą wielkość. Kompresja plików graficznych pozwala na zredukowanie ich rozmiaru, co ułatwia przechowywanie oraz transfer danych. Dzięki WinRar można tworzyć archiwa w formatach RAR i ZIP, które są powszechnie akceptowane i efektywne w przechowywaniu dużych zbiorów danych. Na przykład, jeśli posiadasz folder z setkami zdjęć w wysokiej rozdzielczości, używając WinRar, możesz skompresować te pliki do jednego archiwum, co znacznie uprości ich przesyłanie przez e-mail lub na serwery chmurowe. Program oferuje również funkcje, takie jak szyfrowanie archiwów, co zabezpiecza dane przed nieautoryzowanym dostępem, oraz możliwość podziału dużych archiwów na mniejsze części, co jest przydatne przy ograniczeniach dotyczących rozmiaru plików na niektórych platformach. W kontekście standardów branżowych, WinRar spełnia wymagania dotyczące efektywności i bezpieczeństwa przesyłania danych, co czyni go odpowiednim narzędziem do katalogowania i archiwizacji plików graficznych.

Pytanie 3

Na schemacie przedstawiono operację

Ilustracja do pytania
A. kadrowania obrazów.
B. łamania publikacji.
C. projektowania layoufu.
D. impozycji użytków.
Impozycja użytków to kluczowy proces w przygotowaniach do druku, polegający na odpowiednim rozmieszczeniu stron na arkuszu drukarskim. Dzięki temu można zminimalizować odpady materiału i zoptymalizować wykorzystanie przestrzeni w trakcie drukowania. W kontekście profesjonalnego druku, dobrze wykonana imposycja jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości publikacji. W praktyce, proces imposycji może obejmować różne techniki, takie jak układanie stron w formie folii czy bloczków, co jest zgodne z normami branżowymi. Ponadto, współczesne oprogramowanie do imposycji pozwala na automatyzację wielu zadań, co znacząco przyspiesza proces produkcji. Użycie odpowiednich narzędzi do imposycji zapewnia, że publikacja będzie miała właściwą kolejność stron po złożeniu, co jest kluczowe w przypadku książek czy broszur. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie standardów PDF/X, które określają wymagania dotyczące wymiany plików graficznych w druku. Poznanie zasad imposycji jest zatem fundamentem dla każdego, kto pragnie pracować w branży poligraficznej.

Pytanie 4

Oblicz całkowity koszt wyprodukowania offsetowych form drukarskich w technologii CtP wymaganych do zadrukowania arkuszy w schemacie kolorystycznym 4 + 1, jeśli koszt naświetlenia pojedynczej formy wynosi 35,00 zł?

A. 280,00 zł
B. 70,00 zł
C. 140,00 zł
D. 175,00 zł
Koszt wykonania offsetowych form drukowych w technologii CtP (Computer-to-Plate) zależy od liczby form wymaganych do zadrukowania arkuszy w danej kolorystyce. W przypadku kolorystyki 4 + 1, oznacza to, że wykorzystujemy cztery kolory procesowe (cyan, magenta, yellow, black) oraz dodatkowy kolor, na przykład specjalny kolor Pantone lub lakier. W związku z tym potrzebujemy pięciu form, z których każda kosztuje 35,00 zł. Różnica w tej technologii polega na tym, że forma jest naświetlana bezpośrednio na płycie, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości druku oraz oszczędności czasu. Kalkulując całkowity koszt, mnożymy koszt jednej formy przez pięć. 5 form * 35,00 zł = 175,00 zł. Tę metodę można zastosować w wielu procesach produkcyjnych, gdzie istotna jest precyzja i szybkość, co jest zgodne z obecnymi standardami w branży poligraficznej.

Pytanie 5

W jaki sposób opisuje się kolorystykę produktu poligraficznego, który został zadrukowany farbą o odcieniu zielononiebieskim (cyjan) z jednej strony, a z drugiej strony farbą PANTONE 113?

A. 1 + 2
B. 2 + 1
C. 2 + 0
D. 1 + 1
Oznaczenie kolorów w produkcie poligraficznym, który ma jedną stronę w kolorze zielononiebieskim (cyjan) i drugą w PANTONE 113, to 1 + 1. Tu '1' oznacza kolor cyjan na jednej stronie, a drugie '1' to PANTONE 113 na drugiej stronie. To jest standard w poligrafii, który pozwala jasno określić użyte kolory. Możesz to spotkać w ulotkach czy opakowaniach, gdzie różne kolory są na różnych stronach. Dzięki temu klienci lepiej wiedzą, jakie farby będą używane podczas druku, a my możemy przygotować pliki do druku zgodnie z normami, jak ISO 12647. To z kolei pomaga w przewidywaniu kosztów druku i czasów realizacji zamówień.

Pytanie 6

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. digitalizacja
B. impozycja
C. wektoryzacja
D. rastrowanie
Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 7

Jakie oprogramowanie wykorzystuje się do kompresji dużych plików graficznych?

A. Audacity
B. ArtiosCad
C. WinRar
D. Eset Nod32
WinRar to bardzo znany program do archiwizacji plików, zwłaszcza tych większych. Obsługuje różne formaty, jak RAR czy ZIP, co jest super wygodne. Jego główna funkcja to kompresja dużych plików, więc zaoszczędzisz miejsce na dysku, a przesyłanie danych będzie znacznie łatwiejsze. Ma też sporo fajnych opcji, jak możliwość ustawienia stopnia kompresji, szyfrowania archiwów, a nawet podziału plików na mniejsze części. Przydaje się to, gdy masz do wysłania większe zbiory, czy to przez e-mail, czy na chmurę. Dla grafika WinRar to wręcz must-have, bo pomaga w organizacji pracy i zarządzaniu zasobami. Ogólnie, ze względu na prostotę i funkcjonalność, jest to program, który wielu profesjonalistów uznaje za standard w archiwizacji danych.

Pytanie 8

Który z programów wchodzących w skład pakietu Adobe pozwala na automatyczne zarządzanie oraz katalogowanie zdjęć?

A. Bridge
B. Acrobat
C. Media Encoder
D. Widget Browser
Adobe Bridge to aplikacja stworzona z myślą o zarządzaniu zdjęciami oraz ich katalogowaniu w sposób zautomatyzowany. Umożliwia użytkownikom łatwe przeglądanie, organizowanie, wyszukiwanie i zarządzanie plikami graficznymi oraz multimedialnymi. Dzięki funkcji 'miniatur' użytkownik może szybko zidentyfikować zdjęcia, a także dodawać metadane, co znacząco ułatwia ich późniejsze odnajdywanie w dużych zbiorach. Bridge integruje się z innymi aplikacjami Adobe, takimi jak Photoshop czy InDesign, co pozwala na płynny przepływ pracy między różnymi programami. Przykładowo, jeśli fotografuje się wiele sesji zdjęciowych, można łatwo skatalogować te zdjęcia w strukturze folderów, a następnie dodawać etykiety i oceny, co sprzyja efektywnemu zarządzaniu projektami. Dobrą praktyką jest również regularne porządkowanie zbiorów i archiwizowanie starszych projektów, co można zrealizować dzięki funkcjom Bridge.

Pytanie 9

Oblicz koszt przygotowania offsetowych form drukarskich potrzebnych do realizacji druków reklamowych w kolorystyce 2 + 0, przy założeniu, że cena naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł?

A. 160,00 zł
B. 640,00 zł
C. 300,00 zł
D. 80,00 zł
Poprawna odpowiedź to 160,00 zł, co wynika z kalkulacji kosztów naświetlenia form drukowych w technologii offsetowej. W kolorystyce 2 + 0 oznacza, że mamy do czynienia z dwoma kolorami na stronie oraz bez koloru na rewersie. Aby przygotować materiały do druku, zwykle potrzebujemy dwóch form, z których każda wymaga naświetlenia. Koszt naświetlenia jednej formy wynosi 80,00 zł, zatem łączny koszt naświetlenia dwóch form wynosi 2 x 80,00 zł, co daje 160,00 zł. Ustalając koszty produkcji, kluczowe jest zrozumienie, że w druku offsetowym liczba form jest uzależniona od liczby kolorów, a także od zastosowanej kolorystyki. W praktyce, przy projektowaniu reklam, ważne jest także uwzględnienie dodatkowych opłat związanych z przygotowaniem plików oraz ewentualnymi korektami przed drukiem. Zastosowanie właściwych kalkulacji kosztów jest istotne, aby zapewnić rentowność projektu oraz wysoką jakość druku. Te zasady są fundamentalne w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów wpływa na konkurencyjność oraz efektywność działań.

Pytanie 10

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Pasery
B. Spady
C. Wycinki
D. Punktury
Wybór paserów, spadów, punktów i wycinków w kontekście impozycji do druku cyfrowego, może prowadzić do nieporozumień. Chociaż pasery są powszechnie stosowane w tradycyjnym druku offsetowym, ich rola w druku cyfrowym jest inna. Pasery pomagają w precyzyjnym cięciu i dopasowywaniu elementów graficznych do odpowiednich wymiarów papieru, ale w druku cyfrowym, gdzie technologia cięcia jest bardziej precyzyjna, ich obecność staje się zbędna. Z drugiej strony, spady są kluczowym elementem, który zapobiega występowaniu białych krawędzi na finalnym produkcie, a ich zastosowanie jest konieczne, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają aż do krawędzi strony. Punktury, czyli znaki rejestracyjne używane do precyzyjnego ustawienia kolorów i elementów, również mają swoje zastosowanie, szczególnie w druku wielokolorowym. Wycinki natomiast są istotne do określenia, gdzie ma nastąpić finalne cięcie. Użytkownicy często mylą funkcje tych elementów, co może prowadzić do nieefektywności w procesie druku. Właściwe zrozumienie i zastosowanie tych terminów oraz ich znaczenia w kontekście druku cyfrowego jest kluczowe do osiągnięcia wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 11

Ulotka w formacie netto A4 ma jakie wymiary brutto, jeśli zastosowano spady o długości 5 mm?

A. 220 x 307 mm
B. 210 x 307 mm
C. 210 x 297 mm
D. 220 x 297 mm
Format netto A4 wynosi 210 x 297 mm. Zastosowanie spadów, czyli dodatkowego obszaru, który jest drukowany poza krawędzią dokumentu, jest standardową praktyką w druku, aby uniknąć białych marginesów po przycięciu. W przypadku zastosowania spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, należy dodać 10 mm do szerokości i 10 mm do wysokości. W efekcie otrzymujemy format brutto 220 mm (210 mm + 10 mm) na 307 mm (297 mm + 10 mm). Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie materiałów reklamowych, takich jak ulotki, gdzie spady są kluczowe, aby zapewnić estetyczny wygląd końcowego produktu. W branży poligraficznej powszechnie stosuje się spady, a ich właściwe uwzględnienie w projekcie graficznym jest niezbędne do uzyskania poprawnego wyniku druku. Warto także pamiętać, że różne typy dokumentów mogą mieć różne wymagania dotyczące spadów, w zależności od technologii druku i finalnego zastosowania.

Pytanie 12

Odbitki próbne pozwalające ocenić rozmieszczenie stron/użytków na arkuszu drukarskim to proof

A. designerski.
B. impozycyjny.
C. kontraktowy.
D. kontaktowy.
Odpowiedź „impozycyjny” jest zdecydowanie prawidłowa, bo to właśnie proof impozycyjny służy do wizualnej kontroli, czy strony oraz użytki są poprawnie rozmieszczone na arkuszu drukarskim, zanim pójdzie on na maszynę. W praktyce taki proof (czyli odbitka próbna) umożliwia operatorowi lub technologowi sprawdzenie kolejności, orientacji i ewentualnych przesunięć arkuszy – co może mieć ogromne znaczenie przy składaniu i falcowaniu gotowych druków, np. broszur czy książek. Często podkreśla się, że proofy impozycyjne są niezbędne przy bardziej złożonych układach – dzięki nim można od ręki wychwycić błędy, które w produkcji kosztowałyby masę czasu i pieniędzy. Moim zdaniem, nawet w dobie automatyzacji i zaawansowanych workflowów, takie próbne wydruki są często niedoceniane, a mogą uratować niejedną produkcję przed katastrofą. Branżowe standardy, jak np. FOGRA czy normy ISO 12647, zalecają wykonywanie proofów impozycyjnych szczególnie wtedy, gdy mamy do czynienia z nietypowymi formatami lub niestandardową paginacją. To niby drobiazg, ale w realnej pracy drukarni naprawdę kluczowy. Warto zapamiętać, że proof impozycyjny to nie tylko kontrola kolorystyki, lecz przede wszystkim weryfikacja poprawności składkowania, obracania i rozmieszczania użytków. W sumie, jeśli ktoś myśli o poważnej produkcji poligraficznej, powinien mieć opanowaną wiedzę o proofach impozycyjnych praktycznie do perfekcji.

Pytanie 13

W magazynie drukarni znajduje się 70 kg papieru w formacie B1 (700 x 1 000 mm) o gramaturze 100 g/m2. Ile arkuszy formatu B1 posiada drukarnia?

A. 1 200 arkuszy
B. 1 600 arkuszy
C. 1 400 arkuszy
D. 1 000 arkuszy
Obliczanie liczby arkuszy papieru w magazynie drukarni wymaga znajomości gramatury oraz wymiarów arkuszy. W przypadku papieru o gramaturze 100 g/m² oraz formacie B1 (700 x 1 000 mm), najpierw obliczamy powierzchnię jednego arkusza: 0,7 m * 1 m = 0,7 m². Następnie obliczamy masę jednego arkusza, korzystając z gramatury: 100 g/m² * 0,7 m² = 70 g na arkusz. Znamy również łączną masę papieru w magazynie, która wynosi 70 kg, co odpowiada 70 000 g. Aby obliczyć liczbę arkuszy, dzielimy całkowitą masę papieru przez masę jednego arkusza: 70 000 g / 70 g = 1 000 arkuszy. Takie obliczenia są kluczowe w branży poligraficznej, gdzie precyzyjna kalkulacja materiałów jest niezbędna dla efektywności produkcji oraz kontroli kosztów. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie zamówień papieru, które musi odpowiadać potrzebom produkcji bez generowania nadmiaru materiałów.

Pytanie 14

Na zdjęciu pokazano zastosowanie zasady kompozycji w fotografii określanej jako

Ilustracja do pytania
A. trójpodział.
B. złota spirala.
C. złota proporcja.
D. piramida.
Odpowiedź "trójpodział" jest poprawna, ponieważ zasada trójpodziału to kluczowa technika kompozycji w fotografii. Polega ona na podzieleniu kadru na dziewięć równych części przez dwie linie pionowe i dwie poziome, co tworzy siatkę 3x3. Ważne elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich punktach przecięcia, co zwiększa dynamikę i przyciąga wzrok widza. W praktyce, fotografowie często stosują tę zasadę, aby uchwycić bardziej interesujące i estetyczne ujęcia. Na przykład, umieszczając główny obiekt w jednym z punktów przecięcia, można stworzyć bardziej zrównoważoną kompozycję, która przyciąga uwagę odbiorcy. Warto również zaznaczyć, że zasada ta sprawdza się nie tylko w fotografii, ale także w malarstwie i projektowaniu graficznym, gdzie jest stosowana do kierowania uwagi widza i budowania harmonijnej struktury wizualnej.

Pytanie 15

W jakim oprogramowaniu zrealizujemy impozycję arkusza do druku?

A. PDF Organizer
B. Adobe Bridge
C. Distiller
D. Acrobat Reader
PDF Organizer to naprawdę fajne narzędzie, które pomaga ogarnąć dokumenty PDF, zwłaszcza jak chcemy je przygotować do druku. W impozycji strony układa się w przejrzysty sposób, co jest mega ważne, żeby później druk wyszedł tak, jak sobie zaplanowaliśmy. Dzięki PDF Organizer możemy nie tylko robić impozycję, ale też zarządzać wieloma plikami PDF jednocześnie, co jest super przydatne w branży poligraficznej. Na przykład, kiedy robimy broszury, musimy mieć strony złożone w odpowiedni sposób, żeby po złożeniu wszystko się zgadzało i było estetycznie. To na pewno pozwala zaoszczędzić papier i lepiej zarządzać całym procesem drukowania, co pasuje do dzisiejszych ekologicznych trendów. Co więcej, PDF Organizer daje możliwość ustawienia różnych rzeczy jak marginesy, formaty stron czy kolory, co pomaga spełnić oczekiwania drukarni i mieć pewność, że efekt końcowy będzie na wysokim poziomie. Narzędzie to też wspiera standardy PDF/X, co jest ważne dla profesjonalnego druku, ponieważ dba o kolory i typografię.

Pytanie 16

Błąd w składzie tekstu zaznaczony czerwonymi liniami na rysunku nazywany jest

Ilustracja do pytania
A. bękartem.
B. dywizem.
C. korytarzem.
D. zawieszką.
To, co widać na ilustracji, to klasyczny przykład korytarzy w składzie tekstu, czasem nazywanych też rzekami. Korytarz powstaje wtedy, gdy w kolejnych wierszach bloku tekstowego pojawiają się pod sobą puste przestrzenie, tworząc charakterystyczny, pionowy lub ukośny „tunel” przez łam. W praktyce takie zjawisko wynika najczęściej ze zbyt szeroko ustawionego justowania lub niewłaściwej regulacji światła międzyliterowego i międzywyrazowego. Moim zdaniem, to jeden z najbardziej niedocenianych błędów typograficznych – niby nie zawsze przeszkadza w czytaniu, ale od razu zdradza brak profesjonalizmu. Branżowe standardy, np. zalecenia Adobe lub Polskiego Towarzystwa Typograficznego, jasno mówią, by korytarzy unikać poprzez odpowiedni dobór szerokości łamu, pilnowanie liczby znaków w wierszu i stosowanie dzielenia wyrazów. W dobrze złożonym tekście korytarze praktycznie nie powinny występować – wpływają bowiem negatywnie na czytelność i estetykę. W projektowaniu prasowym czy książkowym, nawet drobny korytarz jest powodem do poprawek. Warto rozpoznawać ten błąd i wiedzieć, jak go eliminować, bo to podnosi jakość całego projektu.

Pytanie 17

Ile offsetowych form drukarskich CtP trzeba przygotować, aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny?

A. 2 formy
B. 4 formy
C. 3 formy
D. 1 formę
Aby zadrukować arkusz w kolorystyce 2 + 2 metodą odwracania arkusza przez margines boczny, należy przygotować 2 formy drukowe. W technice CtP (Computer-to-Plate) każdy kolor wymaga osobnej formy, co oznacza, że dla pełnokolorowego druku z dwoma kolorami na awersie i dwoma na rewersie potrzeba dwóch form dla awersu oraz dwóch form dla rewersu. W przypadku druku offsetowego standardem jest wykorzystanie oddzielnych form dla każdego koloru, co jest zgodne z praktykami branżowymi. Dobrą praktyką jest również kontrolowanie jakości form przed ich użyciem, aby zapewnić wysoką jakość druku. W sytuacjach, gdzie wykorzystuje się odwracanie arkusza, ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z kolorów musi być naniesiony na formę indywidualnie, co pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorystyki. Przykładowo, jeśli projekt wymaga intensywnego koloru na obu stronach, jego uzyskanie będzie możliwe jedynie przy użyciu odpowiednich form, co podkreśla znaczenie staranności w przygotowaniu form drukowych.

Pytanie 18

Który raster został przedstawiony na zdjęciu?

Ilustracja do pytania
A. Krzyżowy.
B. Stochastyczny.
C. Hybrydowy.
D. Amplitudowy.
Poprawna odpowiedź to raster amplitudowy, który jest charakterystyczny dla zmiennej wielkości punktów przy stałej odległości między nimi. W takim rasterze, w miarę wzrostu intensywności koloru, punkty stają się większe, co wpływa na postrzeganą jakość druku. Raster amplitudowy jest szeroko stosowany w technikach druku offsetowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe. Dzięki zastosowaniu tego rodzaju rastra, możliwe jest uzyskanie efektów tonalnych, które są niezbędne w druku wysokiej jakości. W praktyce, wykorzystanie rastra amplitudowego pozwala na lepsze oddanie detali i gradacji kolorów, co jest istotne w wielu aplikacjach graficznych, od druku materiałów reklamowych po publikacje artystyczne. Warto również zauważyć, że standardy drukarskie, takie jak ISO 12647, zalecają stosowanie rastra amplitudowego dla uzyskania optymalnej reprodukcji barw. Zrozumienie działania tego rastra oraz jego zastosowania w praktyce jest niezbędne dla specjalistów w branży graficznej.

Pytanie 19

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. RIP
B. GCR
C. DTP
D. RGB
Odpowiedź RIP (Raster Image Processor) jest prawidłowa, ponieważ oznacza oprogramowanie odpowiedzialne za przetwarzanie obrazów rastrowych w kontekście druku i publikacji. RIP konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest kluczowe w procesie druku, zwłaszcza w systemach DTP (Desktop Publishing). Oprogramowanie to jest wykorzystywane w profesjonalnych drukarniach i studio graficznych, gdzie wymagane jest precyzyjne odwzorowanie kolorów oraz detali w finalnym produkcie. RIP obsługuje różne profile kolorów i techniki zarządzania barwą, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków. W branży wydawniczej standardem jest korzystanie z RIP, aby zapewnić zgodność z postanowieniami norm ISO dotyczących kolorów i jakości druku. Przykładowo, przy przygotowywaniu plików do druku offsetowego, RIP jest niezbędnym narzędziem, które przekształca dane wektorowe z programów graficznych do formatu rastrowego, eliminując błędy i poprawiając jakość finalnego wydruku.

Pytanie 20

W aplikacji Adobe Photoshop narzędzie Lasso wykorzystuje się do realizacji na bitmapie obróbki graficznej określanej jako

A. kadrowanie
B. selekcja
C. rozmycie
D. wypełnianie
Narzędzie Lasso w programie Adobe Photoshop służy do wykonania selekcji, co oznacza, że umożliwia wybór określonego obszaru obrazu w celu dalszej edycji. Użytkownik może ręcznie prowadzić kursor wzdłuż krawędzi obiektu, co pozwala na precyzyjne wyznaczenie granic selekcji. Dzięki temu narzędziu można łatwo izolować elementy, które wymagają obróbki, takich jak zmiana kolorów, dodawanie efektów lub usuwanie tła. Dobre praktyki w wykorzystaniu narzędzia Lasso obejmują korzystanie z różnych jego wariantów, takich jak Lasso polygonalne czy Lasso magnetyczne, które mogą usprawnić proces selekcji w zależności od złożoności kształtu obiektu. Na przykład, Lasso magnetyczne automatycznie dostosowuje swoją trasę do krawędzi obiektów, co ułatwia pracę w przypadku skomplikowanych kształtów. Selekcja jest kluczowym etapem w procesie edycji graficznej, a umiejętność jej skutecznego stosowania przyczynia się do uzyskiwania wysokiej jakości efektów wizualnych w projektach.

Pytanie 21

Jaki typ formatu zapisu pozwala na uzyskanie największej wierności odwzorowania zdjęcia podczas fotografowania?

A. RAW
B. JPG
C. PPM
D. PXR
Format RAW to standard w fotografii cyfrowej, który zachowuje wszystkie dane zbierane przez sensor aparatu podczas rejestracji obrazu. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPG, RAW nie traci żadnej informacji, co pozwala na zachowanie pełnej wierności odwzorowania kolorów, szczegółów oraz dynamicznego zakresu. Przykład zastosowania RAW można zauważyć w profesjonalnej fotografii, gdzie edytowanie zdjęć, takie jak korekcja ekspozycji czy balansu bieli, wymagają jak najwięcej informacji. Dzięki temu, można uzyskać znacznie lepsze rezultaty w postprodukcji. Format ten jest używany przez większość zaawansowanych aparatów oraz programów graficznych, co czyni go standardem branżowym w pracy z obrazami. Dla fotografów, którzy chcą uzyskać najwyższą jakość oraz pełną kontrolę nad swoimi zdjęciami, wybór formatu RAW jest kluczowy, ponieważ pozwala to na stosowanie zaawansowanych technik edycyjnych bez obawy o utratę jakości.

Pytanie 22

Liczba pikseli przypadająca na jednostkę długości w grafice bitmapowej to

A. rozdzielczość obrazu.
B. wcięcie akapitowe.
C. liniatura rastra.
D. głębia kolorów.
Rozdzielczość obrazu to kluczowy parametr przy pracy z grafiką bitmapową. Określa ona, ile pikseli przypada na jednostkę długości, zazwyczaj cal (dpi – dots per inch) lub centymetr (ppi – pixels per inch). To właśnie ta wartość decyduje o ostrości i szczegółowości wydruku lub wyświetlanego obrazu. Jeśli przygotowujesz grafikę do druku, standard branżowy to najczęściej 300 dpi – taka rozdzielczość gwarantuje wysoką jakość bez widocznej pikselozy. Z kolei obrazy przeznaczone do internetu najczęściej mają 72 lub 96 dpi, bo monitory i tak nie pokazują większej szczegółowości. Moim zdaniem, umiejętność świadomego ustawiania rozdzielczości to absolutna podstawa w pracy grafika – od tego zależy, czy klient wydrukuje plakat z ostrymi detalami czy rozmazanym tekstem. Często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś myli rozdzielczość z wymiarami pliku – warto pamiętać, że zdjęcie 1000x1000 px przy 300 dpi będzie miało inną fizyczną wielkość niż to samo zdjęcie przy 72 dpi. Sam kiedyś wpadłem w tę pułapkę, więc polecam zawsze sprawdzać ustawienia przed wysłaniem projektu do druku. W praktyce, im większa rozdzielczość, tym więcej szczegółów – ale też plik waży więcej i potrzebuje mocniejszego sprzętu do obróbki. Wszystko zależy od przeznaczenia.

Pytanie 23

Którą operację technologiczną przedstawiono na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. Łamania publikacji.
B. Kadrowania obrazów.
C. Impozycji użytków.
D. Projektowania layout'u.
Poprawna odpowiedź to "Impozycja użytków", ponieważ na przedstawionym obrazie widać interfejs programu impozycyjnego, który jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Impozcja to nie tylko organizacja układu stron, ale także optymalizacja użycia papieru oraz przygotowanie do masowej produkcji. W świecie poligrafii, impozycja jest niezbędnym etapem, który zapewnia, że wszystkie użytki zostaną prawidłowo złożone w finalnym dokumencie. Dobre praktyki w impozycji obejmują m.in. odpowiednie dobieranie układów, które minimalizują straty materiału oraz maksymalizują wydajność produkcji. Używając zaawansowanych narzędzi do impozycji, można również wprowadzać korekty kolorów i efekty specjalne, co znacznie poprawia jakość finalnego produktu. Poznanie tego procesu jest istotne dla każdego, kto zajmuje się drukiem, gdyż wpływa to na efektywność i jakość pracy.

Pytanie 24

Ile arkuszy trzeba przygotować do druku, aby uzyskać 5 000 plakatów formatu A1, biorąc pod uwagę, że naddatek technologiczny na materiał do druku wynosi 5%?

A. 5 350 arkuszy
B. 5 500 arkuszy
C. 5 250 arkuszy
D. 5 100 arkuszy
Aby obliczyć liczbę arkuszy potrzebnych do uzyskania 5 000 plakatów netto, należy uwzględnić dodatkowy naddatek technologiczny wynoszący 5%. Obliczenia można przeprowadzić w następujący sposób: najpierw obliczamy całkowitą liczbę plakatów, które muszą zostać wydrukowane, aby uzyskać 5 000 sztuk po uwzględnieniu naddatku. Wzór na to wygląda następująco: liczba plakatów netto / (1 - naddatek technologiczny). Wstawiając nasze liczby: 5 000 / (1 - 0,05) = 5 000 / 0,95 = 5 263,16. Oznacza to, że potrzebujemy około 5 263 arkuszy. Jednakże, ponieważ nie możemy przygotować ułamkowej części arkusza, zaokrąglamy do najbliższej liczby całkowitej, co daje 5 250 arkuszy. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w branży drukarskiej, gdzie precyzyjne planowanie materiałów jest niezbędne do utrzymania efektywności produkcji oraz zminimalizowania strat materiałowych. W praktyce, zrozumienie zasad naddatku technologicznego jest istotne, ponieważ pozwala to na skuteczne zarządzanie zasobami i optymalizację kosztów produkcji.

Pytanie 25

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli przy spadach o wysokości 3 mm z każdej krawędzi, wymiary brutto wynoszą 154x216 mm?

A. 148x210 mm
B. 151x210 mm
C. 151 x 213 mm
D. 148x213 mm
Odpowiedź 148x210 mm jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wymiary netto ulotki, należy od wymiarów brutto 154x216 mm odjąć spady wynoszące 3 mm z każdej strony. Spady to dodatkowe marginesy, które są dodawane do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika sięgają krawędzi gotowego produktu po jego przycięciu. Obliczenia wyglądają następująco: 154 mm - 2 * 3 mm = 148 mm (szerokość) oraz 216 mm - 2 * 3 mm = 210 mm (wysokość). W praktyce, ten typ obliczeń jest kluczowy w procesie druku, gdzie precyzja wymiarów jest niezbędna do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu finalnego produktu. W branży poligraficznej standardy te są powszechnie stosowane, co zapewnia jednolitość i wysoką jakość wydruków. Ponadto, znajomość wymiarów netto jest istotna dla projektantów, którzy muszą upewnić się, że wszystkie elementy graficzne znajdują się w odpowiednich granicach, aby uniknąć ich przycięcia podczas produkcji.

Pytanie 26

Aby w druku zminimalizować problemy z dopasowaniem dwóch sąsiadujących elementów graficznych, powinno się na etapie cyfrowego przygotowania do druku zastosować

A. trapping
B. aplę
C. skalowanie
D. kerning
Trapping to technika stosowana w drukarstwie, która ma na celu zapobieganie problemom z pasowaniem kolorów przy druku. Polega ona na dodaniu niewielkiego obszaru koloru, który ma być nadrukowany na granicy dwóch różnych kolorów lub elementów graficznych. Głównym celem trappingu jest zminimalizowanie efektu, który może wystąpić, gdy elementy graficzne są źle dopasowane podczas procesu drukowania, co może prowadzić do widocznych szczelin między kolorami. Przykładowo, jeśli mamy dwa sąsiadujące ze sobą kolory, trapping zapewnia, że jeden kolor lekko 'wylewa się' na drugi, co sprawia, że granice między nimi są mniej widoczne. Dobrze zaprojektowany trapping może znacznie poprawić jakość wydruku, sprawiając, że końcowy efekt wizualny jest bardziej spójny i estetyczny. W branży druku istnieją określone standardy dotyczące trappingu, takie jak te opracowane przez ISO, które pomagają zapewnić, że proces ten jest odpowiednio realizowany. Zastosowanie trappingu w projektowaniu graficznym jest zatem kluczowe dla uzyskania profesjonalnych rezultatów w druku.

Pytanie 27

W której przestrzeni barw należało przygotować projekt wielobarwnego zaproszenia przekazanego drukarni do drukowania offsetowego?

A. LAB
B. HSB
C. CMYK
D. sRGB
W przypadku projektowania materiałów do druku offsetowego, takim jak wielobarwne zaproszenia, przestrzeń barwna CMYK jest zdecydowanie podstawą. To trochę taki niepisany standard w branży poligraficznej, bo wszystkie maszyny offsetowe pracują w tym właśnie modelu, gdzie poszczególne farby (cyan, magenta, yellow, black) są nakładane na papier w różnych proporcjach. Moim zdaniem, jeśli ktoś przygotowuje grafikę do druku i zostawi ją w sRGB albo w innym modelu, to zawsze kończy się to problemami – kolory na wydruku nie wychodzą wtedy tak, jak na ekranie. Drukarnia i tak musi potem konwertować te pliki do CMYK, a wtedy często wychodzą różnice w nasyceniu czy odcieniach, szczególnie w przypadku żywych, intensywnych kolorów. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepiej od początku projektować w CMYK, bo wtedy mamy pełną kontrolę nad tym, co pojawi się na papierze – można nawet popracować z proofami i dopasować kolorystykę dokładnie pod papier i maszynę drukarską. To jest nie tylko wygodniejsze, ale też zgodne z dobrą praktyką – większość programów graficznych umożliwia wybór profilu CMYK już na starcie projektu. Nawet jeśli ktoś bardzo lubi pracować w RGB, to jednak finalny plik do druku powinien być zawsze przygotowany w CMYK. To trochę jak niepisana zasada w branży – jeśli nie chcesz niespodzianek na wydruku, nie kombinuj z innymi przestrzeniami barw. To po prostu działa.

Pytanie 28

Jaką długość drutu należy zastosować do produkcji 1 000 sztuk broszur szytych przygrzbietowo z użyciem 2 zszywek, jeżeli długość drutu przypadająca na pojedynczą zszywkę wynosi 30 mm?

A. 55 m
B. 50 m
C. 60 m
D. 30 m
Aby obliczyć, ile metrów drutu potrzeba do wykonania 1000 egzemplarzy broszur szytych przygrzbietowo na 2 zszywki, należy najpierw ustalić całkowitą długość drutu potrzebnego dla jednego egzemplarza. Dla każdej zszywki potrzebne jest 30 mm drutu, a ponieważ mamy 2 zszywki na broszurę, łączna długość drutu dla jednej broszury wynosi 30 mm x 2 = 60 mm. Następnie, przeliczając na metry, konwertujemy 60 mm na metry, co daje 0,06 m. W przypadku 1000 egzemplarzy, musimy pomnożyć 0,06 m przez 1000, co daje 60 m. To podejście jest zgodne z praktycznymi standardami w produkcji broszur, które zakładają obliczanie materiałów na podstawie wymagań dla pojedynczego egzemplarza, co jest kluczowe dla efektywności kosztowej i planowania zasobów. Przykładowo, w branży poligraficznej, precyzyjne obliczenia materiałów są niezbędne, aby uniknąć nadmiaru lub niedoboru materiałów, co może prowadzić do strat finansowych oraz opóźnień w produkcji.

Pytanie 29

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. TIFF z osobnymi warstwami
B. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką
C. DOCX z dołączonymi obrazami
D. JPG z ilustracjami
W branży poligraficznej oraz graficznej, format PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką jest absolutnym standardem przy przekazywaniu materiałów do druku, zwłaszcza jeśli chodzi o publikacje wielostronicowe. Takie rozwiązanie gwarantuje, że wszystkie elementy – zarówno tekstowe, jak i graficzne – zostaną poprawnie wyświetlone i wydrukowane, niezależnie od tego, jakim oprogramowaniem posługuje się drukarnia. Osadzenie czcionek eliminuje ryzyko zamiany fontów lub przesunięć tekstu, co niestety dość często zdarza się przy innych formatach. Dodatkowo, PDF zachowuje układ stron, kolory (w tym profile ICC), przezroczystości i warstwy, jeśli są odpowiednio przygotowane. To bardzo ważne przy wydrukach profesjonalnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet drobne błędy eksportu czy brak osadzonych fontów potrafią zupełnie zniszczyć efekt końcowy. Przekazanie pracy w PDF to nie tylko wygoda, ale też bezpieczeństwo i gwarancja zgodności z normami ISO PDF/X, co jest wymagane przez większość drukarni offsetowych i cyfrowych. W praktyce – jeżeli chcesz, aby Twój projekt wyglądał dokładnie tak, jak go zaplanowałeś, tylko PDF daje taką pewność. Warto też pamiętać, że wiele drukarni akceptuje wyłącznie pliki PDF, właśnie ze względu na przewidywalność i uniwersalność tego formatu.

Pytanie 30

Do obróbki zdjęć i tworzenia kompozycji graficzno-tekstowych należy zastosować program

A. Audacity
B. Adobe Photoshop
C. Puzzle Flow
D. Adobe AfterEffects
Adobe Photoshop to od lat absolutny standard, jeśli chodzi o profesjonalną obróbkę zdjęć i tworzenie kompozycji graficzno-tekstowych. Moim zdaniem nie ma drugiego tak wszechstronnego narzędzia, które pozwalałoby z taką precyzją edytować zdjęcia, stosować maski, warstwy czy filtry. W branży graficznej każda poważna drukarnia, agencja reklamowa czy studio DTP korzysta właśnie z Photoshopa. Największą zaletą jest ogromna ilość narzędzi i możliwość pracy w wysokiej rozdzielczości – czy to do projektów cyfrowych, czy na potrzeby druku. Można tu zrobić praktycznie wszystko: od korekcji kolorów przez usuwanie niechcianych obiektów, aż po zaawansowane montaże i typografię. Co ciekawe, Photoshop świetnie nadaje się też do przygotowywania materiałów do internetu, bo pozwala eksportować obrazy w różnych formatach i rozdzielczościach. Wielu początkujących czasem czuje się przytłoczonych ilością funkcji, ale jak już się człowiek wdroży, to praca idzie naprawdę sprawnie. To nie tylko mój osobisty wybór – większość grafików, z którymi mam kontakt, też nie wyobraża sobie codziennej pracy bez tego programu. Warto jeszcze dodać, że Photoshop umożliwia korzystanie z zaawansowanych pluginów, co jeszcze bardziej rozszerza jego możliwości. Jeśli naprawdę zależy Ci na jakości i profesjonalnym efekcie, to Photoshop jest zdecydowanie najlepszym wyborem do obróbki zdjęć i tworzenia kompozycji graficzno-tekstowych.

Pytanie 31

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. siatki
B. apli
C. tinty
D. gradientu
Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 32

Którego z wymienionych programów nie wykorzystuje się do łamania publikacji?

A. Adobe InDesign
B. QuarkXPress
C. Adobe Photoshop
D. Microsoft Publisher
Adobe Photoshop to taki fajny program do obrabiania zdjęć i grafiki rastrowej, ale nie jest najlepszy do składania publikacji. Głównie wykorzystuje się go do retuszu zdjęć, tworzenia grafik do reklam czy robienia fotomontaży. Jeśli chodzi o skład publikacji, to lepiej sprawdzają się Adobe InDesign, QuarkXPress czy Microsoft Publisher. Te programy są stworzone po to, żeby łatwo zarządzać tekstem i układami stron, które są kluczowe w projektowaniu. Photoshop może być użyty do przygotowania ładnych obrazków, które wrzucimy później do InDesigna, ale sam w sobie nie nadaje się do składania całych publikacji. W branży często korzysta się z Photoshopa, żeby mieć obrazy w dobrej jakości, które potem wykorzystujemy w innych programach do składu.

Pytanie 33

Którą operację cyfrowej obróbki bitmapy przedstawia ilustracja?

Ilustracja do pytania
A. Wypaczanie kształtów.
B. Przycinanie obrazu.
C. Korektę kolorystyczną.
D. Nakładanie gradientu.
Korekta kolorystyczna to kluczowy proces w cyfrowej obróbce bitmap, który pozwala na dostosowanie i optymalizację wyglądu obrazów. Ilustracja przedstawia okno dialogowe, w którym można dostosować histogram oraz krzywe kolorów, co jest standardową metodą stosowaną w profesjonalnych programach graficznych. Przykładowo, wykorzystując narzędzia do korekty kolorystycznej, można poprawić nasycenie kolorów, osiągnąć zamierzony kontrast czy zbalansować barwy, by lepiej oddać rzeczywiste kolory obiektu. Współczesne standardy w branży graficznej, takie jak Adobe RGB czy sRGB, wymagają umiejętności korekty kolorystycznej, aby zachować spójność wizualną w różnych mediach. W praktyce, korekta kolorystyczna znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii, ale także w projektowaniu graficznym, gdzie poprawne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla komunikacji wizualnej.

Pytanie 34

Podstawowym materiałem do wykonania cyfrowej odbitki próbnej jest

A. plik w formacie PDF
B. forma drukowa
C. plik w formacie DOC
D. diapozytyw
Odpowiedź "plik w formacie PDF" jest prawidłowa, ponieważ PDF (Portable Document Format) to standardowy format plików, który jest szeroko stosowany w branży wydruku. Pliki PDF zachowują oryginalny układ dokumentu, co oznacza, że czcionki, obrazy i inne elementy graficzne są prezentowane tak, jak zostały zaprojektowane, niezależnie od systemu operacyjnego czy oprogramowania używanego do otwarcia pliku. Ponadto, PDF jest preferowany w kontekście cyfrowych odbitek próbnych, ponieważ umożliwia również dodanie informacji o kolorach, co jest kluczowe w procesie druku. Standardy branżowe, takie jak PDF/X, definiują specyfikacje techniczne dla plików PDF, które mają być używane w druku, zapewniając, że dokumenty te są wolne od błędów i gotowe do produkcji. W praktyce, korzystając z plików PDF do wydruku, można uniknąć nieporozumień, które mogą wystąpić w przypadku innych formatów, takich jak DOC, który jest bardziej związany z edytowaniem tekstu, a nie z precyzyjnym odwzorowaniem układu graficznego. W związku z tym, dla profesjonalnych usług druku, PDF stanowi materiał wyjściowy o najwyższej jakości.

Pytanie 35

W jakiej formie należy zapisać publikację przygotowaną do druku, aby utrzymać spójny wygląd na różnych urządzeniach?

A. CDR
B. PSD
C. PDF
D. EPS
Format PDF (Portable Document Format) jest powszechnie stosowany do przechowywania dokumentów w sposób, który zapewnia ich jednolity wygląd na różnych urządzeniach i platformach. PDF utrzymuje wszystkie elementy graficzne, czcionki oraz układ strony, niezależnie od tego, na jakim oprogramowaniu lub urządzeniu jest otwierany. Dzięki temu, publikacje zapisane w formacie PDF zachowują swój pierwotny wygląd, co jest kluczowe w przypadku materiałów do druku, prezentacji czy dokumentów formalnych. W praktyce, PDF jest standardem w branży wydawniczej oraz kreatywnej, ponieważ umożliwia łatwe przesyłanie i dystrybucję dokumentów, a także wspiera różne funkcje, takie jak interaktywne formularze czy zabezpieczenia. Ponadto, PDF jest zgodny z normami ISO, co sprawia, że jest uniwersalnym rozwiązaniem dla profesjonalnych wydawców oraz projektantów.

Pytanie 36

Grafiki wektorowej nie można stworzyć w aplikacji

A. PostScript
B. Inkscape
C. Corel Draw
D. Illustrator
PostScript to język opisu strony, który jest używany do definiowania grafiki wektorowej, jednak sam w sobie nie jest programem graficznym. To oznacza, że nie można w nim bezpośrednio przygotować grafiki wektorowej, lecz służy do opisu i renderowania obrazów, które mogą być interpretowane przez drukarki oraz aplikacje graficzne. Przykładowo, dokumenty zapisane w formacie PostScript mogą być używane w profesjonalnym druku, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali jest kluczowe. Zastosowanie PostScript w workflow druku pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości wydruków, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej. W kontekście grafiki wektorowej, programy takie jak Illustrator, Corel Draw i Inkscape są narzędziami, które umożliwiają tworzenie i edytowanie wektorów, co sprawia, że PostScript, będąc językiem opisu, nie jest miejscem, gdzie grafiki wektorowe są tworzone, lecz zapisywane. Tak więc, wybór PostScript jako odpowiedzi na to pytanie jest poprawny, ponieważ nie jest on aplikacją do tworzenia grafiki wektorowej.

Pytanie 37

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne
B. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych
C. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej
D. grafikę zbudowaną z pikseli
Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 38

Kluczowym elementem właściwego odwzorowania kolorów w procesie druku jest zastosowanie systemu zarządzania kolorami, który szczególnie uwzględnia określenie

A. przestrzeni barwnej oraz profilu ICC
B. modułu dopasowania barw oraz jasności barw
C. składu barw RGB oraz nasycenia kolorów
D. profilu ICC oraz skali szarości
Odpowiedź 'przestrzeni barwnej oraz profilu ICC' jest prawidłowa, ponieważ oba te elementy są kluczowe w zarządzaniu kolorami w produkcji poligraficznej. Przestrzeń barwna definiuje, jakie kolory mogą być reprezentowane w danym systemie, a jej wybór wpływa na to, jak kolory będą wyglądać w finalnym produkcie. Najczęściej stosowane przestrzenie barwne w druku to CMYK (cyan, magenta, yellow, black) oraz RGB (red, green, blue) dla mediów elektronicznych. Profil ICC (International Color Consortium) to standard, który umożliwia opisanie charakterystyki urządzeń w sposób, który pozwala na konwersję kolorów pomiędzy różnymi urządzeniami (np. z monitora na drukarkę). Dzięki zastosowaniu profili ICC, można uzyskać większą wierność kolorystyczną oraz spójność kolorów pomiędzy różnymi etapami produkcji. Przykładowo, w druku offsetowym, zastosowanie odpowiednich profili ICC dla drukarek pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów kolorystycznych, a także minimalizuje ryzyko różnic w odczuciu kolorów w różnych partiach druku. Dlatego zrozumienie i stosowanie zarówno przestrzeni barwnej, jak i profilu ICC, jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 39

Które z poniższych działań jest niezbędne przy przygotowywaniu pliku do druku cyfrowego zawierającego dużą ilość tekstu?

A. Zamiana czcionek na krzywe
B. Konwersja wszystkich elementów graficznych na bitmapy
C. Eksport pliku do formatu GIF
D. Zmniejszenie rozdzielczości pliku do 72 dpi
Zamiana czcionek na krzywe to jedna z najpewniejszych metod, aby zapewnić poprawne wyświetlanie tekstu w pliku przygotowanym do druku cyfrowego, zwłaszcza gdy projekt zawiera dużo tekstu. Dzięki temu tekst przekształca się w niezależne od fontów obiekty wektorowe, które nie wymagają obecności oryginalnych czcionek na komputerze drukarni. To eliminuje ryzyko podmiany kroju pisma lub pojawiania się tzw. "krzaczków" w przypadku braku fontu. Nawet jeśli drukarnia posiada większość popularnych fontów, drobna różnica w wersji lub zestawie znaków może popsuć wrażenie – szczególnie przy dużej ilości tekstu, gdzie konsekwencje są trudne do wychwycenia przed drukiem. Branżowy standard przewiduje zamianę na krzywe zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na perfekcyjnej zgodności typografii, np. w plakatach, ulotkach, wizytówkach, a tym bardziej w publikacjach z dużą ilością treści. Moim zdaniem, to w praktyce minimalizuje ryzyko błędów i pozwala zachować pełną kontrolę nad wyglądem tekstu. Dodatkowo, pliki zawierające tekst zamieniony na krzywe są bardziej uniwersalne i mniej podatne na nieprzewidziane zmiany na etapie produkcji. Szczerze, nie znam drukarni, która nie preferowałaby takiego podejścia – to po prostu dobra praktyka i duże ułatwienie w pracy.

Pytanie 40

Jaką kwotę należy przeznaczyć na przygotowanie folderu reklamowego do druku, jeśli czas realizacji wynosi 4 dni po 3 godziny dziennie, a stawka za godzinę pracy operatora DTP to 80 zł?

A. 560 zł
B. 960 zł
C. 240 zł
D. 320 zł
Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z błędów w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia, jakie elementy należy uwzględnić przy kalkulacji kosztów. W przypadku podanych opcji, wiele osób może pomylić się, podsumowując godziny pracy lub myśląc, że stawka godzinowa odnosi się tylko do niektórych dni. Na przykład, wybór 560 zł mógł wynikać z obliczenia 7 godzin pracy (co jest nieprawidłowe, bo 4 dni po 3 godziny to 12 godzin) i pomnożenia tej liczby przez stawkę 80 zł. Innym typowym błędem jest zignorowanie pełnych dni roboczych, co prowadzi do niepoprawnych założeń dotyczących całkowitego czasu pracy. Warto podkreślić, że w branży DTP kluczowe jest precyzyjne liczenie czasu poświęconego na projekt, aby uniknąć niedoszacowania kosztów. Ostatecznie, koszt przygotowania folderu reklamowego powinien być wynikiem dokładnych obliczeń, które uwzględniają wszystkie godziny pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie wyceny usług w sektorze kreatywnym. Dokładność w kalkulacji jest istotna, ponieważ błędne oszacowanie kosztów może prowadzić do problemów finansowych dla firmy oraz niezadowolenia klientów.