Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 3 listopada 2025 01:15
  • Data zakończenia: 3 listopada 2025 01:23

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

W jakich jednostkach przedstawiamy wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time)?

A. m
B. s
C. Hz
D. dB
Wynik pomiaru parametru RTT (Round Trip Delay Time) podawany jest w sekundach (s), co jest jednostką czasu w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar (SI). RTT jest kluczowym parametrem w analizie opóźnień w sieciach komputerowych, który mierzy czas potrzebny na przesłanie pakietu danych z jednego punktu do drugiego i z powrotem. Pomiar ten jest szczególnie istotny w kontekście jakości usług (QoS) w sieciach transmisyjnych, gdzie niskie opóźnienia są niezbędne dla aplikacji w czasie rzeczywistym, takich jak gry online, wideokonferencje czy VoIP. Na przykład, w testach wydajności sieci, takich jak ping, użytkownicy mogą zaobserwować czasy RTT, co pozwala na ocenę responsywności połączenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, monitorowanie RTT jest integralną częścią zarządzania wydajnością sieci i jest wykorzystane w różnych protokołach, takich jak TCP, co podkreśla jego znaczenie w optymalizacji komunikacji sieciowej.

Pytanie 3

Z dokumentacji technicznej stacjonarnego telefonu wynika, że posiada on funkcję CLIP w systemie FSK/DTMF. Czym jest ta funkcja?

A. Ustawianie oraz wyświetlanie daty i godziny
B. Prezentacja numeru dzwoniącego abonenta
C. Pomiar czasu trwania rozmowy
D. Powtarzanie ostatnio wybieranego numeru
Funkcja CLIP, czyli Caller Line Identification Presentation, jest technologią, która umożliwia prezentację numeru dzwoniącego abonenta. System ten jest oparty na protokołach FSK (Frequency Shift Keying) oraz DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency), które są standardami wykorzystywanymi w telekomunikacji do przesyłania informacji. Dzięki CLIP użytkownik telefonu stacjonarnego może zobaczyć numer osoby dzwoniącej jeszcze przed odebraniem połączenia, co zwiększa komfort korzystania z telefonu oraz pozwala na lepsze zarządzanie połączeniami. W praktyce oznacza to, że można zidentyfikować czy dzwoniący jest znaną osobą, co pozwala na szybsze podjęcie decyzji o odebraniu lub zignorowaniu połączenia. Wiele nowoczesnych systemów telekomunikacyjnych wprowadza obsługę tej funkcji jako standard, co świadczy o jej rosnącej popularności. Oprócz CLIP istnieją też inne funkcje, takie jak CLIR (Caller Line Identification Restriction), które pozwalają dzwoniącemu ukryć swój numer. Warto zaznaczyć, że korzystanie z takich funkcji wspiera rozwój efektywnych usług telekomunikacyjnych, a także przyczynia się do lepszej ochrony prywatności użytkowników.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 7

Aplikacja Sysprep.exe w systemie Windows 7 Professional pozwala na

A. aktualizację zdalną systemu
B. sklonowanie obrazu zainstalowanego systemu
C. defragmentację dysku
D. sprawdzanie błędów na dysku
Narzędzie Sysprep.exe jest kluczowym elementem systemu Windows, które umożliwia przygotowanie systemu operacyjnego do klonowania i wdrażania na wielu komputerach. Jego podstawową funkcją jest usunięcie unikalnych identyfikatorów sprzętowych oraz informacji o konfiguracji, co pozwala na stworzenie obrazu systemu, który może być użyty na innych maszynach bez ryzyka konfliktów. Praktyczne zastosowanie Sysprep.exe występuje w środowiskach, gdzie wiele komputerów wymaga tej samej konfiguracji, takich jak biura czy instytucje edukacyjne. Używając Sysprep, administratorzy mogą zaoszczędzić czas i zasoby, wdrażając jednorazowo przygotowany obraz na wielu urządzeniach. Ponadto, zgodnie z najlepszymi praktykami, narzędzie to powinno być używane w połączeniu z narzędziami do zarządzania obrazami, takimi jak WDS lub MDT, aby maksymalnie uprościć proces zarządzania systemami operacyjnymi na dużą skalę. Dobrze przygotowany i przetestowany proces klonowania z wykorzystaniem Sysprep pozwala na szybsze i bardziej efektywne zarządzanie infrastrukturą IT.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

W jaki sposób konfiguracja interfejsu jako pasywnego wpłynie na przesył danych aktualizacji tablic rutingu w protokołach OSPF?

A. Zablokuje możliwość odbierania aktualizacji przez ten interfejs
B. Zablokuje możliwość wysyłania aktualizacji przez ten interfejs
C. Pozwoli na odbieranie aktualizacji przez ten interfejs
D. Pozwoli na wysyłanie aktualizacji przez ten interfejs
Odpowiedzi sugerujące, że skonfigurowanie interfejsu jako pasywnego umożliwi jego wysyłanie lub odbieranie aktualizacji są błędne i opierają się na nieporozumieniach dotyczących funkcji protokołu OSPF. Warto zauważyć, że interfejs pasywny nie uczestniczy w procesie wymiany informacji routingowych, co oznacza, że nie generuje, ani nie wysyła pakietów Hello – kluczowych dla nawiązywania sąsiedztw w OSPF. Odpowiedzi twierdzące, że możliwe jest wysyłanie aktualizacji z interfejsu pasywnego nie uwzględniają, że sam interfejs nie jest w stanie nawiązać relacji sąsiedzkich, co jest niezbędne do wymiany informacji o trasach. Odpowiedzi mówiące o możliwości odbierania aktualizacji także są mylące: mimo że pasywne interfejsy mogą odbierać powiadomienia, nie uczestniczą w pełnoprawnej wymianie informacji. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z pasywnymi interfejsami, co prowadzi do błędnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, że pasywne interfejsy w OSPF są używane do kontroli i ograniczania ruchu w sieci, a ich główną rolą jest zapobieganie niepotrzebnym aktualizacjom, co ma wpływ na wydajność całego środowiska. W praktyce, pasywne interfejsy są wykorzystywane na połączeniach, które nie są przeznaczone do dynamicznego routingu, a ich konfiguracja jest zgodna z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ruchem sieciowym.

Pytanie 10

Ile typów systemów PDH funkcjonuje na świecie?

A. 2 systemy PDH
B. 4 systemy PDH
C. 3 systemy PDH
D. 1 system PDH
Wybór liczby systemów PDH, który nie wynosi 3, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji systemów telekomunikacyjnych. Odpowiedzi wskazujące na 1, 2 lub 4 systemy nie oddają rzeczywistego obrazu struktury PDH. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, PDH składa się z trzech głównych systemów: E1, T1 i E3. Osoby, które zaznaczyły 1 system, mogą myśleć, że technologia PDH jest jednolita, co jest błędnym założeniem, ponieważ różne regiony mają różne standardy i potrzeby. Wybór 2 systemów może sugerować, że użytkownicy nie są świadomi istnienia E3, który jest kluczowy w kontekście sieci o wysokiej przepustowości. Z kolei wybór 4 systemów może wynikać z rozprzestrzenienia się nieaktualnych lub mylących informacji w obrębie branży, gdzie mogą być mieszane pojęcia związane z innymi technologiami transmisji danych. W praktyce, wiedza na temat tych trzech systemów jest niezbędna, aby zaprojektować efektywne sieci telekomunikacyjne, co jest kluczowe dla realizacji standardów jakości usług (QoS). Odpowiednie zrozumienie hierarchii PDH jest podstawą dla inżynierów zajmujących się budową i zarządzaniem sieciami, co pozwala na lepsze przewidywanie i rozwiązywanie problemów związanych z wydajnością i niezawodnością systemów telekomunikacyjnych. Dlatego tak ważne jest, aby być dobrze poinformowanym na temat różnych systemów PDH oraz ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 11

Który typ telefonu powinien być podłączony do wyjścia S/T w centrali abonenckiej?

A. VoIP
B. POTS
C. CTS
D. ISDN
VoIP (Voice over Internet Protocol) to technologia, która umożliwia przesyłanie głosu przez Internet, co czyni ją zupełnie inną od ISDN. Podczas gdy VoIP jest oparty na połączeniach internetowych, wyjście S/T w centrali abonenckiej jest przystosowane do pracy z cyfrowymi połączeniami telefonicznymi, takimi jak te oferowane przez ISDN. Z tego względu, choć VoIP ma swoje zalety, jak elastyczność i możliwość redukcji kosztów, nie jest odpowiednie do podłączenia do wyjścia S/T. POTS (Plain Old Telephone Service) to tradycyjna analogowa telefonia stacjonarna, która również nie jest zgodna z cyfrowym standardem ISDN. POTS wykorzystuje analogowe sygnały, co sprawia, że nie można go używać w tej samej konfiguracji, co ISDN. CTS (Circuit Terminating System) to termin, który może być mylony z systemami telekomunikacyjnymi, ale nie jest konkretnym rozwiązaniem stosowanym do podłączania do wyjścia S/T. W rzeczywistości, niepoprawne odpowiedzi często wynikają z pomylenia technologii analogowej z cyfrową oraz z braku zrozumienia specyficznych zastosowań i standardów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami, co pozwala na prawidłowy wybór urządzeń do konkretnego zastosowania.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie Windows pozwala na aktywację lub dezaktywację usług systemowych?

A. msconfig.exe
B. sysdm.cpl
C. wscui.cpl
D. secpol.msc
Odpowiedzi sysdm.cpl, secpol.msc i wscui.cpl nie są zbyt trafne w kontekście zarządzania usługami systemowymi. Sysdm.cpl otwiera 'Właściwości systemu', które głównie służą do ustawienia sprzętu i kont użytkowników, a to nie to samo, co zarządzanie usługami. Secpol.msc dotyczy zasad bezpieczeństwa lokalnego i nie ma nic wspólnego z usługami systemowymi. Wykorzystanie tego narzędzia tutaj to całkiem powszechny błąd, bo nie odpowiada na konkretne potrzeby związane z administracją usługami. No i wscui.cpl, to narzędzie od Centrum zabezpieczeń Windows, skupia się tylko na bezpieczeństwie, a nie na włączaniu czy wyłączaniu usług. Widać, że ważne jest zrozumienie, które narzędzia pasują do danej sytuacji, żeby unikać nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 13

Jakie zasady działania ma przetwornik A/C typu delta-sigma?

A. jednoczesnego zestawienia wartości napięcia wejściowego z serią napięć odniesienia przy użyciu szeregu komparatorów analogowych
B. porównywania wartości napięcia wejściowego z napięciem odniesienia generowanym przez przetwornik cyfrowo-analogowy w iteracyjnym procesie kontrolowanym przez układ sterujący
C. zliczania impulsów z generatora wzorcowego o dużej częstotliwości, względem czasu pomiaru, w czasie proporcjonalnym do napięcia wejściowego
D. kwantowania pochodnej sygnału, co oznacza przetwarzanie różnicy wartości sygnału pomiędzy następującymi próbkami na jednobitowe słowo cyfrowe
Zrozumienie działania przetworników A/C jest kluczowe w aplikacjach elektronicznych, jednakże wiele koncepcji związanych z innymi typami przetworników może prowadzić do błędnych wniosków. Pierwsza z niepoprawnych koncepcji dotyczy procesu kwantowania, które jest charakterystyczne dla innych typów przetworników, ale nie oddaje istoty działania delta-sigma. W przetwornikach delta-sigma, istotą jest zliczanie impulsów, a nie bezpośrednie kwantowanie pochodnej sygnału. Kolejna koncepcja sugeruje porównanie napięcia wejściowego z napięciem odniesienia przy pomocy przetwornika cyfrowo-analogowego, co jest bardziej związane z technologią przetworników typu SAR (Successive Approximation Register). Takie podejście nie uwzględnia unikalnej modulacji występującej w delta-sigma. Wreszcie, twierdzenie o jednoczesnym porównaniu napięcia wejściowego z szeregiem napięć odniesienia przy użyciu komparatorów analogowych jest charakterystyczne dla innych architektur przetworników, jak flash ADC. Użycie komparatorów w sposób opisany w odpowiedziach alternatywnych ignoruje kluczowy element modulacji delta-sigma oraz fakt, że to impulsy są zliczane, a nie bezpośrednie porównania. Te błędne wnioski wynikają z niepełnego zrozumienia działania przetworników A/C, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania systemów elektronicznych i pomiarowych.

Pytanie 14

Który z poniższych protokołów pełni funkcję protokołu routingu?

A. IGMP
B. OSPF
C. SNMP
D. ICMP
OSPF (Open Shortest Path First) jest jednym z najpopularniejszych protokołów rutingu w sieciach opartych na protokole IP, który działa w oparciu o algorytm stanu łącza. OSPF jest protokołem wewnętrznego rutingu (IGP), co oznacza, że jest wykorzystywany do wymiany informacji o trasach w obrębie jednej organizacji czy systemu autonomicznego. Protokół ten umożliwia dynamiczne dostosowywanie tras w sieci, co jest kluczowe w przypadku zmieniającego się ruchu sieciowego. OSPF dzieli sieć na obszary, co pozwala na efektywne zarządzanie dużymi infrastrukturami sieciowymi, a także zmniejsza obciążenie procesora i pamięci urządzeń routujących. Przykładowo, w dużych korporacjach OSPF jest używany do tworzenia dużych, skalowalnych sieci, gdzie różne oddziały mogą komunikować się ze sobą z zachowaniem efektywności. OSPF jest również zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania siecią, ponieważ wspiera szybką konwergencję, co oznacza, że wszelkie zmiany w topologii sieci są szybko odzwierciedlane w tablicach routingu.

Pytanie 15

Jeżeli poziom sygnału użytecznego wynosi 0 dB, a poziom szumów to -40 dB, to jaki jest odstęp sygnału od szumu (SNR)?

A. 40 dB
B. 25 dB
C. 0 dB
D. 65 dB
Odstęp sygnału od szumu (SNR) jest miarą jakości sygnału w obecności szumów. W tym przypadku, sygnał użyteczny ma poziom 0 dB, co oznacza, że jego moc jest na poziomie referencyjnym. Poziom szumów wynosi -40 dB, co wskazuje, że jego moc jest znacznie niższa niż moc sygnału użytecznego. Aby obliczyć SNR, należy zastosować wzór: SNR = Poziom sygnału - Poziom szumów. Wstawiając wartości, otrzymujemy: SNR = 0 dB - (-40 dB) = 0 dB + 40 dB = 40 dB. Taki odstęp oznacza, że sygnał jest znacznie bardziej wyraźny niż szum, co jest korzystne w różnych zastosowaniach, takich jak komunikacja radiowa, audio i przetwarzanie sygnałów. W praktyce, utrzymanie wysokiego SNR jest kluczowe dla zapewnienia jakości transmisji i minimalizowania błędów. W standardach telekomunikacyjnych oraz audio, dąży się do osiągnięcia SNR na poziomie co najmniej 20-30 dB, aby zapewnić akceptowalną jakość sygnału.

Pytanie 16

Jak długo trwa ramka STM-1 w technologii SDH przy przepływności 155 Mbit/s?

A. 1024 µs
B. 512 µs
C. 2018 µs
D. 125 µs
Czas trwania ramki STM-1 w technologii SDH (Synchronous Digital Hierarchy) wynosi 125 µs, co jest zgodne z definicją tego standardu. Ramka STM-1 jest podstawową jednostką pojemności w SDH, która ma przepływność wynoszącą 155,52 Mbit/s. W ciągu jednej sekundy przesyłane są 8000 ramk, co można obliczyć, dzieląc 1 sekundę przez czas trwania jednej ramki (1 s / 125 µs = 8000). Odpowiednio skonstruowane ramki STM-1 są kluczowe dla zapewnienia synchronizacji i efektywności przesyłania danych w sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce znajomość czasu trwania ramki jest niezbędna podczas projektowania i analizy systemów komunikacyjnych, gdzie istotne jest zarządzanie pasmem i minimalizowanie opóźnień. Wiele urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak przełączniki i routery, korzysta z tej wartości do synchronizacji procesów oraz optymalizacji przesyłania danych, co podkreśla znaczenie tej wiedzy w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Wskaź przyrząd, który powinien być zastosowany do pomiaru rezystancji pętli pary kablowej?

A. Megaomomierz
B. Poziomoskop
C. Omomierz
D. Miernik poziomu
Omomierz to przyrząd służący do pomiaru rezystancji elektrycznej i jest idealnym narzędziem do oceny rezystancji pętli pary kablowej. Jego funkcjonalność opiera się na pomiarze oporu, co jest kluczowe w diagnostyce i utrzymaniu instalacji elektrycznych. W praktyce omomierz jest wykorzystywany do sprawdzania przewodów, złącz oraz różnych komponentów elektrycznych, co pozwala na wykrycie potencjalnych problemów, takich jak zwarcia czy przerwy w obwodzie. Standardy branżowe, takie jak IEC 61010, podkreślają znaczenie dokładności i bezpieczeństwa podczas wykonywania pomiarów, co czyni omomierz niezastąpionym narzędziem dla elektryków i techników. Możliwość pomiaru rezystancji w różnych zakresach sprawia, że omomierz jest wszechstronny, a jego zastosowanie w diagnostyce pozwala na uzyskanie szybkich i precyzyjnych wyników, co jest niezbędne podczas konserwacji i instalacji systemów elektrycznych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Która z poniższych właściwości jest typowa dla komutacji pakietów w trybie datagram?

A. Przed wysłaniem pakietów między dwoma użytkownikami tworzony jest kanał logiczny
B. Pakiety docierają do odbiorcy zawsze w takiej samej kolejności, w jakiej zostały przesłane
C. Pakiety pomiędzy użytkownikiem a centralą mogą być transmitowane różnymi trasami
D. W trakcie połączenia użytkownik nie ma możliwości korzystania z innych usług
W przypadku komutacji pakietów w trybie datagram, podstawowym błędem jest zrozumienie, że przed rozpoczęciem transmisji pakietów, zestawiany jest kanał logiczny. To podejście jest charakterystyczne dla komutacji obwodowej, gdzie przed przesyłaniem danych ustanawia się stałe połączenie pomiędzy nadawcą a odbiorcą, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów, zwłaszcza w sieciach o zmiennej intensywności ruchu. Dodatkowo, stwierdzenie, że pakiety docierają do stacji docelowej w kolejności, w jakiej zostały wysłane, jest również nieprawdziwe, ponieważ w komutacji pakietów kolejność dostarczania nie jest gwarantowana z powodu różnorodnych ścieżek, którymi mogą podążać pakiety. Użytkownicy mogą również korzystać z innych usług w trakcie przesyłania danych, co jest istotną cechą elastyczności tego modelu. W praktyce, nieznajomość zasad działania komutacji pakietów może prowadzić do błędnych założeń dotyczących wydajności i zarządzania siecią, co w konsekwencji wpływa na projektowanie systemów telekomunikacyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura oparta na pakietach jest bardziej odpornym i skalowalnym rozwiązaniem, które jest zgodne z nowoczesnymi standardami komunikacyjnymi.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

DTE {Data Terminal Equipment) to urządzenie

A. łączącym dwa lub więcej segmentów sieci lub różnych sieci
B. tworzącym połączenie elektryczne pomiędzy węzłami szkieletowymi sieci
C. komunikacyjnym zakończeniem obwodu danych, które pozwala urządzeniom końcowym na dostęp do łączy telekomunikacyjnych
D. dostępowym, ulokowanym poza szkieletową strukturą sieci, pełniącym rolę terminala do przesyłania danych
Odpowiedź wskazująca, że DTE (Data Terminal Equipment) jest urządzeniem dostępowym, znajdującym się poza szkieletem sieci, jest prawidłowa, ponieważ DTE odnosi się do wszelkich urządzeń końcowych, które komunikują się z siecią. DTE pełni funkcję interfejsu pomiędzy użytkownikami a siecią telekomunikacyjną, co pozwala na transmisję danych w obie strony. Przykłady DTE obejmują komputery, terminale i drukarki, które są połączone do sieci w celu wymiany informacji. DTE zawsze znajduje się na końcu obwodu transmisyjnego, co oznacza, że uczestniczy w procesie przesyłania danych. Zgodnie z normą ISO/IEC 3309, DTE powinno spełniać określone wymagania dotyczące komunikacji, co zapewnia interoperacyjność w różnych systemach sieciowych. Rozumienie roli DTE jest kluczowe dla projektowania i zarządzania sieciami, a także dla efektywnej analizy wydajności transmisji danych. Dobrze zrozumiane DTE umożliwia prawidłową konfigurację urządzeń oraz optymalizację procesów komunikacyjnych w organizacji.

Pytanie 23

Technika polegająca na ustanawianiu łączności pomiędzy dwiema lub więcej stacjami końcowymi drogi komunikacyjnej, która jest wykorzystywana wyłącznie przez nie do momentu rozłączenia, nazywana jest komutacją

A. komórek
B. łączy
C. pakietów
D. wiadomości
Komutacja łączy, zwana również komutacją obwodów, polega na ustanowieniu dedykowanego połączenia między dwoma lub więcej stacjami końcowymi na czas przesyłania danych. W praktyce oznacza to, że zasoby sieciowe, takie jak pasmo, są przydzielane na stałe do konkretnego połączenia, co zapewnia stabilność i przewidywalność w przesyłaniu danych. Doskonałym przykładem zastosowania komutacji łączy jest tradycyjna telefonia, gdzie zestawienie połączenia między dzwoniącymi odbywa się przez zestawienie obwodu, co gwarantuje, że obie strony mają wyłączny dostęp do kanału transmisyjnego przez cały czas trwania rozmowy. Standardy dotyczące komutacji łączy, takie jak ITU-T G.703, definiują wymagania techniczne dla transmisji cyfrowej i gwarantują wysoką jakość usług. Komutacja łączy jest kluczowa w kontekście aplikacji wymagających stałego pasma i niskiego opóźnienia, jak na przykład aplikacje głosowe czy wideo.

Pytanie 24

Podstawową miarą przepływności w medium transmisyjnym jest ilość

A. ramek przesyłanych w czasie jednej sekundy
B. bloków przesyłanych w czasie jednej sekundy
C. bitów przesyłanych w czasie jednej sekundy
D. kontenerów przesyłanych w czasie jednej sekundy
Poprawna odpowiedź to 'bitów przesyłanych w ciągu sekundy', ponieważ jednostka ta jest kluczowa w obszarze telekomunikacji i przesyłu danych. Bit to podstawowa jednostka informacji, która może przyjmować wartość 0 lub 1. W kontekście medium transmisyjnego, na przykład w sieciach komputerowych, prędkość przesyłania danych mierzy się w bitach na sekundę (bps), co pozwala na ocenę efektywności i wydajności transmisji. Praktycznie, im więcej bitów można przesłać w danym czasie, tym wyższa jest przepustowość medium. W standardach komunikacyjnych, takich jak Ethernet czy Wi-Fi, również wykorzystuje się tę jednostkę do określenia szybkości transferu danych. Zrozumienie tego pojęcia jest kluczowe dla projektowania i optymalizacji sieci, a także dla analizy wydajności systemów informatycznych oraz podejmowania decyzji dotyczących infrastruktury sieciowej, co ma zasadnicze znaczenie w codziennej pracy specjalistów IT.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 28

Konfiguracja w centrali abonenckiej usługi, która pozwala na wykonywanie połączeń na numer wewnętrzny bez pomocy telefonistki, polega na właściwym ustawieniu

A. funkcji DISA w tej centrali
B. czasów wykonywania upgrade karty SYS
C. karty PRA (30B+D) w tej centrali
D. funkcji automatycznej dystrybucji ruchu ACD
Funkcja DISA, czyli Direct Inward System Access, w centrali abonenckiej jest naprawdę przydatna, bo pozwala na dzwonienie na numery wewnętrzne bez udziału telefonistki. Dzięki temu użytkownicy mogą szybko i sprawnie łączyć się z kolegami z pracy nawet z zewnątrz, co mega poprawia komunikację w firmie. Na przykład, gdy pracownik chce zadzwonić do kolegi z innej lokalizacji, może to zrobić łatwo przez zewnętrzną linię. Oczywiście, trzeba to dobrze skonfigurować, a dodatkowy PIN zapewnia większe bezpieczeństwo. W branży telekomunikacyjnej to jest naprawdę standard i wszyscy powinni to mieć, bo ułatwia to pracę i może obniżyć koszty, eliminując potrzebę zatrudniania telefonistek do przekierowywania połączeń.

Pytanie 29

Narzędzie diskmgmt.msc w systemie MMC (Microsoft Management Console) pozwala na

A. analizowanie zdarzeń systemu Windows
B. sprawdzenie sterowników zainstalowanych na dysku
C. zarządzanie partycjami oraz woluminami prostymi
D. administrację użytkownikami
Chociaż inne odpowiedzi mogą wydawać się odpowiednie, każda z nich nie odnosi się do funkcjonalności przystawki <i>diskmgmt.msc</i>. Na przykład, przegląd zdarzeń systemu Windows to funkcja dostępna w narzędziu <i>Event Viewer</i>, które umożliwia monitorowanie i analizę zdarzeń systemowych, takich jak błędy, ostrzeżenia i informacje. Jest to narzędzie pomocne przy diagnozowaniu problemów, ale nie ma związku z zarządzaniem dyskami. Innym błędnym podejściem jest stwierdzenie dotyczące sprawdzania zainstalowanych na dysku sterowników. Tę funkcjonalność zapewniają inne narzędzia, takie jak <i>Device Manager</i>, które pozwalają na zarządzanie sprzętem i sterownikami w systemie, ale nie są one związane z zarządzaniem woluminami czy partycjami. Ostatnia odpowiedź dotycząca zarządzania użytkownikami dotyczy narzędzia <i>Computer Management</i> oraz <i>Local Users and Groups</i>, co również nie ma związku z zarządzaniem dyskami. Typowym błędem jest mylenie funkcji różnych narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania systemem i trudności w rozwiązywaniu problemów. Zrozumienie dedykowanych ról narzędzi systemowych jest kluczowe dla efektywnej administracji systemami operacyjnymi.

Pytanie 30

Jak określa się przetwornik A/C, stosowany w systemach telekomunikacyjnych, w którym kluczową właściwością jest szybkość przetwarzania, a nie jakość?

A. Z podwójnym całkowaniem
B. Delta-sigma
C. Z przetwarzaniem bezpośrednim
D. Kompensacyjno-wagowy
Przetwornik A/C z przetwarzaniem bezpośrednim jest najczęściej wykorzystywany w aplikacjach, gdzie kluczowym czynnikiem jest szybkość przetwarzania sygnałów. W odróżnieniu od innych metod, takich jak przetwarzanie delta-sigma, które koncentrują się na jakości i precyzji konwersji, przetwarzanie bezpośrednie skupia się na minimalizacji czasu przetwarzania. Przykładem zastosowania tego typu przetworników są systemy wizyjne oraz aplikacje w sektorze telekomunikacyjnym, gdzie szybka analiza danych jest niezbędna do zapewnienia płynności transmisji i reakcji na dynamicznie zmieniające się warunki. W praktyce, w systemach teleinformatycznych, gdzie liczy się czas reakcji (np. w systemach radarowych czy w urządzeniach IoT), korzysta się z przetworników przetwarzających bezpośrednio, co pozwala na natychmiastowe przetwarzanie sygnałów analogowych na cyfrowe. Dobre praktyki sugerują również stosowanie tego typu przetworników w aplikacjach, gdzie dane muszą być przetwarzane w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe dla systemów automatyki oraz zdalnego monitorowania.

Pytanie 31

Największą liczbę kanałów optycznych w systemach światłowodowych umożliwia zwielokrotnienie zwane

A. UWDM (Ultra Dense Wavelength Division Multiplexing)
B. CWDM (Coarse Wavelength Division Multiplexing)
C. DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing)
D. WDM (Wavelength Division Multiplexing)
UWDM, czyli Ultra Dense Wavelength Division Multiplexing, to technologia, która umożliwia zwielokrotnienie sygnałów w światłowodach przy użyciu bardzo gęstych długości fal. Dzięki tej metodzie można przesyłać znacznie więcej kanałów optycznych w porównaniu do innych technologii, takich jak DWDM, CWDM czy WDM. UWDM pozwala na osiągnięcie gęstości kanałów sięgającej nawet 1000 kanałów w jednym włóknie światłowodowym, co jest kluczowe w kontekście rosnącego zapotrzebowania na szerokopasmowy Internet oraz przesył danych w centrach danych. Przykładem zastosowania tej technologii są nowoczesne sieci telekomunikacyjne, które wymagają dużej przepustowości i niskiej latencji. W praktyce, operatorzy telekomunikacyjni implementują UWDM w swoich sieciach, aby zwiększyć efektywność wykorzystania istniejącej infrastruktury światłowodowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Technologia ta przyczynia się również do obniżenia kosztów operacyjnych przez minimalizację potrzeby układania nowych kabli światłowodowych.

Pytanie 32

Jakiego działania nie realizują programowe analizatory sieciowe?

A. Przekształcania binarnych pakietów na format zrozumiały dla ludzi
B. Analizowania wydajności sieci w celu identyfikacji wąskich gardeł
C. Naprawiania spójności danych
D. Identyfikowania źródeł ataków
Wybór tych odpowiedzi, które sugerują działania programowych analizatorów sieci, może być trochę mylący, bo niektóre z nich nie do końca oddają ich funkcję. Analiza wydajności sieci, żeby dostrzegać wąskie gardła, to bardzo ważny aspekt tych narzędzi. Dzięki temu admini mogą zidentyfikować problemy z przepustowością czy opóźnieniami. Współczesne systemy monitorowania, jak NetFlow czy sFlow, skupiają się głównie na detekcji i analizie ruchu, co pozwala lepiej zarządzać infrastrukturą sieciową. Oczywiście, wykrywanie źródeł ataków, jak DDoS, jest w ich zakresie działania. Używają różnych technik, żeby analizować zachowanie użytkowników i porównywać to z wcześniejszymi wzorcami. Na koniec, konwersja pakietów binarnych na formę czytelną dla ludzi to ważna cecha monitorujących, bo to pomaga lepiej zrozumieć ruch w sieci i wychwytywać problemy. W dzisiejszych czasach, kiedy bezpieczeństwo sieci jest tak ważne, warto zrozumieć te funkcje dla skutecznego zarządzania siecią.

Pytanie 33

Która z wymienionych czynności sprawi, że system operacyjny nie będzie odpowiednio zabezpieczony, mimo zainstalowanego oprogramowania antywirusowego?

A. Nadzorowanie systemu w czasie rzeczywistym
B. Przeprowadzanie szybkiego skanowania nie częściej niż raz w miesiącu
C. Realizowanie pełnego skanowania systemu plików co najmniej raz dziennie
D. Aktywowanie automatycznych aktualizacji bazy wirusów
Wykonywanie szybkiego skanowania co najwyżej raz w miesiącu jest niewystarczające, aby zapewnić skuteczną ochronę systemu operacyjnego. Takie skanowanie zazwyczaj koncentruje się tylko na najbardziej oczywistych zagrożeniach, podczas gdy złośliwe oprogramowanie może ukrywać się w mniej oczywistych miejscach. Ponadto, wirusy i inne zagrożenia mogą zmieniać swoje zachowanie i metody działania, co sprawia, że sporadyczne skanowanie nie jest wystarczające. Praktyka sugeruje, że zaleca się przeprowadzanie pełnych skanowań systemu co najmniej raz w tygodniu oraz korzystanie z funkcji monitorowania w czasie rzeczywistym, aby błyskawicznie wykrywać i neutralizować zagrożenia. Regularne aktualizacje bazy wirusów również są kluczowe, ponieważ nowe zagrożenia pojawiają się nieustannie. Zastosowanie tych zasad w codziennej praktyce IT przyczynia się do znacznego zwiększenia poziomu bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Jednostką miary parametru jednostkowego symetrycznej linii długiej, która opisuje straty cieplne w dielektryku pomiędzy przewodami, jest

A. S/m
B. F/m
C. Ω/m
D. H/m
H/m (henry na metr) to jednostka, która mówi o indukcyjności i określa zdolność do gromadzenia energii w polu magnetycznym. Trochę nie na miejscu w kwestii strat cieplnych w dielektrykach. Takie użycie może świadczyć o nieporozumieniu, bo to nie do końca ma sens w tej sytuacji. F/m (farad na metr) to z kolei jednostka pojemności elektrycznej, która dotyczy kondensatorów - też nie związane ze stratami cieplnymi. A Ω/m (om na metr) mierzy opór, co może wprowadzać w błąd, bo opór to się wiąże z innymi stratami energii, ale niekoniecznie cieplnymi w dielektrykach. Często mylimy różne jednostki związane z zjawiskami elektrycznymi, co może prowadzić do złych wniosków. Z mojego doświadczenia, ważne jest, żeby znać i rozumieć właściwe jednostki miary oraz ich zastosowanie, szczególnie przy projektowaniu i ocenie systemów elektrycznych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Z jakiego zakresu adresów IP mechanizm APIPA (Automatic Private IP Addressing) przydzieli komputerowi adres, jeśli serwer DHCP w sieci nie funkcjonuje?

A. 169.254.0.1  169.254.255.254 /255.255.0.0
B. 172.16.0.0  172.31.255.255 /255.255.255.0
C. 192.168.0.0  192.168.255.255 /255.255.0.0
D. 11.10.10.0  122.255.255.254 /255.0.0.0
Niepoprawne odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących zakresów adresów IP oraz ich zastosowania. Zakres 192.168.0.0  192.168.255.255 /255.255.0.0 to obszar adresów prywatnych, zarezerwowanych do użycia w lokalnych sieciach, ale nie są one przydzielane przez APIPA. Użytkownicy mogą mylić adresy prywatne z automatycznymi adresami przypisywanymi w sytuacji braku serwera DHCP, co prowadzi do błędnych wniosków. Zakres 172.16.0.0  172.31.255.255 /255.255.255.0 to kolejny zestaw adresów prywatnych, który również nie jest związany z APIPA, a jego zastosowanie w lokalnej sieci nie wpływa na automatyczne przydzielanie adresów. Odpowiedź z zakresem 11.10.10.0  122.255.255.254 /255.0.0.0 odnosi się do adresów publicznych, które są przypisywane przez dostawców usług internetowych, a ich wykorzystanie w sieciach lokalnych jest niepraktyczne i niezgodne z zasadami adresacji IP. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między adresami prywatnymi a publicznymi oraz mechanizmem APIPA, co prowadzi do błędnych zrozumień dotyczących automatycznego przydzielania adresów IP w sieciach lokalnych. Właściwe zrozumienie standardów adresacji IP i mechanizmów ich przydzielania jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami.

Pytanie 39

Zwiększenie częstotliwości sygnału w kablach teleinformatycznych wieloparowych

A. może prowadzić do redukcji zakłóceń wywołanych przenikami
B. nie oddziałuje na zakłócenia w kablu, nawet jeżeli kabel nie jest ekranowany
C. może prowadzić do zakłóceń wywołanych przenikami
D. nie wpływa na zakłócenia w kablu, jeśli kabel jest ekranowany
Wzrost częstotliwości sygnału w wieloparowych kablach teleinformatycznych rzeczywiście może powodować zakłócenia spowodowane przenikami, co jest zjawiskiem znanym jako crosstalk. Crosstalk występuje, gdy sygnały z jednej pary przewodów w kablu wpływają na sygnały w innej parze, co może prowadzić do degradacji jakości sygnału. W miarę zwiększania częstotliwości, zjawisko to staje się bardziej wyraźne, ponieważ wyższe częstotliwości są bardziej podatne na interferencje. Przykładowo, w zastosowaniach sieciowych, takich jak Ethernet, standardy takie jak IEEE 802.3 definiują maksymalne długości kabli i częstotliwości sygnałów, aby minimalizować crosstalk. W praktyce, stosowanie kabli z wyższymi kategoriami, jak Cat 6 czy Cat 7, pozwala na lepsze zarządzanie tymi zakłóceniami dzięki zastosowaniu lepszej konstrukcji ekranowania i skręcania żył. Konsekwentne przestrzeganie dobrych praktyk przy instalacji kabli, takich jak unikanie zginania kabli w ostrych kątów i stosowanie odpowiednich złączek, również przyczynia się do redukcji zakłóceń.

Pytanie 40

Który symbol używany jest w formule arkusza kalkulacyjnego do oznaczania bezwzględnego adresu komórki?

A. & np. &A&1
B. # np. #A#1
C. $ np. $A$1
D. % np. %A%1
W kontekście adresowania komórek w arkuszach kalkulacyjnych, kluczowe jest zrozumienie różnic między różnymi typami odwołań. Odpowiedzi, które zawierają symbole takie jak #, &, czy %, są niepoprawne i wynikają z nieporozumienia co do zasad działania formuł. Symbol '#' nie jest używany w kontekście adresowania komórek, a jego obecność w arkuszach kalkulacyjnych często odnosi się do błędów, takich jak #VALUE! lub #REF!, które wskazują na problemy z formułą lub odniesieniem. Z kolei znak '&' jest używany do łączenia tekstów, a nie do adresowania komórek. Na przykład, formuła =A1 & B1 łączy zawartości komórek A1 i B1, a nie odnosi się do nich w kontekście obliczeń. Użycie '%' w adresowaniu również jest mylące, ponieważ w arkuszach kalkulacyjnych symbol '%' odnosi się do wartości procentowych, a nie do sposobu adresowania komórek. Użytkownicy często mylą te symbole z konwencjami adresowania komórek, co może prowadzić do błędnych obliczeń i nieefektywnego zarządzania danymi. Kluczowe jest, aby przy tworzeniu formuł w arkuszach kalkulacyjnych stosować właściwe symbole i rozumieć ich znaczenie, aby uniknąć takich podstawowych błędów i zapewnić prawidłowe funkcjonowanie obliczeń.