Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:46
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:59

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na zdjęciu portretowym zastosowano kierunek oświetlenia

A. przedni.

B. dolny.

C. tylny.

D. boczny.

Na zdjęciu portretowym zastosowano przednie oświetlenie, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego i naturalnego efektu na twarzy modela. Przednie światło pada bezpośrednio na modela, eliminując cienie i podkreślając detale, takie jak rysy twarzy czy teksturę skóry. W praktyce fotografowie często korzystają z tego rodzaju oświetlenia podczas sesji zdjęciowych, aby uzyskać zdjęcia, które są przyjemne dla oka i wyraźnie oddają cechy portretowanej osoby. Warto pamiętać, że przednie oświetlenie często stosowane jest w portretach beauty, gdzie kluczowe jest ukazanie szczegółów, takich jak makijaż czy wyrazistość oczu. Dobrą praktyką w przypadku przedniego oświetlenia jest użycie miękkiego źródła światła, co jeszcze bardziej minimalizuje ostre cienie, skutkując harmonijnym wyglądem. W kontekście standardów fotograficznych, stosowanie przedniego oświetlenia jest rekomendowane w wielu podręcznikach dotyczących fotografii portretowej, co podkreśla jego znaczenie w branży.

Pytanie 2

W jakim modelu kolorów oraz w jakiej rozdzielczości powinno być zapisane zdjęcie, które ma być umieszczone w Internecie?

A. CMYK i 72 dpi

B. RGB i 72 dpi

C. CMYK i 150 dpi

D. RGB i 150 dpi

Wybierając tryb kolorów RGB i ustawiając rozdzielczość na 72 dpi, trafiłeś bardzo dobrze, jeśli chodzi o zdjęcia do wrzucenia w sieć. RGB, czyli czerwień, zieleń i niebieski, to standard, który świetnie się sprawdza na ekranach, bo tak właśnie działają monitory. Kolory w RGB wyglądają lepiej i są bardziej żywe niż w CMYK, który jest raczej do druku stworzony. A co do rozdzielczości - 72 dpi to w sam raz na internet, bo wygląda dobrze, a plik nie jest za duży. Jak wrzucasz zdjęcia na strony czy social media, to szybkie ładowanie jest kluczowe i 72 dpi w tym pomaga. Warto też pamiętać o kompresji zdjęć, bo to jeszcze bardziej przyspiesza ładowanie. W skrócie, RGB i 72 dpi to dobre połączenie jakości i wydajności, co ważne dla osób, które korzystają z internetu.

Pytanie 3

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. TIFF

B. PNG

C. PSD

D. JPEG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 4

Wykonując w studio fotograficznym zdjęcie portretowe pięcioosobową rodzinę najkorzystniej oświetlić światłem rozproszonym, stosując

A. lampę z wrotami.

B. tubus stożkowy.

C. blendę srebrną.

D. parasolki transparentne.

Parasolki transparentne to naprawdę świetne rozwiązanie w fotografii portretowej, szczególnie gdy pracujemy z większą grupą, jak pięcioosobowa rodzina. Ich największą zaletą jest równomierne rozpraszanie światła, co daje bardzo miękki, naturalny efekt na skórze i eliminuje ostre cienie. Moim zdaniem, niezależnie od tego, czy dopiero zaczynasz zabawę z lampami studyjnymi, czy już masz trochę doświadczenia, korzystanie z parasolki transparentnej pozwala osiągnąć profesjonalny rezultat niemal od ręki. W praktyce taki modyfikator światła nie wymaga specjalnych umiejętności – po prostu ustawiasz lampę, kierujesz przez parasolkę, a światło samo pięknie się rozchodzi. To szczególnie ważne, gdy chcesz, żeby każdy członek rodziny wyglądał dobrze, niezależnie od miejsca w kadrze. W branży przyjmuje się, że światło rozproszone jest „kluczem” do udanych portretów, bo niweluje niedoskonałości i daje wrażenie miękkości. Parasolki transparentne są tanie, lekkie i błyskawicznie się je rozstawia, co w studiu jest dużym atutem. Warto pamiętać, że profesjonalni fotografowie bardzo często stosują je przy sesjach rodzinnych czy grupowych, bo zmniejszają ryzyko powstania nieestetycznych kontrastów lub prześwietleń na twarzach. Z mojego doświadczenia wynika, że użycie parasolki transparentnej to najprostszy sposób, by uzyskać naturalne zdjęcie, które przypadnie do gustu każdemu klientowi.

Pytanie 5

Wskaż symbol narzędzia, które przeznaczone jest do wypełniania zaznaczonego obszaru kolorem?

A. A.

B. B.

C. D.

D. C.

Narzędzie oznaczone symbolem 'D', znane jako 'wiadro z farbą' (ang. Paint Bucket Tool), jest kluczowym elementem w grafice komputerowej, służącym do efektywnego wypełniania obszarów jednorodnym kolorem. Umożliwia to użytkownikom szybkie i wygodne wypełnianie dużych powierzchni, co jest szczególnie przydatne w procesie tworzenia grafik, ilustracji oraz w projektowaniu wizualnym. Wybierając narzędzie, możemy również dostosować jego właściwości, takie jak tolerancja koloru, co oznacza, że możemy kontrolować, jak bliskie odcienie będą wypełniane. Zastosowanie tego narzędzia jest powszechne w różnych programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy GIMP, gdzie efektywne zarządzanie kolorami jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów estetycznych. Warto również znać inne narzędzia, które mogą współpracować z narzędziem wypełniania, np. narzędzia do zaznaczania, które pozwalają precyzyjnie określić obszary do wypełnienia, co jest fundamentalne w pracy nad złożonymi projektami graficznymi. Dobrą praktyką jest również tworzenie warstw w programach graficznych, co pozwala na łatwiejsze zarządzanie elementami projektu i edytowanie ich bez wpływu na inne części grafiki.

Pytanie 6

Który modyfikator należy wybrać do wykonania zdjęcia studyjnego, aby uzyskać efekt rozproszonego światła?

A. Strumienicę.

B. Blendę dyfuzyjną.

C. Blendę srebrną.

D. Wrota.

Blenda dyfuzyjna to absolutny klasyk w pracy studyjnej, kiedy zależy nam na miękkim, rozproszonym świetle. W fotografii studyjnej najczęściej właśnie jej używa się po to, żeby światło padające na modela czy przedmiot nie było ostre, nie rzucało mocnych cieni ani nie dawało kontrastowych przejść. Z mojego doświadczenia, blenda dyfuzyjna świetnie sprawdza się zarówno przy portretach, jak i zdjęciach produktowych, bo pozwala uzyskać ten charakterystyczny, naturalny look. Działa trochę jak chmurka na niebie – rozprasza światło i sprawia, że wszystko wydaje się łagodniejsze. Branżowe standardy też to potwierdzają – praktycznie każdy profesjonalny fotograf ma blendę dyfuzyjną w swoim arsenale. Warto pamiętać, że blenda dyfuzyjna występuje w różnych rozmiarach, więc można ją dopasować do każdej sytuacji. Często nazywa się ją też translucentną, bo przepuszcza światło, ale je zmiękcza. Efekt? Skóra na zdjęciach wygląda delikatniej, zmarszczki czy niedoskonałości mniej rzucają się w oczy, a światło ładnie owija się wokół kształtów. To podstawowe narzędzie, jeśli chodzi o subtelność i profesjonalizm w studyjnej fotografii światłem ciągłym lub błyskowym.

Pytanie 7

Jakim obiektywem najkorzystniej wykonać zdjęcie architektury bez konieczności oddalania się od obiektu?

A. Szerokokątnym.

B. Fotogrametrycznym.

C. Standardowym.

D. Makro.

Często można spotkać się z błędnym założeniem, że do fotografii architektury wystarczy standardowy obiektyw albo nawet makro. Tymczasem oba te wybory mają swoje poważne ograniczenia. Obiektyw makro jest tak naprawdę wyspecjalizowany do fotografowania bardzo małych przedmiotów z bliska i charakteryzuje się dużym powiększeniem oraz niewielką głębią ostrości, co zupełnie nie sprawdza się w fotografii dużych obiektów, takich jak budynki. W przypadku standardowych obiektywów, które zwykle mają ogniskową 35–50 mm na pełnej klatce, problemem jest zbyt wąskie pole widzenia. Stając blisko dużego budynku czy w ciasnym wnętrzu, po prostu nie obejmiesz całego obiektu w kadrze, a nie zawsze można się oddalić. To prowadzi do konieczności robienia kilku zdjęć i składania panoram, ale to nie zawsze się sprawdza i jest czasochłonne. Z kolei obiektyw fotogrametryczny, choć może wydawać się brzmieć profesjonalnie, to w praktyce to pojęcie bardziej związane z pomiarami geodezyjnymi i naukowymi zastosowaniami, a nie z artystyczną fotografią architektury. W fotografii architektonicznej – takiej jak ją rozumie większość branży – szerokokątne obiektywy są zalecane, bo pozwalają uchwycić całość bryły, detale elewacji czy rozległe wnętrza bez konieczności cofania się na dużą odległość. To jest po prostu sprawdzone rozwiązanie, zalecane przez praktycznie wszystkie podręczniki fotografii architektury. Pomylenie przeznaczenia obiektywów wynika często z braku praktycznego doświadczenia lub zbyt ogólnego podejścia do tematu. Dlatego tak ważne jest, żeby dobierać sprzęt konkretnie pod kątem rodzaju fotografii, bo tylko wtedy można uzyskać oczekiwany efekt bez kompromisów technicznych.

Pytanie 8

Jakie szkło zabezpieczające należy zastosować do oprawy fotografii wystawowej, aby zminimalizować odblaski?

A. szkło antyrefleksyjne

B. szkło hartowane

C. szkło float

D. szkło kryształowe

Szkło antyrefleksyjne to najlepszy wybór do oprawy fotografii wystawowej, szczególnie gdy chcesz zminimalizować odblaski. To szkło ma specjalną powłokę, która redukuje odbicia światła, co pozwala na lepszą widoczność dzieła sztuki. Przykładowo, w muzeach czy galeriach sztuki często stosuje się ten rodzaj szkła, ponieważ umożliwia on zachowanie integralności wizualnej ekspozycji. Warto pamiętać, że odblaski mogą znacząco wpłynąć na odbiór obrazu przez widza, odwracając uwagę od detalów czy kolorystyki. Szkło antyrefleksyjne nie tylko poprawia estetykę, ale także chroni fotografie przed szkodliwym działaniem promieni UV, co jest istotne w kontekście długotrwałego przechowywania prac. Dzięki tym właściwościom, jest to standardowy wybór w branży wystawienniczej, co podkreśla jego wartości użytkowe i artystyczne.

Pytanie 9

Zjawisko obramowania na zdjęciu, które pojawia się podczas używania obiektywu szerokokątnego, wynikające z mniejszej jasności na krawędziach obrazu, to błąd

A. aberracji komatycznej

B. dystorsji beczkowatej

C. winietowania

D. paralaksy

W odpowiedziach zawartych w pytaniu pojawiły się koncepty, które nie dotyczą winietowania, a są często mylone przez osoby zajmujące się fotografią. Dystorsja beczkowata to zjawisko, które prowadzi do wypaczenia prostokątnych kształtów w kadrze w formie łuku, co jest szczególnie widoczne na brzegach zdjęcia. To deformacja obrazu, a nie spadek jasności, więc nie ma związku z omawianym tematem. Paralaksa odnosi się do różnicy w postrzeganiu obiektów z różnych kątów, co jest istotne w kontekście fotografii stereoskopowej, ale nie ma zastosowania w przypadku winietowania. Aberracja komatyczna natomiast dotyczy rozmycia obiektów punktowych w kształcie komety, co jest wynikiem nieidealnego ogniskowania światła przez soczewki. Wszystkie te zjawiska, choć są związane z jakością obrazu, dotyczą innych aspektów optyki obiektywów. Warto zrozumieć, że winietowanie dotyczy specyficznego efektu zmiany jasności, co odróżnia je od dystorsji, paralaksy czy aberracji. Kluczowym błędem jest mylenie tych terminów oraz niepełne zrozumienie zasad działania obiektywów, co prowadzi do mylnych odpowiedzi w kontekście analizy jakości obrazu. Wiedza o tych zjawiskach jest niezbędna dla każdego, kto pragnie rozwijać swoje umiejętności fotograficzne oraz doskonalić technikę w zakresie obróbki zdjęć.

Pytanie 10

Aby wywołać czarno-biały materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu po naświetleniu, należy załadować do koreksu w

A. świetle czerwonym

B. świetle żółtym

C. braku oświetlenia

D. świetle niebieskim

Odpowiedź "brak oświetlenia" jest poprawna, ponieważ czarno-białe materiały negatywowe, zwłaszcza te o uczuleniu panchromatycznym, są wrażliwe na wszelkie źródła światła, w tym również na światło czerwone, żółte i niebieskie. Aby zachować ich właściwości i uniknąć niepożądanych naświetleń, należy pracować w absolutnej ciemności. W praktyce oznacza to, że wszelkie operacje związane z ładowaniem filmu do koreksu powinny być wykonywane w pomieszczeniach, w których nie ma dostępu do żadnego światła, co zapewnia maksymalną ochronę przed ich zaszumieniem. W standardach pracy z materiałami światłoczułymi zazwyczaj zaleca się korzystanie z ciemni, która jest specjalnie przystosowana do takich czynności, aby zagwarantować, że materiał nie zostanie przypadkowo naświetlony. Dbałość o te szczegóły jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości odbitek końcowych, które są zgodne z oczekiwaniami profesjonalnych fotografów oraz wymaganiami w zakresie archiwizacji zdjęć. W przypadku materiałów o uczuleniu panchromatycznym, ignorowanie tych zasad może prowadzić do zniekształcenia kolorów i utraty detali na finalnych zdjęciach.

Pytanie 11

Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga zgody

A. uczestników.

B. organizatora.

C. przewodnika.

D. ubezpieczyciela.

Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga ich wyraźnej zgody, bo tak stanowi zarówno prawo, jak i zdrowy rozsądek. Chodzi tutaj o ochronę danych osobowych i wizerunku, które są chronione m.in. przez RODO oraz ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nawet jeśli organizator wycieczki czy przewodnik robi zdjęcia podczas wyjazdu, nie ma automatycznie prawa publikować ich w internecie bez wcześniejszej, konkretnej zgody każdej widocznej na zdjęciu osoby. Najlepszą praktyką jest zebranie pisemnych zgód przed rozpoczęciem wyjazdu – to wtedy najłatwiej o to zadbać i wyjaśnić wszystkim o co chodzi. Z mojego doświadczenia, czasem ktoś nie chce być widoczny na stronie szkoły albo Facebooku i trzeba to uszanować. Włączenie ludzi do tej decyzji buduje też zaufanie i jest po prostu uczciwe. Zresztą, nawet najlepsze intencje organizatora nie zastąpią zgody uczestników, bo prawo jest tutaj bezlitosne – publikacja bez zgody naraża na nieprzyjemności, a nawet kary finansowe. Moim zdaniem, zawsze warto podkreślać wagę zgody w kontekście publikacji wizerunku – to taka podstawa bezpieczeństwa cyfrowego i szacunku do innych.

Pytanie 12

Wskaź przestrzenie kolorów uporządkowane rosnąco pod względem liczby odwzorowanych barw?

A. sRGB, ProPhoto RGB, Adobe RGB

B. sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB

C. Adobe RGB, sRGB, ProPhoto RGB

D. ProPhoto RGB, Adobe RGB, sRGB

Odpowiedź sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB jest poprawna, ponieważ te trzy przestrzenie barw różnią się liczbą odwzorowywanych odcieni, a ich układ rośnie. sRGB to standardowa przestrzeń kolorów używana w Internecie i w większości urządzeń wyświetlających, która obejmuje ograniczoną gamę kolorów, co czyni ją najbardziej podstawową z tych trzech. Adobe RGB oferuje szerszą gamę kolorów, co czyni ją bardziej odpowiednią dla profesjonalnych zastosowań w grafice i fotografii, szczególnie tam, gdzie ważne jest odwzorowanie detali w kolorach. ProPhoto RGB, z kolei, ma najszerszą gamę kolorów, zdolną do odwzorowania niezwykle bogatych odcieni, co czyni ją idealną dla profesjonalnych fotografów i artystów, którzy potrzebują pełnej gamy kolorystycznej w swoich projektach. Użycie tych przestrzeni barw w odpowiednich kontekstach zapewnia nie tylko lepszą jakość wizualną, ale także zgodność z profesjonalnymi standardami branżowymi dla edycji i prezentacji obrazów. W praktyce, wybór odpowiedniej przestrzeni barw ma kluczowe znaczenie przy pracy z różnorodnymi mediami oraz przy gwarantowaniu, że kolory będą poprawnie wyświetlane na różnych urządzeniach.

Pytanie 13

Wskaż właściwe parametry obrazu, który ma być użyty w galerii internetowej?

A. TIFF, 72 ppi, RGB

B. JPEG, 300 ppi, CMYK

C. JPEG, 72 ppi, RGB

D. TIFF, 300 ppi, CMYK

Odpowiedź JPEG, 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ format JPEG jest najczęściej stosowany w internecie, ze względu na efektywność kompresji i niewielki rozmiar pliku, co zapewnia szybkie ładowanie zdjęć na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest standardem optymalnym dla wyświetlania obrazów w sieci, ponieważ ludzkie oko nie jest w stanie dostrzec większej szczegółowości przy takiej wartości na ekranie. Kolor RGB to model barw, który jest odpowiedni dla wyświetlaczy elektronicznych, gdyż ekran emituje światło w tych trzech podstawowych kolorach. Przykładowo, zdjęcia produktów w sklepach internetowych powinny być zapisane w tym formacie, aby umożliwić użytkownikom szybkie przeglądanie i ładne odwzorowanie kolorów. Dobre praktyki sugerują również, aby obrazy w sieci były zoptymalizowane pod kątem rozmiaru, co można osiągnąć przy użyciu formatu JPEG przy zachowaniu odpowiedniej jakości wizualnej.

Pytanie 14

W jakim typie pomiaru światła czujnik rejestruje od 60% do 90% danych z centralnej części kadru, a pozostałą część z innych obszarów?

A. W pomiarze centralnie ważonym

B. W pomiarze wielopunktowym

C. W pomiarze matrycowym

D. W pomiarze punktowym

Pomiar wielopunktowy jest metodą, która analizuje światło w wielu punktach w obrębie kadru, a następnie wylicza średnią ekspozycję na podstawie zebranych danych. Chociaż technika ta może być skuteczna w złożonych scenach, jej efektywność opiera się na równomiernym rozkładzie światła, co nie zawsze jest przypadkiem. W sytuacjach, gdzie dominuje punktowy obiekt, nie uwzględnia ona specyfiki oceny centralnego obszaru kadru, co może skutkować niedopasowaną ekspozycją. Pomiar matrycowy, z drugiej strony, korzysta z zaawansowanych algorytmów do analizy całej sceny, jednakże jego skomplikowanie może prowadzić do błędnych wniosków w prostych sytuacjach. W przypadku pomiaru punktowego, czujnik zbiera dane tylko z jednego, wybranego punktu, co w sytuacjach złożonych może być niewystarczające. Zrozumienie, kiedy i jak stosować różne metody pomiaru światła, ma kluczowe znaczenie w praktyce fotograficznej, ponieważ błędny wybór metody może prowadzić do nieodpowiedniej ekspozycji i nieatrakcyjnych zdjęć. Warto zatem wiedzieć, że pomiar centralnie ważony, w przeciwieństwie do tych podejść, skupia się na najważniejszej części kadru, co czyni go bardziej przydatnym w kontekście fotografii, gdzie centralny obiekt wymaga szczególnej uwagi.

Pytanie 15

Na fotografii zastosowano

A. linie wiodące.

B. regułę złotego podziału.

C. kompozycję wsteczną.

D. obramowanie.

Linie wiodące to naprawdę ważny element w fotografii. Dzięki nim można poprowadzić wzrok widza w określonym kierunku. Na analizowanej fotografii linie budynku prowadzą nasze spojrzenie od dołu ku górze, co sprawia, że naturalnie zwracamy uwagę na szczyt budynku. Taka kompozycja nadaje zdjęciu dynamiki i uwypukla jego główne elementy. W praktyce dobrze wykorzystane linie wiodące mogą naprawdę poprawić percepcję obrazu, tworząc głębię i kierując wzrok w stronę punktu centralnego. W architekturze, takie podejście pozwala na lepsze ukazanie proporcji i detali budynku, co jest bardzo istotne, gdy prezentujemy nasze projekty. Pamiętaj, że linie wiodące mogą pochodzić zarówno z naturalnych elementów, jak i z detali architektonicznych. Umiejętne ich wykorzystanie ma ogromny wpływ na estetykę zdjęcia oraz jego narrację.

Pytanie 16

Aby zrealizować reprodukcję fotograficzną oryginału o wymiarach 13 x 18 cm, która ma być wydrukowana w formacie 13 x 18 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy skorzystać z aparatu cyfrowego z matrycą o co najmniej takiej rozdzielczości

A. 3 megapiksele

B. 2 megapiksele

C. 4 megapiksele

D. 5 megapikseli

Wybór niewłaściwej rozdzielczości matrycy aparatu cyfrowego do wykonania reprodukcji fotograficznej jest powszechnym błędem, który może prowadzić do niezadowalających wyników. Odpowiedzi wskazujące na 2, 3 czy 5 megapikseli nie uwzględniają istotnych aspektów związanych z jakością druku. Przy rozdzielczości 300 dpi, która jest standardem dla druku wysokiej jakości, minimalna rozdzielczość potrzebna do uzyskania dobrego rezultatu wymaga dokładnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź o 2 megapikselach nie tylko nie spełnia wymagań jakościowych, ale również całościowe zrozumienie tego, jakie efekty może wywołać zbyt niska rozdzielczość, jest kluczowe. Mniej niż 300 dpi skutkuje obrazem, który może wydawać się rozmyty i nieostry w porównaniu do oryginału. Z kolei odpowiedź o 3 megapikselach, mimo że może wydawać się bliska, nadal nie spełnia wymagań dla reprodukcji o rozmiarze 13 x 18 cm. W przypadku 5 megapikseli, chociaż przewyższa wymagania, nie jest to najefektywniejszy wybór, gdyż odpowiednia matryca o 4 megapikselach wystarcza, a większa rozdzielczość może prowadzić do większych rozmiarów pliku bez zauważalnej poprawy jakości druku. Kluczowym błędem jest nieuznawanie faktu, że przeliczenie rozdzielczości na wymaganą ilość pikseli jest fundamentem dla każdej decyzji przy wyborze aparatu do konkretnego zastosowania.

Pytanie 17

Cechą charakterystyczną oświetlenia światłem miękko rysującym jest uzyskanie efektu

A. wąskiego, intensywnego, wyraźnie zarysowanego cienia.

B. wyraźnego kontrastu, ostrego konturu cienia.

C. mocnego, głębokiego cienia i jasnych świateł.

D. małego kontrastu i delikatnego cienia.

Oświetlenie światłem miękko rysującym to taki klasyk w fotografii czy na planie filmowym, gdzie naprawdę zależy nam na subtelnych przejściach między światłem a cieniem. Główna cecha – mały kontrast i delikatny cień – daje bardzo naturalny, przyjazny dla oka efekt, taki trochę jak światło w pochmurny dzień. Moim zdaniem, to idealne rozwiązanie do portretów, bo wygładza rysy twarzy, ukrywa niedoskonałości, no i model nie wygląda jakby miał „doczepiony” cień na twarzy. W praktyce uzyskujemy to przez stosowanie dużych, rozproszonych źródeł światła, na przykład softboxów czy blend. Branżowe standardy mówią wyraźnie: jeśli chcesz uzyskać efekt miękkiego, modelującego światła, musisz zadbać o to, by źródło było możliwie duże względem fotografowanego obiektu i ustawione blisko. To bardzo ważne np. przy fotografii reklamowej czy beauty, gdzie każdy detal cery ma znaczenie. Warto pamiętać, że światło miękko rysujące pozwala też na większą swobodę kadrowania, bo nie musisz się aż tak martwić o nieestetyczne, ostre cienie na tle albo twarzy. Z mojego doświadczenia wynika, że początkujący często nie doceniają siły miękkiego światła – a to jest jedno z najprostszych narzędzi, by podnieść jakość zdjęć czy ujęć praktycznie w każdej dziedzinie wizualnej.

Pytanie 18

Które oprogramowanie pozwala na sprawne zarządzanie plikami, ich nagrywanie, wyświetlanie, wyszukiwanie, sortowanie, filtrowanie oraz edytowanie metadanych?

A. Publisher

B. Adobe InDesign

C. Adobe Bridge

D. Corel Photo-Paint

Corel Photo-Paint, Publisher i Adobe InDesign to aplikacje, które pełnią różne funkcje w zakresie projektowania graficznego, ale nie są to programy dedykowane do zarządzania plikami w sposób, w jaki to robi Adobe Bridge. Corel Photo-Paint jest przede wszystkim narzędziem do edycji grafiki rastrowej, co oznacza, że jego głównym zadaniem jest przekształcanie obrazów i ich retuszowanie. Użytkownicy mogą korzystać z zaawansowanych narzędzi do malowania i retuszu, ale Photo-Paint nie oferuje kompleksowych rozwiązań w zakresie zarządzania metadanymi czy organizacji plików. Publisher to program skierowany głównie do tworzenia publikacji, takich jak broszury, plakaty czy ulotki, i koncentruje się na projektowaniu układów stron oraz pracy z tekstem, a nie na zarządzaniu plikami multimedialnymi. Z kolei Adobe InDesign to narzędzie do składu i publikacji, które, mimo że także wspiera pracę z obrazami, nie jest zoptymalizowane pod kątem zarządzania zbiorami plików czy metadanymi. Wybór tych programów do funkcji zarządzania plikami prowadzi do nieporozumień, ponieważ skupiają się one na innych aspektach pracy w branży kreatywnej, koncentrując się na edycji, składzie i projektowaniu. W praktyce, osoby, które wybierają te aplikacje z myślą o zarządzaniu plikami, mogą napotykać trudności w organizacji swoich zasobów, co może prowadzić do nieefektywności i frustracji w pracy. Użytkownicy powinni zatem być świadomi różnic między tymi narzędziami i korzystać z Adobe Bridge, które zostało stworzone z myślą o zarządzaniu plikami multimedialnymi.

Pytanie 19

Technika ETTR (Expose To The Right) stosowana w fotografii cyfrowej polega na

A. stosowaniu filtrów polaryzacyjnych do redukcji odblasku

B. celowym prześwietlaniu zdjęcia tak, aby histogram był przesunięty w prawo

C. komponowaniu kadru z głównym motywem po prawej stronie

D. zwiększaniu temperatury barwowej w celu ocieplenia obrazu

Technika ETTR (Expose To The Right) polega na celowym prześwietlaniu zdjęcia, aby histogram był przesunięty w prawo. Głównym celem tej metody jest maksymalizacja ilości zebranego światła, co pozwala na uchwycenie większej ilości detali w cieniach i jasnych partiach obrazu. W praktyce oznacza to, że kiedy fotografujesz, należy dążyć do tego, aby ekspozycja była tak ustawiona, aby histogram zbliżał się do prawej krawędzi, ale nie przekraczał jej, co mogłoby prowadzić do utraty szczegółów w jasnych partiach zdjęcia. Zastosowanie techniki ETTR szczególnie sprawdza się w warunkach silnego oświetlenia, gdy możemy uzyskać lepszą jakość obrazu, minimalizując szumy w cieniach. Warto także pamiętać, że po zastosowaniu tej techniki, podczas postprodukcji na przykład w programach takich jak Adobe Lightroom, można skutecznie dostosować ekspozycję, aby uzyskać pożądany efekt końcowy, co sprawia, że ETTR jest niezwykle użytecznym narzędziem w arsenale każdego fotografa.

Pytanie 20

Które parametry powinien posiadać plik zdjęciowy przeznaczony do zamieszczenia w Internecie?

A. Tryb barwny LAB oraz rozdzielczość 300 dpi

B. Tryb barwny RGB oraz rozdzielczość 600 dpi

C. Tryb barwny CMYK oraz rozdzielczość 96 ppi

D. Tryb barwny sRGB oraz rozdzielczość 72 ppi

Tryb barwny sRGB i rozdzielczość 72 ppi to absolutny standard, jeśli chodzi o przygotowanie zdjęć do Internetu. Moim zdaniem czasami ludzie trochę się tym ppi pogubią, ale w praktyce większość monitorów i tak wyświetla w okolicy 72–96 ppi, więc nie ma sensu wrzucać zdjęć w wyższej rozdzielczości, bo to tylko niepotrzebnie zwiększa wagę pliku. Co do trybu barwnego — sRGB powstał właśnie na potrzeby ekranów komputerowych i urządzeń mobilnych. Każda przeglądarka, Facebook, Instagram czy inne serwisy internetowe ‘rozumieją’ sRGB najlepiej. Gdy wrzucisz plik w innym trybie, kolory potrafią się rozjechać, robią się jakieś dziwne odcienie czy przygaszone barwy. Z mojego doświadczenia, grafik czy fotograf, która nie przekonwertuje zdjęcia do sRGB, często jest potem rozczarowana efektem końcowym na stronie. Warto też pamiętać, żeby nie przesadzać z rozdzielczością, bo im większa, tym dłużej ładuje się strona — a przecież nikt nie chce czekać na zdjęcia w internecie. Standard sRGB i 72 ppi daje nie tylko dobre odwzorowanie kolorów, ale i szybkie ładowanie. To taki kompromis pomiędzy jakością a wydajnością, dlatego zawsze polecam ten zestaw parametrów przy pracy z plikami na WWW.

Pytanie 21

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. czas reakcji poniżej 1 ms

B. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz

C. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%

D. rozdzielczość minimum 8K

Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 22

Na zamieszczonym rysunku przedstawiono ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop, do której jest przypisane polecenie

A. utwórz warstwę.

B. utwórz nową grupę.

C. utwórz nową warstwę dopasowania.

D. utwórz maskę warstwy.

Ikona przedstawiona na rysunku to klasyczny symbol maski warstwy w Adobe Photoshop. Moim zdaniem umiejętność korzystania z tego narzędzia jest absolutnie podstawowa dla każdego, kto poważnie myśli o pracy z grafiką rastrową. Maski warstw pozwalają na bardzo precyzyjne sterowanie widocznością poszczególnych fragmentów warstwy – bez ryzyka trwałego uszkodzenia oryginalnych pikseli. To właśnie dzięki niej można np. płynnie łączyć zdjęcia w fotomontażach, subtelnie retuszować tło lub robić tzw. 'przejścia tonalne' w sposób nieinwazyjny. Profesjonaliści zawsze polecają pracę na maskach zamiast wymazywania czy usuwania fragmentów obrazu – bo maska jest odwracalna, trzeba tylko malować na niej czernią i bielą (lub odcieniami szarości). Jeżeli chodzi o workflow, to maski są świetnym narzędziem do próbowania różnych pomysłów bez straty jakości i z możliwością natychmiastowego cofnięcia zmian. W branży kreatywnej taka elastyczność to po prostu standard. Przy okazji: maski warstw są wykorzystywane wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja – zarówno w retuszu portretów, korekcji selektywnej, jak i bardziej zaawansowanych kompozycjach graficznych. Nauczenie się dobrego operowania maskami daje ogromną przewagę i ułatwia realizację nawet bardzo złożonych projektów.

Pytanie 23

Jakie aplikacje pozwalają na edytowanie pliku zapisanego w formacie RAW?

A. Adobe Photoshop i CorelDRAW

B. Adobe Illustrator i GIMP

C. Adobe Photoshop i Adobe Lightroom

D. Adobe Flash i Adobe InDesign

Adobe Photoshop oraz Adobe Lightroom to dwa z najbardziej powszechnie stosowanych programów do edycji zdjęć w formacie RAW, który jest używany przez profesjonalnych fotografów. Format ten umożliwia zapisanie danych z matrycy aparatu w sposób, który zachowuje najwięcej informacji o obrazie, co jest kluczowe podczas późniejszej obróbki. Adobe Photoshop oferuje zaawansowane narzędzia do edycji zdjęć, w tym funkcje warstw, maski, różnorodne filtry oraz możliwość retuszu. Z kolei Adobe Lightroom jest bardziej wyspecjalizowany w zarządzaniu i organizacji dużych zbiorów zdjęć, oferując jednocześnie potężne narzędzia do podstawowej korekcji kolorów i ekspozycji. Oba programy obsługują różne profile kolorów, co jest ważne dla zachowania spójności wizualnej w projektach graficznych. W praktyce użycie formatu RAW pozwala na większą elastyczność w edytowaniu, co jest istotne w postprodukcji, zwłaszcza w kontekście wydruków o wysokiej jakości i publikacji cyfrowych.

Pytanie 24

Drukarka, która produkuje wydruki ekologiczne, nietoksyczne, bez zapachu oraz odporne na zmienne warunki atmosferyczne i promieniowanie UV, korzysta z materiałów elastycznych

A. igłowa

B. sublimacyjna

C. lateksowa

D. termiczna

Drukarka lateksowa to nowoczesne urządzenie, które wykorzystuje farby na bazie wody, co sprawia, że wydruki są nietoksyczne, bezwonne i ekologiczne. Farby lateksowe są również odporne na działanie warunków atmosferycznych oraz promieni UV, co czyni je idealnym rozwiązaniem do druku materiałów, które będą eksploatowane na zewnątrz. Przykładem zastosowania mogą być banery, billboardy czy grafiki na pojazdach, które muszą wytrzymać zmienne warunki atmosferyczne. Standardy takie jak GREENGUARD lub EcoLogo certyfikują produkty przyjazne środowisku, co potwierdza, że drukarki lateksowe spełniają wymogi zrównoważonego rozwoju. Wydruki te cechują się również dobrą przyczepnością do różnych podłoży oraz elastycznością, co pozwala na ich zastosowanie w różnorodnych projektach, od dekoracji wnętrz po oznakowanie pojazdów. Dzięki zastosowaniu innowacyjnych technologii, drukarki lateksowe są w stanie realizować wysokiej jakości wydruki, które są zarówno estetyczne, jak i funkcjonalne.

Pytanie 25

Do realizacji zdjęć reportażowych najlepiej wykorzystać aparat

A. lustrzankę cyfrową.

B. mieszkowy.

C. prosty kompakt.

D. wielkoformatowy.

Lustrzanki cyfrowe to moim zdaniem zdecydowanie najlepszy wybór do zdjęć reportażowych. Przede wszystkim dają ogromną swobodę działania – szybka migawka, bardzo sprawny autofocus, duża czułość ISO i możliwość natychmiastowego podglądu zdjęć to właściwie standard w tej klasie aparatów. W reportażu liczy się uchwycenie chwili, często trzeba reagować błyskawicznie, a lustrzanka pozwala operować różnymi ogniskowymi dzięki wymiennym obiektywom. Warto też wspomnieć o odporności na trudniejsze warunki – wiele modeli jest uszczelnianych i wytrzyma sporo w terenie. W branży fotoreporterskiej to praktycznie niepisany standard, zwłaszcza jeśli chodzi o fotografię prasową czy dokumentalną. Również ergonomia ma znaczenie – lustrzanki świetnie leżą w dłoni i szybko można zmieniać ustawienia, co jest nieocenione, gdy coś dzieje się nagle. Z mojego doświadczenia nawet droższe kompakty czy aparaty bezlusterkowe nie dają jeszcze takiej niezawodności i kontroli, choć się zbliżają. Krótko mówiąc, lustrzanka pozwala być zawsze gotowym i nie przegapić żadnego momentu. Praktycznie każda redakcja czy agencja prasowa korzysta z tego typu sprzętu, bo w tej specyfice pracy nie ma czasu na kompromisy.

Pytanie 26

Który modyfikator oświetlenia należy wybrać do wykonania zdjęcia studyjnego w celu uzyskania bardzo ukierunkowanej wąskiej wiązki?

A. Blendę.

B. Softbox.

C. Parasol transparentny.

D. Strumienicę.

Często osoby początkujące mylą blendę, softbox czy parasol transparentny ze sprzętem do precyzyjnego ukierunkowywania światła, jednak każdy z tych modyfikatorów ma zupełnie inne zadanie. Blenda to prosty element odbijający światło – raczej nie daje możliwości „wycięcia” wąskiej wiązki, bo jej zadaniem jest raczej wypełnianie cieni i doświetlanie większych partii kadru, niż precyzyjne modelowanie światłem. Softbox, choć bardzo popularny w studiu, został zaprojektowany głównie po to, by zmiękczać światło i równomiernie je rozpraszać. To świetne rozwiązanie do portretów, gdzie liczy się subtelne modelowanie twarzy, ale jeśli zależy Ci na ostrym, kierunkowym świetle – tu niestety się nie sprawdzi. Podobnie jest z parasolem transparentnym – rozprasza światło na dużą powierzchnię, więc uzyskanie bardzo wąskiej, skupionej wiązki światła jest praktycznie niemożliwe. Dużym błędem jest przekonanie, że dowolny modyfikator można wykorzystać zamiennie do uzyskiwania efektów specjalnych. W branży fotograficznej obowiązuje zasada odpowiedniego doboru narzędzi do konkretnego zadania – wąska, ukierunkowana wiązka wymaga użycia strumienicy, bo tylko ona pozwala na pełną kontrolę nad rozprowadzaniem światła. Moim zdaniem, znajomość charakterystyki każdego z modyfikatorów to absolutna podstawa profesjonalnego podejścia do fotografii studyjnej – dzięki temu można uniknąć rozczarowań i osiągnąć zamierzone efekty bez zbędnych kompromisów.

Pytanie 27

Ustalając warunki oświetlenia przy robieniu zdjęć użytkowych małego obiektu na wybitnie kontrastowym tle, powinno się zastosować pomiar światła

A. odbitego przed obiektywem aparatu fotograficznego

B. odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie

C. padającego przy fotografowanym obiekcie

D. padającego tuż przy lampach studyjnych

Odpowiedź "odbitego tuż przy fotografowanym obiekcie" jest prawidłowa, ponieważ pomiar światła odbitego z miejsca, gdzie znajduje się obiekt, pozwala na dokładne określenie jego jasności oraz koloru. W fotografii produktowej, zwłaszcza gdy obiekty są fotografowane na kontrastującym tle, kluczowe jest, aby światło, które pada na obiekt, było dobrze zbalansowane. Odbicie światła z powierzchni obiektu daje rzeczywisty obraz jego wyglądu, co pozwala uniknąć prześwietleń i niedoświetleń. Przykładowo, w przypadku fotografowania biżuterii na ciemnym tle, pomiar światła odbitego pomoże uchwycić detale i blask metalicznych lub szklanych elementów, bez utraty informacji o ich teksturze. Zastosowanie tej metody jest zgodne z metodami profesjonalnych fotografów, którzy często korzystają z światłomierzy, aby dostosować ustawienia aparatu do warunków oświetleniowych. W praktyce zaleca się również wykonanie kilku próbnych zdjęć, aby upewnić się, że parametry ekspozycji są optymalne.

Pytanie 28

Mieszek to narzędzie najczęściej stosowane do robienia zdjęć

A. osób

B. owadów

C. architektury

D. krajobrazu

Mieszek to takie fajne urządzenie do robienia zdjęć, które jest naprawdę stworzone, żeby uwieczniać detale owadów. Główna jego zaleta to bliskie fokusowanie, co pozwala złapać obrazki z dużą precyzją. Jak się go używa w makrofotografii, to można uzyskać naprawdę duże powiększenia – to bardzo ważne, gdy chodzi o małe obiekty, jak owady. Warto łączyć go z obiektywami makro, bo wtedy wychodzą super szczegółowe zdjęcia. W branży zauważa się, jak istotne jest, żeby zdjęcia były stabilne i dobrze oświetlone, bo w makrofotografii rozmycia psują efekt i wtedy nie widać ładnych konturów. Poza tym, do pracy z tymi mieszkami przyda się znajomość technik typu stacking, co pomaga uzyskać zdjęcia z większą głębią ostrości. W sumie, te mieszki to świetne narzędzie dla każdego, kto pasjonuje się owadami i makrofotografią.

Pytanie 29

Który zestaw działańnie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęć?

A. Ustawienie oświetlenia, dobór akcesoriów do fotografii, próbne uruchomienie błysku

B. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, regulacja kontrastu oświetlenia

C. Ustawienie aparatu fotograficznego, oświetlenie obiektów do fotografii, pomiar natężenia światła

D. Dobór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu

Wszystkie inne odpowiedzi koncentrują się na aspektach technicznych, które są związane z konkretnej sesji zdjęciowej, ale nie obejmują one pełnego obrazu organizacji planu zdjęciowego. Ustawienie sprzętu fotograficznego, oświetlenie fotografowanych obiektów i pomiar oświetlenia są praktykami związanymi bezpośrednio z realizacją zdjęć, a nie ich planowaniem. Umożliwiają one dostosowanie warunków do aktualnych potrzeb, co jest istotne, ale nie wyczerpuje tematu przygotowania do sesji. Dobór tła, ustawienie oświetlenia i dobór kontrastu oświetlenia również wskazują na działania podejmowane w trakcie sesji, co sugeruje, że są one częścią procesu fotografowania, a nie organizacji planu. Natomiast z kolei dobór akcesoriów fotograficznych i próbne wyzwolenie błysku są bardziej technicznymi czynnościami, które mogą być częścią sesji, ale w kontekście organizacji nie uwzględniają ogólnego rozplanowania i strategii sesji zdjęciowej. Przy organizacji planu zdjęciowego należy uwzględnić takie aspekty jak harmonogram, lokalizacja, koncepcja artystyczna czy logistyka, które są kluczowe dla powodzenia sesji. Ignorowanie tych elementów prowadzi do nieefektywnego zarządzania czasem i zasobami, co może skutkować nieudanymi zdjęciami pomimo użycia wysokiej jakości sprzętu. Zrozumienie różnicy między planowaniem a wykonywaniem jest zatem kluczowe w pracy fotografa.

Pytanie 30

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. intensywnie czerwonym

B. jasnym neutralnym

C. ciemnym granatowym

D. intensywnie zielonym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 31

Fotograf, który do wykonania zdjęć krajobrazowych ustawił liczbę przysłony: f/1.2, czułość matrycy: ISO 1400 i czas ekspozycji: 30 sekund, najprawdopodobniej zamierza wykonać zdjęcia przy świetle zastanym

A. po południu.

B. w południe.

C. o świcie

D. nocą.

Ustawienia aparatu takie jak bardzo otwarta przysłona (f/1.2), wysoka czułość ISO (1400) i bardzo długi czas ekspozycji (30 sekund) są typowe właśnie dla fotografowania w nocy lub przy bardzo słabym oświetleniu. To takie trochę żelazne trio nocnych fotografów – każdy, kto próbował zrobić zdjęcie krajobrazu po zmroku, wie, jak kluczowe są te parametry. Im szerszy otwór przysłony, tym więcej światła wpada do obiektywu. ISO 1400 to już całkiem sporo – wiadomo, że im wyższa czułość, tym matryca mocniej reaguje na światło, choć kosztem jakości. 30 sekund to zaś ekspozycja, której w dzień praktycznie nie da się zastosować bez filtra ND, bo każde zdjęcie wyszłoby przepalone. Moim zdaniem właściwe zrozumienie relacji tych ustawień jest podstawą fotografii nocnej, szczególnie krajobrazowej, gdzie chcemy uchwycić np. gwiazdy czy światła miasta. W branży raczej nie zaleca się tak wysokiego ISO, jeśli można użyć statywu i dłuższego czasu, ale tu widać, że chodzi o złapanie jak największej ilości światła. W praktyce do takich zdjęć zawsze używamy statywu, a i tak często musimy potem trochę wyciągać szczegóły w postprodukcji. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami – najpierw światło, potem stabilizacja i dopiero ewentualnie podkręcamy ISO. To klasyka nocnego pleneru.

Pytanie 32

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi

A. 80 mm

B. 24 mm

C. 50 mm

D. 35 mm

Stała ogniskowa obiektywu standardowego dla aparatu pełnoklatkowego wynosi 50 mm, co czyni go najczęściej używanym obiektywem w fotografii. Jest to wartość, która odpowiada długości ogniskowej, przy której kąt widzenia zbliżony jest do kątów widzenia ludzkiego oka. Dzięki temu zdjęcia wykonane przy użyciu obiektywu 50 mm mają naturalny i realistyczny wygląd. W praktyce obiektyw ten jest wszechstronny, idealny do portretów, zdjęć ulicznych oraz fotografii codziennych. Oferuje on płytką głębię ostrości, co pozwala na ładne rozmycie tła, a także świetnie sprawdza się w słabym oświetleniu, ze względu na dużą maksymalną przysłonę. Warto wspomnieć, że obiektywy 50 mm są często stosowane jako tzw. "obiektywy podstawowe" w zestawie fotograficznym, ponieważ są zarówno przystępne cenowo, jak i wysokiej jakości. Z perspektywy standardów branżowych, 50 mm jest uważany za klasę obiektywów, które zaczynają edukację w zakresie optyki fotograficznej.

Pytanie 33

Pomiaru światła padającego dokonuje się światłomierzem skierowanym

A. w stronę źródła światła.

B. w stronę fotografowanego obiektu.

C. na tło.

D. w stronę aparatu.

Wśród najczęstszych nieporozumień dotyczących pomiaru światła światłomierzem pojawia się przekonanie, że należy celować nim w tło, źródło światła lub bezpośrednio w obiekt. To są typowe błędy, wynikające głównie z niezrozumienia, jak działa światłomierz w trybie pomiaru światła padającego i czym właściwie różni się on od pomiaru światła odbitego. Jeśli skierujesz światłomierz na tło, tracisz sens pomiaru, bo to nie tło decyduje o ekspozycji na fotografowanym obiekcie. Z kolei mierzenie w stronę źródła światła prowadzi do zafałszowania wyniku – odczyt będzie uwzględniał jedynie jasność lampy czy okna, a nie rzeczywiste natężenie światła, które trafia na scenę. Natomiast celowanie w fotografowany obiekt jest typowe właśnie dla pomiaru światła odbitego (czyli tego, który robi aparat przez obiektyw), a nie padającego. Niestety, to podejście często powoduje błędy ekspozycji, szczególnie w trudniejszych warunkach, np. gdy obiekt jest bardzo jasny lub ciemny, a tło kontrastowe. W praktyce branżowej – i tu odwołam się do wytycznych producentów światłomierzy jak Sekonic – podkreśla się, że światłomierz w trybie pomiaru światła padającego powinien być zawsze ustawiony w miejscu obiektu (czyli tam, gdzie światło faktycznie pada) i skierowany w stronę aparatu. Tylko wtedy uzyskasz miarodajny wynik, oddający rzeczywiste warunki na planie. Moim zdaniem, najczęściej powodem tych błędów jest zbyt powierzchowne podejście do instrukcji obsługi lub intuicyjne poleganie na własnych spostrzeżeniach, które nie zawsze pokrywają się z faktycznymi zasadami pracy z pomiarem światła. Najlepsi fotografowie mówią wprost – ekspozycja powinna być dobrana do światła, które faktycznie oświetla Twój temat, a nie do tego, co widzisz jako tło czy źródło światła. Warto więc ćwiczyć poprawne ustawianie światłomierza, bo to naprawdę robi różnicę w jakości zdjęć, szczególnie przy pracy studyjnej i portretowej.

Pytanie 34

Poprawę ekspozycji zdjęcia w programie Adobe Photoshop dokonuje się z użyciem

A. koloru kryjącego.

B. stempla.

C. mapy gradientu.

D. poziomów.

Wybrałeś poziomy i zdecydowanie to jest to narzędzie, które w Photoshopie najlepiej nadaje się do poprawy ekspozycji. Poziomy (Levels) pozwalają na precyzyjne sterowanie jasnością, kontrastem oraz rozkładem tonalnym zdjęcia. I to nie tylko na zasadzie rozjaśniania czy przyciemniania całości, ale można osobno wpływać na cienie, światła oraz średnie tony – co daje naprawdę spore pole do popisu. W praktyce często używa się poziomów na początku obróbki, żeby szybko naprawić niedoświetlone lub przepalone fotki. Z mojego doświadczenia, dobrze użyte poziomy potrafią uratować nawet pozornie 'spalone' zdjęcie, zwłaszcza jeśli pracujemy na pliku RAW. W branży uznaje się korektę poziomów i krzywych za podstawę workflow retuszerskiego – to taki fundament, na którym buduje się dalszą edycję. Warto też pamiętać, że poziomy pozwalają działać zarówno globalnie, jak i na wybranych kanałach kolorów, co jest nieocenione np. przy balansowaniu kolorystyki skóry czy poprawianiu kontrastu w konkretnych obszarach. Ogólnie – większość profesjonalnych fotografów i grafików poleca zacząć pracę nad ekspozycją właśnie od tego narzędzia. I szczerze – trudno się z tym nie zgodzić.

Pytanie 35

Pliki zapisane w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej zawierają dane obrazowe w postaci informacji o

A. krążkach rozproszenia

B. krzywych matematycznych

C. liniaturach

D. pikselach

Odpowiedź 'pikselach' jest poprawna, ponieważ pliki w formatach przeznaczonych do grafiki rastrowej, takich jak JPEG, PNG czy BMP, przechowują obrazy w postaci siatki pikseli. Każdy piksel jest najmniejszą jednostką obrazu, która posiada określony kolor i jasność, a ich suma tworzy widoczny obraz. Grafika rastrowa jest szczególnie popularna w zastosowaniach, gdzie istotna jest szczegółowość i bogactwo kolorów, takich jak fotografia cyfrowa, grafika internetowa czy druk. W praktyce, podczas edycji obrazów rastrowych, użytkownik manipuluje pikselami, co może prowadzić do zmian w jakości obrazu, zwłaszcza przy jego skalowaniu. Przy zwiększaniu rozmiaru obrazu rastrowego dochodzi do rozmycia, ponieważ programy muszą interpolować piksele, co wpływa na ostrość detali. Dlatego ważne jest, aby dobierać odpowiednie formaty i rozdzielczości obrazów w zależności od ich przeznaczenia, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży grafiki komputerowej.

Pytanie 36

Który zbiór działań nie odnosi się wyłącznie do organizacji planu zdjęciowego?

A. Wybór tła, ustawienie oświetlenia, dobór kontrastu oświetlenia

B. Wybór sprzętu fotograficznego, ustawienie oświetlenia, rejestracja obrazu

C. Montaż sprzętu fotograficznego, oświetlenie obiektów fotografowanych, pomiar natężenia światła

D. Ustawienie oświetlenia, wybór akcesoriów fotograficznych, próba wyzwolenia błysku

Wybór czynności dotyczących tylko organizacji planu zdjęciowego pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak to wszystko działa. Odpowiedzi skupiające się na doborze tła, oświetlenia czy akcesoriów dotyczą bardziej technicznych rzeczy, które są ważne, ale to nie jest wszystko, co trzeba brać pod uwagę przy planowaniu sesji. Na przykład dobór tła i kontrastu oświetlenia bardziej wiąże się z kreatywnym procesem robienia zdjęcia niż z tym, co robimy przed samą sesją. Gdy myślimy o sprzęcie, to oświetlenie obiektów oraz pomiar światła to techniki, które wykorzystujemy już w trakcie sesji, a nie na etapie planowania. Takie podejście może prowadzić do nieporozumień na temat roli fotografa. Ważne jest, żeby zrozumieć, że organizacja planu obejmuje rzeczy jak harmonogram, współpraca z ekipą, lokalizacja i dostosowanie do wymagań projektu. Widać też, że wiele osób myli planowanie z techniką robienia zdjęć, co może prowadzić do błędnych przekonań na temat tego, co jest naprawdę ważne w fotografii.

Pytanie 37

Na zdjęciu zastosowano plan

A. zbliżenie.

B. amerykański.

C. bliski.

D. pełny.

Wybór niewłaściwych odpowiedzi związany jest z nieporozumieniami dotyczącymi definicji różnych rodzajów kadrów. Odpowiedź 'bliski' odnosi się do ujęcia, które obejmuje postać od głowy do ramion, co jest istotne w portrecie, jednak w kontekście zdjęcia pełnego nie oddaje ono potrzebnej perspektywy całości. 'Zbliżenie' to kolejna niepoprawna koncepcja, która skupia się na detalu, takim jak twarz czy obiekt, co całkowicie pomija szerszy kontekst, który jest kluczowy dla planu pełnego. Wreszcie, odpowiedź 'amerykański' odnosi się do specyficznego typu kadru, który obejmuje postać od głowy do kolan, lecz nie oddaje charakterystyki planu pełnego. Tego rodzaju błędy wynikają często z braku zrozumienia, jak różne typy kadrów wpływają na narrację wizualną. Kluczowe jest, aby fotograficy i filmowcy rozumieli, że każdy typ kadru ma swoje unikalne zastosowanie i rolę w opowiadaniu historii. Stąd, wybór niewłaściwego kadru może prowadzić do zniekształcenia przekazu, co jest istotnym błędem w praktyce wizualnej. Umiejętność rozróżniania i zastosowania odpowiednich kadrów jest fundamentalna dla efektywnej komunikacji w sztuce wizualnej.

Pytanie 38

Aby uzyskać jednorodne, bezcieniowe oświetlenie obiektów w fotografii katalogowej, jakie rozwiązania powinno się zastosować?

A. kolumnę reprodukcyjną i lampę błyskową z wrotami

B. stół bezcieniowy, lampy z softboxami i białe blendy

C. stół bezcieniowy i lampę z soczewką Fresnela

D. kolumnę reprodukcyjną i strumienicę

Stół bezcieniowy, lampy z softboxami i białe blendy to świetny zestaw do fotografii katalogowej. Używając stołu bezcieniowego, możesz uniknąć cieni, co jest mega ważne, żeby pokazać produkty jak najbardziej naturalnie. Lampy z softboxami rozpraszają światło, dzięki czemu cienie są łagodniejsze i wyglądają bardziej naturalnie, a białe blendy pomagają odbić światło, co jeszcze bardziej poprawia jakość. Kiedy fotografujesz ubrania czy biżuterię, taki zestaw daje naprawdę fajne efekty wizualne i wiernie oddaje kolory oraz fakturę. Dobrze jest też igrać z kątami padającego światła, bo to może zmienić cały obraz. W fotografii dążymy do jak najlepszego wyglądu, a ten sprzęt na pewno pomaga to osiągnąć.

Pytanie 39

Podczas dłuższego przechowywania aparatu fotograficznego należy przede wszystkim pamiętać o

A. wyjęciu z aparatu baterii i karty pamięci.

B. sformatowaniu karty pamięci.

C. oddzieleniu obiektywu od korpusu aparatu.

D. pozostawieniu aparatu w chłodnym miejscu.

Bardzo istotne jest, żeby podczas dłuższego przechowywania aparatu fotograficznego wyjąć z niego baterię oraz kartę pamięci. Akumulatory, szczególnie te typu Li-ion, mogą się rozładować do poziomu krytycznego, jeśli zostaną pozostawione w urządzeniu na dłużej, co może prowadzić nawet do ich trwałego uszkodzenia. Czasem zdarza się, że sprzęt pobiera minimalny prąd nawet, gdy jest wyłączony – po kilku tygodniach lub miesiącach bateria potrafi paść tak, że już jej nie da się uratować. Dodatkowo, wyciek elektrolitu z baterii może spowodować poważne uszkodzenia elektroniki aparatu, zalanie styków czy nawet korozję na płytce drukowanej. Zresztą, wyjęcie karty pamięci to też dobry nawyk – po pierwsze ogranicza ryzyko przypadkowego uszkodzenia karty podczas różnych manipulacji sprzętem (np. przy czyszczeniu), a po drugie zabezpiecza dane przed ewentualną utratą. To jest jedna z tych prostych czynności, które mogą zaoszczędzić naprawdę dużo nerwów i pieniędzy na serwis czy wymianę części. Wielu profesjonalistów stosuje jeszcze dodatkowe zabezpieczenia jak przechowywanie aparatu w suchym pudełku z pochłaniaczem wilgoci, ale wyjęcie baterii i karty to takie absolutne minimum, bez którego naprawdę nie warto ryzykować. Zresztą, w instrukcjach praktycznie każdego producenta można znaleźć podobne zalecenie – polecam się z nimi zapoznać, bo potem w serwisie nikt nie uzna reklamacji, jak znajdą ślady wycieku z baterii.

Pytanie 40

Ilustracja przedstawia

A. slider.

B. światłomierz.

C. pilota do lamp.

D. konwerter.

Światłomierz to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w procesie fotografii, umożliwiając precyzyjne pomiary natężenia światła. Na przedstawionej ilustracji widoczny jest światłomierz, którego charakterystyczne cechy to pokrętło i mała, wystająca kula. Te elementy są typowe dla modeli analogowych, które wykorzystują fotokomórki do pomiaru oświetlenia. Dzięki zastosowaniu światłomierza fotograf może skutecznie ustalić odpowiednie ustawienia ekspozycji aparatu, co jest niezbędne do uzyskania optymalnych rezultatów w fotografii. Przykładowo, w sytuacji silnego nasłonecznienia, światłomierz pozwala na określenie, czy użycie krótszej migawki lub mniejszej przysłony będzie konieczne, aby uniknąć prześwietlenia. Użycie światłomierza jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotografii, co potwierdzają liczne publikacje i szkolenia dla fotografów. Wiedza na temat pomiaru światła jest nie tylko teoretyczna, ale ma również zastosowanie praktyczne, co czyni światłomierz niezastąpionym narzędziem w arsenale każdego profesjonalnego fotografa.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej