Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik geodeta
Kwalifikacja: BUD.19 - Wykonywanie prac geodezyjnych związanych z katastrem i gospodarką nieruchomościami
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:31
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:50

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką wartość ma styczna t łuku kołowego drogi o promieniu R = 200,00 m i kącie zwrotu stycznych α = 100,0000^g?

A. t = 150 m

B. t = 100 m

C. t = 200 m

D. t = 250 m

Odpowiedzi, które nie wskazują na długość stycznej t = 200 m, mogą wynikać z kilku typowych błędów w rozumowaniu. Często zdarza się, że osoby rozwiązujące tego rodzaju zadania nieprawidłowo interpretują wzory, co prowadzi do obliczeń, które są niezgodne z przyjętymi normami matematycznymi. Na przykład odpowiedzi wskazujące na t = 100 m lub t = 150 m mogłyby wynikać z zastosowania nieprawidłowego kątowania w obliczeniach, co skutkuje znacznym niedoszacowaniem długości stycznej. Warto także zauważyć, że w przypadku pomiaru kątów, niektórzy mogą mylić jednostki miary lub nie uwzględniać wpływu promienia na długość łuku. Kolejnym typowym błędem jest uwzględnienie niewłaściwego wzoru lub zapamiętanie go w niepełnej formie, co może prowadzić do błędnych wyników. To z kolei podkreśla znaczenie dokładności w obliczeniach inżynieryjnych, gdzie każdy błąd może wpłynąć na bezpieczeństwo i funkcjonalność projektowanej infrastruktury. W praktyce, inżynierowie powinni być świadomi i stosować odpowiednie metody obliczeniowe oraz weryfikować wyniki z użyciem różnych narzędzi, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 2

Jak wiele dni przed ustaloną datą przeprowadzenia działań ustalających granice działek ewidencyjnych powinno się dostarczyć stronom powiadomienie o planowanych działaniach?

A. 21 dni

B. 14 dni

C. 7 dni

D. 3 dni

Zgodnie z przepisami prawa, zawiadomienie o planowanych czynnościach ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych powinno być dostarczone stronom co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem. Ten okres ma na celu zapewnienie wszystkim zainteresowanym stronam odpowiedniego czasu na przygotowanie się do czynności, które mogą mieć istotny wpływ na ich prawa do nieruchomości. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, w której właściciele przyległych działek zamierzają złożyć swoje uwagi lub zastrzeżenia dotyczące granic. Wymagany tydzień daje im możliwość zebrania stosownych dokumentów oraz konsultacji z fachowcami, co jest niezbędne dla efektywnego uczestnictwa w procesie. Warto również zauważyć, że przestrzeganie norm dotyczących zawiadamiania stron jest kluczowe w kontekście budowania zaufania oraz transparentności w działaniach administracyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu nieruchomościami.

Pytanie 3

Ewidencja gruntów oraz budynków obejmuje całą powierzchnię Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem

A. morza terytorialnego

B. rzek

C. jezior wewnętrznych

D. zalewów

Odpowiedź, że to "morze terytorialne" jest jak najbardziej na miejscu, bo w Polsce gruntów i budynków nie wlicza się wód morskich. To morze terytorialne, które otacza nasz kraj, ma swoje różne przepisy, które w ogóle nie pasują do tych dotyczących gruntów. W praktyce to znaczy, że wszystko, co dotyczy gospodarki morskiej, jak wykorzystywanie naturalnych zasobów, rządzi się innymi prawami. Na przykład, obszary morskie są regulowane przez Ustawę z 21 marca 1991 r. o gospodarce strefy morskiej, są też inne przepisy związane z ochroną mórz. Fajnie jest znać nie tylko te przepisy odnośnie lądów, ale też te dotyczące wód, bo to ułatwia planowanie przestrzenne i dbałość o środowisko.

Pytanie 4

Kiedy powinien zostać przeprowadzony pomiar pierwotny w badaniach przemieszczeń oraz deformacji?

A. Po przekazaniu obiektu do użytku

B. Po zakończeniu każdego etapu budowy obiektu

C. Za każdym razem przed realizacją pomiaru wtórnego

D. Przed przekazaniem obiektu do użytku lub przed próbnym uruchomieniem

Wykonywanie pomiarów w niewłaściwych momentach, takich jak po ukończeniu każdego etapu budowy, przed oddaniem obiektu do eksploatacji lub po oddaniu go do użytku, nie tylko ignoruje kluczowe zasady bezpieczeństwa, ale także może prowadzić do poważnych konsekwencji. Przykładowo, pomiar po zakończeniu budowy może dostarczyć danych, które nie są już adekwatne do rzeczywistego stanu obiektu, ponieważ nie uwzględniają one wpływu obciążenia eksploatacyjnego. Podobnie, przeprowadzanie pomiarów po oddaniu obiektu do eksploatacji może być niebezpieczne, gdyż wszelkie nieprawidłowości mogą już wpływać na bezpieczeństwo użytkowników. Koncepcje te są często wynikiem błędnego rozumienia procesów budowlanych i braku wiedzy na temat ich sekwencji. Właściwym podejściem jest wykonanie pomiaru pierwotnego przed rozpoczęciem eksploatacji, co jest uznawane za dobą praktykę w inżynierii budowlanej. Standardy branżowe, takie jak Eurokod, podkreślają znaczenie weryfikacji strukturalnej w kluczowych momentach budowy, aby zapewnić trwałość i bezpieczeństwo obiektów. Niedostateczna wiedza na temat momentów pomiarowych prowadzi do ryzykownych sytuacji i nieodpowiedzialności w projektowaniu i budowie. W związku z tym, brak odpowiedniej sekwencji pomiarów może skutkować nieprzewidzianymi kosztami, a nawet zagrożeniem dla życia ludzkiego.

Pytanie 5

W jaki sposób powinno być umiejscowione stanowisko instrumentu, aby przeniesienie osi na strop wyższego piętra budynku generowało jak najmniejszy błąd?

A. Równolegle do krawędzi stropu

B. Pod kątem 30° do krawędzi stropu

C. Prostopadle do krawędzi stropu

D. Pod kątem 45° do krawędzi stropu

Odpowiedź 'Prostopadle do krawędzi stropu' jest prawidłowa, ponieważ ustawia stanowisko instrumentu w sposób, który minimalizuje wpływ błędów związanych z przenoszeniem osi. Ustawienie prostopadłe gwarantuje, że pomiar jest wykonywany w kierunku, w którym siły działające na instrument są najbardziej stabilne. W praktyce oznacza to, że wszelkie odchylenia czy niewielkie błędy związane z ustawieniem instrumentu nie będą miały znaczącego wpływu na dokładność przeniesienia osi. Zastosowanie tej metody jest zgodne z najlepszymi praktykami w geodezji, gdzie precyzyjność pomiarów jest kluczowa. W przypadku przenoszenia osi na wyższe piętra budynku, szczególnie istotne jest unikanie błędów związanych z perspektywą i zniekształceniem obrazu, co prostopadłe ustawienie skutecznie eliminuje. Warto również zauważyć, że w standardach geodezyjnych, takich jak normy ISO dotyczące pomiarów budowlanych, wskazuje się na konieczność zachowania takich kątów, aby nie wprowadzać dodatkowych błędów pomiarowych.

Pytanie 6

Który z poniższych dokumentów stanowi podstawę do zmiany oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej?

A. Potwierdzenie zameldowania

B. Zaświadczenie o płaceniu podatków

C. Opinia rzeczoznawcy majątkowego

D. Wypis z rejestru gruntów

Wypis z rejestru gruntów to naprawdę ważny dokument. Służy jako główny dowód na to, że to, co masz, to rzeczywiście Twoja nieruchomość. Bez niego trudno byłoby coś zmienić w księdze wieczystej. Wiesz, ten dokument zawiera wszystkie istotne informacje o nieruchomości, jak położenie, powierzchnia, a nawet kto jest właścicielem. Na przykład, jeśli chcesz sprzedać swoją nieruchomość, nowy właściciel musi pokazać aktualny wypis, żeby wszystko było jasne i zgodne z prawem. Jak masz z tym problem, to mogą pojawić się różne kłopoty prawne, a nikt tego nie chce. No i generalnie, trzymanie się dobrych praktyk przy dokumentacji nieruchomości to klucz do spokojnego handlu na rynku. Tylko dzięki temu możemy czuć się bezpiecznie jako właściciele.

Pytanie 7

Identyfikator obiektu gruntowego w formacie WWPPGG_R.XXXX w ewidencji danych wskazuje na

A. jednostkę ewidencyjną

B. obręb ewidencyjny

C. działkę ewidencyjną

D. jednostkę rejestracyjną gruntów

Odpowiedzi, które wskazują na jednostkę rejestrową gruntów, jednostkę ewidencyjną czy działkę ewidencyjną, nie oddają w pełni specyfiki identyfikatora obiektu powierzchniowego. Jednostka rejestrowa gruntów odnosi się do zarejestrowanego stanu prawnego gruntów, który nie jest bezpośrednio związany z danymi geodezyjnymi dotyczącymi obszaru do celów ewidencyjnych. Jednostka ewidencyjna to pojęcie szersze, które może obejmować różne jednostki administracyjne, ale nie precyzuje konkretnego obszaru, jakim jest obręb. Natomiast działka ewidencyjna jest najmniejszą jednostką, na którą składają się obręby; całkowicie różni się to od koncepcji obrębu, który jest zbiorem działek ewidencyjnych. W praktyce, mylenie tych pojęć prowadzi do nieprecyzyjnych analiz przestrzennych oraz błędnych decyzji w zakresie zarządzania nieruchomościami. Aby poprawnie korzystać z systemów ewidencji gruntów, niezbędne jest zrozumienie hierarchii tych jednostek oraz ich wzajemnych relacji, co jest kluczowe dla efektywnego funkcjonowania w sektorze geodezyjnym i kartograficznym.

Pytanie 8

Jakie parametry są konieczne do wyznaczenia punktów projektowanych metodą biegunową, odnosząc się do punktów osnowy?

A. Kierunek oraz przewyższenie do punktów projektowanych

B. Rzędna oraz odcięta do punktów projektowanych

C. Kierunek i odległość do punktów projektowanych

D. Odległość oraz przewyższenie do punktów projektowanych

Kierunek i odległość to podstawowe wielkości potrzebne do wytyczenia punktów obiektów projektowanych metodą biegunową. Metoda ta polega na wytyczeniu punktów poprzez określenie ich położenia względem punktów osnowy, co wymaga ustalenia zarówno kierunku, jak i odległości. Kierunek odnosi się do azymutu, czyli kąta pomiędzy linią łączącą punkt osnowy z punktem projektowanym a północą, co jest kluczowe dla prawidłowego umiejscowienia punktu. Z kolei odległość jest mierzona w metrach i określa fizyczną odległość między punktem osnowy a punktem projektowanym. Przykładem zastosowania tej metody może być wytyczenie granic działki budowlanej, gdzie geodeta używa teodolitu do zmierzenia kąta i dalmierza do określenia odległości. Zgodnie z obowiązującymi standardami w geodezji, poprawne określenie tych dwóch parametrów jest niezbędne dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników w pracach projektowych.

Pytanie 9

Jakie metody można wykorzystać do utrwalenia punktów osnowy realizacyjnej budynku w trakcie budowy?

A. Nacięcie na elementach naziemnych

B. Zacementowanie śrub

C. Ustawienie flag

D. Namalowanie oznaczeń

Zacementowanie śrub to jedna z najbardziej efektywnych metod utrwalania punktów osnowy realizacyjnej budynku na czas trwania budowy. Ta technika polega na stałym osadzeniu śrub w podłożu, co zapewnia ich stabilność i długotrwałe utrzymanie w określonym miejscu. W kontekście budowy, zacementowane śruby mogą być używane jako dokładne punkty odniesienia, które są niezbędne do prowadzenia dalszych prac konstrukcyjnych. Zgodnie z normami branżowymi, takimi jak PN-EN 1990, stabilizacja punktów osnowy jest kluczowym elementem zapewniającym precyzję w pomiarach i kontroli geodezyjnej w trakcie całego procesu budowy. Przykładem zastosowania tej metody może być budowa dużych obiektów inżynieryjnych, gdzie precyzyjne ustalenie osi i krawędzi konstrukcji jest kluczowe dla ich funkcjonalności i bezpieczeństwa. Dodatkowo, zacementowanie śrub jest trwałe i odporne na warunki atmosferyczne, co czyni tę metodę niezawodną w dłuższym okresie czasu.

Pytanie 10

Na jakim etapie realizacji obiektu przemysłowego tworzy się szkic dokumentacyjny?

A. Przed tyczeniem punktów realizowanego obiektu

B. Po przygotowaniu szkicu tyczenia

C. Bezpośrednio po wytyczeniu budynku

D. W trakcie tyczenia budynku

Poprawna odpowiedź to "Przed tyczeniem punktów realizowanego obiektu". Na tym etapie następuje przygotowanie szkicu dokumentacyjnego, który jest kluczowym elementem procesu budowy. Szkic ten zawiera wszystkie niezbędne informacje dotyczące lokalizacji obiektu, jego wymiarów oraz układu funkcjonalnego. W szczególności, dokument ten powinien być zgodny z obowiązującymi normami budowlanymi oraz przepisami prawa lokalnego. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie w szkicu szczegółów dotyczących dostępności mediów oraz infrastruktury towarzyszącej. Przykłady zastosowania mogą obejmować projekty budowlane, w których dokładność szkicu jest niezbędna do prawidłowego wykonania tyczenia, a tym samym uniknięcia błędów, które mogą prowadzić do opóźnień w budowie lub dodatkowych kosztów. Szkic dokumentacyjny stanowi podstawę dla dalszych prac projektowych oraz pozwala na skuteczną komunikację pomiędzy wszystkimi uczestnikami procesu budowlanego.

Pytanie 11

W jakim rodzaju prac geodezyjnych przeprowadza się ocenę porównawczą działek?

A. Scalenie gruntów

B. Podział gruntów

C. Wznowienie granic

D. Rozgraniczanie gruntów

Scalenie gruntów to proces, który ma na celu poprawę struktury użytkowania ziemi poprzez łączenie i reorganizację działek. W trakcie tego procesu przeprowadza się szacunek porównawczy gruntów, który pozwala na określenie wartości poszczególnych działek w kontekście ich przyszłego zagospodarowania. Dzięki temu można lepiej wyważyć różnice w wartości gruntów, co jest istotne dla sprawiedliwego podziału ewentualnych zysków w przyszłości. W praktyce, szacunek porównawczy jest niezbędny dla zrozumienia wpływu zmian w użytkowaniu gruntów na ich wartość rynkową. Dobrą praktyką w zakresie scalania gruntów jest zaangażowanie specjalistów, którzy posiadają doświadczenie w analizie rynku nieruchomości oraz znajomość lokalnych uwarunkowań, co pozwala na lepsze dostosowanie planów do specyficznych potrzeb społeczności. Przykładem mogą być tereny rolnicze, gdzie scalenie gruntów przyczynia się do zwiększenia efektywności produkcji rolnej oraz ułatwia dostęp do nowoczesnych technologii.

Pytanie 12

Która z technik obliczania pola powierzchni charakteryzuje się najwyższą precyzją?

A. Metoda mechaniczna

B. Metoda graficzna

C. Metoda kombinowana

D. Metoda analityczna

Metoda analityczna obliczania pola powierzchni jest uznawana za najdokładniejszą, ponieważ opiera się na matematycznych wzorach i twierdzeniach, które zapewniają precyzyjne wyniki. W tej metodzie wykorzystuje się dokładne dane dotyczące wymiarów obiektu oraz odpowiednie funkcje matematyczne do obliczeń. Na przykład, pole powierzchni prostokąta można obliczyć jako iloczyn długości i szerokości, co daje jednoznaczny wynik bez żadnych przybliżeń. W zastosowaniach inżynieryjnych, takich jak projektowanie konstrukcji czy analiza powierzchni w architekturze, stosowanie metod analitycznych pozwala na uzyskanie precyzyjnych wymiarów, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa oraz efektywności projektu. Dodatkowo, metody analityczne są często wspierane przez specjalistyczne oprogramowanie, które automatyzuje obliczenia, zmniejszając ryzyko błędów ludzkich i zwiększając efektywność procesu projektowania. Szeroko stosowane w branży budowlanej i inżynieryjnej, metody te są zgodne ze standardami ISO oraz innymi normami branżowymi, co gwarantuje ich wiarygodność i dokładność.

Pytanie 13

Wezwanie do obecności na gruncie podczas przeprowadzania rozgraniczenia nieruchomości powinno zawierać

A. opis postępowania w przypadku sporu granicznego

B. identyfikator zgłoszenia pracy geodezyjnej

C. listę innych uczestników wzywanych do postępowania

D. określenie skutków niestawiennictwa

Odpowiedź dotycząca określenia skutków niestawiennictwa jest prawidłowa, gdyż wezwanie do stawienia się na gruncie w kontekście rozgraniczenia nieruchomości powinno jasno informować uczestników o konsekwencjach braku ich obecności. Zgodnie z przepisami prawa geodezyjnego, w przypadku nieobecności jednej ze stron, postępowanie może być kontynuowane bez jej udziału, co może skutkować niekorzystnymi dla niej decyzjami. Przykładowo, jeśli właściciel nieruchomości nie stawi się na rozprawę, granice mogą zostać ustalone na podstawie dostępnych dowodów, co nie zawsze odzwierciedla rzeczywisty stan faktyczny. Wiedza na temat skutków niestawiennictwa jest zatem kluczowa, aby w pełni zrozumieć, jakie mogą być implikacje dla uczestników postępowania. W praktyce, skutki te powinny być zawsze opisane w wezwaniu, aby uczestnicy mogli podjąć świadomą decyzję o swojej obecności. Dobrą praktyką jest także wcześniejsze poinformowanie uczestników o potencjalnych konsekwencjach braków w obecności, co sprzyja transparentności postępowania.

Pytanie 14

Która z metod nie jest wykorzystywana do określania wysokości punktów w realizacyjnej osnowie wysokościowej?

A. Niwelacja geometryczna

B. Niwelacja hydrostatyczna

C. Niwelacja satelitarna

D. Niwelacja trygonometryczna

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Niwelacja hydrostatyczna to metoda wykorzystywana w geodezji do precyzyjnego wyznaczania różnic wysokości pomiędzy punktami, oparta na zasadzie równowagi hydrostatycznej. W tej metodzie wykorzystuje się poziomice do pomiaru różnic wysokości, co umożliwia uzyskanie niezwykle dokładnych wyników. Niwelacja hydrostatyczna jest szczególnie przydatna w przypadku dużych odległości i terenów o zróżnicowanej rzeźbie, gdzie inne metody mogą być mniej efektywne. Przykładami zastosowania niwelacji hydrostatycznej są budownictwo, gdzie precyzyjne pomiary wysokości są kluczowe dla fundamentów budynków, oraz prace inżynieryjne, takie jak budowa mostów czy dróg, gdzie konieczne jest uwzględnienie różnic wysokości. W branży geodezyjnej standardy, takie jak normy ISO, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów wysokości, a niwelacja hydrostatyczna jest jedną z metod, które pozwalają na ich realizację.

Pytanie 15

W jakim czasie wykonawca prac z zakresu geodezji i kartografii ma obowiązek zgłosić podział działki do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej?

A. Po zakończeniu działań

B. Przed rozpoczęciem działań

C. Po wezwaniu stron na teren

D. W ciągu jednego tygodnia od rozpoczęcia działań

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'Przed rozpoczęciem prac' jest zgodny z przepisami prawa geodezyjnego i kartograficznego, które nakładają na wykonawców obowiązek zgłoszenia podziału nieruchomości do Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej przed rozpoczęciem działań. Taki wymóg ma na celu zapewnienie prawidłowego i zgodnego z normami procesu podziału, a także umożliwienie odpowiednim instytucjom monitorowanie działań geodezyjnych. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że wykonawca powinien przygotować stosowną dokumentację przed przystąpieniem do pomiarów, co pozwala na weryfikację zgodności z obowiązującymi przepisami oraz z minimalizowanie ryzyka błędów, które mogą prowadzić do sporów dotyczących granic nieruchomości. Taka procedura jest standardem w branży, która ma na celu ochronę interesów zarówno właścicieli nieruchomości, jak i osób potencjalnie zainteresowanych zakupem czy wynajmem. Warto również zauważyć, że wcześniejsze zgłoszenie pozwala na włączenie odpowiednich służb do procesu, co zwiększa transparentność i efektywność działań geodezyjnych.

Pytanie 16

Wyznacz wysokość punktu środkowego niwelety trasy o długości 400 m, mając wysokość punktu początkowego H = 100,00 m oraz nachylenie i = -1%.

A. 99,00 m

B. 101,00 m

C. 98,00 m

D. 102,00 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obliczenie wysokości punktu środkowego niwelety trasy o długości 400 m z danym początkiem o wysokości H = 100,00 m oraz pochyleniem i = -1% jest kluczowym zagadnieniem w geodezji i inżynierii lądowej. Wysokość punktu środkowego można obliczyć, stosując wzór na obliczenie wysokości na podstawie długości trasy oraz nachylenia. Wzór ten wygląda następująco: H_m = H_p + (L * i), gdzie H_m to wysokość punktu środkowego, H_p to wysokość punktu początkowego, L to długość trasy (w metrach), a i to pochylenie w procentach przekształcone na wartość dziesiętną. Dla powyższego zadania mamy: H_m = 100,00 m + (400 m * (-0,01)) = 100,00 m - 4,00 m = 96,00 m. Jednak wysokość ta dotyczy punktów pochylenia, a aby uzyskać wysokość punktu środkowego, dodajemy wysokość początkową do uśrednionej wartości spadku. W praktyce zastosowanie tego obliczenia jest podstawą przy projektowaniu dróg czy innych tras komunikacyjnych, gdzie precyzyjne pomiary wysokości mają kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i komfortu użytkowników. Używanie standardów geodezyjnych, takich jak normy ISO, jest niezbędne w celu zapewnienia dokładności i wiarygodności pomiarów.

Pytanie 17

W obrębie znajduje się pięć działek z gruntami ornymi klasy IIIa, z których każda ma powierzchnię 5 ha. Jaka jest całkowita wartość tego obrębu, jeśli wartość szacunkowa 1 ha gruntów ornych klasy IIIa wynosi 100 jednostek szacunkowych?

A. 20 500 j.sz.

B. 250 j.sz.

C. 2 500 j.sz.

D. 200 500 j.sz.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć wartość całego obrębu, należy pomnożyć liczbę działek przez ich powierzchnię oraz wartość szacunkową za hektar. W tym przypadku mamy 5 działek, każda o powierzchni 5 ha, co daje łącznie 25 ha. Wartość szacunkowa 1 ha gruntów ornych klasy IIIa wynosi 100 jednostek szacunkowych. Zatem wartość całego obrębu można obliczyć jako: 25 ha * 100 j.sz./ha = 2500 j.sz. To obliczenie ilustruje, jak ważne jest stosowanie prawidłowych metod szacowania w praktyce rolniczej i zarządzaniu nieruchomościami. Wartości te mają znaczenie dla różnych instytucji, w tym banków i agencji rządowych, które opierają swoje decyzje na rzetelnych danych finansowych. Wysoka precyzja w obliczeniach jest kluczowa, ponieważ umożliwia podejmowanie właściwych decyzji inwestycyjnych oraz oceny wartości gruntów w kontekście ich użytkowania. Takie umiejętności są niezbędne dla profesjonalistów zajmujących się zarządzaniem gruntami oraz analizami finansowymi.

Pytanie 18

Jakie elementy powinny zostać naniesione na szkicu pomiarowym przed zakryciem przewodu wodociągowego?

A. Odwodnienia i zdroje uliczne

B. Kompensatory

C. Kanały główne i burzowe

D. Wpusty uliczne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odwodnienia i zdroje uliczne są kluczowymi elementami, które powinny być umieszczone na szkicu pomiaru przed zasypaniem przewodu wodociągowego. W ramach projektowania infrastruktury wodociągowej istotne jest, aby te elementy były odpowiednio zaznaczone, ponieważ odgrywają one fundamentalną rolę w zarządzaniu wodami opadowymi i zapewnieniu efektywnej drenacji. Umieszczenie odwodnień na szkicu pozwala inżynierom na lepsze zrozumienie układu hydraulicznego, co ma bezpośredni wpływ na jakość i bezpieczeństwo dostarczanej wody. Na przykład, jeśli odwodnienia są niewłaściwie zlokalizowane, może to prowadzić do zastoju wody, a tym samym do kontaminacji źródeł wody pitnej. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, należy także uwzględnić w projektach drogowych dostęp do zdrojów ulicznych, aby zapewnić odpowiednie źródło wody w sytuacjach awaryjnych oraz w codziennym użytkowaniu. Takie podejście nie tylko spełnia standardy inżynieryjne, ale również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju miejskiego.

Pytanie 19

Jakie kroki powinien podjąć geodeta, gdy podczas rozgraniczenia działki wystąpił konflikt graniczny i nie doszło do zawarcia ugody?

A. Ustalić granice na podstawie stanu użytkowania

B. Zatrzymać postępowanie rozgraniczeniowe

C. Sporządzić opinię dotyczącą przebiegu granic

D. Sporządzić akt ugody pomiędzy stronami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opracowanie opinii dotyczącej przebiegu granic jest kluczowym działaniem w przypadku sporu granicznego podczas rozgraniczenia nieruchomości. Geodeta, jako ekspert w dziedzinie pomiarów i ustalania granic, ma obowiązek dostarczyć jasną i rzeczową opinię, która opiera się na analizie dokumentacji oraz wyników pomiarów geodezyjnych. Przykładowo, w sytuacji, gdy strony nie osiągnęły porozumienia, geodeta powinien szczegółowo zbadać dostępne akta, takie jak mapy katastralne, akty notarialne czy decyzje administracyjne, które mogą wpłynąć na ustalenie granic. W praktyce oznacza to, że geodeta powinien wykonać precyzyjne pomiary na terenie, a następnie sporządzić dokumentację, która zawiera interpretację wyników oraz uzasadnienie dla proponowanego przebiegu granic. Tego rodzaju opinie są często wykorzystywane w dalszym postępowaniu sądowym, a ich solidność i rzetelność są kluczowe dla rozstrzygania sporów. Takie działanie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które wymagają, aby geodeci działali zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz przepisami prawa geodezyjnego.

Pytanie 20

Jakie dokumenty powinny być dołączone do wniosku o wywłaszczenie części działki?

A. Mapę z listą nieruchomości objętych wywłaszczeniem

B. Mapę z podziałem oraz rejestrem działek i decyzję zatwierdzającą podział działki

C. Kopię uprawnień zawodowych osoby odpowiedzialnej za przeprowadzenie wywłaszczenia nieruchomości

D. Umowę przeniesienia praw związanych z działką zawartą pomiędzy starostą a właścicielem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokumentacja wymagająca przy składaniu wniosku o wywłaszczenie części nieruchomości jest kluczowa dla przeprowadzenia procesu zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi. Mapa z podziałem i rejestrem nieruchomości oraz decyzja zatwierdzająca podział są niezbędne, gdyż precyzyjnie określają granice działek, które mają być objęte wywłaszczeniem. W praktyce, takie dokumenty umożliwiają organom administracyjnym i sądowi zrozumienie, które konkretne obszary nieruchomości mają być wydzielone, a także pozwalają na oceny ewentualnych roszczeń odszkodowawczych. Warto podkreślić, że zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, brak tych dokumentów może prowadzić do odrzucenia wniosku lub opóźnień w procedurze wywłaszczeniowej. Przykładem może być sytuacja, w której gmina planuje projekt budowy infrastruktury publicznej, a odpowiednia mapa oraz decyzja o podziale nieruchomości są podstawą do rozpoczęcia procesu. Dobrze przygotowana dokumentacja umożliwia skuteczną komunikację pomiędzy wszystkimi stronami zaangażowanymi w proces wywłaszczenia, co jest niezbędne dla sprawnego przeprowadzenia działań.

Pytanie 21

Dokumentacja szkicowa nie zawiera

A. rysunków istniejących obiektów w terenie i ich opisów

B. miar odłożonych oraz pomierzonych w terenie podczas tyczenia

C. rysunków projektowanych obiektów

D. obliczonych miar kontrolnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szkic dokumentacyjny nie zawiera miar odłożonych i pomierzonych w terenie w trakcie tyczenia, ponieważ ten etap procesu projektowego koncentruje się na przedstawieniu założeń projektowych oraz rysunków, które są niezbędne do realizacji danego przedsięwzięcia. Miary odłożone i pomierzone w terenie są elementem, który można znaleźć w dokumentacji wykonawczej, a nie w szkicach koncepcyjnych. W praktyce, szkic dokumentacyjny powinien zawierać rysunki obiektów projektowanych, które obrazują, jak dany obiekt ma wyglądać oraz jego podstawowe parametry. Przykładowo, w branży budowlanej, szkic dokumentacyjny może zawierać rysunki architektoniczne oraz schematy instalacji, które pomagają w zrozumieniu całego projektu. Stosowanie standardów branżowych, takich jak Eurokod czy normy ISO, zapewnia, że wszelkie istotne informacje są odpowiednio uwzględnione, podczas gdy szczegóły dotyczące pomiarów terenowych są zarezerwowane dla późniejszych etapów, takich jak tyczenie i realizacja budowy.

Pytanie 22

Gdy w księdze wieczystej oznaczenia oraz powierzchnia nieruchomości przeznaczonej do podziału różnią się od danych zawartych w katastrze nieruchomości, konieczne jest przygotowanie

A. zestawienia gruntów

B. rejestru gruntów

C. wykazu synchronizacyjnego

D. aktu ugody

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wykaz synchronizacyjny jest dokumentem, który powstaje w sytuacji, gdy istnieją rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w księdze wieczystej a stanem faktycznym w katastrze nieruchomości. Jego celem jest ujednolicenie i synchronizacja tych informacji, co jest niezwykle ważne dla prawidłowego obiegu informacji o nieruchomościach. Przykładowo, jeśli w księdze wieczystej dana nieruchomość jest opisana z innym oznaczeniem niż w katastrze, sporządzenie wykazu synchronizacyjnego pozwala na wyjaśnienie i usunięcie niezgodności. Taki dokument powinien zawierać szczegółowe dane dotyczące zarówno stanu prawnego nieruchomości, jak i jej rzeczywistego stanu geodezyjnego. W praktyce, wykaz synchronizacyjny jest stosowany przy wszelkich czynnościach związanych z obrotem nieruchomościami, w tym przy sprzedaży, darowiźnie czy dziedziczeniu, co zapewnia bezpieczeństwo prawne dla wszystkich stron transakcji. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie tych danych w odpowiednich rejestrach, aby uniknąć przyszłych problemów.

Pytanie 23

Jakie jest nachylenie niwelety drogi na odcinku d = 100 m, jeżeli różnica wysokości pomiędzy skrajnymi punktami tego odcinka wynosi Δh = +2 m?

A. i = 1%

B. i = 3%

C. i = 2%

D. i = 4%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest prawidłowa – pochylenie wynosi 2%. To znaczy, że na każdych 100 metrach drogi wysokość wzrasta o 2 metry. Pochylenie, zwane też niweletą, ma duże znaczenie w projektowaniu dróg, bo wpływa na to, jak bezpiecznie i komfortowo się jeździ. Żeby obliczyć pochylenie, korzystamy ze wzoru: i = (Δh/d) * 100%, gdzie Δh to różnica wysokości, a d to długość drogi. W Twoim przypadku: i = (2 m / 100 m) * 100% = 2%. Dobrze dobrane pochylenie pomaga też w odwodnieniu nawierzchni, zmniejsza ryzyko aquaplaningu i poprawia widoczność dla kierowców. W standardach projektowych, takich jak Zasadnicze Wymagania Techniczne dla Dróg, określa się pochylenia w zależności od kategorii drogi i jej przeznaczenia, żeby zapewnić bezpieczeństwo i funkcjonalność.

Pytanie 24

Zasady zagospodarowania terenu oraz jego przeznaczenie są określone

A. na mapie podziału administracyjnego

B. w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego

C. na mapie ewidencyjnej

D. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP) jest kluczowym dokumentem w procesie planowania przestrzennego, który szczegółowo określa przeznaczenie terenu oraz zasady jego zagospodarowania. MPZP jest tworzony na podstawie wytycznych określonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, które stanowi szerszy kontekst dla lokalnych planów. W MPZP zawarte są informacje dotyczące m.in. rodzajów zabudowy, powierzchni biologicznie czynnej, a także infrastruktury technicznej. Przykładowo, jeśli planuje się budowę osiedla mieszkaniowego, MPZP określi, jakie tereny mogą być przeznaczone na mieszkalnictwo, gdzie mogą znajdować się tereny zielone, a także jakie są normy dotyczące wysokości budynków. Dobrze opracowany plan pozwala na harmonijne zagospodarowanie przestrzeni, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu przestrzenią, sprzyjając zrównoważonemu rozwojowi miast i wsi, a także integrując różnorodne potrzeby mieszkańców. Warto również zauważyć, że MPZP jest dokumentem obowiązującym, co oznacza, że wszelkie inwestycje muszą być z nim zgodne, co wpływa na stabilność rozwoju lokalnych społeczności.

Pytanie 25

Wartości skurczu mapy wzdłuż krawędzi ramki sekcyjnej wynoszą odpowiednio: p = 0,14% oraz q = 0,22%. Jaki jest skurcz powierzchniowy tej mapy?

A. 0,08%

B. 0,22%

C. 0,36%

D. 0,14%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skurcz powierzchniowy mapy jest obliczany na podstawie wartości skurczu, które występują wzdłuż boków ramki sekcyjnej. W tym przypadku mamy wartości p = 0,14% i q = 0,22%. Aby obliczyć skurcz powierzchniowy, należy zsumować te wartości. Wzór na skurcz powierzchniowy to: S = p + q. Zatem S = 0,14% + 0,22% = 0,36%. Ta wartość skurczu powierzchniowego jest istotna w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria, architektura czy projektowanie CAD, gdzie precyzyjne obliczenia mają kluczowe znaczenie dla jakości końcowego produktu. W praktyce, odpowiednie uwzględnienie skurczu materiałów pozwala na uniknięcie niezgodności w wymiarach oraz błędów konstrukcyjnych. Warto zaznaczyć, że dobrą praktyką jest zawsze przeprowadzanie obliczeń skurczu dla różnych kierunków, aby zyskać pełen obraz wpływu deformacji na projekt.

Pytanie 26

Informacje ewidencyjne, które przekazuje starosta, nie mogą mieć postaci

A. wypisów z rejestrów.

B. notatki z kartotek.

C. plików komputerowych.

D. wyrysów z mapy ewidencyjnej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Notatki z kartotek to nie to samo, co oficjalne dokumenty, które powinny być udostępniane przez starostę. Kiedy mówimy o ewidencji gruntów i budynków, ważne jest, żeby informacje były podawane w sposób zgodny z normami i przepisami prawymi. Wypisy z rejestrów i wyrysy z mapy ewidencyjnej to formalne dokumenty, które mają precyzyjne dane i są traktowane jako wiarygodne źródła. Pliki komputerowe, jeśli są w odpowiednich formatach i protokołach, też mogą być używane do przesyłania danych ewidencyjnych. Na przykład, system informatyczny, który robi raporty na podstawie wprowadzonych danych, może być przydatny. Natomiast notatki z kartotek, które często są subiektywne, mogą być niedokładne i nie spełniają wymogów formalnych, więc lepiej ich nie używać do udostępniania danych, zwłaszcza w sprawach prawnych i administracyjnych.

Pytanie 27

Jaką precyzję pomiaru w odniesieniu do najbliżej znajdujących się punktów osnowy geodezyjnej powinno się uzyskać podczas pomiaru znaków granicznych?

A. 0,10 m

B. 0,15 m

C. 0,05 m

D. 0,20 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,10 m jest prawidłowa, ponieważ przy pomiarach granic działek geodezyjnych wymagane jest uzyskanie wysokiej precyzji, która minimalizuje błędy w wyznaczaniu granic. W polskich standardach geodezyjnych, w tym w normach określonych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury, podkreśla się konieczność osiągania dokładności pomiarów na poziomie co najmniej 0,10 m dla znaków granicznych. Taka precyzja jest istotna, ponieważ niewłaściwie wyznaczone granice mogą prowadzić do konfliktów prawnych, sporów sądowych oraz problemów z użytkowaniem terenu. Przykładem zastosowania tej dokładności może być sytuacja, w której geodeta wyznacza granice działki pod budowę, gdzie precyzyjne określenie granic wpływa na zgodność z planem zagospodarowania przestrzennego oraz na przyszłe korzystanie z terenu przez właściciela. W praktyce, osiągnięcie wymaganej dokładności wymaga zastosowania odpowiednich technik pomiarowych, takich jak GNSS, tachymetria czy klasyczne metody triangulacji, które zapewniają niezawodność pomiarów w trudnych warunkach terenowych.

Pytanie 28

Szkic do tyczenia powinien zawierać

A. położenie w odniesieniu do reperów

B. charakterystykę tyczonego obiektu

C. informacje do tyczenia obiektu

D. rysunek projektu w odpowiedniej skali

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szkic tyczenia musi zawierać dane do tyczenia obiektu, ponieważ stanowią one kluczowy element, który umożliwia precyzyjne przeniesienie projektu budowlanego na teren. Te dane obejmują zarówno współrzędne geograficzne, jak i informacje o wysokości oraz orientacji obiektu względem punktów odniesienia. Na przykład, w praktyce geodezyjnej, tyczenie budynków mieszkalnych wymaga dokładnych pomiarów, które uwzględniają istniejące elementy topograficzne i infrastrukturalne. Dobrą praktyką jest stosowanie narzędzi takich jak GPS i tachimetry, które pozwalają na uzyskanie wysokiej dokładności pomiarów. W kontekście standardów, zgodnie z wytycznymi Polskiego Związku Geodetów i Kartografów, dane do tyczenia powinny być dokumentowane w formie protokołów, aby zapewnić transparentność i możliwość weryfikacji wykonanych prac. Zrozumienie znaczenia tych danych jest kluczowe dla prawidłowego wykonania projektów budowlanych i uniknięcia późniejszych problemów związanych z nieprawidłowym umiejscowieniem konstrukcji.

Pytanie 29

Jaką minimalną precyzję kątową m_k (średni błąd w pomiarze kąta) należy zapewnić przy zakładaniu realizacyjnych osnów sytuacyjnych?

A. mk = 0,0030g

B. mk = 0,5000g

C. mk = 0,0050g

D. mk = 1,0000g

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź mk = 0,0030g jest poprawna, ponieważ zapewnia wysoką dokładność pomiaru kątów, co jest kluczowe przy zakładaniu realizacyjnych osnów sytuacyjnych. Standardy geodezyjne, takie jak Normy ISO oraz specyfikacje branżowe, wskazują, że dla prac geodezyjnych o dużej precyzji, jak na przykład w przypadku projektowania sieci drogowych czy budowy obiektów inżynieryjnych, minimalny błąd pomiaru kąta powinien wynosić właśnie 0,0030g (g oznacza grad, jednostkę miary kątów). Taka dokładność pozwala na minimalizację błędów w dalszych pracach terenowych oraz w obliczeniach, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości wyników geodezyjnych. Przykładem zastosowania tej dokładności może być precyzyjne zakładanie punktów kontrolnych w inwestycjach infrastrukturalnych, gdzie nawet niewielkie odchylenia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych i czasowych. Ponadto, utrzymanie tak wysokiej dokładności pomiaru wspiera procesy weryfikacji i kalibracji instrumentów geodezyjnych.

Pytanie 30

Którego z elementów nie zawiera dokument protokołu granicznego?

A. Opisu przebiegu granicy

B. Danych dotyczących stron oraz ich pełnomocników

C. Pouczenia dla strony o możliwości skierowania sprawy do sądu

D. Opisu wzajemnych ustępstw stron

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na brak opisu wzajemnych ustępstw stron w treści protokołu granicznego jest poprawna. W kontekście prawa międzynarodowego oraz procedur granicznych, protokół graniczny pełni kluczową rolę w formalizowaniu ustaleń pomiędzy państwami. Zawiera on istotne informacje, takie jak dane identyfikacyjne stron oraz ich pełnomocników, a także opis przebiegu granic, który ma na celu precyzyjne określenie linii demarkacyjnej. Pouczenie o możliwości przekazania sprawy do sądu również jest ważnym elementem, który zapewnia stronom informacje na temat ich praw i możliwości prawnych. Opis wzajemnych ustępstw nie jest jednak integralnym elementem dokumentu, ponieważ jego celem nie jest negocjowanie warunków współpracy czy ustępstw, ale jedynie formalizacja ustaleń dotyczących granic. Przykładowo, podczas sporów granicznych pomiędzy państwami, protokół graniczny stanowi podstawowy dokument, który reguluje kwestie prawne i administracyjne, pomijając kwestie ustępstw, które mogą być omawiane w osobnych negocjacjach. W kontekście dobrych praktyk, stosowanie klarownych i zrozumiałych protokołów granicznych jest kluczowe dla utrzymania stabilnych relacji międzynarodowych oraz dla przestrzegania zasad rządów prawa.

Pytanie 31

Jakie są minimalne powierzchnie wykreowanych działek?

A. w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

B. w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania nieruchomości

C. w decyzji zatwierdzającej wstępny projekt podziału nieruchomości

D. w decyzji o rozpoczęciu postępowania podziałowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Minimalne powierzchnie nowo wydzielonych działek są określone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (MPZP), który stanowi podstawowy dokument regulujący zasady zagospodarowania przestrzennego na danym terenie. MPZP precyzuje m.in. minimalne powierzchnie działek, co jest istotne dla zapewnienia właściwej funkcji przestrzennej oraz zrównoważonego rozwoju urbanistycznego. Przykładowo, w obszarach przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną minimalna powierzchnia działki może wynosić od 600 m² do 1200 m², co umożliwia zachowanie odpowiednich odległości między budynkami oraz zapewnienie dostępu do terenów zielonych. Ponadto, MPZP uwzględnia lokalne uwarunkowania, takie jak dostępność mediów, komunikację czy ochronę środowiska, co wpływa na decyzje inwestycyjne oraz planowanie przestrzenne. Zrozumienie zapisów MPZP jest kluczowe dla architektów, urbanistów oraz inwestorów, którzy muszą dostosować swoje projekty do obowiązujących norm.

Pytanie 32

Elementy infrastruktury sieci uzbrojenia terenu, które można zmierzyć bezpośrednio, klasyfikuje się do I grupy szczegółów dokładnościowych. Pomiary powinny być wykonane względem poziomej osnowy pomiarowej z precyzją nie mniejszą niż

A. 0,20 m

B. 0,40 m

C. 0,50 m

D. 0,10 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,10 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami pomiarowymi, elementy sieci uzbrojenia terenu, które są wykorzystywane do bezpośrednich pomiarów, muszą być umiejscowione z zachowaniem dużej precyzji. W praktyce oznacza to, że wszelkie pomiary powinny być prowadzone z minimalną dokładnością 0,10 m, co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków do dalszych prac projektowych i budowlanych. Przykładowo, w przypadku budowy infrastruktury, takiej jak drogi czy linie kolejowe, precyzyjne określenie położenia istniejących elementów uzbrojenia, takich jak rury czy kable, jest fundamentalne dla uniknięcia uszkodzeń i zapewnienia bezpieczeństwa. Dobrze zrealizowane pomiary z zachowaniem tej dokładności pozwalają na skuteczne planowanie i realizację inwestycji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej i inżynieryjnej, w tym z wytycznymi normy PN-EN 28701 dotyczącej pomiarów geodezyjnych.

Pytanie 33

Cyfra "5" w oznaczeniu "5A pgl" na mapie glebowo-rolniczej określa

A. powierzchnię konturu w ha.

B. numer konturu.

C. typ gleby.

D. kompleks rolniczej przydatności gleby.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cyfra '5' w oznaczeniu '5A pgl' na mapie glebowo-rolniczej to tak naprawdę kompleks rolniczej przydatności gleby. To ważne, bo dzięki temu możemy ocenić, jak dobrze dany grunt nadaje się do uprawy różnych roślin. W Polsce mamy konkretne przepisy, które mówią nam, jak klasyfikować glebę, a wszystko to opiera się na ustawie o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Warto zwrócić uwagę, że kompleksy te mają duże znaczenie dla rolników i planistów, bo pomagają w lepszym zrozumieniu, jak zarządzać glebą i ją chronić. Na przykład, kompleksy oznaczone cyframi 1-3, które są wyżej w klasie bonitacyjnej, mają lepszą jakość i większy potencjał produkcyjny. To wpływa na wybór upraw, nawożenie i ogólnie na decyzje finansowe, które rolnicy podejmują, inwestując w swoją ziemię.

Pytanie 34

Z jaką precyzją klasyfikator potrafi określić przebieg granicy konturu klasy?

A. ± 10 mm

B. ± 10 cm

C. ± 10 m

D. ± 10 ha

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ± 10 m jest uznawana za prawidłową, ponieważ granica konturu klasyfikacyjnego w kontekście procesów geoinformatycznych oraz analizy przestrzennej zwykle operuje w zakresie kilku metrów. W praktyce, dokładność ± 10 m jest osiągalna dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak GPS czy fotogrametria, które są standardem w branży. Na przykład, w przypadku mapowania obszarów leśnych lub urbanistycznych, precyzyjna lokalizacja granic działek jest kluczowa dla planowania przestrzennego i zarządzania zasobami. Wiarygodność danych geograficznych w takich zastosowaniach wymaga przestrzegania norm, takich jak standardy ISO 19157, które dotyczą jakości danych geoinformacyjnych. Dlatego też, wiedza o tym, jak dokładnie można wyznaczyć granice konturu, jest niezbędna dla specjalistów zajmujących się geodezją, kartografią czy urbanistyką, aby zapewnić prawidłowe dane dla podejmowanych decyzji.

Pytanie 35

Do jakiej klasy dokładnościowej szczegółów geodezyjnych należą przyłącza wodociągowe domowe, które są bezpośrednio dostępne do pomiarów?

A. IV grupy

B. III grupy

C. I grupy

D. II grupy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "I grupy" jest poprawna, ponieważ przyłącza domowe wodociągowe, które są bezpośrednio dostępne do pomiaru, zaliczają się do najwyższej grupy dokładnościowej. Grupa I obejmuje dane, które charakteryzują się bardzo wysoką precyzją i mogą być używane w różnych zastosowaniach inżynieryjnych oraz przy projektowaniu systemów wodociągowych. W praktyce oznacza to, że przyłącza te powinny być regularnie kontrolowane oraz dostosowywane do obowiązujących norm, np. PN-EN 806 dotyczących systemów wodociągowych. Takie przyłącza umożliwiają efektywne zarządzanie zasobami wodnymi, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju. W przypadku systemów pomiarowych, stosując urządzenia klasy I, można uzyskać dokładne dane do analizy hydraulicznej oraz optymalizacji sieci wodociągowych. Dzięki tym pomiarom możliwe jest również wykrywanie nieszczelności oraz monitorowanie jakości wody, co jest niezbędnym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa sanitarno-epidemiologicznego.

Pytanie 36

Którego z poniższych elementów nie zawiera protokół graniczny?

A. Informacji dotyczących stron oraz ich pełnomocników

B. Opisu wzajemnych ustępstw stron

C. Opisu przebiegu granic

D. Pouczenia strony o możliwości przekazania sprawy sądowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół graniczny to dokument, który odgrywa kluczową rolę w procesach związanych z ustalaniem granic oraz regulowaniem stosunków między stronami. W jego treści znajdują się istotne elementy, takie jak opis przebiegu granic, informacje dotyczące stron oraz ich pełnomocników, a także pouczenie o możliwości przekazania sprawy sądowi. Opis wzajemnych ustępstw stron jednak nie jest standardowym elementem tego dokumentu. Taki opis mógłby być częścią szerszych negocjacji czy umów, ale nie jest niezbędny w kontekście protokołu granicznego. Ważne jest, aby profesjonalnie przygotowywać protokoły graniczne, zachowując przejrzystość i zgodność z obowiązującymi normami prawnymi, co pozwala na uniknięcie przyszłych sporów oraz nieporozumień.

Pytanie 37

Jaki raport, sporządzany na podstawie bazy danych ewidencyjnych, stanowi spis informacji o całkowitej powierzchni oraz wartości gruntów należących do poszczególnych jednostek rejestrowych z podziałem na użytki gruntowe i klasy bonitacyjne?

A. Skorowidz działek ewidencyjnych

B. Rejestr gruntów

C. Wykaz gruntów

D. Zestawienie gruntów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zestawienie gruntów jest raportem, który dokładnie przedstawia dane dotyczące powierzchni oraz wartości gruntów w danej jednostce rejestrowej. Sporządzanie tego raportu opiera się na analizie bazy danych ewidencyjnych, co pozwala na szczegółowe zrozumienie struktury gruntów w kontekście ich użytków oraz klas bonitacyjnych. Na przykład, takie zestawienie może być niezwykle przydatne przy planowaniu działań związanych z zagospodarowaniem przestrzennym czy oceną wartości nieruchomości. Użycie zestawienia gruntów w praktyce pozwala na właściwe zarządzanie zasobami gruntowymi, co jest kluczowe w kontekście polityki przestrzennej i zarządzania środowiskiem. Zgodnie z aktualnymi standardami branżowymi, zestawienia powinny być aktualizowane regularnie, aby odzwierciedlały zmieniające się warunki rynkowe i prawne. Dobrą praktyką jest również integrowanie tych danych z systemami GIS, co ułatwia ich analizę i wizualizację. W ten sposób użytkownicy mają dostęp do precyzyjnych informacji, które wspierają procesy podejmowania decyzji.

Pytanie 38

Szkic, na którym geodeta zaznacza wszystkie elementy po wytyczeniu realizowanego obiektu w terenie, określany jest jako szkic

A. tyczenia

B. polowym

C. realizacyjnym

D. dokumentacyjnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "tyczenia" jest prawidłowa, ponieważ szkic tyczenia jest dokumentem, na którym geodeta nanosi wszystkie elementy po wytyczeniu realizowanego obiektu w terenie. Tyczenie to proces, w którym geodeta określa i przenosi na teren właściwe punkty, które są zgodne z projektem budowlanym. W praktyce, szkic tyczenia zawiera zarówno charakterystyczne punkty, jak i niezbędne informacje, takie jak odległości, kąty oraz opisy techniczne, co ma kluczowe znaczenie dla dalszych działań budowlanych. Umożliwia on wykonawcom i inwestorom zrozumienie, jak projekt zrealizować w rzeczywistości. W branży geodezyjnej ważne jest przestrzeganie standardów, takich jak normy PN-EN ISO 19152, które definiują zasady tworzenia dokumentacji geodezyjnej. Szkic tyczenia jest zatem kluczowym elementem w procesie budowlanym, a jego prawidłowe wykonanie wpływa na jakość i bezpieczeństwo realizowanego projektu.

Pytanie 39

Mapa, która nie służy celom prawnym, nie jest mapą

A. z projektem granic użytków gruntowych

B. do zniesienia współwłasności

C. z projektem scalenia i podziału nieruchomości

D. do ustalenia służebności gruntowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'z projektem granic użytków gruntowych' jest prawidłowa, ponieważ mapy do celów prawnych powinny mieć na celu przedstawienie szczegółowych informacji dotyczących podziału gruntów oraz ich statusu prawnego. Mapa z projektem granic użytków gruntowych nie spełnia tych wymogów, ponieważ jest jedynie dokumentem informacyjnym, który nie jest wykorzystywany do określenia granic w sensie prawnym. W praktyce, naprawdę istotne jest, aby mapy wykorzystywane w procesach prawnych, takie jak podziały nieruchomości czy ustalanie służebności, były precyzyjne i sporządzone zgodnie z odpowiednimi normami, takimi jak Ustawa o geodezji i kartografii. Przykładowo, mapa do zniesienia współwłasności musi być stworzona przez uprawnionego geodetę, a jej celem jest formalne ustalenie granic działek oraz przeprowadzenie podziału praw majątkowych. Takie mapy mają również zastosowanie w toku postępowań sądowych, gdzie precyzyjne określenie granic jest kluczowe dla rozwiązania sporów między współwłaścicielami.

Pytanie 40

Z jaką precyzją należy określić położenie wysokościowe kabla energetycznego niskiego napięcia?

A. 1 mm

B. 1 cm

C. 1 dm

D. 1 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dokładność pomiaru położenia wysokościowego kabla energetycznego niskiego napięcia powinna wynosić 1 dm. Tego rodzaju kabel musi być instalowany zgodnie z obowiązującymi regulacjami i standardami, które w Polsce obejmują m.in. normy PN-EN 50341 oraz PN-IEC 61914. Zapisane w nich zasady dotyczą bezpieczeństwa oraz minimalnych odległości od powierzchni ziemi, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz zapewnieniem odpowiedniej funkcjonalności. Przykładowo, w przypadku kabli niskiego napięcia, ich zawieszenie na odpowiedniej wysokości zapobiega przypadkowemu uszkodzeniu przez pojazdy czy osoby, a także minimalizuje ryzyko ingerencji zwierząt. W praktyce, pomiar z dokładnością 1 dm dostarcza wystarczających informacji do spełnienia wymagań dotyczących instalacji, a jednocześnie ogranicza koszty związane z pomiarami precyzyjnymi, co czyni go optymalnym rozwiązaniem w kontekście efektywności ekonomicznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej