Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 10:20
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 10:34

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Ile czasu zajmie kierowcy ciężarówki przejechanie 720 km przy średniej prędkości 60 km/h, biorąc pod uwagę 11 godzin odpoczynku oraz minimalne czasy przerw zgodnie z Ustawą o czasie pracy kierowców?

A. 23 h 45 min
B. 23 h 15 min
C. 24 h
D. 30 h
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 23 h 15 min czy 30 h, wynika z nieporozumień dotyczących zasad obliczania czasu pracy kierowców oraz regulacji dotyczących odpoczynku. Odpowiedź 23 h 15 min może sugerować, że nie uwzględniono pełnego czasu odpoczynku, co jest kluczowe w kontekście przepisów o czasie pracy kierowców. W rzeczywistości, kierowcy są zobowiązani do przestrzegania określonych czasów odpoczynku oraz przerw w trasie, co oznacza, że ich rzeczywisty czas pracy może być dłuższy niż czas przejazdu obliczony na podstawie prędkości. Z kolei odpowiedź 30 h wskazuje na całkowite zignorowanie zarówno czasu jazdy, jak i odpoczynku, co jest technicznie niemożliwe w rzeczywistych warunkach transportowych. Przeciążenie kierowcy może prowadzić do naruszeń przepisów prawa, a także do zwiększenia ryzyka wypadków, co podkreśla znaczenie zrozumienia zasad dotyczących pracy kierowców. Właściwe podejście do planowania czasu pracy i odpoczynku pozwala na zwiększenie bezpieczeństwa na drogach oraz efektywności operacyjnej, co jest istotne dla każdej firmy transportowej. Zatem, brak uwzględnienia pełnych wymagań prawnych prowadzi do błędnych założeń i nieefektywnego zarządzania czasem pracy kierowców.

Pytanie 2

Na spedytorze spoczywa odpowiedzialność za przewoźników oraz innych podwykonawców zgodnie z przepisami prawa

A. ustawodawstwo celne
B. kodeks cywilny
C. prawo spółek handlowych
D. ustawodawstwo drogowe
Wybór niewłaściwych przepisów prawnych, takich jak prawo o ruchu drogowym, kodeks celny czy prawo spółek handlowych, może prowadzić do błędnych wniosków na temat odpowiedzialności spedytora za podwykonawców. Prawo o ruchu drogowym dotyczy przede wszystkim zasad poruszania się pojazdów po drogach, a nie regulacji dotyczących odpowiedzialności cywilnej w kontekście umów spedycyjnych. Z kolei kodeks celny reguluje kwestie związane z obrotem towarami, cłami i formalnościami związanymi z przekraczaniem granic, ale nie odnosi się bezpośrednio do odpowiedzialności spedytorów za ich działania. Prawo spółek handlowych jest z kolei ukierunkowane na regulowanie działalności przedsiębiorstw i nie ma zastosowania w kontekście odpowiedzialności za wykonanie usług transportowych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru tych odpowiedzi, obejmują pomylenie różnych gałęzi prawa oraz brak zrozumienia specyfiki odpowiedzialności, która w przypadku spedytora jest ściśle związana z kodeksem cywilnym, zwłaszcza w zakresie umów i odpowiedzialności za szkodę. W branży spedycyjnej kluczowe jest rozumienie przepisów, które bezpośrednio odnoszą się do działalności, aby móc skutecznie zarządzać ryzykiem oraz odpowiedzialnością w relacjach z klientami i podwykonawcami.

Pytanie 3

Jaki typ outsourcingu jest używany, gdy przedsiębiorstwo rezygnuje z funkcji transportowych i zleca ich realizację innemu, niezależnemu podmiotowi gospodarczemu na mocy zawartej umowy?

A. Kontraktowy
B. Sektorowy
C. Wewnętrzny
D. Kapitałowy
Odpowiedzi 'sektorowy', 'wewnętrzny' i 'kapitałowy' są błędne z różnych powodów związanych z definicjami i zastosowaniem tych typów outsourcingu. Outsourcing sektorowy odnosi się do przekazywania funkcji specyficznych dla danego sektora, jednak nie jest to równoznaczne z zleceniem funkcji transportowych niezależnemu podmiotowi. W rzeczywistości, sektorowy podział outsourcingu skupia się na branżach, a nie na funkcjonalności, co wprowadza w błąd w kontekście zlecania transportu. Z kolei outsourcing wewnętrzny, czyli wykorzystanie zasobów wewnętrznych firmy do realizacji funkcji, stoi w opozycji do idei outsourcingu, który zakłada powierzenie zadań zewnętrznym dostawcom. Taki wybór nie przyczyni się do efektywności, gdyż nie eliminuje potrzeby posiadania wewnętrznego zespołu, co jest sprzeczne z celem zewnętrznego outsourcingu. Natomiast outsourcing kapitałowy dotyczy inwestycji w zewnętrzne podmioty, co również nie odnosi się do przekazywania funkcji operacyjnych, jak transport. Cała ta analiza prowadzi do wniosku, że myślenie o outsourcingu powinno koncentrować się na efektywności i zewnętrznych zasobach, a nie na wewnętrznych operacjach lub kapitałowych inwestycjach. Kluczowe jest zrozumienie, że outsourcing kontraktowy to forma, która przynosi korzyści w zakresie kosztów i elastyczności, co jest nieosiągalne w przypadku wymienionych odpowiedzi.

Pytanie 4

Spedytor otrzymał zlecenie rozładunku 20 kontenerów oraz ich magazynowanie przez 3 dni. Który podwykonawca oferuje realizację całego zlecenia po najniższych kosztach?

CZYNNOŚĆWykonawca A.Wykonawca B.Wykonawca C.Wykonawca D.
Rozładunek kontenerów9,00 zł/szt.12,00 zł/szt.18,00 zł/szt.19,00 zł/szt.
Magazynowanie kontenerów20 zł/dzień/1szt.15 zł/dzień/1szt.14 zł/dzień/1szt.13 zł/dzień/1szt.
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ po dokładnej analizie kosztów oferowanych przez wszystkich wykonawców, wykonawca B zaproponował najniższy całkowity koszt realizacji zlecenia, wynoszący 1140 zł. W logistyce zlecenia transportowe i magazynowe są często analizowane pod kątem efektywności kosztowej, a wybór odpowiedniego podwykonawcy ma kluczowe znaczenie dla rentowności całego przedsięwzięcia. Zastosowanie metod takich jak analiza kosztów całkowitych (TCO) pozwala na identyfikację najkorzystniejszej oferty. W praktyce, spedytorzy powinni zawsze brać pod uwagę nie tylko cenę, ale także jakość usług, czas realizacji oraz dodatkowe warunki umowy. Dobrą praktyką jest również porównanie ofert różnych wykonawców na podstawie jednolitych kryteriów, co ułatwia podjęcie decyzji. Wybór odpowiedniego wykonawcy to nie tylko kwestia kosztów, ale także zaufania do jego profesjonalizmu i dotrzymywania terminów. Takie podejście zapewnia optymalizację procesów logistycznych oraz minimalizację ryzyka.

Pytanie 5

Do działań organizacyjnych realizowanych przed transportem należy

A. rozładunek
B. magazynowanie tymczasowe
C. wybór środka transportu
D. sprzedaż przesyłki
Wybór środka transportu jest kluczowym elementem procesu organizacji przewozu towarów. Decyzja ta ma znaczący wpływ na efektywność całej operacji logistycznej, a także na koszty, czas dostawy oraz bezpieczeństwo ładunku. Przykładowo, przy przewozie towarów lekkich i małych, takich jak elektronika, często wybiera się transport lotniczy ze względu na szybkość dostawy. Z kolei dla ciężkich ładunków, jak maszyny budowlane, bardziej odpowiednim rozwiązaniem może być transport drogowy lub kolejowy, który zapewnia większą ładowność oraz redukcję kosztów na jednostkę ładunku. Standardy branżowe, takie jak INCOTERMS, podkreślają znaczenie odpowiedniego wyboru środka transportu w kontekście podziału odpowiedzialności pomiędzy sprzedającym a kupującym, co dodatkowo wpływa na skuteczność całego procesu logistycznego. Właściwy dobór środka transportu nie tylko optymalizuje łańcuch dostaw, ale także może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju poprzez ograniczenie emisji CO2, jeśli wybierzemy opcje bardziej ekologiczne.

Pytanie 6

Jakiego wózka należy użyć do załadunku paletowego ładunku składowanego na placu składowym na naczepę ciągnika siodłowego?

A. Wózek z widłami, które umożliwiają manipulację ładunkiem, przystosowany do podnoszenia ładunku na wysokość składowania
B. Wózek holowniczy, który jest przeznaczony do realizacji prac kompletacyjnych
C. Wózek z widłami, stworzony do podnoszenia i transportowania ładunków obsługiwany przez operatora poruszającego się pieszo
D. Wózek jezdny z zamontowanym złączem do holowania, przygotowany do ciągnięcia innych wózków
Wózek wyposażony w widły, który umożliwia manipulowanie ładunkiem oraz jest przystosowany do podnoszenia go na wysokość składowania, jest kluczowym narzędziem w logistyce i magazynowaniu. Tego typu wózki, często nazywane wózkami widłowymi, są zaprojektowane do pracy z paletami, co sprawia, że są szczególnie przydatne na placach składowych, gdzie ładunki są często dostarczane i przechowywane w zorganizowany sposób. Przykładowo, wózki te pozwalają na bezpieczne załadunki na naczepy ciągników siodłowych, co jest zgodne z praktykami efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dzięki regulowanej wysokości podnoszenia, wózki te mogą dostosować się do różnych wysokości składowania, co zwiększa ich wszechstronność. Ponadto, wózki te spełniają normy bezpieczeństwa i ergonomii, co jest kluczowe w pracy z ciężkimi ładunkami, pomagając zminimalizować ryzyko urazów wśród operatorów oraz uszkodzeń towarów. W praktyce, takie rozwiązania są niezbędne do zapewnienia efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa w procesach logistycznych.

Pytanie 7

W międzynarodowym transporcie morskim dokumentem przewozowym jest list

A. CIM
B. B/L
C. AWB
D. CMR
CIM, CMR i AWB to różne rodzaje dokumentów przewozowych, ale nie są one odpowiednimi terminami w kontekście międzynarodowego transportu morskiego. CIM, czyli CMR International, odnosi się do transportu towarów w ruchu kolejowym, a więc nie ma zastosowania w transporcie morskim. CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, dotyczy transportu drogowego, co również sprawia, że nie jest użytecznym dokumentem w kontekście morskiego przewozu towarów. W przypadku AWB, czyli Air Waybill, mamy do czynienia z dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym, który mocno różni się od funkcji, jakie pełni B/L w transporcie morskim. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki tych dokumentów, co prowadzi do nieporozumień w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Wiedza o tym, który dokument jest właściwy dla danego rodzaju transportu, jest kluczowa dla prawidłowego przebiegu operacji logistycznych.

Pytanie 8

Koszt za jedną godzinę zatrudnienia operatora wózka wynosi 15,00 zł netto. Koszt jednej roboczogodziny pracy wózka widłowego to 25,00 zł netto. Oblicz, jaką wartość osiągną koszty netto związane z zatrudnieniem pracownika oraz eksploatacją wózka widłowego, gdy czas ich równoległej pracy trwa 9 godzin?

A. 40,00 zł
B. 225,00 zł
C. 135,00 zł
D. 360,00 zł
Poprawna odpowiedź to 360,00 zł, ponieważ koszt zatrudnienia operatora wózka oraz koszt pracy wózka widłowego muszą być obliczone oddzielnie, a następnie zsumowane. Operator wózka pracuje przez 9 godzin, a jego stawka za godzinę wynosi 15,00 zł netto. Zatem koszt zatrudnienia operatora wynosi 15,00 zł x 9 godzin = 135,00 zł. Następnie należy obliczyć koszt pracy wózka widłowego, który za jedną roboczogodzinę kosztuje 25,00 zł. Dla 9 godzin pracy wózka widłowego koszt wynosi 25,00 zł x 9 godzin = 225,00 zł. Łącząc oba koszty, otrzymujemy 135,00 zł (koszt operatora) + 225,00 zł (koszt pracy wózka) = 360,00 zł. W branży logistycznej i magazynowej, zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami oraz optymalizacji wydatków. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie budżetu na sezonowe wzrosty aktywności w magazynie, gdzie operatorzy i wózki widłowe odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 9

Zgodnie z ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczącą czasu pracy kierowców, do czasu pracy kierowcy zalicza się

A. przerwę w pracy trwającą 15 minut, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin
B. dobowy nieprzerwany odpoczynek
C. nieusprawiedliwione postoje w trakcie prowadzenia pojazdu
D. czas dyżuru, który nie był dłuższy niż 45 minut i w trakcie którego kierowca nie wykonywał pracy
Odpowiedzi, które nie są zgodne z przepisami ustawy, mogą prowadzić do znacznych nieporozumień dotyczących zasad czasu pracy kierowców. Przykładowo, stwierdzenie, że nieusprawiedliwione postoje w czasie prowadzenia pojazdu są wliczane do czasu pracy, jest błędne. Tego typu postoje, niezwiązane z wykonywaniem zadań zawodowych, są traktowane jako naruszenie zasad pracy i nie mogą być zaliczane do czasu pracy, co prowadzi do mylnych wniosków na temat rzeczywistego czasu pracy kierowcy. Ponadto, dobowy nieprzerwany odpoczynek nie jest uważany za czas pracy, lecz jest to czas, w którym kierowca powinien odpoczywać, co jest fundamentalne dla regeneracji sił i zapewnienia bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Wreszcie, czas dyżuru, który nie trwał dłużej niż 45 minut i podczas którego kierowca nie wykonywał pracy, również nie jest czasem pracy. Ignorowanie tych przepisów prowadzi do ryzykownych sytuacji, w których kierowcy mogą być zmuszeni do długotrwałego prowadzenia pojazdu w zmęczeniu, co jest niebezpieczne zarówno dla nich, jak i dla innych uczestników ruchu. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa na drogach oraz przestrzegania regulacji prawnych w branży transportowej.

Pytanie 10

Międzynarodowa konwencja COTIF, która została podpisana 9 maja 1980 roku, szczegółowo reguluje przewóz towarów drogą

A. wodną śródlądową
B. morską
C. kolejową
D. samochodową
Międzynarodowa konwencja COTIF (Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami, z 1980 roku) reguluje kwestie związane z przewozem towarów transportem kolejowym, co czyni ją kluczowym dokumentem prawnym w tej dziedzinie. COTIF obejmuje szereg zasad i standardów dotyczących odpowiedzialności przewoźników, dokumentacji przewozowej oraz warunków umowy przewozu. Na przykład, przewoźnik kolejowy jest zobowiązany do dostarczenia towaru w ustalonym czasie i z należytą starannością, co jest wyrazem wysokich standardów jakości w transporcie kolejowym. Konwencja wprowadza również zasady związane z reklamacjami i odszkodowaniami, co jest niezwykle ważne dla wszystkich uczestników rynku transportowego. W praktyce, znajomość COTIF jest niezbędna dla przewoźników, spedytorów i importerów, aby móc efektywnie zarządzać procesami logistycznymi oraz minimalizować ryzyko prawne związane z przewozem towarów koleją.

Pytanie 11

Na podstawie jakiego dokumentu wystawca zobowiązuje inną osobę do bezwarunkowego uiszczenia określonej kwoty w ustalonym miejscu i czasie na rzecz osoby trzeciej?

A. Czeku rozrachunkowego
B. Czeku imiennego
C. Weksla trasowanego
D. Weksla własnego
Weksle trasowane to dokumenty, które zobowiązują wystawcę do dokonania bezwarunkowej zapłaty określonej kwoty pieniężnej w wyznaczonym terminie na rzecz osoby trzeciej. W przypadku weksla trasowanego istnieje wyraźna hierarchia pomiędzy osobami zaangażowanymi: trasant (wystawca) wskazuje trasatowi, aby ten uiścił płatność beneficjentowi, czyli osobie trzeciej. Ten rodzaj weksla jest szeroko stosowany w transakcjach handlowych, gdzie płatności muszą być dokonywane do określonego terminu, co czyni go narzędziem zaufania w obrocie gospodarczym. Na przykład, w praktyce biznesowej, jeśli firma A sprzedaje towary firmie B i wystawia weksel trasowany na rzecz firmy C, to firma C może być pewna, że otrzyma zapłatę od firmy B w ustalonym terminie. Takie regulacje są zgodne z międzynarodowymi standardami w zakresie instrumentów finansowych, co potwierdza ich znaczenie w globalnym handlu.

Pytanie 12

W skład systemów kancelaryjnych wchodzi system

A. bezgotówkowy
B. dziennikowy
C. księgowy
D. metryczny
Odpowiedzi, które wskazują na systemy metryczne, księgowe i bezgotówkowe, nie są stosowne w kontekście systemów kancelaryjnych. System metryczny odnosi się głównie do jednostek miary i nie ma bezpośredniego związku z administracyjnym zarządzaniem dokumentacją. W kontekście kancelarii, istotne jest, aby skupić się na systemach, które wspierają rejestrację, archiwizację oraz obieg dokumentów. Kolejną nieodpowiednią odpowiedzią jest system księgowy, który koncentruje się na finansowych aspektach działalności, takich jak ewidencjonowanie transakcji finansowych, a nie na zarządzaniu dokumentacją administracyjną. Chociaż oba systemy mają swoje zastosowanie w szerokim kontekście działalności przedsiębiorstwa, system księgowy nie sprosta wymaganiom związanym z ewidencją dokumentów w kancelarii. Ostatnia odpowiedź, system bezgotówkowy, odnosi się do metod realizacji płatności i jest niezwiązana z tematyką kancelaryjną. Typowym błędem jest błędne utożsamienie tych terminów z obiegiem dokumentów, co prowadzi do mylnych wniosków. Ważne jest, aby zrozumieć, że systemy kancelaryjne koncentrują się na rejestracji oraz zarządzaniu dokumentami, co czyni system dziennikowy najbardziej odpowiednim rozwiązaniem w tym kontekście.

Pytanie 13

Transport klasyfikuje się ze względu na rodzaj przewożonego ładunku na

A. pasażerski oraz towarowy
B. krajowy oraz międzynarodowy
C. lądowy, wodny oraz powietrzny
D. pośredni i bezpośredni
Transport można podzielić na różne sposoby, a jednym z najważniejszych jest ten związany z tym, co przewozimy. Twoja odpowiedź 'pasażerski i towarowy' jest jak najbardziej trafna! Transport pasażerski to po prostu przewozimy ludzi, a towarowy to wszystko, co wożimy w formie ładunków. W transporcie pasażerskim istotne są rzeczy takie jak komfort i bezpieczeństwo, dlatego mamy różne normy dotyczące pojazdów czy infrastruktury. Przykłady można znaleźć wszędzie: linie lotnicze, kolej, autobusy, czy tramwaje, to wszystko to transport pasażerski. Natomiast jeśli mówimy o towarach, to tutaj można przewozić cokolwiek – surowce, produkty, nawet jedzenie. W tym przypadku logistyką i zarządzaniem łańcuchem dostaw zajmujemy się szczególnie, bo to klucz do sukcesu. Tak właściwie, obie te kategorie transportu są bardzo ważne dla gospodarki, bo pozwalają nam się poruszać i prowadzić biznesy. Warto pamiętać o tym, jak duże znaczenie ma transport w codziennym życiu.

Pytanie 14

Według zamieszczonego fragmentu oferty, brytyjska firma Universal Cargo nie oferuje przewozu ładunków transportem

Oferta przewozowa Universal Cargo
Rodzaj użytego środka transportuWagony o ładowności do 25 tWagony o ładowności powyżej 25 tStatki rzecznePojazdy drogowe o ładowności do 12 tPojazdy drogowe o ładowności powyżej 12 t
Cennik przewozudo 300 km – 1 200 zł
od 301 do 500 km – 1 800 zł
powyżej 501 km – 2 800 zł
Stawki jak dla wagonów do 25 t powiększone o współczynnik korygującyZa każdą tonę ładanego ładunku 300 zł na odległość do 500 kmZa każdy kilometr 3,8 złdo 150 km – 700 zł
od 151 do 300 km – 1 100 zł
powyżej 301 km – 1 800 zł
A. lotniczym.
B. kolejowym.
C. drogowym.
D. morskim.
Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że firma Universal Cargo oferuje przewóz ładunków innymi metodami transportu, jak drogowy, lotniczy czy kolejowy, jest błędny w kontekście analizy oferty przedstawionej w załączonym fragmencie. Warto zauważyć, że odpowiedzi związane z transportem drogowym i kolejowym są w pełni uzasadnione, ponieważ oferta zawiera szczegółowe informacje dotyczące tych środków transportu, takie jak ładowności wagonów oraz rodzaje pojazdów. Natomiast stwierdzenie, że firma oferuje transport morski, jest zgubne i wynika z niepełnej interpretacji przedstawionych danych. Branża transportowa różni się znacząco w zależności od metod przewozu, a każda z nich ma swoje specyficzne zalety i ograniczenia. Transport morski, na przykład, jest jedną z najtańszych metod przewozu dużych ładunków, ale wymaga odpowiednich portów i warunków atmosferycznych, co czyni go bardziej skomplikowanym w zarządzaniu. W kontekście oferowanych usług przez Universal Cargo, brak transportu morskiego może być efektem ich strategii, która skupia się na bardziej lokalnych lub sezonowych potrzebach klientów. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować oferty przewozowe oraz zrozumieć, jakie formy transportu są dostępne, aby podejmować świadome decyzje w zakresie logistyki.

Pytanie 15

Zasady HACCP (ang. Hazard Analysis and Critical Control Points System) są stosowane w kontekście dystrybucji produktów

A. przemysłowych
B. meblowych
C. niebezpiecznych
D. żywnościowych
Zasady HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points System) są kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności poprzez identyfikację, ocenę oraz kontrolę zagrożeń na każdym etapie produkcji i dystrybucji artykułów żywnościowych. System ten, oparty na przemyślanej analizie ryzyka, jest niezbędny dla przedsiębiorstw zajmujących się produkcją i obrotem żywnością, ponieważ zapobiega zagrożeniom mogącym prowadzić do zatrucia pokarmowego czy innych problemów zdrowotnych. Przykładem zastosowania zasad HACCP może być zakład przetwórstwa mięsnego, który musi monitorować temperaturę przechowywania, czystość urządzeń i procesy produkcyjne, aby minimalizować ryzyko kontaminacji. Dobre praktyki branżowe oraz normy, takie jak ISO 22000, wskazują na znaczenie certyfikacji systemów zarządzania bezpieczeństwem żywności, co dodatkowo podkreśla wagę stosowania zasad HACCP w żywności.

Pytanie 16

W tabeli przedstawiono zebrane przez przedsiębiorstwo informacje dotyczące wykonywanych zleceń.
Ile wynosi jego współczynnik terminowości realizacji zleceń?

Zlecenie (numer)Uzgodniony termin realizacji zleceniaRzeczywisty termin wykonania zlecenia
103.06.202003.06.2020
210.06.202010.06.2020
312.06.202013.06.2020
413.06.202014.06.2020
515.06.202015.06.2020
A. 0,40
B. 1,00
C. 0,67
D. 0,60
Zrozumienie współczynnika terminowości realizacji zleceń i jego obliczania jest kluczowe w kontekście skutecznego zarządzania projektami. Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 0,40, 1,00 i 0,67, mogą wynikać z błędnej interpretacji danych lub niepełnego zrozumienia zasad obliczania tego wskaźnika. W przypadku odpowiedzi 0,40, możliwe jest, że ktoś uznał, że tylko 2 z 5 zleceń zostało wykonanych terminowo, co nie jest zgodne z danymi, które wskazują na 3 terminowo wykonane zlecenia. Odpowiedź 1,00 sugeruje, że wszystkie zlecenia były wykonane w terminie, co również jest błędem w obliczeniach. Z kolei wybór 0,67 wskazuje na wyliczenie, które pomija rzeczywistą liczbę zleceń zrealizowanych w wymaganym czasie. Kluczowe jest, aby prawidłowo identyfikować liczbę zleceń zrealizowanych terminowo i dzielić ją przez łączną ich liczbę. Dobre praktyki w zarządzaniu efektywnością operacyjną wymagają regularnego monitorowania takich wskaźników, aby nie tylko ocenić wydajność, ale także dostosować procesy w celu ich poprawy. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do poważnych niedociągnięć w zarządzaniu, w tym do nieefektywnego wykorzystania zasobów, niezadowolenia klientów oraz obniżenia ogólnej rentowności organizacji.

Pytanie 17

Transport ładunku od nadawcy do odbiorcy odbywa się na dystansie 320 km z przeciętną prędkością 40 km/h. Wyznacz czas dostarczenia ładunku, biorąc pod uwagę, że załadunek i rozładunek towaru trwają po 20 minut.

A. 7h i 20 minut
B. 8h i 30 minut
C. 8h i 40 minut
D. 7h i 40 minut
Czas dostawy ładunku można obliczyć, uwzględniając zarówno czas transportu, jak i czas załadunku oraz rozładunku. W tym przypadku przewożony ładunek przebywa odległość 320 km z prędkością średnią 40 km/h. Aby obliczyć czas transportu, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. Zatem czas transportu wynosi 320 km / 40 km/h = 8 godzin. Dodatkowo, czas załadunku wynoszący 20 minut oraz czas rozładunku wynoszący 20 minut razem dają 40 minut (20 minut + 20 minut). Przekształcając 40 minut na godziny, otrzymujemy 2/3 godziny. Suma czasu transportu (8 godzin) oraz czasu załadunku i rozładunku (2/3 godziny) wynosi: 8 godzin + 2/3 godziny, co daje 8 godzin i 40 minut. W branży transportowej i logistycznej kluczowe jest uwzględnianie wszystkich aspektów czasowych, aby zapewnić terminowość dostaw i efektywność operacyjną, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 18

Spedytor, który prowadzi negocjacje dotyczące umowy, pragnąc utrzymać dobre relacje z zleceniodawcą oraz dążąc do uzyskania szybkiego i korzystnego rozwiązania problematycznej kwestii, zastosuje styl

A. protransakcyjny
B. polichroniczny
C. ekspresyjny
D. ceremonialny
Kiedy mówimy o stylu ceremonialnym, mamy na myśli podejście, które koncentruje się głównie na formalnościach, protokołach i szacunku dla tradycji. Tego rodzaju styl może być przydatny w sytuacjach, gdzie relacje są silnie osadzone w kulturze korporacyjnej, ale w kontekście negocjacji umowy o spedytację, jego zastosowanie może prowadzić do nieefektywności. Styl polichroniczny z kolei, definiowany jako preferencja dla wielozadaniowości i elastyczności czasu, może skutkować chaotycznym przebiegiem negocjacji, gdzie kluczowe aspekty umowy mogą zostać zaniedbane. Z tego powodu, założenie, że polichroniczne podejście sprzyja szybkim i korzystnym rozwiązaniom, może być mylne. Wreszcie, styl ekspresyjny, który opiera się na emocjach i osobistych relacjach, może być niewłaściwy w sytuacjach, gdzie kluczowe są twarde dane i liczby. Osoby korzystające z tego stylu mogą zatem zapominać o obiektywnych kryteriach oceny, co prowadzi do niekorzystnych wyników w negocjacjach. W sumie, stosowanie stylów ceremonialnych, polichronicznych czy ekspresyjnych w kontekście negocjacji warunków umowy w branży spedycyjnej może prowadzić do opóźnień, nieporozumień i w efekcie, niezadowolenia obu stron, co jest sprzeczne z dążeniem do osiągnięcia efektywnych i zadowalających rozwiązań.

Pytanie 19

Jaką masę obliczeniową należy przyjąć do ustalenia kosztu frachtu dla 12 paczek o wymiarach 0,7 x 0,8 x 0,4 m (dł. x szer. x wys.) każda, przy założeniu, że 1m3 = 1 000 kg?

A. 3840 kg
B. 2688 kg
C. 6720 kg
D. 3360 kg
Aby obliczyć wagę obliczeniową przesyłek, najpierw musimy ogarnąć objętość jednej paczki. Mamy wymiary: 0,7 m długości, 0,8 m szerokości i 0,4 m wysokości. Jak to policzymy, to wychodzi nam 0,224 m³ na jedną przesyłkę. Jak mamy 12 sztuk, to całkowita objętość to 0,224 m³ pomnożone przez 12, co daje 2,688 m³. W logistyce jest taki przelicznik, że 1 m³ to 1000 kg. Więc jak sobie to pomnożymy, to wychodzi 2688 kg jako waga obliczeniowa. Te obliczenia są zgodne z tym, co obowiązuje w branży transportowej, bo ważna jest zarówno waga, jak i objętość przesyłek. Dzięki temu firmy transportowe mogą lepiej ustalać koszty dostawy.

Pytanie 20

Podstawowym celem prowadzenia rozmów handlowych jest

A. zrozumienie konkurencji
B. wsparcie konkurencji
C. uzyskanie porozumienia między stronami
D. obrażenie drugiego negocjatora
Głównym celem prowadzenia negocjacji handlowych jest osiągnięcie porozumienia stron, co jest kluczowe dla budowania długotrwałych relacji biznesowych. Negocjacje mają na celu znalezienie rozwiązania, które zaspokaja potrzeby obu stron, co prowadzi do współpracy i zwiększenia efektywności działań. Przykładowo, w negocjacjach dotyczących umowy dostaw, obie strony mogą negocjować warunki cenowe, terminy dostaw oraz jakość produktów. Osiągnięcie porozumienia, które zadowoli zarówno dostawcę, jak i odbiorcę, prowadzi do stabilności i wzajemnych korzyści. W praktyce skuteczni negocjatorzy stosują techniki takie jak aktywne słuchanie, które pozwala na lepsze zrozumienie potrzeb drugiej strony, oraz kreatywne myślenie, które może pomóc w znalezieniu nietypowych, ale korzystnych rozwiązań. Standardy negocjacyjne, takie jak BATNA (Best Alternative to a Negotiated Agreement), podkreślają znaczenie przygotowania się do negocjacji, co zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia satysfakcjonującego wyniku dla obu stron.

Pytanie 21

W konosamencie w polu oznaczonym jako "Carrier Name" należy wpisać informacje

A. przewoźnika
B. dostawcy
C. odbiorcy
D. spedytora
W konosamencie, który jest dokumentem transportowym, miejsce oznaczone jako 'Carrier Name' powinno zawierać nazwę przewoźnika odpowiedzialnego za transport towaru. Przewoźnik to firma lub osoba, która zajmuje się fizycznym przewozem ładunku i ma do tego odpowiednie uprawnienia. Wpisanie poprawnej nazwy przewoźnika jest kluczowe, gdyż dokument ten służy nie tylko jako dowód nadania, ale także jako umowa przewozowa, na mocy której przewoźnik podejmuje się realizacji transportu. Z perspektywy praktycznej, znajomość nazw przewoźników i ich zakresów działalności pomaga w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw. W kontekście regulacji prawnych, zgodnie z Międzynarodową Konwencją o Umowach Przewozu Drogowego Towarów (CMR), przewoźnik ma obowiązek przestrzegania określonych wymogów, co w efekcie wpływa na bezpieczeństwo i skuteczność transportu. Warto podkreślić, że poprawne wypełnienie konosamentu jest niezbędne do uniknięcia problemów prawnych w przypadku reklamacji czy sporu o odpowiedzialność za uszkodzenie lub zagubienie towaru.

Pytanie 22

Nadawca nie ponosi winy za straty wynikające z

A. niepoprawnego wypełnienia dokumentacji związanej z dostarczeniem przesyłki
B. wadliwego stanu przesyłki
C. nienależytego wykonania czynności przewozowych przez zleceniobiorcę
D. niewłaściwego zapakowania przesyłki
Nieprawidłowe odpowiedzi wskazują na powszechne nieporozumienia związane z odpowiedzialnością w procesach przewozowych. W przypadku nieprawidłowego wypełnienia dokumentów związanych z dostarczeniem przesyłki lub nieprawidłowego opakowania, odpowiedzialność może w dużej mierze spoczywać na nadawcy, który powinien dołożyć wszelkich starań, aby dokumentacja była poprawna, a opakowanie dostosowane do specyfiki towaru. Przykładem może być przesyłka zawierająca delikatne przedmioty, które nie zostały odpowiednio zabezpieczone; w takim przypadku nadawca może być odpowiedzialny za wynikłe szkody. Z kolei, w przypadku wadliwego stanu przesyłki, jeśli nadawca wiedział o jej wadach, powinien to ujawnić przewoźnikowi przed nadaniem. Warto też zwrócić uwagę, że w praktyce wiele umów przewozowych precyzuje, że nadawca ma obowiązek dostarczenia towaru w odpowiednim stanie, co stawia go w pozycji odpowiedzialności za wszelkie nieprawidłowości, które mogą wystąpić przed przekazaniem przesyłki przewoźnikowi. Dlatego istotne jest zrozumienie, że w kontekście odpowiedzialności za transport, każdy uczestnik procesu ma swoje obowiązki, a ich niedopełnienie może skutkować przerzuceniem odpowiedzialności na drugą stronę.

Pytanie 23

Czas załadunku jednego kontenera 40’ o masie brutto 32 tony z placu składowego na środek transportu drogowego nie może przekroczyć 2 minut. Odległość na którą przenoszony jest kontener wynosi 180 m. Które urządzenie należy zastosować do przeniesienia kontenera?

Urządzenie IUrządzenie IIUrządzenie IIIUrządzenie IV
Średnia prędkość pracy [km/h]81065
Maksymalny udźwig [kg]29 00020 00035 00037 000
A. Urządzenie II
B. Urządzenie III
C. Urządzenie I
D. Urządzenie IV
Wybór innych urządzeń, jak Urządzenie I, II oraz IV, jest niewłaściwy z kilku fundamentalnych powodów, które są kluczowe w kontekście przenoszenia kontenerów. Na przykład, Urządzenie I może nie spełniać wymagań dotyczących udźwigu, co może prowadzić do ryzykownych sytuacji, takich jak przeładowanie, które z kolei może skutkować uszkodzeniem zarówno kontenera, jak i samego urządzenia. Urządzenia II i IV, mimo że mogą być użyte do transportu, mogą wymagać znacznie dłuższego czasu na przeniesienie ładunku na odległość 180 m, co jest w sprzeczności z wymaganym czasem 2 minut. Często przyczyną błędnych wyborów jest błędna ocena parametrów technicznych lub ignorowanie specyfiki operacyjnej, co prowadzi do nieefektywności i potencjalnych opóźnień. W logistyce, nieprzestrzeganie odpowiednich norm technicznych, takich jak czas załadunku czy nośność, może prowadzić do zwiększonych kosztów operacyjnych oraz obniżenia jakości usług. Dodatkowo, wybierając niewłaściwe urządzenie, można napotkać na trudności w manewrowaniu, co może skutkować dodatkowymi zagrożeniami w miejscu pracy. Najlepsze praktyki w branży wymuszają, aby decyzje dotyczące doboru sprzętu były oparte na dokładnej analizie wymagań operacyjnych oraz specyfikacji technicznych, co znacząco wpływa na bezpieczeństwo i efektywność procesów transportowych.

Pytanie 24

Jakiego rodzaju wagon powinno się użyć do transportu zboża w workach?

A. Wagon cysternowy
B. Wagon platforma
C. Wagon otwarty
D. Wagon kryty
Wybór wagony krytego do przewozu zboża w workach jest kluczowy ze względu na właściwości fizyczne tego rodzaju ładunku. Wagon kryty zapewnia optymalne warunki transportu, chroniąc zboże przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak deszcz, śnieg czy nadmierna wilgotność, które mogłyby wpłynąć negatywnie na jakość zboża. Dodatkowo, ten rodzaj wagony chroni ładunek przed zanieczyszczeniem i kradzieżą, co jest istotnym aspektem w branży transportowej. Standardy transportu towarów, takie jak normy ISO, podkreślają znaczenie odpowiednich środków ochrony ładunków. Przykładem praktycznego zastosowania wagonów krytych może być transport zboża z pola do młyna, gdzie utrzymanie suchego i czystego stanu ładunku jest kluczowe dla dalszego przetwarzania. Warto również zauważyć, że wagony kryte są dostosowane do dużych ładunków, co czyni je efektywnym rozwiązaniem dla przewozu w branży rolniczej.

Pytanie 25

Który model organizacji zadań transportowych zakłada zaplanowanie trasy przewozu, w której towar jest odbierany tylko raz z jednego miejsca załadunku i dostarczany do wielu miejsc docelowych?

A. Sztafetowy
B. Obwodowy
C. Promienisty
D. Wahadłowy
Model sztafetowy zakłada, że transport odbywa się w cyklu, gdzie pojazd nieustannie przekazuje ładunki między różnymi punktami a centralnym miejscem. Jest to podejście, w którym nie ma jednego punktu załadunku, lecz ciągła wymiana towarów, co nie odpowiada na pytanie o pojedynczy punkt załadunku. Model wahadłowy polega na ciągłym kursowaniu pojazdu między dwoma punktami, co również nie spełnia kryteriów dotyczących wielu punktów docelowych, ponieważ koncentruje się na transportowaniu towarów między z góry określonymi lokalizacjami. Natomiast model promienisty jest bardziej skomplikowany, ponieważ zakłada, że z centralnego punktu (np. magazynu) towary są dostarczane w różnych kierunkach do wielu punktów, ale niekoniecznie z pojedynczym załadunkiem w jednym czasie. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie definicji modeli transportowych oraz brak zrozumienia ich specyfiki. Właściwe zrozumienie, jak działa każdy z tych modeli, jest niezwykle istotne w planowaniu logistyki, gdzie efektywność i optymalizacja kosztów są kluczowe. Aby skutecznie zarządzać procesem transportowym, warto również zaznajomić się z dostępnymi narzędziami oraz technologiami, które wspierają różne modele organizacji transportu, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji w codziennej pracy.

Pytanie 26

Jaką klasę niebezpieczeństwa reprezentują materiały oraz przedmioty wybuchowe?

A. 2
B. 1
C. 4
D. 3
Odpowiedzi dotyczące klas 2, 3 i 4 są nietrafione, bo materiały wybuchowe są jednoznacznie w klasie 1. Klasa 2 to gazy, które mogą być łatwopalne czy toksyczne, ale nie mają właściwości wybuchowych jak materiały z klasy 1. Wybuchowość to efekt szybkiej reakcji chemicznej, która powoduje wzrost ciśnienia. Klasa 3 to materiały łatwopalne, jak cieczy, które mogą zapalić się, ale nie wybuchają jak materiały wybuchowe. Klasa 4 to substancje stałe, które są łatwopalne albo reaktywne, ale też nie są wybuchowe. Często mylimy te właściwości, a to może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zrozumienie tych różnic jest mega ważne, zwłaszcza przy transporcie i magazynowaniu takich materiałów. Dlatego odpowiednie szkolenia i znajomość przepisów są potrzebne.

Pytanie 27

Pozostawienie reklamacji bez odpowiedzi po upływie 30 dni od dnia przyjęcia pisma dotyczącego tej sprawy skutkuje

§ 5. 1. Reklamację składa się w formie pisemnej.
§ 6. 1. Odpowiedź na reklamację powinna być udzielona niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji przez przewoźnika.
§ 10. Nieudzielenie przez przewoźnika odpowiedzi na reklamację w wymaganym terminie skutkuje uwzględnieniem reklamacji.
A. uznaniem reklamacji.
B. odrzuceniem reklamacji.
C. wezwaniem reklamującego do ponownego zgłoszenia reklamacji w formie pisemnej.
D. wszczęciem postępowania sądowego w sprawie zgłoszonej reklamacji.
Uznanie reklamacji po upływie 30 dni od daty jej złożenia jest zgodne z § 10 Rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa, które określa zasady postępowania reklamacyjnego. W przypadku, gdy przewoźnik nie udzieli odpowiedzi na reklamację w tym terminie, reklamacja zostaje uznana za zasadną bez konieczności dalszego postępowania. Taka regulacja ma na celu ochronę konsumentów i zapewnienie, że ich prawa nie będą lekceważone. W praktyce oznacza to, że jeśli klient zgłosi reklamację dotyczącą usługi transportowej, a przewoźnik nie odpowie w ciągu 30 dni, klient może być pewien, że jego roszczenie zostanie automatycznie uwzględnione. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ochrony konsumentów, które promują transparentność i odpowiedzialność w relacjach między przewoźnikami a ich klientami. Należy więc dbać o terminowe odpowiadanie na reklamacje, aby uniknąć nieporozumień oraz potencjalnych roszczeń ze strony klientów.

Pytanie 28

Zgodnie z ustawą Prawo o ruchu drogowym, określ na jaką maksymalną odległość, od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu, może wystawać ładunek umieszczony w skrzyni ładunkowej środka transportu, tak, aby nie nastąpiło przekroczenie dopuszczalnych norm.

Art.61.

6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:

1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;

2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;

3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.

8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony. Dotyczy to również ładunku wystającego poza tylną płaszczyznę obrysu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m.

A. 3,00 m
B. 2,55 m
C. 2,00 m
D. 0,23 m
Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich zawiera błędne przekonania dotyczące maksymalnej odległości, na jaką ładunek może wystawać z tyłu pojazdu. Odpowiedź 2,55 m opiera się na nieaktualnych lub błędnie zinterpretowanych przepisach, które nie uwzględniają ograniczeń dotyczących bezpieczeństwa. W rzeczywistości, przekroczenie granicy 2 m może prowadzić do poważnych zagrożeń, takich jak uszkodzenia innych pojazdów czy wypadki spowodowane niską widocznością wystającego ładunku. Odpowiedź 0,23 m sugeruje, że ładunek powinien wystawać mniej niż 0,25 m, co jest również niewłaściwe, ponieważ przepisy nie wskazują takiego ograniczenia, a wręcz przeciwnie – dopuszczają większe wystawienie. Ponadto, gdyby przyjąć taką odległość, wiele typów ładunków nie mogłoby być transportowanych zgodnie z obowiązującymi normami. Odpowiedź 3,00 m wskazuje na całkowite zignorowanie przepisów, co może prowadzić do chaosu na drogach. Tego rodzaju podejścia łamią fundamentalne zasady bezpieczeństwa ruchu drogowego, które mają na celu ochronę zarówno kierowców, jak i innych użytkowników dróg. Edukacja w zakresie przestrzegania tych norm jest kluczowa, aby uniknąć sytuacji, w których niewłaściwie zabezpieczony ładunek staje się zagrożeniem dla wszystkich uczestników ruchu.

Pytanie 29

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca realizujący usługę przewozu 10 stycznia bieżącego roku jest zobowiązany do wystawienia faktury za jej wykonanie najpóźniej do dnia

Fragment ustawy o podatku od towarów i usług
Art. 106i.1. Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (…)
A. 25 stycznia bieżącego roku
B. 15 lutego bieżącego roku
C. 25 lutego bieżącego roku
D. 15 stycznia bieżącego roku
Odpowiedzi takie jak "25 stycznia bieżącego roku", "25 lutego bieżącego roku" czy "15 stycznia bieżącego roku" są nietrafione. Nie biorą pod uwagę kluczowych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują terminy wystawiania faktur. Gdy usługa została zrealizowana 10 stycznia, faktura ma być wystawiona do 15 lutego. Wybór daty 25 stycznia daje do zrozumienia, że faktura mogłaby być wystawiona przed upływem terminu, co już jest niezgodne z przepisami – można wystawić fakturę dopiero po wykonaniu usługi. Z kolei 25 lutego to strzał w dziesiątkę, ale pomija to, że minęło już 15 dni od wykonania usługi, co jest sporym błędem. A 15 stycznia? To w ogóle nie wchodzi w grę, bo oznaczałoby, że faktura miałaby być wystawiona przed realizacją usługi, co jest złamaniem przepisów. Te pomyłki mogą wynikać z tego, że nie wszystko jest do końca zrozumiane, albo brakuje systematycznego podejścia do zarządzania terminami w księgowości. Dlatego ważne jest, żeby przedsiębiorcy mieli świadomość tych regulacji i trzymali się najlepszych praktyk w wystawianiu faktur oraz zarządzaniu dokumentacją.

Pytanie 30

Zgodnie z regulacją 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w okresie dwóch tygodni nie może być dłuższy niż

A. 112 godzin
B. 80 godzin
C. 90 godzin
D. 108 godzin
Odpowiedź 90 godzin jest poprawna, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w rozliczeniu dwutygodniowym nie może przekroczyć właśnie tej wartości. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. W praktyce, firmy transportowe powinny prowadzić szczegółowe rejestry czasu pracy swoich kierowców oraz czasów prowadzenia pojazdu, aby utrzymać zgodność z przepisami. Przykładowo, planując grafik pracy dla kierowców, menedżerowie powinni uwzględnić nie tylko czas prowadzenia, ale również okresy odpoczynku, które są również regulowane przez przepisy, co pozwoli na efektywne zarządzanie czasem i zasobami ludzkimi. Dobrą praktyką w branży transportowej jest również regularne szkolenie kierowców w zakresie przepisów dotyczących czasu pracy, co zwiększa świadomość i odpowiedzialność za przestrzeganie norm. Dodatkowo, dostosowywanie planów transportowych do wymogów prawnych jest kluczowe dla uniknięcia kar i zapewnienia optymalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 31

Wartość nominalna, maksymalna, wyrażona w kilogramach lub tonach, dla której zaprojektowano urządzenie do transportu bliskiego oraz dla której producent gwarantuje prawidłowe działanie, to

A. udźwig
B. prędkość podnoszenia
C. wysokość podnoszenia
D. rozpiętość
Odpowiedź 'udźwig' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do maksymalnej masy, którą urządzenie transportu bliskiego, takie jak wózek widłowy czy dźwig, jest w stanie podnieść i przemieszczać w sposób bezpieczny i efektywny. Wartość ta jest ujęta w specyfikacji technicznej urządzenia, co pozwala operatorom na odpowiednie planowanie i wykorzystanie sprzętu w różnych warunkach pracy. Na przykład, w magazynach, gdzie stosuje się wózki widłowe, znajomość udźwigu jest kluczowa dla zapewnienia sprawnego załadunku i rozładunku towarów, a także dla minimalizacji ryzyka wypadków. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 3691 dotyczące wózków jezdniowych, jasno określają wymagania dotyczące udźwigu oraz testowania urządzeń przed ich wdrożeniem do użytku. W praktyce, niewłaściwe obliczenie udźwigu może prowadzić do przeciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko awarii sprzętu oraz wypadków, dlatego tak ważne jest, aby operatorzy dobrze rozumieli i przestrzegali zasad dotyczących udźwigu.

Pytanie 32

Do intermodalnych jednostek transportowych (UTI) nie wlicza się

A. wymiennego nadwozia samochodu.
B. naczepy ciągnikowej.
C. ciężarówki.
D. kontenera.
Pojęcia związane z intermodalnymi jednostkami transportowymi są kluczowe w zrozumieniu nowoczesnych procesów logistycznych. Naczepy siodłowe oraz nadwozia samochodowe wymienne to przykłady jednostek, które są wykorzystywane w transporcie intermodalnym, ponieważ są przystosowane do łatwego przenoszenia między różnymi środkami transportu. Naczepy siodłowe, wykorzystywane w transporcie drogowym, są zaprojektowane tak, aby mogły być transportowane na platformach kolejowych lub załadunkach morskich, co czyni je istotnym elementem logistyki intermodalnej. Podobnie, nadwozia wymienne stosowane w transporcie drogowym mogą być łatwo transferowane na różne środki transportu, co pozwala na zachowanie ciągłości w dostawach. Kontenery z kolei są standardowymi jednostkami stosowanymi w transporcie morskim i drogowym, które również ułatwiają intermodalność. Często błędnie utożsamia się wszystkie rodzaje środków transportu z intermodalnymi jednostkami transportowymi, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, aby pamiętać, że UTI to jednostki transportowe zaprojektowane specjalnie do tego celu, a samochód ciężarowy nie spełnia tych kryteriów, ponieważ nie jest jednostką transportową, którą można przenieść bezpośrednio między różnymi rodzajami transportu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnej logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 33

Jakie czynności związane z przeładunkiem w pionie są wykonywane w systemie?

A. ro-la
B. lo-lo
C. bimodalnym
D. ruchomej drogi
Odpowiedź "lo-lo" jest prawidłowa, ponieważ oznacza system przeładunku, w którym ładunki są transportowane między jednostkami za pomocą dźwigów zamontowanych na obu końcach, co umożliwia efektywną operację przeładunkową bez potrzeby stosowania dodatkowego pojazdu transportowego. W praktyce, system lo-lo jest powszechnie stosowany w portach morskich oraz na terminalach kontenerowych, gdzie kontenery są podnoszone i umieszczane na jednostkach transportowych, takich jak statki, ciężarówki lub pociągi. Działania te są zgodne z normami branżowymi, takimi jak ISO 3874 dotyczące transportu i przeładunku kontenerów. Dzięki zastosowaniu systemu lo-lo, operatorzy terminali mogą zwiększyć efektywność i skrócić czas przeładunku, co jest kluczowe w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. Ponadto, wprowadzenie nowoczesnych technologii, takich jak automatyzacja dźwigów oraz systemy zarządzania ruchem, pozwala na dalsze usprawnienie procesów w terminalach, co przynosi korzyści finansowe oraz ekologiczne.

Pytanie 34

Transport niebezpiecznych ładunków drogą morską odbywa się zgodnie z zasadami określonymi w konwencji

A. IATA/DGR
B. DGR
C. IMDG/Code
D. RID
IMDG Code, znany również jako Międzynarodowy Kodeks Morskiego Przewozu Towarów Niebezpiecznych, stanowi kluczowy dokument regulujący transport ładunków niebezpiecznych drogą morską. Został on opracowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) i obejmuje przepisy dotyczące klasyfikacji, pakowania, oznakowania oraz dokumentacji wymaganej dla towarów niebezpiecznych. Przykładem praktycznego zastosowania IMDG Code jest transport substancji chemicznych, takich jak kwasy czy rozpuszczalniki, które muszą być odpowiednio oznakowane i pakowane zgodnie z wytycznymi tego kodeksu, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno załogi, jak i środowiska. Wprowadzając odpowiednie procedury zgodne z IMDG Code, armatorzy i przewoźnicy mogą minimalizować ryzyko wypadków i incydentów, a także przestrzegać międzynarodowych standardów ochrony środowiska. Ponadto, znajomość i stosowanie IMDG Code jest niezbędne do uzyskania certyfikatów i licencji potrzebnych do przewozu ładunków niebezpiecznych, co podkreśla jego znaczenie w branży transportowej.

Pytanie 35

Na podstawie zamieszczonego w tabeli cennika firmy transportowej oblicz całkowity koszt (netto) załadunku i przewozu 25 pjł na odległość 285 km.

Cennik firmy transportowej - netto
Za pierwsze 150 kmZa każdy następny kilometr ponad 150 km
Od 1 do 5 pij150,00 zł3,50 zł
Od 6 do 10 pij130,00 zł2,50 zł
Od 11 do 20 pij100,00 zł2,00 zł
Od 21 do 30 pij95,00 zł1,50 zł
Ponadto firma dolicza 1,50 zł za załadunek każdej pij
A. 335,00 zł
B. 202,00 zł
C. 297,00 zł
D. 430,00 zł
Koszt załadunku i przewozu 25 pjł na odległość 285 km wynosi 335,00 zł, co potwierdza poprawność Twojego obliczenia. W analizowanym przypadku, stawka za transport obejmowała dwa elementy: koszt za pierwsze 150 km oraz dodatkowy koszt za pozostałe 135 km. Zgodnie z cennikiem, koszt za pierwsze 150 km wynosi 95,00 zł, co jest standardowym podejściem w branży transportowej, gdzie wprowadza się opłaty za podstawowe dystanse. Następnie dla pozostałych kilometrów zastosowano stawkę 1,50 zł za każdy kilometr, co w przypadku 135 km daje dodatkowe 202,50 zł. Do całkowitych kosztów doliczono również opłatę za załadunek, wynoszącą 37,50 zł. Po zsumowaniu tych wartości 95,00 zł + 202,50 zł + 37,50 zł otrzymujemy całkowity koszt 335,00 zł. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kosztami transportu, a znajomość cenników i metod wyceny usługi pozwala na bardziej efektywne planowanie wydatków. Warto także zwrócić uwagę na to, jak prawidłowe obliczenia wpływają na konkurencyjność firmy transportowej.

Pytanie 36

Na europalecie o wadze 20 kg znajduje się 36 zgrzewek cukru. Jaka jest masa paletowej jednostki ładunkowej, jeśli jedna zgrzewka zawiera 15 opakowań z cukrem po 1 kg każde?

A. 720 kg
B. 560 kg
C. 735 kg
D. 540 kg
Aby obliczyć masę paletowej jednostki ładunkowej, należy najpierw obliczyć masę zgrzewek z cukrem. Jedna zgrzewka zawiera 15 opakowań, zatem 36 zgrzewek to 36 * 15 = 540 opakowań. Ponieważ każde opakowanie ma masę 1 kg, masa cukru wynosi 540 kg. Następnie dodajemy masę europalety, która wynosi 20 kg. W sumie otrzymujemy: 540 kg (masa cukru) + 20 kg (masa palety) = 560 kg. Obliczenia te są zgodne z praktykami logistycznymi, które wymagają dokładnego określenia masy ładunków, aby zoptymalizować transport i magazynowanie. Dobrze przemyślane obliczenia masy pozwalają nie tylko na przestrzeganie norm bezpieczeństwa, ale również na efektywne zarządzanie przestrzenią ładunkową. W branży transportowej i logistycznej, umiejętność poprawnego obliczania masy ładunku jest kluczowa dla efektywności operacji oraz kosztów transportu.

Pytanie 37

Twierdzenie, iż wartość sprzedaży usług spedycyjnych wzrośnie o 20% w nadchodzącym roku rozliczeniowym w porównaniu do sprzedaży w roku bieżącym, stanowi przykład prognozy

A. badawczej
B. ilościowej
C. strategicznej
D. jakościowej
Sprzedaż usług spedycyjnych, która wzrosła o 20% w porównaniu do poprzedniego roku, to świetny przykład prognoz ilościowych. Z mojej perspektywy, takie prognozy naprawdę dobrze wykorzystują dane z przeszłości, żeby móc przewidzieć, co się wydarzy w przyszłości. To mega pomocne w finansach i biznesie, bo pozwala oszacować przyszłe przychody czy koszty. Na przykład, firmy zajmujące się logistyką mogą spojrzeć na to, jak wyglądały ich wcześniejsze wyniki, co ułatwia im planowanie budżetu i rozdzielanie zasobów. Takie prognozy nie tylko pomagają w codziennym zarządzaniu, ale też są ważne dla relacji z inwestorami i partnerami, którzy liczą na jasne i przewidywalne wyniki finansowe. Warto też pamiętać, że korzystanie z różnych metod analizy danych może zwiększyć dokładność prognoz, co jest kluczowe dla sukcesu firmy.

Pytanie 38

Dokument stanowiący nieodwracalne zobowiązanie banku importera do uregulowania płatności na rzecz eksportera po spełnieniu warunków określonych w tym dokumencie to

A. umowa dzierżawy
B. akredytywa dokumentowa
C. packing list
D. umowa spedycji
Akredytywa dokumentowa to coś w rodzaju umowy, która daje pewność, że bank zapłaci eksporterowi, jak dostarczy odpowiednie dokumenty. To znaczy, że jeśli eksporter wyśle towar i przekaże bankowi faktury czy inne potrzebne papiery, to dostanie zapłatę. W międzynarodowym biznesie to jest naprawdę ważne, bo nigdy nie wiadomo, czy kontrahent z drugiego końca świata jest godny zaufania. Dzięki akredytywie, obie strony czują się bezpieczniej. Warto też wspomnieć, że są pewne zasady, jak UCP 600, które ustalają, jak te akredytywy powinny działać, więc są uznawane na całym świecie. Na przykład, jeśli firma sprzedaje towary do innego kraju, to bank importera otwiera akredytywę i to znacznie ułatwia całą sytuację. Nie tylko zmniejsza ryzyko, ale też przyspiesza płatności. Uważam, że to świetne rozwiązanie, które buduje zaufanie między sprzedającym a kupującym.

Pytanie 39

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował środek transportu, który na trasie Toruń – Warszawa (280 km) przewiózł ładunek o wadze 24 ton, a w drodze powrotnej ładunek o wadze 16 ton?

A. 6 720 tkm
B. 8 960 tkm
C. 11 200 tkm
D. 13 440 tkm
Poprawna odpowiedź to 11 200 tkm, co oznacza, że pojazd wykonał 11 200 tonokilometrów. Aby obliczyć całkowitą pracę przewozową, musimy wziąć pod uwagę masę ładunków oraz odległość. W drodze do Warszawy pojazd przewiózł ładunek o masie 24 ton na dystansie 280 km, co daje 24 tony * 280 km = 6 720 tkm. W drodze powrotnej przewiózł ładunek o masie 16 ton na tej samej odległości, co daje 16 ton * 280 km = 4 480 tkm. Sumując obie wartości, otrzymujemy 6 720 tkm + 4 480 tkm = 11 200 tkm. To obliczenie jest zgodne z praktykami stosowanymi w branży transportowej, które kładą nacisk na dokładne obliczanie pracy przewozowej, co jest niezbędne do optymalizacji kosztów oraz efektywności transportu. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza wydajności floty transportowej, gdzie dokładne obliczenia tonokilometrów mogą pomóc w podejmowaniu strategicznych decyzji dotyczących tras i ładunków.

Pytanie 40

Oblicz koszt transportu 1 tony ładunku na dystansie 800 km przy użyciu pojazdu o ładowności 24 ton, którego pojemność została wykorzystana w 75%, a całkowity koszt transportu wyniósł 8 100 zł?

A. 400 zł
B. 450 zł
C. 675 zł
D. 1350 zł
Aby obliczyć koszt przewozu 1 tony ładunku na odległość 800 km, należy najpierw ustalić całkowitą masę ładunku, która została przewieziona. Samochód 24-tonowy, wykorzystany w 75%, może przewieźć 18 ton ładunku (24 tony x 0,75). Całkowity koszt przewozu wynosi 8100 zł, więc koszt przewozu jednej tony można obliczyć, dzieląc całkowity koszt przez masa ładunku: 8100 zł / 18 ton = 450 zł na tonę. Tego typu obliczenia są istotne w logistyce, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów transportu pozwala na efektywne planowanie budżetu i oceny opłacalności zleceń. W praktyce, wiedza ta ma zastosowanie w negocjacjach z klientami i dostawcami, a także w optymalizacji procesów logistycznych, co jest zgodne z zasadami zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie kluczowe jest minimalizowanie kosztów przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej jakości usług transportowych.