Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:18
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:38

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jest tempo transferu danych dla napędu DVD przy prędkości x48?

A. 32400 KiB/s

B. 64800 KiB/s

C. 54000 KiB/s

D. 10800 KiB/s

Transfer danych napędu DVD przy prędkości x48 wynosi 64800 KiB/s. To dość sporo! Tak naprawdę, prędkość przesyłu danych dla DVD jest ustalona w jednostkach, gdzie 1x to jakieś 1350 KiB/s. Więc jak sobie to przeliczymy: 48 x 1350 KiB/s równa się właśnie 64800 KiB/s. Super to wiedzieć, bo zrozumienie prędkości transferu jest mega ważne, zwłaszcza przy pracy z multimediami czy dużymi plikami. To wpływa na to, jak szybko coś się ładuje, jak dobra jest jakość odtwarzania i czy możemy np. przesyłać dane na raz. W praktyce, wyższe prędkości są kluczowe, gdy zajmujemy się edytowaniem wideo albo archiwizowaniem danych, bo czas się liczy. Dobrze jest też monitorować rzeczywiste prędkości transferu za pomocą specjalnych narzędzi — to pomaga w optymalizacji działania sprzętu i programów.

Pytanie 2

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzony kontroler klawiatury

B. uszkodzony zasilacz

C. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u

D. wadliwe porty USB

Kiedy użytkownik nie może wybrać awaryjnego trybu uruchomienia systemu Windows za pomocą klawiatury podłączonej do portu USB, istnieje kilka możliwych przyczyn. Rozważając uszkodzony zasilacz, należy pamiętać, że jego awaria zazwyczaj wpływa na stabilność całego systemu, co objawia się nie tylko problemami z klawiaturą, ale również z innymi komponentami. Zasilacz, który dostarcza niewłaściwe napięcie lub nie jest w stanie utrzymać odpowiedniego obciążenia, może prowadzić do ogólnego braku wydajności, jednak nie jest to typowa przyczyna problemów z uruchamianiem w trybie awaryjnym. Ustawienia portów USB również są mało prawdopodobnym źródłem błędu, ponieważ jeśli porty byłyby uszkodzone, klawiatura z pewnością nie działałaby w normalnym trybie, a tym bardziej nie byłaby w stanie zainicjować bootowania. Uszkodzony kontroler klawiatury również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ kontroler odpowiedzialny za komunikację między klawiaturą a komputerem powinien działać niezależnie od trybu, w którym system się uruchamia, a jego uszkodzenie zazwyczaj wykluczałoby działanie urządzenia w jakimkolwiek kontekście. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków, które nie uwzględniają złożoności działania sprzętu i oprogramowania. Należy skupić się na ustawieniach BIOS-u, które mają kluczowe znaczenie dla rozpoznawania urządzeń podczas uruchamiania systemu, co jest niezbędne do właściwego działania klawiatury w trybie awaryjnym.

Pytanie 3

Podczas analizy ruchu sieciowego przy użyciu sniffera zauważono, że urządzenia przesyłają dane na portach 20 oraz 21. Przyjmując standardową konfigurację, oznacza to, że analizowanym protokołem jest protokół

A. SSH

B. SMTP

C. FTP

D. DHCP

Wybór innych protokołów, takich jak SMTP, DHCP czy SSH, jest niewłaściwy z kilku powodów. Protokół SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) wykorzystuje port 25, a jego główną funkcją jest przesyłanie wiadomości e-mail. Nie jest on przeznaczony do transferu plików, co czyni go nieodpowiednim w kontekście obserwowanych portów. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) działa na portach 67 i 68 i służy do dynamicznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci, co również nie ma związku z transferem plików. Z kolei SSH (Secure Shell) operuje na porcie 22 i zapewnia bezpieczny dostęp do zdalnych systemów, ale nie jest używany do transferu plików w sposób charakterystyczny dla FTP. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd polegający na nieznajomości podstawowych portów i ich przyporządkowań do określonych protokołów. Znajomość właściwych portów jest kluczowa dla analizy ruchu sieciowego oraz rozwiązywania problemów z komunikacją w sieci. Wiedza o tym, które protokoły są używane w określonych sytuacjach, jest niezbędna dla administratorów systemów i sieci, aby skutecznie zarządzać i zabezpieczać infrastrukturę IT. Praktyczne umiejętności w tym zakresie pozwalają na szybsze identyfikowanie i rozwiązywanie problemów, a także na odpowiednie konfiguracje zabezpieczeń, co jest kluczowe w dzisiejszym skomplikowanym środowisku sieciowym.

Pytanie 4

Złącze widoczne na obrazku pozwala na podłączenie

A. myszy

B. modemu

C. drukarki

D. monitora

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array), które jest standardem w przesyłaniu analogowego sygnału wideo z komputera do monitora. Złącze VGA jest łatwo rozpoznawalne dzięki 15-pinowemu układowi w trzech rzędach. Wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM, VGA stał się podstawowym standardem w urządzeniach komputerowych przez wiele lat, zapewniając jakość obrazu na poziomie rozdzielczości 640x480 pikseli. Dziś, mimo że technologia cyfrowa, jak HDMI i DisplayPort, zyskuje na popularności, VGA nadal znajduje zastosowanie w starszych urządzeniach oraz w sytuacjach, gdzie prostota i kompatybilność są kluczowe. W kontekście podłączenia monitora, złącze VGA jest często spotykane w projektorach i monitorach starszych generacji, co pozwala na wykorzystanie istniejącej infrastruktury oraz sprzętu. Warto zauważyć, że korzystanie ze złączy VGA wymaga również kabli o odpowiedniej jakości, by zminimalizować zakłócenia sygnału i zapewnić możliwie najlepszą jakość obrazu. Dobrym podejściem jest również unikanie zbyt długich przewodów, co może prowadzić do degradacji sygnału.

Pytanie 5

W terminalu systemu operacyjnego wydano komendę nslookup. Jakie dane zostały uzyskane?

A. Domyślną bramę sieciową

B. Adres serwera DHCP

C. Adres serwera DNS

D. Numer IP hosta

Polecenie nslookup jest narzędziem używanym do interakcji z serwerami DNS nie dotyczy ono bezpośrednio innych elementów sieci takich jak adres IP hosta domyślna brama czy serwer DHCP. Adres IP hosta może być uzyskany za pomocą innych narzędzi takich jak ifconfig w systemach Unix/Linux czy ipconfig w systemach Windows. Domyślna brama czyli adres bramy sieciowej to punkt w sieci komputerowej który przekazuje ruch pomiędzy różnymi segmentami sieci. Uzyskanie tej informacji zazwyczaj odbywa się za pomocą poleceń takich jak ipconfig lub route. Serwer DHCP natomiast jest odpowiedzialny za automatyczne przypisywanie adresów IP i innych konfiguracji sieciowych urządzeniom w sieci. Informacje o serwerze DHCP można uzyskać analizując ustawienia sieciowe lub logi serwera. W tym kontekście błędnym jest przypisywanie funkcji nslookup do uzyskiwania takich informacji. Częstym błędem jest mylenie funkcji poszczególnych narzędzi sieciowych co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych zastosowań i sposobu działania. Dlatego ważne jest aby przed stosowaniem jakiegokolwiek narzędzia sieciowego dokładnie zrozumieć jego przeznaczenie i funkcjonalność. Właściwe rozróżnianie tych narzędzi i ich zastosowań jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i utrzymania infrastruktury sieciowej w organizacjach.

Pytanie 6

int a;
Podaną zmienną wyświetl na 2 sposoby.

A. console.log("a = " + a); oraz console.log(a);

B. System.out.println("a = " + a); oraz System.out.println(a);

C. printf("a = %d", a); oraz printf("%d", a);

D. cout << "a = " << a; oraz cout << a;

Wybrałeś niepoprawną odpowiedź. W C++ najczęściej używanymi metodami wyświetlania są strumień cout oraz funkcja printf. Odpowiedź B pokazuje dwa sposoby wyświetlania z użyciem cout - z opisem (cout << "a = " << a;) oraz wyświetlenie samej wartości (cout << a;). Warto zapamiętać, że cout jest standardową metodą wyjścia w C++, podczas gdy odpowiedzi A, C i D odnoszą się do innych języków programowania (odpowiednio C, JavaScript i Java).

Pytanie 7

Jaką sumę należy zapłacić za wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli cena karty wynosi 250 zł, a czas wymiany przez pracownika serwisu to 80 minut, przy czym każda rozpoczęta godzina pracy kosztuje 50 zł?

A. 350 zł

B. 300 zł

C. 250 zł

D. 400 zł

Koszt wymiany karty graficznej w komputerze wynosi 350 zł, ponieważ obejmuje zarówno cenę samej karty, jak i koszt robocizny. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a wymiana zajmuje 80 minut. W branży usług informatycznych standardowo każda rozpoczęta roboczogodzina jest liczona przez serwis, co oznacza, że 80 minut pracy (1 godzina i 20 minut) jest zaokrąglane do 2 godzin. Koszt robocizny wynosi więc 100 zł (2 godziny x 50 zł za godzinę). Łączny koszt wymiany to 250 zł (cena karty) + 100 zł (koszt robocizny) = 350 zł. Warto zwrócić uwagę, że w praktyce, koszt wymiany komponentów w komputerze powinien zawsze uwzględniać zarówno ceny części, jak i robocizny, co jest standardem w większości serwisów komputerowych.

Pytanie 8

Jaką kwotę trzeba będzie przeznaczyć na zakup kabla UTP kat.5e do zbudowania sieci komputerowej składającej się z 6 stanowisk, gdzie średnia odległość każdego stanowiska od przełącznika wynosi 9 m? Należy uwzględnić 1 m zapasu dla każdej linii kablowej, a cena za 1 metr kabla to 1,50 zł?

A. 90,00 zł

B. 150,00 zł

C. 60,00 zł

D. 120,00 zł

Koszt zakupu kabla UTP kat.5e dla sieci złożonej z 6 stanowisk komputerowych, przy średniej odległości każdego stanowiska od przełącznika wynoszącej 9 m oraz uwzględnieniu 1 m zapasu, oblicza się w następujący sposób: dla 6 stanowisk potrzebujemy 6 linii kablowych, z których każda będzie miała długość 10 m (9 m + 1 m zapasu). Łączna długość kabla wynosi więc 60 m (6 x 10 m). Jeśli cena za 1 metr kabla wynosi 1,50 zł, to całkowity koszt zakupu wyniesie 90,00 zł (60 m x 1,50 zł). Użycie kabla kat.5e jest zgodne z aktualnymi standardami sieciowymi, które zalecają stosowanie odpowiednich kategorii kabli w zależności od przewidywanej prędkości transmisji danych. Przykładem może być zastosowanie UTP kat.5e w sieciach LAN, gdzie może wspierać prędkości do 1 Gbps na długości do 100 m, co jest wystarczające dla większości biur czy małych przedsiębiorstw. Warto również pamiętać, aby stosować odpowiednie złącza oraz dbać o jakość instalacji, co ma kluczowe znaczenie dla stabilności i efektywności przesyłu danych.

Pytanie 9

Umowa, na podstawie której użytkownik ma między innymi dostęp do kodu źródłowego oprogramowania w celu jego analizy i ulepszania, to licencja

A. OLP

B. OEM

C. MOLP

D. GNU GPL

GNU GPL to jedna z popularniejszych licencji open source, która daje szansę każdemu na dostęp do kodu źródłowego oprogramowania. Dzięki temu można go analizować, zmieniać i dzielić się nim z innymi. To fajne, bo sprzyja współpracy i innowacjom wśród programistów. Przykładowo, Linux, który jest rozwijany przez wielu ludzi, korzysta z tej licencji. Z mojego doświadczenia, korzystanie z GNU GPL to krok w dobrym kierunku, bo to pozwala na większą transparentność i tworzenie lepszego oprogramowania, które odpowiada na potrzeby użytkowników. W ogóle, takie licencje są bardzo ważne w ruchu open source, bo dostępność kodu to klucz do rozwoju technologii i współpracy w IT.

Pytanie 10

Jakie narzędzie powinno być użyte do zbadania wyników testu POST dla modułów na płycie głównej?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. A

D. Rys. D

Prawidłowa odpowiedź to Rys. B. Jest to specjalne narzędzie diagnostyczne znane jako karta POST, używane do testowania i diagnozowania problemów z płytą główną komputera. Kiedy komputer jest uruchamiany, przechodzi przez test POST (Power-On Self-Test), który sprawdza podstawowe komponenty sprzętowe. Karta POST wyświetla kody wyników testu, co umożliwia technikom zidentyfikowanie problemów, które mogą uniemożliwiać prawidłowy rozruch systemu. Karty POST są niezwykle przydatne w środowiskach serwisowych, gdzie szybka diagnostyka jest kluczowa. Dają one bezpośredni wgląd w proces rozruchu płyty głównej i wskazują na potencjalne awarie sprzętowe, takie jak uszkodzone moduły pamięci RAM, problemy z procesorem czy kartą graficzną. W praktyce, kody wyświetlane przez kartę POST mogą być porównywane z tabelami kodów POST producenta płyty głównej, co pozwala na szybkie i precyzyjne określenie przyczyny awarii i przystąpienie do jej usunięcia. Warto zaznaczyć, że użycie karty POST jest standardem w diagnostyce komputerowej i stanowi dobrą praktykę w pracy serwisanta.

Pytanie 11

Analizując ruch w sieci, zauważono, że na adres serwera kierowano tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP, co doprowadziło do zawieszenia systemu operacyjnego. Przyczyną tego zjawiska był atak typu

A. DDoS (Distributed Denial of Service)

B. Mail Bombing

C. Flooding

D. DNS snooping

Atak typu DDoS (Distributed Denial of Service) polega na zasypywaniu serwera dużą ilością zapytań, co prowadzi do jego przeciążenia i w konsekwencji do unieruchomienia usługi. W opisywanym przypadku, tysiące zapytań DNS na sekundę z różnych adresów IP sugerują, że atakujący wykorzystali sieć zainfekowanych urządzeń, znaną jako botnet, by zwiększyć skuteczność ataku. DDoS jest jedną z najczęstszych form cyberataków, używaną przeciwko różnym rodzajom usług online, od stron internetowych po serwery gier. Aby zabezpieczyć się przed takim zagrożeniem, zaleca się wdrożenie systemów ochrony, takich jak zapory sieciowe, systemy wykrywania intruzów oraz usługi mitigacyjne oferowane przez zewnętrznych dostawców. Ponadto, regularne monitorowanie ruchu sieciowego oraz stosowanie technik analizy danych mogą pomóc w wczesnym wykryciu anomalii i potencjalnych ataków.

Pytanie 12

Ile urządzeń będzie można zaadresować w każdej podsieci, jeśli sieć 172.16.6.0 zostanie podzielona przy pomocy maski /27 na jak największą liczbę podsieci?

A. 32 hosty

B. 30 hostów

C. 29 hostów

D. 28 hostów

Odpowiedź 30 hostów jest poprawna, ponieważ przy użyciu maski /27 w sieci 172.16.6.0, mamy 5 bitów przeznaczonych na adresowanie hostów (32 - 27 = 5). Liczba dostępnych adresów hostów oblicza się według wzoru 2^n - 2, gdzie n to liczba bitów przeznaczonych na hosty. W tym przypadku, 2^5 - 2 = 32 - 2 = 30. Odejmujemy 2, aby uwzględnić adres sieci (172.16.6.0) oraz adres rozgłoszeniowy (172.16.6.31), które nie mogą być przypisane do hostów. Taka konfiguracja jest często stosowana w praktycznych scenariuszach, na przykład w biurach, gdzie sieci LAN wymagają podziału na mniejsze podsieci dla grup pracowników. Wykorzystując maskę /27, administratorzy mogą efektywnie zarządzać adresowaniem IP, co sprzyja lepszej organizacji oraz bezpieczeństwu w sieci, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania siecią.

Pytanie 13

Miarą wyrażaną w decybelach, która określa różnicę pomiędzy mocą sygnału wysyłanego w parze zakłócającej a mocą sygnału generowanego w parze zakłócanej, jest

A. przesłuch zdalny

B. przesłuch zbliżny

C. poziomu mocy wyjściowej

D. rezystancja pętli

Odpowiedź 'przesłuch zbliżny' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do miary, która opisuje wpływ sygnału przesyłanego w parze zakłócającej na sygnał wytworzony w parze zakłócanej. Mierzymy go w decybelach, co jest standardowym sposobem wyrażania stosunków mocy w telekomunikacji. Przesłuch zbliżny najczęściej występuje w kontekście systemów transmisyjnych, takich jak linie telefoniczne czy kable miedziane, gdzie niepożądane sygnały mogą wpływać na jakość transmisji. W praktyce oznacza to, że przy projektowaniu układów elektronicznych oraz systemów komunikacyjnych, inżynierowie muszą brać pod uwagę przesłuch zbliżny, aby minimalizować zakłócenia i zapewnić odpowiednią jakość sygnału. Użycie odpowiednich technik, takich jak ekranowanie kabli czy zastosowanie odpowiednich filtrów, jest kluczowe w ograniczeniu wpływu przesłuchu na sygnał. Właściwe zarządzanie tymi parametrami jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości transmisji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 14

Ilustracja pokazuje rezultat testu sieci komputerowej za pomocą komendy

Badanie wp.pl [212.77.100.101] z użyciem 32 bajtów danych:
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=25ms TTL=249
 Odpowiedź z 212.77.100.101: bajtów=32 czas=27ms TTL=249

A. ping

B. netstat

C. ipconfig

D. tracert

Odpowiedź ping jest poprawna ponieważ polecenie to służy do diagnozowania stanu połączenia z innym urządzeniem w sieci komputerowej. Wykorzystuje ono protokół ICMP do wysyłania pakietów echo request do docelowego hosta a następnie oczekuje na odpowiedź echo reply. W wyniku działania polecenia ping użytkownik otrzymuje informacje o czasie odpowiedzi i liczbie utraconych pakietów co jest kluczowe w diagnozowaniu problemów z wydajnością sieci oraz ustalaniu dostępności urządzeń. Na przykład w systemach Windows typowym wynikiem działania polecenia ping jest wyświetlenie adresu IP docelowego hosta liczby bajtów w pakiecie oraz czasu odpowiedzi w milisekundach. Polecenie to jest standardem w większości systemów operacyjnych co czyni je uniwersalnym narzędziem dla administratorów sieci. Znajomość tego narzędzia jest niezbędna do efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową umożliwiając szybką detekcję i lokalizację problemów z łącznością. W praktyce ping jest często pierwszym krokiem w diagnostyce sieciowej pomagając administratorom potwierdzić czy problem z siecią leży po ich stronie czy po stronie zewnętrznych dostawców usług sieciowych.

Pytanie 15

W systemie serwerowym Windows widoczny jest zakres adresów IPv4. Ikona umieszczona obok jego nazwy sugeruje, że

A. pula adresów w tym zakresie została wyczerpana całkowicie

B. ten zakres jest nieaktywny

C. pula adresów w tym zakresie jest prawie w pełni wyczerpana

D. ten zakres jest aktywny

Ikona przy zakresie adresów IPv4 wskazuje, że zakres ten jest nieaktywny co oznacza że serwer DHCP nie będzie przydzielał adresów IP z tej puli. W praktyce może to być spowodowane celowym wyłączeniem zakresu na czas konserwacji lub konfiguracji serwera. Wyłączenie zakresu może być również stosowane w przypadku przekształcania struktury sieci gdzie zmienia się schemat adresacji IP. Wyłączenie to pozwala na tymczasowe wstrzymanie wydawania adresów co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania sieciami komputerowymi. W systemie Windows Server zarządzanie zakresami DHCP powinno odbywać się z zachowaniem wysokiej precyzji co minimalizuje ryzyko błędów sieciowych. Standardy branżowe zalecają regularne audyty konfiguracji w tym przegląd aktywności zakresów aby zapewnić niezawodność działania usług sieciowych. Aktywacja lub deaktywacja zakresów powinna być zawsze dokumentowana co ułatwia późniejsze analizy i ewentualne rozwiązywanie problemów. Właściwie zarządzane zakresy adresów to fundament stabilnej infrastruktury IT.

Pytanie 16

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. dwie średnice kabla

B. cztery średnice kabla

C. osiem średnic kabla

D. sześć średnic kabla

Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 17

Na ilustracji przedstawiona jest konfiguracja

A. sieci bezprzewodowej

B. wirtualnych sieci

C. rezerwacji adresów MAC

D. przekierowania portów

Wybór odpowiedzi związanej z siecią bezprzewodową jest błędny ponieważ na rysunku nie ma nic co odnosiłoby się do elementów specyficznych dla sieci bezprzewodowych jak punkty dostępowe czy konfiguracje SSID. Sieci bezprzewodowe wykorzystują technologie takie jak Wi-Fi które opierają się na standardach IEEE 802.11. Przekierowanie portów odnosi się do translacji adresów sieciowych (NAT) co jest związane z mapowaniem portów zewnętrznych na wewnętrzne adresy IP i porty. Jednak w kontekście rysunku nie ma żadnych wskazówek dotyczących konfiguracji NAT. Rezerwacja adresów MAC sugerowałaby ustawienia związane z przypisywaniem konkretnych adresów MAC do interfejsów sieciowych aby zapewnić kontrolę dostępu do sieci. Choć jest to funkcjonalność użyteczna w zarządzaniu sieciami to również nie dotyczy przedstawionego rysunku który koncentruje się na konfiguracji VLAN. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć z uwagi na ich zastosowanie w zarządzaniu siecią jednak każde z nich pełni odrębne funkcje i odnosi się do różnych aspektów administracji sieciowej. Poprawne rozpoznanie elementów VLAN jest kluczowe dla skutecznego zarządzania segmentacją sieci i jej bezpieczeństwem co ma fundamentalne znaczenie w nowoczesnych infrastrukturach IT

Pytanie 18

Wskaż technologię stosowaną do zapewnienia dostępu do Internetu w połączeniu z usługą telewizji kablowej, w której światłowód oraz kabel koncentryczny pełnią rolę medium transmisyjnego

A. GPRS

B. PLC

C. HFC

D. xDSL

Odpowiedzi PLC, xDSL i GPRS nie są zgodne z opisanym kontekstem technologicznym. PLC (Power Line Communication) wykorzystuje istniejącą infrastrukturę elektryczną do przesyłania sygnału, co ogranicza jego zastosowanie do obszarów, w których nie ma dostępu do sieci kablowych czy światłowodowych. Technologia ta ma ograniczenia związane z jakością sygnału oraz zakłóceniami, dlatego nie jest odpowiednia do łączenia usług telewizyjnych z Internetem na dużą skalę. Z kolei xDSL (Digital Subscriber Line) to technologia oparta na tradycyjnych liniach telefonicznych, która również nie korzysta z światłowodów ani kabli koncentrycznych, a jej prędkości transmisji są znacznie niższe w porównaniu do HFC. xDSL jest często stosowane w miejscach, gdzie nie ma możliwości podłączenia do sieci światłowodowej, co ogranicza jego zasięg i niezawodność. GPRS (General Packet Radio Service) to technologia stosowana głównie w sieciach komórkowych, która pozwala na przesyłanie danych w trybie pakietowym, jednak jej prędkości są znacznie niższe w porównaniu z rozwiązaniami kablowymi. Istnieje tu wiele typowych błędów myślowych, takich jak mylenie różnych technologii transmisyjnych oraz niewłaściwe łączenie ich z wymaganiami dotyczącymi jakości i prędkości sygnału. W związku z tym, wybór odpowiedniej technologii do dostarczania Internetu i telewizji powinien być oparty na analizie specyficznych potrzeb użytkowników oraz możliwości infrastrukturalnych.

Pytanie 19

Jakie znaczenie ma parametr NEXT w kontekście pomiarów systemów okablowania strukturalnego?

A. straty odbiciowe

B. tłumienie

C. przesłuch zbliżony

D. przesłuch obcy

W kontekście pomiarów okablowania strukturalnego, zrozumienie różnych parametrów, takich jak tłumienie, straty odbiciowe czy przesłuch obcy, ma kluczowe znaczenie dla efektywności sieci. Tłumienie odnosi się do redukcji sygnału w trakcie jego przechodzenia przez medium transmisyjne; im wyższe tłumienie, tym gorsza jakość sygnału na wyjściu. Z drugiej strony, straty odbiciowe dotyczą sytuacji, w której część sygnału zostaje odbita w wyniku niezgodności impedancji, co powoduje, że tylko część sygnału dociera do odbiornika, a reszta jest tracona w postaci odbicia. Przesłuch obcy, z kolei, to wpływ sygnałów z jednego toru na inny tor w różnych kablach, który również może negatywnie wpłynąć na jakość transmisji. Te pomiary są niezwykle ważne, ponieważ pozwalają na ocenę, jak dobrze sieć może funkcjonować w praktyce. W powszechnej praktyce, błędne zrozumienie tych terminów prowadzi do konkluzji, że wszystkie te parametry można stosować wymiennie, co jest nieprawidłowe. Każdy z tych parametrów daje inne informacje i ma swoje unikalne zastosowania w analizie i optimizacji sieci. Ignorowanie tych różnic może skutkować projektowaniem sieci, które nie spełniają wymaganych standardów wydajności i niezawodności.

Pytanie 20

Jakie narzędzie jest używane do diagnozowania łączności między hostami w systemie Windows?

A. route

B. ping

C. ipconfig

D. traceroute

Odpowiedź 'ping' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie diagnostyczne stosowane w systemach operacyjnych Windows, które pozwala na sprawdzenie połączenia z innym hostem w sieci. Ping działa na zasadzie wysyłania pakietów ICMP (Internet Control Message Protocol) Echo Request do docelowego hosta, a jego celem jest uzyskanie odpowiedzi w postaci pakietów ICMP Echo Reply. Jeśli host odpowiada, oznacza to, że jest dostępny w sieci, a także daje informacje o czasie, jaki potrzebny był na przesłanie pakietu. Narzędzie to jest niezwykle pomocne w rozwiązywaniu problemów związanych z połączeniami sieciowymi, pozwalając na weryfikację, czy dany adres IP jest osiągalny oraz na pomiar opóźnień w komunikacji. W praktyce, administratorzy sieci często używają polecenia 'ping', aby szybko zdiagnozować problemy z dostępnością serwerów lub innych urządzeń w sieci. Dobrą praktyką jest także używanie dodatkowych opcji, takich jak '-t', co umożliwia ciągłe pingowanie, co może pomóc w monitorowaniu stabilności połączenia przez dłuższy czas.

Pytanie 21

Który instrument służy do pomiaru długości oraz tłumienności przewodów miedzianych?

A. Miernik mocy

B. Reflektometr TDR

C. Omomierz

D. Woltomierz

Omomierz nie jest odpowiednim przyrządem do pomiaru długości i tłumienności przewodów miedzianych, mimo że służy do pomiaru oporu elektrycznego. Jego zastosowanie ogranicza się głównie do określenia wartości oporu w obwodach elektrycznych, co może być użyteczne w diagnostyce uszkodzeń, ale nie dostarcza informacji o długości przewodów ani ich tłumienności. Woltomierz natomiast mierzy napięcie elektryczne, co również nie ma zastosowania w kontekście pomiarów długości kabli ani ich właściwości tłumiących. Miernik mocy, jak sama nazwa wskazuje, służy do pomiaru mocy elektrycznej w obwodach, co również nie ma związku z danymi parametrami przewodów. Zrozumienie, że każdy z tych przyrządów ma swoje specyficzne funkcje, jest kluczowe w pracy z systemami elektrycznymi. Pomylenie ich zastosowań może prowadzić do poważnych błędów w diagnostyce i konserwacji systemów. Dlatego ważne jest, aby przed wyborem odpowiedniego narzędzia dobrze zrozumieć jego funkcjonalność oraz zastosowanie w praktyce, co wpłynie na efektywność pracy oraz bezpieczeństwo całego systemu.

Pytanie 22

Narzędzie systemów operacyjnych Windows używane do zmiany ustawień interfejsów sieciowych, na przykład przekształcenie dynamicznej konfiguracji karty sieciowej w konfigurację statyczną, to

A. nslookup

B. netstat

C. ipconfig

D. netsh

Wybierając odpowiedzi inne niż "netsh", można napotkać na typowe nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania narzędzi sieciowych w systemach Windows. Na przykład, "nslookup" jest narzędziem do diagnostyki DNS i służy do sprawdzania informacji o nazwach domen, a nie do modyfikacji ustawień interfejsów sieciowych. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że narzędzie to ma zastosowanie w konfiguracji adresów IP, podczas gdy jego głównym celem jest badanie danych związanych z DNS, takich jak adresy IP odpowiadające danym nazwom. Z drugiej strony, "netstat" to aplikacja służąca do monitorowania połączeń sieciowych oraz statystyk protokołów, dostarczająca informacje o aktywnych połączeniach, portach oraz ich statusie. To narzędzie również nie ma funkcji konfiguracyjnych i może być mylnie interpretowane jako użyteczne w kontekście zmiany adresów IP. Natomiast "ipconfig" odgrywa kluczową rolę w wyświetlaniu aktualnych ustawień IP oraz konfiguracji interfejsów, ale jego możliwości ograniczają się do prezentacji danych, a nie ich modyfikacji. To prowadzi do nieporozumień, gdzie użytkownicy mogą sądzić, że "ipconfig" umożliwia zmianę konfiguracji, co jest błędnym założeniem. Kluczowe jest zrozumienie, że każde z tych narzędzi ma swoje specyficzne zastosowanie i nie zastępuje funkcji, które oferuje "netsh" w kontekście zarządzania interfejsami sieciowymi.

Pytanie 23

Jak wielu hostów można maksymalnie zaadresować w sieci lokalnej, mając do dyspozycji jeden blok adresów klasy C protokołu IPv4?

A. 512

B. 254

C. 255

D. 510

Wybór odpowiedzi 255, 510 lub 512 jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego adresacji w sieciach klasy C. Adresy IPv4 w klasie C mają 24 bity przeznaczone na identyfikację sieci oraz 8 bitów na identyfikację hostów, co daje łącznie 256 adresów. Osoby, które wybrały odpowiedź 255, mogą mieć na myśli całkowitą liczbę dostępnych adresów, ale nie uwzględniają faktu, że dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci i jeden dla adresu rozgłoszeniowego. W przypadku odpowiedzi 510 i 512, widoczna jest ignorancja podstawowych zasad dotyczących adresacji IP. Oznaczenia te sugerują, że użytkownicy nie rozumieją, że maksymalna liczba adresów IP, które można przydzielić hostom, jest ograniczona przez rezerwacje dla specjalnych adresów. W praktyce, przydzielanie adresów IP musi uwzględniać również dynamikę sieci, w tym zmiany w liczbie urządzeń podłączonych do sieci. Te zagadnienia są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami lokalnymi, a ich nieprawidłowe rozumienie może prowadzić do problemów z dostępnością usług czy konfliktami adresów. Stąd ważne jest, aby administratorzy sieci dokładnie rozumieli zasady adresacji IP zgodne z normami RFC, co pozwoli efektywnie zarządzać zasobami sieciowymi.

Pytanie 24

Na przedstawionym panelu tylnym płyty głównej znajdują się między innymi następujące interfejsy:

A. 2 x USB 3.0; 2 x USB 2.0, 1.1; 2 x DP, 1 x DVI

B. 2 x PS2; 1 x RJ45; 6 x USB 2.0, 1.1

C. 2 x USB 3.0; 4 x USB 2.0, 1.1; 1 x D-SUB

D. 2 x HDMI, 1 x D-SUB, 1 x RJ-11, 6 x USB 2.0

Odpowiedź 2 jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony panel tylny płyty głównej zawiera 2 porty USB 3.0, 4 porty USB 2.0 lub 1.1 oraz 1 port D-SUB. Porty USB 3.0, oznaczone zazwyczaj niebieskim środkiem, oferują wyższą przepustowość danych, co jest istotne przy podłączaniu zewnętrznych dysków twardych czy innych urządzeń wymagających szybkiego transferu danych. Porty USB 2.0, mimo niższej szybkości, są wciąż szeroko stosowane do podłączania klawiatur, myszy, czy drukarek. Port D-SUB, znany również jako VGA, jest analogowym złączem używanym do łączenia monitorów i projektorów, co jest przydatne w środowiskach biurowych i edukacyjnych, gdzie starsze monitory mogą być wciąż w użyciu. Dzięki tym interfejsom płyta główna zapewnia szeroką kompatybilność z różnorodnymi urządzeniami peryferyjnymi, co jest zgodne z dobrymi praktykami zapewniającymi elastyczność i wygodę użytkowania sprzętu komputerowego. Warto pamiętać, że wybór portów wpływa na możliwości rozbudowy i dostosowania komputera do specyficznych potrzeb użytkownika, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach zawodowych.

Pytanie 25

Jakie medium transmisyjne używają myszki Bluetooth do interakcji z komputerem?

A. Promieniowanie ultrafioletowe

B. Fale radiowe w paśmie 2,4 GHz

C. Promieniowanie podczerwone

D. Fale radiowe w paśmie 800/900 MHz

Myszki Bluetooth wykorzystują fale radiowe w paśmie 2,4 GHz do komunikacji z komputerem. To pasmo jest szeroko stosowane w technologii Bluetooth, która została zaprojektowana z myślą o krótkozasięgowej łączności bezprzewodowej. Warto zauważyć, że technologia Bluetooth operuje w tak zwanym zakresie ISM (Industrial, Scientific and Medical), co oznacza, że jest przeznaczona do użytku ogólnego i nie wymaga specjalnych pozwoleń na użytkowanie. Dzięki działaniu w paśmie 2,4 GHz, myszki Bluetooth są w stanie zapewnić stabilne połączenie z komputerem na odległość do około 10 metrów, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla osób korzystających z laptopów lub komputerów stacjonarnych w różnych warunkach. W praktyce, umożliwia to użytkownikom wygodne korzystanie z urządzeń bezprzewodowych, eliminując problem splątanych kabli i zapewniając większą mobilność. Ponadto, wiele nowoczesnych urządzeń, takich jak smartfony, tablety i głośniki, również wykorzystuje technologię Bluetooth, co pozwala na łatwe parowanie i współdzielenie danych bez potrzeby skomplikowanej konfiguracji, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie ergonomii i funkcjonalności w projektowaniu urządzeń elektronicznych.

Pytanie 26

Który interfejs pozwala na korzystanie ze sterowników oraz oprogramowania systemu operacyjnego, umożliwiając m.in. przesył danych pomiędzy pamięcią systemową a dyskiem SATA?

A. AHCI

B. OHCI

C. EHCI

D. UHCI

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych interfejsów. EHCI (Enhanced Host Controller Interface) oraz OHCI (Open Host Controller Interface) są interfejsami, które głównie obsługują połączenia USB, a nie interakcje z dyskami SATA. EHCI jest używany do obsługi USB 2.0 i zwiększa prędkości transferu danych w porównaniu do starszych standardów, ale nie oferuje funkcji związanych z zarządzaniem pamięcią masową w kontekście dysków SATA. Z kolei OHCI jest przeznaczony dla USB 1.1 i również nie ma zastosowania w kontekście dysków SATA. UHCI (Universal Host Controller Interface) jest kolejnym interfejsem USB, który koncentruje się na prostocie architektury, ale podobnie jak EHCI i OHCI, nie ma zastosowania w zarządzaniu dyskami SATA. Użytkownicy mylą te interfejsy z AHCI, ponieważ wszystkie one pełnią funkcję kontrolowania przepływu danych, jednak ich zastosowanie i architektura są zupełnie inne. W przypadku interfejsu SATA, AHCI jest jedynym odpowiednim rozwiązaniem, które umożliwia efektywne zarządzanie i optymalizację operacji na dyskach twardych. Stąd wynika, że wybór EHCI, OHCI lub UHCI jest błędny, ponieważ te standardy nie są przeznaczone do obsługi pamięci masowej, co prowadzi do nieporozumień. Ważne jest, aby zrozumieć różnice między tymi interfejsami i ich zastosowania w kontekście architektury komputerowej.

Pytanie 27

Jakim poleceniem w systemie Linux można utworzyć nowych użytkowników?

A. net user

B. useradd

C. usersadd

D. usermod

Polecenie 'useradd' jest podstawowym narzędziem w systemach Linux do zakupu nowych użytkowników. Umożliwia ono administratorom systemu tworzenie kont użytkowników z określonymi atrybutami, takimi jak nazwa użytkownika, hasło, katalog domowy oraz powiązane grupy. W przeciwieństwie do 'usersadd', które jest literówką, 'useradd' jest standardowym poleceniem zgodnym z normami UNIX. Przykładowa komenda, aby dodać nowego użytkownika o nazwie 'janek', to 'sudo useradd janek'. Można także określić dodatkowe opcje, takie jak '-m' do utworzenia katalogu domowego lub '-s' do zdefiniowania domyślnej powłoki użytkownika. Dobre praktyki sugerują stosowanie opcji '-e' do ustalenia daty wygaśnięcia konta oraz '-G' do przypisania użytkownika do dodatkowych grup. Dzięki takim funkcjom, 'useradd' jest niezwykle elastycznym narzędziem, które pozwala na skuteczne zarządzanie użytkownikami w systemie. Zrozumienie jego działania jest kluczowe dla administracyjnych zadań w systemie Linux.

Pytanie 28

Kluczowym mechanizmem zabezpieczającym dane przechowywane na serwerze jest

A. automatyczne realizowanie kompresji danych

B. uruchomienie ochrony systemu

C. generowanie punktu przywracania systemu

D. tworzenie kopii bezpieczeństwa

Tworzenie kopii bezpieczeństwa to fundamentalny element strategii ochrony danych na serwerze. Umożliwia to zabezpieczenie danych przed ich utratą w wyniku awarii sprzętu, błędów ludzkich czy ataków złośliwego oprogramowania. W praktyce, regularne tworzenie kopii bezpieczeństwa, na przykład codziennie lub co tydzień, powinno być integralną częścią procedur zarządzania danymi. W przypadku incydentu, administratorzy mogą szybko przywrócić dane do stanu sprzed awarii. Dobrą praktyką jest stosowanie zasady 3-2-1, która zaleca posiadanie trzech kopii danych na dwóch różnych nośnikach, z jedną kopią przechowywaną w innym miejscu. Standardy takie jak ISO/IEC 27001 kładą nacisk na zarządzanie ryzykiem związanym z utratą danych, a regularne kopie bezpieczeństwa są kluczowym elementem tego procesu. Warto również brać pod uwagę różne metody tworzenia kopii zapasowych, takie jak pełne, przyrostowe i różnicowe, aby optymalizować czas i miejsce przechowywania.

Pytanie 29

W firmie konieczne jest regularne wykonywanie kopii zapasowych znacznych ilości danych, które znajdują się na serwerze, osiągających kilka set GB. Jakie urządzenie będzie najbardziej odpowiednie do realizacji tego zadania?

A. Nagrywarkę DVD

B. Streamer

C. Macierz RAID1

D. Nagrywarkę CD

Streamer to specjalistyczne urządzenie zaprojektowane do tworzenia kopii zapasowych danych, które zapewnia dużą pojemność i wysoką wydajność. Jego najważniejszą zaletą jest możliwość archiwizacji dużych ilości danych, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla przedsiębiorstw, które muszą regularnie zabezpieczać kilkaset gigabajtów informacji. Streamery wykorzystują taśmy magnetyczne jako nośniki danych, co pozwala na przechowywanie ich w dużych ilościach, często sięgających terabajtów. Taśmy są także bardziej odporne na uszkodzenia i degradację w porównaniu do tradycyjnych dysków twardych. Przykładowo, standard LTO (Linear Tape-Open) oferuje rozwiązania, które mogą pomieścić do 12 TB danych na jednej taśmie, co znacznie ułatwia proces archiwizacji. Dobrą praktyką w zakresie bezpieczeństwa danych jest stosowanie wielowarstwowej strategii kopii zapasowych, wykorzystując streamer jako główne narzędzie do długoterminowego przechowywania danych, co pozwala na szybkie odzyskiwanie informacji w przypadku awarii. Dzięki odpowiedniej konfiguracji i regularnym testom przywracania danych, przedsiębiorstwa mogą skutecznie chronić swoje zasoby informacyjne.

Pytanie 30

Jaką operację można wykonać podczas konfiguracji przełącznika CISCO w interfejsie CLI, nie przechodząc do trybu uprzywilejowanego, w zakresie dostępu widocznym w ramce?

Switch>

A. Zmiana nazwy hosta

B. Wyświetlenie tabeli ARP

C. Tworzenie VLAN-ów

D. Ustalanie haseł dostępowych

Określanie haseł dostępu wymaga przejścia do trybu konfiguracji globalnej, co odbywa się poprzez tryb uprzywilejowany. Zmiana nazwy systemowej również wymaga dostępu do trybu konfiguracji globalnej, gdyż jest to zmiana w konfiguracji urządzenia, wpływająca na jego identyfikację w sieci. Tworzenie sieci VLAN wiąże się z wprowadzeniem zmian w konfiguracji przełącznika i również wymaga trybu uprzywilejowanego, a następnie przejścia do trybu konfiguracji VLAN. Wszystkie te operacje są konfiguracyjne i jako takie wymagają wyższych uprawnień, które są dostępne dopiero po zalogowaniu się do trybu uprzywilejowanego za pomocą polecenia 'enable'. Typowym błędem jest założenie, że dostęp do podstawowego poziomu CLI pozwala na dowolne operacje konfiguracyjne. Jednak w rzeczywistości dostęp na poziomie użytkownika jest ściśle ograniczony do operacji monitorujących i diagnostycznych, co zabezpiecza przełącznik przed nieautoryzowanymi zmianami konfiguracji, chroniąc integralność sieci. Zrozumienie uprawnień na różnych poziomach dostępu jest kluczowe dla efektywnej i bezpiecznej administracji urządzeniami sieciowymi.

Pytanie 31

Jak nazywa się licencja oprogramowania pozwalająca na bezpłatne dystrybucję aplikacji?

A. MOLP

B. shareware

C. OEM

D. freware

Odpowiedzi 'OEM', 'MOLP' i 'shareware' są błędne, ponieważ nie odnoszą się do kategorii oprogramowania, które można rozpowszechniać za darmo. Licencje OEM (Original Equipment Manufacturer) są związane z oprogramowaniem preinstalowanym na komputerach przez producentów sprzętu. Tego typu licencje są ograniczone do konkretnego sprzętu i zazwyczaj nie pozwalają na przeniesienie oprogramowania na inne urządzenia. Z kolei licencje MOLP (Microsoft Open License Program) są przeznaczone dla organizacji, które chcą kupić licencje na oprogramowanie Microsoft w większych ilościach, co wiąże się z kosztami i nie jest związane z darmowym rozpowszechnianiem. Shareware to inna forma licencji, w której użytkownik ma możliwość przetestowania oprogramowania przez ograniczony czas, po czym musi uiścić opłatę, aby kontynuować korzystanie z pełnej wersji. To podejście często wprowadza użytkowników w błąd, sugerując, że oprogramowanie jest bezpłatne, podczas gdy w rzeczywistości ma swoje koszty, co stanowi punkt zwrotny w zasadzie korzystania z oprogramowania. Prawidłowe zrozumienie różnic między tymi typami licencji jest kluczowe dla wyboru odpowiedniego oprogramowania w kontekście legalności i dostępności, co ma istotne znaczenie dla użytkowników i firm w dzisiejszym cyfrowym świecie.

Pytanie 32

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Windows służy do wyświetlenia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. ipconfig

B. hold

C. tracert

D. ifconfig

Odpowiedzi 'ifconfig', 'hold' i 'tracert' nie są poprawne w kontekście wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych w systemach Windows. 'ifconfig' jest poleceniem używanym głównie w systemach Unix i Linux do zarządzania interfejsami sieciowymi, co może prowadzić do zamieszania wśród użytkowników Windows, którzy mogą mieć ograniczoną znajomość innych systemów operacyjnych. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że wszystkie systemy operacyjne oferują identyczne polecenia, co jest mylnym założeniem, ponieważ każdy system operacyjny ma swoje unikalne zestawy narzędzi i poleceń. 'hold' z kolei nie jest standardowym poleceniem w kontekście sieci, a jego znaczenie może być niejasne, co prowadzi do nieporozumień. Użytkownicy mogą mylić to pojęcie z innymi terminami związanymi z zarządzaniem zasobami komputerowymi. Odpowiedź 'tracert' jest używana do śledzenia trasy, jaką pokonują pakiety w sieci, a nie do wyświetlania konfiguracji. Użytkownicy mogą myśleć, że 'tracert' dostarcza informacji o konfiguracji, jednak jest to narzędzie służące do analizy ścieżki komunikacji w sieci, co nie odpowiada na pytanie dotyczące konfiguracji interfejsów. Zrozumienie różnicy między tymi poleceniami jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania i diagnozowania problemów sieciowych.

Pytanie 33

Jaką długość w bitach ma adres logiczny IPv6?

A. 32

B. 128

C. 16

D. 64

Adres logiczny IPv6 składa się z 128 bitów, co pozwala na ogromną liczbę unikalnych adresów. W porównaniu do IPv4, który ma tylko 32 bity, IPv6 w znaczący sposób zwiększa przestrzeń adresową, co jest szczególnie istotne w kontekście rosnącej liczby urządzeń podłączonych do Internetu. Adresy IPv6 są zapisywane w postaci szesnastkowej i składają się z ośmiu grup po cztery cyfry szesnastkowe. Dzięki temu, w IPv6 możliwe jest przydzielenie około 340 undecylionów (3.4 x 10^38) unikalnych adresów. Ta właściwość jest kluczowa dla rozwoju nowoczesnych aplikacji internetowych oraz Internetu rzeczy (IoT), gdzie wiele urządzeń wymaga indywidualnych adresów IP. Warto również zauważyć, że IPv6 wspiera nowoczesne protokoły bezpieczeństwa i funkcje, takie jak automatyczna konfiguracja i lepsze wsparcie dla mobilności. Dlatego znajomość i zrozumienie struktury adresu IPv6 jest niezbędne dla specjalistów zajmujących się sieciami i inżynierią oprogramowania.

Pytanie 34

Jaką maskę podsieci powinien mieć serwer DHCP, aby mógł przydzielić adresy IP dla 510 urządzeń w sieci o adresie 192.168.0.0?

A. 255.255.252.0

B. 255.255.254.0

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.192

Analizując inne maski, można zauważyć, że maska 255.255.255.192 (/26) oferuje jedynie 62 dostępne adresy IP (2^6 - 2 = 62), co jest niewystarczające dla 510 urządzeń. Błędem jest założenie, że wystarczy zastosować sieć o niewielkim zakresie, myśląc, że będzie to wystarczające w dłuższym okresie. Kolejną maską, 255.255.255.128 (/25), również nie zaspokaja wymagań, ponieważ oferuje jedynie 126 adresów IP (2^7 - 2 = 126). Takie podejście jest często spotykane wśród osób nieświadomych potrzeby prognozowania wzrostu liczby urządzeń w sieci. Maska 255.255.254.0 (/23) to jedyna odpowiednia opcja, która prawidłowo realizuje założenia dotyczące liczby hostów. Maska 255.255.252.0 (/22) również zwraca uwagę, ale oferuje 1022 adresy IP, co jest nadmiarem w tej sytuacji, a co może prowadzić do marnotrawienia zasobów IP. W praktyce należy zawsze analizować nie tylko aktualne potrzeby, ale także przyszły rozwój sieci, co jest kluczowe w projektowaniu infrastruktury sieciowej. Warto także dodać, że zastosowanie zbyt małej liczby adresów IP może prowadzić do konfliktów, a w konsekwencji do problemów z dostępnością usług.

Pytanie 35

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 0110 1001 0000 00002

B. 6900H

C. 64400O

D. 690010

Wybór innej odpowiedzi niż 690010 może świadczyć o tym, że masz problem z konwersją między systemami czy z samym mnożeniem w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 6900H czy 64400O po prostu nie mają sensu. 6900H sugeruje, że coś jest w systemie szesnastkowym, ale to nie pasuje do wyniku mnożenia. Z kolei 64400O to format, którego nie ma w standardowych systemach, więc jest totalnie błędny. No i odpowiedź 0110 1001 0000 00002 jest niepoprawna, bo w binarnym nie ma cyfry '2'. Ludzie często się mylą, mieszając systemy lub zapominając, że w każdym systemie używa się tylko odpowiednich cyfr. Zrozumienie, jak działa liczba binarna i umiejętność zmiany ich na inne systemy, to kluczowe umiejętności w informatyce. To jakby fundament pod algorytmy i rozumienie, jak działają komputery i procesory, które zawsze operują na danych binarnych.

Pytanie 36

Osobom pracującym zdalnie, dostęp do serwera znajdującego się w prywatnej sieci za pośrednictwem publicznej infrastruktury, jaką jest Internet, umożliwia

A. Telnet

B. SSH

C. FTP

D. VPN

Wybór FTP, SSH czy Telnet jako odpowiedzi na pytanie o zdalny dostęp do serwera w sieci prywatnej nie jest właściwy, ponieważ te technologie mają różne zastosowania i ograniczenia. FTP, czyli File Transfer Protocol, służy głównie do przesyłania plików, ale nie zapewnia szyfrowania, co czyni go nieodpowiednim do bezpiecznego dostępu do zasobów sieciowych. W przypadku przesyłania danych wrażliwych, stosowanie FTP może prowadzić do poważnych naruszeń bezpieczeństwa. SSH (Secure Shell) to protokół, który umożliwia bezpieczne logowanie do zdalnych systemów i zarządzanie nimi. Chociaż SSH oferuje silne szyfrowanie, jego podstawowym celem jest zdalne wykonywanie poleceń, a nie zapewnienie pełnego dostępu do sieci prywatnej. Telnet, z kolei, jest protokołem znanym z braku zabezpieczeń – dane przesyłane przez Telnet są przesyłane w postaci niezaszyfrowanej, co czyni go nieodpowiednim do pracy w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo danych ma kluczowe znaczenie. Błędem jest zakładanie, że te protokoły mogą pełnić rolę zabezpieczenia dostępu do sieci prywatnej w sposób, w jaki robi to VPN, co skutkuje narażeniem danych na ataki i utratę poufności.

Pytanie 37

Kable światłowodowe nie są powszechnie używane w lokalnych sieciach komputerowych z powodu

A. znacznych strat sygnału podczas transmisji

B. niskiej odporności na zakłócenia elektromagnetyczne

C. ograniczonej przepustowości

D. wysokich kosztów elementów pośredniczących w transmisji

Wybór odpowiedzi dotyczącej dużych strat sygnału transmisyjnego jako przyczyny braku powszechnego stosowania kabli światłowodowych w lokalnych sieciach komputerowych jest nieprawidłowy. Kable światłowodowe charakteryzują się znacznie mniejszymi stratami sygnału niż tradycyjne kable miedziane, co czyni je bardziej efektywnymi w długodystansowej transmisji. W rzeczywistości, jedna z głównych zalet światłowodów to ich zdolność do przesyłania sygnału na znaczne odległości bez istotnych strat jakości. Kolejną mylną koncepcją jest twierdzenie o niskiej przepustowości. W rzeczywistości światłowody oferują niezwykle wysoką przepustowość, znacznie przewyższającą możliwości kabli miedzianych. Dlatego są one preferowane w zastosowaniach wymagających dużej szerokości pasma, takich jak centra danych czy infrastruktura telekomunikacyjna. Co więcej, mała odporność na zakłócenia elektromagnetyczne to również błędne stwierdzenie. Kable światłowodowe są naturalnie odporne na takie zakłócenia, co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach o dużej interferencji. Takie niepoprawne wnioski mogą wynikać z braku zrozumienia właściwości fizycznych i technologii, jakie towarzyszą kablom światłowodowym, a także ich zastosowań w praktyce.

Pytanie 38

Jakie ustawienie należy wprowadzić przy konfiguracji serwera DHCP?

A. Czas trwania dzierżawy adresu IP

B. Adres MAC interfejsu sieciowego serwera DHCP

C. Stopień bezpieczeństwa IPSec (ang. Internet Protocol Security)

D. Czas trwania dzierżawy adresu MAC

Czas trwania dzierżawy adresu IP jest kluczowym parametrem w konfiguracji serwera DHCP, ponieważ określa, na jak długo klient może korzystać z przydzielonego mu adresu IP. W praktyce oznacza to, że po upływie tego okresu klient musi odnowić dzierżawę, aby móc dalej używać tego samego adresu lub uzyskać nowy, jeśli adres nie jest już dostępny. Czas trwania dzierżawy powinien być dobrany do specyfiki sieci – w przypadku sieci o dużym ruchu i zmienności użytkowników, krótszy czas dzierżawy może być korzystniejszy, podczas gdy w stabilnych środowiskach można zastosować dłuższy czas. Warto również pamiętać o standardach, takich jak RFC 2131, które definiują zasady działania DHCP oraz zalecają odpowiednie zarządzanie dzierżawą adresów IP w sieciach lokalnych. Dzięki właściwej konfiguracji czasów dzierżawy można zminimalizować ryzyko konfliktów adresów IP oraz zapewnić efektywne wykorzystanie dostępnej puli adresów w sieci.

Pytanie 39

GRUB, LILO, NTLDR to

A. programy do aktualizacji BIOS-u

B. oprogramowanie dla dysku twardego

C. programy rozruchowe

D. odmiany głównego interfejsu sieciowego

Wybór odpowiedzi dotyczącej wersji głównego interfejsu sieciowego jest błędny ze względu na istotne różnice w funkcjonalności i przeznaczeniu programów rozruchowych takich jak GRUB, LILO i NTLDR. Główny interfejs sieciowy odnosi się do komponentów, które umożliwiają komunikację w sieciach komputerowych, a nie do procesów związanych z uruchamianiem systemów operacyjnych. Programy rozruchowe są odpowiedzialne za ładowanie systemu operacyjnego z nośników danych, co ma miejsce w pierwszej fazie uruchamiania komputera, zanim system operacyjny będzie mógł przejąć kontrolę nad sprzętem. Użycie oprogramowania do aktualizacji BIOS-u sugeruje, że można modyfikować podstawowe oprogramowanie sprzętowe komputera, jednak nie jest to związane z procesem rozruchu systemu operacyjnego. Aktualizacja BIOS-u jest istotna dla poprawy funkcjonalności i stabilności sprzętu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na działanie programów rozruchowych. W przypadku firmware'u dla dysku twardego, odnosi się to do oprogramowania, które zarządza działaniem dysku twardego, jednak nie pełni ono roli programów rozruchowych. Warto zrozumieć, że programy rozruchowe są kluczowym elementem w architekturze systemów operacyjnych, a ich niewłaściwe zrozumienie może prowadzić do błędnych koncepcji dotyczących zarządzania systemem komputerowym.

Pytanie 40

Jakie wartości logiczne otrzymamy w wyniku działania podanego układu logicznego, gdy na wejścia A i B wprowadzimy sygnały A=1 oraz B=1?

A. W=1 i C=0

B. W=1 i C=1

C. W=0 i C=1

D. W=0 i C=0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wynik działania układu logicznego składającego się z bramek OR i AND dla sygnałów wejściowych A=1 i B=1 można zrozumieć analizując funkcje obu bramek. Bramka OR zwraca wartość 1, gdy choć jedno z wejść jest równe 1. W tym przypadku, zarówno A, jak i B są równe 1, więc wyjście W z bramki OR wynosi 1. Natomiast bramka AND zwraca wartość 1 tylko wtedy, gdy oba jej wejścia mają wartość 1. Dla sygnałów A=1 i B=1 wyjście C z bramki AND również wynosi 1. Jednak ze schematu wynika, że błędnie zinterpretowano działanie całego układu. Stąd poprawna odpowiedź to W=0 i C=1 dla odpowiednich warunków. W praktycznych zastosowaniach takie układy logiczne są używane w projektowaniu cyfrowych systemów sterowania i układach automatyki. Zrozumienie działania poszczególnych bramek jest kluczowe dla analizy bardziej złożonych systemów cyfrowych i jest podstawą przy projektowaniu logiki programowalnej w urządzeniach PLC, gdzie poprawne działanie warunków logicznych decyduje o funkcjonalności całego systemu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej