Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 20:48
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 20:59

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Skanowanie zdjęć to proces polegający na

A. stworzeniu plików RAW

B. przygotowaniu kopii zdjęciowych

C. konwersji materiału cyfrowego na analogowy

D. konwersji materiału analogowego na cyfrowy

Udzielając odpowiedzi, która sugeruje utworzenie plików RAW, można wprowadzić się w błąd co do definicji i roli skanowania. Pliki RAW to formaty plików, które zawierają surowe dane z matrycy aparatu, a nie proces skanowania fotografii. Skanowanie nie koncentruje się na tworzeniu plików RAW, lecz na cyfryzacji materiałów analogowych. Również myślenie, że skanowanie polega na zamianie materiału cyfrowego na analogowy, jest niepoprawne, ponieważ w praktyce nie ma potrzeby konwertowania cyfrowych obrazów na analogowe. Skanowanie ma na celu ich digitalizację, a nie odwrotność. Utworzenie kopii fotograficznych nie odnosi się bezpośrednio do samego procesu skanowania, który bardziej koncentruje się na przechwytywaniu i konwertowaniu istniejącego obrazu do formatu cyfrowego. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie procesów związanych z analogiem i cyfrą oraz niewłaściwe zrozumienie celu digitalizacji. Warto zauważyć, że standardy cyfrowe, takie jak TIFF czy JPEG, są często wykorzystywane w rezultacie skanowania, a nie podczas przetwarzania materiałów analogowych do formatu RAW.

Pytanie 2

Jakiej wartości skali ISO arytmetycznej odpowiada oznaczenie czułości 21°?

A. 200

B. 800

C. 400

D. 100

Wybór odpowiedzi 200, 400 lub 800 opiera się na powszechnych nieporozumieniach dotyczących skali ISO. Każda z tych wartości oznacza wyższą czułość na światło niż 100 ISO, co skutkuje zwiększoną podatnością na szum oraz innymi niepożądanymi efektami w przypadku niewłaściwego doboru. Na przykład, ISO 200 jest dwukrotnie bardziej czułe niż ISO 100, przez co zdjęcia mogą być prześwietlone w jasnych warunkach, a także mogą ujawniać wyższy poziom szumów w ciemnych partiach obrazu. Z kolei ISO 400 i 800 są odpowiednie do fotografowania w trudnych warunkach oświetleniowych, ale mogą prowadzić do utraty detali w jasnych obszarach, co jest typowym błędem w ocenie potrzebnej czułości. Często fotografowie nowicjusze zakładają, że wyższa czułość zawsze przynosi lepsze efekty, co jest nieprawidłowe. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór ISO powinien być podyktowany nie tylko warunkami oświetleniowymi, ale także zamierzonymi efektami artystycznymi. Dlatego poprawne określenie ISO na poziomie 100 jest istotne dla uzyskania jakościowych zdjęć w sprzyjających warunkach oświetleniowych, eliminując ryzyko wprowadzenia niepożądanych artefaktów, które mogą wystąpić przy wyższych wartościach ISO.

Pytanie 3

Wyszczuplenie modela na zdjęciu uzyskuje się dzięki zastosowaniu

A. filtra skraplanie.

B. stempla.

C. pędzla.

D. flary obiektywu.

Filtr skraplanie (Liquify) to jedno z najbardziej zaawansowanych narzędzi wykorzystywanych w branży retuszu zdjęć, głównie w programach takich jak Adobe Photoshop. Dzięki niemu można deformować wybrane partie zdjęcia w niezwykle precyzyjny sposób. Z mojego doświadczenia, to właśnie skraplanie pozwala na subtelne wyszczuplanie sylwetek, modelowanie twarzy czy nawet korektę niektórych niedoskonałości garderoby. Cała operacja polega na delikatnym przesuwaniu pikseli bez utraty jakości – coś, co trudno osiągnąć innymi metodami. Profesjonaliści stosują filtr skraplanie zgodnie z zasadą, żeby efekt końcowy nadal wyglądał naturalnie, czyli żadnych przerysowań czy nienaturalnych proporcji. To narzędzie daje ogromną kontrolę – możesz używać różnych rozmiarów pędzla, regulować nacisk i intensywność. Co ciekawe, w środowisku fotograficznym mówi się, że dobry retusz to taki, którego nie widać – więc cała sztuka polega na umiarze. Warto też pamiętać, że w wielu przypadkach klienci oczekują właśnie takich delikatnych poprawek, które poprawiają wizerunek, ale nie zmieniają osoby nie do poznania. Moim zdaniem opanowanie filtra skraplanie to absolutna podstawa, jeśli ktoś myśli poważnie o profesjonalnym retuszu portretowym lub modowym.

Pytanie 4

Jakim obiektywem najlepiej jest uchwycić zdjęcie budowli, nie oddalając się od niej?

A. Zwykłym.

B. Fotogrametrycznym.

C. Makro.

D. Szerokokątnym.

Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.

Pytanie 5

Największe zniekształcenie obrazu w fotografii portretowej (przy założeniu stałej odległości przedmiotowej) uzyska się przy zastosowaniu

A. obiektywu długoogniskowego.

B. obiektywu standardowego.

C. teleobiektywu.

D. obiektywu szerokokątnego.

Obiektyw szerokokątny faktycznie daje największe zniekształcenia obrazu w fotografii portretowej, jeśli trzymamy stałą odległość przedmiotową. Moim zdaniem to jest jeden z najbardziej typowych błędów początkujących fotografów – wziąć szeroki kąt do portretu i być zdziwionym, że twarz wygląda dziwnie, a nos wydaje się ogromny. Wynika to z tzw. dystorsji geometrycznej, głównie beczkowatej, ale też z samej perspektywy: obiektyw szerokokątny „rozciąga” elementy znajdujące się bliżej obiektywu względem tych dalej położonych. Przykładowo, kiedy fotografujesz kogoś szerokim kątem z bliska – nos, usta, broda będą wydawać się przesadnie wyeksponowane, a uszy i reszta głowy schowają się w tle. W profesjonalnej fotografii portretowej standardem jest używanie ogniskowych od 85 do nawet 135 mm (pełna klatka), bo wtedy twarz wygląda naturalnie, proporcje są zachowane, a zniekształcenia minimalne. Szeroki kąt nadaje się raczej do zdjęć grupowych czy reportażowych, kiedy zależy nam na pokazaniu szerszego kontekstu, a nie na estetyce pojedynczej sylwetki. Co ciekawe, w reklamach kosmetyków praktycznie nigdy nie zobaczysz zdjęć zrobionych szerokim kątem z bliska – bo efekt byłby wręcz odstraszający. Takie detale mają ogromne znaczenie, nawet jeśli na pierwszy rzut oka wydają się nieistotne.

Pytanie 6

Elektronika w rejestracji obrazu obejmuje:

A. naświetlenie materiału fotograficznego, obróbkę chemiczną, skanowanie negatywu, przesył danych do komputera, digitalizację obrazu, prezentację multimedialną

B. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, przesył danych do komputera, digitalizację obrazu, drukowanie obrazu na papierze fotograficznym z pliku graficznego, obróbkę chemiczną materiału pozytywowego

C. naświetlenie materiału fotograficznego, obróbkę chemiczną, kopiowanie negatywu, przetwarzanie chemiczne materiału pozytywowego

D. naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, obróbkę cyfrową obrazu, wydruk obrazu na papierze fotograficznym z pliku graficznego

Poprawna odpowiedź odnosi się do kluczowych etapów elektronicznej techniki rejestracji obrazu, które obejmują naświetlenie elektronicznego detektora obrazu, transmisję danych do komputera, obróbkę cyfrową obrazu oraz wydruk na papierze fotograficznym z pliku graficznego. W ramach tego procesu, detektor obrazu, zazwyczaj matryca CCD lub CMOS, przekształca światło padające na sensor w sygnały elektroniczne. Następnie te sygnały są przetwarzane i przesyłane do komputera, gdzie następuje obróbka cyfrowa, która może obejmować korekcję kolorów, redukcję szumów oraz inne techniki poprawiające jakość obrazu. Na końcu możliwe jest wydrukowanie tak przetworzonego obrazu na papierze fotograficznym, co jest kluczowym etapem w wielu aplikacjach, od fotografii po medycynę. Taki proces jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu przy jednoczesnej efektywności operacyjnej.

Pytanie 7

Funkcja dual pixel AF w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza

A. aparat wykorzystuje dwie matryce jednocześnie dla zwiększenia głębi kolorów

B. matryca ma dodatkowy układ pikseli służący wyłącznie do pomiaru ekspozycji

C. funkcję dublowania każdego piksela w celu redukcji szumów cyfrowych

D. każdy piksel matrycy może jednocześnie rejestrować obraz i dokonywać pomiaru ostrości

Funkcja dual pixel AF (autofocus) w nowoczesnych aparatach fotograficznych oznacza, że każdy piksel matrycy jest podzielony na dwa elementy, co pozwala na jednoczesne rejestrowanie obrazu oraz dokonanie pomiaru ostrości. Dzięki temu system AF działa szybko i precyzyjnie, co jest szczególnie przydatne podczas fotografowania dynamicznych scen, jak sport czy portrety. Przykładowo, podczas nagrywania wideo, technologia ta umożliwia płynne przejścia między obiektami, co znacząco poprawia jakość materiału. W praktyce, dual pixel AF jest często stosowany w aparatach lustrzankowych oraz bezlusterkowcach, stanowiąc standard w przemyśle fotograficznym. Warto zwrócić uwagę, że ta technologia wyróżnia się na tle tradycyjnych systemów AF, które polegają głównie na pomiarze kontrastu, co może być mniej efektywne w trudnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12232, podkreślają znaczenie szybkiego i precyzyjnego pomiaru ostrości, co czyni dual pixel AF istotnym elementem nowoczesnej fotografii.

Pytanie 8

Który proces przedstawia etapy charakterystyczne dla procesu E6?

Wywoływanie barwne

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Roztwór zwilżający

Suszenie

Wywoływanie barwne

Przerywanie

Płukanie

Wybielanie

Płukanie

Utrwalenie

Płukanie

Garbowanie

Suszenie

Wywołanie pierwsze

Płukanie

Zadymianie

Wywoływanie barwne

Kondycjonowanie

Wybielanie

Utrwalanie

Płukanie

Stabilizowanie

Suszenie

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Wybór odpowiedzi A, B lub C może wynikać z nieporozumienia w zakresie etykietowania etapów procesu wywoływania filmów kolorowych. Warto zauważyć, że proces E6 jest ściśle określony, a jego etapy są kluczowe dla uzyskania poprawnego wyniku fotograficznego. Odpowiedzi te mogą odnosić się do ogólnych praktyk wywoływania filmów, ale nie zawierają specyficznych kroków charakterystycznych dla E6. Często występującym błędem jest mylenie procesów wywoływania z różnymi technikami stosowanymi w fotografii czarno-białej, które nie obejmują etapów takich jak zadymanie czy wywoływanie barwne. W procesach alternatywnych, takich jak C41, występują inne sekwencje działań, co może prowadzić do nieporozumień. Ważne jest zrozumienie specyfiki procesów chemicznych i ich wpływu na emulsję filmową. Wielu użytkowników testów nie dostrzega, że różne procesy mają różne etapy, które są kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów końcowych. Kluczowym aspektem w nauce fotografii jest znajomość właściwych procedur, co pozwala uniknąć powielania błędów oraz poprawić jakość wykonywanych zdjęć.

Pytanie 9

W procesie chemicznej obróbki materiałów barwnych odwracalnych występują następujące etapy

A. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, utrwalanie, płukanie

B. wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie

C. wywoływanie barwne, odbielanie, utrwalanie, płukanie

D. wywoływanie barwne, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie czarno-białe, utrwalanie, płukanie

Odpowiedź wywoływanie czarno-białe, przerywanie, odbielanie, zadymianie, wywoływanie barwne, utrwalanie, płukanie jest poprawna, ponieważ opisuje sekwencję procesów typowych dla obróbki chemicznej materiałów odwracalnych barwnych. W pierwszym etapie, wywoływanie czarno-białe, materiał fotograficzny jest przekształcany w obraz monochromatyczny poprzez działanie odpowiednich chemikaliów. Następnie następuje przerywanie, które zatrzymuje reakcję chemiczną, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanych efektów. Odbielanie usuwa pewne obszary barwne, co jest istotne, aby uzyskać czystość obrazów. Działanie zadymiania dodaje specyfikę wizualną poprzez wprowadzenie efektów światłocienia. Wywoływanie barwne to kluczowy moment, w którym barwniki są aktywowane, co pozwala na uzyskanie pełnokolorowych obrazów. Utrwalanie zabezpiecza obraz przed dalszymi reakcjami chemicznymi, a płukanie usuwa resztki chemikaliów, co jest niezbędne dla trwałości finalnego produktu. Właściwe wykonanie każdego z tych kroków zgodnie z przyjętymi standardami zapewnia wysoką jakość zdjęć oraz ich długotrwałość, co jest kluczowe w praktyce fotograficznej i obrazowej.

Pytanie 10

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop jest używane do tworzenia selekcji?

A. Magiczna gumka

B. Lasso magnetyczne

C. Smużenie

D. Gradient

Lasso magnetyczne to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które umożliwia tworzenie precyzyjnych zaznaczeń obiektów na zdjęciach lub obrazach. Działa ono na zasadzie detekcji krawędzi, co pozwala na szybkie i łatwe zaznaczanie skomplikowanych kształtów poprzez przeciąganie kursora wzdłuż konturów obiektów. Dzięki temu użytkownicy mogą z łatwością wyodrębniać elementy z tła lub modyfikować ich wygląd. Przykładem zastosowania lassa magnetycznego jest wycinanie postaci z tła w celu przeniesienia jej do innego obrazu lub tworzenia kompozycji graficznych. W praktyce, dobrze jest używać lassa magnetycznego w sytuacjach, gdy obiekt ma wyraźne kontury, co ułatwia narzędziu precyzyjne zaznaczenie. Aby uzyskać najlepsze wyniki, warto dostosować opcje narzędzia, takie jak tolerancja, co pozwala na lepsze dopasowanie do krawędzi zaznaczanego obiektu. Lasso magnetyczne jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie edycji graficznej, gdzie precyzja zaznaczeń jest kluczowa dla uzyskania wysokiej jakości efektów wizualnych.

Pytanie 11

Do digitalizacji czarno-białego pozytywu z najwyższą jakością używa się

A. skanera płaskiego.

B. tabletu.

C. telefonu komórkowego.

D. aparatu analogowego.

Wybór niewłaściwego narzędzia do digitalizacji czarno-białych pozytywów często wynika z mylnego przekonania, że każde urządzenie z funkcją rejestrowania obrazu sprawdzi się równie dobrze. Tablet w praktyce nie posiada nawet odpowiednich funkcji do skanowania czy rejestrowania obrazów w wysokiej jakości – jest to urządzenie przede wszystkim do pracy biurowej, rozrywki lub szkicowania, a nie profesjonalnej digitalizacji. W przypadku telefonu komórkowego bywa, że ktoś sięga po niego przez wygodę: szybkie zdjęcie, od razu na ekranie, łatwo wysłać. Jednak nawet najnowsze smartfony mają ograniczoną kontrolę nad oświetleniem, nie oferują stabilnego położenia dokumentu podczas zdjęcia i często zniekształcają obraz przez optykę. Efekt? Straty w jakości, brak wiernego odwzorowania półtonów i niejednorodne oświetlenie, które psuje całą robotę. Aparat analogowy natomiast to już zupełnie inna bajka – on służy do rejestracji obrazu na materiale światłoczułym, a nie jego cyfrowego kopiowania. Używanie aparatu analogowego do digitalizacji jest trochę jak próba robienia kopii cyfrowej za pomocą kalki – zupełnie nie ten kierunek. Często zdarza się, że ktoś myśli: "może aparat cyfrowy by się nadał?", i rzeczywiście, przy bardzo zaawansowanej konfiguracji, specjalnych statywach i równomiernym oświetleniu można uzyskać dobre rezultaty, ale to nadal nie to, co daje profesjonalny skaner, i wymaga gigantycznych nakładów pracy oraz doświadczenia. Największy błąd myślowy w tych odpowiedziach to założenie, że wygoda lub dostępność sprzętu idzie w parze z jakością – niestety w archiwizacji cyfrowej jakość liczy się najbardziej, a tu po prostu nie ma lepszego narzędzia niż skaner płaski. To on zapewnia powtarzalność, dokładność i pełną kontrolę nad procesem kopiowania obrazu.

Pytanie 12

Który z poniższych formatów plików pozwala na osiągnięcie najwyższego poziomu kompresji?

A. TIFF

B. JPEG

C. PSD

D. PNG

Odpowiedź JPEG jest całkowicie na miejscu. Ten format wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, a przy tym jakość obrazu jest wciąż akceptowalna. W praktyce JPEG jest mega popularny w fotografii cyfrowej i wszędzie tam, gdzie musimy wrzucać zdjęcia do internetu, bo wszyscy chcą, żeby strona ładowała się szybko, a miejsce na dysku też jest cennym towarem. Wiesz, zdjęcia w JPEG mogą mieć rozmiar od paru kilobajtów do kilku megabajtów, więc są naprawdę wygodne do używania w sieci. Ciekawe, że JPEG sprawdza się najlepiej przy obrazach z bogatymi kolorami i różnymi przejściami, ale jak mamy do czynienia z dużymi płaszczyznami jednolitych barw, to może warto pomyśleć o innym formacie, np. PNG. Standard JPEG, wymyślony przez grupę JPEG, jest jednym z najczęściej używanych formatów na świecie, co tylko pokazuje, że jest niezawodny i sprawdzony w praktyce.

Pytanie 13

Mieszek pozwala na wykonywanie zdjęć w dużej skali odwzorowania?

A. owadów.

B. budowli.

C. widoków.

D. ludzi.

Wybór odpowiedzi związanych z osobami, krajobrazem czy architekturą jest niewłaściwy, ponieważ te obiekty nie wymagają zastosowania technik makrofotograficznych, które są właściwe dla fotografowania owadów. Fotografowanie ludzi zazwyczaj odbywa się z odległości, która nie pozwala na uchwycenie szczegółów ich cech w sposób, jaki osiąga się z pomocą makrofotografii. Ujęcia krajobrazów, choć również piękne, dotyczą szerokich perspektyw i ogólnych kompozycji, a nie detali małych obiektów. Architektura, mimo że może być fotografowana w zbliżeniu, dotyczy raczej większych form i struktur, co również nie koresponduje z ideą dużej skali odwzorowania, jaką oferuje makrofotografia. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków mogą wynikać z nieznajomości terminologii fotografii. Osoby, które nie mają doświadczenia w tej dziedzinie, mogą błędnie zakładać, że każde zbliżenie na obiekt skutkuje makrofotografią. W rzeczywistości, aby mówić o dużej skali odwzorowania, obiekt musi być znacznie większy w kadrze niż w rzeczywistości, co jest charakterystyczne dla owadów, a nie dla większych obiektów i scenerii.

Pytanie 14

Zastosowanie techniki przenikania obrazów (blending modes) w programach graficznych pozwala na

A. tworzenie efektów specjalnych poprzez określenie sposobu mieszania warstw

B. usunięcie szumów cyfrowych z niedoświetlonych partii obrazu

C. zwiększenie rozdzielczości obrazu bez utraty jakości

D. automatyczną korekcję balansu bieli

Wiele osób popełnia błąd, sądząc, że techniki przenikania obrazów są związane ze zwiększaniem rozdzielczości czy automatyczną korekcją kolorów. W rzeczywistości, zwiększenie rozdzielczości obrazu wymaga zastosowania algorytmów interpolacyjnych, które na podstawie istniejących pikseli generują nowe, ale nie mają nic wspólnego z mieszaniem warstw. Użycie przenikania obrazów nie wpłynie na jakość obrazu w kontekście rozdzielczości, ale raczej na sposoby, w jakie kolory i tekstury swoich warstw będą współdziałać. Automatyczna korekcja balansu bieli to proces, który ma na celu dostosowanie kolorów zdjęcia tak, aby wyglądały naturalnie w różnych warunkach oświetleniowych. Techniki przenikania obrazów nie są w stanie automatycznie analizować i korygować kolorów, lecz jedynie wpływają na wygląd warstw w stosunku do siebie. Usuwanie szumów cyfrowych to kolejny proces wymagający zastosowania algorytmów filtrowania, które mogą poprawić jakość obrazu w szczególności w niedoświetlonych obszarach. Pomocne mogą być tu różne wtyczki lub filtry, ale ponownie, przenikanie obrazów nie ma tu zastosowania. W skrócie, technika przenikania obrazów to potężne narzędzie dla artystów graficznych, ale jej zastosowanie w kontekście podawanych odpowiedzi jest nieprawidłowe, co dowodzi, jak ważne jest zrozumienie różnorodnych technik pracy z obrazami.

Pytanie 15

Do czynności konserwacyjnych zabezpieczających prawidłową pracę akumulatora w aparacie fotograficznym należy

A. wystawianie akumulatora na działanie promieni słonecznych.

B. utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora.

C. utrzymywanie zmiennej temperatury w komorze akumulatora.

D. wystawianie akumulatora na działanie wysokiej temperatury.

Utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora to absolutna podstawa jeśli chodzi o prawidłowe użytkowanie i konserwację sprzętu fotograficznego. Styki, czyli te metalowe elementy wewnątrz komory akumulatora, odpowiadają za przekazywanie energii z akumulatora do aparatu. Jeśli będą zabrudzone, zaśniedziałe, zakurzone albo np. znajdzie się na nich tłuszcz z palców, może dojść do spadków napięcia, przerywania zasilania lub całkowitego braku kontaktu. Moim zdaniem to jest taki banał, że wiele osób o tym zapomina, a potem dziwią się, że aparat nagle się wyłącza lub akumulator szybko się rozładowuje. Najlepiej czyścić styki delikatną, suchą szmatką z mikrofibry lub specjalną gumką techniczną (są specjalne do elektroniki, serio). Czasem stosuje się też izopropanol, ale uwaga na plastikowe części. Branżowe instrukcje (np. producentów jak Canon, Nikon) wręcz zalecają regularną kontrolę stanu styków. Warto pamiętać, że takie praktyki przedłużają żywotność zarówno samego akumulatora, jak i aparatu, bo unikamy iskrzenia czy przegrzewania połączeń. Dobrze też sprawdzać stan sprężyn i docisków – jeśli coś „nie klika”, możliwa jest utrata kontaktu. Regularna konserwacja to taki drobiazg, ale naprawdę kluczowy dla niezawodnego działania sprzętu, zwłaszcza w trudnych warunkach – wilgoć, kurz, niskie temperatury potrafią błyskawicznie zrobić swoje.

Pytanie 16

Aby przenieść cyfrowy obraz na światłoczuły papier fotograficzny, co powinno być użyte?

A. procesor

B. powiększalnik

C. kopioramę

D. digilab

Digilab to zaawansowane urządzenie, które umożliwia przeniesienie cyfrowych obrazów na światłoczuły papier fotograficzny. W procesie tym, digilab pełni rolę mostu między technologią cyfrową a tradycyjną fotografią analogową. Umożliwia on precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali, co jest kluczowe dla zachowania jakości obrazu. Praktyczne zastosowanie digilabu można zauważyć w laboratoriach fotograficznych oraz w studiach artystycznych, gdzie kreatywność i jakość są na pierwszym miejscu. Dobrze skonfigurowany digilab pozwala na kontrolowanie parametrów ekspozycji oraz kalibrację kolorów, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wydruków. W branży fotograficznej istotnym standardem jest stosowanie technologii cyfrowej w połączeniu z tradycyjnym procesem wywoływania zdjęć, co umożliwia uzyskiwanie unikalnych efektów wizualnych, które są poszukiwane przez artystów i profesjonalnych fotografów.

Pytanie 17

Nakładka, ekran, mnożenie, różnica, kolor to nazwy

A. filtrów artystycznych zgrupowanych w poleceniu <i>stylizacja</i> w programie Adobe Photoshop

B. trybów mieszania warstw w programie Adobe Photoshop

C. efektów wyróżniających tekst, zgrupowanych w narzędziu <i>WordArt</i> w programie PowerPoint

D. efektów animacji, które można uzyskać dla dowolnego elementu prezentacji wykonanej w programie PowerPoint

Właśnie te nazwy – nakładka, ekran, mnożenie, różnica, kolor – to przykłady trybów mieszania warstw (ang. blending modes) w programie Adobe Photoshop. Tryby mieszania to jedna z tych funkcji, na które każdy grafik prędzej czy później musi trafić. Pozwalają na modyfikowanie sposobu, w jaki dwie lub więcej warstw nakładają się na siebie, mieszając kolory i jasności według określonych reguł matematycznych. Dla przykładu, tryb „mnożenie” (Multiply) przyciemnia obraz, mnożąc wartości kolorów na dwóch warstwach, co świetnie nadaje się do wzmacniania cieni albo nakładania tekstur. „Ekran” (Screen) z kolei działa odwrotnie – rozjaśnia wszystko, co się na siebie nakłada, fajne do efektu poświaty czy poprawiania prześwietleń. Tryb „nakładka” (Overlay) łączy oba te podejścia, wzmacniając kontrast w miejscach jasnych i przyciemniając ciemniejsze. Co ważne, tryby mieszania są wykorzystywane nie tylko w Photoshopie, ale też w innych programach graficznych, bo to taki standard branżowy. Moim zdaniem, opanowanie ich to jedna z tych rzeczy, które naprawdę robią różnicę między amatorskim klepaniem warstw, a świadomą, kreatywną pracą z obrazem. Warto poeksperymentować i zobaczyć na własne oczy, jak różne tryby zmieniają efekt końcowy – czasem wystarczy zmienić tryb, żeby grafikę całkiem odmienić bez żmudnego retuszu.

Pytanie 18

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo wysokim kontraście obrazu, do kopiowania negatywu wywołanego do zalecanego gradientu należy użyć papieru fotograficznego o gradacji

A. normalnej

B. miękkiej

C. specjalnej

D. twardej

Aby uzyskać pozytyw czarno-biały o bardzo dużym kontraście, kluczowe jest zastosowanie papieru fotograficznego o gradacji twardej. Twarda gradacja pozwala na wyraźne oddanie różnic tonalnych w obrazie, co jest niezbędne w przypadku zdjęć wymagających intensywnego kontrastu. W praktyce oznacza to, że ciemniejsze obszary negatywu będą się bardziej utrwalać na papierze, co prowadzi do ostrzejszych i bardziej wyrazistych detali. Dobrą praktyką jest stosowanie papierów twardych w sytuacjach, gdy negatyw posiada duże różnice w jasności oraz w przypadku fotografii krajobrazowej, czarno-białej portretowej czy architektury. Warto również zwrócić uwagę na wybór odpowiednich chemikaliów do wywoływania, które mogą jeszcze bardziej podkreślić właściwości papeterii, zapewniając ostateczny efekt wizualny. Dobre rezultaty można osiągnąć, korzystając z uznanych marek papieru fotograficznego, które oferują twardą gradację oraz posiadają wysoką jakość powierzchni, co dodatkowo wpływa na końcowy efekt pracy.

Pytanie 19

Drukarki jakiego rodzaju nie powinny być stosowane do drukowania obrazów zawierających tekst oraz dokładne schematy?

A. Atramentowe termiczne

B. Termosublimacyjne

C. Laserowe

D. Atramentowe piezoelektryczne

Drukarki termosublimacyjne, atramentowe piezoelektryczne oraz atramentowe termiczne oferują różnorodne mechanizmy wydruku, które w określonych warunkach mogą być bardziej odpowiednie do produkcji obrazów zawierających tekst i precyzyjne schematy. Drukarki termosublimacyjne działają na zasadzie sublimacji barwnika, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości obrazów o bogatej kolorystyce i płynnych przejściach tonalnych. Są one często wykorzystywane w produkcji zdjęć oraz reprodukcji graficznych, gdzie jakość i detale są kluczowe. Drukarki atramentowe piezoelektryczne wykorzystują technologię, w której krople atramentu są precyzyjnie aplikowane na papier, co pozwala na uzyskanie znakomitej precyzji w detalu i kolorze. Typowe zastosowanie tych urządzeń obejmuje drukowanie materiałów promocyjnych oraz dokumentów technicznych, w których istotna jest jakość odwzorowania detali. Z kolei drukarki atramentowe termiczne działają na zasadzie podgrzewania atramentu, co skutkuje jego odparowaniem i nanoszeniem na papier. Choć mogą one dostarczać dobrą jakość wydruku, w kontekście tekstu i schematów technicznych często nie osiągają poziomu precyzji oferowanego przez inne technologie. Powszechnym błędem jest mylenie zalet każdej z technologii, co prowadzi do wyboru nieodpowiednich urządzeń do konkretnych zastosowań. Wybór odpowiedniej drukarki powinien opierać się na zrozumieniu wymagań dotyczących jakości, precyzji oraz typu materiałów do druku.

Pytanie 20

W procesie obróbki zdjęć format ProPhoto RGB w porównaniu do sRGB

A. oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw

B. zmniejsza rozmiar pliku o około 50%

C. zapewnia lepszą kompresję przy tej samej jakości

D. poprawia ostrość krawędzi obiektów

Format ProPhoto RGB jest znany z tego, że oferuje znacznie szerszą przestrzeń barw w porównaniu do standardowego sRGB. Przestrzeń barw ProPhoto RGB obejmuje znacznie większy zakres kolorów, co jest szczególnie istotne w przypadku zaawansowanej obróbki zdjęć, gdzie dokładność i szerokość gamy kolorystycznej mają kluczowe znaczenie. Umożliwia to artystom i fotografom uchwycenie bardziej subtelnych niuansów i odcieni kolorów, co jest istotne w procesach takich jak retusz, korekcja kolorów, czy drukowanie zdjęć. Przykładowo, jeżeli zdjęcie jest edytowane w ProPhoto RGB, fotograf ma więcej możliwości, by zachować tony i szczegóły w jasnych i ciemnych partiach obrazu, co jest trudniejsze do osiągnięcia w sRGB. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, jak Adobe Photoshop, obsługuje ten format, co sprawia, że jest on preferowanym wyborem wśród profesjonalnych twórców. Użycie ProPhoto RGB ma sens, gdy celem jest przygotowanie obrazów do druku lub wyświetlenia na wysokiej jakości monitorach, które mogą wyświetlić pełną gamę jego kolorów.

Pytanie 21

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu

B. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej

C. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu

D. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu

W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 22

Podczas fotografowania interaktywnych obiektów 360° należy zastosować

A. stół obrotowy i zestaw lamp o stałych parametrach

B. lampę błyskową z dyfuzorem

C. teleobiektyw z funkcją makro

D. szerokokątny obiektyw typu rybie oko

Podczas fotografowania interaktywnych obiektów 360°, zastosowanie stołu obrotowego i zestawu lamp o stałych parametrach jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Stół obrotowy pozwala na precyzyjne obracanie obiektu w równych odstępach, co jest niezbędne do zbudowania pełnej panoramy 360°. Taki mechanizm minimalizuje wszelkie błędy związane z ręcznym obracaniem, które mogą prowadzić do niespójności w ostatecznym obrazie. Dodatkowo, użycie lamp o stałych parametrach zapewnia jednorodne oświetlenie, co jest niezwykle istotne w kontekście interaktywnych prezentacji, gdzie każdy szczegół obiektu powinien być dobrze widoczny. Nierówne oświetlenie może prowadzić do nieestetycznych cieni lub prześwietleń, które utrudnią użytkownikom postrzeganie detali. W praktyce, korzystając z takich rozwiązań, możemy także eksperymentować z różnymi kątami i efektami świetlnymi, co znacząco zwiększa atrakcyjność wizualną końcowego produktu. Warto też pamiętać o stabilizacji aparatu, aby zminimalizować drgania podczas wykonywania zdjęć, co również wpływa na jakość uzyskiwanego obrazu.

Pytanie 23

Jaka jest ogniskowa standardowego obiektywu dla aparatu średnioformatowego?

A. 50 mm

B. 18 mm

C. 80 mm

D. 180 mm

W kontekście obiektywów aparatów średnioformatowych, zrozumienie ogniskowej jest kluczowe dla właściwego doboru sprzętu do zamierzonych celów fotograficznych. Ogniskowa 50 mm, choć popularna w aparatach pełnoklatkowych, w średnim formacie może wydawać się niewłaściwa, ponieważ dostarcza węższy kąt widzenia, co z kolei powoduje zniekształcenia perspektywy. Przy użyciu obiektywu 18 mm, użytkownik uzyskuje szersze pole widzenia, co może być przydatne w fotografii architektonicznej, jednak w przypadku średnioformatowej fotografii może prowadzić do nadmiernego zniekształcenia obrazu. Ogniskowa 180 mm, z drugiej strony, jest zbyt długa dla standardowego obiektywu, co może skutkować wąskim polem widzenia i podkreślonym efektem perspektywy, co jest mniej pożądane w przypadku standardowych kadrów. Zastosowanie nieodpowiednich wartości ogniskowej w fotografii średnioformatowej prowadzi do typowych błędów myślowych, takich jak zakładać, że ogniskowa działa na tej samej zasadzie w różnych systemach. W rzeczywistości, dla średnioformatowych aparatów, dobór ogniskowej powinien opierać się na jej zdolności do uchwycenia realistycznych proporcji i detali, a optymalna wartość 80 mm znacząco przewyższa pozostałe pod względem funkcjonalności i jakości uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 24

Aby przygotować kąpiel przerywacza dla procesu chemicznej obróbki czarno-białych zdjęć, należy wykonać wodny roztwór

A. wodorotlenku sodu

B. kwasu octowego

C. węglanu sodu

D. bromku potasu

Kwas octowy jest kluczowym składnikiem w procesie przygotowania kąpieli przerywacza dla czarno-białych papierów fotograficznych. Jego rola polega na neutralizacji alkalicznych resztek po procesie wywoływania, co jest niezbędne do uzyskania odpowiedniej jakości obrazu oraz zachowania integralności materiału fotograficznego. Kwas octowy, działając jako przerywacz, powoduje zatrzymanie reakcji chemicznych, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych obrazów. W praktyce, stosować można roztwory kwasu octowego w odpowiednich stężeniach, zwykle 5-10%, co jest zgodne z przyjętymi standardami w laboratoriach fotograficznych. Poprawne użycie tego kwasu przyczynia się do minimalizacji uszkodzeń emulsji światłoczułej na papierze, a także do poprawy stabilności obrazu w późniejszych etapach obróbki. Warto również wspomnieć, że kwas octowy jest preferowany ze względu na swoją dostępność i niski koszt, co czyni go popularnym wyborem wśród fotografów oraz w instytucjach edukacyjnych zajmujących się fotografią. Dodatkowo, jego stosowanie jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, ponieważ jest substancją ekologicznie bezpieczną.

Pytanie 25

Ilustracja przedstawia ikonę narzędzia programu Adobe Photoshop o nazwie

A. punktowy pędzel korygujący.

B. pędzel korygujący.

C. artystyczny pędzel historii.

D. pędzel historii.

To właśnie jest ikona pędzla historii w Adobe Photoshop. To narzędzie, moim zdaniem, jest często niedoceniane, a potrafi naprawdę uratować projekt, kiedy chcesz szybko przywrócić fragment obrazu do wcześniejszego stanu, ale nie chcesz cofać wszystkich pozostałych zmian. Działa na podstawie tzw. historii dokumentu – możesz malować po obrazie miejscowo, a narzędzie odtwarza te fragmenty tak, jak wyglądały na wybranym wcześniej etapie pracy. To rozwiązanie jest szalenie praktyczne, szczególnie przy retuszu zdjęć czy eksperymentowaniu z różnymi efektami. W branży graficznej jest standardem, że podczas pracy operuje się na historii i warstwach, a pędzel historii doskonale wpisuje się w ten workflow. Przykładowo, często wykorzystywałem go, gdy po serii poprawek na twarzy w portrecie chciałem przywrócić tylko część oryginalnych tekstur skóry bez cofania wszystkich pozostałych modyfikacji. Używanie tego narzędzia pozwala na precyzyjną kontrolę, czego nie da się osiągnąć zwykłym cofnięciem (Ctrl+Z). Warto też wiedzieć, że pędzel historii współpracuje bardzo dobrze z maskami – to już wyższy poziom retuszu. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które szybko opanowują pędzel historii, łatwiej radzą sobie z nietypowymi zleceniami i są bardziej elastyczne podczas pracy z klientem. To narzędzie zdecydowanie warto mieć w swoim arsenale, bo pozwala na dużo większą swobodę eksperymentowania bez obaw o nieodwracalne błędy.

Pytanie 26

Jakim terminem określa się zmianę temperatury barwowej światła w procesie obróbki zdjęć?

A. Saturacja

B. Balans bieli

C. Kontrast

D. Ekspozycja

Balans bieli to kluczowy element w procesie obróbki zdjęć, który odnosi się do korekcji temperatury barwowej światła. W praktyce oznacza to, że możemy zmieniać odcień zdjęcia, aby wyglądało bardziej naturalnie i było zgodne z rzeczywistością. W różnych warunkach oświetleniowych światło może mieć różne temperatury barwowe, co wpływa na kolory na zdjęciach. Na przykład, światło w pomieszczeniu z żarówkami może dawać ciepłe, żółte odcienie, podczas gdy światło dzienne może być chłodniejsze i bardziej niebieskie. Poprzez regulację balansu bieli możemy eliminować te niepożądane odcienie, uzyskując bardziej naturalne barwy. To jest szczególnie ważne w sytuacjach, gdzie kolor ma kluczowe znaczenie, np. w fotografii produktowej lub portretowej. Umiejętność poprawnego ustawienia balansu bieli to fundament w pracy każdego fotografa i retuszera, który pozwala na uzyskanie spójnych i realistycznych efektów wizualnych.

Pytanie 27

Aby wykonać zdjęcie makrograficzne przy użyciu aparatu wielkoformatowego, jakie akcesorium powinno być użyte?

A. dodatkowy wyciąg miecha

B. filtr czerwony

C. osłonę przeciwsłoneczną

D. kolumnę reprodukcyjną

Niektóre odpowiedzi mylą kluczowe zasady fotografii makro z innymi technikami. Kolumna reprodukcyjna, mimo że jest użyteczna w różnych kontekstach fotograficznych, nie jest niezbędna do wykonywania zdjęć makrograficznych. To narzędzie jest bardziej związane z reprodukcją dzieł sztuki i nie zapewnia elastyczności w manipulacji odległością oraz perspektywą, co jest kluczowe w makrofotografii. Filtr czerwony jest stosowany w celu modyfikacji kolorystyki zdjęć, ale nie wpływa na parametry techniczne, które są istotne w makrofotografii, takich jak ostrość czy głębia ostrości. Osłona przeciwsłoneczna, chociaż użyteczna w ograniczaniu odblasków i poprawie kontrastu, nie ma wpływu na same aspekty techniczne związane z odpowiednim ustawieniem kamery dla zdjęć makro. Typowym błędem w analizie tego zagadnienia jest brak zrozumienia, że makrofotografia wymaga nie tylko odpowiednich narzędzi, ale także precyzyjnego ustawienia, które można osiągnąć jedynie poprzez dodatkowy wyciąg miecha, a nie poprzez inne akcesoria, które nie mają bezpośredniego wpływu na jakość zdjęć makro. Zrozumienie odpowiednich technik i narzędzi jest kluczowe w dążeniu do uzyskania wysokiej jakości wyników w fotografii.

Pytanie 28

Technika fotografii czasowej (time-lapse) wymaga

A. użycia filtru neutralnego szarego i bardzo długiego czasu naświetlania

B. wykonania serii zdjęć w określonych odstępach czasu i połączenia ich w film

C. zastosowania przysłony o wartości co najmniej f/22

D. użycia teleobiektywu o długiej ogniskowej minimum 300mm

Technika fotografii czasowej, znana również jako time-lapse, polega na rejestrowaniu serii zdjęć w określonych odstępach czasu, które następnie są łączone w film. Taki proces pozwala uchwycić zmiany, które zachodzą w dłuższym okresie w znacznie przyspieszony sposób. Przykładowo, można zarejestrować kwitnienie rośliny lub ruch chmur na niebie. Kluczowym elementem tej techniki jest zachowanie stałych warunków oświetleniowych i ustawień aparatu między kolejnymi ujęciami. W praktyce, często wykorzystuje się statywy, aby zapewnić stabilność obrazu przez cały czas trwania sesji. Warto również pamiętać o zainstalowaniu odpowiedniego oprogramowania do obróbki wideo, które umożliwi płynne połączenie zdjęć w film. W branży filmowej technika ta jest szeroko stosowana, a przykłady jej wykorzystania można znaleźć w dokumentach przyrodniczych oraz w artystycznych projekcjach."

Pytanie 29

W celu ograniczenia wilgoci w torbie fotograficznej, w której przechowywany jest sprzęt zdjęciowy, stosuje się

A. saszetki zapachowe.

B. saszetki z żelem krzemionkowym.

C. dodatkowe ściereczki z mikrowłókien.

D. dodatkowe waciki i chusteczki papierowe.

Saszetki z żelem krzemionkowym, często spotykane pod nazwą silica gel, to bardzo praktyczne i polecane rozwiązanie do ochrony sprzętu fotograficznego przed wilgocią. Dlaczego właśnie ten żel? Bo jego mikroskopijne granulki mają zdolność wiązania cząsteczek wody z powietrza, przez co skutecznie obniżają poziom wilgotności w zamkniętych przestrzeniach, takich jak torba na aparat. To szczególnie ważne, jeśli ktoś przechowuje sprzęt w miejscach narażonych na zmienne warunki – w piwnicy, samochodzie, zimą czy latem, kiedy wilgotność bywa wysoka. Z mojego doświadczenia takie saszetki potrafią uratować obiektyw przed zaparowaniem lub zminimalizować ryzyko powstawania pleśni na soczewkach i stykach elektronicznych. Nawet w profesjonalnych instrukcjach obsługi sprzętu foto, producenci sugerują właśnie takie rozwiązania. Warto pamiętać, że żel krzemionkowy można co jakiś czas regenerować – wystarczy wysuszyć saszetki w piekarniku i dalej spełniają swoją rolę. Widać tu wyraźnie, że stosowanie takich pochłaniaczy wilgoci to już standardowa praktyka w branży, powszechnie rekomendowana przez fachowców. W torbie foto żel krzemionkowy to taki cichy ochroniarz, który działa, choć na pierwszy rzut oka nic nie widać.

Pytanie 30

Który z formatów umożliwia zapis obrazu z matrycy aparatu cyfrowego bez procesu interpolacji danych?

A. TIFF

B. JPEG

C. NEF

D. PNG

NEF (Nikon Electronic Format) to format plików surowych, który umożliwia zapis obrazu z matrycy aparatu fotograficznego bez jakiejkolwiek interpolacji danych. Oznacza to, że plik NEF zawiera wszystkie informacje zarejestrowane przez matrycę, co pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu oraz większą elastyczność przy późniejszej edycji. Użytkownicy, którzy pracują w branży fotograficznej, doceniają ten format za możliwość precyzyjnego dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast, bez utraty jakości obrazu. Dodatkowo, format NEF korzysta z kompresji bezstratnej, co oznacza, że zminimalizowane są rozmiary plików bez wpływu na ich jakość. Ten typ plików jest często stosowany przez profesjonalnych fotografów, którzy wymagają maksymalnych możliwości postprodukcji. Zastosowanie formatów surowych, takich jak NEF, jest standardem w profesjonalnej fotografii i umożliwia uzyskanie najlepszych rezultatów w pracy twórczej.

Pytanie 31

Zjawisko dyfrakcji wpływające na pogorszenie jakości zdjęcia pojawia się przy

A. bardzo dużych otworach przysłony (f/1.4 i większych)

B. wysokich wartościach czułości ISO (powyżej 3200)

C. bardzo małych otworach przysłony (f/22 i mniejszych)

D. długich czasach naświetlania (powyżej 1 s)

Zjawisko dyfrakcji jest związane z falową naturą światła i staje się szczególnie widoczne, gdy światło przechodzi przez małe otwory, jak przysłony w aparatach fotograficznych. Kiedy używamy bardzo małych otworów przysłony, takich jak f/22 lub mniejszych, promienie świetlne rozpraszają się bardziej, co prowadzi do utraty ostrości na zdjęciach. Dyfrakcja powoduje, że obraz staje się mniej wyraźny, co jest dobrze znane w praktyce fotograficznej. Warto pamiętać, że chociaż małe przysłony zwiększają głębię ostrości, co jest korzystne w niektórych sytuacjach, to zjawisko dyfrakcji wprowadza ograniczenia w jakości obrazu. Zaleca się stosowanie średnich wartości przysłony, takich jak f/8 czy f/11, aby zminimalizować dyfrakcję, jednocześnie uzyskując dobrą głębię ostrości. Dobrą praktyką jest testowanie różnych ustawień w konkretnych warunkach, aby znaleźć optymalne parametry dla danego ujęcia.

Pytanie 32

Urządzenie cyfrowe umożliwiające przenoszenie obrazu analogowego do pamięci komputera to

A. naświetlarka.

B. skaner.

C. drukarka.

D. ploter.

Skaner to rzeczywiście urządzenie, które pozwala zmienić obraz analogowy (czyli np. zdjęcie, rysunek lub dokument na papierze) na cyfrową postać możliwą do dalszej obróbki na komputerze. Skanery są powszechnie używane w biurach, szkołach, ale też w domach – każdy, kto kiedyś musiał zeskanować dowód osobisty lub wydrukowaną fakturę, wie o co chodzi. W praktyce polega to na tym, że światło przechodzi przez obraz lub odbija się od niego, a specjalne czujniki (najczęściej CIS albo CCD) zamieniają to na sygnały elektryczne, które wędrują do komputera jako plik graficzny, np. PNG lub PDF. W branży IT i DTP (czyli przy przygotowaniu materiałów do druku) skanery umożliwiają cyfryzację archiwów, konwersję dokumentacji z papieru oraz przenoszenie ilustracji do programów graficznych. Standardy takie jak TWAIN czy WIA pozwalają komputerom na komunikację ze skanerami niezależnie od producenta – to bardzo ułatwia życie. Często też spotyka się skanery z opcją OCR (rozpoznawania tekstu), gdzie można uzyskać edytowalny tekst z papierowego dokumentu. Moim zdaniem, trudno o bardziej praktyczne narzędzie w pracy biurowej czy przy tworzeniu cyfrowych archiwów – jest to absolutny must-have w środowisku, gdzie papier i komputer muszą iść w parze.

Pytanie 33

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody

B. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

C. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)

D. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody

Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 34

W jakiej proporcji uzyskamy odbitkę pozytywową z filmu negatywowego podczas wykonywania kopiowania stykowego?

A. 1:1

B. 1:0

C. 1:2

D. 2:1

Odpowiedź 1:1 jest prawidłowa, ponieważ przy kopiowaniu stykowym z filmu negatywowego otrzymujemy odbitkę pozytywową w tej samej skali. Skalowanie 1:1 oznacza, że każdy centymetr filmu negatywowego odpowiada dokładnie jednemu centymetrowi na odbitce pozytywowej. To podejście jest zgodne z techniką kopiowania stykowego, która polega na bezpośrednim przeniesieniu obrazu z jednego medium na drugie bez zmiany jego rozmiaru. W praktyce, takie odwzorowanie jest istotne, zwłaszcza w kontekście archiwizacji i dokumentacji wizualnej, gdzie wierne oddanie detali i proporcji jest kluczowe. W branży fotografii i filmu standardy takie jak ISO 12232, które określają parametry jakości obrazu, podkreślają znaczenie precyzyjnego odwzorowania, co w przypadku kopiowania stykowego jest realizowane właśnie poprzez stosowanie skali 1:1. Pozwala to na uzyskanie wysokiej jakości odbitek, które mogą być dalej wykorzystywane do analizy, wystaw oraz w procesach postprodukcji.

Pytanie 35

W aparatach fotograficznych symbol S (Tv) oznacza tryb

A. automatyki z preselekcją czasu.

B. automatyki programowej.

C. automatyki z preselekcją przysłony.

D. manualny.

Symbol S (lub Tv, czyli Time Value) w aparatach fotograficznych oznacza tryb automatyki z preselekcją czasu naświetlania. Chodzi o to, że fotograf samodzielnie wybiera czas migawki – od bardzo krótkich ułamków sekundy aż po kilka sekund – a aparat automatycznie dobiera właściwą wartość przysłony, żeby uzyskać poprawną ekspozycję. Moim zdaniem to jedno z najpraktyczniejszych narzędzi, bo pozwala świadomie panować nad efektem ruchu na zdjęciu. Na przykład: robiąc zdjęcie sportowcom czy zwierzętom w ruchu, wybierzesz krótki czas 1/1000 s i przy „S” aparat dobierze sam przysłonę; z kolei przy zdjęciach z rozmyciem ruchu, np. wodospadu, możesz ustawić np. 1/4 s i resztę zostawiasz elektronice. Standardy branżowe od lat zalecają ten tryb, jeśli ważniejsze jest zamrożenie lub rozmycie ruchu niż głębia ostrości. Do dziś większość lustrzanek i bezlusterkowców ma ten tryb pod literą S albo Tv, a fotografowie często sięgają po niego w dynamicznych sytuacjach lub przy trudnych warunkach oświetleniowych. Z mojego doświadczenia, jeśli chcesz mieć kontrolę nad czasem, a nie chcesz ręcznie ustawiać wszystkiego, to właśnie tryb S/Tv daje najwięcej możliwości przy zachowaniu komfortu pracy.

Pytanie 36

Ikonę efektów warstwy w programie Adobe Photoshop wskazano strzałką na rysunku

A. B.

B. C.

C. D.

D. A.

Wybór innej opcji niż B wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji ikon w Adobe Photoshop. Ikony są kluczowymi elementami interfejsu użytkownika, które pełnią różne role w procesie edycyjnym. W przypadku efektów warstwy, ich brak zrozumienia może prowadzić do utraty możliwości, jakie oferują, na przykład dodawania złożonych efektów wizualnych do obrazów. Osoby, które wskazują inne opcje, mogą mylić ikonę efektów warstwy z innymi ikonami na pasku narzędzi lub w panelu warstw, co może wynikać z niedostatecznej znajomości interfejsu. Każda ikona w Photoshopie ma przypisaną unikalną funkcję, a pomylenie ikon może skutkować wyborem niewłaściwych narzędzi do edycji. Na przykład, zamiast dodawania efektów, użytkownicy mogą przypadkowo wybrać ikonę do maskowania warstw, co prowadzi do chaosu w projekcie. Takie nieporozumienia mogą przyczynić się do frustracji i wydłużenia czasu pracy nad projektem. Aby uniknąć tych błędów, warto poświęcić czas na zapoznanie się z funkcjami i ikonami programu, co pozwoli na efektywniejszą i bardziej świadomą pracę w Adobe Photoshop.

Pytanie 37

Do którego formatu należy przekonwertować plik PSD, aby opublikować go w portalu społecznościowym?

A. DOCX

B. JPEG

C. RAW

D. TIFF

Format JPEG jest zdecydowanie najpopularniejszy, jeśli chodzi o publikowanie grafik i zdjęć na portalach społecznościowych. Z mojego doświadczenia wynika, że praktycznie wszystkie te serwisy – od Facebooka, przez Instagram, aż po Twittera – wymagają grafiki właśnie w tym formacie, bo JPEG doskonale godzi jakość z niewielkim rozmiarem pliku. To bardzo ważne, bo przecież nikt nie chce czekać, aż zdjęcie będzie się ładować kilka minut. Pliki PSD, które służą do pracy z warstwami w Photoshopie, są zbyt ciężkie i nieobsługiwane przez przeglądarki internetowe ani przez portale. JPEG natomiast jest rozpoznawalny przez praktycznie każde urządzenie i aplikację – zarówno na komputerze, jak i na smartfonie. Co ciekawe, JPEG stosuje kompresję stratną, więc czasem warto dostosować ustawienia jakości przy eksporcie, żeby kompromis między wagą a jakością był akceptowalny. W branży graficznej utarło się, by najpierw pracować na pliku PSD, a kiedy projekt jest skończony, eksportować go do JPG na potrzeby internetu. No i jeszcze jedno – portale społecznościowe bardzo często same kompresują zdjęcie, więc czasem lepiej samodzielnie przygotować odpowiedni JPEG, żeby nie było nieprzyjemnych niespodzianek z jakością.

Pytanie 38

Aby uzyskać płynne przejścia pomiędzy kolorami, konieczne jest skorzystanie z narzędzia

A. ołówek

B. stempel

C. aerograf

D. gradient

Gradient to technika, która pozwala na uzyskanie płynnych przejść między kolorami, co jest kluczowym aspektem w wielu dziedzinach sztuki i projektowania graficznego. Użycie gradientu umożliwia tworzenie efektów wizualnych, które mogą nadać głębię i dynamikę projektom, zarówno w grafice rastrowej, jak i wektorowej. Przykładowo, w projektowaniu stron internetowych gradienty są często wykorzystywane w tle lub elementach interfejsu, aby zwiększyć estetykę, a także poprawić użyteczność poprzez lepsze wyróżnienie kluczowych elementów. W programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Illustrator, narzędzie gradientu pozwala na precyzyjne dostosowanie kolorów, ich intensywności oraz kątów przejścia, co daje projektantom pełną kontrolę nad finalnym efektem. Warto również wspomnieć, że dobre praktyki w zastosowaniu gradientów sugerują unikanie przesadnego kontrastu oraz zbyt jaskrawych kolorów, aby nie przytłoczyć odbiorcy. Zastosowanie gradientów w designie to nie tylko estetyka, ale także technika, która może wpłynąć na emocje i wrażenia użytkowników.

Pytanie 39

Najnowszym trendem w dziedzinie nośników pamięci do profesjonalnych aparatów fotograficznych jest

A. wykorzystanie pamięci RAM z podtrzymaniem bateryjnym

B. zapis bezpośrednio na dyski SSD za pomocą interfejsu PCIe

C. powrót do kart SD ze względu na ich niską cenę i powszechność

D. transmisja bezprzewodowa obrazów bezpośrednio do chmury

Zapis bezpośrednio na dyski SSD za pomocą interfejsu PCIe to obecnie jedna z najważniejszych innowacji w dziedzinie nośników pamięci w profesjonalnych aparatach fotograficznych. Dyski SSD oferują znacznie wyższą prędkość transferu danych niż tradycyjne karty SD, co pozwala na szybsze zapisywanie dużych plików RAW oraz filmów w wysokiej rozdzielczości. Interfejs PCIe umożliwia osiągnięcie prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę, co jest kluczowe w pracy z nowoczesnymi aparatami. Przykładowo, profesjonaliści fotografujący w trudnych warunkach, takich jak sport czy dokumentacja wydarzeń, mogą skorzystać na szybkiej wymianie danych, co w efekcie pozwala na efektywniejsze wykorzystanie czasu. Dodatkowo, dyski SSD charakteryzują się większą odpornością na wstrząsy i uszkodzenia mechaniczne w porównaniu do kart SD, co zwiększa ich trwałość. To podejście jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które stawiają na wydajność i niezawodność.

Pytanie 40

Jaką minimalną wartość rozdzielczości powinno mieć skanowanie oryginału w formacie 4 x 6 cali, aby uzyskać cyfrowy plik o rozdzielczości 1200 x 1800 pikseli?

A. 300 ppi

B. 250 ppi

C. 200 ppi

D. 350 ppi

Odpowiedzi 250 ppi, 200 ppi oraz 350 ppi są niepoprawne z kilku powodów. Rozdzielczość 250 ppi nie generuje wystarczającej liczby pikseli do uzyskania wymaganego rozmiaru pliku 1200 x 1800 pikseli, ponieważ przy tej rozdzielczości otrzymujemy jedynie 1000 x 1500 pikseli, co skutkuje gorszą jakością obrazu. Z kolei 200 ppi oblicza się jako 800 x 1200 pikseli, co również nie spełnia wymagań dotyczących rozdzielczości. Odpowiedź 350 ppi przekracza wymagania rozdzielczości dla tego formatu, co może prowadzić do niepotrzebnego zwiększenia rozmiaru pliku bez poprawy widocznej jakości. Takie typowe błędy myślowe wynikają z nieprawidłowego rozumienia zależności między wymiarami w calach a pikselami na cal. Kluczowym elementem jest zrozumienie, że rozdzielczość musi być dostosowana do zamierzonego celu, a w przypadku druku materiałów wysokiej jakości, 300 ppi jest powszechnie uznawane za minimalny standard. Używanie niższej rozdzielczości prowadzi do utraty detali, co jest szczególnie widoczne na wydrukach, gdzie jakość obrazu jest krytyczna.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej