Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 13 października 2025 16:48
Data zakończenia: 13 października 2025 16:58

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Korzystając z tabeli, podaj wymiary 3 stanowisk parkingowych na samochody dla osób niepełnosprawnych.

Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej
z dn. 2 marca 1999r.
Rodzaj pojazdu	Usytuowanie pod kątem,°	Długość, m	Szerokość, m
Samochód osobowy	90	4,50	2,30
Samochód osobowy	0	6,00	2,50
Samochód osobowy z przyczepą	0	10,00	2,50
Samochód dla osób niepełnosprawnych	90	4,50	3,60

A. 4,5 x 6,9 m

B. 4,5 x 10,8 m

C. 3,6 x 13,5 m

D. 3,6 x 4,5 m

Podane odpowiedzi nie spełniają wymogów dotyczących wymiarów stanowisk parkingowych dla osób niepełnosprawnych, co jest kluczowe dla zapewnienia ich komfortu i bezpieczeństwa. Wymiary 4,5 x 6,9 m oraz 3,6 x 13,5 m wskazują na niepoprawne podejście do wartości określających potrzebną przestrzeń. W przypadku pierwszej z odpowiedzi, szerokość 4,5 m jest zgodna z normami, jednak długość 6,9 m jest zbyt krótka w kontekście przestrzeni potrzebnej do swobodnego manewrowania pojazdami i wózkami. Z kolei odpowiedź 3,6 x 13,5 m, mimo że długość jest odpowiednia, nie spełnia wymogu szerokości. W praktyce, zatrzymanie pojazdu w wąskim miejscu parkingowym może prowadzić do problemów z dostępem oraz zwiększać ryzyko uszkodzenia pojazdu lub wózka. Warto również zauważyć, że niektóre odpowiedzi sugerują pomyłki w mnożeniu długości w zależności od liczby stanowisk. Zrozumienie koncepcji wymiarów parkingowych ma kluczowe znaczenie, aby uniknąć typowych błędów, takich jak nieumiejętne zastosowanie przepisów, które mogą prowadzić do niewłaściwego projektowania przestrzeni. Warto również przypomnieć, że w każdym projekcie należy brać pod uwagę nie tylko przepisy, ale także potrzeby użytkowników, co jest istotnym elementem dobrych praktyk w projektowaniu przestrzeni publicznych.

Pytanie 2

Która z podanych roślin dekoracyjnych jest rośliną dwuletnią?

A. Stokrotka pospolita (Bellis perennis)

B. Szafran wiosenny (Crocus vemus)

C. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

D. Szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

Szafran wiosenny (Crocus vernus) jest rośliną wieloletnią i nie należy do kategorii roślin dwuletnich. Ta roślina kwitnie wczesną wiosną i jest ceniona za swoje efektowne kwiaty. Jej cykl wzrostu obejmuje jedną porę roku, co sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodach wczesnowiosennych. Żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum), znany z długiego okresu kwitnienia, to roślina jednoroczna, co oznacza, że kończy swój cykl życia w ciągu jednego roku. Z kolei szałwia błyszcząca (Salvia splendens) również jest rośliną jednoroczną, która cieszy się dużą popularnością wśród ogrodników z powodu swojej odporności na suszę oraz intensywnych kolorów kwiatów. Typowym błędem myślowym jest pomylenie cykli życia roślin, co może prowadzić do nieporozumień przy wyborze roślin do ogrodu. Warto zwrócić uwagę na różnice w cyklu życia tych roślin, co jest kluczowe przy planowaniu ogrodu o różnorodnych gatunkach. Zrozumienie, które rośliny są dwuletnie, a które jednoroczne, pozwala lepiej dostosować plany ogrodnicze do lokalnych warunków klimatycznych i glebowych.

Pytanie 3

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. deszczowni

B. linii kroplującej

C. rotaturbiny

D. zamgławiaczy

Zamgławiacze, choć mogą być używane do nawadniania, nie są optymalnym rozwiązaniem dla murawy na polach golfowych. Ich działanie opiera się na wytwarzaniu mgły, co może prowadzić do nierównomiernego nawadniania i nadmiernej wilgotności w określonych obszarach, co zwiększa ryzyko chorób grzybowych. Dodatkowo, zamgławiacze są zazwyczaj bardziej stosowane w warunkach, gdzie nie ma możliwości zastosowania innych metod, a ich efektywność jest często ograniczona przez warunki pogodowe, takie jak wiatr. Linia kroplująca, mimo że skuteczna w nawadnianiu roślin, nie sprawdza się w przypadku murawy, ponieważ dostarcza wodę bezpośrednio do gleby, co nie sprzyja równomiernemu nawadnianiu całej powierzchni boiska. Rotaturbiny, z kolei, choć używane w niektórych systemach nawadniających, są mniej efektywne w porównaniu do zraszaczy deszczowych, gdyż ich zasięg i równomierność rozkładu wody mogą być niewystarczające dla dużych obszarów. Wybierając metodę nawadniania, kluczowe jest zrozumienie potrzeb murawy oraz specyfiki danego systemu. Korzystanie z mniej odpowiednich rozwiązań może prowadzić do problemów w utrzymaniu zdrowej murawy, w tym do osłabienia jej struktury i zmniejszenia estetyki pola golfowego. Dlatego istotne jest, aby stosować metody sprawdzone i potwierdzone w praktyce, takie jak deszczownie, które są zgodne z zaleceniami i standardami branżowymi.

Pytanie 4

Jaki element małej architektury ogrodowej przedstawiono na fotografii?

A. Altanę.

B. Kratownicę.

C. Trejaż.

D. Pergolę.

Wybór kratownicy, trejażu lub altany jako odpowiedzi wskazuje na niedostateczne zrozumienie różnic pomiędzy tymi elementami małej architektury ogrodowej. Kratownice to konstrukcje, które najczęściej są stosowane w budownictwie do wzmacniania stropów czy ścian, a ich zastosowanie w ogrodzie jest nieadekwatne do kontekstu pytania. Trejaż jest z kolei specyficzną formą podpory dla roślin, lecz jest to konstrukcja węższa i bardziej złożona niż pergola, która charakteryzuje się otwartą, przestronną formą. Altana, natomiast, to zamknięta lub częściowo zamknięta konstrukcja, która służy głównie jako miejsce do wypoczynku. Wybierając tę odpowiedź, należy pamiętać, że altany różnią się od pergoli pod względem przeznaczenia oraz formy, co może prowadzić do błędnych wniosków. Takie myślenie może wynikać z braku zrozumienia funkcji i formy tych elementów, które są kluczowe w projektowaniu przestrzeni ogrodowej. Właściwe rozróżnienie pomiędzy tymi strukturami jest istotne w kontekście architektury krajobrazu, gdzie każde z rozwiązań ma swoje dedykowane zastosowanie i kontekst estetyczny.

Pytanie 5

Jakie gatunki warto wybrać do wiosennego zasadzania kwietnika?

A. Bratek ogrodowy (Viola witrockiana) oraz stokrotka pospolita (Bellis perennis)

B. Prawoślaz różowy (Althea rosea) oraz naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea)

C. Aksamitka wyniosła (Tagetes erecta) oraz złocień trójbarwny (Chrysanthemum coronarium)

D. Floks wiechowaty (Phlox paniculata) oraz maciejka dwuroga (Matthiola bicornis)

Bratek ogrodowy i stokrotka to świetne wybory na wiosenny kwietnik. Obydwa gatunki są mocne, dobrze znoszą wiosenne warunki i długo kwitną, więc ogrodnicy je bardzo lubią. Bratek zachwyca różnorodnością kolorów, a jego niska wysokość świetnie nadaje się na krawędzie rabat. Stokrotka z kolei, z tymi białymi i różowymi kwiatami, dodaje lekkości i uroku w ogrodzie. Fajnie jest je łączyć w różne rabaty, na przykład w parkach miejskich, gdzie potrafią cieszyć oczy przez długi czas. Przyciągają też owady, co jest ważne dla bioróżnorodności. Pamiętaj tylko o tym, żeby odpowiednio przygotować glebę i dbać o podlewanie, bo to kluczowe w ogrodnictwie.

Pytanie 6

Palikowanie form piennych drzew owocowych, które są sadzone na stałe z bryłą korzeniową, powinno być wykonane

A. przed umieszczeniem bryły korzeniowej w dołku

B. przed zasypywaniem bryły korzeniowej

C. po umieszczeniu bryły korzeniowej w dołku

D. po posadzeniu rośliny

Wybór odpowiedzi, gdzie palikowanie zrobiłeś przed sadzeniem lub przed zasypaniem bryły, jest nie do końca dobre. Takie coś może naprawdę uszkodzić korzenie, a to nie jest fajne. Jak robimy dołek, to musimy pamiętać, by roślina miała najlepsze warunki do wzrostu, co oznacza, że trzeba uważać na korzenie. Jak palik będzie przed zasadzeniem, to może zająć miejsce, które powinny zająć korzenie, co może je doprowadzić do zgnilizny. A jeśli palik włożysz przed zasypaniem bryły, to korzenie mogą się źle ułożyć w ziemi, co znowu może zrobić im krzywdę. Dodatkowo palikowanie po sadzeniu daje szansę na lepsze dostosowanie rośliny do nowego miejsca, bo wtedy widzimy, czy dobrze stoi i czego potrzebuje. Jeśli zignorujemy te zasady, to możemy narazić roślinę na niepoprawny rozwój czy nawet ją zabić. Umiejętność prawidłowego palikowania to coś, co powinno się umieć, jak prowadzi się szkółki lub dba o drzewa. To jest też potwierdzone przez różne standardy w branży, które mówią, jak powinno się sadzić i palikować.

Pytanie 7

Szary osad na różnych częściach roślin, często z czarnymi kropeczkami konidiów, jest oznaką

A. czarnej plamistości

B. mączniaka rzekomego

C. szarej pleśni

D. rdzy pęcherzykowatej

Czarne plamistości na liściach często myli się z innymi chorobami, co może prowadzić do złych diagnoz. Odpowiedzi o czarnej plamistości odnoszą się do chorób wywoływanych przez różne grzyby, jak Alternaria czy Ascochyta, które robią ciemne plamy, ale nie mają szarego nalotu. Mączniak rzekomy, który wywołuje grzyb Peronospora, objawia się białym, pudrowym nalotem, a nie szarym, i atakuje głównie młode liście oraz pędy, co jest inną sprawą niż szara pleśń. Rdza pęcherzykowata to kolejny przykład, który wprowadza w błąd, bo na liściach są żółte albo pomarańczowe plamy, a objawy też są zupełnie inne niż szarej pleśni. Wiedza o tych różnicach jest mega ważna, bo pozwala lepiej zarządzać zdrowiem roślin. Zrozumienie, która choroba co powoduje, to klucz do dobrego działania i ochrony roślin, bo jak źle zdiagnozujesz, to możesz wprowadzić nieefektywne metody ochrony.

Pytanie 8

Jakie urządzenie powinno być użyte do wykopania dołów pod ogrodzenie?

A. Pompę głębinową

B. Świder ziemny

C. Aerator spalinowy

D. Drogomierz

Świder ziemny to urządzenie zaprojektowane specjalnie do wykonywania otworów w ziemi, co czyni go idealnym narzędziem do wykopania dołów pod ogrodzenie. Jego konstrukcja pozwala na efektywne wiercenie w różnych typach gleby, w tym w ziemi twardej, co jest kluczowe podczas instalacji ogrodzeń, które muszą być odpowiednio zakotwiczone w ziemi. Używanie świdra ziemnego zapewnia precyzję i szybkość, co znacznie usprawnia proces zakupu i montażu ogrodzenia. Ponadto, stosując świder, można uniknąć nadmiernego naruszania struktury gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które zalecają minimalizowanie wpływu na środowisko. W praktyce, świder ziemny sprawdzi się nie tylko w przypadku ogrodzeń, ale również przy sadzeniu drzew, krzewów czy budowie innych elementów małej architektury ogrodowej. Jego efektywność w różnych warunkach sprawia, że jest powszechnie stosowany przez profesjonalistów oraz amatorów ogrodnictwa.

Pytanie 9

Dodanie piasku do gleby

A. redukuje porowatość

B. podwyższa przepuszczalność

C. stabilizuje strukturę gruzełkowatą

D. ulepsza żyzność

W przypadku odpowiedzi, które wskazują, że piasek zmniejsza porowatość, należy zrozumieć, że porowatość gleby odnosi się do ilości przestrzeni w glebie, które są wypełnione powietrzem lub wodą. Piasek, w przeciwieństwie do gliny, nie zatyka tych przestrzeni, lecz wręcz przeciwnie, zwiększa ich objętość. Kolejnym błędnym założeniem jest twierdzenie, że piasek poprawia żyzność gleby. Choć piasek może wspierać strukturę gleby i poprawiać jej przepuszczalność, nie dostarcza istotnych składników odżywczych, które są niezbędne dla upraw. Dlatego, aby poprawić żyzność, należy stosować organiczne nawozy lub kompost, które rzeczywiście dostarczają niezbędnych substancji odżywczych. Podobnie, twierdzenie, że piasek utrwala strukturę gruzełkowatą, jest mylne, ponieważ struktura gruzełkowata jest typowa dla gleb z dużą ilością substancji organicznej, takiej jak próchnica, a sama obecność piasku nie jest wystarczająca do jej utrzymania. Takie myślenie może prowadzić do nieefektywnego zarządzania glebą, co w dłuższej perspektywie szkodzi jej jakości i zdolności do uprawy roślin.

Pytanie 10

Na zdjęciu przedstawiono fragment barokowego wnętrza ogrodowego. Jest to parter

A. rabatowy.

B. wodny.

C. oranżeriowy.

D. gazonowy.

Odpowiedź "oranżeriowy" jest prawidłowa, ponieważ fragment barokowego wnętrza ogrodowego, który widzimy na zdjęciu, charakteryzuje się symetrycznym rozmieszczeniem donic z roślinami. Oranżerie były istotnym elementem barokowych ogrodów, pełniąc funkcję nie tylko estetyczną, ale także praktyczną. Ze względu na zmienne warunki klimatyczne, szczególnie w okresie baroku, gdzie klimat mógł być surowszy, oranżerie były projektowane jako przestrzenie, w których rośliny mogły być chronione przed niekorzystnymi warunkami. W takim wnętrzu nie tylko przechowywano rośliny, ale również uprawiano je, co przyczyniało się do ich eksponowania na zewnątrz w cieplejszych miesiącach. Projektując oranżerię, uwzględniano odpowiednie materiały budowlane, takie jak szkło, które pozwalało na maksymalne wykorzystanie światła, co zwiększało efektywność wzrostu roślin. Takie praktyki są zgodne z najlepszymi standardami architektury ogrodowej, które kładą duży nacisk na estetykę oraz funkcjonalność przestrzeni ogrodowych.

Pytanie 11

Który z opisanych działań jest kluczowy w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)?

A. Przycinanie 4-5 razy w ciągu roku

B. Obfite nawadnianie w jesieni

C. Ochrona na zimę

D. Przycinanie 2-3 razy w ciągu roku

Cięcie 2-3 razy w roku jest kluczowe w pielęgnacji żywopłotu formowanego z irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus), ponieważ pozwala na utrzymanie pożądanej formy rośliny oraz stymuluje jej wzrost. Regularne przycinanie sprzyja gęstości krzewu, co z kolei wpływa na jego walory estetyczne oraz funkcjonalność jako żywopłotu. Dobrą praktyką jest cięcie wczesną wiosną, tuż przed rozpoczęciem wegetacji, oraz ponowne przycinanie latem, aby skorygować ewentualne niepożądane kształty czy nadmiar wzrostu. Przycinanie wpływa także na zdrowotność roślin, redukując ryzyko chorób oraz ataków szkodników, które mogą się pojawić w gęsto uformowanym żywopłocie. Przykładem może być stosowanie techniki cięcia formującego, która polega na stopniowym kształtowaniu krzewu w pożądany sposób, co w efekcie przyczynia się do uzyskania zwartych i estetycznych linii. Warto również zauważyć, że irga błyszcząca dobrze reaguje na cięcie, co czyni tę metodę niezbędną dla zachowania zdrowia i urody rośliny.

Pytanie 12

Jakie elementy zawiera opisowa część projektu budowlanego?

A. określenie przedmiotu inwestycji

B. wyliczenie kosztów inwestycji

C. plan orientacyjny

D. planszę podstawową

Wszystkie pozostałe odpowiedzi nie odpowiadają w pełni wymaganiom stawianym przez część opisową projektu budowlanego. Plansza podstawowa, choć jest istotnym elementem, służy głównie jako wizualne przedstawienie projektu, a nie jako opis jego założeń. Nie ma ona charakteru informacyjnego, który jest niezbędny do zrozumienia celu inwestycji. Wyliczenie kosztów inwestycji to również zbyt wąski temat, który dotyczy aspektu finansowego, a nie samego opisu projektu. Plan orientacyjny, z kolei, ma na celu przedstawienie lokalizacji projektu w szerszym kontekście geograficznym lub urbanistycznym, ale nie dostarcza niezbędnych informacji dotyczących charakterystyki czy funkcji budynku. W praktyce, błędne interpretowanie tych elementów może prowadzić do niepełnej lub mylnej koncepcji projektu, co w dłuższym czasie wpływa negatywnie na jego realizację oraz zgodność z założeniami. Kluczowym błędem jest więc zrozumienie, że część opisowa ma na celu nie tylko przedstawienie danych, ale także ich interpretację i wyjaśnienie, co przekłada się na skuteczne planowanie oraz realizację inwestycji budowlanej.

Pytanie 13

Do wykonania dekoracji wielkanocnych konieczne jest użycie gałązek zimozielonych

A. bukszpanu

B. jodły

C. świerku

D. ostrokrzewu

Bukszpan (Buxus) jest popularnym materiałem wykorzystywanym do tworzenia stroików wielkanocnych, ponieważ jest zimozielony, co oznacza, że zachowuje swój atrakcyjny wygląd przez cały rok. Jego gęste liście oraz intensywnie zielony kolor sprawiają, że kompozycje są estetyczne i eleganckie. Bukszpan dobrze znosi formowanie, co pozwala na tworzenie różnorodnych kształtów i aranżacji. W praktyce, bukszpan można łączyć z innymi elementami dekoracyjnymi, takimi jak kwiaty, jajka wielkanocne czy wstążki, co daje możliwość realizacji indywidualnych pomysłów. Z punktu widzenia standardów florystycznych, bukszpan często stosuje się w kompozycjach ze względu na jego trwałość i odporność na zmiany temperatury, co czyni go idealnym materiałem do prac plenerowych oraz wewnętrznych. Ponadto, jego właściwości konserwujące sprawiają, że stroiki z bukszpanu mogą przetrwać dłuższy czas, zachowując świeżość i estetykę.

Pytanie 14

Ile m3 gliny trzeba przygotować do posadzenia 10 róż, gdy norma zużycia gliny na 100 sztuk sadzonek wynosi 0,6 m3?

A. 1,20 m3

B. 0,60 m3

C. 6,00 m3

D. 0,06 m3

Wybór odpowiedzi 0,60 m3, 1,20 m3 lub 6,00 m3 wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie proporcji oraz zasad obliczeń w kontekście zużycia gliny na rabaty roślinne. Przy wyborze 0,60 m3 można pomyśleć, że jest to ilość gliny potrzebna do posadzenia 10 róż, jednak uwzględniając normę, jest to wielkość przeznaczona na 100 sadzonek. Użycie tej wartości w kontekście mniejszej liczby roślin prowadzi do błędnego wniosku. Odpowiedź 1,20 m3 mogłaby sugerować, że potrzebujemy więcej gliny, co również nie znajduje uzasadnienia, gdyż 1,20 m3 odpowiadałoby 200 różom, a nie 10. Natomiast wybór 6,00 m3 to znaczna nadwyżka, która jest nie tylko niepraktyczna, ale i kosztowna, co wprowadza w błąd w kontekście efektywności gospodarowania materiałami. Kluczowe w tym przypadku jest zrozumienie, że proporcje mają fundamentalne znaczenie w takich obliczeniach. Proporcjonalność pozwala na dokładne planowanie i efektywne gospodarowanie zasobami, co jest istotne w pracy w ogrodnictwie, gdzie każdy element wpływa na finalny efekt estetyczny i zdrowotny roślin. Błędy w takich kalkulacjach mogą prowadzić do zwiększonych kosztów, marnotrawstwa materiałów oraz nieoptymalnych warunków dla sadzonek, co negatywnie odbija się na ich wzroście i rozwoju.

Pytanie 15

Okres letni dla sadzenia kwietników sezonowych przypada na czas

A. drugiej połowy maja

B. pierwszej połowy kwietnia

C. pierwszej połowy maja

D. drugiej połowy kwietnia

Zakładanie kwietników sezonowych najlepiej robić w drugiej połowie maja. Wtedy ryzyko przymrozków jest już znacznie mniejsze, co sprzyja zdrowemu wzrostowi roślin. Przykładowo, kwiaty jednoroczne, jak petunie czy surfinie, mają wtedy najlepsze warunki do sadzenia. Wiele osób stara się właśnie w tym okresie sadzić, żeby rośliny miały czas na dobre ukorzenienie się przed letnimi upałami. Warto też pamiętać, że lokalne warunki mogą się różnić - czasami trzeba dostosować terminy do swojego regionu. Organizacje ogrodnicze też zalecają ten czas na sadzenie, bo to minimalizuje stres roślin i sprawia, że są zdrowsze oraz ładniejsze latem.

Pytanie 16

Jeśli na liściach krzewów pojawiły się brązowe, nekrotyczne plamy o genezie grzybowej, to w celu ich ochrony należy zastosować środek chemiczny z grupy

A. akarycydów

B. insektycydów

C. nematocydów

D. fungicydów

Stosowanie insektycydów jako metody ochrony w przypadku brunatnych plam na liściach jest nieadekwatne, ponieważ insektycydy są przeznaczone do zwalczania szkodników, takich jak owady, a nie patogenów grzybowych. Oznaki grzybów na liściach sugerują, że choroba jest spowodowana infekcją, co wymaga zupełnie innego podejścia. Akarycydy, podobnie jak insektycydy, działają na organizmy żywe, jednak ich działanie koncentruje się na roztoczach, a nie na grzybach. Zastosowanie akarycydów w sytuacji, gdy przyczyną problemu są grzyby, również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów. Z kolei nematocydy są preparatami stosowanymi do zwalczania nicieni, które atakują korzenie roślin, a nie liście. Dlatego ich użycie w przypadku choroby grzybowej, która objawia się plamami na liściach, jest niewłaściwe. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że niektóre preparaty mogą być szkodliwe dla użytkowników lub środowiska, co podkreśla potrzebę świadomego i odpowiedzialnego podejścia do stosowania chemicznych środków ochrony roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczna ochrona roślin wymaga znajomości biologii patogenów oraz zachowań szkodników, co pozwala na podejmowanie efektywnych działań na podstawie objawów fizycznych roślin.

Pytanie 17

Jakie gatunki roślin powinno się sadzić, aby zminimalizować erozję i wzmocnić powierzchnię gleby na rekultywowanej skarpie?

A. Oliwnika wąskolistnego (Elaeagnus angustifolia), żylistka szorstkiego (Deutzia scabra), wawrzynka wilczełyko (Daphne mezereum)

B. Robinię białą (Robinia pseudoacacia), rokitnika pospolitego (Hippohae rhamnoides), różę pomarszczoną (Hippohae rhamnoides)

C. Świerka pospolitego (Picea abies), hortensję ogrodową (Hydrangea macrophyila), mahonię pospolitą (Mahonia aquifolium)

D. Klon pospolity (Acer piatanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis), lawendę wąskolistną (Lavanduia angustifolia)

Wybór klonu pospolitego (Acer platanoides), żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis) i lawendy wąskolistnej (Lavandula angustifolia) nie jest właściwy dla zadania polegającego na umacnianiu skarp oraz zapobieganiu erozji. Klon pospolity, mimo że jest popularnym drzewem w krajobrazie, ma ograniczone właściwości stabilizujące glebę, a jego system korzeniowy nie jest wystarczająco silny, aby skutecznie przeciwdziałać erozji. Żywotnik zachodni, będący rośliną iglastą, również nie jest zalecany do takich zastosowań, gdyż preferuje dobrze przepuszczalne gleby i nie radzi sobie w warunkach o dużym nasłonecznieniu oraz ubogiej glebie, co jest typowe dla skarp. Lawenda wąskolistna, choć estetyczna i aromatyczna, nie jest rośliną, która zapewnia odpowiednie wsparcie w kontekście erozji gleby, a jej wymagania glebowe są często niezgodne z wymaganiami skarp. Wybierając rośliny do umacniania skarp, kluczowe jest zrozumienie, że muszą one być dobrze przystosowane do lokalnych warunków glebowych oraz klimatycznych. Typowym błędem jest kierowanie się wyłącznie estetyką roślin, co prowadzi do nieefektywnych rozwiązań. Należy uwzględnić zarówno funkcje ekologiczne, jak i ich zdolność do przetrwania w trudnych warunkach, co jest kluczowe w praktyce inżynieryjnej i ekologicznej.

Pytanie 18

Jakie zestawienie dwóch gatunków roślin pozwala na uzyskanie efektu kontrastu w ich pokroju?

A. Jałowiec płożący 'Wiltonii' (Juniperus horizontalis 'Wiltonii') i cis pospolity 'Repandens' (Taxus baccata 'Repandens')

B. Jałowiec skalny 'Skyrocket' (Juniperus scopulorum 'Skyrocket') i jałowiec pospolity 'Suecica' (Juniperus communis 'Suecica')

C. Żywotnik zachodni 'Globosa' (Thuja occidentalis 'Globosa') i sosna górska 'Mops' (Pinus mugo 'Mops')

D. Jałowiec skalny Skyrocket (Juniperus scopulorum 'Skyrocket') i żywotnik zachodni 'Globosa' (Thuja occidentalis 'Globosa')

Wybór innych par roślin do uzyskania efektu kontrastu pokroju może prowadzić do niewłaściwych rezultatów w aranżacji przestrzeni ogrodowej. Jałowiec skalny 'Skyrocket' wraz z jałowcem pospolitym 'Suecica' tworzy dość jednolitą kompozycję, ponieważ oba te rośliny mają podobne cechy pokroju, które mogą nie dostarczyć pożądanego efektu kontrastu. Użycie jałowca płożącego 'Wiltonii' i cisa pospolitego 'Repandens' także nie generuje zjawiska kontrastu, gdyż oba gatunki mają niski, płożący pokrój, co skutkuje brakiem wyraźnych różnic w formach. W przypadku żywotnika zachodniego 'Globosa' i sosny górskiej 'Mops' również występuje problem z kontrastem, gdyż oba gatunki charakteryzują się zaokrąglonym pokrojem, co może zniwelować zróżnicowanie w aranżacji. Kluczowe dla uzyskania efektu kontrastu pokroju jest umiejętne łączenie roślin o różnorodnych formach, kształtach oraz wysokościach. Stosowanie jedynie roślin o podobnych cechach znacznie ogranicza możliwości wizualne i estetyczne, a także może wprowadzać monotonię do projektu. Warto zatem zwrócić uwagę na różnice w pokroju, aby uzyskać dynamiczne i interesujące kompozycje w przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 19

Podaj właściwą sekwencję działań technologicznych związanych z użyźnianiem gleby obornikiem na obszarze porośniętym chwastami?

A. Rozłożenie obornika, usunięcie chwastów, przekopanie podłoża

B. Usunięcie chwastów, przekopanie podłoża, rozłożenie obornika

C. Rozłożenie obornika, przekopanie podłoża, usunięcie chwastów

D. Usunięcie chwastów, rozłożenie obornika, przekopanie podłoża

Podjęcie działań związanych z użyźnianiem gleby wymaga znajomości właściwej kolejności prac, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów. W przypadku propozycji, które zaczynają się od rozłożenia obornika, pojawia się problem z jego efektywnością, ponieważ chwasty, które nie zostały usunięte, mogą znacznie ograniczyć korzyści płynące z zastosowania nawozu organicznego. Obornik rozłożony na chwasty nie tylko nie przynosi oczekiwanych rezultatów, ale może także prowadzić do dalszego rozprzestrzeniania się nasion chwastów, co w dłuższej perspektywie tylko pogorszy sytuację w danym terenie. Kolejna nieprawidłowa koncepcja, polegająca na przekopaniu podłoża przed usunięciem chwastów, również nie jest optymalna, ponieważ zabieg ten może jedynie pogłębić problem poprzez rozrzucenie korzeni chwastów oraz ich nasion w glebie. Przekopanie ziemi w takiej sytuacji działa jak mechaniczne wsparcie dla chwastów, zwiększając ich konkurencyjność w stosunku do roślin uprawnych. W praktyce rolniczej, przestrzeganie zasad kolejności robót agrotechnicznych jest kluczowe dla maksymalizacji efektywności nawożenia i całego procesu uprawy, a pominięcie tego aspektu prowadzi do nieefektywnego gospodarowania zasobami naturalnymi oraz obniżenia plonów.

Pytanie 20

Zgodnie z "Zaleceniami dla ozdobnego materiału szkółkarskiego" Związku Szkółkarzy Polskich, symbol bB w specyfikacji odnosi się do rośliny

A. w pojemniku

B. balotowanej

C. z odkrytym systemem korzeniowym

D. z bryłą korzeniową

Przyjrzyjmy się teraz innym odpowiedziom, które są nieprawidłowe i wyjaśnijmy, dlaczego mogą prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedź dotycząca pojemników odnosi się do roślin, które są sprzedawane w plastikowych lub innych pojemnikach, co nie jest zgodne z definicją symbolu bB. Rośliny w pojemnikach mają korzenie otoczone medium, co znacząco różni się od roślin z odkrytym systemem korzeniowym. W przypadku roślin z bryłą korzeniową, również nie mamy do czynienia z sytuacją określoną przez symbol bB. Bryła korzeniowa, zwykle oznaczająca rośliny sprzedawane z ziemią wokół korzeni, nie pozwala na ocenę stanu korzeni, co jest kluczowe w kontekście symbolu bB. Z kolei balotowane rośliny są często związane lub owinięte w materiał, co również różni się od roślin z odkrytymi korzeniami. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych metod sprzedaży roślin. Każda z tych form - pojemnik, bryła korzeniowa czy balotowanie - ma swoje zastosowanie i specyfikę, ale nie są one związane z definicją symbolu bB. Właściwe zrozumienie terminologii oraz standardów branżowych jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić odpowiednią jakość materiału szkółkarskiego.

Pytanie 21

Jakie rodzaje prac narażają pracowników na urazy głowy?

A. na zewnątrz budynków - narażenie na zimno i deszcz

B. spawalnicze oraz procesy odlewnicze

C. narażające na zamoczenie ciała lub przesiąknięcie odzieży z powodu używania wody

D. ziemne i skalne, prace w wykopach oraz rowach

Prace ziemne i skalne, w tym prace w wykopach i rowach, mogą prowadzić do urazów głowy z wielu powodów. Pracownicy wykonujący te zadania są narażeni na różnorodne zagrożenia, takie jak opadające kamienie, narzędzia oraz materiały budowlane, które mogą spaść na głowę. Zgodnie z normami BHP, pracodawcy są zobowiązani do stosowania odpowiednich środków ochrony osobistej (ŚO) w takich sytuacjach, w tym kasków ochronnych, które są kluczowym elementem minimalizującym ryzyko urazów głowy. Wykorzystanie odpowiednich technik zabezpieczających oraz przeprowadzanie regularnych szkoleń BHP dla pracowników w kontekście zagrożeń na placu budowy są również fundamentalnymi elementami skutecznego zarządzania ryzykiem. Ważne jest, aby pracownicy byli świadomi zagrożeń związanych z ich pracą oraz aby stosowali odpowiednie procedury bezpieczeństwa, co przyczynia się do ochrony ich zdrowia i życia.

Pytanie 22

Zgodnie z "Ustawą o ochronie przyrody" zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z obszaru wiejskiej nieruchomości wydaje

A. wójt właściwej gminy

B. starosta odpowiedniego powiatu

C. wojewoda lub prezydent miasta wojewódzkiego

D. wojewódzki konserwator zabytków

Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak wojewódzki konserwator zabytków, starosta powiatu czy wojewoda, wskazują na nieporozumienie dotyczące kompetencji w zakresie ochrony przyrody. Wojewódzki konserwator zabytków zajmuje się ochroną zabytków, co nie jest związane z regulacjami dotyczącymi wycinki drzew na terenach wiejskich. Starosta, mimo że ma pewne obowiązki związane z zarządzaniem zasobami naturalnymi, nie ma kompetencji do wydawania zezwoleń na wycinkę drzew, ponieważ ta kwestia znajduje się w gestii gminy. Ponadto, rola wojewody lub prezydenta miasta wojewódzkiego dotyczy bardziej spraw administracyjnych i koordynacyjnych, a nie bezpośredniego nadzoru nad lokalnymi decyzjami dotyczącymi gospodarki leśnej. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról różnych organów administracyjnych i przypisywanie im kompetencji, które nie są zgodne z obowiązującymi przepisami. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że każde z tych stanowisk pełni inną funkcję, a decyzje dotyczące wycinki drzew powinny być podejmowane lokalnie, z uwzględnieniem specyfiki danego terenu oraz lokalnych regulacji.

Pytanie 23

Jaką zasadę należy stosować przy określaniu wysokości koszenia trawy na terenach zielonych?

A. Zdejmuje się jedną trzecią wysokości trawy i pozostawia dwie trzecie wysokości

B. Ścina się zawsze 1 cm wysokości trawy

C. Trawę kosi się do wysokości połowy jej długości

D. Trawę kosi się jak najbliżej ziemi

Mimo że różne techniki koszenia trawy mogą wydawać się sensowne, większość z nich ma swoje istotne wady. Kosić trawę w połowie jej wysokości może prowadzić do stresu roślin i osłabienia ich struktury. Trawa, która jest przycinana zbyt krótko, nie ma wystarczającej powierzchni do produkcji chlorofilu, co skutkuje osłabieniem jej zdrowia oraz ograniczeniem zdolności do regeneracji. Kiedy ścina się każdorazowo 1 cm wysokości, nie uwzględnia się różnorodności gatunkowej oraz sezonowych zmian w wzroście trawy; może to prowadzić do nierówności w wysokości trawnika oraz sprzyjać rozwojowi chwastów. Koszenie trawy jak najniżej jest absolutnie niewłaściwe, gdyż wiąże się z ryzykiem jej uszkodzenia i może prowadzić do niewłaściwego odżywienia roślin. Trwałe stosowanie takich technik przyczyni się do degradacji trawnika, co może wymagać kosztownych działań naprawczych. W praktyce, szanowanie zasady jednej trzeciej nie tylko poprawia kondycję trawnika, ale również minimalizuje wysiłek związany z jego pielęgnacją i redukuje ryzyko wystąpienia chorób.

Pytanie 24

Roślina wodna przedstawiona na zdjęciu rośnie w ciepłych, nasłonecznionych, wolno stojących sadzawkach, stawach i zatokach. Kwitnie od czerwca do września. Jest to

A. grążel żółty (Nuphar luteum).

B. grzybień północny (Nymphaea candida).

C. pałka szerokolistna (Typha latifolia).

D. moczarka kanadyjska (Elodea canadensis).

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki roślin wodnych oraz ich środowiska występowania. Pałka szerokolistna (Typha latifolia) rośnie w wilgotnych miejscach, ale jej kwitnienie odbywa się w innym okresie i nie preferuje tak ciepłych zbiorników jak grzybień północny. Moczarka kanadyjska (Elodea canadensis) jest rośliną podwodną, która nie kwitnie w sposób zauważalny ponad powierzchnię wody, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście opisanego pytania. Grążel żółty (Nuphar luteum), chociaż również obecny w wodnych ekosystemach, różni się od grzybienia zarówno pod względem kształtu liści, jak i koloru kwiatów. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z typowych pułapek myślowych, takich jak tendencyjność do wyboru roślin, które są bardziej znane lub łatwo dostępne, zamiast dokładnego zbadania ich specyficznych cech. Ponadto, niezrozumienie zależności między cechami morfologicznymi roślin a ich naturalnym środowiskiem może prowadzić do nieprawidłowych wyborów. Kluczowe w nauce o roślinach wodnych jest zrozumienie ich roli w ekosystemie, co obejmuje nie tylko identyfikację, ale także poprawne stosowanie w praktyce ogrodniczej i ochronie środowiska.

Pytanie 25

W krajobrazie najwyżej cenione są walory przyrodnicze

A. pierwotnym

B. naturalnym

C. kulturowym harmonijnym

D. kulturowym dysharmonijnym

Wybór odpowiedzi dotyczących krajobrazów kulturowych, zarówno dysharmonijnych, jak i harmonijnych, jest błędem, ponieważ te typy krajobrazów są w dużej mierze kształtowane przez działalność człowieka, co często prowadzi do degradacji naturalnych walorów przyrodniczych. Krajobraz kulturowy dysharmonijny to taki, w którym elementy naturalne i sztuczne są ze sobą w konflikcie, co negatywnie wpływa na wartość estetyczną i funkcjonalną przestrzeni. Przykłady obejmują obszary mocno zurbanizowane, gdzie naturalne siedliska zostały zniszczone. Z kolei krajobraz kulturowy harmonijny, mimo że lepiej zintegrowany z naturą, również nie może równać się z pierwotnym krajobrazem pod względem bioróżnorodności i zachowania naturalnych procesów ekologicznych. Krajobrazy pierwotne, niewątpliwie, oferują najcenniejsze walory przyrodnicze, ponieważ obejmują oryginalne i nietknięte przez człowieka środowiska, które są kluczowe dla zachowania różnorodności biologicznej. Ostatecznie, wybór krajobrazu pierwotnego jako odpowiedzi podkreśla potrzebę ochrony i zachowania obszarów o niskim poziomie antropopresji, co jest zgodne z aktualnymi standardami ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 26

Kto w zakładzie pracy sporządza dokumentację powypadkową?

A. naczelny kierownik zakładu.

B. asystentka.

C. główna księgowa.

D. pracownik służb bhp.

Dokumentację powypadkową w zakładzie pracy sporządza pracownik służb bhp, ponieważ to właśnie ta osoba posiada odpowiednią wiedzę oraz kompetencje niezbędne do właściwego zarejestrowania i analizy incydentów wypadkowych. Pracownicy służb bhp są odpowiedzialni za zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, co obejmuje również prowadzenie dokumentacji związanej z wypadkami. W praktyce, powinni oni zbierać dane dotyczące okoliczności wypadku, świadków, jak również oceniać ryzyko związane z danym zdarzeniem. Warto zauważyć, że zgodnie z przepisami Kodeksu pracy oraz normami prawnymi, dokumentacja powypadkowa jest kluczowa dla analizy źródeł zagrożeń oraz wdrażania skutecznych działań prewencyjnych. Przykładowo, po każdym wypadku, pracownik służb bhp może przeprowadzać dochodzenie, które pomoże zidentyfikować przyczyny i zapobiec podobnym zdarzeniom w przyszłości.

Pytanie 27

Wskaż rośliny dwuletnie, które kwitną na początku wiosny i są zalecane do pierwszego obsadzania sezonowych kwietników?

A. Begonia stale kwitnąca (Begonia semperflorens), werbena ogrodowa (Verbena x hybrida), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)

B. Fiołek ogrodowy (Viola x wittrockiana), stokrotka pospolita (Bellis perennis), niezapominajka leśna (Myosotis silvatica)

C. Aster krzaczasty (Aster dumosus), aster chiński (Callistephus chinensis), santolina cyprysikowata (Santolina chamaecyparissus)

D. Szarłat wiechowaty (Amaranthus caudatus), chaber piżmowy (Centaurea moschata), nagietek lekarski (Calendula officinalis)

Wybierając rośliny do wiosennych kwietników, warto zwrócić uwagę na to, jakie mają cykle wzrostu. Begonia stale kwitnąca, werbena ogrodowa i aksamitka wąskolistna to rośliny, które są popularne, ale nie są dwuletnie. Begonia jest wieloletnia i lubi cieplejsze temperatury, więc może nie nadać się do wczesnowiosennej uprawy, szczególnie w chłodniejszym klimacie. Podobnie z werbeną, która kwitnie przez lato, ale nie jest pierwszym wyborem do wiosennych kompozycji, bo zaczyna rosnąć później. Aksamitka to jednoroczna roślina i raczej nadaje się na lato. Z kolei szarłat wiechowaty i chaber piżmowy też nie są dwuletnie i kwitną później. Z tego, co widzę, najważniejsze jest, żeby dobierać rośliny według ich cyklu życiowego, bo to pozwoli uzyskać lepsze efekty w ogrodzie.

Pytanie 28

Który element rysunku jest niezbędny na planszy projektu koncepcyjnego?

A. Tabeli materiałowej

B. Tabliczki tytułowej

C. Wymiarowania

D. Legendy

Legendy są kluczowym elementem rysunku technicznego, który pełni funkcję wyjaśniającą i informacyjną. Zawierają one istotne informacje o symbolach, kolorach oraz innych oznaczeniach użytych w projekcie. Bez legendy, interpretacja rysunku może być utrudniona, co wpływa na komunikację pomiędzy projektantem a wykonawcą. W kontekście standardów, takich jak normy ISO 128, legendy są zalecane jako sposób na ułatwienie zrozumienia rysunku przez osoby, które nie są bezpośrednio zaangażowane w jego tworzenie. Przykładem praktycznym może być projekt budynku, w którym legenda zawiera symbole reprezentujące różne materiały budowlane, instalacje elektryczne czy wodociągowe. Takie podejście nie tylko usprawnia proces realizacji projektu, ale również minimalizuje ryzyko popełnienia błędów na etapie budowy, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa i efektywności procesu budowlane. Dobrze zorganizowana legenda pozwala także na łatwiejsze wprowadzanie ewentualnych zmian w projekcie, ponieważ wszyscy uczestnicy procesu mają jasne odniesienia do używanych oznaczeń.

Pytanie 29

W którym wierszu tabeli podano grupę roślin stosowanych do obsadzenia promenady?

A.	wierzba biała Salix alba	oliwnik wąskolistny Elaeagnus angustifolia	hortensja drzewkowata Hydrangea arborescens
B.	cyprysik groszkowy Chamaecyparis pisifera	robinia biała Robinia pseudoacacia	rozchodnik okazały Sedum spectabile
C.	perukowiec podolski Cotinus coggygria	leszczyna pospolita „Contorta" Corylus avellana „Contorta"	kokornak wielkolistny Aristolochia macrophylla
D.	lipa srebrzysta Tilia tomentosa	jesion pensylwański Fraxinus pennsylvanica	kasztanowiec czerwony Aesculus x carnea

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Wybór odpowiedzi spośród A, B lub C może wydawać się kuszący, jednak żadna z tych opcji nie odnosi się do roślin, które są odpowiednie do obsadzania promenad. Wiele osób może przyjąć, że różne gatunki roślin mogą być stosowane zamiennie, jednak w rzeczywistości wymogi dotyczące obsadzania przestrzeni publicznych są bardzo specyficzne. Na przykład, niektóre z drzew wymienionych w tych odpowiedziach mogą nie posiadać odpowiednich cech, takich jak trwałość, odporność na zmienne warunki atmosferyczne oraz zdolność do radzenia sobie z ograniczonymi warunkami glebowymi. Dodatkowo, osoby udzielające odpowiedzi mogą nie dostrzegać, jak istotne jest stosowanie drzew, które nie tylko spełniają funkcję estetyczną, ale również przyczyniają się do poprawy mikroklimatu w miastach. Również, nieodpowiedni dobór roślin może prowadzić do problemów związanych z inwazją, patogenami czy osłabieniem lokalnego ekosystemu. W kontekście dobrej praktyki w architekturze krajobrazu, kluczowe jest, aby wybierać gatunki, które są przystosowane do danych warunków i mają pozytywny wpływ na otoczenie. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu przestrzeni publicznych.

Pytanie 30

Jakie owady powodują intensywne deformacje wierzchołkowych liści roślin?

A. Mszyce

B. Poczwarki

C. Biedronki

D. Acarina

Mszyce to te małe owady, które podgryzają rośliny, ssąc ich soki. Skutkiem tego są różne uszkodzenia, a liście mogą się pofałdować i wyglądać na chore. Ich ślina zawiera enzymy, które uszkadzają komórki roślin, co prowadzi do takich deformacji. W praktyce to ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w ogrodach i uprawach, bo jak szybko zauważysz atak mszyc i coś z tym zrobisz, możesz uratować swoje plony. Przyda się regularne oglądanie roślin, a także wrzucanie biedronek, które mszycami się zajmą. No i ważne jest, żeby stosować środki ochrony roślin z głową, korzystając z zasad IPM, bo to naprawdę pomaga w walce z tymi szkodnikami.

Pytanie 31

Pojedyncza roślina drzewiasta, występująca w sztucznie ukształtowanej przestrzeni, to

A. soliter

B. boskiet

C. bindaż

D. szpaler

Termin 'soliter' odnosi się do pojedynczego drzewa, które jest wysadzone w przestrzeni zaprojektowanej przez człowieka, takiej jak park, ogród czy aleja. Tego rodzaju nasadzenia mają na celu podkreślenie estetyki przestrzeni, a także zapewnienie cienia i miejsca do wypoczynku. Solitery są często używane w projektach krajobrazowych, gdzie ich wyrazista sylwetka i struktura zwracają uwagę i stanowią punkt centralny. Przykładem może być dąb sadzony jako soliter w parku miejskim, który nie tylko przyciąga wzrok, ale także jest miejscem dla ptaków i innych organizmów. W praktyce, podczas projektowania przestrzeni, należy uwzględnić odpowiednią przestrzeń dla korony drzewa, co jest zgodne z zasadami dobrego planowania krajobrazu, aby uniknąć konfliktów z innymi roślinami oraz zapewnić drzewu optymalne warunki do wzrostu. Standardy dotyczące sadzenia solitary określają także minimalne odległości od budynków oraz innych elementów infrastruktury, aby zapewnić ich prawidłowy rozwój.

Pytanie 32

Jaką roślinę warto zasadzić w skrzynkach na balkonie z ekspozycją na słońce?

A. Niecierpek nowogwinejski (Impatiens hawkeri)

B. Plektrantus koleusowaty (Plectranihus forsteri)

C. Bluszcz pospolity (Hedera helix)

D. Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia)

Uczep rózgowaty (Bidens ferulifolia) jest doskonałym wyborem do obsadzania balkonów o wystawie południowej ze względu na swoją odporność na wysokie nasłonecznienie oraz długotrwałe kwitnienie. Ta roślina, znana z intensywnych, złocistych kwiatów, dobrze znosi ciepło i suchość, co czyni ją idealną do warunków panujących na południowych balkonach. Uczep rozwija bujny pokrój, co pozwala na efektowne zasłanianie skrzynek i nadanie im atrakcyjnego wyglądu. W praktyce warto stosować tę roślinę w kompozycjach z innymi gatunkami, aby uzyskać ciekawy efekt kolorystyczny. Dobrze rośnie w różnych typach gleby, ale preferuje podłoża dobrze przepuszczalne. Warto również zauważyć, że jest to roślina jednoroczna, co oznacza, że po zakończeniu sezonu należy ją wymienić. W kontekście standardów pielęgnacji roślin balkonowych, uczep wymaga regularnego podlewania oraz nawożenia, co przyczyni się do jego zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia przez całe lato.

Pytanie 33

Typową czynnością podczas wiosennego sadzenia krzewów róż rabatowych jest

A. kopczykowanie krzewów do wysokości około 30 cm

B. przycinanie pędów w okolicy 3 a 5 oczka, kierując je na zewnątrz

C. osłanianie krzewów gałęziami drzew iglastych

D. przycinanie pędów na wysokości około 30 cm

Cieniowanie krzewów gałęziami roślin iglastych nie jest standardową praktyką w wiosennym sadzeniu krzewów róż rabatowych. Takie podejście może prowadzić do poważnych problemów z dostępem światła słonecznego, co jest kluczowe dla prawidłowego wzrostu i kwitnienia róż. Rośliny te potrzebują sporej ilości światła, a ich przyciemnienie może skutkować osłabieniem rośliny, a nawet jej obumarciem. Z kolei kopczykowanie krzewów na wysokość około 30 cm jest również niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do gromadzenia się wilgoci przy szyjce korzeniowej, co sprzyja rozwojowi chorób grzybowych oraz gnicie korzeni. Dodatkowo, przycinanie pędów na wysokości około 30 cm nie uwzględnia specyfiki róż, które powinny być przycinane na wyżej wymienione 3-5 oczko. Takie cięcie prowadzi do utraty potencjału kwitnienia, ponieważ usuwamy zbyt wiele młodych pędów, które są odpowiedzialne za produkcję kwiatów. Stosowanie nieodpowiednich technik przycinania lub pielęgnacji krzewów róż może wynikać z braku znajomości zasad agrotechnicznych oraz z mylnej interpretacji potrzeb tych roślin. Uznawanie takich praktyk za standardowe działania w pielęgnacji róż może prowadzić do niepowodzeń w uprawie, dlatego tak ważne jest opieranie się na sprawdzonych metodach i zaleceniach ekspertów.

Pytanie 34

Obwód pnia drzewa, z którego wynika pierśnica, należy zmierzyć na wysokości

A. 130 cm nad powierzchnią ziemi

B. 120 cm nad powierzchnią ziemi

C. 150 cm nad powierzchnią ziemi

D. 140 cm nad powierzchnią ziemi

Pomiar obwodu pnia drzewa jest kluczowym procesem w leśnictwie, jednak wybór niewłaściwej wysokości do tego pomiaru prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Zmiana wysokości pomiaru na 120 cm, 140 cm czy 150 cm wprowadza różnorodne błędy i niezgodności w zestawieniach danych. Pomiar na wysokości 120 cm może nie uwzględniać typowego kształtu pnia, który u podstawy często jest szerszy, co może skutkować niedoszacowaniem rzeczywistej średnicy. Z kolei wysokość 140 cm mogłaby być uznana za zbyt dużą, co w przypadku młodszych drzew może prowadzić do zafałszowania danych, ponieważ w tym przypadku obwód może być znacznie mniejszy. Zastosowanie wysokości 150 cm również wzbudza wątpliwości, zwłaszcza w odniesieniu do młodych drzew, gdzie pomiar na tej wysokości może być nieadekwatny w kontekście biologicznym i ekologicznym. Dodatkowo, nieprzestrzeganie standardów pomiarowych może prowadzić do trudności w późniejszych analizach oraz do braku spójności w danych, co jest niezwykle istotne w kontekście badań naukowych oraz zarządzania zasobami leśnymi. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do ustalonych wytycznych, które w tym przypadku wskazują na wysokość 130 cm, co zapewnia precyzyjność i porównywalność wyników.

Pytanie 35

Na barokowych parterach haftowych ornament może stanowić niski strzyżony

A. berberys Thunberga (Berberis thunbergii)

B. pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)

C. bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)

D. ligustr pospolity (Ligustrum vulgare)

Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare), berberys Thunberga (Berberis thunbergii) oraz pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa) nie są odpowiednimi roślinami do tworzenia barokowych ornamentów haftowych. Ligustr, mimo swojej gęstości i możliwości formowania, jest rośliną liściastą, która traci liście na zimę, co sprawia, że nie może zapewnić całorocznej dekoracyjności, co jest istotnym elementem w barokowych założeniach ogrodowych. Berberys Thunberga, chociaż atrakcyjny dzięki barwnym liściom, ma tendencję do rozrastania się w szerokości, co utrudnia uzyskanie ścisłych form wymaganych w stylu barokowym. Dodatkowo, jego ciernie mogą stanowić problem w kontekście użytkowym ogrodu, co kłóci się z duchem barokowej harmonii i elegancji. Pięciornik krzewiasty, z kolei, charakteryzuje się bardziej naturalistycznym stylem wzrostu i nie jest adaptowany do precyzyjnych form strzyżenia. W kontekście błędnych wyborów, można zauważyć powszechny problem z niewłaściwym doborem roślin do stylu ogrodowego, co prowadzi do estetycznych i funkcjonalnych niezgodności. Zrozumienie specyfiki stylu barokowego oraz odpowiednich roślin do jego realizacji jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów w projektowaniu ogrodów. W każdym przypadku, wybór roślin powinien opierać się na ich właściwościach, takich jak pokrój, zimotrwałość oraz zdolność do formowania, co pozwala na stworzenie zharmonizowanej i eleganckiej przestrzeni ogrodowej.

Pytanie 36

Jak długo można przechowywać zrolowaną darń w chłodne wiosenne i jesienne dni, aby nie narazić jej na uszkodzenia?

A. 5 dób

B. 2 doby

C. 0,5 doby

D. 7 dób

Maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne i jesienne wynosi 2 doby. Ta odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ darń, będąc żywym materiałem, wymaga odpowiednich warunków, aby nie doszło do jej uszkodzenia. W chłodniejszych temperaturach, jak te występują wiosną i jesienią, przesycenie wilgocią oraz ograniczona wymiana gazowa mogą spowodować, że darń nie będzie w stanie przetrwać dłużej niż 48 godzin bez utraty jakości. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy odnosi się do planowania działań związanych z układaniem darni; wiedząc, że maksymalny czas to 2 doby, można lepiej zorganizować transport oraz aplikację darni, co pozwoli uniknąć jej uszkodzenia i zachować jej zdrowotność. W branży ogrodniczej oraz w projektach budowlanych przestrzeganie tej zasady jest kluczowe, aby zapewnić długotrwały efekt estetyczny oraz funkcjonalny. Dodatkowo, warto pamiętać, że odpowiednie warunki przechowywania, takie jak osłonięcie darni przed słońcem oraz unikanie jej nadmiernego przemoczenia, są również istotnymi elementami w procesie zarządzania darnią."

Pytanie 37

Co to jest mulczowanie?

A. metoda rozmnażania roślin

B. metoda zakładania trawników

C. ściółkowanie powierzchni gleby

D. zabieg ochrony roślin

Mulczowanie, znane również jako ściółkowanie, to praktyka agrotechniczna polegająca na pokrywaniu powierzchni gleby warstwą organicznego lub nieorganicznego materiału. Celem tego zabiegu jest ochrona gleby przed erozją, ograniczenie wzrostu chwastów oraz utrzymanie wilgotności w glebie. Mulczowanie organiczne, takie jak trociny, liście, czy słoma, przyczynia się do wzbogacenia gleby w substancje odżywcze podczas ich rozkładu. Warto również zaznaczyć, że zastosowanie mulczu może znacząco poprawić mikroklimat w strefie korzeniowej roślin, co jest szczególnie istotne w przypadku upraw wrażliwych na zmiany wilgotności. Przykładowo, w uprawach warzyw czy owoców, odpowiednie mulczowanie może zwiększyć plon oraz poprawić jakość owoców. W kontekście dobrych praktyk, mulczowanie jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, redukując potrzebę stosowania herbicydów oraz wspierając bioróżnorodność w ekosystemach ogrodowych.

Pytanie 38

Jaką długość będzie miała trawa na planie wykonanym w skali 1:200, jeśli jej rzeczywista długość wynosi 18 m?

A. 0,9 cm

B. 1,8 cm

C. 9,0 cm

D. 3,6 cm

Pozostałe odpowiedzi niestety są błędne i opierają się na złym rozumieniu skalowania. Na przykład 1,8 cm to może być wynik źle przeprowadzonych obliczeń, bo bez uwzględnienia skali, nie da się dobrze wyliczyć wymiarów. Ktoś mógł też pomylić jednostki i nie przerobić metrów na centymetry, co prowadzi do znacznych błędów. Takie odpowiedzi jak 0,9 cm czy 3,6 cm mogą być skutkiem pomyłek w obliczeniach lub zamiana jednostek. Pamiętaj, że skala 1:200 oznacza, że rzeczywista długość jest 200 razy większa od tej na planie. Jak nie złapiesz tego, to możesz szybko otrzymać błędne wyniki. W praktyce precyzyjność w obliczeniach jest mega ważna, bo jak wymiar jest niepoprawny, to mogą się pojawić problemy później w realizacji projektów, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły w przeliczeniach i projektowaniu.

Pytanie 39

Zgodnie z wytycznymi jakościowymi dla materiałów szkółkarskich, opracowanymi przez Związek Szkółkarzy Polskich, różaneczniki i azalie przeznaczone do sprzedaży powinny posiadać

A. wykształcone 2 lub 3 pędy z uformowanymi pąkami kwiatowymi

B. wykształcone liścienie oraz pierwsze pędy

C. rozwiniętą, uformowaną rozetę liściową

D. 2 lub 3 wykształcone pędy, bez pąków kwiatowych

Różne odpowiedzi sugerują odmienne podejścia do oceny jakości roślin, ale ich analiza pokazuje, że nie uwzględniają kluczowych wymagań dla różaneczników i azalii w kontekście ich zdolności do rozwoju. Odpowiedź dotycząca wykształconych liścieni i pierwszych pędów wskazuje na etap wczesnego rozwoju roślin, jednak nie przyczynia się do określenia gotowości roślin do sprzedaży. W przypadku szkółkarskiego materiału roślinnego oczekuje się, że rośliny będą miały odpowiednią ilość pędów oraz pąków kwiatowych, co jest istotnym wskaźnikiem ich potencjału wzrostu. Z kolei rozetę liściową można uznać za element estetyczny, ale nie jest to decydujące w kontekście jakości materiału do sprzedaży. Co więcej, odpowiedzi sugerujące brak pąków kwiatowych w przypadku wykształconych pędów są niepoprawne, ponieważ pędy z pąkami kwiatowymi oznaczają, że roślina jest zdrowa i ma potencjał do kwitnienia, co z kolei przyciąga nabywców. Typowym błędem w myśleniu jest skupienie się na aspektach wizualnych roślin, zamiast na ich rzeczywistej gotowości do dalszego rozwoju i sprzedaży. Aby skutecznie uprawiać oraz sprzedawać różaneczniki i azalie, należy przestrzegać ustalonych standardów, które uwzględniają zarówno ilość pędów, jak i ich jakość oraz obecność pąków kwiatowych.

Pytanie 40

Jaka będzie długość projektowanego kwietnika sezonowego na planie w skali 1:50, gdy jego rzeczywista długość wynosi 2,5 m?

A. 5,0 cm

B. 2,5 cm

C. 25,0 cm

D. 12,5 cm

Niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnego zrozumienia koncepcji skali. Odpowiedzi takie jak 2,5 cm i 12,5 cm sugerują, że obliczenia nie uwzględniają proporcji skali 1:50. Odpowiedź 2,5 cm mogłaby wynikać z myślenia, że długość na planie odpowiada dokładnie rzeczywistej długości bez przeliczeń, co jest błędem logicznym. Z drugiej strony, odpowiedź 12,5 cm może sugerować niewłaściwe pomnożenie lub pomylenie skali z innym wskaźnikiem. Odpowiedź 25,0 cm jest również błędna, ponieważ sugeruje, że długość na planie jest znacznie większa niż rzeczywista, co prowadzi do nieporozumień w kontekście projektowania. Warto zwrócić uwagę, że zrozumienie skali jest istotne w różnych dziedzinach, w tym w architekturze, inżynierii i planowaniu urbanistycznym. Bez umiejętności przeliczenia rzeczywistych wymiarów na mniejsze, skalowane odpowiedniki, projekty mogą być trudne do realizacji, co może prowadzić do kosztownych błędów w budowie lub planowaniu zagospodarowania przestrzennego. Dobrze jest pamiętać, że prawidłowe stosowanie skali jest jednym z podstawowych elementów profesjonalnego rysunku technicznego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej