Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:19
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:34

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Na ilustracji przedstawiono interfejs użytkownika programu do

Ilustracja do pytania
A. tworzenia animacji.
B. tworzenia prezentacji.
C. katalogowania obrazów rastrowych.
D. katalogowania obiektów wektorowych.
Na ilustracji widoczny jest interfejs użytkownika dedykowanego programu do katalogowania obrazów rastrowych, co można zauważyć dzięki obecności miniatur zdjęć oraz opcji związanych z zarządzaniem metadanymi. Programy tego typu są powszechnie wykorzystywane w branży fotograficznej oraz w pracy z grafiką, gdzie kluczowe jest efektywne przechowywanie i organizowanie dużych zbiorów obrazów. Dobre praktyki w katalogowaniu obrazów rastrowych obejmują użycie systemów tagów, co pozwala na łatwiejsze przeszukiwanie i filtrowanie zbiorów. Dodatkowo, organizacja plików w odpowiednich folderach oraz stosowanie jednolitych nomenklatur przy nazwach plików to kolejne istotne aspekty, które pomagają w zarządzaniu zasobami wizualnymi. Programy do katalogowania obrazów rastrowych najczęściej oferują również funkcje eksportu i importu, co ułatwia współpracę pomiędzy różnymi aplikacjami graficznymi.

Pytanie 2

Którą regułę zastosowano do kadrowania zamieszczonej fotografii?

Ilustracja do pytania
A. Podziału ukośnego
B. Tójpodziału
C. Podziału diagonalnego.
D. Złotej spirali.
Zastosowanie reguły trójpodziału w fotografii jest jedną z najpopularniejszych technik kompozycyjnych, która pozwala na osiągnięcie harmonii w obrazie. Reguła ta polega na podziale kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, tworząc dziewięć prostokątnych obszarów. Umieszczając istotne elementy zdjęcia wzdłuż tych linii lub w miejscach ich przecięcia, fotograf zwiększa dynamikę i równowagę kompozycyjną. W przedstawionej fotografii, linie trójpodziału idealnie pokrywają się z horyzontem oraz kluczowymi elementami ogrodu, co nadaje całości estetycznego wyrazu i przyciąga wzrok widza. W praktyce, stosowanie tej reguły może znacząco poprawić jakość zdjęć, szczególnie w fotografii krajobrazowej i portretowej, gdzie układ głównych obiektów ma kluczowe znaczenie dla ich odbioru. Warto pamiętać, że choć reguła ta jest pomocna, nie jest sztywną zasadą; czasami odstępstwo od niej może prowadzić do interesujących efektów. Dobre praktyki w fotografii zalecają eksperymentowanie z różnymi kompozycjami, aby odkryć, co najlepiej pasuje do konkretnej sceny.

Pytanie 3

Które z poniższych narzędzi umożliwia poprawę jakości nagrania dźwiękowego z mikrofonu, czyli eliminację zarejestrowanych zakłóceń w formie szumów i trzasków?

A. Filtr dźwiękowy aplikacji GIMP
B. Filtr Echo w programie Adobe Audition
C. Filtr dźwiękowy aplikacji Adobe Premiere
D. Odszumiacz w programie Audacity
Odszumiacz w Audacity to naprawdę przydatne narzędzie, które działa na rzecz poprawy jakości nagrań dźwiękowych. Jego zadanie to wyłapanie i eliminacja niechcianych dźwięków, jak szumy tła czy trzaski, co na pewno pomaga w stworzeniu lepszego materiału audio. Program używa zaawansowanych algorytmów do analizy dźwięku, co pozwala na stworzenie profilu szumu, który potem jest usuwany z całej ścieżki nagrania. Na przykład, jeśli nagrywasz wywiad w głośnym miejscu, odszumiacz może naprawdę zmienić jakość twojego dźwięku na lepsze, co jest ważne, szczególnie przy produkcji podcastów czy filmów. Tylko pamiętaj, żeby nie przesadzić z redukcją szumów, bo można zniekształcić głos, a to z kolei jest sprzeczne z zasadami obróbki dźwięku w branży.

Pytanie 4

W jakim trybie kolorystycznym powinno być zapisane zdjęcie cyfrowe, które ma być użyte w publikacji opracowywanej przez drukarnię offsetową?

A. Lab
B. RGB
C. CMYK
D. HSL
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ ten tryb koloru jest standardem w druku offsetowym. CMYK, co oznacza cyjan, magentę, żółty i czarny, jest modelowym przestrzenią barw używaną w procesie druku kolorowego. W odróżnieniu od RGB, który jest przeznaczony głównie dla wyświetlaczy i urządzeń elektronicznych, CMYK jest stosowany do reprodukcji kolorów na papierze. W praktyce, podczas przygotowywania materiałów do druku, konieczne jest konwersja obrazów RGB na CMYK, aby zapewnić, że kolory będą wyglądać zgodnie z zamierzeniami po wydruku. Używanie CMYK pozwala na precyzyjne odwzorowanie kolorów, co jest kluczowe w przypadku publikacji, które muszą mieć spójny i profesjonalny wygląd. Ponadto, dobrym zwyczajem jest wstępne sprawdzenie kolorów przy użyciu próbnego druku, aby potwierdzić, że kolory po wydruku odpowiadają tym z projektu.

Pytanie 5

Znany system kolorów, w którym każdy barwa oraz jej odcień mają przypisane oddzielne numery, określa się mianem skali

A. tint
B. Pantone
C. kolorów specjalnych
D. kolorów internetowych
Odpowiedź 'Pantone' jest prawidłowa, ponieważ Pantone Color Matching System (PMS) to system kolorów, który przypisuje każdemu kolorowi unikalny numer, co umożliwia precyzyjne odwzorowanie kolorów w różnych materiałach i technikach druku. System ten jest szeroko stosowany w branży kreatywnej, w tym w projektowaniu graficznym, mody oraz druku, co pozwala na zapewnienie spójności kolorystycznej w różnych mediach. Na przykład, jeśli projektant wybiera kolor Pantone 186 C, może być pewny, że ten odcień będzie wyglądał identycznie, niezależnie od tego, czy jest drukowany na papierze, używany w tkaninach, czy też aplikowany w projektach cyfrowych. Ponadto, Pantone regularnie aktualizuje swoją paletę kolorów oraz wprowadza nowe odcienie, co czyni ten system bardzo elastycznym i odpowiednim do różnorodnych zastosowań. Warto również zaznaczyć, że Pantone jest często używane w procesach produkcyjnych, aby zminimalizować ryzyko błędów kolorystycznych, które mogą wystąpić podczas druku, co czyni go standardem w wielu branżach.

Pytanie 6

W języku HTML znacznik zawiera

A. opisy i słowa kluczowe, które są wykorzystywane przez serwisy wyszukujące.
B. blok informacji widocznych dopiero w momencie rozwinięcia go przez użytkownika.
C. nazwę dokumentu.
D. treść dokumentu.
Często można spotkać się z przekonaniem, że znacznik <meta> służy do przechowywania treści czy tytułu dokumentu, albo nawet do prezentowania jakichś ukrytych bloków informacji, które użytkownik może rozwinąć. To są jednak błędne założenia wynikające przeważnie z mylenia ról poszczególnych znaczników HTML. Treść dokumentu zawsze umieszcza się wewnątrz znacznika <body>, a nie <meta>. <meta> nigdy nie służy do wyświetlania treści czy jakiejkolwiek zawartości, którą zobaczy użytkownik na stronie. Jeśli chodzi o nazwę dokumentu – za to odpowiada znacznik <title>, który umieszczamy w sekcji <head>; to właśnie on pojawia się na karcie przeglądarki czy w zakładkach. Pomysł z blokiem informacji, który się rozwija dopiero po jakiejś interakcji, raczej przypomina użycie <details>, <summary> lub nawet jakichś rozwiązań opartych na JavaScripcie czy CSS, ale nigdy <meta>. <meta> jest przeznaczony wyłącznie do przekazywania dodatkowych, niewidocznych informacji o stronie – takich jak opisy, słowa kluczowe, informacje o autorze, kodowaniu znaków czy nawet różne specjalne instrukcje dla robotów indeksujących. Bardzo łatwo pomylić <meta> z innymi znacznikami z sekcji <head>, bo wszystkie one w naturalny sposób są niewidoczne dla zwykłego użytkownika, ale ich zastosowanie jest ściśle określone w standardach W3C. Moim zdaniem najczęstszym powodem takich pomyłek jest pobieżne zapoznanie się z dokumentacją lub skupianie się wyłącznie na widocznej części strony. Dobre opanowanie roli <meta> to podstawa przy projektowaniu każdej profesjonalnej strony www, bo bez tego łatwo można stworzyć stronę, której nie znajdą wyszukiwarki, albo która będzie źle wyświetlana przez różne przeglądarki.

Pytanie 7

W jakim przypadku oba odkrycia w kodzie HTML reprezentują ten sam kolor?

A. rgb(128, 255, 0); #ff8000
B. green; rgb(0, 255, 0)
C. yellow; #ffff00
D. purple; #ff00ff
Wybór którejkolwiek z pozostałych odpowiedzi jest błędny, bo każdy z tych zapisów odnosi się do innego koloru, co ma znaczenie przy kodowaniu w HTML i CSS. Zrozumienie kolorów w CSS wymaga znajomości różnych formatów ich zapisu. Na przykład 'green; rgb(0, 255, 0)' to zielony, z maksymalną intensywnością zielonego i brakiem czerwonego oraz niebieskiego. Wartości RGB są spoko, ale mogą być mylące, jak nie znasz dokładnych odcieni. Z kolei 'purple; #ff00ff' to fioletowy, a 'rgb(128, 255, 0); #ff8000' oznacza dwa różne kolory. W praktyce warto korzystać z narzędzi do wyboru kolorów, które pomagają w wizualizacji i porównywaniu kolorów, żeby lepiej dobrać paletę kolorów w projekcie. Pamiętaj, że dobór kolorów ma ogromne znaczenie dla estetyki czy użyteczności interfejsów, więc warto poświęcić czas na naukę ich reprezentacji.

Pytanie 8

Histogram, który zawiera największe wartości z prawej, skrajnej strony histogramu wskazuje z reguły na zdjęcie

Ilustracja do pytania
A. niedoświetlone.
B. mocno skontrastowane.
C. prawidłowo oświetlone.
D. prześwietlone.
Histogram to narzędzie wykorzystywane w fotografii do analizy rozkładu wartości jasności w obrazie. Gdy histogram pokazuje największe wartości po prawej stronie, oznacza to, że większość pikseli w obrazie jest bardzo jasna, co prowadzi do prześwietlenia. Prześwietlone zdjęcie może być wadliwe, gdyż szczegóły w jasnych partiach mogą zostać utracone, co jest szczególnie istotne w przypadku fotografii, gdzie zachowanie detali jest kluczowe. Podczas korzystania z histogramów, ważne jest, aby dążyć do zrównoważonego rozkładu wartości jasności, co zwykle oznacza, że obszary jasne, średnie i ciemne współistnieją w odpowiednich proporcjach. Standardowe praktyki sugerują, aby unikać skrajnych wartości, które mogą prowadzić do degradacji jakości obrazu. Aby poprawić wyniki, warto zastosować techniki takie jak bracketing ekspozycji i wykorzystanie filtrów ND, które pomagają w kontrolowaniu ilości światła docierającego do matrycy aparatu.

Pytanie 9

Który z parametrów użytych przy rejestracji przedstawionego obrazu wpłynął na uzyskanie efektu blur wody?

Ilustracja do pytania
A. Rozdzielczość
B. Liczba przysłony
C. Ogniskowa
D. Czas naświetlania
Prawidłową odpowiedzią jest czas naświetlania, bo to właśnie on decyduje o tym, jak długo światło pada na matrycę aparatu podczas wykonywania zdjęcia. Przy długim czasie naświetlania ruchome elementy — jak woda w wodospadzie — rozmywają się, tworząc charakterystyczny efekt płynności czy zamglenia. W praktyce, żeby uzyskać taki efekt „mlecznej” wody jak na zdjęciu, stosuje się czasy rzędu 1 sekundy albo nawet dłuższe, a czasem potrzebne są filtry ND, żeby nie prześwietlić kadru przy dziennym świetle. Moim zdaniem to jeden z najbardziej widowiskowych trików w fotografii krajobrazowej i od razu widać, kiedy ktoś ogarnia długie czasy. Fotografowie na całym świecie używają tej techniki zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak National Geographic czy Royal Photographic Society, gdzie rekomenduje się eksperymentowanie z czasami od 1/4 sekundy nawet do kilku sekund przy tego typu scenach. Fajnie też wiedzieć, że przy zbyt krótkim czasie naświetlania woda byłaby 'zamrożona', a efekt całkiem inny – mniej malowniczy. Również warto pamiętać, że do takich ujęć najlepiej używać statywu, bo długi czas naświetlania łatwo powoduje poruszenie całego zdjęcia. Osobiście polecam poeksperymentować z różnymi czasami i zobaczyć, jak zmienia się charakter zdjęcia – to naprawdę świetna lekcja praktyczna.

Pytanie 10

Jaki skrót klawiszowy umożliwia zaznaczenie wszystkich elementów znajdujących się w obszarze roboczym programu Adobe Illustrator?

A. Ctrl+A
B. Ctrl+C
C. Ctrl+G
D. Ctrl+V
Skrót klawiaturowy Ctrl+A jest standardowym poleceniem w wielu programach, w tym Adobe Illustrator, służącym do zaznaczania wszystkich obiektów w danym dokumencie. Użycie tego skrótu jest niezwykle przydatne, gdy potrzebujemy szybko edytować lub przenieść wszystkie elementy w obszarze roboczym, co znacząco przyspiesza proces pracy. Na przykład, jeśli projektujesz złożony układ graficzny i chcesz zmienić kolor tła, zaznaczenie wszystkich obiektów pozwoli Ci to zrobić w jednym kroku. Ponadto, Ctrl+A jest częścią ogólnych standardów interfejsu użytkownika, co oznacza, że użytkownicy mogą oczekiwać, że będzie on działał w podobny sposób w innych aplikacjach. W praktyce, korzystając z Ctrl+A, można również szybko skopiować wszystkie zaznaczone elementy za pomocą Ctrl+C lub przenieść je w inne miejsce za pomocą skrótu Ctrl+X, co sprawia, że jest to kluczowe narzędzie w codziennej pracy graficznej.

Pytanie 11

Który odcień koloru odpowiada zapisowi #00FF00?

A. Czarny.
B. Biały.
C. Czerwony.
D. Zielony.
Kod koloru #00FF00 to tak naprawdę podstawowy zapis w systemie szesnastkowym (hex), który bardzo często jest wykorzystywany w projektowaniu stron internetowych, grafice komputerowej czy nawet przy pracy z mikrokontrolerami i wyświetlaczami LED. Ten zapis to tak zwany RGB Hex, gdzie pierwsze dwie cyfry określają natężenie czerwonego (R), kolejne dwie zielonego (G), a ostatnie dwie niebieskiego (B) – wszystko w zakresie od 00 do FF, czyli od 0 do 255 w systemie dziesiętnym. W przypadku #00FF00, czerwony ma wartość 0, zielony 255, a niebieski 0, więc otrzymujemy bardzo intensywny, czysty zielony. To trochę taki „zielony neon”, bo dominuje tylko ta składowa. W praktyce, ten kod jest uniwersalnie rozpoznawany przez przeglądarki internetowe, oprogramowanie graficzne czy różne systemy sterowania światłami LED. Moim zdaniem, każdy kto choć raz zmieniał kolory w CSS czy bawił się Arduino, powinien takie podstawowe kody znać na pamięć. Dla porównania, czerwony ma kod #FF0000, niebieski to #0000FF, a biały to #FFFFFF, więc łatwo je pomylić, jeśli nie zna się tej konwencji. Takie podstawy naprawdę ułatwiają życie przy front-endzie czy nawet przy zwykłym robieniu grafiki do mediów społecznościowych.

Pytanie 12

Ilustracja przedstawia grafikę wykonaną w programie wektorowym z wykorzystaniem

Ilustracja do pytania
A. głębi.
B. krzywych Béziera.
C. wypełnienia siatkowego.
D. metamorfozy.
Odpowiedź "krzywe Béziera" jest prawidłowa, ponieważ na ilustracji widoczna jest grafika wektorowa, która w dużej mierze opiera się na wykorzystaniu krzywych Béziera do tworzenia gładkich i precyzyjnych kształtów. Krzywe Béziera są fundamentalnym narzędziem w grafice wektorowej, umożliwiającym projektantom modelowanie złożonych form przy użyciu punktów kontrolnych. Te punkty definiują kształt krzywej, gdzie manipulacja ich położeniem pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Dzięki temu grafiki wektorowe są skalowalne bez utraty jakości, co jest kluczowe dla druku i wyświetlania na różnych urządzeniach. W praktyce krzywe Béziera znajdują zastosowanie w projektowaniu logo, ilustracji oraz animacji, a ich umiejętne wykorzystanie jest standardem w branży graficznej. Przykładowo, w programach takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, krzywe Béziera służą do tworzenia zarówno prostych, jak i złożonych kształtów, co pozwala na dużą elastyczność w procesie twórczym. Poznanie i opanowanie tego narzędzia jest niezbędne dla każdego grafika chcącego pracować w obszarze grafiki wektorowej.

Pytanie 13

Aby utrzymać porządek na liście warstw w programie Photoshop, trzeba

A. połączyć warstwy
B. obniżyć przejrzystość warstw
C. zgrupować warstwy
D. wprowadzić maski do warstw
Zgrupowanie warstw w programie Photoshop to kluczowy sposób na zachowanie porządku i organizacji w pracy nad projektem graficznym. Gdy pracujemy z dużą liczbą warstw, zgrupowanie ich w foldery pozwala na lepszą kontrolę nad projektem, umożliwiając łatwe włączanie i wyłączanie widoczności grupy warstw, a także na szybsze wybieranie i edytowanie powiązanych elementów. Na przykład, jeśli tworzymy skomplikowany projekt z wieloma elementami graficznymi, możemy zgrupować wszystkie warstwy związane z tłem w jedną grupę, co znacznie ułatwia zarządzanie projektem. Zgrupowane warstwy mogą być również łatwo przenoszone, co zwiększa efektywność pracy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które zalecają utrzymanie porządku w projektach graficznych, co pozwala na szybszą i bardziej efektywną pracę, a także ułatwia współpracę w zespole. Dodatkowo, zgrupowanie warstw zwiększa czytelność pliku PSD, co jest niezmiernie ważne, gdy projekt jest dzielony z innymi grafikami lub klientami.

Pytanie 14

Firma nabyła zestaw zdjęć na licencji Royalty Free do publikacji drukowanych – ulotek oraz plakatów. Czy można, bez konieczności spełniania dodatkowych warunków, użyć tych materiałów do stworzenia strony internetowej firmy?

A. Tak, ponieważ licencja umożliwia wykorzystanie zdjęć w każdym celu firmy
B. Nie, ponieważ licencja odnosi się wyłącznie do materiałów drukowanych - ulotek, plakatów
C. Nie, firma jest zobowiązana poinformować odpowiedni bank grafiki o każdym użyciu zdjęć w jakimkolwiek celu
D. Nie, firma powinna dodatkowo nabyć prawo do używania zdjęć na stronie internetowej
Spostrzeganie, że wykorzystanie zdjęć zakupionych na licencji Royalty Free na stronie internetowej wymaga dodatkowych uprawnień, jest błędne i opiera się na nieporozumieniu dotyczącym natury tych licencji. Licencje Royalty Free pozwalają na wielokrotne wykorzystanie zdjęć w różnych projektach bez konieczności wykupywania dodatkowych praw czy opłat za użytkowanie, o ile nie narusza się warunków licencji. W praktyce, wiele osób błędnie zakłada, że użycie cyfrowe wymaga oddzielnej zgody, co nie jest prawdą. Kolejnym nieporozumieniem jest twierdzenie, że firma powinna informować bank grafiki o każdym użyciu zdjęć. Większość licencji Royalty Free nie wymaga takiego zawiadamiania, co oznacza, że użytkownik nie musi rejestrować każdego zastosowania zdjęcia. Warto także zauważyć, że ograniczenia dotyczące użycia zdjęć w materiałach jedynie drukowanych są mylne, ponieważ Royalty Free obejmuje zarówno druk, jak i media cyfrowe. Przykłady myślenia o licencjach w sposób zbyt restrykcyjny mogą prowadzić do paraliżu decyzyjnego w firmach, które obawiają się naruszenia praw autorskich, podczas gdy w rzeczywistości mają one prawo do swobodnego wykorzystywania tych materiałów, zachowując zgodność z zasadami licencyjnymi.

Pytanie 15

Który z programów Adobe służy do tworzenia animacji komputerowych?

A. After Effects
B. InDesign
C. Acrobat
D. Bridge
Odpowiedź 'After Effects' jest prawidłowa, ponieważ Adobe After Effects to zaawansowany program do tworzenia animacji komputerowych i efektów wizualnych. Jest szeroko stosowany w branży filmowej, telewizyjnej oraz w produkcji multimedialnej do realizacji animacji 2D i 3D. Umożliwia użytkownikom pracę z warstwami, efektami oraz kluczowymi klatkami, co pozwala na precyzyjne tworzenie płynnych ruchów i efektów wizualnych. Przykłady zastosowania After Effects obejmują tworzenie animacji tytułów filmowych, przejść między scenami, oraz animacji infografik i reklam. Program jest zgodny z innymi aplikacjami Adobe, co umożliwia łatwe importowanie i eksportowanie projektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Poza tym, After Effects oferuje wsparcie dla skryptów i wtyczek, co rozszerza jego funkcjonalność i pozwala na automatyzację procesów, co jest nieocenione w pracy nad dużymi projektami. Warto również pamiętać, że umiejętność obsługi After Effects jest często wymagana dla specjalistów zajmujących się produkcją video, co czyni go niezbędnym narzędziem w branży kreatywnej.

Pytanie 16

Animację poklatkową, którą planujesz opublikować w programie Adobe Flash, powinieneś zapisać w formacie

A. XFL
B. SWF
C. JPEG
D. FLA
Odpowiedzi takie jak XFL, FLA czy JPEG wcale nie nadają się do publikowania animacji w Adobe Flash. XFL to format używany do projektów w formie otwartej, ale to wciąż nie jest to, co chcemy mieć na końcu, żeby coś opublikować. Te pliki XFL są głównie do edytowania i trzymania projektów, a nie do ich publikacji, dlatego nie są gotowe do odtwarzania w przeglądarkach. FLA to z kolei format źródłowy, który zawiera wszystkie składniki projektu, ale też nie nadaje się do finalnej publikacji - można w nim grzebać, ale w internecie już nie pociągnie. JPEG, no cóż, to format obrazów rastrowych, który w ogóle nie obsługuje animacji, więc to całkowicie nieodpowiedni wybór. Jak wybierzesz niewłaściwy format do publikacji, to mogą się pojawić problemy z odtwarzaniem, a to potem wpływa na jakość tego, co użytkownicy zobaczą. Czasami ludzie myślą, że format źródłowy lub obrazowy wystarczy dla animacji, a to wcale nie jest prawda w kontekście tego, co musimy mieć, by wszystko działało w internecie.

Pytanie 17

Materiał cyfrowy do modelowania 3D można pozyskać z rzeczywistego przedmiotu przez wykonanie

A. wektoryzacji bitmapy z zastosowaniem efektu 3D.
B. skanowania 3D.
C. animowania 3D.
D. stylizacji bitmapy bryłą 3D.
Patrząc na wszystkie wymienione odpowiedzi, widać, że łatwo się pomylić, szczególnie jeśli ktoś dopiero zaczyna przygodę z modelowaniem 3D. Wiele osób myli animowanie 3D z tworzeniem modelu – tymczasem animowanie polega raczej na wprawianiu w ruch gotowych już modeli, a nie na ich cyfrowym pozyskiwaniu z fizycznych obiektów. To trochę jakby pomylić reżyserię filmu z budową scenografii – oba procesy są potrzebne, ale zupełnie inne. Stylizacja bitmapy bryłą 3D też brzmi kusząco, bo przecież można nakładać tekstury czy stosować mapowanie, ale to zupełnie inny etap pracy – chodzi tutaj o nadawanie charakteru już istniejącej grafice, nie o konwersję rzeczywistego przedmiotu do postaci cyfrowej. Podobnie z wektoryzacją bitmapy z efektem 3D – wektoryzacja to proces zamiany grafiki rastrowej na wektorową, a efekty 3D to jedynie wizualizacja, nie faktyczne tworzenie modelu przestrzennego na podstawie rzeczywistego obiektu. Typowym błędem jest traktowanie tych technik jako zamienników skanowania – niestety, żadne z nich nie pozwala automatycznie odtworzyć precyzyjnej geometrii realnej rzeczy w świecie cyfrowym. Branżowe standardy jasno wskazują, że skanowanie 3D to obecnie jedyna metoda pozwalająca na szybkie, dokładne i wieloaspektowe przeniesienie obiektu do formatu cyfrowego, z zachowaniem szczegółów, proporcji i często także tekstur. Warto pamiętać, że choć reszta technik jest bardzo przydatna w pracy z grafiką, to mają zupełnie inne przeznaczenie i nie zastąpią skanera w digitalizacji przedmiotów fizycznych.

Pytanie 18

Który z poniższych przykładów przedstawia obraz o największej rozdzielczości?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Odpowiedź "B." jest prawidłowa, ponieważ obraz ten charakteryzuje się najwyższą rozdzielczością spośród przedstawionych opcji. W kontekście grafiki komputerowej, rozdzielczość obrazu odnosi się do liczby pikseli, które tworzą obraz, co bezpośrednio wpływa na jego szczegółowość i ostrość. W praktyce, obrazy o wyższej rozdzielczości są bardziej odpowiednie do zastosowań profesjonalnych, takich jak drukowanie materiałów reklamowych czy fotografia artystyczna, gdzie każdy detal jest istotny. W przypadku wyświetlania obrazów na ekranach, wyższa rozdzielczość pozwala na lepsze odwzorowanie kolorów i detali, co jest kluczowe w branży filmowej i gier komputerowych. Standardy takie jak DPI (dots per inch) w druku oraz PPI (pixels per inch) w wyświetlaczach, pokazują, że im wyższe wartości, tym lepsza jakość obrazu. Warto więc zawsze dążyć do używania obrazów o najwyższej dostępnej rozdzielczości, aby zapewnić optymalne wrażenia wizualne.

Pytanie 19

Na której ilustracji przedstawiono program do tworzenia animacji?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. C.
D. D.
Ilustracja oznaczona literą B przedstawia program do tworzenia animacji, co można rozpoznać po charakterystycznych cechach interfejsu użytkownika. Programy tego typu często zawierają oś czasu, która umożliwia użytkownikom precyzyjne zarządzanie klatkami animacji oraz warstwy, które pozwalają na organizację różnych elementów animacji w sposób, który ułatwia ich edycję. W kontekście branżowym, popularne aplikacje do animacji, takie jak Adobe Animate czy Toon Boom Harmony, również wykorzystują podobne interfejsy, co potwierdza, że odpowiedź B jest właściwa. Użytkownicy tych programów mogą korzystać z zaawansowanych narzędzi animacyjnych, takich jak interpolacja ruchu czy efekty dźwiękowe, co znacznie przyspiesza proces tworzenia profesjonalnych animacji. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży produkcji multimedialnej oraz animacji, które kładą duży nacisk na użyteczność i funkcjonalność interfejsu użytkownika.

Pytanie 20

Które oprogramowanie jest najbardziej odpowiednie do stworzenia statycznego banera reklamowego?

A. Publisher
B. Word
C. Adobe Photoshop
D. Adobe After Effects
Adobe Photoshop to wiodące oprogramowanie do edycji grafiki rastrowej, które idealnie nadaje się do tworzenia statycznych banerów reklamowych. Program oferuje zaawansowane narzędzia do manipulacji obrazem, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wizualizacji. Dzięki szerokiemu zakresowi funkcji, takich jak warstwy, maski, filtry, oraz możliwość pracy z tekstem, Photoshop umożliwia projektowanie profesjonalnych i atrakcyjnych graficznych elementów reklamowych. Przykładowo, można łatwo zastosować efekty cieni, gradienty, czy też dopasować kolory, co jest kluczowe w procesie tworzenia spójnej identyfikacji wizualnej. W branży reklamowej standardem jest również wykorzystanie szablonów oraz własnych projektów, które można eksportować w formatach odpowiednich do druku lub publikacji internetowych. Photoshop jest kompatybilny z innymi produktami Adobe, co ułatwia współpracę z zespołem i integrację różnych zasobów graficznych. Warto również dodać, że umiejętność obsługi tego programu jest często wymagana przez pracodawców w branży kreatywnej, co czyni go niezbędnym narzędziem dla projektantów graficznych."

Pytanie 21

Skanery bębnowe i płaskie zamieniają

A. obrazy cyfrowe w dane analogowe
B. obrazy cyfrowe w sygnały elektryczne
C. obrazy analogowe na obiekty wektorowe
D. materiały analogowe na obrazy cyfrowe
Skanery płaskie i bębnowe są urządzeniami, które przetwarzają materiały analogowe, takie jak zdjęcia, dokumenty czy negatywy, na obrazy cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu materiału źródłowego, które następnie jest konwertowane na format cyfrowy, co umożliwia dalsze przetwarzanie i edycję za pomocą oprogramowania graficznego. Przykładem praktycznego zastosowania jest archiwizacja starodruków, gdzie skanowanie pozwala zachować ich stan bez ryzyka uszkodzenia oryginału. Skanery bębnowe, ze względu na swoją wysoką rozdzielczość, są często wykorzystywane w profesjonalnych studiach graficznych, gdzie precyzja obrazu ma kluczowe znaczenie. W kontekście standardów branżowych, skanowanie materiałów analogowych na obrazy cyfrowe powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak ISO, aby zapewnić jakość oraz trwałość skanowanych danych. Dobre praktyki obejmują również stosowanie odpowiednich ustawień skanera, takich jak rozdzielczość, głębia kolorów oraz format zapisu, co wpływa na ostateczną jakość cyfrowego obrazu.

Pytanie 22

Jakie są wymiary rozdzielczości full HD?

A. 720 x 576
B. 640 x 482
C. 1280 x 800
D. 1920 x 1080
Rozdzielczość full HD, określana jako 1920 x 1080, jest standardem, który zyskał ogromną popularność w branży elektroniki użytkowej, w tym telewizorach, monitorach komputerowych oraz urządzeniach mobilnych. Oznacza ona, że wyświetlacz ma 1920 pikseli w poziomie oraz 1080 pikseli w pionie, co razem daje około 2 miliony pikseli, a tym samym wyraźny i szczegółowy obraz. Taki poziom rozdzielczości jest szczególnie istotny w kontekście filmów wysokiej jakości, gier wideo oraz zastosowań profesjonalnych, takich jak edycja wideo czy grafika komputerowa. Ponadto, full HD stało się standardem w transmisji telewizyjnej oraz streamingowej, co oznacza, że wiele treści jest tworzonych z myślą o tej rozdzielczości. Używając urządzeń obsługujących full HD, użytkownicy mogą cieszyć się lepszymi doświadczeniami wizualnymi, co jest szczególnie ważne w dobie rosnącej jakości materiałów wideo. Warto również zauważyć, że rozdzielczość full HD jest często punktem wyjścia dla wyższych standardów, takich jak 4K, które stają się coraz bardziej popularne.

Pytanie 23

Jakie formaty wykorzystują cyfrowe aparaty do zapisu zdjęć?

A. JPEG, RAW
B. BMP, GIF
C. PNG, PSD
D. XCF, TIFF
Odpowiedź 'JPEG, RAW' jest poprawna, ponieważ oba te formaty są powszechnie stosowane w cyfrowych aparatach fotograficznych do zapisywania zdjęć. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest najbardziej popularnym formatem graficznym, który kompresuje zdjęcia w sposób lossy, co oznacza, że część danych jest tracona w celu zmniejszenia rozmiaru pliku. JPEG jest idealny do użycia w aplikacjach internetowych oraz w sytuacjach, gdzie rozmiar pliku ma kluczowe znaczenie, np. w przesyłaniu zdjęć przez e-mail czy publikowaniu ich w sieci. Z drugiej strony, format RAW to niestracony format, który przechowuje wszystkie informacje z matrycy aparatu, co pozwala na bardziej elastyczne edytowanie zdjęć w postprodukcji. Umożliwia to zachowanie większej ilości szczegółów i lepszą kontrolę nad parametrami, takimi jak ekspozycja czy balans bieli. W profesjonalnym fotografowaniu, wybór formatu RAW jest często preferowany, ponieważ daje większą swobodę w edycji. Użycie obu tych formatów - JPEG do codziennych zastosowań oraz RAW do bardziej wymagających projektów - jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 24

Wskaż format pliku dźwiękowego, który oferuje najwyższą jakość przechowywania danych?

A. MP4
B. MP3
C. FLAC
D. MPEG
MP3 to format stratny, co oznacza, że podczas kompresji dźwięku pewne informacje są usuwane, co wpływa na jakość audio. Chociaż MP3 jest popularny ze względu na swoje małe rozmiary plików i łatwość w dystrybucji, to nie jest odpowiedni dla zastosowań wymagających najwyższej jakości dźwięku. W przypadku MP4, jest to kontener multimedialny, który często zawiera ścieżki audio w formacie AAC. Chociaż AAC może oferować lepszą jakość niż MP3 przy tych samych bitrate'ach, nadal jest to format stratny, co oznacza, że jakość dźwięku nie jest porównywalna z FLAC. MPEG to standard kompresji wideo oraz audio, ale nie jest on specyficzny dla dźwięku, a jego zastosowanie w audio jest ograniczone w porównaniu do dedykowanych formatów. Wybór formatu audio powinien być oparty na specyficznych potrzebach, takich jak jakość dźwięku, rozmiar pliku i zastosowanie. Typowym błędem jest przyjmowanie, że popularność formatu automatycznie przekłada się na jego jakość, dlatego ważne jest, aby zrozumieć różnice między formatami i ich wpływ na doświadczenie słuchowe.

Pytanie 25

Narzędzia umożliwiające wykonanie miejscowego retuszu obrazu cyfrowego, to

A. rączka i pędzel historii.
B. stempel ze wzorkiem i pędzel artystyczny.
C. kroplomierz i pędzel mieszający.
D. łatka i pędzel korygujący.
Łatka i pędzel korygujący to absolutna podstawa, jeśli chodzi o miejscowy retusz w programach graficznych, takich jak Photoshop czy GIMP. Narzędzia te zostały specjalnie zaprojektowane właśnie do usuwania niedoskonałości na małych fragmentach obrazu, takich jak kurz, rysy, wypryski na skórze czy inne lokalne defekty. Działają na zasadzie inteligentnego dopasowywania tekstury, koloru oraz światła, dzięki czemu efekt końcowy wygląda bardzo naturalnie i nie widać śladów po ingerencji. Łatka pozwala zaznaczyć obszar do naprawy i przeciągnąć go nad miejsce, z którego pobierana jest poprawna tekstura – to często stosowana technika przy większych fragmentach skóry, tkanin czy tła. Pędzel korygujący natomiast umożliwia bardziej precyzyjną pracę na małych detalach, automatycznie mieszając wybrane obszary z otoczeniem. Moim zdaniem, jeśli ktoś zajmuje się retuszem profesjonalnie albo po prostu chce uzyskać estetyczny efekt bez widocznych poprawek, powinien naprawdę dobrze opanować te dwa narzędzia. Często też spotkałem się z tym, że nawet zawodowcy nie korzystają z nich w pełni – a szkoda, bo potrafią znacznie przyspieszyć pracę i sprawić, że rezultat będzie o klasę lepszy. Takie podejście to standard branżowy, szczególnie przy obróbce zdjęć portretowych czy produktowych. No i warto pamiętać, że kluczem jest subtelność i umiar – miejscowy retusz powinien być niewidoczny dla odbiorcy końcowego.

Pytanie 26

Ile maksymalnie wierszy umieszczonych na jednym slajdzie prezentacji pozwala zachować jego czytelność?

A. 10 wierszy.
B. 30 wierszy.
C. 6 wierszy.
D. 15 wierszy.
Wiele osób błędnie zakłada, że na slajdzie można zawrzeć nawet 10, 15 czy nawet 30 wierszy tekstu i nadal będzie on czytelny. To myślenie bierze się często z chęci przekazania jak największej ilości informacji na raz, jednak w praktyce skutkuje czymś dokładnie odwrotnym – odbiorca zaczyna się gubić, a przekaz staje się mniej jasny. Zbyt duża ilość tekstu na jednym slajdzie prowadzi do tzw. efektu 'ściany tekstu', przez co ludzie przestają czytać i skupiać się na prezentowanym temacie. Z mojego doświadczenia wynika, że optymalna ilość to maksymalnie 6 wierszy, zgodnie z regułą 6x6, szeroko polecaną w branży szkoleniowej i IT. Większa liczba wierszy wymusza stosowanie mniejszego rozmiaru czcionki, co znacząco wpływa na czytelność, szczególnie w większych salach czy przy prezentacjach online. Prezentacje z przeładowanymi slajdami wyglądają nieprofesjonalnie – widziałem już takie, gdzie po trzech minutach nikt nie zwracał uwagi na treść, bo była zbyt trudna do przyswojenia. Typowym błędem jest też traktowanie slajdu jak kartki notatek, zamiast jak narzędzia do wizualnego wsparcia wypowiedzi. Najlepiej, gdy slajd stanowi punkt wyjścia do rozmowy, a nie jej pełny zapis. Warto pamiętać, że przekaz wizualny w prezentacjach powinien być czytelny już z kilku metrów, a to jest praktycznie niewykonalne przy 10 czy więcej wierszach tekstu na jednym slajdzie. Podsumowując – mniej znaczy więcej, a 6 wierszy to rozsądne maksimum gwarantujące skuteczną komunikację.

Pytanie 27

Programy do tworzenia grafiki trójwymiarowej umożliwiają

A. przygotowanie prezentacji multimedialnych
B. tworzenie animacji poklatkowej oraz zaawansowaną obróbkę plików RAW
C. projektowanie stron internetowych
D. stworzenie modeli postaci z filmów lub bohaterów gier komputerowych
Oprogramowanie do projektowania grafiki trójwymiarowej (3D) jest kluczowym narzędziem w branży gier komputerowych oraz filmowej. Umożliwia tworzenie modeli postaci, które stanowią podstawę dla animacji oraz interakcji w tych mediach. Programy takie jak Blender, Autodesk Maya czy 3ds Max umożliwiają artystom 3D modelowanie, teksturowanie oraz animowanie postaci, co sprawia, że są one niezwykle realistyczne i dynamiczne. W procesie tworzenia modeli, artyści korzystają z technik takich jak sculpting, retopologia oraz rigging, które pozwalają na osiągnięcie wysokiej jakości wyników. Przygotowane modele następnie mogą być używane w grach wideo, filmach animowanych, a także w wirtualnej rzeczywistości. Dobre praktyki obejmują optymalizację modeli pod kątem wydajności, co jest niezbędne, by działały płynnie w czasie rzeczywistym. Warto również zauważyć, że zaawansowane oprogramowanie 3D wspiera standardy, takie jak PBR (Physically Based Rendering), co zapewnia realistyczne odwzorowanie materiałów i oświetlenia.

Pytanie 28

Aplikacja Audacity służy do obróbki

A. grafik rastrowych
B. grafik wektorowych
C. plików filmowych
D. plików audio
Audacity jest popularnym, open-source'owym oprogramowaniem do edycji dźwięku, które obsługuje wiele formatów plików audio. Umożliwia użytkownikom nagrywanie dźwięku z różnych źródeł, takich jak mikrofony, linie audio czy instrumenty muzyczne. Oprócz nagrywania, Audacity oferuje szeroki wachlarz funkcji edycyjnych, w tym cięcie, kopiowanie, wklejanie oraz stosowanie efektów dźwiękowych, takich jak pogłos, echo czy korekcja tonów. Dzięki temu program jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach, od amatorskiego nagrywania podcastów, przez produkcję muzyki, aż po analizy akustyczne. Standardy branżowe podkreślają znaczenie używania odpowiednich narzędzi do edycji audio, co czyni Audacity istotnym ogniwem w procesie twórczym. Użytkownicy mogą także eksportować swoje projekty do różnych formatów, takich jak WAV, MP3 czy OGG, co zapewnia elastyczność w dystrybucji i publikacji nagrań.

Pytanie 29

W celu uzyskania zgodności kolorystycznej obrazów cyfrowych przeznaczonych do wykorzystania w projekcie multimedialnym należy po wykonaniu zdjęcia

A. obejrzeć ostatni wydruk w odpowiednich warunkach oświetleniowych.
B. porównać wydruk z obrazem cyfrowym znajdującym się na monitorze, wyretuszować zdjęcie, wykonać próby wydruku z poprawnymi ustawieniami.
C. skalibrować monitor, wprowadzić ustawienia koloru w programie edycyjnym, dopasować parametry monitora.
D. ustawić parametry skanera oraz oprogramowania edycyjnego.
To jest właśnie sedno całej zabawy z kolorami w projektowaniu multimedialnym. Skalibrowanie monitora to podstawa, bo jeżeli ekran przekłamuje barwy, to nawet najlepsze zdjęcie po obróbce będzie wyglądać inaczej na innych urządzeniach czy na wydruku. W branży multimedialnej bardzo ważne jest, żeby mieć ten sam punkt odniesienia – stąd kalibracja monitora z użyciem kalibratorów sprzętowych, jak np. X-Rite czy Spyder. Ustawienie przestrzeni barwnej (np. sRGB, AdobeRGB) w programie graficznym, takim jak Photoshop czy GIMP, to kolejny krok – to pozwala ustandaryzować, z jakim zakresem kolorów pracujemy. Ja zawsze podkreślam, że bez tego obrazek, który wygląda super na jednym komputerze, na innym może być przesycony albo za blady. Branżowe standardy, jak ISO 12646 czy zalecenia ICC, mówią wprost o konieczności kalibracji oraz zarządzania kolorem. Praktyka pokazuje, że ignorowanie tych kroków prowadzi do poważnych rozjazdów i frustracji na etapie końcowej prezentacji materiału. Warto po prostu pamiętać, że dopasowanie parametrów monitora, a także prawidłowe ustawienia koloru w programie edycyjnym, to podstawowe narzędzia każdego, kto chce, żeby jego prace wyglądały wszędzie tak samo dobrze. Niby drobiazg, ale robi ogromną różnicę – szczególnie gdy materiał idzie do druku albo na duży pokaz.

Pytanie 30

Jakiego modelu kolorów używa się podczas skanowania zdjęć?

A. Czarno-biały
B. CMYK
C. Skala szarości
D. RGB
Tryb barw RGB (Red, Green, Blue) jest szeroko stosowany w skanowaniu fotografii, ponieważ jest to model koloru adytywnego, co oznacza, że kolory są tworzone poprzez dodawanie światła o różnych długościach fal. Skanery i aparaty cyfrowe zazwyczaj wykorzystują ten model, ponieważ najlepiej odzwierciedla sposób, w jaki ludzkie oko postrzega kolory, bazując na trzech podstawowych barwach. Przy skanowaniu fotografii RGB umożliwia uzyskanie szerokiej gamy kolorów i detali, co jest kluczowe dla zachowania jakości obrazu. Dodatkowo, pliki zapisane w formacie RGB są łatwo przetwarzane w programach graficznych, co jest istotne w kontekście edytowania, poprawiania i publikowania zdjęć. Standardy takie jak sRGB czy Adobe RGB są powszechnie akceptowane w branży, zapewniając spójność kolorystyczną podczas skanowania oraz obróbki graficznej. W praktyce, wybór RGB przy skanowaniu zdjęć jest nie tylko normą, ale również najlepszą praktyką w celu uzyskania najwyższej jakości wyników.

Pytanie 31

W celu wykonania w programie Adobe Photoshop zamieszczonej ilustracji należy na jednym z pierwszych etapów tworzenia pliku skorzystać z polecenia

Ilustracja do pytania
A. nowy obraz na płytkach.
B. nowa pocztówka 3D z warstwy.
C. nowa warstwa z pliku 3D.
D. nowa siatka z warstwy.
Wybór innych opcji, takich jak "nowy obraz na płytkach", "nowa pocztówka 3D z warstwy" oraz "nowa warstwa z pliku 3D", wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcjonalności Adobe Photoshop w kontekście pracy z ilustracjami 3D. "Nowy obraz na płytkach" sugeruje tworzenie układu obrazów, co nie ma zastosowania w procesie modelowania trójwymiarowego. Obraz na płytkach jest bardziej związany z tworzeniem grafik opartych na dwóch wymiarach, co nie jest odpowiednie w przypadku ilustracji 3D. Z kolei "nowa pocztówka 3D z warstwy" może sugerować próbę wykorzystania warstwy jako podstawy dla gotowego obiektu 3D, ale nie dotyczy bezpośrednio procesu tworzenia siatki, co jest kluczowym krokiem w modelowaniu 3D. Ostatnia opcja, "nowa warstwa z pliku 3D", wskazuje na nieprawidłowe zrozumienie procesu, ponieważ nie wystarczy stworzyć nowej warstwy, aby uzyskać odpowiednią siatkę 3D. Kluczowe jest zrozumienie, że do tworzenia obiektów 3D w Photoshopie należy używać konkretnych narzędzi do modelowania, a te polecenia nie spełniają tej funkcji. Często błędy wynikają z mylnego założenia, że każda nowa warstwa automatycznie przekształca projekt w trójwymiarowy, co jest błędne i może prowadzić do frustracji w procesie twórczym.

Pytanie 32

Na schemacie przetwarzania materiału światłoczułego oznaczonego numerem 4 znajduje się kąpiel

Ilustracja do pytania
A. wywołująca
B. przerywająca
C. nawilżająca
D. utrwalająca
Numer 4 na schemacie to kąpiel utrwalająca, która usuwa pozostałości halogenków srebra z materiału światłoczułego, żeby zapewnić trwałość i stabilność obrazu. Kąpiel zwilżająca, jeśli w ogóle jest używana, na ogół przychodzi na końcu, żeby łatwiej film wysychał. Kąpiel wywołująca, która jest numerem 2, dzieje się wcześniej i przekształca naświetlone halogenki srebra w metaliczne srebro. Potem jest kąpiel przerywająca (numer 3), która zatrzymuje działanie wywoływacza kwasem octowym. W sumie, proces utrwalania to ostatni ważny krok w chemicznym przetwarzaniu filmu.

Pytanie 33

Podczas wyboru materiału negatywowego warto zwrócić uwagę na

A. pomiar ekspozycji
B. ziarnistość
C. rozmiar matrycy
D. typ obiektywu
Ziarnistość materiału negatywowego to kluczowy czynnik wpływający na jakość uzyskiwanych obrazów. W kontekście fotografii filmowej, ziarnistość odnosi się do wielkości i rozkładu cząsteczek emulsji światłoczułej na filmie. Wyższa ziarnistość zazwyczaj oznacza większe cząsteczki, co przekłada się na wyraźniejsze ziarno na zdjęciach, co może być pożądane w niektórych stylach artystycznych. Na przykład, w fotografii czarno-białej ziarnistość może dodać charakteru i atmosfery, podczas gdy w fotografii kolorowej, zbyt duża ziarnistość może wpływać negatywnie na jakość obrazu. W praktyce wybór odpowiedniej ziarnistości powinien być dostosowany do zamierzeń artystycznych fotografa oraz specyfiki warunków oświetleniowych, w jakich będzie wykonywana fotografia. Warto również zwrócić uwagę na to, że różne rodzaje filmów mają różną ziarnistość, co wpływa na końcowy rezultat, dlatego ważne jest, aby znać charakterystykę materiału, którego się używa, i wybierać go świadomie w oparciu o zamierzony efekt.

Pytanie 34

Jakim nośnikiem analogowym jest informacja dźwiękowa?

A. płyta kompaktowa
B. pendrive
C. płyta winylowa
D. dyskietka
Płyta winylowa jest analogowym nośnikiem informacji dźwiękowej, co oznacza, że dźwięk jest zapisywany w postaci fizycznych rowków na powierzchni płyty. Te rowki są odzwierciedleniem fal dźwiękowych, co pozwala na wierne odtworzenie dźwięku przy pomocy gramofonu. W przeciwieństwie do nośników cyfrowych, takich jak płyta kompaktowa czy pendrive, które przechowują dane w formie binarnej (0 i 1), płyty winylowe oferują niepowtarzalne doświadczenie odsłuchowe, często określane mianem „ciepła” analogowego dźwięku. W branży audiofilskiej płyty winylowe są wysoko cenione za jakość dźwięku, której nie można w pełni osiągnąć za pomocą cyfrowych formatów. Oprócz tego, ich produkcja opiera się na standardach, takich jak RIAA Equalization, które zapewniają odpowiednie brzmienie i dynamikę dźwięku. Warto również zauważyć, że płyty winylowe stały się popularne w różnych subkulturach muzycznych i są często wykorzystywane przez DJ-ów, którzy cenią sobie umiejętność miksowania muzyki na żywo, wykorzystując analogowe urządzenia.

Pytanie 35

W którym typie plików liczba zapamiętanych kolorów nie przekracza 256?

A. GIF
B. EPS
C. JPG
D. CDR
Formaty JPG oraz CDR i EPS nie są ograniczone do 256 kolorów, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowalności w kontekście pytania. Format JPG (JPEG) jest przeznaczony do kompresji obrazów rastrowych i obsługuje miliony kolorów, co czyni go idealnym do zdjęć i skomplikowanych obrazów. Dzięki algorytmom kompresji stratnej, JPG umożliwia uzyskanie wysokiej jakości obrazu przy stosunkowo niskim rozmiarze pliku, co jest niezwykle ważne w przypadku publikacji internetowych. Ponadto, format JPG nie obsługuje przezroczystości, co ogranicza jego zastosowanie w projektach wymagających takiej funkcjonalności. W przypadku formatów CDR (CorelDRAW) i EPS (Encapsulated PostScript), są to formaty wektorowe, które mogą zawierać grafikę w nieskończonej liczbie kolorów, co czyni je znacznie bardziej elastycznymi w kontekście projektowania graficznego. CDR jest używany głównie w programach Corel, a EPS jest standardem w drukarstwie i publikacji. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie formaty graficzne mają podobne ograniczenia i funkcjonalności. Dlatego ważne jest zrozumienie, że wybór formatu pliku powinien być oparty na konkretnych wymaganiach projektu, takich jak liczba kolorów, potrzeba przezroczystości czy zastosowanie w druku lub w mediach cyfrowych.

Pytanie 36

Na którym rysunku zastosowano metamorfozę?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy metamorfozy, sugeruje, że nie do końca zrozumiałeś, o co chodzi w transformacji form. Odpowiedzi B, C i D pokazują raczej statyczne obiekty, które nie zmieniają kształtu. Możesz myśleć, że różnorodność form wystarcza, ale metamorfoza to coś więcej – to zmiana i rozwój w czasie. W sztuce i projektowaniu ważne jest, by wiedzieć, że metamorfoza to nie tylko różne kształty, ale też ich ewolucja. Często projektanci mogą nie zauważać, że statyczne obiekty to nie to samo co metamorfoza. Warto w sztuce i projektowaniu dostrzegać nie tylko samą formę, ale przede wszystkim proces zmiany, bo to klucz do wielu nowoczesnych trendów w designie. Zrozumienie tego może mocno poprawić twoje decyzje projektowe i uczynić je bardziej innowacyjnymi.

Pytanie 37

Aby uzyskać cyfrową wersję fotografii czarno-białej, należy wykonać proces

A. kopiowania stykowego
B. skanowania oryginału refleksyjnego
C. skanowania oryginału transparentnego
D. kopiowania optycznego
Skanowanie oryginału refleksyjnego to proces digitizacji, który polega na przekształceniu fizycznych odcisków czarno-białych fotografii w postać cyfrową. Używa się w tym celu skanera, który oświetla zdjęcie i rejestruje odbite światło. To podejście jest standardem w profesjonalnej archiwizacji i konserwacji fotografii, ponieważ pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazów z zachowaniem detali oraz tonalności. W praktyce, podczas skanowania oryginału refleksyjnego, istotne jest dobranie odpowiednich ustawień skanera, takich jak rozdzielczość (najlepiej minimum 300 dpi dla zdjęć) oraz głębia kolorów. Dobrą praktyką jest także stosowanie skanerów dedykowanych dla fotografii, które często oferują funkcje poprawy jakości obrazu. Dzięki temu możemy uzyskać wierne odwzorowanie oryginału, co jest niezwykle ważne w kontekście archiwizacji dzieł sztuki czy dokumentów historycznych. Skanowane obrazy mogą być następnie edytowane czy publikowane w zasobach internetowych, co otwiera nowe możliwości ich popularyzacji.

Pytanie 38

W celu wykonania w programie Adobe Photoshop montażu przedstawionego na ilustracji należy wybrać polecenie

Ilustracja do pytania
A. konwertuj na obiekt inteligentny.
B. włącz maskę warstwy.
C. utwórz maskę przycinającą.
D. wyłącz maskę wektorową.
Prawidłowa odpowiedź to utworzenie maski przycinającej, bo właśnie dzięki temu narzędziu uzyskasz efekt, gdzie zdjęcie wypełnia kształt napisu. Maska przycinająca (Clipping Mask) w Adobe Photoshop działa tak, że warstwa źródłowa (tu: zdjęcie krajobrazu) jest widoczna tylko w miejscach, gdzie warstwa pod spodem (tekst) ma zawartość. W praktyce wygląda to tak: najpierw tworzysz napis, umieszczasz go na osobnej warstwie, a potem nad tym napisem dodajesz zdjęcie i klikasz prawym przyciskiem na warstwę obrazu, wybierając 'Utwórz maskę przycinającą'. Efekt jest natychmiastowy – zdjęcie pojawia się tylko w obrębie liter, reszta zostaje przezroczysta. To jest jedno z najczęściej używanych rozwiązań w branży przy projektowaniu banerów, okładek czy plakatów. Z mojego doświadczenia – taki sposób pracy jest szybki i daje dużo większą kontrolę nad edycją, bo można niezależnie przesuwać zdjęcie i tekst, uzyskując dokładnie taki kadr, jakiego potrzebujesz. W codziennej pracy z Photoshopem maski przycinające są wręcz nieodzowne, jeśli zależy Ci na elastyczności i profesjonalnym wyglądzie projektów. Warto też pamiętać, że to rozwiązanie jest w pełni odwracalne – możesz w każdej chwili zmienić zdjęcie lub tekst bez ryzyka utraty jakości.

Pytanie 39

Które urządzenia pozwala na pozyskanie materiałów cyfrowych w formacie wideo?

A. Kolorymetr.
B. Skaner optyczny.
C. Tablet graficzny.
D. Aparat bezlusterkowy.
Aparat bezlusterkowy to obecnie jedno z najbardziej uniwersalnych urządzeń do pozyskiwania materiałów cyfrowych w formacie wideo. W przeciwieństwie do tradycyjnych lustrzanek, aparaty bezlusterkowe są lżejsze, bardziej kompaktowe, a jednocześnie oferują bardzo wysoką jakość obrazu. Praktycznie każdy model z ostatnich lat umożliwia nagrywanie wideo w rozdzielczości Full HD lub nawet 4K, często z dodatkowymi opcjami, jak slow motion czy manualne ustawienia parametrów ekspozycji. W branży kreatywnej i medialnej aparaty bezlusterkowe wypierają kamery konsumenckie właśnie ze względu na lepszą jakość obrazu i możliwości wymiany obiektywów – to daje ogromną swobodę w doborze kadru, głębi ostrości i efektów wizualnych. Z mojego doświadczenia, coraz więcej twórców na YouTube czy operatorów w reklamie korzysta z bezlusterkowców zamiast kamer wideo, bo po prostu mają dużo większą kontrolę nad materiałem i jakością. Co ciekawe, takie aparaty bardzo dobrze radzą sobie w różnych warunkach oświetleniowych, a niektóre modele pozwalają nawet na podłączenie zewnętrznych mikrofonów czy rejestratorów dźwięku, co jest standardem w profesjonalnych produkcjach. No i jeszcze jedna sprawa – pliki wideo z bezlusterkowca mają formaty zgodne z większością programów do montażu, co naprawdę usprawnia późniejszą obróbkę materiału. W praktyce, jeśli ktoś poważnie myśli o nagrywaniu filmów, zdecydowanie warto zainwestować w bezlusterkowca.

Pytanie 40

Format SWF jest przede wszystkim wykorzystywany do zapisywania

A. zeskanowanych obrazów
B. zdjęć do późniejszej obróbki
C. plików tekstowych
D. plików z animacjami
Format SWF (Shockwave Flash) jest powszechnie używany do zapisu plików z animacją, w tym animacji interaktywnych oraz multimedialnych. Format ten pozwala na osadzenie grafiki wektorowej, dźwięku oraz skryptów, co czyni go idealnym narzędziem do tworzenia gier, reklam oraz aplikacji internetowych. SWF, będąc formatem skompresowanym, umożliwia szybkie ładowanie i odtwarzanie animacji na stronach internetowych. W praktyce, wiele platform edukacyjnych oraz serwisów rozrywkowych korzysta z tego formatu, aby dostarczać dynamiczne treści użytkownikom. Ponadto, aplikacje takie jak Adobe Animate wykorzystują SWF do eksportowania projektów animacyjnych, co sprawia, że standard ten jest szeroko akceptowany w branży. Chociaż technologia Flash została wycofana z użycia, wiedza o formacie SWF pozostaje ważna dla zrozumienia rozwoju multimediów w Internecie i kulisów animacji komputerowej.