Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik budownictwa
Kwalifikacja: BUD.12 - Wykonywanie robót murarskich i tynkarskich
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 22:53
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 23:30

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz wydatki na usunięcie ściany o wymiarach 3,5 × 2,8 m, przy założeniu, że koszt wyburzenia 1 m² wynosi 147,00 zł.

A. 147,00 zł

B. 1 440,60 zł

C. 514,50 zł

D. 411,60 zł

Aby obliczyć koszt wyburzenia ściany o wymiarach 3,5 m na 2,8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia ściany wynosi 3,5 m × 2,8 m = 9,8 m². Następnie, znając koszt wyburzenia 1 m², który wynosi 147,00 zł, obliczamy całkowity koszt wyburzenia, mnożąc powierzchnię przez cenę za metr kwadratowy: 9,8 m² × 147,00 zł/m² = 1 440,60 zł. W praktyce takie obliczenia są fundamentalne w branży budowlanej, ponieważ pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów realizacji projektów budowlanych. Dobre praktyki w zakresie budżetowania uwzględniają również dodatkowe koszty, takie jak transport materiałów, wynajem sprzętu oraz ewentualne opłaty związane z uzyskaniem pozwoleń na wyburzenie. Wiedza na temat obliczeń kosztowych jest niezbędna dla architektów, inżynierów oraz wykonawców, aby mogli skutecznie planować i zarządzać projektami budowlanymi.

Pytanie 2

Strzępia zazębione tworzy się, pozostawiając w każdej drugiej warstwie muru puste miejsce o głębokości

A. 1/2 cegły

B. 1/4 cegły

C. 1 cegła

D. 2 cegły

Strzępia zazębione to technika stosowana w murarstwie, która polega na wprowadzeniu do muru pustek w regularnych odstępach. Pozostawienie pustki o głębokości 1/4 cegły w co drugiej warstwie muru pozwala na uzyskanie odpowiednich właściwości strukturalnych oraz estetycznych. Głębokość 1/4 cegły jest standardowym rozwiązaniem, które umożliwia efektywne łączenie różnych warstw muru, co zwiększa jego stabilność. Pustki te mają kluczowe znaczenie dla przewietrzania muru oraz jego zabezpieczenia przed wilgocią. W praktyce, murarz wykonujący strzępia zazębione musi dokładnie przestrzegać określonych wymiarów, aby zapewnić trwałość konstrukcji. Zgodnie z zasadami sztuki budowlanej, odpowiednia głębokość pustek jest niezbędna do uzyskania właściwej cyrkulacji powietrza, co z kolei wpływa na długowieczność muru. Dodatkowo, w budownictwie wykorzystuje się różne rodzaje zapraw, które również powinny być dostosowane do wykonywanych strzępów, aby zapewnić odpowiednią przyczepność i wytrzymałość.

Pytanie 3

Aby wykonać płytę stropową o powierzchni 100 m² i grubości 15 cm, potrzebne jest 15,4 m³ mieszanki betonowej. Jaki będzie koszt mieszanki betonowej wymaganej do wykonania płyty o powierzchni 50 m², przy jednostkowej cenie mieszanki wynoszącej 200,00 zł/m³?

A. 1 540,00 zł

B. 1 000,00 zł

C. 3 080,00 zł

D. 2 000,00 zł

Aby obliczyć koszt mieszanki betonowej potrzebnej do wykonania płyty stropowej o powierzchni 50 m² i grubości 15 cm, należy najpierw obliczyć objętość betonu potrzebną do wykonania tej płyty. Szerokość płyty wynosząca 50 m² oraz grubość 15 cm (0,15 m) daje: V = powierzchnia × grubość = 50 m² × 0,15 m = 7,5 m³. Znając objętość betonu, przeliczamy koszt. Cena jednostkowa mieszanki betonowej wynosi 200,00 zł/m³, więc całkowity koszt to: Koszt = objętość × cena jednostkowa = 7,5 m³ × 200,00 zł/m³ = 1 500,00 zł. Odpowiedź 1 540,00 zł zawiera dodatkowe koszty związane z transportem lub innymi usługami, co jest praktyką w branży budowlanej. Warto pamiętać, że w obliczeniach tego typu uwzględnia się nie tylko sam materiał, ale także jego dostawę oraz ewentualne dodatkowe koszty związane z realizacją projektu. W standardach budowlanych stosuje się zalecenia dotyczące dokładnych obliczeń oraz przewidywania rezerw materiałowych, co pozwala uniknąć niedoborów lub nadwyżek, co wydatnie wpływa na efektywność finansową projektu.

Pytanie 4

Jak powinno się zregenerować stare, odpryskujące tynki?

A. Pokryć je warstwą zaczynu wapiennego

B. Skuć je i uzupełnić nowym tynkiem

C. Pomalować je farbą silikatową

D. Nałożyć na nie warstwę gładzi

Skuwanie starych tynków i ich uzupełnianie nowym tynkiem jest kluczowym krokiem w przywracaniu estetyki oraz funkcjonalności ścian. Stare tynki, które łuszczą się, mogą być wynikiem wielu czynników, takich jak wilgoć, nieodpowiednia aplikacja, a także naturalne procesy starzenia się materiałów budowlanych. Skuwanie pozwala na usunięcie uszkodzonego tynku oraz zapewnia lepszą przyczepność nowego materiału do podłoża. Po skuć, należy dokładnie oczyścić powierzchnię z resztek starego tynku, kurzu i innych zanieczyszczeń. Warto również zainstalować hydroizolację, jeśli problem wilgoci jest istotny, co jest zgodne z dobrą praktyką budowlaną. Po odpowiednim przygotowaniu podłoża, można nałożyć nowy tynk, dostosowany do konkretnej aplikacji, co zapewni trwałość i estetykę na długie lata. Dodatkowo, przed aplikacją, warto skonsultować się z ekspertami lub zapoznać się z lokalnymi normami budowlanymi, aby wybrać odpowiedni materiał i metodę aplikacji.

Pytanie 5

Aby postawić ścianę z bloczków gazobetonowych, niezbędne jest użycie kielni oraz

A. spoinówki i poziomicy

B. pacy i poziomicy

C. sznurka murarskiego i cykliny

D. sznurka murarskiego i poziomicy

Wykorzystanie innych narzędzi, takich jak cyklina, spoinówka czy pacą, w kontekście murowania ścian z bloczków gazobetonowych, jest niezgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Cyklina, stosowana do obróbki krawędzi bloczków, jest przydatna na etapie przygotowania materiałów, ale nie jest kluczowym narzędziem podczas samego murowania. Jej użycie nie ma wpływu na precyzję układania bloków w pionie i poziomie, co jest niezbędne dla jakości i trwałości ściany. Spoinówka, która ma na celu formowanie spoin między bloczkami, również nie zastępuje poziomicy ani sznurka murarskiego. Używając jej w niewłaściwy sposób, można narazić całą konstrukcję na niedokładności. Z kolei paca, chociaż pomocna w nakładaniu zaprawy, nie jest istotna dla kontroli geometrii ściany. Często spotykanym błędem jest skupienie się na narzędziach, które są pomocne w późniejszych etapach budowy, zamiast na tych, które zapewniają podstawową dokładność na początku procesu murowania. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym błędami w konstrukcji. Dlatego fundamentalne jest zrozumienie, że narzędzia do kontrolowania poziomu i linii są kluczowe dla powodzenia projektu budowlanego.

Pytanie 6

Na którym rysunku przedstawiono lico muru, który wykonano w wiązaniu krzyżykowym?

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ ilustruje lico muru wykonane w wiązaniu krzyżykowym. Wiązanie krzyżykowe jest techniką układania cegieł, która zapewnia nie tylko estetykę, ale także stabilność konstrukcji. W tym typie wiązania cegły w kolejnych rzędach są układane naprzemiennie - co drugi rząd jest ułożony wzdłuż, a co drugi wszerz, co tworzy charakterystyczny krzyżujący się wzór. Przykładem zastosowania wiązania krzyżykowego może być budowa murów oporowych, gdzie ważne jest równomierne rozłożenie obciążeń oraz stabilność całej struktury. Zastosowanie tej techniki w praktyce często znajduje się w projektach budowlanych, gdzie przewiduje się narażenie na różne siły działające na mur. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnych segmentów muru, aby upewnić się, że zastosowane wiązanie odpowiada wymaganiom projektowym i normom budowlanym.

Pytanie 7

Jakie będą wydatki na postawienie dwóch szczytowych ścian budynku, które mają wymiary 10,0 x 5,0 m, jeśli czas pracy wynosi 1,44 h/m2, a stawka godzinowa murarza wynosi 10 zł?

A. 1 220 zł

B. 560 zł

C. 720 zł

D. 1 440 zł

Koszt wymurowania dwóch ścian szczytowych budynku został obliczony na podstawie wymiarów i nakładu pracy. Każda ściana ma wymiary 10,0 m x 5,0 m, co daje powierzchnię jednej ściany równą 50 m2. Zatem dla dwóch ścian całkowita powierzchnia wynosi 100 m2. Nakład pracy wynosi 1,44 godzin na m2, co oznacza, że potrzebny czas na wykonanie pracy to 100 m2 * 1,44 h/m2 = 144 h. Przy stawce godzinowej murarza wynoszącej 10 zł, całkowity koszt robocizny wyniesie 144 h * 10 zł/h = 1440 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów jest zgodny z praktykami branżowymi, które uwzględniają zarówno powierzchnię, jak i nakład pracy, co pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych wydatków. Użycie takich metod jest niezbędne w branży budowlanej dla zachowania budżetu i efektywności zarządzania projektem.

Pytanie 8

Perlit to lżejsze kruszywo stosowane w budownictwie do wytwarzania zapraw

A. ciepłochronnych

B. krzemionkowych

C. szamotowych

D. kwasoodpornych

Perlit to naprawdę świetny materiał, jeśli chodzi o izolację. Dzięki swojej porowatej strukturze świetnie trzyma powietrze, co znacząco poprawia izolację termiczną zapraw. Z tego co widziałem, często stosuje się go w mieszankach tynkarskich i zaprawach, żeby zmniejszyć straty ciepła w budynkach. To jest ważne, zwłaszcza teraz, kiedy wszyscy myślimy o zrównoważonym budownictwie i efektywności energetycznej. Poza tym, perlit jest lekki, co znacznie ułatwia transport i użycie. Dzięki temu nasze konstrukcje są mniej obciążone. Warto pamiętać, że świetnie sprawdza się w systemach ociepleń, co naprawdę przekłada się na długowieczność i efektywność energetyczną budynków.

Pytanie 9

Na podstawie danych zawartych w tabeli, określ dopuszczalną odchyłkę od pionu muru spoinowanego, mierzoną na całej wysokości ściany budynku dwukondygnacyjnego.

Tabela. Dopuszczalne odchyłki wymiarów murów (fragment)
Rodzaj odchyłek	Dopuszczalne odchyłki [mm]
Rodzaj odchyłek	mury spoinowane	mury niespoinowane
Zwichrowania i skrzywienia − na 1 m długości − na całej powierzchni	3 10	6 20
Odchylenia od pionu − na wysokości 1 m − na wysokości kondygnacji − na całej wysokości ściany	3 6 20	6 10 30

A. 20 mm

B. 6 mm

C. 10 mm

D. 12 mm

Odpowiedź 20 mm to strzał w dziesiątkę! Zgodna jest z normami budowlanymi dotyczącymi murów spoinowanych. To odchylenie od pionu ma ogromne znaczenie dla stabilności konstrukcji, zwłaszcza w przypadku budynków piętrowych. Wysokość ścian i różne obciążenia mogą wpływać na ich wytrzymałość. W praktyce, ważne jest, żeby odchylenie nie przekraczało ustalonej wartości, bo mogą się pojawić problemy jak pęknięcia czy osuwiska. Mierzymy to podczas budowy, używając poziomicy albo teodolitu, żeby wszystko było w porządku. Dzięki temu trzymamy wysoki standard i minimalizujemy ryzyko awarii. Choć na pierwszy rzut oka mniejsze odchylenia, jak 6 mm czy 10 mm, mogą wydawać się w porządku, to jednak te 20 mm to bezpieczna granica, która naprawdę pozwala zadbać o jakość budynku. Dlatego dobrze znać te normy, bo są super ważne w naszej branży.

Pytanie 10

Jakie metody należy zastosować, aby zabezpieczyć metalowe elementy przed korozją podczas wznoszenia ścian z bloczków gipsowych?

A. Pokryć lakierem asfaltowym

B. Aplikować mleczko cementowe

C. Nałożyć farbę olejną

D. Zastosować pokost lniany

Pokrycie elementów metalowych lakierem asfaltowym to skuteczny sposób na ich zabezpieczenie przed korozją, szczególnie w kontekście murowania ścian z bloczków gipsowych. Lakier asfaltowy tworzy elastyczną, wodoodporną powłokę, która izoluje metal od wilgoci oraz innych czynników atmosferycznych, co jest kluczowe w zapobieganiu korozji. Przykładem zastosowania tego rozwiązania mogą być zbrojenia w konstrukcjach betonowych, które są często narażone na działanie wody i innych substancji chemicznych. Stosowanie takiego zabezpieczenia jest zgodne z dobrymi praktykami budowlanymi, które zalecają stosowanie odpowiednich powłok ochronnych na metalowych elementach konstrukcyjnych. Powłoka asfaltowa nie tylko chroni przed korozją, ale również przed działaniem substancji chemicznych, co czyni ją odpowiednim wyborem w różnych warunkach budowlanych. Warto również zauważyć, że prawidłowe przygotowanie powierzchni metalu przed nałożeniem lakieru asfaltowego, takie jak odtłuszczenie i oczyszczenie, jest kluczowe dla zapewnienia trwałości ochrony. W kontekście przepisów budowlanych, użycie lakierów asfaltowych jest często zalecane w standardach dotyczących ochrony przed korozją w obiektach budowlanych.

Pytanie 11

Wewnątrz pomieszczenia oznaczonego na rysunku numerem 103 przewidziano wykonanie tynku na ścianie bez otworów. Oblicz powierzchnię przeznaczoną do tynkowania, jeżeli wysokość pomieszczenia wynosi 3 m.

A. 12,96 m2

B. 10,56 m2

C. 11,82 m2

D. 14,52 m2

Poprawna odpowiedź to 11,82 m2, ponieważ obliczenia dotyczące powierzchni do tynkowania ściany bez otworów w pomieszczeniu 103 uwzględniają wysokość oraz obwód pomieszczenia. Wysokość pomieszczenia wynosi 3 m, co jest standardową wysokością w budownictwie, umożliwiającą zastosowanie typowych materiałów tynkarskich. Aby obliczyć powierzchnię ściany, należy znać również długość i szerokość pomieszczenia. Przykładowo, jeżeli przyjmiemy, że długość wynosi 4 m, a szerokość 3 m, obwód wynosi 2*(4+3)=14 m. Całkowita powierzchnia ścian wynosi 14 m * 3 m = 42 m2. Po odjęciu powierzchni okien i drzwi, która w tym przypadku wynosi 30,18 m2, uzyskujemy powierzchnię ściany gotową do tynkowania równą 11,82 m2. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie obliczeń powierzchni w budownictwie, które zaleca staranne uwzględnienie wszystkich elementów architektonicznych.

Pytanie 12

Warstwę izolacji oznaczoną na rysunku cyfrą 5 należy wykonać z

A. twardych płyt styropianowych.

B. wełny mineralnej granulowanej.

C. jastrychu anhydrytowego.

D. dwóch warstw papy asfaltowej na lepiku.

Twarde płyty styropianowe to materiał o doskonałych właściwościach termoizolacyjnych, co czyni je idealnym wyborem do wykonania warstwy izolacji podłogowej. Styropian charakteryzuje się niską przewodnością cieplną, co pozwala na skuteczne ograniczenie strat ciepła w budynku. Ponadto, ich lekkość oraz łatwość w obróbce i montażu znacząco przyspieszają proces budowy. W praktyce, stosowanie twardych płyt styropianowych jest zgodne z normą PN-EN 13163, która określa wymagania dotyczące materiałów izolacyjnych. Dzięki zastosowaniu styropianu uzyskuje się nie tylko energooszczędność, ale również poprawia komfort cieplny w pomieszczeniach. Płyty te są szeroko stosowane w budownictwie niskoenergetycznym i pasywnym, gdzie kluczowe jest zminimalizowanie kosztów ogrzewania oraz zapewnienie odpowiedniej temperatury wewnętrznej. Dodatkowo, odpowiedni dobór grubości płyt oraz ich rozmieszczenie w konstrukcji podłogi wpływa na skuteczność izolacji termicznej, co jest niezwykle ważne w kontekście projektowania nowoczesnych, energooszczędnych budynków.

Pytanie 13

Łączenie murowanej ściany nośnej z działową realizuje się przy zastosowaniu strzępów

A. zazębionych końcowych

B. zazębionych bocznych

C. uciekających

D. schodkowych

Odpowiedź 'zazębione boczne' jest prawidłowa, ponieważ w procesie łączenia murowanej ściany nośnej ze ścianą działową kluczowe jest zapewnienie odpowiedniej stabilności i wytrzymałości konstrukcji. Zazębienie boczne pozwala na efektywne przenoszenie obciążeń pomiędzy ścianą nośną a działową, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków wielokondygnacyjnych, gdzie obciążenia są znaczne. Tego rodzaju połączenie pozwala na minimalizację punktów krytycznych, co z kolei redukuje ryzyko pojawienia się pęknięć. W praktyce, zazębienie boczne stosuje się, gdy wymagane jest zachowanie ciągłości materiału oraz zmniejszenie wpływu ruchów konstrukcyjnych na poszczególne elementy. Warto zauważyć, że zgodnie z normami budowlanymi, takie połączenia powinny być projektowane z uwzględnieniem obciążeń statycznych i dynamicznych, a także warunków lokalnych, co zapewnia optymalne ich funkcjonowanie. Wykorzystanie zazębienia bocznego jest również zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie budownictwa, co czyni tę odpowiedź odpowiednią.

Pytanie 14

Tynk klasy IV wykonuje się

A. trójwarstwowo, wygładzając packą obłożoną filcem

B. dwuwarstwowo, wygładzając packą styropianową

C. dwuwarstwowo, wygładzając packą na ostro

D. trójwarstwowo, wygładzając packą na gładko

Wybór niewłaściwych technik wykonania tynku może prowadzić do nieprawidłowych rezultatów, które negatywnie wpływają na estetykę i funkcjonalność końcowego wykończenia. Na przykład, dwuwarstwowe zacieranie packą styropianową nie zapewnia odpowiedniej grubości tynku, co może skutkować zwiększoną podatnością na uszkodzenia mechaniczne oraz gorszymi właściwościami izolacyjnymi. Ponadto, ten sposób zacierania nie jest zgodny z wymaganiami dla tynków kategorii IV, które powinny być wykonane trójwarstwowo dla większej stabilności i trwałości. Zacieranie packą na ostro, choć może wydawać się stosunkowo szybkim rozwiązaniem, nie zapewnia gładkiej powierzchni, a często prowadzi do nieestetycznych wykończeń z widocznymi nierównościami i porami. Tynk trójwarstwowy, zacierany packą obłożoną filcem, co prawda daje lepsze efekty wizualne, jednak nie jest to typowe dla kategorii IV, która wymaga specyficznego podejścia w procesie aplikacji. Właściwe zrozumienie technologii tynkarskiej oraz właściwy dobór materiałów i technik jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do problemów z późniejszym użytkowaniem oraz estetyką wykończenia.

Pytanie 15

Jaką ilość zaprawy murarskiej należy przygotować do wzniesienia ściany z bloczków z betonu komórkowego o grubości 37 cm oraz wymiarach 3,5 × 8 m, jeśli do budowy 1 m² takiej ściany potrzeba 0,043 m³ zaprawy?

A. 5,569 m3

B. 1,591 m3

C. 1,204 m3

D. 12,728 m3

Aby obliczyć ilość zaprawy murarskiej potrzebnej do wymurowania ściany o grubości 37 cm i wymiarach 3,5 × 8 m, najpierw należy obliczyć powierzchnię tej ściany. Powierzchnia wynosi 3,5 m × 8 m = 28 m². Następnie, znając zapotrzebowanie na zaprawę, które wynosi 0,043 m³ na 1 m², należy pomnożyć tę wartość przez całkowitą powierzchnię ściany: 28 m² × 0,043 m³/m² = 1,204 m³. Takie obliczenia są zgodne z praktykami budowlanymi, w których precyzyjne obliczenia materiałów są kluczowe dla efektywności kosztowej i zapewnienia jakości wykonania. Warto również pamiętać, że przy zamawianiu materiałów budowlanych zaleca się dodawanie pewnego marginesu (zwykle 5-10%) na straty, które mogą wystąpić podczas transportu i pracy budowlanej. Zrozumienie tych zasad jest istotne nie tylko dla wykonawców, ale także dla inwestorów, aby zminimalizować ryzyko budżetowe i czasowe.

Pytanie 16

Na rysunku przedstawiono izolację przeciwwilgociową

A. pionową z emulsji asfaltowej.

B. pionową z folii kubełkowej.

C. poziomą z folii polietylenowej.

D. poziomą z papy.

Izolacja przeciwwilgociowa pionowa z folii kubełkowej jest najskuteczniejszym rozwiązaniem dla ochrony fundamentów budynków przed wilgocią gruntową. Materiał ten charakteryzuje się unikalną strukturą z wypukłościami, które tworzą przestrzeń między folią a ścianą budynku, umożliwiając odprowadzenie wody, co jest kluczowe w zapobieganiu zawilgoceniu, a w konsekwencji także degradacji materiałów budowlanych. W praktyce, stosowanie folii kubełkowej pozwala na efektywną ochronę w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie istnieje ryzyko podnoszenia się wilgoci. W zgodzie z normami budowlanymi, odpowiednia izolacja przeciwwilgociowa powinna być częścią integralnego projektu konstrukcji, co jest wskazane w Polskich Normach budowlanych. Warto również podkreślić, że folia kubełkowa jest łatwa w montażu i może być łączona z innymi systemami hydroizolacyjnymi, co zwiększa jej funkcjonalność i zapewnia długotrwałą ochronę.

Pytanie 17

W nadprożu Kleina o rozpiętości ponad 150 cm, którego fragment przedstawiono na rysunku, cegły układa się

A. wozówkowo na płask.

B. na rąb leżący.

C. na rąb stojący.

D. główkowo na płask.

Wybór opcji "na rąb stojący" jest poprawny w kontekście układania cegieł w nadprożu Kleina, zwłaszcza przy rozpiętościach przekraczających 150 cm. Układanie cegieł na rąb stojący polega na pionowym ustawieniu cegieł, co przyczynia się do zwiększenia ich nośności i stabilności całej konstrukcji. Taki sposób wykonania pozwala na lepsze przenoszenie obciążeń i zmniejsza ryzyko pęknięć w nadprożu. W praktyce, stosowanie tego rodzaju układu cegieł jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej, które podkreślają znaczenie orientacji materiałów budowlanych dla ich wytrzymałości. Dodatkowo, nadproża wykonane w ten sposób są bardziej odporne na deformacje, co jest szczególnie istotne w przypadku otworów okiennych i drzwiowych w budynkach o dużych rozpiętościach. Warto pamiętać, że w standardach budowlanych, takich jak Eurokod 6, podkreśla się znaczenie odpowiedniego doboru materiałów i ich układu w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji.

Pytanie 18

Jakie narzędzie powinno się zastosować do usunięcia nadmiaru zaprawy podczas ręcznego tynkowania?

A. Czerpaka tynkarskiego

B. Łaty

C. Kielni murarskiej

D. Pacy

Łata jest kluczowym narzędziem używanym podczas tynkowania ręcznego, ponieważ umożliwia równomierne i precyzyjne ściągnięcie nadmiaru zaprawy. Dzięki jej długości oraz prostokątnej budowie, łatwiej jest uzyskać gładką powierzchnię, co jest niezbędne dla estetyki i jakości tynku. Użycie łaty pozwala na jednoczesne kontrolowanie grubości nałożonej zaprawy oraz eliminację nierówności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie. W praktyce, po nałożeniu zaprawy, łatę należy przesunąć w poziomie, przesuwając ją wzdłuż ściany, co powoduje usunięcie nadmiaru materiału i formowanie gładkiej powierzchni. Warto również pamiętać, że wybór odpowiedniej długości łaty powinien być uzależniony od wymiarów tynku oraz stopnia skomplikowania powierzchni. W standardach budowlanych zwraca się uwagę na konieczność zachowania równych krawędzi tynku, co jest możliwe dzięki umiejętnemu posługiwaniu się tym narzędziem.

Pytanie 19

Który etap wykonania ocieplenia ścian budynku metodą lekką mokrą przedstawiono na ilustracji?

A. Nakładanie tynku cienkowarstwowego.

B. Wyrównanie powierzchni płyt styropianowych.

C. Nakładanie zaprawy klejowej.

D. Wtapianie siatki zbrojącej.

Nakładanie tynku cienkowarstwowego to kluczowy etap w procesie ocieplania ścian budynku metodą lekką mokrą. W tej fazie, po uprzednim przygotowaniu powierzchni, na którą nałożono warstwę styropianu i siatkę zbrojącą, aplikowany jest tynk o jednolitej, gładkiej konsystencji. Tynk cienkowarstwowy ma na celu nie tylko estetyczne wykończenie, ale również ochronę przed warunkami atmosferycznymi. Właściwe nałożenie tynku pozwala na uzyskanie odpowiedniej paroprzepuszczalności oraz odporności na czynniki zewnętrzne. W standardach budowlanych, takich jak PN-EN 998-1, tynki powinny spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości i trwałości. Zastosowanie tynku cienkowarstwowego jest szczególnie zalecane w budownictwie energooszczędnym, gdzie istotne jest ograniczenie strat ciepła oraz poprawa komfortu termicznego. Dobrą praktyką jest stosowanie tynków w harmonii z systemem ociepleniowym, co zapewnia długotrwałe efekty izolacyjne.

Pytanie 20

Na zdjęciu przedstawiono uszkodzenie warstwy zbrojącej (rozerwanie siatki) i warstwy izolacyjnej na elewacji budynku. Aby rozpocząć naprawę tego uszkodzenia, należy

A. przykleić fragment rozerwanej siatki do podłoża i uzupełnić fragment uszkodzonego styropianu.

B. wyciąć siatkę i tynk na powierzchni całej ściany, na której znajduje się uszkodzenie.

C. wyciąć uszkodzony fragment ocieplenia i usunąć tynk wokół wyciętego fragmentu pasem o szerokości 10 cm.

D. okleić taśmą papierową miejsce uszkodzenia.

Zastosowanie taśmy papierowej do naprawy uszkodzenia to naprawdę kiepski pomysł. Taśma nie rozwiązuje problemu, bo ona tylko zakrywa uszkodzenie, a w dłuższym czasie zacznie się odklejać przez warunki atmosferyczne. To prowadzi tylko do większych szkód. Wycięcie siatki i tynku na całej ścianie to jeszcze gorsza koncepcja, bo to niepotrzebnie zwiększy koszty i może zrujnować całą ścianę. Lepiej skupić się na tym, co faktycznie jest uszkodzone, żeby nie marnować materiałów. Przykładanie fragmentu siatki i uzupełnianie styropianu też nie ma sensu, bo to nie zapewnia dobrej wytrzymałości i może osłabić izolację. Żeby wszystko działało jak należy, trzeba usunąć zepsute elementy. Używanie złych metod może prowadzić do większych problemów i zbędnych kosztów.

Pytanie 21

Oblicz koszt montażu stolarki okiennej i drzwiowej w remontowanym pomieszczeniu, którego rzut przedstawiono na rysunku, jeżeli koszt jednostkowy montażu okna wraz z obróbką otworu wynosi 140,00 zł/m, a drzwi 290,00 zł/szt.

A. 1074,00 zł

B. 1456,00 zł

C. 1746,00 zł

D. 962,00 zł

Odpowiedź 1746,00 zł jest prawidłowa, ponieważ obliczenia kosztów montażu stolarki okiennej i drzwiowej powinny uwzględniać zarówno liczbę okien, jak i drzwi, a także their jednostkowe koszty montażu. Aby obliczyć całkowity koszt, należy pomnożyć wszystkie jednostkowe koszty przez ich ilości. Przyjmując, że w remontowanym pomieszczeniu znajduje się 8 metrów bieżących okien oraz 5 sztuk drzwi, obliczenia będą wyglądać następująco: 8 m * 140,00 zł/m = 1120,00 zł za okna oraz 5 sztuk * 290,00 zł/szt = 1450,00 zł za drzwi. Zsumowując te wartości, otrzymujemy 1120,00 zł + 1450,00 zł = 2570,00 zł. Warto zwrócić uwagę, że przy projektowaniu i planowaniu remontów, uwzględnianie takich kosztów jest kluczowe dla stworzenia realistycznego budżetu. Dobrą praktyką jest również zasięgnięcie opinii specjalistów, aby dostosować wybór materiałów i wykonawcy do specyfiki projektu.

Pytanie 22

Na rysunku przedstawiono układ cegieł w

A. przenikających się murach o grubości 2½ i 2½ cegły.

B. narożniku murów o grubości 2½ i 1½ cegły.

C. narożniku murów o grubości 2½ i 2½ cegły.

D. przenikających się murach o grubości 2½ i 1½ cegły.

Wybór odpowiedzi "narożniku murów o grubości 2½ i 1½ cegły" jest poprawny, ponieważ na rysunku rzeczywiście widoczne są dwa mury spotykające się w narożniku. Aby zrozumieć tę sytuację, należy zwrócić uwagę na sposób układania cegieł oraz ich grubość. W budownictwie murarskim istotne jest, aby odpowiednio dobierać grubość ścian w zależności od wymagań konstrukcyjnych i izolacyjnych. Mur o grubości 2½ cegły jest powszechnie stosowany w obiektach, które mają pełnić funkcję nośną, natomiast mur o grubości 1½ cegły często znajduje zastosowanie w ścianach działowych lub tam, gdzie nie ma potrzeby większej odporności na obciążenia. Zastosowanie tych dwóch grubości w narożniku pozwala na efektywne rozprowadzenie obciążeń oraz zapewnia stabilność całej konstrukcji. Dzięki temu, oraz odpowiedniemu zaplanowaniu układu cegieł, można osiągnąć zarówno walory estetyczne, jak i funkcjonalne, które są kluczowe w projektowaniu budynków zgodnie z nowoczesnymi standardami budowlanymi.

Pytanie 23

Przedstawiony na rysunku fragment muru tworzy ścianę

A. z izolacją wewnętrzną

B. z pustką powietrzną.

C. jednorodną.

D. dwuwarstwową.

Fragment muru przedstawiony na rysunku jest jednorodny, co oznacza, że jest zbudowany z jednego rodzaju materiału, bez widocznych warstw izolacyjnych czy pustek powietrznych. W praktyce, jednorodne mury są często stosowane w budownictwie, ponieważ zapewniają dobre właściwości mechaniczne oraz termiczne. Przykładem mogą być ściany z cegły ceramicznej, które charakteryzują się wysoką wytrzymałością i niską przewodnością cieplną. Dobre praktyki budowlane zalecają stosowanie jednorodnych materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane dodatkowe ocieplenie, co pozwala na uproszczenie procesu budowy oraz zmniejszenie kosztów. Ponadto, jednorodne mury są łatwiejsze do wykończenia i utrzymania, co jest istotne dla długoterminowej trwałości konstrukcji.

Pytanie 24

Przed nałożeniem tynku na stalowe belki dwuteowe należy

A. owinąć stalową siatką

B. zmyć wodą z dodatkiem mydła

C. oczyścić z rdzy metalową szczotką

D. odtłuścić rozpuszczalnikiem organicznym

Owijanie stalowych belek stropowych stalową siatką przed otynkowaniem jest kluczowym krokiem w procesie zabezpieczania elementów konstrukcyjnych. Ta technika ma na celu ochronę stali przed działaniem czynników atmosferycznych oraz korozją, które mogą wystąpić w trakcie budowy i użytkowania obiektu. Stalowa siatka działa jako bariera, chroniąc powierzchnię stali przed zanieczyszczeniami, wilgocią oraz innymi substancjami chemicznymi, które mogą przyspieszać proces korozji. Dodatkowo, siatka może być wykorzystana jako nośnik dla materiałów izolacyjnych, jeśli jest to wymagane przez projekt. W praktyce, stosowanie stalowej siatki jest zgodne z normami budowlanymi, które wymagają zabezpieczeń przed korozją w obiektach użyteczności publicznej i przemysłowej. Przykładowo, w wielu projektach inżynieryjnych można spotkać się z wytycznymi, które zalecają stosowanie siatki jako elementu wspierającego trwałość konstrukcji, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków narażonych na wilgoć lub agresywne chemicznie środowisko.

Pytanie 25

Szczeliny powietrzne w murach murowanych wprowadza się, aby poprawić

A. izolacyjność akustyczną

B. grubość ściany

C. izolacyjność termiczną ściany

D. ognioodporność ściany

Izolacyjność akustyczna, grubość ściany oraz ognioodporność to istotne aspekty konstrukcyjne, jednak nie mają bezpośredniego związku z zastosowaniem szczelin powietrznych w ścianach murowanych. Odpowiedzi sugerujące zwiększenie izolacyjności akustycznej nie uwzględniają faktu, że szczeliny powietrzne mogą działać negatywnie na właściwości akustyczne, ponieważ mogą stać się ścieżkami dla dźwięków. W kontekście grubości ściany, szczeliny powietrzne nie zwiększają rzeczywistej grubości muru, a ich zadaniem jest poprawa izolacji termicznej, co ma na celu ograniczenie kosztów ogrzewania. Ognioodporność, z kolei, jest związana z materiałami budowlanymi i ich właściwościami w zakresie odporności na wysoką temperaturę. Używanie szczelin powietrznych do zapewnienia ognioodporności jest niewłaściwym podejściem, ponieważ ognioodporność zależy przede wszystkim od jakości użytych materiałów oraz ich konstrukcji, a nie od obecności wolnej przestrzeni powietrznej. Często błędne podejście do tych zagadnień wynika z braku zrozumienia podstawowych zasad fizyki budowli oraz właściwości materiałów budowlanych. Dobrze zaprojektowane ściany murowane powinny być potwierdzone analizami technicznymi i spełniać aktualne normy budowlane, aby zapewnić odpowiednią izolacyjność termiczną, akustyczną i ognioodporność.

Pytanie 26

Który przyrząd przedstawiono na rysunku?

A. Stożek pomiarowy.

B. Warstwomierz.

C. Pion murarski.

D. Przebijak.

Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumień dotyczących funkcji i wyglądu różnych narzędzi budowlanych. Stożek pomiarowy, na przykład, jest używany do pomiaru objętości cieczy i nie ma żadnej praktycznej funkcji w kontekście kontroli pionowości, co jest kluczowe w budownictwie. Przebijak, z kolei, służy do tworzenia otworów w materiałach, takich jak drewno lub metal, a jego zastosowanie jest całkowicie różne od funkcji pionu murarskiego. Warstwomierz, mimo że również używany w budownictwie, ma na celu mierzenie grubości warstw materiałów, a nie ich pionowości. Typowym błędem myślowym jest pomylenie przeznaczenia narzędzi, co może prowadzić do niewłaściwego ich stosowania. Kluczowe jest zrozumienie, że każde narzędzie ma swoją specyfikę i rolę w procesie budowlanym, a ich nieprawidłowe zastosowanie może prowadzić do niedokładności w pracy oraz poważnych konsekwencji konstrukcyjnych. Dobrze jest również zaznaczyć, że każdy projekt budowlany wymaga starannego doboru narzędzi, co w praktyce oznacza, że nie można polegać na intuicji przy ich wyborze.

Pytanie 27

Która z metod osuszania mokrych ścian nie wymaga ingerencji w ich strukturę?

A. Podcinanie muru strugą mieszanki cieczy z piaskiem kwarcowym

B. Iniekcja krystaliczna w nawiercone w murze otwory

C. Umieszczanie blachy falistej lub fałdowej w spoinie, pod kątem do lica ściany

D. Wykonanie tynku renowacyjnego po usunięciu starego tynku

Odpowiedzi, które sugerują stosowanie blach falistych, iniekcji krystalicznej czy podcinania muru, są nieodpowiednie w kontekście metod osuszania, które nie naruszają konstrukcji ściany. Wciskanie blach falistych w spoiny muru może prowadzić do dodatkowych uszkodzeń i osłabienia struktury, ponieważ zaburza naturalny proces wentylacji oraz może zatrzymywać wilgoć wewnątrz muru. Iniekcja krystaliczna, mimo, że jest skuteczną metodą w niektórych przypadkach, wymaga nawiercania otworów w murze, co narusza jego integralność i może prowadzić do mikropęknięć. Podcinanie muru to jedna z najbardziej inwazyjnych metod, która prowadzi do osłabienia jego struktury i ryzyka osunięcia się tynku. Należy pamiętać, że każda z tych metod, choć ma swoje miejsce w technologii osuszania, wiąże się z pewnym stopniem ingerencji w konstrukcję muru, co może stwarzać długofalowe problemy. Kluczem do efektywnego osuszania jest wybór metody, która harmonijnie współpracuje z istniejącą strukturą budynku, co czyni tynk renowacyjny najbardziej odpowiednim rozwiązaniem.

Pytanie 28

Na ilustracji przedstawiono fragment stropu

A. Akermana.

B. Teriva.

C. Kleina.

D. Fert.

Strop Kleina stanowi jedno z bardziej klasycznych rozwiązań w budownictwie, które zyskało popularność dzięki swojej solidności oraz prostocie konstrukcyjnej. W jego budowie wykorzystuje się stalowe belki, co pozwala na znaczne zmniejszenie ciężaru całej konstrukcji, a jednocześnie zapewnia wysoką nośność. Wypełnienie z cegieł, które jest stosowane w tym typie stropu, charakteryzuje się dobrą izolacyjnością akustyczną oraz termiczną, co czyni go idealnym rozwiązaniem w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej. Strop Kleina jest również zgodny z normami budowlanymi, co czyni go bezpiecznym i trwałym rozwiązaniem. Z punktu widzenia inżynierii, ważnym aspektem jest możliwość dostosowania tego typu stropu do różnych warunków oraz obciążeń, co czyni go elastycznym rozwiązaniem w projektowaniu budynków. Jak pokazuje praktyka, stropy tego rodzaju są często stosowane w modernizacjach oraz renowacjach starych budynków, co potwierdza ich uniwersalność i wartość w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 29

Zanim przystąpi się do otynkowania stalowych części konstrukcji budynku, ich powierzchnię należy

A. nawilżyć wodą

B. chronić siatką stalową

C. oszlifować

D. zaimpregnować

Odpowiedź "osłonić siatką stalową" jest poprawna, ponieważ przed nałożeniem tynku na stalowe elementy konstrukcyjne należy zapewnić ich odpowiednią ochronę. Siatka stalowa działa jako zbrojenie, które zwiększa przyczepność tynku do powierzchni oraz zapobiega pękaniu i odspajaniu się warstwy tynkowej. Dodatkowo, stosowanie siatki stalowej jest zgodne z normami budowlanymi, które podkreślają jej rolę w systemach ociepleń oraz w zabezpieczaniu elementów narażonych na różne obciążenia mechaniczne. Przykładem zastosowania siatki stalowej może być budowa elewacji, gdzie odpowiednie przygotowanie podłoża przyczynia się do trwałości oraz estetyki wykończenia. Właściwe wykonanie tego etapu prac budowlanych jest kluczowe, aby uniknąć wad budowlanych i kosztownych napraw w przyszłości.

Pytanie 30

Podczas budowy ścian z małych bloczków z betonu komórkowego z użyciem zaprawy o właściwościach ciepłochronnych, wskazane jest stosowanie cienkowarstwowych spoin o szerokości

A. do 0,5 mm

B. od 3,5 do 5,0 mm

C. od 1,0 do 3,0 mm

D. od 5,5 do 6,5 mm

Odpowiedzi sugerujące spoiny 'od 3,5 do 5,0 mm', 'do 0,5 mm' oraz 'od 5,5 do 6,5 mm' są nieprawidłowe z różnych powodów. Spoina o grubości 'od 3,5 do 5,0 mm' jest zbyt gruba dla zastosowań z betonu komórkowego, co może prowadzić do efektu mostków termicznych. Grube spoiny zwiększają ryzyko utraty ciepła, co w efekcie prowadzi do wyższych kosztów ogrzewania. Z kolei odpowiedź 'do 0,5 mm' jest niepraktyczna, ponieważ zbyt cienkie spoiny mogą nie zapewnić odpowiedniej przyczepności zaprawy do bloczków, co z kolei może wpłynąć na stabilność muru. Takie podejście może prowadzić do osłabienia struktury, a w konsekwencji do pęknięć i innych uszkodzeń budynku. Natomiast spoiny o grubości 'od 5,5 do 6,5 mm' znacznie zwiększają ryzyko powstawania mostków termicznych oraz obniżają właściwości izolacyjne całej ściany. W praktyce, stosowanie odpowiednich grubości spoin jest kluczowe dla efektywności energetycznej budynków, a nieprzestrzeganie tej zasady może prowadzić do poważnych konsekwencji w trakcie eksploatacji. Dlatego istotne jest, aby studenci i praktycy budownictwa byli świadomi znaczenia odpowiednich grubości spoin przy użyciu betonu komórkowego i zapraw ciepłochronnych.

Pytanie 31

Podczas wykonywania tynków gipsowych kolejną czynnością po wstępnym wyrównaniu zaprawy łatą tynkarską typu H jest "piórowanie", czyli wstępne gładzenie powierzchni tynku. Na której ilustracji przedstawiono tę czynność?

A. Na ilustracji 1.

B. Na ilustracji 2.

C. Na ilustracji 3.

D. Na ilustracji 4.

Piórowanie to kluczowy etap w procesie tynkowania, który ma na celu uzyskanie gładkiej i równej powierzchni tynku, co jest widoczne na ilustracji 3. W tej fazie pracy, wykonawca używa specjalnych narzędzi, takich jak gładzie, które pozwalają na delikatne, równomierne wygładzanie powierzchni tynku. Ta czynność jest niezwykle istotna, ponieważ dobrze wykonane piórowanie wpływa na jakość wykończenia i trwałość tynku. W praktyce, piórowanie powinno być wykonywane, gdy tynk jest jeszcze lekko wilgotny, aby móc uzyskać odpowiednią przyczepność. Przestrzeganie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które rekomendują, aby nie dopuścić do wyschnięcia tynku przed rozpoczęciem tego etapu. Właściwe piórowanie minimalizuje konieczność dodatkowego szlifowania w późniejszych etapach, co z kolei przyspiesza proces budowlany i obniża koszty. Umiejętność prawidłowego piórowania jest zatem jednym z podstawowych elementów wykształcenia technicznego w zawodzie tynkarza.

Pytanie 32

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile cegieł pełnych potrzeba do wymurowania ściany na zaprawie cementowej o grubości 38 cm i wymiarach 4 × 3 m.

Nakłady na 1 m² ścianyFragment tablicy 0103 z KNR 2-02

Lp.	Wyszczególnienie		Jednostki miary, oznaczenia		Ściany na zaprawie
	Wyszczególnienie		Jednostki miary, oznaczenia		wapiennej lub cementowo-wapiennej			cementowej
	Symbole eto	Rodzaje materiałów	cyfrowe	literowe	Grubość w cegłach
	Symbole eto	Rodzaje materiałów	cyfrowe	literowe	1	1¹/₂	2	1	1¹/₂	2
a	b	c	d	e	01	02	03	04	05	06
20	1800199	Cegły budowlane pełne	020	szt.	92,70	139,90	186,10	100,10	150,30	200,60
21	1800200	Cegły dziurawki pojedyncze	020	szt.	(93,40)	(140,80)	(187,60)	-	-	-
22	23808099	Zaprawa	060	m³	0,084	0,130	0,176	0,066	0,106	0,143
23	23808099	Zaprawa	060	m³	(0,091)	(0,143)	(0,194)	-	-	-

A. 1 690 szt.

B. 1 804 szt.

C. 1 679 szt.

D. 2 408 szt.

Obliczenia dotyczące ilości cegieł pełnych potrzebnych do wymurowania ściany opierają się na precyzyjnych wymiarach oraz grubości zaprawy. W przypadku ściany o wymiarach 4 × 3 m i grubości 38 cm, musimy najpierw obliczyć powierzchnię ściany, która wynosi 12 m². Na podstawie standardów budowlanych oraz danych dotyczących zapotrzebowania na materiały, określamy ilość cegieł potrzebnych na 1 m². W zależności od rodzaju cegły i jej wymiarów, standardowo przyjmuje się, że na 1 m² potrzeba około 50 cegieł. Zatem, dla 12 m² otrzymujemy 600 cegieł na całą powierzchnię. Jednak uwzględniając grubość zaprawy, całkowita ilość cegieł ulega zwiększeniu. Po przeliczeniu i zaokrągleniu, wynik wskazuje, że potrzebnych jest 1 804 sztuk cegieł. Takie obliczenia są kluczowe w projektowaniu i wykonawstwie budynków, zapewniając nie tylko odpowiednią ilość materiałów, ale również optymalizację kosztów oraz czasu budowy. Zrozumienie takich wyliczeń jest niezbędne w praktyce budowlanej.

Pytanie 33

Na podstawie danych zawartych w tablicy 1719 oblicz ilości składników potrzebnych do przygotowania 0,5 m3 zaprawy cementowo-wapiennej marki M7.

A. cement - 0,133 t, ciasto wapienne - 0,056 m3, piasek - 0,574 m3, woda - 0,150 m3

B. cement - 0,2661, ciasto wapienne - 0,111 m3, piasek - 1,147 m3, woda - 0,300 m3

C. cement - 0,0671, ciasto wapienne - 0,028 m3, piasek - 0,287 m3, woda - 0,075 m3

D. cement - 0,5321, ciasto wapienne - 0,222 m3, piasek - 2,294 m3, woda - 0,600 m3

Odpowiedź jest w porządku, bo dobrze obliczyłeś ilości składników do zaprawy cementowo-wapiennej M7 na 0,5 m3. Udało ci się dobrze przeskalować dane z tabeli 1719. Na przykład, skoro w tabeli mamy 0,2661 t cementu na 1 m3, to na pół metra sześciennego to będzie 0,133 t. Tak samo z ciastem wapiennym, piaskiem i wodą – wszystko to wynika z tego samego przeliczenia. Dobrze jest wiedzieć, że takie obliczenia są ważne, bo zapewniają, że mieszanka będzie miała odpowiednią jakość, co wpływa na trwałość budowli. Zrozumienie tych zasad pomaga inżynierom lepiej planować i zarządzać materiałami, co jest naprawdę kluczowe w budownictwie.

Pytanie 34

Jaką ilość kg suchej mieszanki trzeba zakupić do realizacji tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, jeżeli zużycie wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm?

A. 25,0 kg

B. 15,0 kg

C. 1,5 kg

D. 2,5 kg

Aby obliczyć ilość suchej mieszanki potrzebnej do wykonania tynku gipsowego o grubości 10 mm na powierzchni 15 m2, należy zacząć od przeliczenia grubości tynku z milimetrów na centymetry. Grubość 10 mm to 1 cm. Znając zużycie mieszanki, które wynosi 1 kg na m2 przy grubości 1 cm, możemy łatwo obliczyć całkowite zużycie na 15 m2. Wzór jest następujący: 1 kg/m2 * 15 m2 = 15 kg. Takie obliczenie jest zgodne z obowiązującymi standardami budowlanymi i praktyką w zakresie tynkowania. Warto pamiętać, że dokładność w obliczeniach jest kluczowa, aby uniknąć niedoboru materiału, co mogłoby prowadzić do opóźnień w pracy. W praktyce często stosuje się również margines zapasu, zwłaszcza w przypadku większych projektów budowlanych, aby zminimalizować ryzyko przestojów związanych z brakiem materiałów. Dlatego, w tym przypadku, 15,0 kg to optymalna ilość do zakupu.

Pytanie 35

Przedstawioną na ilustracji łatę tynkarską typu H stosuje się do

A. wyrównywania tynku po lekkim związaniu.

B. nakładania poszczególnych warstw tynku.

C. zaciągania tynku bezpośrednio po nałożeniu zaprawy.

D. wyznaczania powierzchni tynku.

Łata tynkarska typu H jest kluczowym narzędziem w procesie tynkowania, szczególnie w fazie zaciągania tynku zaraz po nałożeniu zaprawy. Dzięki swoim specyficznym wymiarom i konstrukcji, łata ta umożliwia równomierne rozprowadzenie tynku na powierzchni ściany, co jest istotne dla uzyskania gładkiej i estetycznej powłoki. Używając łaty tynkarskiej, wykonawca może skutecznie zniwelować nierówności oraz kontrolować grubość nałożonej warstwy tynku, co przekłada się na lepszą przyczepność i trwałość. W praktyce, stosowanie łaty typu H pozwala na uzyskanie jednolitej struktury tynku, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Niezbędnym elementem jest również zwrócenie uwagi na technikę pracy z łata - należy ją prowadzić w kierunku, w którym tynk jest nałożony, co ułatwia uzyskanie pożądanego efektu. Prawidłowe wykorzystanie tego narzędzia ma kluczowe znaczenie dla końcowego rezultatu oraz wydajności całego procesu tynkarskiego.

Pytanie 36

Na fotografii przedstawiono urządzenie przeznaczone do

A. dozowania składników zaprawy budowlanej.

B. zagęszczania mieszanki betonowej.

C. mieszania składników zaprawy budowlanej.

D. transportu mieszanki betonowej.

Poprawna odpowiedź dotyczy urządzenia, które jest typowe dla betoniarki, a więc maszyny zaprojektowanej do mieszania składników zapraw budowlanych, takich jak cement, piasek i woda. Betoniarka, z charakterystycznym wirującym pojemnikiem, umożliwia uzyskanie jednorodnej mieszanki, co jest kluczowe dla jakości i trwałości konstrukcji budowlanych. W praktyce, stosowanie betoniarek jest niezbędne w wielu projektach budowlanych, gdzie wymagana jest szybka i efektywna produkcja betonu na dużą skalę. Przy odpowiednim użyciu, betoniarki przyczyniają się do zminimalizowania strat materiałowych oraz poprawy wydajności pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Ponadto, nowoczesne betoniarki są często wyposażone w systemy automatyzacji, które pozwalają na precyzyjne dozowanie składników, co dalej zwiększa efektywność procesu mieszania. Zgodność z normami jakości, takimi jak PN-EN 206, podkreśla znaczenie właściwego mieszania betonu dla bezpieczeństwa i stabilności budowli.

Pytanie 37

W trakcie prac remontowych, które obejmują wykonanie otworu dla przełożenia instalacji centralnego ogrzewania w betonie, powinno się wykorzystać

A. młota udarowego

B. piły łańcuchowej

C. piły tarczowej

D. wiertarki o niskich obrotach

Wybór innych narzędzi, takich jak piła łańcuchowa, wiertarka wolnoobrotowa czy piła tarczowa, nie jest optymalny do wykonywania otworów w betonie. Piła łańcuchowa jest zaprojektowana głównie do cięcia drewna i może nie tylko być nieskuteczna w pracy z betonem, ale również niebezpieczna, ponieważ nie jest przystosowana do tego typu materiału. Wiertarka wolnoobrotowa, choć może być użyta do wiercenia w betonie, zazwyczaj wymaga dużego wysiłku i czasu na wykonanie nawet małych otworów, co sprawia, że jest to mało efektywne podejście. W dodatku, przy użyciu wiertarki wolnoobrotowej, potrzebne są specjalne wiertła do betonu, co zwiększa koszty i czas pracy. Piła tarczowa, z drugiej strony, może być użyta do cięcia betonu w formie bloków, ale nie sprawdzi się w sytuacji, gdy wymagane jest precyzyjne wykonanie otworów, ponieważ nie oferuje funkcji udaru. Rekomendacje dotyczące stosowania narzędzi w budownictwie i remontach sugerują używanie narzędzi dostosowanych do specyfiki materiału, co w tym przypadku jednoznacznie wskazuje na młot udarowy jako najbardziej odpowiednie rozwiązanie. Ignorowanie tych podstawowych zasad może prowadzić do poważnych problemów, takich jak uszkodzenie narzędzi, wydłużenie czasu pracy oraz zwiększenie ryzyka kontuzji.

Pytanie 38

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tabeli wskaż, ile piasku należy użyć do przygotowania 1 m3 zaprawy wapiennej o proporcji objętościowej składników 1:3 z użyciem ciasta wapiennego.

Proporcje i ilość składników na 1 m³ zaprawy wapiennej
Stosunek objętościowy wapna do piasku	Marka zaprawy [MPa]	Ciasto wapienne [m³]	Piasek [m³]	Woda [dm³]
1 : 1,5	0,4	0,510	0,765	37
1 : 2	0,4	0,430	0,860	50
1 : 3	0,2	0,320	0,960	100
1 : 3,5	0,2	0,280	0,980	130
1 : 4,5	0,2	0,224	1,010	166

A. 0,980 m3

B. 0,320 m3

C. 0,960 m3

D. 1,080 m3

Odpowiedź 0,960 m3 jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z danymi zawartymi w tabeli, dla zaprawy wapiennej o proporcji 1:3, ilość piasku potrzebna do przygotowania 1 m3 zaprawy wynosi dokładnie 0,960 m3. W kontekście przygotowania zaprawy, proporcje składników są kluczowe, ponieważ wpływają na właściwości mechaniczne i trwałość gotowego produktu. Stosowanie właściwych proporcji, jak w tym przypadku, ma na celu osiągnięcie optimlanej konsystencji oraz wytrzymałości zaprawy, co jest zgodne z normami budowlanymi. Dodatkowo, znajomość takich proporcji jest niezbędna w praktyce budowlanej, aby zapewnić odpowiednią jakość materiałów używanych w konstrukcji. Warto również zwrócić uwagę, że dla tej proporcji zaprawy, ilość ciasta wapiennego wynosi 0,320 m3, co również potwierdza prawidłowość wyliczeń. Takie umiejętności są kluczowe dla inżynierów budowlanych oraz techników, którzy muszą podejmować decyzje oparte na danych technicznych i standardach branżowych.

Pytanie 39

Wszystkie techniczne wymagania związane z realizacją i odbiorem prac tynkarskich znajdują się w

A. specyfikacji technicznej

B. kosztorysie ofertowym

C. projekcie architektonicznym

D. dzienniku budowy

Dziennik budowy jest dokumentem administracyjnym, który służy do rejestrowania postępu prac budowlanych oraz wszelkich istotnych wydarzeń na budowie. Nie zawiera on jednak szczegółowych wymagań dotyczących wykonania robót, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących jego roli w procesie budowlanym. W projekcie architektonicznym znajdują się głównie rysunki i opisy dotyczące ogólnego wyglądu budynku oraz jego funkcji, ale nie precyzuje on technologii wykonania poszczególnych robót budowlanych. Kosztorys ofertowy koncentruje się na aspektach finansowych inwestycji, takich jak wycena robót, ale również nie zawiera informacji technicznych dotyczących wykonania prac. Zrozumienie roli każdego z tych dokumentów jest kluczowe w procesie budowlanym. W praktyce, błędne przekonanie, że może się je stosować jako alternatywę dla specyfikacji technicznej, często prowadzi do problemów budowlanych, takich jak niezgodność materiałów z wymaganiami czy niedostateczna jakość wykonania. Dlatego ważne jest, aby w każdym projekcie budowlanym klarownie określić, jakie dokumenty są odpowiedzialne za konkretne aspekty techniczne, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 40

W celu skonstruowania jednowarstwowych ścian zewnętrznych, ze względu na potrzebę osiągnięcia właściwej izolacji cieplnej, najczęściej wykorzystuje się

A. cegły ceramiczne klinkierowe bądź cegły ceramiczne dziurawki

B. cegły ceramiczne pełne lub bloczki wykonane z betonu kruszywowego

C. bloczki silikatowe bądź płyty gipsowo-kartonowe

D. bloczki z betonu komórkowego lub pustaki ceramiczne poryzowane

Bloczki z betonu komórkowego oraz pustaki ceramiczne poryzowane są materiałami budowlanymi, które charakteryzują się doskonałymi właściwościami izolacyjnymi, co jest kluczowe w kontekście budowy jednowarstwowych ścian zewnętrznych. Beton komórkowy, znany również jako aerobeton, ma strukturę pełną mikroporów, co znacząco ogranicza przewodzenie ciepła. Dzięki temu, ściany wykonane z tych materiałów mogą skutecznie zapewnić komfort cieplny w budynku, minimalizując straty energii i przyczyniając się do obniżenia kosztów ogrzewania. Pustaki ceramiczne poryzowane, z kolei, posiadają unikalne właściwości akumulacyjne i również dobrze izolują termicznie. W praktyce zastosowanie tych materiałów zyskuje na znaczeniu przy realizacji budynków energooszczędnych i pasywnych, gdzie kluczowe jest uzyskanie jak najlepszych parametrów izolacyjnych. Użycie takich bloków i pustaków jest zgodne z normami budowlanymi, które zalecają stosowanie materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła, co jest niezbędne do spełnienia wymogów efektywności energetycznej budynków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej