Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik agrobiznesu
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 19:27
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 19:43

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jest najlepsze przedplon dla kukurydzy uprawianej jako plon wtórny?

A. rzepak ozimy

B. jęczmień jary

C. pszenica ozima

D. żyto poplonowe

Żyto poplonowe to naprawdę super wybór jako przedplon dla kukurydzy. Działa tak, że poprawia strukturę gleby i zwiększa jej żyzność. Świetnie radzi sobie w różnych warunkach glebowych i klimatycznych, a jego korzenie pomagają w lepszej aeracji i zatrzymywaniu wody. Co więcej, żyto potrafi zbierać azot z powietrza, co jest mega ważne dla kukurydzy, bo ten pierwiastek jest jej potrzebny do wzrostu. Po zbiorze żyta można zostawić resztki na polu jako mulcz, co zmniejsza erozję. Dzięki temu uprawa kukurydzy po życie poplonowym może dać wyższe plony i lepszą jakość ziarna. Z mojego doświadczenia wynika, że rotacja roślin i stosowanie przedplonów to kluczowe elementy zrównoważonego rolnictwa, które pomagają chronić glebę i środowisko.

Pytanie 2

Która kategoria nawozów mineralnych ma największy wpływ na rozwój roślin oraz na czas ich dojrzewania?

A. Fosforowe

B. Potasowe

C. Azotowe

D. Wapniowe

Nawozy azotowe odgrywają kluczową rolę w procesie wzrostu roślin, ponieważ azot jest niezbędny do syntezy białek oraz chlorofilu, który jest fundamentalny dla fotosyntezy. Wysoka zawartość azotu stymuluje wzrost wegetatywny roślin, co przyczynia się do intensywnego rozwoju liści i łodyg. Przykładowo, w uprawach zbóż, odpowiednie nawożenie azotem może zwiększyć plon oraz jakość ziarna. Standardy dotyczące nawożenia wskazują, że azot powinien być aplikowany w odpowiednich dawkach i w odpowiednich terminach, aby zminimalizować straty oraz ograniczyć negatywny wpływ na środowisko. Praktyczna wiedza wskazuje, że nawożenie azotowe powinno być dostosowane do konkretnego etapu wzrostu roślin, co może wpłynąć na wcześniejsze żniwa i większą wydajność. W związku z tym, nawozy azotowe są istotnym czynnikiem determinującym zarówno wzrost, jak i termin dojrzewania wielu roślin uprawnych."

Pytanie 3

Najlepszym sposobem na uzupełnienie brakującego białka w diecie krów jest

A. kiszonka z kukurydzy

B. zielonka ze słonecznika

C. kiszonka z kapusty pastewnej

D. zielonka z lucerny

Zielonka z lucerny jest znakomitym źródłem białka, które jest kluczowe w diecie krów, zwłaszcza w okresach intensywnego wzrostu, laktacji czy reprodukcji. Lucerna charakteryzuje się wysoką zawartością białka, sięgającą od 15 do 25% w suchej masie, co czyni ją jednym z najlepszych pasz białkowych. Oprócz białka, lucerna dostarcza również składników odżywczych, takich jak witaminy, minerały i błonnik, co korzystnie wpływa na zdrowie i wydajność krów. W praktyce, wprowadzenie zielonki z lucerny do diety bydła mlecznego może znacząco poprawić wydajność mleczną oraz jakość mleka. Warto również zaznaczyć, że stosowanie lucerny sprzyja lepszemu wykorzystaniu paszy, co jest istotne z punktu widzenia efektywności produkcji mleka oraz redukcji kosztów paszy. Na podstawie najlepszych praktyk w hodowli bydła, zaleca się stosowanie lucerny jako elementu uzupełniającego dietę, zwłaszcza w połączeniu z innymi rodzajami pasz, co pozwala na zbilansowanie diety i zaspokojenie potrzeb pokarmowych zwierząt.

Pytanie 4

Zabieg siewu nasion zbóż ozimych należy przeprowadzić

A. w pierwszym tygodniu po wykonaniu orki siewnej

B. po 2–3 tygodniach od przeprowadzenia orki siewnej

C. bezpośrednio po orce siewnej

D. po 6 – 8 tygodniach od wykonania orki siewnej oraz zastosowania wału Campbella

Wybrane odpowiedzi sugerują różne podejścia do momentu siewu zbóż ozimych, jednak wiele z nich nie uwzględnia kluczowych aspektów agrotechnicznych. Siew nasion bezpośrednio po orce siewnej jest rozwiązaniem niewłaściwym, gdyż nie daje glebie czasu na odpowiednie osadzenie się oraz stabilizację, co jest niezbędne dla zapewnienia korzystnych warunków do wzrostu. Dodatkowo, nieco wcześniejszy siew może prowadzić do zasiewu w nieodpowiednich warunkach atmosferycznych, co może negatywnie wpłynąć na wschody. Z kolei siew po 6–8 tygodniach od orki siewnej wydaje się zbyt długi czas, który może skutkować wystąpieniem niekorzystnych warunków, takich jak obniżona wilgotność gleby czy zwiększone ryzyko wystąpienia chorób roślin. Takie opóźnienie może prowadzić do nieoptymalnego rozwoju roślin, co z kolei wpływa na plon. Praktyka siewu po 2-3 tygodniach po orce siewnej jest zatem zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie agronomii i zapewnia zrównoważony rozwój roślin oraz ich wysoką jakość. Kluczowe jest zatem zrozumienie związku pomiędzy czasem siewu a późniejszymi wynikami plonów, by podejmować świadome decyzje w trakcie pracy w polu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Aby przeprowadzić zabiegi pielęgnacyjne w uprawie buraka cukrowego, przy szerokości międzyrzędzi 45 cm, konieczne jest wykorzystanie ciągnika o rozstawie kół

A. 165 cm

B. 150 cm

C. 135 cm

D. 125 cm

Rozstaw kół 150 cm jest zbyt szeroki w kontekście uprawy buraka cukrowego, ponieważ może prowadzić do uszkodzeń roślin oraz ograniczenia dostępu do rzędu roślin. Przy takim rozstawie ciągnik będzie miał trudności w manewrowaniu między rzędami, co może skutkować nieefektywnym wykorzystywaniem przestrzeni uprawnej oraz utrudnieniem przeprowadzania zabiegów agrotechnicznych. Z kolei odpowiedź 125 cm, mimo że jest bliższa wymaganiom, nie zapewnia wystarczającej stabilności, co może wpłynąć negatywnie na wydajność operacji, zwłaszcza na terenach o nierównym ukształtowaniu. Natomiast rozstaw 165 cm znacznie przekracza wymagania, co czyni go niepraktycznym dla tej specyficznej uprawy. Zastosowanie zbyt szerokiego rozstawu kół może prowadzić do nadmiernego zagęszczenia gleby i uszkodzeń korzeni roślin, co bezpośrednio wpłynie na plony. Warto również zwrócić uwagę, że wybór odpowiedniego rozstawu kół powinien być zgodny z zaleceniami dla konkretnego typu uprawy oraz technikami uprawy, aby zminimalizować straty i zapewnić maksymalną efektywność produkcji.

Pytanie 7

Określ, po ilu dniach można ocenić zdolność kiełkowania owsa przy zachowaniu warunków przedstawionych w tabeli.

Warunki kiełkowania nasion zbóż do oceny energii i zdolności kiełkowania
Gatunek	Podłoże	Temperatura [°C]	Liczenie [dni]
Gatunek	Podłoże	Temperatura [°C]	wstępne	końcowe
Pszenica jara	bibuła	20	4	8
Jęczmień jary	bibuła	20	4	7
Owies	bibuła	20	5	10

A. 4

B. 20

C. 10

D. 5

Odpowiedź 10 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z tabelą warunków kiełkowania nasion zbóż, ocena zdolności kiełkowania owsa powinna być przeprowadzona po 10 dniach. W praktyce, aby uzyskać rzetelne wyniki, należy przestrzegać określonych warunków wstępnych, które obejmują odpowiednie przygotowanie nasion oraz ich umiejscowienie w optymalnych warunkach wilgotności i temperatury. Wstępne warunki liczenia przez 5 dni oraz końcowe przez 10 dni są kluczowe dla uzyskania wiarygodnych danych. Stosowanie się do tych zasad jest zgodne z normami badawczymi, które gwarantują, że każdy etap procesu kiełkowania jest dokładnie monitorowany. Należy pamiętać, że w praktyce rolniczej, właściwa ocena zdolności kiełkowania jest istotna dla planowania siewów, co wpływa na plon oraz rentowność upraw. Właściwe zrozumienie procesu kiełkowania nasion jest fundamentem dla skutecznego zarządzania uprawami oraz technologiami agrotechnicznymi.

Pytanie 8

Przedstawiony na rysunku rozpylacz wykorzystywany jest podczas

A. nawożenia roztworem dolistnie.

B. nawożenia roztworem doglebowo.

C. oprysku pasowego.

D. oprysku boków roślin.

Przedstawiony na rysunku rozpylacz jest typowym narzędziem używanym do nawożenia roztworem doglebowo, co jest praktyką szeroko stosowaną w uprawach rolniczych i ogrodniczych. Nawożenie doglebowe polega na aplikacji substancji odżywczych bezpośrednio na powierzchnię gleby, co umożliwia ich wnikanie do systemu korzeniowego roślin. Tego rodzaju metodę stosuje się szczególnie w przypadku roślin, które wymagają dostarczenia składników pokarmowych w sposób efektywny i równomierny. Dobrym przykładem zastosowania tego typu rozpylacza może być sytuacja, gdy wprowadzamy do gleby nawozy organiczne lub mineralne, co przyczynia się do poprawy jakości gleby oraz wzrostu plonów. Warto podkreślić, że stosowanie rozpylaczy doglebowych jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami glebowymi, co ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa i ochrony środowiska. Odpowiednia aplikacja nawozów doglebowych przyczynia się do zmniejszenia strat składników pokarmowych oraz minimalizacji wpływu na środowisko, co jest kluczowe w nowoczesnej agrotechnice.

Pytanie 9

Jaką wartość użytkową mają nasiona jęczmienia przy czystości 95 % oraz zdolności kiełkowania na poziomie 99 %?

A. 93,60 %

B. 95,00 %

C. 94,05 %

D. 93,01 %

Aby obliczyć wartość użytkową nasion jęczmienia, należy zastosować wzór uwzględniający czystość i zdolność kiełkowania. Wartość użytkowa (VU) jest obliczana jako iloczyn czystości i zdolności kiełkowania, a następnie podzielona przez 100. W tym przypadku mamy czystość na poziomie 95% oraz zdolność kiełkowania na poziomie 99%. Zatem obliczenia wyglądają następująco: VU = (95 * 99) / 100 = 94,05%. Wartość użytkowa nasion jest kluczowym parametrem w rolnictwie, ponieważ wskazuje na jakość materiału siewnego, co bezpośrednio wpływa na plon. Przykładowo, przy wyborze nasion do siewu, rolnicy kierują się zarówno czystością, jak i zdolnością kiełkowania, aby zapewnić jak najwyższy plon. Zgodnie z zaleceniami agronomów, przed zakupem nasion warto upewnić się, że ich wartość użytkowa spełnia określone standardy, co przyczyni się do efektywności produkcji rolniczej oraz optymalizacji kosztów.

Pytanie 10

Zgodnie z zasadami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej, pojemność płyty gnojowej powinna umożliwiać składowanie obornika przez co najmniej

A. 4 miesiące

B. 8 miesięcy

C. 2 miesiące

D. 6 miesięcy

Wybór odpowiedzi dotyczącej 4 miesięcy jako minimalnego okresu przechowywania obornika w płycie gnojowej jest zgodny z zasadami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej (ZDPR). Zgodnie z tymi zasadami, płyta gnojowa powinna być projektowana i eksploatowana w taki sposób, aby zapewnić wystarczającą pojemność do składowania obornika przez co najmniej 4 miesiące. Taki czas jest niezbędny, aby umożliwić rolnikom gromadzenie obornika w trakcie okresów intensywnej produkcji, a następnie stosowanie go w odpowiednich terminach, co jest kluczowe dla ochrony środowiska i poprawy jakości gleby. Przykładowo, w przypadku intensywnego chowu zwierząt, czas ten pozwala na gromadzenie odpowiednich ilości nawozów organicznych, które następnie można wprowadzić do obiegu w odpowiednim czasie, minimalizując ryzyko eutrofizacji wód. Prawidłowe zarządzanie składowaniem obornika, zgodne z ZDPR, obniża również ryzyko wystąpienia chorób roślin i zwierząt, co w dłuższej perspektywie wpływa na zrównoważony rozwój gospodarstw rolnych.

Pytanie 11

Zastosowanie szczepienia nasion bakteriami brodawkowymi ma miejsce przed siewem roślin.

A. zbożowych

B. przemysłowych

C. okopowych

D. motylkowatych

Szczepienie nasion bakteriami brodawkowymi, szczególnie Rhizobium, jest kluczowym procesem w uprawach roślin motylkowatych, takich jak groch, fasola czy soja. Te bakterie mają zdolność do wiązania azotu atmosferycznego, co znacząco poprawia dostępność tego pierwiastka w glebie. W praktyce, szczepienie nasion odbywa się przed siewem, co zwiększa szansę na skuteczną kolonizację korzeni przez bakterie, a tym samym podnosi plony i jakość roślin. Zgodnie z normami agronomicznymi, takie jak standardy EU i praktyki zrównoważonego rozwoju, stosowanie szczepionek bakteryjnych jest rekomendowane jako efektywny sposób na redukcję nawożenia azotowego, co przyczynia się do ochrony środowiska. Ponadto, rośliny motylkowate, dzięki symbiozie z Rhizobium, mogą rozwijać się lepiej w ubogich glebach, co czyni je popularnym wyborem w płodozmianach i systemach ekologicznych.

Pytanie 12

Jakie urządzenia są wykorzystywane do suchego czyszczenia roślin okopowych przeznaczonych na paszę?

A. płuczki bębnowe

B. kolumny parnikowe

C. rozdrabniacze bijakowe

D. otrząsaczo-siekacze

Otrząsaczo-siekacze to specjalistyczne maszyny używane do czyszczenia na sucho roślin okopowych, takich jak ziemniaki, buraki czy marchew, przeznaczonych na pasze. Ich działanie opiera się na mechanicznym usuwaniu zanieczyszczeń, takich jak ziemia, liście czy inne resztki roślinne. Dzięki zastosowaniu technologii otrząsania i cięcia, otrząsaczo-siekacze efektywnie przygotowują surowiec do dalszej obróbki, co jest istotne w procesie produkcji pasz. W praktyce, urządzenia te są niezbędne w gospodarstwach rolnych, gdzie dąży się do optymalizacji procesów zbioru i przetwarzania, a także do zwiększenia efektywności produkcji. Przykładowo, stosowanie otrząsaczo-siekaczy pozwala na znaczne skrócenie czasu oraz redukcję kosztów pracy związanych z ręcznym czyszczeniem plonów. Standardy branżowe podkreślają znaczenie efektywnego usuwania zanieczyszczeń, co przekłada się na jakość finalnego produktu, a w efekcie na bezpieczeństwo paszy dla zwierząt.

Pytanie 13

Jaki jest najlepszy odczyn gleby dla uprawy pomidorów oraz wczesnych ziemniaków?

A. powyżej 7,2 pH

B. 6,5-7,0 pH

C. poniżej 4,5 pH

D. 5,0-6,5 pH

Optymalny odczyn gleby dla pomidorów i ziemniaków wczesnych wynosi od 5,0 do 6,5 pH, co jest zgodne z preferencjami tych roślin, które wymagają umiarkowanie kwaśnego do neutralnego środowiska glebowego. Wartości pH w tym zakresie sprzyjają lepszemu przyswajaniu składników pokarmowych, takich jak azot, fosfor i potas, które są kluczowe dla wzrostu i plonowania tych upraw. Na przykład, pomidory są wrażliwe na nadmiar kwasu, co może prowadzić do zahamowania ich wzrostu i rozwoju. Z kolei ziemniaki preferują lekko kwasowe warunki, co wspiera ich zdrowy rozwój korzeni. W praktyce, rolnicy powinni regularnie monitorować odczyn gleby przed sadzeniem, a w przypadku stwierdzenia odchyleń, stosować odpowiednie zabiegi, takie jak wapnowanie, aby dostosować pH gleby do optymalnych wartości. Świadomość dotycząca pH gleby jest kluczowym elementem w zarządzaniu uprawami zgodnie z dobrymi praktykami rolniczymi oraz normami agrotechnicznymi.

Pytanie 14

Aby zapobiec zatruciom pokarmowym ludzi i zwierząt po spożyciu roślin poddanych zabiegom chemicznej ochrony, konieczne jest

A. przestrzeganie okresu karencji

B. stosowanie rotacji pestycydów

C. przestrzeganie okresu prewencji

D. używanie pestycydów systemicznych

Zachowanie okresu karencji jest kluczowym elementem ochrony zdrowia ludzi i zwierząt po zastosowaniu chemicznych środków ochrony roślin. Okres karencji to czas, który musi upłynąć od momentu zastosowania pestycydu do momentu, gdy roślina może być zbierana lub spożywana bez ryzyka dla zdrowia. Jest to istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa żywności, ponieważ pestycydy mogą pozostać w roślinach lub w glebie, co stwarza ryzyko ich przenikania do organizmów ludzi i zwierząt. Przykładem zastosowania okresu karencji może być uprawa warzyw, gdzie po oprysku preparatem ochronnym należy odczekać określony czas, zanim warzywa będą mogły być zbierane i sprzedawane. W praktyce, producenci powinni zawsze stosować się do wytycznych zawartych w etykietach preparatów oraz przestrzegać regulacji krajowych i unijnych dotyczących maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności. Regularne kontrole i audyty w gospodarstwach rolnych pomagają w zapewnieniu, że okres karencji jest odpowiednio przestrzegany, co jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa konsumentów i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 15

Na fotografii przedstawiono wał

A. Campbella.

B. kruszący.

C. gładki.

D. Crosskill.

Wybierając odpowiedzi takie jak wał kruszący, Crosskill czy gładki, można łatwo wpaść w pułapkę błędnych założeń dotyczących funkcji i konstrukcji różnych typów wałów używanych w rolnictwie. Wał kruszący, na przykład, jest zaprojektowany do rozdrabniania brył ziemi, co sprawia, że jego zastosowanie jest całkowicie inne niż w przypadku wału Campbella. Zęby lub ostrza, które się w nim znajdują, mają na celu nie tylko rozdrabnianie, ale także spulchnianie gleby, co może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak nadmierne zniszczenie struktury gleby. Przy wyborze wału Crosskill, jego zęby są przeznaczone do mieszania gleby, co również odbiega od celu zagęszczania. Z kolei wał gładki, charakteryzujący się jednolitą powierzchnią, jest stosowany głównie do wygładzania gleby, co nie ma nic wspólnego z jej zagęszczeniem. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania gleby. Niezrozumienie tych koncepcji może prowadzić do nieefektywnego użytkowania maszyn rolniczych oraz pogorszenia warunków glebowych, co może wpływać negatywnie na plony. Kluczowe jest, aby przy doborze narzędzi kierować się ich funkcjonalnością w kontekście specyficznych potrzeb agrotechnicznych.

Pytanie 16

Wskaź, jakie zmianowanie spełnia wymagania agrotechniczne oraz ekologiczne roślin.

A. Łubin żółty - żyto - owies - ziemniaki++

B. Ziemniaki++ - owies - łubin żółty - żyto

C. Żyto - owies - ziemniaki++ - łubin żółty

D. Owies - łubin żółty - ziemniaki++ - żyto

Odpowiedzi, które nie uwzględniają sekwencji 'Ziemniaki++ - owies - łubin żółty - żyto', mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania zasobów glebowych oraz obniżenia plonów. Przykładowo, w odpowiedzi 'Łubin żółty - żyto - owies - ziemniaki++' pierwszeństwo dawane łubinowi może doprowadzić do obniżenia jakości gleby, ponieważ przed roślinami wymagającymi dużych ilości składników pokarmowych nie powinno się sadzić roślin, które w tym przypadku zużyłyby cenne zasoby. Z kolei odpowiedź 'Owies - łubin żółty - ziemniaki++ - żyto' nie uwzględnia zasady rotacji, która wymaga, aby rośliny o dużych wymaganiach były sadzone na początku cyklu zmianowania. Nieprawidłowe jest także umiejscowienie żyta na końcu sekwencji, gdyż nie pełni ono roli stabilizującej dla gleby, co jest kluczowe w ostatnim etapie cyklu. W odpowiedzi 'Ziemniaki++ - owies - łubin żółty - żyto' rośliny są ustawione w logicznej kolejności, co pozwala na efektywne wykorzystanie azotu i innych składników w glebie. Pojawiające się w błędnych odpowiedziach koncepcje sugerują brak zrozumienia mechanizmów współpracy między roślinami oraz wpływu ich zmianowania na zdrowie gleby i plony. Właściwe planowanie zmianowania powinno opierać się na zasadach agrotechnicznych, które zwracają uwagę na różnorodność roślin, ich wymagania oraz wpływ na glebę.

Pytanie 17

W okresie wiosennym, aby przyspieszyć rozpoczęcie wegetacji w przypadku ozimin, zaleca się użycie nawożenia azotowego w formie

A. superfosfatu pojedynczego

B. mocznika

C. saletry amonowej

D. siarczanu amonu

Siarczan amonu jest źródłem azotu, które często jest stosowane w nawożeniu, jednak jego działanie nie jest tak szybkie jak w przypadku saletry amonowej. Siarczan amonu dostarcza azot głównie w postaci amonowej, co sprawia, że jego przyswajanie przez rośliny może być opóźnione w zimnych warunkach wiosennych, co jest kluczowym momentem dla ozimin. Dodatkowo, siarczan amonu wprowadza do gleby siarkę, co może być korzystne w dłuższym okresie, ale nie zawsze jest to priorytet w kontekście natychmiastowych potrzeb roślin. Mocznik z kolei, mimo że jest bardzo stężonym źródłem azotu, wymaga przekształcenia w amoniak przez mikroorganizmy glebowe, co sprawia, że jego efekt nawożenia może być opóźniony i mniej efektywny w początkowej fazie wegetacji. Superfosfat pojedynczy, choć jest dobrym źródłem fosforu, nie dostarcza azotu, co czyni go niewłaściwym wyborem na wiosenne nawożenie ozimin, które wymaga przede wszystkim azotu dla optymalnego wzrostu. W praktyce, wybór niewłaściwego nawozu na etapie wiosennego rozwoju roślin może prowadzić do opóźnienia wegetacji i mniejszych plonów, co jest przyczyną nieefektywności agrotechnicznych. Zrozumienie roli poszczególnych składników nawozów oraz ich wpływu na rozwój roślin jest kluczowe dla efektywnego zarządzania produkcją rolniczą.

Pytanie 18

Jakie są korzyści z przechowywania ziarna zbóż w metalowych silosach typu lejowego?

A. ograniczona zdolność magazynowania

B. wymagana obszerna powierzchnia zabudowy

C. ułatwiony proces wysypu ziarna

D. prosta procedura czyszczenia

Uproszczony wysyp ziarna w silosach metalowych lejowych jest jedną z kluczowych zalet tego typu przechowalni. Dzięki konstrukcji lejowej, ziarno może być swobodnie i efektywnie wyładowywane, co znacznie przyspiesza proces jego wydobycia. W praktyce oznacza to, że można szybko napełnić transporty, co jest istotne w kontekście logistyki i zarządzania czasem. Silosy te są projektowane zgodnie z normami, które uwzględniają nie tylko wydajność, ale także bezpieczeństwo operacji. Umożliwiają one optymalne wykorzystanie przestrzeni, ponieważ ich konstrukcja pozwala na efektywne zarządzanie zbiorami. Warto również zauważyć, że tego rodzaju silosy są często wykorzystywane w dużych gospodarstwach rolnych oraz w przemyśle zbożowym, gdzie wymagana jest nieprzerwana dostępność surowców. Umożliwiają one nie tylko sprawne zarządzanie zapasami, ale także zabezpieczają ziarno przed szkodnikami i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży przechowywania zbóż.

Pytanie 19

Na właściwości struktury gruzełkowatej gleby wpływ mają czynniki negatywne

A. zamarznięcie i rozmrożenie

B. materiał organiczny

C. nawilżanie i suszenie

D. erozja wodna i wietrzna

Erozja wodna i wietrzna ma negatywny wpływ na strukturę gruzełkowatą gleby, ponieważ prowadzi do utraty jej drobnoziarnistej i aglomeracyjnej struktury. Procesy erozyjne, wywołane przez działanie wody i wiatru, mogą prowadzić do usuwania cząstek glebowych, a także do ich rozdrobnienia. W efekcie gleba traci swoje naturalne właściwości, takie jak zdolność do zatrzymywania wody oraz przyswajania składników odżywczych. W praktyce oznacza to, że gleby narażone na erozję będą mniej produktywne, co ma wpływ nie tylko na plony rolnicze, ale również na jakość ekosystemów. Dobre praktyki w zakresie ochrony gleby, takie jak stosowanie roślin okrywowych, budowa tarasów, czy systemy nawadniające, mogą pomóc w minimalizowaniu skutków erozji. Wiedza na temat erozji oraz jej wpływu na strukturę gleby jest niezbędna dla rolników i specjalistów zajmujących się ochroną środowiska, aby podejmować odpowiednie kroki w celu ochrony cennych zasobów glebowych.

Pytanie 20

Zgodnie z wytycznymi Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej nawozy naturalne, zarówno w formie stałej, jak i płynnej, powinny być aplikowane na pola w okresie

A. od 1 kwietnia do 31 października

B. od 1 lutego do 30 września

C. od 1 marca do 30 listopada

D. od 1 marca do 15 grudnia

Stosowanie nawozów naturalnych w postaci stałej i płynnej od 1 marca do 30 listopada jest zgodne z zaleceniami Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej (ZDPR), co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia gleb oraz ochrony środowiska. W tym okresie warunki klimatyczne sprzyjają rozkładowi substancji organicznych oraz ich integracji z glebą. Przykładowo, stosowanie obornika czy kompostu wiosną przyczynia się do wzbogacenia gleby w składniki odżywcze, co wspiera rozwój roślin w sezonie wegetacyjnym. Z kolei stosowanie nawozów w późniejszych miesiącach, do końca listopada, pozwala na ich efektywne wykorzystanie przez rośliny przed nadejściem zimy. Dobre praktyki w zakresie nawożenia naturalnego uwzględniają również zasady ochrony wód gruntowych i powierzchniowych, minimalizując ryzyko ich zanieczyszczenia. Warto również zwrócić uwagę, że termin stosowania nawozów nie powinien kolidować z opadami deszczu, aby zminimalizować straty składników pokarmowych poprzez wymywanie, co jest istotne dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 21

Którą roślinę uznaje się za jednoliścienną?

A. ostrożeń polny

B. przytulia czepna

C. mak polny

D. miotła zbożowa

Miotła zbożowa (Alopecurus myosuroides) to dość typowy chwast jednoliścienny. Ma naprawdę ciekawe liście, które są długie i wąskie. Rośnie głównie w uprawach zbóż i może być sporym problemem. Nie tylko konkuruje z roślinami, ale także przyciąga różne choroby i szkodniki, co z pewnością wpływa na plony. Z mojego doświadczenia, jeśli chcesz dobrze sobie poradzić z miotłą, warto stosować rotację upraw oraz różne metody ochrony, np. selektywne herbicydy. Wiedza o biologii tej rośliny oraz jej cyklu życiowym naprawdę pomaga w planowaniu skutecznych strategii do walki z nią w polu. Dobrze też znać mechanizmy odporności chwastów na herbicydy, bo to ma duże znaczenie w nowoczesnej agrotechnice.

Pytanie 22

Do metod bezpośredniego zwalczania chorób roślin zalicza się

A. zaprawianie nasion.

B. właściwe zmianowanie.

C. kwarantannę.

D. stosowanie kwalifikowanego materiału siewnego.

Zaprawianie nasion to jedna z kluczowych metod bezpośredniego zwalczania chorób roślin, polegająca na zabezpieczeniu nasion przed patogenami i szkodnikami jeszcze przed ich wysiewem. Proces ten polega na nałożeniu na nasiona specjalnych środków ochrony roślin, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka infekcji. Przykładowo, w przypadku roślin strączkowych często stosuje się zaprawy fungicydowe, które skutecznie zwalczają grzyby mogące zaszkodzić kiełkującym roślinom. Dobrą praktyką w tej metodzie jest także użycie zaprawy o udokumentowanej skuteczności, zgodnie z normami ustanowionymi przez odpowiednie instytucje. Zaprawianie nasion jest szczególnie istotne w produkcji rolniczej, ponieważ pozwala na zabezpieczenie plonów już od pierwszych etapów wzrostu, co ma bezpośredni wpływ na wydajność i jakość plonów. Warto również podkreślić, że odpowiednie zaprawianie nasion wpisuje się w zasady integrowanej ochrony roślin, gdzie kluczowe jest stosowanie różnorodnych metod ochrony w celu zrównoważonego zarządzania chorobami.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Jakiego ciągnika najlepiej użyć do działań pielęgnacyjnych w uprawach międzyrzędowych?

A. z dużym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

B. z małym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

C. z małym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

D. z dużym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

Wybór ciągnika z dużym prześwitem i zmiennym rozstawem kół do prac w uprawach międzyrzędowych to naprawdę dobry pomysł. Duży prześwit pozwala na swobodne przejazdy, co jest kluczowe, żeby nie uszkodzić roślin. Dzięki temu unikamy problemów z liśćmi i innymi częściami roślin, co ma znaczenie zwłaszcza w intensywnych uprawach. Zmienny rozstaw kół daje nam możliwość dostosowania pojazdu do różnych warunków glebowych i rozstawu roślin, więc pracuje się dużo lepiej. Na przykład, przy uprawie warzyw, różne rzędy mogą wymagać różnych szerokości przejazdu. To zdecydowanie ułatwia manewrowanie w trudnych warunkach i sprawia, że zabiegi agrotechniczne są bardziej precyzyjne. Co więcej, ta metoda pomaga w utrzymaniu jakości gleby, bo ogranicza kompaktację i nadmierne ubijanie, co jest teraz bardzo ważne w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 25

Najlepszym poplonem na nawóz zielony po zbiorze pszenicy jarej, biorąc pod uwagę długość okresu wegetacji, jest

A. słonecznik

B. kapusta pastewna

C. facelia

D. bobik

Facelia (Phacelia tanacetifolia) jest rośliną, która idealnie sprawdza się jako poplon na nawóz zielony po zbiorze pszenicy jarej, głównie dzięki swojej szybkozrównawczej wegetacji, która trwa zaledwie 60-90 dni. To pozwala na skuteczne wykorzystanie dostępnych zasobów glebowych, co jest szczególnie istotne po zbiorze zbóż. Facelia jest rośliną miododajną, przyciągającą pszczoły, co sprzyja bioróżnorodności oraz wspiera ekosystem. Jej korzenie głęboko wnikają w glebę, poprawiając strukturę i przewiewność podłoża, co ma pozytywny wpływ na późniejsze uprawy. Dodatkowo, facelia wzbogaca glebę w azot, co jest korzystne dla następnych roślin. W praktyce, stosowanie facelii jako poplonu może zwiększyć plony o 10-30% w porównaniu do gruntów, gdzie nie wykorzystano tej rośliny. Standardy dobrej praktyki rolniczej zalecają wprowadzenie poplonów jako elementu rotacji, co przyczynia się do zdrowia gleby oraz efektywności produkcji rolniczej.

Pytanie 26

Jaki nawóz w 100 kg produktu handlowego zawiera 46% azotu?

A. Kainit

B. Saletrzak

C. RSM

D. Mocznik

Mocznik to nawóz azotowy, który zawiera około 46% azotu w formie amidowej. Jego zastosowanie w praktyce rolniczej jest szerokie, szczególnie w uprawach wymagających intensywnego nawożenia azotem, takich jak zboża, kukurydza czy warzywa. Ze względu na wysoką zawartość azotu, mocznik jest często stosowany jako źródło azotu w nawożeniu, co pozwala na efektywne zaspokojenie potrzeb roślin. Dodatkowo, mocznik charakteryzuje się niskim poziomem odczynu, co sprzyja lepszemu przyswajaniu przez rośliny. W praktyce, nawożenie mocznikiem powinno być dostosowane do etapu wzrostu roślin oraz do rodzaju gleby, aby uniknąć strat azotu w wyniku jego odparowania. Warto również zwrócić uwagę na technologię aplikacji, ponieważ odpowiednie techniki mogą poprawić efektywność wykorzystania mocznika oraz zminimalizować ryzyko straty azotu do atmosfery. W kontekście dobrych praktyk w nawożeniu, stosowanie mocznika w połączeniu z innymi nawozami azotowymi, takimi jak saletra amonowa, może prowadzić do lepszych efektów nawożenia, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju rolnictwa.

Pytanie 27

Przenośnik przedstawiony na ilustracji ma zastosowanie w gospodarstwie rolnym do

A. transportu pasz objętościowych suchych.

B. usuwania odchodów w oborach.

C. dozowania paszy w wozach paszowych.

D. transportu ziarna zbóż w silosach.

Patrząc na przenośnik na obrazku, możemy zauważyć, że to typowy przenośnik ślimakowy. Używa się go często w gospodarstwach rolnych do przewożenia ziarna zbóż. Dzięki temu, że jest tak skonstruowany, świetnie radzi sobie z transportowaniem ziarna do silosów, co jest naprawdę ważne w przechowywaniu i transporcie zbóż. Jego budowa pozwala na wygodne przewożenie sypkich materiałów, co w rolnictwie jest kluczowe. Ważne jest, żeby podczas transportu ziarna wszystko odbywało się sprawnie i bezpiecznie, żeby nie uszkodzić ziaren ani ich nie zanieczyścić. Przenośniki ślimakowe są też wykorzystywane do dozowania paszy czy innych sypkich materiałów w różnych etapach produkcji. W branży ważne jest, żeby dobrze kontrolować transportowany materiał i chronić go przed złymi warunkami atmosferycznymi. Wybierając przenośnik, dobrze jest pomyśleć, co dokładnie będziemy transportować, żeby wszystko działało jak w zegarku.

Pytanie 28

Rośliny okopowe to:

A. marchew pastewna, kukurydza, rzepak

B. buraki cukrowe, ziemniaki, kukurydza

C. kukurydza, ziemniaki, rzepak

D. buraki pastewne, ziemniaki, marchew pastewna

Rośliny okopowe to grupa roślin uprawnych, które są przede wszystkim wykorzystywane do produkcji bulw, korzeni lub innych części podziemnych, które można zbierać i przetwarzać. Buraki pastewne, ziemniaki oraz marchew pastewna to typowe przykłady takich roślin. Buraki pastewne są bogate w składniki odżywcze, co czyni je idealnym pokarmem dla zwierząt, a także ważnym elementem płodozmianu. Ziemniaki są jednymi z najważniejszych roślin uprawnych na świecie, wykorzystywane zarówno w gospodarstwach domowych, jak i w przemyśle spożywczym. Marchew pastewna, choć mniej popularna niż inne, również odgrywa kluczową rolę w żywieniu zwierząt. Praktyczne zastosowanie tych roślin wiąże się z ich wszechstronnością w kuchni oraz jako pasza dla zwierząt, co wpisuje się w standardy zrównoważonego rozwoju rolnictwa, promujące różnorodność w uprawach oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 29

Pod którą roślinę w przedstawionym zmianowaniu należy zastosować nawożenie obornikiem?

1. Kukurydza na ziarno
2. Jęczmień jary + koniczyna czerwona
3. Koniczyna czerwona
4. Pszenica ozima

A. Pod pszenicę ozimą.

B. Pod koniczynę czerwoną.

C. Pod kukurydzę.

D. Pod jęczmień jary.

Kukurydza to roślina, która naprawdę potrzebuje dużo różnych składników pokarmowych, dlatego obornik to dla niej świetna sprawa. Ten nawóz organiczny nie tylko dostarcza azotu, fosforu i potasu, ale także poprawia strukturę gleby, co jest mega ważne. Dzięki temu kukurydza może lepiej rosnąć i dawać większe plony oraz lepszą jakość ziarna. Warto pamiętać, żeby przed nawożeniem zrobić analizę gleby - to pomoże określić, ile nawozu potrzebujemy. Myślę, że najlepszym czasem na dodanie obornika jest przed siewem, żeby składniki pokarmowe rozłożyły się równomiernie i rośliny mogły je łatwiej przyswajać. Warto też dopasować program nawożenia do konkretnej odmiany kukurydzy, bo wtedy można naprawdę poprawić efektywność produkcji, a przy okazji zadbać o środowisko. Obornik wspiera także bioróżnorodność w glebie, co jest korzystne dla całego ekosystemu rolniczego, a to z kolei wpływa na lepsze plony w przyszłości!

Pytanie 30

Wystąpienie w drugiej połowie sierpnia w polu kukurydzy roślin złamanych, z widocznymi na łodygach i na liściach kolb małymi otworami oraz białymi trocinami wokoło, sugeruje żerowanie w tych roślinach

A. omacnicy prosowianki

B. pomrowika plamistego

C. skrzypionki zbożowej

D. stonki kukurydzianej

To, że omacnica prosowianka jest przyczyną obłamanych roślin kukurydzy, to całkiem nieźle. Ten motyl, jak wiadomo, ma swoje larwy, które wgryzają się w łodygi i liście kukurydzy, co prowadzi do ich osłabienia. Można to łatwo zauważyć, bo na roślinach widać charakterystyczne otwory i białe trocinki. Warto monitorować obecność tego szkodnika, bo to może uratować nasze uprawy. Z mojego doświadczenia, bardzo pomocne są pułapki feromonowe, które pomagają w wczesnym wykrywaniu dorosłych osobników. Dobrze też pomyśleć o zintegrowanej ochronie roślin, łącząc różne metody, biologiczne i chemiczne, co naprawdę może zmniejszyć straty w kukurydzy.

Pytanie 31

W gospodarstwie zwiększyła się liczba bydła. Aby zapewnić zwierzętom odpowiednią paszę, konieczne jest powiększenie powierzchni upraw.

A. rzepaku

B. koniczyny z trawami

C. kukurydzy z owsem

D. pszenicy

Odpowiedzi takie jak rzepak, kukurydza z owsem czy pszenica nie są odpowiednie w kontekście zwiększania obsady bydła i zabezpieczenia paszy dla zwierząt. Rzepak jest głównie uprawiany dla nasion, z których pozyskuje się olej, a jego liście nie są optymalnym źródłem paszy dla bydła. Ponadto, rzepak ma wysoką zawartość glukozynolanów, które mogą mieć negatywny wpływ na zdrowie zwierząt, ograniczając ich wydajność. Kukurydza z owsem, choć mogą być wartościowe jako pasze, nie dostarczają tak wysokiej jakości białka jak koniczyna. Kukurydza jest również bardziej wymagająca w zakresie nawożenia i potrzebuje określonych warunków glebowych oraz klimatycznych, co może zwiększyć ryzyko niewystarczającej produkcji paszy. Pszenica, z drugiej strony, jest uprawą zorientowaną na produkcję zbóż, a nie paszy, co sprawia, że jej uprawa w kontekście hodowli bydła jest mniej efektywna. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych roślin to brak zrozumienia specyfiki pasz i ich wartości odżywczej, co prowadzi do nieoptymalnych decyzji w zarządzaniu gospodarstwem. W praktyce, kluczowym jest dobór roślin, które nie tylko produkują plony, ale także odpowiadają na potrzeby żywieniowe zwierząt, co w przypadku koniczyny i traw jest najlepiej zrealizowane.

Pytanie 32

Orkę siewną, określaną mianem "razówki", realizuje się przy użyciu pługa, który jest zaopatrzony

A. w listwy dołożone.

B. w krój tarczowy.

C. w pogłębiacze.

D. w przedpłużki.

Wykorzystanie listw dokładających w orce siewnej nie jest właściwym podejściem, gdyż te elementy są przeznaczone do pracy na powierzchni gleby, a nie do jej głębokiej obróbki. Listwy dokładające mają głównie na celu poprawę jakości upraw oraz optymalizację procesu siewu, ale nie są przystosowane do zadań wymagających dokładnej orki, jaką jest razówka. Natomiast pogłębiacze, chociaż mogą być użyteczne w kontekście uprawy gleby, są przystosowane do tworzenia rowów lub głębszych bruzd, co nie jest zgodne z celem orki siewnej. Ich zastosowanie w tym przypadku prowadziłoby do nieefektywnego rozluźniania gleby, a wręcz mogłoby pogorszyć jej strukturę. Koniunkcja z krój tarczowy również nie znajduje zastosowania w orce siewnej, ponieważ ten typ narzędzia jest stosowany głównie do cięcia i rozdrabniania, a nie do obrabiania gleby w kontekście jej przygotowania do siewu. Te nieprawidłowe podejścia wynikają z braku zrozumienia specyfiki orki jako procesu, który wymaga precyzyjnych narzędzi i technik dostosowanych do konkretnego celu, jakim jest zapewnienie roślinom optymalnych warunków do wzrostu.

Pytanie 33

Jakie są charakterystyki przechowywania ziemniaków w tradycyjnych kopcach?

A. brak możliwości zbierania bulw w czasie mrozów oraz wysokie koszty ich składowania

B. trudności w utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgotności i temperatury oraz nieograniczona kontrola

C. brak możliwości pobierania bulw w czasie mrozów, ryzyko ich gnicia oraz nieograniczona kontrola

D. brak możliwości zbierania bulw w czasie mrozów oraz ograniczona kontrola nad warunkami przechowywania

Wybór odpowiedzi wskazującej na brak możliwości pobierania bulw podczas mrozów oraz wysokie koszty przechowywania jest nieprawidłowy z kilku powodów. Tradycyjne kopce, choć mogą być kosztowne w budowie i utrzymaniu, nie są jedyną przeszkodą, a ich koszt nie jest kluczowym czynnikiem ryzyka. W praktyce, konieczność pobierania bulw podczas mrozów nie jest tak istotna, jak zapewnienie odpowiednich warunków dla ich przechowywania. Odpowiedzi sugerujące, że gnicie bulw jest nieuniknione, są również błędne, ponieważ odpowiednie zarządzanie wilgotnością i wentylacją może skutecznie zminimalizować to ryzyko. Dodatkowo, nieograniczona kontrola warunków przechowywania jest myląca; w tradycyjnych kopcach, ze względu na ich konstrukcję, kontrola wilgotności i temperatury jest w istocie ograniczona. Właściwe podejście do przechowywania ziemniaków powinno obejmować nie tylko konstrukcję kopca, ale również aktywne zarządzanie warunkami w nim. Użytkownicy często mylą czynniki wpływające na przechowywanie, nie dostrzegając, że odpowiednie praktyki mogą znacząco złagodzić problemy związane z przechowywaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że dobre praktyki obejmują monitorowanie i dostosowywanie warunków, co pozwala skutecznie zarządzać jakością przechowywanych bulw.

Pytanie 34

Podczas sprzedaży ziarna pszenicy do młyna, co stanowi wadę dyskwalifikującą?

A. obecność żywych szkodników

B. przechowywanie zboża przez rok bez dostępu powietrza

C. przewietrzanie zboża w trakcie przechowywania

D. mechaniczne czyszczenie ziarna

Obecność żywych szkodników w ziarnie pszenicy jest uważana za wadę dyskwalifikującą, ponieważ może prowadzić do znacznych strat jakościowych oraz zdrowotnych w produkcie końcowym. Szkodniki, takie jak owady, mogą zagrażać nie tylko samej jakości ziarna, ale także produkcji młynarskiej, ponieważ mogą powodować uszkodzenia mechaniczne oraz kontaminację mikrobiologiczną. Przykładowo, żywe szkodniki mogą powodować rozwój pleśni oraz bakterii, co negatywnie wpływa na wartości odżywcze i bezpieczeństwo żywności. Zgodnie z normami UPOV oraz innymi standardami branżowymi, producent ziarna powinien przeprowadzać regularne kontrole jakości, w tym monitorowanie obecności szkodników. W praktyce, stosowanie skutecznych metod przechowywania, takich jak odpowiednie pakowanie oraz zabezpieczanie magazynów, pozwala na minimalizację ryzyka infestacji. W przypadku wykrycia żywych szkodników w ziarnie, obowiązkowe jest podjęcie działań mających na celu ich eliminację przed wprowadzeniem ziarna do obrotu na rynku.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Zgodnie z wytycznymi Zwykłej Dobrej Praktyki Rolniczej, stosowanie nawozów naturalnych jest zabronione na glebach

A. zalanych wodą

B. organicznych

C. lekkich

D. porośniętych roślinnością wieloletnią

Zgodnie z Zwykłą Dobrą Praktyką Rolniczą (ZDPR), stosowanie nawozów naturalnych na glebach zalanych wodą jest zabronione z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, w warunkach nadmiaru wody, rośliny nie są w stanie efektywnie przyswajać składników odżywczych z nawozów, co prowadzi do ich niedoboru i osłabienia wzrostu. Ponadto, stosowanie nawozów na zalanych glebach może przyczynić się do ich wypłukiwania, co z kolei może powodować zanieczyszczenie wód gruntowych. Przykładem może być sytuacja, w której nawozy azotowe, wprowadzone na podmokłe tereny, mogą przemieszczać się do wód powierzchniowych i przyczyniać się do eutrofizacji, co jest niekorzystne dla ekosystemów wodnych. Dlatego też, zgodnie z zaleceniami ZDPR, ważne jest, aby stosować nawozy naturalne w odpowiednich warunkach glebowych, co pozwoli na maksymalizację ich efektywności oraz ochronę środowiska.

Pytanie 37

Najniższe straty jakościowe podczas produkcji i przechowywania kiszonki powstają w silosach

Straty jakościowe i ilościowe kiszonki (%) w zależności od rodzaju silosu
Rodzaj silosu	Straty białka	Straty skrobi	Straty ilościowe
Wieżowy gazoszczelny	2,0	3,0	5 – 8
Wieżowy otwarty	9,6	8,2	10 – 15
Przejazdowy	9,7	8,6	25
Komorowy	7,8	7.3	15 - 20

A. przejazdowych.

B. wieżowych otwartych.

C. wieżowych gazoszczelnych.

D. komorowych.

Wybór silosów komorowych, przejazdowych lub wieżowych otwartych wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące zasad przechowywania i produkcji kiszonki. Silosy komorowe, choć popularne, często prowadzą do wyższych strat jakościowych ze względu na ograniczoną kontrolę nad warunkami atmosferycznymi wewnątrz. Otwarte wieże, z kolei, są narażone na działanie czynników atmosferycznych, co sprzyja utlenianiu i rozwojowi bakterii tlenowych. Przechowywanie kiszonki w takich warunkach może skutkować stratami białka na poziomie 5-10%, co ma negatywny wpływ na wartość odżywczą paszy dla zwierząt. Wybór silosów przejazdowych również nie jest optymalny, ponieważ ich konstrukcja może utrudniać skuteczne zamknięcie i wykluczenie powietrza, co prowadzi do większych strat przez fermentację. Warto pamiętać, że stosowanie niewłaściwych typów silosów może wpłynąć na efektywność produkcji pasz oraz na zdrowie zwierząt, co w dłuższej perspektywie prowadzi do zwiększenia kosztów produkcji. W związku z tym, zrozumienie właściwych metod przechowywania kiszonki i ich wpływu na jakość końcowego produktu jest kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w hodowli zwierząt gospodarskich.

Pytanie 38

O problemie z funkcjonowaniem sieci drenarskiej świadczą

A. wypływania z wylotu drenarskiego klarownej, czystej wody

B. szybkie wysychanie gleby na wiosnę

C. silny odpływ wody z wylotów drenarskich przy obfitym deszczu

D. brak lub minimalny odpływ wody z wylotów drenarskich podczas intensywnych opadów

Brak lub niewielki odpływ wody z wylotów drenarskich w czasie obfitego deszczu jest kluczowym wskaźnikiem wadliwego działania sieci drenarskiej. W prawidłowo działającym systemie drenarskim, woda deszczowa powinna być skutecznie odprowadzana z terenu, aby zapobiec jego zalewaniu oraz erozji gleby. Kiedy wyloty drenarskie nie są w stanie odprowadzić wody, może to sugerować zatykanie się rur drenarskich, niewłaściwą ich lokalizację, a także niedostateczną głębokość instalacji. Takie sytuacje mogą prowadzić do nadmiernej wilgoci w glebie, co jest niekorzystne dla roślinności oraz może przyczyniać się do rozwoju chorób roślin. W praktyce, inżynierowie zajmujący się projektowaniem systemów drenarskich powinni regularnie przeprowadzać inspekcje oraz testy wydajności, aby upewnić się, że odpływ wody jest zgodny z przewidywanymi standardami. W przypadku wykrycia problemów, konieczne może być przeprowadzenie konserwacji lub modyfikacji systemu, aby zapewnić jego prawidłowe funkcjonowanie i zgodność z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 39

Wysokość belki opryskiwacza nad obszarem, który ma być opryskany, jest uzależniona od

A. ilości krążków wytryskowych

B. szerokości roboczej belki

C. kąta strumienia cieczy rozpylanej

D. liczby dysz, które wypryskują ciecz

Kąt strumienia rozpylanej cieczy ma kluczowe znaczenie dla efektywności oprysku, ponieważ determinuję sposób, w jaki ciecz rozprasza się na roślinach oraz nad powierzchnią gleby. Im większy kąt strumienia, tym bardziej rozproszona staje się ciecz, co może prowadzić do lepszego pokrycia opryskiwanej powierzchni. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest dobór odpowiednich dysz, które są zaprojektowane do pracy w określonych kątach rozpylenia. W praktyce, dobranie odpowiedniego kąta strumienia ma znaczenie w kontekście ochrony roślin, ponieważ niewłaściwe ustawienie może prowadzić do strat cieczy oraz negatywnego wpływu na środowisko. W związku z tym, zgodnie z zaleceniami standardów branżowych, podczas planowania zabiegów opryskowych należy uwzględnić kąt strumienia, aby zapewnić maksymalną efektywność oraz minimalizować ryzyko niepożądanych skutków. Dobrze zaplanowany oprysk, dostosowany do warunków atmosferycznych oraz specyfiki upraw, może znacząco poprawić wyniki produkcji rolniczej.

Pytanie 40

Która roślina stanowi najlepszy przedplon dla pszenicy ozimej?

A. Jęczmień ozimy

B. Kukurydza na zielonkę

C. Kukurydza na ziarno

D. Rzepak ozimy

Rzepak ozimy to naprawdę świetny wybór jako przedplon dla pszenicy ozimej. Ma kilka fajnych właściwości, które wspomagają glebę i pomagają w utrzymaniu składników odżywczych. To, że jest rośliną krzyżową, sprawia, że dobrze wykorzystuje azot, co w efekcie przyczynia się do lepszego wzrostu pszenicy. Zauważyłem, że po zbiorze rzepaku wielu rolników decyduje się na nawożenie organiczne, co jeszcze bardziej wzbogaca glebę. Rzepak też potrafi ograniczać chwasty i patogeny glebowe, co jest bardzo ważne, bo to wpływa na zdrowie innych roślin. Dodatkowo, jego silny system korzeniowy poprawia strukturę gleby, więc woda i powietrze lepiej się tam rozchodzą. To wszystko sprzyja zdrowemu wzrostowi pszenicy. Słyszałem, że w wielu gospodarstwach właśnie rotacja upraw z uwzględnieniem rzepaku daje super efekty, jeśli chodzi o plony i jakość gleby.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej