Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:05
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:16

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Bladość śluzówek może być spowodowana

A. zatruciem dwutlenkiem węgla
B. krwotoku
C. udarem cieplnym
D. niewydolnością wątroby
Bladość błon śluzowych jest często wynikiem krwotoku, który prowadzi do zmniejszenia objętości krwi krążącej oraz obniżenia poziomu hemoglobiny w organizmie. Krew jest odpowiedzialna za transport tlenu, a jej utrata może skutkować niedotlenieniem tkanek, co w konsekwencji objawia się bladością skóry i błon śluzowych. Krwotoki mogą być spowodowane różnorodnymi przyczynami, takimi jak urazy, choroby naczyniowe czy patologiczne stany zapalne. W praktyce klinicznej, ocena bladości błon śluzowych jest kluczowym elementem badania fizykalnego pacjenta, szczególnie w przypadkach z oznakami wstrząsu hipowolemicznego. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zarządzania krwawieniem, ważne jest szybkie zidentyfikowanie źródła krwotoku oraz podjęcie działań resuscytacyjnych. W przypadku zauważenia bladości błon śluzowych, należy niezwłocznie ocenić inne objawy, takie jak częstość akcji serca, ciśnienie krwi oraz ogólny stan pacjenta, aby podjąć odpowiednie kroki interwencyjne.

Pytanie 2

Zoonoza to schorzenie przenoszone

A. pomiędzy osobnikami tego samego gatunku zwierząt.
B. ze zwierząt na ludzi.
C. z jednego gatunku zwierząt na inny gatunek.
D. z ludzkiego organizmu na zwierzę.
Zoonoza to termin odnoszący się do chorób, które są przenoszone ze zwierząt na ludzi. Przykładem zoonozy jest wścieklizna, która jest przenoszona przez ugryzienia zakażonych zwierząt, takich jak psy, lub choroba kociego pazura, która może być przenoszona przez kontakt z kotami. Zrozumienie zoonoz jest kluczowe w kontekście zdrowia publicznego oraz weterynarii, ponieważ pozwala na skuteczne opracowywanie strategii zapobiegania i kontroli tych chorób. W praktyce, wiedza na temat zoonoz pomaga w opracowywaniu programów szczepień dla zwierząt, a także w edukacji społeczeństwa na temat ryzyk związanych z kontaktami ze zwierzętami. Ponadto, standardy WHO oraz CDC podkreślają znaczenie monitorowania zoonoz w kontekście zdrowia globalnego, co jest istotne dla minimalizacji ryzyk dla ludzi.

Pytanie 3

Diagnostyka RTG nie pozwala na wykrycie

A. ciała obcego w żołądku
B. skrętu jelit
C. zapalenia trzustki
D. odmy płuc
Zapalenie trzustki to stan zapalny trzustki, który w większości przypadków wymaga diagnostyki obrazowej innego typu, ponieważ badanie RTG nie jest w stanie dokładnie zobrazować tej struktury. W przypadku zapalenia trzustki, istotne są szczegóły dotyczące zmian zapalnych, obrzęków oraz obecności płynu wokół trzustki, co lepiej uwidaczniają badania ultrasonograficzne (USG) lub tomografia komputerowa (TK). Te metody umożliwiają nie tylko ocenę trzustki, ale również identyfikację potencjalnych powikłań, takich jak torbiele lub ropnie. Standardem w diagnostyce zapalenia trzustki jest także oznaczanie poziomu enzymów trzustkowych w surowicy krwi, co przyczynia się do całościowego obrazu klinicznego. Zrozumienie, dlaczego RTG nie jest odpowiednim narzędziem w tej kwestii, podkreśla znaczenie stosowania właściwych metod diagnostycznych zależnych od podejrzewanych schorzeń, co jest kluczowe w medycynie.

Pytanie 4

Podczas inspekcji poubojowej bydła wykonuje się obowiązkowe nacięcia w mięśniach

A. nadłopatkowe
B. lędźwiowe
C. żuchwowe
D. międzyżebrowe
Nacinanie mięśni żuchwowych u bydła w trakcie badania poubojowego jest praktyką zalecaną, gdyż pozwala na ocenę jakości mięsa oraz ewentualnych patologii. Mięśnie żuchwowe są szczególnie istotne, ponieważ ich stan może wskazywać na zdrowotność zwierzęcia oraz warunki jego utrzymania. Przez odpowiednie nacięcia można również ocenić marmurkowatość mięsa, co jest kluczowym czynnikiem w ocenie jego wartości rynkowej. Nucie (nacięcia) w mięśniach żuchwowych umożliwiają również skuteczniejsze pobieranie próbek do analiz laboratoryjnych, co jest niezbędne w kontekście badań weterynaryjnych i sanitarnych. Praktyki te są zgodne z obowiązującymi normami, takimi jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które wskazują na konieczność monitorowania zdrowia zwierząt oraz jakości mięsa na każdym etapie produkcji. Właściwe procedury badania poubojowego są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 5

Miejsce, w którym przebywają zwierzęta i gdzie urzędowy lekarz weterynarii zdiagnozował jeden lub więcej przypadków choroby zakaźnej zwierząt, to

A. ognisko choroby.
B. teren zagrożony.
C. teren buforowy.
D. teren objęty niebezpieczeństwem.
Ognisko choroby to termin używany w weterynarii do określenia miejsca, w którym stwierdzono wystąpienie jednej lub więcej przypadków choroby zakaźnej wśród zwierząt. Ta definicja jest kluczowa w kontekście zarządzania chorobami zakaźnymi, ponieważ ognisko choroby wymaga natychmiastowych działań ze strony służb weterynaryjnych w celu ograniczenia jej rozprzestrzeniania. W praktyce oznacza to, że wokół takiego ogniska może być wprowadzane szereg zabezpieczeń, jak np. kwarantanna, aby zapobiec dalszemu zakażeniu innych zwierząt. Dobrą praktyką jest także prowadzenie monitoringu zdrowotnego w obrębie ogniska, co pozwala na szybsze reagowanie i diagnozowanie nowych przypadków. Zgodnie z zasadami bioasekuracji, każda hodowla powinna mieć opracowaną procedurę postępowania w przypadku stwierdzenia ogniska choroby, co jest zgodne z przepisami unijnymi i krajowymi. Efektywne zarządzanie ogniskami chorób może znacznie zmniejszyć straty ekonomiczne oraz ryzyko dalszego rozprzestrzenienia chorób w innych gospodarstwach.

Pytanie 6

W trakcie analizy skóry pod kątem działania lampy Wooda, fluorescencję wywołują zmiany o etiologii

A. bakteryjnej
B. pasożytniczej
C. grzybiczej
D. immunologicznej
Odpowiedzi sugerujące etiologię pasożytniczą, bakteryjną lub immunologiczną błędnie odnoszą się do mechanizmu fluorescencji w diagnostyce dermatologicznej. Zmiany o etiologii pasożytniczej, takie jak infestacje wszawicą, nie wykazują charakterystycznej fluorescencji pod wpływem lampy Wooda. W przypadku infestacji pasożytniczych, diagnoza opiera się głównie na obserwacji klinicznej i pobraniu materiału do badań mikrobiologicznych, a nie na fluorescencji. Ponadto, zmiany bakteryjne, np. w przypadku zakażeń bakteryjnych, również nie wykazują zjawiska fluorescencji, ponieważ bakterie nie produkują substancji fluorescencyjnych przy użyciu promieniowania UV, a ich diagnoza wymaga zastosowania różnych metod diagnostycznych, takich jak hodowle bakteryjne. Z kolei zmiany immunologiczne, takie jak te obserwowane w chorobach autoimmunologicznych, również nie są związane z fluorescencją, ponieważ nie mają one charakterystycznego wzoru fluorescencyjnego. Często nieprawidłowe rozumienie roli lampy Wooda w diagnostyce skutkuje błędnymi wnioskami. Kluczowe jest zrozumienie, że fluorescencja jest specyficzna dla niektórych patogenów grzybiczych i służy jako narzędzie do różnicowania, co jest zalecane w zgodzie z zasadami praktyki dermatologicznej. Ostatecznie, znajomość tych mechanizmów oraz umiejętność ich zastosowania w praktyce jest niezbędna dla skutecznej diagnostyki i leczenia chorób skórnych.

Pytanie 7

Aby zidentyfikować włośnicę, należy przeprowadzić pobranie poubojowe

A. krew pełną
B. surowicę
C. fragmenty mięśni
D. zdrapkę skóry
Zrozumienie, dlaczego zeskrobinę skóry, krew pełną i surowicę nie są odpowiednimi materiałami do wykrywania włośnicy, wymaga analizy biologii tego pasożyta oraz metod diagnostycznych. Zeskrobinę skóry stosuje się zazwyczaj w diagnostyce chorób skórnych i infekcji zewnętrznych, a nie w badaniach związanych z włośnicą, która dotyczy tkanki mięśniowej. Krew pełna i surowica, mimo że są powszechnie stosowane w diagnostyce wielu chorób zakaźnych, nie są skutecznymi materiałami do wykrywania Trichinella spiralis, ponieważ pasożyt nie krąży we krwi, lecz osiedla się w mięśniach. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z mylenia metod diagnostycznych i niepełnego zrozumienia cyklu życiowego pasożyta. Użytkownicy mogą myśleć, że krew jest reprezentatywnym materiałem do wykrywania wszystkich patogenów, co jest nieścisłe. Właściwe podejście do diagnostyki włośnicy opiera się na znajomości biologii pasożyta oraz obowiązujących norm i praktyk, co kładzie nacisk na znaczenie mikroskopowej analizy wycinków mięśni, aby skutecznie identyfikować obecność larw w mięśniach, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa żywności oraz zdrowia publicznego.

Pytanie 8

Krew do monitorowania choroby Aujeszkyego u świń pobiera się z jakiej lokalizacji?

A. żyły brzeżnej ucha.
B. tętnicy szyjnej.
C. tętnicy głównej.
D. żyły głównej przedniej.
Prawidłowa odpowiedź to żyła główna przednia, ponieważ jest to miejsce, w którym można skutecznie pobierać krew do badań monitoringowych w kierunku choroby Aujeszkyego. Badania te są kluczowe w diagnostyce oraz kontroli zdrowotnej świń, a żyła główna przednia zapewnia najłatwiejszy dostęp oraz minimalizuje stres dla zwierzęcia. Zgodnie z zaleceniami dotyczącymi zdrowia zwierząt, krew powinna być pobierana w sposób jak najmniej inwazyjny, co zwiększa komfort zwierzęcia. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na efektywne przeprowadzenie badań serologicznych, które są niezbędne do identyfikacji wirusa Aujeszkyego. Zbieranie próbek z tej lokalizacji pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników, które są kluczowe dla monitorowania zdrowia stada oraz podejmowania decyzji dotyczących profilaktyki i leczenia. Ważne jest również, aby personel odpowiedzialny za pobieranie próbek był odpowiednio przeszkolony, co zapewnia zgodność z normami weterynaryjnymi oraz rekomendacjami organizacji takich jak OIE (Światowa Organizacja Zdrowia Zwierząt).

Pytanie 9

Badanie przeprowadza się za pomocą fekalizera?

A. hematologiczne
B. parazytologiczne
C. wirusologiczne
D. bakteriologiczne
Odpowiedź 'parazytologiczne' jest prawidłowa, ponieważ fekalizer jest narzędziem używanym w diagnostyce parazytologicznej do analizy próbek kału w celu wykrycia obecności pasożytów jelitowych, takich jak glisty, tasiemce czy lamblie. Proces ten jest kluczowy w diagnostyce infekcji pasożytniczych, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Badania parazytologiczne opierają się na analizie morfologicznej i biochemicznej próbek, co wymaga odpowiednich technik pobierania i przechowywania materiału. Właściwe przygotowanie próbki, takie jak unikanie zanieczyszczenia i szybkie dostarczenie do laboratorium, są standardami w tej dziedzinie. Przykładowo, w przypadku podejrzenia inwazji glistą ludzką, fekalizer pozwala na identyfikację jaj pasożyta, co jest niezbędne do podjęcia odpowiednich działań terapeutycznych. Zgodnie z wytycznymi WHO, regularne badania w kierunku pasożytów jelitowych są zalecane w regionach o podwyższonym ryzyku, co podkreśla znaczenie tego badania w profilaktyce zdrowotnej.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

Co oznacza skrót GHP?

A. Dobrą Praktykę Produkcyjną
B. Dobrą Praktykę Higieniczną
C. Dobrą Praktykę Spożywczą
D. Dobrą Praktykę Hodowlaną
Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak Dobra Praktyka Spożywcza, Dobra Praktyka Produkcyjna oraz Dobra Praktyka Hodowlana, wskazują na nieporozumienia dotyczące terminów i ich zastosowania w kontekście zabezpieczenia zdrowia publicznego. Dobra Praktyka Spożywcza, mimo że odnosi się do kwestii bezpieczeństwa żywności, nie jest właściwym rozszerzeniem skrótu GHP. Jest to termin bardziej związany z postępowaniem w ramach konsumpcji żywności, a nie z jej produkcją czy obróbką, co czyni tę odpowiedź niepoprawną. Dobra Praktyka Produkcyjna dotyczy szerokiego zakresu standardów produkcyjnych, ale nie koncentruje się na aspekcie higieny, co jest kluczowym elementem GHP. Dodatkowo, Dobra Praktyka Hodowlana, pomimo że ma znaczenie w kontekście zdrowia zwierząt i jakości produktów pochodzenia zwierzęcego, nie odnosi się bezpośrednio do zasad higieny w produkcji żywności. Wszelkie te mylne interpretacje mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych oraz prawnych, gdyż niewłaściwe zrozumienie zasad higieny i ich zastosowania w praktyce może skutkować zanieczyszczeniem żywności i wywołaniem epidemii chorób przenoszonych przez żywność. Kluczowe jest, aby osoby pracujące w branży spożywczej miały jasne zrozumienie standardów GHP i ich znaczenia w zapewnieniu bezpieczeństwa produktów.

Pytanie 12

Jak nazywamy opisaną mieszankę paszową?

„Mieszanka paszowa zaspokajająca szczególne potrzeby żywieniowe, która ze względu na specjalny skład fizykochemiczny lub sposób przygotowania różni się od powszechnie stosowanych mieszanek paszowych i jest przeznaczona dla zwierząt, u których procesy trawienia, przyswajania i metabolizmu są lub mogą być tymczasowo zakłócone lub uległy nieodwracalnym zmianom".

źródło: Ustawa z dnia 22.07.2006 roku „O paszach".

A. Leczniczą.
B. Dietetyczną.
C. Pełnoporcjową.
D. Uzupełniającą.
Odpowiedzi 'pełnoporcjowa', 'uzupełniająca' oraz 'lecznicza' wskazują na różne rodzaje pasz, które mają inne przeznaczenie i zastosowanie niż mieszanka dietetyczna. Pasza pełnoporcjowa zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach, które są wystarczające do zaspokojenia podstawowych potrzeb żywieniowych zwierząt, nie jest jednak skierowana na zaspokajanie szczególnych potrzeb zdrowotnych. Z kolei pasze uzupełniające są stosowane jako dodatki do pasz pełnoporcjowych, aby wzbogacić dietę w konkretne składniki, ale nie są dostosowane do indywidualnych potrzeb zdrowotnych zwierząt. Odpowiedź wskazująca na pasze lecznicze odnosi się do specjalnie opracowanych diet, które mają na celu leczenie określonych schorzeń, a nie do ogólnych potrzeb dietetycznych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie funkcji paszy z jej zastosowaniem. Kluczowe jest zrozumienie, że pasze dietetyczne są stosowane w sytuacjach wymagających szczególnej uwagi zdrowotnej, co odróżnia je od innych typów pasz, które koncentrują się na zaspokajaniu ogólnych potrzeb żywieniowych lub na wspomaganiu stanów zdrowotnych bez specyficznego celu terapeutycznego.

Pytanie 13

Gdy istnieje możliwość zbadania całej tuszy pod kątem obecności larw włośni, najpierw powinno się pobrać

A. mięśnie żuchwowe
B. mięśnie języka
C. filary przepony
D. ścięgna
Filary przepony stanowią jedną z kluczowych lokalizacji do analizy w kontekście badania na obecność larw włośni. Włókna mięśniowe w obrębie przepony są bardziej narażone na zakażenie przez larwy, ponieważ są one bezpośrednio związane z układem pokarmowym. Z biologicznego punktu widzenia, włośnica, wywołana przez pasożyta Trichinella spiralis, ma tendencję do osiedlania się w tkankach mięśniowych. Techniczne standardy dotyczące badań na obecność włośni zalecają, aby próbki były pobierane z miejsc, gdzie larwy mają największą szansę na wystąpienie. W przypadku tuszy zwierzęcej, filary przepony są istotnym miejscem, ponieważ ich struktura anatomiczna jest odpowiednia do przechowywania larw. Przykładowo, w badaniach rutynowych, analizując mięśnie przepony, możemy uzyskać wiarygodne wyniki dotyczące ewentualnego zakażenia, co ma znaczenie dla oceny bezpieczeństwa żywności. Zastosowanie tej wiedzy w praktyce jest kluczowe, zwłaszcza dla inspektorów weterynaryjnych oraz producentów żywności.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Barwienie metodą Grama umożliwia rozróżnienie

A. patogenów wirusowych
B. mikroorganizmów bakteryjnych
C. komórek erytrocytarnych
D. organizmów pasożytniczych
Barwienie metodą Grama jest kluczowym narzędziem w mikrobiologii, które pozwala na rozróżnienie bakterii na podstawie struktury ich ściany komórkowej. Metoda ta dzieli bakterie na dwie główne grupy: Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Gram-dodatnie bakterie mają grubą warstwę peptydoglikanu, która zatrzymuje fioletowy barwnik, podczas gdy Gram-ujemne, z cieńszą warstwą peptydoglikanu i dodatkową błoną zewnętrzną, nie zatrzymują barwnika i są barwione na różowo przez safraninę. Praktyczne zastosowanie tej techniki obejmuje diagnostykę infekcji bakteryjnych oraz dobór odpowiednich antybiotyków, ponieważ różne grupy bakterii reagują na różne klasy leków. Barwienie metodą Grama jest standardowym krokiem w laboratoriach mikrobiologicznych, a jego zastosowanie ułatwia identyfikację patogenów oraz ocenę ich potencjalnej wrażliwości na leki. Właściwe przeprowadzenie tego testu jest fundamentalne dla jakości diagnostyki mikrobiologicznej.

Pytanie 16

Czy koty wymagają obowiązkowego szczepienia przeciwko wściekliźnie?

A. Tak, jedynie gdy wychodzą na zewnątrz.
B. Tak, co 2 lata.
C. Nie.
D. Tak, raz na rok.
Odpowiedź "Nie" jest poprawna, ponieważ w Polsce nie ma obowiązkowego szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie, w przeciwieństwie do psów. Obowiązek szczepienia dotyczy przede wszystkim psów, zwłaszcza tych, które są zgłaszane do schronisk, a także zwierząt, które mają kontakt z osobami lub innymi zwierzętami. Koty nie są uważane za zwierzęta, które w znacznym stopniu przenoszą wściekliznę, dlatego nie wymagają regularnych szczepień. Niemniej jednak, w przypadku kotów wychodzących na zewnątrz, ich szczepienie zaleca się dla ochrony zdrowia zwierzęcia oraz zapobiegania rozprzestrzenieniu się choroby. Dobrym przykładem są sytuacje, gdy koty mają kontakt z dzikimi zwierzętami, które mogą być nosicielami wirusa. Dlatego też, chociaż nie jest to obowiązkowe, właściciele kotów powinni rozważyć szczepienie swoich pupili, szczególnie w przypadku ich aktywności na zewnątrz.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 18

Trichogram to analiza mikroskopowa

A. włosów
B. płynów ustrojowych.
C. tkanki mięśniowej.
D. plazmy.
Badanie mikroskopowe krwi, mięśni czy moczu nie jest związane z trichogramem, co może prowadzić do nieporozumień dotyczących zastosowania i interpretacji tych badań. Krew, jako płyn ustrojowy, jest analizowana w kontekście różnych parametrów biochemicznych i hematologicznych, co jest kluczowe dla diagnostyki wielu chorób, ale nie ma związku z bezpośrednią oceną struktury włosów. Mięśnie są badane w kontekście oceny stanu ich funkcji, obecności uszkodzeń czy chorób, a mocz jest analizowany najczęściej w celu oceny funkcji nerek oraz diagnostyki chorób ogólnoustrojowych. W przypadku trichogramu kluczowym elementem jest analiza sierści, która pozwala na uzyskanie informacji o stanie zdrowia włosów i skóry głowy. Pomylenie tych rodzajów badań pokazuje typowy błąd myślowy, polegający na braku zrozumienia, że każde badanie ma swoje ściśle określone wskazania i metodykę. Właściwa diagnostyka powinna być oparta na wyborze odpowiednich badań, które odpowiadają konkretnym problemom zdrowotnym pacjenta, a także na wiedzy o tym, jakie parametry są analizowane w każdym z nich.

Pytanie 19

Czym jest czynnik wywołujący enzootyczną białaczkę u bydła?

A. wirus
B. komar
C. bakteria
D. kleszcz
Rozważając odpowiedzi, które nie są związane z wirusem, możemy zauważyć pewne powszechne nieporozumienia dotyczące etiologii chorób zakaźnych bydła. Kleszcze, bakterie oraz komary to organizmy, które mogą być przyczyną różnych schorzeń w hodowli zwierząt, ale nie są odpowiedzialne za enzootyczną białaczkę bydła. Kleszcze, na przykład, są wektorami wielu chorób, takich jak babeszjoza, lecz nie mają związku z wirusami retro. W przypadku bakterii, które mogą wywoływać zapalenia czy inne infekcje, ich mechanizm działania różni się znacznie od wirusów, które często infekują komórki gospodarza i replikują się wewnątrz nich. Komary, choć są znane jako wektory wielu chorób wirusowych (np. wirusowe zapalenie mózgu), nie mają związku z EBB, ponieważ zakażenie tym wirusem odbywa się poprzez bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami, a nie przez ukąszenia owadów. Dlatego też, kluczowym błędem myślowym jest mylenie różnych rodzajów patogenów oraz sposobów ich transmisji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących etiologii chorób w hodowli bydła. Znajomość tych różnic jest nie tylko istotna dla diagnostyki, ale również dla strategii prewencyjnych w zarządzaniu stadem.

Pytanie 20

Materiał klasyfikowany jako 2 to

A. obornik i zawartość układu pokarmowego
B. ubożone kurczęta jednodniówki
C. jaja w skorupkach
D. martwe zwierzęta domowe
Materiał kategorii 2 obejmuje substancje, które są uznawane za niebezpieczne dla środowiska, a w szczególności dla zdrowia ludzi i zwierząt. Obornik oraz treść przewodu pokarmowego zwierząt, będące organicznymi produktami ubocznymi, mają istotne znaczenie w kontekście zarządzania odpadami. Przykładowo, obornik może być używany jako nawóz organiczny, jednak jego niewłaściwe przechowywanie i stosowanie mogą prowadzić do zanieczyszczenia wód gruntowych. Stąd też kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących jego składowania oraz zastosowania, co podkreśla znaczenie klasyfikacji materiałów według ich potencjalnego ryzyka. W praktyce, rolnicy i przedsiębiorstwa muszą stosować odpowiednie techniki zarządzania odpadami, aby minimalizować negatywne skutki dla ekosystemu i zdrowia publicznego, a także stosować się do regulacji dotyczących obornika i treści pokarmowych, które wymagają odpowiednich procedur w zakresie ich przetwarzania.

Pytanie 21

DFD odnosi się do rodzaju mięsa

A. kwaśne, miękkie i wodniste
B. ciemne, twarde i suche
C. jasne, twarde oraz suche
D. blade, wodniste oraz miękkie
Ciemne, twarde i suche mięso to cechy, które wskazują na jego jakość i sposób przygotowania. Takie mięso często pochodzi z części zwierząt, które sporo pracowały, przez co mięśnie są mocniejsze i bardziej rozwinięte. Weźmy na przykład wołowinę z udźca – jeżeli dobrze ją przygotujesz, na przykład długim duszeniem, to później staje się naprawdę soczysta i smaczna. Dla szefów kuchni to bardzo ważne, żeby wiedzieć, jakie metody gotowania pasują do konkretnego mięsa, żeby podkreślić smak i teksturę. Dobrze wybrane mięso i jego odpowiednie przygotowanie to podstawa zdrowego i pysznego dania. Znajomość klasyfikacji mięsa, jego koloru i struktury, to klucz do lepszego wykorzystania surowców w kuchni. Moim zdaniem, to naprawdę pomaga, zwłaszcza gdy gotujesz dla większej grupy.

Pytanie 22

Badanie rektalne przeprowadza się przez

A. pochwę
B. odbyt
C. jamę ustną
D. cewkę moczową
Badanie rektalne, znane również jako badanie per rectum, jest procedurą diagnostyczną wykonywaną przez odbyt. Jest to istotny element oceny stanu zdrowia pacjentów, szczególnie w kontekście schorzeń układu pokarmowego, prostaty u mężczyzn oraz chorób odbytnicy. W trakcie tego badania lekarz wprowadza palec do odbytu, co pozwala na ocenę struktury i ewentualnych nieprawidłowości, takich jak guzy, polipy czy stany zapalne. Badanie rektalne jest standardem w diagnostyce niektórych chorób, np. raka jelita grubego, i powinno być wykonywane regularnie u pacjentów powyżej określonego wieku lub z grupy ryzyka. Dodatkowo, w przypadku mężczyzn, badanie to pozwala na ocenę stanu prostaty, co jest szczególnie ważne w kontekście profilaktyki raka prostaty. Przestrzeganie zasad aseptyki i odpowiednie przygotowanie pacjenta są kluczowe dla skuteczności i komfortu tego badania.

Pytanie 23

Po podaniu, substancja natychmiast połączy się z krwią

A. i.v.
B. s.c.
C. i.m.
D. p.o.
Podanie leku drogą dożylną (i.v.) zapewnia bezpośredni dostęp do krążenia systemowego, co oznacza, że substancja czynna natychmiast wchodzi w interakcję z krwią. Taki sposób podania jest szczególnie istotny w przypadku leków, które muszą działać szybko, jak np. anestetyki, leki przeciwbólowe czy leki stosowane w nagłych przypadkach medycznych. W praktyce klinicznej, dożylne wprowadzenie leku jest standardem w sytuacjach wymagających natychmiastowej interwencji, co pozwala na precyzyjne dawkowanie i szybkie osiąganie terapeutycznych stężeń w organizmie. Dodatkowo, dożylne podanie minimalizuje ryzyko błędów w wchłanianiu, które mogą wystąpić przy innych drogach podania, takich jak doustne czy domięśniowe. W kontekście terapii pacjentów w krytycznym stanie, takie podejście jest nie tylko normą, ale i kluczowym elementem skutecznego leczenia.

Pytanie 24

Pozycja "siedzącego psa" u konia może świadczyć o

A. ochwacie
B. ostrym poszerzeniu żołądka
C. kolce wątrobowej
D. mięśniochwacie
Pozycja 'siedzącego psa' u konia, polegająca na obniżeniu tylnej części ciała oraz uniesieniu przednich kończyn, jest często objawem ostrego rozszerzenia żołądka. W tej sytuacji, dochodzi do nadmiernego gromadzenia się gazów lub płynów w żołądku, co prowadzi do jego rozciągania i bólu. W wyniku tego, koń przyjmuje pozycję w celu złagodzenia dyskomfortu. Rozszerzenie żołądka jest stanem nagłym i wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej, aby zapobiec poważnym konsekwencjom zdrowotnym. Przykładowo, w przypadku koni, które miały historię nagłych zmian diety lub nadmiernego spożycia paszy, ryzyko wystąpienia tego schorzenia wzrasta. Właściwe podejście do żywienia, regularne kontrole weterynaryjne oraz monitorowanie zachowań koni mogą znacząco zmniejszyć ryzyko wystąpienia ostrego rozszerzenia żołądka. W praktyce, weterynarze zalecają również, aby w przypadku zauważenia tej pozycji, niezwłocznie skontaktować się z profesjonalistą, aby ocenić stan zdrowia zwierzęcia oraz podjąć odpowiednie kroki terapeutyczne.

Pytanie 25

Jak nazywa się system zapewniania jakości?

A. CELAB
B. HACCP
C. WHO
D. RASFF
HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system, który ma na celu zapewnienie jakości w produkcji żywności. Zamiast czekać na problemy, lepiej wykrywać je na etapie produkcji. Przykładem może być produkcja mięsa, gdzie kluczowe są takie rzeczy jak odpowiednia temperatura czy czystość w zakładzie. System ten jest ważny, bo pomaga uniknąć różnych zagrożeń. Wdrażając HACCP, trzeba pamiętać, że wszyscy w firmie muszą być dobrze przeszkoleni i wiedzieć, co mają robić, żeby wszystko działało jak należy. Dobre praktyki w kuchni i ustalone procedury są tu naprawdę istotne, żeby to wszystko miało sens.

Pytanie 26

Jakie urządzenie służy do pomiaru wilgotności względnej w pomieszczeniach przeznaczonych dla zwierząt?

A. aerometr
B. termometr
C. manometr
D. higrometr
Higrometr to naprawdę ważne urządzenie, które mierzy wilgotność powietrza. To ma wielkie znaczenie, zwłaszcza w miejscach, gdzie trzymamy zwierzęta. Dobre warunki klimatyczne są kluczowe dla ich zdrowia i komfortu. Odpowiednia wilgotność wpływa na to, jak zwierzęta się czują i może zapobiegać różnym problemom zdrowotnym, jak np. choroby układu oddechowego. W praktyce można spotkać różne rodzaje higrometrów – analogowe i cyfrowe, które pomagają nam monitorować warunki na bieżąco. Gdy mówimy o hodowli zwierząt, to standardy takie jak ISO 7726 pokazują, jak ważne jest kontrolowanie mikroklimatu. Używanie higrometru razem z innymi urządzeniami, jak termometry, daje nam pełniejszy obraz warunków, co naprawdę jest istotne dla dobrostanu zwierząt. Poza tym, w hodowlach ptaków czy gryzoni, regularny pomiar wilgotności jest wręcz niezbędny, żeby zapewnić im najlepsze warunki życia.

Pytanie 27

OB oznacza szybkość opadania

A. osocza
B. leukocytów
C. białek krwi
D. erytrocytów
Odpowiedzi dotyczące osocza, białek krwi oraz leukocytów są mylące, ponieważ nie odnoszą się bezpośrednio do definicji odczynu opadania (OB). Osocze jest płynną częścią krwi, która nie zawiera komórek, a zamiast tego składa się głównie z wody, elektrolitów i białek. Obserwacja opadania osocza nie jest standardowym zastosowaniem w kontekście OB, ponieważ test ten skupia się na erytrocytach, a nie na ich otoczeniu. Białka krwi, mimo że mogą wpływać na wyniki OB, nie są jego głównym przedmiotem analizy. Ponadto leukocyty są komórkami odpornościowymi i ich badanie nie jest związane z pomiarem szybkości opadania, które jest specyficzne dla erytrocytów. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji poszczególnych składników krwi. Zrozumienie, że OB jest testem skoncentrowanym na erytrocytach, a nie na innych elementach morfotycznych, jest kluczowe dla prawidłowego zastosowania i interpretacji wyników tego badania. Właściwa interpretacja OB wymaga uwzględnienia kontekstu klinicznego i powiązanych badań, aby uniknąć błędnych wniosków i nieadekwatnych działań diagnostycznych.

Pytanie 28

W dolnej części żołądka u bydła analizuje się ruchy

A. jelit
B. płodu
C. żwacza
D. ksiąg
Badanie innych opcji, takich jak ruchy jelit, płodu czy ksiąg, nie odnosi się bezpośrednio do kluczowych aspektów zdrowotnych bydła. Ruchy jelit są związane z procesem trawienia, jednak są one bardziej związane z końcowym etapem przetwarzania pokarmu, a nie z jego aktualnym stanem w żwaczu, który jest istotny dla monitorowania zdrowia zwierzęcia. Skupienie się na płodzie odnosi się do zupełnie innej sfery, jaką jest ciąża i rozwój zarodkowy, co nie ma bezpośredniego związku z funkcjonowaniem układu pokarmowego dorosłego bydła. Co więcej, księgi, będące dokumentacją weterynaryjną lub hodowlaną, nie mają wpływu na fizjologiczne funkcjonowanie układu pokarmowego, a ich analizowanie nie dostarcza informacji na temat ruchów żwacza. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych wniosków to mylenie funkcji żwacza z innymi procesami trawiennymi, co może skutkować nieprawidłową interpretacją objawów zdrowotnych. Kluczowe jest zrozumienie, że każda część układu pokarmowego pełni unikalną rolę, a monitorowanie ich funkcji powinno być dostosowane do konkretnego kontekstu zdrowotnego zwierzęcia. W związku z tym, właściwe podejście diagnostyczne powinno koncentrować się na ruchach żwacza jako wskaźniku ogólnego stanu zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 29

Chłodzenie immersyjne to proces schładzania

A. zimnym powietrzem
B. przez zanurzenie w zbiorniku z zimną wodą
C. natryskiem zimnej wody
D. poprzez obłożenie lodem
Zarówno chłodzenie zimnym powietrzem, jak i obłożenie lodem czy natryskiem zimnej wody, są metodami, które w pewnych okolicznościach mogą wspierać procesy chłodzenia, jednak nie są one typowe dla chłodzenia immersyjnego. Chłodzenie zimnym powietrzem opiera się na konwekcji, gdzie zimne powietrze jest przepuszczane przez wentylatory, co może być skuteczne w przypadku mniejszych urządzeń, ale nie dorównuje efektywności chłodzenia cieczą. Obłożenie lodem to technika, która może być stosowana w sytuacjach awaryjnych, ale jest mało praktyczna i nieefektywna w dłuższym okresie czasu, ze względu na trudności w utrzymaniu stałej temperatury oraz ryzyko uszkodzenia obiektów. Natrysk zimnej wody, z kolei, może prowadzić do niekontrolowanych reakcji, jak na przykład korozja lub uszkodzenie elektroniki. Kluczowym błędem jest założenie, że każda forma chłodzenia cieczą jest równoważna z chłodzeniem immersyjnym, podczas gdy to ostatnie zapewnia znacznie wyższy poziom wydajności i bezpieczeństwa. W kontekście najlepszych praktyk w chłodzeniu, immersyjne podejście jest preferowane w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności chłodzenia, a inne metody mogą nie spełniać standardów efektywności energetycznej ani nie odpowiadać wymaganiom technologicznym w nowoczesnych rozwiązaniach.

Pytanie 30

Na podstawie informacji przedstawionej w ramce określ, ile tabletek preparatu Synergal Tabl. 250 mg należy wydać właścicielowi psa o wadze 5 kg na 6 dni kontynuacji leczenia zakażenia układu moczowego.

Dawkowanie i stosowanie: preparat należy podawać dwa razy dziennie, w dawce odpowiadającej 12,5 mg substancji aktywnych/kg m.c., co odpowiada podawaniu rano i wieczorem po 1 tabletce na każde 20 kg m.c.
A. 6 tabletek.
B. 0,5 tabletki.
C. 3 tabletki.
D. 5 tabletek.
Odpowiedź 3 tabletki jest jak najbardziej trafna. Przy obliczaniu dawki leku Synergal Tabl. 250 mg dla pieska ważącego 5 kg, najpierw trzeba określić, ile miligramów substancji aktywnej jest potrzebne na dzień. W przypadku takiego psiaka to 62,5 mg dziennie, co daje 0,25 tabletki (250 mg razy 0,25 = 62,5 mg). No i jakbyśmy potrzebowali leczyć przez 6 dni, to wyjdzie nam 1,5 tabletki (0,25 tabletki dziennie razy 6 dni). Ale uwaga! Nie możemy podawać ułamków tabletki, więc musimy zaokrąglić do góry i w tym przypadku wyjdzie 2 tabletki. Dobrze jest pamiętać, że prawidłowe dawkowanie leków u zwierzaków to klucz do skutecznego leczenia i ich bezpieczeństwa. Warto też zawsze skonsultować się z weterynarzem przed podaniem leku, żeby ustalić odpowiednią dawkę dla konkretnego zwierzaka.

Pytanie 31

Nie jest konieczne przeprowadzanie badania przedubojowego, aby ocenić mięso jako "zdatne do spożycia przez ludzi"?

A. u świni
B. u kozy
C. u bydła
D. u dzika
Odpowiedź "u dzika" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami w Unii Europejskiej, mięso dzika nie wymaga przeprowadzenia badania przedubojowego w taki sam sposób, jak to ma miejsce w przypadku bydła, świń czy kóz. Przykładowo, w przypadku dzików, jeśli nie wykazują objawów chorób zakaźnych i nie są podejrzewane o zarażenie, mięso może być uznane za zdatne do spożycia bez wcześniejszej inspekcji. Dobrą praktyką jest jednak, aby każdy myśliwy był świadomy potencjalnych zagrożeń zdrowotnych związanych z mięsem dzików, takich jak afrykański pomór świń (ASF). W obliczu zagrożeń zdrowotnych, istotne jest, aby mięso dzika było odpowiednio poddawane ocenie po uboju oraz aby myśliwi przestrzegali standardów bioasekuracji, w tym odpowiedniego przechowywania i transportu mięsa. W rezultacie, mimo że nie jest wymagane badanie przedubojowe, inspekcje po uboju są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konsumentów.

Pytanie 32

Zabieg usunięcia gruczołu piersiowego to

A. mastektomia
B. histerektomia
C. embriotomia
D. laparotomia
Mastektomia to chirurgiczny zabieg usunięcia gruczołu mlekowego, który najczęściej przeprowadza się w leczeniu raka piersi. W przypadku wykrycia nowotworu, mastektomia może być konieczna, aby usunąć złośliwe komórki i zapobiec ich rozprzestrzenieniu się. Zabieg ten może mieć różne formy, w tym mastektomię całkowitą, gdzie usuwa się cały gruczoł, oraz mastektomię oszczędzającą pierś, gdy część tkanki jest usuwana, a reszta pozostaje nienaruszona. Mastektomia jest częścią szerszego planu leczenia, który może obejmować chemioterapię, radioterapię oraz terapie hormonalne. Standardy opieki onkologicznej zalecają, aby pacjentki były dokładnie informowane o rozważanych opcjach leczenia, co może wpłynąć na ich decyzje dotyczące leczenia. Ważne jest także, aby zrozumieć, że mastektomia ma nie tylko skutki zdrowotne, ale również psychologiczne i społeczne, dlatego wsparcie psychologiczne w trakcie i po zabiegu jest kluczowe dla pacjentek.

Pytanie 33

W zaawansowanym stadium tej choroby u ptaków zauważa się takie symptomy jak: biegunka z dodatkiem śluzu i krwi, brak apetytu oraz osłabienie. W tym etapie choroby często występują upadki zwierząt. Jaką chorobę opisano?

A. kokcydioza
B. tasiemczyca przewodu pokarmowego
C. inwazja motylicy wątrobowej
D. glistnica przewodu pokarmowego
Wybór inwazji motylicy wątrobowej, tasiemczycy przewodu pokarmowego lub glistnicy przewodu pokarmowego jako odpowiedzi na pytanie o chorobę drobiu jest wynikiem błędnego zrozumienia objawów i etiologii tych schorzeń. Inwazja motylicy wątrobowej, wywoływana przez pasożyty z rodziny Fasciolidae, prowadzi do uszkodzenia wątroby, a objawy obejmują głównie osłabienie, anemię oraz zaburzenia w funkcjonowaniu układu pokarmowego, ale nie manifestuje się w postaci biegunki z krwią. Tasiemczyca przewodu pokarmowego, spowodowana obecnością tasiemców, również prowadzi do problemów trawiennych, jednak symptomy są zazwyczaj mniej dramatyczne i obejmują wymioty oraz spadek masy ciała, a nie krwawą biegunkę. Glistnica, będąca konsekwencją zarażenia glistami, zazwyczaj objawia się wolniejszym wzrostem oraz problemami z wydolnością pokarmową, ale nie powoduje manifestacji krwi w stolcu. Typowym błędem myślowym jest mylenie objawów różnych chorób pasożytniczych, co może wynikać z braku wiedzy na temat specyfiki każdego z tych schorzeń. Rozpoznawanie chorób u drobiu wymaga precyzyjnej analizy objawów oraz znajomości ich przyczyn, co stanowi podstawę skutecznego leczenia i profilaktyki.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Tętno u bydła można zmierzyć na tętnicy

A. szczękowej
B. udowej
C. piszczelowej
D. twarzowej
Odpowiedź "twarzowej" jest naprawdę trafiona. Tętnica twarzowa, która powstaje z tętnicy szyjnej zewnętrznej, to jedno z tych miejsc, które często wykorzystuje się do pomiaru tętna u bydła. W weterynarii to bardzo ważna sprawa, bo tętno mówi nam bardzo dużo o stanie zdrowia zwierzęcia. Zazwyczaj u bydła tętno wynosi od 40 do 80 uderzeń na minutę, a regularne sprawdzanie tego parametru naprawdę może pomóc w wykryciu ewentualnych problemów zdrowotnych, jak stres czy różne choroby. Dlatego tętnica twarzowa jest świetnym wyborem – jest łatwo dostępna, co umożliwia dokładne pomiary. Z mojego doświadczenia, umiejętność sprawdzania tętna i rozumienia, co oznaczają wyniki, to absolutna podstawa w pracy weterynarza, aby móc szybko działać w razie potrzeby.

Pytanie 36

Tętno u psa można zmierzyć na tętnicy

A. szczękowej
B. usznej
C. twarzowej
D. udowej
Badanie tętna u psa na tętnicy udowej to coś, co robi się w weterynarii dość często. To miejsce, gdzie tętno da się łatwo wyczuć i pokazuje ogólny stan zdrowia pupila. Tętnica udowa znajduje się z tyłu nogi, więc nie ma problemu z dostępem podczas badania. Wiedza na temat tętna jest super ważna, zwłaszcza przy diagnozowaniu chorób serca i ocenie stanu zdrowia psa. Zwykle tętno psa mieści się w przedziale 60-160 uderzeń na minutę, ale to zależy od rasy i rozmiaru. Jak weterynarze i właściciele psów umieją dobrze wyczuwać tętno na udzie, to mogą szybciej zauważyć jakieś nieprawidłowości, co może uratować zdrowie zwierzaka. Jeśli nie czujesz tętna lub jego wartości są dziwne, lepiej od razu skontaktować się z weterynarzem.

Pytanie 37

Prątek jest odpowiedzialny za wystąpienie

A. wścieklizny
B. pryszczycy
C. gruźlicy
D. toksyplazmozy
Prątek, znany również jako Mycobacterium tuberculosis, jest głównym czynnikiem etiologicznym gruźlicy. Jest to bakteria mająca zdolność przetrwania w trudnych warunkach, co czyni ją wyjątkowo zaraźliwą. Gruźlica jest chorobą zakaźną, która najczęściej atakuje płuca, ale może również dotknąć inne części ciała. Zrozumienie roli prątka w etiologii gruźlicy jest kluczowe w kontekście profilaktyki i leczenia choroby. Na przykład, w praktyce klinicznej, pacjenci z podejrzeniem gruźlicy są często poddawani testom skórnym oraz badaniom radiologicznym, aby zidentyfikować obecność prątka. Wprowadzenie skutecznego leczenia, które najczęściej obejmuje długoterminową antybiotykoterapię, jest kluczowe dla eliminacji bakterii oraz zapobiegania dalszemu rozprzestrzenieniu się choroby. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest nieocenione, ponieważ wczesne rozpoznanie oraz odpowiednia terapia są fundamentami w walce z gruźlicą, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO).

Pytanie 38

Tonometr używany jest do pomiaru ciśnienia

A. żylnego
B. wewnątrzgałkowego
C. płynu mózgowo-rdzeniowego
D. parcjalnego dwutlenku węgla
Tonometr jest urządzeniem medycznym zaprojektowanym do pomiaru ciśnienia wewnątrzgałkowego, co stanowi kluczowy aspekt diagnostyki jaskry oraz innych schorzeń oczu. Pomiar ten jest istotny, ponieważ nadmierne ciśnienie wewnątrzgałkowe może prowadzić do uszkodzenia nerwu wzrokowego i utraty wzroku. W praktyce oftalmologicznej wykorzystuje się różne metody pomiaru, takie jak tonometria applanacyjna, w której przyrząd dociska rogówkę, mierząc siłę potrzebną do jej spłaszczenia. Wartością referencyjną dla zdrowego oka jest ciśnienie w zakresie 10-21 mmHg. Regularne badania ciśnienia wewnątrzgałkowego są rekomendowane dla pacjentów z grupy ryzyka, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) w zakresie profilaktyki jaskry. Dobrą praktyką jest również edukacja pacjentów na temat znaczenia monitorowania zdrowia oczu i regularnych wizyt u specjalisty.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Do schorzeń przenoszonych z zwierząt nie zalicza się

A. salmonelloza
B. bruceloza
C. afrykański pomór świń
D. wąglik
Afrykański pomór świń (ASF) jest chorobą wirusową, która dotyka jedynie dziki i świnie domowe, a więc nie jest klasyfikowana jako choroba odzwierzęca w kontekście przenoszenia infekcji na ludzi. Ta konkretna choroba, będąca poważnym zagrożeniem dla hodowli świń, charakteryzuje się wysoką śmiertelnością wśród zwierząt, ale nie ma wpływu na zdrowie ludzkie. W praktyce, znaczenie ASF polega na jego wpływie na bezpieczeństwo żywności oraz gospodarki rolniczej, co wymaga od rolników i władz weterynaryjnych stosowania odpowiednich środków ochrony. Przykładowo, w przypadku stwierdzenia ASF w danym regionie, wprowadza się rygorystyczne zasady bioasekuracji, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), działania te obejmują monitorowanie populacji dzików, kontrolę przemieszczania zwierząt oraz edukację hodowców na temat metod zapobiegania tej chorobie.