Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 12:29
Data zakończenia: 10 grudnia 2025 12:48

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie materiały są konieczne do zbudowania gabionowego murku oporowego?

A. Kamień łamany, mieszanka piasku i torfu

B. Otoczaki, kosze z metalowej siatki

C. Żwir, palisada drewniana

D. Cegły, zaprawa cementowa

Wybór materiałów do budowy gabionowego murka oporowego jest kluczowy dla jego funkcjonalności i trwałości. Wskazanie kamienia łamanego, mieszanki piasku i torfu, cegieł z zaprawą cementową czy żwiru z palisadą drewnianą jest błędne z kilku powodów. Kamień łamany i piasek nie tworzą struktury, która mogłaby efektywnie opierać się na działaniu sił grawitacyjnych, co jest istotne dla murków oporowych. Mieszanka piasku i torfu nie jest materiałem budowlanym, zdolnym do długotrwałej stabilizacji. Z kolei cegły i zaprawa cementowa, choć powszechnie stosowane w budownictwie, nie są odpowiednie do budowy murków gabionowych, które wymagają elastyczności oraz odpowiedniego systemu odwadniającego, co nie jest możliwe przy użyciu tych materiałów. Palisady drewniane, mimo że są wykorzystywane w różnych konstrukcjach, nie zapewniają odpowiedniej stabilności, a ich trwałość w kontakcie z wilgocią jest ograniczona. Kluczowym błędem jest zrozumienie funkcji murków oporowych. Te konstrukcje mają na celu nie tylko wsparcie gruntu, ale także umożliwienie naturalnego przepływu wód, co jest zapewnione tylko przez odpowiednie materiały, takie jak otoczaki. Dlatego istotne jest, aby przy wyborze materiałów kierować się ich właściwościami mechanicznymi i funkcjonalnymi, zgodnymi z najlepszymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 2

Którego rodzaju materiału nie powinno się używać do konstrukcji murowanego murka oporowego?

A. Bloków granitowych

B. Cegły klinkierowej

C. Cegły zwykłej

D. Bloków betonowych

Wybór materiału do budowy murka oporowego jest kluczowy dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Materiały takie jak bloki granitowe, betonowe czy cegły klinkierowe są odpowiednie, ponieważ charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie i niską porowatością, co minimalizuje ryzyko nasiąkania wodą i związanych z tym uszkodzeń. Bloki granitowe, ze względu na swoją naturalną twardość i odporność na działanie czynników atmosferycznych, są doskonałym wyborem do budowy murków oporowych, które muszą wytrzymać dużą presję gruntową. Z kolei bloki betonowe oferują elastyczność w projektowaniu oraz łatwość w montażu, co czyni je popularnym materiałem w budownictwie. Cegła klinkierowa, dzięki swoim właściwościom, takim jak niska nasiąkliwość, również dobrze sprawdza się w budowach murowanych, gdzie istotne jest zabezpieczenie przed wodą. Cegła zwykła, mimo że może być tańsza, nie jest przystosowana do takich warunków, co często prowadzi do błędnych założeń dotyczących jej zastosowania. Wiele osób błędnie uważa, że wszystkie materiały murowe są równie funkcjonalne w różnych kontekstach budowlanych, co może prowadzić do poważnych problemów w przyszłości. Właściwy dobór materiału jest nie tylko kwestią estetyki, ale przede wszystkim zapewnienia długowieczności i stabilności konstrukcji.

Pytanie 3

Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?

A. 2 391,40 zł

B. 23 914,00 zł

C. 7 174,20 zł

D. 717,42 zł

Aby obliczyć wartość kosztorysową ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, najpierw musimy ustalić, ile r-g (roboczogodzin) potrzeba do ułożenia tej powierzchni. Z danych wynika, że na 100 m2 kostki potrzeba 119,57 r-g. Zatem, dla 300 m2 obliczamy: 300 m2 / 100 m2 * 119,57 r-g = 358,71 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, przeliczamy całkowity koszt: 358,71 r-g * 20,00 zł = 7 174,20 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie istotne jest precyzyjne szacowanie kosztów i roboczogodzin, aby uniknąć przekroczenia budżetu. Przykładowo, w praktyce wykonawcy często korzystają z takich obliczeń przy tworzeniu ofert dla inwestorów, co pozwala na dokładniejsze planowanie i zarządzanie projektem. Ostatecznie, znajomość procedur kosztorysowania jest kluczowa, aby zapewnić efektywne i opłacalne realizacje budowlane.

Pytanie 4

Na jakim dokumencie kartograficznym można znaleźć położenie systemu wodociągowego?

A. Mapie zasadniczej

B. Ortofotomapie

C. Mapie topograficznej

D. Zdjęciu lotniczym

Mapa zasadnicza jest dokumentem kartograficznym, który zawiera szczegółowe informacje o zagospodarowaniu przestrzennym oraz infrastrukturze, w tym również o instalacjach wodociągowych. Zgodnie z normami dotyczących mapowania, mapa zasadnicza powinna być aktualizowana na podstawie danych zebranych od lokalnych władz i instytucji zajmujących się infrastrukturą. Dzięki temu, użytkownicy mogą szybko i łatwo zlokalizować wszelkie obiekty związane z infrastrukturą wodociągową, takie jak rury, zbiorniki czy stacje uzdatniania wody. Przykładem zastosowania mapy zasadniczej jest planowanie nowych inwestycji w infrastrukturę, gdzie wiedza o istniejących wodociągach jest kluczowa dla uniknięcia kolizji z nowymi projektami budowlanymi. Mapa ta jest również używana przez służby ratunkowe i zarządzające kryzysami, aby zidentyfikować lokalizacje istotnych instalacji w sytuacjach awaryjnych, co podkreśla jej praktyczne znaczenie.

Pytanie 5

Określ prawidłową sekwencję czynności podczas tworzenia zbiornika z folii, jeśli dół pod zbiornik został już wykopany i wyłożony warstwą piasku.

A. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody

B. Umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody

C. Rozłożenie folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody, unieruchomienie krawędzi folii

D. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie

Nieprawidłowe podejście do budowy zbiornika często wynika z błędnego zrozumienia procesów technologicznych oraz ich wzajemnych zależności. Rozpoczynanie od umieszczenia kamieni i żwiru na dnie przed rozłożeniem folii wprowadza ryzyko uszkodzenia materiału, co może prowadzić do poważnych przecieków i awarii całego systemu. Folia powinna być podstawowym elementem, a jej umiejscowienie na odpowiednio przygotowanej powierzchni piaskowej jest kluczowe dla zachowania integralności zbiornika. Zastosowanie kamieni i żwiru przed odpowiednim ułożeniem folii może również prowadzić do problemów z jej przyleganiem, co w konsekwencji redukuje efektywność zbiornika. Dodatkowo nalewanie wody przed unieruchomieniem brzegów folii może skutkować przesunięciami materiału, co stwarza ryzyko jego uszkodzenia. Ostatecznie, każda z wymienionych niepoprawnych koncepcji wskazuje na potrzebę zrozumienia podstawowych zasad hydroizolacji i zabezpieczania budowli wodnych. Ważne jest, aby przed przystąpieniem do budowy zbiornika, każdy wykonawca był świadomy nie tylko kolejności prac, ale także ich znaczenia dla długoterminowej funkcjonalności obiektu. Właściwe planowanie i stosowanie się do sprawdzonych praktyk budowlanych są kluczowe dla uniknięcia kosztownych błędów w przyszłości.

Pytanie 6

Długość zbiornika wodnego wynosi 8 m. Jaką długość będzie miał ten zbiornik na planie wykonanym w skali 1:50?

A. 16 cm

B. 2 cm

C. 4 cm

D. 8 cm

Poprawna odpowiedź to 16 cm, co wynika z zastosowania reguły przeliczeniowej przy tworzeniu planów w skali. W skali 1:50 oznacza to, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zbiornik wodny ma długość 8 m, co przelicza się na 800 cm. Aby obliczyć długość zbiornika na planie, dzielimy rzeczywistą długość przez współczynnik skali: 800 cm ÷ 50 = 16 cm. Takie obliczenia są kluczowe w projektowaniu architektonicznym, inżynieryjnym oraz w różnych dziedzinach nauk przyrodniczych, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest niezbędne. Dobrze sporządzony plan w odpowiedniej skali ułatwia zrozumienie układu przestrzennego oraz pozwala na dokładne oszacowanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Przykładowo, w geodezji i kartografii umiejętność przeliczania rzeczywistych wymiarów na wymiary na mapie jest niezbędna do prawidłowego odzwierciedlenia obiektów na planach urbanistycznych lub terenowych.

Pytanie 7

Jakiego typu jest obecny krajobraz tundry?

A. naturalny

B. kulturowy dysharmonijny

C. kulturowy harmonijny

D. pierwotny

Odpowiedź "pierwotny" jest poprawna, ponieważ współczesny krajobraz tundry jest wynikiem długotrwałych procesów przyrodniczych, które miały miejsce w różnych epokach geologicznych. Tundra jest ekosystemem, który charakteryzuje się specyficznymi warunkami klimatycznymi oraz unikalnymi formami życia, w tym roślinnością przystosowaną do niskich temperatur i krótkiego okresu wegetacyjnego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie ochrony przyrody w regionach tundrowych, gdzie istotne jest zrozumienie naturalnych procesów ekologicznych oraz ich zachowania w odpowiedzi na zmiany klimatyczne. W dobrze zarządzanych terenach tundry, takich jak parki narodowe, stosuje się praktyki ochrony, które uwzględniają pierwotny charakter tego ekosystemu, minimalizując wpływ działalności ludzkiej oraz wspierając zachowanie bioróżnorodności. Ponadto, standardy ochrony środowiska, takie jak Ramsar, podkreślają znaczenie pierwotnych ekosystemów dla zachowania równowagi ekologicznej na Ziemi.

Pytanie 8

Przy konstruowaniu studni chłonnej, która warstwa powinna być wykonana jako pierwsza?

A. ziemi urodzajnej

B. drobnego żwiru

C. grubego żwiru

D. otoczaków

Wybór otoczaków jako pierwszej warstwy w budowie studni chłonnej jest kluczowy dla zapewnienia efektywności systemu odprowadzania wody. Otoczaki charakteryzują się idealnymi właściwościami hydraulicznych, co oznacza, że umożliwiają swobodny przepływ wody dzięki dużym przestrzeniom między ziarnami. To z kolei zmniejsza ryzyko zatykania się systemu, co mogłoby prowadzić do nieefektywnego odprowadzania wód opadowych. W praktyce, stosowanie otoczaków w dolnych warstwach studni chłonnych poprawia infiltrację wody do gruntu, co jest istotne w kontekście ochrony przed powodziami oraz wspierania lokalnego ekosystemu. Dodatkowo, zgodnie z wytycznymi Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, odpowiedni dobór materiałów do budowy studni chłonnych wpływa na ich trwałość oraz efektywność w dłuższym okresie. Otoczaki, w porównaniu do żwiru, lepiej radzą sobie z odprowadzaniem większych ilości wody, co czyni je materiałem preferowanym w nowoczesnych rozwiązaniach inżynieryjnych dotyczących gospodarki wodnej.

Pytanie 9

Stojak na rowery stanowi istotny element wyposażenia

A. bulwaru

B. parku krajobrazowego

C. cmentarza

D. ogrodu zoologicznego

Stojak na rowery jest kluczowym elementem infrastruktury rowerowej, szczególnie w kontekście bulwarów, które stanowią popularne miejsca rekreacyjne. Te tereny często przyciągają dużą liczbę rowerzystów, którzy potrzebują bezpiecznych i wygodnych miejsc do parkowania swoich pojazdów. Stojaki na rowery promują aktywny styl życia oraz ułatwiają dostęp do atrakcji turystycznych z wykorzystaniem ekologicznego środka transportu. Przykłady dobrze zaprojektowanych stojaków na rowery można znaleźć w wielu miastach, gdzie są one regularnie integrowane z innymi elementami infrastruktury, takimi jak ścieżki rowerowe czy punkty wynajmu rowerów. Dobrze zaprojektowane stojaki powinny być odporne na warunki atmosferyczne i umożliwiać stabilne przypięcie roweru, co ogranicza ryzyko kradzieży. Dodatkowo, zgodne ze standardami, powinny być również dostosowane do różnych typów rowerów, w tym elektrycznych, co zwiększa ich funkcjonalność i dostępność dla szerszej grupy użytkowników.

Pytanie 10

W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez

A. ugniatanie przy pomocy desek

B. nawadnianie wodą

C. wałowanie za pomocą powietrza

D. mechaniczne ubijanie

Wybór innych metod zagęszczania gruntu, takich jak ubijanie mechaniczne, wałowanie pneumatyczne czy ugniatanie deskami, wiąże się z fundamentalnymi błędami w podejściu do poprawy struktury gleby na terenach przeznaczonych pod sadzenie drzew. Ubijanie mechaniczne, mimo że pozwala na zwiększenie gęstości gruntu, może prowadzić do jego zbyt dużego zagęszczenia, co skutkuje zubożeniem aeracji i ograniczeniem dostępu powietrza do korzeni drzew. Taki stan rzeczy negatywnie wpływa na ich rozwój, prowadząc do problemów z pobieraniem wody i substancji odżywczych. Wałowanie pneumatyczne, z drugiej strony, jest metodą stosowaną głównie w budownictwie drogowym, a nie jest zalecane na terenach nasadzeniowych, gdzie zbyt duże ciśnienie może uszkodzić delikatny system korzeniowy roślin. Ugniatanie deskami, choć może być postrzegane jako rozwiązanie tymczasowe, również nie dostarcza odpowiedniej wilgotności i struktury gruntu, co jest kluczowe dla zdrowego wzrostu drzew. Skuteczność każdej z tych metod jest ograniczona przez ich nieodpowiednie zastosowanie w kontekście biologicznym i ekologicznym, co podkreśla znaczenie stosowania odpowiednich praktyk przy zagęszczaniu gruntu do nasadzeń. Z tego względu, konieczne jest wdrażanie strategii, które nie tylko poprawiają gęstość gruntu, ale także wspierają jego właściwości fizyczne i chemiczne, takie jak zdolność do retencji wody oraz aerację.

Pytanie 11

Typowym materiałem wykorzystywanym w budownictwie ogrodów w stylu angielskim jest

A. cegła ceramiczna.

B. bloczek silikatowy.

C. lepiszcze bitumiczne.

D. kamienna kostka.

Wybór innych materiałów budowlanych, takich jak kostka kamienna, bloczek silikatowy czy lepiszcze bitumiczne, nie jest odpowiedni dla ogrodów w stylu angielskim, głównie z powodu ich estetyki i właściwości użytkowych, które mogą nie współgrać z zamierzonym charakterem przestrzeni. Kostka kamienna, choć trwała i elegancka, często kojarzona jest z nowoczesnymi podejściami do architektury krajobrazu, a jej zastosowanie w stylu angielskim może prowadzić do zbytniej surowości i braku harmonii z naturalnym otoczeniem. Bloczek silikatowy, z kolei, jest materiałem przemysłowym, który nie ma tradycyjnych konotacji w kontekście ogrodów angielskich, a jego wygląd jest bardziej surowy i nieprzyciągający, co może zaburzyć organiczny i romantyczny charakter przestrzeni. Lepiszcze bitumiczne, używane zazwyczaj w budownictwie drogowym, w ogóle nie nadaje się do zastosowania w ogrodach. Jego właściwości nie tylko nie odpowiadają wymaganiom estetycznym, ale także mogą być szkodliwe dla środowiska naturalnego. Tego rodzaju materiały, zamiast wprowadzać do ogrodu harmonijną atmosferę, mogą tworzyć nieprzyjemną i nienaturalną przestrzeń, co jest sprzeczne z założeniami stylu angielskiego, który opiera się na naturalności, subtelności i pięknie otoczenia. Dlatego tak istotne jest świadome dobieranie materiałów, które współgrają z koncepcją i stylem ogrodu, aby uzyskać efekt spójnej i estetycznie zharmonizowanej przestrzeni.

Pytanie 12

Podstawowym składnikiem wyposażenia zieleni w osiedlach są

A. schody ogrodowe oraz ogrodzenia

B. ławki i pojemniki na śmieci

C. murki kwiatowe i pergole

D. mostki oraz tablice informacyjne

Ławki i pojemniki na śmieci są kluczowymi elementami wyposażenia zieleni osiedlowej, które przyczyniają się do stworzenia przyjaznej i funkcjonalnej przestrzeni dla mieszkańców. Ławki oferują miejsce do wypoczynku, sprzyjają integracji społecznej oraz umożliwiają mieszkańcom spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Dobrze zaprojektowane ławki, wykonane z trwałych materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, mogą stać się atrakcją przestrzeni publicznej. Pojemniki na śmieci natomiast pełnią niezwykle istotną rolę w utrzymaniu porządku i estetyki otoczenia. Dzięki nim mieszkańcy mogą odpowiedzialnie pozbywać się odpadów, co przyczynia się do ochrony środowiska. Dobre praktyki przy projektowaniu przestrzeni zieleni osiedlowej obejmują dostosowanie liczby ławek i pojemników do liczby mieszkańców oraz ich lokalizacji w dogodnych miejscach, co zwiększa ich użyteczność. Warto również pamiętać o standardach dotyczących dostępności, aby zapewnić komfort wszystkim użytkownikom, w tym osobom z ograniczoną mobilnością.

Pytanie 13

W dokumentacji wykonawczej dla terenu parku miejskiego uwzględniono między innymi stworzenie ścieżek ogrodowych, budowę sadzawki, instalację mostka oraz zasadzenie roślin w pobliżu sadzawki. Jaką czynność zrealizuje się na końcu tego projektu?

A. Montaż mostka

B. Wykonanie ścieżek

C. Sadzenie roślin

D. Wykonanie sadzawki

Montaż mostka, wykonanie sadzawki oraz budowa ścieżek są istotnymi elementami projektu budowy parku miejskiego, ale nie powinny być postrzegane jako ostatnie etapy realizacji. Montaż mostka jest zarówno technicznym, jak i estetycznym elementem, który powinien być wykonany przed sadzeniem roślin, aby nie uszkodzić nowych nasadzeń oraz zabezpieczyć delikatne młode rośliny przed ewentualnym ruchem roboczym. Wykonanie sadzawki jest z kolei jednym z kluczowych etapów, które powinny być zrealizowane przed wprowadzeniem roślinności, gdyż wymaga to odpowiedniego uformowania terenu oraz stworzenia stabilnych warunków wodnych. Budowa ścieżek także powinna być wykonana przed sadzeniem roślin, aby uniknąć zadeptania i uszkodzenia świeżo posadzonych roślin. W przeciwnym razie, mogłoby to prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń ekosystemu parku oraz ich roślinności. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że wszystkie elementy parku mogą być realizowane równolegle, bez uwzględnienia wpływu jednej czynności na drugą. Właściwe podejście do harmonogramu prac budowlanych w kontekście projektów parkowych wymaga zrozumienia sekwencji działań oraz ich wzajemnych zależności, co jest istotne dla osiągnięcia pożądanych efektów wizualnych, funkcjonalnych i ekologicznych w końcowym projekcie.

Pytanie 14

Jakiego typu nawierzchnię należy zalecić do stworzenia ścieżki rowerowej w Parku Narodowym, aby była zgodna z otaczającym krajobrazem?

A. Żwirową

B. Asfaltową

C. Poliuretanową

D. Betonową

Asfaltowa nawierzchnia, choć popularna w urbanistyce, nie jest wskazana do budowy ścieżek rowerowych w Parkach Narodowych z kilku powodów. Po pierwsze, asfalt jest materiałem, który w znaczący sposób zmienia naturalny krajobraz, powodując, że obszar staje się bardziej 'sztuczny'. Taki wybór może negatywnie wpłynąć na bioróżnorodność, ograniczając naturalny przepływ wody oraz dostęp dzikiej fauny do ich naturalnych habitatów. Podobne problemy występują w przypadku nawierzchni betonowej, która jest mniej elastyczna i trudniejsza do naprawy, a także powoduje większe odbicie światła, co może zakłócać naturalne cykle dobowo-świetlne zwierząt. Poliuretanowa nawierzchnia, mimo swoich zalet w zakresie amortyzacji, również nie wpisuje się w koncepcję zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Materiały syntetyczne, takie jak poliuretan, mogą mieć negatywny wpływ na lokalne ekosystemy poprzez uwalnianie substancji chemicznych do gleby i wód gruntowych. W kontekście projektowania ścieżek rowerowych w obszarach chronionych, kluczowe jest stosowanie materiałów, które są zgodne z zasadami ochrony środowiska, łagodzących wpływ na przyrodę, co jest w pełni osiągalne przy użyciu nawierzchni żwirowej.

Pytanie 15

Na rysunku technicznym w skali należy przedstawić szczegółowy sposób łączenia belek altany przy użyciu śrub

A. 1:50

B. 1:5

C. 1:100

D. 1:25

Odpowiedź 1:5 jest poprawna, ponieważ skala ta umożliwia szczegółowe przedstawienie połączeń belek altany przy pomocy śrub. W przypadku rysunków wykonawczych, szczególnie w budownictwie, skala 1:5 oznacza, że każdy centymetr na rysunku odpowiada 5 centymetrom w rzeczywistości. Taki poziom szczegółowości pozwala na dokładne odwzorowanie wszystkich elementów konstrukcji, co jest kluczowe dla wykonawców. W kontekście łączenia belek, detale dotyczące długości śrub, ich umiejscowienia oraz ewentualnych wzmocnień mogą być przedstawione w sposób klarowny i zrozumiały. Przykładowo, w projektach altan, takie szczegóły mogą obejmować zastosowanie łączników stalowych oraz informacji o wymaganych normach wytrzymałościowych. W standardach branżowych, takich jak Eurokod, szczegółowe rysunki wykonawcze są niezbędne do zapewnienia zgodności z normami budowlanymi oraz bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 16

Najbardziej wytrzymały materiał powłokowy, który można zastosować do uszczelnienia sztucznego zbiornika wodnego, to

A. folia PVC

B. wykładzina butylowa

C. folia polietylenowa

D. wykładzina EPDM

Wykładzina EPDM, folia PVC oraz folia polietylenowa, choć szeroko używane w budownictwie, nie dorównują butylowi pod względem trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. Wykładzina EPDM, choć elastyczna i odporna na warunki atmosferyczne, może mieć ograniczoną odporność na niektóre chemikalia, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w przypadku zbiorników wodnych, gdzie mogą występować różnorodne substancje. Folia PVC, z kolei, jest materiałem mniej odpornym na promieniowanie UV, co prowadzi do jej degradacji w dłuższym okresie eksploatacji. Z kolei folia polietylenowa, choć kosztowo atrakcyjna, jest znana z ograniczonej odporności na wysokie temperatury i różnorodne chemikalia, co czyni ją mniej trwałą opcją. Użytkowanie tych materiałów w kontekście zbiorników wodnych może prowadzić do wycieków oraz uszkodzenia struktury zbiornika, co jest nieakceptowalne w sytuacjach wymagających długotrwałej szczelności. Wybór odpowiedniego materiału powłokowego powinien opierać się na szczegółowych analizach technicznych oraz zgodności z normami, co w przypadku butylu jest jednoznaczne z wysokimi standardami jakości i bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że niewłaściwy wybór materiału może prowadzić do kosztownych napraw i negatywnego wpływu na środowisko, dlatego kluczowe jest stosowanie materiałów o udowodnionej trwałości i niezawodności w długoterminowych zastosowaniach.

Pytanie 17

Która z poniższych roślin jest często używana w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych ze względu na swoje dekoracyjne liście i odporność na zanieczyszczenia?

A. Jodła pospolita

B. Bukszpan wieczniezielony

C. Brzoza brodawkowata

D. Dąb szypułkowy

Dąb szypułkowy, choć jest majestatycznym drzewem, nie jest typowym wyborem do nasadzeń wzdłuż alejek parkowych, głównie ze względu na swoje duże rozmiary i potrzebę większej przestrzeni do wzrostu. Drzewa te są również mniej odporne na zanieczyszczenia miejskie niż mniejsze, bardziej krzewiaste rośliny. Jodła pospolita to drzewo iglaste, które zazwyczaj nie jest używane w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych. Wymaga specyficznych warunków glebowych i klimatycznych, które nie zawsze są spełnione w środowisku miejskim. Ponadto, jej liście (igły) nie są szczególnie dekoracyjne w kontekście nasadzeń przy alejkach. Brzoza brodawkowata, mimo że jest często spotykana w polskich krajobrazach, również nie jest pierwszym wyborem do nasadzeń wzdłuż alejek parkowych. Chociaż brzozy są stosunkowo odporne na zanieczyszczenia, ich liście nie są tak dekoracyjne jak liście bukszpanu. Dodatkowo, brzozy zrzucają liście na zimę, co może nie być pożądane w parkowych nasadzeniach, gdzie zielony akcent jest ceniony przez cały rok. Wszystkie te rośliny mają swoje zastosowania w krajobrazie, ale nie spełniają w pełni kryteriów dekoracyjności i odporności na zanieczyszczenia, które są kluczowe przy wyborze roślin do miejskich przestrzeni zieleni.

Pytanie 18

Kruszywo, które można wykorzystać jako podsypkę pod kostkę granitową, nie powinno mieć frakcji większej niż

A. 10 mm

B. 2 mm

C. 12 mm

D. 6 mm

Wybór kruszywa o frakcji większej niż 2 mm, jak w przypadku odpowiedzi 6 mm, 10 mm czy 12 mm, jest niewłaściwy z kilku powodów. Kruszywo o większych frakcjach ma tendencję do tworzenia szczelin między ziarnami, co prowadzi do niestabilności całego układu. Duże ziarna są bardziej podatne na przesuwanie się i nie zapewniają odpowiedniego wsparcia dla kostki granitowej, co może skutkować jej nieprawidłowym osadzeniem i w konsekwencji uszkodzeniami. Ponadto, większe frakcje kruszywa mogą utrudniać odprowadzanie wody, co zwiększa ryzyko powstawania kałuż i erozji w trakcie intensywnych opadów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że większe ziarno zapewni lepsze wsparcie, jednak praktyka i normy budowlane jasno wskazują, że niewłaściwy wybór frakcji może prowadzić do kosztownych napraw i przedwczesnej degradacji nawierzchni. W przypadku kostki granitowej, która jest materiałem o dużej twardości i masie, wybór kruszywa o frakcji do 2 mm jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki wykonanej nawierzchni. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zaleceń specjalistów i norm branżowych, aby uniknąć typowych błędów w doborze materiałów.

Pytanie 19

Jaki instrument służy do pomiaru różnic wzniesień na terenie?

A. Węgielnica

B. Libella

C. Niwelator

D. Dalmierz

Niwelator to precyzyjny przyrząd geodezyjny stosowany do pomiaru różnic wysokości między punktami w terenie. Jego działanie opiera się na zasadzie poziomowania, co pozwala na uzyskanie dokładnych wyników niezależnie od ukształtowania terenu. Niwelatory są powszechnie wykorzystywane w budownictwie, inżynierii lądowej oraz geodezji. Przykładem zastosowania niwelatora jest określenie poziomu fundamentów budynku, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności konstrukcji. W praktyce inżynieryjnej niwelatory optyczne oraz elektroniczne umożliwiają pomiary na dużych odległościach, co jest istotne przy projektowaniu dróg, mostów czy innych obiektów inżynieryjnych. Warto również wspomnieć o standardach geodezyjnych, które regularnie podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru różnic wysokości dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa realizowanych inwestycji.

Pytanie 20

Rysunek o wymiarach 210 x 297 mm oznaczany jest symbolem

A. A4

B. Al

C. A2

D. A3

Wybór innych odpowiedzi, takich jak A3, A2 czy Al, jest wynikiem niepełnego zrozumienia międzynarodowych standardów rozmiarów papieru. Twierdzenie, że format A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, jest właściwy, świadczy o nieznajomości proporcji systemu A. A3 jest większy od A4, co oznacza, że nie może mieć tych samych wymiarów. Podobnie, A2 to format o wymiarach 420 x 594 mm, co jeszcze bardziej odstępuje od respondującego wymiaru 210 x 297 mm. Odpowiedź Al, mogąca sugerować literówki lub błędy w zapisie, również nie odnosi się do żadnego standardowego formatu papieru. Warto zwrócić uwagę, że w sytuacjach związanych z drukowaniem i projektowaniem dokumentów, znajomość tych standardów ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowej komunikacji i realizacji projektów. Typowe błędy myślowe mogą wynikać z braku zrozumienia hierarchii rozmiarów lub mylnego przyjęcia, że mniejsze numery oznaczają większe rozmiary, co jest sprzeczne z zasadami systemu A. Dokładne przyswojenie wymiarów i ich zastosowania w praktyce jest niezbędne, aby unikać nieporozumień i podnosić efektywność pracy w obszarach związanych z drukiem i dokumentacją.

Pytanie 21

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 2 pracowników

B. 3 pracowników

C. 4 pracowników

D. 1 pracownik

Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.

Pytanie 22

Podstawowym zamysłem tworzenia ogrodów deszczowych w miastach jest

A. zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych

B. redukcja powierzchni utwardzonych

C. zwiększenie liczby siedlisk ptaków śpiewających

D. zmniejszenie jednolitości krajobrazu

Zwiększenie retencji i infiltracji wód opadowych jest kluczowym celem budowy ogrodów deszczowych, szczególnie w obszarach zurbanizowanych, gdzie zyskują one na znaczeniu ze względu na intensyfikację zmian klimatycznych. Ogrody deszczowe, poprzez swoją przemyślaną konstrukcję, pozwalają na efektywne zatrzymywanie i wchłanianie wód opadowych, co przyczynia się do zmniejszenia ryzyka powodzi oraz erozji gruntów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich roślin, które są dostosowane do warunków wilgotnych, można osiągnąć efektywną filtrację zanieczyszczeń z wód deszczowych. Przykładowo, w miastach takich jak Portland w Stanach Zjednoczonych, ogrody deszczowe wykorzystywane są do zarządzania wodami opadowymi, a ich zastosowanie zredukowało ilość wody odprowadzanej do systemów kanalizacyjnych o 30%. W myśl standardów zrównoważonego rozwoju oraz dobrych praktyk w zakresie gospodarki wodnej, ogrody deszczowe stanowią nie tylko rozwiązanie problemów hydrologicznych, ale również przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców przez zwiększenie bioróżnorodności i estetyki miejskiej.

Pytanie 23

Początek linii osnowy pomiarowej na przygotowywanym szkicu pomiarów terenowych powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. P

B. 1,00

C. O

D. 0,00

Odpowiedzi 1, 2, 3 i 4 są niestety nietrafione, bo nie odzwierciedlają tego, jak to naprawdę wygląda w geodezji, jeśli chodzi o oznaczanie początku linii osnowy pomiarowej. Znak 1,00 może dawać mylne wrażenie, że punkt odniesienia jest metr dalej. A to nie tak – zawsze powinno być 0,00, żeby nie było później niejasności w pomiarach. Z kolei wybór oznaczenia O też jest mylący, bo nie mówi nic konkretnego o punkcie odniesienia, co w geodezji jest naprawdę istotne. Oznaczenie P, które mogłoby sugerować 'punkt', nie jest standardowo używane w tym kontekście. Jeśli używasz takich niepoprawnych oznaczeń, to ryzykujesz poważne błędy w interpretacji danych pomiarowych. A to wpływa na dalsze etapy prac geodezyjnych oraz ich zgodność z normami. Dlatego w geodezji ważne jest, aby wszystkie oznaczenia były jasne i jednoznaczne, a ich zrozumienie nie budziło wątpliwości. W skrócie, trzeba przestrzegać ustalonych norm, żeby praca była na wysokim poziomie i było jak najmniej błędów.

Pytanie 24

Aby ustalić kierunek opadania nawierzchni, powinno się zastosować

A. pionu

B. poziomnicy

C. łaty pomiarowej

D. taśmy pomiarowej

Poziomnica jest narzędziem niezbędnym do określenia kierunku spadku nawierzchni, ponieważ pozwala na precyzyjne pomiary poziomu. Dzięki jej zastosowaniu możemy zidentyfikować, w którym kierunku nawierzchnia opada, co jest kluczowe w kontekście odprowadzania wody deszczowej i zapobiegania jej gromadzeniu się na powierzchni. Użycie poziomnicy, która działa na zasadzie równowagi cieczy w szklanym pojemniku, umożliwia uzyskanie bardzo dokładnych wyników. W praktyce, aby odpowiednio wykonać pomiar, należy umieścić poziomnicę na łatwie mierniczej dostosowanej do lokalizacji badania, co pozwala na eliminację błędów wynikających z nieregularności terenu. Dobre praktyki budowlane nakazują wykonanie wskazania w kilku punktach, co zwiększa dokładność i pozwala na weryfikację. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 15221, podkreślają znaczenie dokładnych pomiarów w kontekście projektowania obiektów budowlanych, co czyni poziomnicę kluczowym narzędziem w inżynierii budowlanej i geodezji.

Pytanie 25

Ile wynosi powierzchnia przekroju poprzecznego nasypu przedstawionego na rysunku?

A. 4,0 m2

B. 1,5 m2

C. 3,0 m2

D. 2,0 m2

Odpowiedź to 3,0 m², bo korzystasz ze wzoru na pole trójkąta prostokątnego. Żeby to obliczyć, musisz pomnożyć podstawę przez wysokość, a potem podzielić przez 2. W budownictwie i inżynierii to mega ważne, bo musisz wiedzieć, jak obliczać powierzchnie, zwłaszcza przy projektowaniu nasypów. One muszą być stabilne i bezpieczne. Takie obliczenia są też istotne w planowaniu przestrzennym, żeby dobrze zarządzać miejscem i materiałami budowlanymi. Umiejętność ta jest istotna w inżynierii, bo dokładność w obliczeniach wpływa na jakość całego projektu.

Pytanie 26

Węgielnica to narzędzie wykorzystywane do wytyczania w terenie

A. długości obiektów

B. wysokości obiektów

C. kątów prostych

D. kątów ostrych

Przy odpowiedzi, które koncentrują się na kątów ostrych, długości obiektów czy wysokości obiektów, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące funkcji węgielnicy. Kąt ostry, definiowany jako kąt mniejszy niż 90 stopni, nie jest przedmiotem wytyczania przy pomocy tego przyrządu. W praktyce, węgielnice nie są zaprojektowane do precyzyjnego mierzenia kątów ostrych, co może prowadzić do błędnych wyników. W przypadku długości obiektów, mierzenie to realizowane jest z użyciem innych narzędzi, takich jak taśmy miernicze lub dalmierze, które są specjalnie zaprojektowane do precyzyjnego określenia długości. Natomiast jeśli chodzi o wysokość obiektów, do tych zadań najczęściej wykorzystuje się niwelatory, które umożliwiają pomiar różnic wysokości w terenie. Typowe błędy myślowe w tym kontekście mogą wynikać z braku zrozumienia specyfiki narzędzi oraz ich przeznaczenia. Używanie węgielnicy do innych celów niż wytyczanie kątów prostych może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych, co podkreśla znaczenie znajomości właściwego zastosowania narzędzi w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 27

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni bitumicznej, należy zastosować

A. walec wibracyjny

B. zagęszczarkę płytową

C. walec gładki

D. ubijak wibracyjny

Walec gładki jest odpowiednim narzędziem do stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni bitumicznej ze względu na swoją konstrukcję oraz sposób działania. Gładka powierzchnia walca umożliwia równomierne rozkładanie siły nacisku na nawierzchnię, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej gęstości i stabilności mieszanki bitumicznej. W praktyce, walce gładkie są często wykorzystywane na etapie końcowym budowy dróg, aby zapewnić wysoką jakość powierzchni, minimalizując jednocześnie ryzyko powstawania nierówności. Przykładowo, stosowanie walca gładkiego na świeżo położonej warstwie asfaltowej zapobiega tworzeniu się mikropęknięć oraz poprawia przyczepność nawierzchni. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się również przeprowadzanie pomiarów gęstości i równomierności nawierzchni po zagęszczeniu, aby upewnić się, że uzyskane rezultaty są zgodne z normami technicznymi, co przekłada się na długotrwałość i bezpieczeństwo użytkowania dróg.

Pytanie 28

Aby zabezpieczyć elewację muru przed nadmiernym zawilgoceniem w płycie wieńczącej, powinno się użyć

A. kapinos

B. dylatacji

C. sięgacza

D. boniowania

Kapinos to taki element, który bardzo pomaga w ochronie muru przed wilgocią. Myślę, że warto o tym pamiętać, bo jest umieszczony na górze muru i działa jak daszek, odprowadzając wodę opadową. Dzięki temu woda nie spływa bezpośrednio w stronę ścian. Jego kształt sprawia, że woda ścieka w stronę rynny. To naprawdę ważne, żeby budynki były dobrze zabezpieczone, a kapinosy to jedna z tych rzeczy, które mogą w tym pomóc. W budownictwie są różne normy, na przykład PN-EN 1991-1-3, które mówią o tym, jak powinno się to robić. Można go spotkać w domach jednorodzinnych czy budynkach publicznych, gdzie wilgoć to duży problem. A jeszcze jedno – pamiętaj, żeby dbać o kapinosy i systemy odwadniające, bo to kluczowe dla ich długiego działania.

Pytanie 29

Jaką formą ochrony środowiska naturalnego objęty jest teren, aby zabezpieczyć istniejące na nim specyficzne rodzaje siedlisk naturalnych oraz gatunki uznawane za cenne i zagrożone w skali całej Europy?

A. Rezerwat przyrody

B. Park krajobrazowy

C. Obszar Natura 2000

D. Pomnik przyrody

Obszary Natura 2000 to taka sieć ochrony przyrody w Unii Europejskiej, która ma na celu zachowanie cennych ekosystemów i zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. To naprawdę ważne, bo obejmuje różne siedliska, zarówno te lądowe, jak i wodne. Co do celów Natura 2000, to chodzi głównie o ochronę siedlisk i gatunków, które są uznawane za cenne czy zagrożone. To wszystko jest zgodne z unijnymi dyrektywami, takimi jak Dyrektywa Siedliskowa i Dyrektywa Ptasia. Dzięki tym obszarom, państwa członkowskie muszą działać na rzecz ochrony tych miejsc. Moim zdaniem, to bardzo pozytywnie wpływa na różnorodność biologiczną. Na przykład, można zauważyć, że powstają programy ochrony gatunków, monitoruje się stan siedlisk, a lokalne społeczności są angażowane w działania proekologiczne. Takie standardy Natura 2000 pomagają zharmonizować działania w krajach europejskich, co jest kluczowe w długofalowej ochronie naszego środowiska.

Pytanie 30

Jaki instrument jest używany do pomiaru kątów zarówno poziomych, jak i pionowych w terenie?

A. Kątomierz.

B. Teodolit.

C. Niwelator.

D. Poziomica.

Węgielnica, niwelator oraz poziomica to przyrządy pomiarowe, które służą do różnych celów w geodezji i budownictwie, lecz nie są przeznaczone do pomiaru kątów poziomych i pionowych z taką precyzją, jak teodolit. Węgielnica jest narzędziem używanym głównie do sprawdzania kąta prostego oraz poziomowania, co czyni ją niezastąpionym przyrządem w pracach budowlanych, jednak nie wykonuje ona pomiarów kątów w sensie geodezyjnym. Niwelator natomiast, choć jest istotnym narzędziem w geodezji, służy do pomiaru różnic wysokości i poziomowania terenu, a nie do bezpośredniego pomiaru kątów. W kontekście niwelacji, pomiary są wykonywane przy pomocy poziomic, które oferują precyzyjne dane, ale znowu, nie dotyczą one pomiarów kątów. Poziomica, z kolei, jest prostym narzędziem do sprawdzania poziomu powierzchni w budownictwie, ale nie ma zdolności do mierzenia kątów, co ogranicza jej użyteczność w bardziej skomplikowanych zastosowaniach geodezyjnych. Powszechnym błędem jest mylenie tych narzędzi z teodolitem, co wynika z braku zrozumienia ich specyficznych funkcji i zastosowań. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest zrozumienie różnic między tymi instrumentami oraz ich odpowiednich zastosowań w praktyce budowlanej i geodezyjnej.

Pytanie 31

Wysokość podstopnicy w schodach zewnętrznych powinna wynosić

A. od 23 cm do 27 cm

B. od 13 cm do 17 cm

C. od 18 cm do 22 cm

D. od 8 cm do 12 cm

Wysokość podstopnicy dla schodów terenowych powinna mieścić się w zakresie od 8 cm do 12 cm, co jest zgodne z zaleceniami norm budowlanych oraz praktykami stosowanymi w projektowaniu schodów. Taki wymiar sprzyja wygodzie użytkowników, pozwalając na łatwe i komfortowe pokonywanie schodów, co jest istotne zwłaszcza w obszarach publicznych czy w budynkach użyteczności publicznej. Zbyt wysokie podstopnice mogą prowadzić do szybszego zmęczenia nóg i zwiększają ryzyko upadków, zwłaszcza u osób starszych lub z ograniczeniami ruchowymi. Przykładem zastosowania tych zasad mogą być schody prowadzące do ogrodów, tarasów czy budynków użyteczności publicznej, gdzie dbałość o ergonomię schodów jest kluczowa. Zgodnie z Polskimi Normami (np. PN-EN 1991-1-1), należy także uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak materiały użyte do budowy oraz warunki atmosferyczne, które mogą wpływać na projekt schodów. Utrzymywanie tych wymiarów zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także estetykę i funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 32

Jakiego typu pręty powinno się zastosować do budowy żelbetowego murka oporowego?

A. Gwintowane

B. Gładkie

C. Sześciokątne

D. Żebrowane

Wybór prętów gładkich do wykonania żelbetowego murka oporowego jest nieodpowiedni, ponieważ pręty te mają ograniczoną przyczepność do betonu. W przypadku obciążeń dynamicznych lub statycznych, jakie występują w murkach oporowych, pręty gładkie mogą ulegać przemieszczeniu, co prowadzi do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei pręty sześciokątne, mimo że mogą wydawać się atrakcyjne z estetycznego punktu widzenia, nie są standardem w budownictwie żelbetowym. Ich kształt nie zapewnia odpowiednich właściwości mechanicznych wymaganych dla konstrukcji oporowych, a dodatkowo ich produkcja jest mniej ekonomiczna. Zastosowanie prętów gwintowanych w murkach oporowych jest również niewłaściwe, ponieważ tego typu pręty są przeznaczone do zastosowań wymagających połączeń śrubowych, a nie do wbetonowywania w masy betonowe. Typowym błędem myślowym przy wyborze prętów do żelbetu jest skupienie się na estetyce lub nietypowych rozwiązaniach konstrukcyjnych, które nie spełniają podstawowych wymogów inżynieryjnych. W praktyce budowlanej, zawsze należy kierować się zasadami sztuki budowlanej oraz normami, które precyzyjnie określają, jakie materiały powinny być używane w danym kontekście, a ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do niebezpieczeństwa i awarii konstrukcji.

Pytanie 33

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. żabiej

B. z lotu ptaka

C. równoległej

D. ukośnej

Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.

Pytanie 34

Ślizg stanowi charakterystyczny składnik wyposażenia ogrodowego?

A. zoologicznego

B. pomologicznego

C. jordanowskiego

D. botanicznego

Wybór odpowiedzi dotyczącej ogrodu zoologicznego, botanicznego czy pomologicznego nie ma sensu w kontekście ślizgów w przestrzeni do zabawy. Ogród zoologiczny koncentruje się na dzikich zwierzętach, więc nie ma tam miejsca na ślizgi, które są dla dzieci. Z kolei ogrody botaniczne skupiają się na roślinach i edukacji ekologicznej, co też nie dotyczy budowy placów zabaw. Ogród pomologiczny zajmuje się uprawą drzew owocowych, więc też nie jest miejscem do zabawy. Wydaje się, że niektórzy myślą, że wszystkie ogrody mają służyć do rekreacji, a każda z tych przestrzeni ma swoją specyfikę i cel. Zrozumienie tego jest ważne przy projektowaniu przestrzeni publicznych, bo każdy typ ogrodu ma swoje unikalne przeznaczenie.

Pytanie 35

Wirydarz jest cechą charakterystyczną dla typów

A. pałacowych

B. dworskich

C. klasztornych

D. zamkowych

Wirydarz to wewnętrzny dziedziniec, który jest charakterystycznym elementem architektonicznym założeń klasztornych. Jego główną funkcją jest stworzenie przestrzeni sprzyjającej medytacji i kontemplacji, co jest niezwykle ważne w życiu monastycznym. Wirydarze często otoczone są krużgankami, które umożliwiają ciche spacery oraz odosobnienie. W kontekście architektury sakralnej wirydarz stanowi także miejsce spotkań wspólnoty zakonnej, a jego zaprojektowanie zgodne jest z zasadami harmonii i proporcji, które są istotne w tradycji budownictwa klasztornego. Przykładem jest wirydarz w klasztorze kartuzów, który nie tylko pełni funkcję użytkową, ale także estetyczną, tworząc spójną całość z otoczeniem. Zrozumienie roli wirydarza w architekturze klasztornej pozwala na lepsze docenienie kulturowego dziedzictwa oraz jego wpływu na duchowość i styl życia mnichów.

Pytanie 36

Jakie elementy stanowią wyposażenie parku miejskiego?

A. donica, źródełko i latarnia japońska

B. trejaż, latarnia wysoka i tympanon

C. latarnia wysoka, ławka i rzeźba

D. glorietta, atrium i oczko wodne

Odpowiedź 'latarnia wysoka, ławka i rzeźba' jest uznawana za prawidłową, ponieważ wymienione elementy są typowymi komponentami wyposażenia parku miejskiego, które mają na celu stworzenie przestrzeni sprzyjającej rekreacji i integracji społecznej. Latarnie wysokie zapewniają odpowiednie oświetlenie, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników parku po zmroku. Ławki stanowią miejsca odpoczynku i spotkań, co jest niezbędne w przestrzeniach publicznych, gdzie ludzie spędzają czas na świeżym powietrzu. Rzeźby natomiast, jako elementy sztuki plenerowej, wzbogacają estetykę parku, oferując jednocześnie atrakcję wizualną oraz temat do rozmów i refleksji. Przykłady dobrze zaprojektowanych parków, takich jak Central Park w Nowym Jorku lub Łazienki Królewskie w Warszawie, pokazują, jak kluczowe jest odpowiednie doboru elementów wyposażenia, które wspierają funkcje społeczne i kulturowe tych przestrzeni. Warto zwrócić uwagę na standardy projektowania parków miejskich, które zalecają zróżnicowanie elementów wyposażenia, aby sprostać zróżnicowanym potrzebom użytkowników.

Pytanie 37

Najbardziej wytrzymałym materiałem stosowanym przy budowie ścieżki w ogrodzie jest

A. cegła budowlana

B. kostka granitowa

C. łupek kamienny

D. płyta betonowa

Cegła budowlana, choć popularna, nie jest materiałem optymalnym do budowy ścieżek w ogrodzie. Jej kruchość i podatność na uszkodzenia mechaniczne sprawiają, że w warunkach zmienności pogody, a zwłaszcza w obliczu mrozu, może łatwo pękać i tracić swoje właściwości. Cegła jest materiałem ceramicznym, który wykazuje ograniczoną odporność na wilgoć, co prowadzi do wchłaniania wody i szkodliwych procesów, takich jak zamrażanie i rozmarzanie. Łupek kamienny, mimo że jest estetyczny, nie dorównuje kostce granitowej pod względem trwałości. Z czasem łupek może ulegać erozji oraz spękaniu, co czyni go mniej odpowiednim wyborem. Płyta betonowa, chociaż oferująca pewną wytrzymałość, często jest mniej estetyczna i może z czasem tracić na jakości, np. przez pojawiające się pęknięcia. Wybór odpowiedniego materiału do budowy ścieżek w ogrodzie powinien być oparty na analizie nie tylko estetyki, ale przede wszystkim trwałości i funkcjonalności, co często prowadzi do błędnych wyborów, wynikających z niedostatecznego zrozumienia długoterminowych konsekwencji użycia każdego z wymienionych materiałów.

Pytanie 38

Który z produktów nie jest wykorzystywany w procesie odnawiania metalowych elementów w architekturze krajobrazu?

A. Bejca rustykalna

B. Grunt reaktywny

C. Farba epoksydowa

D. Farba ftalowa

Wybór gruntów i farb do odnawiania metalowych elementów wymaga gruntownej wiedzy na temat specyfiki materiałów, jakie są używane w architekturze krajobrazu. Grunt reaktywny jest preparatem, który ma na celu przygotowanie podłoża do dalszego malowania i wzmocnienie adhezji farby do metalu. Takie preparaty pomagają w zabezpieczeniu powierzchni przed korozją poprzez tworzenie bariery ochronnej, co jest kluczowe w środowisku narażonym na działanie wilgoci i innych niekorzystnych warunków atmosferycznych. Farby ftalowe, z kolei, są znane z doskonałej trwałości i odporności na czynniki atmosferyczne, co czyni je odpowiednim wyborem do malowania metalowych powierzchni. Ich formuła zapewnia wytrzymałość i estetykę, co jest niezwykle ważne w kontekście architektury krajobrazu, gdzie wizualne walory są na równi z funkcjonalnością. Farby epoksydowe wykazują wyjątkowe właściwości chemiczne, umożliwiające im tworzenie trwałej powłoki, która jest odporna na działanie wielu związków chemicznych, olejów oraz rozpuszczalników. Typowe błędy w myśleniu mogą prowadzić do mylnego postrzegania bejcy rustykalnej jako odpowiedniego środka do odnawiania metalu. Bejce, choć estetycznie atrakcyjne dla drewna, nie zapewniają żadnej ochrony przed korozją ani nie poprawiają przyczepności farby do metalowych powierzchni. Stąd też, wybór bejcy zamiast specjalistycznych farb i gruntów do metalu jest nie tylko nietrafiony, ale może prowadzić do szybszego niszczenia powierzchni metalowych, co jest sprzeczne z celami konserwacji i utrzymania obiektów architektury krajobrazu.

Pytanie 39

Aby określić lokalizację podziemnych instalacji w terenie, należy wykorzystać mapę

A. zasadniczą

B. fizjograficzną

C. hipsometryczną

D. sozologiczną

Odpowiedź zasadnicza jest prawidłowa, ponieważ mapa zasadnicza jest kluczowym narzędziem do identyfikacji i analizy podziemnego uzbrojenia terenu. Zawiera ona szczegółowe informacje o infrastrukturze, w tym o sieciach wodociągowych, kanalizacyjnych oraz innych instalacjach podziemnych. Użycie mapy zasadniczej pozwala na zminimalizowanie ryzyka uszkodzenia tych instalacji podczas prac budowlanych czy remontowych. Na przykład, w przypadku planowania wykopów na terenie miejskim, znajomość układu podziemnych instalacji jest niezbędna do zapewnienia bezpieczeństwa oraz zgodności z przepisami prawa budowlanego. Dodatkowo, w standardach takich jak PN-EN 1997-1 (Eurokod 7), które dotyczą geotechniki, podkreśla się znaczenie dokładnych danych o ukształtowaniu podziemnym, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji inżynieryjnych. Zastosowanie mapy zasadniczej jest zatem nie tylko praktyką, ale również wymogiem w nowoczesnym projektowaniu i zarządzaniu infrastrukturą.

Pytanie 40

Aby uzyskać maksymalną wytrzymałość siedziska w ławce parkowej, należy użyć drewna

A. brzozowego

B. bukowego

C. dębowego

D. topolowego

Drewno dębowe to jeden z najlepszych materiałów do produkcji siedzisk ławki parkowej, ze względu na swoje wyjątkowe właściwości mechaniczne oraz naturalną odporność na czynniki zewnętrzne. Charakteryzuje się wysoką gęstością oraz twardością, co sprawia, że jest mniej podatne na uszkodzenia mechaniczne, takie jak wgniecenia czy zarysowania. Dodatkowo, dąb ma naturalne oleje, które zwiększają jego odporność na wilgoć oraz działanie grzybów i insektów, co przyczynia się do jego długowieczności. W praktyce, ławki wykonane z drewna dębowego mogą przetrwać wiele lat, nawet w trudnych warunkach atmosferycznych. Warto również zauważyć, że dąb jest materiałem, który dobrze reaguje na różne rodzaje wykończeń, takie jak impregnaty czy lakiery, co dodatkowo zabezpiecza go przed degradacją. Wybór drewna dębowego to zatem zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie projektowania mebli ogrodowych i architektury krajobrazu, co potwierdzają liczne normy branżowe oraz zalecenia ekspertów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej