Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik logistyk
  • Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:52
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:10

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Odbiorca wskazany w krajowym samochodowym liście przewozowym potwierdza przyjęcie towaru na egzemplarzu zwanym

A. cedułą dokumentu przewozowego
B. oryginałem dokumentu przewozowego
C. grzbietem dokumentu przewozowego
D. wtórnikiem dokumentu przewozowego
Odpowiedzi, które wskazują na oryginał listu przewozowego, grzbiet listu przewozowego czy wtórnik listu przewozowego, są oparte na niewłaściwym zrozumieniu roli dokumentacji w procesie transportowym. Oryginał listu przewozowego to dokument, który jest wydawany nadawcy i służy jako jego potwierdzenie zlecenia transportu. Odbiorca natomiast nie może potwierdzić odbioru towaru na oryginale, gdyż ten dokument pozostaje w posiadaniu nadawcy. Grzbiet listu przewozowego odnosi się do tyłu dokumentu, który zazwyczaj nie zawiera miejsca na potwierdzenie odbioru przez odbiorcę, co czyni go również niewłaściwym wyborem. Wtórnik listu przewozowego jest kopią oryginału, która nie jest przeznaczona do potwierdzania odbioru, a raczej do celów archiwalnych. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych odpowiedzi, jest dezinformacja dotycząca funkcji poszczególnych egzemplarzy dokumentów w procesie spedycji. W praktyce, ceduła jest jedynym dokumentem, który jest przeznaczony do potwierdzania odbioru towaru, co jest kluczowe dla zachowania przejrzystości i odpowiedzialności w transporcie.
Pytanie 2

Przedstawiony znak manipulacyjny oznacza

Ilustracja do pytania
A. nie toczyć.
B. nie zawieszać.
C. nie owijać.
D. nie obejmować.
Znak manipulacyjny, który oznacza zakaz toczenia, jest kluczowym elementem w systemie transportu i magazynowania. Oznaczenie to służy do ochrony towarów, które mogłyby ulec uszkodzeniu w wyniku niewłaściwej manipulacji. Przykładowo, paczki zawierające delikatne przedmioty, takie jak szkło lub elektronika, są szczególnie wrażliwe na toczenie, co może prowadzić do ich zniszczenia. W praktyce, zastosowanie odpowiednich znaków manipulacyjnych, takich jak ten, jest zgodne z międzynarodowymi regulacjami, w tym z normą ISO 780, która dotyczy znakowania paczek. Użycie tego znaku w magazynach i podczas transportu pozwala pracownikom i kurierom na szybką identyfikację wymogów dotyczących obsługi towarów, co zwiększa bezpieczeństwo oraz efektywność procesów logistycznych. Zrozumienie tych znaków jest kluczowe dla wszystkich osób zaangażowanych w łańcuch dostaw, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń oraz zapewnić zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 3

Przy przewozie pojazdem drogowym o szerokości 2,55 m, całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem, nie może przekraczać

Fragment Ustawy Prawo o ruchu drogowym
6. Ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większej niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
A. 3,23 m
B. 3,00 m
C. 2,75 m
D. 3,55 m
Poprawna odpowiedź to 3,00 m, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, całkowita szerokość pojazdu drogowego wraz z ładunkiem nie może przekraczać 3,00 m, jeśli szerokość samego pojazdu wynosi 2,55 m. Oznacza to, że ładunek nie może wystawać na szerokość większą niż 45 cm poza boczne granice pojazdu. W praktyce, przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Przykładem mogą być przewozy kontenerowe, gdzie ładunek powinien być odpowiednio zabezpieczony i nie może naruszać określonych szerokości. Dostosowanie się do tych przepisów pozwala na uniknięcie kar oraz minimalizuje ryzyko wypadków, które mogą wyniknąć z niewłaściwego transportu. Dlatego znajomość i przestrzeganie tych zasad jest niezbędne dla kierowców i operatorów logistycznych zajmujących się transportem drogowym.
Pytanie 4

Wyznacz minimalną liczbę stanowisk do przeładunku potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w trakcie jednej zmiany roboczej, mając na uwadze, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin. Każdy z pojazdów transportuje 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), a czas obsługi jednej jednostki ładunkowej to 3 minuty.

A. 2 stanowiska
B. 11 stanowisk
C. 4 stanowiska
D. 1 stanowisko
Aby obliczyć minimalną liczbę stanowisk przeładunkowych potrzebnych do rozładunku 8 pojazdów w ciągu jednej zmiany roboczej, musimy najpierw obliczyć całkowity czas obsługi wszystkich jednostek ładunkowych. Każdy z 8 pojazdów przewozi 30 paletowych jednostek ładunkowych, co daje łącznie 240 pjł. Czas obsługi jednej jednostki wynosi 3 minuty, więc całkowity czas rozładunku wynosi 240 pjł * 3 min = 720 minut, czyli 12 godzin. Z uwagi na to, że nominalny czas pracy punktu przeładunkowego wynosi 7 godzin, a nie 12, niezbędne jest obliczenie liczby stanowisk. Dzieląc całkowity czas pracy (720 minut) przez czas pracy jednego stanowiska (420 minut, co odpowiada 7 godzinom) otrzymujemy 720/420 ≈ 1,71. Oznacza to, że potrzebujemy co najmniej 2 stanowisk, aby sprawnie rozładować wszystkie pojazdy w założonym czasie. W praktyce, posiadanie dodatkowego stanowiska może zwiększyć wydajność i zredukować ryzyko opóźnień, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie elastyczność i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany są kluczowe.
Pytanie 5

Koszt 1 godziny pracy operatora suwnicy wynosi 15,00 zł, natomiast roboczogodzina pracy suwnicy podczas załadunku to 25,00 zł. Jaką łączną kwotę należy zapłacić załadunek trwający 8 godzin?

A. 320,00 zł
B. 120,00 zł
C. 400,00 zł
D. 200,00 zł
Obliczenie całkowitego kosztu załadunku oparte jest na dwóch komponentach: stawce za pracę operatora suwnicy oraz roboczogodzinie pracy samej suwnicy. Stawka godzinowa operatora wynosi 15,00 zł, co oznacza, że przez 8 godzin jego pracy koszt wynosi 8 * 15,00 zł = 120,00 zł. Z drugiej strony roboczogodzina suwnicy przy załadunku kosztuje 25,00 zł. W związku z tym koszt pracy suwnicy przez 8 godzin to 8 * 25,00 zł = 200,00 zł. Łącząc obie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt: 120,00 zł (operator) + 200,00 zł (suwnica) = 320,00 zł. Takie podejście do kalkulacji kosztów jest w pełni zgodne z zasadami rachunkowości kosztów oraz dobrymi praktykami w zarządzaniu projektami logistycznymi, gdzie precyzyjne obliczenia są kluczowe dla efektywności i rentowności operacji. W praktyce, takie wyliczenia pomagają w planowaniu budżetu i optymalizacji wydatków w branży transportowej i budowlanej.
Pytanie 6

Druga cyfra w kodzie EAN-13 identyfikuje

A. kod wytwórcy
B. kod produktu
C. system numerowania
D. cyfrę kontrolną
Druga grupa cyfr w kodzie EAN-13 rzeczywiście oznacza kod wytwórcy, co jest kluczowym elementem w systemie kodowania. Kod ten umożliwia identyfikację producentów oraz zarządzanie ich produktami na poziomie globalnym. W praktyce, kod wytwórcy jest przypisywany przez organizację GS1, która jest odpowiedzialna za standaryzację kodów kreskowych. Przykładowo, jeśli widzisz produkt z kodem EAN-13, jego pierwsze trzy cyfry to prefiks kraju, następne cztery to właśnie kod wytwórcy, a kolejne cyfry przypisane są do konkretnego produktu. Dzięki temu detalista i konsument mogą łatwo zidentyfikować producenta danego towaru, co ma istotne znaczenie w kontekście logistyki, zarządzania zapasami oraz w sytuacjach związanych z reklamacjami czy identyfikacją jakości. Dodatkowo, posługiwanie się kodami wytwórców w EAN-13 wspiera rozwój transparentności w łańcuchu dostaw.
Pytanie 7

Jakie urządzenia wykorzystuje się do poziomego załadunku środków transportu drogowego na wagony kolejowe?

A. żurawie
B. wózki podnośnikowe
C. suwnice bramowe
D. rampy
Podczas analizowania innych odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, dlaczego nie są one odpowiednie w kontekście załadunku poziomego środków transportu drogowego na wagony kolejowe. Wózki podnośnikowe, choć używane w wielu procesach załadunkowych, są ograniczone do podnoszenia i transportu materiałów na krótkie dystanse wewnątrz magazynów. Ich struktura nie jest przystosowana do bezpośredniego podnoszenia towarów na poziom wagonów kolejowych, co czyni je mało efektywnymi w tym kontekście. Żurawie, mimo że mogą być używane do przenoszenia ciężkich ładunków, wymagają dużej przestrzeni manewrowej oraz precyzyjnego sterowania, co sprawia, że nie są optymalnym wyborem do szybkiego załadunku towarów z poziomu drogi na wagony kolejowe. Suwnice bramowe, podobnie jak żurawie, są głównie wykorzystywane w halach przemysłowych lub stoczniach do ciężkiego transportu. Ich zastosowanie w transporcie kolejowym jest ograniczone przez wymogi przestrzenne oraz logistyczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że efektywny załadunek wymaga odpowiednich narzędzi dostosowanych do specyficznych warunków pracy. Stosowanie niewłaściwych metod załadunku może prowadzić do opóźnień, uszkodzeń towarów oraz dodatkowych kosztów, co podkreśla znaczenie znajomości dobrych praktyk w logistyce.
Pytanie 8

Na podstawie fragmentu ustawy określ wymagany minimalny wiek do kierowania pojazdem samochodowym o dmc ponad 12 t z przyczepą.

Fragment Ustawy o kierujących pojazdami
Art. 6. 1. Prawo jazdy stwierdza posiadanie uprawnienia do kierowania: (...)
6) kategorii B:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu i motocykla, (...)
7) kategorii C1:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i nieprzekraczającej 7,5 t, z wyjątkiem autobusu, (...)
8) kategorii C:
a) pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu, (...)
12) kategorii B+E, C+E – pojazdem określonym odpowiednio w prawie jazdy kategorii B lub C łącznie z przyczepą (przyczepami), przy czym w zakresie kategorii B+E dopuszczalna masa całkowita ciągniętej przyczepy nie może przekraczać 3,5 t;
13) kategorii C1+E – zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 12 t, składającym się z pojazdu ciągnącego określonego w prawie jazdy kategorii C1 i przyczepy; (...)
15) kategorii B i C1+E, B i D1+E, B i C+E lub B i D+E – zespołem pojazdów określonym w prawie jazdy kategorii B+E;
Art. 8. 1. Wymagany minimalny wiek do kierowania wynosi: (...)
3) 18 lat – dla pojazdów określonych w prawie jazdy kategorii A2, B, B+E, C1 i C1+E;
4) 20 lat – dla pojazdów określonych w prawie jazdy kategorii A, jeżeli osoba co najmniej od 2 lat posiada prawo jazdy kategorii A2; (...)
6) 21 lat – dla pojazdów określonych w prawie jazdy kategorii C, C+E, D1 i D1+E, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1, ust. 3 pkt 2 oraz art. 9;
7) 24 lata – dla pojazdów określonych w prawie jazdy kategorii:
a) A – jeżeli osoba nie posiadała co najmniej przez 2 lata prawa jazdy kategorii A2,
b) D i D+E.
A. 20 lat.
B. 24 lata.
C. 21 lat.
D. 18 lat.
Wybór innej odpowiedzi niż 21 lat wskazuje na niezrozumienie przepisów dotyczących minimalnego wieku do kierowania pojazdem ciężarowym z przyczepą. Wiek 24 lat czy 20 lat, choć mogą wydawać się logiczne, nie odzwierciedlają aktualnych regulacji prawnych. Odpowiedź 24 lata jest wyższa niż wymagana, co może sugerować błędne przekonanie, że starszy wiek jest zawsze korzystniejszy. Z kolei odpowiedzi 20 lat i 18 lat są niezgodne z przepisami, ponieważ wprowadzenie tak młodych kierowców do obsługi ciężkich pojazdów z przyczepami mogłoby stwarzać poważne zagrożenie na drogach. Warto również zauważyć, że w wielu krajach wprowadzono podobne regulacje, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa publicznego, wymagając od kierowców większego doświadczenia. Zrozumienie tych przepisów oraz celów ich wprowadzenia jest kluczowe dla przyszłych kierowców, szczególnie w kontekście odpowiednich szkoleń i uzyskiwania kwalifikacji. W związku z tym, brak wiedzy o minimalnym wieku może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych i bezpieczeństwa, co podkreśla znaczenie odpowiedniego przygotowania przed przystąpieniem do pracy w zawodzie kierowcy.
Pytanie 9

Regulacje dotyczące tworzenia międzynarodowego listu przewozowego dla transportu samochodowego oraz wykaz informacji, które powinny być w nim zawarte, określa konwencja

A. CIM
B. ATP
C. ATA
D. CMR
Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ konwencja o umowie międzynarodowego przewozu towarów drogą (CMR) określa zasady sporządzania międzynarodowego samochodowego listu przewozowego. Dokument ten jest kluczowy dla transportu towarów, ponieważ reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozowej, w tym przewoźnika oraz nadawcy. W międzynarodowej praktyce transportowej, list przewozowy CMR służy jako dowód zawarcia umowy, potwierdzenie przyjęcia towaru do transportu oraz jako dokument przewozowy, który jest wymagany przy kontroli granicznej. W skład listu przewozowego wchodzą takie informacje jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru oraz warunki przewozu. Przykładowo, w przypadku przewozu produktów spożywczych, szczegółowy opis towaru i jego warunków przechowywania może być kluczowy dla właściwego zarządzania transportem i zapewnienia zgodności z przepisami sanitarnymi. Oprócz tego, CMR wprowadza standardy, które wspierają legalność i bezpieczeństwo międzynarodowego transportu drogowego, co jest istotne w dobie globalizacji.
Pytanie 10

Kierowca musi przetransportować ładunek na dystans 510 km. Przeciętna prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas potrzebny na załadunek oraz rozładunek ładunku u odbiorcy wynosi po 30 minut. Ile czasu łącznie zajmą działania manipulacyjne oraz transport ładunku, uwzględniając minimalny czas przerwy kierowcy?

A. 9 godzin 50 minut
B. 9 godzin 15 minut
C. 10 godzin 5 minut
D. 10 godzin 15 minut
Poprawna odpowiedź to 10 godzin 15 minut, co wynika z dokładnych obliczeń czasu potrzebnego na przewóz ładunku oraz czynności manipulacyjnych. Aby obliczyć czas przewozu, należy zastosować wzór: czas = odległość / prędkość. W tym przypadku mamy 510 km przy średniej prędkości 60 km/h, co daje 8,5 godziny (510 km / 60 km/h). Następnie dodajemy czas załadunku i rozładunku, który wynosi 30 minut na każdy z tych etapów, czyli łącznie 1 godzina. Ponadto, według przepisów dotyczących transportu drogowego, kierowca powinien mieć przerwę na odpoczynek po 4,5 godzinach jazdy, co w tym przypadku nie jest wymagane, ponieważ czas jazdy nie przekracza 9 godzin, a więc nie trzeba dodawać dodatkowych godzin przerwy. W sumie otrzymujemy 8,5 godziny jazdy + 1 godzina czynności manipulacyjnych = 9,5 godziny, a z dodaniem 45 minut przerwy dopełniającej czas pracy kierowcy, otrzymujemy 10 godzin 15 minut. Obliczenia te są zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają odpowiednie planowanie czasu pracy kierowców dla zapewnienia bezpieczeństwa na drodze.
Pytanie 11

Który z rodzajów transportu najlepiej odpowiada na dopasowanie sieci dróg do lokalizacji rynków zaopatrzenia oraz zbytu?

A. Transport morski
B. Transport samochodowy
C. Transport kolejowy
D. Transport lotniczy
Transport samochodowy to naprawdę fajny sposób na przewóz towarów, bo jest taki elastyczny i dostosowuje się do warunków w danym miejscu. Jego dużą zaletą jest to, że można nim bez problemu dojechać bezpośrednio do punktów, gdzie coś odbieramy lub dostarczamy. Dzięki temu oszczędzamy czas i nie musimy się martwić dodatkowymi kosztami przy przeładunkach. W miastach i obszarach przemysłowych drogi są często lepiej rozwinięte, co ułatwia dotarcie do rynku. Na przykład w e-commerce, transport samochodowy stał się wręcz kluczowy, ponieważ zapewnia szybkie dostawy do klientów, a wiadomo, że klienci cenią sobie szybkość. Co więcej, dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak GPS, firmy mogą lepiej planować trasy dostaw, przez co są bardziej efektywne i mogą zmniejszać emisję spalin. To wszystko wpisuje się w obecne trendy proekologiczne.
Pytanie 12

Konosament, w którym pozostawiono rubrykę "Consignee" pustą lub wpisano "to bearer", określa się jako konosament

A. na zlecenie
B. na okaziciela
C. czysty
D. imienny
Konosament na okaziciela to dokument, który nie zawiera wskazania konkretnego odbiorcy, co oznacza, że jego posiadacz ma prawo do odbioru towaru. W przypadku konosamentu, w którym rubryka 'Consignee' pozostała niewypełniona lub wpisano 'to bearer', dokument staje się bardziej elastyczny, co w praktyce oznacza, że każdy, kto go posiada, może odebrać transportowany ładunek. Tego typu konosamenty są szczególnie użyteczne w transakcjach handlowych, gdzie szybkość i prostota transferu własności mają kluczowe znaczenie. Na przykład w handlu międzynarodowym, gdzie czas i koszty transportu są istotne, konosamenty na okaziciela pozwalają na łatwiejsze przenoszenie praw do towaru bez konieczności formalnych procedur. Warto zauważyć, że standardy Incoterms oraz praktyki stosowane w branży spedycyjnej podkreślają znaczenie takich dokumentów, które mogą ułatwiać rozliczenia oraz przyspieszać proces odbioru towaru.
Pytanie 13

Wymienione w przepisach wyposażenie dotyczy środków transportu drogowego przewożących

Załącznik B do umowy europejskiej ADR tom II

Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych - fragment

8.1.5.2 W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:

- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;

- dwa stojące znaki ostrzegawcze;

- płyn do płukania oczu;

oraz dla każdego członka załogi pojazdu

- kamizelka ostrzegawcza;

- przenośne urządzenie oświetleniowe;

- para rękawic ochronnych;

- ochrona oczu.

8.1.5.3 Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:

- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;

- łopata;

- osłona otworów kanalizacyjnych;

- pojemnik do zbierania pozostałości.

A. żywe zwierzęta.
B. materiały niebezpieczne.
C. materiały szybko psujące się.
D. dzieła sztuki.
Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ wyposażenie wymienione w przepisach dotyczących transportu dotyczy przede wszystkim pojazdów przewożących towary, które mogą stanowić zagrożenie dla ludzi, mienia lub środowiska. Przepisy ADR (Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych) szczegółowo określają wymagania dotyczące pojazdów i personelu, aby zapewnić bezpieczeństwo w trakcie transportu materiałów niebezpiecznych, takich jak chemikalia, materiały wybuchowe czy substancje toksyczne. Przykładowo, kliny pod koła są używane, aby zabezpieczyć pojazd przed niekontrolowanym ruchem, a znaki ostrzegawcze informują innych uczestników ruchu o potencjalnym niebezpieczeństwie. W przypadku transportu materiałów niebezpiecznych, posiadanie odpowiedniego wyposażenia jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków oraz ochrony zdrowia i życia ludzi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 14

Każdy środek transportu przewożący substancje niebezpieczne powinien być zaopatrzony w podstawowy zestaw ratunkowy, który zawiera

A. dwa kliny pod koła, znak ostrzegawczy stojący, kamizelkę ostrzegawczą, rękawice oraz okulary ochronne dla każdego członka załogi
B. klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze stojące, kamizelkę ostrzegawczą, okulary i rękawice ochronne dla każdego członka załogi oraz przynajmniej jedną latarkę
C. klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze, co najmniej dwie kamizelki ostrzegawcze oraz latarkę dla każdego członka załogi
D. co najmniej jeden klin pod koła, dwa stojące znaki ostrzegawcze oraz dla każdego członka załogi: kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne i latarka
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi transportu materiałów niebezpiecznych każdy pojazd powinien być wyposażony w odpowiedni sprzęt awaryjny, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno kierowcy, jak i otoczeniu. Wymagania te są określone w przepisach krajowych oraz międzynarodowych, takich jak Konwencja ADR (umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych). Elementy takie jak co najmniej jeden klin pod koła, dwa znaki ostrzegawcze, a także kamizelka ostrzegawcza, rękawice ochronne, okulary ochronne oraz latarka dla każdego członka załogi są niezbędne do ograniczenia ryzyka w przypadku wypadku lub awarii. Na przykład, kliny pod koła zapobiegają niekontrolowanemu toczonemu się pojazdu, a znaki ostrzegawcze informują innych użytkowników drogi o potencjalnym zagrożeniu. Dodatkowo, odzież ochronna i latarki są kluczowe w sytuacjach awaryjnych, gdzie wymagana jest szybka reakcja i ochrona zdrowia personelu. Takie podejście do bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży i zapewnia zgodność z regulacjami prawnymi.
Pytanie 15

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. motogodzina
B. wozogodzina
C. tonokilometr
D. wozokilometr
Tonokilometr i wozokilometr to jednostki miary stosowane w transporcie, jednak nie odnoszą się do czasu, a do odległości i masy ładunku. Tonokilometr definiuje ilość transportowanej masy w tonach pomnożoną przez pokonaną odległość w kilometrach, co sprawia, że jest parametrem używanym do oceny efektywności przewozów w kontekście ładunku. Wozokilometr z kolei odnosi się do odległości przebytej przez pojazd, niezależnie od ładunku, co również nie ma związku z czasem. W praktyce zakłada się, że te jednostki są bardziej przydatne do oceny wydajności transportu w kontekście obciążenia i dystansu, a nie czasu. Motogodzina z kolei odnosi się do czasu pracy silnika pojazdu, ale nie jest miarą zaangażowania całego pojazdu w czynności transportowe, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Kluczowym błędem w rozumowaniu, które prowadzi do wyboru tonokilometra, wozokilometra lub motogodziny jako odpowiedzi, jest pomylenie jednostek miary czasu z jednostkami oceniającymi wydajność transportu na podstawie masy ładunku czy pokonanej odległości. W związku z tym, w kontekście czasu zaangażowania środka transportu, wozogodzina jest jedyną właściwą jednostką, ponieważ ściśle odnosi się do czasu realizacji zadania transportowego.
Pytanie 16

Która dziedzina transportu pozwala na jednorazowy przewóz niezwykle dużej masy towaru na inny kontynent przy stosunkowo niskim kosztie jednostkowym przewozu?

A. Transport samochodowy
B. Transport morski
C. Transport kolejowy
D. Transport powietrzny
Transport morski to najefektywniejsza forma przewozu ładunków na długich dystansach, szczególnie gdy mówimy o dużych masach towarów. Statki frachtowe mogą pomieścić ogromne ilości kontenerów, co znacząco obniża jednostkowy koszt transportu. Przykładem mogą być kontenerowce, które są przystosowane do przewożenia ładunków między kontynentami, często w ramach międzynarodowych standardów, takich jak te określone przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO). W praktyce, przewóz ładunków drogą morską jest szczególnie korzystny dla przemysłów takich jak handel międzynarodowy, gdzie towary, takie jak elektronika, odzież czy surowce naturalne, są transportowane na dużą skalę. Dodatkowo, transport morski charakteryzuje się niskim wpływem na środowisko w porównaniu do transportu lotniczego, co czyni go bardziej zrównoważonym rozwiązaniem w kontekście globalnego handlu. Warto również zauważyć, że dzięki rozwojowi portów i infrastruktury morskiej, czas transportu staje się coraz bardziej konkurencyjny.
Pytanie 17

Do działań związanych z procesem przewozowym realizowanych w punkcie nadania towaru należy

A. przekazanie towaru odbiorcy
B. załadunek oraz zabezpieczenie ładunku w pojeździe
C. zaplanowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportowego
D. rozładunek ładunku oraz przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy
Wybór odpowiedzi związanych z rozładunkiem lub przekazaniem ładunku odbiorcy nie dotyczy czynności, które odbywają się w miejscu nadania ładunku. Proces przewozowy zaczyna się od momentu, gdy ładunek jest przygotowywany do transportu, co obejmuje załadunek i zabezpieczenie. Rozładunek ładunku i przekazanie dokumentacji przewozowej odbiorcy mają miejsce na etapie dostarczenia towaru, a nie w miejscu nadania. Takie podejście zniekształca rzeczywisty przebieg procesu logistycznego, gdzie kluczowe jest odpowiednie przygotowanie ładunku przed rozpoczęciem transportu. Planowanie trasy przewozu oraz wybór środka transportu są istotnymi czynnościami, ale również nie są realizowane w miejscu nadania ładunku. Te działania mają miejsce na wcześniejszym etapie organizacji transportu i są częścią procesu planowania. Prawidłowe rozumienie etapu nadania ładunku jest niezbędne w logistyce, ponieważ błędne podejście do tych zagadnień może prowadzić do nieefektywności i zwiększonych kosztów transportu. Konsekwentne stosowanie się do dobrych praktyk w zakresie załadunku to klucz do zminimalizowania ryzyka uszkodzeń i zapewnienia bezpieczeństwa w czasie transportu.
Pytanie 18

Urządzenie składające się z trwale zamocowanego do powierzchni słupa, na którym znajduje się wysięgnik poruszający się w ruchu obrotowym, nazywa się żurawiem

A. przenośny
B. przewoźny
C. samojezdny
D. stacjonarny
Odpowiedź "stacjonarny" jest prawidłowa, ponieważ żuraw stacjonarny to maszyna budowlana, która jest zamontowana na stałe do podłoża. Tego rodzaju żurawie są wykorzystywane w miejscach, gdzie wymagane jest podnoszenie i przenoszenie ciężkich ładunków na dużych wysokościach, jak na placach budowy, w portach czy w zakładach przemysłowych. Dzięki swojej konstrukcji, umożliwiają efektywne operacje dźwigowe przy ograniczonej przestrzeni, co czyni je nieocenionym narzędziem w logistyce budowlanej. Żurawie stacjonarne są często projektowane zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak EN 14000, co zapewnia ich niezawodność i bezpieczeństwo użytkowania. Dodatkowo, ich zastosowanie w pracy z ciężkimi materiałami, takimi jak stal czy beton, wymaga odpowiedniego przeszkolenia operatorów oraz przestrzegania zasad BHP, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa na placu budowy.
Pytanie 19

W przedstawionej instrukcji określono niezbędne wyposażenie środków transportu drogowego przewożących

Fragment instrukcji dotyczącej wyposażenia środków transportu drogowego
W jednostce transportowej powinno być przewożone następujące wyposażenie:
- klin pod koła, dla każdego pojazdu, o odpowiednim rozmiarze w stosunku do dopuszczalnej
  masy całkowitej pojazdu oraz średnicy kół;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze;
- płyn do płukania oczu;
oraz dla każdego członka załogi pojazdu
- kamizelka ostrzegawcza;
- przenośne urządzenie oświetleniowe;
- para rękawic ochronnych;
- ochrona oczu.
Wyposażenie dodatkowe dla niektórych klas materiałów:
- maska ucieczkowa dla każdego członka załogi pojazdu, powinna być przewożona w jednostce
  transportowej, w przypadku nalepek ostrzegawczych 2.3 lub 6.1;
- łopata;
- osłona otworów kanalizacyjnych;
- pojemnik do zbierania pozostałości.
A. materiały szybko psujące się.
B. żywe zwierzęta.
C. dzieła sztuki.
D. materiały niebezpieczne.
Odpowiedź "materiały niebezpieczne" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi transportu drogowego, środki transportu przewożące materiały niebezpieczne muszą być wyposażone w specjalne elementy ochronne, które zapewniają bezpieczeństwo załogi oraz otoczenia. W praktyce oznacza to, że pojazdy transportujące substancje chemiczne, takie jak gazy trujące czy substancje toksyczne, są zobowiązane do posiadania wyposażenia, które minimalizuje ryzyko wypadków i chroni przed konsekwencjami ewentualnych wycieków. Przykłady standardów, które regulują te kwestie, to Międzynarodowy Kod Transportu Towarów Niebezpiecznych (IMDG) oraz przepisy krajowe, które często są oparte na unijnych dyrektywach. Wymogi te obejmują m.in. noszenie kamizelek ostrzegawczych przez personel, korzystanie z masek ochronnych oraz zapewnienie odpowiedniego oznakowania pojazdu. Takie środki są kluczowe dla zarządzania ryzykiem i ochrony zdrowia publicznego, co czyni je niezbędnymi w branży transportowej.
Pytanie 20

Firma transportowa zrealizowała usługę przewozu 2 ton towaru przy stawce netto wynoszącej 100 zł za tonę. Usługa ta podlega 23% podstawowej stawce podatku VAT. Jaką kwotę należy zapłacić za tę usługę?

A. 264 zł
B. 246 zł
C. 223 zł
D. 200 zł
Usługa przewozu ładunku kosztowała 246 zł, co wynika z obliczeń dotyczących stawki netto i podatku VAT. Przewożony ładunek ważył 2 tony, a stawka netto wynosiła 100 zł za tonę. Zatem całkowity koszt usługi przed opodatkowaniem wynosi 2 tony * 100 zł/tona = 200 zł. Następnie, należy obliczyć podatek VAT, który wynosi 23% od wartości netto. Wartość VAT wynosi 200 zł * 0,23 = 46 zł. Całkowity koszt usługi z VAT to 200 zł + 46 zł = 246 zł. W przypadku usług transportowych ważne jest zrozumienie, jak prawidłowo naliczać podatki i jakie stawki obowiązują w danej branży. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży transportowej, gdzie rzetelność w naliczaniu kosztów ma kluczowe znaczenie dla utrzymania transparentności finansowej oraz spełnienia wymogów prawnych dotyczących podatków.
Pytanie 21

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2017 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a
Świadectwo kierowcy

Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.

Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.

2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.

3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 31.12.2021 r.
B. Do 15.06.2022 r.
C. Do 31.12.2022 r.
D. Do 15.06.2021 r.
Poprawna odpowiedź wskazuje na datę 15.06.2022 r., co wynika z przepisów zawartych w art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym. Świadectwo kierowcy, które zostało wydane na maksymalny okres, jest ważne przez 5 lat od daty jego wydania. W przypadku tego konkretnego świadectwa, datą wydania jest 15.06.2017 r., co oznacza, że jego ważność kończy się dokładnie 15.06.2022 r. Jest to istotne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ kierowcy muszą być świadomi terminu ważności swoich dokumentów, aby uniknąć potencjalnych problemów prawnych związanych z transportem. Warto również zauważyć, że w branży transportowej regularne odnawianie świadectw i certyfikatów oraz przestrzeganie terminów wydania nowych dokumentów jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. Tym samym, znajomość okresów ważności świadectw pomoże w planowaniu działań związanych z zatrudnianiem kierowców oraz w ich dalszym kształceniu.
Pytanie 22

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 945 000 tkm
B. 1 008 000 tkm
C. 899 000 tkm
D. 1 071 000 tkm
Aby obliczyć nową wartość pracy przewozowej, można zastosować poniższą metodę. Z danych wynika, że przedsiębiorstwo transportowe obecnie wykorzystuje ładowność pojazdów na poziomie 70%, co oznacza, że każdy z 7 pojazdów przewozi odpowiednią ilość towaru, co przekłada się na 882 000 tkm miesięcznie. Obliczmy najpierw całkowitą ładowność pojazdów: zakładając, że 70% ładowności stanowi 882 000 tkm, możemy obliczyć 100% ładowności. Całkowita ładowność przy 70% wynosi 882 000 tkm / 0,7 = 1 260 000 tkm. Zwiększenie wykorzystania ładowności do 80% pozwoli uzyskać 1 260 000 tkm * 0,8 = 1 008 000 tkm. Tego rodzaju analizy są kluczowe w logistyce, umożliwiając optymalizację wykorzystania floty, co przekłada się na wyższe przychody oraz efektywność operacyjną. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe powinny regularnie analizować swoje wskaźniki wykorzystania ładowności, aby maksymalizować rentowność oraz minimalizować koszty operacyjne.
Pytanie 23

Wartość współczynnika wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera uzyskuje się, dzieląc

A. objętość ładunku znajdującego się w kontenerze przez pojemność kontenera
B. masę ładunku znajdującego się w kontenerze przez ładowność kontenera
C. pojemność kontenera przez objętość ładunku znajdującego się w kontenerze
D. ładowność kontenera przez masę ładunku znajdującego się w kontenerze
Odpowiedź, która mówi, że współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej kontenera oblicza się, dzieląc objętość ładunku umieszczonego w kontenerze przez pojemność kontenera, jest prawidłowa. Współczynnik ten mierzy, jak efektywnie wykorzystana jest dostępna przestrzeń w kontenerze, co ma kluczowe znaczenie w logistyce i transporcie. W praktyce, wysoki współczynnik wypełnienia oznacza lepsze wykorzystanie przestrzeni, co prowadzi do oszczędności kosztów transportu i większej efektywności operacyjnej. Na przykład, w branży transportu morskiego, gdzie koszt przewozu ładunku jest często naliczany na podstawie objętości lub wagi, odpowiednie zarządzanie wypełnieniem kontenerów może przyczynić się do znaczących oszczędności. Dlatego też, w kontekście najlepszych praktyk, warto regularnie analizować współczynnik wypełnienia, aby optymalizować procesy logistyczne oraz minimalizować straty przestrzeni. Zrozumienie tego wskaźnika jest zatem niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 24

System "ruchomej drogi" opiera się na transporcie

A. ciągnika siodłowego z naczepą na dedykowanych wagonach kieszeniowych
B. samochodów ciężarowych na dedykowanych wagonach kieszeniowych
C. ciągnika z naczepą w postaci wagonu kolejowego, tzw. niskopodwoziowego
D. naczepy poruszającej się po torach kolejowych na specjalnych wózkach wagonowych
Jak wybrałeś inne metody transportu niż te naczepy na wózkach, to pojawia się kilka błędów w zrozumieniu. Na przykład przewożenie ciągników siodłowych z naczepą albo samochodów ciężarowych na wagonach kieszeniowych nie ma nic wspólnego z systemem "ruchomej drogi". To podejście sugeruje, że transportujesz cały pojazd, w tym silnik, co jest nieefektywne. Tak samo, transport ciągnika z naczepą na niskopodwoziowych wagonach jest dla ciężkiego sprzętu i nie dotyczy systemu naczep. W praktyce, mylenie tych dwóch systemów to błąd, który prowadzi do złego rozumienia operacji transportowych. Ruchoma droga koncentruje się na naczepach jako oddzielnych jednostkach, co daje więcej elastyczności i szybkości. Główne plusy naczep to ich łatwość załadunku na wagonach, co oszczędza czas i redukuje przestoje. Jeśli nie zrozumiesz tego systemu dobrze, to planowanie transportu może być kiepskie, a to nie jest korzystne w logistyce.
Pytanie 25

Na podstawie zestawienia wymiarów kontenerów morskich określ wysokość wewnętrzną kontenera 40-stopowego high cube.

Wymiary kontenerów morskich
Rodzaj konteneraWymiary wewnętrzne [mm]
długośćszerokośćwysokość
20'591923402380
40'DV1204523092379
40'HC1205623472684
20' OPEN TOP591923402286
40' OPEN TOP1204323402272
20' REEFER542822662240
40' REEFER1162822942509
20' FLAT RACK566224382327
40' FLAT RACK1208024381950
45' HC1355623522698
A. 2 684 mm
B. 2 379 mm
C. 2 272 mm
D. 2 509 mm
Wysokość wewnętrzna kontenera 40-stopowego high cube wynosząca 2684 mm jest kluczową informacją, szczególnie w kontekście logistyki i transportu morskiego. Tego rodzaju kontenery są projektowane tak, aby maksymalizować pojemność ładunkową, co czyni je niezwykle wartościowymi w branży. Odpowiedź "2 684 mm" dokładnie odpowiada wartości podanej w standardowych specyfikacjach kontenerów, co jest zgodne z międzynarodowymi normami ustalonymi przez organizacje takie jak ISO. Wysokość ta pozwala na załadunek większych ładunków, takich jak sprzęt budowlany czy palety z towarami, co wpływa na efektywność transportu. Dodatkowo, znajomość tych wymiarów jest niezbędna dla planowania przestrzeni w magazynach oraz na statkach towarowych, gdzie każdy centymetr przestrzeni ma znaczenie. Przykładem może być optymalizacja układu ładunkowego, która uwzględnia wysokość kontenera, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnej przestrzeni i obniżenie kosztów transportu. Zrozumienie wymiarów kontenerów jest zatem fundamentalne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.
Pytanie 26

Firma zajmuje się transportem 2 000 skrzyń przy użyciu środków transportu drogowego. Maksymalna ilość skrzyń, które mogą być przewiezione w trakcie jednego kursu, wynosi 60 sztuk, a koszt takiego kursu to 1 000,00 zł. Jak obliczyć minimalny koszt transportu wszystkich skrzyń?

A. 34 000,00 zł
B. 18 000,00 zł
C. 20 000,00 zł
D. 60 000,00 zł
Aby obliczyć minimalny koszt przewozu 2 000 skrzyń przy maksymalnej liczbie 60 skrzyń na jeden kurs, należy najpierw ustalić liczbę kursów potrzebnych do przewozu całej ładunku. Dzielimy 2 000 skrzyń przez 60 skrzyń na kurs, co daje nam 33,33. Ponieważ nie możemy wykonać ułamkowego kursu, zaokrąglamy w górę do 34 kursów. Koszt jednego kursu wynosi 1 000,00 zł, więc całkowity koszt przewozu obliczamy mnożąc liczbę kursów przez koszt jednego kursu: 34 kursy * 1 000,00 zł = 34 000,00 zł. Taki sposób kalkulacji kosztów transportu jest standardem w branży logistycznej, gdzie efektywne planowanie i optymalizacja kosztów są kluczowe dla rentowności. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów jednostkowych transportu, co może pomóc w przyszłych negocjacjach z przewoźnikami oraz w planowaniu budżetu.
Pytanie 27

Jaką odległość przebywa pojazd w czasie 4 h i 12 min, jeśli porusza się z średnią prędkością 50 km/h?

A. 204 km
B. 210 km
C. 212 km
D. 206 km
Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd w określonym czasie przy danej prędkości, stosujemy wzór: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku pojazd przemieszcza się ze średnią prędkością 50 km/h przez 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny: 4 godziny i 12 minut to 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie używamy wzoru: odległość = 50 km/h × 4,2 h = 210 km. Ta odpowiedź jest poprawna i ilustruje, jak ważne jest umiejętne przekształcanie jednostek czasowych oraz zastosowanie podstawowych wzorów fizycznych w praktyce. W kontekście transportu i logistyki, umiejętność obliczania odległości na podstawie prędkości jest kluczowa, pozwala na planowanie tras, oszacowanie czasu przejazdu oraz optymalizację kosztów transportu. Warto także pamiętać, że znajomość tych podstawowych zasad jest niezbędna w kontekście wymogów w zakresie efektywności operacyjnej oraz zarządzania flotą.
Pytanie 28

Licznik samochodu dostawczego wskazuje 317 000 km. Zgodnie z zaleceniami producenta, dokładna inspekcja układu hamulcowego powinna być przeprowadzana co 50 000 km. Oblicz, ile kilometrów pojazd może przejechać do następnej inspekcji układu hamulcowego?

A. 23 000 km
B. 28 000 km
C. 33 000 km
D. 43 000 km
Wybór odpowiedzi innej niż 33 000 km wskazuje na nieporozumienie dotyczące zasad obliczania pozostałego dystansu do kontroli układu hamulcowego. Warto zrozumieć, że kontrola układu hamulcowego co 50 000 km oznacza, iż każde 50 000 km od ostatniej kontroli powinno być traktowane jako cykl, w którym niezbędne jest przeprowadzenie przeglądu. W przypadku stanu licznika 317 000 km, ostatnia kontrola miała miejsce przy 300 000 km. Zatem pozostałe kilometry do najbliższej kontroli można obliczyć poprzez odjęcie przebiegu, który już przeszedł od tej ostatniej kontroli, czyli 17 000 km, od 50 000 km. Wszelkie inne odpowiedzi, takie jak 28 000 km, 43 000 km, czy 23 000 km, wynikają z błędnego zrozumienia zasad obliczeń. Często błędne odpowiedzi są wynikiem pomyłek w podstawowych zasadach matematycznych lub niedostatecznego zrozumienia interwałów serwisowych. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niedokładnych szacunków dotyczących stanu technicznego pojazdu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważnych problemów z bezpieczeństwem i niezawodnością pojazdu. Dlatego ważne jest, aby dokładnie przestrzegać instrukcji producenta oraz regularnie monitorować stan techniczny pojazdu, aby uniknąć ewentualnych awarii.
Pytanie 29

Który z przedstawionych rozkładów czasu pracy kierowcy jest zgodny z aktualnymi regulacjami?

A. 4,5 godziny jazdy, 45 minut przerwy, 4,5 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku
B. 4 godziny jazdy, 20 minut przerwy, 4 godziny jazdy, 25 minut odpoczynku, 1 godzina jazdy, 11 godzin odpoczynku
C. 4 godziny jazdy, 15 minut przerwy, 5 godzin jazdy, 30 minut odpoczynku, 11 godzin odpoczynku
D. 5 godzin jazdy, 45 minut odpoczynku, 4 godziny jazdy, 11 godzin odpoczynku
Odpowiedź 1 jest zgodna z obowiązującymi przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, które są ściśle regulowane przez normy unijne oraz krajowe. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 561/2006, kierowca może prowadzić pojazd przez maksymalnie 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin, jednak nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Po każdej serii 4,5 godziny jazdy, kierowca jest zobowiązany do przerwy wynoszącej co najmniej 45 minut. Odpoczynek dzienny powinien wynosić minimum 11 godzin, który można skrócić do 9 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykład podany w odpowiedzi 1 ilustruje prawidłowy rozkład czasu pracy: 4,5 godziny jazdy, następnie 45 minut przerwy, a potem kolejne 4,5 godziny jazdy, co spełnia wymagania dotyczące przerwy oraz odpoczynku. Taki harmonogram zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale również przyczynia się do bezpieczeństwa ruchu drogowego, minimalizując ryzyko zmęczenia kierowcy.
Pytanie 30

Maksymalna długość pojazdu członowego wykorzystywanego do przewozów na obszarze Polski nie może być większa niż

A. 18,95 m
B. 13,50 m
C. 12,00 m
D. 16,50 m
Pojęcie długości pojazdu członowego w kontekście przewozów drogowych jest kluczowe dla bezpieczeństwa i organizacji ruchu. Wybór odpowiedzi, które sugerują inne długości, może wynikać z mylnego rozumienia przepisów lub z braku znajomości aktualnych regulacji. Odpowiedzi takie jak 12,00 m, 13,50 m, czy 18,95 m, nie są zgodne z normami obowiązującymi w Polsce. Długość 12,00 m mogłaby dotyczyć pojazdów jednopojazdowych, natomiast 13,50 m jest często mylona z maksymalną długością dla pojazdów transportujących określone ładunki w specyficznych warunkach. Odpowiedź 18,95 m może odnosić się do standardów stosowanych w niektórych krajach, ale nie jest akceptowana w Polskim prawie. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak kary finansowe czy problemy z uzyskaniem niezbędnych zezwoleń na transport. Zrozumienie przepisów dotyczących długości pojazdów jest niezbędne, aby zapewnić pełną zgodność z wymogami prawnymi oraz efektywność operacyjną w branży transportowej. Właściwe przygotowanie floty pojazdów zgodnie z tymi normami jest kluczowe dla zwiększenia konkurencyjności i przestrzegania zasad bezpieczeństwa na drogach. Dlatego ważne jest, aby wszystkie firmy transportowe były świadome aktualnych przepisów i dostosowywały swoje pojazdy do wymagań prawnych.
Pytanie 31

Firma transportowa zaplanowała realizację przewozu z nadawcy do odbiorcy na godzinę 10:00, aby dostarczyć towar w systemie Just in Time. Najpóźniej o której godzinie pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy po odbiór ładunku, jeżeli czas załadunku wynosi 26 minut, odległość między bazą a nadawcą to 40 km, a średnia prędkość poruszania się pojazdu to 50 km/h?

A. O 8:46
B. O 9:34
C. O 9:12
D. O 9:38
Aby obliczyć, o której godzinie najpóźniej pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy, należy uwzględnić czas przejazdu oraz czas załadunku. Dystans między bazą a nadawcą wynosi 40 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Czas przejazdu można obliczyć ze wzoru: czas = odległość / prędkość, co daje 40 km / 50 km/h = 0,8 godziny, co w minutach wynosi 48 minut. Następnie dodajemy czas załadunku, wynoszący 26 minut. Łączny czas potrzebny na dotarcie do nadawcy i załadunek to 48 minut + 26 minut = 74 minuty. Jeżeli dostawa ma być zrealizowana na godzinę 10:00, to powinniśmy odjąć 74 minuty, co skutkuje godziną 8:46. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania dostawami Just in Time, gdzie kluczowe jest precyzyjne planowanie czasu oraz minimalizacja opóźnień. W praktyce, w przypadku organizacji łańcucha dostaw, skoordynowanie takich działań ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej.
Pytanie 32

Określ koszt przewozu 10-ciu paletowych jednostek ładunkowych o masie po 225 kg na odległość 120 kilometrów.

Tabela – Cennik przewozu
WagaOdległość [w km]Cena za kilometr
od 500 do 1000 kgdo 1002,00 zł
od 500 do 1000 kgpowyżej 1002,05 zł
powyżej 1001 kgdo 1002,10 zł
powyżej od 1001 kgpowyżej 1002,20 zł
A. 264 zł
B. 246 zł
C. 252 zł
D. 240 zł
Aby obliczyć koszt przewozu 10 paletowych jednostek ładunkowych o masie 225 kg każda na odległość 120 kilometrów, należy najpierw określić całkowitą masę ładunku. W tym przypadku masa wynosi 2250 kg (10 palet x 225 kg). Zgodnie z tabelą cennika dla przewozów, przy masie powyżej 1001 kg obowiązuje inna stawka za kilometr. Dodatkowo, ponieważ odległość przewozu wynosi 120 km, co przekracza próg 100 km, stosujemy stawkę 2,20 zł za kilometr. Mnożąc tę stawkę przez odległość, otrzymujemy 264 zł (120 km x 2,20 zł/km). Taka analiza kosztów przewozu jest istotna w branży logistycznej, ponieważ pozwala nie tylko na dokładne oszacowanie wydatków, ale również na podejmowanie decyzji dotyczących wyboru optymalnych tras oraz negocjowanie warunków z przewoźnikami. Rekomenduje się także regularne aktualizowanie stawek i cenników w celu dostosowania ich do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów operacyjnych.
Pytanie 33

Jednostka transportowa, która charakteryzuje się specyficznie zaprojektowanym nadwoziem, określającym rodzaj przewozu, jaki może być zrealizowany, to

A. naczepa
B. ciągnik siodłowy
C. przyczepa
D. samochód ciężarowy
Przyczepa, ciągnik siodłowy i naczepa to pojazdy, które mają swoje specyficzne funkcje w transporcie, jednak nie są one samodzielnymi jednostkami transportowymi w tym sensie, w jakim opisuje to pytanie. Przyczepa wymaga ciągnika do transportu, co czyni ją zależną od innego pojazdu, a więc nie może być uznana za samodzielną jednostkę. Naczepa również pełni funkcję pomocniczą, łącząc się z ciągnikiem siodłowym, co sprawia, że jej funkcjonalność jest ograniczona do współpracy z innymi pojazdami. Ciągnik siodłowy, mimo że jest kluczowym elementem w transporcie, również nie posiada wbudowanego ładunku, a jego główną rolą jest holowanie naczep. Zrozumienie, że samochód ciężarowy to jednostka, która ma zarówno zdolność do samodzielnego przewozu ładunków, jak i odpowiednią konstrukcję do ich transportu, jest kluczowe. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwej odpowiedzi często obejmują mylenie ról, jakie te pojazdy pełnią w transporcie drogowym, a także niezrozumienie różnicy między pojęciem jednostki transportowej a pojazdów pomocniczych.
Pytanie 34

Transport każdej partii towarów zajmuje jeden dzień, a zlecenie powinno być zrealizowane w ciągu 20 dni. Ile maksymalnie środków transportu o ładowności 8 ton jest potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru?

A. 25 szt.
B. 4 szt.
C. 160 szt.
D. 50 szt.
Aby obliczyć maksymalną dzienną ilość środków transportu o ładowności 8 ton potrzebnych do przewozu 4000 ton towaru w ciągu 20 dni, można skorzystać z prostych obliczeń. Najpierw należy ustalić, ile ton można przewieźć dziennie. Przy 20 dniach realizacji usługi, dzienna ilość przewożonego ładunku wynosi 4000 ton / 20 dni = 200 ton dziennie. Następnie, aby określić liczbę środków transportu, dzielimy dzienną ilość przewożonego ładunku przez ładowność jednego środka transportu: 200 ton / 8 ton = 25. Oznacza to, że do przewozu 200 ton dziennie potrzebnych jest 25 środków transportu. W praktyce, ten typ obliczeń jest niezwykle ważny w logistyce, ponieważ pomaga w efektywnym zarządzaniu flotą oraz optymalizacji kosztów transportu. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, takie obliczenia są kluczowe dla planowania oraz wdrażania skutecznych strategii transportowych.
Pytanie 35

Jakim terminem nazywa się pojazd złożony z ciągnika oraz naczepy niskopodwoziowej, używany do transportu kontenerów na terminalu?

A. Wózek widłowy
B. Obrotowy
C. Reachstacker
D. Rolltrailer
Sztaplarka, obrotnica i reachstacker to inne pojazdy, które też można spotkać w branży transportowej, ale do przewożenia kontenerów się nie nadają. Sztaplarka jest używana raczej w magazynach, do przenoszenia i układania materiałów w pionie. Nie bardzo sprawdzi się w transporcie kontenerów na terminalach. Obrotnica to termin, który w logistyce kontenerowej nie do końca pasuje; to raczej chodzi o różne mechanizmy obrotowe, które mogą być używane w różnych miejscach, ale nie w transporcie kontenerów. Reachstacker, chociaż też potrafi transportować kontenery, to tak naprawdę jest stworzony do podnoszenia ich i manewrowania na krótkich dystansach. Jego główną rolą jest załadunek i rozładunek, a nie przewóz na dłuższe odległości, więc porównując z rolltrailem, nie jest to najlepszy wybór. Można się pogubić między tymi maszynami, bo wszystkie mają coś wspólnego z kontenerami, ale ważne jest, żeby rozumieć różnice w ich przeznaczeniu. Kluczowym błędem jest mylenie sprzętu transportowego z tym do składowania, bo to prowadzi do złych wniosków o tym, co one właściwie potrafią.
Pytanie 36

Na liście przewozowym ładunek opisano jako: "UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I, (C.D)". Jakiego rodzaju ładunek będzie transportowany w oparciu o podany dokument?

A. Szybko psujący się
B. Głęboko schłodzony
C. Nienormowany
D. Niebezpieczny
Odpowiedź 'Niebezpieczny' jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie 'UN 1098' wskazuje na substancję chemiczną, która jest klasyfikowana jako niebezpieczna. Alkohole allilowe, do których odnosi się to oznaczenie, są związkami chemicznymi, które mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia oraz środowiska. Klasyfikacja 6.1 oznacza, że substancja jest toksyczna, a numer 3 odnosi się do jej właściwości palnych. Materiały transportowane z takim oznaczeniem muszą spełniać rygorystyczne przepisy dotyczące bezpieczeństwa transportu, co obejmuje odpowiednie pakowanie, oznakowanie oraz dokumentację. W praktyce, przy przewozie takich substancji stosuje się specjalne kontenery oraz środki ochrony osobistej dla pracowników. Dobrą praktyką jest także szkolenie personelu zajmującego się transportem niebezpiecznych materiałów w zakresie postępowania w sytuacjach awaryjnych oraz znajomości przepisów ADR, które regulują międzynarodowy transport materiałów niebezpiecznych.
Pytanie 37

Jak długo trzeba poczekać na załadunek jednej paletowej jednostki ładunkowej (pjł) przez wózek widłowy, gdy średni czas jednego cyklu wynosi 5 minut? O której najpóźniej kierowca powinien podstawić pojazd do załadunku, mając na uwadze, że wyjazd z ładunkiem zaplanowano na godzinę 7:00, a do załadunku czeka 24 pjł?

A. 6:00
B. 5:00
C. 5:30
D. 6:30
Odpowiedź 5:00 jest poprawna, ponieważ średni czas jednego cyklu pracy wózka widłowego przy załadunku jednej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 5 minut. Przy załadunku 24 pjł czas potrzebny na załadunek wyniesie: 24 pjł x 5 minut/pjł = 120 minut, co przekłada się na 2 godziny. Planowany wyjazd z ładunkiem na godzinę 7:00 oznacza, że wózek widłowy musi być podstawiiony do załadunku najpóźniej o godzinie 5:00. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie precyzyjne planowanie i czasowe zarządzanie są kluczowe dla efektywności operacyjnej. Rozważając ten problem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, warto zwrócić uwagę na potrzebę uwzględnienia dodatkowego czasu na ewentualne opóźnienia lub problemy, co czyni wcześniejsze podstawienie wózka widłowego jeszcze bardziej uzasadnionym. W praktyce oznacza to, że kierowcy muszą mieć świadomość czasów cykli operacyjnych, aby efektywnie planować swoje działania.
Pytanie 38

Który model organizacji procesu przewozowego wykorzystuje firma oferująca usługi kurierskie, która polega na pobraniu przesyłek z miejsca załadunku i ich dostarczeniu do różnych punktów odbioru rozmieszczonych na trasie kuriera?

A. Wahadłowy
B. Sztafetowy
C. Promienisty
D. Obwodowy
Model obwodowy organizacji procesu transportowego jest najbardziej odpowiedni dla przedsiębiorstw kurierskich, które realizują usługi polegające na pobraniu towarów z jednego punktu i ich dostarczeniu do wielu lokalizacji na trasie przejazdu. W tym modelu kurier porusza się w kształcie pętli, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i kosztami transportu. Przykładem może być firma kurierska, która odbiera paczki z jednego magazynu i dostarcza je do różnych klientów w obrębie określonego obszaru. W praktyce model ten umożliwia optymalizację tras, ograniczając czas dostawy i koszty paliwa. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie technologii GPS i systemów zarządzania flotą pozwala na jeszcze lepsze planowanie tras oraz monitorowanie dostaw. Warto podkreślić, że model obwodowy jest szczególnie efektywny w kontekście intensywnej konkurencji na rynku usług kurierskich, gdzie szybkość i efektywność dostaw są kluczowe dla zadowolenia klientów.
Pytanie 39

W magazynie trzeba rozładować 375 paletowych jednostek ładunkowych (pjł). Średni czas transportu jednego wózka wynosi 4 minuty. Wózek może przewieźć jednorazowo jedną pjł. Magazyn dysponuje trzema wózkami widłowymi, a planuje wynająć jeszcze dwa. Koszt wynajmu jednego wózka widłowego na godzinę to 125,00 zł. Oblicz koszt wynajmu dwóch wózków, zakładając, że wszystkie wózki będą pracować w równym stopniu.

A. 1 250,00 zł
B. 625,00 zł
C. 375,00 zł
D. 1 000,00 zł
Aby obliczyć koszt wynajmu dwóch wózków widłowych, musimy najpierw określić, ile czasu każdy wózek spędzi na rozładunku 375 paletowych jednostek ładunkowych. Cykl transportowy jednego wózka trwa średnio 4 minuty, co oznacza, że jeden wózek potrzebuje 1500 minut, aby rozładować wszystkie jednostki. Przy trzech wózkach czas ten skraca się do 500 minut, a przy wynajęciu dodatkowych dwóch wózków, łącznie pięć wózków będzie pracować równolegle, co pozwoli na skrócenie czasu rozładunku do 300 minut. Przy pełnym wykorzystaniu wózków przez 5 godzin (300 minut), każdy wózek wykonuje równą część pracy. Koszt wynajmu jednego wózka to 125,00 zł za godzinę, co oznacza, że wynajmując dwa wózki przez 5 godzin, całkowity koszt wyniesie 2 wózki x 125,00 zł/godzinę x 5 godzin = 1250,00 zł. Takie zrozumienie kosztów wynajmu wózków widłowych jest kluczowe w zarządzaniu operacjami magazynowymi, co pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz zasobów w branży logistycznej.
Pytanie 40

Jakie urządzenie należy wykorzystać do przeładunku kontenera o długości 40 stóp z naczepy na pokład statku?

A. transportera rolkowego
B. żurawia
C. dźwigu
D. wózka widłowego
Użycie żurawia do przeładunku kontenera 40-stopowego z naczepy na statek jest najbardziej odpowiednie z kilku kluczowych powodów. Żurawie są specjalistycznymi urządzeniami dźwigniczymi, które zostały zaprojektowane do podnoszenia i przenoszenia ciężkich ładunków na znaczną wysokość. W przypadku kontenerów morskich, które często ważą od kilku do kilkunastu ton, żurawie oferują odpowiednią zdolność udźwigu oraz zasięg, umożliwiając precyzyjne umiejscowienie kontenera na burcie statku. Dzięki mechanizmom, takim jak chwytaki, żurawie mogą bezpiecznie chwytać kontenery, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia zarówno ładunku, jak i struktury statku. W praktyce, operacje przeładunkowe w portach morskich są standardem, a użycie żurawi jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wymagania Organizacji Morskiej (IMO) oraz normy ISO dotyczące transportu kontenerowego. Żurawie są również wszechstronne, mogą być dostosowywane do różnych typów kontenerów, co czyni je niezastąpionym narzędziem w logistyce morskiej.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej