Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik handlowiec
Kwalifikacja: HAN.02 - Prowadzenie działań handlowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:18
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:44

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedsiębiorca planujący sprzedawać używane samochody na własny rachunek, lecz niepragnący narażać się na ryzyko związane z zamrożeniem kapitału w zakupionych pojazdach, powinien wybrać metodę sprzedaży

A. bezgotówkową

B. abonamentową

C. subskrypcyjną

D. komisową

Sprzedaż komisowa to model, w którym przedsiębiorca może sprzedawać używane samochody w imieniu właściciela, co pozwala mu uniknąć ryzyka zamrożenia własnych środków w zakupionych pojazdach. W praktyce oznacza to, że komis ma możliwość regulowania cen oraz warunków sprzedaży, a pieniądze z transakcji są przekazywane właścicielowi po zakończeniu sprzedaży, co minimalizuje ryzyko finansowe. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca przyjmuje samochody do sprzedaży od klientów, a po ich sprzedaniu pobiera prowizję. Taki model jest często stosowany w branży motoryzacyjnej, a jego zaletą jest elastyczność oraz możliwość oferowania szerokiego asortymentu bez konieczności inwestowania w zakup pojazdów. Komisje są również regulowane przez prawo, co zapewnia transparentność i bezpieczeństwo obu stron. Warto zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami, komis powinien jasno przedstawiać warunki współpracy oraz obowiązki związane z utrzymaniem pojazdów.

Pytanie 2

Hurtownia sprzętu sportowego przeprowadziła badania konsumentów. Na podstawie przedstawionych w tabeli wyników badań wskaż, który asortyment towarów cieszył się największym powodzeniem wśród młodzieży.

Rodzaj towaru	Sprzedaż kwartalna według grupy wiekowej w szt.
Rodzaj towaru	Dzieci	Młodzież	Dorośli do 40 roku życia	Dorośli w wieku 40 lat i powyżej	Razem
Narty	124	148	273	72	617
Rowery	287	376	175	145	983
Łyżworolki	315	314	8	6	643
Kijki Nordic Walking	10	21	199	381	611

A. Kijki Nordic Walking.

B. Łyżworolki.

C. Rowery.

D. Narty.

No dobra, odpowiedzią są rowery. Patrząc na wyniki, to widać, że młodzież naprawdę polubiła rowery, bo sprzedaż wyniosła aż 376 sztuk. Myślę, że to fajnie pokazuje, jak rowery stają się coraz popularniejsze, a to pewnie dzięki temu, że są super wszechstronne. Można na nich jeździć wszędzie, a to świetna forma aktywności na świeżym powietrzu, co w dzisiejszych czasach jest ważne dla zdrowia. Ostatnio też zauważyłem, że coraz więcej młodych ludzi wybiera rowery jako alternatywę dla samochodów, co jest mega proekologiczne. Myślę, że hurtownie powinny pomyśleć o zwiększeniu oferty rowerów i dodatków do nich, bo to jest zgodne z tym, co młodzież teraz chce i potrzebuje.

Pytanie 3

Wycena wydania zapasów zgodnie z metodą LIFO polega na księgowaniu rozchodu zaczynając od dostawy, która została przyjęta do magazynu jako

A. ostatniej

B. najtańszej

C. najdroższej

D. pierwszej

Wycena rozchodu zapasów za pomocą metod takich jak FIFO (First In, First Out) sugeruje, że najpierw sprzedawane są najstarsze dostawy. Ta koncepcja wydaje się logiczna w kontekście rotacji zapasów, ale nie jest zgodna z zasadami LIFO. Przy wyborze najdroższej dostawy najpierw, co sugerują niepoprawne odpowiedzi, można by sądzić, że wycena skupia się na maksymalizacji zysku. To może prowadzić do mylnych wniosków o rentowności, ponieważ w dłuższej perspektywie, przy stale rosnących cenach, zyski mogą być wyższe, ale również wiąże się to z wyższymi kosztami sprzedaży. Zdecydowanie niepoprawne byłoby również stwierdzenie, że wycena odnosi się do najtańszej dostawy jako pierwszej. Taki pogląd zniekształca rzeczywistość zarządzania zapasami, gdzie istotne jest nie tylko to, które towary są sprzedawane, lecz także ich historyczne koszty zakupu. Błędne jest też myślenie, że LIFO jest metodą uniwersalną stosowaną w każdym przypadku. W praktyce, wybór metody wyceny zapasów powinien być dostosowany do specyfiki branży i strategii zarządzania finansami, a nie oparty na przyjęciach. Standardy rachunkowości nakładają również obowiązek wyboru metody w sposób spójny i konsekwentny, co sprawia, że wszelkie zmiany powinny być dobrze uzasadnione.

Pytanie 4

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz wartość wyniku finansowego netto.

Fragment ustalania wyniku finansowego przedsiębiorstwa handlowego za rok 2015 metodą statystyczną
Elementy składowe wyniku finansowego i wyniki cząstkowe	Wartość w tys. zł
............	............
Zysk (strata) z działalności operacyjnej	6 620
Przychody finansowe	340
Koszty finansowe	560
Zysk (strata) brutto	6 400
Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego	1 216
Zysk (strata) netto	.......

A. 6 550 tys. zł

B. 5 184 tys. zł

C. 6 400 tys. zł

D. 7 616 tys. zł

Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ wartość wyniku finansowego netto oblicza się poprzez odjęcie obowiązkowych obciążeń wyniku finansowego od zysku (straty) brutto. W tym przypadku, jeśli w tabeli podano zysk brutto oraz kwotę obowiązkowych obciążeń, wystarczyło wykonać prostą operację arytmetyczną. Przykład praktyczny może obejmować analizę finansową przedsiębiorstwa, gdzie obliczenie zysku netto jest kluczowe dla oceny jego rentowności. W praktyce, wynik finansowy netto jest kluczowym wskaźnikiem dla inwestorów, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą zdolność firmy do generowania zysku po uwzględnieniu wszystkich kosztów i obciążeń. Warto również zwrócić uwagę, że w branży finansowej standardy takie jak IFRS 15 oraz IAS 1 regulują sposób prezentacji i obliczania wyników finansowych, co podkreśla znaczenie precyzyjnych obliczeń w raportowaniu finansowym.

Pytanie 5

Która z metod oceny wydania zapasów opiera się na tym, że w pierwszej kolejności wydawane są towary, które zostały nabyte najwcześniej?

A. LIFO

B. LOFO

C. FIFO

D. HIFO

Metoda FIFO (First In, First Out) w wycenie rozchodu zapasów oznacza, że najpierw sprzedawane są towary, które zostały nabyte najwcześniej. Taka strategia pozwala na bardziej precyzyjne odwzorowanie rzeczywistego przepływu zapasów w wielu branżach, szczególnie w handlu detalicznym i spożywczym, gdzie termin ważności produktów ma kluczowe znaczenie. Przykład zastosowania FIFO można zaobserwować w sklepach spożywczych, gdzie starsze partie produktów są umieszczane na półkach z przodu, co umożliwia ich szybszą sprzedaż. FIFO znajduje również zastosowanie w księgowości, ułatwiając monitorowanie kosztów związanych z zapasami. Dobrą praktyką jest stosowanie FIFO w celu minimalizacji ryzyka przeterminowania produktów oraz optymalizacji zarządzania zapasami, co może prowadzić do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz zysku przedsiębiorstwa.

Pytanie 6

Na podstawie przedstawionego fragmentu faktury ustal ile wynosi łączna wartość towarów brutto.

A. 565,32 zł

B. 130,02 zł

C. 441,32 zł

D. 695,34 zł

Poprawna odpowiedź wynika z konieczności dokładnego sumowania wartości brutto wszystkich towarów, które są przedstawione na fakturze. W procesie obliczeń należy zsumować wartość brutto każdego z produktów, co oznacza, że uwzględniamy zarówno cenę towaru, jak i ewentualne naliczone opłaty, w tym podatek VAT. W praktyce, ważne jest, aby dobrze zrozumieć, jak różne składniki ceny wpływają na całkowity koszt towarów. W kontekście rachunkowości, poprawne obliczenie wartości towarów brutto jest istotne, ponieważ pozwala na rzetelną analizę wydatków oraz przygotowanie właściwych deklaracji podatkowych. Aby uniknąć błędów, warto stosować narzędzia kasowe lub programy księgowe, które automatyzują te procesy. Regularne przeglądanie faktur i kontrola poprawności danych umożliwiają także zidentyfikowanie ewentualnych niezgodności, co przyczynia się do lepszego zarządzania finansami firmy.

Pytanie 7

Zamieszczony schemat przedstawia kanał dystrybucji, z którego może skorzystać producent

A. paliwa przemysłowego.

B. ubrań szytych na miarę.

C. świeżego pieczywa.

D. papieru ksero.

Odpowiedź "papieru ksero" jest prawidłowa, ponieważ schemat dystrybucji przedstawia klasyczny model, w którym producent dostarcza produkt do końcowego użytkownika poprzez różne ogniwa, takie jak agent, hurtownik, pośrednik i detalista. Taki model jest typowy dla produktów, które wymagają szerokiej dostępności na rynku oraz mają standardową formę, co doskonale odnosi się do papieru ksero. W praktyce, papier ksero jest powszechnie stosowany w biurach, szkołach oraz instytucjach, co sprawia, że jego dystrybucja musi być efektywna i dobrze zorganizowana. Standardowe produkty, takie jak papier, wymagają zastosowania ustandaryzowanych procedur logistycznych oraz efektywnej współpracy z dystrybutorami, co zwiększa dostępność produktu i obniża koszty. Warto również zauważyć, że kanały dystrybucji odpowiadające dla produktów o krótszym terminie ważności, jak świeże pieczywo, czy też wysoko wyspecjalizowanych produktów, jak ubrania szyte na miarę, nie wymagają tak rozbudowanej sieci pośredników, co dodatkowo potwierdza słuszność wyboru papieru ksero jako odpowiedzi.

Pytanie 8

Oblicz wartość netto jednego kilograma czekoladowych pralinek, które sprzedawane są w opakowaniach po 40 gram w cenie 3,00 zł brutto za opakowanie, biorąc pod uwagę, że stawka VAT wynosi 23%.

A. 7,50 zł

B. 75,00 zł

C. 60,98 zł

D. 6,98 zł

Aby obliczyć cenę netto kilograma czekoladowych pralinek, musimy najpierw zrozumieć, jak działa system VAT oraz jak przeliczać cenę brutto na cenę netto. Cena brutto 3,00 zł obejmuje podatek VAT. Stawka VAT wynosi 23%, co oznacza, że cena netto (bez VAT) stanowi 100% ceny netto, a cena brutto to 123% tej wartości. Możemy to obliczyć, dzieląc cenę brutto przez 1,23. W rezultacie otrzymujemy cenę netto 2,4398 zł za jedno opakowanie. Ponieważ opakowanie waży 40 gram, przeliczymy cenę na kilogram, mając 1000 gramów w kilogramie. Ilość opakowań w kilogramie wynosi 1000 g / 40 g = 25 opakowań. Mnożąc cenę netto za opakowanie przez liczbę opakowań, otrzymujemy 2,4398 zł * 25 = 60,995 zł, co zaokrągla się do 60,98 zł. Przykład ten ilustruje, jak kluczowe jest zrozumienie podatków przy ustalaniu cen produktów, szczególnie w branży spożywczej, gdzie VAT ma znaczący wpływ na ostateczny koszt dla konsumenta.

Pytanie 9

Kupujący zgłosił w dniu 31.11.2014 r. wadliwość towaru zakupionego w dniu 05.10.2014 r. i wydanego 10.10.2014 r. W którym terminie najpóźniej, zgodnie z przytoczonymi przepisami, wystawca karty gwarancyjnej jest zobowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy, jeżeli w dokumencie gwarancyjnym nie określono tego terminu?

Fragment Ustawy Kodeks cywilny
(…)
Art. 577
§ 1. W wypadku gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji.
§ 2. Jeżeli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, termin wynosi jeden rok licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.
(…)

A. Do 05.10.2015 r.

B. Do 31.12.2015 r.

C. Do 10.10.2015 r.

D. Do 31.11.2015 r.

Odpowiedź "Do 10.10.2015 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z Kodeksem cywilnym, jeżeli w dokumencie gwarancyjnym nie podano innego terminu, termin na usunięcie wady fizycznej to jeden rok od daty wydania towaru. W analizowanym przypadku, towar został wydany 10.10.2014 r., co oznacza, że dodatkowy rok na usunięcie wady upływa 10.10.2015 r. Jest to kluczowe zrozumienie w kontekście ochrony praw konsumenta, które ma na celu zapewnienie, że klienci mają prawo do korzystania z produktów wolnych od wad przez określony czas. Przykładowo, jeśli po zakupie klient zauważyłby wadę, ma prawo oczekiwać, że sprzedawca lub producent podejmie działania w celu jej usunięcia w wyznaczonym terminie. Zastosowanie tego przepisu w praktyce podkreśla znaczenie jasnych i przejrzystych warunków gwarancyjnych, co jest dobrą praktyką w branży handlowej. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla każdego, kto zajmuje się sprzedażą produktów oraz dla konsumentów, którzy chcą znać swoje prawa.

Pytanie 10

Transakcję finansową polegającą na spłacie zobowiązań wobec dostawcy przy wykorzystaniu kredytu bankowego należy zarejestrować na kontach

A. Rachunek bieżący po stronie Wn, Zobowiązania wobec dostawców po stronie Ma

B. Zobowiązania wobec dostawców po stronie Wn, Kasa po stronie Ma

C. Kredyty bankowe po stronie Wn, Zobowiązania wobec dostawców po stronie Ma

D. Zobowiązania wobec dostawców po stronie Wn, Kredyty bankowe po stronie Ma

Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ operacja spłaty zobowiązań wobec dostawcy zaciągniętym kredytem bankowym wymaga odpowiedniego ujęcia na kontach księgowych. Warto zauważyć, że zobowiązania wobec dostawców, będące pasywami, powinny być zredukowane, co znajduje odzwierciedlenie w zapisaniu ich po stronie Wn (debetowej). Z drugiej strony, zaciągnięcie kredytu bankowego zwiększa nasze zobowiązania, a więc musi zostać ujęte po stronie Ma (kredyt), co odzwierciedla wzrost pasywów. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której firma kupuje towary na kredyt, a następnie spłaca te zobowiązania korzystając z wcześniej zaciągniętego kredytu. Zgodnie z zasadami rachunkowości, takie transakcje powinny być klasyfikowane zgodnie z ich charakterystyką, a konsekwentne przestrzeganie standardów księgowych, takich jak MSR (Międzynarodowe Standardy Rachunkowości), jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami.

Pytanie 11

Na jakim etapie negocjacji handlowych dochodzi do zderzenia stanowisk uczestników oraz wymiany zdań mających na celu uzyskanie porozumienia?

A. Fazy negocjacji właściwych

B. Fazy zakończenia negocjacji

C. Fazy rozpoczęcia negocjacji

D. Fazy przygotowania negocjacji

Negocjacje właściwe to taka kluczowa faza, gdzie już naprawdę się konfrontujemy z innymi stronami. To moment, w którym zaczynamy wymieniać argumenty, staramy się zrozumieć, czego tak naprawdę chcą inni i dążymy do wspólnego rozwiązania. Przykład? Umowy między dwiema firmami, gdzie każda strona przekonuje drugą do swojego punktu widzenia. Jest sporo dobrych technik w tej fazie. Na pewno warto aktywnie słuchać, zadawać pytania, które rozjaśniają sytuację, i parafrazować, żeby upewnić się, że rozumiemy to, co mówi druga strona. Takie coś jak BATNA (najlepsza alternatywa dla negocjowanej umowy) może być bardzo pomocne, gdy sytuacja się zaostrza. Efektywne negocjacje wymagają współpracy oraz wzajemnego zrozumienia, co na końcu sprawia, że obie strony są bardziej zadowolone z wyniku.

Pytanie 12

Analizując sumę przychodów i wydatków za określony okres sprawozdawczy, można określić w rachunku zysków i strat

A. należności od odbiorców

B. wynik finansowy

C. zobowiązania firmy

D. sprzedaż towarów

Wynik finansowy, który jest kluczowym elementem rachunku zysków i strat, wyznacza różnicę pomiędzy przychodami a kosztami poniesionymi w danym okresie sprawozdawczym. To miara efektywności operacyjnej przedsiębiorstwa oraz jego zdolności do generowania zysku. Aby obliczyć wynik finansowy, należy zsumować wszystkie przychody ze sprzedaży towarów oraz świadczonych usług, a następnie odjąć od tej kwoty całkowite koszty operacyjne, w tym koszty produkcji, wynagrodzenia, amortyzacji oraz inne wydatki. Przykładowo, jeśli firma osiągnęła przychody w wysokości 500 000 zł, a jej całkowite koszty wyniosły 300 000 zł, to wynik finansowy wynosi 200 000 zł. Tak obliczony wynik finansowy jest niezwykle ważny, ponieważ pozwala na podejmowanie świadomych decyzji zarządczych, oceny rentowności działalności oraz planowania przyszłych strategii rozwoju. Standardy rachunkowości, takie jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej), podkreślają znaczenie precyzyjnego ujmowania przychodów i kosztów w celu uzyskania wiarygodnej informacji finansowej.

Pytanie 13

Na podstawie zapisów w kartotece magazynowej ustal, jaką ilość towaru powinna zamówić hurtownia, aby zrealizować zamówienie od odbiorcy detalicznego na 200 szt. towaru, zachowując zapas minimalny 60 szt.

Kartoteka magazynowa towaru
Nazwa towaru		Cena towaru		Jednostka miary
Talerz okrągły - 0554		15,00 zł		szt.
Data	Symbol i nr dowodu	Treść	Ilość
Data	Symbol i nr dowodu	Treść	Przychód	Rozchód	Stan
06.05.2024	Pz 110/2024	zakup	200	-	200
08.05.2024	Wz 211/2024	wydanie do sprzedaży	-	60	140

A. 60 szt.

B. 140 szt.

C. 200 szt.

D. 120 szt.

Zrozumienie wymagań dotyczących zamówień to kluczowy element efektywnego zarządzania zapasami. Odpowiedzi, takie jak 140 szt. czy 60 szt., nie uwzględniają rzeczywistego stanu magazynowego oraz zapotrzebowania na towar. Wybierając 140 szt., można przyjąć, że hurtownia ma wystarczający zapas, ale nie uwzględnia to faktu, że po wydaniu 200 szt. w magazynie pozostanie -60 szt. Oznacza to, że hurtownia nie spełni wymagań odbiorcy, co może prowadzić do utraty zaufania i reputacji na rynku. Natomiast 60 szt. jako zamówienie nie pokrywa nawet wartości zamówienia detalicznego, co jest nie do pomyślenia w kontekście zaspokajania potrzeb klientów. Z kolei odpowiedź 200 szt. sugeruje zamówienie całej ilości, co może być nieefektywne i nieprzystosowane do rzeczywistego stanu magazynowego. Należy pamiętać, że utrzymywanie zapasów na odpowiednim poziomie jest kluczowe, aby unikać sytuacji nadmiaru lub niedoboru towaru. Aby skutecznie zarządzać zapasami, warto przeprowadzać analizę ABC, co pozwala na lepsze dopasowanie zapotrzebowania i optymalizację kosztów związanych z magazynowaniem.

Pytanie 14

Właściciel hurtowni realizuje analizę finansową, zestawiając rzeczywistą wielkość strat naturalnych z ustalonymi wskaźnikami ubytków. Metoda zastosowanej analizy finansowej polega na porównaniu wielkości badanych z

A. normami

B. wartością środków pieniężnych

C. wielkością sprzedaży

D. planem

Właściwa odpowiedź to 'normami', ponieważ w analizie ekonomicznej istotne jest porównanie rzeczywistych wyników z ustalonymi standardami. Normy te mogą obejmować zarówno normy branżowe dotyczące strat, jak i wewnętrzne standardy ustalone przez firmę. Użycie norm jako punktu odniesienia pozwala na efektywną ocenę wydajności operacyjnej oraz identyfikację obszarów wymagających poprawy. Na przykład, w branży spożywczej normy dotyczące ubytków naturalnych mogą określać maksymalne dopuszczalne straty podczas transportu lub przechowywania produktów. Analizując różnice między rzeczywistymi ubytkami a tymi normami, właściciel hurtowni może podjąć decyzje dotyczące optymalizacji procesu magazynowania, minimalizacji strat oraz zwiększenia rentowności. W kontekście dobrych praktyk branżowych, stosowanie norm jako wskaźników wydajności jest kluczowe dla monitorowania efektywności operacyjnej oraz podejmowania strategicznych decyzji na poziomie zarządzania.

Pytanie 15

Złożenie zamówienia przez firmę następuje bezpośrednio po otrzymaniu przez nią

A. specyfikacji wysyłkowej

B. propozycji cenowej

C. potwierdzenia zamówienia

D. oferty handlowej

Odpowiedzi związane z zapytaniem ofertowym, specyfikacją wysyłkową i potwierdzeniem zamówienia nie są trafne, jeśli chodzi o kolejność kroków w procesie zamówienia. Zapytanie ofertowe to dokument, który firma wysyła do dostawców, żeby uzyskać różne propozycje cenowe. To się robi wcześniej, zanim dostanie się ofertę handlową, więc ta odpowiedź nie jest właściwa. Specyfikacja wysyłkowa to coś, co mówi o tym, jak wysłać zamówione towary, ale to też przychodzi po zaakceptowaniu oferty. A potwierdzenie zamówienia to dokument, który dostawca wysyła po złożeniu zamówienia, więc tu też odpowiedź nie pasuje. Często błędy w myśleniu wynikają z pomylenia kolejności procesów w zakupach i braku zrozumienia, jak różne dokumenty działają w całym cyklu zamówienia. Zrozumienie tych kroków jest naprawdę ważne, żeby skutecznie zarządzać zakupami i dobrze komunikować się z dostawcami.

Pytanie 16

Która z metod oceny jakości towarów opiera się na zastosowaniu zmysłów do analizy ich charakterystycznych właściwości?

A. Mikrobiologiczna

B. Organoleptyczna

C. Chemiczna

D. Instrumentalna

Metoda organoleptyczna przeprowadzania jakościowego odbioru towaru polega na wykorzystaniu zmysłów ludzkich, takich jak wzrok, węch, smak, dotyk i słuch, do oceny cech charakterystycznych produktów. W kontekście przemysłowym, ta metoda jest nieoceniona w procesach związanych z kontrolą jakości, gdzie wizualna inspekcja, ocena zapachu czy tekstury może dostarczyć istotnych informacji o stanie towarów. Przykładem zastosowania metody organoleptycznej jest ocena jakości żywności, gdzie inspektorzy mogą ocenić świeżość warzyw lub owoców na podstawie ich koloru, zapachu oraz twardości. W branży spożywczej stosuje się ją również do identyfikacji niepożądanych zmian, takich jak pleśń czy fermentacja. Zgodnie z normami ISO, korzystanie z metod organoleptycznych jest często zalecane jako uzupełnienie bardziej zaawansowanych metod analitycznych, co pozwala na kompleksowe podejście do oceny jakości. Warto również podkreślić, że metoda ta wymaga od oceniającego dużej wrażliwości i doświadczenia, co czyni ją skuteczną, ale również wymagającą.

Pytanie 17

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, symbol G oznacza

A. klasę

B. grupę

C. dział

D. sekcję

Wybór odpowiedzi na temat oznaczenia symbolu G w Polskiej Klasyfikacji Działalności zamiast sekcji na grupę, dział lub klasę wyraża pewne nieporozumienia co do struktury i hierarchii PKD. Grupa, dział i klasa to terminy, które odnoszą się do różnych poziomów tej klasyfikacji. Grupa to szersza kategoria, która może obejmować kilka sekcji, co sprawia, że wykorzystanie tego terminu w kontekście symbolu G jest nieadekwatne. Dział, z kolei, jest bardziej precyzyjny niż sekcja, ale także nie odpowiada na właściwe oznaczenie. Klasa to najmniejszy ze wskazanych elementów, w ramach którego zawarte są konkretne działalności. W rzeczywistości, symbol G jest bezpośrednio przypisany do sekcji, co oznacza, że można wyróżnić różne typy działalności w ramach tego samego obszaru, ale zawsze w kontekście szerszej kategorii. Dlatego niepoprawne odpowiedzi zwykle wynikają z mylenia poziomów klasyfikacji oraz braku zrozumienia ich wzajemnych relacji. Aby zrozumieć, dlaczego sekcja jest kluczowym elementem, warto przyjrzeć się, jak klasyfikacja wpływa na różne aspekty działalności gospodarczej, w tym raportowanie, analizy rynkowe czy strategię biznesową. Prawidłowe zrozumienie wyznaczonych poziomów klasyfikacji ma kluczowe znaczenie dla przedsiębiorców i analityków, którzy opierają swoje decyzje na tych klasyfikacjach.

Pytanie 18

Na przedstawionym schemacie zagospodarowania przestrzeni magazynowej znakiem zapytania zaznaczono

A. front przeładunkowy przyjęć.

B. front przeładunkowy wydań.

C. strefę przyjęć.

D. strefę składowania.

Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ front przeładunkowy wydań to kluczowy obszar w magazynie, który odpowiada za przygotowanie towarów do wysyłki. W analizowanym schemacie, znak zapytania znajduje się w strefie, gdzie odbywa się załadunek towarów na środki transportu. Zgodnie z dobrymi praktykami logistycznymi, front przeładunkowy wydań powinien być odpowiednio zorganizowany, aby zapewnić sprawne i efektywne procesy związane z wysyłką. W tym miejscu pracownicy magazynu dokonują kontroli jakości i ilości towarów przed ich wydaniem. Dodatkowo, efektywna organizacja frontu przeładunkowego wydań przyczynia się do redukcji czasów przestoju i zwiększa efektywność operacyjną całego magazynu. Istotne jest również, aby taka strefa była odpowiednio oznakowana i dostępna dla pracowników oraz środków transportu, co jest zgodne z normami bezpieczeństwa w branży magazynowej.

Pytanie 19

Jakie narzędzie marketingowe stosuje zachęty finansowe do stymulowania sprzedaży danego towaru?

A. Zarządzanie relacjami z klientami.

B. Reklama.

C. Promocja sprzedaży

D. Wsparcie finansowe.

Promocja sprzedaży to narzędzie, które faktycznie wykorzystuje bodźce ekonomiczne do zwiększenia sprzedaży produktów. Działa na zasadzie tymczasowych zachęt, takich jak zniżki, kupony, oferty specjalne czy promocje typu 'kup jeden, drugi gratis'. Celem tych działań jest zmotywowanie konsumentów do natychmiastowego zakupu, co przekłada się na wzrost obrotów. Przykładami mogą być promocje sezonowe w supermarketach, które przyciągają klientów do zakupu większej ilości produktów po obniżonej cenie. Ponadto, promocje sprzedaży są zgodne z najlepszymi praktykami marketingowymi, które sugerują, że krótkoterminowe akcje marketingowe mogą znacząco wpłynąć na wyniki sprzedaży, zwłaszcza w branżach o dużej konkurencji. To narzędzie jest również wykorzystywane w kampaniach wprowadzających nowe produkty na rynek, gdzie zachęty mogą pomóc w szybkim zdobyciu uwagi klientów oraz w budowaniu świadomości marki.

Pytanie 20

Dokonano analizy kształtowania się popytu na telewizory marki "ŁUNA" w pierwszym kwartale bieżącego roku. Wyniki przedstawiono na załączonym wykresie. Które z wymienionych zjawisk może być przyczyną zachowań konsumentów?

A. Pojawienie się na rynku dobra substytucyjnego.

B. Korzystne warunki kredytowania sprzedaży.

C. Ograniczenie wydatków na reklamę.

D. Spadek siły nabywczej konsumentów.

Jak się okazuje, korzystne warunki kredytowania sprzedaży mogą naprawdę podkręcić popyt na produkty, co widać na przykładzie telewizorów 'ŁUNA'. Takie zachęty, jak niskie oprocentowanie kredytów czy elastyczne plany spłat, sprawiają, że ludzie chętniej sięgają po nowy sprzęt. Pomyślmy o promocjach, które pozwalają kupić RTV na raty – to zmniejsza barierę dla klientów. Jak to działa? Wzrost popytu ilustruje krzywa popytu, która się przesuwa w prawo, co znaczy, że przy tej samej cenie konsumenci są gotowi kupić więcej. Takie zjawiska to chleb powszedni w marketingu, bo mogą znacznie zwiększyć obroty firmy i poprawić jej pozycję na rynku. Uważam, że uwzględnianie takich finansowych udogodnień w analizach rynkowych jest kluczowe dla zrozumienia, co wpływa na decyzje zakupowe.

Pytanie 21

W grudniu 2013 roku przedsiębiorstwo zajmujące się handlem wprowadziło do ewidencji środek trwały o wartości początkowej 100 000 zł. Zastosowano degresywną metodę amortyzacji z roczną stawką amortyzacyjną na poziomie 20% oraz współczynnikiem podwyższającym wynoszącym 2. Jaka będzie wartość netto tego środka trwałego na koniec pierwszego roku eksploatacji?

A. 80 000 zł

B. 60 000 zł

C. 40 000 zł

D. 20 000 zł

Wartości netto środka trwałego na koniec pierwszego roku użytkowania nie można określić na podstawie błędnych kalkulacji związanych z amortyzacją. Odpowiedzi takie jak 20 000 zł, 40 000 zł i 80 000 zł wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania amortyzacji, szczególnie w kontekście metody degresywnej. Typowym błędem jest założenie, że stawka amortyzacji 20% odnosi się do całej wartości początkowej, co jest mylące. W metodzie degresywnej stawka ta jest stosowana do wartości początkowej, ale z uwzględnieniem współczynnika podwyższającego. Niepoprawne obliczenie może prowadzić do znacznych różnic w wartościach netto. Założenie, że wartość netto wynosi 80 000 zł, wynika z pomylenia wartości amortyzacji z wartością początkową. Oznacza to, że użytkownik nie uwzględnił wpływu amortyzacji na obniżenie wartości aktywa. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla właściwej analizy finansowej przedsiębiorstwa i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Właściwe podejście do amortyzacji nie tylko wpływa na bilans, ale także na wynik finansowy firmy, dlatego istotne jest, aby opierać się na standardach rachunkowości i dobrych praktykach w tej dziedzinie.

Pytanie 22

Wyznacz wartość sprzedaży netto za kilogram produktu oferowanego w opakowaniach po 250 g, przy cenie sprzedaży netto wynoszącej 40,00 zł za opakowanie.

A. 62,50 zł

B. 64,00 zł

C. 100,00 zł

D. 160,00 zł

Aby obliczyć cenę sprzedaży netto za kilogram towaru sprzedawanego w opakowaniu 250 g, należy zastosować zasadę proporcjonalności. Cena sprzedaży netto za opakowanie 250 g wynosi 40,00 zł. Aby uzyskać cenę za 1 kg, trzeba najpierw przeliczyć ilość opakowań w kilogramie, co w naszym przypadku wynosi 4 opakowania (1 kg = 1000 g, a 1000 g / 250 g = 4). Następnie, mnożymy cenę za opakowanie przez liczbę opakowań: 40,00 zł x 4 = 160,00 zł. Przykład ten ilustruje typowy proces wyceny w handlu detalicznym oraz hurtowym, gdzie jednostkowe ceny produktów są istotne dla oceny rentowności oraz konkurencyjności oferty. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ceną oraz strategią sprzedaży, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 23

Jakie dane muszą koniecznie znaleźć się w ofercie handlowej?

A. Cena sprzedawanych towarów

B. Podpis dyrektora

C. Informacja o pozycji na rynku producenta

D. Warunki gwarancji na wady towaru

Cena towarów to super ważny element w ofercie. Głównie dlatego, że klienci dzięki niej mogą ocenić, czy coś jest atrakcyjne i czy warto kupić. W praktyce, cena powinna być jasno pokazana, żeby nie było niejasności. Standardy mówią, że cena ma być przejrzysta, często z dodatkowymi kosztami, jak transport czy podatki. Na przykład w ofertach B2B, firmy czasem dają rabaty przy większych zamówieniach. Dobrze, żeby takie rzeczy też były opisane w ofercie, żeby klienci wiedzieli, ile tak naprawdę muszą zapłacić. Dodatkowo, cena może się zmieniać w zależności od rynku, więc ważne jest, żeby ją aktualizować. Dobra oferta, która jasno przedstawia ceny, nie tylko wpływa na zakupy, ale też buduje zaufanie między sprzedającym a kupującym.

Pytanie 24

Rejestracja operacji gospodarczej, która zwiększa wartość zapasów na koncie Towary, określana jest jako

A. kredytowanie konta

B. zapisanie na dobro konta

C. zapisanie w ciężar konta

D. uznanie konta

Udzielając odpowiedzi na to pytanie, można być skłonny do mylenia terminologii księgowej, co prowadzi do błędnych wniosków. Użycie sformułowania \"zapisanie na dobro konta\" jest nieprawidłowe w kontekście zwiększenia stanu zapasów, ponieważ zapis na dobro konta dotyczy zmniejszenia zobowiązań lub kosztów, a nie aktywów. Podobnie stwierdzenie dotyczące \"uznania konta\" jest mylące, ponieważ w praktyce oznacza ono, że wartość konta jest zwiększana, co w przypadku aktywów nie przekłada się na zaliczenie na dobro, lecz na ciężar. Kredytowanie konta jest równie nieadekwatne, gdyż odnosi się do zmniejszenia wartości aktywów lub zwiększenia zobowiązań, co jest odwrotnością tego, o co chodzi w kontekście zwiększania stanu zapasów. Typowym błędem myślowym jest zapominanie, że księgowość opiera się na równowadze między debetem a kredytem. Odpowiednie zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla każdego, kto pragnie efektywnie zarządzać finansami w firmie. Zastosowanie właściwej terminologii i procedur księgowych ma kluczowe znaczenie dla transparentności i zgodności z przepisami, co w dłuższej perspektywie wpływa na wiarygodność sprawozdań finansowych.\

Pytanie 25

Oblicz całkowitą wartość sprzedaży 100 sztuk towaru, jeśli hurtownia nabyła towar po jednostkowej cenie netto wynoszącej 8,00 zł, stosuje 25% marżę hurtową na podstawie ceny zakupu, a towar jest obciążony 23% stawką VAT?

A. 10 zł

B. 12,30 zł

C. 1 000 zł

D. 1 230 zł

Aby obliczyć wartość brutto sprzedaży towaru, należy zacząć od ustalenia ceny netto jednostkowej, która wynosi 8,00 zł. Hurtownia stosuje 25% marżę hurtową, co oznacza, że cena sprzedaży netto (czyli cena, po której towar będzie sprzedawany) jest obliczana jako cena zakupu powiększona o tę marżę. Marża wynosi 25% z 8,00 zł, co daje 2,00 zł, więc cena sprzedaży netto wynosi 8,00 zł + 2,00 zł = 10,00 zł. Następnie obliczamy wartość sprzedaży dla 100 sztuk towaru: 10,00 zł x 100 = 1 000,00 zł. Kolejnym krokiem jest dodanie stawki VAT w wysokości 23%. Wartość VAT wynosi 1 000,00 zł x 23% = 230,00 zł, co oznacza, że wartość brutto sprzedaży wynosi 1 000,00 zł + 230,00 zł = 1 230,00 zł. Tego rodzaju obliczenia są istotne w praktyce handlowej, ponieważ umożliwiają prawidłowe ustalenie cen, które są zgodne z obowiązującymi przepisami o VAT oraz zapewniają marżę, która pokrywa koszty działalności i generuje zysk.

Pytanie 26

W czerwcu dzienna sprzedaż dwóch regionalnych gazet wynosiła odpowiednio 400 egzemplarzy i 300 egzemplarzy. Oblicz poziom dziennej sprzedaży prasy w lipcu, jeśli wiadomo, że w czasie letnim sprzedaż zwiększa się o 30% w porównaniu do miesiąca wcześniej.

A. 370 egzemplarzy i 270 egzemplarzy

B. 280 egzemplarzy i 210 egzemplarzy

C. 430 egzemplarzy i 330 egzemplarzy

D. 520 egzemplarzy i 390 egzemplarzy

Odpowiedź 520 szt. i 390 szt. jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wzrost sprzedaży gazet o 30% w stosunku do wyników z czerwca. Dzienna sprzedaż pierwszej gazety w czerwcu wyniosła 400 sztuk. Aby obliczyć sprzedaż w lipcu, należy pomnożyć tę wartość przez 1,3 (co odpowiada wzrostowi o 30%), co daje: 400 szt. * 1,3 = 520 szt. Dla drugiej gazety, która w czerwcu sprzedała 300 sztuk, proces obliczeń jest podobny: 300 szt. * 1,3 = 390 szt. Zastosowanie tego wzoru pokazuje, jak ważne jest zrozumienie procentowego wzrostu w kontekście biznesowym. W praktyce, takie obliczenia mogą pomóc w planowaniu zapasów oraz strategii marketingowych, zwłaszcza w branży wydawniczej, gdzie sezonowość ma znaczący wpływ na sprzedaż. Firmy powinny regularnie analizować dane sprzedażowe, aby dostosować swoje strategie do zmieniających się warunków rynkowych i oczekiwań klientów.

Pytanie 27

Informacje dotyczące towarów objętych obniżoną stawką VAT należy odnaleźć w klasyfikacji

A. PKWiU

B. PKD

C. CPA

D. CN

PKWiU, czyli Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, jest kluczowym narzędziem w zakresie klasyfikacji towarów i usług w Polsce, szczególnie w kontekście podatku VAT. Obniżona stawka VAT dotyczy określonych grup towarów, które muszą być dokładnie zidentyfikowane w odpowiednich klasyfikacjach. PKWiU dostarcza szczegółowych informacji o towarach, które mogą być objęte obniżonymi stawkami, co jest niezwykle istotne dla przedsiębiorców, którzy chcą prawidłowo stosować przepisy podatkowe. Na przykład, produkty rolnicze, niektóre usługi budowlane oraz artykuły spożywcze są klasyfikowane w PKWiU i mogą korzystać z obniżonej stawki VAT. Dobrze znajomość PKWiU pozwala przedsiębiorcom uniknąć błędów podatkowych, co może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji finansowych, jak kary za niewłaściwe rozliczenia. Praktyczne zastosowanie tej klasyfikacji w codziennej działalności gospodarczej jest nieocenione, zwłaszcza w kontekście audytów podatkowych i zgłaszania do urzędów skarbowych. Znalezienie odpowiedniej klasyfikacji w PKWiU jest więc kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami.

Pytanie 28

Zgodnie z zamieszczoną ilustracją, obroty debetowe na koncie Rachunek bieżący wynoszą

Dt	Kasa	Ct
Sp.) 36 000,00		3 000,00
15 200,00		5 600,00
8 800,00		3 600,00

A. 8 900,00

B. 24 000,00

C. 36 000,00

D. 60 000,00

Wybór niepoprawnej odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia podstawowych zasad dotyczących obrotów na kontach bankowych. Zestawienie wartości 24 000,00, 36 000,00 oraz 8 900,00 wskazuje na różne błędne interpretacje. Na przykład, odpowiedź 24 000,00 mogła być pomyłką wynikającą z sumowania tylko części wpłat lub błędnego rozpoznania transakcji. Z kolei odpowiedź 36 000,00 może sugerować, że osoba odpowiadająca nie uwzględniła wszystkich wpływów lub pomyliła je z innym kontem. Odpowiedź 8 900,00 jest szczególnie problematyczna, ponieważ sugeruje, że tylko niewielka część środków została zdeponowana, co jest mało prawdopodobne w kontekście standardowych praktyk bankowych. W przypadku błędnych wyborów warto zrewidować swoje podejście do analizy dokumentów bankowych oraz zwrócić uwagę na dokładność w interpretacji danych. Podstawowym błędem jest zatem nieprzestrzeganie zasady, że wszystkie wpłaty na rachunek bieżący powinny być dokładnie rejestrowane, co przekłada się na brak pełnej informacji o stanie finansowym. Uczestnicy powinni również zapoznać się ze standardami rachunkowości, które jasno określają, jak powinny być klasyfikowane i raportowane obroty na kontach, aby uniknąć podobnych nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 29

Na podstawie przedstawionych poziomów wskaźnika bieżącej płynności finansowej określ, w którym kwartale jednostka nie miała kłopotów z bieżącą regulacją swoich zobowiązań.

Tabela. Poziom wskaźnika bieżącej płynności finansowej
0,2	0,5	0,9	2,0
Kwartał I	Kwartał II	Kwartał III	Kwartał IV

A. W kwartale IV.

B. W kwartale II.

C. W kwartale I.

D. W kwartale III.

Wybór kwartalu IV jako okresu, w którym jednostka nie miała problemów z bieżącą regulacją swoich zobowiązań, jest poprawny ze względu na wskaźnik bieżącej płynności finansowej wynoszący 2,0. Oznacza to, że jednostka dysponowała dwukrotnie większą ilością aktywów obrotowych niż zobowiązań bieżących. Taki poziom płynności jest zgodny z dobrą praktyką finansową, która zaleca utrzymanie wskaźnika na poziomie co najmniej 1,5. Wartości powyżej tego poziomu sugerują, że jednostka ma wystarczające zasoby, aby w razie potrzeby pokryć swoje zobowiązania. W kontekście zarządzania finansami, wysoki wskaźnik płynności przyczynia się do stabilności finansowej oraz zaufania inwestorów i wierzycieli. Warto również zauważyć, że monitorowanie wskaźnika bieżącej płynności w różnych okresach jest kluczowe dla proaktywnego zarządzania ryzykiem finansowym, co jest istotnym elementem strategii finansowej każdej jednostki. Przykładem zastosowania takiej analizy jest przygotowanie raportów finansowych, które mogą być wykorzystywane przez zarząd do podejmowania decyzji dotyczących alokacji kapitału oraz inwestycji.

Pytanie 30

Aby skorygować błędnie wprowadzoną kwotę w dokumencie Polecenie księgowania, który został sporządzony ręcznie przed zakończeniem miesiąca, należy

A. wykonać storno czarne

B. skreślić pomyłkę, wpisać właściwą kwotę, datę oraz złożyć podpis

C. wystawić dokument korygujący i zniszczyć oryginał

D. wykonać storno czerwone

Wybór wystawienia dowodu korygującego oraz zniszczenia dokumentu zdaje się być nieadekwatny w kontekście procedur korygowania zapisów w rachunkowości. Wystawienie dowodu korygującego jest odpowiednią metodą, jednak zniszczenie oryginalnego dokumentu jest wręcz przeciwwskazane, ponieważ wprowadza chaos w dokumentacji. Oryginalny dokument wciąż ma wartość dowodową, a jego usunięcie może prowadzić do trudności w przyszłej analizie finansowej. Często takie działania są sprzeczne z wymaganiami audytów i kontroli wewnętrznej, które wymagają pełnej dostępności dokumentacji. Zastosowanie stornowania czarnego lub czerwonego również nie jest uzasadnione w tej sytuacji. Storno czarne dotyczy wyłącznie anulowania błędnych operacji, co jest bardziej skomplikowaną procedurą, a storno czerwone jest dedykowane do korygowania błędów w księgach rachunkowych. Wybór tych opcji może skutkować niepotrzebnym zwiększeniem złożoności procesu oraz dodatkowym obciążeniem administracyjnym, co jest sprzeczne z dążeniem do uproszczenia procedur księgowych. Często spotykanym błędem myślowym jest przekonanie, że jakiekolwiek korygowanie musi wiązać się z formalnym anulowaniem dokumentów, co nie jest prawdą i może prowadzić do nieefektywności w obiegu dokumentów.

Pytanie 31

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli, ustal wartość różnic inwentaryzacyjnych towarów.

Wyniki inwentaryzacji przeprowadzonej w sklepie spożywczym
Nazwa towaru	Cena jednostkowa	Stan wg spisu z natury w kg	Stan wg zapisów księgowych w kg
Wafle karmelowe	18,00 zł/kg	26	30
Wafle kakaowe	20,00 zł/kg	24	23

A. Niedobór wafli karmelowych 72,00 zł i nadwyżka wafli kakaowych 20,00 zł.

B. Nadwyżka wafli karmelowych 72,00 zł i nadwyżka wafli kakaowych 20,00 zł.

C. Nadwyżka wafli karmelowych 72,00 zł i niedobór wafli kakaowych 20,00 zł.

D. Niedobór wafli karmelowych 72,00 zł i niedobór wafli kakaowych 20,00 zł.

Poprawna odpowiedź wskazuje na niedobór wafli karmelowych oraz nadwyżkę wafli kakaowych, co jest zgodne z zasadami inwentaryzacji. Aby obliczyć różnice inwentaryzacyjne, konieczne jest porównanie stanu faktycznego towarów z ich stanem księgowym. W przypadku wafli karmelowych, stwierdzono ich niedobór, ponieważ stan księgowy (np. zapis w systemie) przekraczał stan rzeczywisty. Ustalając wartość tego niedoboru, przy cenie jednostkowej 18,00 zł za kg, uzyskujemy wartość 72,00 zł (4 kg niedoboru). W odniesieniu do wafli kakaowych zaobserwowano nadwyżkę, co oznacza, że stan faktyczny był wyższy niż stan księgowy. Przy cenie 20,00 zł/kg nadwyżka ta wynosi 20,00 zł (1 kg). Przy takich obliczeniach ważne jest, aby dokładnie dokumentować wszelkie różnice, co jest kluczowe dla transparentności w raportowaniu finansowym oraz zgodności z przepisami prawa. Prawidłowe zarządzanie inwentaryzacją jest istotne dla minimalizacji strat i optymalizacji procesów logistycznych oraz magazynowych w firmach.

Pytanie 32

Na podstawie danych przedstawionych w tabeli określ rodzaj i wartość różnic inwentaryzacyjnych towaru X.

Rodzaj towaru	Cena jednostkowa	Stan wg zapisów księgowych	Stan wg spisu z natury
Towar X	12,00 zł/szt.	60 szt.	55 szt.

A. Nadwyżka 60,00 zł

B. Niedobór 60,00 zł

C. Nadwyżka 55,00 zł

D. Niedobór 55,00 zł

Poprawna odpowiedź "Niedobór 60,00 zł" wynika z dokładnego obliczenia różnicy inwentaryzacyjnej na podstawie analizy danych zawartych w tabeli. Różnica inwentaryzacyjna towaru jest wynikiem porównania rzeczywistej ilości towaru w magazynie z ilością, która powinna być zgodnie z dokumentacją księgową. W tym przypadku, stwierdzono niedobór 5 sztuk towaru X, przy cenie jednostkowej wynoszącej 12,00 zł za sztukę. Aby obliczyć wartość niedoboru, mnożymy te dwie wartości: 5 sztuk * 12,00 zł/szt. = 60,00 zł. Tego rodzaju analizy są kluczowe dla zapewnienia dokładności i integralności danych finansowych w przedsiębiorstwie. W praktyce, regularne przeprowadzanie inwentaryzacji oraz analiz różnic inwentaryzacyjnych jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zapasami, co pomaga w identyfikacji problemów związanych z kradzieżą, błędami w księgowości, czy nieprawidłowym zarządzaniem towarami. Utrzymywanie kontroli nad stanem zapasów pomaga w optymalizacji kosztów operacyjnych oraz zwiększa efektywność procesów logistycznych.

Pytanie 33

Klient nabył materiały biurowe. Sprzedawca zobowiązany jest do wystawienia faktury potwierdzającej sprzedaż najpóźniej do

A. 30. dnia od daty wydania towarów z magazynu.

B. dnia, w którym otrzymał płatność za towary.

C. do 15-tego dnia miesiąca, który następuje po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży.

D. dnia wydania towarów.

Wystawienie faktury w dniu wydania towarów, dniu otrzymania zapłaty za towary lub w ciągu 30 dni od wydania towarów z magazynu to podejścia, które mogą prowadzić do niepoprawnego zarządzania dokumentacją i ewentualnych problemów z rozliczeniami podatkowymi. Przykładowo, wystawienie faktury w dniu wydania towarów mogłoby sugerować, że transakcja została zakończona, zanim klient rzeczywiście zapłacił, co nie jest zgodne z praktycznymi standardami obsługi klienta. Z kolei wystawienie faktury w dniu otrzymania zapłaty może prowadzić do sytuacji, w której dokumentacja sprzedaży nie jest dostępna w momencie, gdy jest potrzebna do celów audytowych lub w przypadku reklamacji. Dodatkowo, 30-dniowy termin może wydawać się korzystny, jednak w rzeczywistości prowadzi do opóźnienia w dokumentacji, co może skutkować poważnymi konsekwencjami podatkowymi, w tym potencjalnymi karami za nieterminowe wystawienie faktur. Takie podejście nie tylko narusza obowiązujące przepisy, ale także wprowadza chaos w procesie księgowania i wpływa na płynność finansową przedsiębiorstwa. Dlatego kluczowe jest, aby sprzedawcy ściśle przestrzegali przepisów dotyczących terminów wystawiania faktur, aby zapewnić prawidłowość swoich działań i uniknąć potencjalnych problemów prawnych.

Pytanie 34

Aby wzmocnić zachowania zakupowe oraz budować lojalność wobec produktów i marek, firma handlowa powinna wykorzystać narzędzia reklamowe, które przede wszystkim pełnią rolę

A. motywującą

B. informacyjną

C. przypominającą

D. edukacyjną

Odpowiedź przypominająca jest prawidłowa, ponieważ w kontekście utrwalania zachowań konsumenckich oraz kształtowania lojalności, kluczową rolę odgrywa przypominanie o istnieniu produktu lub marki w umyśle konsumentów. Instrumenty reklamowe, które pełnią funkcje przypominającą, mają na celu odświeżenie w świadomości konsumentów informacji o produktach, które już znają i mogą być skłonni ponownie zakupić. Przykładem mogą być kampanie remarketingowe w marketingu internetowym, które kierują reklamy do osób, które wcześniej odwiedziły stronę internetową firmy. Działania te są zgodne z zasadami budowania lojalności, ponieważ przypominają konsumentom o zaletach produktów oraz zachęcają do ponownego zakupu. Przypomnienie o produktach może również przyczynić się do zwiększenia udziału w rynku, szczególnie w branżach o wysokiej konkurencji, gdzie klienci mogą być skłonni do wyboru alternatywnych rozwiązań. Warto zauważyć, że skuteczne kampanie przypominające bazują na analizie danych klientów, co pozwala na dostosowanie komunikacji do ich indywidualnych potrzeb i preferencji, co dodatkowo zwiększa efektywność działań marketingowych.

Pytanie 35

Gospodarcza operacja o treści "uregulowano zobowiązania wobec dostawców z konta bieżącego jednostki" spowoduje modyfikację obrotów na kontach

A. Rachunek bieżący (zwiększenie), Rozrachunki z dostawcami (zwiększenie)

B. Rachunek bieżący (zmniejszenie), Rozrachunki z dostawcami (zwiększenie)

C. Rachunek bieżący (zmniejszenie), Rozrachunki z dostawcami (zmniejszenie)

D. Rachunek bieżący (zwiększenie), Rozrachunki z dostawcami (zmniejszenie)

Operacja spłaty zobowiązań wobec dostawców z rachunku bieżącego jednostki jest klasycznym przykładem transakcji wpływającej na bilans. W momencie, gdy dokonuje się płatności, środki na rachunku bieżącym ulegają zmniejszeniu, co odzwierciedla spadek aktywów. Z drugiej strony, spłata zobowiązań prowadzi do zmniejszenia stanu rozrachunków z dostawcami, co jest zapisem w pasywach bilansu. Praktycznie rzecz biorąc, spłacając dostawców, firma może poprawić swoją reputację kredytową oraz relacje z kontrahentami, co jest korzystne w kontekście przyszłych transakcji. Standardy rachunkowości, takie jak Międzynarodowe Standardy Rachunkowości (MSR), podkreślają znaczenie dokładnego ewidencjonowania takich operacji, aby zapewnić przejrzystość i wiarygodność sprawozdań finansowych. Zrozumienie mechanizmu tych operacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 36

Jaki dokument powinien zostać sporządzony w sytuacji, gdy podczas odbioru stwierdzono, że ilość dostarczonych towarów nie zgadza się z zamówieniem?

A. Pz – przyjęcie z zewnątrz

B. Wz – wydanie na zewnątrz

C. Dokumentację dostawy

D. Protokół różnic

Protokół różnic jest dokumentem niezbędnym w przypadku stwierdzenia niezgodności ilości dostarczonych towarów z zamówieniem. Jego głównym celem jest dokładne udokumentowanie różnic pomiędzy stanem faktycznym a zapisami w zamówieniu, co jest kluczowe dla dalszych działań administracyjnych. Protokół ten powinien zawierać szczegółowe informacje o nazwie towaru, ilości przewidzianej w zamówieniu oraz ilości rzeczywiście dostarczonej. Sporządzenie takiego dokumentu pozwala na formalne zgłoszenie problemu do dostawcy, co jest ważne dla zachowania odpowiednich standardów jakości i odpowiedzialności w procesie logistycznym. Przykładem zastosowania protokołu różnic może być sytuacja, gdy przy odbiorze towaru zauważono, że dostarczono 80 sztuk zamiast zamówionych 100. W takim przypadku protokół różnic jest nie tylko potwierdzeniem rozbieżności, ale również dokumentem, na podstawie którego można prowadzić dalsze negocjacje z dostawcą oraz ewentualnie domagać się rekompensaty lub zwrotu towaru.

Pytanie 37

Który dokument błędnie zarejestrowano w przedstawionej kartotece magazynowej towaru?

A. PZ 02/17

B. WZ 01/17

C. PZ 01/17

D. WZ 02/17

Dokument WZ 02/17 został zarejestrowany niepoprawnie, bo pokazuje zły stan magazynowy po sprzedaży. W zarządzaniu magazynem naprawdę ważne jest, żeby dokładnie śledzić, ile mamy towaru, żeby nie było ani za mało, ani za dużo. Jak sprzedamy 30 sztuk, to stan magazynowy powinien zmniejszyć się z 70 do 40. Jeżeli mamy błędny stan, jak tutaj, to w przyszłości może to prowadzić do jeszcze większych pomyłek. Dobrym pomysłem jest regularne sprawdzanie kartoteki magazynowej i porównywanie jej z faktycznym stanem towaru. Żeby uniknąć takich sytuacji, warto wprowadzić jakieś procedury kontroli jakości danych, albo przeprowadzać systematyczne audyty magazynowe. To pomaga wychwycić ewentualne błędy na wczesnym etapie.

Pytanie 38

Jeśli w badanym okresie dochody ze sprzedaży w sklepie wyniosły 396 000,00 zł, a przeciętny stan zapasów to 16 500,00 zł, to jak często odnawiano zapas towarów?

A. 12 razy

B. 24 razy

C. 20 razy

D. 15 razy

Wynik 24 odnawiania zapasów w danym okresie oblicza się, dzieląc całkowity obrót przez średni zapas. W tym przypadku, dla obliczenia: 396 000,00 zł (obrót) / 16 500,00 zł (średni zapas) = 24. Takie podejście jest zgodne z zasadą rotacji zapasów, która jest kluczowym wskaźnikiem efektywności zarządzania zapasami w handlu detalicznym. Rotacja zapasów informuje, jak często zapasy są sprzedawane i zastępowane w danym okresie. Wysoka rotacja zapasów może sugerować dobrą sprzedaż i skuteczne zarządzanie asortymentem, co jest istotne dla optymalizacji kosztów magazynowania i poprawy płynności finansowej. Na przykład, w praktyce handlowej, przedsiębiorstwa dążą do osiągnięcia odpowiedniej rotacji zapasów, aby uniknąć przestarzałych towarów, co może prowadzić do strat finansowych. Warto również pamiętać, że rotacja zapasów wpływa na decyzje dotyczące zamówień i planowania zakupów, co jest kluczowe dla utrzymania odpowiednich poziomów zapasów.

Pytanie 39

Jaki dokument stanowi podstawę do wydania gotówki z kasy?

A. Zestawienie kasowe

B. Wniosek o zaliczkę

C. Zlecenie księgowania

D. Zlecenie przelewu

Wniosek o zaliczkę jest kluczowym dokumentem źródłowym, który stanowi podstawę do wypłaty gotówki z kasy. W praktyce, wniosek ten zawiera szczegółowe informacje dotyczące celu i kwoty zaliczki, co umożliwia kasjerowi dokonanie jej wypłaty zgodnie z wewnętrznymi regulacjami firmy. Wniosek o zaliczkę powinien być odpowiednio podpisany przez osobę upoważnioną, co zapewnia zgodność z procedurami kontrolnymi. W kontekście dobrych praktyk finansowych, dokument ten powinien być również archiwizowany w celu przyszłej kontroli i audytu. Dodatkowo, wniosek o zaliczkę może być związany z polityką zarządzania kosztami w firmie, co umożliwia lepsze planowanie budżetu. Warto zauważyć, że taka procedura ułatwia przejrzystość finansową i minimalizuje ryzyko nadużyć, które mogą wystąpić w przypadku braku odpowiednich dokumentów. Wsparcie dokumentacji w procesach finansowych jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania organizacji oraz dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa.

Pytanie 40

Otrzymanie płatności od kontrahenta na rachunek bieżący jednostki doprowadzi do zmiany obrotów na kontach

A. Rachunek bieżący (zmniejszenie), Rozrachunki z odbiorcami (zmniejszenie)

B. Rachunek bieżący (zmniejszenie), Rozrachunki z odbiorcami (zwiększenie)

C. Rachunek bieżący (zwiększenie), Rozrachunki z odbiorcami (zwiększenie)

D. Rachunek bieżący (zwiększenie), Rozrachunki z odbiorcami (zmniejszenie)

Odpowiedź wskazująca na zwiększenie stanu Rachunku bieżącego oraz zmniejszenie Rozrachunków z odbiorcami jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywisty proces przepływu gotówki w wyniku uregulowania należności przez kontrahenta. Kiedy kontrahent dokonuje płatności, kwota ta wpływa na rachunek bieżący jednostki, co skutkuje jego zwiększeniem. Jednocześnie, po dokonaniu płatności, kwota ta zostaje odjęta od zobowiązań wobec odbiorców, co objawia się zmniejszeniem wartości na koncie Rozrachunków z odbiorcami. W praktyce, taka operacja jest kluczowym elementem zarządzania finansami w każdej jednostce, ponieważ poprawia płynność finansową, umożliwiając jednostce łatwiejsze zarządzanie codziennymi wydatkami. Ponadto, zgodnie z zasadami rachunkowości, każda transakcja wpływająca na obroty kont księgowych musi być precyzyjnie rejestrowana, co ukierunkowuje na efektywne monitorowanie stanu należności oraz dostępnych środków. Warto również zauważyć, że takie operacje są zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które podkreślają znaczenie rzetelnego i transparentnego prezentowania informacji finansowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej