Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:56
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:07

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W sieciach bezprzewodowych typu Ad-Hoc IBSS (Independent Basic Service Set) wykorzystywana jest topologia fizyczna

A. pierścienia

B. gwiazdy

C. magistrali

D. siatki

Wybór topologii gwiazdy, pierścienia lub magistrali w kontekście sieci Ad-Hoc IBSS jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych struktur ma swoje specyficzne ograniczenia i nie pasuje do natury Ad-Hoc. Topologia gwiazdy opiera się na centralnym punkcie dostępowym, co jest sprzeczne z decentralizowanym charakterem Ad-Hoc, gdzie każde urządzenie może pełnić rolę zarówno nadawcy, jak i odbiorcy. W przypadku topologii pierścienia, w której dane przemieszczają się w jednym kierunku przez wszystkie urządzenia, łatwo o zakłócenia i problemy z wydajnością, co w sieciach Ad-Hoc jest niepożądane. Z kolei magistrala, w której wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu, jest również nieodpowiednia, ponieważ wymaga stabilnej struktury, co nie jest możliwe w dynamicznym środowisku Ad-Hoc. Typowym błędem myślowym jest mylenie pojmowania struktury sieci z typowymi, stałymi instalacjami, podczas gdy Ad-Hoc ma na celu umożliwienie szybkiej i elastycznej komunikacji w zmieniających się warunkach. Te nieprawidłowe odpowiedzi nie uwzględniają również praktycznych aspektów rozwoju sieci bezprzewodowych, które opierają się na standardach takich jak IEEE 802.11, które promują elastyczność i decentralizację.

Pytanie 2

Aby zmagazynować 10 GB danych na pojedynczej płycie DVD, jaki typ nośnika powinien być wykorzystany?

A. DVD-5

B. DVD-10

C. DVD-9

D. DVD-18

Wybór nośnika DVD-5, DVD-9 lub DVD-10 do zapisania 10 GB danych jest błędny, ponieważ każdy z tych formatów ma ograniczoną pojemność. DVD-5, na przykład, pomieści jedynie 4,7 GB danych, co znacznie odbiega od wymaganej ilości. Z kolei DVD-9 może przechować do 8,5 GB, co wciąż nie wystarcza na zapisanie 10 GB. DVD-10, będąc podwójną jednostronną płytą, również ma ograniczenie do około 9,4 GB, co czyni go niewystarczającym do zapisania większej ilości danych. Przy wyborze nośnika istotne jest zrozumienie technologii magazynowania i zastosowań, jakie się z nimi wiążą. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że inne standardy DVD mogą pomieścić większe ilości danych tylko poprzez wykorzystanie dodatkowych warstw lub stron. W rzeczywistości, tylko nośniki takie jak DVD-18, które wykorzystują obie strony oraz podwójne warstwy, są w stanie skutecznie zaspokoić większe potrzeby magazynowe. Znajomość różnic pomiędzy tymi typami nośników pozwala uniknąć frustracji związanej z niewystarczającą przestrzenią na zapis danych. W związku z tym, wybór odpowiedniego nośnika powinien opierać się na analizie konkretnych wymagań dotyczących przechowywanych materiałów.

Pytanie 3

Który z standardów implementacji sieci Ethernet określa sieć opartą na kablu koncentrycznym, gdzie długość segmentu nie może przekraczać 185 m?

A. 10Base-2

B. 10Base-5

C. 100Base-T2

D. 100Base-T4

Wybrane odpowiedzi, takie jak 10Base-5, 100Base-T2 i 100Base-T4, nie są zgodne z opisanym standardem realizacji sieci Ethernet. 10Base-5, znany jako 'Thick Ethernet', również wykorzystuje kabel koncentryczny, jednak jego maksymalna długość segmentu wynosi 500 metrów, co znacząco przekracza wymaganie dotyczące 185 metrów. W efekcie, odpowiedź ta wprowadza w błąd, gdyż dotyczy innego standardu, który nie spełnia kryteriów podanych w pytaniu. Z kolei 100Base-T2 i 100Base-T4 są standardami Ethernet opartymi na kablach skrętkowych, co wyklucza je z możliwości pracy na kablu koncentrycznym. Standard 100Base-T2 obsługuje prędkość przesyłu do 100 Mbps, jednak nie jest przeznaczony do pracy z kablami koncentrycznymi, a zamiast tego korzysta z kabli skrętkowych typu Cat 3. 100Base-T4 również operuje na kablach skrętkowych, umożliwiając przesył danych z prędkością 100 Mbps, ale wymaga zastosowania czterech par przewodów, co jest zupełnie innym podejściem do realizacji sieci. W przypadku wyboru odpowiedzi, kluczowe jest zrozumienie, jakie właściwości i ograniczenia mają różne standardy Ethernet oraz ich zastosowania w praktyce. Typowym błędem myślowym jest skupianie się na prędkości przesyłu danych bez uwzględnienia medium transmisyjnego, co prowadzi do niepoprawnych wniosków co do właściwego standardu sieci.

Pytanie 4

Zgodnie z normą PN-EN 50173, minimalna liczba punktów rozdzielczych, które należy zainstalować, wynosi

A. 1 punkt rozdzielczy na każde 100 m2 powierzchni

B. 1 punkt rozdzielczy na każde piętro

C. 1 punkt rozdzielczy na każde 250 m2 powierzchni

D. 1 punkt rozdzielczy na cały wielopiętrowy budynek

Wybór opcji sugerujących inne kryteria rozdziału punktów rozdzielczych, takie jak jeden punkt na każde 100 m2 czy 250 m2 powierzchni, jest mylny i nieodpowiedni w kontekście normy PN-EN 50173. Przede wszystkim, standardy te koncentrują się na zapewnieniu odpowiedniego dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej na poziomie piętra, co znacznie poprawia jakość usług oraz zasięg sygnału. Argumentacja oparta na powierzchni może prowadzić do niedoszacowania wymagań dotyczących liczby punktów rozdzielczych w budynkach o większej liczbie pięter, co w rezultacie ograniczy efektywność systemu. Ponadto, projektowanie systemów okablowania strukturalnego powinno uwzględniać nie tylko powierzchnię, ale także układ i przeznaczenie przestrzeni, co jest kluczowe dla optymalizacji wydajności sieci. Postrzeganie wielopiętrowych budynków jako całości, gdzie jeden punkt rozdzielczy na cały budynek ma spełniać potrzeby wszystkich użytkowników, jest błędne, ponieważ nie uwzględnia różnorodności wymagań i intensywności użytkowania w różnych strefach budynku. Właściwe podejście to takie, które równoważy liczbę punktów z ich lokalizacją i funkcjonalnością, zapewniając użytkownikom łatwy dostęp do sieci oraz umożliwiając skuteczną obsługę infrastruktury telekomunikacyjnej.

Pytanie 5

Po wykonaniu podanego skryptu

echo off

echo ola.txt >> ala.txt

pause

A. zawartość pliku ala.txt będzie przeniesiona do pliku ola.txt

B. zawartość pliku ola.txt będzie przeniesiona do pliku ala.txt

C. tekst z pliku ala.txt zostanie zapisany w pliku ola.txt

D. tekst z pliku ola.txt zostanie zapisany w pliku ala.txt

Pierwsza odpowiedź myli się, bo sugeruje, że zawartość pliku 'ala.txt' ma być skopiowana do 'ola.txt', a to nie jest prawda. W rzeczywistości w skrypcie używamy polecenia 'echo' z operatorami '>>', które nie kopiuje, tylko dodaje tekst do pliku. Druga odpowiedź też jest nietrafiona, twierdząc, że tekst 'ala.txt' zostanie wpisany do 'ola.txt', a w skrypcie to się nie pojawia. W poleceniu 'echo' tekst 'ola.txt' jest po prostu zwykłym ciągiem znaków, a nie zawartością pliku. Tak samo trzecia odpowiedź myli się, mówiąc, że zawartość 'ola.txt' trafi do 'ala.txt'. Operator '>>' nie działa jak kopiowanie, tylko dodaje tekst do pliku, który wskazujesz. Takie pomyłki wynikają z braku zrozumienia, jak działają operatory w wierszu poleceń, a to może prowadzić do problemów, gdy próbujesz to przenieść na grunt produkcji. Kluczowe jest, żeby dobrze rozumieć używane polecenia i ich funkcje w systemach operacyjnych.

Pytanie 6

Aby stworzyć kontroler domeny w środowisku systemów Windows Server na lokalnym serwerze, konieczne jest zainstalowanie roli

A. usługi LDS w usłudze Active Directory

B. usługi certyfikatów w usłudze Active Directory

C. usługi zarządzania prawami dostępu w usłudze Active Directory

D. usługi domenowej w usłudze Active Directory

Usługa domenowa w usłudze Active Directory (AD DS) jest kluczowym komponentem w strukturze systemów Windows Server, odpowiedzialnym za zarządzanie użytkownikami, komputerami oraz innymi zasobami w sieci. Utworzenie kontrolera domeny na lokalnym serwerze wymaga zainstalowania tej roli, co umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa oraz dostępem do zasobów. Kontroler domeny pełni funkcję autoryzacyjną, przechowując informacje o członkach domeny oraz ich uprawnieniach. Przykład praktyczny zastosowania to możliwość wdrożenia grupowych polityk bezpieczeństwa (GPO), które pozwalają na zarządzanie ustawieniami systemowymi oraz aplikacjami na komputerach w sieci. Dobrą praktyką w zarządzaniu środowiskiem IT jest stosowanie AD DS jako podstawowego narzędzia do autoryzacji i weryfikacji tożsamości, co zwiększa bezpieczeństwo i ułatwia administrację. W kontekście standardów branżowych, Microsoft zaleca ścisłe przestrzeganie zasad związanych z zarządzaniem tożsamościami i dostępem, aby zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych oraz zasobów w organizacji.

Pytanie 7

Wykonanie komendy NET USER GRACZ * /ADD w wierszu poleceń systemu Windows spowoduje

A. wyświetlenie monitora o podanie hasła

B. utworzenie konta GRACZ z hasłem *

C. utworzenie konta GRACZ bez hasła i nadanie mu uprawnień administratora komputera

D. zaprezentowanie komunikatu o błędnej składni polecenia

Wybór opcji dodania konta GRACZ z hasłem '*' może wydawać się logiczny, jednak w rzeczywistości jest niepoprawny. Podczas wykonywania polecenia 'NET USER GRACZ * /ADD' system Windows nie interpretuje znaku '*' jako rzeczywistego hasła, ale używa go jako wskazówki do wywołania monitu o hasło. Implementacja tego polecenia nie umożliwia bezpośredniego wprowadzenia hasła, co jest kluczowym krokiem w procesie tworzenia konta. Kolejna mylna koncepcja dotyczy przekonania, że polecenie to może dodać konto bez hasła. Takie podejście jest niezgodne z zasadami zabezpieczeń systemu, które wymagają, aby każde konto użytkownika miało przypisane hasło, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Również przypisanie kontu uprawnień administratora poprzez to polecenie jest niemożliwe bez dodatkowych parametrów i nie jest automatycznie realizowane podczas jego wykonania. Istotne jest zrozumienie, że proces tworzenia użytkowników w systemach operacyjnych, w tym Windows, powinien być przeprowadzany zgodnie z ustalonymi standardami, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz odpowiednie zarządzanie dostępem do zasobów. Brak zrozumienia tych mechanizmów często prowadzi do osłabienia zabezpieczeń i zwiększenia podatności systemów na ataki.

Pytanie 8

Na ilustracji, strzałka wskazuje na złącze interfejsu

A. LPT

B. FDD

C. IDE

D. COM

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to interfejs do podłączania dysków twardych do komputerów. To jest interfejs szeregowy, co znaczy, że przesyła dane jeden bit na raz, a nie tak jak LPT, który przesyła równolegle. Głównie używa się go do dysków twardych i napędów optycznych, a nie do zewnętrznych urządzeń jak drukarki. Porty IDE są zazwyczaj w środku komputera i mają inną budowę, przez co łatwo je odróżnić od LPT. Z kolei porty COM, znane jako porty szeregowe, służą do komunikacji i podłączania np. modemów czy myszek. Wysyłają dane bit po bicie, co sprawia, że są wolniejsze od portów równoległych, ale mają tę zaletę, że można je podłączyć na dłuższym kablu. Złącza COM są mniejsze od LPT i mają zazwyczaj 9 lub 25 pinów. Mniejsza też jest ich rola, bo FDD, czyli napędy dyskietek, w ogóle nie są powiązane z LPT. Te napędy tylko przechowują dane, nie służą do komunikacji. Ważne jest, żeby rozumieć różnice między tymi interfejsami, bo mylenie ich może prowadzić do błędów w identyfikacji czy użyciu. Warto też zwrócić uwagę na specyfikacje techniczne, żeby dobrze je wykorzystać i wiedzieć, co robić w razie problemów sprzętowych.

Pytanie 9

Aby utworzyć obraz dysku twardego, można skorzystać z programu

A. Digital Image Recovery

B. SpeedFan

C. HW Monitor

D. Acronis True Image

Acronis True Image to profesjonalne oprogramowanie przeznaczone do tworzenia obrazów dysków twardych, co oznacza, że jest w stanie skopiować zawartość całego dysku, w tym system operacyjny, aplikacje oraz dane, do jednego pliku obrazowego. Takie podejście jest niezwykle przydatne w kontekście tworzenia kopii zapasowych, ponieważ pozwala na szybkie przywrócenie systemu do stanu sprzed awarii w przypadku utraty danych. Acronis stosuje zaawansowane algorytmy kompresji, co ogranicza rozmiar tworzonych obrazów, a dodatkowo oferuje funkcje synchronizacji i klonowania dysków. W praktyce, użytkownik, który chce zabezpieczyć swoje dane lub przenosić system na inny dysk, może skorzystać z tej aplikacji do efektywnego zarządzania swoimi kopiami zapasowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych. Acronis True Image jest także zgodny z różnymi systemami plików i może być używany w środowiskach zarówno domowych, jak i biznesowych.

Pytanie 10

Na ilustracji ukazana jest karta

A. kontrolera SCSI

B. sieciowa Token Ring

C. sieciowa Fibre Channel

D. kontrolera RAID

Kontrolery RAID są przeznaczone do zarządzania macierzami dyskowymi, zapewniając redundancję i poprawę wydajności w przechowywaniu danych. Działają na poziomie serwera lub urządzenia pamięci masowej, a ich główną funkcją jest ochrona danych przed awariami dysków. Z kolei kontroler SCSI obsługuje interfejs używany do podłączania i przesyłania danych między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, często stosowany w systemach serwerowych przed pojawieniem się nowszych technologii. Sieci Token Ring, choć niegdyś popularne, są obecnie rzadko spotykane, zostały zastąpione przez bardziej nowoczesne rozwiązania ethernetowe. Token Ring opierał się na przesyłaniu specjalnego sygnału zwanego tokenem, który regulował, kiedy urządzenie mogło przesyłać dane. Fibre Channel, natomiast, jest technologią dedykowaną do tworzenia wysokowydajnych sieci SAN, oferującą nieporównywalnie większe przepustowości w porównaniu do innych wymienionych opcji. Częstym błędem jest mylenie tych technologii z powodu historycznych podobieństw w zastosowaniach, jednak ich współczesne wykorzystanie znacząco się różni w kontekście wydajności i typów obsługiwanych operacji.

Pytanie 11

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby w terminalu pokazać przedstawione informacje o systemie Linux?

A. hostname

B. uptime

C. uname -a

D. factor 22

Polecenie 'uname -a' w systemie Linux służy do wyświetlenia szczegółowych informacji o systemie operacyjnym. Jest to bardzo przydatne w kontekście administracji systemem, ponieważ daje pełny obraz wersji jądra, nazwy hosta, architektury i innych kluczowych informacji. Na przykład, po wykonaniu 'uname -a', użytkownik otrzymuje dane takie jak wersja jądra, która jest istotna przy instalacji sterowników czy rozwiązywaniu problemów związanych z kompatybilnością oprogramowania. Zrozumienie znaczenia i struktury informacji zwracanych przez 'uname -a' jest kluczowe dla administratora systemu. Warto wiedzieć, że 'uname' można użyć z różnymi opcjami, np. 'uname -r' wyświetli tylko wersję jądra. Wiedza o jądrach i ich wersjach jest niezbędna do zarządzania systemem i zapewnienia jego bezpieczeństwa oraz sprawności działania. Jest to standardowe narzędzie w środowisku Unix/Linux, szeroko wykorzystywane w praktyce zawodowej.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na zarządzanie uprawnieniami do plików oraz katalogów?

A. adduser

B. chmod

C. gedit

D. mkdir

Polecenie 'chmod' w systemie Linux służy do modyfikowania praw dostępu do plików i katalogów. Umożliwia ono określenie, które grupy użytkowników mogą odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. System operacyjny Linux stosuje model ochrony oparty na trzech grupach użytkowników: właścicielu pliku, grupie, do której należy plik, oraz innym użytkownikom. Dzięki 'chmod' można na przykład zmienić uprawnienia tak, aby tylko właściciel mógł edytować plik, podczas gdy pozostali użytkownicy mogliby jedynie go odczytywać. Przykładowe polecenie 'chmod 755 plik.txt' przydziela pełne prawa dla właściciela (odczyt, zapis, wykonanie), podczas gdy grupa i pozostali użytkownicy mają jedynie prawo do odczytu i wykonania. W praktyce dobre zarządzanie uprawnieniami jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa systemu oraz ochrony danych. Warto zwrócić uwagę na zasady minimalnych uprawnień, które zalecają, aby użytkownicy mieli dostęp tylko do tych plików i katalogów, które są im niezbędne do wykonywania ich zadań.

Pytanie 13

Jakiego typu wkrętak należy użyć do wypięcia dysku twardego mocowanego w laptopie za pomocą podanych śrub?

A. philips

B. torx

C. imbus

D. spanner

Wkrętak spanner, znany również jako klucz do śrub z dwoma otworami, jest stosowany głównie w specjalistycznych aplikacjach przemysłowych, gdzie wymagane są śruby z nietypowym nacięciem, co czyni go nieodpowiednim do standardowych śrub w laptopach. Wkrętak imbus, używany do śrub z łbem sześciokątnym wewnętrznym, jest typowy w konstrukcjach mechanicznych i rowerowych, ale rzadko stosowany w urządzeniach elektronicznych z uwagi na większe wymagania co do przestrzeni montażowej. Wkrętak torx, zaprojektowany z myślą o zwiększeniu momentu obrotowego, charakteryzuje się sześciokątnym nacięciem gwiazdkowym. Choć coraz częściej stosowany w elektronice, nie jest standardem w laptopach do mocowania dysków twardych. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia śruby lub narzędzia, co zwiększa koszty serwisowe i czas naprawy. Typowym błędem jest niedopasowanie narzędzia do nacięcia śruby, co wynika z niewiedzy lub pośpiechu. W kontekście egzaminu zawodowego, znajomość różnorodności i specyfikacji narzędzi ręcznych jest kluczowa dla prawidłowego wykonywania zadań związanych z naprawą i konserwacją urządzeń, a także przestrzegania standardów bezpieczeństwa i jakości pracy. Dlatego edukacja techniczna powinna kłaść nacisk na praktyczne umiejętności identyfikacji i zastosowania właściwych narzędzi w odpowiednich kontekstach montażowych i serwisowych.

Pytanie 14

Jak nazywa się serwer Windows, na którym zainstalowano usługę Active Directory?

A. serwerem DHCP

B. serwerem plików

C. serwerem WWW

D. kontrolerem domeny

Kontroler domeny to serwer, na którym zainstalowana jest usługa Active Directory, będąca kluczowym elementem w zarządzaniu zasobami sieciowymi w środowisku Windows. Jego głównym zadaniem jest przechowywanie informacji o użytkownikach, komputerach oraz innych zasobach w sieci, a także zarządzanie dostępem do tych zasobów. Kontroler domeny odpowiada za weryfikację tożsamości użytkowników oraz autoryzację ich dostępu do usług i zasobów, co jest kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa w organizacji. W praktyce, kontroler domeny umożliwia centralne zarządzanie politykami bezpieczeństwa, co pozwala na łatwiejsze wdrażanie zmian oraz monitorowanie dostępu. Dodatkowo, dzięki replikacji, wiele kontrolerów domeny może współpracować, co zwiększa niezawodność i odporność na awarie. W kontekście standardów branżowych, organizacje często wdrażają rozwiązania oparte na Active Directory, aby zapewnić zgodność z wymogami bezpieczeństwa i zarządzania informacjami, co podkreśla jego znaczenie w nowoczesnym zarządzaniu IT.

Pytanie 15

Jakie urządzenie powinno być podłączone do lokalnej sieci w miejscu zaznaczonym na rysunku, aby komputery mogły korzystać z Internetu?

A. Switch.

B. Hub.

C. Bridge.

D. Router.

Ruter jest urządzeniem sieciowym, które łączy dwie sieci komputerowe, w tym przypadku sieć lokalną z Internetem. Ruter pełni kluczową rolę w przekazywaniu pakietów danych między siecią lokalną a siecią zewnętrzną, dzięki czemu urządzenia w sieci lokalnej mogą wymieniać dane z urządzeniami w Internecie. Ruter działa na warstwie sieciowej modelu OSI i wykorzystuje tablice routingu oraz protokoły routingu, takie jak OSPF czy BGP, do wyznaczania optymalnych tras dla pakietów danych. Ponadto, ruter często posiada funkcje NAT (Network Address Translation), które umożliwiają maskowanie prywatnych adresów IP urządzeń w sieci lokalnej na jeden publiczny adres IP. Dzięki temu, ruter nie tylko pozwala na dostęp do Internetu, ale także zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa. W praktyce ruter jest niezbędny w każdym domu i biurze, gdzie istnieje potrzeba podłączenia sieci lokalnej do Internetu. Wybór odpowiedniego rutera zależy od wielu czynników, takich jak przepustowość łącza, liczba obsługiwanych urządzeń, a także dodatkowe funkcje jak QoS czy zabezpieczenia firewall.

Pytanie 16

Na dysku należy umieścić 100 tysięcy oddzielnych plików, z których każdy ma rozmiar 2570 bajtów. W takim przypadku, zapisane pliki będą zajmować najmniej miejsca na dysku z jednostką alokacji wynoszącą

A. 3072 bajty

B. 2048 bajtów

C. 8192 bajty

D. 4096 bajtów

Odpowiedź 3072 bajty jest poprawna, ponieważ przy tej jednostce alokacji możemy zminimalizować marnotrawstwo miejsca na dysku. Każdy plik o rozmiarze 2570 bajtów zajmie 3072 bajty, co oznacza, że pozostanie 502 bajty niezajęte. W przypadku mniejszej jednostki alokacji, jak 2048 bajtów, każdy plik zajmie pełne 2048 bajtów, co prowadzi do większego marnotrawstwa przestrzeni dyskowej, ponieważ na dysku na każdym z tych plików pozostanie 522 bajty niewykorzystanego miejsca, a dodatkowo konieczne byłoby zarezerwowanie miejsca na przyszłe pliki. Wybór optymalnej wartości jednostki alokacji jest kluczowy w systemach plików, aby zminimalizować przestrzeń dyskową, co jest szczególnie ważne w środowiskach z ograniczonymi zasobami. Przykładowo, serwery baz danych często korzystają z odpowiednio dobranych jednostek alokacji, aby zapewnić efektywne przechowywanie dużej liczby małych plików. Przy zastosowaniu jednostki alokacji wynoszącej 3072 bajty, osiągamy równowagę między marnotrawstwem przestrzeni a wydajnością operacji zapisu i odczytu.

Pytanie 17

Jaką topologię sieci przedstawia rysunek?

A. siatka

B. pierścień

C. szeregowa

D. gwiazda

Topologia mesh, czyli kratowa, charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony z kilkoma innymi węzłami, co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno połączenie ulegnie awarii, dane mogą być przekierowane inną trasą, co minimalizuje ryzyko przerwy w komunikacji. Takie podejście jest szczególnie korzystne w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci wojskowe, systemy ratunkowe czy rozległe sieci komputerowe. Standardy takie jak IEEE 802.11s wspierają topologię mesh w kontekście sieci bezprzewodowych, umożliwiając dynamiczne zarządzanie trasami i automatyczną rekonfigurację sieci. Topologia mesh jest również stosowana w nowoczesnych systemach IoT, gdzie niezawodność połączeń jest kluczowa. Dobre praktyki projektowe w przypadku tej topologii obejmują uwzględnianie redundancji i analizy odporności sieci na awarie. W efekcie, mimo wyższych kosztów związanych z większą liczbą połączeń, topologia mesh oferuje elastyczność i bezpieczeństwo, które są nieocenione w wielu zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 18

W specyfikacji technicznej płyty głównej znajduje się zapis Supports up to Athlon XP 3000+ processor. Co to oznacza w kontekście obsługi procesorów przez tę płytę główną?

A. zgodnie z mobile Athlon 64

B. wszystkie o częstotliwości większej niż 3000 MHz

C. wszystkie o częstotliwości mniejszej niż 3000 MHz

D. nie nowsze niż Athlon XP 3000+

Odpowiedź, że płyta główna obsługuje procesory nie nowsze niż Athlon XP 3000+ jest poprawna, ponieważ zapis w dokumentacji technicznej wskazuje na maksymalny poziom wsparcia dla procesorów w tej rodzinie. Oznacza to, że płyta główna została zaprojektowana do pracy z procesorami Athlon XP do modelu 3000+, który jest określony jako górna granica. W praktyce oznacza to, że przy użyciu tej płyty głównej można zainstalować procesory o niższej wydajności, takie jak Athlon XP 2800+ czy 2500+, ale nie ma gwarancji, że procesory wydane po tym modelu (np. Athlon 64) będą działały prawidłowo. W kontekście budowy komputera, znajomość specyfikacji płyty głównej jest kluczowa przy wyborze odpowiednich komponentów, aby uniknąć problemów z kompatybilnością, co jest zgodne z dobrymi praktykami inżynieryjnymi. Warto również zauważyć, że procesory Athlon XP są bardziej energochłonne, co również może mieć wpływ na wybór zasilacza, a tym samym na stabilność systemu.

Pytanie 19

Użytkownicy w sieci lokalnej mogą się komunikować między sobą, lecz nie mają możliwości połączenia z serwerem WWW. Wynik polecenia ping z komputerów do bramy jest pozytywny. Który element sieci nie może być źródłem problemu?

A. Kabel między ruterem a serwerem WWW

B. Kabel między ruterem a przełącznikiem

C. Router.

D. Przełącznik.

Router pełni kluczową rolę w komunikacji sieciowej, kierując ruch między różnymi sieciami, w tym lokalną siecią użytkowników i zewnętrznymi sieciami, takimi jak Internet. Jeśli użytkownicy nie mogą połączyć się z serwerem WWW, potencjalną przyczyną mogą być problemy z trasowaniem, konfiguracją NAT lub regułami zapory na routerze. Kabel łączący router z przełącznikiem jest kluczowym elementem, ponieważ umożliwia przesyłanie danych między urządzeniami lokalnymi a siecią zewnętrzną. Awaria tego kabla mogłaby skutkować całkowitym brakiem łączności, jednak w scenariuszu opisanym w pytaniu komunikacja wewnętrzna działa poprawnie. Kabel między routerem a serwerem WWW jest również krytyczny dla nawiązania połączenia z serwerem. Jeśli jest uszkodzony lub źle podłączony, użytkownicy mogą doświadczać problemów z dostępem do zasobów serwera. Typowy błąd polega na założeniu, że lokalna komunikacja wewnętrzna gwarantuje, że cała infrastruktura sieciowa działa poprawnie. W rzeczywistości każdy segment sieci pełni unikalną rolę, a problemy mogą wystąpić nawet przy częściowej sprawności systemu. Kluczowe jest rozumienie roli poszczególnych komponentów sieci oraz ich wzajemnych zależności, co pozwala na szybką diagnostykę i rozwiązanie problemów komunikacyjnych.

Pytanie 20

Jak wiele domen kolizyjnych oraz rozgłoszeniowych można dostrzec na schemacie?

A. 9 domen kolizyjnych oraz 1 domena rozgłoszeniowa

B. 9 domen kolizyjnych oraz 4 domeny rozgłoszeniowe

C. 1 domena kolizyjna i 9 domen rozgłoszeniowych

D. 4 domeny kolizyjne oraz 9 domen rozgłoszeniowych

Wiesz, dlaczego odpowiedzi są błędne? Wynika to z nieporozumienia, jak działają przełączniki i routery w sieci. Mówiąc o domenach kolizyjnych, mamy na myśli miejsca, gdzie pakiety mogą się zderzać. W sieciach z koncentratorami jest to powszechne, bo wszystko działa w jednym wspólnym segmencie. A przy przełącznikach kolizje są praktycznie wyeliminowane, bo każde połączenie to osobna domena kolizyjna. Dlatego stwierdzenie, że jest tylko jedna domena kolizyjna, jest błędne, szczególnie mając pod uwagę, że mamy kilka przełączników. Tak samo nie jest prawdziwe mówienie o wielu domenach rozgłoszeniowych, bo to routery je oddzielają. Każda strona routera tworzy własną domenę, więc nie można mieć tylu domen rozgłoszeniowych, co urządzeń w sieci. Zrozumienie tych zasad jest naprawdę ważne, żeby dobrze projektować sieci, umożliwić sprawne zarządzanie ruchem i unikać problemów z kolizjami i nadmiernym rozgłaszaniem pakietów. Warto się tym zainteresować, żeby zrozumieć, jak to wszystko działa.

Pytanie 21

Który kolor żyły znajduje się w kablu skrętkowym?

A. biało - fioletowy

B. biało - czarny

C. biało - żółty

D. biało - pomarańczowy

Odpowiedź 'biało-pomarańczowy' jest prawidłowa, ponieważ w standardzie TIA/EIA-568, który reguluje kable skrętkowe, żyła o kolorze pomarańczowym jest jedną z dwóch żył sygnałowych w parze, która jest zazwyczaj używana w połączeniach Ethernet. W praktyce oznacza to, że żyła pomarańczowa jest odpowiedzialna za przesyłanie danych w lokalnych sieciach komputerowych. W standardzie tym przy użyciu skrętki U/FTP lub U/UTP, biało-pomarańczowy oznacza pierwszą żyłę w parze, podczas gdy żyła pomarańczowa pełni rolę drugiej żyły w tej samej parze, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości sygnału oraz minimalizacji zakłóceń. Zastosowanie odpowiedniego kolorowania żył w kablu jest istotne nie tylko dla właściwego okablowania, ale także dla późniejszej diagnostyki i konserwacji sieci. Dobrą praktyką przy instalacji kabli skrętkowych jest zawsze przestrzeganie standardów kolorów, co ułatwia identyfikację żył oraz ich funkcji w systemie. W przypadku audytów i serwisów sieciowych, zgodność z tymi standardami przyczynia się do zwiększenia efektywności i niezawodności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 22

Niektóre systemy operacyjne umożliwiają równoczesny dostęp wielu użytkownikom (multiuser). Takie systemy

A. jednocześnie realizują wiele programów (zadań)

B. są głównie wykorzystywane w przemyśle oraz systemach sterujących

C. zarządzają układem (klasterem) odrębnych komputerów

D. oprócz wielozadaniowości z wywłaszczeniem pełnią funkcję przydzielania czasu użytkownikom

Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć, że pierwsza z nich sugeruje, iż systemy wielodostępne równocześnie wykonują wiele programów. To stwierdzenie odnosi się do koncepcji wielozadaniowości, która jest istotna, ale nie wyczerpuje pojęcia wielodostępności. Wiele systemów operacyjnych może obsługiwać jedynie jednego użytkownika w danym czasie, a mimo to będą mogły realizować wiele zadań. Kolejna odpowiedź odnosi się do zastosowania systemów w przemyśle i systemach sterowania. Choć takie systemy mogą być używane w takich kontekstach, to nie definiuje to ich wielodostępności. Systemy operacyjne wielodostępne są stosowane w różnych dziedzinach, w tym w biurach czy środowiskach akademickich, a ich główną rolą jest umożliwienie wielu użytkownikom jednoczesnego dostępu do zasobów. Następnie, stwierdzenie, że systemy te sterują układem niezależnych komputerów, jest mylne, ponieważ odnosi się do koncepcji klastrów komputerowych, które są odrębnym zagadnieniem związanym z rozproszonym przetwarzaniem danych. Ostatnia nieprawidłowa odpowiedź dotyczy aspektu wielozadaniowości z wywłaszczeniem, ale koncentruje się na jej realizacji w odosobnieniu, nie uwzględniając kontekstu wielodostępności. Aby lepiej zrozumieć funkcję systemów wielodostępnych, warto przyjrzeć się ich architekturze oraz sposobom zarządzania zasobami, które są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 23

Aby przygotować ikony zaprezentowane na załączonym obrazku do wyświetlania na Pasku zadań w systemie Windows, należy skonfigurować

A. obszar Action Center

B. funkcję Snap i Peek

C. funkcję Pokaż pulpit

D. obszar powiadomień

Pokaż pulpit jest funkcją umożliwiającą szybkie zminimalizowanie wszystkich otwartych okien w celu dostępu do pulpitu. Nie jest związana z konfiguracją paska zadań lub obszaru powiadomień. Funkcja Snap i Peek to narzędzia służące do zarządzania oknami aplikacji w systemie Windows, które pozwalają na szybkie rozmieszczanie i podgląd uruchomionych programów. Nie dotyczą one konfiguracji ikon w obszarze powiadomień. Action Center, obecnie znane jako Centrum akcji, to sekcja systemu Windows odpowiedzialna za wyświetlanie powiadomień systemowych oraz szybki dostęp do ustawień, takich jak Wi-Fi, Bluetooth czy tryb samolotowy. Choć jest związane z powiadomieniami, nie jest to miejsce, w którym bezpośrednio konfiguruje się ikony widoczne na pasku zadań. Błędne zrozumienie funkcji tych elementów może wynikać z mylnego kojarzenia nazw lub niedostatecznej znajomości struktury interfejsu użytkownika w systemie Windows. Dlatego tak ważne jest zrozumienie roli każdego z elementów interfejsu użytkownika oraz ich zastosowań w codziennej pracy z komputerem.

Pytanie 24

Jaką maksymalną liczbę kanałów z dostępnego pasma kanałów standardu 802.11b można stosować w Polsce?

A. 13 kanałów

B. 10 kanałów

C. 9 kanałów

D. 11 kanałów

Wybór błędnych odpowiedzi, takich jak 9, 10 czy 11 kanałów, może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad funkcjonowania sieci bezprzewodowych oraz przepisów regulujących ich użycie. W przypadku odpowiedzi mówiącej o 11 kanałach można zauważyć, że jest to liczba kanałów dostępnych w niektórych innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone, gdzie obowiązują inne regulacje. Z kolei 10 czy 9 kanałów są jeszcze bardziej nieprecyzyjne i nie mają oparcia w rzeczywistych regulacjach obowiązujących w Polsce. Warto również zauważyć, że ograniczenie liczby kanałów może prowadzić do zwiększonej konkurencji o dostępne pasmo, co negatywnie wpływa na jakość sygnału i stabilność połączenia. Przy projektowaniu sieci bezprzewodowej istotne jest, aby uwzględnić lokalne przepisy oraz możliwości techniczne sprzętu, a także znać zasady planowania kanałów, aby uniknąć nakładania się sygnałów i zakłóceń. Dlatego zrozumienie pełnego zakresu dostępnych kanałów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami Wi-Fi oraz optymalizacji ich wydajności.

Pytanie 25

Który z podanych adresów protokołu IPv4 jest adresem klasy D?

A. 128.1.0.8

B. 10.0.3.5

C. 239.255.203.1

D. 191.12.0.18

Adres 239.255.203.1 należy do klasy D, która jest zarezerwowana dla multicastu w protokole IPv4. Klasa D obejmuje adresy od 224.0.0.0 do 239.255.255.255, co oznacza, że wszystkie adresy w tym zakresie są przeznaczone do przesyłania danych do grupy odbiorców, a nie do pojedynczego hosta. Przykłady zastosowania adresów klasy D obejmują transmisje wideo na żywo, gdzie wiele urządzeń może odbierać ten sam strumień danych, co pozwala na efektywne wykorzystanie pasma sieciowego. Multicast jest szczególnie użyteczny w aplikacjach takich jak IPTV, konferencje online oraz różne usługi strumieniowe, gdzie kluczowe jest dotarcie z tymi samymi danymi do wielu użytkowników jednocześnie. Standardy, takie jak RFC 4604, szczegółowo opisują funkcjonowanie multicastu oraz jego implementację w sieciach komputerowych, podkreślając wagę zarządzania adresowaniem i ruchem multicastowym dla optymalnej wydajności sieci.

Pytanie 26

W systemie Windows pamięć wirtualna ma na celu

A. Zapisanie stron internetowych w trybie offline

B. Powiększenie dostępnej pamięci RAM

C. Obsługę maszyny wirtualnej

D. Długoterminowe przechowywanie plików

Pamięć wirtualna w systemie Windows to mechanizm, który pozwala systemowi operacyjnemu na efektywne zarządzanie pamięcią i zwiększenie dostępnej pamięci RAM dla aplikacji. Umożliwia to uruchamianie większej liczby programów jednocześnie, nawet jeśli fizyczna pamięć RAM jest ograniczona. Pamięć wirtualna działa poprzez wykorzystanie przestrzeni na dysku twardym do emulacji dodatkowej pamięci. Gdy system wymaga więcej pamięci, mniej aktywne strony z pamięci RAM są zapisywane na dysku (do pliku stronicowania), a ich miejsce zajmują aktywne dane. Ten proces zwiększa elastyczność i wydajność pracy systemu. Przykładowo, gdy użytkownik otworzy kilka aplikacji, takich jak edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny i przeglądarka, pamięć wirtualna pozwala na efektywne przełączanie się między nimi, nawet jeśli całkowita pamięć RAM jest niewystarczająca. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami wydajności komputerowej, ponieważ pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów systemowych i poprawia ogólną wydajność systemu operacyjnego.

Pytanie 27

Jakie jest rozwinięcie skrótu, który odnosi się do usług mających na celu m.in. nadawanie priorytetów przesyłanym pakietom oraz zarządzanie przepustowością w sieci?

A. QoS

B. ARP

C. PoE

D. STP

QoS, czyli Quality of Service, to coś, co pomaga w zarządzaniu ruchem w sieciach komputerowych. Chodzi o to, żeby różne rodzaje danych, jak na przykład filmy czy dźwięk, miały swój priorytet i odpowiednią przepustowość. To ważne, zwłaszcza gdy przesyłamy wiele rodzajów danych jednocześnie, jak podczas wideokonferencji. Tam przecież musimy mieć niskie opóźnienia, żeby wszystko działało płynnie. W praktyce, wprowadzając QoS, można stosować różne techniki, jak na przykład klasyfikację pakietów czy ich kolejkowanie. A standardy, takie jak IEEE 802.1p, pomagają oznaczać pakiety w sieci lokalnej, co poprawia ogólne zarządzanie ruchem. Kiedy mówimy o chmurze czy VoIP, QoS staje się jeszcze bardziej istotne, bo zapewnia lepszą jakość usług i stabilność połączeń.

Pytanie 28

DB-25 służy jako złącze

A. portu RS-422A

B. VGA, SVGA i XGA

C. portu równoległego LPT

D. GamePort

Wybór odpowiedzi związanych z GamePort, portem RS-422A oraz VGA, SVGA i XGA wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowań różnych typów złącz. GamePort to złącze, które było używane głównie do podłączania kontrolerów gier, a nie do transmisji danych równoległych. Jest to port szeregowy, co oznacza, że dane są przesyłane w jednym strumieniu, co jest mniej efektywne w porównaniu do portów równoległych. Z kolei port RS-422A jest interfejsem szeregowym, służącym do komunikacji na większe odległości z wykorzystaniem różnicowego przesyłania sygnału. To złącze jest stosowane głównie w systemach przemysłowych i telekomunikacyjnych, ale nie ma zastosowania w kontekście portów równoległych. Z kolei złącza VGA, SVGA i XGA to standardy wyjść wideo, które służą do przesyłania sygnałów wideo do monitorów i nie mają żadnego związku z złączem DB-25. Wybierając te odpowiedzi, można popełnić błąd, myląc różne typy interfejsów i ich zastosowań. Ważne jest, aby zrozumieć, że DB-25 specyficznie odnosi się do portów równoległych, a inne wymienione złącza mają zupełnie inne funkcje i przeznaczenie. Aby właściwie klasyfikować złącza, warto zaznajomić się z ich specyfikacjami oraz zastosowaniem w odpowiednich kontekstach technologicznych.

Pytanie 29

Na ilustracji zaprezentowany jest graficzny symbol

A. rutera

B. przełącznika

C. mostu sieciowego

D. zapory sieciowej

Symbol przedstawiony na rysunku reprezentuje zaporę sieciową często nazywaną również firewallem. Zapora sieciowa jest kluczowym elementem infrastruktury bezpieczeństwa IT. Działa jako bariera między zaufanymi segmentami sieci a potencjalnie niebezpiecznymi zewnętrznymi źródłami danych. Firewalle analizują przychodzący i wychodzący ruch sieciowy zgodnie z zdefiniowanymi regułami bezpieczeństwa. Mogą działać na różnych warstwach modelu OSI ale najczęściej funkcjonują na warstwie sieciowej i aplikacyjnej. Przykłady zastosowania zapór obejmują ochronę przed atakami DDoS filtrowanie złośliwego oprogramowania i zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do sieci firmowej. Standardowe praktyki obejmują konfigurację reguł dostępu logowanie oraz regularne aktualizacje aby chronić przed nowymi zagrożeniami. Dzięki zaawansowanym funkcjom takim jak wykrywanie włamań czy blokowanie adresów IP zapory sieciowe stanowią fundament nowoczesnej architektury bezpieczeństwa IT i są nieodzowne w każdej firmie dbającej o integralność i poufność danych.

Pytanie 30

Jakie polecenie systemu Windows przedstawione jest na ilustracji?

A. netsatat

B. route

C. getmac

D. net view

Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tablic routingu oraz statystyk protokołów. Narzędzie to jest niezwykle użyteczne w analizie bieżących połączeń TCP/IP oraz diagnozowaniu problemów z siecią, takich jak nieautoryzowane połączenia czy problemy z konfiguracją sieci. Jednakże nie dostarcza ono informacji o adresach fizycznych MAC, które są kluczowe w identyfikacji urządzeń w sieci lokalnej. Polecenie route pozwala na wyświetlanie i modyfikację tablicy routingu, co jest istotne w zarządzaniu ruchem sieciowym i kierowaniem pakietów do odpowiednich interfejsów sieciowych. Mimo że jest to ważne narzędzie w kontekście zarządzania siecią, nie dostarcza ono informacji o nazwach transportu ani adresach fizycznych, co odróżnia je od funkcji polecenia getmac. Natomiast polecenie net view umożliwia wyświetlanie komputerów i urządzeń w danej grupie roboczej lub domenie, co jest użyteczne przy zarządzaniu zasobami sieciowymi i identyfikacji udostępnianych zasobów. Jednak jego zastosowanie jest zupełnie odmienne od analizy interfejsów sieciowych poprzez ich adresy fizyczne. Typowym błędnym podejściem jest mylenie funkcji tych narzędzi ze względu na kontekst sieciowy, w jakim operują. Każde z tych poleceń pełni specyficzną rolę w zarządzaniu i diagnostyce sieci, a zrozumienie ich różnic funkcjonalnych jest kluczowe dla efektywnego rozwiązywania problemów w środowisku IT.

Pytanie 31

Wydanie komendy chmod 400 nazwa_pliku w systemie Linux spowoduje, że właściciel pliku

A. będzie miał możliwość jego uruchomienia

B. nie będzie mógł uzyskać do niego dostępu

C. będzie miał możliwość usunięcia go

D. będzie miał możliwość jego odczytu

Odpowiedzi sugerujące, że właściciel pliku będzie mógł go uruchomić, usunąć lub nie będzie miał do niego dostępu, wynikają z nieporozumienia dotyczącego systemu uprawnień w systemie Linux. Właściciel pliku posiada prawo do odczytu, co oznacza, że może zapoznać się z jego zawartością, ale nie może go uruchomić ani modyfikować. W przypadku uruchamiania pliku, konieczne jest posiadanie uprawnienia do wykonania (execute), które w przypadku chmod 400 nie jest przyznane. W kontekście usuwania pliku, uprawnienie do tego nie jest bezpośrednio związane z uprawnieniami odczytu czy zapisu pliku. Użytkownik może usunąć plik, jeśli ma odpowiednie uprawnienia do katalogu, w którym ten plik się znajduje. Z kolei odpowiedź sugerująca, że właściciel nie ma dostępu do pliku, kompletnie pomija fakt, że w przypadku uprawnień 400, właściciel ma możliwość odczytu, co oznacza, że dostęp teoretycznie istnieje, choć w ograniczonym zakresie. Te błędne koncepcje często wynikają z niepełnego zrozumienia modelu uprawnień w systemie Linux, w którym kluczowe jest rozróżnienie między różnymi typami uprawnień - odczytu, zapisu i wykonania - oraz ich wpływu na interakcję z plikami.

Pytanie 32

Jaki rezultat uzyskamy po wykonaniu odejmowania dwóch liczb heksadecymalnych 60A (h) - 3BF (h)?

A. 2AE (h)

B. 24B (h)

C. 349 (h)

D. 39A (h)

Wynik operacji odejmowania dwóch liczb heksadecymalnych, jak w przypadku 60A (h) - 3BF (h), to 24B (h). Aby to zrozumieć, najpierw przekształćmy obie liczby do postaci dziesiętnej. Liczba 60A (h) w systemie dziesiętnym wynosi 6*16^2 + 0*16^1 + 10*16^0 = 1530. Liczba 3BF (h) to 3*16^2 + 11*16^1 + 15*16^0 = 959. Odejmując te wartości, otrzymujemy 1530 - 959 = 571, co w systemie heksadecymalnym przekłada się na 24B (h). Takie operacje są powszechnie stosowane w programowaniu niskopoziomowym, w celu manipulacji danymi w pamięci, przykładowo w kontekście systemów embedded czy w programowaniu mikrokontrolerów. Znajomość i umiejętność operowania na systemach liczbowych, takich jak heksadecymalny, jest kluczowa dla inżynierów oprogramowania i elektroniki, ponieważ wiele protokołów komunikacyjnych i formatów danych wykorzystuje ten system do reprezentacji wartości liczbowych. W praktyce, przekształcanie pomiędzy różnymi systemami liczbowymi oraz umiejętność wykonywania operacji arytmetycznych jest niezbędna w codziennej pracy inżyniera.

Pytanie 33

Główną czynnością serwisową w drukarce igłowej jest zmiana pojemnika

A. z atramentem

B. z taśmą

C. z fluidem

D. z tonerem

Wybór odpowiedzi związanych z atramentem, tonerem czy fluidem jest błędny, ponieważ nie odpowiadają one podstawowemu mechanizmowi pracy drukarek igłowych. Drukarki atramentowe używają wkładów z atramentem, które nanoszą kolor za pomocą mikroskopijnych dysz. W przypadku tonerów, są one stosowane w drukarkach laserowych, gdzie obraz jest tworzony na zasadzie elektrostatycznej. Wykorzystywanie fluidów jest bardziej typowe w kontekście niektórych urządzeń do druku sublimacyjnego czy specjalistycznych procesów druku, które są całkowicie różne od technologii igłowej. Typowym błędem myślowym jest mylenie technologii drukowania z różnymi rodzajami drukarek. Każda technologia ma swoje charakterystyczne cechy i zastosowania, a zrozumienie ich różnic jest kluczowe dla prawidłowego doboru sprzętu do zadania. W praktyce, dla osób pracujących z drukarkami, ważne jest, aby znały one rodzaj posiadanego sprzętu i odpowiednie materiały eksploatacyjne, co pozwala uniknąć nieporozumień i zapewnić efektywność pracy. Dlatego fundamentalne jest prawidłowe rozumienie, że igły w drukarkach igłowych nie współpracują z atramentem ani tonerami, lecz z taśmami barwiącymi.

Pytanie 34

Jakim standardem posługuje się komunikacja między skanerem a aplikacją graficzną?

A. SCAN

B. USB

C. OPC

D. TWAIN

Wybór odpowiedzi USB może prowadzić do nieporozumienia, ponieważ jest to interfejs komunikacyjny, a nie standard komunikacji specyficzny dla skanowania. USB (Universal Serial Bus) służy do podłączania urządzeń zewnętrznych, takich jak skanery do komputerów, jednak nie definiuje, jak te urządzenia wymieniają dane z programem graficznym. Podobnie opcja OPC (OLE for Process Control) dotyczy standardu komunikacyjnego w automatyce przemysłowej, a nie skanowania obrazów. Użycie OPC w kontekście komunikacji między skanerem a oprogramowaniem graficznym jest mylące, ponieważ nie ma związku z wymianą danych obrazowych. Odpowiedź SCAN nie jest uznawana za standard komunikacyjny w żadnym sensie. Może sugerować proces skanowania, lecz brakuje jej kontekstu i definicji. Takie wybory mogą wynikać z mylnego założenia, że każdy interfejs lub termin związany ze skanowaniem jest standardem komunikacyjnym. Prawidłowe zrozumienie standardów komunikacyjnych, takich jak TWAIN, jest kluczowe dla efektywnego korzystania z technologii skanowania, a znajomość różnicy pomiędzy interfejsami a standardami może znacząco wpłynąć na efektywność działań związanych z przetwarzaniem obrazów.

Pytanie 35

Które z urządzeń używanych w sieciach komputerowych nie modyfikuje liczby kolizyjnych domen?

A. Switch.

B. Hub.

C. Serwer.

D. Router.

Ruter to urządzenie, które przekazuje dane pomiędzy różnymi sieciami, często zmieniając liczby domen kolizyjnych poprzez segmentację ruchu. Dzięki wykorzystaniu technologii NAT, rutery mogą również maskować adresy IP, co wprowadza dodatkowe poziomy skomplikowania w zarządzaniu ruchem sieciowym i jego kolizjami. Z kolei przełącznik działa na warstwie łącza danych, co oznacza, że ma bezpośredni wpływ na zarządzanie kolizjami poprzez tworzenie separate collision domains dla każdego portu. To właśnie przełączniki zwiększają efektywność przesyłania danych w sieci, eliminując kolizje w znacznej mierze. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, nie ma możliwości segmentacji domen kolizyjnych, co prowadzi do wzrostu ryzyka kolizji w sieci. W związku z tym, mylnym jest przypisywanie roli serwera do zarządzania domenami kolizyjnymi, gdyż jego głównym zadaniem jest przetwarzanie i udostępnianie zasobów, a nie zarządzanie ruchem w sieci. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi urządzeniami jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi.

Pytanie 36

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.0

B. 255.255.255.128

C. 255.255.255.192

D. 255.255.255.224

Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 37

Jak nazywa się seria procesorów produkowanych przez firmę Intel, charakteryzująca się małymi wymiarami oraz niskim zużyciem energii, zaprojektowana z myślą o urządzeniach mobilnych?

A. Athlon

B. Alpha

C. Radeon

D. Atom

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z mylenia różnych producentów i rodzajów procesorów. Athlon to linia procesorów stworzona przez firmę AMD, a nie Intel. Procesory te są często stosowane w komputerach stacjonarnych i laptopach, które wymagają większej mocy obliczeniowej, a więc nie odpowiadają na potrzeby rozwiązań mobilnych, w których kluczowe są niskie zużycie energii i kompaktowe wymiary. Radeon to rodzina kart graficznych również produkowana przez AMD, co podkreśla, że nie ma związku z procesorami mobilnymi Intela. Alpha to natomiast architektura procesorów opracowana przez firmę Digital Equipment Corporation (DEC), która była używana głównie w serwerach i stacjach roboczych, a nie w małych, mobilnych urządzeniach. Te błędne odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik nie do końca zrozumiał klasyfikację oraz różnice między różnymi rodzajami procesorów na rynku, co może prowadzić do nieporozumień podczas wyboru sprzętu odpowiedniego do określonych zastosowań. Kluczem do skutecznego doboru sprzętu jest zrozumienie specyfiki i przeznaczenia różnych linii procesorów, co z pewnością wpłynie na efektywność ich zastosowania w danym kontekście.

Pytanie 38

Jednym z czynników, dla których zapis na dysku SSD jest szybszy niż na dysku HDD, jest

A. wykorzystanie pamięci typu PROM w dysku SSD

B. nieograniczona liczba cykli zapisu i odczytu dla dysku SSD

C. brak elementów ruchomych w konstrukcji dysku SSD

D. niska wartość parametru MTBF dla dysku SSD

Dysk SSD (Solid State Drive) charakteryzuje się brakiem ruchomych elementów, co znacząco przyspiesza proces zapisu i odczytu danych w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD (Hard Disk Drive). Dyski HDD opierają się na mechanicznych częściach, takich jak talerze i głowice, które muszą się obracać i przesuwać, aby zlokalizować odpowiednie dane. To mechaniczne działanie wprowadza opóźnienia, ponieważ czas potrzebny na przemieszczenie głowicy oraz obrót talerzy ogranicza szybkość operacji. W przeciwieństwie do tego, dyski SSD wykorzystują pamięci flash, które pozwalają na natychmiastowy dostęp do przechowywanych informacji. Praktyczne zastosowanie SSD obejmuje zarówno urządzenia osobiste, jak i systemy serwerowe, gdzie szybkość dostępu do danych ma kluczowe znaczenie dla wydajności aplikacji. W branży IT, przyjęcie dysków SSD w infrastrukturze serwerowej stało się standardem, ponieważ znacznie poprawiają one czas odpowiedzi baz danych oraz przyspieszają procesy wirtualizacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zastosowanie SSD w systemach operacyjnych oraz w aplikacjach o intensywnym dostępie do danych jest zalecane, co prowadzi do zauważalnych korzyści w zakresie wydajności.

Pytanie 39

Jakie medium transmisyjne powinno być użyte do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600m?

A. Przewód koncentryczny

B. Skrętkę UTP

C. Skrętkę STP

D. Światłowód

Światłowód jest najodpowiedniejszym medium transmisyjnym do połączenia dwóch punktów dystrybucyjnych oddalonych od siebie o 600 metrów z kilku powodów. Przede wszystkim, światłowody oferują znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych przewodów miedzianych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach wymagających przesyłania dużych ilości danych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się niską tłumiennością, co oznacza, że sygnał może być przesyłany na dużą odległość bez znacznych strat jakości. W przypadku zastosowań komercyjnych, takich jak sieci lokalne (LAN) czy połączenia między budynkami, światłowody są standardem, który wspiera rozwój infrastruktury telekomunikacyjnej. Przykładem zastosowania światłowodów może być łączenie oddziałów firm w różnych lokalizacjach, gdzie stabilność i prędkość połączenia są kluczowe dla efektywnej pracy. Ponadto, korzystanie ze światłowodów obniża ryzyko zakłóceń elektromagnetycznych, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu zakłóceń, takich jak centra danych. Wybór światłowodu jako medium transmisyjnego jest zgodny z najlepszymi praktykami branżowymi, co potwierdzają standardy takie jak ISO/IEC 11801, które zalecają jego wykorzystanie w nowoczesnych instalacjach sieciowych.

Pytanie 40

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

B. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

C. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

D. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

Wyłączenie automatycznej aktualizacji systemu Windows rzeczywiście skutkuje zablokowaniem samodzielnego pobierania uaktualnień przez system. W praktyce oznacza to, że użytkownik musi ręcznie sprawdzać dostępność aktualizacji oraz decydować, kiedy i jakie aktualizacje zainstalować. Jest to szczególnie istotne w kontekście zarządzania systemem operacyjnym, gdzie niektóre aktualizacje mogą wprowadzać zmiany w funkcjonalności systemu lub wpływać na jego stabilność. W sytuacjach, gdy organizacje preferują mieć pełną kontrolę nad aktualizacjami, wyłączenie automatycznych aktualizacji może być uzasadnione. Przykładem może być środowisko produkcyjne, gdzie nagłe zmiany mogą prowadzić do nieprzewidzianych problemów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania IT, zaleca się regularne wykonywanie ręcznych aktualizacji, aby zapewnić, że system jest zabezpieczony przed najnowszymi zagrożeniami. Ponadto, administratorzy powinni monitorować dostępność aktualizacji, co może być realizowane za pomocą narzędzi zarządzania systemami, takich jak SCCM czy WSUS, co pozwala na efektywniejsze zarządzanie cyklem życia oprogramowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej