Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik leśnik
  • Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
  • Data rozpoczęcia: 22 grudnia 2025 11:32
  • Data zakończenia: 22 grudnia 2025 11:44

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jeśli samica kornika drukarza złożyła jaja w tym samym roku po raz drugi, to z tych jaj wylęgnie się generacja

A. druga
B. równoległa
C. siostrzana
D. pochodna
Odpowiedź 'siostrzana' jest poprawna, ponieważ w kontekście biologii, zwłaszcza entomologii, termin ten odnosi się do generacji owadów, które wylęgają się z jaj złożonych przez matkę w tym samym roku. Kornik drukarz (Ips typographus) jest owadem, który może składać jaja w różnych cyklach, co prowadzi do powstawania pokoleń o różnym wieku. W przypadku, gdy samica składa jaja po raz drugi w tym samym roku, nowe osobniki, które się wykluwają, są określane jako generacja siostrzana, ponieważ są bezpośrednio spokrewnione z pierwszą generacją wyklutą w tym samym sezonie. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy ma znaczenie w zarządzaniu populacjami korników, zwłaszcza w kontekście ochrony lasów, gdzie wiedza o cyklach życiowych tych owadów jest kluczowa dla opracowania skutecznych strategii przeciwdziałania ich szkodliwości. Wiedza o generacjach siostrzanych pozwala na lepsze prognozowanie wzrostu populacji oraz planowanie działań kontrolnych zgodnych z najlepszymi praktykami w dziedzinie entomologii i ochrony środowiska.

Pytanie 2

Jaką klasę wieku reprezentuje drzewostan mający 65 lat?

A. IIIA
B. IVA
C. IIIB
D. IVB
Drzewostan w wieku 65 lat klasyfikuje się do klasy IVA, co oznacza, że jest to drzewostan dojrzały, który osiąga pełną dojrzałość biologiczną. Klasyfikacja drzewostanów opiera się na ich wieku oraz charakterystyce rozwoju, co jest kluczowe w zarządzaniu lasami i ich użytkowaniem. W praktyce, drzewostany klasy IVA charakteryzują się dużą stabilnością ekosystemu, co sprawia, że są bardziej odporne na choroby i szkodniki. Takie drzewostany mają również znaczną wartość gospodarczą, gdyż dostarczają drewna o wysokiej jakości. W zarządzaniu lasami, istotne jest, aby odpowiednio klasyfikować drzewostany, co pozwala na efektywne planowanie działań związanych z hodowlą, ochroną oraz eksploatacją zasobów leśnych. Ponadto, wiedza na temat klasy wiekowej drzewostanów jest niezbędna dla pracowników nadleśnictw oraz leśników, którzy podejmują decyzje o cięciach rębnych czy regeneracji lasów.

Pytanie 3

Wprowadzenie leśnych pasów ochronnych, zadrzewień w obrębie pól, zalesianie wydm oraz zadrzewianie brzegów rzek należy klasyfikować jako

A. fitomelioracji
B. melioracji fitotechnicznych
C. melioracji wodnych
D. melioracji agrotechnicznych
Melioracja fitotechniczna odnosi się do zastosowania roślinności do poprawy warunków środowiskowych, co obejmuje działania takie jak zakładanie leśnych pasów wiatrochronnych, zadrzewienia śródpolne, zalesianie wydm oraz zadrzewianie brzegów cieków. Te praktyki są nie tylko istotne z perspektywy ochrony gleby przed erozją, ale także mają na celu poprawę mikroklimatu, zatrzymywanie wody w krajobrazie oraz wspieranie bioróżnorodności. Przykładem może być zakładanie pasów wiatrochronnych wokół pól uprawnych, które chronią rośliny przed silnymi wiatrami, co prowadzi do zwiększenia plonów. W zadrzewieniach śródpolnych często wykorzystuje się gatunki rodzime, co sprzyja zachowaniu lokalnych ekosystemów. Wprowadzenie takich działań jest zgodne z normami ekologicznymi oraz dobrymi praktykami w gospodarce leśnej i rolniczej, co podkreśla ich znaczenie w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 4

Eliminacja lub ograniczanie wzrostu niepożądanych domieszek, usuwanie przedrostków oraz nadmiarów, przerzedzanie gęstych upraw lub samosiewów to czynności realizowane w ramach

A. czyszczeń późnych
B. trzebieży późnych
C. czyszczeń wczesnych
D. trzebieży wczesnych
Odpowiedź 'czyszczeń wczesnych' jest poprawna, ponieważ odnosi się do działań mających na celu usuwanie nadmiaru domieszek oraz przerostów w roślinności na wczesnym etapie wzrostu. Te działania są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków rozwoju roślin, co wpływa na ich jakość i plon. Czyszczenie wczesne polega na eliminowaniu niepożądanych roślin, które mogą konkurować z uprawami o składniki odżywcze, wodę oraz światło. Przykładem może być usuwanie chwastów w młodych siewach, co przyczynia się do lepszej aklimatyzacji roślin uprawnych. W praktyce, stosowanie czyszczeń wczesnych jest zgodne z zasadami agrotechniki, które zalecają minimalizację konkurencji roślinnej w początkowej fazie wzrostu. Dobrze przeprowadzone czyszczenie może znacząco poprawić rozwój roślin oraz ostateczny plon, co jest szczególnie istotne w intensywnym rolnictwie, gdzie każdy gram plonu ma znaczenie dla rentowności produkcji.

Pytanie 5

Najważniejszą rolą lasu, którego teren udostępniono mieszkańcom przez stworzenie ścieżek edukacyjnych, miejsc rekreacyjnych, obiektów sportowych itp., jest funkcja

A. przyrodnicza
B. ochronna
C. społeczna
D. gospodarcza
Dominująca funkcja lasu, którego obszar jest udostępniony ludności poprzez budowę ścieżek edukacyjnych oraz obiektów rekreacyjnych, jest funkcją społeczną. Funkcja ta polega na umożliwieniu mieszkańcom dostępu do terenów leśnych w celu aktywnego spędzania czasu wolnego, co sprzyja integracji społecznej oraz podnoszeniu jakości życia. Przykładem mogą być leśne ścieżki edukacyjne, które pozwalają na prowadzenie zajęć z zakresu ekologii i ochrony środowiska, co wpływa na rozwój świadomości ekologicznej wśród społeczeństwa. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania lasami, takie działania są zgodne z zasadą zrównoważonego rozwoju, gdzie lasy pełnią nie tylko funkcję ochronną i produkcyjną, ale również społeczną, promując aktywność fizyczną i edukację wśród lokalnych społeczności. Ponadto, lasy pełnią rolę miejsc spotkań, co przyczynia się do budowania więzi między mieszkańcami, a także wspiera lokalne inicjatywy i rozwój turystyki.

Pytanie 6

Kategoria zagrożenia pożarem lasu (KZPL) dla danego terenu ustalana jest na podstawie

A. rozmiaru kompleksu leśnego oraz struktury gatunkowej drzewostanów.
B. wilgotności ściółki w obrębie drzewostanu, względnej wilgotności powietrza oraz współczynnika opadów.
C. częstości opadów deszczowych, systemu dróg przeciwpożarowych oraz zabezpieczeń przeciwpożarowych lasu.
D. częstości występowania pożarów, warunków związanych z drzewostanem oraz klimatem, a także średniej liczby ludności.
Odpowiedź dotycząca częstotliwości powstawania pożarów, warunków drzewostanowych oraz klimatycznych, a także średniej liczby mieszkańców, jest zgodna z aktualnymi standardami oceny zagrożeń pożarowych w lasach. W praktyce, aby skutecznie ocenić ryzyko pożaru, należy uwzględnić wszystkie te czynniki, ponieważ to one mają bezpośredni wpływ na prawdopodobieństwo wystąpienia pożaru oraz jego intensywność. Na przykład, w obszarach o dużej gęstości drzewostanu i szczególnie w okresach suszy, ryzyko pożaru wzrasta. Dodatkowo, w rejonach zamieszkałych, gdzie istnieje większa interakcja ludzi z przyrodą, monitoring i prewencja pożarowa muszą być bardziej rygorystyczne. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest wprowadzenie lokalnych planów zarządzania ryzykiem pożarowym, które uwzględniają nie tylko czynniki naturalne, ale także działania społeczności lokalnych, takie jak edukacja na temat ochrony lasów. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi oraz z wytycznymi organizacji zajmujących się ochroną środowiska.

Pytanie 7

Kto zatwierdza Plan Urządzenia Lasu dla nadleśnictwa?

A. Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych
B. Ministra odpowiedzialnego za sprawy środowiska
C. dyrektora regionalnej dyrekcji ochrony środowiska
D. dyrektora regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych
Plan Urządzenia Lasu dla nadleśnictwa jest kluczowym dokumentem, który określa zasady gospodarowania lasami na danym obszarze. Zatwierdzenie tego planu przez Ministra właściwego do spraw środowiska jest niezbędne, aby zapewnić zgodność z krajową polityką ochrony środowiska oraz z międzynarodowymi standardami zrównoważonego rozwoju. Proces zatwierdzania planu odbywa się na podstawie ustaw, takich jak Ustawa o lasach, która wskazuje na potrzebę koordynacji działań z innymi instytucjami oraz spełnienia wymogów ochrony przyrody. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być sytuacja, w której nadleśnictwo planuje wprowadzenie nowych praktyk gospodarczych, takich jak zalesianie czy odnowa naturalna, które muszą być zgodne z zasadami ochrony bioróżnorodności i zachowania ekosystemów. Znajomość procesu zatwierdzania planu umożliwia lepsze przygotowanie dokumentacji oraz współpracę z innymi organami odpowiedzialnymi za ochronę przyrody.

Pytanie 8

Promień strefy ochronnej całorocznej dla bociana czarnego wynosi maksymalnie

A. 500 m od gniazda
B. 100 m od gniazda
C. 50 m od gniazda
D. 200 m od gniazda
Promień strefy ochrony całorocznej dla bociana czarnego wynosi 200 m od gniazda, co ma kluczowe znaczenie dla ochrony tego gatunku, który jest objęty ścisłą ochroną prawną. Ochrona strefy wokół gniazda ma na celu zminimalizowanie zakłóceń, które mogą wpływać na sukces lęgowy bocianów. W praktyce oznacza to, że w obrębie tej strefy powinny być ograniczone działania ludzkie, takie jak budowa, intensywna uprawa rolnicza czy hałaśliwe aktywności, aby nie stresować ptaków. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w projektach ochrony i monitorowania bocianów czarnych, gdzie wyznaczanie stref ochronnych jest kluczowym elementem strategii ochrony przyrody. Dodatkowo, znajomość takich regulacji jest istotna dla ekologów, ornitologów i planistów przestrzennych, którzy pracują nad konserwacją siedlisk i ochroną bioróżnorodności. Warto zaznaczyć, że różne źródła dotyczące ochrony ptaków często powołują się na konkretne przepisy prawne i wytyczne, które precyzują wymagania dotyczące stref ochronnych.

Pytanie 9

Sadzenie w szczelinę realizuje się

A. szpadlem
B. łopatą
C. motyką
D. kosturem
Sadzenie w szparę, które wykonuje się przy pomocy kostura, jest techniką znaną w rolnictwie i ogrodnictwie, szczególnie w kontekście uprawy warzyw i roślin ozdobnych. Kostur to narzędzie, które posiada długą, prostą rękojeść oraz ostre, wąskie końcówki, co umożliwia precyzyjne i efektywne wykonywanie głębokich rowków w ziemi. Taki sposób sadzenia pozwala na zachowanie odpowiednich odległości między roślinami oraz zapewnia dobra aerację gleby. W praktyce, technika ta jest przydatna przy sadzeniu roślin takich jak marchew, cebula czy sałata, gdzie regulacja odległości jest kluczowa dla ich prawidłowego wzrostu. Warto również dodać, że kostur minimalizuje ryzyko uszkodzenia korzeni już rosnących roślin, co jest istotne w intensywnych uprawach. Zgodnie z najlepszymi praktykami w agrotechnice, stosowanie kostura w sadzeniu przyczynia się do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości uprawianych roślin."

Pytanie 10

Dokument AS jest tworzony w aplikacji

A. Brakarz
B. Notatnik
C. Leśnik
D. Taksator
Dokument AS, czyli dokument przyjęcia drewna sporządzany przez leśnika, jest kluczowym elementem w procesie zarządzania gospodarką leśną i obiegiem surowców drzewnych. Leśnik jest odpowiedzialny za zbieranie danych dotyczących ilości, gatunku oraz jakości pozyskiwanego drewna, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania branży leśnej. Dokładność i zgodność dokumentacji z regulacjami prawnymi są niezwykle istotne, ponieważ pozwalają na monitorowanie i kontrolowanie zasobów leśnych, a także przeciwdziałanie nielegalnemu pozyskiwaniu drewna. W praktyce, dokument AS jest wykorzystywany nie tylko do celów ewidencyjnych, lecz także do analiz ekonomicznych i ekologicznych, co wspiera podejmowanie świadomych decyzji o gospodarce leśnej. Standardy ISO 14001 podkreślają znaczenie dokumentacji w zarządzaniu środowiskowym, co podkreśla rolę leśnika jako kluczowego ogniwa w łańcuchu dostaw drewna.

Pytanie 11

Drewno sprzedawane indywidualnym klientom detalicznym opiera się na

A. asygnacie
B. portalu leśno-drzewnym
C. kontrakcie
D. platformie e-drewno
No więc, jak to wygląda z tym drewnem dla klientów detalicznych? Sprzedaje się je na podstawie asygnat, czyli dostajesz taki dokument, który mówi, że masz prawo do zakupu drewna. W Polsce przyznają je na przykład Lasy Państwowe. Taki system jest mega ważny, bo dzięki temu klienci mają pewność, że kupują drewno, które jest zgodne z prawem i pochodzi z legalnych źródeł. Moim zdaniem, to bardzo fajne rozwiązanie, bo nie musisz się martwić, skąd to drewno pochodzi. Weźmy na przykład budowlankę – bez asygnaty nie kupisz drewna, a to może prowadzić do problemów. Dodatkowo, ten system sprawia, że wszystko jest przejrzyste i łatwiej śledzić obieg drewna, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 12

Który z gatunków w Polsce jest objęty ochroną całkowitą?

A. sosna kosa
B. sosna limba
C. sosna błotna
D. cis pospolity
Sosna błotna (Pinus palustris) jest gatunkiem objętym w Polsce ochroną ścisłą, co oznacza, że nie wolno jej zbierać, niszczyć ani przekształcać jej naturalnych siedlisk. Jest to gatunek drzewny, który odgrywa istotną rolę w ekosystemie leśnym, preferujący wilgotne, bagniste tereny. Ochrona tego gatunku ma na celu zachowanie jego różnorodności genetycznej oraz stabilności ekosystemów, w których występuje. W praktyce, ochrona sosny błotnej przyczynia się do zachowania bioróżnorodności, co jest kluczowe nie tylko dla ekosystemów, ale również dla działalności gospodarczej związanej z leśnictwem i turystyką. Dobre praktyki obejmują monitorowanie populacji tego gatunku oraz edukację społeczeństwa na temat znaczenia ochrony przyrody. Wspieranie programów reintrodukcji oraz tworzenie rezerwatów przyrody również przyczynia się do skutecznej ochrony sosny błotnej i jej siedlisk.

Pytanie 13

Analiza ryzyka upraw, młodych lasów i dojrzałych drzewostanów w kontekście patogenów wywołujących opieńkową zgniliznę korzeni oraz hubę korzeni jest realizowana

A. w okresie zimowym
B. w okresie wiosennym
C. w sezonie letnim
D. w porze jesiennej
Ocena zagrożenia upraw, młodników i starszych drzewostanów jest procesem, który wymaga zrozumienia cyklów biologicznych patogenów oraz sezonowych uwarunkowań wpływających na zdrowotność drzew. Wybór pór roku do przeprowadzania takich ocen jest kluczowy dla skuteczności zarządzania. Zimowa ocena, mimo że może wydawać się odpowiednia z uwagi na widoczność niektórych symptomów, jest niewłaściwa, ponieważ wiele patogenów pozostaje w stanie spoczynku. Z kolei latem, wysoka temperatura i niska wilgotność mogą ograniczyć aktywność niektórych grzybów, co utrudnia ich identyfikację. Jesień, z kolei, może być zbyt późno na skuteczne wdrożenie działań ochronnych, gdyż wiele chorób rozwija się dynamicznie wiosną. Takie podejście do oceny opóźnia diagnostykę, co może prowadzić do poważnych konsekwencji w postaci masowego obumierania drzew. Często pojawiają się błędne przekonania, że ocena w różnych porach roku jest równie efektywna, jednak każdy sezon ma swoje specyficzne cechy, które należy uwzględnić w zarządzaniu zdrowotnością drzewostanów. Zrozumienie tych cykli jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji oraz ochrony zasobów leśnych.

Pytanie 14

Nadleśniczy ogłasza zakaz wstępu do lasu przy 3 stopniu zagrożenia pożarowego, jeśli wilgotność ściółki zmierzona o godz. 900 będzie mniejsza niż 10% przez

A. następne 4 dni
B. kolejne 5 dni
C. następne 3 dni
D. kolejne 6 dni
Odpowiedź 'kolejnych 5 dni' jest poprawna, ponieważ wprowadzenie zakazu wstępu do lasu na poziomie 3 zagrożenia pożarowego jest ściśle związane z wilgotnością ściółki. Zgodnie z obowiązującymi standardami ochrony przeciwpożarowej, jeśli wilgotność ściółki, mierzona o godzinie 9:00, spadnie poniżej 10% i utrzyma się na tym poziomie przez 5 kolejnych dni, nadleśniczy ma obowiązek wprowadzić zakaz wstępu. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że w sytuacjach, gdy warunki pogodowe sprzyjają szybkiemu wysychaniu ściółki, jak silne słońce czy brak opadów, konieczne jest podjęcie działań prewencyjnych w celu ochrony lasów przed pożarami. Ponadto, w tej sytuacji warto również informować lokalne społeczności o obowiązujących zakazach, aby zminimalizować ryzyko dla ludzi i przyrody. Przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony ekosystemów leśnych.

Pytanie 15

Jak nazywa się trofeum myśliwskie pochodzące od muflona?

A. ślimy
B. rogi
C. oręż
D. poroże
Odpowiedź 'ślimy' jest prawidłowa w kontekście trofeum myśliwskiego pozyskanego z muflona. Ślimy to naturalne narządy, które stanowią charakterystyczny element morfologiczny muflonów, a ich jakość jest często oceniana w trakcie zawodów myśliwskich. Ślimy, odzwierciedlające wiek i zdrowie osobnika, przyczyniają się do oceny trofeum myśliwskiego. W praktyce myśliwskiej, ślimy są przedmiotem zainteresowania zarówno myśliwych, jak i tropicieli, którzy starają się identyfikować najlepsze osobniki do pozyskania. Obiektywnie oceniając trofea, myśliwi zwracają uwagę na kształt, rozmiar i symetrię ślimów, co pozwala na określenie potencjału danej populacji oraz skuteczności zarządzania łowiskami. Warto przypomnieć, że myśliwi również dbają o zrównoważony rozwój populacji muflonów, co obejmuje odpowiednie praktyki selekcji i pozyskiwania trofeów, by zapewnić ich trwałość.

Pytanie 16

Drewno klasy WC1 jest używane do

A. oklejenia
B. produkcji sklejki
C. budowy słupów
D. wyrobu papieru
Drewno WC1 jest często mylnie rozumiane w kontekście jego zastosowania w okleinie, sklejce czy papierze. Okleina, będąca cienką warstwą drewna, jest produktem pochodnym, który zazwyczaj wymaga drewna o niższej klasie jakości, które można łatwiej obrabiać i uzyskiwać z niego atrakcyjne wykończenia. Zastosowanie drewna klasy WC1 do okleinowania byłoby nieoptymalne, ponieważ jego atrybuty sprawiają, że najlepiej nadaje się do bardziej wymagających zastosowań. Z kolei sklejka, która jest kompozytem złożonym z kilku warstw drewna, również nie wymaga drewna o tak wysokiej klasie trwałości, jak WC1, a wręcz przeciwnie, często wykorzystuje się tańsze i mniej trwałe rodzaje drewna. Co więcej, papier produkowany jest z celulozy, a nie z drewna w sensie budowlanym, co sprawia, że porównanie do drewna WC1 jest całkowicie chybione. Typowe błędy w myśleniu dotyczące drewna WC1 polegają na niewłaściwej ocenie jego właściwości i zastosowań w kontekście produktów drewnopochodnych, co prowadzi do niezgodności z normami i standardami branżowymi. Zrozumienie, jak i gdzie najlepiej wykorzystać konkretne klasy drewna, jest kluczowe dla zapewnienia trwałości i funkcjonalności konstrukcji.

Pytanie 17

Czy wiesz, co oznacza wycieranie poroży o gałęzie drzew i krzewów?

A. czochranie
B. spałowanie
C. czemchanie
D. zgryzanie
Spałowanie to proces, który nie jest związany z wycieraniem poroży, lecz raczej odnosi się do wygładzania powierzchni drewna lub innych materiałów, co nie ma zastosowania w kontekście zachowań zwierzęcych. Czochranie z kolei, choć może wydawać się podobne do czemchania, odnosi się do tarcia ciała zwierzęcia o różne powierzchnie w celu usunięcia pasożytów lub martwego naskórka, co jest innym procesem, niż wycieranie poroży. Zgryzanie to działanie, które dotyczy spożywania pokarmu lub usuwania fragmentów roślinności, a nie ma związku z porożem. Wiele osób może mylić te terminy, co często prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem w tego typu pytaniach jest zrozumienie, że każde z wymienionych działań ma swoje specyficzne zastosowanie i nie są one zamienne. Czemchanie jest unikatowym procesem, który pełni różne funkcje biologiczne oraz ekologiczne, podczas gdy pozostałe odpowiedzi odzwierciedlają inne zachowania, które nie są ze sobą związane. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji zachowań zwierząt w ich naturalnym środowisku.

Pytanie 18

W sprawach karnych oraz w przypadkach wykroczeń, które miały miejsce w lasach państwowych, oskarżycielem publicznym jest

A. policjanci
B. leśniczy i podleśniczy
C. funkcjonariusze straży leśnej
D. nadleśniczy oraz inżynier nadzoru
Funkcjonariusze straży leśnej są odpowiedzialni za ochronę lasów państwowych oraz egzekwowanie przepisów prawa w tym obszarze. W sprawach karnych oraz wykroczeniach popełnionych w lasach, to właśnie oni pełnią rolę oskarżyciela publicznego, co jest zgodne z przepisami ustawy o lasach oraz ustawą o ochronie przyrody. Funkcjonariusze straży leśnej mają uprawnienia do podejmowania działań w przypadku nielegalnych działań, takich jak wycinka drzew w miejscach do tego nieprzeznaczonych, kłusownictwo czy inne wykroczenia przeciwko przyrodzie. Przykładem ich działania może być sytuacja, w której funkcjonariusze przeprowadzają kontrole w celu wykrycia nielegalnej działalności, co może prowadzić do postawienia w stan oskarżenia osobom łamiącym przepisy. Dobrą praktyką jest współpraca straży leśnej z policją oraz innymi organami ścigania, co pozwala na skuteczniejsze egzekwowanie prawa i ochronę zasobów leśnych.

Pytanie 19

Zadrapywanie kory drzew przez samce jeleniowatych podczas wycierania scypułu to

A. spałowanie
B. osmykiwanie
C. malowanie
D. zgryzanie
Odpowiedzi 'malowanie', 'spałowanie' i 'zgryzanie' są nietrafione, bo zupełnie nie oddają tego, o czym mówimy, zwłaszcza w kontekście osmykiwania. Malowanie kojarzy się z dziełami sztuki, a nie z zachowaniem jeleniowatych, więc to nie ma sensu. Spałowanie z kolei to coś, co robimy przy obróbce drewna, a nie z porożem. Zgryzanie to też nie to – bardziej odnosi się do jedzenia. Ważne w biologii jest, żeby nie mylić terminów, które nie pasują do tego, co się dzieje w naturze. Samce jeleniowatych rzeczywiście uszkadzają korę, ale to jest część większego obrazu – wpływają tym na ekosystem. Nie można tego traktować jako przypadkowego działania; to skomplikowany proces, który jest potrzebny do pielęgnacji poroża, ale też jest istotny w kontekście ekologii jeleniowatych. Rozumienie tych terminów pomaga lepiej dostrzegać, jak dzika fauna wchodzi w interakcje ze swoim środowiskiem.

Pytanie 20

W typie drzewostanu oznaczonym symbolem Db Bk So, przykładowa kompozycja gatunkowa odnowienia przedstawia się w następujący sposób:

A. Db 50, Bk 30, So i in. 20
B. So 50, Bk 30, Db i in. 20
C. Bk 50, Db 30, So i in. 20
D. So 50, Bk 20, Db i in. 30
Odpowiedź So 50, Bk 30, Db i in. 20 jest poprawna, ponieważ prawidłowo odzwierciedla skład gatunkowy odnowienia w drzewostanie oznaczonym symbolem Db Bk So. Symbol ten wskazuje na dominację sosny (So), buka (Bk) i dębu (Db), co jest zgodne z typem drzewostanu. W przypadku odnowienia, odpowiednie proporcje gatunków są kluczowe dla zachowania bioróżnorodności oraz zdrowia ekosystemu leśnego. W praktyce, odpowiednie zestawienie gatunków może wspierać naturalne procesy regeneracji, a także zwiększać odporność drzewostanu na choroby i szkodniki. Przykład 50% sosny i 30% buka wskazuje na preferencje środowiskowe tego typu drzewostanu, gdzie sosna może dominować w warunkach leśnych o niższej podaży wody, a buk preferuje bardziej wilgotne i żyzne gleby. W związku z tym, odpowiednie planowanie i zrozumienie preferencji gatunkowych jest niezbędne do osiągnięcia sukcesu w odnowieniach leśnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania lasami.

Pytanie 21

Obszary leśne, które są szczególnie narażone na pożary, oddziela się strefą ochronną przeciwpożarową

A. typ B
B. typ C
C. typ A
D. typ D
Odpowiedź typu D jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami ochrony przeciwpożarowej, pasy przeciwpożarowe są kluczowym elementem strategii zarządzania ryzykiem pożarowym w obszarach leśnych. Pasy te mają na celu zmniejszenie intensywności ognia i ograniczenie jego rozprzestrzeniania się, co jest szczególnie istotne w rejonach, gdzie występuje wysokie zagrożenie pożarowe. W praktyce pasy przeciwpożarowe są często budowane jako obszary o niższej gęstości roślinnej, co zmniejsza dostępność materiałów palnych. Stosuje się je wzdłuż granic lasów, w sąsiedztwie zabudowań oraz w miejscach, gdzie istnieje wysokie ryzyko wystąpienia pożaru. Wdrożenie takich pasów powinno być zgodne z lokalnymi regulacjami i normami, takimi jak standardy ochrony przeciwpożarowej, które zalecają określone szerokości pasów w zależności od typów ekosystemów leśnych. Przykładem może być stosowanie pasów o szerokości minimum 20 metrów w lasach sosnowych, co jest zgodne z wytycznymi do krajowych planów ochrony lasów. Dobre praktyki w tym obszarze obejmują również regularne przeglądy i utrzymanie pasów przeciwpożarowych, aby zapewnić ich skuteczność w razie pożaru.

Pytanie 22

Która proporcja powierzchni produkcyjnej szkółki polowej powinna zostać ugorowana?

A. 40 %
B. 10 %
C. 20 %
D. 30 %
Odpowiedź 30% jako część powierzchni produkcyjnej szkółki polowej przeznaczona na ugorowanie jest zgodna z zaleceniami w zakresie zrównoważonego zarządzania glebą oraz praktykami agrotechnicznymi. Ugorowanie, czyli pozostawienie części gruntu nieużytku, ma na celu regenerację gleby, poprawę jej struktury, a także ochronę przed erozją. Przykładem zastosowania tej praktyki może być wykorzystanie ugorowanych obszarów do wspierania bioróżnorodności, gdzie naturalne rośliny mogą rozwijać się i wzbogacać glebę w składniki odżywcze. Ponadto, ugorowanie na poziomie 30% jest zalecane przez instytucje zajmujące się ochroną środowiska, jako sposób na minimalizację negatywnego wpływu intensywnej produkcji rolniczej. Umożliwia to również lepsze zarządzanie wodami opadowymi i ich retencję, co jest kluczowe w kontekście zmieniającego się klimatu.

Pytanie 23

Jaka jest minimalna powierzchnia lasów, dla których wymagane jest projektowanie punktów obserwacyjnych w lasach klasy II zagrożenia pożarowego?

A. 100 ha
B. 2 000 ha
C. 1 000 ha
D. 20 ha
Minimalna powierzchnia lasów, dla których należy projektować punkty obserwacyjne w lasach II kategorii zagrożenia pożarowego wynosi 2 000 ha. Odpowiednia liczba punktów obserwacyjnych jest kluczowa w skutecznej ochronie lasów przed pożarami, co jest szczególnie istotne w obszarach o wysokim ryzyku. Przy projektowaniu systemu punktów obserwacyjnych ważne jest uwzględnienie nie tylko powierzchni lasów, ale również ich struktury, rodzaju drzewostanu oraz lokalnych warunków atmosferycznych. Przykładowo, w lasach o powierzchni przekraczającej 2 000 ha, rozmieszczenie punktów obserwacyjnych pozwala na skuteczniejszą monitorowanie stanu lasu oraz szybszą reakcję w przypadku pojawienia się zagrożenia pożarowego. W obowiązujących standardach ochrony przeciwpożarowej, takich jak normy opracowane przez Generalną Dyrekcję Lasów Państwowych, jasno określone są zasady dotyczące minimalnej powierzchni lasu wymaganej do instalacji punktów obserwacyjnych, co przekłada się na bardziej efektywną zarządzanie ryzykiem pożarowym oraz ochronę zasobów leśnych.

Pytanie 24

Lymodor to urządzenie do uwalniania feromonów, które służy do oceny obecności

A. kornika drukarza
B. brudnicy mniszki
C. cetyńca większego
D. strzygoni choinówki
Lymodor to innowacyjny dyspenser feromonowy, który jest szeroko stosowany w monitorowaniu obecności brudnicy mniszki (Lymantria dispar), szkodnika leśnictwa i rolnictwa. Feromony wydzielane przez samice brudnicy mniszki są kluczowe dla przyciągania samców i oceny poziomu infestacji w danym obszarze. Użycie dyspenserów feromonowych, takich jak Lymodor, pozwala na skuteczne i ekologiczne zarządzanie populacjami tego owada, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w integrowanej ochronie roślin. Narzędzia te umożliwiają wczesne wykrywanie szkodników, co z kolei pozwala na szybsze podejmowanie działań interwencyjnych, takich jak zastosowanie naturalnych wrogów brudnicy czy przygotowanie odpowiednich środków ochrony roślin. Rekomendacje dotyczące użycia Lymodor opierają się na analizach terenowych i badaniach naukowych, które potwierdzają jego skuteczność w zmniejszaniu populacji tego szkodnika w sposób zrównoważony i minimalizujący wpływ na środowisko.

Pytanie 25

Jaką część powierzchni kraju tworzą parki narodowe w Polsce?

A. 30 %
B. 10 %
C. 20 %
D. 2 %
Parki narodowe w Polsce zajmują około 2% powierzchni kraju, co stanowi istotny element ochrony bioróżnorodności i zachowania cennych ekosystemów. W Polsce istnieje 23 parki narodowe, które chronią unikalne walory przyrodnicze, kulturowe i krajobrazowe. Przykładowo, Białowieski Park Narodowy, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, stanowi ostatni fragment pierwotnych lasów nizinnych w Europie i jest domem dla żubrów, które są symbolem ochrony przyrody w Polsce. Ochrona takich obszarów jest zgodna z międzynarodowymi standardami ochrony przyrody, takimi jak Konwencja o różnorodności biologicznej, która nakłada na państwa obowiązek zachowania ekosystemów. Znajomość procentowego udziału parków narodowych w powierzchni kraju jest również istotna dla planowania przestrzennego oraz podejmowania decyzji dotyczących wykorzystania zasobów naturalnych, co ma bezpośredni wpływ na strategię zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 26

Na rysunku przedstawiono sadzonki buka zwyczajnego zabezpieczone

Ilustracja do pytania
A. fungicydem.
B. atraktantem.
C. repelentem.
D. insektycydem.
Odpowiedź "repelentem" jest dobra, bo te substancje rzeczywiście służą do odstraszania szkodników i ochraniają rośliny przed zniszczeniem. Jak chodzi o sadzonki buka, to korzystanie z repelentów jest mega ważne, zwłaszcza kiedy są młode, bo wtedy są bardziej narażone na zgryzanie przez dzikie zwierzęta, takie jak jelenie czy zające. Działają one poprzez wydzielanie zapachów czy substancji, które zniechęcają do jedzenia. To naprawdę pomaga w sadownictwie i ogrodnictwie. Kiedy stosujesz repelenty według wskazówek producenta, to możesz znacząco zmniejszyć straty w uprawach i pomóc roślinom rosnąć zdrowo. Ważne jest, żeby nie przesadzić z ich używaniem, bo może to wpływać na inne organizmy oraz środowisko. Wiedza na temat efektywności różnych repelentów jest kluczowa, jeśli chcesz dobrze uprawiać rośliny w lesie czy w ogrodzie.

Pytanie 27

Poligon Orzysz położony jest na terenie Nadleśnictwa

Ilustracja do pytania
A. Maskulińskie.
B. Ełk.
C. Drygały.
D. Giżycko.
Poligon Orzysz znajduje się na terenie Nadleśnictwa Drygały, co potwierdzają mapy geograficzne oraz oficjalne dokumenty administracyjne. Znajomość lokalizacji poszczególnych poligonów jest kluczowa w kontekście planowania działań wojskowych oraz zarządzania zasobami leśnymi. Poligony, takie jak Orzysz, pełnią ważną rolę w szkoleniu jednostek wojskowych, a ich lokalizacja w obrębie konkretnego nadleśnictwa wpływa na organizację ćwiczeń oraz współpracę z lokalnymi instytucjami. W praktyce, zrozumienie granic nadleśnictw pozwala na odpowiednie koordynowanie działań wojskowych z zachowaniem zasad ochrony środowiska oraz gospodarki leśnej. Warto zaznaczyć, że w Polsce nadleśnictwa pełnią również funkcję ochrony bioróżnorodności, co ma istotne znaczenie w kontekście działań wojskowych, które powinny odbywać się z poszanowaniem lokalnych ekosystemów.

Pytanie 28

Drewno o średnich wymiarach spośród podanych, które jest najczęściej wykorzystywane w celach energetycznych, oznaczone jest symbolem

A. S3b
B. M1
C. S11
D. S4
Drewno średniowymiarowe oznaczone symbolem S4 jest najczęściej stosowane do celów energetycznych, ponieważ jego parametry techniczne odpowiadają wymaganiom efektywnego i ekologicznego spalania. Drewno to charakteryzuje się odpowiednią wilgotnością oraz wymiarami, co zapewnia optymalne warunki do uzyskania wysokiej wartości opałowej. Przykładem zastosowania drewna S4 może być jego wykorzystanie w piecach na biomasę oraz kominkach, gdzie kluczowa jest nie tylko jakość paliwa, ale także jego wymiar, który wpływa na proces spalania. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 14961-1, określają wymagania dotyczące jakości i klasyfikacji drewna, co podkreśla znaczenie symboli takich jak S4 w kontekście normatywnym. W praktyce, korzystając z drewna średniowymiarowego S4, użytkownicy mogą znacząco obniżyć koszty ogrzewania, a także przyczynić się do ochrony środowiska, korzystając z odnawialnych źródeł energii.

Pytanie 29

Podczas używania siekier na obszarze wyrębu, strefa, w której występuje niebezpieczeństwo, wynosi przynajmniej

A. 10 m
B. 5 m
C. 20 m
D. 2 m
Odpowiedź 5 m jest prawidłowa, ponieważ strefa niebezpieczna przy pracy siekierami na powierzchni zrębowej wynosi co najmniej 5 metrów. Taka odległość jest rekomendowana przez różne standardy BHP, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka obrażeń. W przypadku pracy z siekierą, materiał odrzucany w wyniku uderzenia lub błędnego ruchu może osiągnąć znaczną prędkość, co czyni bliskie sąsiedztwo niebezpiecznym. W praktyce, zachowanie odpowiedniej odległości od osoby pracującej z siekierą pozwala na uniknięcie potencjalnych kontuzji, takich jak uderzenia lub przypadkowe zranienia. Przy organizacji pracy w lesie, strefy bezpieczeństwa powinny być jasno określone i egzekwowane, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkich obecnych. Dobrą praktyką jest również informowanie innych pracowników o prowadzonych pracach, co zwiększa świadomość i bezpieczeństwo. Właściwe zastosowanie takich zasad jest kluczowe w każdym środowisku roboczym, w szczególności w branży leśnej, gdzie ryzyko wypadków jest znaczne.

Pytanie 30

Czas trwania działań bezpośrednich w obszarze ochrony przeciwpożarowej lasów jest od 1 marca do

A. 30 listopada
B. 30 września
C. 31 października
D. 31 sierpnia
Odpowiedź 31 października jest prawidłowa, ponieważ okres prowadzenia akcji bezpośredniej w zakresie ochrony przeciwpożarowej lasów, zgodnie z przepisami prawa, kończy się właśnie w tym dniu. Taki termin ma na celu minimalizację ryzyka pożarów w lasach w okresie, gdy warunki atmosferyczne mogą sprzyjać powstawaniu ognisk pożarowych. Przykładem zastosowania tego terminu jest odpowiednie planowanie działań prewencyjnych przez służby leśne oraz organizacje zajmujące się ochroną przyrody. W praktyce oznacza to, że w okresie od 1 marca do 31 października prowadzona jest intensywna edukacja społeczeństwa na temat zagrożeń związanych z pożarami, a także realizowane są działania mające na celu ochronę lasów, takie jak patrolowanie, tworzenie stref ochronnych oraz organizowanie szkoleń dla strażaków. Warto również zwrócić uwagę, że na mocy regulacji prawnych, w tym ustaw o ochronie przyrody, istnieje obowiązek monitorowania lasów pod kątem zagrożeń pożarowych, co podkreśla znaczenie harmonogramu akcji ochronnych.

Pytanie 31

Porównawcza metoda estymacji brakarskich opiera się na obliczeniu mas oraz struktury sortymentowej na podstawie

A. pozyskania w ostatnich 5 latach w drzewostanach podobnych do wskazanego wydzielenia
B. pozyskania w ciągu ostatnich 10 lat w grupach drzewostanów przypominających wskazane wydzielenie
C. dokładnych pomiarów wszystkich drzew w wydzieleniu
D. dokładnych pomiarów 10% drzew w drzewostanie i odniesieniu do całego wydzielenia
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że podejścia zawarte w tych odpowiedziach nie są zgodne z zasadami stosowanymi w metodzie porównawczej szacunków brakarskich. Wykorzystywanie szczegółowych pomiarów wszystkich drzew w wydzieleniu jest rozwiązaniem niezwykle czasochłonnym oraz kosztownym, które w praktyce może nie przynieść znaczącej wartości dodanej, zwłaszcza w przypadku dużych obszarów leśnych. Z kolei odniesienie się do pozyskania danych z grup drzewostanów podobnych przez ostatnie 10 lat może prowadzić do przestarzałych lub nieaktualnych informacji, co obniża jakość szacunków, ponieważ warunki środowiskowe oraz dynamika wzrostu drzew mogą ulegać zmianom w krótszym okresie. Pomiar 10% drzew w drzewostanie jest podejściem, które może nie oddać pełnej struktury i różnorodności danego wydzielenia, co z kolei prowadzi do stronniczości w szacunkach. Dobra praktyka w zarządzaniu zasobami leśnymi podkreśla znaczenie aktualnych danych oraz ich kontekstu, a stosowanie przestarzałych lub nieadekwatnych metod pomiarowych może prowadzić do nieefektywnego gospodarowania oraz błędnych decyzji w zakresie sylwety i jakości pozyskiwanego drewna.

Pytanie 32

Rozpalanie ognisk podczas obozów szkolnych, harcerskich itp. może mieć miejsce tylko w lokalizacjach wyznaczonych do tego przez

A. podleśniczego
B. nadleśniczego
C. straż leśną
D. inżyniera nadzoru
Prawidłowa odpowiedź to nadleśniczy, ponieważ to właśnie on jest odpowiedzialny za zarządzanie lasami w danym obszarze, co obejmuje także wyznaczanie miejsc, w których można organizować ogniska. Nadleśniczy działa w ramach Lasów Państwowych, a jego zadania obejmują ochronę ekosystemu leśnego oraz zapewnienie bezpieczeństwa w korzystaniu z zasobów leśnych. W praktyce, organizatorzy obozów szkolnych czy harcerskich powinni uzyskać zgodę od nadleśniczego na palenie ognisk, aby zapewnić zgodność z lokalnymi regulacjami i standardami ochrony środowiska. Przykładem może być obozowanie w rejonach, gdzie ogniska są dozwolone, a nadleśniczy może określić szczegółowe zasady dotyczące minimalnej odległości od budynków, źródeł wody oraz innych czynników bezpieczeństwa. Takie działania umożliwiają nie tylko korzystanie z zasobów przyrody, ale także edukację młodzieży na temat ochrony środowiska i odpowiedzialnego korzystania z dóbr naturalnych.

Pytanie 33

Co oznacza symbol produkcyjny 1p2 dla materiału sadzeniowego?

A. Sadzonkę z nasienia, która ma 3 lata, z korzeniami podciętymi po 2 roku
B. Sadzonkę z nasienia, która ma 3 lata, z korzeniami podciętymi po 1 roku
C. Sadzonkę z nasienia, która ma 2 lata, z korzeniami podciętymi po 2 roku
D. Sadzonkę z nasienia, która ma 2 lata, z korzeniami podciętymi po 1 roku
Materiał sadzeniowy oznaczony symbolem 1p2 to 3-letnia sadzonka z nasienia, której korzenie zostały podcięte po 1 roku. Taki system oznaczeń jest powszechnie stosowany w szkółkarstwie, aby precyzyjnie określić wiek sadzonek oraz sposób ich uprawy. W tym przypadku liczba "1" odnosi się do pierwszego roku, w którym sadzonka była uprawiana w szkółce, podczas gdy "p2" informuje o tym, że korzenie zostały podcięte w pierwszym roku, co wpływa na ich dalszy rozwój. Korzenie podcinane w pierwszym roku stymulują rozwój nowych, bardziej dynamicznych korzeni, co przekłada się na lepsze przyjęcie sadzonki po przesadzeniu. Stosowanie odpowiednich praktyk w produkcji materiału sadzeniowego jest kluczowe, ponieważ zdrowe i dobrze rozwinięte korzenie są fundamentem dla przyszłego wzrostu rośliny. Przykładowo, w przypadku drzew owocowych, 3-letnie sadzonki z dobrze podciętymi korzeniami będą miały większą szansę na szybkie owocowanie i lepsze plonowanie. Z tego powodu ważne jest, aby przy zakupie materiału sadzeniowego zwracać uwagę na te oznaczenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży ogrodniczej.

Pytanie 34

Na jednym kawałku drewna możliwe jest zidentyfikowanie dwóch klas jakości

A. kłodowanym
B. kopalniakowym
C. liściastym
D. iglastym
Drewno liściaste, będące surowcem pochodzącym z drzew szerokolistnych, charakteryzuje się zróżnicowaną strukturą oraz właściwościami mechanicznymi, co umożliwia wyznaczenie dwóch klas jakości na jednym kawałku drewna. Przykłady zastosowań drewna liściastego obejmują produkcję mebli, podłóg oraz elementów wykończeniowych wnętrz. W kontekście standardów branżowych, drewno liściaste podlega ścisłym normom jakościowym, takim jak PN-EN 1912, które określają wymagania dotyczące klasyfikacji drewna budowlanego. Odpowiednia klasyfikacja pozwala na optymalne wykorzystanie materiału, zmniejszenie odpadów oraz zwiększenie efektywności produkcji. Ponadto, różnorodność w wyglądzie i kolorystyce drewna liściastego sprawia, że jest ono preferowane w projektach architektonicznych, gdzie estetyka odgrywa kluczową rolę. W przypadku drewna liściastego możliwe jest uzyskanie odmiennych klas jakości na tym samym kawałku drewna, co jest wynikiem naturalnych różnic w strukturze oraz obecności wad, takich jak sęki czy zabrudzenia, które mogą wpływać na właściwości materiału. Dzięki temu, inżynierowie i projektanci mają możliwość selekcjonowania materiałów zgodnie z wymaganiami konkretnego projektu.

Pytanie 35

W silnie zachwaszczonych siedliskach, które mają być odnawiane gatunkami światłożądnymi, najczęściej wykorzystuje się rębnię

A. zupełną
B. gniazdową
C. częściową
D. stopniową
Odpowiedź 'zupełna' jest prawidłowa, ponieważ rębnia zupełna stosowana jest w warunkach, gdzie zachwaszczenie siedliska jest znaczące. Ta metoda polega na całkowitym usunięciu drzew i krzewów, co stwarza warunki do odnowienia lasu przez gatunki światłożądne. Przykładem mogą być siedliska, w których dominują chwasty, a ich obecność hamuje rozwój nowych roślin. Rębnia zupełna umożliwia wykorzystanie procesów naturalnych do regeneracji siedliska, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego leśnictwa. W praktyce, po rębni zupełnej realizowane są zabiegi przygotowania gleby, takie jak orka czy stosowanie herbicydów, które ułatwiają wprowadzenie pożądanych gatunków. Zgodnie z dobrymi praktykami silnie zachwaszczonych terenów, rębnia ta jest często rekomendowana w celu efektywnego odnowienia lasów oraz przywrócenia ich równowagi ekologicznej.

Pytanie 36

Do jakiego celu wykorzystywany jest niwelator?

A. do odczytywania różnic wysokości
B. do pomiaru kątów poziomych
C. do ustalania azymutów
D. do pomiaru kątów pionowych
Niwelator jest instrumentem geodezyjnym, który służy do określania różnic wysokości pomiędzy punktami terenu. Działa na zasadzie pomiaru poziomu, co pozwala na precyzyjne wyznaczanie wysokości obiektów oraz terenu. W praktyce niwelatory są używane w budownictwie, inżynierii wodnej oraz w geodezji do zapewnienia odpowiedniego poziomu fundamentów, dróg czy innych elementów infrastruktury. W przypadku budowy dróg, niwelatory mają kluczowe znaczenie dla ustalania nachyleń i zapewnienia odpowiedniego odwodnienia. Współczesne niwelatory, takie jak niwelatory optyczne czy elektroniczne, pozwalają na dokładniejsze i szybsze pomiary dzięki automatyzacji i cyfryzacji procesów. Standardy pomiarowe w geodezji, takie jak normy ISO dotyczące dokładności pomiarów, istotnie wpływają na metodologię pracy z niwelatorami, co podkreśla ich znaczenie w branży budowlanej i geodezyjnej.

Pytanie 37

Pomiar z wybranego w drzewostanie miejsca, z którego uwzględnia się wszystkie otaczające drzewa, których pierśnica nie jest w zakresie szerokości szczerbinki, realizowany jest

A. węgielnicą pentagonalną
B. dalmierzem Reichenbacha
C. łatą mierniczą
D. listewką Bitterlicha
Odpowiedź 'listewką Bitterlicha' jest prawidłowa, ponieważ ta technika pomiarowa jest szeroko stosowana w leśnictwie, zwłaszcza do oceny gęstości drzewostanu oraz określenia, które drzewa powinny być brane pod uwagę przy pomiarze. Listewka Bitterlicha to specjalistyczne narzędzie, które pozwala na precyzyjne określenie pierśnicy drzew, co jest kluczowe w procesach związanych z zarządzaniem lasami. Dzięki zastosowaniu listewki można skutecznie wyeliminować z pomiarów drzewa, których pierśnica nie mieści się w szerokości szczerbinki, co pozwala na uzyskanie bardziej dokładnych danych o stanie drzewostanu. W praktyce, listewka Bitterlicha pozwala na oszczędność czasu i zasobów, ponieważ umożliwia szybkie przeprowadzanie pomiarów w terenie. W wielu krajach, w tym w Polsce, korzystanie z takich narzędzi jest zgodne z przyjętymi standardami pomiarowymi w leśnictwie, co podkreśla ich znaczenie w tej dziedzinie.

Pytanie 38

Jakie metody wykorzystuje się do łapania chrząszczy szeliniaka sosnowca?

A. pułapki kołnierzowe
B. drzewa pułapkowe
C. kontrolne stosy wylęgu
D. dołki chwytne
Dołki chwytne są jedną z najskuteczniejszych metod stosowanych w entomologii do odłowu chrząszczy, takich jak szeliniak sosnowiec (Ips typographus). Ta technika polega na wykopaniu niewielkich dołków w glebie, które mają na celu przyciągnięcie owadów do pułapki. Dołki te często są umieszczane w okolicy drzew, które są naturalnym siedliskiem szeliniaka. Umożliwia to efektywne monitorowanie populacji i lokalizację miejsc wylęgu. Ponadto, dołki chwytne mogą być wzbogacane o atraktanty, które zwiększają ich skuteczność. Taki sposób odłowu jest zgodny z zaleceniami instytucji zajmujących się ochroną lasów, które rekomendują stosowanie metod nieinwazyjnych, minimalizujących wpływ na ekosystem. W praktyce, zastosowanie dołków chwytne pozwala na redukcję populacji szeliniaków, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia lasów sosnowych oraz zachowania ich bioróżnorodności.

Pytanie 39

Na gruntach rolnych do całkowitej przebudowy wybiera się drzewostany lub ich fragmenty, w których łączna powierzchnia luk przekracza

A. 50%
B. 70%
C. 10%
D. 30%
Wybór nieprawidłowej wartości procentowej, takiej jak 70%, 30% czy 10%, świadczy o niepełnym zrozumieniu procesu przebudowy drzewostanów i wpływu struktury drzewostanu na jego funkcjonowanie. W przypadku 70%, zbyt wysoka wartość może prowadzić do nieuzasadnionej interwencji w drzewostany, które mogą być w dobrej kondycji, mimo obecności luk. Takie podejście nie uwzględnia złożoności ekosystemów leśnych, które mogą tolerować pewne luki, które są naturalnym elementem dynamiki lasu. Z drugiej strony, wartości takie jak 30% czy 10% mogą wskazywać na zbyt dużą tolerancję na obecność luk, co w dłuższym okresie prowadzi do degradacji drzewostanów, zmniejszenia ich produktywności oraz utraty bioróżnorodności. Błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wyborów, obejmują błędne założenie, że mniejsze wartości luk są zawsze korzystne, co nie jest zgodne z praktykami silnie zrównoważonego zarządzania lasami. W rzeczywistości, odpowiedni poziom luk jest kluczowy dla zdrowia lasu, a decyzje o przebudowie powinny opierać się na kompleksowej ocenie stanu ekosystemu, a nie jedynie na prostych statystykach. Właściwe monitorowanie i ocena drzewostanów, zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, pozwala na podejmowanie świadomych decyzji w zakresie ich zarządzania.

Pytanie 40

Czas trwania bezpośrednich działań w zakresie ochrony przeciwpożarowej w lesie wynosi

A. od 1 marca do 30 września
B. od 1 kwietnia do 31 października
C. od 1 marca do 31 października
D. od 1 kwietnia do 30 września
Okres akcji bezpośredniej w zakresie ochrony przeciwpożarowej lasów trwa od 1 marca do 31 października. Ten czas został określony na podstawie analizy warunków atmosferycznych oraz biologicznych, które sprzyjają rozwojowi pożarów w lasach. W Polsce, wiosenne i letnie miesiące charakteryzują się wyższymi temperaturami oraz niższą wilgotnością powietrza, co zwiększa ryzyko pożarów. Przykładowo, w okresie tym intensywnie rozwijają się młode pędy drzew, które są łatwopalne. Dlatego w tym czasie stosuje się szczególne środki ostrożności, takie jak patrole, monitoring, a także działania prewencyjne, jak np. wypalanie traw. Działania te są zgodne z wytycznymi służb ochrony środowiska oraz najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania lasami, co pozwala na skuteczną ochronę przed pożarami. Warto również dodać, że w tym okresie prowadzona jest intensywna edukacja dla społeczeństwa na temat zagrożeń pożarowych oraz sposobów ich minimalizowania.