Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:53
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:01

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką metodę badań marketingowych stosuje się do monitorowania zmian w sektorze transportowym?

A. obserwacja.
B. badanie opinii.
C. eksperyment.
D. grupa dyskusyjna.
Sondaż, będący jedną z popularnych metod badań marketingowych, opiera się na zbieraniu danych od respondentów w formie kwestionariuszy. Choć sondaże mogą dostarczać wartościowych informacji o preferencjach klientów, nie są one odpowiednie do działań wymagających ścisłego monitorowania zmian na rynku transportowym. Wynika to z tego, że sondaże są często ograniczone czasowo i mogą nie odzwierciedlać bieżących zachowań konsumentów, którymi zainteresowane są firmy transportowe. Z kolei panel, jako metoda badawcza, polega na długoterminowym zbieraniu danych od tych samych grup respondentów. Chociaż ta technika może oferować wgląd w zmiany zachowań na przestrzeni czasu, nie zawsze jest w stanie uchwycić nagłe zmiany na rynku, co jest istotne w dynamicznych branżach takich jak transport. Eksperyment, jako forma badania, skupia się na określonym działaniu i jego wpływie na uczestników, co może być użyteczne w testowaniu nowych usług czy produktów, ale także nie jest metodą do ciągłego monitorowania rynku. Dlatego błędnym podejściem jest zakładanie, że te metody mogą zastąpić obserwację, która bezpośrednio i na bieżąco rejestruje zmiany w zachowaniach i preferencjach klientów.

Pytanie 2

W propozycji ofertowej firmy spedycyjnej powinny być zawarte dane dotyczące

A. usług realizowanych w ostatnim czasie
B. numerów kontaktowych do współpracujących kierowców
C. klientów korzystających z usług
D. zakresu oferowanych usług
Zakres świadczonych usług to kluczowy element oferty handlowej przedsiębiorstwa spedycyjnego, ponieważ pozwala potencjalnym klientom zrozumieć, jakie dokładnie usługi mogą oczekiwać od dostawcy. W kontekście branży logistycznej, zakres usług może obejmować m.in. transport krajowy i międzynarodowy, magazynowanie, obsługę celną, czy transport specjalistyczny. Oferując szczegółowe informacje na temat zakresu usług, firma spedycyjna może lepiej dostosować swoją ofertę do potrzeb klientów, a także wyróżnić się na tle konkurencji. Na przykład, przedsiębiorstwo, które specjalizuje się w przewozie towarów chłodniczych, powinno jasno komunikować tę specjalizację, aby przyciągnąć klientów poszukujących takiej usługi. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, oferta powinna także zawierać informacje o stosowanych technologiach, standardach jakości oraz doświadczeniu zespołu, co dodatkowo podnosi jej wartość w oczach klienta.

Pytanie 3

Jaki karnet pełni rolę dokumentu celnego używanego do czasowej odprawy pojazdów zarejestrowanych w Polsce, które są przewożone na przykład do krajów Bliskiego i Dalekiego Wschodu?

A. TIR
B. ATA
C. CPD
D. HVG
CPD (Carnet de Passages en Douane) to rzeczywiście dobra odpowiedź, bo to dokument celny, który pozwala na czasową odprawę różnych środków transportu, w tym aut, wwożonych do krajów spoza Unii Europejskiej. Chodzi tu o takie miejsca jak kraje Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Wiele krajów akceptuje CPD, co czyni go popularnym wśród podróżujących oraz firm transportowych, które organizują przewozy, czy to do celów turystycznych, czy handlowych. Dzięki temu dokumentowi można wwozić pojazdy do kraju na określony czas bez konieczności płacenia wszystkich ceł i podatków, co jest naprawdę pomocne, jak ktoś nie chce za dużo płacić podczas podróży. Na przykład, kiedy firma transportowa planuje przewieźć towary do Indii, mając CPD, mogą swobodnie wprowadzić pojazdy na czas określony, co znacznie przyspiesza cały proces transportu i zmniejsza ryzyko dodatkowych kosztów. Poza tym, CPD sprzyja przestrzeganiu międzynarodowych norm celnych, co jest ważne w kontekście handlu międzynarodowego.

Pytanie 4

W jakim przypadku czynności wykonywane przez kierowcę, załadowcę lub rozładowcę były realizowane poprawnie?

A. Załadowca nie stosował się do wskazówek kierowcy dotyczących rozmieszczenia ładunku oraz jego mocowania
B. Załadunek mechaniczny z magazynu za pomocą rampy był przeprowadzany przez kierowcę
C. Załadowca pozwolił kierowcy na kontrolowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych przyjętych
D. Kierowca uniemożliwił dodanie uwagi na liście przewozowym po wykryciu przez rozładowcę niezgodności w ilości sztuk przewozowych
Odpowiedź, w której załadowca umożliwił kierowcy nadzorowanie załadunku i liczenie sztuk przewozowych, jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi standardami logistycznymi, współpraca pomiędzy kierowcą a załadowcą jest kluczowym elementem bezpiecznego i efektywnego procesu transportowego. Umożliwienie kierowcy nadzorowania załadunku pozwala na bieżąco weryfikować poprawność załadunku, co jest zgodne z zasadami odpowiedzialności i zabezpieczeń w trakcie transportu. Dobrą praktyką jest, aby kierowca również kontrolował ilość i rodzaj załadunku, aby uniknąć niezgodności, które mogą prowadzić do problemów na etapie rozładunku. Właściwe mocowanie ładunku i jego rozmieszczenie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa podczas transportu, co jest szczególnie istotne w kontekście przepisów prawnych dotyczących transportu drogowego. Umożliwienie kierowcy tych działań wzmacnia również odpowiedzialność za ładunek, co jest istotne w przypadku ewentualnych reklamacji bądź strat.

Pytanie 5

Klient zlecił wykonanie pieca o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką paletę należy wybrać, aby stworzyć paletową jednostkę ładunkową z piecem, tak aby ładunek nie wystawał poza granice palety?

A. Paletę o wymiarach 1 200 x 1 000 x 144 mm
B. Paletę przemysłową o wymiarach 1140 x 1 140 x 138 mm
C. Paletę powiększoną o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm
D. Paletę o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm
Wybór palety powiększonej o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm jest poprawny, ponieważ idealnie odpowiada wymiarom pieca zamówionego przez klienta. Paleta ta zapewnia wystarczającą powierzchnię, aby ładunek nie wystawał poza obrys palety, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz magazynowania. Zgodnie z normami branżowymi, ładunek powinien być stabilny i dobrze podparty, a niewłaściwy dobór palety może prowadzić do uszkodzeń, a nawet wypadków. Przykładem zastosowania tej palety może być transport dużych maszyn przemysłowych, gdzie zachowanie integralności ładunku jest niezbędne. Odpowiedni wybór palety nie tylko ogranicza ryzyko uszkodzeń, ale także optymalizuje przestrzeń ładunkową w pojazdach transportowych, co wpływa na efektywność logistyczną. Zastosowanie standardowych wymiarów palet, takich jak 1 200 x 1 200 mm, jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, co ułatwia zarządzanie ładunkiem w magazynach oraz podczas transportu.

Pytanie 6

Jakie dokumenty są używane do transportu ładunków drogą lotniczą?

A. AWB, HAWB
B. TIR, SMGS
C. Konosament, CIM
D. CMR, CIV
AWB (Air Waybill) oraz HAWB (House Air Waybill) to podstawowe dokumenty stosowane w transporcie lotniczym, które pełnią kluczową rolę w logistyce i spedycji. AWB jest umową przewozu między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym, definiującą warunki transportu oraz zobowiązania obu stron. Jest to dokument, który towarzyszy przesyłce przez cały proces transportowy, zawierający informacje o nadawcy, odbiorcy oraz szczegóły dotyczące ładunku. HAWB to natomiast dokument stosowany przez pośredników, takich jak agenci spedycyjni, którzy organizują transport w imieniu nadawcy. Obydwa dokumenty są kluczowe dla zapewnienia prawidłowego i zgodnego z przepisami przewozu towarów, a ich znajomość jest niezbędna dla każdego operatora w branży logistycznej. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak IATA (International Air Transport Association), AWB i HAWB powinny być wypełnione zgodnie z określonymi wymogami, co przyczynia się do efektywności całego procesu transportowego oraz minimalizacji ryzyka związanych z przewozem przesyłek lotniczych. Przykładem praktycznego zastosowania AWB jest przewóz towarów handlowych, gdzie dokument ten służy jako potwierdzenie odbioru przesyłki przez przewoźnika oraz jako dowód umowy między stronami.

Pytanie 7

W dniu 04.01.2019 r. minął termin odbioru przesyłki zawierającej ładunek łatwo psujący się, do której nie są dostępne dokumenty przewozowe i nie ma możliwości ustalenia osoby uprawnionej do dysponowania przesyłką. Zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe tego rodzaju przesyłka ulega likwidacji

A. niezwłocznie, po przekroczeniu terminu odbioru
B. po upływie 30 dni od terminu odbioru, nie wcześniej jednak niż po 2 dniach od daty zawiadomienia uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki
C. po upływie przynajmniej 14 dni od terminu odebrania
D. po upływie przynajmniej 21 dni od dnia poinformowania uprawnionego o planowanej likwidacji przesyłki
Odpowiedź 'niezwłocznie, po upływie terminu odbioru' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe, w przypadku przesyłek łatwo ulegających zepsuciu, brak dokumentów przewozowych oraz niemożność ustalenia osoby uprawnionej do rozporządzania przesyłką skutkuje koniecznością jej likwidacji niezwłocznie po upływie terminu odbioru. W praktyce oznacza to, że przewoźnik ma obowiązek podjąć działania w celu likwidacji przesyłki zaraz po przekroczeniu ustalonego terminu, co ma na celu minimalizację strat związanych z uleganiem zepsuciu towaru. W branży transportowej i logistycznej istotne jest, aby procedury likwidacji przesyłek były przestrzegane, aby zapewnić efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw oraz uniknąć problemów związanych z przechowywaniem towarów, które mogą nie tylko stracić swoją wartość, ale również stać się niebezpieczne w obiegu. Dodatkowo, wiedza na temat przepisów dotyczących likwidacji przesyłek jest kluczowa dla osób pracujących w logistyce oraz administracji transportowej, co pozwala na zgodne z prawem działanie i zminimalizowanie ryzyka prawnego.

Pytanie 8

Dokument SAD jest tworzony w postaci

A. listu przewozowego
B. umowy
C. oferty handlowej
D. zgłoszenia celnego
Dokument SAD, czyli Single Administrative Document, jest kluczowym narzędziem w procedurach celnych, które umożliwia jednolite zgłoszenie towarów do odprawy celnej w Unii Europejskiej. Sporządzany w formie zgłoszenia celnego, dokument ten służy do przedstawienia organom celnym wszystkich niezbędnych informacji dotyczących importu lub eksportu towarów. W praktyce, SAD zawiera szczegółowe dane takie jak opis towarów, ich wartość, kraj pochodzenia oraz dane dotyczące nadawcy i odbiorcy. Dzięki temu, organy celne mogą szybko i sprawnie ocenić, jakie stawki celne oraz podatki powinny zostać nałożone na przewożone towary. Zastosowanie zgłoszenia celnego jako formy dokumentu pozwala także na uproszczenie i automatyzację procesów związanych z odprawą celną, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw. Warto pamiętać, że w przypadku błędów w zgłoszeniu, mogą wystąpić poważne konsekwencje, w tym kary finansowe, co podkreśla znaczenie prawidłowego sporządzania dokumentacji celnej.

Pytanie 9

Międzynarodowy dokument celny, który wspiera i upraszcza czasową odprawę celna towarów wywożonych w celach handlowych i wystawowych, nazywa się

A. świadectwo EUR 1
B. świadectwo EUR-MED
C. karnet TIR
D. karnet ATA
Karnet ATA to międzynarodowy dokument celny, który umożliwia czasową odprawę towarów, co jest szczególnie przydatne w przypadku wystaw czy wydarzeń promocyjnych. Dokument ten pozwala na swobodny przepływ towarów pomiędzy krajami sygnatariuszami Konwencji ATA bez konieczności uiszczania pełnych opłat celnych i podatków. Jest stosowany w sytuacjach, gdy towar jest czasowo wywożony z kraju w celu prezentacji, promocji lub sprzedaży. Na przykład, jeśli firma z Polski wysyła próbki swoich produktów na targi do Niemiec, używa karnetu ATA, co upraszcza procedury celne i skraca czas transportu. Z perspektywy branżowej, korzystanie z karnetu ATA pozwala na optymalizację kosztów oraz zwiększenie efektywności operacyjnej, ponieważ zminimalizowane zostaje ryzyko związanego z przetrzymywaniem towarów przez organy celne.

Pytanie 10

Spedytor stworzył zlecenie spedycyjne na transport towaru drogą lądową z Warszawy do Chemnitz. Dodatkowe informacje – dotyczące przedmiotu przewozu – powinny być zapisane w językach

A. polskim i czeskim
B. niemieckim i angielskim
C. angielskim i czeskim
D. polskim i niemieckim
Odpowiedź wskazująca na język polski i niemiecki jako odpowiednie do zamieszczenia informacji o towarze w zleceniu spedycyjnym jest poprawna z kilku powodów. Przede wszystkim, zlecenie to dotyczy transportu towaru z Warszawy, gdzie dominującym językiem jest polski, do Chemnitz w Niemczech, gdzie językiem urzędowym jest niemiecki. W praktyce, dokumentacja przewozowa powinna być przygotowana w językach, które są zrozumiałe zarówno dla nadawcy, jak i dla odbiorcy. Użycie obu tych języków zapewnia klarowność komunikacji, co jest kluczowe w transporcie międzynarodowym. Warto również zwrócić uwagę na przepisy prawa transportowego oraz regulacje celne, które często wymagają, aby dokumenty były sporządzone w języku oficjalnym kraju docelowego. Na przykład, w przypadku transportu do Niemiec, niemiecki jest wymagany, natomiast polski jest naturalnym wyborem dla polskiego nadawcy. Stosowanie odpowiednich języków w dokumentacji spedycyjnej jest zatem nie tylko standardem, ale także praktyką, która minimalizuje ryzyko błędów i nieporozumień.

Pytanie 11

Jaki element dokumentu znajduje się po lewej stronie poniżej treści pisma zawierającego ofertę?

A. Załącznik
B. Sprawa
C. Numer pisma
D. Nagłówek
Odpowiedź 'Załącznik' jest poprawna, ponieważ w kontekście pisma przedstawiającego ofertę, element ten jest kluczowy dla uzupełnienia i wyjaśnienia przedstawionych informacji. W praktyce załącznik może zawierać dodatkowe dokumenty, takie jak szczegółowe specyfikacje, cenniki czy warunki umowy, które wspierają ofertę i dostarczają odbiorcy niezbędnych informacji do podjęcia decyzji. Zgodnie z normami branżowymi, załączniki powinny być jasno opisane i zorganizowane, aby umożliwić odbiorcy łatwe odnalezienie najważniejszych danych. Dobrą praktyką jest również numerowanie załączników oraz odniesienie się do nich w treści dokumentu, co zwiększa przejrzystość i ułatwia komunikację. W sytuacjach formalnych, takich jak oferty handlowe, właściwe przygotowanie dokumentacji, w tym załączników, wpływa na profesjonalny wizerunek firmy oraz jej zdolność do skutecznego przekonywania potencjalnych klientów. Warto również pamiętać, że załączniki powinny być dostarczane w formacie łatwym do odczytu, co zwiększa ich użyteczność.

Pytanie 12

W jakim celu przedsiębiorstwo zajmujące się spedycją wystawia fakturę "pro forma"?

A. Do zaksięgowania przychodu
B. Do zaewidencjonowania należności w książkach rachunkowych
C. W celu poinformowania o wyglądzie rzeczywistej faktury oraz kosztach zrealizowanej transakcji
D. Aby uiścić podatek za wykonane usługi
Faktura pro forma jest dokumentem, który ma na celu przedstawienie klientowi przewidywanych kosztów związanych z realizacją usługi. W przeciwieństwie do standardowej faktury, faktura pro forma nie jest dokumentem księgowym, a jedynie ofertą, która umożliwia stronie zamawiającej zapoznanie się z kosztami przed podjęciem decyzji o finalizacji transakcji. Jest to szczególnie istotne w branży spedycyjnej, gdzie złożoność i zmienność kosztów transportu mogą wpływać na decyzje klientów. Dzięki fakturze pro forma przedsiębiorstwo spedycyjne może jasno i przejrzyście przedstawić wszystkie opłaty związane z usługą, co pozwala uniknąć nieporozumień i nieprzyjemnych niespodzianek przy ostatecznym rozrachunku. Przykładowo, firma może uwzględnić w fakturze pro forma takie elementy jak koszt transportu, opłaty celne czy ubezpieczenie ładunku. Taki dokument nie tylko spełnia rolę informacyjną, ale także może stanowić podstawę do rezerwacji usług przez klienta, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży spedycyjnej.

Pytanie 13

Wybór inkasa dokumentowego jako metody zapłaty za towary oznacza, że importer ma obowiązek uregulowania płatności na podstawie

A. zaciągnięcia pożyczki
B. ustalonych przez bank rat
C. zawarcia oddzielnej umowy
D. dokumentów przedstawiających towary
Wybór inkasa dokumentowego oznacza, że importer zobowiązuje się do uregulowania należności na podstawie dokumentów reprezentujących towar. Dokumenty te są kluczowym elementem transakcji handlowych, ponieważ stanowią dowód własności towaru oraz potwierdzają jego zgodność z umową. W praktyce, importer otrzymuje dokumenty, takie jak konosament czy faktura, które poświadczają, że towar został wysłany i jest gotowy do odbioru. Inkaso dokumentowe jest preferowaną formą zabezpieczenia płatności, ponieważ minimalizuje ryzyko dla eksportera, który nie wydaje towaru bez uprzedniego otrzymania potwierdzenia płatności. Warto również zauważyć, że korzystanie z inkasa dokumentowego jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Incoterms, które regulują warunki sprzedaży towarów na rynkach międzynarodowych. Dzięki temu importerzy i eksporterzy mogą prowadzić transakcje z większym poczuciem bezpieczeństwa i pewności, co jest niezbędne w dzisiejszym globalnym handlu.

Pytanie 14

W tabeli przedstawiono koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo w ciągu roku obrachunkowego. Jaki udział procentowy ujętych kosztów transportowo-spedycyjnych, przeznaczony jest na wynagrodzenia?

Rodzaj ponoszonych kosztówWartość w tys. zł
Wynagrodzenia spedytorów160
Wynagrodzenia kierowców190
Amortyzacja środków transportu150
A. 32%
B. 38%
C. 70%
D. 60%
Wybierając inne procenty, jak 38%, 32% lub 60%, możesz nie do końca rozumieć, jak to wygląda z kosztami w firmach transportowych. Wielu ludzi myśli, że wydatki na wynagrodzenia są mniejsze niż w rzeczywistości. Często zapominają o dodatkowych kosztach, jak składki ubezpieczeniowe czy inne benefity, które zwiększają całkowite wydatki na pracowników. Również, jeśli pomylisz się przy sumowaniu kosztów transportowych, to możesz dojść do złych wniosków. Dlatego warto zawsze mieć na uwadze, jak wynagrodzenia są powiązane z innymi kosztami. W logistyce, gdzie trzeba oszczędzać, ważne jest, żeby mieć pełny obraz wydatków. Zbieranie danych i ich rzetelna analiza to klucz do unikania błędów w strategii firmy.

Pytanie 15

Jaką kategorię działań podejmowanych przez spedytora obejmuje między innymi rozliczenie pieniędzy za transport?

A. Handlowych
B. Wykonawczych
C. Organizacyjnych w trakcie przewozu
D. Organizacyjnych przed przewozem
Wybrane odpowiedzi, takie jak 'Organizacyjnych w trakcie przewozu', 'Wykonawczych' oraz 'Organizacyjnych przed przewozem', nie odpowiadają na pytanie dotyczące rozliczenia należności za przewóz, ponieważ koncentrują się one na innych aspektach działalności spedytora. Czynności organizacyjne w trakcie przewozu dotyczą zarządzania procesem transportowym, monitorowania statusu przesyłek oraz koordynacji działań między różnymi podmiotami zaangażowanymi w transport. Nie obejmują one jednak aspektów finansowych, które są kluczowe w kontekście rozliczania należności. Wykonawcze działania spedytora skupiają się na realizacji transportu, co również nie odnosi się do kwestii finansowych. Natomiast organizacyjne czynności przed przewozem obejmują planowanie i przygotowanie transportu, takie jak wybór środka transportu czy przygotowanie dokumentacji, jednak same w sobie nie są związane z rozliczeniami finansowymi. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie działań operacyjnych z działalnością handlową. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi kategoriami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesem spedycyjnym oraz dla prawidłowego prowadzenia działalności w branży logistycznej.

Pytanie 16

Dokument międzybankowy, który pozwala na ściągnięcie należności od zagranicznego klienta przez bank sprzedawcy za dostarczony towar przed jego faktycznym przekazaniem do odbiorcy, to

A. manifest ładunkowy
B. routing order
C. akredytywa handlowa
D. konosament
Akredytywa handlowa jest dokumentem finansowym, który odgrywa kluczową rolę w międzynarodowym handlu, zapewniając zabezpieczenie płatności obu stronom transakcji. Umożliwia bankowi sprzedawcy pobranie należności od zagranicznego kontrahenta przed dostarczeniem towaru, co minimalizuje ryzyko związane z transakcjami międzynarodowymi. W procesie akredytywy, bank kupującego zobowiązuje się do wypłaty określonej kwoty bankowi sprzedającego, pod warunkiem spełnienia określonych warunków, takich jak dostarczenie odpowiednich dokumentów transportowych. Taka struktura chroni interesy sprzedawcy, zapewniając, że nie zostanie on oszukany, a kontrahent zyskuje pewność, że towar zostanie wysłany zgodnie z umową. Akredytywa jest często wykorzystywana w sytuacjach, w których zaufanie między stronami jest ograniczone, co jest powszechne w międzynarodowym handlu. Przykładem praktycznego zastosowania akredytywy może być sytuacja, w której producent odzieży w Polsce eksportuje swoje produkty do kupca w Stanach Zjednoczonych. Dzięki akredytywie handlowej, producent ma gwarancję otrzymania płatności, a kupiec ma pewność, że towar zostanie wysłany zgodnie z ustalonymi warunkami. Warto również zauważyć, że akredytywy handlowe są regulowane przez przepisy Międzynarodowej Izby Handlowej (ICC), co wprowadza dodatkowe standardy i zabezpieczenia w międzynarodowych transakcjach.

Pytanie 17

Jakie jest dążenie osoby stosującej twardy styl negocjacji?

A. zgoda
B. nawiązanie nowych relacji biznesowych
C. zwycięstwo
D. rozsądny rezultat osiągnięty w sposób przyjazny
Styl negocjacji określany jako twardy opiera się na dążeniu do osiągnięcia maksymalnych korzyści dla własnej strony, co często przekłada się na podejście konkurencyjne. W takim kontekście zwycięstwo oznacza nie tylko osiągnięcie lepszych warunków umowy, ale także umiejętność przeforsowania własnych interesów w sposób zdecydowany. W praktyce, osoby stosujące twardy styl negocjacji mogą korzystać z technik takich jak wywieranie presji, manifestowanie siły, a także umiejętne zarządzanie informacjami, aby uzyskać przewagę. W świecie biznesu, gdzie rywalizacja jest powszechna, takie podejście może być skuteczne, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy stawka jest wysoka, a czas jest ograniczony. Oprócz technik twardego negocjowania, warto również znać i stosować zasady etyki negocjacyjnej, które mogą wpływać na postrzeganie oraz długoterminowe relacje z partnerami biznesowymi.

Pytanie 18

Zgłaszanie towarów do odprawy celnej stanowi rodzaj czynności

A. wykonawczych procesu przewozowego
B. marketingowych procesu transportowego
C. handlowych procesu przewozowego
D. organizacyjnych procesu transportowego
Wybór odpowiedzi związanych z czynnościami wykonawczymi, marketingowymi czy handlowymi w kontekście zgłaszania towarów do odprawy celnej jest nietrafiony i bazuje na nieporozumieniu dotyczącym roli, jaką odprawa celna pełni w procesie transportowym. Czynności wykonawcze procesu przewozowego obejmują działania praktyczne związane z fizycznym przemieszczaniem towarów, takie jak pakowanie, załadunek oraz transport, lecz nie odnoszą się do formalności celnych, które są fundamentalnie organizacyjne. Z kolei czynności marketingowe procesów transportowych dotyczą strategii promocyjnych i sprzedażowych, które są odległe od kwestii związanych z odprawą celna. Zgłoszenie towarów ma charakter regulacyjny, co oznacza, że jego celem jest spełnienie wymogów prawa, a nie działania mające na celu promocję czy zwiększenie sprzedaży. Również odpowiedzi związane z czynnościami handlowymi mogą wprowadzać w błąd, gdyż dotyczą one transakcji kupna-sprzedaży, które są niezależne od procedur celnych. Zrozumienie, że zgłoszenie do odprawy celnej jest w istocie organizacyjnym etapem transportu, a nie jednym z czynności związanych z przewozem, marketingiem lub handlem, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Niewłaściwe klasyfikowanie tych czynności może prowadzić do opóźnień, zwiększenia kosztów oraz ryzyka naruszenia przepisów celnych.

Pytanie 19

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do transportu kontenerów serii ISO o długościach 10 ft, 20 ft, 30 ft lub 40 ft z naczep na wagony w systemie lo-lo (Lift On Lift Off)?

A. obrotnica wagonowa
B. suwnica bramowa
C. układnica
D. przenośnik
Wybór układnicy, suwnicy bramowej lub obrotnicy wagonowej na odpowiedź w pytaniu jest błędny, ponieważ każda z tych maszyn pełni inną funkcję, która nie jest zgodna z wymaganiami przenoszenia kontenerów w systemie lo-lo. Układnica, znana również jako wózek widłowy, jest urządzeniem używanym do transportu materiałów na krótkich dystansach w obrębie magazynów lub terminali, ale nie jest zaprojektowana do przenoszenia kontenerów na wagony. Suwnice bramowe, z kolei, służą do podnoszenia ciężkich ładunków, ale ich konstrukcja i przeznaczenie nie zawsze są dostosowane do transportu kontenerów, które wymagają odpowiedniej stabilności i bezpieczeństwa podczas załadunku na wagony. Obrotnice wagonowe umożliwiają obrót wagonów, co może być pomocne w logistyce, ale nie wykonują one samego transportu kontenerów. Typowym błędem myślowym jest przyjmowanie, że jakiekolwiek urządzenie do podnoszenia lub transportu może być używane zamiennie. W rzeczywistości każde z tych urządzeń ma swoje specyficzne zastosowanie i nie wszystkie są efektywne w kontekście transportu kontenerów w systemie lo-lo. Kluczowe jest zrozumienie odpowiednich zastosowań i ograniczeń różnych maszyn w kontekście operacji transportowych, aby uniknąć nieefektywności oraz potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa.

Pytanie 20

W tabeli przedstawiono koszty poniesione przez przedsiębiorstwo z branży TSL w IV kwartale 2019 roku. W I kwartale 2020 roku przedsiębiorstwo przewiduje wzrost kosztów o 10% w stosunku do IV kwartału 2019 roku. Ile wyniosą całkowite koszty czynności w tym okresie?

Koszty czynności transportowo-spedycyjnych
Magazynowanie
[zł]
Koszt paliwa
[zł]
Procesy informatyczne
[zł]
520 000280 000200 000
A. 1 001 000 zł
B. 1 100 000 zł
C. 1 010 000 zł
D. 11 000 000 zł
Poprawna odpowiedź to 1 100 000 zł, co jest wynikiem obliczenia całkowitych kosztów w I kwartale 2020 roku po uwzględnieniu wzrostu o 10%. W IV kwartale 2019 roku całkowite koszty wyniosły 1 000 000 zł. Aby uwzględnić prognozowany wzrost kosztów, należy obliczyć 10% z tej kwoty, co daje 100 000 zł. Następnie dodając tę wartość do początkowych kosztów, uzyskujemy 1 100 000 zł. Takie podejście jest standardem w branży TSL, gdzie prognozowanie kosztów jest kluczowe dla podejmowania decyzji finansowych. Przykładowo, w przypadku planowania budżetu na nowy kwartał, przedsiębiorstwa często uwzględniają wzrosty kosztów, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami i uniknięcie nieprzewidzianych wydatków. Warto również monitorować zmiany w kosztach operacyjnych, aby szybko reagować na zmieniające się warunki rynkowe, co jest niezbędne dla utrzymania konkurencyjności na rynku TSL.

Pytanie 21

Jak wiele warstw paletowych ładunków można umieścić w pojeździe 0, gdy wysokość skrzyni ładunkowej wynosi 2,3 m, wysokość palety to 0,1 m, a wysokość ładunku osiąga 0,5 m, zakładając ułożenie ładunku w dwóch warstwach na jednej palecie?

A. 4 warstwy
B. 1 warstwa
C. 2 warstwy
D. 3 warstwy
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 4 warstwy, 1 warstwa czy 3 warstwy, opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczenia dostępnej wysokości. Na przykład, odpowiedź sugerująca 4 warstwy nie uwzględnia wymogu dodania wysokości palety do wysokości ładunku. Błąd ten wynika z niepełnego zrozumienia, że każda warstwa składa się z palety oraz ładunku. W rzeczywistości, dla każdej warstwy musimy uwzględnić zarówno wysokość palety, jak i wysokość ładunku, co daje łącznie 0,6 m na jedną warstwę. Gdybyśmy chcieli zmieścić 4 warstwy, zajmowałyby one 2,4 m, co przekracza wysokość skrzyni ładunkowej. Z kolei odpowiedzi 1 warstwa i 3 warstwy również są wynikiem nieprawidłowych kalkulacji. W przypadku 1 warstwy, wysokość 0,6 m byłaby odpowiednia, ale nie wykorzystuje się pełnej dostępnej przestrzeni, co jest nieefektywne. Natomiast 3 warstwy są z kolei niemożliwe do załadowania z powodu ograniczeń wysokości. Poprawne zrozumienie zasad załadunku i wysokości skrzyni ładunkowej jest kluczowe w logistyce, gdyż nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do uszkodzeń ładunków oraz problemów w trakcie transportu.

Pytanie 22

Polisa zabezpieczająca mienie (towar, ładunek) w transporcie drogowym, kolejowym, powietrznym oraz wodnym realizowanym na terenie RP lub poza nim to

A. gestia transportowa
B. ubezpieczenie AC
C. OPWS
D. ubezpieczenie CARGO
Ubezpieczenie CARGO jest specjalistycznym produktem, który chroni mienie, takie jak towar czy ładunek, podczas transportu różnymi środkami lokomocji, w tym drogą, koleją, powietrzem oraz wodami śródlądowymi, zarówno na terenie Polski, jak i poza jej granicami. Ta forma ubezpieczenia jest niezwykle istotna dla przedsiębiorstw zajmujących się logistyką i transportem, ponieważ minimalizuje ryzyko finansowe związane z utratą lub uszkodzeniem ładunku w trakcie przewozu. Ubezpieczenie CARGO może obejmować różnorodne zdarzenia, takie jak kradzież, uszkodzenie podczas transportu, opóźnienia czy straty wynikające z działania siły wyższej. Na przykład, firma transportowa przewożąca elektronikę z Polski do Niemiec może skorzystać z tego ubezpieczenia, aby zabezpieczyć się przed ewentualnymi stratami finansowymi, jakie mogłyby wyniknąć z uszkodzenia towaru w trakcie transportu. Warto także zaznaczyć, że w praktyce, ubezpieczenie CARGO jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Instytutowy Warunki Ubezpieczenia CARGO (Institute Cargo Clauses), które precyzują zakres ochrony oraz wyłączenia odpowiedzialności. Regularne przeglądanie warunków ubezpieczenia oraz dostosowywanie ich do zmieniających się potrzeb biznesowych jest kluczowym elementem zarządzania ryzykiem w transporcie.

Pytanie 23

Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją w zakresie homologacji, samochody osobowe przystosowane do transportu ładunków, z wyjątkiem przyczep oraz naczep, należą do

A. kategorii M
B. kategorii P
C. kategorii O
D. kategorii N
Prawidłowa odpowiedź to kategoria N, która obejmuje pojazdy samochodowe przeznaczone do przewozu ładunków, w tym, ale nie ograniczając się do, samochodów ciężarowych oraz furgonów dostawczych. Klasyfikacja ta jest zgodna z Międzynarodową Organizacją Normalizacyjną (ISO) oraz innymi regulacjami międzynarodowymi, które definiują kategorie pojazdów w kontekście ich przeznaczenia i konstrukcji. Pojazdy kategorii N są projektowane z myślą o efektywnym transporcie ładunków, więc ich parametry techniczne, takie jak nośność, moc silnika czy wielkość przestrzeni ładunkowej, są zgodne z wymaganiami branżowymi. Przykładami pojazdów w tej kategorii są ciężarówki, które mogą być używane do transportu towarów na długie dystanse, a także małe furgony wykorzystywane w dystrybucji miejskiej. Klasyfikacja pojazdów według kategorii ma kluczowe znaczenie w procesie homologacji, co zapewnia zgodność z normami bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska.

Pytanie 24

Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, maksymalny czas na zawarcie umowy o pracę na okres próbny dla kierowcy samochodu ciężarowego wynosi

A. 3 miesiące
B. 1 miesiąc
C. 6 miesięcy
D. 4 miesiące
Odpowiedź dotycząca maksymalnego czasu umowy na okres próbny, który wynosi 3 miesiące, jest w porządku i zgodna z prawem. W Kodeksie pracy jest napisane, że umowa na okres próbny może być na maksymalnie 3 miesiące. To ważne, bo daje pracodawcy czas na ocenienie umiejętności pracownika i sprawdzenie, czy dobrze pasuje do danego stanowiska. Na przykład, gdy firma transportowa przyjmuje nowego kierowcę, to ten kierowca potrzebuje chwili, żeby ogarnąć procedury i sprzęt, a także specyfikę transportu towarów. Umowa na okres próbny jest naprawdę przydatna, bo pozwala zobaczyć, jak pracownik sprawdza się w praktyce. Po tym czasie, jeśli pracodawca jest zadowolony, można przejść do umowy na czas określony lub nieokreślony, co daje większą stabilność zatrudnienia.

Pytanie 25

Jaką ładowność ma samochodowy tabor dostawczy?

A. od 6,1 do 8 ton
B. od 2 do 3,5 tony
C. od 3,6 do 6 ton
D. do 1,9 tony
Oceny dotyczące ładowności samochodów dostawczych mogą prowadzić do nieporozumień, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z różnorodnymi kategoriami pojazdów. Odpowiedzi wskazujące na zakresy 6,1 do 8 ton, 2 do 3,5 tony oraz 3,6 do 6 ton bazują na błędnych założeniach dotyczących klasyfikacji pojazdów. W rzeczywistości, samochody dostawcze, które mieszczą się w przedziale 1,9 tony, to często małe vany i furgony, które są przeznaczone do transportu niewielkich ładunków. Przekroczenie dopuszczalnej ładowności może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, takich jak mandaty oraz zakazy eksploatacji pojazdu, co jest szczególnie istotne w kontekście przepisów ruchu drogowego. Ponadto, błędne oszacowanie ładowności może skutkować obniżeniem bezpieczeństwa przewozu, co jest niezgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Niezrozumienie zasad klasyfikacji pojazdów dostawczych oraz ich ładowności może również prowadzić do nieefektywnego planowania logistyki, co z kolei wpływa na wyższe koszty transportu i niezadowolenie klientów. Dlatego istotne jest, aby mieć jasność co do specyfikacji technicznych pojazdów oraz przepisów dotyczących ich eksploatacji.

Pytanie 26

Firma Transportowa TRANS (wykonawca) otrzymała zlecenie przewozu ładunku od Firmy Spedycyjnej SPEDPOL (zleceniodawca/płatnik) z Firmy Produkcyjnej ONE (nadawca) do Firmy Produkcyjnej TWO (odbiorca). Na fakturze dotyczącej tej usługi jako uczestnicy transakcji będą wymienione odpowiednio

A. sprzedawca: Firma Spedycyjna SPEDPOL, nabywca: Firma Transportowa TRANS
B. sprzedawca: Firma Transportowa TRANS, nabywca: Firma Spedycyjna SPEDPOL
C. sprzedawca: Firma Produkcyjna ONE, nabywca: Firma Produkcyjna TWO
D. sprzedawca: Firma Produkcyjna TWO, nabywca: Firma Produkcyjna ONE
Odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ w opisanym scenariuszu Przedsiębiorstwo Transportowe TRANS wykonuje usługę przewozu, co oznacza, że sama firma transportowa pełni rolę sprzedawcy usługi transportowej. Zleceniodawcą, który zleca wykonanie przewozu, jest Przedsiębiorstwo Spedycyjne SPEDPOL, co czyni je nabywcą usługi. W praktyce, w transakcjach tego typu, faktura wystawiana jest przez zleceniobiorcę (w tym przypadku TRANS) na zleceniodawcę (SPEDPOL). Takie podejście jest zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami w handlu i logistyce, gdzie odpowiedzialność za realizację zlecenia spoczywa na przewoźniku, a spedycja pełni rolę pośrednika. Warto również zauważyć, że na fakturze powinny być wyszczególnione wszystkie szczegóły dotyczące transportu, takie jak miejsce nadania, miejsce dostarczenia, rodzaj ładunku i stawki za przewóz, co jest kluczowe w przypadku ewentualnych reklamacji lub rozliczeń.

Pytanie 27

Korzystając z informacji zawartych w tabeli, określ który pojazd uzyskał najwyższy wskaźnik wykorzystania pojemności skrzyni ładownej.

PojazdPojemność skrzyni ładownej [m3]Liczba jednostek ładunkowych umieszczonych w pojeździe [szt.]Objętość jednej jednostki ładunkowej [m3]
A.68,4281,96
B.87,4202,40
C.91,2341,06
D.45,6162,11
A. C.
B. A.
C. B.
D. D.
Wybór odpowiedzi B, C, lub D może wynikać z nieścisłości w analizie danych dotyczących wskaźnika wykorzystania pojemności skrzyni ładunkowej. Kluczowym aspektem, który należy uwzględnić, jest to, że wskaźnik ten oblicza się poprzez podzielenie rzeczywistej ładowności pojazdu przez jego maksymalną pojemność. W przypadku pojazdów, które nie osiągają skuteczności lub mają niższe wskaźniki, często wynika to z niewłaściwego zarządzania ładunkiem lub nieoptymalnych tras transportowych. Odpowiedzi, które nie wskazują na pojazd A, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących pojemności lub sposobu wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Ponadto, wybór niewłaściwej odpowiedzi może wskazywać na typowe błędy myślowe, takie jak wpływ na postrzeganą wydajność zewnętrznych czynników, które w rzeczywistości nie mają znaczącego wpływu na wskaźnik wykorzystania pojemności. Dlatego ważne jest, aby przy analizie takich danych kierować się faktami i rzetelnymi obliczeniami, co pozwoli na lepsze zrozumienie efektywności pojazdu w kontekście jego operacyjnego zastosowania. Zrozumienie tych zasad jest niezbędne do podejmowania właściwych decyzji w zakresie logistyki i zarządzania flotą.

Pytanie 28

Tygodniowy łączny czas prowadzenia samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, przez jednego kierowcę, nie może przekroczyć

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85

Artykuł 6

1. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 9 godzin. Jednakże dzienny czas prowadzenia pojazdu może zostać przedłużony do nie więcej niż 10 godzin nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

2. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin i nie może skutkować przekroczeniem maksymalnego tygodniowego czasu pracy ustalonego w dyrektywie 2002/15/WE.

3. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie może przekroczyć 90 godzin.

4. Dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu obejmuje cały czas prowadzenia pojazdu na terytorium Wspólnoty lub państwa trzeciego.

5. Kierowca zapisuje jako inną pracę cały czas określony w art. 4 pkt e), a także cały czas spędzony na prowadzeniu pojazdu używanego do działalności zarobkowej nieobjętego zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz zapisuje wszelkie okresy gotowości określone w art. 15 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 3821/85 od ostatniego dziennego lub tygodniowego okresu odpoczynku. Zapisu tego dokonuje się ręcznie na wykresówce, na wydruku lub przy użyciu funkcji ręcznego wprowadzania danych do urządzenia rejestrującego.

A. 45 godzin.
B. 90 godzin.
C. 56 godzin.
D. 24 godzin.
Odpowiedź 56 godzin jest jak najbardziej na miejscu. Zgodnie z przepisami z Rozporządzenia (WE) nr 561/2006, kierowcy nie powinni przekraczać tego limitu w tygodniu. Chodzi tu o to, żeby wszyscy na drodze czuli się bezpieczniej, a kierowcy mieli czas na odpoczynek. Jeśli planujesz jakąś dłuższą trasę, to dobrze jest pamiętać o przerwach na regenerację, a dokumentowanie swoich godzin pracy też jest istotne. To ułatwia planowanie i pozwala uniknąć ewentualnych problemów. Firmy transportowe muszą także przestrzegać tych norm, bo w przeciwnym razie mogą spotkać je kary. Dlatego warto wiedzieć, jak te zasady działają, żeby być dobrym kierowcą i zawodowcem w branży.

Pytanie 29

Ładunek wystający z tyłu pojazdu powinien być oznaczony białymi i czerwonymi pasami umieszczonymi na tarczy, której powierzchnia musi wynosić co najmniej

A. 1 000 cm2
B. 0,02 m2
C. 1 000 mm2
D. 2 500 mm2
Wszystkie odpowiedzi, które nie są równoznaczne z 1 000 cm2, nie spełniają wymogu dotyczącego minimalnej powierzchni tarczy oznaczającej ładunek wystający z tyłu pojazdu. Odpowiedzi takie jak 0,02 m2, 1 000 mm2 czy 2 500 mm2 nie są zgodne z regulacjami prawymi, które wyraźnie określają wymaganą powierzchnię. 0,02 m2 odpowiada jedynie 200 cm2, co jest niewystarczające do zapewnienia właściwej widoczności, a tym samym bezpieczeństwa na drodze. Z kolei 1 000 mm2 to zaledwie 100 cm2, również znacznie poniżej wymogu. Z kolei odpowiedź 2 500 mm2, co odpowiada 250 cm2, choć wydaje się większa, nadal nie osiąga wymogu 1 000 cm2. Typowe błędy myślowe mogą obejmować pomylenie jednostek miary lub nieodpowiednią interpretację przepisów prawnych. Kluczowe w kontekście bezpieczeństwa drogowego jest zrozumienie, że właściwe oznaczenie ładunku jest nie tylko kwestią zgodności z prawem, ale również fundamentalnym aspektem prewencji wypadków i zapewnienia płynności ruchu drogowego. Dlatego tak istotne jest, aby wszyscy użytkownicy dróg przestrzegali ustalonych regulacji i dbali o widoczność swoich pojazdów, zwłaszcza w kontekście przewożenia ładunków, które mogą być niebezpieczne dla innych uczestników ruchu.

Pytanie 30

Najbardziej popularnym oraz najtańszym w transporcie kontenerem do przewozu małych i ciężkich przesyłek, znanych w terminologii spedytorów jako "gęste", jest

A. 40' Dry Freight Container
B. 40' High Cube Dry Container
C. 45' High Cube Dry Container
D. 20' Dry Freight Container
20' Dry Freight Container to najczęściej wybierany kontener do transportu małych i ciężkich przesyłek, znanych jako "gęste" w terminologii spedytorów. Jego popularność wynika z optymalnych wymiarów, które pozwalają na maksymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej przy zachowaniu konkurencyjnych kosztów transportu. W przypadku przesyłek o dużej gęstości, jak np. stal czy materiały budowlane, 20' kontener zapewnia efektywną organizację ładunku oraz zmniejsza ryzyko uszkodzeń. Dodatkowo, ze względu na mniejsze wymiary, jest bardziej elastyczny w transporcie, co pozwala na łatwiejsze manewrowanie w portach i na drogach. Standardowe wymiary kontenera 20' to 6,058 m długości, 2,438 m szerokości oraz 2,591 m wysokości, co czyni go idealnym rozwiązaniem do transportu w ograniczonej przestrzeni. Korzystanie z tego typu kontenera jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co sprawia, że jest to wiodący wybór w logistyce międzynarodowej.

Pytanie 31

Do działań organizacyjnych realizowanych przed transportem należy

A. sprzedaż przesyłki
B. magazynowanie tymczasowe
C. rozładunek
D. wybór środka transportu
Wybór środka transportu jest kluczowym elementem procesu organizacji przewozu towarów. Decyzja ta ma znaczący wpływ na efektywność całej operacji logistycznej, a także na koszty, czas dostawy oraz bezpieczeństwo ładunku. Przykładowo, przy przewozie towarów lekkich i małych, takich jak elektronika, często wybiera się transport lotniczy ze względu na szybkość dostawy. Z kolei dla ciężkich ładunków, jak maszyny budowlane, bardziej odpowiednim rozwiązaniem może być transport drogowy lub kolejowy, który zapewnia większą ładowność oraz redukcję kosztów na jednostkę ładunku. Standardy branżowe, takie jak INCOTERMS, podkreślają znaczenie odpowiedniego wyboru środka transportu w kontekście podziału odpowiedzialności pomiędzy sprzedającym a kupującym, co dodatkowo wpływa na skuteczność całego procesu logistycznego. Właściwy dobór środka transportu nie tylko optymalizuje łańcuch dostaw, ale także może przyczynić się do zrównoważonego rozwoju poprzez ograniczenie emisji CO2, jeśli wybierzemy opcje bardziej ekologiczne.

Pytanie 32

Elastyczność systemu transportowego to zestawienie

A. liczby obsługiwanych tras w stosunku do ilości przewożonych ładunków
B. liczby przewiezionych ładunków z kosztami paliwa związanymi z realizacją transportów
C. liczby odbytych przejazdów w porównaniu do liczby przewiezionych ładunków
D. liczby zrealizowanych wymagań w odniesieniu do wszystkich wymagań postawionych przez klienta
Elastyczność systemu transportowego odnosi się do zdolności dostosowywania się do zmieniających się wymagań klientów. Odpowiedź wskazująca na ilość spełnionych wymagań w stosunku do wszystkich wymagań postawionych przez klienta jest właściwa, ponieważ elastyczność jest kluczowym czynnikiem w zarządzaniu logistyką i transportem. Przykłady zastosowania tego pojęcia można znaleźć w strategiach operacyjnych firm transportowych, które często muszą szybko reagować na zmiany w zamówieniach lub warunkach rynkowych. Dostosowanie oferty do specyficznych potrzeb klientów, takich jak czas dostawy czy rodzaj transportowanego towaru, jest niezbędne, aby utrzymać konkurencyjność. W praktyce, firmy, które potrafią elastycznie dostosować swoje usługi, zyskują przewagę na rynku, co potwierdzają standardy ISO 9001 dotyczące zarządzania jakością, które kładą nacisk na zrozumienie potrzeb klientów oraz ciągłe doskonalenie procesów. Takie podejście nie tylko zwiększa satysfakcję klientów, ale także efektywność operacyjną organizacji.

Pytanie 33

Który z poniższych dokumentów nie jest potrzebny przy odbiorze wózka widłowego w Urzędzie Dozoru Technicznego?

A. Schemat instalacji hydraulicznej
B. Faktura potwierdzająca zakup wózka
C. Schemat instalacji elektrycznej
D. Certyfikat pochodzenia
Schemat układu elektrycznego, certyfikat pochodzenia i schemat układu hydraulicznego to dokumenty, które mogą być ważne przy odbiorze technicznym wózka widłowego. Każdy z nich ma swoją rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa i zgodności z normami. Schemat elektryczny pomaga zrozumieć, jak działa zasilanie i systemy sterowania, co jest istotne do diagnozowania usterek. Schemat hydrauliczny z kolei jest konieczny, by ocenić, czy system hydrauliczny działa prawidłowo i jest bezpieczny. Certyfikat pochodzenia też ma znaczenie, bo pokazuje, że produkt spełnia wymogi prawne i normy jakości. Ważne jest, żeby wiedzieć, które dokumenty są naprawdę potrzebne, a które to tylko formalności. Często można pomylić dokumenty związane z zakupem z dokumentami technicznymi wymaganym do zapewnienia bezpieczeństwa. Dlatego lepiej przed odbiorem sprawdzić, co właściwie jest wymagane przez UDT.

Pytanie 34

Jaką polisę CARGO należy zakupić, aby ubezpieczyć konkretną przesyłkę na czas transportu wybranym środkiem przewozu na określonej trasie?

A. Generalną
B. Obrotową
C. Jednostkową
D. Odpisową
Polisa jednostkowa jest najodpowiedniejszym rodzajem ubezpieczenia CARGO, gdyż chroni konkretne przesyłki na czas transportu, co jest kluczowe w przypadku przewozów określonymi środkami transportu. Ubezpieczenie to zapewnia ochronę dla pojedynczych przesyłek, co oznacza, że w przypadku uszkodzenia, utraty lub zniszczenia towaru, ubezpieczyciel wypłaci odszkodowanie za daną przesyłkę zgodnie z jej wartością. Przykładem zastosowania polisy jednostkowej może być transport drogowy lub morski wartościowego ładunku, jak na przykład elektronika czy antyki. W przeciwieństwie do polisy obrotowej, która dotyczy ubezpieczenia ciągłego i obejmuje wszystkie przesyłki w danym okresie, polisa jednostkowa jest bardziej odpowiednia dla sporadycznych, jednorazowych transportów. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży ubezpieczeń, które zalecają dobór rodzaju polisy do charakterystyki transportowanej przesyłki oraz jej wartości.

Pytanie 35

Jakie urządzenie nie służy do załadunku ładunków na pojazdy transportowe?

A. Wózek widłowy
B. Suwnica
C. Żuraw
D. Depaletyzator
Depaletyzator to urządzenie, które służy do rozdzielania jednostek ładunkowych, takich jak palety, w celu ułatwienia dalszej obróbki lub transportu. Nie jest ono przeznaczone do załadunku ładunków na środki transportu, lecz raczej do ich demontażu, co czyni je odmiennym narzędziem od wózków naładowczych, suwnic czy żurawi, które służą do podnoszenia i przenoszenia ładunków. Przykładem zastosowania depaletyzatora jest linia produkcyjna, gdzie towary muszą być rozładowane z palet i wprowadzone do dalszego procesu, takiego jak pakowanie lub inspekcja jakości. W przemyśle logistycznym oraz magazynowym depaletyzatory zwiększają efektywność operacyjną, eliminując potrzebę ręcznego rozładunku i redukując ryzyko uszkodzenia produktów oraz urazów pracowników. Standardy takie jak ISO 9001 podkreślają znaczenie optymalizacji procesów logistycznych, co czyni depaletyzatory kluczowym elementem w nowoczesnych systemach zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 36

Na podstawie przedstawionych wskaźników, wskaż z którym przewoźnikiem powinien współpracować spedytor, jeżeli zależy mu na terminowości dostaw.

PrzewoźnikWskaźnik
awaryjności środka
transportu
uszkodzeń podczas
przewozów
niezawodności dostawwykorzystania środków
transportu
A.0,030,100,850,93
B.0,020,050,980,85
C.0,080,150,960,80
D.0,200,100,800,99
A. Z przewoźnikiem B.
B. Z przewoźnikiem A.
C. Z przewoźnikiem D.
D. Z przewoźnikiem C.
Przewoźnik B został wybrany jako najlepsza opcja dla spedytora, ponieważ posiada najwyższy wskaźnik niezawodności dostaw wynoszący 0,98. W kontekście logistyki i transportu, terminowość dostaw jest kluczowym czynnikiem wpływającym na satysfakcję klienta oraz efektywność całego procesu. Praktyka pokazuje, że współpraca z przewoźnikami o wysokiej niezawodności przyczynia się do minimalizacji opóźnień i usprawnienia zarządzania łańcuchem dostaw. Warto również zauważyć, że przewoźnik B utrzymuje akceptowalny poziom awaryjności i uszkodzeń, co dodatkowo potwierdza jego kompetencje. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, wskazują na konieczność monitorowania i oceny wydajności dostawców, co w przypadku przewoźnika B zostało spełnione. Taki wybór nie tylko wspiera terminowość dostaw, ale również zmniejsza ryzyko kosztów związanych z reklamacjami i uszkodzeniami, co jest niezwykle istotne w kontekście ochrony reputacji firmy i lojalności klientów.

Pytanie 37

Spedytor dokonuje analizy czasu pracy 14 pojazdów realizujących zlecenia transportowe dla kluczowego zleceniodawcy. Jeśli wskaźnik wykorzystania taboru wynosi 280 wozodni, a całkowity czas pracy pojazdów to 2800 h, to średni dobowy czas pracy jednego pojazdu wynosi

A. 0,7 h
B. 14 h
C. 1,4 h
D. 10 h
Podczas analizy dostępnych odpowiedzi, warto zauważyć, że koncepcje dotyczące średniego czas pracy pojazdów są często mylone z całkowitym czasem pracy lub czasem pracy przypadającym na pojazdy. Na przykład, odpowiedzi sugerujące czasy pracy 1,4 h, 14 h, czy 0,7 h mogą wynikać z błędnych obliczeń lub niepełnego zrozumienia wskaźnika pracy taboru. Odpowiedź 1,4 h mogłaby sugerować, że użytkownik pomieszał jednostki miary lub nie uwzględnił odpowiedniej liczby dni pracy. Z kolei odpowiedź 14 h jest niepoprawna, ponieważ sugeruje całkowity czas pracy, a nie czas pracy przypadający na pojedynczy pojazd. Odpowiedź 0,7 h mogłaby wynikać z nieprawidłowego podziału, który pomija kluczowe elementy obliczeń. W rzeczywistości, aby wydobyć precyzyjne dane dotyczące wydajności floty, należy wziąć pod uwagę zarówno całkowity czas pracy, jak i liczby wozo-dni, aby uzyskać rzetelne wyniki, które są niezbędne do skutecznego zarządzania operacjami transportowymi. W praktyce, dokładne zrozumienie i obliczenia średniego dobowego czasu pracy pojazdów są niezbędne do podejmowania strategicznych decyzji, optymalizacji pracy floty i zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 38

Jaki typ stawki transportowej wykorzystuje firma, gdy pobiera stałą cenę za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od skali wykonanej usługi?

A. Degresywną
B. Mieszaną
C. Progresywną
D. Stałą
Odpowiedź 'stała' jest prawidłowa, ponieważ w tym modelu stawki przewozowej przedsiębiorstwo pobiera taką samą cenę jednostkową za każdą jednostkę pracy przewozowej, niezależnie od wielkości zrealizowanej usługi. Przykładem zastosowania stałej stawki przewozowej mogą być usługi taksówkowe, gdzie pasażer płaci stałą kwotę za przejazd bez względu na długość trasy. Takie podejście zapewnia przewidywalność kosztów dla klientów oraz ułatwia zarządzanie budżetem. Dodatkowo, stałe stawki są często stosowane w transportach na krótkich dystansach, gdzie zmienność kosztów jest minimalna. W kontekście standardów branżowych, stosowanie stałych stawek przewozowych może przyczynić się do uproszczenia procesu fakturowania i zwiększenia transparentności usług, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze logistyki i transportu. Kluczowym elementem tego modelu jest również jego stabilność, co może sprzyjać długoterminowym relacjom z klientami.

Pytanie 39

Czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę obejmuje czas trwania

A. oczekiwania na załadunek lub wyładunek
B. załadunku i rozładunku oraz nadzór nad tymi czynnościami
C. pakowania i konfekcjonowania
D. kierowania pojazdem
Czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę obejmuje wyłącznie okres, kiedy kierowca aktywnie kieruje pojazdem. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami, takimi jak rozporządzenia unijne dotyczące czasu pracy kierowców, kluczowe jest, aby kierowcy mieli jasność co do tego, co wlicza się do czasu prowadzenia. Obejmuje to nie tylko fizyczne trzymanie kierownicy, ale także wszelkie działania operacyjne związane z kontrolowaniem pojazdu. Na przykład, jeżeli kierowca wspólnie z pasażerami przemieszcza się na trasie, a jego uwaga jest skierowana na bezpieczeństwo manewrów drogowych, ten czas zalicza się do prowadzenia. Zrozumienie tych zasad ma kluczowe znaczenie dla zachowania zgodności z przepisami oraz dla monitorowania i zarządzania czasem pracy kierowcy, co wpływa na bezpieczeństwo transportu oraz ogólną efektywność operacyjną. Ważne jest, aby kierowcy byli świadomi tego, że każda minuta spędzona na aktywnym kierowaniu pojazdem jest kluczowa dla ich zdrowia i bezpieczeństwa na drodze.

Pytanie 40

Jeżeli w trakcie transportu dojdzie do ujawnienia choroby, zranienia albo padnięcia transportowanego zwierzęcia, to zgodnie z załączonym fragmentem rozporządzenia przewoźnik powinien niezwłocznie

n n nn n n nn
Fragment Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków i sposobu transportu zwierząt
§ 36.n

1.W razie ujawnienia choroby, zranienia albo padnięcia transportowanego zwierzęcia, konwojent zwierząt niezwłocznie zawiadamia o tym przewoźnika.

n

2.Przewoźnik niezwłocznie zawiadamia lekarza weterynarii, którego siedziba znajduje się najbliżej miejsca, w którym zatrzymał się lub może zatrzymać się środek transportu.

n

3.Zwierzęta, które zachorują albo zostaną zranione podczas transportu, powinny otrzymać niezwłocznie pierwszą pomoc. Lekarz weterynarii podejmuje decyzję o poddaniu chorych zwierząt właściwemu leczeniu weterynaryjnemu albo ubojowi „z konieczności" w sposób, który nie spowoduje niepotrzebnego cierpienia zwierząt.

n

4.Lekarz weterynarii określa, zgodnie z odrębnymi przepisami, sposób postępowania ze zwierzętami padłymi w czasie transportu.

n
A. zawiadomić najbliższego lekarza weterynarii.
B. zawiadomić Inspekcję Transportu Drogowego.
C. wezwać właściciela zwierząt.
D. wezwać weterynarza, który przygotowywał zwierzęta do transportu.
Zgodnie z przepisami zawartymi w rozporządzeniu, przewoźnik ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić najbliższego lekarza weterynarii w przypadku ujawnienia choroby, zranienia lub padnięcia zwierzęcia podczas transportu. W sytuacji kryzysowej, jaką jest nagłe pogorszenie stanu zdrowia transportowanego zwierzęcia, kluczowe jest szybkie działanie, aby zminimalizować cierpienie zwierzęcia oraz zapewnić mu odpowiednią pomoc. Zawiadomienie lekarza weterynarii, którego siedziba znajduje się najbliżej miejsca zdarzenia, pozwala na szybkie podjęcie działań ratunkowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie transportu zwierząt. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której zwierzę wykazuje objawy choroby, co wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Dlatego znajomość procedur oraz odpowiednich kontaktów w takich sytuacjach jest kluczowa dla każdego przewoźnika. Ponadto, przestrzeganie tych zasad nie tylko wpływa na dobrostan zwierząt, ale również na zgodność z obowiązującymi przepisami prawa.