Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:10
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:38

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które urządzenie należy zastosować do rozładunku wagonu przewożącego węgiel luzem?

A. Urządzenie 4.

B. Urządzenie 3.

C. Urządzenie 1.

D. Urządzenie 2.

Przenośnik taśmowy, czyli urządzenie oznaczone jako 2, to naprawdę dobry wybór do rozładunku wagonów, w których jest węgiel luzem. Te przenośniki są stworzone po to, by skutecznie przenosić materiały sypkie, więc świetnie sprawdzą się w branży węglowej. Dzięki ich konstrukcji można szybko i bezpiecznie przesuwać spore ilości materiału, co zdecydowanie przyspiesza cały proces rozładunku. Co więcej, przenośniki taśmowe mogą obsługiwać różne typy materiałów, co sprawia, że są naprawdę wszechstronne. Z mojego doświadczenia, warto zwrócić uwagę na standardy branżowe, jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie efektywności. Używając przenośnika taśmowego, możemy osiągnąć te cele. Oprócz tego, w przypadku transportu węgla, często są one wyposażane w różne zabezpieczenia, co znacząco zmniejsza ryzyko uszkodzenia zarówno materiału, jak i całego systemu. Dlatego przenośniki taśmowe to naprawdę dobre rozwiązanie do rozładunku.

Pytanie 2

Liczba składająca się z dwóch lub trzech cyfr, umieszczona w górnej części tablicy ADR na pojeździe transportującym materiały niebezpieczne, informuje o

A. numerze identyfikacyjnym materiału

B. numerze identyfikacyjnym niebezpieczeństwa

C. trasie transportu substancji

D. ilości transportowanej substancji

Wybór odpowiedzi dotyczącej ilości przewożonej substancji jest błędny, ponieważ numer składający się z dwóch lub trzech cyfr na tablicy ADR nie odnosi się do wag lub objętości transportowanej substancji. Taki błąd myślowy może wynikać z nieporozumienia co do funkcji oznakowania ADR, które ma na celu przede wszystkim identyfikację zagrożeń, a nie ilości. Z kolei numer rozpoznawczy materiału może być mylony z numerem niebezpieczeństwa, jednak jest to inny system oznaczeń, który identyfikuje konkretne substancje, a nie ich zagrożenia. Ostatnia możliwa odpowiedź dotycząca trasy przewozu substancji również nie ma związku z tym oznaczeniem, ponieważ tablica ADR nie informuje o trasie, ale o charakterze niebezpieczeństwa. Błędne przekonania mogą prowadzić do zminimalizowania znaczenia oznakowania w kontekście bezpieczeństwa transportu, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi. Zrozumienie roli numerów rozpoznawczych w systemie oznaczeń ADR jest kluczowe dla wszystkich uczestników procesu transportowego, w tym kierowców i służb ratunkowych, którzy muszą działać w oparciu o te informacje w celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu substancji niebezpiecznych.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Przewóz węgla z Wrocławia do Gdańska barką, która jest zarejestrowana pod niemiecką banderą, można określić jako

A. tranzytowy

B. kabotażowy

C. zunifikowany

D. specjalistyczny

Transport węgla z Wrocławia do Gdańska barką zarejestrowaną pod niemiecką banderą nie może być zaklasyfikowany jako transport specjalizowany, tranzytowy ani zunifikowany. Transport specjalizowany odnosi się do przewozu towarów wymagających szczególnej technologii lub przystosowań, takich jak przewóz materiałów niebezpiecznych czy ładunków ponadnormatywnych. W przypadku węgla, który jest standardowym surowcem, nie będzie to transport specjalizowany. Tranzytowy z kolei dotyczy przewozu towarów, które przechodzą przez terytorium danego kraju bez załadunku ani rozładunku w tym kraju. W opisywanym przypadku, węgiel jest transportowany między dwoma polskimi miastami, co wyklucza klasyfikację jako tranzytowy. Zunifikowany transport odnosi się do stosowania standaryzowanych kontenerów oraz narzędzi w logistyce, co ma na celu uproszczenie procesów transportowych, ale nie ma zastosowania w kontekście przewozu kabotażowego, który koncentruje się na operacjach wewnętrznych w obrębie jednego kraju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich wniosków obejmują mylenie pojęć związanych z międzynarodowym i krajowym transportem, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie stosowanych regulacji i standardów w branży transportowej.

Pytanie 5

Jaki typ umowy między współpracującymi firmami powinien zostać zastosowany, gdy jedna ze stron zobowiązuje się do zorganizowania, wysłania oraz transportu przesyłki?

A. Umowa spedycji

B. Umowa przewozu

C. Umowa przechowania

D. Umowa agencyjna

Umowa spedycji to idealny wybór, kiedy trzeba zająć się przygotowaniem, wysłaniem i przewozem przesyłki. W tej umowie spedytor w zasadzie działa na rzecz zleceniodawcy, organizując wszystko związane z transportem towaru. Przykład? No, powiedzmy, że jakaś firma handluje towarami międzynarodowo i musi zorganizować ich wysyłkę z kraju do kraju. Wtedy spedytor jest odpowiedzialny za to, jak to wszystko powinno być zorganizowane – wybiera najlepszą trasę, środek transportu i dba o potrzebne dokumenty. Warto pamiętać, że umowa spedycji musi być zgodna z przepisami, jak na przykład Konwencja CMR w transporcie drogowym, która określa, jakie obowiązki mają spedytorzy i jakie prawa przysługują stronom umowy. Przy okazji, korzystanie z umowy spedycji może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu i poprawie efektywności działań logistycznych, co jest mega istotne w biznesie, gdzie konkurencja jest ogromna.

Pytanie 6

Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do

A. Urzędu Dozoru Technicznego

B. Transportowego Dozoru Technicznego

C. Wojskowego Dozoru Technicznego

D. Państwowego Dozoru Technicznego

Odpowiedzi wskazujące na Transportowy Dozór Techniczny oraz Wojskowy Dozór Techniczny są mylne, ponieważ te instytucje mają zupełnie inny zakres odpowiedzialności. Transportowy Dozór Techniczny zajmuje się głównie kontrolą i nadzorem nad środkami transportu publicznego, jednak nie obejmuje to wszystkich aspektów dozoru technicznego, zwłaszcza w kontekście urządzeń stacjonarnych. Wojskowy Dozór Techniczny, z kolei, jest odpowiedzialny za urządzenia i technologie stosowane w sektorze obronnym, co znacznie odbiega od nadzoru technicznego związanego z transportem cywilnym czy działalnością portową. Ponadto, wybór odpowiedzi wskazującej na Państwowy Dozór Techniczny także jest błędny, ponieważ ta instytucja nie istnieje w polskim systemie legislacyjnym w kontekście dozoru technicznego, który jest sprawowany bezpośrednio przez Urząd Dozoru Technicznego. Wybierając błędne odpowiedzi, można się kierować nieprecyzyjnym zrozumieniem zakresu działalności poszczególnych instytucji, co jest powszechnym błędem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiedzialność za nadzór techniczny nad urządzeniami w kontekście szerokiego spektrum zastosowań spoczywa na Urzędzie Dozoru Technicznego, a nie na instytucjach o ograniczonym zakresie działania.

Pytanie 7

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 wymaga od sprzedającego ubezpieczenia ładunku podczas transportu?

A. CPT

B. EXW

C. CIP

D. FCA

Odpowiedź CIP (Carriage and Insurance Paid to) jest jak najbardziej trafna. Zasady Incoterms 2020 mówią, że sprzedający powinien zorganizować transport towaru do wskazanej lokalizacji i też zadbać o jego ubezpieczenie w trakcie transportu. To ubezpieczenie to taki kluczowy element dla kupującego, bo chroni go przed ewentualnymi problemami finansowymi, które mogą się pojawić, jeśli towar się uszkodzi albo zgubi podczas drogi. Na przykład, gdy sprzedający wysyła jakieś drogie maszyny, ubezpieczenie w tym przypadku jest bardzo ważne, bo zmniejsza ryzyko strat. W praktyce sprzedający powinien wybrać odpowiednią polisę, która pokryje różne ryzyka transportowe, takie jak uszkodzenia czy kradzież. Dodatkowo warto pamiętać, że sprzedający ponosi koszty transportu i ubezpieczenia aż do momentu, gdy towar dotrze do miejsca przeznaczenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w handlu.

Pytanie 8

Jaką największą ilość pracy przewozowej wyrażonej w tonokilometrach (tkm) może zrealizować dziennie firma transportowa, która posiada 4 pojazdy o nośności 15 ton oraz 5 pojazdów o nośności 24 tony, jeśli każdy pojazd wykonuje jeden transport dziennie na przeciętną odległość 200 km?

A. 36 000 tkm

B. 12 000 tkm

C. 18 000 tkm

D. 24 000 tkm

Aby obliczyć maksymalną pracę przewozową przedsiębiorstwa transportowego, należy uwzględnić ładowność pojazdów oraz odległość, na jaką są w stanie transportować ładunki. W przypadku omawianego przykład, przedsiębiorstwo dysponuje 4 pojazdami o ładowności 15 ton oraz 5 pojazdami o ładowności 24 ton. Każdy pojazd wykonuje jeden przewóz dziennie na średnią odległość 200 km. Obliczenie pracy przewozowej dla każdego typu pojazdu przedstawia się następująco: dla pojazdów o ładowności 15 ton: 4 pojazdy x 15 ton x 200 km = 12 000 tkm. Dla pojazdów o ładowności 24 ton: 5 pojazdów x 24 tony x 200 km = 24 000 tkm. Sumując obie wartości, otrzymujemy 12 000 tkm + 24 000 tkm = 36 000 tkm. Taki sposób obliczania pracy przewozowej jest zgodny z powszechnie przyjętymi praktykami w branży transportowej, które wskazują, że efektywne zarządzanie flotą i optymalizacja transportu opierają się na dokładnych kalkulacjach wydajności. Umożliwia to nie tylko planowanie operacji transportowych, ale również oszacowanie kosztów i przychodów. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla przedsiębiorstw transportowych, aby mogły skutecznie konkurować na rynku.

Pytanie 9

Przedsiębiorstwo wynajęło suwnicę do przeprowadzenia załadunku. Zaplanowano 5 dni wynajmu urządzenia bez operatora, jednak przedsiębiorstwo nie zrealizowało zadania w planowanym terminie 1 nastąpiło opóźnienie zwrotu urządzenia o 1 dzień. Koszt wynajmu, który zgodnie z cennikiem poniesie przedsiębiorstwo, jest równy

Cennik usług (obejmuje podatek VAT):
−	każdy dzień wynajmu bez operatora: 100 zł
−	każdy dzień wynajmu z operatorem: 100 zł + 20 zł za każdą godzinę pracy operatora
−	cena za jednorazowy próbny (obowiązkowy) rozruch urządzenia: 20 zł
−	kara umowna za każdy dzień opóźnienia związanego ze zwrotem przedmiotu umowy: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 600 zł

B. 720 zł

C. 500 zł

D. 620 zł

Poprawna odpowiedź wynika z dokładnego obliczenia całkowitego kosztu wynajmu suwnicy. Wynajem na 5 dni wynosi 500 zł, co jest zgodne z cennikiem. Jednakże, przedsiębiorstwo nie mogło zwrócić urządzenia na czas, co skutkowało opóźnieniem o 1 dzień. W takim przypadku, zgodnie z regulaminem wynajmu, nalicza się dodatkową karę w wysokości 100 zł oraz 100 zł za ekstra dzień wynajmu, co łącznie daje 200 zł. Ponadto, obowiązkowy koszt rozruchu urządzenia to 20 zł. Sumując te wszystkie koszty, otrzymujemy 500 zł + 200 zł + 20 zł = 720 zł. Takie obliczenia są kluczowe w praktyce biznesowej, gdzie terminowe zwroty sprzętu są istotne dla minimalizacji kosztów i utrzymania dobrych relacji z dostawcami. Warto znać regulacje dotyczące wynajmu sprzętu budowlanego, aby unikać nieprzyjemnych niespodzianek na etapie rozliczeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 10

Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym licencję na wykonywanie transportu drogowego towarów na obszarze Rzeczpospolitej Polskiej udziela

Fragment Ustawy o transporcie drogowym
Art. 7. 1. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana lub cofnięcie licencji następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Organem właściwym w sprawach udzielenia, odmowy udzielenia, zmiany lub cofnięcia licencji w zakresie transportu drogowego jest:
1) w krajowym transporcie drogowym — starosta właściwy dla siedziby przedsiębiorcy, z zastrzeżeniem pkt. 2;
2) w przewozach taksówkowych:
a) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 1 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta,
b) na obszar, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt. 2 — wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy dla siedziby lub miejsca zamieszkania przedsiębiorcy,

A. starosta.

B. wójt.

C. prezydent miasta.

D. Główny Inspektor Transportu Drogowego.

Wybór 'starosta' to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z Ustawą o transporcie drogowym, to on jest odpowiedzialny za wydawanie licencji na transport towarów w Polsce. Starosta, jako przedstawiciel samorządu, musi oglądać wnioski od firm i podejmować decyzje dotyczące licencji. Tak praktycznie, jak przedsiębiorca chce prowadzić usługi transportowe, to koniecznie musi złożyć wniosek do starosty. Ten oceni, czy spełnia wymagania techniczne i finansowe, a także ma prawo kontrolować, czy wszystko odbywa się zgodnie z przepisami. Fajnie jest znać zasady dotyczące transportu w Polsce, żeby mieć pewność, że nie będzie żadnych problemów z licencjonowaniem i prowadzeniem działalności.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jaką trasę pokona samochód poruszający się z prędkością średnią 45 km/h podczas nieprzerwanej jazdy przez 4 godziny i 12 minut?

A. 185,5 km

B. 189,0 km

C. 180,0 km

D. 199,5 km

Aby obliczyć odległość, jaką pokona pojazd, należy skorzystać ze wzoru: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku prędkość wynosi 45 km/h, a czas jazdy to 4 godziny i 12 minut. Najpierw przekształcamy czas na godziny, co daje 4 + 12/60 = 4,2 godziny. Następnie, podstawiając wartości do wzoru, mamy: odległość = 45 km/h × 4,2 h = 189 km. To obliczenie jest zgodne z podstawowymi zasadami fizyki ruchu i jest powszechnie stosowane w motoryzacji oraz logistyce. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy może występować w planowaniu tras transportowych, gdzie czas przejazdu oraz średnia prędkość są kluczowymi elementami efektywności. Znajomość tych podstawowych wzorów umożliwia również lepsze zrozumienie zasad funkcjonowania różnych systemów transportowych oraz planowanie zasobów w branży transportowej.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Umieszczanie oraz zabezpieczanie ładunku w trakcie transportu to działania

A. wykonawcze

B. przemieszczania

C. organizacyjne

D. administracyjne

Załadunek oraz zabezpieczenie ładunku na środku transportu to kluczowe czynności określane jako wykonawcze. Dotyczą one praktycznego działania związane z transportem towarów, obejmując procesy takie, jak właściwe ustawienie ładunku w pojeździe, a także zastosowanie odpowiednich technik zabezpieczających, aby zapobiec przemieszczaniu się ładunku podczas transportu. Stosowanie systemów mocujących, takich jak pasy, siatki, czy poduszki powietrzne, jest niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno ładunku, jak i innych uczestników ruchu. W praktyce, wykonawcze czynności związane z załadunkiem powinny być zgodne z normami, takimi jak ISO 3874, które określają zasady dotyczące transportu i załadunku ładunków. Ponadto, znajomość specyfikacji dotyczących odpowiednich środków transportu oraz ich zdolności ładunkowej jest istotna dla efektywnego zarządzania ryzykiem podczas transportu. Właściwe zrozumienie i realizacja tych czynności przyczynia się do minimalizacji uszkodzeń towarów oraz zwiększa efektywność procesów logistycznych.

Pytanie 15

Na podstawie fragmentu Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia ustal maksymalną długość pojazdu przedstawionego na rysunku.

1. Długość pojazdu nie może przekraczać w przypadku:

1) pojazdu samochodowego, z wyjątkiem autobusu – 12,00 m;

2) przyczepy, z wyjątkiem naczepy – 12,00 m;

3) pojazdu członowego – 16,50 m;

4) zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy – 18,75 m;

5) autobusu przegubowego – 18,75 m;

6) autobusu dwuosiowego – 13,50 m;

7) autobusu o liczbie osi większej niż dwie – 15,00 m;

8) zespołu złożonego z autobusu i przyczepy – 18,75 m;

9) zespołu złożonego z trzech pojazdów, w którym pojazdem ciągnącym jest pojazd wolnobieżny lub ciągnik rolniczy – 22,00 m;

10) motocykla, motoroweru lub roweru, pojazdu czterokołowego oraz zespołu złożonego z motocykla, motoroweru, roweru lub pojazdu czterokołowego z przyczepą – 4,00 m.

A. 22,00 m

B. 12,00 m

C. 16,50 m

D. 18,75 m

Odpowiedź 18,75 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury, maksymalna długość zespołu pojazdów, składającego się z pojazdu silnikowego oraz przyczepy, wynosi właśnie 18,75 m. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania tras dla transportu drogowego, konieczne jest przestrzeganie tych limitów, aby zapewnić bezpieczeństwo na drogach. Warto też zauważyć, że w sytuacjach, gdy pojazdy przekraczają tę długość, mogą być wymagane dodatkowe zezwolenia lub zmiany w trasie przewozu. Zastosowanie się do tych przepisów jest kluczowe dla uniknięcia nieprzewidzianych komplikacji prawnych oraz zwiększenia efektywności transportu. W branży transportowej ważne jest, aby operatorzy i kierowcy byli świadomi i dobrze zrozumieli obowiązujące normy, co przyczynia się do lepszego zarządzania flotą i optymalizacji kosztów transportu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Międzynarodowe regulacje IMDG Code odnoszą się do transportu materiałów niebezpiecznych różnymi środkami komunikacji?

A. samochodowego

B. kolejowego

C. lotniczego

D. morskiego

Nieprawidłowe odpowiedzi sugerują, że inne środki transportu, takie jak transport lotniczy, samochodowy czy kolejowy, są regulowane przez IMDG Code. Jednakże w praktyce, każdy z tych sektorów ma swoje własne regulacje dotyczące przewozu materiałów niebezpiecznych. Na przykład, przewóz lotniczy materiałów niebezpiecznych jest regulowany przez IATA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Powietrznych), które posiada swoje specyficzne przepisy dotyczące klasyfikacji i transportu towarów niebezpiecznych samolotami. Z kolei transport drogowy podlega regulacjom ADR (Europejska Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych drogą lądową), które również mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas przewozu. Różnice te wynikają z unikalnych warunków operacyjnych i zagrożeń związanych z każdym rodzajem transportu. W przypadku transportu kolejowego, przepisy są regulowane przez UIC (Międzynarodowy Związek Kolei), co jeszcze bardziej podkreśla, że każdy sektor ma swoje dedykowane normy. Stąd wynika typowy błąd myślowy, polegający na uogólnianiu regulacji transportowych do jednego dokumentu, co jest niepoprawne i może prowadzić do poważnych konsekwencji w zakresie bezpieczeństwa i zgodności prawnej.

Pytanie 18

Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, łączny koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera przy użyciu wózka widłowego i przeładunku 10 kontenerów, jeżeli wydajność suwnicy wynosi 5 kontenerów na 1 godzinę.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
Załadunek jednej pjł przy użyciu wózka widłowego	2,00 zł/szt.
Przeładunek kontenera przy użyciu suwnicy	250,00 zł/godz.

A. 1 250,00 zł

B. 1 730,00 zł

C. 980,00 zł

D. 730,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 980,00 zł, co można obliczyć sumując koszty załadunku i przeładunku. Koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych to 480 zł, a koszt przeładunku 10 kontenerów wynosi 500 zł. Dlatego całkowity koszt wynosi 480 zł + 500 zł = 980 zł. W praktyce, przy zarządzaniu logistyką, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników kosztów, takich jak wynajem sprzętu, pensje pracowników oraz koszty transportu. W branży logistycznej stosowane są standardowe procedury do kalkulacji kosztów, co pozwala na dokładne planowanie budżetu i optymalizację procesów. Zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i osiągania zysków. Warto również pamiętać o analizach rentowności, które pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 19

W dokumentacji serwisowej pojazdu zapisuje się

A. uprawnienia kierowcy

B. badanie diagnostyczne

C. codzienną konserwację

D. konserwację początkową

Badanie diagnostyczne pojazdu jest kluczowym elementem jego serwisowania, które odnotowuje się w książce serwisowej. Dokument ten ma na celu rejestrowanie wszelkich działań związanych z konserwacją i naprawami, co pozwala na utrzymanie pojazdu w optymalnym stanie technicznym. Badania diagnostyczne obejmują szereg czynności, takich jak kontrola stanu układów mechanicznych, elektronicznych oraz ocena parametrów emisji spalin. W praktyce, zapisy dotyczące przeprowadzonych badań pozwalają nie tylko na bieżące monitorowanie stanu technicznego, ale także na przewidywanie ewentualnych awarii oraz planowanie przyszłych napraw. Wiele warsztatów opiera się na standardach takich jak ISO 9001, które podkreślają znaczenie dokumentacji w procesach serwisowych. Regularne badania diagnostyczne są nie tylko zalecane, ale często wymagane prawnie, aby zapewnić bezpieczeństwo użytkowania pojazdu na drogach. Przykładowo, podczas przeglądu technicznego pojazdu, sprawdzane są m.in. układy hamulcowe, oświetlenie czy zawieszenie, a wyniki tych badań są odnotowywane w książce serwisowej, co zwiększa wartość pojazdu na rynku wtórnym.

Pytanie 20

Do zestawów drogowych należy załadunek 127,8 t ładunku w formie pakietowych jednostek ładunkowych. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg. Transport będzie przeprowadzany wózkiem, który jednorazowo przemieszcza jedną pakietową jednostkę ładunkową. Czas trwania jednego cyklu pracy wózka to 3,5 minuty. O której godzinie najpóźniej powinien rozpocząć się załadunek zestawów drogowych, aby cały ładunek był załadowany do godziny 9:00?

A. O godzinie 6:50

B. O godzinie 7:06

C. O godzinie 6:54

D. O godzinie 6:59

Odpowiedź o godzinie 6:54 jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas rozpoczęcia załadunku, należy najpierw określić całkowitą liczbę pakietów, które muszą zostać załadowane. Masa brutto jednego pakietu wynosi 3 550 kg, a całkowity ładunek to 127,8 t, co oznacza, że 127,8 t = 127800 kg. Dzieląc 127800 kg przez 3550 kg, otrzymujemy około 36 pakietów. Każdy cykl załadunku trwa 3,5 minuty, co przekłada się na 36 pakietów x 3,5 min = 126 minut. 126 minut to 2 godziny i 6 minut. Aby załadunek zakończył się o 9:00, należy rozpocząć go najpóźniej o 9:00 - 2 godziny 6 minut = 6:54. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce oraz zarządzaniu łańcuchem dostaw, gdzie precyzyjne planowanie i obliczenia czasowe są kluczowe dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 21

Jakie przepisy określają czas pracy kierowców realizujących międzynarodowe przewozy drogowe?

A. ADR

B. AETR

C. IMDGC

D. TIR

Odpowiedzi IMDGC, ADR oraz TIR nie są poprawne w kontekście regulacji czasu pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przejazdy drogowe. IMDGC, czyli Międzynarodowa Konwencja o Przewozach Drogowych, nie dotyczy czasu pracy kierowców, lecz reguluje kwestie związane z międzynarodowym transportem drogowym i ochroną praw przewoźników. Z kolei ADR, czyli Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Towarów Niebezpiecznych Drogą, koncentruje się na bezpieczeństwie transportu materiałów niebezpiecznych, a nie na normach czasu pracy kierowców. TIR to system ułatwień celnych, który pozwala na międzynarodowy transport towarów z minimalnymi formalnościami celno-skarbowymi, ale również nie odnosi się do regulacji czasu pracy. Te błędne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów transportu drogowego, ale nie odpowiadają na pytanie o regulacje dotyczące pracy kierowców. Powszechnym błędem myślowym jest mylenie regulacji dotyczących bezpieczeństwa przewozów z przepisami o czasie pracy. Ważne jest, aby rozróżniać przepisy odnoszące się do różnych dziedzin transportu, aby nie wprowadzać w błąd ani nie podważać istotnych zasad, które mają na celu ochronę zarówno kierowców, jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 22

Nadawca przesyłki określił cztery równo ważne kryteria, które muszą być spełnione podczas transportu: koszt, bezpieczeństwo, punktualność oraz czas dostarczenia. Firma przewozowa nie spełniła jednego z tych wymogów. Określ, na jakim poziomie zrealizowano wymagania postawione przez nadawcę?

A. 85%

B. 65%

C. 75%

D. 95%

Ta odpowiedź 75% ma sens, bo pokazuje sytuację, gdzie nadawca ładunku ustalił cztery ważne wymagania: cena, bezpieczeństwo, terminowość i czas dostawy. Przewoźnik nie spełnił jednego z tych punktów, więc w sumie zrealizował tylko 3 z 4 kryteriów. Żeby policzyć poziom spełnienia wymagań, można użyć prostej formuły: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) * 100%. Czyli tutaj mamy (3/4) * 100% = 75%. W branży często się tak robi, że traktuje się wszystkie wymagania na równi, bo każde z nich ma wpływ na jakość usługi transportowej. Przykładem może być taka sytuacja, że firma transportowa ma niską cenę, ale nie dba o bezpieczeństwo przesyłek, co oczywiście może prowadzić do strat. Ważne jest, żeby zrozumieć, że spełnienie wymagań powinno być całościowe i żadnego z nich nie można lekceważyć.

Pytanie 23

Zgodnie z obowiązującym prawem o ruchu drogowym, samochód uznaje się za pojazd ponadnormatywny, jeśli jego wysokość jest większa niż

A. 3,5 m

B. 3,7 m

C. 3,9 m

D. 4,0 m

Prawidłowa odpowiedź to 4,0 m, ponieważ zgodnie z polskim prawem o ruchu drogowym, pojazdy ponadnormatywne to te, których wysokość przekracza 4,0 metra. W praktyce oznacza to, że samochody o takich wymiarach muszą być odpowiednio oznakowane, a ich przejazd po drogach publicznych często wymaga specjalnych zezwoleń. To regulacja mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno dla użytkowników dróg, jak i samej infrastruktury drogowej. Przykładowo, transport elementów budowlanych, takich jak dźwigi czy kontenery, często wiąże się z koniecznością zarezerwowania trasy przejazdu w celu uniknięcia kolizji z przeszkodami, takimi jak mosty czy sieci elektryczne. Oznacza to również, że operatorzy takich pojazdów muszą być świadomi przepisów dotyczących transportu ponadnormatywnego oraz związanych z tym wymagań, takich jak stosowanie odpowiednich znaków drogowych i organizacja ruchu. Właściwe przygotowanie do przejazdu pojazdu ponadnormatywnego jest kluczowe dla zapewnienia płynności ruchu oraz minimalizowania ryzyka wypadków na drogach.

Pytanie 24

Który typ kontenera ma funkcję podgrzewania?

A. Kontener grzewczy

B. Kontener termiczny

C. Kontener chłodniczy

D. Kontener ocieplany

Odpowiedź "Heated container" jest prawidłowa, ponieważ kontenery te są zaprojektowane do przechowywania i transportu produktów wymagających podwyższonej temperatury. W przeciwieństwie do innych typów kontenerów, takich jak kontenery chłodnicze, które mają za zadanie utrzymywać niską temperaturę, kontenery grzewcze są wyposażone w systemy grzewcze, które regulują temperaturę wewnętrzną. Przykładem zastosowania kontenerów grzewczych są przesyłki farmaceutyczne, w których leki muszą być transportowane w ściśle określonym zakresie temperatur, aby zachować ich skuteczność. Zgodnie z normami, takimi jak GMP (Good Manufacturing Practices), transport leków w odpowiednich warunkach jest kluczowy dla zapewnienia ich jakości. Kontenery te są także używane w branży spożywczej, na przykład do transportu czekolady w klimacie o niskich temperaturach, aby zapobiec krystalizacji. W praktyce ich użycie pozwala na bezpieczne i efektywne dostarczanie produktów wymagających specyficznych warunków temperaturowych.

Pytanie 25

Przedsiębiorstwo transportowe ma swoje oddziały w czterech województwach. Oceń, który oddział w I kwartale uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru.

Wyszczególnienie		Oddział małopolski	Oddział dolnośląski	Oddział mazowiecki	Oddział pomorski
I kwartał	łączna liczba przewozów	2 500	3 700	4 050	1800
I kwartał	przewozy zrealizowane na czas	2 450	2 950	3 560	1500

A. Dolnośląski.

B. Małopolski.

C. Mazowiecki.

D. Pomorski.

Oddział małopolski uzyskał najwyższy wskaźnik niezawodności taboru na poziomie 0,98, co czyni go liderem wśród wszystkich oddziałów. Wskaźnik niezawodności taboru jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacyjnej w branży transportowej. Oznacza on, jak często pojazdy są dostępne do pracy w stosunku do całkowitej liczby pojazdów. Wysoki wskaźnik niezawodności, jak w przypadku oddziału małopolskiego, wskazuje na skuteczne zarządzanie flotą, regularne przeglądy techniczne oraz dbałość o utrzymanie pojazdów w dobrym stanie technicznym. Dobre praktyki zarządzania flotą obejmują m.in. systematyczne monitorowanie stanu technicznego pojazdów, analizę danych dotyczących awarii i ich przyczyn, a także wdrażanie programów prewencyjnego utrzymania. Dlatego oddział, który osiąga wysoki wskaźnik niezawodności, nie tylko oszczędza na kosztach napraw, ale również zwiększa zadowolenie klientów poprzez terminowe realizowanie usług transportowych. Warto również zauważyć, że wysoka niezawodność taboru może wpływać na reputację przedsiębiorstwa, co przekłada się na jego konkurencyjność na rynku.

Pytanie 26

W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi

A. zaplanowanie trasy transportu

B. przyjazd pojazdu do punktu załadunku

C. wystawienie faktury za usługę transportową

D. załadunek towaru do środka transportu

Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.

Pytanie 27

Przedstawiony znak, umieszczony na opakowaniu ładunku, oznacza

A. zakaz mocowania do wózka widłowego.

B. nie piętrzyć na wózku.

C. zakaz wjazdu wózkiem widłowym.

D. nie podnosić wózkiem.

Odpowiedź, że znak oznacza "nie podnosić wózkiem", jest poprawna, ponieważ znak ten jest międzynarodowym symbolem ostrzegawczym, który informuje o konieczności zachowania szczególnej ostrożności przy obsłudze ładunków. W kontekście logistyki i transportu, bezpieczeństwo jest kluczowym aspektem, a stosowanie odpowiednich oznaczeń pozwala na minimalizowanie ryzyka wypadków. Znak ten wskazuje, że ładunek może być niestabilny lub zbyt ciężki do bezpiecznego podniesienia za pomocą wózka widłowego. Przykładem jego zastosowania może być transport delikatnych materiałów, takich jak szkło czy chemikalia, które mogą ulec uszkodzeniu lub stanowić zagrożenie w przypadku nieprawidłowego podniesienia. Warto pamiętać, że przestrzeganie takich oznaczeń jest zgodne z międzynarodowymi standardami bezpieczeństwa, takimi jak ISO 7010, które regulują sposób oznaczania zagrożeń na stanowiskach pracy.

Pytanie 28

Firma transportowa zaplanowała realizację przewozu z nadawcy do odbiorcy na godzinę 10:00, aby dostarczyć towar w systemie Just in Time. Najpóźniej o której godzinie pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy po odbiór ładunku, jeżeli czas załadunku wynosi 26 minut, odległość między bazą a nadawcą to 40 km, a średnia prędkość poruszania się pojazdu to 50 km/h?

A. O 9:12

B. O 9:38

C. O 8:46

D. O 9:34

Aby obliczyć, o której godzinie najpóźniej pojazd powinien wyjechać z bazy do nadawcy, należy uwzględnić czas przejazdu oraz czas załadunku. Dystans między bazą a nadawcą wynosi 40 km, a średnia prędkość pojazdu to 50 km/h. Czas przejazdu można obliczyć ze wzoru: czas = odległość / prędkość, co daje 40 km / 50 km/h = 0,8 godziny, co w minutach wynosi 48 minut. Następnie dodajemy czas załadunku, wynoszący 26 minut. Łączny czas potrzebny na dotarcie do nadawcy i załadunek to 48 minut + 26 minut = 74 minuty. Jeżeli dostawa ma być zrealizowana na godzinę 10:00, to powinniśmy odjąć 74 minuty, co skutkuje godziną 8:46. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania dostawami Just in Time, gdzie kluczowe jest precyzyjne planowanie czasu oraz minimalizacja opóźnień. W praktyce, w przypadku organizacji łańcucha dostaw, skoordynowanie takich działań ma kluczowe znaczenie dla efektywności operacyjnej.

Pytanie 29

Transport lądowy bezszynowy odbywa się przy użyciu

A. transportu kolejowego

B. transportu samochodowego

C. transportu morskiego

D. transportu lotniczego

Przewozy lądowe bezszynowe, które są realizowane transportem samochodowym, odzwierciedlają kluczowy aspekt logistyki i transportu lądowego. Transport samochodowy ma wiele zalet, w tym elastyczność, możliwość dostosowania tras do specyficznych potrzeb klientów oraz zdolność do przewozu towarów w miejscach, które nie są dostępne dla innych środków transportu. W praktyce, przewozy takie mogą obejmować dostarczanie produktów do sklepów, transport materiałów budowlanych na plac budowy czy dystrybucję żywności do restauracji. Wysokie standardy w branży wymagają, aby pojazdy wykorzystywane w transporcie były zgodne z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa oraz ochrony środowiska, co wpływa na wybór odpowiednich środków transportu. Dodatkowo, efektywność transportu samochodowego można zwiększyć dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, takich jak systemy GPS do monitorowania floty oraz oprogramowanie do zarządzania łańcuchem dostaw, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w sektorze logistycznym.

Pytanie 30

Rysunek przedstawia fragment

Data	Lista przeprowadzonych czynności	Stan licznika [mth]	Opinia o stanie technicznym	Data następnego przeglądu	Podpis i pieczęć konserwatora

A. wykazu przeglądów wózka unoszącego.

B. dziennika utrzymania wózka widłowego.

C. dziennika konserwacji wózka unoszącego.

D. książki konserwacji wózka widłowego.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do dziennika konserwacji wózka unoszącego, może wynikać z niepełnego zrozumienia dokumentacji związanej z konserwacją sprzętu. Na przykład, odpowiedzi sugerujące wykaz przeglądów wózka unoszącego lub dziennik utrzymania wózka widłowego nie są adekwatne, ponieważ nie zawierają wszystkich kluczowych informacji wymaganych do skutecznej konserwacji. Wykaz przeglądów zazwyczaj ogranicza się do dat i punktów kontrolnych, co nie pozwala na szczegółową analizę stanu technicznego wózka. Z kolei dziennik utrzymania może obejmować szersze działania związane z eksploatacją, ale nie skupia się na specyficznych czynnościach konserwacyjnych. Książka konserwacji wózka widłowego, chociaż zawiera ważne informacje, często nie zawiera indywidualnych wpisów dotyczących konkretnego urządzenia, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania konserwacją. Niezrozumienie głównych różnic między tymi rodzajami dokumentacji może prowadzić do błędów w zarządzaniu konserwacją, co w konsekwencji może zagrażać bezpieczeństwu użytkowania sprzętu oraz zwiększać ryzyko awarii. Dlatego ważne jest, aby w każdym przypadku korzystać z odpowiednich dokumentów, które są zgodne z normami bezpieczeństwa oraz wymaganiami prawnymi branży.

Pytanie 31

Regulacje dotyczące tworzenia międzynarodowego listu przewozowego dla transportu samochodowego oraz wykaz informacji, które powinny być w nim zawarte, określa konwencja

A. CIM

B. CMR

C. ATA

D. ATP

Odpowiedź CMR jest prawidłowa, ponieważ konwencja o umowie międzynarodowego przewozu towarów drogą (CMR) określa zasady sporządzania międzynarodowego samochodowego listu przewozowego. Dokument ten jest kluczowy dla transportu towarów, ponieważ reguluje prawa i obowiązki stron umowy przewozowej, w tym przewoźnika oraz nadawcy. W międzynarodowej praktyce transportowej, list przewozowy CMR służy jako dowód zawarcia umowy, potwierdzenie przyjęcia towaru do transportu oraz jako dokument przewozowy, który jest wymagany przy kontroli granicznej. W skład listu przewozowego wchodzą takie informacje jak dane nadawcy, odbiorcy, opis towaru oraz warunki przewozu. Przykładowo, w przypadku przewozu produktów spożywczych, szczegółowy opis towaru i jego warunków przechowywania może być kluczowy dla właściwego zarządzania transportem i zapewnienia zgodności z przepisami sanitarnymi. Oprócz tego, CMR wprowadza standardy, które wspierają legalność i bezpieczeństwo międzynarodowego transportu drogowego, co jest istotne w dobie globalizacji.

Pytanie 32

Na podstawie zamieszczonego fragmentu umowy, określ klasy środków transportu, w których może być wykonywany przewóz żywności głęboko mrożonej, z zachowaniem normy temperatury do - 20°C.

Fragment umowy o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP)
(...) Dla klas A, B i C z dowolnym ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1, zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa A. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i 0°C włącznie.
Klasa B. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między + 12°C i -10°C włącznie.
Klasa C. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 może mieścić się między +12°C i -20°C włącznie.
Dla klas D, E i F z ustalonym praktycznie stałym poziomem temperatury t1 zgodnie z podanymi niżej normami określonymi dla poniższych trzech klas:
Klasa D. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż +2°C.
Klasa E. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -10°C.
Klasa F. Środek transportu - chłodnia wyposażony w takie urządzenie chłodnicze, przy którym t1 nie jest wyższe niż -20°C (...).

A. Klasa A i klasa F.

B. Klasa B i klasa F.

C. Klasa B i klasa E.

D. Klasa D i klasa E.

Wybór klas A, B lub F jako odpowiedzi na pytanie o przewóz żywności głęboko mrożonej jest błędny z kilku fundamentalnych powodów, które mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia wymogów dotyczących transportu żywności. Klasa A dotyczy transportu, w którym temperatura nie powinna przekraczać +7°C, co jest zbyt wysoką temperaturą dla żywności głęboko mrożonej, która musi być przechowywana w znacznie niższych warunkach, aby zachować swoje właściwości i zapobiec rozwojowi mikroorganizmów. Klasa B, która również nie spełnia wymogów, zapewnia jedynie chłodzenie do +4°C, co również odbiega od oczekiwań dla głęboko mrożonej żywności. Klasa F nie jest w ogóle klasą związaną z transportem chłodniczym, lecz odnosi się do standardów różnego rodzaju transportu, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną. W praktyce, niezrozumienie wymagań dotyczących temperatury transportu może prowadzić do niebezpieczeństwa dla zdrowia publicznego oraz strat ekonomicznych. Ważne jest, aby w transporcie żywności kierować się standardami, takimi jak normy UE w zakresie bezpieczeństwa żywności, a także orientować się na praktyki branżowe, aby zapewnić, że produkty dostarczane są w stanie nienaruszonym i bezpiecznym dla konsumentów.

Pytanie 33

Firma wynajęła akumulatorowy wózek widłowy na 10 dni. Koszt wynajmu wynosi 40 zł netto za każdy dzień. Użytkowanie objęte jest 23% podatkiem VAT. Jaką kwotę brutto zapłaci firma za wynajem?

A. 400 zł

B. 488 zł

C. 492 zł

D. 416 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 492 zł. Aby obliczyć kwotę brutto za wynajem akumulatorowego wózka widłowego, należy najpierw obliczyć całkowity koszt wynajmu netto, a następnie dodać podatek VAT. Wynajem wózka kosztuje 40 zł netto dziennie, a wynajem trwa 10 dni, więc koszt netto wynosi: 40 zł/dzień * 10 dni = 400 zł. Następnie do tej kwoty należy doliczyć 23% VAT. Obliczamy VAT: 400 zł * 0,23 = 92 zł. Zatem kwota brutto wynosi: 400 zł + 92 zł = 492 zł. Jest to przykład zastosowania podstawowych zasad ustalania ceny brutto w kontekście wynajmu sprzętu, co jest istotne w każdej działalności gospodarczej, aby zapewnić prawidłowe rozliczenia podatkowe oraz wypełnianie obowiązków wobec urzędów skarbowych. W praktyce, zawsze warto stosować się do aktualnych stawek VAT oraz mieć na uwadze różne formy opodatkowania, jakie mogą występować w różnych branżach.

Pytanie 34

Jak nazywa się obiekt, który świadczy usługi związane z załadunkiem, rozładunkiem oraz magazynowaniem towarów?

A. strefa inwestycyjna

B. park innowacyjny

C. terminal kontenerowy

D. teren przemysłowy

Terminal kontenerowy jest wyspecjalizowanym obiektem, który zajmuje się załadunkiem, wyładunkiem oraz magazynowaniem towarów w kontenerach. Działa on jako kluczowy element w łańcuchu dostaw, łącząc transport morski z innymi formami transportu, takimi jak transport drogowy i kolejowy. Terminale kontenerowe są wyposażone w zaawansowane technologie oraz infrastruktury, które umożliwiają efektywne zarządzanie ruchem kontenerów. Przykładem ich zastosowania są porty morskie, które obsługują nie tylko transport międzynarodowy, ale również lokalny. W obrębie terminali stosowane są standardy takie jak ISO 668 dotyczące wymiarów kontenerów, co pozwala na ich uniwersalne stosowanie na całym świecie. Ponadto, terminale kontenerowe muszą dostosowywać się do dynamicznie zmieniających się wymagań rynku, co wiąże się z implementacją systemów zarządzania, takich jak TOS (Terminal Operating System), które pozwalają na optymalizację procesów operacyjnych oraz zwiększenie efektywności kosztowej.

Pytanie 35

Jaki model organizacji transportu charakteryzuje się punktami przeładunkowymi, w których ładunki przeznaczone do dalszego transportu są przenoszone z większych środków na mniejsze, co ma na celu ich dalszą dystrybucję oraz obniżenie kosztów przewozu?

A. Sztafetowy

B. Obwodowy

C. Wahadłowy

D. Promienisty

Zrozumienie struktury organizacji zadań transportowych jest kluczowe dla efektywności całego procesu logistycznego. Model wahadłowy opiera się na stałym kursie pomiędzy dwoma punktami, co ogranicza elastyczność w dystrybucji. W przypadku tego modelu, nie dochodzi do przeładunku towarów w punktach centralnych, co uniemożliwia dostosowanie transportu do różnych potrzeb klientów. Model obwodowy, z kolei, zakłada realizację tras wokół danego obszaru, ale również nie przewiduje przeładunków, przez co nie odpowiada na potrzebę optymalizacji kosztów transportu. W modelu promienistym, natomiast, przewozy odbywają się z jednego centralnego punktu do różnych miejsc, co ogranicza jego zastosowanie w przypadku złożonej logistyki, gdzie wymagana jest większa elastyczność i adaptacja. W każdej z tych koncepcji brak jest kluczowego elementu, jakim jest efektywne zarządzanie punktami przeładunkowymi, co prowadzi do wyższych kosztów operacyjnych i dłuższego czasu dostawy. Powszechnym błędem jest myślenie, że każdy model transportu jest uniwersalny, podczas gdy każdy z nich ma swoje unikalne zastosowania i ograniczenia, co wymaga starannego przemyślenia, który model najlepiej odpowiada na konkretne potrzeby firmy.

Pytanie 36

Który z komponentów wózka odpowiada za zachowanie stabilności podczas transportu ładunku?

A. Karetka

B. Przeciwwaga

C. Maszt

D. Maska silnika

Przeciwwaga jest kluczowym elementem wózka widłowego, który odgrywa fundamentalną rolę w utrzymaniu równowagi podczas transportowania ładunków. Jej głównym celem jest zrównoważenie ciężaru ładunku znajdującego się na widłach, co jest szczególnie istotne w przypadku transportu ciężkich materiałów. Przeciwwaga jest umieszczona z tyłu wózka, co pozwala na kompensację siły działającej na przód wózka wskutek podnoszenia ładunku. W praktyce, odpowiednie dobranie i umiejscowienie przeciwwagi zgodnie z normami bezpieczeństwa oraz specyfikacjami producenta wózka jest kluczowe dla zapewnienia stabilności operacji. Na przykład, wózki o większym udźwigu często wymagają większych przeciwwag, aby uniknąć przewrócenia się, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Zgodnie z normą ISO 3691-1, która reguluje bezpieczeństwo wózków jezdniowych, przeciwwaga musi być odpowiednio skonstruowana i umiejscowiona, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo i wydajność operacyjną. Właściwe zrozumienie roli przeciwwagi może także pomóc operatorom w lepszym dostosowaniu techniki jazdy oraz w unikaniu sytuacji stwarzających ryzyko wypadków.

Pytanie 37

Na podstawie informacji podanych w tabeli oblicz wskaźnik terminowości realizacji zleceń.

Liczba zrealizowanych przewozów	Przewozy wykonane nieterminowo	Przewozy w których przesyłka została uszkodzona
250	50	10

A. 0,80

B. 0,20

C. 0,45

D. 0,04

Wskaźnik terminowości realizacji zleceń wynoszący 0,80 oznacza, że 80% przewozów zostało zrealizowanych zgodnie z planem. Obliczenie tego wskaźnika jest kluczowym elementem zarządzania logistyką i efektywnością operacyjną. Aby go obliczyć, odejmujemy liczbę przewozów nieterminowych od całkowitej liczby przewozów, a następnie dzielimy ten wynik przez całkowitą liczbę przewozów. Przykładowo, jeśli w danym okresie zrealizowano 100 przewozów, a 20 z nich było nieterminowych, wskaźnik wynosi 0,80. Taki poziom terminowości jest często uznawany za standard w branży transportowej i logistycznej, co przyczynia się do wysokiej satysfakcji klientów oraz lepszej reputacji firmy. W praktyce, monitorowanie wskaźnika terminowości pozwala na identyfikację obszarów do poprawy w procesach operacyjnych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania jakością, takimi jak Six Sigma czy Lean Management, które mają na celu minimalizację strat i maksymalizację efektywności.

Pytanie 38

Zgodnie z aktualnymi przepisami, termin handlowy franco oznacza, że towar jest dostarczany do miejsca wskazanego przez

A. przewoźnika

B. sprzedającego

C. kupującego

D. załadowcę

Odpowiedzi wskazujące na załadowcę, sprzedającego lub przewoźnika są nieprawidłowe i wynikają z niewłaściwego zrozumienia mechanizmów odpowiedzialności w transakcjach handlowych. Przy wyborze odpowiedzi, która wskazuje na załadowcę, można pomylić jego rolę z odpowiedzialnością sprzedającego. Załadowca zajmuje się jedynie załadunkiem towaru, ale nie ponosi odpowiedzialności za jego dostarczenie ani nie wybiera miejsca, do którego towar ma trafić. Odpowiedź sugerująca sprzedającego jako osobę wskazującą miejsce dostarczenia towaru sugeruje, że to sprzedający decyduje o lokalizacji, co jest błędne w kontekście formuły franco. Sprzedający może ustalić warunki dostawy, ale to kupujący określa miejsce przeznaczenia. Z kolei wskazanie przewoźnika w tej sytuacji również jest mylące, ponieważ rola przewoźnika ogranicza się do transportu towaru na podstawie umowy, a nie do ustalania miejsca dostawy. Często dochodzi do nieporozumień związanych z tymi terminami, które mogą prowadzić do błędnych założeń o odpowiedzialności w transakcjach międzynarodowych. Kluczowe jest zrozumienie, że formuły handlowe, takie jak franco, mają na celu jasne określenie, kto ponosi odpowiedzialność na jakim etapie transportu, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania rynku. Integracja tych zasad w praktyce handlowej jest niezbędna do minimalizacji ryzyka i zarządzania kosztami.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jaką maksymalną masę ładunku może przewieźć pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej 25 ton, jeśli jego masa własna wynosi 3 950 kilogramów?

A. 210 500 kg

B. 25 000 kg

C. 28,95 t

D. 21,05 t

Maksymalna masa ładunku, jaką można przetransportować pojazdem, oblicza się poprzez odjęcie masy własnej pojazdu od jego dopuszczalnej masy całkowitej. W tym przypadku dopuszczalna masa całkowita wynosi 25 ton, co odpowiada 25 000 kg. Masa własna pojazdu wynosi 3 950 kg. Obliczenia są następujące: 25 000 kg - 3 950 kg = 21 050 kg, co w przeliczeniu na tony daje 21,05 t. Ta wiedza jest kluczowa w logistyce i transporcie, ponieważ pozwala na określenie, ile towaru można bezpiecznie przewieźć zgodnie z przepisami i standardami. Przykład zastosowania tej wiedzy to planowanie transportu dużych ładunków, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także zagrożeniem dla bezpieczeństwa na drodze. Przestrzeganie norm dotyczących masy ładunku jest istotne dla utrzymania stabilności pojazdu oraz zminimalizowania ryzyka awarii technicznych podczas transportu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej