Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 29 października 2025 08:24
Data zakończenia: 29 października 2025 09:00

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Elementy znajdujące się na płycie głównej, takie jak układy do komunikacji modemowej i dźwiękowej, a także kontrolery sieciowe oraz FireWire, są konfigurowane w menu BIOS w sekcji

A. Advanced Chip Configuration

B. Advanced Hardware Monitoring

C. PCI Configuration Setup

D. CPU Host Freąuency

Wybór opcji 'Advanced Hardware Monitoring' jest błędny, ponieważ sekcja ta skupia się na monitorowaniu parametrów systemowych, takich jak temperatura procesora, napięcia czy prędkości wentylatorów, a nie na konfiguracji podzespołów. Użytkownicy mogą w niej sprawdzać, czy podzespoły działają w optymalnych warunkach, ale nie mogą tam dokonywać zmian dotyczących ich ustawień. Kolejna oferta, 'PCI Configuration Setup', również nie jest odpowiednia, ponieważ odnosi się głównie do ustawień dotyczących magistrali PCI i nie obejmuje wszystkich układów, z którymi możemy mieć do czynienia na płycie głównej. Ta sekcja pozwala na zarządzanie urządzeniami podłączonymi do magistrali PCI, ale nie jest wystarczająco kompleksowa, aby obejmować wszystkie kontrolery i zintegrowane układy. Natomiast wybór 'CPU Host Frequency' odnosi się do ustawienia częstotliwości pracy procesora, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż konfiguracja sprzętowa. Przywiązanie do konkretnej sekcji bez zrozumienia jej właściwego zastosowania prowadzi do nieporozumień i błędnych decyzji, co jest częstym błędem wśród mniej doświadczonych użytkowników. Zrozumienie, które sekcje BIOS-u służą do konkretnego celu, jest kluczowe dla właściwej konfiguracji systemu i uniknięcia potencjalnych problemów wydajnościowych.

Pytanie 2

Demodulacja to proces odzyskiwania sygnału

A. informacyjnego z sygnału modulowanego

B. modulowanego z sygnału informacyjnego

C. modulowanego z sygnału zmodulowanego

D. informacyjnego z sygnału zmodulowanego

Wszystkie błędne odpowiedzi opierają się na mylnym zrozumieniu procesu demodulacji. W rzeczywistości demodulacja nie polega na odtwarzaniu sygnału modulowanego z sygnału informacyjnego. Ten proces jest odwrotny, gdyż sygnał informacyjny jest zawarty w sygnale zmodulowanym. Odpowiedzi sugerujące, że można wyodrębnić sygnał modulowany z informacyjnego, są nieprawidłowe, ponieważ sygnał modulowany to technika, która przekształca sygnał informacyjny w formę, która może być przesyłana w określonych warunkach. Takie podejście jest sprzeczne z podstawowymi zasadami teorii informacji. Podobnie, stwierdzenia, że demodulacja polega na wyodrębnieniu sygnału modulowanego z zmodulowanego, mylnie zakładają, że obydwa sygnały są tożsame, co wprowadza w błąd co do ich definicji i roli w systemie komunikacyjnym. Typowym błędem jest także niewłaściwe postrzeganie kierunku procesu demodulacji. Kluczowe jest zrozumienie, że demodulacja to proces mający na celu odtworzenie oryginalnego sygnału informacyjnego z sygnału, który został zmodulowany, a nie na odwrót. Dlatego ważne jest przyswojenie sobie pełnych podstaw teoretycznych dotyczących sygnałów i modulacji, aby uniknąć fałszywych wniosków w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 3

Który z segmentów światłowodu jednomodowego o długości L oraz tłumieniu T ma najmniejszą wartość tłumienności jednostkowej?

A. L = 2,5 km, T = 0,45 dB

B. L = 2,7 km, T = 0,59 dB

C. L = 4,0 km, T = 0,40 dB

D. L = 3,5 km, T = 0,65 dB

Odpowiedź L = 4,0 km, T = 0,40 dB jest poprawna, ponieważ charakteryzuje się najniższą tłumiennością jednostkową, co jest kluczowe w zastosowaniach światłowodowych. Tłumienność jednostkowa określa, jak dużo sygnału jest tracone na jednostkę długości linku światłowodowego. W przypadku włókien jednomodowych, niska tłumienność jest szczególnie istotna, ponieważ pozwala na przesyłanie sygnału na długie odległości bez znacznego spadku jakości. W praktyce, wybór światłowodu o niskiej tłumienności jest niezbędny w sieciach telekomunikacyjnych oraz w systemach przesyłowych, takich jak światłowodowe łącza internetowe, gdzie zapewnienie wysokiej jakości sygnału na dużą odległość jest priorytetem. Typowe wartości tłumienności dla nowoczesnych włókien jednomodowych znajdują się w przedziale od 0,2 do 0,5 dB/km, więc wartość 0,40 dB jest na poziomie akceptowalnym i zgodnym z normami branżowymi. Wybierając światłowód, warto również zwrócić uwagę na inne parametry, takie jak współczynnik załamania, co wpływa na efektywność transmisji.

Pytanie 4

Podaj wartość maski odwrotnej dla podsieci 255.255.240.0?

A. 255.255.0.255

B. 0.0.240.255

C. 0.0.15.255

D. 255.255.15.255

Maska podsieci 255.255.240.0 w systemie IPv4 wskazuje na to, że 20 bitów jest przeznaczonych na identyfikację sieci, a 12 bitów na identyfikację hostów. Aby obliczyć maskę odwrotną (ang. wildcard mask), należy odjąć wartość każdej części maski podsieci od 255. W tym przypadku: 255 - 255 = 0, 255 - 255 = 0, 255 - 240 = 15 i 255 - 0 = 255. Dlatego maska odwrotna dla podanej podsieci to 0.0.15.255. Maska odwrotna jest często używana w konfiguracjach zapór sieciowych oraz protokołach routingu, takich jak OSPF, gdzie definiuje, które adresy IP mają być brane pod uwagę w ramach danej podsieci. Ze względu na zmiany w wielkości podsieci, znajomość maski odwrotnej jest kluczowa dla efektywnego zarządzania ruchem sieciowym oraz zapewnienia bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania jest konfiguracja reguł w zaporze sieciowej, gdzie maska odwrotna może określać zakres adresów IP, które mają być objęte daną polityką. Na przykład, w przypadku OSPF, maska odwrotna 0.0.15.255 pozwala na zdefiniowanie, które adresy w danej grupie będą uczestniczyć w protokole routingu.

Pytanie 5

Metoda filtrowania datagramów, stosowana do ochrony sieci lokalnej przed nieautoryzowanym dostępem z zewnątrz, to

A. switch

B. firewall

C. hub

D. modem

Firewall, czyli zapora sieciowa, jest kluczowym elementem bezpieczeństwa sieci lokalnej, którego zadaniem jest monitorowanie i kontrolowanie ruchu przychodzącego oraz wychodzącego na podstawie wcześniej określonych reguł bezpieczeństwa. Technika filtrowania datagramów polega na analizie nagłówków pakietów danych, co umożliwia blokowanie nieautoryzowanego dostępu z zewnątrz oraz ochronę przed różnymi rodzajami ataków, takimi jak skanowanie portów czy próby włamań. Przykładowo, w firmach często implementuje się zapory sieciowe, które pozwalają na tworzenie reguł dostępu do zasobów sieciowych, ograniczając dostęp do serwerów tylko dla zaufanych adresów IP. W praktyce, stosowanie firewalli zgodnie z branżowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 27001, zapewnia, że organizacje są w stanie skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z cyberzagrożeniami, co jest niezbędne w dobie rosnącej liczby incydentów bezpieczeństwa.

Pytanie 6

Czym jest rejestr stacji własnych HLR (Home Location Register) w systemie GSM 2?

A. bazą danych, która przechowuje dane abonentów, na podstawie których realizowane jest uwierzytelnienie oraz przyznanie dostępu do zasobów radiowych abonentowi logującemu się do sieci

B. bazą danych, która zawiera informacje o numerze urządzenia końcowego abonenta oraz numerach seryjnych IMEI (International Mobile Equipment Identity)

C. bazą danych, która gromadzi informacje o abonentach przebywających aktualnie w zasięgu konkretnego węzła MSC (Mobile Switching Centre)

D. bazą danych, która rejestruje informacje o abonentach należących do danej sieci

Analiza niepoprawnych odpowiedzi ujawnia szereg nieporozumień dotyczących roli HLR w systemie GSM. Pierwsza niepoprawna koncepcja odnosi się do zrozumienia lokalizacji abonenta i jego połączenia z MSC. HLR nie jest jedynie bazą danych, która informuje o tym, gdzie dany abonent znajduje się w danym momencie, ale również o jego statusie subskrypcyjnym oraz usługach, z których korzysta. Drugie podejście sugeruje, że HLR służy wyłącznie do uwierzytelniania abonentów, co jest tylko jednym z aspektów jego pracy. Uwierzytelnienie to proces, który odbywa się na podstawie danych zawartych w HLR, ale sama baza danych ma znacznie szerszy zakres funkcji, w tym zarządzanie lokalizacją i obsługę roamingu. Kolejna błędna koncepcja dotyczy zrozumienia, że HLR przechowuje jedynie informacje o numerach IMEI. Owszem, IMEI jest istotnym elementem w identyfikacji sprzętu, jednak HLR koncentruje się na danych abonentów, a nie na sprzęcie, z którego korzystają, co można pomylić z innymi rejestrami, takimi jak EIR (Equipment Identity Register). Na koniec, stwierdzenie, że HLR przechowuje informacje tylko o abonentach danej sieci, pomija fakt, że HLR jest kluczowy dla operacji roamingowych, gdzie abonent może korzystać z usług w sieciach innych operatorów. W praktyce, zrozumienie roli HLR jako centralnego elementu w zarządzaniu danymi abonentów jest niezbędne dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami GSM.

Pytanie 7

Zjawisko, w którym współczynnik załamania ośrodka zmienia się w zależności od częstotliwości fali świetlnej, określamy mianem

A. tłumieniem

B. interferencją

C. dyspersją

D. propagacją

Tłumienie odnosi się do procesu, w którym intensywność fali elektromagnetycznej maleje w wyniku interakcji z materią. W kontekście optyki, tłumienie może występować w materiałach, które absorbują światło, co prowadzi do osłabienia jego intensywności. To zjawisko nie jest związane z zależnością współczynnika załamania od częstotliwości, lecz z utratą energii fali w medium. Interferencja natomiast dotyczy zjawiska, w którym dwie lub więcej fal nakłada się na siebie, co prowadzi do wzmacniania lub osłabiania niektórych części fali w wyniku różnicy faz. To zjawisko jest fundamentalne w analizie fal, ale nie wyjaśnia, dlaczego współczynnik załamania zmienia się z częstotliwością. Propagacja odnosi się do sposobu, w jaki fale rozchodzą się przez medium, a nie do tego, jak ich przyspieszenie lub załamanie zależy od częstotliwości. Typowe błędy myślowe w tym zakresie obejmują mylenie wpływu długości fali na zachowanie fali w medium z innymi zjawiskami, takimi jak tłumienie czy interferencja, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących zjawisk optycznych.

Pytanie 8

Sygnał uzyskany poprzez próbkowanie sygnału analogowego, który jest ciągły, nazywamy sygnałem

A. skwantowanym

B. o skończonej liczbie poziomów reprezentacji

C. cyfrowym binarnym

D. dyskretnym w czasie

Próbkując sygnał analogowy, można napotkać nieporozumienia dotyczące terminologii i klasyfikacji sygnałów. Wyrażenie 'skwantowany' odnosi się do procesu, w którym wartości sygnału są zaokrąglane do określonej liczby poziomów, co jest krokiem po próbkowaniu, ale samo w sobie nie definiuje charakterystyki sygnału dyskretnego. W praktyce, skwantowanie jest etapem konwersji sygnału analogowego na cyfrowy, ale sygnał dyskretny w czasie niekoniecznie musi być skwantowany, jeśli zachowuje oryginalne wartości. Kolejna koncepcja, 'cyfrowy binarny', jest nieprecyzyjna, ponieważ odnosi się bardziej do reprezentacji sygnału po skwantowaniu, a nie do jego dyskretności w czasie. Gdy mówimy o dyskretnym sygnale, kluczowe jest zrozumienie, że chodzi o momenty czasowe, w których sygnał jest obserwowany, a nie o jego reprezentację w systemie binarnym. Ostatnia opcja, 'o skończonej liczbie poziomów reprezentacji', odnosi się do ograniczeń skwantowania, ale znowu nie wyjaśnia, że sygnał dyskretny w czasie nie musi być skwantowany, co prowadzi do błędnych wniosków. Zrozumienie tych pojęć jest kluczowe, aby uniknąć typowych pułapek w analizie sygnałów i przetwarzaniu danych, które mogą skutkować nieprawidłową interpretacją wyników w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 9

Gdy podczas instalacji sterownika do drukarki sieciowej odpowiedni model nie występuje na liście kreatora dodawania sprzętu, co należy zrobić?

A. wybrać z dostępnych modeli drukarkę innego producenta, która jest najbardziej zbliżona do posiadanej

B. przeprowadzić ponowną instalację systemu operacyjnego

C. określić źródło z odpowiednimi sterownikami drukarki sieciowej

D. zmienić wersję systemu operacyjnego

Wskazanie źródła zawierającego właściwe sterowniki drukarki sieciowej jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku, gdy model urządzenia nie jest dostępny na liście kreatora dodawania sprzętu. Współczesne systemy operacyjne często wykorzystują repozytoria lub bazy danych dostawców, gdzie można znaleźć odpowiednie sterowniki dla różnorodnych urządzeń. Znalezienie i pobranie najnowszych sterowników bezpośrednio ze strony producenta drukarki jest kluczowym krokiem, który zapewnia kompatybilność i stabilność działania urządzenia. Przykładami dobrych praktyk są regularne aktualizacje sterowników oraz korzystanie z zabezpieczonych źródeł, co zmniejsza ryzyko instalacji wirusów lub niezgodnych sterowników. Ważne jest również, aby przed rozpoczęciem instalacji upewnić się, że system operacyjny jest zgodny z wymaganiami technicznymi drukarki, co może obejmować architekturę systemu oraz jego wersję. Warto zaznaczyć, że prawidłowe sterowniki wpływają na jakość wydruku oraz wydajność urządzenia, dlatego ich wybór jest kluczowy.

Pytanie 10

Jakim rodzajem transmisji posługuje się DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) przy współpracy z protokołem IPv4?

A. Multicast

B. Unicast

C. Broadcast

D. Anycast

DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) wykorzystuje transmisję typu broadcast w procesie przydzielania adresów IP oraz innych parametrów konfiguracyjnych dla urządzeń w sieci. Kiedy urządzenie, takie jak komputer lub telefon, łączy się z siecią, wysyła zapytanie DHCP Discover w formie pakietu broadcast na adres 255.255.255.255. Taki sposób transmisji jest kluczowy, ponieważ pozwala na dotarcie do wszystkich serwerów DHCP w zasięgu sieci, co zwiększa szanse na uzyskanie odpowiedzi. Następnie serwer DHCP odpowiada pakietem DHCP Offer, również w formie broadcast, oferując konkretne parametry. Takie podejście jest zgodne z zasadami określonymi w standardzie RFC 2131, który definiuje protokół DHCP. Praktyczne zastosowanie tej metody transmisji sprawia, że DHCP jest bardzo efektywnym rozwiązaniem dla zarządzania adresacją IP w dynamicznie zmieniających się środowiskach, takich jak sieci korporacyjne czy publiczne hotspoty Wi-Fi, gdzie wiele urządzeń wymaga szybkiej i automatycznej konfiguracji.

Pytanie 11

Sprzętowa realizacja komutacji pozwala na szybką transmisję danych w niewielkich paczkach o stałej wielkości 53 bajty?

A. kanałów

B. łączy

C. komórek

D. ramek

Odpowiedzi takie jak "ramki", "kanały" czy "łączy" są niewłaściwe w kontekście omawianej technologii, ponieważ każda z tych koncepcji odnosi się do różnych aspektów przesyłania i organizacji danych w sieciach. Ramki to jednostki danych w warstwie drugiej protokołu OSI, wykorzystywane w sieciach Ethernet. Ramki mogą mieć zmienną długość, co sprawia, że nie są odpowiednie dla technologii, która wymaga stałej długości jednostek transmisji, jak ma to miejsce w komórkach. Kanały to w kontekście telekomunikacji fizyczne lub logiczne połączenia, które mogą transmitować dane, ale nie definiują samej struktury danych. Łącza również odnoszą się do medium transmisyjnego, a nie do jednostek, w jakich dane są przesyłane. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych warstw modelu OSI oraz ich funkcji, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących architektury sieci. Takie podejście może zniekształcać rzeczywistość, w której różne technologie i standardy mają specyficzne zastosowanie oraz wymagania dotyczące przesyłania danych, co w konsekwencji może wpłynąć na projektowanie i wdrażanie systemów komunikacyjnych.

Pytanie 12

Sterownik przerwań zarządza zgłoszeniami przerwań pochodzącymi z urządzeń wejścia- wyjścia. Które z tych urządzeń dysponuje numerem przerwania o najwyższym priorytecie?

A. Czasomierz systemowy

B. Klawiatura

C. Zegar czasu rzeczywistego

D. Karta graficzna

Wybór innych urządzeń jako odpowiedzi na pytanie o przerwanie o najwyższym priorytecie często wynika z nieporozumień dotyczących funkcji i roli, jaką pełnią te komponenty w systemie. Zegar czasu rzeczywistego, mimo że pełni ważne zadania, nie jest odpowiedzialny za bezpośrednie zarządzanie przerwaniami w systemie operacyjnym w taki sposób, jak czyni to czasomierz systemowy. Karta graficzna oraz klawiatura, z drugiej strony, są urządzeniami, które zgłaszają przerwania, ale ich priorytet jest znacznie niższy. Przerwania generowane przez kartę graficzną są zazwyczaj związane z renderowaniem grafiki i nie mają wpływu na czas operacji procesora. Klawiatura może zgłaszać przerwania związane z wprowadzaniem danych, ale nie są one krytyczne dla synchronizacji procesów w systemie. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie znaczenia przerwań z ich priorytetami oraz nieodpowiednie ocenianie wpływu urządzeń na stabilność systemu. Aby zrozumieć, dlaczego czasomierz systemowy ma priorytet, warto przyjrzeć się architekturze systemów operacyjnych, w których kluczowe znaczenie ma zdolność do efektywnego zarządzania czasem oraz synchronizacją procesów, co jest nieosiągalne bez odpowiedniego traktowania przerwań pochodzących od czasomierza.

Pytanie 13

Co oznacza skrót PID w systemach operacyjnych obsługujących wiele zadań?

A. średni czas pomiędzy awariami

B. procent wykorzystania pamięci operacyjnej

C. identyfikator procesu

D. procent wykorzystania zasobów procesora

Skrót PID (Process ID) odnosi się do identyfikatora procesu, który jest unikalnym numerem przypisywanym każdemu procesowi w systemie operacyjnym. PID jest kluczowy dla zarządzania procesami, ponieważ umożliwia systemowi operacyjnemu oraz użytkownikom monitorowanie i kontrolowanie pracy poszczególnych procesów. Na przykład, używając polecenia 'ps' w systemach opartych na Unixie, możemy wyświetlić listę aktywnych procesów wraz z ich identyfikatorami. Dzięki PID-y, system może również efektywnie zarządzać zasobami, takimi jak pamięć i czas procesora, przypisując je odpowiednim procesom. W praktyce, znajomość PID-u jest niezbędna dla administratorów systemów, którzy często muszą kończyć lub zarządzać procesami na podstawie ich identyfikatorów. Warto również zauważyć, że standardy w zakresie zarządzania procesami są zdefiniowane w dokumentacji POSIX, co czyni PID istotnym elementem wielu systemów operacyjnych. W kontekście aplikacji wielozadaniowych, PID odgrywa fundamentalną rolę w zapewnieniu, że system operacyjny może skutecznie koordynować i kontrolować wiele aktywnych procesów równocześnie.

Pytanie 14

Zgodnie z wymogami licencji OEM, gdzie należy zamieścić naklejkę z kluczem produktu?

A. na paragonie sprzedaży lub na fakturze

B. na monitorze oraz na paragonie sprzedaży

C. na obudowie komputera lub w pudełku BOX albo w licencji zbiorowej

D. na płycie głównej i na fakturze

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia zasad licencjonowania OEM oraz z niewłaściwego skojarzenia miejsc, gdzie powinny znajdować się naklejki z kluczami produktu. Umieszczanie klucza na monitorze oraz paragonie sprzedaży nie spełnia wymogów licencyjnych, ponieważ klucz powinien być fizycznie przypisany do konkretnego urządzenia i jego komponentów, a nie do dokumentów sprzedaży, które mogą nie być przekazywane nowemu użytkownikowi. Z kolei wskazanie na płytę główną jako miejsce, gdzie umieszcza się klucz produktu, jest mylne, ponieważ płyta główna nie jest lokalizacją, która jest powszechnie używana do oznaczania licencji. W praktyce klucz produktu powinien być łatwo dostępny dla użytkownika, co eliminuje umieszczanie go na fizycznych elementach komputera, takich jak płyta główna, które nie są dostępne w normalnych okolicznościach. Ponadto, umieszczanie klucza tylko na fakturze może prowadzić do problemów z jego odzyskaniem, jeśli użytkownik zdecyduje się na przeniesienie oprogramowania lub sprzedaż komputera. Właściwe umiejscowienie naklejki z kluczem na obudowie lub w dokumentacji zapewnia, że użytkownik ma zapewniony dostęp do klucza w razie potrzeby, co jest kluczowe zarówno dla wsparcia technicznego, jak i dla zapewnienia zgodności z licencją.

Pytanie 15

Jaką rolę pełni Zapora Systemu Windows w komputerze?

A. Przekazywanie pakietów z sieci źródłowej do sieci docelowej

B. Filtrowanie połączeń przychodzących oraz wychodzących

C. Uruchamianie aplikacji stworzonych dla wcześniejszych wersji systemu

D. Pobieranie dostępnych aktualizacji dla systemu

Zapora Systemu Windows, znana również jako firewall, pełni kluczową rolę w zabezpieczaniu systemu komputerowego przed nieautoryzowanym dostępem oraz zagrożeniami pochodzącymi z sieci. Jej główną funkcją jest filtrowanie połączeń wchodzących i wychodzących, co oznacza, że analizuje dane przesyłane przez sieć i decyduje, które z nich mają być dopuszczone do systemu a które zablokowane. Dzięki temu zapora może chronić użytkowników przed atakami hakerskimi, złośliwym oprogramowaniem oraz innymi zagrożeniami. Działa na zasadzie reguł, które można dostosować do indywidualnych potrzeb użytkownika. Na przykład, jeżeli użytkownik korzysta z oprogramowania do pracy zdalnej, może skonfigurować zaporę tak, aby zezwalała na połączenia tylko z określonymi adresami IP. W standardach branżowych, takich jak ISO/IEC 27001, zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji zaleca wdrażanie rozwiązań takich jak zapory sieciowe, aby minimalizować potencjalne zagrożenia. Zastosowanie zapory jest zatem niezbędne w każdym systemie operacyjnym, aby zapewnić integralność, poufność oraz dostępność danych.

Pytanie 16

Według obowiązujących norm minimalna rezystancja izolacji każdej żyły kabla XzTKMXpw na długości 1000 m powinna wynosić

A. 1 500 MΩ

B. 100 MΩ

C. 1 000 MΩ

D. 10 MΩ

Minimalna rezystancja izolacji dla kabli XzTKMXpw na odcinku 1000 m powinna wynosić 1500 MΩ, co jest zgodne z normami branżowymi. Wysoka rezystancja izolacji jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa i niezawodności instalacji elektrycznych, szczególnie w systemach, gdzie występuje narażenie na wilgoć lub inne czynniki atmosferyczne. Przykładowo, w instalacjach przemysłowych, gdzie kable są często narażone na różne obciążenia i warunki zewnętrzne, zachowanie wysokiej izolacji zapobiega wystąpieniu zwarć oraz chroni przed porażeniem prądem elektrycznym. Zasadniczo, im wyższa rezystancja, tym mniejsze ryzyko przepływu prądu do ziemi lub innych niepożądanych ścieżek, co jest kluczowe dla ochrony ludzi i sprzętu. W praktyce, pomiar rezystancji izolacji powinien być wykonywany regularnie, a jego wyniki powinny być zgodne z wymaganiami zawartymi w normach PN-IEC 60364, które definiują standardy dla instalacji elektrycznych, zwracając szczególną uwagę na aspekty bezpieczeństwa i efektywności energetycznej.

Pytanie 17

Jaką techniką komutacji nazywamy metodę, w której droga transmisyjna jest zestawiana i rezerwowana na cały okres trwania połączenia?

A. kanałów

B. pakietów

C. komórek

D. ramek

Techniki komutacji pakietów, ramek oraz komórek nie opierają się na rezerwacji zasobów na czas trwania połączenia, co odróżnia je od komutacji kanałów. Komutacja pakietów, stosowana w sieciach IP, dzieli przesyłane dane na pakiety, które są przesyłane niezależnie i mogą korzystać z różnych ścieżek w sieci. Taki sposób transmisji jest bardziej elastyczny, ale może prowadzić do zmienności w jakości usług, co nie jest akceptowalne w przypadku aplikacji wymagających stałych parametrów jakości. Komutacja ramek, która wykorzystuje ramki jako podstawowy jednostkowy element przesyłania danych, również nie zapewnia rezerwacji zasobów na czas trwania połączenia. Wreszcie, komutacja komórek, stosowana w technologiach takich jak ATM, przypomina komutację pakietów, ale z mniejszymi jednostkami danych - komórkami. Jednak w żadnym z tych podejść nie ma dedykowanej rezerwacji pasma na czas trwania komunikacji, co może prowadzić do opóźnień i zmienności w jakości transmisji. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi technikami a komutacją kanałów może prowadzić do mylnych wniosków o ich zastosowaniu w sytuacjach, gdzie konieczne jest zapewnienie stałej jakości połączeń.

Pytanie 18

W jakich jednostkach określa się natężenie ruchu w sieciach telekomunikacyjnych?

A. Decybelach

B. Neperach

C. Gradusach

D. Erlangach

Gradusy, nepery i decybele to jednostki miar stosowane w różnych obszarach, ale nie są one adekwatne do opisu natężenia ruchu w sieciach telekomunikacyjnych. Gradusy są używane w kontekście kątów, co nie ma przełożenia na telekomunikację. Nepery, chociaż wykorzystywane do mierzenia amplitudy sygnałów w telekomunikacji, nie odnoszą się do natężenia ruchu, które koncentruje się na aktywnych połączeniach. Decybele, równie dobrze znane jako jednostka miary poziomu głośności, również nie są odpowiednie w kontekście natężenia ruchu. Często pojawiają się nieporozumienia związane z tym, że te jednostki mogą być używane w różnych aspektach telekomunikacji, takich jak jakość sygnału czy straty w kanale, co prowadzi do mylnego wniosku, że mogą być stosowane do analizy ruchu. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnianie pojęć związanych z jakością sygnału i pojemnością systemu. W telekomunikacji, aby skutecznie zarządzać zasobami i zapewnić odpowiednią jakość usług, konieczne jest stosowanie właściwych jednostek miary, a Erlang jako jednostka natężenia ruchu odgrywa fundamentalną rolę w tym procesie.

Pytanie 19

Jaką rolę odgrywa filtr dolnoprzepustowy w układzie próbkującym?

A. Usuwa z widma sygnału częstości przekraczające częstotliwość Nyquista

B. Poprawia formę przebiegu sygnału analogowego na wejściu

C. Ogranicza najniższą częstotliwość próbkowania sygnału

D. Modyfikuje rozkład natężenia sygnału w zależności od częstotliwości składników

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że filtr dolnoprzepustowy poprawia kształt przebiegu sygnału analogowego, przemawia o pewnej nieścisłości w zrozumieniu funkcji, jakie pełnią filtry w kontekście próbkowania. Filtr dolnoprzepustowy nie wpływa na kształt sygnału per se, lecz raczej na jego zawartość częstotliwościową. Częstość Nyquista jest kluczowa, ponieważ określa granice, powyżej których próbkowane sygnały mogą prowadzić do błędnej interpretacji. Z tego powodu, odpowiedzi sugerujące, że filtr może zmieniać rozkład natężenia sygnału w zależności od jego częstotliwości składowych, są również mylące. Filtr dolnoprzepustowy nie 'zmienia' sygnału, ale wycina niepożądane składowe, które mogą powodować zniekształcenia. W kontekście próbkowania, kluczową zasadą jest, że sygnały muszą być próbkowane w odpowiedniej częstotliwości, a filtry dolnoprzepustowe są stosowane przed procesem próbkowania, aby zapewnić, że nie wystąpi aliasing. Odpowiedzi mówiące o ograniczaniu minimalnej częstotliwości próbkowania są również niepoprawne, ponieważ to nie filtr dolnoprzepustowy, ale sama zasada próbkowania Nyquista określa minimalne wymagania dotyczące próbkowania. Warto zwrócić uwagę na te aspekty, aby zrozumieć, jak istotne jest stosowanie filtrów dolnoprzepustowych w praktyce inżynieryjnej.

Pytanie 20

Który typ macierzy RAID zapewnia tzw. mirroring dysków?

A. RAID-2

B. RAID-5

C. RAID-1

D. RAID-0

Wybór RAID-0 jako odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji oferowanych przez różne poziomy RAID. RAID-0, znany jako striping, dzieli dane na bloki i rozdziela je między dyskami, co zwiększa wydajność systemu. Jednak ta konfiguracja nie oferuje żadnej redundancji ani ochrony danych. W przypadku awarii jednego z dysków, wszystkie dane są tracone, ponieważ nie ma ich kopii na pozostałych dyskach. To fundamentalna różnica w porównaniu do RAID-1, który zapewnia mirroring danych, co oznacza, że na każdym dysku znajdują się identyczne kopie danych. RAID-2, natomiast, jest rzadko stosowaną konfiguracją, która wykorzystuje kod korekcji błędów i rozdziela dane na bity, co czyni ją bardzo skomplikowaną i nieefektywną w praktyce. RAID-5 oferuje równocześnie striping i parzystość, co pozwala na odtworzenie danych w przypadku awarii jednego dysku, ale nie jest to mirroring. Wybór RAID-0 lub RAID-2 może wynikać z błędnego założenia, że zwiększenie wydajności lub złożoności technologii automatycznie znosi potrzebę redundancji. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiedniej konfiguracji RAID powinien być dostosowany do konkretnych potrzeb dotyczących bezpieczeństwa danych oraz wydajności systemu. W praktyce, RAID-1 jest bardziej odpowiedni dla krytycznych zastosowań, gdzie ochrona danych jest priorytetem.

Pytanie 21

Podstawowa usługa telefoniczna, która umożliwia analogowy przesył dźwięku przez komutowane łącza telefoniczne, realizowana w zakresie 300 Hz do 3400 Hz, jest oznaczana skrótem

A. POTS

B. ISDN

C. UMTS

D. PTSM

ISDN, czyli Integrated Services Digital Network, to cyfrowa sieć usługowa, która umożliwia przesyłanie nie tylko głosu, ale również danych i wideo. W przeciwieństwie do POTS, ISDN obsługuje wyższe pasma częstotliwości oraz bardziej złożone potrzeby komunikacyjne, co powoduje, że jest to rozwiązanie bardziej zaawansowane technologicznie. Mimo że ISDN oferuje wyższą jakość transmisji, nie jest to podstawowa usługa telefoniczna, a raczej rozwiązanie skierowane do użytkowników potrzebujących większej przepustowości oraz wielozadaniowości. UMTS, czyli Universal Mobile Telecommunications System, to standard komunikacji mobilnej, który obsługuje transmisję danych w sieciach 3G. Oferuje znacznie szersze możliwości niż POTS, jednak dotyczy głównie telefonii komórkowej i mobilnego dostępu do internetu, a nie tradycyjnej telefonii stacjonarnej. Z kolei PTSM, czyli Packet Telephony Service Module, to usługa, która koncentruje się na przesyłaniu danych głosowych poprzez pakiety, co jest typowe dla nowoczesnych rozwiązań VoIP. Te technologie są bardziej skomplikowane i nie odpowiadają prostocie oraz niezawodności, którą oferuje POTS. Kluczowym błędem w rozumieniu tych terminów jest mylenie różnorodnych technologii telekomunikacyjnych z podstawową usługą głosową. POTS jest unikalny w swoim zakresie, ponieważ skupia się wyłącznie na tradycyjnym przesyłaniu głosu przez analogowe linie.

Pytanie 22

Jakie narzędzie należy wykorzystać do aktualizacji sterownika urządzenia w systemie MS Windows?

A. bezpieczeństwo i konserwacja

B. ustawienia zasilania

C. menedżer urządzeń

D. wygląd oraz personalizacja

Menedżer urządzeń to kluczowe narzędzie w systemie MS Windows, które umożliwia zarządzanie sprzętem podłączonym do komputera. Używając Menedżera urządzeń, użytkownicy mogą aktualizować sterowniki, co jest istotne dla zapewnienia optymalnej wydajności i kompatybilności sprzętu. Aktualizacja sterowników może rozwiązać problemy z działaniem urządzeń, takich jak drukarki, karty graficzne czy urządzenia USB. Aby zaktualizować sterownik, wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy na odpowiednim urządzeniu w Menedżerze urządzeń, a następnie wybrać opcję „Aktualizuj sterownik”. System automatycznie sprawdzi dostępność nowszych wersji sterowników w Internecie lub umożliwi ręczne wskazanie lokalizacji pliku sterownika. W kontekście dobrych praktyk IT, regularne aktualizowanie sterowników jest zalecane przez producentów sprzętu oraz organizacje zajmujące się bezpieczeństwem, ponieważ nowe wersje często zawierają poprawki błędów oraz usprawnienia wydajności. Zrozumienie, jak korzystać z Menedżera urządzeń, jest niezbędne dla każdego użytkownika, który chce utrzymać system operacyjny w dobrym stanie.

Pytanie 23

Który standard technologii bezprzewodowej określa możliwość przesyłania danych na typową odległość 3-10 km?

A. IEEE 802.11 b

B. IEEE 802.16 d

C. IEEE 802.11 n

D. IEEE 802.15.1

Standard IEEE 802.16d, znany również jako WiMAX, został zaprojektowany z myślą o zapewnieniu szerokopasmowego dostępu do internetu na dużych odległościach, typowo od 3 do 10 km, a w niektórych warunkach może nawet sięgać 50 km. WiMAX obsługuje wiele użytkowników jednocześnie, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla obszarów, gdzie tradycyjne połączenia kablowe są niepraktyczne lub kosztowne. Standard ten wykorzystuje pasma częstotliwości od 2 do 66 GHz, co pozwala na osiągnięcie wyższych prędkości transferu danych w porównaniu do technologii takich jak IEEE 802.11 (Wi-Fi). Przykładem zastosowania WiMAX są wdrożenia w miastach i na terenach wiejskich, gdzie zapewnia się dostęp do internetu w sposób efektywny kosztowo, umożliwiając jednocześnie rozwój lokalnych usług i aplikacji, takich jak telemedycyna, e-edukacja czy zdalne zarządzanie. Ponadto, WiMAX może być wykorzystywany do budowy sieci miejskich, które oferują użytkownikom szerokopasmowy dostęp do internetu z wysoką mobilnością oraz niskim opóźnieniem. W kontekście rozwoju technologii bezprzewodowej, WiMAX stanowi ważny krok w kierunku integracji różnych form dostępu do internetu.

Pytanie 24

W sygnalizacji wykorzystuje się ramki systemu PCM 30/32

A. przemiennym prądem w paśmie

B. przemiennym prądem poza pasmem

C. cyfrowej

D. stałym prądem

W przypadku sygnalizacji prądem stałym, nie jest ona zgodna z zasadami stosowanymi w systemie PCM 30/32, ponieważ PCM operuje na zasadzie sygnałów cyfrowych, a nie analogowych. Zastosowanie prądu stałego w telekomunikacji ma swoje ograniczenia, w tym mniejszą zdolność do przesyłania złożonych informacji w porównaniu z technologią cyfrową. Ponadto, prąd przemienny w paśmie oraz poza pasmem nie odnoszą się bezpośrednio do zasad działania PCM. W telekomunikacji prąd przemienny nie jest wykorzystywany do transmisji danych w postaci cyfrowej, ponieważ charakteryzuje się zmieniającym się kierunkiem przepływu, co nie sprzyja stabilnej i niezawodnej komunikacji. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi wynikają często z mylenia koncepcji analogowych z cyfrowymi. Współczesne systemy komunikacyjne, w tym PCM, dążą do maksymalizacji efektywności i jakości przesyłanych sygnałów, co czyni je bardziej odpowiednimi do różnorodnych zastosowań w telekomunikacji. By zrozumieć te różnice, ważne jest, aby zapoznać się z podstawami teorii sygnałów oraz standardów komunikacyjnych, które kształtują współczesne technologie.

Pytanie 25

W dokumentacji technicznej dotyczącej okablowania danego pomieszczenia występuje oznaczenie FTP 4x2x0,52 kat 5e. Oznacza to kabel telekomunikacyjny składający się z 4 par skręconych żył izolowanych

A. o przekroju 0,52 mm2 dla sieci podatnych na zakłócenia elektromagnetyczne

B. o przekroju 0,52 mm2 dla sieci odpornych na zakłócenia elektromagnetyczne

C. o średnicy 0,52 mm dla sieci odpornych na zakłócenia elektromagnetyczne

D. o średnicy 0,52 mm dla sieci podatnych na zakłócenia elektromagnetyczne

Odpowiedź wskazująca, że kabel ma średnicę 0,52 mm dla sieci wrażliwych na zakłócenia elektromagnetyczne jest prawidłowa. Oznaczenie FTP (Foiled Twisted Pair) sugeruje, że kabel ten jest osłonięty warstwą folii, co minimalizuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co czyni go odpowiednim do zastosowań w sieciach, gdzie jakość sygnału jest kluczowa, np. w biurach czy instytucjach finansowych. Średnica żył wynosząca 0,52 mm jest standardem w kategorii 5e, co oznacza, że kabel ten jest zdolny do przesyłania danych z prędkością do 1 Gb/s na odległość do 100 metrów. W praktyce, kable kat. 5e są często wykorzystywane w infrastrukturze sieciowej, gdzie są wymagane stabilne połączenia, a także w systemach telefonicznych. Zgodnie z normą ISO/IEC 11801, stosowanie kabli FTP w środowiskach o dużych zakłóceniach elektromagnetycznych jest rekomendowane, co podkreśla ich istotną rolę w zapewnieniu niezawodności transmisji danych.

Pytanie 26

W systemach optycznych SDH, aby zredukować długie ciągi impulsów o identycznej polaryzacji, wykorzystywany jest

A. kod AMI

B. kod HDB-3

C. skramblowanie

D. BIP-n

Skramblowanie to technika stosowana w optycznych systemach SDH (Synchronous Digital Hierarchy) w celu eliminacji długich sekwencji impulsów o tej samej polaryzacji, co mogłoby prowadzić do problemów z synchronizacją i jakością sygnału. Proces skramblowania zmienia oryginalny sygnał, aby zapewnić, że nie występują długie okresy o stałej wartości, co jest kluczowe dla utrzymania właściwej charakterystyki energii sygnału oraz unikania dużych zniekształceń. Przykładem zastosowania skramblowania jest kodowanie danych w sieciach optycznych, gdzie stosuje się techniki takie jak scrambler X.26, które są zgodne z normami ITU-T. Skramblowanie nie tylko poprawia jakość sygnału, ale także ułatwia jego dalsze przetwarzanie w kolejnych etapach, takich jak multiplexing, co jest istotne w architekturze sieci telekomunikacyjnych. Ważnym aspektem skramblowania jest również to, że umożliwia ono lepsze wykorzystanie pasma, co jest niezbędne w obliczu rosnącego zapotrzebowania na przepustowość w nowoczesnych sieciach.

Pytanie 27

Na wyjściu dekodera DTMF otrzymano dwie wartości częstotliwości: 852 Hz i 1336 Hz. Wskazują one na wciśnięcie w klawiaturze wybierczej klawisza o numerze

	1209 Hz	1336 Hz	1477 Hz	1633 Hz
697 Hz	1	2	3	A
770 Hz	4	5	6	B
852 Hz	7	8	9	C
941 Hz	*	0	#	D

A. 4

B. 1

C. 7

D. 8

Poprawna odpowiedź to klawisz o numerze 8, co wynika z analizy częstotliwości dźwięków generowanych przez dekoder DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency). W systemie DTMF każdy klawisz na klawiaturze wybierczej generuje unikalną kombinację dwóch częstotliwości, które są standardowo zdefiniowane w tabelach częstotliwości. W przypadku klawisza 8, częstotliwości 852 Hz i 1336 Hz są prawidłowe. Tego typu technologia jest szeroko stosowana w systemach telekomunikacyjnych, w tym w automatycznych systemach obsługi połączeń oraz w interaktywnych systemach odpowiedzi głosowej (IVR). Znajomość tych częstotliwości i ich zastosowania jest kluczowa dla inżynierów telekomunikacyjnych, którzy projektują systemy obsługujące sygnały DTMF. Przykładem zastosowania jest dialer telefoniczny, który wykorzystuje te częstotliwości do rozpoznawania wciśniętych przycisków, co umożliwia realizację różnych funkcji, takich jak wybór opcji w menu lub nawiązywanie połączeń.

Pytanie 28

Aktywny pomiar jakości usług QoS (Quality of Service) nie bazuje na ocenie

A. liczby połączeń błędnych.

B. taryfikacji (naliczania).

C. enkapsulacji.

D. jakości transmisji połączeń (np. szumów, tłumienia, echa, bitowej stopy błędu).

Opinie dotyczące stopy połączeń błędnych, taryfikacji oraz jakości transmisji połączeń mogą prowadzić do mylnych wniosków co do aktywnego pomiaru QoS. Stopa połączeń błędnych jest istotnym wskaźnikiem, który odzwierciedla niezawodność i stabilność połączeń w sieci. W przypadku zarówno komunikacji głosowej, jak i danych, niska stopa błędów jest niezbędna do zapewnienia wysokiej jakości usług. Taryfikacja, czyli proces zaliczania i rozliczania kosztów usług, również jest ważna, ponieważ może wpływać na decyzje dotyczące optymalizacji sieci oraz zarządzania przepustowością. Z kolei jakość transmisji połączeń, obejmująca parametry takie jak szumy, tłumienie, echo czy bitowa stopa błędu, stanowi fundament oceny jakości usług. Istnieją standardy, takie jak E-model, które pozwalają na ocenę jakości połączeń głosowych na podstawie tych parametrów. Błąd w myśleniu o tym, że enkapsulacja jest częścią aktywnego pomiaru QoS, wynika z nieprecyzyjnego rozgraniczenia między procesem technicznym a rzeczywistą oceną jakości usług. Enkapsulacja ma na celu jedynie prawidłowe przesyłanie danych, nie będąc wskaźnikiem jakości samej transmisji.

Pytanie 29

Która technika archiwizacji polega na przechowywaniu w pamięci komputera plików, które zostały zmodyfikowane od czasu ostatniej pełnej kopii zapasowej?

A. Kopia różnicowa

B. Kopia cykliczna

C. Kopia pojedyncza

D. Kopia przyrostowa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kopia różnicowa to metoda archiwizowania, która zapisuje tylko te pliki, które zostały zmienione od czasu wykonania ostatniej pełnej kopii bezpieczeństwa. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii, kolejne kopie różnicowe będą uwzględniać jedynie zmiany, co pozwala na zaoszczędzenie miejsca na dysku oraz skrócenie czasu potrzebnego na wykonanie kopii. Dzięki temu, w przypadku awarii, przywracanie danych jest bardziej elastyczne, ponieważ potrzeba tylko ostatniej pełnej kopii oraz ostatniej kopii różnicowej. Jest to szczególnie istotne w środowiskach, gdzie regularne tworzenie kopii zapasowych jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości działania, takich jak firmy zajmujące się IT. Z punktu widzenia najlepszych praktyk w zarządzaniu danymi, stosowanie kopii różnicowej może być korzystne w sytuacjach, gdy zasoby pamięci masowej są ograniczone lub gdy czas na wykonanie kopii zapasowej jest krytyczny. Warto również zauważyć, że takie podejście jest zgodne z rekomendacjami dla planowania strategii backupowych, które sugerują równoważenie między pełnymi kopiami a kopiami przyrostowymi lub różnicowymi w celu optymalizacji procesu archiwizacji.

Pytanie 30

Serwer, który przyjmuje polecenia SIP od klientów i przekazuje odpowiedzi kierujące ich do innych zestawów adresów SIP, to serwer

A. location

B. redirect

C. registar

D. proxy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Serwer typu redirect (przekierowujący) jest kluczowym elementem architektury SIP (Session Initiation Protocol), który ma na celu efektywne zarządzanie połączeniami w sieciach VoIP. Jego główną funkcją jest odbieranie zapytań SIP od klientów i dostarczanie odpowiedzi, które wskazują alternatywne adresy docelowe, na które klient może nawiązać połączenie. Dzięki temu, serwer redirect pozwala na dynamiczne kierowanie ruchu głosowego, co może przyczynić się do zwiększenia elastyczności i efektywności systemu. Przykładem zastosowania serwera redirect może być sytuacja, gdy użytkownik, próbując nawiązać połączenie z danym numerem, zostaje przekierowany do najbliższego dostępnego serwera, co minimalizuje opóźnienia i poprawia jakość połączenia. Warto zaznaczyć, że zgodnie z normami IETF, stosowanie serwerów redirect w architekturze SIP jest zalecane w celu rozdzielania funkcji rejestracji i lokalizacji, co przyczynia się do lepszej skalowalności systemów i zarządzania adresami. Zrozumienie roli serwera redirect w kontekście SIP jest fundamentalne dla projektowania wydajnych i elastycznych rozwiązań telekomunikacyjnych.

Pytanie 31

Na rysunku przedstawiono schemat blokowy sieci

A. FOX (Fast Optical Cross-connect).

B. PON (Passive Optical Network).

C. HFC (Hybrid fibre-coaxial).

D. DSL (Digital Subscriber Line).

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź PON (Passive Optical Network) jest właściwa, ponieważ schemat blokowy przedstawia architekturę charakteryzującą się jednym centralnym urządzeniem, zwanym OLT (Optical Line Terminal), które łączy się z wieloma urządzeniami końcowymi, zwanymi ONU (Optical Network Unit), za pośrednictwem splitterów optycznych. Taki model umożliwia efektywne rozdzielenie sygnału światłowodowego na wiele odbiorników, co jest kluczowe w nowoczesnych sieciach telekomunikacyjnych. PON jest szeroko stosowany w dostępie szerokopasmowym, w tym w usługach FTTH (Fiber To The Home), co pozwala na szybkie i niezawodne połączenia internetowe. Dzięki zastosowaniu technologii optycznych, PON oferuje znacznie większą przepustowość w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań miedziowych, takich jak DSL. W standardach takich jak ITU-T G.983 czy G.984 opisano różne typy sieci PON, które zapewniają różne poziomy wydajności i zasięgu, co czyni je elastycznymi i dostosowanymi do licznych zastosowań. Wiedza na temat PON jest niezbędna dla inżynierów i specjalistów w dziedzinie telekomunikacji, którzy pracują nad rozbudową infrastruktury światłowodowej, co w dzisiejszych czasach staje się coraz bardziej istotne.

Pytanie 32

Jak określa się procedurę weryfikującą podstawowe komponenty oraz urządzenia systemu BIOS (Basic Input/Output System) po ponownym uruchomieniu komputera?

A. CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor)

B. S.M.A.R.T. (Self Monitoring, Analysis and Reporting Technology)

C. POST (Post On Self Test)

D. RAID (Redundant Array of Independent Disks)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Procedura POST, czyli Power-On Self Test, jest kluczowym etapem, który zachodzi po włączeniu komputera. Jej zadaniem jest sprawdzenie podstawowych komponentów sprzętowych, takich jak pamięć RAM, procesor, oraz klawiatura, a także inne urządzenia peryferyjne. POST weryfikuje, czy te elementy działają prawidłowo, zanim system operacyjny zostanie załadowany. W przypadku wykrycia problemów, POST zazwyczaj sygnalizuje je przez sygnały dźwiękowe (beep code) lub komunikaty na ekranie. Dzięki tej procedurze użytkownik jest informowany o potencjalnych usterkach sprzętowych, co pozwala na szybszą diagnozę i naprawę. W praktyce, jeśli POST wykryje błąd, komputer może nie przejść do dalszej fazy uruchamiania, co w konsekwencji może uratować przed dalszymi uszkodzeniami sprzętowymi. W wielu standardach branżowych, takich jak BIOS i UEFI, procedura POST jest uznawana za kluczowy element zapewnienia stabilności i niezawodności systemu komputerowego.

Pytanie 33

Rutery dostępowe to sprzęt, który

A. są używane przez klientów indywidualnych lub w niewielkich przedsiębiorstwach

B. są instalowane w sieciach rdzeniowych

C. stanowią granicę sieci dostawcy usług internetowych niższego poziomu

D. stanowią granicę sieci dostawcy usług internetowych wyższego poziomu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rutery dostępowe to bardzo ważne urządzenia w sieci, które spotyka się u klientów indywidualnych i w małych firmach. Ich zadanie polega głównie na tym, żeby umożliwiać dostęp do Internetu i zarządzać lokalną siecią IP. Dzięki tym ruterom, można łączyć różne sprzęty, jak komputery, smartfony czy drukarki, w jedną wspólną sieć. To znacznie ułatwia dzielenie się zasobami i korzystanie z netu. Często mają też dodatkowe funkcje, jak NAT, co pozwala na używanie jednego publicznego adresu IP dla kilku urządzeń w tej samej sieci. W praktyce, używa się ich najczęściej w domach i małych biurach, bo zapewniają stabilne połączenie, a czasami mają też ciekawe opcje, jak firewalle czy zarządzanie przepustowością. Standardy takie jak IEEE 802.11 regulują, co powinny potrafić nowoczesne routery, dzięki czemu działają ze sobą bez problemu i są niezawodne.

Pytanie 34

Numeracja DDI (Direct Dial-In) w telefonicznych centralach z linią ISDN polega na tym, że wewnętrzny numer telefonu jest

A. jednocześnie końcówką numeru miejskiego, a dla każdego użytkownika centrali istnieje wspólny numer miejski

B. przypisany jednocześnie do kilku użytkowników wewnętrznych centrali telefonicznej

C. przypisany do wszystkich użytkowników, a dzięki wybieraniu tonowemu centrala nawiązuje połączenie z numerem wewnętrznym

D. jednocześnie końcówką numeru miejskiego, a każdy użytkownik wewnętrzny centrali telefonicznej ma przypisany swój własny numer miejski

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, która wskazuje, że numer telefonu wewnętrznego jest jednocześnie końcówką numeru miejskiego, a każdy abonent wewnętrzny centrali telefonicznej dysponuje własnym numerem miejskim, jest poprawna. W systemach DDI (Direct Dial-In) każdy użytkownik może być osiągany bezpośrednio poprzez unikalny numer, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji. System DDI pozwala na łatwe zarządzanie połączeniami, a użytkownicy mogą dzwonić bezpośrednio na dany numer wewnętrzny, co eliminuje konieczność przełączania przez recepcję czy operatora. W praktyce, taki system stosuje się w dużych organizacjach, gdzie istnieje wiele działów i pracowników. Zastosowanie DDI spełnia standardy telekomunikacyjne, takie jak ISDN, co zapewnia wysoką jakość połączeń oraz niezawodność. Oprócz tego, wdrożenie DDI ułatwia zarządzanie numeracją, ponieważ każdy abonent ma przypisany swój własny numer, co ułatwia identyfikację i kontakt. Może również pomóc w integracji z systemami CRM, gdzie dane kontaktowe są zhierarchizowane i łatwiej dostępne dla pracowników.

Pytanie 35

Która z metod komutacji przydziela kanał rozmówny na czas trwania połączenia?

A. Komutacja ramek

B. Komutacja komórek

C. Komutacja łączy

D. Komutacja pakietów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Komutacja łączy to technika, która pozwala na zajęcie kanału rozmownego na całe połączenie, dzięki czemu mamy zapewnione dedykowane zasoby do komunikacji. Cała magia dzieje się przed samą rozmową – zestawiane jest połączenie, co sprawia, że jakość przekazu i przepustowość jest stała, co jest super ważne dla przesyłania głosu. Weźmy na przykład tradycyjną telefonie PSTN, gdzie każde połączenie wymaga zarezerwowania linii na czas rozmowy. Dzięki temu, mamy minimalne opóźnienia i jakość dźwięku jest naprawdę wysoka, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza przy rozmowach. Standardy telekomunikacyjne, jak ITU-T G.711, pokazują, że jakość sygnału i jego stabilność są kluczowe, a rezerwacja zasobów to coś, czego potrzebujemy. Z mojego doświadczenia, stosowanie komutacji łączy jest świetne, zwłaszcza w sytuacjach, gdy niezawodność jest na pierwszym miejscu, jak w przypadku połączeń alarmowych czy medycznych, bo tam czas ma naprawdę znaczenie.

Pytanie 36

Jaki zakres częstotliwości wykorzystuje modem szerokopasmowy ADSL?

A. od 20 Hz do 1,1 THz

B. od 20 MHz do 1,1 GHz

C. od 20 kHz do 1,1 MHz

D. od 20 Hz do 1,1 kHz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Modem szerokopasmowy ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) pracuje w paśmie częstotliwości od 20 kHz do 1,1 MHz, co umożliwia przesyłanie danych z dużą prędkością przez linie telefoniczne. W tym paśmie sygnały użytkownika są transmitowane w sposób asymetryczny, co oznacza, że prędkość pobierania danych jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania. Taki podział pasma pozwala na efektywne wykorzystanie istniejącej infrastruktury telefonicznej, co jest istotne w kontekście rozwoju technologii Internetu. Przykładem zastosowania ADSL jest domowy dostęp do Internetu, gdzie użytkownicy mogą cieszyć się stabilnym połączeniem do surfingu w sieci, streamingu wideo, czy grania online. Warto również zauważyć, że ADSL jest zgodny z normami ITU-T G.992.1, co potwierdza jego szeroką akceptację w branży telekomunikacyjnej. Umiejętność rozróżnienia pasm częstotliwości w różnych technologiach transmisji danych jest kluczowa dla zrozumienia nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych.

Pytanie 37

Średnica rdzenia włókna światłowodowego o jednomodowej strukturze mieści się w zakresie

A. od 50 µm do 62,5 µm

B. od 50 nm do 62,5 nm

C. od 5 µm do 14 µm

D. od 5 nm do 14 nm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Włókna światłowodowe jednomodowe są super, bo prowadzą światło w jednym trybie, co sprawia, że sygnał leci naprawdę szybko i na daleko. Ich rdzeń ma średnicę od 5 do 14 mikrometrów, co pomaga zminimalizować dyspersję modalną – to takie techniczne określenie, ale ogólnie chodzi o to, że sygnał jest bardziej stabilny. Jeśli weźmiemy pod uwagę włókna wielomodowe, to tam średnica jest dużo większa i przez to parametry transmisji są gorsze. W praktyce, włókna jednomodowe są często wykorzystywane w sieciach FTTH, czyli tam, gdzie dostarczamy internet do domów, oraz w długodystansowych połączeniach telekomunikacyjnych. Standardy, jak ITU-T G.652, mówią o tym, jakie powinny być te włókna, żeby działały wszędzie, a przykłady ich zastosowania to sieci w miastach czy połączenia między centrami danych, gdzie jakość sygnału jest naprawdę ważna.

Pytanie 38

Którą z opcji w menu głównym BIOS-u należałoby wybrać, aby skonfigurować datę systemową?

A. Standard CMOS Features

B. Integrated Peripherals

C. Advanced BIOS Features

D. Power Management Setup

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Opcja 'Standard CMOS Features' w menu BIOS jest kluczowym miejscem do ustawienia daty systemowej, ponieważ to właśnie w tym obszarze przechowywane są podstawowe informacje o systemie, w tym czas i data. Umożliwia to użytkownikowi m.in. synchronizację z rzeczywistym czasem, co jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania programów, które mogą wymagać dokładnych informacji o czasie, takich jak systemy operacyjne, aplikacje do planowania czy programy księgowe. W 'Standard CMOS Features' można także konfigurować inne ustawienia związane z dyskami twardymi oraz pamięcią. Użytkownik powinien mieć na uwadze, że zmiany w BIOS nie są tymczasowe; po zapisaniu ustawień pozostają one aktywne do momentu ich kolejnej edycji. Dlatego istotne jest, aby te wartości były ustawione prawidłowo, aby uniknąć problemów z datą i czasem w systemie operacyjnym, co może prowadzić do problemów z bezpieczeństwem i z działaniem aplikacji. Wiedza o tym, jak konfigurować BIOS, jest niezbędna dla administratorów systemów oraz techników komputerowych.

Pytanie 39

Jakie cechy ma licencja oprogramowania Donationware?

A. Oprogramowanie na tej licencji może być dowolnie modyfikowane, kopiowane i rozpowszechniane, pod warunkiem, że licencjobiorca uiści autorowi symboliczną opłatę, której wysokość zależy od licencjobiorcy

B. Oprogramowanie objęte tą licencją można użytkować przez określony czas, od 7 do 90 dni, i można je modyfikować bez ograniczeń

C. Licencja ta pozwala instytucjom komercyjnym oraz organizacjom na zakup licencji oprogramowania Microsoftu na korzystnych warunkach grupowych

D. Licencja pozwala na bezpłatne rozpowszechnianie aplikacji, nie ujawniając jednocześnie kodu źródłowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Licencja Donationware to model, który pozwala na swobodne modyfikowanie, kopiowanie i dystrybuowanie oprogramowania, jednak pod warunkiem, że użytkownik zdecyduje się na przekazanie autora symboliczną kwotę. Taki model wspiera rozwój oprogramowania i nagradza twórców za ich wysiłek, co jest zgodne z ideą open source oraz z praktykami promującymi wsparcie niezależnych programistów. Przykładami mogą być programy, które oferują funkcjonalność za darmo, ale zachęcają użytkowników do dokonania dobrowolnej wpłaty, by wspierać dalszy rozwój. Warto zwrócić uwagę, że Donationware różni się od klasycznych licencji komercyjnych, ponieważ nie narzuca określonej opłaty, co sprawia, że użytkownicy czują się bardziej swobodnie w kwestii wsparcia finansowego, co może prowadzić do większego zaangażowania społeczności. W praktyce dobrym przykładem mogą być aplikacje, które nie wymagają skomplikowanych umów licencyjnych, a jednocześnie pozwalają na współdzielenie ich z innymi użytkownikami, co wpisuje się w obecne trendy w branży oprogramowania.

Pytanie 40

Ochrona urządzeń abonenckich przed przepięciami realizowana jest poprzez podłączenie w linię abonencką (przed urządzeniem abonenckim) specjalnego elementu nazywanego

A. odgromnikiem abonenckim

B. bezpiecznikiem przepięciowym

C. uziemiaczem linii

D. ochronnikiem abonenckim

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ochronnik abonencki jest urządzeniem, które ma na celu zabezpieczenie urządzeń elektronicznych przed skutkami przepięć, które mogą wystąpić na liniach abonenckich. Działa on na zasadzie odprowadzania nadmiaru napięcia do ziemi, co chroni podłączone urządzenia przed uszkodzeniami. W praktyce, instalacja ochronnika abonenckiego jest standardem w wielu branżach, szczególnie w telekomunikacji, gdzie urządzenia są narażone na różne formy zakłóceń, w tym pioruny czy skoki napięcia w sieci. Ochronniki abonenckie są projektowane zgodnie z normami branżowymi, takimi jak IEC 61643-1, które określają wymagania dotyczące ochrony przed przepięciami. Przykładem zastosowania mogą być domowe instalacje telekomunikacyjne, gdzie ochronnik abonencki zapewnia bezpieczeństwo modemów i routerów, co zwiększa ich trwałość i niezawodność. Regularne sprawdzanie i konserwacja tych urządzeń jest kluczowe dla utrzymania ich sprawności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej