Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.10 - Organizacja i nadzorowanie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:27
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:06

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do hodowli brojlerów kurzych najlepiej sprawdzają się krzyżówki ras

A. Dominant White Cornish xWhite Rock
B. Sussex x Leghorn
C. New Hampshire x Leghorn
D. Rhode Island Red xWhite Rock
Odpowiedzi takie jak Rhode Island Red x White Rock, Sussex x Leghorn oraz New Hampshire x Leghorn, mimo że mogą być interesujące w kontekście innymi zastosowaniami, nie są najlepszym wyborem do produkcji brojlerów kurzych. Rhode Island Red, znana przede wszystkim z produkcji jaj, charakteryzuje się mniejszym przyrostem masy ciała oraz dłuższym czasem wzrostu w porównaniu do ras wykorzystywanych do produkcji mięsa. Sussex x Leghorn również nie spełnia oczekiwań w zakresie wydajności przyrostu masy, gdyż Leghorn to rasa typowo jajeczna, a jej krzyżowanie z Sussex nie przynosi optymalnych wyników w hodowli brojlerów. New Hampshire, choć ma lepsze właściwości mięśniowe niż inne rasy, nadal nie dorównuje efektywności Dominant White Cornish x White Rock, zarówno pod względem przyrostów, jak i konwersji paszy. Wybór niewłaściwej rasy może prowadzić do nieoptymalnych wyników finansowych oraz zwiększonego zużycia zasobów, co nie jest zgodne z nowoczesnymi standardami zrównoważonego rozwoju i efektywności w produkcji drobiarskiej. W praktyce, kluczowe jest podejście oparte na analizie wyników hodowlanych oraz dostosowanie strategii do wymogów rynku, a nie na dobieraniu ras na podstawie ich ogólnych cech.

Pytanie 2

Świnie powinny być hodowane w pomieszczeniach inwentarskich, które są oświetlone przez co najmniej

A. 8 godzin na dobę
B. 24 godziny na dobę
C. 6 godzin na dobę
D. 12 godzin na dobę
Odpowiedzi mówiące, że świnie powinny być oświetlane przez 6, 12 czy 24 godziny dziennie są po prostu błędne. 6 godzin oświetlenia to zdecydowanie za mało, żeby zaspokoić potrzeby zwierząt, co może skutkować problemami ze zdrowiem i mniejszą wydajnością. 12 godzin może się wydawać okej, ale nie bierze pod uwagę naturalnych cykli dnia i nocy, które są mega ważne dla ich samopoczucia. A 24 godziny światła to już totalna porażka, bo brak ciemności zaburza naturalne rytmy zwierząt, co prowadzi do stresu, problemów ze snem i spadku odporności. To wszystko można zaobserwować w praktyce – hodowcy, którzy nie trzymają się zasad dobrostanu, mają więcej chorych zwierząt. Dlatego zarządzanie czasem oświetlenia jest kluczowe dla zdrowia zwierząt i efektywności produkcji. Ignorując te zasady, łatwo wpaść w pułapki myślowe, jak na przykład myślenie, że więcej światła to zawsze lepsze wyniki. I to nie ma odzwierciedlenia w badaniach zootechnicznych.

Pytanie 3

Nie należy zakładać plantacji nasiennych ziemniaka na obszarze, na którym w ciągu ostatnich 3 lat przed rokiem założenia ocenianej plantacji uprawiano

A. pszenicę, owies
B. gorczycę, rzepak
C. ziemniaki, tytoń
D. buraki, marchew
Wybór pszenicy i owsa jako przedplonów dla plantacji nasiennej ziemniaka nie uwzględnia istotnych aspektów dotyczących płodozmianu i ochrony zdrowia gleby. Pszenica oraz owies są roślinami z rodziny traw, które mogą sprzyjać poprawie struktury gleby oraz wprowadzać do niej nowe składniki odżywcze, jednak nie dostarczają one wystarczającej ochrony przed chorobami specyficznymi dla ziemniaka. W przypadku buraków i marchwi ich uprawa może być korzystna z punktu widzenia uzupełnienia substancji organicznych w glebie, jednak nie zabezpiecza przed chorobami, które mogą przenosić się na ziemniaki. Gorczyca i rzepak, mimo że mają właściwości fitosanitarne, mogą nie być skuteczne w kontekście długotrwałej ochrony przed chorobami, które wpływają na ziemniaki. Zasadniczym błędem w myśleniu przy wyborze przedplonów jest pomijanie specyfiki poszczególnych roślin oraz ich oddziaływania na gleby, a także ignorowanie potencjalnych problemów związanych z chorobami glebowymi. Prawidłowe dobieranie roślin przedplonowych jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia plantacji, co powinno być priorytetem w praktykach agronomicznych. Stosowanie zasad płodozmianu oraz odpowiednia rotacja upraw wpływają na długoterminową wydajność i zdrowie gleby, co ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia sukcesów w produkcji rolniczej.

Pytanie 4

Grunty orne znajdujące się na stokach o nachyleniu przekraczającym 20° nie powinny być wykorzystywane do uprawy roślin?

A. wieloletnich z mulczem w międzyrzędziach
B. prowadzonej w formie uprawy tarasowej
C. wymagających zachowania redlin wzdłuż stoku
D. motylkowatych wieloletnich w towarzystwie traw
Odpowiedź dotycząca upraw wymagających utrzymania redlin wzdłuż stoku jest prawidłowa, ponieważ technika ta jest zgodna z zasadami agrotechniki w obszarach o dużym nachyleniu. Utrzymywanie redlin, czyli poziomych pasów wzdłuż stoku, pozwala na ograniczenie erozji gleby oraz lepsze zatrzymywanie wody opadowej, co jest kluczowe w uprawach na stokach o nachyleniu powyżej 20°. Takie podejście ma na celu nie tylko zwiększenie efektywności produkcji roślinnej, ale również zapewnienie ochrony środowiska. Przykładem zastosowania tej metody mogą być uprawy warzyw lub owoców, gdzie redliny pomagają w odpowiednim odprowadzaniu wody, co minimalizuje ryzyko zastoju wody i związanych z tym chorób roślin. W praktyce, stosowanie redlin zyskuje na znaczeniu w zrównoważonym rolnictwie, które dąży do ochrony bioróżnorodności oraz optymalizacji wykorzystania zasobów naturalnych. Dobrą praktyką jest także wprowadzanie roślin okrywowych na redlinach, co dodatkowo wspiera stabilizację gleby i poprawia jej strukturę.

Pytanie 5

Wybierz odpowiedni płodozmian zbożowy, który będzie właściwy dla kompleksu żytnego dobrego?

A. Rośliny okopowe ++; pszenica jara; len włóknisty; strączkowe na nasiona; rzepak ozimy
B. Ziemniaki ++; buraki; jęczmień jary; strączkowe na nasiona; rzepak ozimy
C. Ziemniaki ++; marchew; jęczmień jary; strączkowe na nasiona; zboża ozime
D. Kukurydza na ziarno ++; jęczmień jary; rzepak ozimy; pszenica ozima; żyto
Wybór płodozmianu zbożowego dla kompleksu żytniego dobrego, który obejmuje kukurydzę na ziarno, jęczmień jary, rzepak ozimy, pszenicę ozimą i żyto, jest trafny z perspektywy agrotechnicznej. Kukurydza na ziarno jest rośliną ciepłolubną, która dobrze wpływa na strukturę gleby i zwiększa jej żyzność, a także osłania powierzchnię przed erozją. Jęczmień jary, jako zboże szybko rosnące, pomaga w zagospodarowaniu wiosennej wilgoci oraz ogranicza rozwój chwastów. Rzepak ozimy, z kolei, poprawia zawartość azotu w glebie dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi. Pszenica ozima wyróżnia się odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne i daje wysokie plony. Żyto, dobrze adaptujące się do słabszych gleb, skutecznie zapobiega erozji oraz korzystnie wpływa na bioróżnorodność w polu. Tak zaplanowany płodozmian sprzyja utrzymaniu równowagi w agroekosystemie, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 6

Aby zminimalizować erozję wodną na terenach o umiarkowanym nachyleniu, orkę należy przeprowadzać

A. w poprzek stoku, tak aby skiba była odkładana w kierunku podnóża wzniesienia
B. z góry w stronę podnóża wzniesienia
C. od dołu w górę wzniesienia
D. w poprzek stoku, tak aby skiba odkładana była pod górę wzniesienia
Orka w poprzek stoku, z odkładem skiby w górę, to bardzo ważny zabieg agrotechniczny, który pomaga w walce z erozją na pagórkowatych terenach. Dzięki temu spowalniamy wodę podczas jej spływu, co zmniejsza ryzyko erozji gleby. Kiedy skiba jest odkładana w kierunku góry, tworzy naturalne przeszkody, które zatrzymują wodę i pozwalają jej wsiąkać w glebę. To z kolei sprzyja rozwojowi roślin. Takie praktyki powinny być dostosowane do kształtu terenu, a ich dobre prowadzenie może naprawdę poprawić jakość gleby i zwiększyć plony. Widziałem to na przykład w górskich regionach, gdzie nieodpowiednia orka prowadzi do dużych strat glebowych. Orka w poprzek stoku wpisuje się też w zasady zrównoważonego rozwoju, więc z jednej strony jest skuteczna, a z drugiej, dbamy o środowisko.

Pytanie 7

W handlu ziemniakami jadalnymi dozwolona jest niewielka ilość bulw

A. zapleśniałych
B. porastających kiełkami o długości poniżej 3 mm
C. zanieczyszczonych pestycydami
D. zamrożonych
Odpowiedź dotycząca dopuszczalności niewielkiej obecności bulw porośniętych kiełkami poniżej 3 mm jest poprawna, ponieważ zgodnie z normami handlowymi dla ziemniaków jadalnych, takie bulwy mogą być akceptowane na poziomie minimalnym. W praktyce, obecność kiełków poniżej 3 mm nie wpływa w znaczący sposób na jakość i walory smakowe ziemniaków, co czyni je odpowiednimi do spożycia. Przykładem zastosowania tej normy może być handel detaliczny, gdzie klienci mogą spotkać ziemniaki z niewielkimi kiełkami, które są nadal świeże i zdrowe. Dopuszczenie takiej niewielkiej obecności kiełków ma na celu zminimalizowanie strat w produkcji oraz handlu, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności w łańcuchu dostaw. Ważne jest, aby handlowcy przestrzegali standardów jakości i mieli na uwadze wymagania konsumentów, co przyczynia się do zachowania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 8

Zabiegi mechaniczne pielęgnacyjne na plantacjach ziemniaków powinny być zakończone do

A. zaschnięcia łodyg
B. przekwitania roślin
C. zwarcia międzyrzędzi
D. wzejścia wszystkich roślin
Zrozumienie momentu zakończenia mechanicznych zabiegów pielęgnacyjnych jest kluczowe w kontekście produkcji ziemniaków. Odpowiedzi wskazujące na wzejście wszystkich roślin jako termin zakończenia zabiegów mogą prowadzić do nieefektywności, ponieważ niektóre rośliny mogą wschodzić w różnym czasie, co sprawia, że zabiegi mogą być przeprowadzone z opóźnieniem i nie obejmować wszystkich roślin w danym terminie, co wpływa na ogólną efektywność upraw. Z kolei zaschnięcie łodyg nie jest odpowiednim momentem, ponieważ może to oznaczać, że rośliny zaczynają wchodzić w fazę stresu, co z kolei może wpłynąć na ich zdrowotność i plonowanie. Przeprowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych po tym etapie może prowadzić do nieodwracalnych szkód w roślinach, co jest sprzeczne z zaleceniami dotyczącymi efektywnej agrotechniki. Przekwitanie roślin jest również błędnym wskaźnikiem do zakończenia zabiegów, ponieważ to etap późniejszy, kiedy rośliny zaczynają tracić swoje zasoby, a ich potencjał do plonowania jest już ograniczony. Dlatego, dla uzyskania maksymalnych efektów, należy zwracać szczególną uwagę na fazę zwarcia międzyrzędzi jako najbardziej właściwy moment na zakończenie mechanicznych zabiegów pielęgnacyjnych w uprawach ziemniaków.

Pytanie 9

Na podstawie przedstawionego zestawienia oblicz wartość pobranej paszy przez tucznika w okresie 50 dni żywienia.

Zestawienie kosztów pasz dla tucznika
Tucznik – od 70 do 110 kg (50 dni żywienia)
PaszeŚrednie dzienne zużycie pasz
(kg/szt.)
Wartość dziennego
zużycia paszy
(zł/szt.)
Wartość paszy w całym
okresie tuczu
(zł/szt.)
2,551,0150,50
Mieszanka zbożowa2,551,0150,50
Koncentrat białkowy0,350,67?
Razem?
A. 50,67 zł
B. 68,00 zł
C. 84,00 zł
D. 33,55 zł
Wybór innej odpowiedzi wskazuje na kilka powszechnych błędów w obliczeniach lub zrozumieniu tematu żywienia zwierząt. Na przykład, odpowiedzi takie jak 68,00 zł, 33,55 zł czy 50,67 zł mogą wynikać z pomyłek w podstawowych obliczeniach związanych z ilością paszy lub jej kosztami. Często zdarza się, że osoby obliczające koszty nie uwzględniają wszystkich składników paszy, takich jak mieszanki zbożowe i białkowe, co prowadzi do niedoszacowania pełnych kosztów. Ponadto, pominięcie średniego dziennego zużycia paszy i jego pomnożenie przez liczbę dni może skutkować całkowitym błędnym wynikiem. Warto zwrócić uwagę, że dokładne obliczenia i analiza składu paszy są istotne dla efektywności tuczu, a nieznajomość standardów obliczeniowych może prowadzić do nieoptymalnych decyzji w hodowli. Pomocne może być korzystanie z programów komputerowych lub kalkulatorów żywieniowych, które automatyzują te procesy i minimalizują ryzyko błędów. Dokładne monitorowanie kosztów paszy oraz ich analizowanie w kontekście wydajności tuczu to kluczowe aspekty, które powinny być praktykowane przez każdego hodowcę, aby osiągnąć lepsze wyniki ekonomiczne.

Pytanie 10

Wzrost zainteresowania wołowiną, przy niezmiennej podaży tego mięsa, doprowadzi na rynku do

A. braku jakichkolwiek zmian w cenie wołowiny
B. wzrostu ceny wołowiny
C. zmniejszenia produkcji wołowiny
D. obniżenia ceny wołowiny
Wzrost popytu na wołowinę przy stałej podaży tego mięsa prowadzi do sytuacji, w której konsumenci są skłonni płacić więcej, aby zabezpieczyć sobie dostęp do pożądanego produktu. Zgodnie z zasadą popytu i podaży, gdy popyt rośnie, a podaż pozostaje na niezmienionym poziomie, dochodzi do wzrostu ceny rynkowej. Przykładem może być sytuacja w okresie zwiększonego zainteresowania grillowaniem podczas sezonu letniego, kiedy to zainteresowanie wołowiną wzrasta, co prowadzi do podwyżek cen. W praktyce dla producentów oznacza to, że mogą oni zwiększyć swoje przychody, co może skłonić ich do inwestycji w zwiększenie produkcji w przyszłości. Warto także zauważyć, że takie zjawisko jest zgodne z teorią ekonomiczną, która mówi o równowadze rynkowej, gdzie ceny dostosowują się do zmieniających się warunków rynkowych, a popyt i podaż dążą do osiągnięcia równowagi.

Pytanie 11

Wielkość plantacji nasiennej pszenicy ozimej uprawianej na materiał siewny kwalifikowany nie może być mniejsza niż

Art. 37. Powierzchnia plantacji nasiennych roślin rolniczych
Przy wytwarzaniu materiału siewnego kategorii kwalifikowany powierzchnia plantacji nasiennych roślin rolniczych nie może być mniejsza niż
1)2ha – w przypadku materiału siewnego roślin zbożowych.
2)1ha – w przypadku sadzeniaków ziemniaka.
3)0,5ha – w przypadku pozostałych gatunków roślin rolniczych.
A. 0,5 ha
B. 1,0 ha
C. 1,5 ha
D. 2,0 ha
Odpowiedź 2,0 ha jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, minimalna powierzchnia plantacji nasiennej pszenicy ozimej uprawianej na materiał siewny kwalifikowany nie może być mniejsza niż 2 ha. Zgodnie z Art. 37. regulacji dotyczących produkcji nasiennej, taka powierzchnia jest niezbędna do zapewnienia odpowiedniej jakości materiału siewnego, a także do spełnienia norm agronomicznych. W praktyce, większa powierzchnia plantacji sprzyja lepszemu zróżnicowaniu genetycznemu, co jest kluczowe dla uzyskania zdrowych i odpornych na choroby roślin. Warto także zauważyć, że przestrzeganie tych norm ma na celu nie tylko ochronę interesów producentów, ale również zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego w kraju. Przykład zastosowania tej wiedzy można zauważyć w przypadku gospodarstw, które inwestują w większe powierzchnie upraw, co wspiera ich pozycję na rynku oraz zwiększa konkurencyjność ich produktów.

Pytanie 12

Runo, które zostało ściągnięte z owcy podczas strzyży, tuż po obrzeżeniu należy

A. zwinąć i położyć na drewnianej podłodze, aby przez 2-3 dni wystygło i wyschło
B. jak najszybciej zapakować w oznakowane worki
C. rozłożyć cienką warstwą na stołach i dezynfekować przez 2-3 dni w parach amoniaku
D. rozłożyć w celu oznaczenia rendement wełny
W niepoprawnych odpowiedziach pojawiają się pomysły, które nie tylko są z daleka od prawidłowego postępowania z runem, ale mogą też przysporzyć problemów z jego jakością. Rozkładanie runa cienką warstwą na stołach i dezynfekowanie go amoniakiem to zły pomysł, bo choć amoniak dezynfekuje, to może zniszczyć włókna wełny, przez co staną się słabsze i mniej elastyczne. I jeszcze te nieprzyjemne zapachy, które potem mogą zostać w gotowym produkcie. Szybkie pakowanie runa w worki może wydawać się wygodne, ale tylko jak runo jest suche i czyste. Jak zamkniesz wilgotne runo w workach, to bakterie i grzyby będą się rozwijać. Z kolei rozkładanie runa tylko po to, żeby oznaczyć rendement wełny, to moim zdaniem strata czasu, bo nie ma to za dużo wspólnego z suszeniem czy zabezpieczaniem surowca. Każdy, kto zajmuje się strzyżą owiec, powinien trzymać się sprawdzonych praktyk dotyczących obróbki runa, które skupiają się na ochronie i jakości, zapewniając w ten sposób lepsze zarządzanie tekstyliami.

Pytanie 13

Wskaż odpowiednie płody do uprawy na glebach kompleksu żytniego dobrego?

A. Kukurydza, jęczmień jary, pszenica ozima, owies
B. Ziemniak, jęczmień jary, pszenica ozima, owies
C. Ziemniak, owies, łubin żółty, jęczmień jary
D. Burak cukrowy, owies, kukurydza, pszenica jara
Jak się przyjrzymy odpowiedziom, to widać, że są spore nieścisłości co do zestawień roślin na glebach kompleksu żytniego dobrego. Na przykład, kukurydza to roślina, która sporo wymaga wody i ciepła - to może być kłopot na glebach średniej jakości. Poza tym, nie za bardzo pasuje do zmianowania takich gleb, bo lepiej stosować rośliny, które nie tylko zwiększają plony, ale też poprawiają jakość gleby. Burak cukrowy też niekoniecznie się nadaje na gleby żytniej, bo potrzebuje dużo składników pokarmowych i intensywnego nawadniania. Ludzie mogą myśleć, że pszenica ozima jest idealna dla każdej gleby, ale to też nieprawda. Uprawa pszenicy wymaga uwagi na jakość gleby i rotację, żeby nie pojawiły się choroby, które są częste przy monokulturze. W związku z tym, warto pomyśleć o roślinach, które poprawiają jakość gleby i bioróżnorodność, a nie skupiać się tylko na tych, które mogą nie być odpowiednie dla danego kompleksu.

Pytanie 14

Aby zapobiec kanibalizmowi w intensywnym chowie kur niosek prowadzonym w systemie podłogowym, co można wdrożyć?

A. wydłużenie czasu trwania dnia świetlnego
B. zwiększenie liczby kur na 1m2 powierzchni podłogi
C. zwiększenie liczby niosek przypadających na jedno gniazdo
D. ograniczenie intensywności oświetlenia w zakresie czerwono-pomarańczowym
W przypadku zjawiska kanibalizmu w chowie kur niosek, nie jest skuteczne zwiększenie liczby niosek przypadających na jedno gniazdo. Z perspektywy dobrostanu zwierząt, zbyt duża gęstość populacji w gniazdach może prowadzić do zwiększonego stresu, co z kolei sprzyja występowaniu agresywnych zachowań. W naturalnych warunkach, ptaki mają tendencję do tworzenia hierarchii i ustalania własnych terytoriów. W przypadku zbyt dużej liczby osobników w zamkniętej przestrzeni, te naturalne zachowania mogą zostać zaburzone, co prowadzi do rywalizacji o zasoby, jedzenie czy miejsca do odpoczynku. Wydłużenie dnia świetlnego również nie jest skuteczną strategią, ponieważ może powodować nadmierne pobudzenie ptaków, co zwiększa ryzyko konfliktów. Zwiększenie obsady kur na metr kwadratowy powierzchni podłogi prowadzi do przeludnienia, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami w hodowli, promującymi przestronność i komfort. Wreszcie, zmiany te mogą naruszać obowiązujące normy dotyczące dobrostanu zwierząt, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej, które zakładają minimalne wymagania dotyczące przestrzeni życiowej dla kur niosek. Właściwe podejście do zarządzania populacją kur i ich warunkami życia jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu tego gatunku.

Pytanie 15

Który fragment układu pokarmowego konia charakteryzuje się największą pojemnością?

A. Żołądek
B. Jelito cienkie
C. Okrężnica
D. Jelito ślepe
Żołądek konia, choć istotny w procesie trawienia, ma stosunkowo niewielką pojemność, wynoszącą od 10 do 15 litrów, co jest znacznie mniejsze niż pojemność okrężnicy. W przypadku jelita cienkiego, jego długość wynosi około 20-25 metrów, a pojemność jest również ograniczona, co sprawia, że nie jest ono w stanie magazynować pokarmu w takim samym stopniu jak okrężnica. Jelito ślepe, mające kluczowe znaczenie dla fermentacji, ma pojemność zbliżoną do 20-30 litrów, ale nadal nie dorównuje okrężnicy. Typowym błędem, który prowadzi do mylnych wniosków, jest założenie, że większa długość lub istotna rola w procesie trawienia oznacza większą pojemność. Ważne jest zrozumienie, że pojemność odcinka przewodu pokarmowego jest ściśle związana z jego funkcją i rolą w trawieniu. Użytkownicy powinni być świadomi, że różne części układu pokarmowego pełnią różne zadania, a ich pojemność jest dostosowana do tych zadań. Wiedza o tym jest kluczowa dla właściwego żywienia koni i zapobiegania problemom zdrowotnym związanym z układem pokarmowym.

Pytanie 16

Jaką kwotę brutto należy wpisać na fakturze VAT za podkucie 10 sztuk koni, jeśli cena za jednostkę usługi wynosi 180 zł, a obowiązuje 23% stawka VAT?

A. 3 960 zł
B. 1 800 zł
C. 2 200 zł
D. 2 214 zł
Aby obliczyć kwotę brutto za podkucie 10 sztuk koni, należy najpierw ustalić całkowity koszt usługi przed naliczeniem VAT. Cena jednostkowa zabiegu wynosi 180 zł, więc przy 10 sztukach, całkowity koszt to 180 zł x 10 = 1800 zł. Następnie, do tej kwoty należy dodać podatek VAT, który wynosi 23%. Wartość VAT obliczamy jako 1800 zł x 0,23 = 414 zł. Całkowita kwota brutto to suma kosztu netto i VAT, czyli 1800 zł + 414 zł = 2214 zł. To podejście jest zgodne z obowiązującymi przepisami podatkowymi, które wymagają od przedsiębiorców prawidłowego obliczania i wykazywania podatku na fakturach. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prowadzenia prawidłowej dokumentacji księgowej oraz uniknięcia problemów z organami skarbowymi, co jest szczególnie ważne w branży usługowej. Prawidłowe wystawienie faktury pozwala również na zachowanie transparentności w relacjach z klientami oraz innymi podmiotami gospodarczymi.

Pytanie 17

Przy ocenie walorów zdrowotnych produktów roślinnych, określa się ich zawartość

A. metali ciężkich, azotanów oraz azotynów
B. metali ciężkich i składników śladowych
C. węglowodanów oraz mikotoksyn
D. makroskładników i pozostałości pestycydów
Zawartość węglowodanów i mikotoksyn, metali ciężkich i mikroskładników oraz makroskładników i pozostałości środków ochrony roślin to koncepcje, które nie obejmują całości złożoności oceny jakości zdrowotnej produktów roślinnych. Węglowodany, chociaż są istotnym składnikiem odżywczym, nie mają bezpośredniego związku z bezpieczeństwem zdrowotnym, a ich obecność nie jest wystarczająca do oceny jakości. Mikotoksyny są toksycznymi substancjami wytwarzanymi przez pleśnie, a ich analiza jest ważna, ale nie jest to jedyny aspekt oceny zdrowotnej. Metale ciężkie rzeczywiście stanowią zagrożenie dla zdrowia, jednak sama ich obecność nie wystarcza do kompleksowej oceny. Mikroskładniki, takie jak witaminy i minerały, są ważne dla zdrowia, ale ich analiza nie jest kluczowym kryterium bezpieczeństwa. Z kolei pozostałości środków ochrony roślin mogą wpływać na zdrowie, jednak zawartość makroskładników i ich wpływ na jakość zdrowotną nie są wystarczająco powiązane z bezpieczeństwem żywności. Analiza azotanów i azotynów jest jedną z kluczowych praktyk w zapewnieniu, że produkty roślinne są bezpieczne dla konsumentów, dlatego koncentrowanie się wyłącznie na innych aspektach może prowadzić do mylnych wniosków. Niezrozumienie tych zależności może skutkować zaniedbaniem istotnych czynników wpływających na zdrowie publiczne.

Pytanie 18

Prowitaminą, z której powstaje witamina A, jest

A. karoten
B. retinol
C. chlorofil
D. ksantofil
Chlorofil, ksantofil i retinol to substancje, które nie są prowitaminy A, co może prowadzić do nieporozumień w zakresie ich funkcji oraz właściwości. Chlorofil to zielony pigment roślinny, odpowiedzialny za proces fotosyntezy, nie ma jednak właściwości prowitaminy A, gdyż nie jest przekształcany w witaminę A w organizmie. Jego obecność w diecie jest korzystna dla zdrowia, jednak nie ma wpływu na poziom witaminy A. Ksantofil to inny rodzaj karotenoidu, który również nie jest prowitaminy A. Choć ma swoje korzyści zdrowotne jako antyoksydant, nie uczestniczy w syntezie witaminy A. Retinol, z kolei, jest już aktywną formą witaminy A, co oznacza, że nie jest prowitaminy, lecz produktem końcowym metabolizmu karotenoidów. Często występuje w produktach pochodzenia zwierzęcego, takich jak wątroba czy nabiał, ale nie może być przekształcany w organizmie z innych składników. Błędem jest mylenie tych substancji z karotenem, który jest jedynym skutecznym źródłem prowitaminy A. Zrozumienie różnic między tymi związkami jest kluczowe dla zdrowia, ponieważ witamina A ma istotne znaczenie w funkcjonowaniu organizmu, natomiast inne związki, jak chlorofil czy ksantofil, chociaż korzystne, nie pełnią tej samej roli.

Pytanie 19

Zbiór pierwszego pokosu z łąk w fazie przekwitnięcia kluczowych gatunków traw powoduje

A. redukcję wylęgania runi łąkowej
B. obniżenie wartości odżywczej zielonki
C. wzrost plonu drugiego pokosu
D. utrudnienie rozprzestrzeniania się nasion wcześnie dojrzewających chwastów
Wybór odpowiedzi dotyczącej utrudnienia rozsiewania się nasion chwastów wcześnie dojrzewających może wynikać z niepełnego zrozumienia dynamiki ekosystemu łąkowego. Zbiór pokosu w stadium przekwitnięcia głównych gatunków traw nie ma bezpośredniego wpływu na nasiona chwastów, ponieważ nie zapobiega ich rozsiewaniu. Wręcz przeciwnie, w miarę jak trawy przekwitają, mogą uwalniać nasiona, co sprzyja rozprzestrzenieniu się chwastów. Z kolei odpowiedź dotycząca zmniejszenia wylęgania runi łąkowej pomija znaczenie odpowiedniego zarządzania łąkami. Właściwe zarządzanie pokosami oraz ich harmonogramem wpływa na regenerację runi, a nie na jej wylęganie. Odpowiedź sugerująca zwiększenie plonu drugiego pokosu z kolei jest mylna, ponieważ obniżona wartość pokarmowa pierwszego pokosu nie przekłada się na lepszy plon w drugim pokosie. Istotne jest, aby zrozumieć, że jakość pierwszego pokosu wpływa na procesy regeneracyjne i plonowanie kolejnych pokosów. Ostatecznie, odpowiedzi te wskazują na błędne założenia dotyczące interakcji między gatunkami traw, chwastami a jakością pokosu, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania łąkami i obniżenia ich produktywności.

Pytanie 20

Prolaktyna to hormon produkowany przez przysadkę mózgową, który kontroluje

A. zawartość wapnia oraz fosforu w ciele
B. ciśnienie tętnicze w organizmie
C. proces laktacji w gruczole piersiowym
D. stężenie glukozy we krwi
Wybór odpowiedzi dotyczących poziomu cukru we krwi, ilości wapnia i fosforu, czy ciśnienia krwi w organizmie wskazuje na zrozumienie nieprawidłowych zależności hormonalnych. Poziom cukru we krwi jest regulowany przez inne hormony, głównie insulinę i glukagon, które są produkowane w trzustce. Prolaktyna nie ma bezpośredniego wpływu na metabolizm glukozy ani na procesy kontrolujące poziom cukru. Wzrost glikemii wiąże się z innymi mechanizmami, w tym z działaniem hormonów stresu oraz równowagą energetyczną organizmu. Kwestia ilości wapnia i fosforu również nie jest związana z działaniem prolaktyny. Regulacja tych minerałów jest pod kontrolą parathormonu, witaminy D oraz kalcytoniny, co podkreśla rolę innych gruczołów, takich jak przytarczyce i tarczyca. Nieprawidłowe postrzeganie roli prolaktyny może prowadzić do mylnych przekonań na temat jej funkcji w organizmie. Ponadto, ciśnienie krwi jest regulowane przez systemy neurohormonalne, w tym reninę, angiotensynę i aldosteron, a nie przez prolaktynę, co podkreśla konieczność precyzyjnego zrozumienia interakcji hormonalnych. Zrozumienie różnorodności funkcji poszczególnych hormonów jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i terapii w medycynie, a także dla zrozumienia złożoności ludzkiego ciała.

Pytanie 21

Najlepszym przedplonem ścierniskowym dla buraków cukrowych uprawianych w mulcz, który skutecznie zmniejszy populację mątwika w glebie, jest

A. gorczyca biała
B. rzepik jary
C. wyka ozima
D. rzepak ozimy
Rzepak ozimy i rzepik jary to rośliny, które mogą być dość popularne, ale gdy chodzi o płodozmian, nie mają takich właściwości jak gorczyca biała w kontekście ochrony przed mątwikiem. Rzepak ozimy (Brassica napus) jest głównie uprawiany dla nasion, a jego wpływ na nicienie nie jest tak korzystny jak w przypadku gorczycy. Znaleziono dość dużo badań, które sugerują, że rzepak może wręcz wspierać rozwój niektórych patogenów, co może być mylone z jego przydatnością w walce ze szkodnikami. Rzepik jary (Brassica rapa), mimo że rośnie dość szybko, nie ma tak mocnego wpływu jako roślina odkażająca. Poza tym, wyka ozima (Vicia sativa) także nie radzi sobie z ograniczaniem nicieni. Używanie tych roślin jako przedplonów może prowadzić do błędnych przekonań o ich skuteczności w zwalczaniu patogenów w glebie. To dość często mylne założenie, że wszystkie rośliny strączkowe czy oleiste będą działać tak samo jak gorczyca biała. W rzeczywistości, wybór roślin przedplonowych powinien być przemyślany i oparty na ich konkretnych właściwościach, co jest kluczowe dla zdrowia gleby i efektywności produkcji w rolnictwie.

Pytanie 22

Jakie prace agrarne powinny być wykonane wiosną na glebie ciężkiej, przeznaczonej do uprawy kukurydzy?

A. Włókowanie - bronowanie - doprawienie gleby agregatem uprawowym - siew
B. Orka wiosenna - bronowanie - włókowanie - siew
C. Kultywatorowanie + bronowanie - siew
D. Włókowanie - bronowanie - talerzowanie + wałowanie wałem strunowym - siew
Włókowanie, bronowanie oraz doprawienie gleby agregatem uprawowym to kluczowe zabiegi dla przygotowania gleby ciężkiej do siewu kukurydzy. Włókowanie ma na celu rozbicie zaskorupienia gleby, co poprawia jej strukturę i przewiewność, a także ułatwia penetrację wody i powietrza do korzeni roślin. Bronowanie natomiast pozwala na wyrównanie powierzchni gleby oraz dalsze rozdrobnienie dużych grudek, co jest istotne dla zapewnienia równomiernego siewu. Doprawienie gleby agregatem uprawowym jest finalnym krokiem, który przygotowuje grunt pod siew, poprawiając jego strukturę i umożliwiając lepsze osadzenie nasion. Te zabiegi są zgodne z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, które sugerują, aby przed siewem kukurydzy dbać o odpowiednią strukturę gleby, co przekłada się na lepsze wschody i plon. Przykładem zastosowania tej sekwencji zabiegów może być gospodarstwo, które regularnie stosuje te metody i odnotowuje wzrost plonów kukurydzy o 15-20% w porównaniu do tradycyjnych metod uprawy.

Pytanie 23

Podstawowym warunkiem zapewnienia dobrostanu wśród zwierząt hodowlanych jest

A. zapewnienie nieograniczonego dostępu do wybiegów, bez względu na system chowu
B. dostarczanie pasz odpowiednich do gatunku, wieku oraz celu użytkowania
C. utrzymywanie dużych zwierząt na uwięzi
D. przeprowadzanie dekornizacji u zwierząt z rogami
Podczas analizy pozostałych odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na mylnych przekonaniach dotyczących dobrostanu zwierząt. Przeprowadzanie dekornizacji u zwierząt rogatych może być postrzegane jako praktyka mająca na celu zwiększenie bezpieczeństwa, jednak nie jest to warunek konieczny dla zapewnienia dobrostanu. Dekornizacja, choć może minimalizować ryzyko urazów, wiąże się z bólem i stresem, które powinny być zminimalizowane, a zatem nie jest podstawowym wymogiem dobrostanu zwierząt. Utrzymywanie dużych zwierząt na uwięzi jest kolejnym przykładem podejścia, które może naruszać ich dobrostan. Oczekiwanie, że zwierzęta będą przebywać na uwięzi przez dłuższy czas, ogranicza ich możliwości ruchowe oraz naturalne zachowania, co może prowadzić do stresu i problemów zdrowotnych. Zapewnienie dostępu do nieograniczonych wybiegów jest z kolei praktyką, która nie zawsze jest możliwa w każdym systemie chowu. W przypadku uwięzi, wybieg powinien być dostosowany do warunków gospodarstwa, aby mogły one spełniać potrzeby zwierząt. Kluczowe jest zrozumienie, że dobrostan zwierząt nie polega jedynie na eliminacji pewnych praktyk, ale na zapewnieniu, aby zwierzęta mogły zaspokajać swoje naturalne potrzeby, co można osiągnąć jedynie poprzez odpowiednie żywienie, przestrzeń oraz warunki życia. Zrozumienie tych zagadnień jest niezbędne dla każdego, kto zajmuje się hodowlą zwierząt gospodarskich.

Pytanie 24

Zastosowanie chemicznych środków do zwalczania chwastów w uprawach roślin jest uzasadnione ekonomicznie, gdy

A. wartość oczekiwanej straty w plonie przewyższa koszty zabiegów
B. koszt wykonania zabiegu przewyższa wartość oczekiwanej straty w plonie
C. średnia liczba chwastów jednoliściennych wynosi 1-5 sztuk/m2
D. obserwowane są chwasty wieloletnie rozmnażane generatywnie
Analizując inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na problemy, jakie mogą się z nimi wiązać. Pierwsza opcja sugeruje, że obecność 1-5 sztuk chwastów jednoliściennych na metr kwadratowy jest wystarczającym powodem do przeprowadzenia zabiegu. Tego typu myślenie może prowadzić do niepotrzebnych wydatków, ponieważ niska liczba chwastów nie zawsze przekłada się na znaczące straty w plonach. Kolejna odpowiedź wskazuje na fakt, że koszt zabiegu jest wyższy niż wartość spodziewanej straty w plonie. W rzeczywistości to podejście jest odwrotne do zasady racjonalnego gospodarowania zasobami. Jeśli koszty przewyższają potencjalne straty, nie powinno się przeprowadzać zabiegu. Z kolei stwierdzenie, że występują chwasty wieloletnie rozmnażane generatywnie, również nie jest wystarczającą przesłanką do podjęcia decyzji o zabiegu. W praktyce, takie chwasty mogą wymagać różnego rodzaju strategii ich zwalczania, a nie tylko chemii. Kluczowym błędem jest więc brak analizy ekonomicznej oraz strategicznego podejścia do problemu zwalczania chwastów, co może prowadzić do nieefektywnego gospodarowania środkami oraz zaniżenia rentowności upraw.

Pytanie 25

Niedokrwistość spowodowana brakiem żelaza występuje szczególnie często u

A. cieląt
B. źrebiąt
C. jagniąt
D. prosiąt
Prosięta są szczególnie narażone na anemia spowodowaną niedoborem żelaza z powodu ich szybkiego wzrostu oraz ograniczonego dostępu do żelaza w diecie. W okresie wzrostu, zapotrzebowanie na ten pierwiastek jest znacznie wyższe, a ich naturalne źródła w diecie, takie jak mleko matki, mogą nie być wystarczające. Ponadto, prosięta urodzone w dużych miotach często mają ograniczony dostęp do składników odżywczych, co zwiększa ryzyko niedoboru żelaza. Przyczyną anemii może być również brak odpowiedniej suplementacji żelaza w diecie. W praktyce, hodowcy świń powinni wprowadzać suplementację żelaza do diety prosiąt, zazwyczaj w postaci zastrzyków lub dodatków paszowych, aby zapobiec rozwojowi anemii. Dobrymi praktykami są również regularne kontrole stanu zdrowia prosiąt oraz odpowiednie planowanie żywienia. Właściwe zarządzanie dietą i zdrowiem prosiąt jest kluczowe dla zapewnienia ich prawidłowego wzrostu i rozwoju, co w dłuższej perspektywie wpływa na wydajność produkcji. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt, odpowiednia suplementacja żelaza w okresie noworodkowym jest niezbędna dla zapobiegania problemom zdrowotnym.

Pytanie 26

Sianokiszonkę wytwarza się z roślin, które zostały podsuszone i mają zawartość suchej masy mieszczącą się w przedziale

A. 10-20%
B. 20-30%
C. 70-80%
D. 50-60%
Zawartość suchej masy poniżej 50% w sianokiszonce prowadzi do licznych problemów związanych z fermentacją. W przypadku roślin z poziomem suchej masy w przedziale 20-30%, procesy gnilne mogą stać się dominujące, co skutkuje powstawaniem nieprzyjemnych zapachów oraz obniżeniem wartości odżywczej kiszonki. Ponadto, przy tak niskim poziomie suchej masy, istnieje ryzyko, że kiszonka będzie pleśnieć, co prowadzi do powstawania mykotoksyn, które są szkodliwe dla zdrowia zwierząt. Odpowiedź sugerująca 10-20% suchej masy jest jeszcze bardziej problematyczna, gdyż prawie całkowita obecność wody uniemożliwia prawidłowe procesy fermentacyjne i stwarza idealne warunki dla rozwoju patogennych mikroorganizmów. Warto zauważyć, że zbyt wysoka zawartość suchej masy, jak 70-80%, również jest niepożądana, ponieważ może prowadzić do powstawania twardych i trudnych do przetrawienia kiszonek. Rośliny o takim stopniu podsuszenia są zazwyczaj zbyt suche do efektywnej fermentacji, co skutkuje niską jakością końcowego produktu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to ignorowanie podstawowych zasad mikrobiologii oraz niewłaściwe zrozumienie procesów zachodzących podczas kiszenia. W praktyce więc, osiągnięcie optymalnego poziomu suchej masy jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości sianokiszonki, co ma bezpośrednie przełożenie na kondycję i wydajność zwierząt.

Pytanie 27

W tabeli podano preferowaną przez klientów barwę skorupki jaj kurzych. Którą rasę kur niosek wybierzesz do produkcji jaj na eksport do Niemiec?

Barwa skorupki% preferencji populacji ludzkiejPreferencje
w wybranych państwach
Biała56 %USA; Niemcy
Brązowa46 %Polska; Anglia
A. Rhode Island Red.
B. Plymouth Rock.
C. Leghorn.
D. White Rock.
Wybór rasy kur Rhode Island Red, White Rock czy Plymouth Rock na eksport jaj do Niemiec jest nietrafiony, ponieważ te rasy są znane z produkcji jaj o skorupkach w kolorze brązowym. W niemieckim rynku dominują preferencje dotyczące jaj białych, a ich wybór mógłby prowadzić do nieporozumień oraz braku akceptacji ze strony konsumentów. Rhode Island Red, chociaż popularna ze względu na swoją wytrzymałość i zdolność do znoszenia jaj w trudnych warunkach, produkuje głównie jaja o brązowej skorupce, co nie odpowiada wymaganiom rynku niemieckiego. White Rock, podobnie, jest znana z produkcji jaj brązowych. Plymouth Rock, chociaż ma swoje zalety, również nie spełnia wymagań dotyczących barwy skorupki. Niezrozumienie preferencji rynku oraz wybór ras, które nie odpowiadają standardom jakościowym, może prowadzić do strat finansowych i zniechęcenia klientów. W produkcji żywności, w tym jaj, kluczowe znaczenie ma dostosowanie oferty do potrzeb rynku oraz znajomość lokalnych trendów konsumenckich, co nie zostało uwzględnione w analizie błędnych odpowiedzi.

Pytanie 28

W przypadku uprawy pszenicy ozimej, przed siewem konieczne jest zastosowanie 20 kg N na hektar. Ile kilogramów mocznika (46% N) powinno się użyć, jeśli powierzchnia pola wynosi 7,5 ha?

A. 163,1 kg
B. 326,1 kg
C. 69,0 kg
D. 43,5 kg
W przypadku błędnych odpowiedzi, często wynika to z nieprawidłowych obliczeń lub błędnej interpretacji danych dotyczących nawożenia. Na przykład, odpowiedź 69,0 kg mogła powstać w wyniku pomylenia jednostek lub zastosowania niewłaściwego współczynnika konwersji. Użytkownik mógł założyć, że stosując 20 kg N na hektar, wystarczy pomnożyć tę wartość przez powierzchnię, ale nie uwzględnił, że mocznik zawiera jedynie 46% azotu. Podobnie odpowiedzi 43,5 kg i 163,1 kg mogły wyniknąć z nieprawidłowych założeń o wydajności mocznika lub błędnych kalkulacji dotyczących powierzchni zasiewów. Kluczowe w nawożeniu jest zrozumienie, że ilość azotu, którą musimy dostarczyć roślinom, nie pokrywa się bezpośrednio z ilością nawozu, ponieważ różne nawozy mają różną zawartość składników odżywczych. Takie błędy mogą prowadzić do niedoborów lub nadmiaru składników odżywczych, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie roślin oraz na efektywność zawodów rolniczych. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach nawożenia opierać się na solidnych danych i praktykach, aby uzyskać optymalne wyniki w uprawach.

Pytanie 29

Bakterie obecne w żwaczu przeżuwaczy nie dysponują zdolnością

A. wykorzystania azotu z niebiałkowych związków azotowych
B. syntetyzowania witamin B oraz K
C. zobojętniania treści żołądka
D. rozkładu glukozy w trakcie fermentacji do kwasu octowego
Bakterie żwacza mają zdolność do syntetyzowania witamin B i K, co jest niezwykle istotne dla metabolizmu przeżuwaczy. Wykorzystanie azotu ze związków azotowych niebiałkowych również jest charakterystyczne dla tych mikroorganizmów, które przekształcają te związki w białka, co wpływa na ich wzrost i rozwój. Stosując te mikroorganizmy w praktyce, hodowcy mogą zwiększać wartość odżywczą pasz, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie żywienia zwierząt. Z kolei rozkład glukozy do kwasu octowego jest kluczowym procesem fermentacyjnym, w którym bakterie rumenowe przekształcają węglowodany na formy energii dostosowane do potrzeb przeżuwaczy. Nieprawidłowe zrozumienie tych procesów może prowadzić do błędnych wniosków o roli bakterii w układzie pokarmowym przeżuwaczy. Niezrozumienie, że bakterie te nie zajmują się zobojętnianiem treści żołądka, może prowadzić do nieoptymalnych praktyk żywieniowych, co z kolei wpływa na zdrowie i wydajność produkcyjną zwierząt. Uznaje się, że bakterie rumenowe nie mają mechanizmów buforowych, które mogłyby neutralizować kwasy żołądkowe, dlatego kluczowe jest dostosowanie diety i środowiska w żwaczu, aby wspierać ich działalność fermentacyjną i produkcję energii.

Pytanie 30

Jakie zmianowanie będzie odpowiednie dla gleb kompleksu pszennego dobrego z 25% okopowych na oborniku, 25% motylkowatych grubonasiennych oraz 50% zbóż?

A. Ziemniaki - jęczmień jary - rzepak ozimy - pszenica ozima
B. Ziemniaki - owies - łubin żółty - żyto
C. Buraki cukrowe - jęczmień jary - groch - pszenica ozima
D. Buraki cukrowe - jęczmień jary z wsiewką koniczyny czerwonej - koniczyna czerwona - pszenica ozima
Ziemniaki, jęczmień jary i rzepak ozimy oraz pszenica ozima to kombinacje, które mogą prowadzić do niewłaściwego wykorzystania zasobów glebowych oraz zwiększenia ryzyka chorób. Ziemniaki nie są idealnym wyborem w zmianowaniu na glebach kompleksu pszennego dobrego, ponieważ mają specyficzne wymagania glebowe i mogą obniżyć żyzność gleby po ich uprawie. Jęczmień jary, mimo że zwiększa różnorodność zmianowania, nie współpracuje efektywnie z rzepakiem ozimym, którego wprowadzenie może prowadzić do nagromadzenia patogenów glebowych, a także zwiększać presję na choroby, z którymi muszą sobie radzić kolejne uprawy. Rzepak ozimy ma wysokie wymagania pokarmowe i może prowadzić do degradacji struktury gleby, jeśli nie będzie odpowiednio nawożony. Z kolei pszenica ozima, mimo że jest stabilnym plonem, w tym zestawieniu nie korzysta z korzyści płynących z zastosowania roślin motylkowatych, które są kluczowe dla poprawy żyzności gleby poprzez wiązanie azotu. W poprawnym zmianowaniu powinny być uwzględnione rośliny motylkowate, które nie tylko wspomagają różnorodność, ale także zwiększają produktywność i zdrowotność gleby.

Pytanie 31

Oblicz, na podstawie danych przedstawionych w tabeli, niezbędną powierzchnię kojców dla stada cieląt utrzymywanych w gospodarstwie w kojcach grupowych na ściółce.

Kategoria zwierzątLiczba sztuk
w gospodarstwie
Wymagana powierzchnia
kojca
m2/szt.
– cielęta o masie ciała do 150 kg121,5
– cielęta o masie ciała powyżej 150 do 220 kg101,7
– cielęta o masie ciała powyżej 220 kg201,8
Razem cieląt w gospodarstwie:42X
A. 16,2 m2
B. 17,0 m2
C. 35,0 m2
D. 71,0 m2
Aby prawidłowo obliczyć wymaganą powierzchnię kojców dla cieląt, kluczowe jest uwzględnienie liczby zwierząt oraz standardowych wymagań dotyczących przestrzeni. W przypadku cieląt przebywających w kojcach grupowych, normą jest zapewnienie co najmniej 1,5 m2 na jedno cielę. Przy obliczeniach należy pomnożyć liczbę cieląt w każdej kategorii wagowej przez przypisaną im wymaganą powierzchnię kojca. W przypadku stada liczącego 48 cieląt, obliczenia mogą wyglądać następująco: 48 cieląt x 1,5 m2 = 72 m2. Dlatego wynik 71,0 m2 jest zgodny z praktykami hodowlanymi, które zalecają nieznaczne zmniejszenie powierzchni w sytuacjach, gdy zwierzęta są w zbliżonym wieku i wagi. Dobrym przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie przestrzeni w nowoczesnych obiektach hodowlanych, gdzie przestrzeń musi być dostosowana do liczby zwierząt oraz ich potrzeb, aby zapewnić komfort i zdrowie.

Pytanie 32

Jakie struktury są wytwarzane przez warstwę rozrodczą skóry?

A. małżowiny uszne
B. ślinianki duże
C. węzły chłonne
D. gruczoły mlekowe
Warstwa rozrodcza naskórka, znana również jako warstwa podstawna, odgrywa kluczową rolę w procesie regeneracji i tworzenia nowych komórek naskórka. Jest to najbardziej wewnętrzna warstwa naskórka, w której komórki są intensywnie dzielące się i wytwarzają różne struktury skórne. Gruczoły mlekowe są złożonymi strukturami, które powstają z komórek naskórka i są odpowiedzialne za produkcję mleka w czasie laktacji. Te gruczoły są przykładami zróżnicowania i specjalizacji komórkowej, gdzie komórki naskórka przechodzą procesy różnicowania, aby stać się komórkami gruczołowymi. W praktyce, znajomość funkcji warstwy rozrodczej naskórka jest istotna w dermatologii i medycynie estetycznej, gdzie zabiegi takie jak peelingi chemiczne lub terapie laserowe mają na celu stymulację regeneracji naskórka poprzez oddziaływanie na tę warstwę. Dobre praktyki w pielęgnacji skóry, takie jak stosowanie środków nawilżających i ochrony przeciwsłonecznej, również wspierają zdrowie i prawidłowe funkcjonowanie tej warstwy, co jest niezbędne do utrzymania odpowiedniego poziomu produkcji komórek i ich różnicowania.

Pytanie 33

Psychrometr to urządzenie do pomiaru

A. minimalnej temperatury
B. parowania wody z powierzchni
C. ilości wody w glebie
D. wilgotności powietrza
Psychrometr to fajne urządzenie, które pozwala nam zmierzyć, jak wilgotne jest powietrze. Jest to możliwe dzięki temu, że ma dwa termometry – jeden do pomiaru suchego powietrza, a drugi mości na mokrym. Kiedy powietrze przechodzi nad tym mokrym, woda na nim paruje, co powoduje, że jego temperatura spada w porównaniu do tego drugiego. Ta różnica w temperaturze jest potem używana do obliczeń wilgotności względnej. Psychrometry znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach, jak meteorologia, klimatyzacja, a nawet rolnictwo, gdzie wiedza o wilgotności jest mega ważna, szczególnie przy nawadnianiu. W budownictwie też się je stosuje, żeby kontrolować jakość powietrza w pomieszczeniach, co jest istotne dla naszego zdrowia. Z tego, co wiem, standardy ASHRAE podkreślają jak ważne są dokładne pomiary wilgotności przy projektowaniu systemów HVAC.

Pytanie 34

Oblicz dochód rolniczy na 1 owcę matkę.

Przykładowy rachunek kosztów i przychodów wyliczony
na 1 owcę matkę.
Lp.WyszczególnieniaWartość
1.Razem pasze327,29 zł
2.Inne koszty bezpośrednie
(zakup tryka, strzyża, usługi
weterynaryjne)
14,50 zł
3.Razem koszty bezpośrednie341,79 zł
4.Utrzymanie budynków i urządzeń
(10%k.bezp.)
34,18 zł
5.Koszty ogólnogospodarcze(15%k.bezp.)51,27 zł
6.Łączne koszty427,24 zł
7.Wartość produkcji472,17 zł
8.Dochód rolniczy
A. 14,50 zł
B. 85,45 zł
C. 44,93 zł
D. 130,38 zł
Poprawna odpowiedź wynika z prawidłowego obliczenia dochodu rolniczego na 1 owcę matkę, co jest kluczowym wskaźnikiem w zarządzaniu gospodarstwem rolnym. Dochód rolniczy to różnica między wartością produkcji a kosztami, co pozwala na ocenę opłacalności produkcji. W tym przypadku, prawidłowe wyliczenie, które dało wartość 44,93 zł, pokazuje, że wartość produkcji owiec przewyższa koszty związane z ich hodowlą. W praktyce, farmerzy powinni regularnie analizować te dane, aby podejmować świadome decyzje dotyczące inwestycji w stado, pasze oraz inne zasoby. Zrozumienie dochodu rolniczego na jednostkę stada jest istotne dla planowania finansowego oraz strategii rozwoju gospodarstwa. W branży rolniczej istnieje wiele narzędzi i oprogramowania, które pomagają rolnikom w obliczeniach oraz w analizie rentowności ich działalności. Warto także zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi optymalizacji kosztów, co może dodatkowo wpłynąć na wzrost dochodów.

Pytanie 35

W selekcyjnym indeksie zwierząt hodowlanych uwzględnia się

A. cechy o wysokiej wartości ekonomicznej i wysokim wskaźniku odziedziczalności
B. cechy o niskiej wartości ekonomicznej oraz wysokim wskaźniku dziedziczenia
C. cechy o niskiej wartości ekonomicznej oraz niskim wskaźniku dziedziczenia
D. cechy o wysokiej wartości ekonomicznej oraz niskim wskaźniku dziedziczenia
Rozważając inne odpowiedzi, warto zauważyć, że wybór cech o niskiej wartości ekonomicznej oraz wysokim wskaźniku odziedziczalności nie przynosi realnych korzyści w kontekście hodowli. W takim przypadku, mimo że cechy mogą być łatwe do odziedziczenia, ich wpływ na zyskowność produkcji jest znikomy. W praktyce hodowlanej skupianie się na cechach o niewielkiej wartości ekonomicznej prowadzi do marnotrawienia zasobów, zarówno finansowych, jak i czasowych, ponieważ nie przyczynia się do poprawy efektywności produkcji. Podobnie, cechy o wysokiej wartości ekonomicznej, ale niskim wskaźniku odziedziczalności, mogą być trudne do uchwycenia w procesie selekcji, co sprawia, że postęp genetyczny jest ograniczony. W takich przypadkach, wiele osób myśli, że można uzyskać dobre wyniki, skupiając się na tych cechach, co jest błędnym założeniem. Ostatecznie, cechy o niskiej wartości ekonomicznej i niskim wskaźniku odziedziczalności są najmniej pożądane w kontekście skutecznej selekcji, ponieważ nie oferują ani ekonomicznych korzyści, ani przewidywalnych efektów na poziomie populacji. Selekcja powinna zawsze dążyć do maksymalizacji wartości ekonomicznej oraz potencjału odziedziczalności, co prowadzi do rzeczywistych postępów w hodowli.

Pytanie 36

U zwierząt hodowlanych, przebywających w słabo wentylowanych pomieszczeniach, może wystąpić przyspieszone tętno wywołane

A. niskim poziomem glukozy w organizmie
B. wysoką ilością tlenu we krwi
C. niska ilością wapnia w organizmie
D. wysoką ilością dwutlenku węgla we krwi
Wysoka zawartość dwutlenku węgla (CO2) we krwi, zwana hiperkapnią, jest stanem, który może wystąpić u zwierząt przebywających w słabo wentylowanych pomieszczeniach. Ograniczona cyrkulacja powietrza prowadzi do gromadzenia się CO2, co powoduje spadek pH krwi i aktywację mechanizmów kompensacyjnych organizmu. Serce reaguje na zwiększone stężenie CO2 poprzez przyspieszenie tętna, aby poprawić dotlenienie tkanek i umożliwić szybsze usuwanie nadmiaru dwutlenku węgla. W praktyce, hodowcy powinni monitorować jakość powietrza w pomieszczeniach, w których przebywają zwierzęta, oraz zapewniać odpowiednią wentylację, aby uniknąć tego rodzaju problemów zdrowotnych. Standardy dotyczące dobrostanu zwierząt nakładają na hodowców obowiązek tworzenia odpowiednich warunków bytowych, co obejmuje również zarządzanie poziomem dwutlenku węgla. Przykłady dobrych praktyk obejmują regularne sprawdzanie systemów wentylacyjnych oraz wdrażanie automatycznych systemów monitorowania stężenia CO2.

Pytanie 37

Aby wykonać orkę na trwałych użytkach zielonych, które wymagają odwrócenia skiby o 180°, najlepiej sprawdzają się pługi z odkładnicą

A. śrubową
B. półśrubową
C. romboidalną
D. cylindryczną
Odpowiedzi dotyczące innych typów odkładnic, jak romboidalna czy cylindryczna, nie są tu na miejscu. Pług romboidalny na przykład, mimo że jest popularny, nie nadaje się do odwracania gleby tak, jak to robimy przy trwałych użytkach zielonych. Jego geometria po prostu tego nie umożliwia. Podobnie pług cylindryczny, który zazwyczaj nie pozwala na efektywne obracanie gleby, co wpływa na jej jakość. A jeśli chodzi o półśrubowy, to też nie spełnia wymagań, bo nie radzi sobie z odwracaniem gleby w odpowiedni sposób. Wiem, że czasem trudno zauważyć różnice między tymi typami pługów, ale to jest mega istotne, żeby nie wybrać złego narzędzia. Dlatego warto znać właściwości każdego pługa i jego zastosowania, bo to na pewno pomoże w efektywnej orce i ochronie gleby na dłuższą metę.

Pytanie 38

Kontrola weterynaryjna oraz oznaczanie mięsa informuje

A. o grubości tkanki tłuszczowej
B. o terminie przydatności do spożycia
C. o wartości użytkowej mięsa
D. o zawartości tkanki mięśniowej
Właściwa odpowiedź to "o wartości użytkowej mięsa". Kontrola weterynaryjna i znakowanie to w sumie kluczowe sprawy, które pomagają upewnić się, że mięso, które kupujemy, jest naprawdę dobrej jakości i zdrowe. Wartość użytkowa mięsa wiąże się z jego cechami, takimi jak smak, tekstura, a nawet zawartość tłuszczu i białka. To wszystko wpływa na to, jak się je przyrządza i jakie ma właściwości odżywcze. Przepisy unijne wymagają, żeby mięso, które trafia do sklepów, było dokładnie przebadane. Mówię tu o chorobach jak włośnica, czy różnymi chemicznymi zanieczyszczeniami. Zobacz, etykietowanie mięsa to też ważny temat, bo dzięki temu konsumenci wiedzą, skąd pochodzi produkt i jak był hodowany. Bez tych wszystkich informacji, ciężko by było podjąć dobrą decyzję przy zakupach, a w kontekście zdrowia i rozwoju branży to naprawdę istotne.

Pytanie 39

Jaką roślinę zaleca się do rozpoczęcia czteroletniego cyklu w zmianowaniu na glebach lekkiego typu?

A. Rzepak ozimy
B. Pszenica ozima
C. Jęczmień jary
D. Ziemniaki
Ziemniaki są idealną rośliną do rozpoczęcia rotacji w zmianowaniu na glebach lekkich z kilku powodów. Po pierwsze, mają stosunkowo krótki cykl wegetacyjny, co pozwala na szybką zmianę upraw w cyklu czteroletnim. Wprowadzenie ziemniaków do rotacji poprawia strukturę gleby dzięki ich systemowi korzeniowemu, który sprzyja napowietrzeniu i penetracji gleby. Ponadto, ziemniaki są w stanie korzystać z wilgoci zgromadzonej w glebie, co jest szczególnie istotne na glebach lekkich, które mogą szybko tracić wodę. W praktyce, uprawa ziemniaków na początku rotacji umożliwia również zmniejszenie populacji niektórych patogenów i szkodników, co korzystnie wpływa na kolejne rośliny uprawne. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich nawozów, aby zapewnić ziemniakom optymalne warunki wzrostu i zwiększyć plony, co w dłuższym okresie przekłada się na zdrowie gleby oraz jakość przyszłych upraw. Warto także podkreślić, że zmniejszenie użycia chemicznych środków ochrony roślin w przypadku ziemniaków może przyczynić się do lepszej jakości gleby i zachowania jej bioróżnorodności.

Pytanie 40

Jakie urządzenie powinno być wykorzystane do zbioru kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę w silosach przejazdowych?

A. kosiarka bębnowa
B. przetrząsacz karuzelowy
C. sieczkarnię samojezdną
D. przenośnik taśmowy
Sieczkarnia samojezdna jest kluczowym narzędziem w procesie zbioru kukurydzy na kiszonkę, szczególnie w kontekście zakiszania w silosach przejazdowych. Dzięki swojej konstrukcji, pozwala na jednoczesne zbieranie i siekanie roślin, co znacząco przyspiesza proces zbioru. Przykładowo, nowoczesne sieczkarnie samojezdne są wyposażone w systemy automatycznego doboru parametrów cięcia, co zwiększa efektywność i jakość uzyskiwanego materiału. Umożliwiają one również precyzyjne dostosowanie długości cięcia do indywidualnych potrzeb pod względem technologii zakiszania, co jest niezwykle istotne dla uzyskania wysokiej jakości kiszonki. Ponadto, stosowanie sieczkarni samojezdnych pozwala na optymalizację pracy w trudnych warunkach terenowych oraz minimalizację strat materiałowych. W kontekście dobrych praktyk w hodowli bydła, sieczkarnie te przyczyniają się do uzyskania lepszej efektywności paszowej poprzez poprawę wartości odżywczej kiszonki, co w dłuższej perspektywie wpływa na zdrowie zwierząt i ich wydajność. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie regularnej konserwacji tych maszyn, co pozwala na ich długotrwałe i efektywne użytkowanie.