Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 12:16
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 12:37

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Po ilu latach obowiązywania umowy licencyjnej wyłącznej uważa się ją zawartą na czas nieokreślony?

A. Po 2 latach.
B. Po 3 latach.
C. Po 4 latach.
D. Po 5 latach.
Umowa licencyjna wyłączna, jeżeli została zawarta na czas określony dłuższy niż 5 lat, po upływie tego okresu uznawana jest — zgodnie z przepisami prawa autorskiego — za zawartą na czas nieokreślony. Wynika to z art. 68 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czemu tak jest? Z mojego doświadczenia to rozwiązanie chroni obie strony: licencjodawca nie traci kontroli nad swoim utworem na zawsze, a licencjobiorca ma pewność, że przez dłuższy czas może swobodnie korzystać z praw. Taka regulacja jest naprawdę praktyczna — wyobraź sobie długoterminową współpracę informatyczną czy w sektorze kreatywnym, gdzie licencje na oprogramowanie albo materiały graficzne podpisuje się na lata. Po 5 latach można spokojnie renegocjować warunki, dostosować je do nowych realiów rynkowych albo po prostu rozwiązać umowę z zachowaniem ustawowych terminów wypowiedzenia. To też taka furtka bezpieczeństwa: jeśli ktoś próbuje podpisać wyłączną licencję na 10 czy 20 lat, to i tak prawo ustawia limit, po którym traci ona status „sztywny” i można ją rozwiązać. Warto znać ten przepis, bo w branży często trafiają się sytuacje, gdzie strony nie do końca rozumieją, co podpisują, a potem pojawiają się nieprzyjemne niespodzianki. Moim zdaniem to dobra praktyka, żeby już na etapie negocjowania kontraktu wspomnieć o tej granicy 5 lat — wtedy każdy wie, na czym stoi i jakie ma prawa po przekroczeniu tego okresu.

Pytanie 2

Wskaż obecnie najczęściej używaną skalę do określania czułości na światło matrycy lub filmu?

A. ISO
B. ASA
C. DIN
D. GOST
Odpowiedź ISO jest prawidłowa, ponieważ ISO (International Organization for Standardization) jest międzynarodowym standardem określającym czułość matryc i filmów fotograficznych na światło. Wartości ISO wskazują, jak bardzo materiał wrażliwy na światło, jak film lub matryca cyfrowa, reaguje na oświetlenie. Wyższa wartość ISO oznacza większą czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych. Na przykład, przy ustawieniu ISO 1600, aparat będzie w stanie uchwycić więcej detali w ciemnych scenach, podczas gdy przy ISO 100 lepsze wyniki uzyskamy w jasnym świetle dziennym. W praktyce, profesjonalni fotografowie często dostosowują wartość ISO w zależności od sytuacji – w słabym oświetleniu zwiększają czułość, aby uniknąć rozmycia obrazu, natomiast w jasnych warunkach obniżają ją, aby zminimalizować szumy. Warto podkreślić, że standard ISO jest powszechnie akceptowany w branży fotograficznej i stanowi kluczowy element w procesie tworzenia zdjęć, a jego znajomość jest istotnym narzędziem w rękach każdego fotografa.

Pytanie 3

Efekt bokeh w fotografii to

A. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta
B. efekt zbyt długiego czasu naświetlania
C. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło
D. estetyczna jakość rozmycia tła
Efekt bokeh w fotografii jest często mylony z różnymi innymi zjawiskami optycznymi, co może prowadzić do nieporozumień. Na przykład, nieostrość związana z odblaskami powstającymi przy fotografowaniu pod światło to zupełnie inny efekt, który ma więcej wspólnego z aberracjami optycznymi niż z estetycznym rozmyciem tła. Z kolei zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta dotyczy interakcji między obiektem a tłem, ale nie ma nic wspólnego z bokeh, który koncentruje się na jakości nieostrości. Co więcej, efekt zbyt długiego czasu naświetlania również nie należy do kategorii bokeh, choć może wpływać na ogólną jakość obrazu. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieporozumień, często wynikają z braku zrozumienia, czym właściwie jest bokeh. Bokeh to nie tylko rozmycie, ale także sposób, w jaki światło i kształt tła są interpretowane przez fotografa i postrzegane przez widza. Dlatego ważne jest, aby zgłębić temat i zrozumieć, jak różne elementy wpływają na efekt końcowy. W praktyce, umiejętność pracy z bokeh wymaga zarówno teoretycznej wiedzy o obiektywach, jak i praktycznego doświadczenia w fotografii, aby móc świadomie kreować pożądane efekty.

Pytanie 4

Które z narzędzi dostępnych w programie Adobe Photoshop pozwala na redukcję nasycenia kolorów?

A. Gąbka
B. Stempel
C. Różdżka
D. Lasso
Gąbka to narzędzie w programie Adobe Photoshop, które jest specjalnie zaprojektowane do manipulacji nasyceniem kolorów w obrazach. Używając gąbki, można zmniejszać nasycenie kolorów w określonych obszarach obrazu, co pozwala na uzyskanie bardziej stonowanych efektów. Narzędzie to działa poprzez 'wypijanie' koloru z pikseli, co skutkuje ich blaknięciem. Przykładem zastosowania gąbki jest sytuacja, gdy chcemy zredukować intensywność kolorów w portrecie, aby uzyskać bardziej naturalny wygląd skóry. Gąbka może być również używana w fotografii krajobrazowej, kiedy nadmierna saturacja zieleni w trawie lub drzewach może odciągać uwagę od głównego tematu zdjęcia. Dobrą praktyką jest dostosowanie wartości nasycenia i ustawienia narzędzia, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej utraty detali, co jest kluczowe w profesjonalnej edycji zdjęć. Warto również pamiętać, że podczas manipulacji kolorami istotne jest zachowanie równowagi tonalnej obrazu, co można osiągnąć poprzez precyzyjne używanie gąbki w połączeniu z innymi narzędziami edycyjnymi, jak krzywe czy poziomy.

Pytanie 5

Na fotografii zastosowano

Ilustracja do pytania
A. kompozycję wsteczną.
B. obramowanie.
C. linie wiodące.
D. regułę złotego podziału.
Linie wiodące to naprawdę ważny element w fotografii. Dzięki nim można poprowadzić wzrok widza w określonym kierunku. Na analizowanej fotografii linie budynku prowadzą nasze spojrzenie od dołu ku górze, co sprawia, że naturalnie zwracamy uwagę na szczyt budynku. Taka kompozycja nadaje zdjęciu dynamiki i uwypukla jego główne elementy. W praktyce dobrze wykorzystane linie wiodące mogą naprawdę poprawić percepcję obrazu, tworząc głębię i kierując wzrok w stronę punktu centralnego. W architekturze, takie podejście pozwala na lepsze ukazanie proporcji i detali budynku, co jest bardzo istotne, gdy prezentujemy nasze projekty. Pamiętaj, że linie wiodące mogą pochodzić zarówno z naturalnych elementów, jak i z detali architektonicznych. Umiejętne ich wykorzystanie ma ogromny wpływ na estetykę zdjęcia oraz jego narrację.

Pytanie 6

W Adobe Photoshop proces wyszczuplania modeli wykonuje się przy wykorzystaniu narzędzia

A. filtr skraplanie
B. filtr renderowanie
C. rozmycie kształtów
D. rozmycie inteligentne
Filtr skraplanie w Adobe Photoshop to narzędzie umożliwiające zaawansowane modelowanie kształtów oraz dostosowywanie proporcji obiektów w grafice rastrowej. Umożliwia ono manipulację zawartością obrazu poprzez wciąganie lub wypychanie pikseli, co jest kluczowe w procesach wyszczuplania modeli. Dzięki temu narzędziu można precyzyjnie modelować sylwetki, co jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć modowych czy portretowych. Skalując elementy graficzne, warto stosować filtr skraplanie z umiarem, aby uzyskać naturalny efekt, unikając przerysowanych proporcji. Warto również pamiętać o stosowaniu warstw i maski, co pozwala na zachowanie oryginalnego obrazu i umożliwia dalszą edycję. Dobrym przykładem użycia filtru skraplanie jest korekcja sylwetek w fotografii, gdzie można subtelnie skorygować obszary, takie jak talia czy biodra, zachowując jednocześnie naturalny wygląd postaci. Standardy branżowe podkreślają znaczenie umiejętności pracy z narzędziami filtrów w Photoshopie, co jest kluczowe w profesjonalnym retuszu zdjęć.

Pytanie 7

Zdjęcie wykonano przy zastanym oświetleniu

Ilustracja do pytania
A. bocznym rozproszonym.
B. przednim skierowanym.
C. przednim rozproszonym.
D. bocznym skierowanym.
Wybór odpowiedzi związanej z oświetleniem bocznym skierowanym lub rozproszonym wskazuje na niepełne zrozumienie zasad oświetlenia w fotografii. Oświetlenie boczne, niezależnie od tego, czy jest skierowane, czy rozproszone, zazwyczaj generuje dłuższe cienie oraz efekty bardziej dramatyczne, ponieważ światło pada z boku obiektu. W przypadku zdjęcia z wyraźnymi, ostrymi cieniami, można zauważyć, że takie oświetlenie nie jest w stanie generować tak zdefiniowanych konturów, jak to ma miejsce przy oświetleniu przednim. Cienie rzucane w kierunku przeciwnym do źródła światła powiązane są z typowym zachowaniem światła skierowanego z przodu. Z kolei odpowiedzi wskazujące na oświetlenie przednie rozproszone są również błędne, ponieważ rozproszone światło powoduje zmiękczenie cieni, co nie znajduje odzwierciedlenia w analizowanym obrazie. Często mylnie zakłada się, że jakiekolwiek światło padające z przodu może być uznane za przednie rozproszone, co jest nieprawidłowe. Teoretyczna wiedza o zachowaniu światła oraz jego wpływie na percepcję obiektów jest kluczowa w fotografii. Dlatego zrozumienie różnicy między odmiennych rodzajami oświetlenia pozwala na świadome podejmowanie decyzji przy tworzeniu kompozycji fotograficznych. W każdej sytuacji fotograficznej kluczowe jest nauczenie się rozpoznawania, które źródło światła najlepiej pasuje do zamierzonego efektu wizualnego.

Pytanie 8

Reguła podziału obrazu na trzy części w fotografii umożliwia

A. dobór odpowiedniego sprzętu fotograficznego
B. określenie odpowiedniego bracketingu
C. właściwe umiejscowienie elementu w kadrze
D. ustalenie właściwej ekspozycji
Reguła trójpodziału jest jedną z podstawowych zasad kompozycji w fotografii, która pomaga w efektywnym umieszczaniu obiektów w kadrze. Zasada ta polega na podzieleniu kadru na trzy równe części zarówno w pionie, jak i w poziomie, co tworzy dziewięć prostokątów. Kluczowe elementy zdjęcia, takie jak główny obiekt czy punkt zainteresowania, powinny być umieszczone w miejscach przecięcia linii, co zwiększa dynamikę i atrakcyjność wizualną obrazu. Na przykład, w fotografii krajobrazowej, umieszczenie horyzontu na jednej z linii poziomych, a interesującego obiektu na przecięciu, może stworzyć bardziej zbalansowaną kompozycję. Ta technika jest szeroko stosowana przez profesjonalnych fotografów, ponieważ w naturalny sposób przyciąga wzrok widza i nadaje zdjęciom większą głębię i interesującość. Warto również pamiętać, że reguła trójpodziału jest jedynie wskazówką, a nie sztywną zasadą - czasami złamanie jej może prowadzić do interesujących efektów artystycznych.

Pytanie 9

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło
B. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło
C. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło
D. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło
Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 10

Tryb HDR w fotografii cyfrowej służy do

A. zwiększenia nasycenia kolorów
B. zmniejszenia szumu matrycy
C. poprawy balansu bieli
D. zwiększenia zakresu tonalnego sceny
Tryb HDR, czyli High Dynamic Range, ma na celu zwiększenie zakresu tonalnego sceny, co jest kluczowe w fotografii, gdzie różnice w jasności między najjaśniejszymi a najciemniejszymi partiami obrazu mogą być znaczne. Dzięki HDR możliwe jest uchwycenie szczegółów zarówno w cieniach, jak i w jasnych fragmentach zdjęcia, co pozwala na uzyskanie bardziej zrównoważonego obrazu. Przykładowo, podczas fotografowania zachodu słońca, bez HDR, jasność słońca może przepalić zdjęcie, a cienie w dolnych partiach krajobrazu będą zbyt ciemne. Włączając tryb HDR, aparat wykonuje kilka zdjęć z różnymi ekspozycjami i łączy je w jeden obraz, co pozwala na uchwycenie pełnego zakresu tonalnego. W praktyce, aby uzyskać najlepsze rezultaty, warto stosować statyw, aby minimalizować ruch aparatu podczas robienia serii zdjęć. Standardy branżowe zalecają także stosowanie HDR w scenach o wysokim kontraście, gdzie tradycyjne metody ekspozycji mogą nie być wystarczające, co czyni HDR niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych fotografów.

Pytanie 11

Który obiektyw należy zastosować do wykonywania zdjęcia dużego fragmentu pomieszczenia z małej odległości?

A. Standardowy o ogniskowej 50 mm.
B. Teleobiektyw o ogniskowej 200 mm.
C. Szerokokątny o ogniskowej 35 mm.
D. Długoogniskowy o ogniskowej 80 mm.
Obiektyw szerokokątny o ogniskowej 35 mm to naprawdę strzał w dziesiątkę, jeśli chodzi o fotografowanie dużych przestrzeni z niewielkiej odległości. Szeroki kąt widzenia zapewnia, że do kadru zmieści się znacznie więcej – można pokazać całą ścianę czy kilka stref pomieszczenia jednocześnie, nie odchodząc daleko od fotografowanego obiektu. Moim zdaniem to narzędzie wręcz niezbędne dla architektów, agentów nieruchomości czy osób zajmujących się fotografią wnętrz. Standard w branży jest taki, że obiektywy szerokokątne, zwłaszcza te między 24 a 35 mm (w formacie pełnoklatkowym), pozwalają nie tylko ogarnąć większy fragment przestrzeni, ale też minimalizują zniekształcenia perspektywiczne, które przy krótszych ogniskowych potrafią wyglądać nienaturalnie. Z mojego doświadczenia wynika, że 35 mm to taki złoty środek – z jednej strony szeroko, ale bez przesady, a z drugiej nie ma aż tak dużego problemu z tzw. beczką czy liniami wyginającymi się przy krawędziach zdjęcia. Ważne jest, żeby pamiętać o odpowiednim ustawieniu aparatu – najlepiej trzymać aparat na wysokości oczu i pilnować, by był poziomo względem podłoża, bo wtedy linie pozostają proste i nie ma efektu "walących się ścian". Wiele osób nie docenia, jak bardzo odpowiednia ogniskowa wpływa na czytelność i atrakcyjność zdjęcia pomieszczenia – a branżowe standardy jasno mówią: szeroki kąt to podstawa, gdy miejsca jest mało.

Pytanie 12

Na zdjęciu portretowym zastosowano kierunek oświetlenia

Ilustracja do pytania
A. przedni.
B. boczny.
C. tylny.
D. dolny.
Na zdjęciu portretowym zastosowano przednie oświetlenie, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernego i naturalnego efektu na twarzy modela. Przednie światło pada bezpośrednio na modela, eliminując cienie i podkreślając detale, takie jak rysy twarzy czy teksturę skóry. W praktyce fotografowie często korzystają z tego rodzaju oświetlenia podczas sesji zdjęciowych, aby uzyskać zdjęcia, które są przyjemne dla oka i wyraźnie oddają cechy portretowanej osoby. Warto pamiętać, że przednie oświetlenie często stosowane jest w portretach beauty, gdzie kluczowe jest ukazanie szczegółów, takich jak makijaż czy wyrazistość oczu. Dobrą praktyką w przypadku przedniego oświetlenia jest użycie miękkiego źródła światła, co jeszcze bardziej minimalizuje ostre cienie, skutkując harmonijnym wyglądem. W kontekście standardów fotograficznych, stosowanie przedniego oświetlenia jest rekomendowane w wielu podręcznikach dotyczących fotografii portretowej, co podkreśla jego znaczenie w branży.

Pytanie 13

Jakie jest najniższe wymaganie dotyczące rozmiaru obrazu cyfrowego przeznaczonego do druku w formacie 10 x 10 cm z rozdzielczością 300 dpi?

A. 1,5 Mpx
B. 2,0 Mpx
C. 0,5 Mpx
D. 1,0 Mpx
Jeśli chcesz obliczyć, jakiej wielkości powinien być obraz cyfrowy do druku w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi, trzeba najpierw przeliczyć centymetry na piksele. Przy 300 dpi oznacza to, że mamy 300 punktów w jednym calu. Jak przeliczymy centymetry na cale (1 cal ma 2,54 cm), to 10 cm to w przybliżeniu 3,937 cala. Tak więc, jeśli weźmiemy 3,937 cala i pomnożymy przez 300 dpi, dostaniemy 1181,1 pikseli na każdym boku. Jeśli chcemy znać całkowitą ilość pikseli, to po prostu pomnóżmy te wymiary: 1181,1 px razy 1181,1 px, co daje około 1396 Mpx. Dlatego minimalna wielkość obrazu powinna wynosić około 1,5 Mpx. W praktyce oznacza to, że obrazy przeznaczone do druku muszą być dostatecznie dobrej jakości, żeby uniknąć rozmycia czy zniekształceń, bo to są istotne rzeczy w grafice.

Pytanie 14

Które z poniższych ustawień aparatu należy zastosować do fotografii gwiazd na nocnym niebie?

A. Długi czas naświetlania, niska czułość ISO, statyw
B. Tryb zdjęć seryjnych, wysoka czułość ISO, z ręki
C. Krótki czas naświetlania, wysoka czułość ISO, z ręki
D. Średni czas naświetlania, lampa błyskowa, statyw
Do fotografii gwiazd na nocnym niebie kluczowe jest zastosowanie długiego czasu naświetlania, niskiej czułości ISO oraz statywu. Długi czas naświetlania pozwala na uchwycenie wystarczającej ilości światła, co jest niezbędne w warunkach nocnych, gdzie dostępnych jest znacznie mniej światła niż w ciągu dnia. Niska czułość ISO minimalizuje szumy, które mogą pojawić się na zdjęciach, co jest szczególnie istotne w przypadku długich ekspozycji. Przy użyciu statywu stabilizujemy aparat, co zapobiega rozmyciu obrazu, które mogłoby powstać z powodu drgań ręki. W praktyce, dobrym przykładem może być ustawienie czasu naświetlania na około 15-30 sekund, ISO na wartość 800 lub 1600 oraz użycie obiektywu szerokokątnego, aby uchwycić jak największy fragment nieba. Ponadto, warto pamiętać o zastosowaniu trybu manualnego, aby mieć pełną kontrolę nad wszystkimi ustawieniami. W technice astrofotografii istnieje wiele standardów, które pomagają uzyskać jak najlepsze rezultaty, w tym zasada 500, która sugeruje maksymalny czas naświetlania w zależności od ogniskowej obiektywu, co również warto mieć na uwadze.

Pytanie 15

Ile bitów głębi ma obraz w systemie RGB, który dysponuje 16,7 milionami kolorów?

A. 16 bit/piksel
B. 24 bit/piksel
C. 32 bit/piksel
D. 8 bit/piksel
Odpowiedź 24 bit/piksel jest poprawna, ponieważ obraz w trybie RGB składa się z trzech podstawowych kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego. Każdy z tych kolorów jest reprezentowany przez 8 bitów, co daje łącznie 24 bity na piksel. Taki format pozwala na uzyskanie 16,7 miliona różnych kolorów (2^24 = 16,777,216), co jest standardem w grafice komputerowej dla wielu aplikacji, w tym gier, fotografii cyfrowej i projektowania. Zastosowanie tego standardu zapewnia dużą głębię kolorów oraz odpowiednią dokładność odwzorowania barw, co jest niezbędne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych, takich jak edycja zdjęć, tworzenie animacji oraz w projektowaniu interfejsów użytkownika. Warto również zauważyć, że stosowanie 24-bitowych obrazów jest powszechną praktyką w formatach plików graficznych, takich jak PNG czy JPEG, co umożliwia ich szeroką kompatybilność w różnych aplikacjach i urządzeniach.

Pytanie 16

Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop służy do

A. inteligentnego wypełniania zaznaczonych obszarów na podstawie otaczającej zawartości
B. zamiany kolorów w wybranych obszarach obrazu
C. wykrywania i usuwania szumów cyfrowych
D. automatycznej korekcji balansu bieli w całym obrazie
Narzędzie "Content-Aware Fill" w programie Adobe Photoshop to jedno z najpotężniejszych rozwiązań dla grafików i fotografów, które umożliwia inteligentne wypełnianie zaznaczonych obszarów obrazu na podstawie otaczającej zawartości. Działa to na zasadzie analizy tekstur, kolorów i szczegółów w kontekście, co pozwala na uzyskanie płynnych, naturalnych efektów. Przykładowo, jeśli chcemy usunąć niechciany obiekt na zdjęciu, możemy zaznaczyć jego obszar, a następnie użyć tego narzędzia, aby Photoshop uzupełnił go elementami otoczenia, co skutkuje spójnym wyglądem. To rozwiązanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie edycji zdjęć, gdzie dąży się do uzyskania jak najbardziej naturalnych i estetycznych efektów. Ważne jest, aby pamiętać, że skuteczność tej funkcji zależy od jakości zdjęcia i różnorodności otaczających elementów, dlatego warto eksperymentować z różnymi zaznaczeniami. Narzędzie to jest szczególnie przydatne w retuszu zdjęć, architekturze oraz w projektach graficznych, gdzie kluczowe jest zachowanie integralności wizualnej obrazu.

Pytanie 17

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około

A. 5500 K
B. 7500 K
C. 2800 K
D. 3200 K
Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około 5500 K. To temperatura, która odpowiada naturalnemu światłu słonecznemu w szczytowych godzinach dnia, kiedy słońce znajduje się wysoko na niebie. Światło o tej temperaturze barwowej ma neutralny kolor, co jest istotne w wielu zastosowaniach, na przykład w fotografii czy projektowaniu wnętrz. W kontekście standardów branżowych, takie oświetlenie jest uważane za idealne do oceny kolorów, ponieważ nie wprowadza zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu źródeł światła o innych temperaturach barwowych. Przykładowo, w fotografii używa się filtrów, aby dostosować temperaturę barwową do 5500 K, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów. Ponadto, projektanci oświetlenia często dążą do uzyskania podobnych warunków świetlnych, aby stworzyć przyjemną atmosferę w przestrzeniach mieszkalnych i komercyjnych. Dlatego znajomość właściwej temperatury barwowej jest kluczowa w wielu dziedzinach, takich jak architektura, sztuka czy design.

Pytanie 18

Na fotografii największe wrażenie kontrastu walorowego stworzy połączenie kolorów

A. białego i czarnego.
B. niebieskiego i czerwonego.
C. białego i szarego.
D. niebieskiego i żółtego.
Połączenie bieli i czerni to absolutna klasyka, jeśli chodzi o kontrast walorowy na fotografii. Te dwa kolory znajdują się na przeciwległych krańcach skali szarości, co powoduje, że ich zestawienie daje maksymalną różnicę jasności. W praktyce fotografowie często wykorzystują ten kontrast, żeby podkreślić strukturę, formę czy głębię obrazu. Szczególnie w fotografii czarno-białej ten efekt jest nie do przecenienia – jasne elementy wybijają się na tle ciemnych i odwrotnie, przez co oko widza od razu skupia się na najważniejszych fragmentach zdjęcia. Moim zdaniem, to właśnie dlatego portrety czy zdjęcia architektury tak świetnie wypadają w tej stylistyce – kontury i detale są bardzo dobrze widoczne. Branżowe standardy w zakresie kompozycji czy ekspozycji (np. zasady „zone system” Anselma Adamsa) również opierają się na umiejętnym zarządzaniu walorem, żeby uzyskać pożądany efekt wizualny. Takie podejście warto stosować nie tylko w fotografii klasycznej, ale także w grafice komputerowej czy projektowaniu wizualnym, bo kontrast walorowy to podstawa czytelności i wyrazu obrazu. Jeśli kiedyś będziesz planować zdjęcie, w którym zależy ci na dramatycznym, wyrazistym efekcie – biel i czerń to najprostsza, a jednocześnie najskuteczniejsza droga.

Pytanie 19

Które z prezentowanych zdjęć wykonane jest w technice low key?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.
Odpowiedź B to strzał w dziesiątkę, bo technika low key naprawdę skupia się na ciemnym tle i mocnym kontraście między światłem a cieniem. To wszystko ma na celu uwydatnienie detali i kształtów obiektów na zdjęciu. Jak w przypadku zdjęcia B, gdzie manekiny są oświetlone w taki sposób, że ich kontury wyglądają naprawdę dobrze, a tło jest dostatecznie ciemne, przez co zdjęcie ma dramatyczny i napięty klimat. W portretach, na przykład, artysta używa mocnego światła, żeby skupić widza na twarzy modela, przy jednoczesnym przyciemnieniu reszty. Technika low key świetnie sprawdza się nie tylko w portretach, ale także w reklamach mody czy produktach, gdzie ciemne tło potrafi przyciągnąć wzrok klienta. Jak ktoś dobrze to ogarnie, ma szansę stworzyć naprawdę niezwykłe i pełne emocji fotografie.

Pytanie 20

Na przedstawionej fotografii zastosowano efekt dostępny w programie Adobe Photoshop o nazwie

Ilustracja do pytania
A. <i>filtr chmury różnicowe</i>
B. <i>jaskrawość</i>
C. <i>balans bieli</i>
D. <i>filtr flara obiektywu</i>
Efekt widoczny na tej fotografii to klasyczny przykład użycia filtra „flara obiektywu” w programie Adobe Photoshop. Ten filtr symuluje optyczne zjawisko polegające na rozpraszaniu się światła wewnątrz obiektywu aparatu – coś, co często pojawia się na zdjęciach wykonanych pod światło, gdy promień słońca trafia bezpośrednio w soczewki. W Photoshopie można dość swobodnie kontrolować intensywność, położenie oraz rodzaj takiej flary, co daje fotografowi lub grafikowi spore możliwości kreatywnego wzbogacenia obrazu. Moim zdaniem to bardzo fajny sposób na nadanie zdjęciu efektu realizmu, szczególnie w projektach reklamowych lub filmowych, gdzie zależy nam na uzyskaniu tzw. „filmowego looku”. W praktyce flarę stosuje się często tam, gdzie chcemy zasymulować silne źródło światła lub dodać dynamiki statycznym obrazom – przykładem mogą być plakaty filmowe, wizualizacje architektoniczne czy nawet okładki płyt. Ważne, by nie przesadzić, bo efekt jest bardzo charakterystyczny i łatwo można popaść w przesadę, co z kolei sprawia, że praca wygląda nienaturalnie. Branżowe standardy wskazują, żeby używać tego filtra z umiarem i zawsze sprawdzać, jak wpływa na odbiór całej kompozycji. Z mojego doświadczenia – jeśli dobrze dobierzesz parametry, flara potrafi mocno podkręcić klimat zdjęcia.

Pytanie 21

Jakiego tła powinno się użyć, aby uzyskać na kolorowym obrazie jak największy kontrast jasności pomiędzy tłem a uwiecznioną czerwoną truskawką?

A. Białego
B. Zielonego
C. Purpurowego
D. Szarego
Zielone tło, choć może wydawać się atrakcyjne, nie jest odpowiednie do fotografowania czerwonych truskawek. Zielony kolor może powodować, że truskawki będą się zlewać z tłem, tworząc efekt braku kontrastu. Psychologia koloru pokazuje, że kolory przeciwne na kole barw (czerwony i zielony) mogą powodować, że obiekt staje się mniej wyraźny, co jest przykrym zjawiskiem w przypadku fotografii produktowej. Szare tło, mimo że neutralne, nie dostarcza wystarczającej różnicy jasności, aby czerwony kolor truskawki mógł się wyróżniać. Szarość może wprowadzać monotonię i sprawiać, że kolor czerwony truskawki nie będzie tak intensywny, jak w rzeczywistości. Purpurowe tło również nie jest optymalne, gdyż może wprowadzać zbyt wiele złożoności kolorystycznej, co utrudnia percepcję barwy czerwonej. Często w praktyce profesjonalnej fotografowie błędnie zakładają, że stonowane kolory będą wystarczające, co prowadzi do rozmycia efektów wizualnych. Kluczowym błędem jest pomijanie znaczenia kontrastu jasności i koloru, które są fundamentalnymi aspektami przy tworzeniu wyrazistych obrazów.

Pytanie 22

Fotografia podlega ochronie prawnej jako dzieło osobiste, gdy

A. ukazuje dokumentację
B. stanowi rezultat twórczej działalności z cechą oryginalności, samodzielności artystycznej
C. ukazuje dzieła sztuki
D. przedstawia wierne odwzorowanie wyglądu oryginału
Fotografia ma swoje prawa autorskie, gdy jest efektem pracy twórczej, gdzie widać tę inwencję i samodzielność artysty. Czyli autor zdjęcia powinien wnieść coś od siebie, jakąś swoją kreatywność. Na przykład, zdjęcia artystyczne to nie tylko suche rejestrowanie rzeczywistości, ale też interpretacja tego, co widzi artysta. Fajnie zauważyć, że ochrona nie dotyczy tylko techniki robienia zdjęć, ale również tego, jak autor podchodzi do kompozycji, światła czy kolorów. Niezależnie od tego, czy to pejzaż, portret, czy coś abstrakcyjnego, kluczowe jest, żeby zdjęcie miało tę twórczą nutę. Z danych międzynarodowych, jak Konwencja Berneńska, wynika, że zdjęcia muszą mieć swoje cechy, by być chronione prawem autorskim.

Pytanie 23

Który parametr monitora jest najważniejszy dla fotoretuszerów przy pracy z fotografią kolorową?

A. częstotliwość odświeżania minimum 120 Hz
B. pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95%
C. czas reakcji poniżej 1 ms
D. rozdzielczość minimum 8K
Pokrycie przestrzeni barw Adobe RGB minimum 95% jest kluczowe dla fotoretuszerów, ponieważ pozwala na wierniejsze odwzorowanie kolorów w fotografii. Standard Adobe RGB zapewnia szerszą gamę kolorów niż przestrzeń sRGB, co jest niezbędne w profesjonalnej obróbce zdjęć. W praktyce oznacza to, że monitor potrafi wyświetlić bardziej nasycone kolory i subtelne odcienie, co jest szczególnie ważne w przypadku zdjęć o bogatej kolorystyce, takich jak krajobrazy czy portrety. Używając monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw, fotoretuszerzy mają pewność, że kolory, które widzą na ekranie, będą zbliżone do tych, które będą wyświetlane w druku lub na innych urządzeniach. W branży często zaleca się, aby profesjonaliści korzystali z monitorów charakteryzujących się kalibracją fabryczną oraz z możliwością dalszej kalibracji, aby utrzymać spójność kolorów. Dlatego dla osób zajmujących się obróbką zdjęć kolorowych, wybór monitora z tak wysokim pokryciem przestrzeni barw jest absolutnie kluczowy.

Pytanie 24

Mieszek to narzędzie najczęściej stosowane do robienia zdjęć

A. osób
B. krajobrazu
C. owadów
D. architektury
Mieszek to takie fajne urządzenie do robienia zdjęć, które jest naprawdę stworzone, żeby uwieczniać detale owadów. Główna jego zaleta to bliskie fokusowanie, co pozwala złapać obrazki z dużą precyzją. Jak się go używa w makrofotografii, to można uzyskać naprawdę duże powiększenia – to bardzo ważne, gdy chodzi o małe obiekty, jak owady. Warto łączyć go z obiektywami makro, bo wtedy wychodzą super szczegółowe zdjęcia. W branży zauważa się, jak istotne jest, żeby zdjęcia były stabilne i dobrze oświetlone, bo w makrofotografii rozmycia psują efekt i wtedy nie widać ładnych konturów. Poza tym, do pracy z tymi mieszkami przyda się znajomość technik typu stacking, co pomaga uzyskać zdjęcia z większą głębią ostrości. W sumie, te mieszki to świetne narzędzie dla każdego, kto pasjonuje się owadami i makrofotografią.

Pytanie 25

W jakiej najmniejszej odległości przedmiotowej (x) od zastosowanego obiektywu o ogniskowej f powinien znajdować się aparat fotograficzny w stosunku do fotografowanego obiektu, aby uzyskany obraz optyczny był rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości?

A. x = 2f
B. x > 2f
C. x = f
D. x < f
Odpowiedź x = 2f jest prawidłowa, ponieważ aby uzyskać rzeczywisty, odwrócony i tej samej wielkości obraz obiektu, aparat musi być umieszczony w odległości równiej dwukrotności ogniskowej obiektywu. W przypadku obiektywów fotograficznych, gdy obiekt znajduje się w odległości x = 2f, promienie świetlne przechodzące przez soczewkę zbiegają się w punkcie ogniskowym po drugiej stronie soczewki, co prowadzi do powstania obrazu na matrycy aparatu. Przykładem praktycznym może być wykorzystanie obiektywu o ogniskowej 50 mm, gdzie minimalna odległość od obiektu wynosi 100 mm. Takie ustawienie umożliwia fotografowi uzyskanie optymalnej ostrości oraz detali, co jest kluczowe w wielu dziedzinach fotografii, takich jak portret, produktowa czy architektura. Warto również zauważyć, że techniki kompozycji i zasady trójpodziału są często stosowane w tym kontekście, aby uzyskać estetyczne ujęcia. Zgodnie z praktykami branżowymi, znajomość tych zasad jest niezbędna, aby efektywnie korzystać z potencjału aparatu i obiektywu.

Pytanie 26

Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce najczęstszym problemem jest

A. podwyższenie temperatury barwowej
B. powstanie flary i zmniejszenie kontrastu
C. zwiększenie nasycenia kolorów
D. zwiększenie głębi ostrości
Przy wykonywaniu zdjęć pod słońce, powstawanie flary i zmniejszenie kontrastu jest rzeczywiście najczęściej występującym problemem. Flara powstaje, gdy silne światło słoneczne pada na obiektyw aparatu, co prowadzi do niepożądanych efektów świetlnych, mogących zakłócać ostrość i klarowność zdjęcia. To zjawisko jest szczególnie widoczne w przypadku zdjęć robionych w trudnych warunkach oświetleniowych, gdzie kontrast pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami jest znaczny. Aby zminimalizować ten efekt, warto korzystać z osłon przeciwsłonecznych lub fotografować pod kątem, który ogranicza bezpośrednie padające światło na obiektyw. Dobrze również eksperymentować z ustawieniami aparatu, takimi jak zmniejszenie przysłony, co może pomóc w uzyskaniu lepszego kontrastu. Zastosowanie filtrów polaryzacyjnych również sprawdzi się w eliminowaniu flar i poprawie kolorów. Wiedza o tych technikach pomoże w uzyskaniu lepszych efektów w fotografii plenerowej.

Pytanie 27

Techniką mocowania obiektywów nie jest system mocowania

A. zatrzaskowe
B. bagnetowe
C. adapterowe
D. gwintowe
Mocowania gwintowe, bagnetowe oraz adapterowe to popularne metody mocowania obiektywów stosowane w fotografii. Mocowanie gwintowe polega na wkręceniu obiektywu w gniazdo aparatu, co zapewnia stabilne połączenie, ale wymaga więcej czasu na montaż i demontaż. W przypadku mocowania bagnetowego, obiektywy są wyposażone w specjalne zaczepy, które umożliwiają szybkie zatrzaskowanie obiektywu na aparacie, co jest niezwykle praktyczne w dynamicznych warunkach fotografowania. Adaptery natomiast umożliwiają korzystanie z obiektywów zaprojektowanych dla różnych systemów mocowania, co daje fotografom większą elastyczność i możliwość eksperymentowania z różnymi rodzajami obiektywów. Wybór odpowiedniego systemu mocowania powinien być dostosowany do stylu pracy fotografa oraz specyfiki jego sprzętu. Często zdarza się, że nowi użytkownicy nie mają świadomości, że niektóre mocowania, jak zatrzaskowe, nie są standardowo stosowane w kontekście obiektywów, co prowadzi do błędnych założeń. Kluczowe jest zrozumienie różnorodności systemów mocowania obiektywów oraz ich właściwego zastosowania, co ma istotne znaczenie w codziennej pracy fotografa.

Pytanie 28

Wskaż prawidłowe parametry zdjęcia przeznaczonego do zamieszczenia w galerii internetowej.

A. TIFF, 72 ppi, RGB
B. TIFF, 300 ppi, CMYK
C. JPEG, 72 ppi, RGB
D. JPEG, 300 ppi, CMYK
Dobór parametrów zdjęcia do publikacji w galerii internetowej to trochę takie rzemiosło, gdzie technika spotyka się z praktyką. JPEG w trybie RGB i rozdzielczości 72 ppi to właśnie taki branżowy standard – sprawdza się w większości przypadków. JPEG to format, który zapewnia dobry kompromis między jakością a rozmiarem pliku. Obrazki w tej kompresji szybciej się wczytują, co jest kluczowe dla wygody użytkownika i wydajności strony. RGB to model barw wykorzystywany w wyświetlaczach – na monitorach, smartfonach, tabletach. Kolory są wtedy żywe, a zachowanie zgodności z tym, co widzi użytkownik, jest dużo prostsze. 72 ppi to wartość, która od lat jest przyjmowana jako domyślna rozdzielczość dla obrazów przeznaczonych do internetu. Może to trochę archaiczne, bo współczesne wyświetlacze mają wyższą gęstość pikseli, ale w praktyce nie zamienia się to na lepszy wygląd zdjęcia, tylko większe pliki i dłuższe ładowanie. Galeria online na JPEG, 72 ppi, RGB po prostu działa – zdjęcia są ostre, kolory odpowiadają temu, co widzi użytkownik, a strona ładuje się sprawnie. Z mojego doświadczenia warto też pamiętać, żeby nie przesadzać z kompresją, bo za bardzo skompresowane JPEG potrafią wyglądać kiepsko, szczególnie przy powiększaniu. Jeszcze taka ciekawostka – większość narzędzi CMS czy platform galerii automatycznie przeskalowuje i optymalizuje zdjęcia, ale i tak warto wrzucać już odpowiednio przygotowane pliki. To sporo ułatwia i pozwala uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek.

Pytanie 29

W celu zlikwidowania refleksów widocznych na fotografowanym obiekcie należy podczas rejestracji obrazu zastosować

A. blendę.
B. filtr barwny.
C. strumienicę.
D. filtr polaryzacyjny.
Filtr polaryzacyjny to jedno z podstawowych narzędzi w arsenale fotografa, jeśli chodzi o walkę z refleksami czy odbiciami światła na fotografowanych powierzchniach, takich jak szkło, metal, woda czy nawet lakierowane przedmioty. Kiedy światło odbija się od takich powierzchni, jego fale stają się spolaryzowane, co powoduje powstawanie właśnie tych niechcianych refleksów widocznych na zdjęciu. Filtr polaryzacyjny pozwala na selektywne blokowanie światła o określonej polaryzacji, dzięki czemu można skutecznie wyeliminować albo znacząco zredukować odbicia – nie tylko na wodzie czy szybach, ale też na liściach czy lakierze samochodu. Osobiście zawsze trzymam taki filtr w torbie, bo to praktycznie niezbędny sprzęt podczas zdjęć plenerowych, zwłaszcza w mocnym słońcu. Dodatkowo filtr polaryzacyjny pogłębia kolory nieba i roślin, sprawiając, że zdjęcia są bardziej nasycone i kontrastowe, a ogólny odbiór wizualny – znacznie lepszy. Warto pamiętać, że w fotografii reklamowej czy produktowej właściwe zarządzanie refleksami jest kluczowe, by produkt wyglądał atrakcyjnie i profesjonalnie. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie filtrów polaryzacyjnych to standard nie tylko w fotografii krajobrazowej, ale też w branży motoryzacyjnej, architekturze czy przy fotografowaniu biżuterii. Dobre praktyki to dobór odpowiedniego filtra do obiektywu i świadome operowanie jego kątem pracy względem źródła światła. To takie, powiedziałbym, podstawy warsztatu fotografa, ale dają naprawdę zauważalną różnicę w jakości zdjęć.

Pytanie 30

Dla matrycy o czułości ISO 400/27° ustalono poprawne parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/125 s oraz wartość przysłony f/8. Na jaką wartość powinna być ustawiona czułość matrycy, przy zmianie liczby przysłony do f/4, przy zachowaniu tego samego czasu naświetlania, aby osiągnąć prawidłowe naświetlenie?

A. ISO 50/18°
B. ISO 800/30°
C. ISO 200/24°
D. ISO 100/21°
Poprawna odpowiedź to ISO 100/21°. Zmiana przysłony z f/8 na f/4 oznacza, że otwieramy obiektyw, co pozwala na wpuszczenie większej ilości światła. W przypadku zmiany przysłony z f/8 do f/4 mamy do czynienia z podwójnym zwiększeniem ilości światła, co wynika z zasady przysłony, gdzie każdy pełny krok (np. z f/8 na f/5.6, a następnie f/4) daje dwa razy więcej światła. Ponieważ czułość ISO matrycy określa, jak wrażliwa jest ona na światło, musimy odpowiednio zmniejszyć czułość, aby zrekompensować to dodatkowe światło. Zmiana czułości z ISO 400 do ISO 100 oznacza czterokrotne zmniejszenie czułości, co jest zgodne z tym, co chcemy osiągnąć. W praktyce, dla fotografów oznacza to, że przy ustawieniach ISO 100/21° będziemy mieli prawidłową ekspozycję, pomimo otwarcia przysłony. Uwzględniając standardy fotograficzne, jest to kluczowa umiejętność w kontrolowaniu ekspozycji w różnych warunkach oświetleniowych.

Pytanie 31

Aby przygotować diapozytyw metodą stykową, należy skorzystać z

A. skanera
B. kopioramki
C. rzutnika
D. wizualizatora
Kopioramka jest kluczowym narzędziem w procesie tworzenia diapozytywu metodą stykową, gdyż umożliwia bezpośrednie przeniesienie obrazu z negatywu na materiał światłoczuły. W praktyce, kopioramka działa na zasadzie umieszczenia negatywu na szkle, a następnie naświetlenia go w kontrolowany sposób, co pozwala uzyskać dokładną reprodukcję. W standardach branżowych, stosowanie kopioramki jest zalecane ze względu na jej precyzję i możliwość uzyskania wysokiej jakości obrazu. Przykładem zastosowania kopioramki jest przygotowanie stykówek, które są niezbędne w pracy fotografa oraz w laboratoriach graficznych, gdzie ocena jakości negatywu jest kluczowa przed przystąpieniem do dalszej obróbki. Warto również zauważyć, że kopioramki umożliwiają wykorzystanie różnych formatów negatywów, co czyni je wszechstronnym narzędziem w grafice i fotografii. Współczesne kopioramki mogą również oferować funkcje automatyzacji, co zwiększa efektywność i skraca czas produkcji diapozytywu.

Pytanie 32

Najbardziej rozbudowana przestrzeń barw używana w aplikacjach graficznych to

A. CMYK
B. sRGB
C. RGB
D. ProFoto
Wybór odpowiedzi RGB, sRGB lub CMYK jako najszerszej przestrzeni barw jest niepoprawny, ponieważ każde z tych podejść ma swoje ograniczenia. RGB (Red, Green, Blue) jest modelem kolorów opartym na światle i jest powszechnie stosowany w monitorach i urządzeniach wyświetlających. Choć RGB może reprezentować szeroką gamę kolorów, nie obejmuje wszystkich odcieni, które można uzyskać w przestrzeni ProFoto. sRGB jest uproszczoną wersją RGB, zaprojektowaną głównie z myślą o zastosowaniach internetowych, co sprawia, że jego gama kolorów jest jeszcze bardziej ograniczona. Z kolei CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest typowym modelem stosowanym w druku, który opiera się na farbach i pigmentach. CMYK z definicji nie jest w stanie odwzorować tak szerokiego zakresu kolorów jak ProFoto, co może prowadzić do strat w jakości kolorystycznej podczas konwersji z przestrzeni RGB do CMYK. Warto również zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z przestrzeniami barw, co prowadzi do błędnych wyborów przy przygotowywaniu projektów graficznych. Aby osiągnąć najlepsze rezultaty w pracy z kolorami, istotne jest zrozumienie różnic między tymi modelami oraz ich zastosowaniem w kontekście konkretnego projektu. W kontekście profesjonalnej produkcji graficznej, przyjęcie ProFoto jako preferowanej przestrzeni barw pozwala na lepszą kontrolę nad procesem edycji i zapewnia większą wierność kolorów w finalnych produktach.

Pytanie 33

Etapy archiwizacji zdjęć obejmują następujące działania:

A. backup, tworzenie folderów, nazywanie plików
B. tworzenie przejrzystej struktury folderów, nazywanie plików, backup
C. backup, tworzenie struktury folderów, nazywanie plików
D. nazywanie plików, backup
Odpowiedź, która wskazuje na kolejność 'tworzenie przejrzystej struktury katalogów, nazywanie plików, backup' jest prawidłowa, ponieważ przedstawia systematyczny proces archiwizowania zdjęć. Pierwszym krokiem jest stworzenie przejrzystej struktury katalogów, co umożliwia łatwe zarządzanie i lokalizowanie plików w przyszłości. Na przykład, można utworzyć katalogi według dat, wydarzeń lub tematów, co ułatwia przeszukiwanie zbiorów. Następnie nazywanie plików w sposób zrozumiały i spójny, na przykład poprzez dodanie daty lub opisu, pozwala na szybkie zidentyfikowanie zawartości bez konieczności otwierania każdego pliku. Wreszcie, backup jest kluczowym elementem procesu archiwizacji, który chroni przed utratą danych. Warto stosować zewnętrzne nośniki pamięci oraz usługi chmurowe, co zapewnia dodatkowe bezpieczeństwo. Zgodnie z najlepszymi praktykami, należy regularnie aktualizować kopie zapasowe, aby mieć pewność, że wszystkie nowe zdjęcia również są chronione.

Pytanie 34

W fotografii produktowej odbite lustrzane powierzchnie najlepiej fotografować przy użyciu

A. mocnego, punktowego światła skierowanego bezpośrednio na produkt
B. namiotu bezcieniowego i kontrolowanego odbicia kolorowych powierzchni
C. obiektywu szerokokątnego z małej odległości
D. filtru polaryzacyjnego eliminującego wszystkie odbicia
W przypadku fotografii produktowej, błędne jest myślenie, że mocne, punktowe światło skierowane bezpośrednio na produkt daje najlepsze efekty. Takie podejście często prowadzi do prześwietlenia i wypalenia szczegółów, zwłaszcza na połyskliwych powierzchniach. Dodatkowo, zbyt intensywne światło może generować nieestetyczne cienie i odbicia, które utrudniają postrzeganie produktu. Fotografowanie z użyciem filtru polaryzacyjnego, choć wydaje się być dobrym pomysłem, w rzeczywistości może uniemożliwić uzyskanie pożądanych efektów, eliminując wszystkie odbicia, łącznie z tymi, które mogą podkreślić walory produktu. Co więcej, obiektyw szerokokątny używany z małej odległości może zniekształcać obraz, co jest szczególnie problematyczne, gdy chodzi o szczegóły produktu. W praktyce, obiektywy szerokokątne mogą wprowadzać efekt winietowania oraz deformować krawędzie, co w szczególności jest niepożądane w przypadku fotografii produktowej. Te wszystkie błędy są wynikiem niewłaściwego zrozumienia, jak różne źródła światła i techniki fotografowania wpływają na końcowy efekt wizualny. Właściwe podejście do fotografii produktowej wymaga przemyślenia oświetlenia i technik, aby uzyskać obraz, który skutecznie przyciągnie uwagę klientów.

Pytanie 35

Jakim obiektywem najlepiej jest uchwycić zdjęcie budowli, nie oddalając się od niej?

A. Zwykłym.
B. Fotogrametrycznym.
C. Szerokokątnym.
D. Makro.
Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.

Pytanie 36

Aby wykonać zbliżenia zdjęć kropli wody, należy użyć obiektywu

A. lustrzanego
B. długoogniskowego
C. makro
D. szerokokątnego
Obiektyw makro jest idealnym narzędziem do fotografowania kropel wody w zbliżeniu, ponieważ jest zaprojektowany specjalnie do rejestrowania detali w skali bliskiej rzeczywistości. Dzięki dużemu powiększeniu oraz krótkiej odległości ostrzenia, obiektywy makro pozwalają uchwycić subtelności, takie jak tekstura powierzchni kropel czy odbicie światła. Przykładowo, używając obiektywu makro, fotograf może zbliżyć się do kropli wody na liściu, by uchwycić nie tylko jej kształt, ale również szczegóły otoczenia odbijające się w wodzie. Dobre praktyki w fotografii makro obejmują również użycie statywu, co stabilizuje aparat i pozwala na precyzyjne kadrowanie oraz uniknięcie drgań. Warto również pamiętać o doświetlaniu sceny, ponieważ przy małych przysłonach, typowych dla obiektywów makro, światło może być ograniczone. Obiektywy makro są dostępne w różnych ogniskowych, co daje fotografowi możliwość wyboru odpowiedniego narzędzia w zależności od rodzaju ujęcia, które chce uzyskać.

Pytanie 37

Do zaawansowanej obróbki grafiki rastrowej i wektorowej należy na komputerze zainstalować programy

A. CorelDRAW i Adobe Reader.
B. Adobe Photoshop i CorelDRAW.
C. Corel Photo-Paint i Adobe Lightroom.
D. Adobe Reader i Corel Photo-Paint.
Adobe Photoshop i CorelDRAW to obecnie jedne z najbardziej rozpoznawalnych i zaawansowanych narzędzi do pracy z grafiką komputerową – zarówno rastrową, jak i wektorową. Photoshop jest praktycznie branżowym standardem do edycji zdjęć, tworzenia kompozycji czy retuszu materiałów rastrowych. Korzystając z niego, masz dostęp do setek funkcji, warstw, masek, trybów mieszania – to wszystko bardzo przyspiesza pracę przy dużych projektach. Natomiast CorelDRAW jest przykładem profesjonalnego narzędzia do tworzenia i edycji grafiki wektorowej, czyli tej używanej m.in. w logotypach, ilustracjach czy projektach poligraficznych. Z mojego doświadczenia, jeśli ktoś chce zajmować się kompleksowo grafiką – od projektowania wizytówek po cyfrową obróbkę zdjęć do internetu – właśnie te dwa programy dają największe możliwości. Są też powszechnie wykorzystywane w agencjach reklamowych, drukarniach i studiach graficznych, więc ich znajomość po prostu się opłaca. Warto też pamiętać, że oba programy regularnie aktualizują swoje funkcje, dostosowując się do nowych trendów w branży. Pewnie wiele osób słyszało o darmowych alternatywach, ale jeśli zależy Ci na pełnych możliwościach i profesjonalnych efektach, to jednak Photoshop i CorelDRAW są najpewniejszym wyborem. Taka kombinacja świetnie sprawdzi się w pracy zarówno nad grafiką do druku, jak i do internetu.

Pytanie 38

Do sfotografowania ptaka siedzącego na oddalonej gałęzi drzewa w celu efektywnego wypełnienia kadru należy zastosować aparat fotograficzny z obiektywem

A. rybie oko.
B. długooogniskowym.
C. portretowym.
D. szerokokątnym.
Obiektyw długooogniskowy to w fotografii przyrodniczej prawdziwy must-have, zwłaszcza gdy chcemy uchwycić zwierzęta lub ptaki z dystansu i zachować przy tym odpowiednią szczegółowość. Dzięki dużej ogniskowej, często 300 mm lub więcej, możesz „przybliżyć” sobie obiekt bez fizycznego podchodzenia, co przecież w przypadku płochliwych ptaków jest nie tylko trudne, ale często wręcz niemożliwe. W praktyce takie szkła pozwalają wypełnić kadr nawet wtedy, gdy ptak siedzi wysoko na drzewie albo daleko na łące. Moim zdaniem, to właśnie długooogniskowe teleobiektywy – popularnie nazywane tele – gwarantują najlepsze efekty w fotografii dzikiej natury, bo umożliwiają rejestrację detali i separację tła, co podkreśla temat zdjęcia i daje ciekawy efekt bokeh. Rekomendacje branżowe, chociażby National Geographic czy portale typu Digital Photography School, jasno wskazują, że dla tego typu ujęć idealne są ogniskowe rzędu 400 mm lub więcej. Warto też pamiętać, że takie obiektywy często mają optyczną stabilizację obrazu, co bardzo pomaga przy zdjęciach „z ręki”. Często początkujący są zaskoczeni tym, jak bardzo zmienia się perspektywa oraz odwzorowanie odległości przy takich ogniskowych – to daje ogromną przewagę w budowaniu mocnych, profesjonalnych kadrów dzikiej przyrody.

Pytanie 39

Aby uzyskać efekt zatrzymania ruchu opadającej kropli wody, jaki powinien być ustawiony czas naświetlania?

A. 1/125 s
B. 1/500 s
C. 1/30 s
D. 1/2000 s
Odpowiedź 1/2000 s jest prawidłowa, ponieważ czas naświetlania na poziomie 1/2000 sekundy jest wystarczająco krótki, aby zarejestrować bardzo szybkie zjawiska, takie jak spadająca kropla wody. Przy tak krótkim czasie naświetlania, aparat jest w stanie 'zamrozić' ruch, co oznacza, że zarejestruje obraz z minimalnym rozmyciem. W praktyce, takie ustawienia są często stosowane w fotografii sportowej, gdzie szybko poruszające się obiekty muszą być uchwycone w pełnej ostrości. W przypadku fotografii przyrody, na przykład podczas dokumentowania spadających kropli deszczu czy wodospadów, krótki czas naświetlania pozwala uwiecznić detale, które normalnie mogłyby umknąć w wyniku ruchu. Dobrą praktyką jest również zrozumienie, że dla osiągnięcia podobnych efektów, można zastosować dodatkowe akcesoria, takie jak lampy błyskowe, które umożliwiają jeszcze szybsze zamrożenie ruchu. Warto zaznaczyć, że techniki te są zgodne z zasadami stosowanymi w profesjonalnej fotografii, gdzie precyzyjne ustawienia aparatu mają kluczowe znaczenie dla jakości uzyskiwanych obrazów.

Pytanie 40

Bez znajomości rozdzielczości drukarki, plik cyfrowy przeznaczony do umieszczenia w folderze reklamowym powinien być stworzony w rozdzielczości

A. 300 ppi
B. 200 ppi
C. 72 ppi
D. 150 ppi
Przygotowanie materiałów do druku w niewłaściwej rozdzielczości może prowadzić do wielu problemów związanych z jakością wydruku. Wybór 150 ppi jako odpowiedzi może wydawać się kuszący ze względu na mniejsze rozmiary plików, jednak dla materiałów reklamowych jest zbyt niska rozdzielczość. Taki plik będzie mniej ostry, co tym bardziej rzuca się w oczy w przypadku dużych formatów, kiedy wydrukowane obrazy są oglądane z bliska. Z kolei rozdzielczość 200 ppi, choć lepsza od 150, nadal nie osiąga standardu 300 ppi, co sprawia, że detale mogą być mniej wyraźne, co jest niedopuszczalne w profesjonalnym druku. Odpowiedź 72 ppi natomiast jest typowa dla ekranów komputerowych i nie nadaje się do druku, ponieważ jest to zbyt niska rozdzielczość. Materiały przygotowane w tej rozdzielczości mogą wydawać się rozmyte i nieczytelne, co negatywnie wpłynie na wrażenia odbiorców. W praktyce, kluczowym błędem jest postrzeganie rozdzielczości jako jedynego czynnika wpływającego na jakość druku. Użytkownicy często nie zdają sobie sprawy, że rozdzielczość powinna być dostosowana do medium, na którym znajduje się końcowy produkt. W projektach drukowanych, warto zawsze dążyć do uzyskania najwyższej jakości, co w praktyce oznacza stosowanie rozdzielczości 300 ppi dla profesjonalnych materiałów reklamowych.