Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 18:28
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 18:34

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Do wykonania studyjnych zdjęć portretowych w technice low key wskazane jest zastosowanie tła w kolorze

A. żółtym.
B. białym.
C. zielonym.
D. czarnym.
Technika low key w fotografii portretowej polega na tworzeniu zdjęć o przewadze ciemnych tonów, z mocnym kontrastem i subtelnym modelowaniem światłem. Zastosowanie czarnego tła jest tutaj praktycznie nie do zastąpienia. Pozwala ono na uzyskanie głębokiej czerni, co jest kluczowe, żeby postać wyraźnie odcinała się od otoczenia i żeby światło mogło budować plastykę twarzy oraz sylwetki. W studiach fotograficznych czarne tła to absolutny standard przy sesjach low key – gwarantują one, że nie będzie niechcianych odbić światła ani przebarwień, co przy jasnych tłach jest naprawdę trudne do opanowania. Moim zdaniem właśnie przy portretach low key można najlepiej pokazać charakter modela, bo taki klimat zdjęcia działa trochę teatralnie, skupia całą uwagę na twarzy, oczach, emocjach. W praktyce używa się nie tylko czarnej tkaniny, ale też specjalnych matowych materiałów, żeby jeszcze bardziej pochłonąć światło. Z mojego doświadczenia, zdjęcia z czarnym tłem są najbardziej „czyste” i profesjonalne, szczególnie jeśli potem chcemy je jeszcze edytować. Co ciekawe, wielu mistrzów portretu, jak Irving Penn czy Yousuf Karsh, właśnie taki zabieg stosowało, żeby stworzyć niezapomniane, mocno emocjonalne ujęcia. W sumie, jeśli ktoś planuje fotografię low key, czarne tło to taki must-have w studiu – nie ma lepszego rozwiązania.

Pytanie 2

Jakiego koloru tło powinno być użyte, aby osiągnąć maksymalną różnicę w jasności na kolorowym obrazie między tłem a fotografowanym czerwonym jabłkiem?

A. Purpurowe
B. Niebieskie
C. Białe
D. Zielone
Białe tło zapewnia najwyższy kontrast jasności w przypadku fotografowania czerwonego jabłka. Jest to związane z naturą percepcji kolorów i ich jasności. Białe tło odbija większość światła, co sprawia, że czerwień jabłka wydaje się bardziej intensywna i wyraźna. W kontekście teorii kolorów, biel jest kombinacją wszystkich kolorów widzialnych, a czerwony, będąc kolorem o wysokiej długości fali, zyskuje na wyrazistości w zestawieniu z jasnym tłem. W praktyce, fotografowie często wykorzystują białe tło do podkreślenia kolorów obiektów, co jest standardową techniką w fotografii produktowej i portretowej. Warto również zauważyć, że białe tło dobrze współpracuje z oświetleniem naturalnym oraz sztucznym, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu. Przykłady zastosowania tej zasady można znaleźć w reklamach, gdzie intensywne kolory produktów są umieszczane na jasnym tle, aby przyciągnąć uwagę klientów.

Pytanie 3

Światło oświetlające fotografowanego modela na wysokości twarzy, wpadające pod kątem około 45° do osi optycznej obiektywu, ma kierunek

A. przednio-boczny
B. dolno-boczny
C. boczno-boczny
D. górno-boczny
Odpowiedź "przednio-boczny" jest poprawna, ponieważ światło padające na modela z wysokości twarzy pod kątem 45° do osi optycznej obiektywu pochodzi z przodu i nieco z boku. Taka technika oświetleniowa jest powszechnie stosowana w fotografii portretowej, ponieważ podkreśla rysy twarzy, nadając im głębię i charakterystyczny wygląd. W praktyce, ustawiając źródło światła w tej pozycji, można uzyskać korzystne efekty świetlne, które uwydatniają teksturę skóry oraz tworzą atrakcyjne cienie, co jest kluczowe w profesjonalnej fotografii. Warto zwrócić uwagę na to, że oświetlenie przednio-boczne minimalizuje ryzyko powstawania niekorzystnych cieni, które mogą wystąpić przy innych kątów oświetlenia. Użycie tej techniki jest zgodne z praktykami stosowanymi przez doświadczonych fotografów, którzy często eksperymentują z różnymi kątami i wysokościami źródeł światła, aby uzyskać optymalne efekty wizualne.

Pytanie 4

Dla filmu o czułości ISO 100 określono właściwe parametry ekspozycji: czas naświetlania 1/60 sekundy oraz przysłona 11. Jakie ustawienia ekspozycji będą odpowiednie dla filmu o czułości ISO 400?

A. 1/60 s, f/16
B. 1/250 s, f/11
C. 1/60 s, f/5,6
D. 1/250 s, f/5,6
Wybór nieprawidłowych parametrów ekspozycji często wynika z nieporozumień dotyczących zasad działania czułości ISO oraz związku między czasem naświetlania a wartością przysłony. Odpowiedzi, które nie zmieniają czasu naświetlania lub nie dostosowują wartości przysłony odpowiednio do zmienionej czułości, mogą prowadzić do błędów w naświetlaniu. Na przykład, utrzymanie czasu naświetlania na poziomie 1/60 s przy podwyższonej wartości ISO 400 nie uwzględnia zwiększenia wrażliwości filmu, co może skutkować prześwietleniem obrazu. Wartość przesłony f/16, w przypadku jednego z wyborów, jest zbyt mało otwarta na taką ekspozycję, co dodatkowo zmniejsza ilość światła docierającego do filmu, jednak nie w wystarczającym stopniu, aby zrównoważyć wyższą czułość. Utrzymanie przysłony na f/5,6 w połączeniu z czasem 1/60 s również jest błędne, ponieważ zwiększona czułość wymaga redukcji światła, co można osiągnąć poprzez zastosowanie wyższej wartości przysłony. Dodatkowo, wybór 1/250 s, f/5,6, choć z pozoru może wydawać się właściwy, w rzeczywistości nie osiąga on wystarczającej redukcji światła dla ekspozycji przy ISO 400. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie zasady działania przysłony oraz jej wpływu na ilość światła, które dociera do matrycy lub filmu. Dobrze zrozumiane mechanizmy związane z ekspozycją są niezbędne do osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych i technicznych w fotografii.

Pytanie 5

Wygładzanie skóry w programie Adobe Photoshop realizowane jest z użyciem narzędzia

A. gumka.
B. inteligentne wyostrzanie.
C. separacja częstotliwości.
D. stempel.
Wiele osób zaczynających przygodę z Photoshopem często myśli, że narzędzia takie jak gumka, stempel czy nawet inteligentne wyostrzanie są odpowiednie do wygładzania skóry. Gumka w praktyce służy raczej do usuwania fragmentów obrazu – po prostu kasuje piksele, przez co nie da się jej wykorzystać do retuszu w sposób precyzyjny czy estetyczny. Takie podejście może prowadzić do widocznych, nienaturalnych dziur albo braku ciągłości tekstury, co jest nie do przyjęcia w profesjonalnej fotografii. Stempel to narzędzie typowo do klonowania fragmentów – świetnie się sprawdza do usuwania pojedynczych niedoskonałości, pryszczy czy plamek, ale jeśli zaczynamy nim „wygładzać” całą skórę, efekt jest najczęściej nienaturalny, bo powstają powtarzające się wzory albo zamazane miejsca. Brakuje też kontroli nad oddzieleniem detali od warstw tonalnych, co jest podstawą w dobrym retuszu. Inteligentne wyostrzanie z kolei działa dokładnie odwrotnie – podkreśla szczegóły i zwiększa kontrast na krawędziach, więc nie nadaje się do wygładzania, a wręcz może pogorszyć wygląd skóry, uwypuklając jej mankamenty. Wygładzanie skóry wymaga precyzji, zachowania naturalnej tekstury i subtelnych zmian – dlatego w branży przyjęło się stosować zaawansowane techniki, takie jak separacja częstotliwości. Błędnym założeniem jest sądzić, że proste narzędzia dadzą równie profesjonalny efekt jak metody wykorzystywane przez najlepszych retuszerów. Warto od początku uczyć się rozróżniać, kiedy użyć jakiej techniki i czemu nie każda sprawdzi się w tym samym zadaniu.

Pytanie 6

Czy oświetlenie rembrandtowskie można uzyskać przez umiejscowienie światła głównego

A. poniżej obiektywu
B. bezpośrednio nad obiektywem
C. w miejscu przednio-górno-bocznym
D. za modelem, w kierunku obiektywu
Umieszczenie światła poniżej obiektywu prowadzi do zupełnie innego efektu oświetleniowego, nazywanego oświetleniem dolnym. Takie ustawienie światła może powodować nieprzyjemne cienie na twarzy, szczególnie pod oczami, co może wywoływać niekorzystne wrażenia estetyczne i dramatyczne. W przypadku umiejscowienia światła tuż nad obiektywem, również nie uzyskamy pożądanego efektu rembrandtowskiego, ponieważ światło nie będzie w stanie odpowiednio modelować kształtu twarzy. Zamiast tego stworzy efekt płaskiego oświetlenia, który może zniekształcać rysy i prowadzić do braku głębi w obrazie. Umieszczenie światła za modelem w kierunku obiektywu natomiast skutkuje oświetleniem tylnym, co całkowicie eliminuje cienie i prowadzi do efektywnego 'wyciągnięcia' modela z tła, ale nie nadaje charakterystycznych rysów i nie spełnia założeń oświetlenia rembrandtowskiego. Wszystkie te błędne koncepcje wynikają z nieznajomości zasad modelowania światłem, które są kluczowe w fotografii i filmie. Używanie niewłaściwych technik prowadzi do zniekształcenia zamysłu artystycznego oraz potencjalnego obniżenia jakości finalnych prac fotograficznych.

Pytanie 7

Na zdjęciu zastosowano plan

Ilustracja do pytania
A. amerykański.
B. zbliżenie.
C. bliski.
D. pełny.
Wybór odpowiedzi 'pełny' jest poprawny, ponieważ na zdjęciu zastosowano plan pełny, który charakteryzuje się szerokim kadrem ukazującym zarówno elementy architektury, jak i krajobraz naturalny. Plan pełny jest istotnym narzędziem w fotografii oraz filmie, gdyż pozwala na ukazanie kontekstu całej sceny, co jest szczególnie ważne w przedstawieniu relacji między obiektami a otaczającym je środowiskiem. Przykładami zastosowania planu pełnego mogą być zdjęcia krajobrazów, gdzie ważne jest uchwycenie zarówno detali, jak i ogólnej kompozycji. W praktyce, plan pełny jest często wykorzystywany w reportażach, gdzie kontekst jest kluczowy dla zrozumienia sytuacji. Warto również odwołać się do standardów branżowych, które zalecają stosowanie planu pełnego w dokumentacji architektonicznej oraz w filmie fabularnym, aby w pełni oddać atmosferę miejsca i jego znaczenie. Zrozumienie i umiejętność stosowania różnych rodzajów kadrów, w tym planu pełnego, jest niezbędne dla każdego fotografa i filmowca, aby skutecznie komunikować wizję artystyczną.

Pytanie 8

Jaka perspektywa została zastosowana podczas wykonywania prezentowanego zdjęcia?

Ilustracja do pytania
A. Zbieżna do jednego punktu zbiegu.
B. Zbieżna do dwóch punktów zbiegu.
C. Kulisowa.
D. Ptasia.
Wybierając inne opcje, można natknąć się na parę typowych błędów związanych z perspektywą. Na przykład, perspektywa kulisowa ma swoje zasady i sprawia, że obiekty wyglądają na głębokie, ale nie prowadzi linii do dwóch punktów, jak w przypadku tego zdjęcia. Często to się myli z perspektywą zbieżną, jednak to bardziej statyczne podejście. A jeśli myślisz o perspektywie zbieżnej do jednego punktu, to tam wszystkie linie zbiegają się w jednym punkcie. To dwa różne podejścia, i to może być mylące. Gdybyś wybrał odpowiedź "ptasia", to można by się w tym pogubić. Ta perspektywa pokazuje widok z góry, co może dawać wrażenie, że zdjęcie jest zrobione z powietrza. W rzeczywistości, te różne techniki mają swoje miejsce, ale w analizowanym zdjęciu nie widzimy tych linii zbiegu. Zrozumienie tych różnic jest naprawdę ważne, gdy chcemy dokładnie analizować perspektywę w sztuce i fotografii.

Pytanie 9

Wskaż właściwe parametry obrazu, który ma być użyty w galerii internetowej?

A. JPEG, 72 ppi, RGB
B. TIFF, 72 ppi, RGB
C. JPEG, 300 ppi, CMYK
D. TIFF, 300 ppi, CMYK
Odpowiedź JPEG, 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ format JPEG jest najczęściej stosowany w internecie, ze względu na efektywność kompresji i niewielki rozmiar pliku, co zapewnia szybkie ładowanie zdjęć na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest standardem optymalnym dla wyświetlania obrazów w sieci, ponieważ ludzkie oko nie jest w stanie dostrzec większej szczegółowości przy takiej wartości na ekranie. Kolor RGB to model barw, który jest odpowiedni dla wyświetlaczy elektronicznych, gdyż ekran emituje światło w tych trzech podstawowych kolorach. Przykładowo, zdjęcia produktów w sklepach internetowych powinny być zapisane w tym formacie, aby umożliwić użytkownikom szybkie przeglądanie i ładne odwzorowanie kolorów. Dobre praktyki sugerują również, aby obrazy w sieci były zoptymalizowane pod kątem rozmiaru, co można osiągnąć przy użyciu formatu JPEG przy zachowaniu odpowiedniej jakości wizualnej.

Pytanie 10

Jaki symbol wskazuje na proces chemicznej obróbki materiału, który można odwrócić?

A. RA 4
B. EP 2
C. E 6
D. C 41
Odpowiedź "E 6" jest prawidłowa, ponieważ symbol ten wskazuje na proces obróbki chemicznej materiałów odwracalnych, co jest kluczowe w wielu branżach, w tym w inżynierii materiałowej i przemyśle chemicznym. Procesy te często obejmują zastosowanie substancji chemicznych, które mogą zmieniać właściwości materiałów, ale pozwalają na ich późniejsze przywrócenie do stanu wyjściowego. Przykładami takich procesów są niektóre techniki obróbki powierzchniowej, jak pasywacja stali nierdzewnej, gdzie chemiczne reakcje na powierzchni materiału prowadzą do utworzenia ochronnej warstwy, która jest odwracalna w przypadku, gdy czynnik agresywny usunie tę warstwę. W praktyce inżynieryjnej, znajomość takich procesów jest niezbędna do projektowania komponentów, które muszą być odporne na korozję lub degradację. Normy takie jak ASTM czy ISO dostarczają wytycznych dotyczących tych procesów, co pozwala na ich standaryzację i zapewnienie wysokiej jakości produktów.

Pytanie 11

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

Ilustracja do pytania
A. wyostrzenie.
B. solaryzacja.
C. usuwanie przeplotu.
D. redukcja szumów.
Wybór odpowiedzi związanej z redukcją szumów, wyostrzeniem lub usuwaniem przeplotu może prowadzić do nieporozumień dotyczących zastosowania filtrów w fotografii i grafice cyfrowej. Redukcja szumów to technika mająca na celu eliminację niepożądanych zakłóceń wizualnych, które mogą powstawać w wyniku niskiej jakości obrazu lub niekorzystnych warunków oświetleniowych. Jej celem jest poprawa jakości zdjęcia poprzez wygładzenie powierzchni obrazu, co jest zdecydowanie odmiennym procesem od solaryzacji, która dodaje artystyczny efekt. Wyostrzenie, z kolei, polega na zwiększeniu kontrastu krawędzi w obrazie, co pozwala na uwydatnienie detali, ale również nie ma nic wspólnego z techniką solaryzacji. Usuwanie przeplotu jest procesem stosowanym w kontekście przetwarzania wideo, który ma na celu poprawę jakości obrazu poprzez eliminację efektów zniekształcenia. Każda z tych technik ma swoje specyficzne zastosowania, ale nie odpowiadają one na efekt solaryzacji. Pojawienie się zamieszania między tymi pojęciami może wynikać z braku zrozumienia różnic między różnymi technikami przetwarzania obrazu. Kluczowe jest zrozumienie, że efekty artystyczne, takie jak solaryzacja, różnią się znacząco od technik mających na celu poprawę jakości obrazu, co może prowadzić do niepoprawnych wniosków przy analizy obrazów w kontekście ich estetyki i techniki fotograficznej.

Pytanie 12

Wykonanie montażu fotografii panoramicznej, połączenie zdjęć w technice HDR oraz wykonanie stykówki i animacji jest możliwe w programie

A. Adobe Lightroom
B. Adobe Photoshop
C. Paint
D. GIMP
Adobe Photoshop to narzędzie, które od wielu lat jest branżowym standardem, jeśli chodzi o zaawansowaną edycję zdjęć, montaż panoram, obróbkę HDR, robienie stykówek i tworzenie prostych animacji poklatkowych. W praktyce, kiedy dostajemy serię zdjęć panoramicznych, Photoshop umożliwia ich automatyczne składanie w jedną całość dzięki funkcji Photomerge, co bardzo ułatwia pracę zwłaszcza przy zdjęciach nierównych albo z lekko różniącą się ekspozycją. Jeśli chodzi o HDR, to Photoshop pozwala na precyzyjne łączenie kilku ujęć tego samego kadru wykonanych przy różnych ustawieniach naświetlenia, dzięki czemu uzyskujemy bardzo szeroki zakres tonalny bez utraty detali w światłach i cieniach. Stykówki, czyli tzw. kontakty, też zrobisz tu bez problemu – wystarczy użyć odpowiedniej akcji lub automatu, żeby wygenerować miniatury całej sesji na jednym arkuszu, co jest bardzo wygodne np. przy prezentacji zdjęć klientowi. No i animacje – niby nie filmowy kombajn, ale do prostych GIF-ów czy pokazów poklatkowych spokojnie wystarcza. Moim zdaniem, Photoshop wygrywa tym, że łączy te funkcje w jednym miejscu i daje ogrom możliwości, jeśli chodzi o precyzyjną kontrolę nad efektem końcowym. W środowisku profesjonalistów to po prostu podstawowe narzędzie pracy – i nie bez powodu!

Pytanie 13

W jakim formacie zapisywane są obrazy, aby zachować najwyższą jakość i elastyczność w postprodukcji?

A. TIFF
B. PNG
C. RAW
D. JPEG
Format RAW to nieprzetworzony format pliku, który zapisuje dane bezpośrednio z matrycy aparatu, co oznacza, że nie jest poddawany żadnej kompresji czy korekcji. Dzięki temu zachowuje pełną gamę tonalną i szeroki zakres dynamiczny, co jest kluczowe w postprodukcji. Fotografowie i edytorzy cenią RAW za możliwość późniejszej regulacji balansu bieli, ekspozycji, kontrastu i innych parametrów bez utraty jakości. Format ten pozwala na uzyskanie najwyższej jakości zdjęć, ponieważ wszystkie informacje z matrycy są zachowane. Z mojego doświadczenia wynika, że praca z plikami RAW to standard w profesjonalnej fotografii, zwłaszcza w przypadku sesji, w których kluczowa jest jakość i możliwość dostosowania obrazu do różnych potrzeb klienta. Obecnie większość profesjonalnych aparatów ma możliwość zapisu w tym formacie, co jest zgodne z branżowymi standardami, które promują maksymalizację potencjału sprzętu fotograficznego i możliwości twórczych.

Pytanie 14

W celu uzyskania prawidłowego obrazu techniką HDR należy wykonać od 2 do 10 zdjęć w formacie

A. JPEG z zastosowaniem bracketingu ekspozycji.
B. JPEG z zastosowaniem bracketingu ostrości.
C. RAW z zastosowaniem bracketingu ostrości.
D. RAW z zastosowaniem bracketingu ekspozycji.
HDR, czyli High Dynamic Range, to technika, która polega na połączeniu kilku zdjęć wykonanych z różnymi wartościami ekspozycji, żeby uzyskać obraz o szerszej rozpiętości tonalnej niż to, co jest możliwe na pojedynczej fotografii. Kluczową sprawą w fotografii HDR jest właśnie ten bracketing ekspozycji – aparat wykonuje serię zdjęć, każde z innym czasem naświetlania albo wartością EV. Dzięki temu masz potem ciemne zdjęcia z detalami w światłach, neutralne oraz jasne z detalami w cieniach. Format RAW jest tutaj bardzo ważny, bo pozwala zachować maksimum informacji z matrycy – szczególnie tych oświetleniowych, które później są kluczowe przy łączeniu i wywoływaniu HDR w postprodukcji. JPEG bezpowrotnie kasuje część informacji, więc HDR na JPEG-ach to nie jest dobry pomysł – efekty są dużo gorsze. Moim zdaniem, nawet początkujący fotograf zauważy różnicę na finalnym zdjęciu. W branży praktycznie wszyscy polecają RAW – Adobe, Phase One czy nawet producenci sprzętu, jak Canon czy Nikon, kładą na to nacisk w instrukcjach dotyczących HDR. Przykładowo, robiąc zdjęcia wnętrza kościoła lub krajobrazu o zachodzie słońca, RAW z bracketingiem ekspozycji pozwoli Ci zapanować nad światłami i cieniami tak, że zdjęcie będzie wyglądać bardziej naturalnie dla ludzkiego oka. Naprawdę, RAW i bracketing ekspozycji to fundamenty dobrego HDR-a – jak już się raz przekonałem na własnej skórze, innego sensownego sposobu nie ma.

Pytanie 15

Które narzędzie należy zastosować do zaznaczenia obiektu wskazanego na zdjęciu?

Ilustracja do pytania
A. Kadrowanie.
B. Różdżkę.
C. Zaznaczenie eliptyczne.
D. Lasso.
Narzędzie Lasso jest idealnym rozwiązaniem do zaznaczania obiektów o nieregularnych kształtach, co zostało również zaprezentowane na zdjęciu. Jego główną zaletą jest elastyczność, która pozwala na precyzyjne zaznaczanie nawet skomplikowanych konturów. W praktyce, Lasso znajduje zastosowanie w edytorach graficznych takich jak Adobe Photoshop, gdzie uzyskuje się pełną kontrolę nad tym, co zostanie zaznaczone. Użytkownik może swobodnie prowadzić wskaźnik, co umożliwia uchwycenie subtelnych detali i krzywizn, które mogłyby być pominięte przy użyciu sztywniejszych narzędzi. Do efektywnego wykorzystania Lasso, warto zwrócić uwagę na techniki takie jak ręczne przesuwanie wskaźnika, co w połączeniu z odpowiednim przybliżeniem daje możliwość dokładnego definiowania zaznaczenia. Użycie tego narzędzia w kontekście projektowania graficznego, retuszu zdjęć czy montażu filmów, jest zgodne z najlepszymi praktykami, pozwalając na kreatywne podejście do pracy z obrazem, co czyni Lasso niezwykle przydatnym narzędziem w codziennej pracy kreatywnej.

Pytanie 16

Zjawisko dyfrakcji wpływające na pogorszenie jakości zdjęcia pojawia się przy

A. bardzo dużych otworach przysłony (f/1.4 i większych)
B. bardzo małych otworach przysłony (f/22 i mniejszych)
C. długich czasach naświetlania (powyżej 1 s)
D. wysokich wartościach czułości ISO (powyżej 3200)
Na pierwszy rzut oka można by pomyśleć, że duże otwory przysłony, takie jak f/1.4, mogą powodować problemy z jakością obrazu, ale w rzeczywistości to nieprawda. Duże otwory przysłony skutkują mniejszą głębią ostrości, co może być pożądane w portretach, gdzie tło powinno być rozmyte. To, co może wpływać na jakość, to aberracje optyczne, a nie dyfrakcja. Czas naświetlania, nawet bardzo długi, nie wpływa na dyfrakcję, lecz na możliwość uzyskania ruchu w kadrze lub szumy. Wysokie wartości ISO, powyżej 3200, zazwyczaj prowadzą do pojawienia się szumów, ale nie mają związku z zjawiskiem dyfrakcji. Często błędnie przyjmuje się, że wszystkie te czynniki wpływają na ostrość zdjęcia w ten sam sposób, co dyfrakcja, podczas gdy w rzeczywistości każda z tych koncepcji ma swoje unikalne podłoże fizyczne i praktyczne zastosowanie. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jak różne ustawienia aparatu wpływają na wynik końcowy, aby świadomie dobierać odpowiednie parametry do pożądanych efektów, a nie stosować ogólne zasady, które mogą wprowadzać w błąd.

Pytanie 17

Której czynności nie można wykonać w programie Adobe Photoshop?

A. Trasowania mapy bitowej.
B. Obrysowania zaznaczenia.
C. Rasteryzacji warstwy tekstowej.
D. Wypełnienia zaznaczenia.
Trasowanie mapy bitowej to proces charakterystyczny głównie dla programów do grafiki wektorowej, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Photoshop, choć potężny w obróbce obrazów rastrowych i posiadający narzędzia wektorowe (np. pióro czy kształty), nie umożliwia bezpośredniego trasowania bitmapy, tzn. nie przekształca automatycznie obrazu rastrowego w obiekty wektorowe. W praktyce oznacza to, że jeśli mamy zdjęcie czy rysunek w postaci bitmapy, Photoshop pozwoli nam je poprawiać, malować, retuszować, nawet zamieniać pojedyncze elementy na kształty, ale nie wygeneruje wektorowych ścieżek odpowiadających całemu obrazkowi tak, jak to robi np. funkcja 'Image Trace' w Illustratorze. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób próbuje takiej konwersji właśnie w Photoshopie, ale kończy się to na ręcznym rysowaniu ścieżek lub eksportowaniu do programów wektorowych. Standardy branżowe wyraźnie rozdzielają funkcje programów rastrowych i wektorowych – Photoshop jest liderem w pracy nad bitmapą, ale trasowanie pozostaje domeną narzędzi wektorowych. Dlatego też, jeśli ktoś chce uzyskać profesjonalny, skalowalny kontur grafiki, powinien sięgnąć po odpowiednie oprogramowanie wektorowe. Photoshop świetnie sobie radzi z wypełnieniami zaznaczeń, obrysowywaniem czy rasteryzacją warstw tekstowych, ale trasowania bitmapy w nim po prostu nie znajdziesz.

Pytanie 18

Aby zwiększyć głębię ostrości w tych samych warunkach oświetleniowych, które są ustalone przez czas ekspozycji 1/125 s oraz wartość przysłony f/5,6, jakie parametry powinny być ustawione w aparacie?

A. 1/30 s i f/8
B. 1/15 s i f/11
C. 1/250 s i f/4
D. 1/60 s i f/8
Jak nie wyszło, to trzeba trochę pomyśleć o tym, jak zmiany w przysłonie i czasie naświetlania wpływają na zdjęcia. Na przykład, wybór przysłony f/4 to zły pomysł, bo to daje mniejszą głębię ostrości niż f/5,6. Mniejszy czas naświetlania, jak 1/30 s, może spowodować, że zdjęcie będzie poruszone, zwłaszcza przy długich ogniskowych, gdzie stabilność to klucz. A zmiana przysłony na f/11, jak ktoś sugerował, może też wprowadzać problemy, bo zjawisko dyfrakcji może pogorszyć ostrość. Wydaje się, że niektórzy myślą, że im większa przysłona, tym lepiej, ale to nie do końca prawda. Ważne jest, żeby pamiętać o równowadze między tymi parametrami oraz o świetle i obiektywie, których się używa. Dobrze mieć to na uwadze, bo to rzeczy, które mogą mieć duży wpływ na efekt końcowy.

Pytanie 19

Zdjęcie wykonano przy oświetleniu

Ilustracja do pytania
A. pod słońce rozproszonym.
B. pod słońce skierowanym.
C. bocznym skierowanym.
D. bocznym rozproszonym.
Wybór 'pod słońce skierowanym' to strzał w dziesiątkę! Na zdjęciu widać mocne światło, które jasno pada w stronę obiektywu, co tworzy te wyraźne cienie i duży kontrast. To typowe dla sytuacji, gdy słońce świeci prosto w aparat. W fotografii to mega ważne, żeby umieć rozpoznać, jakie mamy oświetlenie, bo od tego zależy, jak finalnie zdjęcie będzie wyglądać. Oświetlenie pod słońce jest super do tworzenia dramatycznych efektów i uwydatniania szczegółów, zwłaszcza w krajobrazach czy portretach. Fajnie jest też pomyśleć o filtrach polaryzacyjnych, które mogą zredukować odblaski i poprawić kolory przy takim mocnym świetle!

Pytanie 20

Jakiego filtra należy użyć podczas robienia zdjęć w podczerwieni?

A. UV
B. Połówkowy
C. IR
D. Polaryzacyjny
Filtr IR (podczerwieni) jest niezbędnym narzędziem podczas wykonywania zdjęć w tym zakresie spektralnym, ponieważ jego zadaniem jest przepuszczenie promieniowania podczerwonego, a jednocześnie zablokowanie widocznego światła. W fotografii podczerwonej, szczególnie w zastosowaniach artystycznych i naukowych, kluczowe jest uchwycenie detali, które są niewidoczne dla ludzkiego oka. Przykładowo, w fotografii krajobrazowej, użycie filtru IR pozwala na uzyskanie niezwykłych efektów wizualnych, takich jak jasne niebo w kontrastującym tle zieleni roślinności, która odbija podczerwień. Dzięki zastosowaniu filtra IR, można również badać termiczne właściwości obiektów, co znajduje zastosowanie w naukach przyrodniczych oraz medycynie. Standardy branżowe zalecają użycie filtrów IR o wysokiej przepuszczalności w zakresie długości fal 700-1200 nm, co zapewnia odpowiednią jakość obrazu oraz minimalizuje zniekształcenia.

Pytanie 21

Na czym polega wywoływanie forsowne?

A. nieustannym mieszaniu reagentów
B. wydłużonym czasie wywołania
C. skróconym czasie wywołania
D. wywoływaniu w niższej temperaturze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wywoływanie forsowne to technika stosowana w procesach chemicznych, szczególnie w fotografii, polegająca na wydłużeniu czasu działania odczynników, co pozwala na osiągnięcie pożądanych efektów chemicznych. Przykładem może być proces wywoływania filmów fotograficznych, w którym odpowiednie przedłużenie czasu działania chemikaliów poprawia kontrast i szczegółowość obrazu. W praktyce, manipulując czasem wywoływania, można uzyskać różnorodne efekty, co jest szczególnie istotne w przypadku negatywów czarno-białych. W kontekście standardów branżowych, taka technika często wymaga precyzyjnego monitorowania warunków, aby uniknąć prześwietlenia lub niedoświetlenia, co jest kluczowe w uzyskiwaniu wysokiej jakości obrazów. Zrozumienie wywoływania forsownego pozwala na świadome kierowanie procesami chemicznymi w różnych dziedzinach, od fotografii po przemysł farmaceutyczny.

Pytanie 22

Jaki sposób pomiaru światła przedstawiono na schemacie?

Ilustracja do pytania
A. Bezpośredni światła padającego na obiekt.
B. Punktowy światła odbitego.
C. Uśredniony światła odbitego.
D. Punktowy światła padającego na obiekt.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź wskazuje na pomiar bezpośredniego światła padającego na obiekt, co jest podstawowym sposobem oceny oświetlenia w wielu zastosowaniach, takich jak fotografia czy inżynieria oświetleniowa. Bezpośredni pomiar światła wymaga skierowania światłomierza bezpośrednio na źródło światła, co pozwala na uzyskanie dokładnych wartości natężenia oświetlenia. W praktyce, ten sposób pomiaru jest kluczowy w ustawieniach studyjnych, gdzie precyzyjne oświetlenie ma ogromny wpływ na jakość zdjęć. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące pomiarów świetlnych, podkreślają znaczenie bezpośredniego pomiaru w ocenie efektywności oświetlenia i jakości światła. Dzięki temu można dostosować parametry oświetlenia, aby uzyskać pożądany efekt wizualny oraz spełnić wymogi techniczne, na przykład w kontekście oświetlenia wnętrz w architekturze czy na planie filmowym.

Pytanie 23

W których formatach można zarchiwizować obrazy z zachowaniem warstw?

A. PNG, PDF, PSD
B. TIFF, PDF, PSD
C. JPEG, PDF, PSD
D. PNG, BMP, GIF

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Formaty TIFF, PDF oraz PSD to jedne z najbardziej uniwersalnych i zarazem profesjonalnych rozwiązań, jeśli chodzi o archiwizację obrazów z zachowaniem warstw. Z mojego doświadczenia wynika, że w branży graficznej, archiwizowanie projektów z warstwami jest standardową praktyką - np. przy retuszu zdjęć, składzie DTP czy projektowaniu grafiki użytkowej. TIFF pozwala na zachowanie warstw w trybie tzw. TIFF z warstwami (np. w Photoshopie), chociaż nie wszystkie aplikacje je potem odczytują. PDF to także bardzo elastyczny format, bo nie tylko przechowuje warstwy, ale i wektory, tekst, przezroczystość. Najlepszym wyborem do wymiany plików między różnymi programami bywa PSD, czyli natywny format Photoshopa. Tam warstwy są przechowywane najpełniej – z maskami, trybami mieszania, stylami warstw itd. Archiwizowanie w tych formatach daje szansę na wrócenie do projektu po latach i dokonanie zmian bez utraty jakości. Moim zdaniem nie ma nic gorszego niż strata warstw przez zapis w złym formacie; standardy branżowe wręcz zalecają unikanie formatów stratnych w archiwizacji materiałów produkcyjnych, a tu TIFF, PDF i PSD wypadają najlepiej. Warto pamiętać, że np. agencje reklamowe czy drukarnie często wymagają plików z warstwami do dalszej edycji – bez tego poprawki są wręcz niemożliwe.

Pytanie 24

W analogowej fotografii na materiale światłoczułym typu 135 obiektyw uznawany za portretowy charakteryzuje się ogniskową

A. 24 mm
B. 18 mm
C. 50 mm
D. 135 mm

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obiektyw o ogniskowej 135 mm jest uznawany za portretowy w fotografii analogowej, ponieważ zapewnia odpowiednią perspektywę oraz kompresję obrazu, co jest kluczowe dla uchwycenia naturalnego wyglądu portretowanych osób. Ogniskowa 135 mm pozwala na uzyskanie ładnego rozmycia tła, co wydobywa główny obiekt zdjęcia, czyli osobę na portrecie, na pierwszy plan. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie portretowania, gdzie istotne jest, aby uwydatnić detale twarzy oraz uniknąć zniekształceń, które mogą występować przy krótszych ogniskowych. Warto zauważyć, że obiektywy portretowe często mają też większą przysłonę, co umożliwia uzyskanie płytkiej głębi ostrości i lepszego bokeh, co jest pożądane w portretach. W praktyce, wielu fotografów korzysta z obiektywów 135 mm do sesji zdjęciowych w studio oraz w plenerze, gdzie taka ogniskowa sprawdza się idealnie do uchwycenia emocji i charakteru modela.

Pytanie 25

Który typ obiektywu powinno się zastosować do uchwycenia dużej sceny na świeżym powietrzu z bliskiej odległości?

A. Teleobiektywu
B. Standardowego
C. Makro
D. Szerokokątnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szerokokątne obiektywy są idealnym wyborem do fotografowania obszernych scen, zwłaszcza w plenerze. Dzięki większemu kątowi widzenia, który często wynosi od 24 mm do 35 mm w przypadku obiektywów pełnoklatkowych, pozwalają one na uchwycenie większej ilości szczegółów w kadrze. Tego rodzaju obiektywy są szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy fotografujemy z bliskiej odległości, na przykład podczas uwieczniania architektury, krajobrazów czy wydarzeń na świeżym powietrzu. Użycie szerokokątnego obiektywu zwiększa głębię ostrości, co pozwala na uzyskanie wyraźnych zdjęć zarówno bliskich obiektów, jak i tych znajdujących się w tle. Dodatkowo, szerokokątne obiektywy często posiadają konstrukcję minimalizującą zniekształcenia, co sprawia, że zdjęcia są bardziej naturalne i estetyczne. Warto wspomnieć, że techniki kompozycyjne, takie jak zasada trójpodziału, w połączeniu z szerokokątnym obiektywem, mogą znacząco podnieść jakość uchwyconych kadrów, co czyni go standardem w profesjonalnej fotografii plenerowej.

Pytanie 26

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

Ilustracja do pytania
A. przednie
B. dolne
C. górne.
D. boczne.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'boczne' jest poprawna, ponieważ w przedstawionej fotografii katalogowej widać wyraźne cienie po prawej stronie przedmiotu. To wskazuje, że źródło światła znajduje się po lewej stronie, co jest typowe dla oświetlenia bocznego. Oświetlenie boczne jest istotnym elementem w fotografii, ponieważ pozwala na wydobycie detali i tekstur obiektów, tworząc efekt trójwymiarowości. Przykładem zastosowania oświetlenia bocznego może być fotografia produktowa, gdzie celem jest ukazanie detali przedmiotów, takich jak biżuteria czy zegarki. Dzięki zastosowaniu światła bocznego można uzyskać głębię obrazu, co zwiększa atrakcyjność wizualną fotografii. Dobra praktyka w fotografii to eksperymentowanie z różnymi kątami padania światła, co pozwala na osiągnięcie zróżnicowanych efektów. Warto również zwrócić uwagę na zastosowanie modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które mogą pomóc w kontrolowaniu intensywności i kierunku światła, co jest kluczowe w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 27

Aby przekształcić obrazy analogowe na format cyfrowy, należy zastosować

A. skanera
B. monopodu
C. kopiarki
D. rzutnika

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skaner to urządzenie służące do przetwarzania obrazów analogowych na postać cyfrową, co jest kluczowe w procesie digitalizacji. Działa na zasadzie skanowania obrazu, rejestrując każdy jego szczegół w postaci danych cyfrowych. Skanery są stosowane w wielu dziedzinach, takich jak archiwizacja dokumentów, fotografia cyfrowa oraz przetwarzanie obrazów w medycynie. W standardowych praktykach skanowania, urządzenia te charakteryzują się różnymi rozdzielczościami, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości cyfrowego obrazu. Na przykład, profesjonalne skanery do zdjęć mogą osiągać rozdzielczości sięgające 4800 dpi, co pozwala na zachowanie detali w dużych formatach. Dzięki zastosowaniu skanera, uzyskujemy pliki, które można łatwo edytować, przechowywać i udostępniać w formie cyfrowej, co jest zgodne z obecnymi standardami w zakresie zarządzania danymi i archiwizacją.

Pytanie 28

Przedstawioną fotografię zbudowano na bazie kompozycji

Ilustracja do pytania
A. według złotego podziału.
B. diagonalnej.
C. ukośnej z układem opartym na trójkątach.
D. spiralnej.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ kompozycja na zdjęciu rzeczywiście opiera się na ukośnej linii oraz układzie opartym na trójkątach. W fotografii kompozycja ukośna jest szczególnie efektywna, ponieważ wprowadza dynamikę i ruch do kadru, co przyciąga uwagę widza. W tym przypadku zając trzymający doniczkę z kwiatem tworzy wizualny dynamizm, którego linie biegną od lewego dolnego rogu do prawego górnego rogu. Trójkąty są klasycznym elementem kompozycyjnym, który można znaleźć w wielu dziełach sztuki i fotografii, gdyż kierują wzrok odbiorcy i stabilizują wizualny układ. Przykładem zastosowania tej techniki w praktyce są zdjęcia portretowe, gdzie postać jest umieszczona na ukośnej linii, co wzmacnia wyrazistość i zainteresowanie. W dobrych praktykach fotografii, rozpoznanie i umiejętność zastosowania takich kompozycji są kluczem do tworzenia estetycznych i interesujących kadrów.

Pytanie 29

Proces kalibracji monitora ma na celu

A. zmniejszenie zużycia energii
B. zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów
C. zwiększenie jasności wyświetlacza
D. zwiększenie częstotliwości odświeżania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kalibracja monitora to proces, który ma na celu zapewnienie wiernego odwzorowania kolorów. W praktyce oznacza to, że barwy wyświetlane na ekranie są zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w pracy z grafiką, fotografią czy w druku. Istnieją różne metody kalibracji, w tym korzystanie z profesjonalnych narzędzi, takich jak kolorimetry czy spektrofotometry, które umożliwiają precyzyjne dostosowanie ustawień monitora. Dzięki kalibracji można uzyskać zgodność z uznawanymi standardami branżowymi, takimi jak sRGB czy Adobe RGB. Regularne kalibrowanie monitora jest zalecane, ponieważ z upływem czasu parametry techniczne wyświetlacza mogą się zmieniać, co prowadzi do odchyleń w odwzorowaniu kolorów. Z własnego doświadczenia wiem, że kalibrowany monitor znacznie ułatwia pracę, gdyż eliminuje ryzyko nieprawidłowości w finalnych produktach, co może zaoszczędzić wiele czasu i kosztów związanych z poprawkami.

Pytanie 30

Na którym zdjęciu jest sfotografowany detal architektoniczny?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. C.
C. D.
D. A.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zdjęcie A jest poprawnym wyborem, ponieważ przedstawia zbliżenie na detal architektoniczny, który można zdefiniować jako niewielki fragment większej struktury, często mający na celu podkreślenie estetyki i funkcji budowli. Detale architektoniczne, takie jak ornamenty, filary, czy ramy okienne, odgrywają kluczową rolę w projektowaniu obiektów budowlanych, przyczyniając się do ich unikalności i charakteru. W praktyce architektonicznej detale są często wykorzystywane do wzmocnienia stylu danego budynku czy struktury, a także do tworzenia harmonii z otoczeniem. Na przykład, w architekturze klasycznej detale takie jak kolumny czy gzymsy pełnią zarówno funkcje konstrukcyjne, jak i estetyczne. Dodatkowo, zrozumienie detali architektonicznych jest niezbędne w procesie konserwacji, gdzie dbałość o takie elementy ma kluczowe znaczenie dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Przykłady zastosowania detali architektonicznych można zauważyć w wielu historycznych budynkach, gdzie ich odpowiednia rekonstrukcja wymaga znajomości specyficznych technik rzemieślniczych i materiałowych.

Pytanie 31

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. azotan srebra
B. bromek srebra
C. jodek srebra
D. chlorek srebra

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Chlorek srebra (AgCl) jest jednym z kluczowych materiałów światłoczułych wykorzystywanych w procesie druku solnego. Jego zastosowanie wynika z właściwości fotochemicznych, które pozwalają na tworzenie obrazów w wyniku reakcji na światło. Gdy chlorek srebra jest naświetlany, jego struktura chemiczna ulega zmianie, co skutkuje powstawaniem nieodwracalnych śladów, które mogą być rozwijane w procesie chemicznym, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości odbitek. W praktyce, chlorek srebra jest często stosowany w procesach chemicznych, takich jak fotokopiowanie oraz w fotografii tradycyjnej. Warto również zauważyć, że standardy jakości w branży fotograficznej kładą nacisk na użycie materiałów światłoczułych, które charakteryzują się wysoką stabilnością i reprodukowalnością obrazów. Odpowiednie przygotowanie emulsji z chlorkiem srebra oraz właściwe techniki naświetlania są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów. Przykładem może być klasyczna fotografia czarno-biała, gdzie użycie chlorku srebra w emulsjach daje możliwość uzyskania subtelnych tonów i detali w obrazach.

Pytanie 32

Na podstawie zdjęcia można określić, że było wykonane

Ilustracja do pytania
A. po zachodzie słońca.
B. późnym popołudniem.
C. w samo południe.
D. nocą.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "późnym popołudniem" jest prawidłowa, ponieważ analiza zdjęcia wskazuje na długie cienie, które są charakterystyczne dla niskiego kąta padania promieni słonecznych. W praktyce, w momencie, gdy słońce znajduje się nisko nad horyzontem, co ma miejsce właśnie późnym popołudniem, cienie stają się wydłużone. Warto zwrócić uwagę, że w południe, kiedy słońce jest w najwyższym punkcie na niebie, cienie są krótsze i bardziej pionowe. Takie zjawisko można zaobserwować w codziennym życiu, na przykład, gdy spacerujemy w parku w godzinach popołudniowych i zauważamy, jak cienie drzew i obiektów są znacznie dłuższe. Dodatkowo, jasne niebo bez oznak zmierzchu potwierdza, że słońce jeszcze nie zaszło, co wyklucza odpowiedzi związane z zachodem słońca oraz nocą. Zrozumienie tych zjawisk jest istotne w kontekście fotografii oraz architektury, gdzie oświetlenie i cień mają kluczowe znaczenie dla kompozycji i estetyki.

Pytanie 33

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. skanowaniem laserowym
B. fotogrametrią
C. holografią
D. fotosyntezą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Fotogrametria to technika, która umożliwia tworzenie modeli 3D na podstawie zdjęć, wykorzystując różnice w perspektywie i geometrię obiektów. Proces ten polega na analizie zdjęć wykonanych z różnych kątów, co pozwala na wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchni obiektu w trójwymiarowej przestrzeni. Przykładem zastosowania fotogrametrii jest inżynieria lądowa, gdzie używa się jej do skanowania terenu przed budową, a także w archeologii do dokumentacji wykopalisk. Fotogrametria jest także stosowana w geodezji, gdzie wykorzystywane są techniki pomiarowe do tworzenia map topograficznych. Ważnym aspektem jest zastosowanie odpowiedniego oprogramowania, które automatyzuje proces przetwarzania zdjęć i generowania modeli 3D. Praktyki te opierają się na standardach takich jak ISO 19130, które dotyczą fotogrametrii i geoinformacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję uzyskiwanych wyników.

Pytanie 34

Jakie jest zadanie wybielania w procesie obróbki kolorowych materiałów fotograficznych?

A. utrwalenie obrazu barwnikowego
B. redukcję obrazu barwnikowego
C. utlenienie obrazu srebrowego
D. utrwalenie obrazu srebrowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybielanie, jako etap obróbki barwnych materiałów fotograficznych, ma na celu utlenienie obrazu srebrowego. Proces ten jest kluczowy w fotografii czarno-białej, gdzie srebro odgrywa fundamentalną rolę w tworzeniu obrazu. Wybielanie polega na usunięciu lub zredukowaniu cząsteczek srebra, które nie są częścią pożądanego obrazu. W efekcie, obraz jest utleniany, co pozwala na uzyskanie większej klarowności oraz kontrastu. Zastosowanie tego procesu jest niezbędne, aby zapewnić trwałość i stabilność obrazu na papierze fotograficznym. Standardy branżowe wskazują, że odpowiednie wybielanie zwiększa odporność na działanie światła oraz innych czynników zewnętrznych. Przykładem zastosowania może być seria zdjęć wykonanych techniką analogową, gdzie utrzymanie jakości obrazu jest kluczowe dla jego długotrwałej ekspozycji. Wybielanie w tym kontekście jest analogiczne do procesów stosowanych w laboratoriach fotograficznych, które mają na celu optymalizację wyników.

Pytanie 35

Które narzędzie programu Adobe Photoshop służy do uzupełnienia brakujących elementów w procesie rekonstrukcji zniszczonych obrazów?

A. Różdżka.
B. Stempel.
C. Lasso.
D. Gąbka.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Stempel w Photoshopie, czyli narzędzie Klonowanie, to absolutna podstawa przy rekonstrukcji uszkodzonych zdjęć. Pozwala na kopiowanie pikseli z wybranego fragmentu obrazu i „nakładanie” ich na inne miejsce, dzięki czemu można zamaskować rysy, plamy albo wręcz odtworzyć brakujące fragmenty fotografii. Z mojego doświadczenia wynika, że to narzędzie daje ogromną kontrolę, bo sam wybierasz, skąd pobierasz wzór i dokładnie widzisz, jak go aplikujesz. W branży retuszerskiej używa się Stempla nie tylko do naprawiania starych zdjęć – świetnie sprawdza się też przy usuwaniu niechcianych elementów z obrazów produktowych czy portretów. Ważne jest, żeby korzystać z miękkich krawędzi oraz zmieniać przezroczystość, bo wtedy efekt jest bardziej naturalny i nie widać, że coś było poprawiane. Warto też pamiętać, że profesjonaliści często łączą Stempel z innymi narzędziami, na przykład z Pędzlem Korygującym, ale to właśnie Stempel daje pełną dowolność w ręcznym retuszu. Dla mnie, jeśli uczysz się cyfrowego rekonstrukcji, warto poświęcić czas na ćwiczenie technik pracy ze Stempelem, bo to taki szwajcarski scyzoryk w Photoshopie – bez niego ani rusz.

Pytanie 36

Prawidłowa głębia bitowa dla fotografii przeznaczonej do profesjonalnego druku w pełnym kolorze to

A. 4 bity
B. 1 bit
C. 24 bity
D. 8 bitów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Głębokość bitowa w fotografii odnosi się do ilości informacji o kolorze, jaką możemy zapisać dla każdego piksela obrazu. W przypadku profesjonalnego druku w pełnym kolorze, standardem jest głębia 24-bitowa, co oznacza, że każdy piksel jest reprezentowany przez 8 bitów dla każdego z trzech kanałów kolorów: czerwonego, zielonego i niebieskiego (RGB). To pozwala na uzyskanie ponad 16 milionów różnych odcieni, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Ta szeroka paleta kolorów zapewnia, że zdjęcia będą wyglądać naturalnie i wiernie odwzorują rzeczywistość. W praktyce oznacza to, że przy tworzeniu obrazów do druku, na przykład w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, wykorzystuje się formaty plików takie jak TIFF czy PNG, które wspierają głębokość 24-bitową. Warto również pamiętać, że zastosowanie odpowiedniej głębi bitowej ma kluczowe znaczenie w procesach edycyjnych, gdzie możliwość precyzyjnego manipulowania kolorami i tonami jest niezbędna.

Pytanie 37

Aby zredukować niebieską dominację, która często pojawia się podczas robienia zdjęć na wysokości, warto użyć filtru

A. UV
B. pomarańczowego
C. polaryzacyjnego
D. ND

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Filtr UV (ultrafioletowy) jest niezwykle przydatnym narzędziem w fotografii, szczególnie w warunkach wysokogórskich, gdzie niebieska dominanta często występuje z powodu zwiększonej obecności promieniowania UV. Promieniowanie to, obecne w wyższych partiach atmosfery, może wpływać na kolorystykę zdjęć, powodując, że uzyskiwane obrazy mogą być bardziej niebieskie i mniej naturalne. Zastosowanie filtra UV pozwala na skuteczne zredukowanie tego efektu, co prowadzi do bardziej zrównoważonego odwzorowania kolorów. Dodatkowo, filtr UV chroni obiektyw przed zarysowaniami i innymi uszkodzeniami mechanicznymi. Przykładowo, podczas fotografowania krajobrazów górskich, filtr UV nie tylko poprawia kolorystykę zdjęć, ale również minimalizuje pojawianie się niepożądanych refleksów. Używając filtra UV, fotograficy stosują się do uznawanych w branży standardów, które rekomendują jego wykorzystanie w celu poprawy jakości obrazu oraz ochrony sprzętu fotograficznego.

Pytanie 38

Efekt bokeh w fotografii to

A. odblaski powstające przy fotografowaniu pod światło
B. estetyczna jakość rozmycia tła
C. efekt zbyt długiego czasu naświetlania
D. zniekształcenie perspektywy przy użyciu szerokiego kąta

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Efekt bokeh odnosi się do estetycznego rozmycia tła w fotografii, które uzyskuje się najczęściej przy użyciu dużych przysłon w obiektywach. Kluczowym elementem bokeh jest sposób, w jaki obiektyw reprodukuje nieostre elementy w tle. Wysokiej jakości bokeh charakteryzuje się gładkimi, miękkimi przejściami między ostrymi i nieostrymi obszarami, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej atrakcyjne wizualnie. Fotografowie często wykorzystują ten efekt, aby skupić uwagę widza na głównym obiekcie, eliminując jednocześnie zbędne szczegóły. Przykładem może być portret, gdzie tło jest rozmyte, a model wyraźnie eksponowany. Warto również zwrócić uwagę na typ używanego obiektywu; obiektywy o dużych przesłonach, jak f/1.4 czy f/2.8, często generują przyjemniejszy bokeh. W kontekście dobrych praktyk, warto eksperymentować z różnymi ustawieniami i obiektywami, aby zrozumieć, jak różne konfiguracje wpływają na efekt bokeh w finalnym zdjęciu.

Pytanie 39

W odniesieniu do obrazu sformułowanie „harmonijny układ celowo dobranych elementów tworzących całość na płaszczyźnie” odnosi się do

A. digitalizacji.
B. kompozycji.
C. rozdzielczości.
D. głębi koloru.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybrałeś kompozycję i bardzo dobrze, bo właśnie to pojęcie najlepiej opisuje harmonijny układ celowo dobranych elementów tworzących całość na płaszczyźnie. Kompozycja to absolutna podstawa w każdej dziedzinie sztuki wizualnej – czy to grafika komputerowa, fotografia, malarstwo czy nawet projektowanie UX/UI. W praktyce chodzi o świadome rozmieszczanie kształtów, kolorów, linii, punktów i wszystkich innych składników obrazu w taki sposób, by uzyskać logiczny, estetyczny i czytelny efekt końcowy. To właśnie dzięki kompozycji przekaz obrazu jest przejrzysty, a odbiorca od razu wie, na czym się skupić. Standardy branżowe, np. w projektowaniu graficznym, zalecają stosowanie zasad takich jak złoty podział, reguła trójpodziału, symetria czy kontrast – wszystko po to, by obraz był nie tylko ładny, ale i funkcjonalny. Moim zdaniem, dobra kompozycja to najlepszy sposób, żeby nawet prostą grafikę zamienić w coś, co przyciąga uwagę i zostaje w pamięci. Jeśli chcesz pracować w branży kreatywnej, to ćwiczenie czytania i tworzenia różnych kompozycji jest kluczowe. Niezależnie czy rysujesz, tworzysz plakaty czy projektujesz interfejs, kompozycja zawsze będzie jednym z fundamentów twojej pracy.

Pytanie 40

W którym etapie obróbki chemicznej czarno-białego papieru fotograficznego następuje przeprowadzenie halogenków srebra w związki tiosiarczanosrebrowe rozpuszczalne w wodzie?

A. Przerywania.
B. Wywoływania.
C. Płukania.
D. Utrwalania.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Utrwalanie to kluczowy etap w obróbce chemicznej czarno-białego papieru fotograficznego, kiedy faktycznie zachodzi proces usuwania niewywołanych halogenków srebra z emulsji. Chodzi o to, że wywoływacz zamienia tylko te kryształki halogenków srebra, które zostały naświetlone, na metaliczne srebro. Pozostałe, które nie były naświetlone, wciąż są w emulsji i muszą zostać usunięte, żeby obraz nie zaciemnił się z czasem. Tutaj wchodzi właśnie utrwalacz – najczęściej roztwór tiosiarczanu sodu. On reaguje z halogenkami srebra, tworząc tiosiarczanosrebro, które rozpuszcza się w wodzie i może być wypłukane podczas kolejnych etapów. Moim zdaniem ten etap jest często trochę bagatelizowany przez początkujących – a to właśnie dobre utrwalenie decyduje, czy zdjęcie przetrwa lata bez przebarwień czy zniszczeń. Z tego co się orientuję, w branży przyjmuje się, że zbyt krótkie utrwalanie albo użycie zużytego utrwalacza to podstawowe błędy, które psują efekty całej pracy. Często spotykałem się z opiniami, że warto stosować tzw. test utrwalania, np. z paskiem kontrolnym, żeby mieć pewność, że proces przebiegł prawidłowo. Utrwalanie to więc nie tylko formalność, ale klucz do trwałości i jakości odbitki – jeśli pominiesz lub źle wykonasz ten krok, cała praca może pójść na marne.