Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:50
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:11

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Rozdzielenie długiego ogrodowego wnętrza ścieżkami biegnącymi równolegle do jego dłuższych boków sprawia, że przestrzeń ta wydaje się być

A. szeroka
B. wąska
C. wysoka
D. niska
Odpowiedź 'węższe' jest poprawna, ponieważ podział podłużnego wnętrza ogrodowego drogami przebiegającymi równolegle do dłuższych boków optycznie zmienia percepcję przestrzeni. Stworzenie takich podziałów może skutkować efektem wizualnym, w którym przestrzeń wydaje się bardziej zwarta i mniej szeroka. Z perspektywy projektowania ogrodów, takie podejście jest często stosowane, aby nadać ogrodowi większą intensywność i wyrazistość. Przykładowo, w ogrodach formalnych, gdzie drogi są ułożone w prostokąty lub rzędy, wrażenie węższej przestrzeni może być wykorzystane do skoncentrowania uwagi na centralnym punkcie aranżacji, takim jak fontanna czy rzeźba. Dobre praktyki w projektowaniu ogrodów wskazują na znaczenie takich podziałów dla stworzenia harmonijnej i estetycznej kompozycji, która zachęca do odkrywania różnych sekcji ogrodu. Dodatkowo, zastosowanie roślinności i elementów krajobrazu wzdłuż tych dróg może dodatkowo podkreślić wrażenie węższej przestrzeni, co wpływa na subiektywne postrzeganie szerokości ogrodu.
Pytanie 2

Wartość nakładu dla betonu potrzebnego do budowy ławek parkowych z betonu żwirowego monolitycznego wynosi 1,02 m3 na 1 m3. Jaką wartość ma nakład dla masy betonowej przy wykonaniu dwóch takich ławek o wymiarach 1,00 m x 0,50 m x 0,50 m?

A. 0,25 m3
B. 2,04 m3
C. 0,51 m3
D. 1,02 m3
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niedokładnych obliczeń lub niezrozumienia koncepcji nakładu materiałów. Na przykład, jeśli ktoś wskazał 2,04 m3, mógł pomylić jednostki objętości lub nie uwzględnić nakładu. Również odpowiedzi takie jak 0,25 m3 są niepoprawne, ponieważ odnoszą się do objętości jednej ławki, ale nie biorą pod uwagę dodatkowego nakładu na masę betonową. Z kolei odpowiedź 1,02 m3 sugeruje, że ktoś mógł błędnie przyjąć, że jest to całkowita ilość betonu potrzebna na dwie ławki, ale nie uwzględniłby przelicznika nakładu, co jest kluczowe w dostosowywaniu objętości materiałów budowlanych. W inżynierii budowlanej kluczowe jest, aby dokładnie znać wskaźniki nakładów, gdyż mają one istotne znaczenie w kontekście kosztów i efektywności materiałowej. Pominięcie tych wskaźników prowadzi do błędnych oszacowań, co w praktyce może skutkować poważnymi problemami w realizacji projektów budowlanych, w tym opóźnieniami i przekroczeniami budżetowymi.
Pytanie 3

Wyposażenie ogrodów zmysłowych skoncentrowanych na dotyku cechuje się bogactwem oraz różnorodnością

A. zapachów
B. dźwięków
C. barw
D. faktur
Odpowiedź 'faktur' jest prawidłowa, ponieważ ogrody sensoryczne są projektowane z myślą o dostarczaniu różnorodnych doświadczeń zmysłowych, w tym zmysłu dotyku. Faktury obiektów w ogrodzie, takie jak szorstkie kamienie, gładkie liście, czy miękkie poduszki roślinne, mają na celu stymulowanie dotyku, co jest kluczowe dla osób rozwijających się sensorycznie, szczególnie dzieci oraz osób z niepełnosprawnościami. W praktyce, bogactwo faktur sprzyja eksploracji i interakcji, pozwalając na wieloaspektowe doświadczanie przestrzeni. Wzbogacone o różnorodne tekstury, ogrody sensoryczne mogą wspierać terapie zajęciowe oraz edukację sensoryczną. Przykładem mogą być ogrody z roślinami o różnych fakturach liści, jak miękka lawenda czy szorstki rozmaryn, które zachęcają do dotykania i odkrywania. W kontekście standardów branżowych, projektowanie ogrodów sensorycznych uwzględnia zasady dostępności, zgodnie z którymi przestrzenie powinny być przyjazne i dostępne dla wszystkich użytkowników, w tym osób z ograniczeniami sensorycznymi.
Pytanie 4

Główne kryterium doboru elementów wyposażenia skateparku to

A. trwałość
B. estetyka
C. rozmiar
D. kolor
Trwałość jest kluczowym kryterium przy doborze wyposażenia skateparku, ponieważ umożliwia długotrwałe użytkowanie obiektów w zmiennych warunkach atmosferycznych oraz intensywnej eksploatacji przez skaterów. Wysokiej jakości materiały, takie jak stal nierdzewna, beton odporny na ścieranie czy kompozyty, są standardem w renomowanych projektach skateparków. Przykładem praktycznego zastosowania jest wykorzystanie specjalnych powłok antypoślizgowych, które nie tylko zwiększają bezpieczeństwo, ale również minimalizują zużycie nawierzchni. Dodatkowo, trwałość wpływa na obniżenie kosztów utrzymania i napraw, co jest istotne dla zarządców obiektów. Zwracając uwagę na trwałość, projektanci uwzględniają także przyszłe trendy rozwoju sportów ekstremalnych, co pozwala adaptować skatepark do zmieniających się potrzeb użytkowników.
Pytanie 5

Który typ nawierzchni jest powszechnie stosowany w budowie bieżni, boisk sportowych oraz na placach zabaw dla dzieci z uwagi na odpowiednią elastyczność, sprężystość, minimalizację poślizgu, redukcję hałasu oraz dużą wytrzymałość mechaniczną?

A. Nawierzchnie z tworzyw sztucznych
B. Nawierzchnie piaszczyste
C. Nawierzchnie trawiaste
D. Nawierzchnie z asfaltu piaskowego
Nawierzchnie z tworzyw sztucznych cieszą się dużym uznaniem w budowie bieżni, boisk sportowych oraz terenów zabaw dla dzieci ze względu na ich wyjątkowe właściwości użytkowe. Dzięki elastyczności i sprężystości, nawierzchnie te skutecznie redukują ryzyko kontuzji, co jest szczególnie istotne w sportach wytrzymałościowych, gdzie obciążenia dla stawów są znaczne. Materiały te, takie jak poliuretan czy EPDM, tworzą powierzchnie o doskonałych parametrach technicznych, które nie tylko zapewniają komfort użytkowania, ale także są odporne na różne warunki atmosferyczne, co wydłuża ich żywotność. W kontekście terenów zabaw dla dzieci, nawierzchnie z tworzyw sztucznych mogą być również dostosowane do różnych poziomów bezpieczeństwa, w zależności od wysokości zjazdów i sprzętu. Dodatkowo, ich właściwości antypoślizgowe minimalizują ryzyko upadków, co jest kluczowe w miejscach intensywnie użytkowanych przez najmłodszych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normami PN-EN 1176 oraz PN-EN 1177, nawierzchnie te muszą spełniać określone standardy bezpieczeństwa, co czyni je odpowiednim wyborem dla publicznych przestrzeni rekreacyjnych.
Pytanie 6

Jaki naturalny materiał budowlany nadaje się do stworzenia nawierzchni warstwy ścieralnej schodów w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Płyty granitowe szlifowane
B. Kostkę brukową betonową
C. Płyty betonowe ażurowe
D. Kostkę brukową drewnianą
Kostka brukowa drewniana jest idealnym materiałem budowlanym do wykonania nawierzchni schodów w ogrodzie rustykalnym z kilku powodów. Po pierwsze, drewno jako materiał naturalny doskonale wpisuje się w estetykę ogrodu rustykalnego, wprowadzając elementy organiczne i ciepło do przestrzeni. Ponadto, drewno charakteryzuje się dobrą przyczepnością, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa użytkowników schodów, zwłaszcza w warunkach wilgotnych. Warto również zauważyć, że drewniana kostka brukowa, jeśli jest odpowiednio zaimpregnowana, może być odporna na działanie czynników atmosferycznych oraz uszkodzenia mechaniczne. Przykłady zastosowania kostki brukowej drewnianej można znaleźć w wielu projektach ogrodowych, gdzie harmonijnie łączy się z naturalnym otoczeniem, a także w ścieżkach ogrodowych, altanach czy przy tarasach. Warto także podkreślić, że stosowanie materiałów naturalnych, takich jak drewno, jest zgodne z trendami zrównoważonego budownictwa i standardami ekologicznymi, co może zwiększać wartość estetyczną oraz użytkową przestrzeni ogrodowej.
Pytanie 7

Jakie kolory mogą podkreślić dynamiczny charakter tworzonej kompozycji?

A. Złamane.
B. Monochromatyczne.
C. Zimne.
D. Kontrastowe.
Wybór barw zimnych, złamanych lub monochromatycznych nie przyczynia się do wzmocnienia dynamicznego charakteru kompozycji w taki sposób, jak ma to miejsce w przypadku kolorów kontrastowych. Barwy zimne, takie jak niebieski czy zielony, często kojarzone są ze spokojem i chłodem, co może wywoływać wrażenie stagnacji. W kontekście designu, ich obecność może przynieść efekt uspokajający, a nie energetyzujący. Złamanie koloru, polegające na dodaniu do barwy odcienia szarości, zmniejsza jej intensywność i może prowadzić do powstania efektu przytłumienia, co z kolei osłabia dynamikę wizualną. Monochromatyczne zestawienia, chociaż eleganckie, ograniczają różnorodność i kontrast, co może sprawić, że kompozycja stanie się jednorodna i mniej interesująca. W przypadku projektowania, zgodne z zasadami harmonii i kontrastu, stosowanie jedynie jednego odcienia lub bliskich sobie kolorów nie stymuluje zmysłów w taki sposób, jak zróżnicowanie kolorystyczne. Zrozumienie różnicy między tymi strategiami kolorystycznymi jest kluczowe dla efektywnego projektowania, a wybór kontrastowych barw powinien być priorytetem w celu osiągnięcia dynamicznych i przyciągających uwagę kompozycji.
Pytanie 8

Jakie materiały oraz sprzęt są wymagane do przeprowadzenia renowacji i ochrony przed korozją biologiczną kamiennej okładziny na murze oporowym?

A. Lakierobejca oraz gąbka ścierna
B. Impregnat na bazie żywicy i myjka ciśnieniowa
C. Farba antykorozyjna i szczotka druciana
D. Bejca oraz szczotka z plastiku
Bejca i szczotka z tworzywa sztucznego nie stanowią odpowiedniego zestawu do zabezpieczenia kamiennej okładziny przed korozją biologiczną. Bejca, choć może poprawić wygląd drewna, nie oferuje właściwości ochronnych dla materiałów kamiennych, a jej zastosowanie na murkach oporowych nie zapewnia długotrwałej ochrony przed wpływem mikroorganizmów. Szczotka z tworzywa sztucznego również nie jest wystarczająco skuteczna w usuwaniu zanieczyszczeń biologicznych, które gromadzą się na kamieniach. Impregnat na bazie żywicy, w przeciwieństwie do bejcy, jest stworzony do ochrony porowatych powierzchni przed wodą oraz zanieczyszczeniami. Farba antykorozyjna i szczotka druciana, mimo że mogłyby być skuteczne w przypadku metalu, nie są odpowiednie dla kamienia. Farby te, przeznaczone do metalu, mogą nie tylko nie przylegać do kamienia, ale także z czasem pękać, co prowadzi do dalszych uszkodzeń. Lakierobejca i gąbka ścierna również nie są skutecznymi materiałami w tym kontekście, ponieważ lakierobejca nie penetruje struktury kamienia i nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed wilgocią, co jest kluczowe w przypadku murków oporowych narażonych na działanie czynników atmosferycznych. Właściwe podejście do konserwacji wymaga stosowania materiałów i sprzętu dedykowanych do konkretnych typów powierzchni, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży budowlanej i konserwatorskiej.
Pytanie 9

Do stworzenia przydomowego wjazdu dla samochodu powinno się wykorzystać

A. płytę kamienną
B. miał marmurowy
C. cegłę ceramiczną
D. kostkę betonową
Kostka betonowa jest najczęściej wybieranym materiałem na podjazdy samochodowe ze względu na swoją wytrzymałość, odporność na obciążenia oraz estetykę. W porównaniu do innych materiałów, kostka betonowa wyróżnia się długotrwałością, a odpowiednio ułożona potrafi wytrzymać duże obciążenia, co jest kluczowe w kontekście ruchu samochodowego. W praktyce, kostki betonowe są dostępne w różnych kolorach i kształtach, co pozwala na stworzenie estetycznego i funkcjonalnego podjazdu. Dodatkowo, dzięki odpowiedniej strukturze, kostka betonowa umożliwia swobodny drenaż wody, co jest istotne dla zapobiegania zalewaniu terenu wokół budynku. Warto również zauważyć, że instalacja kostki betonowej jest zgodna z normami budowlanymi, co zapewnia bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji. Użytkownicy mogą również łatwo naprawiać uszkodzenia, wymieniając pojedyncze elementy bez konieczności rozbiórki całej nawierzchni, co podnosi jej atrakcyjność w dłuższym okresie eksploatacji.
Pytanie 10

Brzegi stawu w założeniu ogrodowo-pałacowym w stylu angielskim powinny być chronione

A. betonowymi kratami ażurowymi
B. murem z betonu
C. gabionami wypełnionymi szkłem
D. faszyną
Betonowy mur, choć może zapewniać stabilność i trwałość, nie jest odpowiednim rozwiązaniem dla brzegów stawów w stylu angielskim. Tego typu konstrukcje mogą być zbyt surowe i nieprzyjazne dla otoczenia, a ich gładkie powierzchnie mogą prowadzić do erozji gleby w wyniku występujących fal i prądów wodnych. Użycie betonowego muru może również negatywnie wpłynąć na ekosystem stawu, ograniczając dostęp organizmów wodnych do brzegów. Gabiony wypełnione szkłem, mimo że oferują nowoczesny i ciekawy wygląd, są zupełnie niepraktyczne w kontekście ochrony brzegów. Szkło jest materiałem delikatnym, narażonym na uszkodzenia, a jego obecność w takich konstrukcjach może prowadzić do zanieczyszczenia, co stanowi zagrożenie dla bioróżnorodności. Betonowe ażurowe kraty, chociaż bardziej estetyczne niż solidne mury, wciąż nie spełniają wymogów ekologicznych i mogą powodować lokalne zmiany hydrograficzne, wpływając negatywnie na naturalne siedliska w stawach. Wybór odpowiednich materiałów do zabezpieczenia brzegów stawu powinien opierać się na zasadach zrównoważonego rozwoju i integracji z ekosystemem, co jest kluczowe dla zachowania zdrowia i estetyki ogrodów stylu angielskiego.
Pytanie 11

Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?

A. 7 174,20 zł
B. 23 914,00 zł
C. 2 391,40 zł
D. 717,42 zł
Aby obliczyć wartość kosztorysową ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, najpierw musimy ustalić, ile r-g (roboczogodzin) potrzeba do ułożenia tej powierzchni. Z danych wynika, że na 100 m2 kostki potrzeba 119,57 r-g. Zatem, dla 300 m2 obliczamy: 300 m2 / 100 m2 * 119,57 r-g = 358,71 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, przeliczamy całkowity koszt: 358,71 r-g * 20,00 zł = 7 174,20 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie istotne jest precyzyjne szacowanie kosztów i roboczogodzin, aby uniknąć przekroczenia budżetu. Przykładowo, w praktyce wykonawcy często korzystają z takich obliczeń przy tworzeniu ofert dla inwestorów, co pozwala na dokładniejsze planowanie i zarządzanie projektem. Ostatecznie, znajomość procedur kosztorysowania jest kluczowa, aby zapewnić efektywne i opłacalne realizacje budowlane.
Pytanie 12

Jakie będą wymiary placu ukazującego się na mapie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary wynoszą 250 × 500 cm?

A. 25,0 × 50,0 cm
B. 0,5 × 1,0 cm
C. 5,0 × 10,0 cm
D. 2,5 × 5,0 cm
Odpowiedź 0,5 × 1,0 cm jest poprawna, ponieważ skala mapy 1:500 oznacza, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. Rzeczywiste wymiary placu wynoszą 250 cm na 500 cm. Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Zatem: 250 cm ÷ 500 = 0,5 cm oraz 500 cm ÷ 500 = 1,0 cm. Takie przeliczenie jest kluczowe w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistości na mapie jest niezbędne. W praktyce, zrozumienie skali jest istotne nie tylko w kontekście tworzenia map, ale także przy projektowaniu przestrzennym, gdzie prawidłowe odzwierciedlenie wymiarów na planach jest kluczowe dla realizacji projektów architektonicznych czy urbanistycznych. Wiedza na temat przeliczania wymiarów według skali wspiera również np. inżynierów w obliczeniach dotyczących lokalizacji budynków czy infrastruktury.
Pytanie 13

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów stonowanych
B. symetrii oraz kolorów kontrastowych
C. symetrii oraz kolorów stonowanych
D. asymetrii oraz kolorów kontrastowych
Wybór symetrii oraz barw stonowanych prowadzi do efektu spokoju i harmonii w przestrzeni, co może być korzystne w określonych kontekstach, takich jak ogrody zen czy przestrzenie relaksacyjne. Jednak w przypadku dążenia do dynamicznego charakteru kompozycji wnętrza krajobrazowego, takie podejście jest ograniczone. Symetria, choć często postrzegana jako estetyczna, z reguły nie wprowadza elementów ruchu ani energii, co jest kluczowe w tworzeniu przestrzeni oddziałujących na zmysły. Barwy stonowane, takie jak pastele czy neutralne tony, mogą skutkować wrażeniem statyczności i braku życia. Użycie tych kolorów w połączeniu z symetrią tworzy wizualną monotonność, co może być niepożądane w projektowaniu krajobrazu, gdzie celem jest zaintrygowanie i zaangażowanie odbiorcy. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że harmonia zawsze prowadzi do atrakcyjności. W rzeczywistości, aby wnętrze krajobrazowe było postrzegane jako dynamiczne, potrzeba kontrastów, które przyciągają uwagę i nadają przestrzeni charakteru. W praktyce, projektując kompozycje krajobrazowe, warto pamiętać o zasadzie kontrastu w kolorach oraz asymentrii, co pozwala na uzyskanie bardziej żywej i angażującej przestrzeni, zachęcającej do eksploracji.
Pytanie 14

Jakie materiały będą odpowiednie do wyłożenia nawierzchni tarasu w ogrodzie urządzonym w stylu rustykalnym?

A. heblowane deski dębowe
B. szlifowane płyty granitowe
C. chodnikowe płyty betonowe
D. brukowe kostki betonowe
Deski dębowe heblowane to świetny wybór na taras w ogrodzie rustykalnym. Drewno dębowe jest naprawdę twarde i wytrzymałe na różne warunki atmosferyczne, więc sprawdzi się na zewnątrz. A heblowanie to super sprawa, bo nadaje gładką powierzchnię, co wygląda fajnie i jest bezpieczne – nie ma ostrych krawędzi, które mogą być problematyczne. W stylu rustykalnym lubimy naturalne materiały, więc drewno naprawdę pasuje. Warto też pomyśleć o impregnacji, bo to dodatkowo zwiększa trwałość drewna i sprawia, że lepiej znosi wilgoć. Nie zapominajmy o wentylacji podłoża, bo wilgoć to nieprzyjaciel, a grzyby i pleśń to już w ogóle nie są fajne. Dobrze jest też regularnie konserwować drewno, żeby długo wyglądało ładnie i dobrze się sprawowało przez lata.
Pytanie 15

Aby stworzyć powierzchnię odporną na poślizgnięcia na tarasie, należy zastosować deski

A. heblowane
B. przecierane
C. ryflowane
D. polerowane
Deski heblowane, polerowane oraz przecierane, mimo że mogą być atrakcyjne z estetycznego punktu widzenia, nie oferują odpowiednich właściwości antypoślizgowych wymaganych na tarasach. Deski heblowane mają gładką powierzchnię, co może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, szczególnie gdy są mokre. Powierzchnia ta nie zatrzymuje wody, co zwiększa ryzyko poślizgu i wypadków. Polerowane deski, z kolei, są jeszcze bardziej śliskie, co czyni je skrajnym wyborem w kontekście bezpieczeństwa. Tego typu wykończenie, mimo że nadaje elegancki wygląd, jest całkowicie nieodpowiednie dla obszarów o dużej wilgotności. Deski przecierane, choć mogą mieć lepszą przyczepność niż deski polerowane, nadal nie osiągają poziomu antypoślizgowości, jaki oferują deski ryflowane. Wybór niewłaściwego rodzaju desek może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, co podkreśla znaczenie dobrego zrozumienia właściwości materiałów. Osoby podejmujące decyzje odnośnie do budowy tarasów powinny kierować się nie tylko estetyką, ale przede wszystkim bezpieczeństwem użytkowników, co powinno być zgodne z odpowiednimi normami i standardami budowlanymi.
Pytanie 16

Jakiego materiału można użyć do budowy dna oczka wodnego, które ma być eksploatowane przez cały rok?

A. Folię kubełkową
B. Folię butylową
C. Beton zbrojony
D. Beton lekki
Wybór betonu zbrojonego czy betonu lekkiego na dno całorocznego oczka wodnego wiąże się z wieloma istotnymi ograniczeniami. Beton zbrojony, mimo swojej wytrzymałości, jest materiałem sztywnym, co może prowadzić do problemów w przypadku osiadania gruntu lub zmiany poziomu wód gruntowych. Dodatkowo, beton nie jest materiałem wodoodpornym samym w sobie, co oznacza, że konieczne byłoby zastosowanie dodatkowych powłok uszczelniających, które mogą z czasem ulegać degradacji i wymagać wymiany, co zwiększa koszty utrzymania. Beton lekki, z kolei, choć może być mniej kosztowny w zastosowaniu, również nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed przenikaniem wody, co jest kluczowe w przypadku oczek wodnych. Zastosowanie tych materiałów wymagałoby znacznie większej uwagi na aspekty izolacji oraz ochrony przed przesiąkaniem, co w praktyce mogłoby prowadzić do częstych awarii i problemów z zarządzaniem wodą. Wybór folii kubełkowej również nie jest optymalny, ponieważ nie jest stworzona do długotrwałego kontaktu z wodą, a jej zastosowanie wiąże się z ryzykiem powstawania nieszczelności. Współczesne praktyki budowlane jasno wskazują na przewagę folii butylowej w kontekście długoterminowej eksploatacji oczek wodnych, co czyni inne materiały mniej odpowiednimi do tego celu.
Pytanie 17

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. walec wibracyjny
B. ubijak wibracyjny
C. zagęszczarkę płytową
D. walec gładki
Walec wibracyjny, ubijak wibracyjny i walec gładki to urządzenia, które w pewnych sytuacjach mogą być używane w budownictwie, jednak nie są one odpowiednie do stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej w kontekście opisanym w pytaniu. Walec wibracyjny jest zaprojektowany przede wszystkim do zagęszczania gruntów, co oznacza, że jego zastosowanie w kontekście kostki brukowej może prowadzić do nadmiernego nacisku na kostki, co skutkuje ich uszkodzeniem lub przemieszczaniem się. Ubijak wibracyjny, podobnie jak walec wibracyjny, może wprowadzać zbyt dużą energię dynamiczną, co jest niepożądane przy układaniu kostki. Walec gładki z kolei nie wytwarza wibracji, a jego działanie opiera się na ciężarze, co nie jest wystarczające do efektywnego zagęszczenia podłoża pod kostką, szczególnie w warstwie górnej. Typowym błędem w myśleniu jest założenie, że każde urządzenie do zagęszczania będzie skuteczne w każdej sytuacji, co prowadzi do nieefektywnego wykonania prac oraz może przyczynić się do problemów z późniejszym użytkowaniem nawierzchni, takich jak nierówności, pęknięcia czy osiadanie kostki. W budownictwie drogowo-budowlanym bardzo istotne jest stosowanie narzędzi i technologii zgodnych z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na osiągnięcie trwałych i estetycznych efektów.
Pytanie 18

Która metoda rysunkowa nie będzie użyteczna do stworzenia wizualizacji zmienności kolorów w ogrodzie w ciągu roku?

A. Technika kredek akwarelowych
B. Technika pasteli
C. Technika kredek świecowych
D. Technika ołówka
Technika ołówka nie jest odpowiednia do wizualizacji zmienności kolorystycznej ogrodu w ciągu roku, ponieważ ogranicza się głównie do przedstawiania form i konturów, a nie kolorów. Rysunki wykonane ołówkiem cechują się monochromatyzmem i brakiem możliwości oddania bogactwa barw, co jest kluczowe w przypadku wizualizacji, gdzie zmienność kolorów roślinności, kwiatów i liści jest istotna. Przykłady zastosowania techniki ołówka mogą obejmować rysunki techniczne, szkice koncepcyjne lub plany zagospodarowania przestrzennego, gdzie forma jest ważniejsza niż kolor. W przypadku wizualizacji ogrodu, bardziej odpowiednie będą techniki, które pozwalają na uzyskanie pełnej palety kolorów, takie jak pastele, kredki akwarelowe czy kredki świecowe. Odpowiednie wykorzystanie technik rysunkowych zgodnych z celami projektu jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej w architekturze krajobrazu.
Pytanie 19

Aby wzmocnić brzegi zbiornika wodnego poprzez faszynowanie, należy użyć

A. kamienie, kosze z metalowej siatki
B. drewniane kołki, cienkie gałęzie drzew lub krzewów
C. nasiona traw, perforowane płyty betonowe
D. grodnice winylowe, żwir
Drewniane kołki oraz cienkie gałęzie drzew lub krzewów stanowią efektywną metodę faszynowania, która jest szeroko stosowana w celu umocnienia brzegów oczek wodnych. Technika ta polega na tworzeniu naturalnych barier, które pomagają w stabilizacji gruntu i ograniczają erozję. Przy odpowiednim umiejscowieniu drewnianych kołków wzdłuż brzegu oraz ich połączeniu z gałęziami, uzyskuje się strukturalną podporę, która wspiera roślinność i poprawia bioróżnorodność w ekosystemie wodnym. Praktyczne przykłady wykorzystania tej metody można znaleźć w projektach związanych z rekultywacją terenów podmokłych oraz w ochronie gatunków ryb i ptaków, które korzystają z takich siedlisk. Dodatkowo, stosowanie naturalnych materiałów, takich jak drewno, wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska, gdyż pozwala na harmonijne wkomponowanie budowli w otaczający krajobraz. Warto podkreślić, że metoda ta nie tylko zapobiega erozji, ale również przyczynia się do poprawy jakości wód poprzez zatrzymywanie osadów i filtrację zanieczyszczeń.
Pytanie 20

Najbardziej trwałe umocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmieniającym się poziomie lustra wody można uzyskać poprzez

A. cegły budowlane
B. kiszki faszynowe
C. narzut kamienny
D. drewnianą palisadę
Cegły budowlane, drewniane palisady oraz kiszki faszynowe, choć mogą być stosowane w różnych kontekstach budowlanych, nie są odpowiednimi rozwiązaniami do umacniania brzegów naturalnych zbiorników wodnych. Cegły budowlane, wykorzystywane przede wszystkim w konstrukcjach murowanych, mają ograniczoną odporność na działanie wody oraz zmiennych warunków atmosferycznych. W wyniku cyklicznych wahań poziomu lustra wody, cegły mogą ulegać uszkodzeniom, co prowadzi do ich degradacji i osłabienia struktury brzegowej. Drewniane palisady, mimo że są bardziej odporne na erozję, mają ograniczoną trwałość, zwłaszcza w warunkach wodnych. Drewno podlega procesom gnilnym i może być atakowane przez organizmy wodne, co w dłuższym okresie prowadzi do znacznego osłabienia konstrukcji. Kiszki faszynowe, z kolei, są bardziej organicznym rozwiązaniem, które stosuje się głównie do umacniania skarp, jednak ich skuteczność w stabilizacji brzegów zbiorników wodnych jest ograniczona. W praktyce, stosowanie takich materiałów może prowadzić do konieczności częstej konserwacji i wymiany, co w efekcie zwiększa koszty utrzymania. Dlatego, w kontekście trwałości i skuteczności, narzut kamienny pozostaje najlepszym rozwiązaniem, które spełnia wymagania branżowe oraz normy jakościowe.
Pytanie 21

Najważniejszym składnikiem kompozycji jest

A. linia
B. symetria
C. dominanta
D. rytm
Linia jest podstawowym elementem kompozycji, ponieważ stanowi fundament dla budowy formy i struktury w sztuce oraz projektowaniu. W kontekście wizualnym, linia może być używana do tworzenia kształtów, konturów oraz kierunków, co wpływa na percepcję i interpretację dzieła. Na przykład, w architekturze linie poziome mogą sugerować stabilność, podczas gdy linie pionowe mogą wywoływać wrażenie wysokości i dynamizmu. Praktyczne zastosowanie wiedzy o linii można zaobserwować w projektowaniu graficznym, gdzie linie prowadzące są wykorzystywane do kierowania uwagi widza w kierunku ważnych elementów. W standardach kompozycji często podkreśla się znaczenie linii w tworzeniu harmonii, równowagi oraz rytmu, co jest kluczowe w procesie twórczym oraz w ocenie jakości dzieła. Wiedza na temat wykorzystania linii jako narzędzia wyrazu pozwala artystom lepiej komunikować swoje intencje oraz emocje, co jest niezbędne w każdej formie sztuki.
Pytanie 22

Która kategoria ochrony krajobrazu ma na celu zachowanie wartości estetycznych zarówno w kontekście krajobrazu naturalnego, jak i kulturowego?

A. Stanowisko dokumentacyjne
B. Użytek ekologiczny
C. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy
D. Pomnik przyrody
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy to forma ochrony krajobrazu, która ma na celu zachowanie wartości estetycznych zarówno krajobrazu naturalnego, jak i kulturowego. Obejmuje obszary, w których współistnieją elementy przyrodnicze oraz kulturowe, tworząc unikalne krajobrazy. Takie zespoły są często wyznaczane w celu ochrony ich wyjątkowych cech wizualnych oraz biologicznych. Przykładem mogą być tereny, gdzie zachowały się tradycyjne formy użytkowania ziemi, które mają znaczenie dla lokalnej tożsamości kulturowej. Dobrą praktyką w zarządzaniu takimi obszarami jest włączenie lokalnych społeczności w procesy ochrony i zarządzania, co pozwala na lepsze zrozumienie wartości tych terenów oraz ich znaczenia w kontekście kulturowym. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy w Polsce może być regulowany na podstawie Ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, która wskazuje na konieczność ochrony różnorodności biologicznej oraz kulturowej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w praktycznych działaniach na poziomie lokalnym.
Pytanie 23

Jaką domieszkę powinno się dodać do mieszanki betonowej, aby uzyskać beton odporny na wodę, przeznaczony do budowy oczka wodnego?

A. Opóźniającą wiązanie
B. Barwiącą
C. Przyspieszającą wiązanie
D. Uszczelniającą
Uszczelniająca domieszka jest kluczowym elementem w procesie produkcji wodoszczelnego betonu, szczególnie w zastosowaniach takich jak budowa oczek wodnych. Te specjalistyczne domieszki mają na celu zmniejszenie porowatości betonu, co skutkuje zwiększoną odpornością na przenikanie wody. Przykładem mogą być preparaty na bazie polimerów, które wnikają w mikropory betonu, tworząc barierę, która skutecznie zapobiega przedostawaniu się wody. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, wodoszczelność betonu jest kluczowym wymogiem w projektach, gdzie kontakt z wodą jest nieunikniony. Dobre praktyki inżynieryjne sugerują korzystanie z uszczelniających domieszek, które nie tylko poprawiają wodoszczelność, ale również wzmacniają strukturę betonu. W przypadku budowy oczka wodnego, istotne jest również odpowiednie dobranie klasy betonu, aby zapewnić trwałość i zabezpieczenie przed erozją.
Pytanie 24

Jakie elementy stanowią wyposażenie parku miejskiego?

A. trejaż, latarnia wysoka i tympanon
B. latarnia wysoka, ławka i rzeźba
C. glorietta, atrium i oczko wodne
D. donica, źródełko i latarnia japońska
Odpowiedź 'latarnia wysoka, ławka i rzeźba' jest uznawana za prawidłową, ponieważ wymienione elementy są typowymi komponentami wyposażenia parku miejskiego, które mają na celu stworzenie przestrzeni sprzyjającej rekreacji i integracji społecznej. Latarnie wysokie zapewniają odpowiednie oświetlenie, co zwiększa bezpieczeństwo użytkowników parku po zmroku. Ławki stanowią miejsca odpoczynku i spotkań, co jest niezbędne w przestrzeniach publicznych, gdzie ludzie spędzają czas na świeżym powietrzu. Rzeźby natomiast, jako elementy sztuki plenerowej, wzbogacają estetykę parku, oferując jednocześnie atrakcję wizualną oraz temat do rozmów i refleksji. Przykłady dobrze zaprojektowanych parków, takich jak Central Park w Nowym Jorku lub Łazienki Królewskie w Warszawie, pokazują, jak kluczowe jest odpowiednie doboru elementów wyposażenia, które wspierają funkcje społeczne i kulturowe tych przestrzeni. Warto zwrócić uwagę na standardy projektowania parków miejskich, które zalecają zróżnicowanie elementów wyposażenia, aby sprostać zróżnicowanym potrzebom użytkowników.
Pytanie 25

Określ prawidłową sekwencję czynności podczas tworzenia zbiornika z folii, jeśli dół pod zbiornik został już wykopany i wyłożony warstwą piasku.

A. Rozłożenie folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody, unieruchomienie krawędzi folii
B. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, nalanie wody
C. Umieszczenie kamieni i żwiru na dnie, rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody
D. Rozłożenie folii, unieruchomienie krawędzi folii, nalanie wody, umieszczenie kamieni i żwiru na dnie
Prawidłowa kolejność prac przy budowie zbiornika z folii zaczyna się od rozłożenia folii, co jest kluczowym krokiem, ponieważ zapewnia to bezpośredni kontakt materiału z podłożem i minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Następnie umieszczenie kamieni i żwiru na dnie zbiornika ma na celu stabilizację folii oraz zapobieganie uszkodzeniom mechanicznym. Nalanie wody jest niezbędne do wstępnego napełnienia zbiornika, co dodatkowo zweryfikuje drożność folii i jej prawidłowe ułożenie. Na koniec unieruchomienie brzegów folii zabezpiecza ją przed przesunięciem i uszkodzeniem w wyniku ruchów wody oraz zmian temperatury. Tego rodzaju praktyki są zgodne z najlepszymi standardami budowy zbiorników, które wymuszają staranne przygotowanie i etapowanie prac, co zapewnia ich trwałość i funkcjonalność przez wiele lat. Warto również zauważyć, że odpowiednia kolejność działań jest kluczowa dla zapewnienia efektywności całego procesu budowy, a także dla minimalizacji przyszłych kosztów konserwacji zbiornika.
Pytanie 26

Aby stworzyć oczko wodne, które będzie częścią tymczasowej wystawy i będzie łatwe do szybkiej demontażu, należy użyć

A. bentonitu
B. betonu
C. folii
D. kamienia
Folia jest idealnym materiałem do budowy oczek wodnych, szczególnie w przypadku krótkotrwałych ekspozycji, ponieważ oferuje łatwość montażu oraz demontażu. W przeciwieństwie do materiałów takich jak beton czy kamień, folia jest elastyczna i pozwala na łatwe dostosowanie kształtu zbiornika do wymogów projektowych. Umożliwia również szybkie usunięcie oczka po zakończeniu ekspozycji, co wpływa na zmniejszenie kosztów i zminimalizowanie wpływu na środowisko. Folie do oczek wodnych są dostępne w różnych wariantach, takich jak PVC czy EPDM, które charakteryzują się odpornością na działanie promieni UV oraz zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce, zastosowanie folii zyskuje na popularności wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, którzy cenią sobie elastyczność oraz łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, stosowanie folii zgodnie z normami branżowymi pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków dla fauny i flory wodnej, co jest istotne dla zachowania różnorodności biologicznej w danym ekosystemie.
Pytanie 27

W obszarze leśnym powinno się użyć nawierzchni

A. betonowej
B. bitumicznej
C. gruntowej
D. tłuczniowej
Nawierzchnie gruntowe w parkach leśnych są preferowane ze względu na ich naturalny charakter oraz właściwości ekologiczne. Tego typu nawierzchnie, w przeciwieństwie do nawierzchni utwardzonych, takich jak beton czy bitum, pozwalają na swobodną infiltrację wody deszczowej, co jest kluczowe dla zachowania równowagi ekosystemu leśnego. Gruntowe ścieżki ograniczają erozję i są mniej szkodliwe dla roślinności oraz lokalnych zwierząt. W praktyce, nawierzchnie gruntowe można wykonać z naturalnych materiałów, takich jak żwir, piasek, a także z wykorzystaniem darni. Dobrze zaprojektowane ścieżki gruntowe będą odpowiednio nachylone, co zapobiegnie gromadzeniu się wody na powierzchni i minimalizuje ryzyko powstawania błota. Takie rozwiązania są zgodne z rekomendacjami zawartymi w wytycznych dotyczących projektowania terenów zielonych, które podkreślają znaczenie ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.
Pytanie 28

Jaki materiał powinien być wybrany na okładzinę ogrodowego murka, aby uzyskać powierzchnię z regularnie rozmieszczonymi punktowymi wgłębieniami i wypukłościami?

A. Kamień o fakturze groszkowanej
B. Cegła klinkierowa
C. Kamień o powierzchni ciosanej
D. Płytki ceramiczne
Kamień o fakturze groszkowanej jest idealnym wyborem na okładzinę murka ogrodowego, ponieważ jego charakterystyczna tekstura zapewnia efekt regularnie rozrzuconych punktowych wklęśnięć i wypukłości. Tego typu kamień, dzięki zastosowaniu specjalnych technik obróbczych, posiada powierzchnię, na której drobne nierówności są równomiernie rozmieszczone, co nie tylko zwiększa estetykę, ale także wpływa na funkcje użytkowe. Na przykład, taka struktura poprawia odprowadzanie wody, co jest istotne w kontekście ograniczenia erozji gleby. Ponadto, kamień o fakturze groszkowanej doskonale wpasowuje się w różnorodne style aranżacyjne ogrodów, od nowoczesnych po rustykalne. Zgodnie z dobrymi praktykami budowlanymi, warto również zwrócić uwagę na odporność materiału na działanie czynników atmosferycznych, co czyni go trwałym i atrakcyjnym wyborem do długoterminowych inwestycji ogrodowych.
Pytanie 29

Podstawowym składnikiem wyposażenia zieleni w osiedlach są

A. ławki i pojemniki na śmieci
B. schody ogrodowe oraz ogrodzenia
C. murki kwiatowe i pergole
D. mostki oraz tablice informacyjne
Ławki i pojemniki na śmieci są kluczowymi elementami wyposażenia zieleni osiedlowej, które przyczyniają się do stworzenia przyjaznej i funkcjonalnej przestrzeni dla mieszkańców. Ławki oferują miejsce do wypoczynku, sprzyjają integracji społecznej oraz umożliwiają mieszkańcom spędzanie czasu na świeżym powietrzu. Dobrze zaprojektowane ławki, wykonane z trwałych materiałów odpornych na warunki atmosferyczne, mogą stać się atrakcją przestrzeni publicznej. Pojemniki na śmieci natomiast pełnią niezwykle istotną rolę w utrzymaniu porządku i estetyki otoczenia. Dzięki nim mieszkańcy mogą odpowiedzialnie pozbywać się odpadów, co przyczynia się do ochrony środowiska. Dobre praktyki przy projektowaniu przestrzeni zieleni osiedlowej obejmują dostosowanie liczby ławek i pojemników do liczby mieszkańców oraz ich lokalizacji w dogodnych miejscach, co zwiększa ich użyteczność. Warto również pamiętać o standardach dotyczących dostępności, aby zapewnić komfort wszystkim użytkownikom, w tym osobom z ograniczoną mobilnością.
Pytanie 30

Podczas projektowania ogrodzenia z paneli drewnianych o wysokości 2 m, jakie powinny być minimalne wymiary słupków, aby zapewnić stabilność konstrukcji?

A. 15 cm x 5 cm
B. 20 cm x 2 cm
C. 10 cm x 10 cm
D. 5 cm x 5 cm
Wybór właściwych wymiarów słupków jest kluczowy dla stabilności ogrodzenia z paneli drewnianych. Słupki o wymiarach 10 cm x 10 cm są najczęściej zalecane dla ogrodzeń o wysokości 2 m. Takie wymiary zapewniają odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i stabilność całej konstrukcji, co jest szczególnie ważne w przypadku działania wiatru lub innych obciążeń dynamicznych. Stosując słupki o takich wymiarach, masz pewność, że ogrodzenie przetrwa wiele lat bez konieczności częstych napraw. Dodatkowo, należy pamiętać o odpowiednim osadzeniu słupków w gruncie – zazwyczaj na głębokość minimum 60 cm, co dodatkowo zwiększa stabilność. Wybór odpowiednich materiałów oraz właściwa impregnacja drewna przedłużają żywotność całej konstrukcji, co jest istotne w kontekście konserwacji obiektów małej architektury krajobrazu. Warto także uwzględnić lokalne warunki klimatyczne, które mogą wpływać na wybór konkretnych rozwiązań technicznych i materiałowych.
Pytanie 31

Najbardziej wytrzymałe wzmocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmiennym poziomie wody można osiągnąć dzięki

A. narzutowi kamiennemu.
B. drewnianemu ogrodzeniu.
C. faszynowym kiszkami.
D. cegłom budowlanym.
Drewniana palisada, choć stosunkowo popularna w budowie umocnień brzegowych, ma swoje ograniczenia związane z trwałością. Drewno jest materiałem organicznym, który z czasem ulega degradacji pod wpływem wilgoci, działania grzybów oraz owadów. W warunkach zmiennego poziomu lustra wody, palisady mogą szybko stracić swoje właściwości nośne, co prowadzi do konieczności częstej konserwacji lub wymiany. Z kolei cegły budowlane, mimo swojej wytrzymałości, nie są przystosowane do pracy w warunkach wodnych. Ich nasiąkliwość i zmniejszona odporność na działanie wody mogą prowadzić do pęknięć, co z kolei wpłynie negatywnie na stabilność umocnienia. Kiszek faszynowych, mimo że są stosowane w ecotechnologii, nie zapewniają odpowiedniego wsparcia w przypadku dużych wahań poziomu wody. Co więcej, ich efektywność jest ograniczona i często wymagają dodatkowych materiałów dla uzyskania odpowiedniej stabilności. Te podejścia do umocnienia brzegów wykazują słabą efektywność w długoterminowej ochronie, co stanowi kluczowy błąd w myśleniu o trwałych rozwiązaniach w gospodarce wodnej. Właściwy wybór materiałów budowlanych, takich jak narzut kamienny, jest niezbędny do zapewnienia skutecznej i długotrwałej ochrony brzegów zbiorników wodnych.
Pytanie 32

Teodolit jest narzędziem geodezyjnym służącym do wykonywania pomiarów

A. kąta poziomego oraz odległości
B. kąta poziomego oraz wysokości
C. kąta pionowego oraz poziomego
D. kąta pionowego oraz wysokości
Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące funkcji teodolitu. Odpowiedzi wskazujące na pomiar kątów tylko w jednym kierunku, jak kąty poziome i wysokości, są błędne, ponieważ teodolit nie jest zaprojektowany do pomiaru wysokości w sposób niezależny. Wysokość jest zazwyczaj określana poprzez kombinację pomiarów kątów pionowych oraz odległości, co pozwala na obliczenie różnic wysokości między punktami. Propozycje, które koncentrują się wyłącznie na jednym rodzaju pomiaru, nie uwzględniają całościowego działania teodolitu i jego zastosowania w geodezji. Ważnym aspektem jest to, że pomiar kątów pionowych jest kluczowy dla określenia nachyleń i kątów wzniesienia obiektów, co jest niezbędne w budownictwie. Przyjmowanie, że teodolit może być używany do pomiaru odległości, jest również mylące, ponieważ tradycyjnie to inne instrumenty, takie jak dalmierze, są odpowiedzialne za takie pomiary. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie są możliwości i ograniczenia teodolitu, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i lepiej wykorzystać ten instrument w praktyce geodezyjnej.
Pytanie 33

Jakie materiały są konieczne do zbudowania gabionowego murku oporowego?

A. Żwir, palisada drewniana
B. Cegły, zaprawa cementowa
C. Otoczaki, kosze z metalowej siatki
D. Kamień łamany, mieszanka piasku i torfu
Gabionowe murki oporowe są konstrukcjami wykorzystywanymi do stabilizacji zboczy oraz ochrony przed erozją. Kluczowymi materiałami potrzebnymi do ich budowy są otoczaki oraz kosze z metalowej siatki. Kosze, wypełnione naturalnym kamieniem, tworzą solidną strukturę, która jest jednocześnie estetyczna i funkcjonalna. Otoczaki, o gładkiej powierzchni, dobrze pasują do koszy, a ich różnorodność rozmiarów pozwala na efektywne wypełnienie przestrzeni, co przyczynia się do stabilności całej konstrukcji. Przykładowo, w budownictwie drogowym gabiony mogą być stosowane do umacniania skarp przy drogach, co minimalizuje ryzyko osuwisk. Warto również wspomnieć, że gabiony są zgodne z zasadami ekologii, ponieważ pozwalają na naturalne wkomponowanie się w otoczenie oraz umożliwiają przepływ wód gruntowych, co zmniejsza ryzyko nadmiernego gromadzenia się wody. Dobre praktyki wskazują, że przed przystąpieniem do budowy należy dokładnie zaplanować lokalizację oraz rozmiar gabionów, aby zapewnić ich skuteczność i trwałość.
Pytanie 34

Aby zrealizować warstwę podbudowy dla nawierzchni pieszej, wykonanej z drewnianej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, należy zastosować

A. chudego betonu
B. klińca
C. tłucznia
D. podsypki piaskowej
Podsypka piaskowa jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania warstwy podbudowy nawierzchni pieszej, zwłaszcza jeśli jest ona z drewnianej kostki brukowej. Piasek, jako materiał naturalny, ma doskonałe właściwości przepuszczalności, co jest kluczowe w przypadku gruntów przepuszczalnych. Dzięki zastosowaniu podsypki piaskowej, uzyskuje się odpowiednią stabilizację kostki oraz możliwość swobodnego odprowadzania wody, co zapobiega powstawaniu kałuż oraz erozji struktury podbudowy. W praktyce, podsypka piaskowa powinna być nakładana na odpowiednio przygotowaną i zagęszczoną powierzchnię, co zapewnia równomierne osiadanie kostki. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, ważne jest, aby materiał był czysty i nie zawierał zanieczyszczeń organicznych, co mogłoby osłabić jego właściwości. W kontekście podbudowy nawierzchni pieszej, podsypka piaskowa nie tylko pełni funkcję wsparcia dla kostki, ale także wpływa na komfort użytkowania nawierzchni, co czyni ją najlepszym wyborem w tym zastosowaniu.
Pytanie 35

W obszarze przeznaczonym do sadzenia drzew należy przeprowadzić zagęszczenie ziemi poprzez

A. ugniatanie przy pomocy desek
B. nawadnianie wodą
C. mechaniczne ubijanie
D. wałowanie za pomocą powietrza
Zalewanie wodą to jedna z najskuteczniejszych metod zagęszczania gruntu, szczególnie w przypadku gleby organicznej lub wierzchniej, gdzie woda działa jako czynnik wiążący cząstki gruntowe. Proces ten polega na uniformnym nawadnianiu terenu, co pozwala na osiągnięcie optymalnej wilgotności gleby, sprzyjającej jej naturalnemu zagęszczeniu pod wpływem ciężaru własnego. W praktyce, ten sposób jest często stosowany w przypadku przygotowywania terenu pod nasadzenia drzew, ponieważ zapewnia nie tylko odpowiednią strukturę gleby, ale również jej właściwości fizyczne, jak przewiewność i zdolność do zatrzymywania wody. Warto zauważyć, że odpowiednie nawadnianie oraz kontrola poziomu wody wpływają na aerację podłoża, co jest istotne dla zdrowego wzrostu korzeni drzew. W przypadku stosowania zalewania wodą, istotne jest, aby monitorować stan gruntu oraz unikać nadmiernego nasycenia, które mogłoby prowadzić do erozji lub zapadania się gruntu.
Pytanie 36

Określ rzeczywistą długość siedziska ławki, która na schemacie technicznym obiektu w skali 1:50 ma 4 cm.

A. 2,50 m
B. 3,50 m
C. 2,00 m
D. 1,50 m
Odpowiedź 2,00 m jest prawidłowa, ponieważ w projekcie technicznym w skali 1:50, każdy centymetr na rysunku odpowiada 50 centymetrom w rzeczywistości. Skala 1:50 oznacza, że długość rzeczywista jest 50 razy większa od długości na rysunku. Zatem, aby obliczyć rzeczywistą długość siedziska ławki, należy pomnożyć długość na rysunku (4 cm) przez współczynnik skali (50). Wykonując to obliczenie: 4 cm x 50 = 200 cm, co jest równoznaczne z 2,00 m. W praktyce, przy projektowaniu obiektów architektonicznych, znajomość skal i umiejętność przeliczania wymiarów jest kluczowa, gdyż pozwala to na prawidłowe odwzorowanie projektów w rzeczywistości. Dobre praktyki inżynieryjne zawsze uwzględniają dokładne przeliczenia skali, aby zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą miały odpowiednie wymiary i funkcjonalność w zastosowaniach rzeczywistych.
Pytanie 37

Jakiego materiału budowlanego należy użyć do stworzenia trwałej, bezpiecznej oraz estetycznej krawędzi paleniska ogniska, które znajduje się wzdłuż ścieżki przyrodniczej na leśnej polanie?

A. Kamień polny
B. Dwuteownik stalowy
C. Belkę sosnową
D. Obrzeże betonowe
Wybór kamienia polnego jako materiału do wykonania krawędzi paleniska ogniska jest uzasadniony zarówno jego trwałością, jak i estetycznym wyglądem. Kamień polny jest naturalnym materiałem, który charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie wysokich temperatur oraz czynników atmosferycznych, co czyni go idealnym rozwiązaniem do zastosowań zewnętrznych. Jego różnorodność kolorystyczna i faktura pozwala na estetyczne wkomponowanie go w otoczenie leśne, co jest szczególnie istotne w kontekście ścieżek przyrodniczych. Ponadto, kamienie polne, dzięki swojej masywności, zapewniają stabilność i bezpieczeństwo, eliminując ryzyko przemieszczenia się krawędzi w wyniku działania sił mechanicznych, takich jak wiatry czy aktywność ludzi. W praktyce, takie obrzeża mogą być stosowane nie tylko w paleniskach, ale również w innych elementach małej architektury ogrodowej, co dodatkowo zwiększa ich funkcjonalność. Warto również wspomnieć o ich zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju, gdyż kamień polny jest materiałem naturalnym, który nie wpływa negatywnie na środowisko.
Pytanie 38

Podaj właściwy sposób ochrony warstwy urodzajnej gleby podczas wykonywania robót ziemnych?

A. Zebranie warstwy urodzajnej gleby i jej przechowanie w pryzmach
B. Przykrycie gleby folią w obszarach, gdzie będą prowadzone prace
C. Przykrycie gleby piaskiem w rejonach, gdzie będą realizowane prace
D. Usunięcie warstwy urodzajnej gleby i jej zmagazynowanie w kontenerach budowlanych
Zdjęcie warstwy urodzajnej gleby i zmagazynowanie jej w pryzmach to najlepsza metoda zabezpieczenia gleby podczas robót ziemnych. Umożliwia to zachowanie struktury gleby i jej właściwości fizycznych oraz chemicznych, co jest kluczowe dla dalszej uprawy roślin. Pryzmy powinny być umieszczane w miejscu, które nie jest narażone na nadmierne opady deszczu, co mogłoby prowadzić do wypłukania składników odżywczych. W trakcie składowania ważne jest, aby nie dopuścić do zbytniego zwięzłego ugniatania gleby, ponieważ mogłoby to prowadzić do utraty jej porowatości oraz zdolności do retencji wody. Zgodnie z dobrą praktyką, przed zdjęciem warstwy urodzajnej należy przeprowadzić badania glebowe, aby określić jej skład i właściwości, co pozwala na lepsze dostosowanie metod składowania oraz przyszłej rekultywacji terenu. W praktyce, stosowanie tej metody przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, gdyż pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów glebowych w dłuższym horyzoncie czasowym.
Pytanie 39

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Tablica z regulaminem
B. Altanka
C. Zadaszenie
D. Karmnik dla ptaków
Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.
Pytanie 40

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wykonania wykopu
B. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie
C. Wykonania przegrody kapilarnej
D. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie
Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej