Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 25 października 2025 00:04
  • Data zakończenia: 25 października 2025 00:25

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki będzie koszt ziemi kompostowej potrzebnej do utworzenia rabaty o powierzchni 8 m2, jeśli na 100 m2 wymagane jest 25 m3 ziemi, a cena 1 m3 wynosi 50 zł?

A. 500 zł
B. 100 zł
C. 400 zł
D. 1250 zł
Aby obliczyć koszt ziemi kompostowej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 8 m2, najpierw musimy ustalić, ile metrów sześciennych ziemi jest potrzebnych na tę powierzchnię. W danych podano, że na 100 m2 potrzebne jest 25 m3 ziemi, co oznacza, że na 1 m2 potrzeba 0,25 m3 (25 m3 / 100 m2). Następnie, dla rabaty o powierzchni 8 m2, potrzebujemy 8 m2 * 0,25 m3/m2 = 2 m3 ziemi. Koszt 1 m3 ziemi wynosi 50 zł, co oznacza, że całkowity koszt wyniesie 2 m3 * 50 zł/m3 = 100 zł. Takie obliczenia są istotne w kontekście zakupu materiałów do ogrodu, gdyż pozwalają na precyzyjne oszacowanie kosztów i unikanie zbędnych wydatków. Przy planowaniu rabat warto również rozważyć jakość ziemi i jej skład, co może wpłynąć na zdrowie roślin oraz efektywność nawożenia w przyszłości.

Pytanie 2

Jakiego rodzaju roślinę warto wybrać, aby dekoracja florystyczna była w odcieniach szarości?

A. Nagietek lekarski (Calendula officinalis)
B. Ubiorek tarczowy (Iberis umbellata)
C. Rącznik pospolity (Ricinus communis)
D. Starzec popielny (Senecio cineraria)
Starzec popielny (Senecio cineraria) jest idealnym wyborem do dekoracji florystycznych utrzymanych w odcieniach szarości, ponieważ jego liście mają charakterystyczny, srebrzystoszary kolor. Roślina ta, znana również jako 'dusty miller', jest często wykorzystywana w ogrodnictwie i aranżacji przestrzeni ze względu na swoje dekoracyjne właściwości. Przykładem zastosowania może być tworzenie kompozycji w donicach, gdzie starzec popielny harmonijnie współgra z innymi roślinami o ciemniejszych barwach, a jego szarość łagodzi kontrasty. W praktyce, roślina ta jest także stosowana w bukietach jako element podkreślający inne kwiaty, co pozwala na uzyskanie eleganckiego efektu. W kontekście planowania ogrodów i przestrzeni zielonych, starzec popielny jest zalecany w standardach projektowania, które podkreślają potrzebę zrównoważonego doboru roślin w celu osiągnięcia spójności estetycznej i kolorystycznej. Ponadto, dobrze znosi różne warunki glebowe oraz jest odporny na choroby, co czyni go praktycznym wyborem dla każdego ogrodnika.

Pytanie 3

Jakie gatunki roślin akwaterystycznych nadają się do uprawy w strefie brzegowej zbiornika wodnego?

A. Kosaciec żółty (Irispseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes)
B. Grzybień biały (Nymphaea alba) oraz grążel żółty (Nuphar lutea)
C. Knieć błotna (Calthapalustris) i strzałka wodna (Sagittaria sagittifolia)
D. Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia) i języczka pomarańczowa (Ligulariadentata)
Wybór roślin do strefy przybrzeżnej zbiorników wodnych powinien opierać się na ich adaptacyjności i korzyściach ekologicznych. Kosaciec żółty (Iris pseudacorus) oraz hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) to gatunki, które mogą wydawać się odpowiednie, jednak ich zastosowanie w strefach przybrzeżnych może prowadzić do wielu problemów. Kosaciec żółty, choć jest rośliną rodzimą, bywa inwazyjny i może zdominować lokalne ekosystemy, wypierając inne, mniej konkurencyjne gatunki. Hiacynt wodny jest rośliną ekspansywną, która może tworzyć gęste pokrywy na powierzchni wody, co ogranicza dostęp światła do innych roślin oraz prowadzi do spadku rozpuszczonego tlenu, co jest szkodliwe dla fauny wodnej. Wybór Knieci błotnej (Caltha palustris) i strzałki wodnej (Sagittaria sagittifolia) również może być kontrowersyjny; choć te gatunki są bardziej akceptowalne w warunkach podmokłych, ich zastosowanie powinno być starannie przemyślane w kontekście lokalnych warunków siedliskowych. Bergenia sercowata i języczka pomarańczowa oferują znacznie więcej korzyści ekologicznych, wspierając stabilizację brzegów i poprawiając jakość wody, a ich dobór powinien być preferowany w projektach związanych z ochroną zbiorników wodnych. Kluczowe jest zrozumienie, że wybór odpowiednich roślin wpływa nie tylko na estetykę, ale także na funkcjonalność i zdrowie całego ekosystemu wodnego.

Pytanie 4

Jakie rośliny doniczkowe są zalecane do pomieszczeń mocno oświetlonych promieniami słońca?

A. Kaktusy oraz oleandry
B. Paprocie i filodendrony
C. Monstery i fuksje
D. Fikusy oraz storczyki
Kaktusy i oleandry to rośliny, które doskonale przystosowały się do intensywnego naświetlenia. Kaktusy, jako rośliny sukulentowe, mają zdolność do magazynowania wody w swoich tkankach, co pozwala im przetrwać w suchych warunkach, a ich naturalne środowisko to tereny o dużym nasłonecznieniu. Oleandry, z kolei, są krzewami, które również cenią sobie słońce i są odporne na wysokie temperatury. Dzięki swojej budowie, kaktusy charakteryzują się zmniejszoną transpiracją, co zapobiega ich przesuszeniu. W praktyce, umieszczając te rośliny w intensywnie oświetlonych miejscach, możemy cieszyć się ich zdrowym wzrostem i kwitnieniem. Warto również wspomnieć, że zarówno kaktusy, jak i oleandry wymagają odpowiednich warunków glebowych; dobrze sprawdza się dla nich mieszanka ziemi do kaktusów z dodatkiem perlitu, co zapewnia odpowiednią przepuszczalność. W przypadku oleandrów, ważne jest, aby zapewnić im stały dostęp do wody, jednak należy unikać przelania, gdyż może to prowadzić do gnicia korzeni. Takie praktyki są zgodne z aktualnymi standardami pielęgnacji roślin doniczkowych, które zalecają dostosowanie warunków uprawy do specyficznych wymagań poszczególnych gatunków.

Pytanie 5

Jakie materiały budowlane wykorzystuje się do konstrukcji budek lęgowych dla ptaków?

A. Beton, cegłę, pręty zbrojeniowe
B. Trylinkę, kostkę betonową, płyty kamienne
C. Piasek, żwir, kamienie
D. Wiklinę, drewno
Wybór wikliny i drewna jako materiałów do budowy budek lęgowych dla ptaków jest uzasadniony ich naturalnymi właściwościami, które sprzyjają zarówno bezpieczeństwu, jak i komfortowi ptaków. Drewno, będące materiałem organicznym, ma doskonałe właściwości izolacyjne, co chroni jaja i młode ptaki przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Wiklina z kolei jest elastycznym surowcem, który można łatwo formować i dopasowywać do różnych kształtów budek, co pozwala na tworzenie estetycznych i funkcjonalnych konstrukcji. Dodatkowo, użycie naturalnych materiałów, takich jak drewno i wiklina, wpisuje się w standardy ekologiczne zalecane w ochronie przyrody oraz w dbałości o lokalne gatunki ptaków. Warto zwrócić uwagę na to, że drewno powinno pochodzić z odnawialnych źródeł oraz być odpowiednio przetworzone, aby uniknąć zastosowania chemikaliów, które mogłyby zaszkodzić ptakom. Przykładem dobrych praktyk jest budowa budek z drewna sosnowego, które jest dostępne, tanie i odpowiednie do użytku zewnętrznego, a także zapewnia dobre właściwości termiczne. Używanie naturalnych materiałów nie tylko wspiera dobrostan ptaków, ale również sprzyja ich zachowaniu w lokalnych ekosystemach.

Pytanie 6

Jakie z podanych drzew można ściąć bez uzyskania zezwolenia zgodnie z aktualnymi przepisami dotyczącymi ochrony przyrody?

A. 6-letni klon
B. 4-letnią sosnę
C. 10-letni świerk
D. 15-letni dąb
Odpowiedź dotycząca 4-letniej sosny jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ochronie przyrody, niektóre gatunki drzew, w tym sosna, mogą być wycinane bez zezwolenia, jeżeli ich wiek nie przekracza określonego limitu. W Polsce, w przypadku drzew liściastych, granicą często stosowaną jest wiek 10 lat, natomiast dla drzew iglastych, jak sosna, granicą jest 4 lata. Oznacza to, że sosna w wieku 4 lat jest klasyfikowana jako roślina, która może być usunięta bez dodatkowych formalności czy konieczności uzyskiwania pozwolenia. W praktyce, dla osób zajmujących się gospodarką leśną, ważne jest przestrzeganie lokalnych przepisów oraz norm dotyczących ochrony przyrody, a także umiejętność rozróżniania gatunków drzew, które mogą być wycinane bez zgody odpowiednich organów. Właściwe podejście do ochrony przyrody wymaga także zrozumienia roli, jaką drzewa pełnią w ekosystemie oraz ich znaczenia dla bioróżnorodności. Dlatego nawet jeśli zezwolenie nie jest wymagane, warto rozważyć wpływ na środowisko i podejmować decyzje zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu zasobami leśnymi.

Pytanie 7

Kiedy nie jest zalecane podlewanie roślin w słoneczny dzień?

A. po południu
B. w samo południe
C. w godzinach wieczornych
D. rano
Podlewanie roślin w południe, podczas słonecznej pogody, jest niewłaściwe, ponieważ w tym czasie temperatura wody jest znacznie wyższa, co może prowadzić do stresu termicznego roślin. Woda podana w wysokich temperaturach może uszkodzić system korzeniowy, a także prowadzić do parowania, co skutkuje marnowaniem wody. W praktyce, najlepiej podlewać rośliny wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, gdy temperatura jest niższa, a parowanie ograniczone. Rekomendacje dotyczące podlewania poszczególnych gatunków roślin mogą różnić się, jednak ogólna zasada mówi, że nawadnianie powinno odbywać się w porach dnia, kiedy rośliny mogą efektywnie wchłonąć wodę, co minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Zastosowanie tej zasady jest zgodne z dobrymi praktykami w ogrodnictwie, które podkreślają znaczenie czasu nawadniania dla zdrowia roślin.

Pytanie 8

Jak oblicza się koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym?

A. przewidywanego zysku oraz wydatków na zakup materiałów
B. ogólnych kosztów budowy oraz wydatków na zarząd
C. obmiaru, nakładów i cen jednostkowych
D. wartości materiałów kosztorysowych oraz pracy sprzętu, pomijając robociznę i koszty zarządu
Koszty bezpośrednie w kosztorysie nakładczym są kluczowym elementem przy planowaniu i realizacji inwestycji budowlanych. Obmiar, nakłady i ceny jednostkowe stanowią fundament obliczeń kosztorysowych, ponieważ dokładnie określają ilość materiałów oraz pracy potrzebnej do wykonania danego zadania budowlanego. Przykładowo, jeśli planujemy budowę ściany, obmiar określi jej wymiary, nakłady zdefiniują, jakie materiały i ile ich będzie potrzebne, a ceny jednostkowe pozwolą na oszacowanie kosztów tych materiałów i robocizny. W praktyce, dokładne określenie tych elementów pozwala na precyzyjne oszacowanie całkowitych kosztów projektu, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania budżetem. Zgodnie z normami branżowymi, właściwe ustalenie kosztów bezpośrednich przyczynia się do minimalizacji ryzyka finansowego oraz umożliwia lepsze planowanie harmonogramu prac budowlanych, co jest istotne w kontekście efektywności całego procesu budowlanego.

Pytanie 9

Aby poprawić właściwości gleby na obszarze przeznaczonym do stworzenia kwietnika sezonowego, należy rozprowadzić i wmieszać z glebą warstwę ziemi kompostowej o grubości 5 cm na obszarze 20 m2. Ile m3 ziemi kompostowej jest wymagana do zrealizowania tego zadania?

A. 1,5 m3
B. 2,0 m3
C. 0,5 m3
D. 1,0 m3
Do obliczenia objętości ziemi kompostowej, której potrzebujesz na kwietnik sezonowy, używamy wzoru na objętość prostopadłościanu. Mamy tu powierzchnię 20 m² i grubość warstwy kompostu 0,05 m (czyli 5 cm). Więc liczymy tak: V = powierzchnia × grubość, co daje nam 20 m² × 0,05 m = 1 m³. W ogrodnictwie stosowanie ziemi kompostowej to standard – poprawia strukturę gleby, zwiększa retencję wody i dostarcza roślinom ważnych składników odżywczych. Poza tym, kwietniki są fajne, bo przyciągają owady zapylające, co jest istotne dla bioróżnorodności. Przykładem świetnego wykorzystania kompostu są warzywniki, gdzie wspiera wzrost roślin i poprawia jakość plonów. Pamiętaj, że odpowiednie przygotowanie gleby przed sezonem to klucz do sukcesu w uprawie roślin.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 12

W jaki sposób odbywa się rozmnażanie kosatca japońskiego (Iris kaempferi)?

A. Poprzez siew
B. Dzięki sadzonkom zdrewniałym
C. Za pomocą sadzonek zielnych
D. Przez podział kłączy
Kosaciec japoński (Iris kaempferi) rozmnaża się głównie przez podział kłączy, co jest najefektywniejszą metodą dla tej rośliny. Kłącza to podziemne pędy, które gromadzą substancje odżywcze, a ich podział pozwala na uzyskanie nowych roślin z zachowaniem cech rodzicielskich. W praktyce, podział kłączy przeprowadza się wczesną wiosną lub po kwitnieniu, co zapewnia lepsze warunki do ukorzenienia się nowych roślin. Podczas podziału, należy zachować przynajmniej jeden zdrowy pęd i kilka korzeni na każdą nową sadzonkę. Taki sposób rozmnażania jest zalecany w standardach ogrodniczych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozmnożenie rośliny, minimalizując ryzyko chorób, które mogą wystąpić przy innych metodach. Dodatkowo, podział kłączy jest techniką stosowaną w profesjonalnych szkółkach, co umożliwia zachowanie różnorodności genetycznej i jakości roślin.

Pytanie 13

Ile roślin aksamitki wąskolistnej (Tagetes tenuifolia) jest potrzebnych do zasiania rabaty o wymiarach 0,5 × 2,0 m, przy założeniu, że w projekcie zastosowano rozstaw 0,25 × 0,25 m?

A. 4 sztuki
B. 16 sztuk
C. 8 sztuk
D. 12 sztuk
Żeby policzyć, ile sztuk aksamitki wąskolistnej potrzebujesz na rabatę o wymiarach 0,5 × 2,0 m przy rozstawie 0,25 × 0,25 m, na początku trzeba obliczyć powierzchnię rabaty. To proste: 0,5 m razy 2,0 m daje 1,0 m². Następnie, przy tym rozstawie, zajmujemy się powierzchnią, jaką zajmuje jedna roślina. Przy rozstawie 0,25 m na 0,25 m wychodzi, że jedna roślina ma 0,0625 m². Teraz dzielimy powierzchnię rabaty przez tę zajmowaną przez jedną roślinę: 1,0 m² dzielimy przez 0,0625 m² i dostajemy 16. Więc ogólnie do gęstej obsady warto posadzić 16 sztuk aksamitki wąskolistnej. Taki rozstaw sprawia, że rośliny mają wystarczająco miejsca na wzrost i są w dobrej kondycji, co zresztą jest zgodne z tym, co się zawsze mówi o sadzeniu roślin ozdobnych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Nawożenie dolistne roślin balkonowych powinno odbywać się w dni

A. słoneczne i suche
B. pochmurne i wietrzne
C. pochmurne i deszczowe
D. słoneczne i bezwietrzne
Wybór dni słonecznych i suchych do nawożenia dolistnego roślin balkonowych może wydawać się rozsądny, jednak w praktyce niesie ze sobą wiele zagrożeń. W słoneczne dni, zwłaszcza przy wysokich temperaturach, rośliny narażone są na stres termiczny, co prowadzi do osłabienia ich zdolności absorpcyjnych. Wysoka temperatura i bezpośrednie działanie promieni słonecznych mogą powodować parowanie wody z liści, co skutkuje zmniejszeniem efektywności nawożenia. Ponadto, nawozy dolistne aplikowane w takich warunkach mogą prowadzić do poparzeń liści, co znacząco osłabia rośliny. W przypadku pochmurnych dni, rośliny są lepiej przygotowane do przyjęcia substancji odżywczych, ponieważ temperatura jest niższa, co sprzyja ich rozpuszczaniu i przyswajaniu. Odpowiednie nawadnianie oraz wilgotność powietrza są kluczowe dla efektywności nawożenia. Wietrzne warunki mogą prowadzić do rozprzestrzeniania się nawozów na inne rośliny lub do utraty substancji odżywczych, co negatywnie wpływa na skuteczność zabiegu. Dlatego, dla uzyskania najlepszych efektów nawożenia dolistnego, należy wybierać dni z pochmurnym i deszczowym niebem, co zminimalizuje ryzyko uszkodzeń roślin oraz zapewni skuteczną absorpcję nawozów.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Aby pozbyć się mniszka pospolitego (Taraxacum officinałe) z trawnika, można wykorzystać herbicyd

A. ogólny systemiczny
B. selektywny, eliminujący chwasty dwuliścienne
C. ogólny kontaktowy
D. selektywny, eliminujący chwasty jednoliścienne
Selektywne herbicydy zwalczające chwasty dwuliścienne są specjalnie zaprojektowane do eliminacji roślin należących do tej grupy, do której należy mniszek pospolity (Taraxacum officinale). Te herbicydy działają w taki sposób, że nie niszczą roślin jednorocznych czy wieloletnich, co sprawia, że są idealne do stosowania na trawnikach, gdzie chcemy chronić trawę, jednocześnie eliminując niepożądane chwasty. Przykładem takich herbicydów są te zawierające substancje czynne, takie jak kwas 2,4-D, który jest skuteczny w zwalczaniu mniszka. W praktyce stosowanie selektywnych herbicydów wymaga przestrzegania zaleceń producenta, aby zapewnić ich efektywność oraz minimalizować ryzyko uszkodzenia innych roślin. Zastosowanie tych herbicydów w odpowiednim czasie, na przykład wczesną wiosną, kiedy mniszek jest w fazie kiełkowania, zwiększa ich skuteczność. Dobrą praktyką jest także monitorowanie trawnika po aplikacji, aby ocenić efekty oraz ewentualnie przeprowadzić zabiegi uzupełniające.

Pytanie 18

Do wrzośców oraz kalmii należy odpowiednio przygotować podłoże

A. kwaśne i dosyć suche
B. kwaśne i odpowiednio wilgotne
C. zasadowe i odpowiednio wilgotne
D. zasadowe i dosyć suche
Przygotowanie gleby dla wrzośców i kalmii wymaga zrozumienia specyficznych potrzeb tych roślin. Jednym z najczęstszych błędów jest założenie, że rośliny te mogą prosperować w glebach zasadowych. Gleby zasadowe, z pH powyżej 7, nie tylko ograniczają dostępność niektórych składników odżywczych, ale mogą również prowadzić do stresu roślin, co objawia się słabym wzrostem i obniżoną odpornością na choroby. Z kolei gleby suche, a zwłaszcza te o niskiej wilgotności, będą miały negatywny wpływ na rozwój korzeni oraz ogólny stan roślin, szczególnie w przypadku młodych sadzonek, które są bardziej wrażliwe na zmiany w dostępności wody. Gdy gleba jest zbyt sucha, korzenie nie mają dostępu do wody, co może prowadzić do ich usychania i zahamowania wzrostu. Dlatego kluczowe jest zapewnienie odpowiedniego poziomu wilgotności oraz stworzenie kwaśnego środowiska poprzez dodanie organicznych materiałów, takich jak torf, które poprawiają strukturę gleby oraz jej właściwości retencyjne. W praktyce ważne jest, aby przed sadzeniem przeprowadzić dokładną analizę gleby, aby uniknąć typowych błędów, które mogą prowadzić do niepowodzeń w uprawie tych roślin.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Jakie gatunki roślin w polskich warunkach klimatycznych potrzebują zimą przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach?

A. Begonia bulwiasta (Begonia tuberhyrida), dalia ogrodowa (Ddhliax cultorum)
B. Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea), funkia sina (Hosta glauca)
C. Goździk pierzasty (Dianthusplummarius), kosaciec syberyjski (Iris sybirica)
D. Piwonia chińska (Paeonia lactiflora), liliowiec ogrodowy (Hemerocallis hybrida)
Begonia bulwiasta oraz dalia ogrodowa to rośliny, które w polskich warunkach klimatycznych wymagają przechowywania organów podziemnych w pomieszczeniach podczas zimy. Obie te rośliny mają bulwy, które są wrażliwe na mróz. W polskim klimacie, gdzie zimowe temperatury mogą spadać poniżej zera, konieczne jest ich zabezpieczenie przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Optymalnym rozwiązaniem jest wykopanie bulw po pierwszych przymrozkach, dokładne oczyszczenie ich z ziemi, a następnie przechowywanie w suchym, przewiewnym i ciemnym miejscu. Wiedza ta jest szczególnie istotna dla ogrodników oraz amatorów upraw roślin ozdobnych, ponieważ niewłaściwe przechowywanie może prowadzić do gnicia bulw lub ich obumierania. Warto także pamiętać, że przed sadzeniem w nowym sezonie, bulwy należy delikatnie przygotować, przetrzymując je w temperaturze pokojowej, aby pobudzić je do wzrostu. Prawidłowe postępowanie z tymi roślinami jest zgodne z najlepszymi praktykami ogrodniczymi, co przyczynia się do ich zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia.

Pytanie 21

Rośliną jednoroczną, która jest sadzona z rozsady, osiągającą wysokość w granicach 20 - 30 cm, o zwartym pokroju i intensywnym kwitnieniu od czerwca do przymrozków, z niebieskimi, czasami różowymi bądź białymi kwiatami skupionymi w baldachy, jest

A. szałwia błyszcząca (Salvia splendens)
B. żeniszek meksykański (Ageratum mexicanum)
C. cynia wytworna (Zinnia elegans)
D. aksamitka rozpierzchła (Tagetes patula)
Żeniszek meksykański (Ageratum mexicanum) jest rośliną jednoroczną, która doskonale wpisuje się w opisane w pytaniu cechy. Osiąga wysokość od 20 do 30 cm i charakteryzuje się zwartym pokrojem, co czyni go idealnym do aranżacji rabat, donic i jako roślinę okrywową. Intensywne kwitnienie od czerwca do przymrozków sprawia, że jest popularnym wyborem w ogrodnictwie, zwłaszcza w okresie letnim. Kwiaty żeniszka są zebrane w baldachogrona, a ich niebieska barwa, rzadziej różowa lub biała, dodaje uroku kolorystycznego do przestrzeni ogrodowej. Roślina ta preferuje stanowiska słoneczne i żyzne, dobrze przepuszczalne gleby, co powinno być uwzględnione podczas jej uprawy. W praktyce, żeniszek meksykański jest często stosowany do tworzenia kontrastów kolorystycznych w kompozycjach kwiatowych oraz jako element w ogrodach naturalistycznych. Standardy dobrych praktyk w uprawie żeniszka obejmują regularne podlewanie, nawożenie oraz usuwanie przekwitłych kwiatostanów, co stymuluje dalsze kwitnienie.

Pytanie 22

Obszar bagienny zbiornika wodnego stanowi odpowiednie miejsce dla

A. olszy czarnej (Alnus glutinosa) i metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)
B. jesionu pensylwańskiego (Fraxinus pennsylvanica) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)
C. dębu szypułkowego (Quercus robur) i cyprysika nutkajskiego (Chamaecyparis nootkatensis)
D. brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i modrzewia europejskiego (Larix decidua)
Odpowiedź wskazująca na olszę czarną (Alnus glutinosa) i metasekwoję chińską (Metasequoia glyptostroboides) jako rośliny charakterystyczne dla strefy bagiennej zbiornika wodnego jest poprawna z kilku powodów. Olsza czarna to gatunek drzewiasty, który dobrze przystosowuje się do warunków wilgotnych, typowych dla stref bagiennych. Jej korzenie mogą dobrze rozwijać się w podłożu wodnym, co pozwala jej efektywnie pozyskiwać wodę oraz składniki odżywcze. Dodatkowo, olsza czarna ma zdolność do symbiozy z bakteriami azotowymi, co korzystnie wpływa na żyzność gleby. Metasekwoja chińska jest również gatunkiem wodnym, preferującym wilgotne siedliska, co czyni ją idealnym kandydatem na roślinę dla stref bagiennych. Ich występowanie w takich lokalizacjach przyczynia się do stabilizacji ekosystemów wodnych, a także stanowi ważne siedlisko dla wielu gatunków fauny. W praktyce, zarówno olsza jak i metasekwoja są wykorzystywane w projektach rekultywacji i ochrony środowiska, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu zasobami wodnymi oraz bioróżnorodnością.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Jakie materiały należy zastosować, aby poprawić jakość gleby o zwartej strukturze?

A. rozdrobnionej gliny
B. gleby ilastej
C. piasku gruboziarnistego
D. kompostu ogrodniczego
Pokruszona glina, mimo że jest materiałem mineralnym, nie rozwiązuje problemu ścisłej struktury gleby. Wprowadzenie pokruszonej gliny do gleby gliniastej może prowadzić do dalszego zagęszczenia gleby, ponieważ gliny mają tendencję do kurczenia się i zbrylania. Gruboziarnisty piasek, z drugiej strony, może wydawać się kuszącą opcją, ale wprowadzenie go w nadmiarze do gleby gliniastej może utrudnić jej właściwe zatrzymywanie wody oraz prowadzić do problemów z drenażem. Gleba ilasta nie ma sensu w kontekście poprawy struktury gleby gliniastej, ponieważ wprowadzenie dodatkowej gleby ilastej pogłębi problem. Zrozumienie struktury gleby i odpowiednich materiałów organicznych jest kluczowe dla skutecznego użyźniania. Praktyki ogrodnicze oparte na naukowych podstawach zalecają stosowanie kompostu, który nie tylko wspiera strukturę gleby, ale także jej żyzność, co jest niezbędne dla zdrowego wzrostu roślin. Często mylnie sądzi się, że dodanie innych rodzajów gleb czy materiałów mineralnych może przynieść poprawę, jednak w rzeczywistości może to prowadzić do dalszych degradacji gleby, zamiast jej regeneracji.

Pytanie 25

Jak należy przygotować końcówki pędów róż ciętych, które będą użyte do stworzenia bukietu, aby wydłużyć ich świeżość?

A. Przyciąć pod kątem ostrym nożem.
B. Przyciąć prosto nożycami ogrodowymi.
C. Rozbić używając młotka.
D. Przypalić ogniem.
Przycinanie końcówek pędów róż ciętych pod kątem jest zalecaną metodą, ponieważ zwiększa powierzchnię przyswajającą wodę. Skośne cięcie pozwala na lepsze wnikanie wody do tkanki roślinnej, co jest kluczowe dla ich dłuższej trwałości. W praktyce, użycie ostrym nożem umożliwia wykonanie gładkiego, czystego cięcia, co minimalizuje uszkodzenia komórek roślinnych i zapobiega powstawaniu ran, które mogłyby stać się wrotami dla patogenów. Dodatkowo, zaleca się, aby cięcia wykonywać w wodzie lub pod bieżącą wodą, aby uniknąć dostania się powietrza do naczyń przewodzących, co mogłoby prowadzić do ich zatykania. Tego typu technika jest powszechnie stosowana w florystyce oraz ogrodnictwie, a jej skuteczność potwierdzają liczne badania. Przykładami takich zastosowań są wiązanki na uroczystości oraz dekoracje weselne, gdzie świeżość roślin jest kluczowa dla estetyki.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Jakie gatunki nie są zalecane do sadzenia na placach zabaw dla dzieci z uwagi na obecność trujących alkaloidów?

A. Forsycja pośrednia (Forsythia x intermedia), pięciornik krzewiasty (Potentilla fruticosa)
B. Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana), lipa drobnolistna (Tilia cordata)
C. Cis pospolity (Taxus baccata), wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)
D. Miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), topola czarna (Populus nigra)
Cis pospolity (Taxus baccata) oraz wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) są gatunkami roślin, które zawierają trujące alkaloidy, co czyni je nieodpowiednimi do sadzenia w miejscach, gdzie bawią się dzieci. Cis pospolity zawiera toksyczne związki, takie jak taksyna, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne, w tym zaburzenia pracy serca, a nawet śmierć. Wawrzynek wilczełyko również jest niebezpieczny, gdyż jego owoce oraz liście zawierają substancje toksyczne, które mogą wywołać silne reakcje alergiczne i zatrucia. Sadzenie tych roślin na placach zabaw jest więc zgodne z dobrymi praktykami, które zalecają unikanie roślin trujących w miejscach dostępnym dla dzieci. Warto dodać, że stosowanie roślin bezpiecznych dla dzieci nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również edukuje najmłodszych na temat naturalnych środowisk oraz zdrowia.

Pytanie 28

Jaki sposób nawożenia nawozami azotowymi jest odpowiedni dla roślin z długim okresem wegetacji?

A. Dwa razy - po raz pierwszy latem, po raz drugi jesienią
B. Raz wiosną
C. Dwa razy - po raz pierwszy wiosną, po raz drugi latem
D. Raz jesienią
Nawóz azotowy jest kluczowym elementem w uprawie roślin o długim okresie wegetacji, ponieważ wspiera ich wzrost i rozwój. Odpowiedź, w której nawożenie odbywa się dwukrotnie – pierwszy raz wiosną, a drugi raz latem, jest prawidłowa, ponieważ wiosenne nawożenie umożliwia roślinom szybkie przyswajanie azotu podczas intensywnego wzrostu. Natomiast letnie nawożenie dostarcza niezbędnych składników odżywczych w okresie, gdy rośliny zaczynają intensywnie kwitnąć i owocować. Taki podział nawożenia jest zgodny z zasadami zrównoważonego żywienia roślin, co zwiększa ich plon i jakość. W praktyce stosuje się różne formy nawozów azotowych, takie jak mocznik, saletra amonowa czy saletra wapniowa, a ich aplikacja powinna być dostosowana do specyfiki uprawy oraz przewidywanych warunków pogodowych. Rekomenduje się również przeprowadzanie analizy gleby, aby dokładnie określić zapotrzebowanie roślin na azot, co pozwala na optymalizację nawożenia i minimalizację strat składników odżywczych.

Pytanie 29

Jakie rośliny nadają się do ogrodu skalnego, w warunkach suchych i słonecznych?

A. Nagietka lekarskiego (Calendula officinalis), szałwię błyszczącą (Salvia splendens)
B. Ostróżkę ogrodową (Delphinium cultorum), mieczyk ogrodowy (Gladiolus hybridus)
C. Kopytnika pospolitego (Asarum europaeum), ciemiernika białego (Helleborus niger)
D. Gęsiówkę kaukaską (Arabis caucasica), płomyka szydlastego (Phlox subulata)
Gęsiówka kaukaska, czyli Arabis caucasica, i płomyka szydlasta, czyli Phlox subulata, to naprawdę świetne rośliny do ogrodów skalnych. Obie lubią słońce i radzą sobie w suchych miejscach, co czyni je idealnymi do takich aranżacji. Gęsiówka rośnie nisko, więc fajnie zakrywa ziemię, a jej białe albo różowe kwiatki są naprawdę ładne i przyciągają owady. Z kolei płomyka szydlasta kwitnie na fioletowo, różowo i biało, co dodaje koloru w ogrodzie. To super, że obie rośliny mogą rosnąć w ubogiej glebie i w ostrym słońcu, bo to przecież klucz do udanego ogrodu skalnego. I co najlepsze, przyciągają one pożyteczne owady, co wspiera bioróżnorodność. Jak się robi ogrody skalne, warto dobierać rośliny, które dobrze ze sobą współgrają pod względem koloru i wysokości – wtedy całość wygląda naprawdę harmonijnie przez cały rok.

Pytanie 30

Rośliny rabatowe dekoracyjne z kwiatów, które mają być użyte do stworzenia letniego kwietnika, powinny mieć

A. wykształcone liścienie oraz pierwsze liście właściwe
B. wykształcone, zamknięte pąki kwiatowe
C. dobrze rozwiniętą rozetę liściową
D. wykształcone pąki oraz pierwsze rozkwitnięte kwiaty
Wybór odpowiedzi dotyczącej liścieni oraz pierwszych liści właściwych nie uwzględnia kluczowego etapu rozwoju roślin w kontekście ich zastosowania w kwietnikach sezonowych. Liścienie, które są pierwszymi liśćmi rosnącymi z nasion, pełnią głównie funkcję odżywczą, jednak nie mają znaczenia w aspekcie estetycznym i dekoracyjnym. Rośliny w tej fazie rozwoju mogą być słabo widoczne i nie przyciągają wzroku, co czyni je mniej odpowiednimi do zastosowań w kwietnikach letnich, które mają na celu stworzenie efektownej aranżacji ogrodowej. Z kolei zamknięte pąki kwiatowe mogą sugerować, że rośliny nie są jeszcze w pełni gotowe do wystawienia na światło i warunki atmosferyczne, które sprzyjają zapylaniu i kwitnieniu. Niezbyt rozwinięta rozetą liściowa również nie wskazuje na pełną gotowość rośliny do sezonu; rośliny powinny mieć dobrze rozwinięte liście właściwe, które pełnią funkcje fotosyntetyczne i wpływają na ogólny wzrost. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że rozwój liści jest wystarczający do oceny kondycji rośliny, jednak w kontekście kwietników sezonowych kluczowe jest skupienie się na kwiatach i pąkach, które są bezpośrednio odpowiedzialne za wizualny efekt końcowy. Niestety, pominięcie tych aspektów prowadzi do nieefektywnego doboru roślin, co może skutkować nieatrakcyjnym wyglądem kompozycji ogrodowej.

Pytanie 31

Szkodnikiem, który minuje liście kasztanowca białego oraz prowadzi do ich przedwczesnego opadania, jest

A. opuchlak
B. szrotówek
C. mszyca
D. wciornastek
Szrotówek (Cameraria ohridella) jest szkodnikiem minującym liście kasztanowca białego, odpowiedzialnym za ich przedwczesne opadanie. Larwy tego owada wgryzają się w miąższ liścia, tworząc charakterystyczne miny, co prowadzi do ich uszkodzenia oraz zmniejszenia fotosyntezy. W wyniku tego drzewa mogą wykazywać symptomy osłabienia, a w skrajnych przypadkach mogą obumierać. W praktyce, monitorowanie populacji szrotówka jest kluczowe w zarządzaniu zdrowiem drzew kasztanowych. W przypadku stwierdzenia obecności szkodnika, stosuje się różne metody ochrony, w tym biologiczne, chemiczne oraz agrotechniczne. Na przykład, wykorzystanie naturalnych wrogów szrotówka, takich jak niektóre gatunki os, może pomóc w kontrolowaniu jego populacji. Takie podejście jest zgodne z dobrą praktyką ochrony roślin, która kładzie nacisk na zrównoważony rozwój oraz minimalizację stosowania pestycydów, co przyczynia się do ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jaką metodą należy wprowadzić krzewy róż z odsłoniętym systemem korzeniowym na rabatę?

A. Ręcznie przy zastosowaniu kopaczki
B. Mechanicznie za pomocą sadzarki
C. Ręcznie z wykorzystaniem łopatki ogrodniczej
D. Ręcznie używając szpadla
Wybór metod mechanicznych, takich jak sadzarka czy kopaczka, może wprowadzać wiele istotnych problemów podczas sadzenia krzewów róż z odkrytym systemem korzeniowym. Przede wszystkim, te narzędzia są zaprojektowane głównie do sadzenia roślin w formie z nawożonymi sadzonkami, gdzie gleba jest już odpowiednio przygotowana, co niekoniecznie jest odpowiednie dla roślin z odkrytymi korzeniami. Sadzenie mechaniczne niesie ryzyko uszkodzenia delikatnych korzeni, które mogą prowadzić do ich obumierania lub słabego przyjęcia się rośliny. Ponadto, mechaniczne narzędzia zazwyczaj nie dają możliwości precyzyjnego dopasowania głębokości sadzenia, co jest kluczowe dla zdrowia roślin róż. W przypadku użycia łopatki ogrodniczej, chociaż może ona być użyteczna w pewnych sytuacjach, jej forma i sposób użytkowania mogą ograniczać precyzję przy wykopywaniu otworów. Ponadto, nie jest to narzędzie idealne do tworzenia odpowiednio szerokich otworów, co jest kluczowe dla prawidłowego umiejscowienia korzeni. Ostatecznie, kluczowym błędem w podejściu do sadzenia krzewów róż jest niedoszacowanie znaczenia techniki ręcznego sadzenia, co wpływa na zdrowie i rozwój rośliny w dłuższej perspektywie.

Pytanie 34

Zaleca się, aby cięcie formujące krzewów, których kwiaty pojawiają się z pąków utworzonych w okresie wegetacyjnym przed kwitnieniem, było przeprowadzane

A. bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia
B. bezpośrednio przed rozpoczęciem kwitnienia
C. w trakcie kwitnienia
D. pod koniec okresu wegetacji
Cięcie formujące krzewów, których kwiaty rozwijają się z pąków uformowanych w okresie wegetacyjnym poprzedzającym kwitnienie, powinno być przeprowadzane bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia, ponieważ wówczas możliwe jest usunięcie uszkodzonych lub słabych pędów, co stymuluje zdrowy rozwój rośliny w nadchodzącym sezonie. Po zakończeniu kwitnienia, roślina nie zainwestowuje już energii w produkcję kwiatów, co sprawia, że cięcie w tym okresie nie zakłóca jej naturalnego cyklu wzrostu. Praktyka ta pozwala również na lepsze uformowanie kształtu krzewu, co jest istotne dla estetyki ogrodu oraz wydajności kwitnienia w przyszłym roku. Warto pamiętać, że różne gatunki krzewów mogą mieć specyficzne wymagania co do cięcia, dlatego zawsze należy zapoznać się z zaleceniami dotyczącymi konkretnego gatunku. Dobrym przykładem są krzewy takie jak forsycje, które wymagają cięcia po kwitnieniu, aby stymulować wzrost nowych, silniejszych pędów na przyszły sezon.

Pytanie 35

Jakie gatunki roślin wskazane są do sadzenia wzdłuż brzegów rzek i strumieni, aby zabezpieczyć je przed erozją?

A. Graby, dęby
B. Głogi, śliwy
C. Wierzby, topole
D. Buki, klony
Wierzby i topole są roślinami, które doskonale nadają się do sadzenia na brzegach cieków wodnych, ponieważ ich systemy korzeniowe są wyjątkowo efektywne w stabilizacji gruntu. Korzenie wierzby są elastyczne i potrafią wnikać w luźniejsze podłoża, co skutecznie zapobiega erozji brzegów. Ponadto, te gatunki roślin mają zdolność do szybkiego wzrostu, co pozwala na szybkie zakrycie obszarów narażonych na erozję. Ich obecność nie tylko chroni brzegi, ale także wspiera lokalny ekosystem, dostarczając schronienia i pożywienia dla wielu gatunków ptaków i owadów. W praktyce, sadzenie wierzby i topoli na obszarach narażonych na erozję jest zalecane w ramach projektów związanych z rekultywacją terenów podmokłych i ochroną bioróżnorodności. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania wodami i ochrony środowiska, które zakładają użycie roślinności naturalnej w celu minimalizacji skutków działania sił erosyjnych.

Pytanie 36

O gatunkach drzew charakteryzujących się szerokimi koronami oraz delikatnymi pędami, które będą transportowane samochodem z zamkniętą przestrzenią ładunkową, należy

A. związać miękkim sznurkiem lub zabezpieczyć siatką z tworzywa sztucznego
B. owinąć przezroczystą folią i obwiązać cienkim drutem
C. owinąć czarną folią i obwiązać sznurkiem
D. związać cienkim drutem lub zabezpieczyć siatką drucianą
Gatunki drzew o rozłożystych koronach i kruchych pędach wymagają szczególnej troski podczas transportu, aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń. Związanie ich miękkim sznurkiem lub zabezpieczenie siatką z tworzywa sztucznego to sprawdzone metody, które zapewniają nie tylko stabilność, ale także ochronę delikatnych gałęzi. Miękki sznurek, użyty do wiązania, nie powoduje podrażnień kory i nieuszkadza pędów, co jest kluczowe w przypadku wrażliwych gatunków. Siatka z tworzywa sztucznego, z kolei, pozwala na odpowiednią wentylację i widoczność, a jednocześnie skutecznie chroni przed mechanicznymi uszkodzeniami. Praktycznie, kiedy przewozimy młode drzewka na działkę, warto je odpowiednio zabezpieczyć, aby uniknąć złamań podczas wstrząsów w transporcie. W branży ogrodniczej i leśnej stosowanie takich metod jest zgodne z najlepszymi praktykami, które zalecają odpowiednie pakowanie roślin przed ich przewozem.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Jakie rośliny warto wykorzystać do obsadzenia małych rond w miastach?

A. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)
B. różaneczniki (Rhododendron sp.)
C. róże okrywowe (Rosa sp.)
D. magnolie (Magnolia sp.)
Róże okrywowe (Rosa sp.) są doskonałym wyborem do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich niską wysokość, estetyczny wygląd oraz zdolność do tworzenia gęstych, dekoracyjnych kobierców. Charakteryzują się one długim okresem kwitnienia, co sprawia, że są atrakcyjne przez większość sezonu wegetacyjnego. W kontekście miejskim, róże okrywowe są wysoce odporne na zanieczyszczenia powietrza i zmienne warunki atmosferyczne, co czyni je idealnym elementem zieleni miejskiej. Zastosowanie takich roślin w przestrzeniach publicznych sprzyja również poprawie jakości powietrza oraz wspomaga bioróżnorodność. W praktyce, róże te mogą być sadzone w grupach po kilka sztuk, co pozwala na uzyskanie efektu masowego kwiatu, oraz mogą być łączone z innymi niskimi roślinami ozdobnymi, tworząc estetyczne kompozycje. Dodatkowo, należy pamiętać o regularnej pielęgnacji i cięciu, co wpisuje się w dobre praktyki ogrodnicze, zapewniające zdrowy rozwój roślin oraz ich piękny wygląd przez cały sezon.

Pytanie 39

Jakiego zabiegu nie powinno się wykonywać podczas jesiennego sadzenia róż?

A. Przycinania pędów
B. Podlewania
C. Usuwania chwastów
D. Pokrywania gleby ściółką
Przycinanie pędów róż jesienią nie jest zalecane, ponieważ może osłabić rośliny przed zimą. W okresie jesiennym róże powinny być przygotowywane do zimowania, co oznacza, że cięcia należy ograniczyć do minimum. Przycinanie w tym czasie może spowodować, że nowe pędy będą wrażliwe na mróz, co może doprowadzić do ich uszkodzenia. W praktyce, najlepszym czasem na przycinanie róż jest wczesna wiosna, kiedy rośliny zaczynają budzić się z okresu spoczynku. Wtedy możemy usunąć martwe lub uszkodzone pędy oraz skrócić te zdrowe, aby poprawić kształt rośliny i pobudzić jej wzrost. Dodatkowo, zaleca się, aby przycinanie odbywało się przy użyciu ostrych narzędzi, aby zminimalizować uszkodzenia rośliny. Prawidłowe przycinanie róż zwiększa ich odporność na choroby i sprzyja lepszemu kwitnieniu w sezonie wegetacyjnym.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.