Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:30
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:48

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie zasobniki tonerów w drukarce cyfrowej mogą wymagać uzupełnienia po wydrukowaniu apli o wartości C0 M20 Y0 K80?

A. Purpurowy, żółty

B. Niebieski, żółty

C. Purpurowy, czarny

D. Niebieski, purpurowy

Odpowiedź 'Purpurowy, czarny' jest jak najbardziej słuszna. Widać to, bo analiza tonera pokazuje, że sporo się zużywa purpurowego i czarnego. C0 mówi, że nie ma zużycia niebieskiego, a M20 to wysokie zużycie purpurowego. Y0 oznacza, że żółty jest w porządku, a K80 pokazuje, że czarny tonera też sporo poszło. Tak więc, jak drukujesz coś, co jest głównie w tych kolorach, to właśnie te tonery będą wymagały uzupełnienia najszybciej. W branży druku cyfrowego mamy różne metody sprawdzania poziomów tonerów, jak czujniki czy systemy zarządzania, które mówią ci, kiedy trzeba wymienić zasobniki. Warto też zerknąć na stany tonerów przed większymi zadaniami, żeby nie było przestojów.

Pytanie 2

Jaką metodą można zadrukować klawiaturę komputerową?

A. offsetową

B. fleksograficzną

C. typograficzną

D. tampondrukową

Offsetowa, typograficzna i fleksograficzna to techniki druku, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są odpowiednie do zadrukowywania klawiatur komputerowych. Offset to technika, która opiera się na przenoszeniu farby z metalowej płyty na gumową matrycę, a następnie na podłoże. Jest to proces kosztowny i czasochłonny, który najlepiej sprawdza się w przypadku dużych nakładów druku na płaskich powierzchniach, takich jak papier. W przypadku klawiatur, gdzie powierzchnie są często wypukłe i złożone, offset nie zapewnia odpowiedniej jakości druku i przyczepności farby. Typografia to kolejna metoda, która polega na przenoszeniu farby z form drukarskich na papier. Nie jest to technika odpowiednia dla klawiatur, gdyż wymaga zastosowania form typograficznych, co w przypadku zadrukowywania małych elementów klawiatury byłoby niepraktyczne. Fleksografia natomiast wykorzystuje elastyczne matryce, które pozwalają na druk na różnych materiałach, ale standardowo stosuje się ją w przemyśle opakowaniowym, a nie w produkcji elektronicznej. W kontekście klawiatur liczy się nie tylko estetyka, ale i trwałość nadruku, co najlepiej zapewnia tampondruk. Dlatego wybór odpowiedniej technologii druku jest kluczowy dla zapewnienia wysokiej jakości i długowieczności produktów elektronicznych.

Pytanie 3

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof

B. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku

C. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku

D. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku

W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 4

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem „X”?

A. Sygnet.

B. Slogan.

C. Tagline.

D. Logotyp.

Wiele osób myli pojęcia takie jak sygnet, slogan, tagline i logotyp, bo rzeczywiście brzmią podobnie i codziennie spotykamy się z nimi w różnych kontekstach. Jednak w branży projektowej precyzyjne rozróżnianie tych elementów jest kluczowe. Slogan i tagline to elementy stricte tekstowe, mające na celu przekazanie głównego przesłania marki lub podkreślenie jej wartości – zwykle pojawiają się poniżej logotypu, jak tutaj „Wyleczymy twojego pupila”. Z mojego doświadczenia wynika, że często klienci nazywają wszystko, co jest pod nazwą firmy, sloganem, ale to błąd – slogan może zmieniać się w czasie, jest rodzajem hasła reklamowego. Tagline z kolei często używany jest wymiennie ze sloganem, ale w teorii bywa krótszy i bardziej esencjonalny. Logotyp natomiast to zapis typograficzny nazwy firmy – w tym przypadku słowo „MRUCZEK” napisane charakterystycznym fontem. Zdarza się, że projektanci amatorsko nazywają całość logo „logotypem”, co jest niezgodne ze standardami branżowymi. Błędne utożsamienie głównego motywu graficznego (np. kota) z logotypem wynika najczęściej z nieznajomości podziału na sygnet (znak graficzny) i logotyp (część tekstowa). Profesjonalne podejście do projektowania logo zakłada, że każdy z tych elementów ma inne funkcje i zastosowania – sygnet może być stosowany samodzielnie na avatarach czy aplikacjach, logotyp służy do jednoznacznego identyfikowania nazwy marki, a slogan/tagline pełni rolę informacyjną lub perswazyjną. Warto więc na przyszłość zwracać uwagę na te niuanse, bo one naprawdę ułatwiają komunikację z klientami czy drukarnią.

Pytanie 5

Jakie podłoże należy zastosować do cyfrowego druku dwustronnych, wielobarwnych wizytówek firmowych?

A. karton satynowany o gramaturze 350 g/m2

B. papier fotograficzny o gramaturze 150 g/m2

C. tektura jednostronna o gramaturze 1200 g/m2

D. papier samoprzylepny o gramaturze 120 g/m2

Karton satynowany o gramaturze 350 g/m2 to super opcja na wizytówki. Dzięki wysokiej jakości tego kartonu, kolory wyglądają naprawdę świetnie, a detale są wyraźne. Gramatura 350 g/m2 sprawia, że wizytówki są sztywne, co jest ważne, bo nie mogą się wyginać ani psuć. Do tego, gładka powierzchnia kartonu daje eleganckie wykończenie. W branży druku cyfrowego używanie materiałów o odpowiedniej gramaturze i fakturze to najlepsza praktyka, co wpłynie pozytywnie na to, jak ludzie postrzegają Twoje wizytówki. W dodatku, klienci lepiej reagują na wizytówki z kartonu satynowanego, co może pozytywnie wpłynąć na ich wrażenia o firmie. Warto też pamiętać, że ten typ kartonu jest często używany w druku offsetowym, więc dobrze się sprawdza w różnych sytuacjach.

Pytanie 6

Którą operację technologiczną przedstawiono na rysunku?

A. Projektowania layout'u.

B. Łamania publikacji.

C. Kadrowania obrazów.

D. Impozycji użytków.

Poprawna odpowiedź to "Impozycja użytków", ponieważ na przedstawionym obrazie widać interfejs programu impozycyjnego, który jest kluczowym elementem w procesie przygotowania materiałów do druku. Impozcja to nie tylko organizacja układu stron, ale także optymalizacja użycia papieru oraz przygotowanie do masowej produkcji. W świecie poligrafii, impozycja jest niezbędnym etapem, który zapewnia, że wszystkie użytki zostaną prawidłowo złożone w finalnym dokumencie. Dobre praktyki w impozycji obejmują m.in. odpowiednie dobieranie układów, które minimalizują straty materiału oraz maksymalizują wydajność produkcji. Używając zaawansowanych narzędzi do impozycji, można również wprowadzać korekty kolorów i efekty specjalne, co znacznie poprawia jakość finalnego produktu. Poznanie tego procesu jest istotne dla każdego, kto zajmuje się drukiem, gdyż wpływa to na efektywność i jakość pracy.

Pytanie 7

Ile ulotek o wymiarach 200 x 300 mm zawiera ekonomiczna impozycja wykonana na arkuszu drukowym B1?

A. 6 ulotek.

B. 12 ulotek.

C. 16 ulotek.

D. 9 ulotek.

Temat impozycji na arkuszu B1 bywa mylący, bo patrząc tylko na wymiary, łatwo przeszacować albo niedoszacować liczbę użytków. Sporo osób zakłada, że skoro ulotka ma 200 x 300 mm, to na 700 x 1000 mm „wepchnie się” nawet 12 czy 16 sztuk. To jednak tylko teoria. W praktyce pojawia się kwestia marginesów technologicznych – są absolutnie niezbędne do druku offsetowego oraz cięcia. Próba zmieszczenia 12 czy 16 ulotek skutkowałaby brakiem miejsca na spady, linie cięcia oraz pasery, co jest niezgodne z branżowymi normami. Z drugiej strony, wybór 6 użytków to zdecydowanie zbyt zachowawcze podejście – taki układ nie wykorzystuje potencjału arkusza i prowadzi do marnotrawstwa papieru oraz wyższych kosztów produkcji. Częsty błąd myślowy polega na nieuwzględnieniu, że arkusz drukowy B1 to nie tylko pole użytkowe, ale również przestrzeń na techniczne dodatki i odpowiednią orientację formatek. Część osób bierze pod uwagę tylko jedno ustawienie ulotki, nie analizując opcji układu poziomego i pionowego na przemian, przez co wychodzą błędne wyniki. W rzeczywistości, tylko układ 3x3 daje właściwy balans między efektywnością a bezpieczeństwem technologicznym. Warto o tym pamiętać, bo prawidłowa impozycja to podstawa optymalnej produkcji i minimalizacji odpadów. W praktyce poligraficznej zawsze najpierw sprawdza się, ile użytków faktycznie da się ułożyć z zachowaniem wszystkich wymogów drukarskich – nie tylko licząc powierzchnię, lecz także analizując praktyczne aspekty procesu produkcji.

Pytanie 8

Ulotka w formacie netto A4 ma jakie wymiary brutto, jeśli zastosowano spady o długości 5 mm?

A. 210 x 307 mm

B. 220 x 307 mm

C. 210 x 297 mm

D. 220 x 297 mm

Format netto A4 wynosi 210 x 297 mm. Zastosowanie spadów, czyli dodatkowego obszaru, który jest drukowany poza krawędzią dokumentu, jest standardową praktyką w druku, aby uniknąć białych marginesów po przycięciu. W przypadku zastosowania spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, należy dodać 10 mm do szerokości i 10 mm do wysokości. W efekcie otrzymujemy format brutto 220 mm (210 mm + 10 mm) na 307 mm (297 mm + 10 mm). Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie materiałów reklamowych, takich jak ulotki, gdzie spady są kluczowe, aby zapewnić estetyczny wygląd końcowego produktu. W branży poligraficznej powszechnie stosuje się spady, a ich właściwe uwzględnienie w projekcie graficznym jest niezbędne do uzyskania poprawnego wyniku druku. Warto także pamiętać, że różne typy dokumentów mogą mieć różne wymagania dotyczące spadów, w zależności od technologii druku i finalnego zastosowania.

Pytanie 9

Operacje związane z skalowaniem i kadrowaniem bitmap są typowe dla jakiego programu?

A. Microsoft Word

B. Adobe Dreamweaver

C. PuzzleFlow Organizer

D. Adobe Photoshop

Adobe Photoshop to zaawansowane oprogramowanie graficzne, które jest standardem w branży projektowania graficznego. Skalowanie oraz kadrowanie bitmap to kluczowe operacje, które umożliwiają edytowanie obrazów rastrowych. Skalowanie polega na zmianie wymiarów obrazu, co jest istotne w kontekście dostosowywania grafik do różnych formatów czy rozdzielczości. Dzięki funkcjom takim jak 'Transformacja' czy 'Skalowanie', użytkownicy mogą precyzyjnie dostosować wielkość obrazów, zachowując ich jakość. Z kolei kadrowanie pozwala na wycięcie niepotrzebnych elementów z obrazu, co jest przydatne w celu poprawy kompozycji wizualnej czy eliminacji zbędnych detali. W Photoshopie kadrowanie można zrealizować za pomocą narzędzia 'Crop', które oferuje dodatkowe opcje, takie jak zachowanie proporcji czy wprowadzenie konkretnego rozmiaru obrazu. Używanie Photoshop w projektach graficznych zgodnie z dobrymi praktykami zwiększa efektywność pracy oraz jakość końcowego produktu, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalistów w branży.

Pytanie 10

We fragmencie składu tekstu popełniono błąd nazywany

A. szewcem.

B. akcentem.

C. kerningiem.

D. bękartem.

Błąd nazywany 'bękartem' jest istotnym zagadnieniem w składzie tekstu, ponieważ wpływa na estetykę i czytelność dokumentu. Występuje, gdy ostatni wiersz akapitu zostaje umieszczony na początku nowej kolumny lub strony, co jest niepożądane z perspektywy typografii. W praktyce, aby uniknąć błędów tego typu, projektanci i redaktorzy powinni stosować techniki, takie jak kontrolowanie łamania tekstu, aby upewnić się, że akapity są odpowiednio zamykane w obrębie jednej kolumny. Można to osiągnąć poprzez dostosowanie ustawień programu do składu, co pozwala na lepsze zarządzanie przestrzenią. Dobrą praktyką jest także stosowanie narzędzi do analizy typograficznej, które zwracają uwagę na takie błędy. Poprawne zarządzanie bękartami nie tylko podnosi jakość publikacji, ale również poprawia doświadczenia czytelnicze, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku wydawniczym.

Pytanie 11

Zjawisko przemiany rzeczywistej skali tonalnej oryginału w obraz utworzony z drobnych punktów to

A. digitalizacja

B. impozycja

C. wektoryzacja

D. rastrowanie

Rastrowanie to coś w rodzaju zamiany obrazu na siatkę małych punktów, które nazywamy pikselami. Dzięki temu możemy lepiej odwzorować różne odcienie, tak jak w oryginale. Wiesz, to jest super przydatne w grafice komputerowej, nadruku i wszędzie tam, gdzie tworzymy cyfrowe obrazy. Rastrowanie jest naprawdę ważne, zwłaszcza przy drukowaniu, bo pozwala na oddanie detali i kolorów na papierze, co jest niezbędne, jeśli chcemy, żeby wydruk wyglądał dobrze. W technice CMYK, gdzie mamy cyan, magentę, żółty i czarny, każdy kolor jest przedstawiony przez swoje pole rastra, co sprawia, że kolory są dokładniejsze. Dobre praktyki w grafice rastrowej to między innymi odpowiednia rozdzielczość obrazu, bo wpływa to na jakość druku oraz umiejętne korzystanie z przestrzeni kolorystycznej, co jest istotne przy profesjonalnych projektach.

Pytanie 12

Który tekst jest zapisany italiką?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Tekst zapisany kursywą, zwany też italikiem, jest szczególną formą stylizacji, w której litery są pochylone w prawo. Odpowiedź C. jest poprawna, ponieważ to właśnie w niej widzimy zachowanie charakterystyczne dla kursywy. W praktyce, zastosowanie italików jest powszechne w różnych dziedzinach, takich jak typografia, edytorstwo, czy projektowanie graficzne. Kursywa często używana jest do podkreślenia tytułów książek, filmów, nazw gatunków w biologii, a także do wyróżnienia słów w kontekście, na przykład obcojęzycznych terminów. Warto zwrócić uwagę, że różne systemy czcionek mogą mieć różne interpretacje kursywy, dlatego ważne jest, aby znać standardy typograficzne, takie jak te określone przez American National Standards Institute (ANSI) czy International Organization for Standardization (ISO). Przykładowo, w publikacjach akademickich, trzymanie się takich standardów jest kluczowe dla zachowania spójności i czytelności tekstu.

Pytanie 13

Ile egzemplarzy formularza B2 jest wymaganych do wydrukowania broszury 32-stronicowej w formacie B5 w kilku kolorach?

A. 16 szt.

B. 8 szt.

C. 12 szt.

D. 4 szt.

Problem z niepoprawnymi odpowiedziami wynika z nieprawidłowego zrozumienia procesów związanych z drukiem wielostronicowym oraz formatu arkuszy. Niektórzy mogą przyjąć, że 32-stronicowa broszura wymaga 8 form, zakładając, że każda forma B2 może pomieścić jedynie 4 strony B5. Jednak w druku wielobarwnym, szczególnie przy wyższych nakładach, kluczowe jest nie tylko zrozumienie pojemności formatu, ale także uwzględnienie strategii produkcyjnej, która może zwiększyć łączną liczbę używanych form. Zastosowanie jedynie 8 form B2 w przypadku druku wielobarwnego może skutkować długim czasem realizacji, co jest sprzeczne z zasadami efektywności, a także może prowadzić do problemów jakościowych, takich jak zróżnicowanie kolorów na różnych stronach. Użycie większej liczby form rozkłada produkcję na mniejsze partie, co zwiększa kontrolę nad jakością druku oraz umożliwia szybsze reagowanie na ewentualne błędy. W branży druku powszechnie uznaje się, że lepsza jakość i optymalizacja kosztów są osiągane dzięki dokładnemu zaplanowaniu nakładów oraz przy uwzględnieniu dodatkowych form, co w tym przypadku prowadzi do wybrania 16 form B2 dla efektywnego druku broszury.

Pytanie 14

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. około 15 mm mniejszy

B. dokładnie taki sam

C. około 15 mm większy

D. 1,5 razy większy

Wybór formatu naświetlania pracy, który jest mniejszy, równy lub większy niż format netto, może prowadzić do poważnych problemów w finalnym efekcie. Na przykład, wybór formatu mniejszego niż wymagany skutkuje tym, że ważne elementy graficzne lub tekstowe mogą zostać ucięte, co psuje estetykę i profesjonalizm wydruku. Odpowiedź sugerująca, że format naświetlania powinien być dokładnie taki sam jak format netto, ignoruje praktyczne wymogi dotyczące marginesów. Bez odpowiedniego marginesu, nie tylko estetyka wydruku może być naruszona, ale również proces produkcji staje się mniej efektywny, ponieważ cięcia mogą być nieprecyzyjne. Z kolei sugestia, że format naświetlania powinien być 1,5 razy większy, wydaje się przesadzona i nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Tak duża różnica mogłaby prowadzić do niepotrzebnego marnotrawstwa materiału oraz zwiększenia kosztów produkcji. Warto pamiętać, że w druku cyfrowym oraz innych technikach, kluczowe jest zachowanie odpowiednich proporcji i wymagań, co znajduje odzwierciedlenie w standardach ISO oraz praktykach zalecanych przez profesjonalnych drukarzy. Kluczowym błędem, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest niewłaściwe zrozumienie znaczenia marginesów oraz ich wpływu na końcowy produkt, co jest kluczowe w procesach związanych z drukiem i obróbką graficzną.

Pytanie 15

Narzędziem służącym do identyfikacji tekstu w zeskanowanych obrazach lub dokumentach PDF jest

A. RIP

B. ZIP

C. OCR

D. RAR

Wybór ZIP, RAR czy RIP to trochę nieporozumienie, bo te terminy dotyczą różnych rzeczy. ZIP i RAR to formaty do kompresji plików, czyli zmniejszania ich rozmiaru, co jest przydatne przy przesyłaniu danych, ale one nie mają nic wspólnego z rozpoznawaniem tekstu. Może się zdarzyć, że pomylisz kompresję z digitalizacją, ale pamiętaj, że kompresja to nie to samo co przekształcanie obrazów w tekst. A RIP? To skrót od Raster Image Processor i odnosi się do tego, jak drukarki przetwarzają obrazy do wydruku. Choć jest to kluczowe w kontekście druku, to znowu nie ma związku z OCR. Tutaj łatwo popełnić błąd, myląc różne technologie przetwarzania danych. Dobrze jest wiedzieć, w jakim kontekście każda z tych technologii działa i jakie ma funkcje.

Pytanie 16

Ile dodatkowych arkuszy musimy przygotować, aby otrzymać 2 000 sztuk plakatów netto, przy założeniu, że nadwyżka na materiał drukarski wynosi 5%?

A. 140 arkuszy

B. 200 arkuszy

C. 120 arkuszy

D. 100 arkuszy

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi na to pytanie, często dochodzi do nieporozumienia związanego z obliczeniami procentowymi oraz zrozumieniem, jak działa nadwyżka materiałów. Niektóre podejścia mogłyby sugerować, że dodatkowa ilość arkuszy powinna być obliczana na podstawie całkowitej liczby plakatów, co jest błędem. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 arkuszy czy 140 arkuszy mogą wynikać z błędnego założenia, że nadwyżka jest liczona z całkowitej produkcji bez uwzględnienia rzeczywistych wymagań do osiągnięcia produkcji netto. W rzeczywistości, aby uzyskać 2 000 plakatów netto, musimy wziąć pod uwagę straty, które mogą wystąpić w procesie drukowania. Przykładem typowego błędu jest zakładanie, że nadwyżka powinna być dodana do liczby plakatów, a nie do całkowitej produkcji. W procesach produkcyjnych, takich jak drukowanie, ważne jest uwzględnienie wszelkich strat materiałów oraz nieprzewidywalnych okoliczności, które mogą wpłynąć na zużycie materiałów. Właściwe obliczenie ilości materiałów wyjściowych jest kluczowe, aby uniknąć nadwyżek, które mogą prowadzić do niepotrzebnych kosztów. Dlatego ważne jest, aby zawsze stosować odpowiednie metody obliczeń zgodnie z przyjętymi standardami w branży, co pozwoli na efektywne zarządzanie zasobami i minimalizację strat.

Pytanie 17

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. PSD

B. DOC

C. PDF

D. A1

Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 18

Wymień procesy technologiczne typowe dla etapu prepress?

A. Złamanie, reprodukcja poligraficzna, druk, cięcie, pakowanie

B. Kompletacja, złamanie, szycie, utworzenie pliku EPS

C. Skład, narządzanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku AI

D. Składanie, łamanie, reprodukcja poligraficzna, utworzenie pliku PDF

Wybór operacji z innych odpowiedzi nie spełnia kluczowych kryteriów związanych z etapem prepress, co może prowadzić do niedokładnych wyników w procesie produkcji poligraficznej. Odpowiedzi takie jak kompletowanie, złamywanie, szycie oraz wykonanie pliku EPS są nieadekwatne, ponieważ nie wszystkie z tych operacji są typowe dla etapu prepress. Kompletowanie zazwyczaj odnosi się do późniejszych etapów produkcji, gdzie różne elementy są zbierane w całość, co nie jest właściwe dla przygotowania materiału do druku. Złamywanie, chociaż związane z łamaniem tekstu, nie jest terminem technicznym stosowanym w kontekście prepress, co może prowadzić do niejasności. Szycie natomiast dotyczy finalizacji produktów drukowanych, a nie ich przygotowania. Wykonanie pliku EPS, chociaż użyteczne w grafice wektorowej, nie jest standardem na etapie prepress, gdzie dominującym formatem jest PDF ze względu na swoją uniwersalność oraz zdolność do zachowania wysokiej jakości. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich odpowiedzi, obejmują mylenie terminów związanych z produkcją graficzną z tymi, które dotyczą końcowego etapu drukowania i wiążą się z fizyczną obróbką produktów. Ważne jest, aby zrozumieć, że prepress skupia się głównie na przygotowaniu materiałów do druku, co wymaga precyzyjnych i odpowiednich operacji, aby zapewnić jakość i zgodność z wymaganiami technicznymi.

Pytanie 19

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 14 kg

B. 10 kg

C. 64 kg

D. 20 kg

Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 20

Jak długo zajmie wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, gdy prędkość drukowania plotera wynosi 45 m²/h?

A. 40 h

B. 55 h

C. 45 h

D. 50 h

Odpowiedź 50 h jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 50 banerów o wymiarach 5 x 9 m, należy najpierw obliczyć całkowitą powierzchnię do wydrukowania. Całkowita powierzchnia jednego banera to 5 m * 9 m = 45 m². Zatem dla 50 banerów całkowita powierzchnia wynosi 50 * 45 m² = 2250 m². Następnie, mając prędkość drukowania plotera równą 45 m²/h, możemy obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie tych 2250 m². Czas ten obliczamy dzieląc całkowitą powierzchnię przez prędkość: 2250 m² / 45 m²/h = 50 h. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest precyzyjne podejście do obliczeń w procesie produkcji graficznej, które jest kluczowe w branży reklamowej oraz druku wielkoformatowego. Zastosowanie tego typu obliczeń jest niezbędne do efektywnego zarządzania czasem i zasobami w projektach drukarskich, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 21

Które podłoże należy zastosować do wykonania opakowania pokazanego na rysunku?

A. Papier dwustronnie powlekany o gramaturze 135÷150 g/m2

B. Papier offsetowy o gramaturze 70 g/m2

C. Karton jednostronnie powlekany o gramaturze 220÷280 g/m2

D. Tekturę introligatorską o gramaturze 1200 g/m2

Wybór kartonu jednostronnie powlekanego o gramaturze 220÷280 g/m2 wydaje się być dobrym pomysłem, biorąc pod uwagę to, co widać na zdjęciu. Taki karton jest dość sztywny, a to bardzo ważne, żeby dobrze chronić produkty podczas transportu i przechowywania. Gramatura 220÷280 g/m2 to taka złota średnia – nie za ciężki, ale wystarczająco mocny. Co więcej, jednostronne powlekanie sprawia, że opakowanie lepiej wygląda, a to też ma znaczenie, gdy chodzi o marketing. Gładka powierzchnia przyciąga wzrok klienta, co jest kluczowe w wyborze opakowania. Tego typu karton używa się do bardzo różnych rzeczy, jak pudełka na kosmetyki, żywność czy elektronika, więc można powiedzieć, że jest naprawdę uniwersalny.

Pytanie 22

Garmond to wielkość pisma wyrażona w punktach

A. 12 punktów typograficznych

B. 16 punktów typograficznych

C. 5 punktów typograficznych

D. 10 punktów typograficznych

Wybór innych rozmiarów punktów, jak 5, 12 czy 16 punktów, niestety, nie jest dobrym pomysłem. Choć te rozmiary mogą się sprawdzać w różnych sytuacjach, to nie są one odpowiednie dla Garmond, który ma 10 punktów. Rozmiar 5 punktów byłby zbyt mały, co mogłoby powodować, że tekst nie będzie czytelny, zwłaszcza w dłuższych materiałach. Z kolei 12 punktów to standardowa wielkość dla druku, ale nie dla Garmond. Użycie 16 punktów może działać dla nagłówków, ale nie dla ciągłego tekstu pisanego Garmond. Pamiętaj, że dobry wybór wielkości czcionki jest kluczowy w typografii, a niewłaściwe podejście do tego może psuć estetykę i funkcjonalność całego projektu. Testowanie rozmiarów czcionek w praktyce może być też pomocne, żeby znaleźć to, co działa najlepiej dla odbiorców.

Pytanie 23

Przygotowanie rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej pokazanej na ilustracji jest nazywane w procesach przygotowawczych (prepress)

A. kolofonem.

B. layoutem.

C. złamem.

D. frontyspisem.

Odpowiedź "layoutem" jest poprawna, ponieważ w kontekście procesów przygotowawczych (prepress) odnosi się do układu graficznego, który ma kluczowe znaczenie w publikacji materiałów drukowanych. Layout to nie tylko estetyka, ale również praktyczne rozmieszczenie elementów, takich jak tekst, obrazy, infografiki, które muszą być ze sobą zharmonizowane, aby przekazać zamierzony komunikat. W branży graficznej właściwy layout odpowiada za czytelność i atrakcyjność wizualną dokumentu, co jest szczególnie istotne w profesjonalnych publikacjach, takich jak magazyny, książki czy broszury. Dobrze zaprojektowany layout stosuje zasady kompozycji, takie jak zasada trzeciego, równowaga czy kontrast, co może znacząco wpłynąć na odbiór treści przez czytelnika. Przykładem praktycznego zastosowania layoutu może być projektowanie strony internetowej, gdzie przestrzeń musi być mądrze wykorzystana, aby prowadzić użytkownika przez treści w sposób intuicyjny. Warto zauważyć, że profesjonalne oprogramowanie do projektowania, takie jak Adobe InDesign, oferuje narzędzia, które wspierają proces tworzenia layoutu, ułatwiając tym samym pracę grafikom.

Pytanie 24

Grafika wektorowa to tworzenie obrazu, w którym każdy element graficzny rysunku jest

A. sekwencją następujących po sobie obrazów tworzących iluzję ruchu pod warunkiem, że kolejne obrazy są wyświetlane odpowiednio szybko.

B. opisany przez równanie matematyczne, składający się z punktów o określonych współrzędnych połączonych liniami.

C. obiektem budowanym z płaskich wielokątów (najczęściej trójkątów lub czworokątów), które mają wspólne wierzchołki i krawędzie.

D. zbiorem pikseli o określonej wielkości, oddalonych od siebie w ściśle określony sposób.

Grafika wektorowa to coś, z czym na pewno spotkasz się, jeśli planujesz zajmować się projektowaniem graficznym, DTP albo tworzeniem ilustracji komputerowych. Cała idea polega na tym, że każdy element obrazu – linia, krzywa, kształt czy nawet tekst – jest opisany za pomocą matematycznych wzorów i współrzędnych, a nie przez „kolorowe kropki” jak w grafice rastrowej. Dzięki temu takie grafiki można skalować praktycznie bez końca, nie tracąc przy tym jakości (nie pojawiają się piksele ani zniekształcenia). To dlatego logotypy, ikony czy mapy zazwyczaj robi się właśnie w wektorach (najczęściej w formacie SVG, AI albo EPS). Dobrą praktyką w branży jest używanie narzędzi takich jak Adobe Illustrator czy darmowy Inkscape do tego typu projektów. Moim zdaniem super sprawą jest to, że w grafice wektorowej można łatwo zmieniać kolory, grubości linii czy proporcje bez ryzyka, że coś się zepsuje. Dla porównania – grafika rastrowa (np. zdjęcia w JPG lub PNG) opiera się na pikselach i bardzo szybko traci jakość przy powiększaniu. Warto pamiętać, że grafika wektorowa świetnie się nadaje do druku wielkoformatowego, bo niezależnie od rozmiaru wszystko zawsze wygląda ostro. To chyba jeden z tych tematów, które wydają się trudne, dopóki nie zobaczysz, jak elastyczne i praktyczne jest to podejście.

Pytanie 25

Który rodzaj przekształcenia należy zastosować, aby uzyskać efekt przestawiony na rysunku?

A. Marionetkowe.

B. Perspektywę.

C. Wypaczenie.

D. Swobodne.

Stosowanie wypaczenia, perspektywy czy swobodnych przekształceń w kontekście zadania nie jest adekwatne do uzyskania efektu przedstawionego na rysunku. Wypaczenie, choć pozwala na pewne modyfikacje, jest techniką, która koncentruje się na deformacji obiektów w sposób mniej precyzyjny, co skutkuje często nienaturalnym efektem końcowym. Z kolei perspektywa jest narzędziem używanym głównie do tworzenia wrażenia głębi w obrazie, co nie jest celem przekształcenia marionetkowego. W przypadku swobodnego przekształcenia, jego głównym zastosowaniem jest uproszczona manipulacja kształtem obiektu, co może prowadzić do utraty detali i jakości, zwłaszcza w bardziej skomplikowanych obrazach. Użytkownicy często mylą te techniki, nie dostrzegając, że każda z nich ma swoje konkretne zastosowania i ograniczenia. W kontekście profesjonalnej grafiki, kluczowe jest wykorzystanie odpowiednich narzędzi do osiągania zamierzonych rezultatów, co wymaga znajomości ich funkcji i możliwości. Dlatego tak istotne jest, aby unikać uproszczonych wniosków i w pełni zrozumieć różnice pomiędzy tymi technikami, aby nie narażać się na błędy w procesie twórczym.

Pytanie 26

Jakie są wymiary netto ulotki, jeśli wymiar brutto wynosi 216 x 303 mm przy spadach 3 milimetrowych?

A. 212 x 300 mm

B. 214 x 297 mm

C. 210 x 297 mm

D. 210 x 300 mm

Odpowiedź 210 x 297 mm jest poprawna, ponieważ przy obliczaniu wymiarów netto ulotki z wymiaru brutto (216 x 303 mm) należy uwzględnić spady. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do wymiarów projektu, aby zapewnić, że kolor lub grafika dociera aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku spady wynoszą 3 mm z każdej strony, co oznacza, że musimy odjąć 6 mm od szerokości i 6 mm od wysokości wymiarów brutto. Dlatego obliczenia będą wyglądać następująco: 216 mm - 6 mm = 210 mm oraz 303 mm - 6 mm = 297 mm. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu materiałów drukowanych, co zapewnia estetyczny i profesjonalny wygląd gotowych produktów. Użycie właściwych wymiarów netto jest kluczowe, aby unikać niepożądanych efektów wizualnych, które mogą wystąpić na skutek błędnego przycięcia. Warto również zwrócić uwagę na specyfikacje druku, które mogą różnić się w zależności od drukarni, dlatego zawsze warto konsultować się z dostawcą usług drukarskich.

Pytanie 27

Akapit jest to

A. odsunięcie pierwszego wiersza tekstu od marginesu.

B. wiersz zawieszony.

C. część strony ograniczona marginesami wynikającymi z layoutu.

D. fragment tekstu pomiędzy wierszem akapitowym, a końcowym.

Pojęcie akapitu, choć wydaje się banalne, jest bardzo często źle rozumiane, zwłaszcza gdy patrzymy na to od strony praktycznej i technicznej. Na przykład utożsamianie akapitu z wierszem zawieszonym to dość powszechna pomyłka – w rzeczywistości wiersz zawieszony to tylko sposób sformatowania tekstu, gdzie pierwszy wiersz nie jest wcięty, a następne wiersze są wysunięte. Absolutnie nie ma to wpływu na wyznaczenie początku czy końca akapitu. Z kolei mylenie akapitu z odsunięciem pierwszego wiersza od marginesu jest typowe dla osób, które patrzą na tekst głównie pod kątem wyglądu, nie treści. Wcięcie (tzw. indentacja) to tylko zabieg wizualny – w kodzie, w systemach zarządzania treścią czy nawet w dokumentach Google, można mieć tekst bez wcięcia, a nadal będą to pełnoprawne akapity. Jeszcze częstszy błąd to traktowanie akapitu jako części strony ograniczonej marginesami wynikającymi z layoutu. Marginesy faktycznie wpływają na układ tekstu na stronie, ale nie definiują, gdzie zaczyna się lub kończy akapit – co pokazuje choćby HTML, gdzie te pojęcia są zupełnie rozłączne. Takie podejście bierze się często z mylenia pojęć typograficznych z logicznymi strukturami tekstu. Moim zdaniem bardzo ważne jest rozróżnienie – akapit zawsze wyznaczają logiczne granice myśli autora, a nie wyłącznie wygląd strony czy sposób sformatowania. W praktyce branżowej, na przykład w dokumentacjach technicznych czy edytorskich, błędne definiowanie akapitu prowadzi do chaosu w strukturze tekstu, przez co czytelnikowi trudniej się odnaleźć. Dlatego warto zapamiętać, że akapit to fragment tekstu pomiędzy jego rozpoczęciem a zakończeniem, niezależnie od tego, jakiej używasz czcionki, marginesu czy stylu.

Pytanie 28

Wykonanie kolorowej odbitki próbnej (proof kontraktowy) ma na celu między innymi

A. opracowanie wzoru kolorystycznego dla drukarza

B. prowadzenie adjustacji publikacji

C. analizę rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim

D. ocenę liniatury rastra

Wybór odpowiedzi dotyczącej adjustacji publikacji w kontekście barwnej odbitki próbnej nie uwzględnia zasadniczego celu, jaki ma ta technika. Adjustacja publikacji odnosi się do ogólnych poprawek lub zmian w treści, które są związane z tekstem, układem lub innymi elementami publikacji, a nie bezpośrednio z kwestią odzwierciedlenia kolorów. Podobnie, ocena liniatury rastra koncentruje się na analizie szczegółów technicznych, takich jak gęstość punktów w obrazie, co również nie jest celem barwnej odbitki próbnej. Odpowiedź dotycząca oceny rozmieszczenia stron na arkuszu drukarskim dotyczy zagadnień organizacji druku, jak np. układ stron w arkuszu, co jest istotne, ale nie odnosi się do kluczowego zadania odbitki próbnej. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami polegają na myleniu celów technicznych z procesami kontroli jakości. Odbitka próbna to narzędzie, które głównie pozwala na ocenę efektu końcowego pod kątem kolorystycznym, co jest fundamentalne dla sukcesu projektu drukarskiego. Zrozumienie różnicy między tymi elementami jest kluczowe dla efektywnej współpracy z drukarnią i zapewnienia, że finalny produkt będzie zgodny z oczekiwaniami klienta.

Pytanie 29

Jakie są wymiary brutto afisza o formacie netto A3, jeśli zastosowane spady wynoszą 5 mm z każdej strony?

A. 307 x 430 mm

B. 297 x 430 mm

C. 310 x 440 mm

D. 297 x 420 mm

Wymiar brutto afisza o rozmiarze netto A3 (297 x 420 mm) z zastosowaniem spadów wynosi 307 x 430 mm. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu graficznego, aby zapewnić, że tło lub elementy graficzne sięgają aż do krawędzi po przycięciu. W tym przypadku, przy dodaniu 5 mm spadu z każdej strony, do wymiaru netto 297 mm w szerokości dodajemy 10 mm (5 mm z każdej strony), co daje 307 mm. Podobnie, do wysokości 420 mm również dodajemy 10 mm, co daje 430 mm. Stosowanie spadów to standard w druku, ponieważ eliminuje ryzyko białych krawędzi, które mogą wystąpić w wyniku niewielkich błędów w procesie cięcia. W praktyce, projektanci graficzni i drukarnie zawsze zalecają uwzględnienie spadów, szczególnie w materiałach reklamowych, plakatach czy afiszach, aby finalny produkt był estetyczny i profesjonalny.

Pytanie 30

Bitmapa w dziedzinie grafiki komputerowej to termin oznaczający

A. obiekty w formie wielokątów umiejscowionych w przestrzeni trójwymiarowej

B. zbiór elementów osadzonych w klatkach kluczowych

C. grafikę zbudowaną z pikseli

D. obiekty utworzone poprzez połączenie punktów, których lokalizację określają współrzędne matematyczne

Bitmapa to forma reprezentacji obrazu w postaci siatki pikseli, gdzie każdy piksel ma przypisaną wartość koloru. Obrazy bitmapowe są najczęściej wykorzystywane w grafice komputerowej, w tym w tworzeniu zdjęć cyfrowych, grafik internetowych oraz ilustracji w programach graficznych. Każdy piksel w bitmapie jest elementarnym składnikiem, który łącznie z innymi tworzy pełen obraz. Przykłady popularnych formatów bitmapowych to JPEG, PNG oraz BMP. W praktyce, bitmapy są szeroko stosowane w różnych aplikacjach, od edytorów graficznych po systemy zarządzania treścią w sieci. Warto również zauważyć, że bitmapy mają swoje ograniczenia, takie jak duża wielkość plików przy wysokiej rozdzielczości, co może wpływać na wydajność i szybkość ładowania w aplikacjach webowych. Znajomość bitmap jest kluczowa dla projektantów graficznych, ponieważ pozwala na świadome podejmowanie decyzji dotyczących wyboru formatu oraz jakości obrazu.

Pytanie 31

Ile godzin potrzebuje maszyna cyfrowa czterokolorowa formatu B2, aby wydrukować 20 000 dwustronnych plakatów formatu A3 w pełnym kolorze (4 + 4), jeśli jej wydajność wynosi 8 000 ark/h?

A. 3,0 h

B. 2,5 h

C. 2,0 h

D. 1,5 h

Wybór odpowiedzi, która wskazuje na czas mniejszy niż 2,5 godziny, może wynikać z pomyłki w obliczeniach lub niepełnego zrozumienia procesu druku dwustronnego. Istotne jest, aby zrozumieć, że w przypadku druku dwustronnego, każda strona wymaga osobnego przejścia przez maszynę. Większość osób przyjmuje, że wydajność maszyny odnosi się do całkowitej liczby plakatów, a nie pojedynczych arkuszy, co prowadzi do błędnych wniosków. Zatem, jeżeli ktoś obliczał czas potrzebny do wydruku 20 000 plakatów jako 20 000 arkuszy podzielone przez 8000, uzyskując 2,5 godziny, to pomylił się w interpretacji, ponieważ nie uwzględnił, że każdy plakat jest drukowany na dwóch arkuszach. Ponadto, w obliczeniach często pomija się fakt, że konieczne jest podwójne przejście maszyny w przypadku druku w technologii 4 + 4, co podwaja czas produkcji. To może być typowy błąd, który wynika z braku znajomości procesu drukarskiego oraz jego specyfikacji. Dlatego kluczowe jest, aby każdy, kto pracuje w branży druku, miał solidne podstawy teoretyczne, aby uniknąć tego typu pomyłek i efektywnie zarządzać czasem oraz zasobami produkcyjnymi.

Pytanie 32

Jaki będzie łączny koszt składu 15 arkuszy tekstu zwykłego książki, jeśli cena składu jednego arkusza wynosi 120 złotych?

A. 1 500 zł

B. 1 200 zł

C. 2 100 zł

D. 1 800 zł

Koszt składu 15 arkuszy tekstu prostego można łatwo obliczyć. Wystarczy pomnożyć liczbę arkuszy przez koszt jednego arkusza. W tym przypadku mamy 15 arkuszy i 120 zł za arkusz, co daje nam 1800 zł. Takie obliczenia są w zasadzie konieczne, gdy pracujesz w wydawnictwie, bo trzeba umieć dobrze zarządzać budżetem projektu. To się sprawdza nie tylko w wydawnictwie, ale w wielu innych branżach, gdzie trzeba kalkulować koszty. Kiedy planujesz wydać książkę, wiedza na temat kosztów składu to tylko początek. Musisz też pomyśleć o redakcji, korekcie czy nawet projektowaniu okładki. Im więcej wiesz o tych wszystkich kosztach, tym lepiej możesz zaplanować swoje wydatki i zmieścić się w budżecie.

Pytanie 33

Aby zredukować efekt mory, kąty rastra dla kolorów w modelu CMYK zwykle różnią się o

A. 30°

B. 20°

C. 45°

D. 10°

Wybór niewłaściwych kątów rastra może prowadzić do powstawania mory, co jest szczególnie problematyczne w druku kolorowym. Kąty rastra dla różnych kolorów w technice CMYK muszą być starannie dobrane, aby uniknąć sytuacji, w której rastry nakładają się w sposób, który wywołuje interferencje optyczne. Odpowiedzi sugerujące kąty takie jak 20°, 45° czy 10° są niepoprawne, ponieważ nie odpowiadają standardowym praktykom w branży. Zastosowanie 20° na przykład, nie zapewnia wystarczającego rozróżnienia pomiędzy rastrami, co sprzyja powstawaniu wzorów mory na wydrukach. Z kolei kąt 45° jest często używany w różnych kontekstach, ale w przypadku druku CMYK nie jest to standardowa praktyka, ponieważ nie tworzy tak skutecznego rozdzielenia rastra jak 30°. Wybór kąta 10° jest również niewłaściwy, ponieważ jest zbyt bliski do siebie dla innych kątów, co może prowadzić do problemów z jakością. Takie błędne podejście może wynikać z niedostatecznego zrozumienia zjawisk związanych z optyką oraz nieznajomości standardów branżowych, co prowadzi do nieefektywnego zniwelowania mory oraz obniżenia jakości finalnych wydruków. Dlatego ważne jest, aby przy opracowywaniu projektów graficznych i przygotowywaniu do druku, kierować się sprawdzonymi praktykami oraz zaleceniami specjalistów w dziedzinie druku.

Pytanie 34

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 95 kg

B. 50 kg

C. 70 kg

D. 35 kg

Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 35

Jaką cenę ma karton potrzebny do wydrukowania 120 sztuk zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm w technologii druku cyfrowego, jeśli arkusz kartonu ozdobnego A1 kosztuje 5 zł?

A. 35 zł

B. 25 zł

C. 30 zł

D. 40 zł

Aby obliczyć koszt kartonu niezbędnego do wydrukowania 120 zaproszeń o wymiarach 200 × 90 mm, należy najpierw obliczyć, ile takich zaproszeń można wydrukować z jednego arkusza kartonu formatu A1. Format A1 ma wymiary 594 × 841 mm, co daje powierzchnię 0,5 m². Zaproszenie o wymiarach 200 × 90 mm zajmuje powierzchnię 0,018 m². Z jednego arkusza A1 można wydrukować 27 zaproszeń (594/200 = 2,97 i 841/90 = 9,34; 2 * 9 = 18, więc 2 wzdłuż i 9 w poprzek, co daje 18 zaproszeń na jednym arkuszu). Zatem do wydrukowania 120 zaproszeń potrzebne będą 120/27 = 4,44 arkuszy, co zaokrąglamy do 5 arkuszy. Koszt jednego arkusza wynosi 5 zł, więc koszt pięciu arkuszy wyniesie 5 * 5 zł = 25 zł. Poprawne zrozumienie wymagań dotyczących formatu i liczby zaproszeń jest kluczowe w procesie planowania produkcji i zarządzania budżetem.

Pytanie 36

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 9 zł

B. 6 zł

C. 3 zł

D. 10 zł

Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 37

Ile separacji barwnych należy przygotować do wykonania offsetowych form drukowych dla druku o kolorystyce 4+1?

A. 5 separacji.

B. 1 separację.

C. 4 separacje.

D. 8 separacji.

W druku offsetowym, określenie „4+1” oznacza zastosowanie pełnej gamy barw CMYK po jednej stronie arkusza (czyli czterech podstawowych separacji: cyjan, magenta, żółty i czarny), a do tego jednego dodatkowego koloru po drugiej stronie lub jako piątego koloru dodatkowego, np. pantone lub lakier. Każda separacja barwna odpowiada jednej płycie drukowej, a każda płyta przenosi inny składnik obrazu. W praktyce, w druku 4+1 musisz przygotować cztery separacje dla CMYK oraz jedną dodatkową separację dla tego piątego koloru specjalnego. To razem daje 5 separacji barwnych, co wynika bezpośrednio z technologii separacji kolorystycznych – dla każdego koloru, który pojawi się na druku, potrzeba osobnej formy drukowej (płyty). Tak robi się na przykład przy druku ulotek, gdzie z przodu drukujesz pełny kolor, a z tyłu chcesz dodać jedynie jeden barwny akcent, np. logo lub numer seryjny, najczęściej w jednym kolorze dodatkowym. To nie jest tylko sucha teoria – w każdej profesjonalnej drukarni tak się to przygotowuje, bo oddzielne separacje gwarantują wysoką jakość i powtarzalność druku. Moim zdaniem warto zawsze pamiętać, że liczba separacji to nie widzimisię operatora, tylko wynik technologii i wymagań projektu. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli pomylisz liczbę separacji, możesz stracić sporo czasu i nerwów na korekty przed samym drukiem. W branży offsetowej, precyzyjne przygotowanie separacji jest absolutnie kluczowe – to podstawa, bez której nie da się zrobić dobrej roboty.

Pytanie 38

Wierne odtworzenie oryginału jedną z technik druku w celu powielenia na papierze lub innym materiale to

A. iluminacja.

B. reprodukcja.

C. fotomontaż.

D. retusz.

Reprodukcja to pojęcie bardzo często używane w poligrafii i grafice użytkowej. Chodzi tu o wierne odtworzenie oryginału – czyli danego obrazu, rysunku, fotografii albo nawet dokumentu – przy pomocy technik druku, np. offsetowego, cyfrowego czy sitodruku. Najważniejszym kryterium jest tutaj dokładność oddania szczegółów: kolorystyki, kontrastu, linii czy faktury. W praktyce reprodukcje wykonuje się choćby przy powielaniu dzieł sztuki na plakaty, kalendarze czy katalogi muzealne, żeby jak najwierniej zaprezentować zamysł autora. W branży wydawniczej istnieją nawet specjalne normy ISO (np. ISO 12647), które określają jak powinna wyglądać prawidłowa reprodukcja obrazu na papierze. To właśnie reprodukcja pozwala na masowe udostępnianie ilustracji czy fotografii bez utraty jakości, co jest kluczowe przy produkcji książek albumowych, naukowych czy materiałów promocyjnych. Z mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że duża część pracy grafika czy operatora DTP to właśnie przygotowanie plików do profesjonalnej reprodukcji – z odpowiednim profilem barwnym, rozdzielczością i korektą kolorów. To takie trochę rzemiosło, które wymaga zarówno wiedzy technicznej, jak i wyczucia estetyki.

Pytanie 39

Bezpośrednie kopiowanie obrazu z komputera na płytę offsetową realizowane jest przy użyciu technologii tworzenia form drukarskich, oznaczanej symbolem

A. CtP

B. OCR

C. CtF

D. RIP

Odpowiedź CtP, czyli Computer-to-Plate, odnosi się do technologii, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu cyfrowego z komputera na płytę drukarską. Jest to kluczowy proces w druku offsetowym, który przyczynił się do znacznego zwiększenia efektywności i precyzji produkcji. W przeciwieństwie do starszych metod, takich jak CtF (Computer-to-Film), w CtP eliminowane są pośrednie etapy, co skraca czas przygotowania i redukuje ryzyko błędów. Przykładowo, w zastosowaniach komercyjnych, gdzie liczy się czas realizacji zleceń, CtP pozwala na szybkie dostosowywanie projektów oraz łatwiejsze nanoszenie poprawek. Technologie CtP są zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość druku oraz zgodność z wymaganiami klientów. Zastosowanie CtP w profesjonalnych drukarniach umożliwia także wykorzystanie złożonych procesów kolorystycznych i zwiększa stabilność oraz powtarzalność wyników drukarskich, co jest kluczowe w produkcjach masowych."

Pytanie 40

Ile arkuszy netto papieru samokopiującego B2 jest potrzebnych do wydrukowania 50 000 kompletów dokumentów samokopiujących w formacie 105 x 148 mm, jeżeli każdy komplet składa się z 4 kolorów papieru?

A. 12 500 arkuszy

B. 25 000 arkuszy

C. 3 125 arkuszy

D. 6 250 arkuszy

Aby obliczyć potrzebną ilość arkuszy netto papieru samokopiującego B2 do wydrukowania 50 000 kompletów druków o formacie 105 x 148 mm, warto najpierw ustalić, ile arkuszy jest potrzebnych na jeden komplet. Komplet składa się z 4 kolorów, co oznacza, że każdy komplet wymaga czterech arkuszy. Zatem, aby uzyskać całkowitą ilość arkuszy, mnożymy ilość kompletów przez ilość arkuszy na komplet: 50 000 kompletów x 4 arkusze = 200 000 arkuszy. Następnie, ponieważ arkusz B2 ma standardowe wymiary 500 x 707 mm, obliczamy, ile takich arkuszy potrzeba, aby uzyskać 200 000 arkuszy A6 (105 x 148 mm). Każdy arkusz B2 może pomieścić 24 arkusze A6 (przy odpowiednim ułożeniu). A więc, 200 000 arkuszy A6 / 24 arkusze na B2 = 8 333,33 arkuszy B2. Ponieważ nie możemy mieć ułamka arkusza, zaokrąglamy do 8 334 arkuszy B2. Ostatecznie, uwzględniając straty i inny wymiar, potrzebujemy 12 500 arkuszy B2. Taka analiza jest istotna w branży poligraficznej, gdzie precyzyjne obliczenia wpływają na koszty produkcji i efektywność.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej