Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 listopada 2025 10:41
Data zakończenia: 20 listopada 2025 10:47

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Płyta główna serwerowa potrzebuje pamięci z rejestrem do prawidłowego funkcjonowania. Który z poniższych modułów pamięci będzie zgodny z tą płytą?

A. Kingston 4GB 1333MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM

B. Kingston Hynix B 8GB 1600MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35 V

C. Kingston 8GB 1333MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8

D. Kingston 4GB 1600MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5 V

Prawidłowa odpowiedź to Kingston 8GB 1333MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8, bo ten moduł pamięci pasuje do wymagań serwerowych płyt głównych, które zazwyczaj potrzebują pamięci z rejestrem (Registered ECC). Ta rejestrowana pamięć ECC ma w sobie mechanizmy, które mogą wykrywać i naprawiać błędy w danych, co znacznie poprawia stabilność i niezawodność systemów serwerowych. W takich miejscach, gdzie ciągła praca i bezpieczeństwo danych są na pierwszym miejscu, to jest kluczowa cecha. Moduły tego typu korzystają z dodatkowego układu, co pozwala na większą ilość pamięci, co jest ważne zwłaszcza przy intensywnych obliczeniach. Na przykład, serwery w centrach danych, które wymagają wysokiej wydajności, korzystają właśnie z takiej pamięci. W kontekście branżowych standardów, pamięci z rejestrem są zgodne z DDR3 i mają konkretne parametry jak prędkość 1333MHz i opóźnienie CL9, co czyni je świetnym wyborem do zastosowań w serwerach.

Pytanie 2

Jaką klasę adresów IP reprezentuje publiczny adres 130.140.0.0?

A. Należy do klasy A

B. Należy do klasy D

C. Należy do klasy C

D. Należy do klasy B

Adres IP 130.140.0.0 należy do klasy B, ponieważ pierwsze bity tego adresu zaczynają się od 10. W klasyfikacji adresów IP, klasa B obejmuje adresy od 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy klasy B są przeznaczone głównie dla średnich i dużych organizacji, które potrzebują większej liczby adresów IP niż te oferowane przez klasę A, ale mniej niż te w klasie C. Adresy klasy B mają maskę podsieci 255.255.0.0, co pozwala na utworzenie wielu podsieci z szeroką liczbą hostów. Przykładowo, organizacja mogąca wykorzystać adres klasy B mogłaby być uczelnią z wieloma wydziałami, gdzie każdy wydział potrzebuje swoich własnych zasobów sieciowych. Użycie adresów klasy B jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą sieciową i planowaniu adresacji, co ułatwia zarządzanie komunikacją oraz bezpieczeństwem sieci.

Pytanie 3

Jakie polecenie jest używane do ustawienia konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. ifconfig

B. networking

C. interfaces

D. ipconfig

Odpowiedzi takie jak 'ipconfig', 'interfaces' oraz 'networking' nie są poprawne w kontekście konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux. 'ipconfig' to polecenie specyficzne dla systemów operacyjnych Windows i jest używane do wyświetlania i zarządzania ustawieniami IP. Użytkownicy Linuxa mogą się mylić, zakładając, że polecenia z Windowsa mają analogiczne odpowiedniki w Linuxie, co jest błędem. Z kolei 'interfaces' odnosi się do pliku konfiguracyjnego w systemie Debian i jego pochodnych, gdzie definiowane są ustawienia interfejsów sieciowych, ale samo słowo 'interfaces' nie jest poleceniem, które można wykonać w terminalu. Jest to raczej element większej konfiguracji, co może być mylące dla tych, którzy nie mają wystarczającej wiedzy o strukturyzacji systemu. 'networking' również nie jest odpowiednim poleceniem, a może być używane w kontekście ogólnym dla konfiguracji sieci, jednak w praktyce nie odpowiada na konkretne zapytanie dotyczące zarządzania interfejsami. Poprawne podejście do nauki o systemach Linux wymaga znajomości różnic między systemami oraz rozumienia kontekstu, w jakim dane polecenia są używane, co jest kluczowe dla skutecznego zarządzania siecią.

Pytanie 4

Który z protokołów jest używany do przesyłania plików na serwer?

A. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

B. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

C. DNS (Domain Name System)

D. FTP (File Transfer Protocol)

Protokół DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest używany do automatycznego przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci. Głównym celem DHCP jest uproszczenie zarządzania adresacją IP, co jest niezbędne w dużych sieciach. Choć jest to kluczowy element infrastruktury sieciowej, nie ma on nic wspólnego z przesyłaniem plików. DNS (Domain Name System), z kolei, jest systemem służącym do tłumaczenia nazw domenowych na adresy IP. Umożliwia on użytkownikom dostęp do zasobów internetowych, używając bardziej przystępnych nazw zamiast skomplikowanych adresów numerycznych. HTTP (Hyper Text Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania danych w Internecie, w tym stron internetowych, ale nie jest on zoptymalizowany do przesyłania plików. HTTP może być używane do pobierania plików, ale w praktyce istnieją bardziej efektywne protokoły, takie jak FTP, które są dedykowane do tego celu. Typowym błędem jest mylenie tych protokołów i ich funkcji; każda z nich ma swoją specyfikę oraz zastosowanie, co jest istotne dla prawidłowego działania sieci i aplikacji. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami sieciowymi.

Pytanie 5

Na zdjęciu widoczny jest

A. reflektor.

B. tester kablowy.

C. zaciskarka do wtyków.

D. zaciskarkę wtyków RJ45

Zaciskarka do wtyków RJ45 jest narzędziem niezbędnym w telekomunikacji i instalacjach sieciowych. Służy do montażu końcówek na kablach sieciowych kategorii 5e, 6 i wyższych, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilnego połączenia sieciowego. To narzędzie umożliwia precyzyjne zaciskanie żył wtyku, co jest nieodzowne dla utrzymania integralności sygnału. W praktyce, zaciskarka jest wykorzystywana podczas tworzenia okablowania strukturalnego w budynkach biurowych, domach oraz centrach danych. Standardy takie jak TIA/EIA-568 wskazują na konieczność precyzyjnego zaciskania, aby uniknąć problemów z przesyłem danych. Użycie zaciskarki do wtyków RJ45 jest nie tylko praktyczne, ale i ekonomiczne, umożliwiając dostosowanie długości kabli do specyficznych potrzeb instalacyjnych, co redukuje odpady i koszty. Warto również zauważyć, że prawidłowe użycie tego narzędzia wymaga pewnej wprawy, a także wiedzy na temat układu przewodów we wtykach, co jest regulowane przez standardy kolorystyczne, takie jak T568A i T568B.

Pytanie 6

Komunikat "BIOS checksum error" pojawiający się w trakcie startu komputera zazwyczaj wskazuje na

A. błąd pamięci RAM

B. brak urządzenia z systemem operacyjnym

C. wadliwy wentylator CPU

D. uszkodzoną lub wyczerpaną baterię na płycie głównej

Błąd "BIOS checksum error" może być mylący, bo niekoniecznie oznacza problemy z pamięcią RAM, jak niektórzy mogą sądzić. Generalnie, kłopoty z RAM-em objawiają się w inny sposób, na przykład przez niestabilność systemu, a nie przez ten konkretny komunikat. Natomiast jeśli wentylator procesora jest popsuty, to zazwyczaj skutkuje to przegrzewaniem się CPU i wyłączaniem się komputera, a nie błędem sumy kontrolnej BIOS. Jak brakuje nośnika z systemem operacyjnym, to dostajemy zupełnie inne błędy, raczej związane z brakiem systemu. Problemy z BIOS-em są bardziej związane z CMOS i jego funkcjonowaniem, a nie z innymi częściami sprzętowymi jak RAM czy wentylatory. Słabo jest też łączyć różne problemy sprzętowe, nie znając ich przyczyn, bo to prowadzi do pomyłek w diagnozowaniu. Rozumienie, że BIOS odpowiada za kluczowe ustawienia sprzętowe i że błąd sumy kontrolnej często pokazuje na problemy z zapamiętywaniem tych ustawień, może pomóc szybciej rozwiązać problemy z systemem.

Pytanie 7

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików na dysku twardym, należy wykonać

A. defragmentację dysku

B. fragmentację dysku

C. szyfrowanie dysku

D. podział dysku

Partycjonowanie dysku odnosi się do procesu podziału dysku twardego na mniejsze, logiczne sekcje, które mogą być zarządzane niezależnie. Choć partycjonowanie może zwiększyć organizację danych i umożliwić instalację różnych systemów operacyjnych, nie ma bezpośredniego wpływu na szybkość dostępu do plików. Fragmentacja dysku to zjawisko polegające na tym, że dane plików są rozproszone w różnych miejscach na dysku, co może prowadzić do spowolnienia operacji odczytu i zapisu, lecz nie jest to rozwiązanie dla problemu z szybkością dostępu. Szyfrowanie dysku, z drugiej strony, to proces zabezpieczania danych przed nieautoryzowanym dostępem, który wymaga dodatkowych zasobów obliczeniowych, co może skutkować pewnym spowolnieniem dostępu do plików. Dlatego wybierając metodę poprawy wydajności dostępu do danych, należy skupić się na defragmentacji, która fizycznie reorganizuje dane na dysku, a nie na partycjonowaniu, fragmentacji czy szyfrowaniu, które nie mają na celu optymalizacji szybkości dostępu.

Pytanie 8

Ile adresów IP można wykorzystać do adresowania komputerów w sieci o adresie 192.168.100.0 oraz masce 255.255.255.0?

A. 254

B. 255

C. 253

D. 256

Adres 192.168.100.0 z maską 255.255.255.0 wskazuje na sieć klasy C, w której dostępna przestrzeń adresowa wynosi 256 adresów (od 192.168.100.0 do 192.168.100.255). Jednakże, dwa adresy są zarezerwowane: jeden to adres sieci (192.168.100.0), a drugi to adres rozgłoszeniowy (192.168.100.255). To oznacza, że w tej sieci możemy efektywnie wykorzystać 254 adresy IP do przydzielenia urządzeniom. W praktyce oznacza to, że administratorzy sieci mogą skonfigurować do 254 komputerów, drukarek, serwerów i innych urządzeń w tej konkretnej podsieci bez obaw o konfl ikty adresowe. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami lokalnymi oraz projektowania ich struktury zgodnie z najlepszymi praktykami, co jest szczególnie istotne w kontekście bezpieczeństwa sieci i zarządzania zasobami.

Pytanie 9

Dezaktywacja automatycznych aktualizacji systemu Windows skutkuje

A. zablokowaniem samodzielnego ściągania uaktualnień przez system

B. automatycznym ściąganiem aktualizacji bez ich instalacji

C. automatycznym sprawdzeniem dostępności aktualizacji i informowaniem o tym użytkownika

D. zablokowaniem wszelkich metod pobierania aktualizacji systemu

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z nieporozumienia na temat funkcji aktualizacji w systemie Windows. Zablokowanie automatycznych aktualizacji nie oznacza, że użytkownik nie ma możliwości ręcznego pobierania aktualizacji, co jest istotne w kontekście pierwszej z błędnych opcji, ponieważ system operacyjny nadal pozwala na ręczne sprawdzanie oraz instalowanie aktualizacji. W przypadku drugiej opcji, zablokowanie każdego sposobu pobierania aktualizacji jest niepraktyczne, ponieważ system może być skonfigurowany tak, aby użytkownik miał pełną kontrolę nad tym procesem, co w praktyce oznacza, że użytkownik może wprowadzać zmiany w konfiguracji aktualizacji. Kolejna z błędnych koncepcji dotyczy automatycznego sprawdzania dostępności aktualizacji, co jest również mylne, ponieważ po wyłączeniu automatycznych aktualizacji system nie wykonuje tego procesu bez wyraźnego polecenia użytkownika. Warto zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z aktualizacjami, co prowadzi do nieporozumień. Użytkownicy powinni być świadomi, że wyłączenie automatycznych aktualizacji nie eliminuje potrzeby regularnego aktualizowania systemu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i stabilności pracy systemu operacyjnego.

Pytanie 10

W celu zainstalowania systemu openSUSE oraz dostosowania jego ustawień, można skorzystać z narzędzia

A. Evolution

B. Brasero

C. GEdit

D. YaST

Wybór odpowiedzi innych niż YaST wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania oprogramowania w ekosystemie openSUSE. Brasero, będący narzędziem do nagrywania płyt, nie ma żadnych funkcji związanych z konfiguracją systemu operacyjnego. Jego głównym celem jest ułatwienie użytkownikom tworzenia i nagrywania obrazów dysków oraz danych na nośniki optyczne. Tak więc, jest to narzędzie dedykowane do zadań związanych z obsługą mediów, a nie z instalacją systemu. GEdit to prosty edytor tekstu, który jest używany do edytowania plików tekstowych, kodu źródłowego oraz innych dokumentów. Chociaż GEdit może być użyteczny w wielu kontekstach, nie ma funkcji ani narzędzi do zarządzania konfiguracją systemu operacyjnego. Z drugiej strony, Evolution to aplikacja do zarządzania pocztą elektroniczną, która nie ma zastosowania w kontekście instalacji lub konfiguracji systemu. Takie wybory mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie wymienione aplikacje są związane z administracją systemem, podczas gdy tylko YaST jest dedykowanym narzędziem do tego celu. Stosowanie odpowiednich narzędzi jest kluczowe dla skutecznej administracji systemem, dlatego ważne jest, aby posiadać wiedzę na temat ich przeznaczenia i funkcji.

Pytanie 11

Które polecenie w systemie Linux służy do zakończenia procesu?

A. kill

B. null

C. end

D. dead

Polecenie 'kill' jest standardowym narzędziem w systemie Linux, które służy do zakończenia procesów. Jego podstawowa funkcjonalność polega na wysyłaniu sygnałów do procesów, gdzie domyślny sygnał to SIGTERM, który prosi proces o zakończenie. Użytkownicy mogą także wysyłać inne sygnały, takie jak SIGKILL, który natychmiast kończy proces bez możliwości jego uprzedniego zamknięcia. Przykładowo, aby zakończyć proces o identyfikatorze PID 1234, można użyć polecenia 'kill 1234'. W praktyce, skuteczne zarządzanie procesami jest kluczowe dla wydajności systemu, a umiejętność używania tego narzędzia jest niezbędna dla administratorów systemów i programistów. Dobre praktyki obejmują monitorowanie procesów przed ich zakończeniem, aby uniknąć przypadkowej utraty danych. Zrozumienie sygnałów w systemie Linux oraz ich zastosowania w kontekście zarządzania procesami przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury systemu operacyjnego.

Pytanie 12

Aby powiększyć lub zmniejszyć rozmiar ikony na pulpicie, trzeba obracać rolką myszki, trzymając jednocześnie klawisz

A. CTRL

B. TAB

C. ALT

D. SHIFT

Wiele odpowiedzi, takich jak 'SHIFT', 'ALT' czy 'TAB', mogą wydawać się atrakcyjne na pierwszy rzut oka, ale w rzeczywistości prowadzą do nieporozumień co do ich funkcji w kontekście zmiany rozmiaru ikon na pulpicie. Klawisz SHIFT jest zazwyczaj używany do zaznaczania wielu elementów w systemie operacyjnym, co nie ma związku z bezpośrednią zmianą rozmiaru ikon. Użycie SHIFT w kontekście zmiany rozmiaru ikon może prowadzić do frustracji, ponieważ nie spełnia zamierzonej funkcji. Klawisz ALT, z kolei, często wykorzystuje się w połączeniu z innymi poleceniami w celu dostępu do dodatkowych opcji lub menu, co również nie ma zastosowania w przypadku zmiany rozmiaru ikon. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że ALT mógłby działać w tej roli, jednak rzeczywiste funkcje tego klawisza są znacznie bardziej złożone. Ponadto, klawisz TAB, który służy do nawigacji po interfejsie użytkownika, nie ma żadnego wpływu na rozmiar ikon na pulpicie, co może prowadzić do jeszcze większego zamieszania. Powszechnym błędem w myśleniu jest założenie, że każdy klawisz może mieć uniwersalne zastosowanie w różnych kontekstach, co nie jest prawdą. Zrozumienie, jak różne klawisze wpływają na różne funkcje, jest kluczowe dla efektywnego korzystania z komputera. W rzeczywistości, aby osiągnąć zamierzony rezultat, konieczne jest użycie odpowiedniej kombinacji klawiszy i zrozumienie ich konkretnych ról.

Pytanie 13

W jakiej topologii sieci fizycznej każdy komputer jest połączony z dokładnie dwoma sąsiadującymi komputerami, bez użycia dodatkowych urządzeń aktywnych?

A. Magistrali

B. Pierścienia

C. Siatki

D. Gwiazdy

Topologia pierścienia to struktura, w której każdy komputer (lub węzeł) jest połączony z dokładnie dwoma sąsiednimi komputerami, tworząc zamknięty krąg. W tej konfiguracji dane przesyłane są w jednym kierunku, co minimalizuje ryzyko kolizji. Przykładem zastosowania topologii pierścienia są starzejące się sieci token ring, gdzie token (znacznik) krąży w sieci, umożliwiając dostęp do medium transmisyjnego tylko jednemu urządzeniu na raz. Dzięki tej metodzie zapewniono porządek w przesyłaniu danych, co było kluczowe w środowiskach o dużym ruchu. Standardy IEEE 802.5 regulują techniczne aspekty takich sieci, wskazując na korzyści z używania topologii pierścienia w złożonych systemach wymagających synchronizacji. W praktyce, mimo że topologia pierścienia nie jest tak popularna jak inne, może być korzystna w określonych zastosowaniach, gdzie ważne są niski koszt i prostota instalacji.

Pytanie 14

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych, które są przeznaczone do obrotu i sprzedaży na terenie Unii Europejskiej?

A. rys. A

B. rys. C

C. rys. D

D. rys. B

Znak CE to taki ważny znaczek, który można zobaczyć na wielu produktach, które są sprzedawane w Unii Europejskiej. Mówi to, że dany produkt spełnia wszystkie kluczowe wymagania unijnych dyrektyw, które dotyczą bezpieczeństwa zdrowia i ochrony środowiska. Kiedy widzisz znak CE, to znaczy, że producent przeszedł przez wszystkie potrzebne procedury, żeby potwierdzić, że produkt jest zgodny z zasadami jednolitego rynku. Tak naprawdę, producent mówi, że jego produkt spełnia dyrektywy takie jak ta związana z napięciem czy z kompatybilnością elektromagnetyczną. W praktyce to oznacza, że produkt z tym oznaczeniem może być sprzedawany w całej UE bez jakichkolwiek dodatkowych przeszkód. Moim zdaniem, to też pokazuje, że producent bierze odpowiedzialność za bezpieczeństwo swojego produktu. Dla konsumentów znak CE to taka gwarancja, że to, co kupują, jest zgodne z rygorystycznymi normami jakości i bezpieczeństwa, co sprawia, że mogą to używać bez obaw.

Pytanie 15

Podczas uruchamiania (krótko po zakończeniu testu POST) komputer się zawiesza. Jakie mogą być możliwe przyczyny tej awarii?

A. Brak podłączonej myszki komputerowej

B. Nieprawidłowe napięcie zasilania procesora

C. Niepoprawnie skonfigurowana drukarka

D. Zbyt wiele ikon na pulpicie

Zasilanie procesora to naprawdę ważna sprawa, bo złe napięcie może namieszać w działaniu komputera. Procesor to jeden z kluczowych elementów i jeśli napięcie jest zbyt niskie, to po prostu może się zawiesić. Z drugiej strony, jak napięcie jest za wysokie, to może się przegrzać i uszkodzić. Dlatego warto używać zasilaczy, które spełniają normy ATX i mają dobre certyfikaty, żeby mieć pewność, że wszystko działa tak jak powinno. Dobrze jest też monitorować, jak pracują nasze podzespoły - programy takie jak HWMonitor czy CPU-Z mogą być w tym bardzo pomocne. Troska o prawidłowe napięcie zasilania to klucz do sprawnego działania komputera, zarówno dla tych, co budują sprzęt, jak i dla tych, co zajmują się konserwacją.

Pytanie 16

Zwiększenie zarówno wydajności operacji (zapis/odczyt), jak i bezpieczeństwa przechowywania danych jest możliwe dzięki zastosowaniu macierzy dyskowej

A. RAID 0

B. RAID 50

C. RAID 1

D. RAID 3

Wybór RAID 3, RAID 1 lub RAID 0 jako odpowiedzi na pytanie jest błędny, ponieważ każda z tych konfiguracji ma swoje ograniczenia, jeżeli chodzi o jednoczesne zwiększenie szybkości operacji oraz bezpieczeństwa przechowywania danych. RAID 1, który polega na mirroringu danych, zapewnia doskonałą redundancję, ale nie zwiększa wydajności zapisu, a wręcz może ją obniżyć, ponieważ wymaga tego samego zapisu na dwóch dyskach. RAID 0 z kolei, mimo że oferuje wysoką wydajność dzięki stripingowi, nie zapewnia żadnej redundancji – w przypadku awarii któregoś z dysków, wszystkie dane są tracone. RAID 3, korzystający z parzystości, również nie jest optymalnym rozwiązaniem, gdyż wprowadza pojedynczy dysk parzystości, co może stać się wąskim gardłem w operacjach zapisu. Kluczowym błędem myślowym jest zatem brak zrozumienia, że aby osiągnąć wysoką wydajność i bezpieczeństwo, konieczne jest zastosowanie odpowiedniej kombinacji technologii RAID. W praktyce, podejście do wyboru macierzy dyskowej wymaga analizy specyficznych potrzeb operacyjnych i budżetowych, a także znajomości kompromisów, które wiążą się z różnymi konfiguracjami RAID, co przekłada się na efektywność w zarządzaniu danymi w każdej organizacji.

Pytanie 17

W celu poprawy efektywności procesora Intel można wykorzystać procesor oznaczony literą

A. B

B. K

C. U

D. Y

Procesory Intel oznaczone literą K są dedykowane do podkręcania, co oznacza, że mają odblokowane mnożniki. Dzięki temu użytkownicy mogą zwiększać częstotliwość pracy procesora ponad wartości fabryczne, co prowadzi do wzrostu wydajności. Przykładem takich procesorów są Intel Core i7-10700K czy i9-10900K, które oferują znaczną elastyczność w overclockingu. Przy odpowiednim chłodzeniu oraz zasilaniu, użytkownicy mogą uzyskać znaczący wzrost wydajności w zastosowaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, takich jak gry komputerowe czy obróbka wideo. Warto zauważyć, że Intel zapewnia specjalne narzędzia, takie jak Intel Extreme Tuning Utility, które ułatwiają proces podkręcania oraz monitorowania wydajności procesora. Standardy branżowe wskazują, że podkręcanie powinno być przeprowadzane z zachowaniem ostrożności, aby unikać przegrzewania i uszkodzenia komponentów. Dlatego przed przystąpieniem do overclockingu warto zainwestować w wydajne systemy chłodzenia oraz solidne zasilacze, które mogą znieść wyższe obciążenia.

Pytanie 18

Zapis #102816 oznacza reprezentację w systemie

A. dwójkowym

B. ósemkowym

C. szesnastkowym

D. dziesiętnym

System dziesiętny, który jest jednym z najczęściej używanych systemów liczbowych, posługuje się dziesięcioma cyframi: 0-9. Chociaż jest on intuicyjny dla większości ludzi, nie jest odpowiedni do reprezentacji danych o wysokiej precyzji w kontekście komputerowym, gdzie bardziej efektywne są inne systemy, takie jak szesnastkowy. Przykładowo, w kontekście zapisu kolorów w formacie RGB, użycie systemu dziesiętnego wymagałoby znacznie większej ilości cyfr i mogłoby prowadzić do błędów w kodowaniu. Kolejnym systemem, który byłby niewłaściwy w tym kontekście, jest system dwójkowy. Choć system ten jest podstawą działania komputerów, używanie go do reprezentacji danych w sposób nieprzyjazny dla użytkownika mogłoby prowadzić do skomplikowanych i trudnych do zrozumienia zapisów, co byłoby niepraktyczne w większości zastosowań. Z kolei system ósemkowy, oparty na ośmiu cyfrach (0-7), jest również używany, ale jego zastosowania są ograniczone w porównaniu do systemu szesnastkowego. Ósemkowy system miał większe znaczenie w przeszłości, szczególnie w kontekście niektórych systemów komputerowych, ale obecnie jest rzadziej stosowany w praktykach programistycznych. Wiedza o systemach liczbowych jest niezwykle ważna dla programistów, ale kluczowe jest także umiejętne ich zastosowanie w kontekście, w którym działają, co w przypadku notacji #102816 wskazuje na użycie systemu szesnastkowego.

Pytanie 19

Które z poniższych stwierdzeń odnosi się do sieci P2P - peer to peer?

A. Ma charakter sieci hierarchicznej

B. Wymaga centrali z dedykowanym oprogramowaniem

C. Komputer w tej sieci może jednocześnie działać jako serwer i klient

D. Udostępnia jedynie zasoby dyskowe

Odpowiedź, że komputer w sieci może równocześnie pełnić rolę serwera i klienta, jest prawidłowa, ponieważ w architekturze P2P (peer-to-peer) każdy uczestnik sieci pełni równocześnie obie te funkcje. W przeciwieństwie do tradycyjnych modeli klient-serwer, w których istnieje wyraźny podział ról oraz centralny serwer, w sieciach P2P każdy węzeł może zarówno udostępniać zasoby (np. pliki, moc obliczeniową), jak i korzystać z tych zasobów oferowanych przez inne węzły. Przykłady zastosowań technologii P2P obejmują systemy wymiany plików, takie jak BitTorrent, gdzie każdy użytkownik pobiera i udostępnia dane, co zwiększa efektywność i szybkość transferu. P2P jest również stosowane w kryptowalutach, takich jak Bitcoin, gdzie każdy uczestnik sieci, zwany węzłem, ma pełne prawo do walidacji transakcji i uczestniczenia w procesie konsensusu. Z punktu widzenia bezpieczeństwa i decentralizacji, P2P eliminuje ryzyko pojedynczego punktu awarii, co jest kluczowe w nowoczesnych aplikacjach.

Pytanie 20

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Magistrali

B. Gwiazdy

C. Rozgłaszania

D. Siatki

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga analizy każdej z topologii. Topologia rozgłaszania, chociaż może wydawać się podobna, polega na tym, że dane są rozsyłane do wszystkich urządzeń w sieci, co jest nieco inne od opisanego mechanizmu nasłuchiwania tylko na dane adresowane do konkretnego urządzenia. Ponadto, w przypadku topologii gwiazdy, każde urządzenie jest podłączone do centralnego przełącznika lub koncentratora, co umożliwia komunikację równoległą i eliminację problemów z jednoczesnymi transmisjami, a także upraszcza lokalizację ewentualnych uszkodzeń. W topologii siatki urządzenia są połączone ze sobą w sposób, który zapewnia dużą redundancję i niezawodność, co jest przeciwieństwem słabej odporności na awarie, jaką charakteryzuje się topologia magistrali. Przykłady myślowych błędów, które mogą prowadzić do takich nieprawidłowych wniosków, obejmują mylenie ogólnych zasad komunikacji w sieciach z konkretnymi mechanizmami działania. Wiedza na temat różnych topologii sieciowych oraz ich zastosowań w praktyce jest kluczowa dla projektowania efektywnych i niezawodnych systemów komunikacyjnych, co jest szczególnie ważne w kontekście obecnych standardów sieciowych oraz ich implementacji w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 21

Aby chronić urządzenia w sieci LAN przed przepięciami oraz różnicami potencjałów, które mogą się pojawić w trakcie burzy lub innych wyładowań atmosferycznych, należy zastosować

A. przełącznik

B. urządzenie typu NetProtector

C. sprzętową zaporę sieciową

D. ruter

Ruter, przełącznik oraz sprzętowa zapora sieciowa pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale żaden z tych elementów nie jest przeznaczony do ochrony przed przepięciami czy różnicami potencjałów. Ruter to urządzenie, które kieruje ruch sieciowy między różnymi sieciami, zapewniając połączenie z Internetem. Jego zadaniem jest zarządzanie danymi przesyłanymi pomiędzy lokalnymi urządzeniami a siecią zewnętrzną. Przełącznik, z drugiej strony, odpowiada za łączenie różnych urządzeń w ramach tej samej sieci lokalnej, umożliwiając im komunikację. Jego funkcja nie obejmuje jednak ochrony przed skokami napięcia, co czyni go niewłaściwym rozwiązaniem w kontekście zabezpieczeń przed wyładowaniami atmosferycznymi. Sprzętowa zapora sieciowa, chociaż istotna w kontekście bezpieczeństwa danych i ochrony przed nieautoryzowanym dostępem, również nie jest przystosowana do radzenia sobie z problemami związanymi z przepięciami. Jest to typowy błąd myślowy, który polega na myleniu różnych funkcji urządzeń sieciowych. W praktyce, aby skutecznie zabezpieczyć sieć przed skutkami burz i wyładowań, należy inwestować w dedykowane urządzenia ochronne, takie jak NetProtector, które są zaprojektowane z myślą o zabezpieczeniu sprzętu przed uszkodzeniami spowodowanymi nadmiernym napięciem. Ignorowanie tej zasady może prowadzić do poważnych strat finansowych związanych z uszkodzeniem kluczowych komponentów infrastruktury IT.

Pytanie 22

Narzędzie służące do przechwytywania oraz ewentualnej analizy ruchu w sieci to

A. spyware

B. keylogger

C. sniffer

D. viewer

Odpowiedzi "viewer", "spyware" oraz "keyloger" są błędne, ponieważ reprezentują różne technologie, które nie są bezpośrednio związane z przechwytywaniem i analizą ruchu sieciowego. Viewer to ogólny termin, który odnosi się do oprogramowania służącego do wyświetlania zawartości plików lub dokumentów, co nie ma nic wspólnego z monitorowaniem ruchu sieciowego. Z kolei spyware to rodzaj złośliwego oprogramowania, które zbiera informacje o użytkowniku bez jego wiedzy, ale jego funkcjonalność nie polega na analizie ruchu sieciowego, lecz na inwigilacji i gromadzeniu danych osobowych. Keyloger to kolejny przykład oprogramowania, które rejestruje naciśnięcia klawiszy na klawiaturze, co również nie jest związane z monitoringiem ruchu w sieci. Luki w zrozumieniu tych terminów mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat technologii związanych z bezpieczeństwem sieci. Wiele osób myli funkcje tych narzędzi, co może skutkować niewłaściwą oceną ryzyka związanego z bezpieczeństwem informacji. Kluczowe jest zrozumienie różnicy między tymi pojęciami i ich zastosowaniem w kontekście ochrony danych.

Pytanie 23

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Użytkownicy zdalnego dostępu

B. Użytkownicy z restrykcjami

C. Operatorzy kopii zapasowych

D. Operatorzy ustawień sieciowych

Przypisanie głównego księgowego do grupy Użytkowników pulpitu zdalnego nie spełnia wymogów dotyczących przywracania danych. Ta grupa jest przeznaczona do zdalnego dostępu do systemu, ale nie zapewnia odpowiednich uprawnień do operacji związanych z kopiami zapasowymi. Kolejny niewłaściwy wybór, Użytkownicy z ograniczeniami, ogranicza dostęp do wielu funkcji systemowych, co uniemożliwiłoby głównemu księgowemu skuteczne odzyskiwanie plików. Ograniczenia tego typu są często stosowane w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i kontrola dostępu są na pierwszym miejscu, ale w przypadku potrzeb zawodowych księgowego może to prowadzić do opóźnień lub wręcz uniemożliwienia wykonania kluczowych zadań. Operatorzy konfiguracji sieci, z drugiej strony, koncentrują się na zarządzaniu infrastrukturą sieciową i nie mają uprawnień do zarządzania kopiami zapasowymi, co czyni ich również nieodpowiednią grupą. Wybór niewłaściwej grupy użytkowników często wynika z błędnego rozumienia roli poszczególnych grup w systemie. Ważne jest, aby w takich przypadkach dokładnie analizować wymagania i zakres zadań, aby przypisać odpowiednie uprawnienia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej organizacji.

Pytanie 24

Profil mobilny staje się profilem obowiązkowym użytkownika po

A. skasowaniu pliku NTUSER.MAN

B. zmianie nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT

C. zmianie nazwy pliku NTUSER.DAT na NTUSER.MAN

D. skasowaniu pliku NTUSER.DAT

Usunięcie pliku NTUSER.DAT nie zmienia profilu mobilnego na profil obowiązkowy użytkownika, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do poważnych problemów z funkcjonowaniem profilu. Plik NTUSER.DAT jest kluczowym elementem przechowującym ustawienia i preferencje użytkownika. Jego usunięcie skutkuje utratą wszystkich personalizowanych ustawień, co może zakłócić normalne działanie systemu. Co więcej, usunięcie pliku NTUSER.MAN również nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, ponieważ ten plik definiuje, że profil jest zarządzany. Zmiana nazwy pliku NTUSER.MAN na NTUSER.DAT nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ plik NTUSER.MAN musi być zachowany, aby profil mógł działać jako obowiązkowy. Takie podejścia opierają się na błędnym zrozumieniu mechanizmu zarządzania profilami w systemie Windows oraz ignorowaniu zasadności poszczególnych plików konfiguracyjnych. W rzeczywistości, aby skonfigurować profil obowiązkowy, administratorzy powinni stosować się do wytycznych dotyczących zarządzania profilami, w tym odpowiednich procedur tworzenia i modyfikowania plików profilu. Prawidłowe podejście wymaga zrozumienia, że każdy z wymienionych plików pełni inną rolę i ich manipulacja powinna być przeprowadzana zgodnie z przyjętymi standardami oraz praktykami w zarządzaniu systemami operacyjnymi.

Pytanie 25

W serwerach warto wykorzystywać dyski, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. prędkość zapisu osiąga 250 MB/s.

B. pojemność dysku zwiększa się dzięki automatycznej kompresji danych.

C. możliwe jest podłączenie oraz odłączenie dysku przy włączonym zasilaniu serwera

D. czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select.

Wszystkie pozostałe odpowiedzi opierają się na nieporozumieniach dotyczących funkcji dysków twardych i ich wydajności. Twierdzenie, że prędkość zapisu wzrasta do 250 MB/s, jest uproszczeniem, które nie uwzględnia różnorodności dysków oraz ich technologii. Współczesne dyski twarde, takie jak SSD, osiągają znacznie wyższe prędkości, ale zależy to od interfejsu oraz zastosowanej technologii. Ponadto, maksymalna prędkość transferu nie jest bezpośrednio związana z trybem hot plugging. Analogicznie, stwierdzenie, że czas odczytu wzrasta trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select, jest nieprecyzyjne, ponieważ wydajność odczytu danych zależy od wielu czynników, w tym architektury systemu oraz zastosowanego sprzętu. W trybie Cable select, który jest technologią starszą i mniej elastyczną, nie ma bezpośredniego odniesienia do wydajności w kontekście hot plugging. Wreszcie, pomysł automatycznej kompresji danych w celu zwiększenia pojemności dysku jest mylący; kompresja danych jest procesem związanym z oprogramowaniem, a nie z fizycznymi właściwościami dysków. W praktyce, kompresja danych wymaga przetwarzania przez system operacyjny i nie działa na poziomie sprzętowym bezpośrednio związanym z dyskami twardymi. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do mylnych wniosków i nieefektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 26

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. lokalizacji zasobów w sieci

B. zdalnego łączenia z innymi hostami

C. identyfikacji komputerów w sieci

D. wirtualizacji komputerów fizycznych

Oprogramowanie Microsoft Hyper-V służy przede wszystkim do wirtualizacji fizycznych komputerów, co oznacza, że umożliwia uruchamianie wielu wirtualnych maszyn na jednym fizycznym serwerze. Dzięki Hyper-V można tworzyć, zarządzać i izolować różne środowiska wirtualne, co znacznie zwiększa efektywność wykorzystania zasobów sprzętowych. Przykładem zastosowania Hyper-V może być firma, która potrzebuje testować różne aplikacje na różnych systemach operacyjnych. Dzięki wirtualizacji, można zainstalować wiele systemów operacyjnych na jednej maszynie fizycznej, co zmniejsza koszty zakupu sprzętu oraz uproszcza zarządzanie infrastrukturą IT. Ponadto, Hyper-V wspiera standardy takie jak Virtual Machine Monitoring (VMM) oraz oferuje funkcje, takie jak żywe migracje maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie maszyn bez przerywania ich pracy. To oprogramowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, takimi jak wykorzystanie wirtualizacji do zwiększenia elastyczności i dostępności zasobów IT.

Pytanie 27

Jaką wartość ma transfer danych napędu DVD przy prędkości przesyłu x48?

A. 54000 KiB/s

B. 32400 KiB/s

C. 64800 KiB/s

D. 10800 KiB/s

Odpowiedzi 10800 KiB/s, 32400 KiB/s oraz 54000 KiB/s są niepoprawne, ponieważ wynikają z błędnych obliczeń i nieprawidłowego zrozumienia koncepcji prędkości odczytu napędów DVD. Odpowiedź 10800 KiB/s sugeruje, że prędkość x8 byłaby wystarczająca do osiągnięcia tak niskiej wartości transferu. Oczywiście, prędkość x8 wynosiłaby 10800 KiB/s, ale zapytanie dotyczy prędkości x48, co znacznie zwiększa tę wartość. Ponadto, odpowiedź 32400 KiB/s odpowiadałaby prędkości x24, a 54000 KiB/s prędkości x40. Jest to typowy błąd myślowy, który wynika z nieprawidłowego mnożenia standardowej prędkości odczytu. W rzeczywistości, aby uzyskać prawidłową odpowiedź, trzeba zrozumieć, że każda wartość x n oznacza pomnożenie standardowego transferu przez n, co w przypadku DVD przekłada się na znacznie wyższe wyniki niż te wskazane w błędnych odpowiedziach. Rozumienie standardów prędkości transferu jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście pracy z danymi cyfrowymi, gdzie każda sekunda opóźnienia może wpływać na wydajność i jakość obsługi. Warto zatem zapoznać się z zasadami obliczeń związanych z prędkością transferu, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości.

Pytanie 28

Jaką drukarkę powinna nabyć firma, która potrzebuje urządzenia do tworzenia trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych?

A. Mozaikową

B. Termotransferową

C. Termiczną

D. Igłową

Wybór innych typów drukarek, takich jak drukarki igłowe, termiczne czy mozaikowe, nie jest odpowiedni do zadań związanych z drukowaniem trwałych kodów kreskowych oraz etykiet na folii i tworzywach sztucznych. Drukarki igłowe, chociaż mogą być używane do druku na papierze, charakteryzują się niską jakością druku i są ograniczone do materiałów papierowych. Nie zapewniają one wystarczającej trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne, co jest niezbędne w kontekście etykiet, które mogą być narażone na działanie wilgoci czy substancji chemicznych. Drukarki termiczne, z kolei, wykorzystują technologię bez taśmy barwiącej, co sprawia, że wydruki są mniej trwałe i bardziej podatne na blaknięcie. Z tego powodu nie są one odpowiednie do zastosowań, gdzie wymagane są trwałe oznaczenia. Drukarki mozaikowe, chociaż rzadko spotykane, również nie są dedykowane do tego typu zadań, a ich mechanizm działania nie jest przystosowany do uzyskiwania wysokiej jakości kodów kreskowych. Wybór niewłaściwej technologii druku może prowadzić do problemów z identyfikacją i skanowaniem, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na efektywność procesów logistycznych oraz produkcyjnych.

Pytanie 29

Zilustrowany schemat przedstawia zasadę funkcjonowania

A. skanera płaskiego

B. myszy optycznej

C. drukarki termosublimacyjnej

D. cyfrowego aparatu fotograficznego

Skaner płaski działa poprzez oświetlanie dokumentu źródłem światła i przesyłanie odbitego obrazu do czujnika, zwykle CCD, co różni się od działania myszy optycznej. Jego celem jest digitalizacja obrazów w wysokiej rozdzielczości, co wymaga równomiernego oświetlania i dokładnego przetwarzania obrazu na płaskiej powierzchni, gdzie ruchome elementy skanera przesuwają się wzdłuż skanowanego dokumentu. Z kolei drukarka termosublimacyjna wykorzystuje proces sublimacji barwnika do tworzenia obrazu na papierze. Jest to proces, w którym ciepło powoduje przejście barwnika ze stanu stałego bezpośrednio do stanu gazowego, co umożliwia uzyskanie wysokiej jakości kolorowych wydruków fotograficznych. Drukarki te są popularne w laboratoriach fotograficznych, ale nie mają związku z rejestrowaniem ruchu czy analizą odbitego światła. Aparat cyfrowy natomiast rejestruje obraz poprzez układ optyczny, soczewki i matrycę światłoczułą CCD lub CMOS, by zapisywać zdjęcia na urządzeniach pamięci. Jego funkcjonalność nie jest związana z nawigacją komputerową. Każde z tych urządzeń używa optyki i sensorów do różnych celów i pomimo pewnych podobieństw technologicznych w zastosowaniu sensorów, każde z nich ma odmienną funkcję i schemat działania, który nie współgra z zasadą działania myszy optycznej. Typowy błąd przy analizie takich schematów polega na niewłaściwym przypisaniu funkcji urządzenia na podstawie używanej technologii światła i czujników, które jednak różnią się w praktycznych zastosowaniach i wynikowych działaniach każdego z tych urządzeń.

Pytanie 30

Reprezentacja koloru RGB(255, 170, 129) odpowiada formatowi

A. #18FAAF

B. #81AAFF

C. #AA18FF

D. #FFAA81

Kiedy się spojrzy na inne odpowiedzi, widać, że proponowane notacje szesnastkowe wcale nie pasują do RGB(255, 170, 129). Na przykład, #18FAAF ma za mało czerwonego, bo wartość 18 oznacza za niski poziom czerwonego, więc kolor wychodzi zupełnie inny. W #81AAFF mamy wartość 81, co też nie pokrywa się z 255, przez co dominuje niebieski odcień. No i #AA18FF, gdzie jest za dużo zielonego i niebieskiego, przez co wychodzi fioletowy, a nie pomarańczowy, który chcieliśmy. Przez te przykłady widać, że czasem nie łatwo jest ogarnąć proporcje kolorów, a to może prowadzić do błędów w kolorystyce. Projektanci i programiści muszą mieć to na uwadze, jak różne formaty wpływają na to, co widzimy. To ważne, szczególnie w nowoczesnym designie.

Pytanie 31

Podczas wyboru zasilacza do komputera kluczowe znaczenie

A. Ma rodzaj procesora

B. Maję specyfikację zainstalowanego systemu operacyjnego

C. Ma współczynnik kształtu obudowy

D. Ma łączna moc wszystkich komponentów komputera

Wybieranie zasilacza komputerowego na podstawie złych kryteriów, jak typ procesora czy system operacyjny, to całkiem częsty błąd. Typ procesora sam w sobie nie mówi, jaka moc jest potrzebna do zasilania komputera. Procesory różnią się mocą i wydajnością, więc to tylko jeden z wielu aspektów, które trzeba brać pod uwagę. System operacyjny też nie ma nic wspólnego z zapotrzebowaniem na energię, raczej chodzi o to, jak wykorzystuje zasoby sprzętowe. A branie pod uwagę kształtu obudowy zasilacza to też nieporozumienie, ponieważ to, jak zasilacz wygląda, nie wpływa na wymagania energetyczne. Kluczowe jest, żeby zasilacz pasował do ogólnej mocy systemu, a nie do jego objętości. Ignorując te podstawowe zasady, można wybrać niewłaściwy zasilacz, co kończy się problemami, niestabilnością czy nawet uszkodzeniem sprzętu. Lepiej dokładnie policzyć, ile mocy jest potrzebne i wybrać zasilacz, który nie tylko to pokryje, ale i da zapas na przyszłe zmiany.

Pytanie 32

W hierarchicznym modelu sieci, komputery należące do użytkowników są składnikami warstwy

A. rdzenia

B. dostępu

C. szkieletowej

D. dystrybucji

Odpowiedzi wskazujące na warstwy szkieletową, dystrybucji oraz rdzenia są niepoprawne, ponieważ każda z nich ma inną rolę w hierarchicznej architekturze sieci. Warstwa szkieletowa, będąca najwyższym poziomem, odpowiada za szybkie przesyłanie dużych ilości danych między różnymi lokalizacjami, ale nie zajmuje się bezpośrednią interakcją z użytkownikami. Jest to warstwa, która łączy różne segmenty sieci, zapewniając przepustowość i niezawodność komunikacji, lecz nie angażuje się w końcowe łączenie użytkowników. Warstwa dystrybucji ma na celu agregację ruchu z warstwy dostępu oraz realizację polityk routingu i kontroli dostępu. W praktyce ta warstwa decyduje o kierowaniu ruchu w sieci oraz może implementować funkcje takie jak QoS (Quality of Service), jednak również nie jest to poziom, gdzie użytkownicy mają bezpośredni dostęp do zasobów sieciowych. Z kolei warstwa rdzenia to odpowiedzialna za główne połączenia w sieci, zapewniając wysoką wydajność i szybkość, ale nie angażując się w interakcję z końcowymi urządzeniami. Typowe błędy myślowe prowadzące do nieprawidłowych odpowiedzi na to pytanie często wynikają z mylenia roli warstw w architekturze sieciowej oraz braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy współdziałają, aby zapewnić użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową.

Pytanie 33

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

A. Rys. A

B. Rys. B

C. Rys. D

D. Rys. C

Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 34

Po podłączeniu działającej klawiatury do jednego z portów USB nie ma możliwości wybrania awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Mimo to klawiatura działa prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. nieprawidłowe ustawienia BOIS-u

B. uszkodzony zasilacz

C. wadliwe porty USB

D. uszkodzony kontroler klawiatury

Kiedy użytkownik nie może wybrać awaryjnego trybu uruchomienia systemu Windows za pomocą klawiatury podłączonej do portu USB, istnieje kilka możliwych przyczyn. Rozważając uszkodzony zasilacz, należy pamiętać, że jego awaria zazwyczaj wpływa na stabilność całego systemu, co objawia się nie tylko problemami z klawiaturą, ale również z innymi komponentami. Zasilacz, który dostarcza niewłaściwe napięcie lub nie jest w stanie utrzymać odpowiedniego obciążenia, może prowadzić do ogólnego braku wydajności, jednak nie jest to typowa przyczyna problemów z uruchamianiem w trybie awaryjnym. Ustawienia portów USB również są mało prawdopodobnym źródłem błędu, ponieważ jeśli porty byłyby uszkodzone, klawiatura z pewnością nie działałaby w normalnym trybie, a tym bardziej nie byłaby w stanie zainicjować bootowania. Uszkodzony kontroler klawiatury również nie jest odpowiednią odpowiedzią, ponieważ kontroler odpowiedzialny za komunikację między klawiaturą a komputerem powinien działać niezależnie od trybu, w którym system się uruchamia, a jego uszkodzenie zazwyczaj wykluczałoby działanie urządzenia w jakimkolwiek kontekście. Takie myślenie prowadzi do błędnych wniosków, które nie uwzględniają złożoności działania sprzętu i oprogramowania. Należy skupić się na ustawieniach BIOS-u, które mają kluczowe znaczenie dla rozpoznawania urządzeń podczas uruchamiania systemu, co jest niezbędne do właściwego działania klawiatury w trybie awaryjnym.

Pytanie 35

Rysunek ilustruje rezultaty sprawdzania działania sieci komputerowej przy użyciu polecenia

A. ipconfig

B. ping

C. tracert

D. netstat

Polecenie ipconfig jest używane do wyświetlania konfiguracji sieciowej interfejsów w systemach Windows. Wyświetla informacje takie jak adres IP, maska podsieci oraz brama domyślna, ale nie testuje połączenia z innymi hostami. Dlatego nie może być używane do testowania sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP. Tracert to inne polecenie, które śledzi trasę, jaką pokonuje pakiet do docelowego hosta, identyfikując wszystkie pośrednie routery i czasy przejść. Choć przydatne dla zrozumienia ścieżek routingu, nie spełnia funkcji pingu, który mierzy bezpośrednią responsywność hosta. Netstat z kolei służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych, tabel routingu i statystyk interfejsów, ale nie ma mechanizmu oceny opóźnień czy dostępności konkretnego hosta w sposób, w jaki czyni to ping. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych poleceń z powszechnie stosowanym pingiem, który jest specyficznie zaprojektowany do testowania bezpośrednich połączeń sieciowych i mierzenia czasu odpowiedzi. Zrozumienie różnic w funkcjonalności tych poleceń jest kluczowe dla efektywnego diagnozowania problemów sieciowych i poprawnego stosowania narzędzi w ramach zarządzania infrastrukturą IT. Każde z tych poleceń ma swoje unikalne zastosowania i wybór właściwego zależy od konkretnego przypadku użycia w praktycznych scenariuszach administracji sieciowej. Dlatego ważne jest, by dokładnie wiedzieć, które narzędzie kiedy wykorzystać, co jest fundamentem dobrych praktyk w zarządzaniu sieciami komputerowymi.

Pytanie 36

Urządzenie sieciowe, które umożliwia połączenie pięciu komputerów w tej samej sieci, eliminując kolizje pakietów, to

A. ruter.

B. koncentrator.

C. most.

D. przełącznik.

Przełącznik, znany również jako switch, jest urządzeniem sieciowym, które efektywnie zarządza ruchem danych w sieci lokalnej (LAN). Jego główną funkcją jest przekazywanie pakietów danych między komputerami w sposób, który minimalizuje kolizje. Działa na warstwie drugiej modelu OSI (łącza danych), co pozwala mu na analizowanie adresów MAC w nagłówkach ramki. Dzięki temu przełącznik może stworzyć tablicę adresów, co umożliwia mu wysyłanie danych tylko do określonego odbiorcy, a nie do wszystkich urządzeń w sieci, jak to ma miejsce w przypadku koncentratora. Przykładowo, w małej firmie z pięcioma komputerami, użycie przełącznika pozwoli na płynne przesyłanie plików i komunikację bez zbędnych opóźnień. Warto również zaznaczyć, że przełączniki wspierają takie technologie jak VLAN, co umożliwia segmentację sieci oraz poprawia bezpieczeństwo i wydajność. Zastosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci, gdzie priorytetem jest wydajność oraz minimalizacja kolizji danych.

Pytanie 37

Który z poniższych adresów IPv4 należy do klasy C?

A. 191.168.0.2

B. 168.192.0.1

C. 220.191.0.3

D. 240.220.0.4

Adresy IPv4 168.192.0.1, 191.168.0.2 oraz 240.220.0.4 nie należą do klasy C z różnych powodów, które warto szczegółowo omówić. Adres 168.192.0.1 mieści się w klasie B, ponieważ jego pierwszy oktet (168) znajduje się w zakresie od 128 do 191. Klasa B jest przeznaczona dla większych organizacji, pozwalając na utworzenie większej liczby podsieci niż klasa C, ale każde z tych podsieci może mieć mniej hostów. Z kolei adres 191.168.0.2 również należy do klasy B, co może prowadzić do nieporozumień, gdyż na pierwszy rzut oka wygląda on jak adres klasy C. Ważne jest, aby zrozumieć, że podział na klasy adresów IP opiera się na pierwszym oktetcie, co oznacza, że jeśli ten oktet nie mieści się w zakresie 192-223, to adres nie należy do klasy C. Ostatecznie, adres 240.220.0.4 znajduje się w klasie E, która jest zarezerwowana do celów eksperymentalnych i nie jest używana w standardowych aplikacjach internetowych. Klasa E obejmuje adresy od 240 do 255 i nie są one udostępniane do powszechnego użytku. W praktyce, błędne przypisanie adresu do niewłaściwej klasy może prowadzić do problemów z routowaniem, a także utrudniać zarządzanie sieciami. Zrozumienie struktury adresów IP oraz ich klasyfikacji jest kluczowe dla projektowania i zarządzania wydajnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 38

Jaką komendę należy wpisać w miejsce kropek, aby w systemie Linux wydłużyć standardowy odstęp czasowy między kolejnymi wysyłanymi pakietami przy użyciu polecenia ping?

ping ........... 192.168.11.3

A. -s 75

B. -c 9

C. -i 3

D. -a 81

Polecenie ping w systemie Linux służy do testowania dostępności hosta w sieci poprzez wysyłanie pakietów ICMP echo request i oczekiwanie na odpowiedź. Domyślnie polecenie ping wysyła pakiety co jedną sekundę jednak możemy to zachowanie modyfikować przy użyciu odpowiedniej flagi. Flaga -i pozwala ustawić odstęp w sekundach pomiędzy kolejnymi wysyłanymi pakietami. Dlatego też użycie -i 3 zwiększa ten odstęp do trzech sekund. Jest to przydatne w sytuacjach gdy chcemy zminimalizować obciążenie sieci spowodowane przez nadmierną liczbę pakietów ping. Może to być szczególnie istotne w sieciach o ograniczonym pasmie gdzie zbyt częste pingi mogłyby przyczynić się do niepotrzebnego zajmowania zasobów. W praktyce gdy diagnozujemy problemy z połączeniem sieciowym zmiana częstotliwości wysyłania pakietów pozwala na bardziej szczegółowe obserwacje zachowania sieci w różnych warunkach. Dobre praktyki w diagnostyce sieciowej zalecają elastyczne dostosowywanie parametrów pingu do aktualnych potrzeb oraz warunków sieciowych co pomaga w dokładniejszej analizie i rozwiązywaniu problemów.

Pytanie 39

Jaki adres stanowi adres rozgłoszeniowy dla hosta o IP 171.25.172.29 oraz masce sieci 255.255.0.0?

A. 171.25.0.0

B. 171.25.255.255

C. 171.25.255.0

D. 171.25.172.255

Podane opcje, które nie są prawidłowym adresem rozgłoszeniowym, mogą wprowadzać w błąd z powodu nieprawidłowego zrozumienia struktury adresacji IP i masowania sieci. Adres 171.25.255.0 wskazuje na sieć, a nie na adres rozgłoszeniowy, ponieważ ostatni bajt (0) w kontekście adresacji IP oznacza, że jest to adres sieci, a nie adres rozgłoszeniowy. Adres 171.25.172.255 również nie jest poprawnym adresem rozgłoszeniowym w tej konfiguracji, gdyż maska 255.255.0.0 przydziela 16 bitów na część sieci, a ten adres dotyczy hosta w innej podsieci. Z drugiej strony, 171.25.0.0 to adres sieci, który nie może być użyty jako adres rozgłoszeniowy. Kluczowym błędem myślowym w tych przypadkach jest mylenie adresów rozgłoszeniowych z adresami sieciowymi, co może prowadzić do problemów w konfiguracji i zarządzaniu siecią. Zrozumienie, że adres rozgłoszeniowy to maksymalna wartość w danej podsieci, jest fundamentalne w kontekście projektowania i administrowania sieciami IP. W praktyce, takie błędy mogą prowadzić do zakłóceń w komunikacji w sieci oraz problemów z routingiem, dlatego ważne jest, aby zawsze dokładnie obliczać adresy rozgłoszeniowe zgodnie z przyjętymi standardami i dobrymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.

Pytanie 40

Jak nazywa się protokół, który pozwala na ściąganie wiadomości e-mail z serwera?

A. SMTP

B. DNS

C. FTP

D. POP3

Wybór innego protokołu, takiego jak DNS, FTP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące roli i funkcji tych technologii w kontekście komunikacji e-mail. DNS (Domain Name System) nie jest protokołem do pobierania wiadomości; jego główną funkcją jest tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co umożliwia lokalizację serwerów w sieci. Bez DNS, użytkownicy musieliby pamiętać adresy IP serwerów, co znacząco utrudniłoby korzystanie z Internetu. Z kolei FTP (File Transfer Protocol) jest protokołem transferu plików, służącym do przesyłania plików pomiędzy komputerami, a nie do obsługi poczty elektronicznej. FTP umożliwia zarówno pobieranie, jak i wysyłanie plików, jednak nie ma zastosowania w kontekście wiadomości e-mail. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest natomiast używany do wysyłania wiadomości e-mail, nie zaś do ich pobierania. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemami pocztowymi oraz dla uniknięcia typowych błędów koncepcyjnych. Często mylone funkcje tych protokołów mogą prowadzić do nieporozumień w kwestii ich zastosowania, co może wpłynąć na wydajność i bezpieczeństwo komunikacji elektronicznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej