Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 17:18
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 17:47

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Zwalczaniu podlegają następujące schorzenia

A. włośnica

B. toksoplazmoza

C. myksomatoza

D. choroba niebieskiego języka

Choroba niebieskiego języka to wirusowa choroba zwierząt, szczególnie przeżuwaczy, która jest objęta obowiązkowym zwalczaniem w wielu krajach. Jest to choroba, która może prowadzić do poważnych strat w hodowli zwierząt, a jej przenoszenie odbywa się głównie poprzez ukąszenia owadów, takich jak komary. Zwalczanie tej choroby polega na monitorowaniu populacji zwierząt, stosowaniu szczepień oraz kontroli wektora przenoszącego wirusa. Przykładem skutecznych działań w zwalczaniu choroby niebieskiego języka jest wprowadzenie programów szczepień w regionach, gdzie choroba jest endemiczna. Ponadto, wdrożenie zasad bioasekuracji i ograniczenie kontaktu zwierząt z dzikimi gatunkami może znacznie zmniejszyć ryzyko rozprzestrzenienia się wirusa. Dzięki tym praktykom możliwe jest nie tylko ograniczenie występowania choroby, ale także ochrona zdrowia publicznego i zapewnienie bezpieczeństwa łańcucha dostaw produktów zwierzęcych. W związku z powyższym, choroba niebieskiego języka wymaga szczególnej uwagi i skutecznego zarządzania, aby zminimalizować jej skutki w hodowli zwierząt.

Pytanie 2

O zatrzymaniu błon płodowych oraz łożyska u bydła, które wymaga interwencji weterynaryjnej, mówi się, gdy nie zostaną one wydalone w ciągu

A. 72 godzin

B. 24 godzin

C. 48 godzin

D. 6 godzin

Zatrzymanie błon płodowych i łożyska u bydła, znane jako retained placenta, jest stanem, który wymaga interwencji weterynaryjnej, gdy nie zostaną one wydalone w ciągu 24 godzin po porodzie. To krytyczny czas, w którym organizm krowy powinien naturalnie pozbyć się tych tkanek. Nieprawidłowości w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, w tym do sepsy, zapalenia macicy oraz obniżenia płodności w przyszłych cyklach reprodukcyjnych. W praktyce weterynaryjnej ważne jest monitorowanie stanu zdrowia samicy po porodzie, aby w odpowiednim momencie podjąć działania. Przykładowo, jeśli po 24 godzinach nie nastąpił proces wydalenia, lekarz weterynarii powinien ocenić konieczność przeprowadzenia interwencji, takiej jak podanie leków, które mogą wspierać skurcze macicy, lub w niektórych przypadkach manualne usunięcie pozostałości. Standardy weterynaryjne wskazują, że szybka reakcja jest kluczowa, by zminimalizować ryzyko poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierzęcia.

Pytanie 3

Podczas zabiegu usuwania kamienia nazębnego u psa, rurkę intubacyjną powinno się wprowadzić do

A. przedsionka jamy ustnej

B. nozdrzy przednich

C. przełyku

D. tchawicy

Umieszczanie rurki intubacyjnej w przedsionku jamy ustnej lub w nozdrzach przednich jest koncepcją, która może prowadzić do poważnych komplikacji. Przedsionek jamy ustnej jest miejscem, gdzie nie ma dostępu do dróg oddechowych; brak wentylacji może prowadzić do hipoksji, co jest niebezpieczne dla psa podczas zabiegu. Z kolei intubacja w nozdrzach przednich nie tylko nie zapewnia dostępu do tchawicy, ale również może powodować trudności w wentylacji, a także prowadzić do podrażnienia błon śluzowych, co może wpłynąć na komfort psa. Umieszczenie rurki w przełyku jest również niewłaściwe; przełyk jest przewodem pokarmowym, a nie oddechowym, co oznacza, że intubacja w tym miejscu naraża zwierzę na ryzyko aspiracji treści pokarmowej do dróg oddechowych, co może prowadzić do zapalenia płuc. Chociaż wszyscy specjaliści weterynaryjni muszą być świadomi technik intubacji, kluczowe jest, aby każda z tych technik była stosowana w odpowiednich warunkach i z pełnym zrozumieniem anatomii psa. Dlatego też, aby zmniejszyć ryzyko błędów i zapewnić bezpieczeństwo pacjenta, intubacja powinna być zawsze wykonywana w tchawicy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami w weterynarii.

Pytanie 4

Na podstawie dostarczonych danych oblicz, jaka będzie maksymalna ilość preparatu Dezosan, która może być użyta w pomieszczeniu inwentarskim o wymiarach 3 m × 5 m.

Dezosan Wigor do dezynfekcji kurnika, w zależności od poziomu zanieczyszczenia, stosuje się w proporcji 40-100 g/m².

A. 500 g

B. 1,0 kg

C. 150 g

D. 1,5 kg

Wybór niewłaściwej ilości preparatu Dezosan wynika często z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania dawek w zależności od powierzchni. Przyjmując, że maksymalna dawka powinna wynosić 1,0 kg, możemy dostrzec potencjalne błędy myślowe. Po pierwsze, błędne jest przyjęcie, że stosowanie mniejszej ilości jest zawsze efektywne. W rzeczywistości, skuteczność dezynfekcji zależy od proporcji zastosowanego środka oraz stopnia zanieczyszczenia. Pomijając maksymalne rekomendacje, można podjąć decyzję o zastosowaniu niewystarczającej ilości preparatu, co nie tylko może obniżyć jego skuteczność, ale również zwiększyć ryzyko przenoszenia patogenów. Innym typowym błędem jest nieuwzględnienie powierzchni podłogi; zapominając o dokładnym pomiarze, można w łatwy sposób zaniżyć wymaganą ilość środka. Co więcej, nieświadomość o tym, jakie normy i standardy powinny być przestrzegane podczas dezynfekcji, prowadzi do nieodpowiednich praktyk. Warto dodać, że w zastosowaniach rolniczych, takich jak dezynfekcja kurników, istotne jest zrozumienie, że większe stężenie środka dezynfekcyjnego przyczyni się do skuteczniejszego działania, pod warunkiem że zostanie poprawnie dobrane do warunków lokalnych i specyfikacji producenta.

Pytanie 5

Wymienione objawy świadczą

U zwierzęcia stwierdzono szybsze niż normalnie oddechy i tętno spoczynkowe, blade dziąsła, niespokojne zachowanie lub ospałość, opóźnione wypełnianie się naczyń włosowatych (powyżej 2 sekund), obniżoną temperaturę ciała mierzoną w odbytnicy.

A. o niedotlenieniu.

B. o ciąży.

C. o wstrząsie.

D. o gorączce.

Wybór odpowiedzi o niedotlenieniu, ciąży lub gorączce wskazuje na niepełne zrozumienie objawów związanych z wstrząsem. Niedotlenienie charakteryzuje się innymi symptomami, takimi jak sinica, duszność, czy wzrost ciśnienia krwi, które są wynikiem braku odpowiedniej ilości tlenu w organizmie. W przypadku niedotlenienia, objawy te są zazwyczaj wywołane przez problemy z układem oddechowym, a nie krążeniowym, co jest kluczowe dla zrozumienia różnic między tymi stanami. Ciąża z kolei może prowadzić do specyficznych objawów, takich jak zmiany apetytu, wzrost masy ciała czy zmiany w hormonalnych parametrach, ale nie jest bezpośrednio związana z objawami krążeniowymi. Gorączka to z kolei symptom wskazujący na podwyższoną temperaturę ciała, co często jest wynikiem infekcji lub stanu zapalnego, a nie nagłego niedoboru krążenia. Pojęcie wstrząsu i jego objawy powinny być jasno rozróżnione od innych stanów chorobowych, aby uniknąć błędnej diagnozy i nieadekwatnych działań, które mogą zagrażać zdrowiu pacjenta.

Pytanie 6

Substancje, które wprowadzone do paszy poprawiają lub modyfikują cechy organoleptyczne paszy oraz walory wizualne żywności pochodzenia zwierzęcego, noszą nazwę dodatek

A. sensoryczny

B. dietetyczny

C. technologiczny

D. zootechniczny

Odpowiedzi zootechniczny, dietetyczny oraz technologiczny odnoszą się do różnych aspektów składników paszowych, ale nie oddają precyzyjnie celu dodatków sensorycznych. Dodatki zootechniczne koncentrują się na ogólnym wsparciu zdrowia i produkcji zwierząt, takich jak probiotyki czy prebiotyki, które mają na celu poprawę mikroflory jelitowej, ale nie zmieniają one bezpośrednio właściwości sensorycznych paszy. Odpowiedzi dietetyczny sugerują, że dodatki te wpływają na wartość odżywczą paszy, co jest prawdą, ale nie obejmuje aspektów związanych z organoleptyką. Dodatki technologiczne z kolei koncentrują się na stabilności, trwałości i procesach technologicznych paszy, co może mieć wpływ na jej jakość, lecz nie na jej bezpośrednie odczucia sensoryczne. Typowym błędem myślowym jest mylenie poprawy właściwości sensorycznych z poprawą wartości odżywczej lub technologicznej paszy. Niezrozumienie definicji oraz celów poszczególnych kategorii dodatków paszowych prowadzi do nieprawidłowych wniosków, co jest istotne z perspektywy nauk o żywieniu zwierząt oraz przemysłu paszowego. Właściwe zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla skutecznego zarządzania paszami i osiągania optymalnych wyników w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 7

Psy rasy brachycefalicznej mają większe ryzyko wystąpienia

A. przerostu podniebienia miękkiego

B. wnętrostwa

C. dysplazji stawów biodrowych

D. ektopii moczowodów

Dysplazja stawów biodrowych to schorzenie, które dotyczy w szczególności psów dużych ras i jest wynikiem nieprawidłowego rozwoju stawów biodrowych. Odpowiedzi na to pytanie sugerują błędne zrozumienie predyspozycji rasowych. Psy brachycefaliczne nie są typowymi przedstawicielami ras narażonych na tę dolegliwość, co wynika z ich budowy anatomicznej oraz różnic w stylu życia i aktywności fizycznej. Ektopia moczowodów to inna dolegliwość, która dotyczy anomalii anatomicznych układu moczowego, nie mających bezpośredniego związku z cechami brachycefalicznymi. Wnętrostwo, polegające na braku zstąpienia jąder do moszny, również nie jest związane z rasami brachycefalicznymi, lecz bardziej z problemami endokrynologicznymi. Te przykłady ilustrują, jak ważna jest wiedza na temat anatomo-fizjologicznych różnic między rasami psów, co może zapobiegać mylnym interpretacjom predyspozycji zdrowotnych. Właściwe zrozumienie, które rasy są podatne na konkretne schorzenia, jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej i w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia zwierząt.

Pytanie 8

Do schorzeń przenoszonych z zwierząt nie zalicza się

A. salmonelloza

B. bruceloza

C. wąglik

D. afrykański pomór świń

Afrykański pomór świń (ASF) jest chorobą wirusową, która dotyka jedynie dziki i świnie domowe, a więc nie jest klasyfikowana jako choroba odzwierzęca w kontekście przenoszenia infekcji na ludzi. Ta konkretna choroba, będąca poważnym zagrożeniem dla hodowli świń, charakteryzuje się wysoką śmiertelnością wśród zwierząt, ale nie ma wpływu na zdrowie ludzkie. W praktyce, znaczenie ASF polega na jego wpływie na bezpieczeństwo żywności oraz gospodarki rolniczej, co wymaga od rolników i władz weterynaryjnych stosowania odpowiednich środków ochrony. Przykładowo, w przypadku stwierdzenia ASF w danym regionie, wprowadza się rygorystyczne zasady bioasekuracji, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), działania te obejmują monitorowanie populacji dzików, kontrolę przemieszczania zwierząt oraz edukację hodowców na temat metod zapobiegania tej chorobie.

Pytanie 9

Wśród chorób wywołanych przez wirusy możemy wymienić

A. leptospiroza i babeszjoza

B. nosówka i wścieklizna

C. babeszjoza i nosówka

D. wścieklizna i leptospiroza

Nosówka i wścieklizna to naprawdę poważne choroby wirusowe, które mogą mocno zaszkodzić zwierzakom, szczególnie psom. Nosówka, która jest wywoływana przez wirusa nosówki, atakuje różne układy w ciele psa - oddechowy, pokarmowy i nerwowy. Na szczęście można ją skutecznie kontrolować dzięki szczepieniom, co jest zgodne z tym, co robią dobrzy weterynarze. Wścieklizna, z drugiej strony, to choroba wirusowa związana z układem nerwowym i jest niemal zawsze śmiertelna, jeśli nie dostarczy się odpowiedniej pomocy w porę. Co gorsza, może się przenosić na ludzi, więc w krajach, gdzie jest ryzyko, obowiązkowe jest szczepienie psów. Dlatego każdy właściciel psa i weterynarz powinni mieć solidną wiedzę o tych chorobach, żeby podejmować odpowiednie decyzje o zdrowiu zwierząt.

Pytanie 10

DFD odnosi się do rodzaju mięsa

A. jasne, twarde oraz suche

B. ciemne, twarde i suche

C. kwaśne, miękkie i wodniste

D. blade, wodniste oraz miękkie

Ciemne, twarde i suche mięso to cechy, które wskazują na jego jakość i sposób przygotowania. Takie mięso często pochodzi z części zwierząt, które sporo pracowały, przez co mięśnie są mocniejsze i bardziej rozwinięte. Weźmy na przykład wołowinę z udźca – jeżeli dobrze ją przygotujesz, na przykład długim duszeniem, to później staje się naprawdę soczysta i smaczna. Dla szefów kuchni to bardzo ważne, żeby wiedzieć, jakie metody gotowania pasują do konkretnego mięsa, żeby podkreślić smak i teksturę. Dobrze wybrane mięso i jego odpowiednie przygotowanie to podstawa zdrowego i pysznego dania. Znajomość klasyfikacji mięsa, jego koloru i struktury, to klucz do lepszego wykorzystania surowców w kuchni. Moim zdaniem, to naprawdę pomaga, zwłaszcza gdy gotujesz dla większej grupy.

Pytanie 11

Wskaż schorzenie, w którym obserwuje się wypuk zajawny?

A. Rozedma pęcherzykowa

B. Niedodma

C. Obrzęk płuc

D. Zapalenie płuc

Rozedma pęcherzykowa to przewlekła choroba płuc, charakteryzująca się zniszczeniem pęcherzyków płucnych, co prowadzi do utraty elastyczności tkanki płucnej oraz trudności w wydychaniu powietrza. W przypadku rozedmy pęcherzykowej, często występuje zjawisko wypuku zajawnego, które jest wynikiem nieprawidłowego ciśnienia w obrębie klatki piersiowej. To zjawisko jest szczególnie istotne w diagnostyce, ponieważ pozwala na odróżnienie rozedmy od innych jednostek chorobowych, takich jak zapalenie płuc. Kluczowe w zarządzaniu rozedmą jest zarówno unikanie czynników ryzykownych, jak palenie tytoniu, jak i stosowanie standardów terapeutycznych, takich jak rehabilitacja oddechowa i leki rozszerzające oskrzela. W praktyce klinicznej, rozpoznanie rozedmy pęcherzykowej opiera się na badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa, które ukazują charakterystyczne zmiany w tkance płucnej. Znajomość tego schorzenia oraz umiejętność rozpoznawania jego objawów jest kluczowa dla terapeutów i specjalistów zajmujących się chorobami płuc.

Pytanie 12

Obiekt, w którym przeprowadza się oddzielenie kości od mięsa oraz jego rozbiór, to obiekt

A. przetwarzania dziczyzny

B. ubojowy

C. rozbioru mięsa

D. utylizacyjny

Zakład rozbioru mięsa to miejsce, w którym dokonuje się szczegółowego podziału tusz zwierząt na różne części mięsne, takie jak steki, kotlety, czy mielone mięso. W ramach tego procesu, kości są oddzielane od mięsa, co umożliwia dalsze przetwarzanie i pakowanie produktów mięsnych, zgodnie z obowiązującymi normami sanitarnymi i jakościowymi. Przykładem może być zakład, który oprócz rozbioru oferuje także produkty gotowe do sprzedaży detalicznej. W przypadku odpowiedniego rozbioru, kluczowe jest przestrzeganie standardów HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które zapewniają bezpieczeństwo żywności na każdym etapie jej przetwarzania. Dobrze zorganizowany zakład rozbioru mięsa powinien również stosować się do zasad etyki uboju, co ma istotne znaczenie dla jakości końcowego produktu. W praktyce, efektywny proces rozbioru wpływa na wydajność produkcji oraz jakość mięsa, co bezpośrednio przekłada się na zadowolenie konsumentów i reputację producenta.

Pytanie 13

Zawartość układu pokarmowego zwierząt rzeźnych klasyfikowana jest jako materiał

A. SRM

B. kategorii 2

C. kategorii 3

D. kategorii 1

Odpowiedź "kategorii 2" odnosi się do klasyfikacji materiałów pochodzenia zwierzęcego, której celem jest zapewnienie odpowiednich standardów bezpieczeństwa zdrowotnego. Materiał kategorii 2 obejmuje odpady zwierzęce, które mogą być wykorzystywane w procesach przemysłowych, takich jak produkcja pasz czy nawozów. Przykłady tego materiału to resztki pochodzące z ubojni oraz nieprzydatne części zwierząt, które jednak nie są skażone chorobami zakaźnymi. W praktyce, przetwarzanie tego typu materiałów odbywa się zgodnie z rygorystycznymi normami, aby zminimalizować ryzyko zakażeń i zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe. W Unii Europejskiej klasyfikacja materiałów pochodzenia zwierzęcego jest ściśle regulowana, co wspiera zdrowie publiczne oraz ochronę środowiska. Wiedza na temat tych klasyfikacji jest kluczowa dla osób pracujących w branży spożywczej, weterynaryjnej oraz w zarządzaniu odpadami zwierzęcymi, ponieważ zapewnia zgodność z przepisami i dobre praktyki w zakresie utylizacji i przetwarzania materiałów pochodzenia zwierzęcego.

Pytanie 14

Do wyczuwalnych węzłów chłonnych u bydła zaliczają się

A. przyusznicze oraz żuchwowe

B. szyjne powierzchowne oraz podbiodrowe

C. szyjne powierzchowne oraz zagardłowe

D. dołu głodowego i nadwymieniowe

Odpowiedzi, które wskazują na inne zestawy węzłów chłonnych, wykazują zrozumienie jedynie fragmentaryczne. Węzły chłonne szyjne powierzchowne i zagardłowe są rzeczywiście obecne u bydła, jednak nie są to węzły wyczuwalne w normalnych warunkach. Węzły zagardłowe są trudno dostępne i ich palpacja nie jest rutynowym działaniem w ocenie zdrowia zwierząt. Z kolei węzły chłonne dołu głodowego i nadwymieniowe również mogą występować, ale nie są one kluczowe dla typowej diagnostyki klinicznej, co czyni je mniej istotnymi w kontekście pytania. Węzły nadwymieniowe są specyficzne dla samic oraz w kontekście problemów związanych z wymieniem, co ogranicza ich zastosowanie do określonych sytuacji. Ponadto, choć węzły przyusznicze i żuchwowe są istotne w diagnostyce niektórych chorób, ich rola różni się od roli szyjnych i podbiodrowych w kontekście ogólnej oceny stanu zdrowia bydła. Często błędy w identyfikacji odpowiednich węzłów chłonnych wynikają z braku świadomości o ich lokalizacji oraz funkcjach, co może prowadzić do nieefektywnego monitorowania zdrowia stada oraz potencjalnych opóźnień w diagnostyce i leczeniu schorzeń.

Pytanie 15

Odpady pochodzące z gastronomii mogą być użyte do karmienia

A. nutrii

B. świnie

C. norek

D. bydła

Skarmianie bydła odpadami gastronomicznymi jest praktyką, która budzi wiele kontrowersji. W przypadku bydła, szczególnie bydła mlecznego, istnieje ryzyko przenoszenia patogenów i chorób, takich jak BSE (choroba szalonych krów), które mogą być związane z nieodpowiednim żywieniem. Hodowcy muszą przestrzegać ściśle określonych norm dotyczących pasz, aby zapewnić bezpieczeństwo zdrowotne zarówno zwierząt, jak i ludzi. Odpady gastronomiczne mogą zawierać odpady mięsne, które w przypadku bydła stanowią zagrożenie. W przypadku świń, chociaż odpady mogą być wykorzystywane, to także muszą być starannie przetwarzane, aby uniknąć przenoszenia chorób, takich jak ASF (afrykański pomór świń). Nutrie, z drugiej strony, są zwierzętami roślinożernymi, co sprawia, że ich dieta oparta na odpadach gastronomicznych powinna być dostosowana do ich potrzeb żywieniowych. Właściwe zarządzanie odpadami jest kluczowe dla ochrony środowiska oraz zdrowia zwierząt, co wymaga przestrzegania zasad zrównoważonego rozwoju oraz regulacji prawnych. Należy również pamiętać, że odpady gastronomiczne powinny być analizowane pod kątem jakości, aby uniknąć wprowadzenia substancji szkodliwych do diety zwierząt, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 16

Umiejętność mikroorganizmów do przekraczania barier ochronnych organizmu, reprodukcji oraz rozprzestrzeniania się w nim, określa się jako

A. agresywność

B. rozprzestrzenialność

C. zjadliwość

D. inwazyjność

Inwazyjność to zdolność mikroorganizmów do przenikania przez bariery ochronne ustroju, namnażania się w jego wnętrzu oraz rozprzestrzeniania się w organizmie gospodarza. Jest to kluczowy element patogenezy, ponieważ inwazyjność determinuje, jak skutecznie mikroorganizmy mogą pokonywać mechanizmy obronne organizmu, takie jak skóra czy błony śluzowe. Na przykład, bakterie z rodziny Salmonella potrafią wniknąć do komórek nabłonka jelit poprzez modyfikację swoich białek powierzchniowych, co pozwala im na uniknięcie odpowiedzi immunologicznej. W praktyce, zrozumienie inwazyjności jest istotne w kontekście opracowywania strategii leczenia oraz profilaktyki chorób zakaźnych. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami laboratoryjnymi, ocena inwazyjności mikroorganizmów jest kluczowa dla identyfikacji patogenów oraz oceny ryzyka zakażeń szpitalnych.

Pytanie 17

W trakcie pielęgnacji owiec roztwór siarczanu miedzi wykorzystuje się w celu zapobiegania

A. ektopasożytom

B. grzybicom

C. kulawce

D. endopasożytom

Siarczan miedzi jest substancją chemiczną, która wykazuje działanie antyseptyczne i fungicydowe, a w kontekście pielęgnacji owiec jest stosowany przede wszystkim w celu zapobiegania kulawce, czyli schorzeniu stawów i nóg owiec, które może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Kulawka jest często wywoływana przez bakterie i grzyby, które rozwijają się w wilgotnym środowisku, a siarczan miedzi działa jako środek dezynfekujący. W praktyce, roztwór siarczanu miedzi może być stosowany do moczenia nóg owiec, co pozwala na eliminację patogenów i zmniejszenie ryzyka wystąpienia kulawki. Stosowanie tego roztworu powinno być zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi oraz standardami dobrostanu zwierząt, które podkreślają znaczenie prewencji w hodowli owiec. Dbanie o zdrowie nóg i stawów owiec nie tylko wpływa na ich dobrostan, ale także na wydajność produkcyjną stada.

Pytanie 18

Jak przebiega pobieranie próbek do analizy na obecność Salmonella sp. z tusz wołowych, wieprzowych, baranich, kozich i końskich?

A. wykonaniu wymazu z prostnicy

B. przeprowadzeniu wymazu z powierzchni tuszy przy użyciu gąbki ściernej

C. pobraniu próbek kału

D. usunięciu fragmentu skóry wraz z otaczającą tkanką mięśniową

Pobieranie próbek do badań na obecność Salmonella sp. z tusz zwierzęcych musi opierać się na sprawdzonych i skutecznych technikach, które zapewniają reprezentatywność pobieranych próbek. Wymaz z prostnicy, mimo że może być użyty w diagnostyce zdrowotnej zwierząt, nie jest odpowiednią metodą dla badań mikrobiologicznych tusz. Ta technika nie pozwala na wykrycie bakterii znajdujących się na powierzchni mięsa, które są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa żywności. Z kolei wycięcie fragmentu skóry wraz z przylegającą tkanką mięśniową może prowadzić do zanieczyszczeń próbki, a także do nieodwracalnych uszkodzeń tuszy, co jest niepożądane zarówno z punktu widzenia etyki, jak i ekonomiki produkcji. Pobieranie próbek kału także nie dostarcza informacji o obecności Salmonella na powierzchni tuszy, ponieważ bakterie te mogą bytować na skórze, a nie w przewodzie pokarmowym. W związku z tym, wybór odpowiedniej metody pobrania próbek jest kluczowy dla uzyskania wiarygodnych wyników i zapewnienia bezpieczeństwa żywności, co stanowi podstawę dobrych praktyk w branży mięsnej.

Pytanie 19

Mleko surowe to produkt wydzielany przez gruczoły mleczne zwierząt pochodzący od

A. owców, kóz, krów i świń

B. klaczy, krów, owców i kóz

C. krów, owców, kóz i bawolic

D. bawolic, klaczy, owców i krów

Wskaźniki podane w innych odpowiedziach nie uwzględniają pełnego zakresu zwierząt, które rzeczywiście produkują mleko surowe. Na przykład, chociaż klacze są źródłem mleka, to ich produkcja nie jest powszechnie stosowana w przemyśle mleczarskim, a mleko klaczy nie jest tak powszechnie spożywane jak mleko krowie, owcze, kozie czy bawole. Mleko klaczy, które czasami wykorzystuje się w specyficznych zastosowaniach dietetycznych lub medycznych, nie jest standardowym produktem na rynku nabiałowym. Ponadto, odpowiedzi, które wymieniają na przykład świnie jako źródło mleka, są całkowicie błędne, ponieważ świnie nie są używane do produkcji mleka w kontekście przemysłowym. Takie podejście może wynikać z braku zrozumienia klasyfikacji zwierząt użytkowych oraz ich specyficznych ról w hodowli i produkcji żywności. Zrozumienie, które zwierzęta dostarczają mleko surowe, jest kluczowe w kontekście przemysłu mleczarskiego oraz zdrowia publicznego, ponieważ jakość mleka i jego pochodzenie mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo żywności i wartości odżywcze produktów mlecznych.

Pytanie 20

W celu przeprowadzenia badań mikrobiologicznych, próbka mleka powinna być dostarczona do laboratorium w ciągu 24 godzin w temperaturze

A. w zakresie od -8°C do 0°C

B. w zakresie od 10°C do 15°C

C. w zakresie od 1°C do 8°C

D. w zakresie od 15°C do 25°C

Odpowiedź "od 1°C do 8°C" jest prawidłowa, ponieważ jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi przechowywania próbek mleka w mikrobiologii. W tej temperaturze minimalizuje się rozwój mikroorganizmów, co jest kluczowe dla wiarygodności wyników badań. W praktyce, dostarczenie próbki mleka do laboratorium w przedziale od 1°C do 8°C pozwala na zachowanie jej świeżości oraz ogranicza ryzyko kontaminacji. Na przykład, w przypadku badań na obecność patogenów, takich jak Salmonella czy Listeria, kluczowe jest, aby próbki były transportowane w odpowiednich warunkach termicznych. Warto dodać, że wiele laboratoriów stosuje standardy ISO dotyczące transportu i przechowywania próbek, które podkreślają znaczenie kontrolowania temperatury, aby zapewnić rzetelność analizy mikrobiologicznej. Przechowywanie mleka w odpowiedniej temperaturze nie tylko wspiera dokładność badań, ale także chroni zdrowie konsumentów, co jest szczególnie istotne w kontekście regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 21

W przypadku uboju, badanie przedubojowe można przeprowadzić w gospodarstwie pochodzenia

A. kóz

B. bydła

C. świń

D. koni

Wybór bydła, kóz czy koni jako odpowiedzi na pytanie o badanie przedubojowe w gospodarstwie pochodzenia, może prowadzić do nieporozumień dotyczących zasadności przeprowadzania takich badań. W przypadku bydła, chociaż również podlega ono regulacjom prawnym i wymaga pewnych form kontroli zdrowotnej, badania przedubojowe wykonuje się głównie w rzeźniach, a nie w gospodarstwie pochodzenia. Z kolei, w przypadku kóz, mimo że również są zwierzętami hodowlanymi, nie są objęte tak rygorystycznymi wymaganiami, jak świnie. Dlatego wiele osób może błędnie zakładać, że badanie przedubojowe jest konieczne w ich przypadku. Co więcej, u koni, które często nie są traktowane jako zwierzęta hodowlane do produkcji mięsa, badania te w ogóle nie są standardowo wymagane. Błędne wnioski mogą wynikać z braku wiedzy o specyfikach regulacji dotyczących poszczególnych gatunków zwierząt. Praktyka wskazuje, że w każdym przypadku decyzje dotyczące uboju powinny opierać się na dokładnych informacjach o stanie zdrowia zwierząt oraz obowiązujących przepisach prawnych dla danego gatunku, co jest niezbędne dla zachowania bezpieczeństwa żywności i jakości produktów mięsnych.

Pytanie 22

Zastosowanie refraktometru do analizy moczu umożliwia ustalenie

A. występowania kryształów w moczu

B. zrównoważenia kwasowo-zasadowego moczu

C. liczby nabłonków w moczu

D. ciężaru właściwego moczu

Refraktometr jest instrumentem wykorzystywanym do pomiaru refrakcji światła, co pozwala na określenie ciężaru właściwego moczu. Ciężar właściwy jest miarą stężenia rozpuszczonych substancji w moczu, co może być istotnym wskaźnikiem stanu zdrowia pacjenta. W praktyce klinicznej, pomiar ciężaru właściwego moczu może dostarczyć informacji o funkcji nerek oraz ich zdolności do koncentracji moczu. Na przykład, u pacjentów z odwodnieniem ciężar właściwy moczu będzie wyższy, podczas gdy w przypadku przewodnienia może być niższy. Wartości referencyjne dla ciężaru właściwego moczu mieszczą się zazwyczaj w zakresie od 1.005 do 1.030. Pomiar ten jest zgodny z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi diagnostyki chorób nerek i układu moczowego. Dobrze wykonany pomiar refraktometryczny jest kluczowym elementem rutynowych badań laboratoryjnych, a jego wyniki powinny być interpretowane w kontekście pełnego obrazu klinicznego pacjenta.

Pytanie 23

Do jakich celów wykorzystuje się igłę atraumatyczną?

A. do szycia skóry bydła

B. do spajania ścięgien

C. do szycia naczyń krwionośnych

D. do łączenia kości

Igła atraumatyczna jest specjalnym narzędziem medycznym, które znajduje zastosowanie głównie w chirurgii do szycia naczyń krwionośnych. Jej konstrukcja pozwala na minimalizowanie uszkodzeń tkanek, co ma kluczowe znaczenie w kontekście zachowania ich funkcji oraz estetyki. W przeciwieństwie do standardowych igieł, igła atraumatyczna jest często wyposażona w przewód prowadzący, co ułatwia jej wprowadzenie oraz manipulację w trudnodostępnych miejscach. Praktycznym przykładem zastosowania igły atraumatycznej jest operacja kardiochirurgiczna, gdzie precyzyjne zszycie naczyń krwionośnych jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego przepływu krwi po zabiegu. Jej użycie jest zgodne z najlepszymi praktykami chirurgicznymi, które zalecają stosowanie narzędzi minimalizujących ryzyko powikłań, takich jak krwawienie czy infekcje. Warto również zauważyć, że igły atraumatyczne są dostępne w różnych rozmiarach i kształtach końcówki, co pozwala na ich wszechstronne zastosowanie w różnych procedurach chirurgicznych, od mikrochirurgii po operacje ortopedyczne, gdzie precyzja i dokładność są absolutnie kluczowe.

Pytanie 24

Aby przygotować psa do przeprowadzenia badania, należy ułożyć go na prawym boku, skutecznie unieruchomić oraz mocno trzymać za kończyny

A. prawą miedniczną i lewą piersiową

B. lewą miedniczną i prawą piersiową

C. lewą miedniczną i lewą piersiową

D. prawą miedniczną i prawą piersiową

Odpowiedź prawą miedniczną i prawą piersiową jest poprawna, ponieważ przy unieruchamianiu psa na prawym boku, należy skupić się na stabilizacji kończyn, które znajdują się bliżej podłoża, co w tym przypadku są kończyny prawe. W praktyce, unieruchomienie psa polega na kontrolowaniu zarówno kończyny przedniej, jak i tylniej po stronie, która leży na podłożu, co zapobiega przypadkowemu ruchowi zwierzęcia podczas badania. W sytuacjach klinicznych, takich jak przeprowadzanie ultrasonografii czy zdjęć rentgenowskich, kluczowe jest zapewnienie, że pies jest odpowiednio unieruchomiony, aby uzyskać nieprzerwane i dokładne obrazy. Dobrą praktyką jest także stosowanie odpowiednich technik trzymania psa, aby minimalizować stres i dyskomfort zwierzęcia, co ma znaczenie dla wyników badania oraz ogólnego samopoczucia pacjenta. Warto również zauważyć, że w ramach zasad etycznych dotyczących opieki nad zwierzętami, niezbędne jest działania, które zapewniają im komfort oraz bezpieczeństwo, a także współpraca z zespołem weterynaryjnym, aby skutecznie przeprowadzić diagnostykę.

Pytanie 25

W celu przeprowadzenia badań na obecność BSE należy pobrać próbki od bydła, które zostało poddane standardowemu ubojowi i ma powyżej

A. 48 miesięcy

B. 24 miesięcy

C. 96 miesięcy

D. 72 miesięcy

Odpowiedź 96 miesięcy jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z unijnymi normami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), badania w kierunku BSE trzeba przeprowadzać na bydle, które ma co najmniej 96 miesięcy. To bardzo ważne, bo pozwala nam monitorować i zapobiegać rozprzestrzenieniu się tej groźnej choroby. Moim zdaniem, takie badania są niezbędne, szczególnie w rzeźniach, gdzie zwierzęta sortuje się według wieku, a te starsze muszą być dokładniej analizowane. Dzięki temu zapewniamy bezpieczeństwo jedzenia i chronimy konsumentów. Z praktycznego punktu widzenia, jest to też część systemu zdrowia zwierząt, który ma na celu kontrolowanie chorób. Dlatego znajomość wymagań dotyczących wieku bydła jest bardzo ważna dla każdego, kto się zajmuje zdrowiem zwierząt i bezpieczeństwem żywności.

Pytanie 26

W jakim gatunku zwierząt numer identyfikacyjny stanowi jedynie numer lokalizacji stada, w którym zwierzę się urodziło lub w którym po raz pierwszy zostało wpisane do rejestru zwierząt gospodarskich z oznaczeniem?

A. Koni.

B. Owiec.

C. Byków.

D. Świń

Odpowiedź dotycząca świń jako gatunku, w którym numer identyfikacyjny jest związany jedynie z numerem siedziby stada, w którym zwierzę się urodziło lub zostało po raz pierwszy zgłoszone do rejestru, jest prawidłowa. System identyfikacji zwierząt gospodarskich, w tym świń, opiera się na zasadach nadzoru zdrowia zwierząt oraz monitorowania ich pochodzenia. W przypadku świń, każdy osobnik przypisany jest do konkretnej siedziby stada, co ma kluczowe znaczenie dla zarządzania zdrowiem i jakością mięsa. Biorąc pod uwagę, że świnie mogą być przemieszczane pomiędzy różnymi gospodarstwami, numer identyfikacyjny pozwala na ścisłą kontrolę ich historii oraz rozród. Dzięki tym praktykom, kontrolowane są potencjalne zagrożenia zdrowotne, a także usprawniona jest logistyka związana z obrotem zwierzętami. Tego rodzaju systemy są zgodne z obowiązującymi regulacjami unijnymi dotyczących dobrostanu zwierząt i bezpieczeństwa żywnościowego.

Pytanie 27

Jak nazywa się system zapewniania jakości?

A. CELAB

B. WHO

C. RASFF

D. HACCP

HACCP, czyli Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli, to system, który ma na celu zapewnienie jakości w produkcji żywności. Zamiast czekać na problemy, lepiej wykrywać je na etapie produkcji. Przykładem może być produkcja mięsa, gdzie kluczowe są takie rzeczy jak odpowiednia temperatura czy czystość w zakładzie. System ten jest ważny, bo pomaga uniknąć różnych zagrożeń. Wdrażając HACCP, trzeba pamiętać, że wszyscy w firmie muszą być dobrze przeszkoleni i wiedzieć, co mają robić, żeby wszystko działało jak należy. Dobre praktyki w kuchni i ustalone procedury są tu naprawdę istotne, żeby to wszystko miało sens.

Pytanie 28

Ile wynosi prawidłowa liczba oddechów na minutę u psa?

A. 15 - 30

B. 6 - 10

C. 30 - 40

D. 40 - 45

Odpowiedź "15 - 30" oddechów na minutę jest prawidłowa dla psa w stanie spoczynku. U zdrowych psów, normalna liczba oddechów wynosi zazwyczaj od 15 do 30 na minutę, co jest wynikiem adaptacji organizmu do wymogów metabolicznych. Wartości te mogą się różnić w zależności od rasy, wielkości, stanu zdrowia oraz poziomu aktywności fizycznej psa. Na przykład, małe rasy mogą mieć wyższą częstotliwość oddechu w porównaniu do większych ras. W praktyce, obserwacja liczby oddechów psa może być istotnym wskaźnikiem jego zdrowia; jakiekolwiek odchylenie od normy może sugerować problemy zdrowotne, takie jak stres, ból lub choroby układu oddechowego. W przypadku wzrostu liczby oddechów powyżej normy, zaleca się konsultację z weterynarzem, który może przeprowadzić dalsze badania. Monitorowanie częstości oddechów w kontekście ogólnego stanu zdrowia psa jest standardem w praktykach weterynaryjnych, co przyczynia się do wczesnego wykrywania potencjalnych patologii.

Pytanie 29

W trakcie uboju bydła pobiera się rdzeń przedłużony w celu przeprowadzenia analizy na temat

A. listeriozy

B. gąbczastej encefalopatii

C. enzootycznej białaczki bydła

D. brucelozy

Gąbczasta encefalopatia bydła (BSE) jest poważną chorobą neurologiczną, spowodowaną przez priony, które prowadzą do degeneracji mózgu. Podczas uboju bydła istotne jest pobieranie rdzenia przedłużonego, ponieważ to właśnie w tej części układu nerwowego można znaleźć zmiany patologiczne charakterystyczne dla tej choroby. Badania w kierunku BSE są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności, a także dla ochrony zdrowia publicznego, ponieważ BSE jest związana z wystąpieniem choroby Creutzfeldta-Jakoba u ludzi. W praktyce, zgodnie z regulacjami Unii Europejskiej, krew i tkanki mózgowe bydła, które mają powyżej 24 miesięcy oraz bydło podejrzane o BSE, są analizowane na obecność prionów. Wykrycie tych patologii pozwala na wczesne działanie, takie jak wycofanie mięsa z rynku, co jest kluczowe dla zapobiegania rozprzestrzenieniu choroby. W związku z tym, badanie rdzenia przedłużonego jest kluczowym elementem monitorowania zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa łańcucha pokarmowego.

Pytanie 30

Jaką chorobę wirusową występującą u świń i dzików się opisuje?

A. r óżyca

B. wągrzyca

C. afrykański pomór świń

D. t oksoplazmoza

Afrykański pomór świń (ASF) jest groźną chorobą wirusową, która dotyka świń i dzików. Wywoływana jest przez wirus afrykańskiego pomoru świń, który należy do rodziny Asfarviridae. ASF charakteryzuje się wysoką śmiertelnością, co czyni go poważnym zagrożeniem dla hodowli świń na całym świecie. Główne objawy zakażenia ASF obejmują gorączkę, osłabienie, brak apetytu oraz zmiany skórne. Ze względu na poważne konsekwencje ekonomiczne, w przypadku wystąpienia przypadków ASF, stosuje się rygorystyczne środki bioasekuracyjne, w tym likwidację zakażonych zwierząt oraz ograniczenie przemieszczania się żywych świń. Praktyczne aspekty zarządzania tą chorobą obejmują monitorowanie stada, regularne badania weterynaryjne oraz edukację hodowców w zakresie bioasekuracji. Znajomość ASF jest kluczowa dla osób związanych z sektorem hodowli trzody chlewnej i weterynarii, aby móc skutecznie zapobiegać i reagować na potencjalne zagrożenia związane z tą wirusową chorobą.

Pytanie 31

TOK to analiza mleka, która określa liczbę

A. drobnoustrojów

B. zanieczyszczeń

C. antybiotyków

D. komórek somatycznych

TOK, czyli Test Oceny Jakości Mleka, to ważna metoda, która pozwala na sprawdzenie liczby komórek somatycznych w mleku. Te komórki są istotnym wskaźnikiem zdrowia zwierząt, bo ich zbyt duża ilość może sugerować, że coś jest nie tak, na przykład może być to mastitis. Jak dla mnie, to badanie jest kluczowe, żeby zapewnić, że mleko, które spożywamy, jest naprawdę dobrej jakości. Gdy komórek somatycznych jest za dużo, może to wpłynąć na smak i właściwości produktów, a to przecież nie jest to, czego chcemy. W Unii Europejskiej są ustalone limity, jak na przykład 400 000 komórek/ml, które mleko musi spełniać, żeby mogło być sprzedawane. Więc, regularne sprawdzanie tego poziomu jest mega ważne – nie tylko dla naszego zdrowia, ale też dla hodowców, bo szybciej mogą wychwycić jakieś problemy ze zdrowiem zwierząt.

Pytanie 32

Pierwszym krokiem w procesie uboju rytualnego zwierząt jest

A. skórowanie

B. wykrwawianie

C. ogłuszenie

D. wytrzewienie

No więc, wykrwawianie jest naprawdę ważnym krokiem w czasie uboju rytualnego. Chodzi o to, żeby szybko pozbyć się krwi ze zwierzęcia. Ma to znaczenie nie tylko zdrowotne, ale też religijne. Kiedy mówimy o ubojach poprawnych z perspektywy halal czy koszernych, trzeba to zrobić w taki sposób, żeby jak najmniej cierpieć zwierzęta i aby wszystko było zgodne z zasadami swojej wiary. To wymaga użycia ostrego narzędzia oraz dobrej techniki, żeby skutecznie i humanitarnie przeciąć te naczynia krwionośne. Po tym wykrwawieniu zwierzę szybko traci przytomność, co jest zgodne z tym, co uznajemy za humanitarne traktowanie. Standardy organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt podkreślają, jak ważny jest ten etap, bo to sprawia, że ubój przebiega etycznie i zgodnie z dobrymi praktykami. Odpowiednie przygotowanie i przeszkolenie osób zajmujących się tym to klucz do wszystkiego, żeby było to zrobione dobrze.

Pytanie 33

Jakie są skutki braku witaminy C u zwierząt?

A. zaburzenia płodności

B. szkorbut

C. krzywica

D. kurza ślepota

Szkorbut jest chorobą wynikającą z niedoboru witaminy C, znanej również jako kwas askorbinowy, która odgrywa kluczową rolę w wielu procesach biologicznych. Witamina C jest niezbędna do syntezy kolagenu, który jest podstawowym białkiem strukturalnym w tkankach łącznych, takich jak skóra, chrząstki i naczynia krwionośne. Niedobór tej witaminy prowadzi do osłabienia struktury tych tkanek, co objawia się m.in. krwawieniem z dziąseł, siniakami, a także problemami z gojeniem ran. W kontekście zwierząt, szkorbut występuje najczęściej w przypadku gatunków, które nie są w stanie syntetyzować witaminy C, co może występować w warunkach diety ubogiej w świeże owoce i warzywa. Przykładem może być dieta niektórych gryzoni oraz małp, które w przypadku braku odpowiednich składników odżywczych wykazują oznaki szkorbutu. Standardy żywieniowe w hodowli zwierząt przewidują dostosowanie diety do potrzeb gatunkowych, co zapobiega niedoborom witamin i ich konsekwencjom zdrowotnym.

Pytanie 34

Jaka powinna być względna wilgotność w pomieszczeniach dla zwierząt?

A. 20-30%

B. 10-15%

C. 40-50%

D. 70-80%

Odpowiedzi wskazujące na zbyt niską wilgotność, takie jak 20-30% czy 10-15%, są nieodpowiednie i mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u zwierząt. Zbyt niska wilgotność powietrza ma negatywny wpływ na układ oddechowy zwierząt. Zmniejsza zdolność ich organizmów do nawilżania dróg oddechowych, co zwiększa ryzyko infekcji. W szczególności u małych i młodych zwierząt, takich jak pisklęta, niska wilgotność może prowadzić do osłabienia układu immunologicznego, co przyczynia się do większej podatności na choroby. Warto także zauważyć, że zbyt niska wilgotność wpływa na jakość podłoża w pomieszczeniach hodowlanych, co z kolei może prowadzić do zwiększonego występowania amoniaku i innych szkodliwych substancji, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia zwierząt. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, na poziomie zbliżonym do 90%, również jest niepożądana, gdyż sprzyja rozwojowi grzybów i pleśni, co może prowadzić do chorób zakaźnych i alergii. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie roli wilgotności w hodowli zwierząt jest kluczowe do zapewnienia ich zdrowia i dobrostanu, a utrzymanie jej w zalecanym zakresie 70-80% powinno być standardem w każdej hodowli.

Pytanie 35

W zakresie dobrostanu zwierząt kontrola uboju nie obejmuje

A. wykrwawiania

B. metody ogłuszania oraz jej efektywności

C. wytrzewiania

D. warunków oswajania i ogłuszania

Zrozumienie, jak działa kontrola uboju w kontekście dobrostanu zwierząt, jest dość skomplikowane i wymaga zrozumienia kilku kluczowych rzeczy. Ważne jest, żeby cały ten proces przebiegał w sposób, który nie sprawia zwierzętom dodatkowego stresu i bólu. Podstawowe zasady dotyczące unieruchamiania i ogłuszania zwierząt mają ogromne znaczenie, bo to wpływa na ich życie przed ubojem. Wszystko powinno być zgodne z przepisami, abyśmy mieli pewność, że zwierzęta są skutecznie ogłuszane przed dalszymi krokami. Wykrwawianie to też ważny etap, który należy przeprowadzać, żeby zwierzęta nie cierpiały. Często można usłyszeć, że wytrzewianie powinno być traktowane jak inne etapy, a to może prowadzić do błędnych wniosków. Wydaje mi się, że niektórzy ludzie myślą, że wszystko w obróbce mięsa jest objęte regulacjami, przez co można nie zauważyć, jak istotne jest, żeby wszystko odbywało się zgodnie z zasadami humanitaryzmu w trakcie uboju.

Pytanie 36

Brak oszołomienia występuje w przypadku uboju

A. z konieczności

B. sanitarnego

C. pośredniego

D. rytualnego

Uboj rytualny, zgodnie z zasadami religijnymi, polega na uboju zwierząt w sposób, który nie ma na celu ich oszołomienia przed dokonaniem uboju. W metodach tych, jak na przykład w judaizmie (shechita) czy islamie (zabiha), kluczowym elementem jest wyrządzenie jak najmniejszej krzywdy zwierzęciu oraz gwarancja, że krew zostanie odpowiednio wydobyta. Praktyki te są zgodne z określonymi standardami oraz regulacjami, jak np. europejskie prawo dotyczące dobrostanu zwierząt, które uznaje, że niektóre metody uboju mogą być bardziej humanitarne, o ile są przeprowadzane z poszanowaniem tradycji. Dodatkowo, w przypadku uboju rytualnego, zgłoszenie do odpowiednich organów oraz przeprowadzanie go w certyfikowanych ubojniach jest istotne dla zapewnienia zgodności z normami. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w rzeźniach, które specjalizują się w uboju rytualnym, gdzie stosuje się wytyczne dotyczące zarówno etyki, jak i bezpieczeństwa żywnościowego.

Pytanie 37

Do analizy w kierunku BSE pobiera się pień mózgu od

A. drobiu.

B. bydła.

C. świń.

D. koni.

Poprawna odpowiedź to bydło, ponieważ badanie pnia mózgu na obecność choroby szalonych krów (BSE) jest kluczowym elementem monitorowania zdrowia zwierząt rzeźnych oraz bezpieczeństwa żywności. BSE jest neurodegeneracyjną chorobą, która dotyka bydła i może być przenoszona na ludzi poprzez spożycie zainfekowanych produktów mięsnych. W związku z tym, w ramach standardów bioasekuracji, zaleca się rutynowe pobieranie i badanie pnia mózgu bydła, aby zidentyfikować potencjalne przypadki choroby. Praktyka ta jest szczególnie istotna w krajach, gdzie przypadki BSE były wcześniej zarejestrowane. Badania te są częścią szerszych działań mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa żywnościowego oraz ochrony zdrowia publicznego. Wzmożona kontrola pnia mózgu bydła pozwala na wczesne wykrywanie chorób, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowego Biura Epizootii oraz przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi zdrowia zwierząt.

Pytanie 38

Kto jest odpowiedzialny za wydawanie zezwolenia na posiadanie lub prowadzenie hodowli psów ras uznawanych za niebezpieczne?

A. Policja lub straż miejska

B. Związek Kynologiczny

C. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta

D. Inspekcja Weterynaryjna

Odpowiedzi wskazujące na policję, straż miejską, Związek Kynologiczny czy Inspekcję Weterynaryjną jako organy odpowiedzialne za wydawanie zezwoleń na hodowlę psów agresywnych są nieprawidłowe. Policja oraz straż miejska pełnią funkcje związane z egzekwowaniem prawa oraz utrzymywaniem porządku publicznego, ale nie mają kompetencji do regulowania zagadnień dotyczących hodowli psów. Ich rola ogranicza się głównie do reagowania na incydenty związane z agresywnym zachowaniem zwierząt oraz interwencji w sytuacjach zagrożenia. Związek Kynologiczny, z kolei, jest organizacją non-profit, która zajmuje się promocją i kynologią, ale nie ma uprawnień do wydawania zezwoleń na hodowlę psów. Inspekcja Weterynaryjna, mimo że odpowiada za zdrowie i dobrostan zwierząt, także nie wchodzi w kompetencje związane z wydawaniem pozwoleń hodowlanych. Typowym błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie kompetencji różnych instytucji oraz nieznajomość konstrukcji prawnej dotyczącej hodowli zwierząt. Właściwe zrozumienie podziału kompetencji pomiędzy różnymi organami administracyjnymi jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania przepisów oraz funkcjonowania systemu zarządzania psami, zwłaszcza tych ras uznawanych za agresywne.

Pytanie 39

Dziedzina zajmująca się odpowiedzią immunologiczną organizmu na patogeny to

A. transplantologia

B. mikrobiologia

C. serologia

D. immunologia

Immunologia to nauka zajmująca się badaniem mechanizmów obronnych organizmu przed patogenami, takimi jak bakterie, wirusy czy grzyby. Główne tematy badań w immunologii obejmują funkcjonowanie układu odpornościowego, rozpoznawanie i eliminację antygenów oraz mechanizmy pamięci immunologicznej. Przykładem zastosowania wiedzy z zakresu immunologii jest opracowywanie szczepionek, które stymulują odpowiedź immunologiczną w organizmie, a tym samym zapobiegają infekcjom. Szczepionki przeciwko wirusowi grypy czy COVID-19 są doskonałym przykładem praktycznego zastosowania zasad immunologii. W kontekście standardów branżowych, badania immunologiczne muszą być prowadzone zgodnie z wytycznymi instytucji takich jak WHO czy CDC, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność produktów immunologicznych. Zrozumienie podstaw immunologii jest niezbędne w medycynie, biotechnologii i farmakologii, co czyni tę dziedzinę kluczową dla współczesnej nauki i zdrowia publicznego.

Pytanie 40

Po przeniesieniu świń do nowego stada, które nie jest ich miejscem urodzenia, przyznawany jest im nowy numer identyfikacyjny w formie

A. mikrochipa

B. kolczyka

C. tatuażu

D. paszportu

Kolczyki identyfikacyjne to popularna sprawa w hodowli zwierząt, w tym świń. Są one podstawowym sposobem na identyfikację. Kiedy świnie trafiają do nowego stada, dostają nowy numer przez kolczyk, co jest zgodne z przepisami. Wygodnie je zakładać, a ich wielką zaletą jest to, że można szybko zidentyfikować zwierzęta nawet w dużej grupie. Dzięki kolczykom łatwiej jest kontrolować zdrowie i pochodzenie świń, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w kontekście bioasekuracji. Co do materiałów, to kolczyki są zazwyczaj robione z czegoś, co dobrze znosi różne warunki pogodowe, więc nie powinny się szybko uszkadzać. Fajnie jest też od czasu do czasu sprawdzić, w jakim stanie są kolczyki, żeby nie było problemów z identyfikacją.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej