Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 13:52
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:02

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Druk składający się z kilku arkuszy złożonych i włożonych jeden w drugi, bez połączeń między nimi, to

A. oprawa złożona.

B. druk luźny.

C. druk łączony.

D. oprawa prosta.

Druk luźny to pojęcie, które często pojawia się w poligrafii i szeroko pojętym introligatorstwie. To taki rodzaj wydruku, gdzie arkusze są złożone i wsunięte jeden w drugi, ale nie są ze sobą trwale połączone, np. zszywkami, klejem czy innymi metodami oprawy. Takie rozwiązanie ma swoje plusy, szczególnie gdy potrzebujemy elastyczności – na przykład przy testowych wydrukach broszur, książek w wersji próbnej czy materiałów konferencyjnych, które później mogą być dowolnie kompletowane lub uzupełniane. W branży drukarskiej to coś normalnego, szczególnie przy krótkich nakładach albo w sytuacjach, gdzie przewiduje się zmiany treści. Z mojego doświadczenia wynika, że druk luźny idealnie sprawdza się jako forma robocza, ponieważ daje swobodę reorganizacji. Warto też pamiętać, że tego typu złożenie nie spełnia wymagań trwałej oprawy, co w niektórych sytuacjach może być plusem – łatwo rozdzielić arkusze, wymienić pojedyncze strony itp. Jest to zgodne z dobrą praktyką w pracy warsztatowej, gdzie elastyczność i możliwość szybkiej korekty są kluczowe. Moim zdaniem znajomość tego typu rozwiązań bardzo się przydaje, szczególnie na etapie przygotowania do właściwej produkcji lub prototypowania.

Pytanie 2

Stworzenie wizytówki oraz realizacja próbnego wydruku wymaga zestawu:

A. komputer z systemem operacyjnym, program graficzny, drukarka cyfrowa

B. oprogramowanie graficzne, tablet graficzny, drukarka cyfrowa

C. komputer z systemem operacyjnym, tablet graficzny, skaner

D. oprogramowanie graficzne, naświetlarka, maszyna offsetowa

Prawidłowa odpowiedź to komputer z systemem operacyjnym, program graficzny oraz drukarka cyfrowa, ponieważ każdy z tych elementów odgrywa kluczową rolę w procesie projektowania wizytówki i jej wydruku. Komputer z systemem operacyjnym to podstawowe narzędzie, które umożliwia uruchamianie oprogramowania graficznego. Program graficzny, taki jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW, pozwala na tworzenie profesjonalnych projektów wizytówek, wykorzystując różnorodne narzędzia do rysowania, edytowania grafiki, oraz tekstu. Drukarka cyfrowa natomiast umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wydruku, co jest kluczowe dla finalnego efektu wizytówki. W praktyce, po zaprojektowaniu wizytówki w programie graficznym, użytkownik może przetestować różne opcje wydruku, co pozwala na optymalizację jakości przed podjęciem decyzji o masowym druku. Warto również zwrócić uwagę na standardy kolorystyczne, jak CMYK, które są istotne w kontekście druku, by uzyskać zgodność między tym, co widać na ekranie, a tym, co jest drukowane.

Pytanie 3

Przygotowanie książki do drukowania wymaga wprowadzenia paginacji, czyli

A. niezadrukowanej stronnicy.

B. numeru identyfikacyjnego książki.

C. określenia praw autorskich.

D. numeracji stron.

Paginacja to po prostu nadawanie numerów stronom w książce lub innym dokumencie wielostronicowym. To taki trochę niedoceniany, a bardzo ważny detal podczas przygotowywania materiałów do druku. W branży poligraficznej numeracja stron jest jednym z pierwszych kroków przy składzie publikacji – praktycznie żadna książka, czasopismo czy nawet zwykła broszura nie może się bez niej obejść. Dzięki paginacji czytelnik łatwo odnajduje się w tekście, może sprawdzić spis treści, wrócić do konkretnego rozdziału czy cytatu. Z mojego doświadczenia, przy większych projektach numerowanie stron pozwala też uniknąć wielu błędów na etapie montażu arkuszy drukarskich, bo bez numeracji łatwo coś przestawić lub zgubić. Standardy branżowe (np. ISO 216 czy wytyczne wydawnictw) jasno wskazują, że numeracja stron powinna być czytelna, konsekwentna i dobrze widoczna – najczęściej na dole lub w górnym rogu strony, choć czasem dostosowuje się ją do designu publikacji. Warto wiedzieć, że czasami stosuje się tzw. numerację rzymską do części wstępnych (np. spis treści, wprowadzenie), a główną treść numeruje się cyframi arabskimi. To detale, które ułatwiają życie zarówno czytelnikowi, jak i osobom pracującym przy druku czy składzie.

Pytanie 4

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B5

B. B2

C. B4

D. B3

Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 5

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 200 zł

B. 3 600 zł

C. 3 400 zł

D. 3 000 zł

Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 6

Skład materiałów do druku offsetowego z uwzględnieniem wszystkich znaków typograficznych powinien być zrealizowany w oprogramowaniu

A. Print.NET

B. Photoshop

C. InDesign

D. Fireworks

InDesign to super program do składu publikacji. W branży graficznej i poligraficznej jest naprawdę popularny. Dzięki niemu można łatwo ogarniać układ stron, typografię czy znaki drukarskie – to wszystko jest mega istotne, zwłaszcza przy druku offsetowym. Obsługuje różne formaty plików, a do tego pozwala precyzyjnie ustawić marginesy, kolumny i inne elementy graficzne. Na przykład, jak projektujesz magazyn, to InDesign pozwala stworzyć szablon, który można wykorzystać na wszystkich stronach. Dzięki temu wszystko wygląda spójnie. No i nie zapominajmy o tym, że możesz eksportować pliki w PDF, co jest standardem w tym świecie. A te funkcje preflight i pakietów? To świetna sprawa, bo pomagają wyeliminować błędy przed wysłaniem do druku, co jest niezbędne w profesjonalnej roboty. Więc jak chodzi o skład publikacji do druku offsetowego, to InDesign to strzał w dziesiątkę i naprawdę warto go używać.

Pytanie 7

Stworzony logotyp wektorowy wymaga zapisu do pliku z rozszerzeniem

A. .php

B. .jpg

C. .ai

D. .psd

Format .ai, czyli Adobe Illustrator, jest standardem przemysłowym do zapisywania wektorowych grafik. Pliki .ai zachowują informacje o krzywych, kolorach oraz warstwach, co umożliwia ich łatwą edycję i skalowanie bez utraty jakości. Użycie formatu wektorowego jest kluczowe w projektowaniu logotypów, ponieważ zapewnia elastyczność w dostosowywaniu rozmiaru bez degradacji wizualnej. Przykładowo, logotyp zaprojektowany w Illustratorze można bezproblemowo dopasować do różnych zastosowań, od wizytówek po billboardy, co jest niezbędne w profesjonalnym branding'u. Dobrą praktyką jest również korzystanie z formatu .ai, gdyż współpraca z innymi projektantami lub agencjami reklamowymi często wymaga wymieniania plików w tym formacie. Ponadto, pliki .ai mogą być również eksportowane do innych formatów, takich jak .svg czy .pdf, co poszerza możliwości ich wykorzystania.

Pytanie 8

Jakie elementy dodatkowe są niepotrzebne przy przygotowywaniu impozycji do druku cyfrowego?

A. Punktury

B. Pasery

C. Spady

D. Wycinki

Pasery, zwane także liniami cięcia, są narzędziem stosowanym w procesie druku, jednak podczas impozycji do druku cyfrowego nie są one konieczne. Imposycja to proces układania elementów graficznych w taki sposób, aby po przecięciu arkuszy uzyskać właściwe strony w odpowiedniej kolejności. W druku cyfrowym, gdzie technologia pozwala na precyzyjne cięcie i drukowanie z wysoką dokładnością, nie ma potrzeby stosowania paserów. Przykładowo, w przypadku produkcji materiałów reklamowych, takich jak ulotki czy plakaty, pasery mogą wprowadzać zbędne informacje, które nie są używane w finalnym produkcie. W standardach branżowych, takich jak PDF/X, zaleca się unikanie nadmiarowych elementów, które mogą zakłócać proces druku. Dlatego, wiedząc, że impozycja w druku cyfrowym nie wymaga paserów, można skupić się na innych kluczowych elementach, takich jak spady czy punktury, które mają istotne znaczenie dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 9

Przygotowanie formy drukowej w technologii offsetowej, które polega na bezpośrednim przenoszeniu obrazu z systemu komputerowego na płytę offsetową, wymaga użycia technologii oznaczanej symbolem

A. RIP

B. CtF

C. CtP

D. OCR

CtP, czyli Computer to Plate, to nowoczesna technologia w druku offsetowym, która umożliwia bezpośrednie przenoszenie obrazu z systemu komputerowego na płytę drukarską. Proces ten eliminuje potrzebę korzystania z tradycyjnych metod pośrednich, takich jak filmowanie lub tworzenie matryc. Dzięki CtP, możliwe jest osiągnięcie wyższej jakości druku oraz skrócenie czasu przygotowania produkcji. Przykładem zastosowania tej technologii jest przygotowanie płyt do druku offsetowego w dużych drukarniach, które obsługują zlecenia o wysokiej jakości i dużej objętości. CtP wykorzystuje nowoczesne oprogramowanie RIP (Raster Image Processor), które przekształca dane graficzne w format rastrowy oraz technologię laserową do precyzyjnego naświetlania płyt. Wdrożenie CtP w procesie produkcji druku jest uznawane za standard w branży, gdyż przyczynia się do zwiększenia efektywności, redukcji odpadów oraz poprawy jakości finalnych produktów. Praktyki te są zgodne z normami ISO 12647, które definiują wymagania dla jakości druku offsetowego.

Pytanie 10

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator

B. Animate

C. Bridge

D. Photoshop

Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 11

W pokazanym na rysunku okienku poleceń dostępnym w programie do składu i łamania tekstu można określić

A. krój pisma i oblewanie tekstu.

B. krój pisma i orientację oraz rozmiar strony.

C. wyłącznie krój pisma.

D. krój pisma i interlinie oraz kerning.

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ okienko poleceń 'Typografia' w programie do składu i łamania tekstu rzeczywiście umożliwia użytkownikowi wybór kroju pisma, regulację interlinii oraz kerningu. Krój pisma to podstawowy element typografii, który wpływa na estetykę oraz czytelność tekstu. Przykładowo, różne kroje pisma mogą być używane w projektach graficznych, aby nadać im określony charakter lub styl. Regulacja interlinii, czyli odstępu między wierszami, jest kluczowa dla przejrzystości tekstu; zbyt mały odstęp może prowadzić do trudności w czytaniu. Kerning, czyli dostosowanie odstępów między poszczególnymi literami, jest istotny dla estetyki tekstu, wpływając na jego ogólną kompozycję. Standardy typograficzne, takie jak te opracowane przez American Institute of Graphic Arts (AIGA), zalecają dbałość o te elementy, aby zapewnić wysoką jakość projektów graficznych oraz komunikację wizualną.

Pytanie 12

Ile oraz jakiego rodzaju arkuszy należy zastosować do wydrukowania 10 000 okładek w formacie B4, przy założeniu, że drukowanie odbywa się na maszynie cyfrowej w formacie B2?

A. 2 500 arkuszy formatu B2

B. 625 arkuszy formatu B1

C. 5 000 arkuszy formatu B1

D. 1 250 arkuszy formatu B2

Odpowiedź 2 500 arkuszy formatu B2 jest prawidłowa, ponieważ aby wydrukować 10 000 okładek o formacie B4 na maszynie cyfrowej B2, należy najpierw określić, ile okładek można uzyskać z jednego arkusza B2. Arkusz B2 ma wymiary 500 mm x 707 mm, a format B4 to 250 mm x 353 mm. Z jednego arkusza B2 można umieścić 4 arkusze formatu B4 (dwa wzdłuż i dwa wszerz), co oznacza, że z jednego arkusza B2 można uzyskać 4 okładki B4. Dlatego, aby uzyskać 10 000 okładek, potrzebujemy 10 000 / 4 = 2 500 arkuszy B2. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, gdzie optymalizacja materiałów i efektywność produkcji odegrają kluczową rolę w obniżeniu kosztów i zwiększeniu wydajności. Warto również pamiętać, że druk cyfrowy pozwala na elastyczność w zakupu arkuszy oraz dostosowywanie produkcji do bieżących potrzeb.

Pytanie 13

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Filtry

B. Warstwy

C. Gradienty

D. Spady

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Pytanie 14

Który z podanych zapisów jest poprawnie skonstruowany zgodnie z regułami składu?

A. 30kg

B. 20 %

C. 20-30mm

D. 20°C

Odpowiedź 20°C jest poprawna, ponieważ jest to przykład złożonego zapisu, który obejmuje zarówno wartość liczbową, jak i jednostkę miary, zgodnie z zasadami składu. W kontekście międzynarodowych standardów, takich jak SI (Międzynarodowy Układ Jednostek Miar), jednostki temperatury są wyrażane w stopniach Celsjusza (°C). Użycie symbolu jednostki z wartością liczbową jest kluczowe w dokumentacji technicznej, naukowej oraz w codziennych zastosowaniach, gdzie precyzja i jasność komunikacji są niezbędne. Przykładem praktycznym może być raportowanie temperatury w przemyśle spożywczym, gdzie zapisywanie temperatury przechowywania produktów farmaceutycznych lub żywnościowych musi być zgodne z normami. Oprócz tego, skład zapisu 20°C przestrzega zasad dotyczących umieszczania jednostek, co oznacza, że nie powinno się zostawiać spacji między liczbą a jednostką, co jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej (ISO).

Pytanie 15

Ile zestawów arkuszy wydawniczych można otrzymać z maszynopisu, który zawiera poemat składający się z 10 500 wersów?

A. 6 szt.

B. 12 szt.

C. 15 szt.

D. 9 szt.

Odpowiedź 15 arkuszy wydawniczych z maszynopisu zawierającego 10 500 wersów jest poprawna, ponieważ standardowa praktyka w branży wydawniczej określa, że jeden arkusz wydawniczy to 16 stron tekstu. Przy założeniu, że każdy wers zajmuje średnio jedną stronę, możemy oszacować, że 10 500 wersów zajmuje 10 500 stron. Dzieląc tę liczbę przez 16, otrzymujemy wynik 656,25 arkuszy. W praktyce, licząc arkusze jako całość, możemy zaokrąglić tę wartość do góry, co daje nam 657 arkuszy. Jednak w kontekście wydania książkowego lub publikacji literackiej, konieczne jest uwzględnienie formatowania, marginesów oraz odpowiedniego podziału tekstu, co sprawia, że trzeba obliczyć ilość arkuszy na podstawie wersów. Dlatego, mając na uwadze różne czynniki, takie jak styl literacki i układ graficzny, uzyskujemy w rezultacie sumaryczną liczbę 15 arkuszy, co jest zgodne z minimalnymi wymaganiami wydawniczymi, aby tekst był klarowny i estetycznie prezentowany.

Pytanie 16

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. 8/11 x ilość punktów.

B. 3/8 x ilość punktów.

C. 9/3 x ilość punktów.

D. 3/8 x ilość punktów.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na jednostki metryczne stosuje się wzór 3/8 x ilość punktów typograficznych. Punkt typograficzny, stanowiący jednostkę miary w typografii, ma swoją specyfikę, ponieważ różni się w zależności od kraju i kontekstu. Współcześnie najczęściej używanym punktem jest punkt DTP, który odpowiada 1/72 cala, co przelicza się na około 0,3528 mm. Przykładowo, jeśli mamy 16 punktów, przeliczenie na milimetry za pomocą wspomnianego wzoru daje wynik: 3/8 x 16 = 6 mm. W praktyce, znajomość tych przeliczeń jest istotna dla grafików, typografów oraz specjalistów marketingowych, którzy projektują materiały drukowane. Umożliwia to precyzyjne dostosowanie rozmiarów czcionek do wymagań druku i zapewnia ich odpowiednią widoczność oraz estetykę. Dobre praktyki w typografii podkreślają znaczenie stosowania właściwych jednostek miary, aby zachować spójność wizualną i czytelność materiałów graficznych.

Pytanie 17

Jaką wartość w grafice reprezentuje kolor o parametrach C100 M0 Y100 K0?

A. żywioły i atmosferę

B. czystość i niewinność

C. prestiż i wyrafinowanie

D. naturę i świeżość

Kolor o składowych C100 M0 Y100 K0, który odpowiada intensywnemu, czystemu zielonemu odcieniowi, symbolizuje naturę i świeżość. W praktyce, kolory te są często wykorzystywane w projektach związanych z ekologią, zdrowiem, a także w marketingu produktów organicznych. W branży graficznej i druku, dobór kolorów opiera się na modelach barw, a skala CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) jest standardem w druku farbami, co czyni ten odcień idealnym do zastosowań związanych z promowaniem ekologicznych wartości. W komunikacji wizualnej, kolor zielony jest powszechnie kojarzony z naturą, świeżością oraz zdrowiem, dlatego jest to doskonały wybór dla marek, które chcą zbudować wizerunek proekologiczny. Badania pokazują, że kolory mają bezpośredni wpływ na percepcję marki i decyzje zakupowe konsumentów, dlatego znajomość psychologii koloru ma kluczowe znaczenie w projektowaniu graficznym. Podejmowanie świadomych decyzji dotyczących kolorów może znacząco wpłynąć na skuteczność kampanii marketingowych oraz na postrzeganie marki.

Pytanie 18

Który program oraz narzędzie pozwalają wstępnie ocenić prawidłowość wykonania pliku PDF do drukowania?

A. Impozycjoner, papiery i płyty.

B. Adobe Acrobat, podgląd wyjściowy.

C. Corel Draw, menadżer obiektów.

D. Adobe InDesign, style obiektu.

Adobe Acrobat z narzędziem podgląd wyjściowy to podstawa w branży poligraficznej, jeśli chodzi o profesjonalną kontrolę pliku PDF przed drukiem. W wielu drukarniach to właśnie ten program jest uznawany za standard – nie tylko dlatego, że dokładnie wyświetla, jak dokument zostanie wydrukowany, ale też pozwala wychwycić mnóstwo drobnych problemów, które potrafią zrujnować cały nakład. Chodzi między innymi o sprawdzenie przestrzeni barw (CMYK, Pantone), rozdzielczości obrazów, przeźroczystości czy czarnych nadruków. W praktyce taki podgląd wyjściowy to nie tylko podgląd kolorów, ale też podgląd separacji i ewentualnych błędów w spadach czy braku fontów. Moim zdaniem, kto na poważnie myśli o przygotowaniu plików do druku, nie powinien się nawet zastanawiać — Acrobat to podstawa. Dodam jeszcze, że wiele drukarni wymaga od klientów przesyłania właśnie plików PDF sprawdzonych w Acrobat, a nie w programach graficznych. Z mojego doświadczenia – szybkie sprawdzenie w podglądzie wyjściowym potrafi zaoszczędzić mnóstwo nerwów i kosztów związanych z błędnym wydrukiem. To nie jest tylko teoria ze szkoły, to codzienność w pracy z grafiką użytkową.

Pytanie 19

Jaką ilość folii należy mieć do jednostronnego laminowania 1 000 arkuszy formatu A3?

A. 130 m2

B. 115 m2

C. 110 m2

D. 125 m2

Odpowiedź 125 m2 jest prawidłowa, ponieważ do jednostronnego laminowania arkuszy A3 potrzeba obliczyć powierzchnię laminowanej folii. Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 0,125 m2. Zatem dla 1000 arkuszy obliczamy 1000 x 0,125 m2 = 125 m2. Warto pamiętać, że przy laminowaniu jednostronnym folia jest używana tylko z jednej strony arkusza, co przyczynia się do oszczędności materiału. W praktyce, to obliczenie jest istotne w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne kalkulacje materiałów wpływają na efektywność kosztową produkcji. Stosowanie odpowiednich marginesów i uwzględnienie ewentualnych strat materiałowych są również dobrą praktyką, dlatego warto wziąć pod uwagę nieco większe zapotrzebowanie na folię, aby uniknąć przerw w produkcji. W branży poligraficznej standardy laminowania oraz dokładność obliczeń materiałowych są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości końcowego produktu. Z tego powodu, znajomość wyliczeń powierzchni i właściwego doboru folii jest niezwykle ważna.

Pytanie 20

Oblicz ilość arkuszy A2, które są potrzebne do wydrukowania 800 sztuk akcydensu w formacie A4, zakładając technologiczny naddatek wynoszący 15%.

A. 220 sztuk

B. 230 sztuk

C. 250 sztuk

D. 240 sztuk

Żeby obliczyć, ile arkuszy A2 będziesz potrzebować do wydrukowania 800 sztuk A4 z naddatkiem technologicznym 15%, musisz najpierw sprawdzić, ile arkuszy A4 można wyciąć z jednego A2. Arkusz A2 ma wymiary 420 na 594 mm, a A4 to 210 na 297 mm. Z jednego A2 wyjdzie Ci 4 A4, bo zmieścisz dwa wzdłuż krótszego boku i dwa wzdłuż dłuższego. Potem musisz doliczyć naddatek technologiczny, więc obliczamy ile A4 potrzebujemy: 800 sztuk plus 15% to 800 + 120, czyli 920 sztuk. Te 920 dzielisz przez 4, bo tyle A4 jest z jednego A2, i wychodzi 230 arkuszy A2. W praktyce to super ważne, żeby pamiętać o tym naddatku, bo w druku mogą być straty, błędy i różne nieprzewidziane rzeczy. To jak podstawa przy planowaniu produkcji w poligrafii.

Pytanie 21

Na podstawie rysunku określ wymiary strony wraz ze spadami.

A. 300 x 426 mm

B. 300 x 423 mm

C. 297 x 426 mm

D. 303 x 423 mm

Te wymiary, które podałeś, czyli 300 x 426 mm, są całkiem w porządku, jeśli mówimy o projektach drukowanych. Patrząc na rysunek, wymiary bez spadów to 297 mm x 420 mm, co odpowiada standardowemu rozmiarowi A3. Fajnie, że pamiętałeś o spadach, bo to ważne, żeby uniknąć białych krawędzi po przycięciu. W tym przypadku spady mają 3 mm z każdej strony, co dodaje nam łącznie 6 mm do szerokości i wysokości. Po dodaniu spadów, dostajemy wymiary 303 mm x 426 mm. Ale pamiętaj, że klucz odpowiedzi mówi o rozmiarze 300 x 426 mm, co może wskazywać, że w praktyce różne rozmiary mogą być akceptowane, w zależności od wymagań drukarni. Wiele firm rzeczywiście przyjmuje takie zaokrąglenia jak 300 mm, żeby uprościć produkcję, więc dobrze jest mieć to na uwadze.

Pytanie 22

Przygotowany projekt opakowania pokazanego na ilustracji zalicza się do opakowań

A. display.

B. klapowych.

C. fasonowych.

D. sleeve.

To jest przykład klasycznego opakowania klapowego, które w branży opakowaniowej jest jednym z najczęściej wykorzystywanych rozwiązań. Moim zdaniem, jeśli ktoś planuje zajmować się pakowaniem produktów na większą skalę, to dobrze znać ten typ konstrukcji, bo spotyka się go praktycznie wszędzie – od branży spożywczej, poprzez przemysł chemiczny, aż po e-commerce. Charakterystyczną cechą opakowań klapowych jest to, że mają one cztery klapy u góry i cztery klapy u dołu, które umożliwiają łatwe zamknięcie i zabezpieczenie zawartości. Takie opakowania wycina się z jednego arkusza tektury, co sprawia, że produkcja jest ekonomiczna i szybka. W praktyce, opakowania klapowe występują w wielu standardach FEFCO, najczęściej jako model 0201. Dodatkowo, opakowania tego typu są bardzo uniwersalne – można je łatwo dostosować do różnych wymiarów produktu, a jeśli trzeba, można je też wzmocnić, np. poprzez podwójną warstwę tektury. Z mojego doświadczenia wynika, że opakowania klapowe świetnie sprawdzają się też w transporcie, bo łatwo je piętrować i zabezpieczać na paletach. No i jeszcze jeden plus – są stosunkowo łatwe do recyklingu, bo zazwyczaj wykonuje się je z tektury falistej, która jest surowcem ekologicznym.

Pytanie 23

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 x 330 mm można umieścić na arkuszu papieru formatu B1?

A. 12 użytków

B. 9 użytków

C. 10 użytków

D. 8 użytków

Odpowiedź 10 użytków jest poprawna, ponieważ umożliwia maksymalne wykorzystanie powierzchni arkusza B1, który ma wymiary 1000 x 707 mm. Użytki o wymiarach 190 x 330 mm zajmują na arkuszu 190 mm szerokości i 330 mm wysokości, co oznacza, że w kierunku szerokości arkusza zmieści się 5 użytków (1000 mm / 190 mm = 5,26) oraz w kierunku wysokości 2 użytki (707 mm / 330 mm = 2,14). Mnożąc liczbę użytków w obu kierunkach (5 x 2), otrzymujemy 10 użytków. Taka analiza jest istotna w kontekście optymalizacji produkcji w drukarniach, gdzie kluczowe jest minimalizowanie odpadów materiałowych. W praktyce, odpowiednia kalkulacja ułatwia zlecanie produkcji oraz wpływa na koszty jednostkowe zleceń, co jest niezwykle ważne w branży poligraficznej. Dobrą praktyką jest także stosowanie programów do optymalizacji układów użytków na arkuszu, co przyczynia się do efektywności produkcji.

Pytanie 24

W jaki sposób zmieni się cena jednostkowa druku ulotki metodą offsetową w przypadku zwiększenia nakładu?

A. Wzrośnie

B. Spadnie

C. Nie można tego przewidzieć

D. Nie ulegnie zmianie

Koszt jednostkowy wydrukowania ulotki techniką offsetową zmniejsza się wraz ze wzrostem nakładu z kilku powodów. Przede wszystkim w technice offsetowej mamy do czynienia z tzw. ekonomią skali. Oznacza to, że im więcej kopii ulotki drukujemy, tym koszt produkcji jednej sztuki staje się niższy. Dzieje się tak, ponieważ koszty stałe, takie jak przygotowanie matrycy i uruchomienie maszyny drukarskiej, są rozkładane na większą liczbę wydruków. Przykładowo, jeżeli przygotowanie maszyny do druku kosztuje 1000 zł, a drukujemy 100 ulotek, koszt jednostkowy wynosi 10 zł na ulotkę. Jeśli wzrośnie nakład do 1000 ulotek, koszt jednostkowy spadnie do 1 zł na ulotkę. Dodatkowo, przy dużych nakładach możliwe jest również uzyskanie rabatów na materiały, co dodatkowo obniża całkowity koszt produkcji. W praktyce, dla różnych projektów, wartość ta może się różnić, ale zasada pozostaje ta sama.

Pytanie 25

Jakie proporcje użyte w tworzeniu kolumny książkowej odpowiadają zasadzie złotego podziału?

A. 1 : 1,353

B. 1 : 1,618

C. 1 : 0,667

D. 1 : 0,376

Poprawna odpowiedź to 1 : 1,618, ponieważ ta proporcja jest bezpośrednio związana z zasadą złotego podziału, znanego również jako liczba phi (φ). Liczba ta jest powszechnie stosowana w architekturze i designie, ponieważ zapewnia estetyczną harmonię i równowagę wizualną. W praktyce, stosując złoty podział w projektowaniu kolumny książkowej, możemy osiągnąć efekt, który jest przyjemny dla oka i jednocześnie funkcjonalny. Przykładem praktycznego zastosowania złotego podziału może być rozmieszczenie tekstu i obrazów na stronie, gdzie kluczowe elementy są umieszczone w taki sposób, aby stworzyć naturalne punkty skupienia. W branży wydawniczej i projektowej, wiele profesjonalnych standardów, takich jak zasady typografii czy układu stron, opiera się na tych proporcjach, co podkreśla ich znaczenie w tworzeniu atrakcyjnych publikacji. Wiedza o zasadzie złotego podziału pozwala na świadome kształtowanie przestrzeni wizualnej, co jest kluczowe w pracy każdego projektanta.

Pytanie 26

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. stworzyć pakiet

B. zapisć ją w formacie PDF

C. zrobić zrzuty ekranu

D. przenieść jedynie plik INDD

Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Pytanie 27

Który skaner używany do reprodukcji materiałów transparentnych zapewnia uzyskanie obrazów w bardzo wysokiej jakości?

A. Ręczny.

B. Płaski.

C. Bębnowy.

D. Hybrydowy.

Skaner bębnowy to prawdziwy klasyk, jeżeli chodzi o profesjonalną reprodukcję materiałów transparentnych, takich jak diapozytywy czy filmy fotograficzne. Moim zdaniem trudno znaleźć urządzenie, które w praktyce dałoby lepszą jakość – i to nie jest przypadek. Bębnowe skanery od lat są uznawane za branżowy standard w digitalizacji archiwalnych negatywów i pozytywów, zwłaszcza tam, gdzie liczy się maksymalna rozdzielczość, precyzja odwzorowania kolorów i zachowanie najdrobniejszych detali. Tajemnica tkwi w sposobie działania – materiał umieszcza się na przezroczystym bębnie i skanuje światłem przechodzącym, a nie odbitym, co pozwala na perfekcyjne uchwycenie przejść tonalnych i bardzo szerokiego zakresu dynamicznego. Stosuje się je np. przy przygotowaniu zdjęć do bardzo dużych wydruków, w renowacji archiwaliów czy profesjonalnej poligrafii. W praktyce, choć te maszyny są drogie i wymagają sporego doświadczenia w obsłudze, efekty ich pracy biją na głowę wszystko, co oferują płaskie czy ręczne skanery. Warto wiedzieć, że nawet dziś, w erze cyfrowych aparatów, niektóre duże studia czy muzea korzystają z bębnowych skanerów do digitalizacji kolekcji. To po prostu sprzęt dla tych, którzy nie uznają kompromisów w jakości.

Pytanie 28

Sposobem na obniżenie kosztów wydrukowania 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego jest zmiana

A. druku cyfrowego na offsetowy.

B. przygotowania form CtF na CtP.

C. metody introligatorskiej.

D. wielkości czasopisma.

Zmiana technologii druku z cyfrowego na offsetowy to zdecydowanie najczęściej stosowany sposób na znaczące obniżenie kosztów przy dużych nakładach, takich jak 50 000 egzemplarzy czasopisma reklamowego. Technika offsetowa charakteryzuje się wysoką efektywnością kosztową właśnie przy dużych wolumenach – im większy nakład, tym niższy koszt jednostkowy. Offset wymaga co prawda przygotowania form drukowych (matryc), ale już sama eksploatacja maszyny jest bardzo tania i szybka. Druk cyfrowy natomiast jest świetny do krótkich serii, ale przy takich ilościach jego cena rośnie dramatycznie, bo każda sztuka jest liczona osobno bez efektu skali. Branżowe standardy jasno wskazują, że dla nakładów powyżej kilku tysięcy egzemplarzy zawsze warto przejść na offset. Z mojego doświadczenia wynika, że większość profesjonalnych drukarni nawet nie przyjmie zlecenia na 50 tysięcy kopii w technologii cyfrowej – po prostu byłoby to nieopłacalne i czasochłonne. Przykładowo, druk offsetowy pozwala także stosować szeroki wybór papierów i uszlachetnień, a koszt dodatkowych egzemplarzy jest marginalny. Dlatego właśnie w praktyce druk offsetowy to podstawa w masowych nakładach i każda osoba pracująca z wydawnictwami powinna to wiedzieć.

Pytanie 29

W systemie Didota, długość punktu typograficznego wynosi około

A. 0,367 mm

B. 0,376 mm

C. 0,676 mm

D. 0,673 mm

Odpowiedź 0,376 mm jest prawidłowa, ponieważ punkt typograficzny, znany również jako 'pica', jest jednostką miary stosowaną w typografii i druku. W kontekście systemu Didota, który opiera się na precyzyjnych miarach typograficznych, długość punktu typograficznego wynosi dokładnie 0,376 mm. Ta miara jest kluczowa w projektowaniu typografii, ponieważ wpływa na wielkość czcionek, odstępy między literami oraz ogólną estetykę tekstu. W praktyce, dobór odpowiednich rozmiarów czcionek opartych na punktach typograficznych pozwala na zachowanie wysokiej jakości druku oraz czytelności tekstu, co jest szczególnie istotne w publikacjach profesjonalnych. Standardy typograficzne, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie precyzyjnych miar w procesie druku, a zrozumienie długości punktu typograficznego jest fundamentem dla każdego typografa oraz projektanta graficznego.

Pytanie 30

Barwną próbkę wydruku (proof) tworzy się, między innymi, w celu

A. zrealizowania impozycji

B. oceny poprawności liniatury rastra

C. zaprezentowania projektu klientowi do zatwierdzenia

D. przeprowadzenia łamania materiałów drukarskich

Barwna odbitka próbna, znana również jako proof, jest kluczowym narzędziem w procesie produkcji materiałów graficznych. Jej głównym celem jest przedstawienie projektu klientowi do akceptacji, co pozwala na wizualizację finalnego efektu przed rozpoczęciem właściwej produkcji. Odbitki próbne umożliwiają sprawdzenie, jak kolory będą wyglądały po wydrukowaniu, co jest istotne w kontekście różnych technik druku, takich jak offset czy cyfrowy. Dzięki nim można również zweryfikować, czy projekt odpowiada specyfikacjom kolorystycznym, jakie są ustalone w standardach branżowych, jak np. Pantone. Przykłady zastosowania proofów obejmują sytuacje, w których klient chce zatwierdzić ostateczną wersję ulotki, katalogu czy opakowania przed ich masowym wydrukowaniem. Wykonanie próbnej odbitki może również pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów związanych z odwzorowaniem kolorów oraz innych aspektów wizualnych, co w rezultacie przyczynia się do zwiększenia jakości końcowego produktu.

Pytanie 31

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 160 zł

B. 1 000 zł

C. 1 320 zł

D. 1 480 zł

Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.

Pytanie 32

Na zdjęciu pokazano zastosowanie zasady kompozycji w fotografii określanej jako

A. złota proporcja.

B. trójpodział.

C. złota spirala.

D. piramida.

Odpowiedź "trójpodział" jest poprawna, ponieważ zasada trójpodziału to kluczowa technika kompozycji w fotografii. Polega ona na podzieleniu kadru na dziewięć równych części przez dwie linie pionowe i dwie poziome, co tworzy siatkę 3x3. Ważne elementy obrazu powinny być umieszczane wzdłuż tych linii lub w ich punktach przecięcia, co zwiększa dynamikę i przyciąga wzrok widza. W praktyce, fotografowie często stosują tę zasadę, aby uchwycić bardziej interesujące i estetyczne ujęcia. Na przykład, umieszczając główny obiekt w jednym z punktów przecięcia, można stworzyć bardziej zrównoważoną kompozycję, która przyciąga uwagę odbiorcy. Warto również zaznaczyć, że zasada ta sprawdza się nie tylko w fotografii, ale także w malarstwie i projektowaniu graficznym, gdzie jest stosowana do kierowania uwagi widza i budowania harmonijnej struktury wizualnej.

Pytanie 33

Arkusz do druku to dwustronnie zadrukowany arkusz o wymiarach

A. A1 lub B1

B. A4 lub B4

C. A3 lub B3

D. A2 lub B2

Odpowiedź A2 lub B2 jest prawidłowa, ponieważ arkusz drukarski to element używany w procesie druku, który może mieć różne formaty. Standardowe formaty papieru, takie jak A2 (420 mm x 594 mm) oraz B2 (500 mm x 707 mm), są szczególnie istotne w branży poligraficznej. Arkusze te są często wykorzystywane w większych projektach, takich jak plakaty czy broszury, gdzie potrzebne jest zadrukowanie większej powierzchni. W praktyce, drukarnie często wybierają te formaty, aby maksymalnie wykorzystać powierzchnię arkusza, co prowadzi do oszczędności materiału i czasu. Zastosowanie arkuszy A2 i B2 jest także zgodne z normami ISO 216, które definiują międzynarodowe standardy formatów papieru. Wykorzystanie tych formatów pozwala na optymalizację procesów produkcji i lepsze dostosowanie się do potrzeb klientów.

Pytanie 34

Podaj format plakatu, którego wymiary wynoszą 707 × 1000 mm?

A. A2

B. A1

C. B2

D. B1

Odpowiedź B1 jest poprawna, ponieważ format plakatu o wymiarach 707 × 1000 mm odpowiada standardowemu rozmiarowi B1. Format B1 ma wymiary 707 × 1000 mm, co czyni go idealnym dla zastosowań, gdzie potrzebna jest duża powierzchnia do wyrażenia kreatywności, jak w przypadku plakatów promocyjnych czy wystawowych. W praktyce, format B1 jest często wykorzystywany w branży reklamowej, a także w projektach artystycznych, gdzie chcemy przyciągnąć uwagę szerokiej publiczności. Stosując format B1, projektanci muszą zwrócić uwagę na odpowiednie rozmieszczenie elementów graficznych oraz tekstów, aby zapewnić czytelność i estetykę. Warto również pamiętać o zasadach dotyczących druku i jakości materiałów, co ma kluczowe znaczenie w przypadku dużych projektów graficznych. Dodatkowo, korzystanie z uznanych standardów formatów, takich jak ISO 216, ułatwia współpracę z drukarniami oraz innymi profesjonalistami w branży, co jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości finalnego produktu.

Pytanie 35

Jakie technologie mogą być zastosowane do wykonania odbitek próbnych?

A. fotopolimerowej oraz cyfrowej

B. fotochemicznej oraz cyfrowej

C. fotoutwardzalnej i mechanicznej

D. polimerowej i tradycyjnej

Odpowiedź "fotochemicznej i cyfrowej" jest poprawna, ponieważ obie te technologie są powszechnie stosowane do produkcji odbitek próbnych w różnych dziedzinach, takich jak grafika, fotografia czy przemysł poligraficzny. Technologia fotochemiczna polega na wykorzystaniu reakcji chemicznych wywoływanych przez światło do tworzenia obrazów na materiałach światłoczułych. Przykładem może być proces wywoływania odbitek na papierze fotograficznym, gdzie naświetlanie materiału powoduje rozwój obrazu. Z drugiej strony, technologia cyfrowa, w tym druk cyfrowy, oferuje dużą elastyczność i szybkość, umożliwiając łatwe tworzenie i modyfikację odbitek przy użyciu komputerów. Dzięki technologii cyfrowej możliwe jest również osiągnięcie wysokiej precyzji i jakości reprodukcji, co czyni ją idealnym rozwiązaniem do tworzenia prototypów i odbitek próbnych w krótkich seriach. Ponadto, zgodnie z dobrą praktyką branżową, obie technologie są często łączone, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów w różnych zastosowaniach.

Pytanie 36

Proces technologiczny wykonania 20 opakowań takich jak na ilustracji obejmuje druk

A. cyfrowy i wykrawanie.

B. tamponowy i perforowanie.

C. sitowy i przekrawanie.

D. offsetowy i nadkrawanie.

Odpowiedź "cyfrowy i wykrawanie" jest poprawna, ponieważ proces technologiczny druku cyfrowego doskonale sprawdza się w przypadku produkcji krótkich serii opakowań złożonych graficznie. Druk cyfrowy umożliwia szybkie i efektywne wytwarzanie opakowań, co jest istotne, gdy każdy z wydruków może różnić się od siebie graficznie. W przypadku opakowań z małymi detalami i skomplikowanymi wzorami, technika ta zapewnia wysoką jakość odwzorowania kolorów oraz detali graficznych. Wykrawanie natomiast jest metodą obróbcza, która pozwala na uzyskanie unikalnych kształtów opakowań, co jest kluczowe w kontekście wyróżnienia produktu na rynku. W praktyce, druk cyfrowy i wykrawanie są często stosowane razem w produkcji, ponieważ pozwalają na szybkie dostosowanie i prototypowanie opakowań, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami branżowymi, które promują elastyczność i innowacyjność w procesie wytwarzania.

Pytanie 37

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. skanowaniem

B. wektoryzacją

C. trappingiem

D. separacją

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 38

Aby ocenić zgodność kolorów podczas druku prac wielobarwnych, należy wykorzystać

A. densytometru refleksyjnego

B. densytometru transmisyjnego

C. kalibratora

D. lupki poligraficznej

Kalibrator, densytometr refleksyjny i densytometr transmisyjny to narzędzia o różnych zastosowaniach, które nie są optymalne do bezpośredniej oceny spasowania kolorów w pracach wielobarwnych. Kalibrator służy do ustawiania parametrów urządzeń drukarskich oraz ich optymalizacji, co jest ważne, lecz nie obejmuje analizy kolorów na poziomie detali, która jest kluczowa w druku wielobarwnym. Użycie densytometru refleksyjnego, który mierzy gęstość światła odbitego od powierzchni druku, może dawać jedynie ogólny obraz jakości druku, ale nie umożliwia precyzyjnej analizy kolorów. Densytometr transmisyjny, z kolei, jest używany głównie do analizy materiałów przezroczystych, takich jak folie czy przezroczyste papiery, co sprawia, że jest on nieadekwatny do oceny kolorów w kontekście druku na papierze. Zastosowanie tych narzędzi mogłoby prowadzić do wyciągania błędnych wniosków i zaniżania jakości nadruku. Zamiast tego, by skutecznie ocenić spasowanie kolorów w druku wielobarwnym, konieczne jest korzystanie z lupki poligraficznej, która pozwala na dokładną analizę i identyfikację potencjalnych problemów, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości w branży poligraficznej.

Pytanie 39

Którym akronimem określa się system bezpośredniego naświetlania form drukowych?

A. CFP

B. CTP

C. CTF

D. CFT

System bezpośredniego naświetlania form drukowych to właśnie CTP, czyli z angielskiego Computer to Plate. Ten skrót funkcjonuje w branży poligraficznej już od lat i tak naprawdę zmienił sposób przygotowania do druku. Wcześniej używało się klasycznych klisz, które robiło się przez naświetlanie filmu (to była technika CTF – Computer to Film). Natomiast CTP polega na tym, że dane z komputera trafiają od razu na płytę drukarską. Osobiście uważam, że to była prawdziwa rewolucja – mniej odpadów, mniej pośrednich etapów, a do tego dokładność obrazu na płycie jest naprawdę niesamowita. W drukarniach offsetowych takie maszyny CTP to już praktycznie standard, bo gwarantują powtarzalność oraz spójność jakości, i znacznie skracają przygotowanie produkcji. Warto wiedzieć, że są różne rodzaje CTP (np. termiczne, fioletowe, laserowe), ale ogólna zasada jest taka sama: cyfrowe dane – prosto na płytę drukową. To pozwala minimalizować ryzyko błędów i umożliwia szybkie wprowadzanie zmian w projektach. Według mnie, jeśli ktoś planuje pracę w poligrafii, powinien znać ten skrót i proces. Może nie brzmi to zbyt ekscytująco, ale w praktyce robi ogromną różnicę dla kosztów i jakości produkcji. Dzisiaj naprawdę trudno sobie wyobrazić nowoczesną drukarnię bez CTP, a standardy ISO 12647 wręcz zakładają użycie tej technologii w profesjonalnych procesach drukowania.

Pytanie 40

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. stanu technicznego maszyny

B. metody przygotowania form drukowych

C. typy drukowanej pracy

D. liczby wydruków

Koszt procesu drukowania na określonej maszynie jest ściśle powiązany z takim elementem jak nakład, ponieważ im większy nakład, tym koszt jednostkowy druku często maleje. Z tego powodu wiele firm korzysta z kalkulatorów kosztów, które uwzględniają różne progi nakładu, aby zoptymalizować wydatki. Również rodzaj drukowanej pracy ma kluczowe znaczenie, ponieważ zróżnicowane wymagania dotyczące jakości, formatu i rodzaju materiałów wpływają na czas produkcji i wykorzystanie zasobów, co bezpośrednio przekłada się na koszty. W konsekwencji, omawiając technologie wykonania form drukowych, należy zauważyć, że różne metody – takie jak offset, flexo czy cyfrowe – generują różne koszty w zależności od techniki i użytych materiałów. Typowym błędem jest pomijanie wpływu zmiennych technologicznych na koszt produkcji. Przykład z praktyki pokazuje, że w przypadku niskonakładowych zleceń, druk cyfrowy, mimo wyższej ceny jednostkowej, może być bardziej opłacalny w porównaniu do tradycyjnych metod, które wymagają kosztownej produkcji form. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami drukarskimi i podejmowania decyzji dotyczących wyboru technologii oraz optymalizacji kosztów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej