Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 21 października 2025 06:39
Data zakończenia: 21 października 2025 06:43

Egzamin niezdany

Wynik: 9/40 punktów (22,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wycena wydania towarów w magazynie, zgodnie z metodą FIFO, wskazuje, że w pierwszej kolejności z danego asortymentu są wydawane produkty

A. pierwsze przyjęte do magazynu

B. najdroższe

C. ostatnie przyjęte do magazynu

D. najtańsze

Metoda FIFO (ang. First In, First Out) jest jedną z najczęściej stosowanych technik wyceny rozchodu magazynowego, szczególnie w branży handlowej i produkcyjnej. Oznacza ona, że towary, które jako pierwsze trafiły do magazynu, będą wydawane jako pierwsze. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą efektywnie zarządzać swoim asortymentem, minimalizując ryzyko przeterminowania się towarów, co jest szczególnie istotne w przypadku produktów o krótkim terminie przydatności. Przykładowo, w branży spożywczej, stosowanie metody FIFO pozwala na zapewnienie jakości produktów, eliminując ryzyko sprzedaży przestarzałych artykułów. W praktyce, przedsiębiorstwa korzystające z tej metody mogą również uzyskać korzystniejsze wyniki finansowe, gdyż unikają straty wynikającej z przestarzałych zapasów. Dobrym przykładem zastosowania FIFO jest sektor farmaceutyczny, gdzie leki o krótszym terminie ważności są wydawane w pierwszej kolejności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 2

Aby ustalić właściwą sekwencję zamawianych produktów oraz przydzielać je do stref składowania, wykorzystuje się wskaźnik COI (cube-per-order-index), który jest obliczany na podstawie zapasu

A. maksymalnego

B. średniego

C. bieżącego

D. minimalnego

Zastanawiając się nad różnymi podejściami do COI, warto zwrócić uwagę, że odpowiedzi związane ze średnim, minimalnym i maksymalnym zapasem są trochę mylne. Średni zapas wcale nie pokazuje, jak to dokładnie wygląda w danym momencie. Jakby nie patrzeć, korzystając z wartości średniej przy obliczaniu COI, możemy trafić na nieprecyzyjne wnioski, a to nie jest dobre. Minimalny zapas to tylko taki podstawowy poziom dostępności, nie uwzględnia dynamiki zamówień ani rotacji towarów. Gdybyśmy użyli tego przy obliczaniu COI, to może się zdarzyć, że towary nie będą odpowiednio przydzielone, co obniża efektywność magazynu. Co do maksymalnego zapasu, mimo że jest ważny w kontekście ryzyka, to nie jest użyteczny do kalkulacji COI, bo nie pokazuje rzeczywistych potrzeb w danym momencie. Tego rodzaju błędne podejście sprawia, że zarządzanie przestrzenią magazynową staje się mniej efektywne, co w efekcie podnosi koszty i obniża jakość obsługi klienta. Dlatego tak istotne jest, aby używać wskaźnika COI bazując na aktualnym zapasie, żeby wszystko działało sprawnie.

Pytanie 3

Aby wyprodukować zamówione 5 000 sztuk skrzyń, potrzebne jest 2 500 m2 płyty. W magazynie jest dostępnych 1 000 m2, a w trakcie produkcji znajduje się jeszcze 800 m2. Ile należy zamówić płyty, aby zrealizować planowaną produkcję?

A. 1200 m2

B. 500 m2

C. 700 m2

D. 1500 m2

Wybierając odpowiedzi inne niż 700 m2, pojawiają się typowe błędy myślowe związane z analizą dostępnych zasobów i planowaniem produkcji. Na przykład, wybór 500 m2 może sugerować, że nie uwzględniono całkowitych wymagań produkcyjnych, co prowadzi do niedoszacowania potrzeb. Ustalając, że potrzeba jedynie 1200 m2, można dojść do wniosku, iż w toku produkcji znajdująca się płyta jest wystarczająca, ignorując fakt, że jest jej za mało, co skutkowałoby brakiem materiałów lub opóźnieniami. Z kolei wskazanie 1500 m2 jako potrzebnej ilości może wynikać z błędnego zrozumienia całkowitych zapasów, co z kolei prowadzi do nadmiernych zamówień, a tym samym zwiększenia kosztów operacyjnych. Istotne jest zrozumienie, że optymalne zarządzanie materiałami opiera się na dokładnych obliczeniach oraz realistycznym oszacowaniu zapotrzebowania, co jest kluczowe w praktykach zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego kluczowe jest, aby przy podejmowaniu decyzji o zamówieniach materiałów kierować się zarówno aktualnymi danymi o stanie zapasów, jak i rzeczywistymi potrzebami produkcyjnymi.

Pytanie 4

Po pozytywnym zakończeniu audytu systemu zarządzania jakością, firma transportowa otrzymuje

A. certyfikat zgodności z normami ISO

B. licencję na prowadzenie transportu drogowego

C. świadectwo homologacji pojazdu

D. certyfikat kompetencji zawodowych

Certyfikat zgodności z normami ISO, szczególnie ISO 9001, jest kluczowym dokumentem dla przedsiębiorstw zarządzających jakością. Uzyskanie tego certyfikatu potwierdza, że system zarządzania jakością w firmie spełnia międzynarodowe standardy. Przykładowo, w branży transportowej, certyfikat ten może zwiększyć zaufanie klientów oraz poprawić efektywność operacyjną. Dobrze wdrożony system jakości pozwala na lepsze monitorowanie procesów, co w rezultacie prowadzi do optymalizacji kosztów i zwiększenia satysfakcji klientów. W praktyce, wiele przedsiębiorstw transportowych stara się zdobyć ten certyfikat jako element strategii rozwoju oraz różnicowania się na rynku. Ponadto, uzyskanie certyfikatu ISO 9001 może być wymagane przez niektóre organizacje lub instytucje, co otwiera dodatkowe możliwości współpracy. Warto również zaznaczyć, że certyfikacja to proces ciągłego doskonalenia, co wpisuje się w filozofię Kaizen, mającą na celu stałe podnoszenie standardów jakości.

Pytanie 5

Osoba obsługująca samochód-chłodnię podczas załadunku i rozładunku powinna być zaopatrzona w kombinezon ochronny, obuwie ochronne oraz

A. zatyczki ochronne

B. okulary ochronne

C. rękawice ochronne

D. maskę ochronną

Rękawice ochronne są kluczowym elementem wyposażenia osobistego pracowników obsługujących samochody-chłodnie, szczególnie podczas załadunku i wyładunku towarów. Ich stosowanie ma na celu minimalizację ryzyka wystąpienia urazów mechanicznych, takich jak przecięcia czy otarcia, które mogą wystąpić w kontakcie z ostrymi krawędziami paczek lub sprzętem. Oprócz tego, rękawice mogą również chronić przed działaniem niskich temperatur, co jest istotne w przypadku pracy w środowisku o obniżonej temperaturze. W branży logistycznej i transportowej, zgodnie z normami BHP, obowiązkowe jest zapewnienie pracownikom odpowiedniego wyposażenia ochronnego, co zwiększa bezpieczeństwo pracy i pozwala na efektywniejsze wykonywanie obowiązków. Przykładowo, rękawice z materiałów izolacyjnych mogą być stosowane, gdy pracownik manipuluje produktami w niskich temperaturach, co nie tylko chroni skórę, ale również poprawia chwyt i precyzję ruchów. Stosowanie rękawic ochronnych jest zgodne z rekomendacjami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem pracy, takich jak OSHA, które podkreślają znaczenie ochrony rąk w środowisku pracy.

Pytanie 6

Przekazywanie dóbr do odbiorcy zgodnie z zamówieniem odbywa się w obszarze

A. przyjęć

B. wydań

C. składowania

D. kompletacji

Wybór strefy przyjęć jest niewłaściwy, ponieważ ta strefa koncentruje się na przyjmowaniu towarów do magazynu, a nie na ich wydawaniu. Proces przyjęcia obejmuje kontrolę jakości, sprawdzenie ilości i wprowadzenie towarów do systemu, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania magazynu, lecz nie ma nic wspólnego z końcowym przekazaniem towarów do klientów. W kontekście strefy kompletacji, która również została wskazana, należy zauważyć, że jest to etap, w którym towary są zbierane i przygotowywane na podstawie zamówień, co ma miejsce przed ich formalnym wydaniem. Kompletacja jest niezbędna do zapewnienia, że wszystkie elementy zamówienia są prawidłowo skompletowane, ale sama w sobie nie odpowiada na pytanie dotyczące przekazywania towarów odbiorcy. W przypadku strefy składowania, głównym celem jest przechowywanie towarów w magazynie, co również nie odnosi się do procesów wydania. Zrozumienie różnic między tymi strefami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Często mylące są sytuacje, w których pracownicy magazynów błędnie interpretują zadania związane z różnymi etapami operacyjnymi, co prowadzi do opóźnień i błędów w realizacji zamówień.

Pytanie 7

Jakim rodzajem produkcji wyróżnia się stocznia?

A. jednostkową

B. wielkoseryjną

C. średnioseryjną

D. masową

Produkcja masowa, wielkoseryjna oraz średnioseryjna odnoszą się do metod produkcji, które nie są odpowiednie w kontekście stoczni. W przypadku produkcji masowej wszystkie produkty są identyczne, co nie odpowiada specyfice budowy statków, które są zazwyczaj projektowane jako unikalne jednostki. Tego typu produkcja często prowadzona jest w fabrykach, które specjalizują się w wytwarzaniu dużych ilości jednorodnych produktów, jak na przykład w przemyśle motoryzacyjnym. Z kolei produkcja wielkoseryjna oznacza wytwarzanie większej liczby jednostek, ale nadal w ramach określonego modelu, co jest trudne do zastosowania w stoczniach, które muszą dostosować swoje projekty do różnorodnych potrzeb klientów. Metoda średnioseryjna, która znajduje zastosowanie w branżach takich jak elektronika czy odzież, również nie pasuje do stoczni, gdzie każdy projekt wymaga indywidualnego podejścia i dostosowania do specyfikacji zamawiającego. Warto zauważyć, że podejście oparte na produkcji masowej lub seryjnej może prowadzić do mylenia zadań i oczekiwań w kontekście budowy jednostek pływających, co skutkuje nieefektywnością i zwiększonym ryzykiem błędów. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że stocznia może zastosować te same zasady produkcji, co w innych branżach, co nie uwzględnia unikalnych wymagań technicznych i regulacyjnych, które rządzą budową statków.

Pytanie 8

Kiedy w łańcuchu dostaw biorą udział producent, hurtownik oraz detalista, tworzą oni kanał sprzedaży

A. bezpośredni, poziomy

B. pośredni, poziomy

C. pośredni, pionowy

D. bezpośredni, pionowy

Wybrana przez Ciebie odpowiedź wskazująca na kanał dystrybucji bezpośredniego wydaje się być trochę myląca. Kanał bezpośredni oznacza, że producent sprzedaje od razu do konsumenta, bez pośredników. W praktyce to się sprawdza na przykład w e-commerce, gdzie sprzedawca sprzedaje sam. W sytuacji z pytania mamy producenta, hurtownika i detalistę, więc kanał bezpośredni tutaj nie pasuje. Co do kanałów poziomych, to też nie oddają one tego, co się dzieje w łańcuchu dostaw, bo one dotyczą współpracy między uczestnikami na tym samym szczeblu. Sugerowanie, że kanał pionowy nie ma hierarchii, może prowadzić do błędnych wniosków. Wiadomo, że zrozumienie tych kanałów dystrybucji jest kluczowe w marketingu i logistyce, więc warto unikać takich nieporozumień, które mogą wprowadzać w błąd.

Pytanie 9

Dokument, który określa zalecenia dotyczące temperatury transportu konkretnego towaru spożywczego oraz wymagania termiczne, jakie powinien spełniać środek przewozu, to konwencja

A. TIR

B. ATP

C. AETR

D. ADR

Odpowiedzi TIR, ADR i AETR dotyczą różnych aspektów transportu, które nie są bezpośrednio związane z przewozem artykułów spożywczych w odpowiednich warunkach termicznych. TIR (Transport Internationaux Routiers) to system ułatwiający międzynarodowy transport drogowy, który koncentruje się na uproszczeniu formalności celnych. Nie uwzględnia on jednak specyficznych wymagań dotyczących temperatury transportu żywności. ADR (Umowa dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) odnosi się do transportu substancji niebezpiecznych, co również nie ma zastosowania w kontekście przewozu produktów spożywczych. AETR (Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów samochodowych wykonujących międzynarodowy transport drogowy) reguluje czas pracy kierowców, ale nie odnosi się do warunków termicznych transportu żywności. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego przekonania, że regulacje dotyczące transportu obejmują również wymagania chłodnicze, co jest nieprawidłowe. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że wytyczne dotyczące temperatury są specyficzne dla umowy ATP, a inne regulacje transportowe skupiają się na odmiennych aspektach, takich jak bezpieczeństwo, czas pracy czy uproszczenia celne.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Na którym rysunku przedstawiono regał przepływowy?

A. A.

B. D.

C. C.

D. B.

Wybór innych rysunków może wynikać z różnorodnych nieporozumień dotyczących funkcji regałów w logistyce. Rysunek A może sugerować tradycyjny regał paletowy, który nie wspiera metody FIFO. W takim systemie towary są składowane jeden na drugim, co może prowadzić do trudności z dostępem do starszych produktów, a tym samym do ich przeterminowania. Z kolei rysunek C może przedstawiać regał z poziomym dostępem, co w wielu przypadkach może być mylone z regałem przepływowym; jednakże, w takim układzie również nie jest możliwe zastosowanie metody FIFO. Natomiast rysunek D prawdopodobnie ilustruje regał statyczny, który nie posiada mechanizmów umożliwiających sprawną rotację towaru. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że każdy regał umożliwia efektywną rotację towaru, co nie jest prawdą. Tradycyjne regały, które nie są zaprojektowane z myślą o ruchu towarów, mogą prowadzić do nieefektywności operacyjnych oraz zwiększonego ryzyka strat związanych z przeterminowaniem lub uszkodzeniem produktów. Dlatego dla zapewnienia efektywności operacji magazynowych warto zapoznać się z zasadami działania regałów przepływowych oraz ich zastosowaniem w praktyce, co pomoże uniknąć błędów w zarządzaniu zapasami.

Pytanie 12

Przedsiębiorstwo otrzymało zamówienie od sklepu BAMBO na 3 500 sztuk parasoli. W magazynie producenta znajduje się 500 sztuk parasoli, w tym 100 sztuk to zapas zabezpieczający. Korzystając ze struktury wyrobu gotowego oblicz, ile minimum sprężyn powinien zamówić producent parasoli, aby zrealizować zamówienie od sklepu BAMBO.

A. 8 800 szt.

B. 9 300 szt.

C. 10 000 szt.

D. 8 200 szt.

Patrząc na odpowiedzi, można zauważyć, że sporo osób może nieco pomieszać obliczenia lub źle zrozumieć dane. Na przykład, niektóre błędne odpowiedzi wynikają z tego, że zapas zabezpieczający został zignorowany, co powoduje, że liczba dostępnych parasoli wydaje się większa niż jest w rzeczywistości. Myślenie, że cały stan magazynowy można wykorzystać do produkcji, to dość klasyczny błąd, który może prowadzić do tego, że materiałów zabraknie na zrealizowanie całego zamówienia. Często też ludzie źle oceniają, ile sprężyn potrzebują do jednego parasola, co prowadzi do błędnych mnożeń. Zdarza się, że sądzi się, że zapas zabezpieczający powinien być wykorzystany w produkcji, co może później skutkować brakami. Takie błędy mogą powodować opóźnienia w realizacji zamówień i straty finansowe. Żeby tego uniknąć, warto trzymać się dobrych praktyk w zarządzaniu zapasami i gruntownie analizować dane przed podjęciem decyzji o zamówieniach materiałów. Warto też regularnie przeglądać i aktualizować procesy planowania, żeby były zgodne z aktualnym stanem magazynowym i wymogami produkcyjnymi.

Pytanie 13

Na początku miesiąca w magazynie stolarni znajdowało się 1 500 sztuk desek. W trakcie miesiąca zakupiono 9 000 sztuk desek. Produkcja w stolarni odbywa się przez 25 dni w miesiącu. Oblicz nadmiar zapasu desek w danym miesiącu, jeśli dzienne zapotrzebowanie produkcyjne wynosi 300 sztuk desek?

A. 4 500 sztuk

B. 7 500 sztuk

C. 3 000 sztuk

D. 1 500 sztuk

Obliczenie nadmiernego zapasu desek w stolarni zaczynamy od ustalenia całkowitej liczby desek na początku miesiąca oraz tych, które zostały zakupione. Na początku miesiąca stolarni zgromadzone były 1 500 sztuk desek, a w ciągu miesiąca zakupiono 9 000 sztuk, co daje łącznie 10 500 sztuk desek. Następnie musimy obliczyć, ile desek zostało zużytych w czasie produkcji. Skoro produkcja trwa 25 dni i dzienne potrzeby wynoszą 300 sztuk, to całkowite zapotrzebowanie w tym okresie wynosi 300 szt./dzień x 25 dni = 7 500 sztuk. Następnie, aby ustalić zapas nadmierny, odejmujemy zapotrzebowanie od całkowitej liczby desek: 10 500 sztuk - 7 500 sztuk = 3 000 sztuk. Ostatecznie, zapas nadmierny desek wynosi 3 000 sztuk. W praktyce, umiejętność obliczania nadmiernych zapasów jest kluczowa w zarządzaniu magazynem, pozwala na optymalizację kosztów oraz odpowiednie planowanie zakupów i produkcji, co jest zgodne z zasadami Lean Management.

Pytanie 14

Jakie są wymiary palety EUR?

A. 1,4 x 0,8 m

B. 1,3 x 0,9 m

C. 1,3 x 0,7 m

D. 1,2 x 0,8 m

Odpowiedzi, które podałeś, czyli 1,4 x 0,8 m, 1,3 x 0,7 m i 1,3 x 0,9 m, nie są zgodne z wymiarami palety EUR. Myślę, że może być tu pewne zamieszanie, bo w branży transportowej używa się różnych typów palet. Na przykład paleta 1,4 x 0,8 m to inny typ, a nie standardowa paleta w systemie EUR. Z kolei wymiary 1,3 x 0,7 m to też nie jest coś, co się powszechnie stosuje w transporcie. To może stworzyć problemy logistyczne, bo te palety mogą się nie integrować z systemami zaplanowanymi na standardowe wymiary. Gdy nie używasz standardowych wymiarów, można łatwo stracić przestrzeń, a nawet narazić się na wyższe koszty transportu. Ważne, żeby znać i stosować te standardy, żeby uniknąć zamieszania i błędów w obliczeniach ładowności czy zarządzaniu przestrzenią w magazynach.

Pytanie 15

Na koniec maja hurtownia posiada 34 000 sztuk towarów. W trakcie maja zrealizowała sprzedaż 2 800 sztuk, a dostawy w tym okresie wyniosły 960 sztuk. Zgodnie z zasadą bilansowania, jaki był zapas towaru na początku czerwca?

A. 37 760 sztuk

B. 36 800 sztuk

C. 35 840 sztuk

D. 34 000 sztuk

W analizowanych odpowiedziach można dostrzec niepoprawne podejścia do ustalenia stanu zapasów, które mogą prowadzić do nieporozumień w obszarze zarządzania towarami. Pierwsze z błędnych koncepcji zakłada, że zapas na początku czerwca można obliczyć, dodając do zapasu na końcu miesiąca sprzedane towary oraz dostawy. Takie podejście sugeruje, że zapas na początku czerwca powinien być wyższy, co jest mylne. W rzeczywistości, zapas na koniec miesiąca uwzględnia już dokonane sprzedaże, a więc liczenie ich ponownie prowadzi do zawyżenia wyniku. Drugą niejasnością jest interpretacja dostaw jako wpływu na zapas na koniec miesiąca, co może sugerować, że każda dostawa powinna być bezpośrednio dodawana do końcowego stanu. Należy jednak pamiętać, że dostawy są uwzględniane w bilansie zapasów na poziomie sprzedaży, a zatem ich wpływ na stan zapasów powinien być analizowany w kontekście całkowitych ruchów towarowych, a nie jako dodatkowy zasób. Są to typowe błędy myślowe, które mogą wystąpić w procesach analizy finansowej i zarządzania zapasami, dlatego istotne jest zrozumienie zasad bilansowania oraz przejrzystości w zarządzaniu danymi. Aby uniknąć takich pomyłek, ważne jest przestrzeganie standardów rachunkowości oraz dobrych praktyk w obszarze logistyki.

Pytanie 16

Kary umowne nałożone na przedsiębiorstwo z powodu nieosiągnięcia zamówionej części przez odbiorcę zaliczają się do kosztów

A. stałych uzupełniania zapasów

B. zmiennych braku zapasów

C. stałych braku zapasów

D. zmiennych uzupełniania zapasów

Zrozumienie klasyfikacji kosztów jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. W kontekście podanych odpowiedzi, nieprawidłowe podejście polega na myleniu zmiennych kosztów braku zapasów z kosztami stałymi. Koszty stałe to wydatki, które nie zmieniają się w zależności od poziomu działalności operacyjnej firmy, takie jak czynsze czy wynagrodzenia, a tymczasem kary umowne są zmienne i zależą od sytuacji rynkowej oraz realizacji zamówień. Niezrealizowana część zamówienia nie jest problemem wynikającym z ustalonego poziomu produkcji, lecz bezpośrednio związanym z brakami w zapasach i ich wpływem na relacje z klientami. Koszty związane z uzupełnieniem zapasów także różnią się od kar umownych, gdyż dotyczą procesów zakupu i magazynowania, które mogą być kontrolowane przez przedsiębiorstwo. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie koszty związane z zapasami są stałe, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami. W praktyce, zarządzanie zapasami i ryzykiem związanym z karami umownymi powinno być zintegrowane z analizą kosztów, co pozwala na lepsze prognozowanie i planowanie finansowe. Właściwe zrozumienie tych różnic jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania przedsiębiorstwem.

Pytanie 17

W magazynie przed przyjęciem znajdowało się 1 500 szt. towaru, a po przyjęciu 17 500 szt. Oblicz, jaka jest wartość średniego zapasu cyklicznego w tym magazynie, jeśli stanowi ona połowę wartości dostawy?

A. 8 750 szt.

B. 750 szt.

C. 9 000 szt.

D. 8 000 szt.

Wiesz, poprawna odpowiedź opiera się na obliczeniu średniego zapasu cyklicznego w magazynie, który to jest połową wielkości dostawy. W tym wypadku, najpierw musimy ustalić, ile wynosi ta dostawa. Różnica między zapasem przed dostawą, a po dostawie to 17 500 minus 1 500, czyli 16 000 sztuk. Więc jeżeli chcemy obliczyć średni zapas cykliczny, dzielimy tę wartość przez dwa, co daje 8 000 sztuk. To jest taki standard w logistyce, bo ważne jest, żeby mieć odpowiedni poziom zapasów, bo to pomaga zaspokoić popyt i zminimalizować koszty. Używanie średniego zapasu cyklicznego jest naprawdę przydatne w prognozowaniu potrzeb magazynowych oraz w optymalizacji zaopatrzenia.

Pytanie 18

Na ilustracji jest przedstawione wnętrze magazynu

A. otwartego.

B. specjalnego.

C. uniwersalnego.

D. półotwartego.

Odpowiedź "specjalnego" jest prawidłowa, ponieważ na przedstawionej ilustracji możemy zaobserwować charakterystyczne cechy magazynów specjalnych. Magazyny te są zaprojektowane do przechowywania specyficznych grup towarów, co w tym przypadku może sugerować, że mamy do czynienia z obszarem chłodni. Wyposażenie wnętrza w półki magazynowe oraz wyłożenie ścian płytkami są standardami stosowanymi w magazynach przystosowanych do przechowywania produktów wrażliwych na temperaturę. W praktyce, magazyny specjalne są niezbędne w branżach takich jak przemysł spożywczy czy farmaceutyczny, gdzie zachowanie odpowiednich warunków przechowywania jest kluczowe dla zapewnienia jakości towarów. Warto również zauważyć, że zastosowanie żółtej linii na podłodze może wskazywać na wyznaczone strefy bezpieczeństwa, co jest zgodne z normami BHP i dobrymi praktykami w zarządzaniu magazynem.

Pytanie 19

Wskaźnik, który ilustruje przeciętny stopień odchyleń rzeczywistych wartości cechy od średniej arytmetycznej, nazywany jest

A. agregatowy indeks wartości

B. współczynnik zmienności

C. odchylenie standardowe

D. współczynnik korelacji

Współczynnik zmienności, współczynnik korelacji i agregatowy indeks wartości to różne miary statystyczne, które działają na inne sposoby. Współczynnik zmienności pokazuje, jak bardzo zróżnicowane są dane i wyraża odchylenie standardowe jako procent średniej. Można go używać do porównywania zmienności różnych zbiorów, ale nie mówi on, jak bardzo wartości odchylają się od średniej. Współczynnik korelacji natomiast służy do mierzenia siły i kierunku związku między dwiema zmiennymi, a nie do pokazywania, jak dane rozprzestrzeniają się od średniej. To narzędzie jest super w analizach, ale nie można go traktować jako miarę odchyleń. Agregatowy indeks wartości to z kolei wskaźnik, który pokazuje zmiany w wartości zbioru danych, często używany w analizach ekonomicznych, jak indeksy cenowe. Choć te miary mogą być przydatne w różnych kontekstach analitycznych, nie są zamiennikiem dla odchylenia standardowego, które jest kluczowe do zrozumienia, jak dane się rozkładają. Warto pamiętać, że wybór odpowiedniej miary zależy od kontekstu analizy i celów badania. Zrozumienie tych różnic jest ważne dla prawidłowej interpretacji danych i podejmowania odpowiednich decyzji na podstawie statystyk.

Pytanie 20

Dokument ten umożliwia prowadzenie rejestru przychodów oraz rozchodów zapasu, a także kontrolowanie jego stanu.

A. przyjęcie zewnętrzne

B. rozchód wewnętrzny

C. kartoteka magazynowa

D. bilans początkowy

Bilans otwarcia to dokument, który przedstawia stan aktywów i pasywów na początku okresu sprawozdawczego, ale nie ma on zastosowania do bieżącej kontroli zapasów. Jego rola ogranicza się do przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa na dany moment, a nie do rejestrowania ruchów towarów. W związku z tym, korzystanie z bilansu otwarcia jako narzędzia do zarządzania zapasami prowadzi do nieporozumień i braku aktualnych informacji o stanie magazynu. Rozchód wewnętrzny jest dokumentem, który służy do rejestrowania przekazania towarów wewnątrz firmy, ale nie gromadzi danych o całości przychodów i rozchodów zapasów. Ograniczając się do tego rodzaju dokumentacji, można stracić z oczu pełen obraz zarządzania zapasami, co może prowadzić do błędów w planowaniu i zamówieniach. Przyjęcie zewnętrzne dotyczy jedynie przyjęcia towaru do magazynu z zewnątrz, ale nie pozwala na kontrolę jego stanu ani na dokumentowanie wszystkich ruchów związanych z zapasami. Użytkownicy często mylą te dokumenty, nie dostrzegając, że do efektywnego zarządzania zapasami konieczne jest posiadanie systemu, który na bieżąco rejestruje wszystkie operacje. Kartoteka magazynowa pełni tę rolę, zapewniając integralność i dostępność informacji, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji operacyjnych i strategicznych.

Pytanie 21

Jaką wartość zapasu informacyjnego należy utrzymać, aby złożyć zamówienie, jeżeli roczne zużycie surowca wynosi 61 920 sztuk, czas realizacji dostawy to 7 dni, a magazyn funkcjonuje przez 360 dni w roku?

A. 24 szt.

B. 172 szt.

C. 8 845 szt.

D. 1 204 szt.

Aby obliczyć wielkość zapasu informacyjnego, przy którym należy złożyć zamówienie, można zastosować wzór na zapas bezpieczeństwa, uwzględniający czas realizacji zamówienia oraz roczne zużycie surowca. W tym przypadku roczne zużycie wynosi 61 920 sztuk, co oznacza, że dzienne zużycie surowca wynosi 61 920 szt. / 360 dni = 172 szt. na dzień. Czas realizacji dostawy to 7 dni, dlatego zapas informacyjny powinien wynosić 172 szt. * 7 dni = 1 204 szt. To podejście jest zgodne z zasadami zarządzania zapasami, które podkreślają znaczenie bezpieczeństwa w procesie zaopatrzenia, aby zapewnić ciągłość produkcji. Praktycznym zastosowaniem tego podejścia jest na przykład optymalizacja stanów magazynowych w branżach produkcyjnych, gdzie brak surowca może prowadzić do przestojów w produkcji, co generuje straty. Takie wyliczenia są fundamentalne w kontekście metodologii Just In Time oraz innych strategii zarządzania zapasami, które mają na celu redukcję kosztów i zwiększenie efektywności operacyjnej.

Pytanie 22

Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz udział procentowy zapasu bieżącego w całkowitym zapasie zgromadzonym w magazynie.

Kategoria zapasu	Liczba w sztukach
Zapas bieżący	600
Zapas rezerwowy	50
Zapas sezonowy	200
Zapas nieprawidłowy	150

A. 35%

B. 15%

C. 60%

D. 80%

Wybór innych wartości procentowych, takich jak 35%, 15% czy 80%, świadczy o błędnym zrozumieniu podstawowych zasad obliczania udziału procentowego zapasów. Często występujące pomyłki polegają na nieprawidłowym uwzględnieniu liczby jednostek zapasu bieżącego lub całkowitego, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, przy obliczeniach, które sugerują 35% może wynikać z błędnego przeliczenia ilości zapasów lub mylnego zrozumienia, co stanowi zapas bieżący. Udział 15% również sugeruje, że zapas bieżący został mocno zaniżony, co jest typowym błędem myślowym związanym z niedoszacowaniem dostępnych zasobów. Z kolei wybór 80% często wskazuje na nadmierne założenie dotyczące zapasu bieżącego w stosunku do całkowitego, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zapasami i nadprodukcji. W praktyce, takie błędy mogą kosztować przedsiębiorstwa utratę możliwości sprzedażowych lub zwiększenie kosztów magazynowania. Kluczowe dla efektywnego zarządzania zapasami jest zrozumienie, jak prawidłowo obliczać i monitorować stany magazynowe, aby utrzymać równowagę pomiędzy dostępnością towarów a ich kosztami. Prawidłowe obliczenia umożliwiają nie tylko bieżące zarządzanie zapasami, ale także długofalowe planowanie strategii zakupowych i sprzedażowych.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Zlecanie usług transportowych zewnętrznemu operatorowi oznacza

A. realizację sprzedaży przesyłki

B. zbieranie należności za sprzedany towar

C. dostarczanie ładunku do odbiorcy

D. przechowywanie przesyłki

Wybór innych odpowiedzi nie był najlepszy. Outsourcing transportu to zupełnie co innego niż np. działania związane z marketingiem czy zarządzaniem magazynem. Sprzedaż przesyłek to bardziej kwestie handlowe niż przewozowe, a składowanie to już inny temat – zajmuje się tym magazyn. Ta sprawa z należnościami za sprzedany towar też nie ma za dużo wspólnego z transportem. Musisz pamiętać, że outsourcing to nie tylko zlecanie czegoś, ale także zarządzanie ryzykiem. Często ludzie mylą outsourcing transportu z innymi działaniami, co może prowadzić do złych decyzji. Kluczowe jest, żeby przy wyborze odpowiedzi dobrze zrozumieć specyfikę każdego zagadnienia i jak różne rodzaje działań w łańcuchu dostaw się ze sobą łączą.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby ujednolicić oznaczenia na opakowaniach zbiorczych, wprowadzono etykietę logistyczną EAN-UCC. Jest to przykład

A. znaku towarowego w transporcie

B. międzynarodowego standardu

C. identyfikatora centrum logistycznego

D. kodu towarowego w spedycji

Etykieta logistyczna EAN-UCC jest przykładem międzynarodowego standardu, który został wprowadzony w celu ujednolicenia i standaryzacji znaków na opakowaniach zbiorczych. W praktyce oznacza to, że produkty mogą być zidentyfikowane i śledzone w międzynarodowym łańcuchu dostaw za pomocą unikalnych kodów kreskowych. System EAN (European Article Number) i UCC (Uniform Code Council) to standardy, które umożliwiają przedsiębiorstwom efektywne zarządzanie zapasami, optymalizację procesów logistycznych oraz minimalizację błędów podczas transportu. Przykładowo, dzięki etykietom EAN-UCC, każdy produkt jest oznaczony unikalnym kodem, co ułatwia jego identyfikację w magazynach oraz w trakcie transportu. Stosowanie tego standardu przyczynia się do zwiększenia efektywności operacyjnej, umożliwia automatyzację procesów skanowania i weryfikacji towarów, a także wspiera wymianę informacji pomiędzy partnerami handlowymi. Warto zauważyć, że standard EAN-UCC jest szeroko stosowany w różnych branżach, od detalicznej sprzedaży po przemysł spożywczy, co potwierdza jego uniwersalność i znaczenie. Dodatkowo, zgodność z tym standardem jest często wymagana przez dużych detalistów oraz w ramach międzynarodowych norm, co podkreśla jego istotność w globalnym handlu.

Pytanie 27

Jakie zestawienie ilustruje właściwą sekwencję procesów w łańcuchu dostaw?

A. Zaopatrzenie → produkcja → dystrybucja → konsumpcja

B. Konsumpcja → zaopatrzenie → produkcja → dystrybucja

C. Dystrybucja → konsumpcja → zaopatrzenie → produkcja

D. Produkcja → dystrybucja → konsumpcja → zaopatrzenie

Wszystkie niepoprawne zestawienia procesów w łańcuchu dostaw wskazują na fundamentalne nieporozumienia dotyczące kolejności operacji. Przykładowo, produkcja nie może rozpocząć się bez uprzedniego zabezpieczenia odpowiednich surowców. Dlatego odpowiedzi, które zaczynają od etapu produkcji, pomijają kluczowy proces zaopatrzenia, co może prowadzić do braku materiałów i przestojów w produkcji. W efekcie, jeśli proces dystrybucji jest realizowany przed konsumpcją, sugeruje to, że produkty są dostarczane do klienta, zanim będą gotowe do użycia, co jest sprzeczne z logiką sprzedaży. Ponadto, koncepcje, które zaczynają się od konsumpcji lub dystrybucji, ignorują kluczowy aspekt planowania operacyjnego oraz zarządzania zapasami, co może prowadzić do nieefektywności w łańcuchu dostaw. W praktyce, błędne postrzeganie cyklu dostaw może skutkować nadprodukcją, co generuje niepotrzebne koszty magazynowania oraz ryzyko przestarzałości produktów. Kluczowe dla sukcesu w zarządzaniu łańcuchem dostaw jest zrozumienie, że każdy z procesów musi następować w właściwej kolejności, aby zapewnić płynność operacyjną oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 28

Zachowanie ustalonych kryteriów dotyczących ilości, jakości oraz terminów dostaw ze strony dostawcy to

A. wydań

B. odbioru

C. dostaw

D. przyjęć

Wybór odpowiedzi związanej z 'odbioru', 'przyjęć' lub 'wydań' jest nieprawidłowy, ponieważ skupiają się one na innych aspektach procesu logistycznego, które nie odpowiadają definicji niezawodności. Odbiór odnosi się do momentu, w którym towar jest przyjmowany przez odbiorcę, a nie do procesu dostawy jako całości. Przyjęcia koncentrują się na formalnym zatwierdzeniu dostawy przez odbiorcę, co również nie odzwierciedla niezawodności dostawcy. Z kolei wydania dotyczą procesu przekazywania towarów z magazynu do klienta, co jest końcowym etapem dostawy, ale nie obejmują aspektów dotyczących terminowości i jakości dostawy na wcześniejszych etapach. Często mogą występować błędy w myśleniu, polegające na utożsamianiu niezawodności z pojedynczymi procesami, co może prowadzić do pogorszenia efektywności całego łańcucha dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że niezawodność dostaw koncentruje się na zdolności dostawcy do dostarczenia towarów zgodnie z umową, a nie na realizacji poszczególnych operacji logistycznych. Niezawodny dostawca to taki, który nie tylko spełnia określone standardy jakości, ale również dotrzymuje terminów dostaw, co jest niezbędne dla zachowania płynności operacyjnej w każdej organizacji.

Pytanie 29

Jaką metodę ustalania ilości dostaw powinno się wybrać przy bardzo dużych wydatkach na magazynowanie, niskich kosztach transportu oraz ekstremalnie krótkim czasie realizacji zamówienia?

A. Partia na partię

B. Stałej wielkości dostawy

C. Maksymalnej dostawy

D. Stałej częstotliwości dostawy

Wybór innych metod ustalania wielkości dostaw w kontekście wysokich kosztów magazynowania, niskich kosztów dostawy oraz krótkiego czasu realizacji, może prowadzić do nieefektywności. Metoda maksymalnej dostawy, w przeciwieństwie do partii na partię, zakłada dostarczanie jak największych ilości towaru w jednym zamówieniu. Tego rodzaju podejście nie uwzględnia konieczności ograniczenia kosztów magazynowania, co może prowadzić do wzrostu wydatków na przechowywanie towarów. Wysokie koszty magazynowania mogą się kumulować, jeśli towary będą leżały w magazynie przez dłuższy czas. Metoda stałej częstotliwości dostawy z kolei wiąże się z regularnym dostarczaniem towarów, co niekoniecznie odpowiada rzeczywistym potrzebom i zmieniającemu się popytowi rynkowemu. Taki system może prowadzić do nadmiaru zapasów, które obciążają budżet i zajmują cenną przestrzeń magazynową. Metoda stałej wielkości dostawy, podobnie jak stała częstotliwość, nie uwzględnia elastyczności, co w sytuacji zmiennego popytu może doprowadzić do sytuacji przestarzałych zapasów. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze metody ustalania wielkości dostaw uwzględnić nie tylko koszty dostawy i magazynowania, ale także dynamikę rynku oraz aktualne zapotrzebowanie, co jest fundamentem skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 30

Najlepszym rozwiązaniem dla magazynów, które gromadzą znaczne ilości jednego rodzaju towaru w paletowych jednostkach ładunkowych, są regały

A. wspornikowe przesuwne

B. paletowe rzędowe

C. półkowe narożne

D. zblokowane wjezdne

Wybór niewłaściwego typu regałów do magazynowania towarów może znacznie obniżyć efektywność operacyjną. Regały wspornikowe przesuwne są przeznaczone głównie do składowania długich i ciężkich przedmiotów, takich jak rury czy profile metalowe, a nie dla paletowych jednostek ładunkowych. Ich konstrukcja nie sprzyja optymalizacji przestrzeni w przypadku składowania dużych ilości tego samego towaru. Regały paletowe rzędowe, chociaż mogą być użyteczne w szerokim zakresie zastosowań, również nie zapewniają maksymalnej efektywności w kontekście dużych jednostek ładunkowych, co może prowadzić do nieodpowiedniego wykorzystania dostępnej przestrzeni. Z kolei regały półkowe narożne są typowo stosowane do składowania mniejszych towarów, jak elektroniczne komponenty lub dokumenty, a nie do dużych jednostek ładunkowych. W przypadku regałów zblokowanych wjezdnych, ich konstrukcja umożliwia bezpośredni wjazd wózków widłowych, co jest kluczowe dla efektywnej operacji składowania. Wybór niewłaściwego rozwiązania może skutkować opóźnieniami w procesach logistycznych, a także zwiększeniem kosztów operacyjnych związanych z transportem i składowaniem. Dlatego ważne jest, aby przy doborze regałów brać pod uwagę specyfikę towarów oraz wymagania dotyczące przestrzeni magazynowej.

Pytanie 31

Jaki rodzaj transportu wewnętrznego cechuje się stałym ruchem?

A. Układnica

B. Suwnica

C. Wózek widłowy

D. Przenośnik taśmowy

Wybór układnicy, wózka widłowego lub suwnicy jako środka transportu wewnętrznego, który charakteryzuje się ruchem ciągłym, jest błędny z kilku powodów. Układnica, mimo że jest stosunkowo elastycznym narzędziem do transportu, w rzeczywistości działa w sposób cykliczny, a nie ciągły. Jej mechanizm opiera się na poruszaniu się po zdefiniowanej trasie, co oznacza, że transport materiałów odbywa się z przerwami, co nie odpowiada idei ruchu ciągłego. Wózek widłowy, z kolei, jest narzędziem stosowanym do transportu ładunków na stosunkowo krótkich trasach, gdzie operator musi często przerywać pracę, aby załadować lub rozładować towary. To również nie jest zgodne z definicją transportu ciągłego. Suwnica, chociaż jest niezwykle efektywna w podnoszeniu i przenoszeniu ciężkich ładunków w przestrzeni pionowej, działa na zasadzie cyklu pracy, gdzie każde podniesienie ładunku poprzedzone jest jego załadunkiem. Takie podejścia do transportu mogą prowadzić do nieefektywności w procesie, wydłużając czas realizacji zadań. Dobrą praktyką w logistyce i produkcji jest stosowanie odpowiednich środków transportu zgodnie z ich przeznaczeniem, co pozwala na optymalizację całego procesu produkcyjnego.

Pytanie 32

Badanie umożliwiające ustalenie, jaki procent kosztów całkowitych stanowią poszczególne pozycje kosztowe, to badanie

A. asymetrii

B. struktury

C. natężenia

D. dynamiki

Analizując pytanie, można dostrzec, że odpowiedzi dotyczą różnych aspektów analizy finansowej, jednak każda z nich ma swoje specyficzne znaczenie. Asymetria kosztów odnosi się do sytuacji, w której niektóre koszty są nieproporcjonalnie rozłożone w organizacji, co może wpływać na podejmowanie decyzji, ale nie jest bezpośrednio związana z analizą udziału poszczególnych pozycji w kosztach całkowitych. Analiza dynamiki kosztów skupia się na ich zmianach w czasie, co jest istotne w kontekście prognozowania wydatków i budżetowania, lecz nie pozwala na dokładne określenie struktury kosztów w danym momencie. Natomiast analiza natężenia dotyczy intensywności wykorzystania zasobów w produkcji, co również nie odnosi się bezpośrednio do struktury kosztów. W praktyce, mylenie tych pojęć może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami, a także do utraty kontroli nad kluczowymi wskaźnikami finansowymi. Właściwe zrozumienie analizy struktury kosztów jako fundamentu zarządzania kosztami jest niezbędne do skutecznego podejmowania decyzji strategicznych, co podkreśla znaczenie tej analizy w kontekście optymalizacji wydatków i poprawy rentowności organizacji.

Pytanie 33

Do szkodliwych czynników, które nie są uciążliwe, zalicza się

A. monotonię wykonywanej pracy

B. pracę w warunkach zwiększonej temperatury

C. wymuszoną postawę ciała podczas pracy

D. promieniowanie ultrafioletowe

Monotonna praca to zmora, prawda? Może psuć naszą efektywność i zdrowie psychiczne, ale nie jest uznawana za problem w kontekście zdrowia fizycznego. Raczej odbija się to na naszej motywacji i możemy wpaść w wypalenie. Z kolei, jeśli mówimy o złej postawie przy biurku, to może skutkować bólem kręgosłupa czy zespołem cieśni nadgarstka, więc raczej to jest uciążliwe niż mocno szkodliwe. W przypadku pracy w gorącym miejscu, możemy się przegrzać, co też jest niewygodne, ale nie zawsze aż tak groźne. A jeśli chodzi o promieniowanie UV, to tu sprawa jest poważniejsza, bo jego skutki mogą być dość szybkie i wyraźne – jak oparzenia. Jeśli nie rozróżnimy tych różnych rzeczy, to możemy nawalić w ocenie zagrożeń w pracy i podjąć złe decyzje w kwestii profilaktyki.

Pytanie 34

W procesie logistycznym czynność, która polega na wyjęciu towarów z magazynów lub urządzeń składowych w celu stworzenia zestawu pozycji asortymentowych według określonych specyfikacji asortymentowych i ilościowych dla danego odbiorcy, to

A. paletyzacja

B. konsolidacja

C. kompletacja

D. unifikacja

Paletyzacja odnosi się do procesu układania jednostek towarowych na paletach w celu ich transportu lub składowania. Chociaż paletyzacja jest ważna w logistyce, nie obejmuje ona procesu zbierania i organizowania towarów zgodnie z zamówieniem klienta. Często mylona z kompletacją, paletyzacja skupia się na finalnym etapie przygotowania towarów do wysyłki, a nie na ich zbieraniu. Konsolidacja polega na łączeniu różnych przesyłek w jedną, co może wprowadzać w błąd, gdyż dotyczy ona raczej transportu i logistyki po magazynie niż samego procesu magazynowania. Unifikacja to proces standaryzacji, który nie ma bezpośredniego związku z operacjami magazynowymi, a bardziej z zarządzaniem asortymentem i normami. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do pomyłek w tym zakresie, obejmują mylenie terminów i ich zastosowań w praktycznych zadaniach magazynowych. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami w magazynie i zwiększenia wydajności operacyjnej.

Pytanie 35

Planowanie dostaw materiałów dla procesu produkcji wymaga opracowania strategii

A. obciążenia infrastruktury magazynowej

B. zużycia zasobów transportowych

C. obciążenia kanałów sprzedażowych

D. zużycia materiałów i narzędzi

Wybór odpowiedzi dotyczących obciążenia kanałów sprzedaży, zużycia zasobów transportowych oraz obciążenia infrastruktury magazynowej, choć związany z procesami logistycznymi, nie odnosi się bezpośrednio do kluczowego aspektu planowania zaopatrzenia materiałowego w produkcji. Planowanie obciążenia kanałów sprzedaży dotyczy zarządzania popytem oraz strategii sprzedażowych, co jest istotne, ale nie stanowi fundamentalnego elementu planowania zaopatrzenia. Natomiast zużycie zasobów transportowych koncentruje się na efektywności przewozów, co również jest ważne, lecz bardziej skupia się na logistyce dostaw niż na materiałach używanych w samej produkcji. W kontekście obciążenia infrastruktury magazynowej, zbyt duża ilość materiałów może prowadzić do nadmiaru zapasów, co zwiększa koszty przechowywania i ryzyko przestarzałości zapasów. Przy planowaniu zaopatrzenia materiałowego kluczowe jest zrozumienie, iż celem jest zapewnienie odpowiednich ilości i jakości materiałów w odpowiednim czasie, co bezpośrednio wpływa na płynność procesu produkcji. Ignorowanie znaczenia planowania zużycia materiałów i narzędzi prowadzi do typowych błędów, takich jak niedoszacowanie potrzeb, co może skutkować przestojami produkcyjnymi oraz obniżeniem efektywności operacyjnej.

Pytanie 36

Osoby pracujące w magazynach, zajmujące się przeładunkiem półtusz zwierzęcych, są narażone na

A. odmrożenie

B. poparzenie termiczne

C. zatrucie

D. poparzenie chemiczne

Odpowiedź 'odmrożenie' jest prawidłowa, ponieważ pracownicy magazynów zajmujący się przeładunkiem półtusz zwierzęcych często mają do czynienia z niskotemperaturowymi warunkami przechowywania, co może prowadzić do odmrożeń. W takich środowiskach, zwłaszcza przy długotrwałym kontakcie z zimnymi powierzchniami lub chłodniczymi elementami urządzeń, ryzyko wystąpienia odmrożeń znacznie wzrasta. Pracownicy powinni stosować odpowiednią odzież ochronną, taką jak rękawice termoizolacyjne oraz obuwie, które minimalizują kontakt z zimnem. Warto również przeprowadzać regularne szkolenia w zakresie BHP, aby zwiększyć świadomość zagrożeń związanych z niską temperaturą i nauczyć pracowników rozpoznawania objawów odmrożeń oraz udzielania pierwszej pomocy. Właściwe procedury przechowywania i transportu towarów w niskich temperaturach powinny być zgodne z normami HACCP oraz innymi standardami branżowymi, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników.

Pytanie 37

Wybór opakowania dla towaru nie musi brać pod uwagę

A. wymiarów produktu

B. cech materiału opakowaniowego

C. odcienia materiału opakowaniowego

D. charakterystyki produktu

Kiedy mówimy o opakowaniach, to musimy pamiętać, że właściwości materiału, produktu i jego rozmiar są kluczowe. Opakowanie powinno chronić produkt przed uszkodzeniami czy działaniem czynników atmosferycznych. Na przykład, delikatne rzeczy wymagają użycia materiałów mocnych, jak tektura falista. Ważne jest też, jak ciężki i jaki ma kształt produkt, bo opakowanie musi do tego pasować. Na przykład, jedzenie powinno być pakowane w taki sposób, żeby było świeże, co często wymaga specjalnych materiałów. I nie zapomnijmy, że rozmiar też ma ogromne znaczenie, bo złe dopasowanie może prowadzić do uszkodzeń. Ignorując to wszystko, możesz narazić się na straty. Mimo że kolorystyka ma znaczenie z marketingowego punktu widzenia, nie powinna wpływać na te podstawowe zasady dotyczące wyboru opakowania.

Pytanie 38

Regulacje IATA/DGR dotyczące przewozu ładunków niebezpiecznych odnoszą się do

A. przewozu drogowego

B. transportu śródlądowego

C. przewozu lotniczego

D. przewozu morskiego

Odpowiedzi dotyczące transportu drogowego, żeglugi śródlądowej oraz transportu morskiego nie odnoszą się do regulacji IATA/DGR, gdyż te regulacje dotyczą wyłącznie transportu lotniczego. W kontekście transportu drogowego istnieją inne regulacje, takie jak ADR (Umowa o międzynarodowym przewozie towarów niebezpiecznych drogą lądową), które nakładają obowiązki dotyczące przewozu ładunków niebezpiecznych, ale nie są związane z regulacjami IATA. Podobnie, żegluga śródlądowa i transport morski są regulowane przez inne przepisy, takie jak IMDG (Międzynarodowy Kodeks Morskiego dla Towarów Niebezpiecznych), które koncentrują się na specyficznych wymaganiach dotyczących transportu morskiego. Istotnym błędem w myśleniu jest zakładanie, że regulacje dotyczące transportu niebezpiecznych ładunków są jednorodne dla wszystkich środków transportu; w rzeczywistości każdy rodzaj transportu ma swoje unikalne przepisy i standardy, co może prowadzić do nieporozumień. Niezrozumienie tego podziału może skutkować niewłaściwym pakowaniem lub transportowaniem materiałów niebezpiecznych, co w konsekwencji naraża na ryzyko zarówno osoby zaangażowane w transport, jak i społeczeństwo oraz środowisko.

Pytanie 39

Podstawowy plan, na podstawie którego wyznacza się ilości oraz terminy produkcji poszczególnych produktów w ustalonym (średnim) okresie czasu, stanowiącym fundament wstępnego planu wykorzystania możliwości produkcyjnych, nazywa się

A. marszrutą produkcyjną

B. cyklogramem wyrobu gotowego

C. strukturą wyrobu gotowego

D. głównym harmonogramem produkcji

Marszruta produkcyjna to plan tras i operacji, które muszą być wykonane w trakcie procesu produkcji, ale nie odnosi się bezpośrednio do terminu ani wielkości produkcji, co czyni ją niewłaściwym podejściem do klasyfikacji zadań produkcyjnych. Struktura wyrobu gotowego definiuje jego komponenty oraz sposób montażu, co jest istotne, ale nie służy do określania harmonogramu produkcji. Z kolei cyklogram wyrobu gotowego przedstawia cykle produkcyjne oraz czas potrzebny na wykonanie poszczególnych operacji, co również nie daje pełnego obrazu planowania produkcji w kontekście terminów i wolumenów. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie tych pojęć z GHP, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania procesami wytwórczymi. Właściwe zrozumienie różnicy między głównym harmonogramem produkcji a innymi narzędziami planistycznymi jest kluczowe dla każdego menedżera produkcji, aby móc podejmować świadome decyzje i optymalizować procesy w zakładzie. Pomocne może być zastosowanie różnych metod planowania, takich jak MRP (Material Requirements Planning) czy JIT (Just In Time), które uwzględniają różne aspekty zarządzania produkcją i pozwalają na lepsze przewidywanie potrzeb produkcyjnych oraz zarządzanie zapasami.

Pytanie 40

Jakie kwestie reguluje konwencja ATP?

A. transportu drogowego niebezpiecznych towarów.

B. międzynarodowego transportu artykułów żywnościowych o krótkim terminie przydatności.

C. prawa oraz obowiązki stron umowy w międzynarodowych przewozach.

D. czas pracy kierowców ciężarówek.

Konwencja ATP naprawdę odnosi się głównie do transportu żywności, więc różni się od innych przepisów transportowych. Odpowiedzi, które mówiły o prawach i obowiązkach w międzynarodowym przewozie, dotyczą bardziej ogólnych zasad, jakie możemy znaleźć w Konwencji CMR, która przecież dotyczy transportu drogowego towarów, a nie konkretnie żywności. Z kolei mówienie, że konwencja ATP dotyczy czasu pracy kierowców ciężarówek, to też nie ma sensu, bo to reguluje zupełnie inny akt prawny, rozporządzenie WE nr 561/2006. Myślę, że tu jest kluczowy błąd – nie rozumiesz, że ATP to specjalistyczna konwencja dotycząca transportu artykułów, które wymagają szczególnej uwagi. Ignorowanie kwestii związanych z bezpieczeństwem żywności podczas transportu prowadzi do dezinformacji, co naprawdę może negatywnie wpłynąć na praktyki w tej branży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej